Patrologiae cursus completus. / 086/1, patrologiae graeca [86/1] [PDF]

Zitiervorschau

( J

PATROLOGLE*' CURSUS COxMPLETUS, SKU B t B L I O T B E C A U N I V E R S A L I S , I N T E G R A , O N I F O U M I S , C O M M O D A .

mWM

OECONOMICA,

SS. PATRII, DOCTORH SCR1PT0RIIQH ECCLESUSTICORIM. SIYB

L A T I N O R U M ,

QVI λ» ΛΥΟ APOSfOltCO AD jSTATBM * T ADCOKCIUI FLORENTΙΝI TBMPORA

R E G U S I O OMNIUM

SIVB

GRACORtJM,

INNOCBNTll tlt (ANS. (11β) ΡΛΟ LATINtS (ANN. 1439) PRO GRMCIS FLORUBRUNT :

r

C H R O N O L O G I C A

E X S T I T E R E MONUMENTOHIIM C A T H O L I C i f i TRADITIONIS P E U QUINDECIM PRIORA ECGLESLf) S i E C U L A , ι

KfttTlONRB ΑΓ.€«*ΑΤΙ88Τ1ΙΑβ, INTBR BB COMQtJE NONNCLL18 ΟΟΒίΓ.ΙΒϋβ BAΝββΟΒΙΡΤΙβ CoLLATAS, PRRQUAM DUIGENΤΚΒΟΑΒΉΟΑΤΑ; IU88ERTA*HONIBU8, C«WWENTARII8 VARIISQUE LECTIOMBUSCOPITINENTER ILLIISTRATA ; UMNIUUB WRIH0O» pftgt ANPMSBI0A8 ΕΒ1ΐΙMWKOISE, P K O P E P O H T A M L I J T E T I J L P A R I S I U I U J M V U L G O OKNFKn N O M I N A T A M , S E U ΙΈΤΙΓ-ΜoyTIWUGE, N U N C V E K O IISTRA Μ(Λ:ΝΙΑ ΡΑΚΙ31ΜΛ.

Κ

AVIS

IMPORTANT.

D'aprfes tine deslois providenlielles qui r£giseenl e monde, rarement les ceuvres au-dessus oe 1'ordinaire se foot sans contradictiona plus ou moins fortes e l iiombreuses. L«»s Atetiers Catholiques ne pouvaient guere ochapper a ce cachet divin de leur utilite. Tantdt on a nie leur existonce ou leur importance; tantolona dit qu'ils etalent ferm6s ou cpTils atlaienl l ' i r e Cependaot ils poursuivent leur carriere depuis 21 ans, ct les produclions qai eu sortent deviennent de plus en plus grnves et soigD£es : aussi parail-il certain qu'a moins d'ov£nemenis q«i'aueune prodence hmnaine ne saurait provoir ni emp£chei\ ces Aleliers ne se fermeront cjtie quand la Bibliolhtque du Clergi sera termintfe en ses 2,000 volumes in-i°. Le passo parait un sur garant dc 1'ayenir, pource q i f i l y a a espgrerou k craindre. Cependant, parmi les ralomiiies auxquelles ils sc sont tronv^s en butte, i l en est deux qui ont 6t£ coetw nuellemeul rtSpolees, parce qu'etani plus capitales, leur eflet entrainait plus de consequences. De petiis e i ignares concnrrents se sont donc acharnos, par leur correspondance ou leurs voyageurs, a repoier parloot que nos EdiUons Staient mal corrigees et mal impriraoes. Ne pouvant altaquerle fond des Ouvrages, q u i , pour la pluparl, ne sont qoe les chefs-dOeuvre du Catbolicisme reconnus pour tels dans tous les lemps et dans tous les pays, U fallait bieo *e rejeter sur la forme dans ce qu'elle a de plus sorieux, la correction et Timpression; en eflfet, lcs rhefs-dOeuvre Di£me n'auraient qu'une demi-valeur, si le texte en otait ine\acl ou illisible. II est trfcs-vrai que, dans le principe, υη succes inoui dans les fasfes de la Typographie ayant force TEditeur de TPcourir aux mocaniqups, afin de marcher plus rapidement etde donner les ouvrages a moindre prix, qualre volumes du double Cour$ d'Bcriture sainte et de Thiologie furenl tiros avec la correciion insuflisante donnoe daus Jes imprimeries a prcsque tout ce qui s'edite; i i est vrai aussi qu'uu certain nombre d'aiilres volumes, appartenant a divcrses Publications, lurent iroprlmas ou trop noir ou trop blanc. M a i s , depuis ces temps ^loignos, les m£caniques out cede le iravail aux presses a bras, e l hmpressfon qui en sort, sans Atre du luxe, aliendu que le luxe jurerail dam des ouvrages d'une telle naiure, est parfailement convcnable sous lous les rapports. Quant a la correction, i l est de fail qu'clle u'a jamais έΐό pouoe sl loin dans aucune odition anciennc ou contemporaine. Etcommeot en serajt-il amremcnt, apr£s lontes les peines e l toutes les dapenses que DOUS subissous pour arriver a purger nos £preuves de loutes fauiesY l/habilude, en typographie, m£me dans les meilleures maisons, esl de ne cornger que deux Ipreuves et d'en conferer uue iroisifeme avec la scconde, sans avoir pr£paro en rien le manuscrii de 1 auieur. Dans les Aleliets Calholiques la diflereDce est presque incommensurable. Au moyen de correcteurs blaochis sous ]c hamais ot dont le coup d'νίου. Έξ-αύτοΰ γάρ οί λεγόμενοι Γνωστικοί

s p p o l l a n l u r , q u i et B o r b o r i U c , t o l i u s nec n o i n i n a n -

οί κα\ Βορβορίται, πάσης ά ψ η τ ο υ ακολασία; Ιλαβον

d;e jmpudicitije occasionem s u i n p s e r u i i t . T a n t a vero

τ ά ; άφορμάς.

i l l o r u m est i n n i o r i b u s foeditas, u t D o m i n u s q u o -

ώ ; κα\ τδν Κύριον είπείν μιας

quc

έττίσκοπον, [άγγέλω ήγουν επισκοπή] δτι "Εχεις

u n i u s Ecclesiae angelo seu episcopo d i x e r i l :

Aliqnid qua

borxi babes, quta odisti

facta

et ego odi \

ά κάγώ μισώ

Mcmtaiiislic

seu

Τοσαύτη δε αυτών βδελυρία έστιν,

TcaAbr (10), δτι μισείς

XicoluUaram,

Pepuziani.

τά ίργη

Εκκλησίας ήγουν τών

τι

ΝικοΛαΐτών

%

.

ιβ

οί καϊ

ΜοντανισναΙ,

M o n t a n n s s c P a r a c l e i u m n u n c u p a v i t ; duas secum

ν

Πεπονζιανοί.

Μοντανδς Παράκλητον έαυτδν ττροσηγδρευσεν δύο

d u x i t m c r c t r i c c s , P r i s c i l l a m o l M a x i m i l l a m , quas propbetides

πορνικάς επαγόμενος γυναίκας, Πρίσκιλλαν (11) κα\ v i c u l u m P h r y - JJ Μαξίμιλλαν, ας κα\ προφήτιδας ώνόμασεν καϊ ΙΙέ-

appellavit: Pepuzam

giai n o m i n a v i t

Jerusalem : 382

malrimoniornm

πουζαν, κωμήδιον Φρυγίας, Ιερουσαλήμ ώνόμασεν,

niandavit s o l u t i o n c m , c t a q u i b isdam c i b i s a b s l i -

κα\ γάμους έπέτρεπεν λύεσθαι, και βρωμάτων άπο-

n c n l i a m ; Pascha p e r v c r t i l ;

χάς· καϊ τδ Πάσχα διέστρεψέ · κα\ τάς τρείς υπο­

Ires

d i v i n i t a t i s byposlases i n u n a m tonfusam.

consubslantialis

confert

pcrsonam

στάσεις

I s l i s a n g u i n e m i n i s c e n l c u m farina a d

coitimunionem:

verum

bujnsmodi

της ομοουσίου θεότητος,

perceptionem

φίΐοις ε ί ; μετάληψιν · οί

prae v e r e c u n d i a ncgant.

αιδού-αενοι

Manicluvi. Α Mane

1 β

τήν

μέθεξιν

αρνούνται

. Μαηχαϊοι.

P e r s a o r t i . H i blaspbemc ponunt

d i v i n i t a t e s p a r i s potenliae

είς &ν συναιρεί

πρόσωπον χεόμενον. Οίτινες αίμα συμφύρουσιν άλ-

duas

\Απδ Μάνεντος του Πέρσου τυγχάνοντες *\ Ονίτοι

sibique mutuo o p p o s i -

ίσοσθενή και άντίθετον δυάδα βλασφημοΰσι Οεότητος·

t a s : alteram l u m i n i s , a l t c r a m t c n c b r a r u m

effeclri-

τήν μέν φωτδς, τήν δέ σκότους παραίτιον. Κα\ ήλιον

c c m . S o l e m e l l u n a m deos faciunt. D i a b o l u m p r i n -

κα\ σελήνην θεοποιοϋσι· καϊ τδν διάβολον άρχονται

c i p e m malerise

της ύλης προσαγορεύουσι* κα\ τδν γάμον, νομοθε-

n u n c u p a n l ; ac n u p t i a s , d x m o n i s

l c g c m . I n i q u i l a l e m v o c a n l crogationeni i n egenos. ρ σίαν του δαίμονος " · κα\ τήν είς τους δεομένους . ' f> . ^ , . nnt *·« mr Ψ » >\ A4 fΚΙ l i r m*a~ n_ t· ΤD\ o_ m i! n u m p e r ϊi n c a r n a t i o n e m m* bI i· lI b1 u μετάδοσιν, καλούσιν άνομίαν. Τδν δέ Κύριον ουδέν C r u c e m , niorteni, rcsurreclio-

είληφέναι σαρκωθέντα , άνθρώπινον. Κα\ τδν σταυ-

n c m i p s i u s , tanquam s o l i u s o p i n i o n i s rcs i n f a m a n l .

m a n n m accepisse.

ρδν, κα\ $δν θάνατον, καϊ τήν άνάστασιν, ώς δόκη-

D o c c n l a n i m a r u m i r a n s m i g r a l i o n c m i n feras, aves,

σιν διασύρουσι. Ψυχών δέ μετενσωμάτωσιν είς θήρας

p e c u d c s ; c u n c l a asserunt

ignem,

κα\ πτηνά κα\ κτήνη δογματίζουσι* κα\ πάντα λέ­

aerem, terram, aquam, virgulta, arbores, semina.

γοντες έμψυχα,τδ πυρ, τδν αέρα, τήν γήν, τδ Οδωρ,

essc a n i m a t a ,

U n d e q u i i n t e r eos s a c r a t i o r c s s u n t , q u i et E l e c t i ,

κα\

p a n c m n o n frangunt, n e c s e c a n l o l u s ; sed i i s q u i

αύτοίς μυστικώτεροι, ο ί * · κα\ έκλεκτο\, ούκ άρτον

brec f a o i u n l i m p r e c a n t u r .

κλώσιν,ού τέμνουσι λάχανον άλλά τοίς ταύτα ποιούσι

divinationibus,

Praestigiis u t u n t u r e l

nec a b s l i n e n l

a s c c l e r i b u s . CaeLc-

i t T u i n i p s u m se C h r i s t u m vocavit s .;i!isci;>uIosque

vere

Anlechri-

praemisit q u i i p s u m 3 8 3

P

r a v

! i

φυτά, κα\ δένδρα, κα\ σπέρματα. Διδ οί παρ*

καταρώνται (12). Γοητείαις καϊ μαντείαις

t l

κέχρην-

τ α ι , κα\ άμπλακιών * ούκ άπέ/ονται. Χριστδν δέ f l

έαυτδν (15) δ Αντίχριστος

προσηγόρευσε' "

κα\

ι:, 0. VAUliK

LECTIONES.

άρνοοϋνται άίδούμενο! . D e s m t IS II τ ώ ν Νικολαΐτών μισώ. Desiint i n C . Μοντανδς τταράκ/.ητον • C . μαγ" o i d e c s t in C. C . νόμον. C . λέγουσι. C . τά φυτά. C. sinc τυγχάνοντες, in C . γαν:ία:ς. * C έκπλακιών. " Χριστδν — προσηγόρευσεν. B c s u u t i n C . 1 6

1(1

1

1 9

1 1

1 1

NOTJ5. (!()} "Οτι έχεις τι καΛόν. l l u n c i n m o d u m ab D i n c a n l a l i o n i b u s ac magtcis, q u i b u s esscnt dediti quod a u c l o r s c q u e n l i b u s expiicat και άμπλακιών E p i p b a n i o i a u d a l u r i n brercsi N i c o l a i i a r u m , Έ χ ε ι ς ούκ άπέχονται. COMUEF. 5έ τι καλόν, οτι μισεί; τά Ιργα τ ώ ν Νικολαΐτών, & (13) T i l i a n u s C o d c x : Ούτος τοίνυνδ Μάνης διδά­ και εγώ μισώ. Y u l g a t i l i b r i , *Αλλά τοΰτο έχεις, οτι σκαλο;, κα\ Χ ρ·.στδν έαυτδν προσηγόρευσε, κα\ μα· μ ι σ ' ί ; τά εργα τών Νικολαΐτών, ά κάγώ μισ"). Sed Οητά; προκηρύττοντ7ς προαπεστειλε. Hic itaque iioc hnbcs, quia odixti facta Nkolailarum, qucv et ego Mnncs pra*ccptor, et se Chmtnm appcllavil, ac d i odi (Apoc. i i , G). U b i conspicienda Versio A r a b i c a . scipulos qui anU priedkarent prwmmt. E l i a i n Tlie«>(11) npicxi.Llnr. IU lamorpbosi m i r a i n v i r u m t l o r c i u s a i t C b r i s t i iisurpasse n o n i e n , u l et P a r a Priscillum rcpciies mutalam in Calena Joanuis, c l e i i . Έτόλμησεν δ πανπόνηρος, έαυτδν κα\ Χριστον c-ip. l i , v. 1G. ποοσαγορεύσαι, καϊ Πνεύμα άγιον όνομάσαι, κα\ (12) Καταρώνται. EsL vitiosc apud T l i e o d o r e t u r a , άπεσ:άλΟαι Εφησ: κατά τήν τοΰ Ιωτήρος ύ-'ΐσ/εσιν. ΪΧ quo fer.i ista dosinnpla sunt, επαίρονται : apud Scipuun qunquc mquiasimus ChviJum uppdlnrv /u τ ω Μωϋ3*$· κα\ τους προ-

u l i M a r c i o n , ejusque r e l i q u a s e q u a c i u m i i n p u r i h s i -

φήτα-ς αύτδν άπεσταλκέναι,

μή δεχόμενος τδν διά

m&cohors. Porro non credit resurreeiionem, non

Μωϋσίως δοθέντα νόμον, ή τους προφήτας* άλλά

r e c i p i t b a p l i s m a , magiam d i v i n u m q u i d c x i s t i m a l ,

βλάσφημων, ώς δ Μαρκίων, και οί λοιπο\ δμόφρονες

omncs daemones c o l i l , per deos j u r a t ,

cxsceralnr

αύτφ, κα\ έξάγιστοι. 'Ανάστασιν δέ ού πιστεύει· τδ ^ escas ut alienas. Deo autem o d i b i l c s d i s c i p u l i ejus βάπτισμα ού παραδέχεται· μαγείαν εκθειάζει* πάν-

Manicbaei,daBnioiiioruin383^

τας τους δαίμονας θεραπεύει- θεούς ομνύει· τά βρώ-

c i h j i i t : sunt vero

ματα ώ ς αλλότρια καταράται. Οί δ' άπ' αύτοΰ θεο-

Tiirsaurus

o c t r

i

n a

plcnos l i b r o s

i s t i : 1. E v a n g e l i u m

vilae. 5 . A p o s t o l o r u m

vivuni. 2.

t i n i v c r s i l a s . 4.

στυγείς Μανιχαίοι καινοτομοΰσιν έαυτοις δαιμον.ώοη

M y s i e n o r u i n . 5. I k p t a l o g u s A l o g i i . 6. P r c c a l i o m i m .

βιβλία, άπερ είσ\ τάδε· α'. Τδ ζ ώ ν Εύαγγέλιον β'.

7. C a p i l u l o n i m . 8. R e s gcsla G i g a n t u i n . 9 . T b o m a :

"Ο θησαυρός τής ζ ω ή ς · γ ' .

Evangelium.

Ή

τών

Επιστολών

10. P b i l i p p i

Evangclium.

11. Acla

δ μ ά ; · δ\ Ή τ ώ ν μ υ σ τ η ρ ί ω ν ε'. Ή έπτάλογος Άλο-

Andrcx

γ£ου· ς*. Ή

L a o d i c e n s c s . 1 5 . Q u i a p p c l l a l u r Liber de

Ή

τ ώ ν Ε υ χ ώ ν ζ\ Ή τ ώ ν κεφαλαίων η'.

τ ώ ν Γ ι γ ά ν τ ω ν Πραγματεία· Ο'. Τδ κατά θ ω μ ά ν

apostoli. quem

Domini,

12. Quinladecima i i d c n i ipsi

epistola

c o n i p o s u c r u n l , quo

Ε ^ α γ γ ί λ ι ο ν ι'. Τδ κατα Φίλιππων Εύαγγέλιον · ια'.

Cbrisli incarnalioncm,

Αι Ι Ι ρ ά ξ ε ι ς Ανδρέου τοΰ αποστόλου* ι3\ Ί Ι

e x b i b i l a m p r o b a r e n t . Q u o d a u t c m ba?c falsa

καιοεκάτη διχά

.λεγόμενα τοΰ Κυρίου,

Οελοντες κα\ ούκ

πεντε-

πρδς Λαοδικείς Επιστολή· ιγ*. Τ ά δόκησιν

ά σ'^νέταξαν οι αύτοι,

έν άληΟεία.

εχ* ονόματι

βιΰΛία. χρή

μη

ύμας

φύσει

τών

στρόφφ' ΚΛεόθιον, ΧΐιστοΤ',

a u d i aposlolicas

inani spccic, non v c r i l a l a

"Οτι δέ ταύτα

ψεύδη

ι\μώγ παρ*

άσεβων

A p o s t o l i c a r u m C l e m . c. 1 G ] : Videte ne libros qttcs

είσιν,

.-ζαραδέχεσθαι.

Ού γάρ το7ς

προσέγειν

άποστόΛων,

τών

πραγμάτων,

άΛΛά τίχ

οϊδαμεν

γάρ,

οτι

ϊώδη

σνντάξαντες

Ttul τών μαθητών

οί

πε(Λ ΣΙμωγα

βιβΛία αύτου,

ΗΛ

%

attendere

turum rerum, et sentcntiam

approbetis.

libros nomhie Chrisli

iinnqvam

cl (fiscipulorum

se quos ad vos decipLndqs t

άδια-

no8 servos

χα).

tcmporibus Moysis,

ονόματι

ejus,

α recto dcpi-

Enoch,

patiiarcharum:

περιφέρουσ'ΐν

quxdam Adam,

v.vicnutos

ejus coinposuis-

qui Clirhtnm

ciraimferunt.

dilexi&Hs, ae

Atque etiam

libros apocnjphos

scrij

Isaitv, Duvid,EUw,

Ubros dico,

Son

debctis, scd nn-

ccam. Scimus enim Simonem cl Clcobunn

όνόμασι

^eal τ\\ ^"νώμχι τ\)

mnnierunt,

cnim nomwa apostolornm

Όράτε

κρατννΟκντα

sinl,

Constitutiones [ L i b e r G C o n s l i l .

άποφήναι τήν σάρκωσ-.ν αυτού, ^ impii nostri iuscriplione

άκουε τ ώ ν [Λεί.τ. Λιατάςεων] αποστολικών τα

ΙΙαι-

ad

htfanlia

patiferos,

priscis fmml, actiinm

uc

vcrituti

V A R b E LKt.TIONES. n

** C μ ε τ α ^ ί ρ ε ι . C . s i n e ό.

t %

τοΰτο—ψυχών. d c s u i U ii» C .

sumpsit, ac sriiutnm Spiritttm nominarc,dkeiis mixj u m juxla r/ttort Sulvator promimset. Qiue n i o i i s l r a toniiuxit jitM|uam 1»υιιιυ, u b i p c r d i s c i p u l u i dc

8 5

C . ψυχών.

*" C . προσλαοων.

1 7

C . a d d i l (fact.

C.UVI^UK ac ι jus d o c l r i n a ac i n s t i l i i t i o n e a u d i y i s s e t , ipse |*«*iitiiis p r o i a n u s , ac i n C h r i s t i r c l i g i o n c U o **pcs, u i i u u c l o r p c r s l i i u g i l . CoMBtF.

J3

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E R l C P .

contrafios

Tales

nuuc

tibros

hasretici, quibus calumniantur nuptias, gem,

promdentiam,

proplietas:

ut illi

dcemonum,

iie suppliciis

fallendum fideles et probos Domini puloi scripserunf, τής

participes

δαιμόνων τιμωρίας

, τών τών

ψον Κνρίον

,

nomiua

αυτά

τούς

ΜωΌσέως,

:

ΑαβΊδ,

quo-

Φθοροποιά

Fugite

ergo

έχθρα] αντίθετα

nostri

προφί'μας'

Jesu disci-

συγγραψαμένων

δούΛους.

της

Καϊ. έν τοΊς

φασιν,

αποφεύγετε

τήν

έπϊ

άπάτχι,

άπωΛεία,

καϊ

Ήσαΐου

τε, καϊ

πατριαρχών.

[ E d . Clementis,

καϊ νυν έπενόησαν

διαβάΛΛοντες

βημιουργίαν,

τινα

ονόματα

άγγέΛων

τδ

διδασκαΛίαν

πα-

απόκρυφα,

τριών

άΛηθείας 9

βάρβαρα

Χριστοί*,

βιβΛία

καϊ τών

τοιαύτα

Ων

Τ

πεφιΛηκότων

συνέγραψαν

δέ, καϊ

καϊ ώς αυτοί

ύπηχούντων.

αύτοΰ

ΈΛίου,

polius,

δυσώννμοι,

τών

καϊ "Ενώχ, καϊ Αδάμ,

καϊ

eorum, qui ita ad

24

υμών,

Λαιο7ς δέ τίνες

efpciamini.]

αύτοϊς

άπάτην

καϊ ημάς

le-

aiunt, angelornm

et afflatu ita scripserun/.

fiorum 4octnnam,

* πεΐν,

creationem

procrealionem,

iv his ipsis

quidem

ut antem verum fateamur, rum instinctu

mundi

liberorum

scribuntque

qucedam barbara,

infames Α είς

edidermt

έγγράφοντες' δ' άΛηθές

ϊνα μ}\

τών πιστών

οί

νομον,

καϊ

εΐ-

μετάσχετε άμέμπτων

μαθητών.] Eunomiuni

Eunomius Arii

Β

she Anomwi.

.

fuit d i s c i p u h i s . I l l u m E u d o x i u s

Εύνομιανοϊ

ήτοι

Ανόμοιοι

Εύνόμιο; Αρείου γέγονε

(14).

μαθητής. Τούτον Ευ-

A r i a n u s , postquam sedem C o n s t a n t i n o p o l i t a n a m invasisset, facilitale C o n s t a n t i i a b u s u s , c p i s c o p u i n

δόξιος δ Άρειανδς τδν θρόνον άρπάσας Κωνσταντι· νουπόλεως, τήν Κωνσταντίου εύρηχώς ευχέρειαν,

Cy/Jci c o n s t i t u i t . Is ergo E u n o m i u s

έπίσκοπον Κυζίκου καθίστησιν. Ούτος ουν δ Εύνό-

praeceptorem

b l a s p h c m i i s superans, a d d i d i t F i l i u m

csse ex n o n

μιος τδν διδάσκαλον ταις βλασφημίαις ύπερβαλών, *

exslanlibus, mutabilem, servum, secundum oninia

τδ έξ ούχ δντων, χα\ τρεπτδν, χαΐ δοΰλον, χα\ κατά

P a l r i d i s s i m i l e m . S e d n o n ferentes

πάντα άνόμοιον τ ω ΙΙατρ\ τδν υίδν προσέθηκεν. *Ον

Hellespontii, imperalorein.

μή ένεγκόντες οί Έλλησπόντιοι, διαβάλλουσιν αύτδν

Dogma enim Conslantii e r a l Y c r b u m Deum appel-

πρδς Κωνστάντιον τδν βασιλέα. Η ν γάρ δογματίσα;

Jari dcbpro duntaxat s i m j l e m , u o n v e r o d i s s i m i -

δ Κωνστάντιος, δμοιον κα\ μόνον προσαγορεύεσΟαι

detalerunt

lcin,

nequc

e u m ad C o n s t a n l i u m

consubstanlialem. Hoc 384

τον θεδν Λόγον, κα\ μήτε άνόμοιον, μήτε δμοούσιον.

igilur se-

Τούτω ούν τ ω τρόπω δ Εύνόμιο; ύπερόριος γίνεται.

eos q u i i n i t i a n -

Οί ούν τούτω πειθόμενοι, είς μίαν κατάδυσιν τους

icodo Eunomius in exsilium m i l t i l u r . Porro ctatores e j u ^ i n u n a i m m e r s i o n c

Τ

t u r b a p t i z a n t , atque a q u a m c a p i t i infundenles

u s - Q μυου μένους βαπτίζουσι, καϊ ύδωρ τή κεφαλϊ) καταχέοντες μέχρις ομφαλού, τοις άπδ γαστρδς καϊ Ιώς

que a d u m b i l i c u m , ad ventre i i i f e r i o r a o m n i a p e r v c b i r e n o n s i n u n t aqna? effusionem ; nefas q u i p p c

κάτω ενέπαφον ποιοΰσι τοΰ ύδατος τήν περίχυσιν

esse asseverant. ut g c n i i a l i a m c m b r a

ούκ είναι Οεμιτδν λέγοντες τά παιδοποιά δργανα (15)

incorruplionis

cbarismate

doncniur. lidcni carcnt

l a b c r n a c u l o , synagoga;

ecclesia,

c o n g r e g a n l u r ; q u o c i r c a irnjlti eos T r o g l i t a s Troglodytas

τυχειν αφθαρσίας χαρίσματος.

s c d i n o c c u l t i s terra? locis

Ούτοι ούκ Έκκλη-

σίαν, ού σκηνήν, ού συναγωγών

ac

έχουσιν , άλλ' έν

κρυπτοίς τισι τόποις τής γης συνάγονται· δΟεν Τ ρ ω -

vocant.

γλίτας καϊ Τρωγλοδύτας οί πολλοί τούτους λέγουσι. ΠαυΛιανισταί.

Pauliunislas. Q n i a P a u l o Samosaleno. l h e r e n i i a dc G b r i s t o

H u m i l i a et terrae

s e n l i u n t , quasi

s e c u n d u m n a l u r a m s i t h o m o , ac i n i t i u m

01 άπδ Παύλου τοΰ Σαμωσατέως · ταπεινά και χα-

ad -

communis

μαιπετή περι τοΰ Χριστού φρονήσαντες, ώς κοινού

sumpse-

τήν φύσιν άνθρωπου γενομένου, κα\ τήν αρχήν άπδ Μαρίας έσχηκότος * · ' .

r i t e* Maria^

Φωτειανισταί

Photinianistue. P b o i i n u s episoopus S i r m i i t i o , P a i * Samosatensia,

imperante

S a b e l l i i L i b y c i , et M o n VARliE

(16).

Φωτεινδς επίσκοπος τοΰ Σερμίου κατά τήν Κ ω ν -

C o n s t a n - f)

σταντίου

βασιλείαν, τήν Παύλου τοΰ Σαμωσατέ^ς

IJECTIONES.

" * Οί άπ^δ Παύλου—-έσχηχότος, Desunt j n C . ΝΟΤΛ, ( U ) Ανόμοιοι. E x p e n d a t d i l i g e n s ao e r u d i t u s l o c t o r , n u m A m m o n i i raanus s c r i p s e r i t Ανόμοιοι, Catcnae i n J o a n n o n i , v 18 : Ό Τίδς τ ω Πατρ\ διά τοΰτο [μάλιστα λέγεται Γσος, ώς ομοούσιος · διδ χαταγέλαστοι οί άνομοι "Αρειανο\, οί μή λέγοντες ίσον τδν Υίδν τ φ Πατρί. (15) Τά παιδοποιά δργανα. H i n c forsan r a l i o r e d d i possit, quare E u n o m i a n i spadones v o c e n t u r i n i l l a p c r c e l e b r i lege G o d i c i s T h e o d o s i a n i : quod e c i l i c e l velut spadones essent r a l i o n c b a p l i s m i , et c e n i l a l i a i n e m b r a a b o m i n a r e n t u r . Gonsulas v e l i m J a c o b u m G o t h o f r c d u m a d e u m G o d i c e m , t. V I , p . 154, 155, ac decernas. E q u i d c m aliquando c o r f

r i g e b a m , spalalones, quse e s l vox ex Gi\cco L a l i n a , n o n ignota? o r i g i n i s , opumeque e o n v e n i l c u m E u nomii Eunoniianorumque doctrina ei moribus, u l porspicne demonstrant nudta loca G r e g o r i i N y s scni, Epiphanii, Tbcodorili, Auguslini alquc alioruni. (1C) Φωτειανισταί. R c c l i u s essct ΦωτεινιασταΙ cx Balsamone. Invcnies lamen d i c i o s Φωτιανούς i a Socrato l i b . i v , c a p . 12, c l Ψωτινούς apud G y r i l l u m A l e x a n d r i n u m E n c o m i o i n D e i p a r a m . V u l g o Φωτειν.ανο'ι, ut i u f r a , ct Φωτιν^ανΛ, q u e i n a d m o d u m Φω­ τεινό;, Φωτινό;.

*5

DE RECEPTIONE H . E R E T I C O R U M .

26

κα\ Σαβελλίου του Λίβυος καϊ Μοντανού αίρεσιν άν- Α lani liaeresim r e n o v a v i t ; d o c u i l q u c D e u m V e r b u m ενεώσατο· ούκ Λναρχον, ούδε πάντων τών

n o n carere

αίώνων

i n i l i o , n o n esse c o n d i l o r e m o m n i u r a

ποιητήν, ούδε πάσης τής κτίσεως προϋπάρχοντα τδν

saeculorum, n c c c x s t i l i s s e anle omnes

θεδν Λδγον έδογμάτισεν άλλά νέον κα\ πρόσφατον

imo u o v u m c u m ac reccntem

creaturas;

καλών, αρχήν λαβόντα έκ τής κατά σάρκα τής Παρ­

ducat ex c a r n a l i a V i r g i n e n a l i v i l a l c P b o l i n u m

vocal, q u i inilium

θένου γεννήσεως, "ΟντιναΦωτεινδν ή έν Σερμίψ γ ε ­

i s t u m S i r m i e n s i s s y n o d u s n o n modo d i g n i t a l e n u -

νομένη σύνοδος, ού μδνον τής αξίας έγύμνωσεν,

davit, sed etiara

άλλά καϊ ξένον τής 'Ρωμαίων Εκκλησίας άπεφή-

clesia c x i r a n e u m .

νατο. "Οθεν καϊ οί έκ ταύτης αίρέσεως, του αγίου

Y c n i u n t , i n d i g e n t sacro b a p l i s m a l e .

pronunliavit 385

^

n

d

a Romanorum E c Φ"

e

e

x

h

a

hxrcsi

c

βαπτίσματος χρήζουσιν ΜαρκεΧΙιατοί Οί άπδ Μαρκέλλου (17), δς

··.

Marcelliani.

επίσκοπος

γέγονεν

Marcelli

Άγκυρών.

seclatorcs,

qui Aneyranua

cpiscopus

exslitit. ΣαβεΛΛιανοί

Sabelliani.

.

11

Οί άπδ Σαβελλίου του Λίβυος, υίοπατορίαν διδά- ^

Α Sabellio Libyco,

q u i docuit F i l i o - p a l c r n i l a -

σκοντος, κα\ μίαν ύπόστασιν έπ\ τής αγίας Τριάδος

t c m , unamque

είναι λέγοντος. Παραπλήσια τούτων, κα\ Σαβελλιος

n i l a l e . l l t s s i r a i l i a e t alius sensit S a b e l l i n s c p i s c o -

2ιερος (18) επίσκοπος Πενταπόλεως έφρόνησεν. Κα\

pus P e n l a p o l i s . l l o c q u e aiTirinare ausus est, V e r -

hyposlasim admisil i n sancla T r i -

τ ο ύ τ ο είπεϊν έτόλμησεν, Λδγον μέν είρήσΟαι τδν μο­

b u i n dtetum essc u n i g c n i t u m , ex usu i n tcmpore

νογενή, κατά χρείαν ίπ\ καιρού προελθόντα, πάλιν

p r o d i i s s e , r u r s u s q u c r e d i i s s c unde exierat,

δ ! είς τδν δθεν έξήλθεν έπαναστρίψαντα, ούτε πρδ

antc e x i t u m e x s l i l i s s c , neque post r e d i l u n i s u b -

της

sistere.

εξόδου είναι, ουδέ μετά τήν έπάνοδον ύφεστά-

ναι.

nec

* Σιμωηανοί.

Simoniani.

01 άπδ Σίμωνος τού μάγου. Αύτη πρώτη αίρεσις,

Q u i a S i m o n e Mago. H « c est, ut a i u n t q u i d a m ,

ώς φασί τ ί ν ε ς , άπδ Χριστού. Ούτος δ Σίμων γόης

prima

ην, άπδ Γετθών δέ ώρμάτο τής πόλεως τής έν Σα-

prasligialor, oriundus e

posl C l t r i s t u m

baercsis. S i m o n iste G i t t l i i s Samaria?

orat urbe,

«μαρεία, Σαμαρείτης ών. Έ φ ά ν τ α ζ ε δέ τδ γένος τών

Samarilanus. Fascinavit Samaritaruin gentem, d i Σαμαρειτών, λέγων έαυτδν εΐναί τινα μεγάλην Δ ύ - (; cens sc cssc niagnam V i r l u l c i n D c i , ac e supernis ναμιν τού θεού, κα\ άνωθεν καταβεβηκέναι. Τδν descendiese. A d d i d i t se S a m a r i t a n i s esse P a l r e m , Πατέραδέ έλεγεν έαυτδν τοίς Σαμαρείταις* Ίουδαίοις

Judseis vero F i l i u m ; i n passione

δέ έλεγεν είναι έαυτδν τδν Υίόν · παθόντα μέν, μή

s u m , sed s o l u m m o d o v i s u m p a t i . Inventam

πεπονθέναι

T y r o r u m civilale mulierem incretriccm

δέ, άλλά δοκήσει μόνον. Γυναίκα γάρ

τινα έαυτψ εύράμενος

άπδ τής Τυριών πόλεως σύ-

s i i a m , ausus e s l dicere 3 8 6

nequaquam pas-

Spirilum sancluin,

ζυγον αύτου πορνάδα, Πνεύμα άγιον είναι τετόλμη-

ob q u a m

κε λ έ γ ε ι ν , κα\ διά ταύτην κατεληλυθέναι.

oveni e r r a b u n d a m ac i n unoquoque

Ταύτην

descenderit.

sibi c

conjugem

Eamdem

affirmavil

esse

coelo i r a n s -

δέ έλεγεν πρόβατον πεπλανημένον εΐναι, κα\ έν έκά-

formatam fuisse j u x l a cujusque c a d i f o r m a m ; u t ,

σ τ ω ούρανώ μεταμορφουμένην κατά τήν μορφήν τού

i n q u i t , l a l c r e n i angelicas ineas v i r t u t e s , a c d e v e -

έκαστου ουρανού· ίνα λάθω τάς αγγελικά; μου δυ­

nirem

νάμεις, κα\ κατέλθω έπ\ τήν έννοιαν, ήτις έστ\ν αύ­

Spirilus sanctus, per qnam

ad Eitnoeam, quae e s l baec, vocala eliara

τ η , ή κα\ Πνεύμα άγιον καλούμενη, δι' ή ; τους άγ-

praeterea quud angelt c r e a v e r i n l l u u n d u m c t h o -

crcavi

ang^los. A i l

VARlyE LECTIONES. »» Φο^τεινδς επίσκοπος — χρήζουσιν. dcsunt i n C .

8 0

deest i n C .

1 1

deesl i » C .

Ν0ΤΛ5. (17) Oi άχό ΜορκέΑΛον. C i r c a bscrcscs pauca, luralem acccpit Iwc vesiinientum, sed in sempiler^ q u a n d o n i m i s m u l t a s u n l quae possent aflerri : fiicm, ul ul eliam suce divinitati faceret comedere. et quaedam p r o t u l i j a m , Itmi t. I, tum a l i b i . H i c E u m , i n q u a i n , l o c i i m p r o p o n a m ; q u i a doctissimo v e r o t e s l a t a m p r i i n o r e l i n q u a m a d m i r a t i o n e m D e d i l o r i visuni c s t M a r c c l l i n o m c n debere s u b s t i i n e a m , q u o modo M a r c e l l i a n i i r a n s i c r i n t i n M a r t u i ; c u m l a i n c n celebris sit Manichoei o r r o r do carnc C b r i s l i i n solo. deposiia, u l vidore ost p n v - ' c i o n i s l a s a o t . 1G c o n c i l i i C b a l c e d o n c n s i s , u b i dc cipuc i n A n a s l a s i i Uodego, p. 94 et 2. >2. T e r t i o der a n o n e I C P . ct i n Maccdonianos i n n o u n u l l i s c o niqtie addere Iibel ex Nicepboro Eccl. Uist. l i b . x , d i c i b u s L a t i nis d k l i canonis. S c c u n d o autoni l o cap. 3G, r e m aperte falsissimam, O n g o n e m s c r i c i i m p r o p o t u m N e s t o r i i , s c r u i . 12, apud M c r c a l o psisse adversus M a r c e l l u m et P o r p b y r i u m ; e r r o r e m ( i a r n e r . , 4 i n subsequenle edit. : Propierea et r e i n , i n q u a m , adeo crassum i m m a n c m q u c , ut s u s p i omnium Dominus indulus est nostram naturam, nwicio suggera^ur, c l e x l u C a l l i s l i c l a p s u m ossc n o quam spoliabile videlicet deitnlis vc$limentnm> in.scmeu E u s c b i i , q u i iitrumqno c o n r m a v i l . parabile indumentum divina subttunlhv, speculum (IX) ΣαβέΛΛιος KTifrc, Duns Sa».«rllios iio?ι ir.i», Domini omnium; quod cum natnrw (maliin natum) iiiiiiΐ mc a l i b i l^gcrc. dignitatem propriam perdidisset, tcmel&i dccies milhcs irascotur audiem Manicfuvus, twu ad v$um na%

7

57

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E R I CP.

ntines. M u n d u m ex D c o c s s e n o g a t ;

2ί

rejieit r e s u r - Α γέλους έκτισα. Έ τ ι

λέγει·

Οί άγγελοι τδν κόσμον

έκτισαν κα\ τους ανθρώπους. Και τδν κόσμον δέ

reciioncm.

λέγει μή είναι έκ θεού* και τήν άνάστασιν δέ απο­ βάλλεται. De

Περί

Menandro.

Menander d i s c i p t i l u s S i m o n i s , S a m a r i l a , e Caperetse; n o n s o l u m eadcm plore

vico

Μενάνδρου.

Μένανδρος μαθητής γέγονε Σίμωνο;, Σαμαρείτης

scnsit c u m prasce-

τυγχάνων, άπδ κώμης Καπερέτας ορμώμενος. "Ος

s u o , sed et majori q u a m i l l e i m p i e l a t c d c -

ού μδνον τά αυτά τ ω διδασκάλφ έφρόνησεν, άλλά κα\

l e u l u s est. D i x i t se esse S e r v a t o r e m , q u i ad h o m i -

πλέον εκείνου ήσέβησεν, έαυτδν λέγων Σωτήρα έπ\

l u i m s a l u l e m coelilus n i i s s u s f u e r i t cx i n v i s i b i l i b u s

τή τών ανθρώπων άνωθεν πόθεν έξ αοράτων αίώνων

s & c u l i s . Docet e t i a m n o n alio modo posse q u e n i -

άπεσταλμένον σωτηρία,

quam

σΟαί τινα, και αυτών τ ώ ν κοσμοποιών αγγέλων πε-

evadere a m u n d i c o n d i t o r i b u s angelis,

nisi

διδάσκων μή άλλως δύνα-

p r i u s ductus fuerit per magicam p e r i t i a m quae i n

ριγενέσθαι, μή πρότερσν διά τής πρδς αυτών παρα-

ea secla t r a d i l u r , perque

δεδομένης μαγικής εμπειρίας άχθέντα , κα\ διά τού

baptismum

qucm

ipsc

c o n f c r t : bujiismodi h o n i i n c s d o n a r i i m m o r l a U l a t e , y μεταδιδομένου παρ* αυτού βαπτίσματος* τούτους κατncc unquam lntenrc. DJ

αςιουμένους αθανασίας, ώς μηκέτι άποθνήσκειν. Πε^Ι

Ebionccis.

H i h u r n i l i a d c C h r i s l o pracdicant. Ipsum

ΈδιοναΙων.

enim

Ούτοι ταπεινά περ\ Χριστού δοξάζουσι. Υιλδν γάρ

q u i ox

αύτδν κα\ κοινδν ηγούνται άνθρωπον, κατά προκο-

cffcclus s i l , alqut»

πήν ήθους δεδικαιωμένον * έξ άνδρδς δέ κοινο>νίας

p e r c o n j u n c t i o n c i n v i r i e l Maria; g c r . i i u s . H o c vero

και τής Μαρίας γεγενήσθαι. Και πάσαι δέ αί αίρέ-

purum communemquo

bominem

3S7i

progressu v i r t u t i s

u s t u s

censcnl,

el

σεις τοΰτο λέγουσι: κα\ ούτος, δ ΚήρινΟος κα\ Καρ-

C a r p o c r a t e s , id«*m d i c u i U ac s c i i t i u n t . H i n c p a t i -

ποκράτης τδ αύτδ λέγουσι κα\ φρονοΰσιν. "Οθεν κα\

percs n o m i n a u l i i r : i d quippe apud Hcbrseos cifer-

πτωχο\

U i r n o m i u e E b i o i K c u s . A d liasc d i - c c n l D o m i n u m

Έβραίοις ονομάζεται Έβιοναίος. Ά λ λ ά κα\ δοκήσει

putative

γενέσθαι

hxrcses

cuwcue

I o q u u n i : i r . Islo,

faclum

Gerinlbus,

< ^sc l u i m i i i c m ; e l c u m e l e c l u s

ονομάζονται. Τούτο γάρ άνθρωπον

τδν

κα\ παρά

τοις

Κύριον, καϊ έπιλεχθέντα

Dei csse

έκλεκτδν, κατ* έκλογήν υίδν θεού κληθέντα άπδ τοΰ

v o c a l u i n , p n pter e u m G b r i s i u m q u i e s u m m o a d

άνωθεν «εις αύτδν ήκοντος Χριστού έν είδει περιστε-

rocognitus

fuissel,

i i i u m venit

cx c l r r i i o n c F i l i u m

i n specic columbae.

luaftim e o m e d u i U : uo!i comedant, qtioRiam

cumquc

l i d c m n i : :1 r?: \- ^ ράς. Ούτοι ουδέ έμψυχον τ ρ ώ γ ο υ σ ι ν ερωτώμενοι δέ. quare

Διατί ού τ ρ ώ γ ε τ ε · Επειδή, φασ'ιν, έκ συνουσίας κα\

r e s p o n d e n t : Ideo n o n s u m i m t i s ,

inlerroganlu:-

έπιν,ίξεω; σωμάτων είναι αυτά, διά τούτο ού μετα-

p r o d i e r u n t e congre.ssu

e l commisiione

λαμβ^νομεν αυτών.

coiporuin. De Cerintho,

ex quo Cerinlhiani. FMonceum esse.

Alii

dicunt

ΙΙερΙ

Κϊιρίνθον, άρ* ον καϊ ΚηρινθιανοΙ. δέ Αέγουσιν δτι ΈδιοναΊός έστι.

N

Ούτος λέγει ώς δι* αποκαλύψεων μεγάλων ©Υ αγ­

Isle quasi ex r c v c l a t i o n i b u s magnis p e r angeios factis l o q u i l u r . M e n d a c i sernione i n l r o d u c i t

ΆΑΑοι

γέλων δεδειγμένων. Ψευδόμενος έπεισάγει, λέγων

poei

C l i r i s l i t e t r e n u m : ac i n

μετά τήν άνάστασιν έπίγειον είναι τδ βασίλειον τοΰ

c r r o r e m i n d u c c n d o a s s c r i l l i a b i l a u d a m i t e r u m esso

Χριστού- κα\ πάλιν έπιθυμίαις κα\ ήδοναΤς τ ή ν ' Ι ε ­

bujusce

r c s u r r e c t i o n e m regnuni

annos,

ρουσαλήμ τήν κατά σάρκα πολιτευομένην άριθμδν

c u m c u p i d i l a l i b u s , v o l u o l a l i b u s , n u p t i i s ct festi-

χ-.λιονταετιας έν γ ά μ ω εορτής πλανών λίγε ι γενέ­

v i i a t i b u s . F e r l u r dixissc s a n r i u s P o l y c a r p u s , q u o d

σθαι. Φασι δέ δτι κα\ δ άγιος Πολύκαρπος ειπεν, δτι

aUquando cinti e v a n g c l i s l a Joanncs i n balneo l a -

ποτέ λουομένου έν βαλανείω τοΰ εύαγγελιστοΰ Ί ω ά ν -

sa-culi l l i c r o s o l y m a m

p e r rnillc

varet, an d i d i c i s s c l C4erinlhum e l i a m l a v a r i , c x s i - 0 νου, μαΟόντο; δτι κα\ Κήρινθυς λούεται

άποπηδήσαι

m o n u c r i l q u e eos qtii

τού τόττου κα\ φυγείν , παραινούντος τοις μετ* αυ­

ctmi ipso c r a n t bis v e r b i s : F u g i a m u s , ne b a l n e u m

τού, Φύγωμεν, μή και τδ βαλανεϊον συμπεση, Ινδον

coiicidal. cunciosquc

couipi-clicndal, quuniam i i i -

δντο; ΚηρίνΟου τοΰ τής αληθείας εχθρού, κα\ λά6η

t»is/*st C c r i n l l u i s i i i i m i c n s v c r i i a i i s . A i u n t e l i a i u

τους πάντας. Φασ\ δέ δτι ούτος τήν ταραχήν είργά-

lierit 3 8 8

c

l°

c o

»

fugeril,

h\* »p-M) l i u n u l t - i m c c n c i l . i t n i n fnissc, qnando J a -

σατο, δτε οί περ\ Ίάκωβον γεγράφασιν είς Ά ν τ ι ό -

cobus ojusque socii s c r i p s c r i m l A n l i o c b i a i n : Qui-

χειαν,δτι Vsf ημών** έζήΛΟον

fi. n ex nobis cxiernnt, lurbunlcs

Idciii c u m

Ό

vos

!"ctro dis«:i. ptavit ob C o r u c l i u m . A l i a

ταράσσοντες

ημάς***

αύτδ; δέ κα\ τ ώ ΙΙετρω διεκρίνετο περ\ τοΰ Κορ­

vicc e x s l i -

νηλίου. Ά λ λ ο τ ε δέ κα\ κατά Παύλου αίτιος τής τ α -

lit a n c l o r l u m u l l u s c o n l r a P a u l u m c o n c i l a l i l l i f t -

ρ^χής τού ιερού γέγονεν έν Ίεροσολύμοις δτε έκεί-

ros Ivmis i n t e m p l n ,

ρχιο.

a

*> ΛΟήναι μέν

L. ύ 5;.

LECTIONES.

89

DE RECEPTiONE H,ERETICORUM.

30

μ τ π ω δέ έγηγέρθαι, μέλλειν δέ άνίστασθαι, δτε και Α quoque C l i r i s i u n i q u i d e m c r u c i aflixum

fuisse, scd

n o n d u m r e s u r r c x i s s e , r e s u r r c c i u r u n i v e r o teinporc

ή καθόλου γίνεται άνάστασις.

resurreclionis universalis. Saturninus.

Σατορνίνος.

I s l c cadem plane s e n s i l c u m Menandro d i s c i p u l o

Ούτος κατά πάντα Μενάνδρου τοΰ γενομένου μα­

Siinoiiis Magi.

θητού Σίμωνος τοΰ Μάγου έφρόνησεν.

Carpocrates.

Καρπό κράτη ς. Is G n o s t i c o r u m

Οίτος τδν Γνωστικδν έπικέκληται πατέρα · καϊ η

λέγει φανερώς τάς μαγείας, ώς έπΙ μεγάλοις σεμ-

pater a p p e l l a t u r . M a g i *

apcrtc p r o f c r t , iisque t a n q u a m magnis

opera

rel>us g l o -

νυνδμενος· κα\ τάς περιεργίας τάς έπ\ φίλτρων γ ι -

riaiur :

νομένας δημοσία εξαγγέλλει κα\ διδάσκει ύπούλως

dicat, ac docet subdole et secure. O.nncm l u r p i t u -

nccnon i n c p l b s philtrorum publice pra>

κα\ άνυποστόλως· και πασαν αισχρούργίαν κα\ πα-

d i n c m pravamqiie a c i i o n e m pcragere suadet. H o c

ράνομον πράξιν συμβουλεύων

c i i a m d i c i t irnpurus C a r p o c r a l e s : N i s i q u i s v o l u u -

έπιτελείν. Λέγει δέ

καϊ τούτο ό ανόσιος Καρποκράτης, δτι εάν

μή τις

latem c u n c t o r u m daeinonum

έκτελέση τδ θέλημα απάντων τών δαιμόνων κα\ τών Β n e m 3 8 9 α γ γ έ λ ω ν , ού δύναται δλως ύπερβήναι είς τδν άνώτα-

ουδέ

τ ο ν ούρανδν,

τάς

Αρχάς

κα\ τάς Ε ξ ο υ σ ί α ;

παρελθεΐν. Κα\ ούτος δέ τδν Κύριονέκ συνουσιασμοΰ

angelorumquc

p e r d u x c r i t , nullatenus potest

a d fi-

ascendere

i n s u p r e m u m c o c l u m . n e c P r i n c i p a t u s e l Potcslates p t w l e r g r e d i . I d e m quoque D o m i n u m o r l u m

putat

c concubitu.

λέγει γεγενήσθαι. Περϊ

Μάρκου του άνοσίου χακόφρονος καϊ α'/ρεσ(άρχον καϊ τών όμοφρόνων αύτοΰ.

De Marco

impio, demenli, hccresiarcha, idem cum Ulo sentiunt.

9

Μ

Ούτοι

νυμφώνα

κατασκευάζουσι, κα\ μύστα-

Hi

Ihalamum

apparant,

et

iisque qni

myslagogiam

cum

γ ω γ ι α ν (19) έπιτελοΰσι, μετ* έ π ι ^ ή σ ε ώ ν τίνων (20)

quibusdam

έπιτελουμένην ' » * , κα\ πνευματικδν γάμον φάσκουσιν

quodque faciunt esse a i u n l s p i r i l u a l c s nuptias : et

είναι τδ ύπ' αυτών γινόμενον · καϊ άγουσιν ύδωρ,

afferunt

καϊ βαπτίζοντες, ούτως έπιλέγουσιν · Είς τδ δνομα

In nomine i g n o l i p a l r i s u n i v c r s o r u i n , i n v e r i l a t e

invocalionibus

aquam,

solemnibus

celcbrant,

ac i n t m g e n l e s p r o n u n t i a n t s i c :

τοΰ άγνωστου πατρδς τ ώ ν δλων, είς αλήθεια ν μ η ­

cunctorum

τ έ ρ α τ ώ ν πάντων, είς τδν κατελθόντα είς τδν *Ιη-

A d j i c i u n t vero H e b r a i c a u o r o i n a . u t eos q u i i n i l i a n -

inatre, i n eo q u i descendit i n J e s u n i .

σ ο ΰ ν κα\ Εβραϊκά δέ ονόματα έπιλέγουσιν, πρδς τδ C t u r i n roajorem i u d u c a n t s l u p o r c m . μ ά λ λ ο ν " καταπλήξαι τους τελούμενους. Περί

De

ΆπεΛΛή.

Α π ε λ λ ή ς μαθητής τ ώ ν δογμάτων Μαρκίωνος γέ-

Apelle.

Apclles discipulus dogmalum

Marcionis i u i l .

Is

γ ο ν ε ν . Ούτος τάς προφητείας έξ αντικειμένου λέγει

credens s e r m o n i b u s diemonis q u i i n v i r g i n e n o m i n e

π ν ε ύ μ α τ ο ς · πειθόμενος άποφθέγμασι παρθένου δαί-

P b i l u i p e n e b a b i t a b a l , a i t prophetias esse a s p i r i i n

μονο:, ής δνομα Φιλουμένη · μηδέν δέ δλως αληθές

c o n t r a r i o , nec q u i d q u a m v e r i p r o n u n t i a s s e : m u l t a -

είρηκέναι* καϊ πολλά ασεβεί κατά τε τοΰ

que i m p i e profert

νόμου

Μ ω σ έ ω ς , κα\ τ ώ ν προφητών. Περϊ θεοδότου

τοΰ

Τ ο ύ τ ο ν τδν θεόδοτόν φασι

adversus

lcgcm Mpsis e l p r o -

phctas. σκυτέως.

De Theodoto

τής τοΰ Σαμωσατέως

α ί ρ έ σ ε ω ς άρχηγδν κα\ πατέρα γενέσθαι,

coriurxo.

H u n c T b e o d o t u m a i u n l hseresis S a m o s a l e n i e x -

πρώτον

stitisse auctorem

ac p a l r e m ,

priinumqiie dixisse,

είπόντα τδν Χριστδν ψιλδν άνθρωπον. "Ος κσ\ ύπδ

C h r i s t u m esse 3 9 0

Β ί κ τ ω ρ ο ς επισκόπου 'Ρώμης τοΰ μάρτυρος άπδ κοι-

episcopo R o m a n o c t m a r t y r e e x c o m m u n i c a i u s fuit.

m e r u m h o m i n e m . Is a Y i c t o r e

νωνίας έγένετο. Παύλος δέ δ Σαμωσατεύς μαθητή; ρ P a u l u s vero S a m o s a l e n s i s ,

d i s c i p u l u s ejus,

hanc

τούτου γενόμενος, ήθέλησεν άνανεώσαι ταύτην τήν

lineresim v o l u i t r e n o v a r e , atquc a synodo depositus

α ί ρ ε σ ι ν * δστις κα\ καθηρέθη ύπδ συνόδου. Φασ\ δέ

cst. F c r t u r p o r r o A n a l o l i u m confessorem d c c e p l u m

Α ν α τ ο λ ώ ν (21)

fuisse a b A s c l e p i o d o l o c t a l l c r o q u o d a m

τδν

δμολογητήν άπατηθήναι

\

WiUJE

ύπδ

Tbeodoto

LECTIONES.

F . τ ώ ν Γνωστικών κα\ πατήρ, C . praiin. Μαρκοσαίοι, άπδ Μάρκου, τού συμφοιτητοΰ Κολαρ^'σου. C . Επιτελουμένων. μάλλον decsl i n G . M

"

Λ

, β

ΝΌΤΑ;. (10) ΜνσταγωγΙαν. U l p r o ccclnsia (halamum b a b e r c n l , a c p n e s t i g i i s , quas d c s c r i b i t E p i p h a n i u s , haeres. 5 4 , E u c b a r i s t i a i n suam c e l e b r a n l c s , ad scorl a l i o n r i r i secJuctas n u i l i c r c u l a s p c l l i c c r c n t . A d d i t a u c t o r a p u d G r o t s . dc l i b r o . cujus s l u d i o s i s novam r e i n i s ^ i o n p m pcccaJorum falso p r o m i t l e r e n l , dc quo i l c m Tlicv>ΐς τισι c l e . Ό μέν νοήσας, τ ω στόματι έν άνάγκαι; άρνήσεται. (24) Επίσκοπος. M i h i non est d u b i u i n q u i n legendum sit i n editione alia Gra?ca. ΝεποτιανοΙ, άπδ Νέποτος τού επισκόπου, non voro τοΰ 'Κλκεσαίου, c l i n c d i l i o n e L a l i n a Balsamonis ac B i b l i o Ihecae P a t r u m , Hclcesaticc. Qiti α Nepote, Qui α PcUigio, o l c ; n o n , llilcesaita\ qm α Sepote qni α /Vi

t

n

lagio. De Nepote E u s e b i u s , l i b . v i i , c a p . 2 4 ; H i e r o n y m u s , i n Catalogo u b i de Dionysio A l e x a n d r i n o ; T h e o d o r i l u s Hmrel. fabuL lib. 111, c a p . u l t . ; N i c c p b o r u s Hist. v i , 2 1 ; n c c n o n G e n n a d i u s , De ecclesiaslicts dogmalibus, c a p . 5 5 . A d quos s i placet ex conjeclura adjice etiam G e o r g i u m Cedren u m , eo q u o d agens de G a l l i e u o i m p e r a l o r e s c r i b a l , Έπ\ τούτου οί αίρεσιάρχαι Ά ρ τ έ μ ω ν καϊ Συν­ επών έγνο^ρίζοντο. Sub lioc innotucrunt Arlemon atque Synepon hceresium auctores. G u m enim S y n e pon isle t o l i sit i n d i c t u s a n t i q u i t a t i , probabile est locum c o r r u p l i o n e l a b o r a r e , uec i n f c l i c i l e r e i n c n d a l u m i r i lioc paclo, κα\ συν Νίπως · wiaque Nepos. l i s r c r t c temporibus, l u m b x r e s i s Arieinse p c r P a u l u i u Samusalenscm i n s t a n r a l a est, t u m N c p o * crrorem siium libro edilo p r u i n u l g a v i t . — A p u d G r e l ^ e r u m j u n g u n l u r Pclagianis ac G e l c s l i a n i s . l a n quaih e o r u m i d c i n cssct e r r o r ; c u m s i l d i v c r s i s Kimus : quo l i q u c t bunccc l i b r u m n c c ei i n t e g r u i u c o n s l i l i s s e , nec nobis c o n s t a t c ; i m i l t o m i n u s c o n stitisse B i n i o i n f o r c i u i ίιι B i b i . P P . Quae h i c d e N e p o l i a n i s . s u m p l a sunt c x T b c o d o r e l o , 1. ίιι»

33

D E RECEPTIONE H/ERETICORUM. Περϊ ΙΙεΛαγΙου

(25).

καϊ ΚεΛεστίνου

Ούτοι ' · όμόφρονες Νεστορίου του

Α

34

De Pclagio

cl Celestio.

ματαιόφρονος

I s l i i d c m scnserunt c u m N c s t o r i o v a n i sensus

γ ε γ ό ν α σ ι ν επειδή κα\ έν τή συνόδω τ ή κατά "Εφε-

v i r o : q u a n d o q u i d u i n et i n synodo E p h e s i n a p l u r a

σον, πολλά περ\ α υ τ ώ ν *

0

είπον κακά, ώς θέλοντος

Νεστορίου τοΰ δυσσεβούς τδ τοΰ Πελαγίου κα\ Κελεστίνου άνανεώσαι δόγμα.

Φέρεται δε περ\ αυτών,

dc ipsis mala

p r o t u l e r u n t , quasi vcllcf

impius

N c s t o r i u s Pelagii c l C e l c s t i i dogma r c n o v a r e . F e r tur de i l l i s quod

lemporibus

Thcophili

episcopi

οτι έτΛ Θεοφίλου τοΰ επισκόπου Αλεξανδρείας κα\

Alcxandrini

Ίννοκεντίου

τή

i n E c c l e s i a m , quod p r r c d i c i i a n l i s t i l c s multa c c r -

Εκκλησία* κα\ πολλοΰς αγώνας κατ' αυτών έκίνησαν

l a n i i n a adversus eos s u s c e p c r i n l , q u o d q u c scripto

Τώμης,

οίτοι κα\ έπανέστησαν

Innoccnliique Roinani insurrexcrint

οί προλεχΟέντες πρόεδροι· και εγγράφως κατεκρί-

fuerint c o n d e m n a l i . P o r r o

Οησαν. Ούτοι

lagius

ουν οί δύο αιρετικοί, ΙΙελάγιο; και

Κελεστϊνος, ώς φασιν, ούτε επίσκοποι, ούτε

κλη­

ρικοί, ούτε δλως έκ τοΰ ίερατικοΰ τάγματος δντες, άλλ* ώσανε\ μονάζοντες περιιδντες,

h i d u o bajretici , P e -

et C c l e s t i u s , q u c m a d m o d u m

c p i s c o p i , noc c l e r r c i , n c c o m n i n o

a i u n l , ncc

ex ordiue sacro

f u e r u n l , ac v e l u l m o n a c h i vagabantur, 392

0 0 , 1

καϊ συμφωνή-

spiranles adversus v e r i l a t e m ; sed et dogmala σαντες κατά τής αληθείας * άλλά κα\ τ ά τ ώ ν δυσσε- ^ nebant i m p i o r u m M a n i c h a i o r u m

*

te-

6ών Μανιχαίων φρονοΰντες. αγία τοΰ

l l l i crgo omncs, d u m ad s a i i c l a m D e i c a i b o l i c a m

θεού κα*>ολικΓ, κα\ αποστολική Εκκλησία, τού αγίου

Ούτοι ούν άπαντες προσερχόμενοι τή

et apostolicam E c c l e s i a m a c c e d u n t , i n d i g c n t sanclo

και σωτηριώδους βαπτίσματος χρήζουσιν.

ct s a l u l a r i baptismate.

"Εστι

δέ καϊ άΛΛη α ρεσις 7

τών

Est autem alia huereus

ΜεΛχισεδεκιτών.

Melchisedecitarum.

Μελχισεδεκιταί είσιν, oi νΰν προσαγορευόμενοι

Melchisedecitne s u n t , q u i n u n c A t h i n g a n i r . u n -

Α θ ί γ γ α ν ο ι . Οίτοι τδν Μελχισεδέκ αύχούσιν, έξ ου

c u p a i i l u r . H i Melchisedccem e x l o l l u n t , a q u o et ce-

4 1

κα\

τήν έπωνυμίαν

Φρυγίαν.

Ούτε

δέ

Δοκού σι γάρ τδ μέν

είλήφασιν. Είσ'ι δέ περι Εβραίοι, Σάββατον

τήν

ούτε Εθνικοί

perunt nomen. Habilanl circa Pbrygiam.

NecHc-

είσι.

braii sunt, nec E l b n i c i . N a m v i d e n l u r Sabbatum q u i -

φυλάττειν, τήν δέ

d c m servarc, c a m c m v e r o n o n c i r c u m c i d e r e . l i d e m

σάρκα μή περιτέμνεσθαι (25*) · ούτοι ούδένα άνθρω­

non

πον άπτεσθαι αυτών ανέχονται * άλλά καν δψ αύ-

q u i s d e d e r i l e i s p a n e m , v e i aquant, v c l a l i q u i d a l i u d ,

τοΐς τις άρτον, ή ύδωρ, ή έτερον τ ι είδος, ούκ αν­

non suslinent e m a n i b u s a c c i p e r e , v c r u m

rogant

έχονται άπδ χειρών λαβείν, άλλά παρακαλοΰσι τους

eos q u i tradunt u l allata h u m i d e p o n a n l ;

sicque

s i n u n t langi sc a q u o q u a m h o n i i n c : sed l i c e t

επιδίδοντας αύτοϊς θεΖναι χαμα\ τά είδη, κα\ ούτως C acccdentes l o l l u n t e.a. P a r i q u e m o d o , c u m ipsi a l i i s αυτοί προσερχόμενοι αΓρουσιν αυτά * ομοίως αύτο\ έτέροις

μεταδιδώσι*

τούτω

ούν τ ψ

καν

τρόπω

l a r g i u n l u r . Ilac c r g o r a l i o n e A l b i n g a n o s eos λθcant, q u o d

r e f u g i a n l q u e m q u a m attingere.

Unde

Αθιγγάνους αυτούς καλοΰσιν, δ·ά τδ μή άνέχεσθαι

e l i a m i l l i quando accedunt ad s a n c l a m D e i E c c l c -

αυτούς προσψαύειν τινός. "Οθεν κα\ ούτοι προσερ­

s i a m , opus habent b a p l i s m o s a l u l a r i .

χόμενοι τή αγία τοΰ θεοΰ Εκκλησία, χρείαν έχουσι τοΰ σωτηριώδους βαπτίσματος. 01 δέ χριόμενοι τ ψ άγίψ μύρψ είσ\ν οίτοι Τεσσαρεσκαιδεκατιται Οίτοι τ ή ιδ* σελήνης ήμερα

Q u i \ero i n u n g u n t u r sacro onguento, sunt b i .

(26). τήν

393

τού Σωτήρος

Isti

Quartadecimani.

decimaquarta lunae

die, Servaloris noslti

VARIiE LECTIONES. C. Πελαγιανο\, κα\ Κελεστιανο\, άπδ Πελαγίου κα\ Κελεστίου, τών δμοχρόνων Νεστορίου καϊ Μανιχαίων. Caetera desunt. *· Turr. αυτόν. C . Μελχισεδεκιανο\, ot νΰν "Αθίγγανοι προσαγορευόμενοι. 01 τδ μέν Σάββατον φυλάττειν δοκοΰσι, τήν δέ σάρκα μη περιτέμνεσθαι, μήτε ανθρώ"πον άπτεσθαι αυτών άνεχόμενοι · άλλά κάν δώη αύτοΤς άρτον, ή ύδωρ, *Λ έτερον τι εΐδος, [καταθέσθαι κελεύουσι *1 καϊ ούτως αυ­ τοί προσερχόμενοι αΓρουσιν αυτά. Ωσαύτως κα\ αυτοί έτέροις μεταδιδοΰσιν. "Όθεν καϊ "Αθίγγανοι, παρά τδ α ή άνέχεσθαι αυτούς προσψαύειν, ήτοι θίγειν τινδς, προσηγορεύθησαν. ΣιμωνιανοΙ, Μενανδριανο\, Βασιλειδιανοί, Νικολαΐται, Μαρκιωνιστα\, κα\ οί λοιπο\ δμόφρονές αυτών. C . Οί δέ χριόμενοι τ ψ άγίψ (αύρω βίσΐν οίτοι* Σαββατιανοί, οί κα\ Τεσσαρεσκαιδεκατιται, άπδ Σαββατίου πρεσβυτέρου, και Ναυατιανου* οί τ ή ν μετάνοιαν μέν ωσαύτως παραγραφόμενοι, τή δέ ιδ' της σελήνης ήμέρ$ πασχάζοντες Ίουδαΐκώς · [Ναυατιανο\,] "Αρειανο\, Μακεδονιανο\, 'Απολλιναρισταί. w

Μ

4 1

NOTiE. (25) ΚεΛεστίνου. — H u n c i n errorem inctdunt q u i d a m Graeci, u t C e l e s t i n i n o m e n C e l e s l i o d e n l ; i d q u e j a m o b s e r v a r u n t v i r i d o c l i . — Pelagiani. f n s u f l i c i e n i e r a d m o d u m ac inscienter de bac hseresi, quae ignotior fuerit i n O r i e n l e . E j u s damnatio facta a b Oeeidenlalibus, probata fuit m E p h e s i n a synod o , ratione cujus auctor conjungit Neetorio. N e d u m v e r c i i Manichsei n o n e r a n t , u l potius eam hseresim i m p i n g e r e n t A u g u s t i n o ac o r l h o d o x i s , q u i H b e r u m a r l n t r i u m pbis justo v i d e r e n t u r e x l e n u a r e ; q u o d i l l i , ad asque gratiae C b r i s t i c o n l c m p l u m , m a g n i -

flcabant. COMBEF. (25*) JSee carnem eircumcidere. E a ratio est ul non Judiei v i ( k a n l n r , q u i observando S a b b a t u m v i d e a n l u r Juda3i, ex parte relinentes J u d a i c a , eC ex parte r e p a d i a n l e s ; ut ideo nec Hebraei v i d c a n tur neque gentiles, ac u t r u m q u e . E x h i s c o r r i g e edita a P o s s e v i n . q u i b u s s i c h a b e l : Videntur enim servare Sabbatum, et carnem xircumcidere. In r e l i q u i s , ac spectaniibus ad secundam classem, M c u r sii codex valde defunctorius est. COMBEF. (26) Ύεσσα[.εσκαιδεκατ\ται. D i s s e r i t u r de Tee-

35

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S R Y T E I U C P .

Μ

J c s u C h r i s t i resurrectioneni celebrant, quolibet die Α ημών Ιησού Χριστού άνάστασιν έορτάίουσιν, έν ο'ία δ' άν ημέρα φΟάση, δευτέρα ή τρίτη ή τ ε τ ά ρ τ η , c o n l i n g a t , sive i n secuiidura, l c r l i u m , v c l q u a r t i u n i n c i d e r i l : a s c r i b u n t aulera eam t r a d i t i o n c n i J o a n n i

εμπίπτουσα* έπιφημίζουσι δέ Ιωάννου του αποστό­

apostolo. C o n s e n t i u n t c u m N o v a t i d i s c i p u l i s , j u x t a

λου είναι τήν

quos poenilenliam s u b m o v e n l . U l u n l u r q u e a d u l t c -

τοις Ναυάτου μαθηταίς' κατ* εκείνους γάρ τήν με-

r i n i s l i b r i s , B i n e r a r i a quacdam apostolorum

τάνοιαν παραγράφονται. Κέχοηνται δέ και

profe-

παράδοσιν ταύτην. Συμφέρονται δέ

βιβλίοις, Περιόδους τινάς

rentes, ac legenies A c t a d i v e r s a ab i i s quae i n c a -

νόθοις

αποστόλων προφέροντες,

κα\ Πράξεις ετέρας άναγινώσκοντες παρά τάς κε-

none h a b e n l u r .

κανονισμένας. Novatiani

slve

Navariaro),

Sabbatiani.

N o v a l u s p r e s b y t e r fuit Romanse Ecclcsia?. C u m que contigisset fidelium q u o d

lenipore

πρεσβύτερος

γέγονεν

τνς

Ύ ω μ α ί ω ν Εκκλησίας (28). Έ π ε Ι ουν έν κατρφ το J

l o r m e n t a , lapsi

διωγμού συμβεβηκέ τινας τ ώ ν πιστών, μή φέροντα;

f u i s s e n l , cessanle v e r o postea p e r s e c u l i o n e , lapsi ab E c c l e s i »

ούτος

Σαββατιανοί.

u l quidam

persecutionis

o o n v a l e r c n t ferre

Ναυάτος (27)

ήτοι

τάς βασάνους, καταπεσεϊν είτα τού διο^γμού ύπ:κ-

iidem

p a s l o r i b u s c u m l a c r y m i s p o s t u - |> δόντος, καϊ τ ώ ν

παραπεπτωκότων

τους ποιμένας

lassent d a r i s i b i l o c u m pcenilenliae, e l salutis m e -

τής Εκκλησίας μετά δακρύων ίκετευόντων οοΟήναι

d c l a m ; superbia inflatus N o v a l u s , petitionera n o n

αύτοϊς καιρδν μετανοίας, καϊ Ιατρείας τυχειν* τ υ -

a d m t s i t , sed

φωΟε\ς δ Ναυάτος ού προσεδέξατο, άλλ άντέλεγεν

restitil

impudenter , contcoditque

1

NOTJE. sarescaedecatitis actione sexla c o n c i l i i E p b e s i n i S a v i l i a n i , orat. 8 i n P a s c b a , p . 941 . Τεσσαρεσκαιp r i i n i , indeque pritna C i i a l c e d o n c n s i s ; ad quas s i δεκάτη δέ αΖρεσίς έστι, συν Ιουδαίοις ποιοΰντεί τδ Graeca cura v c t e r i b u s L a i i n i s i n t e r p r e l a l i o n i b u s Πάσχα. G e o r g i i Alexandrini allcrum in Yita c o n f e r a n i u r , j u x t a diversas editiones, niaximeque G b r y s o s t o m i , n . 35 ejusdem e d i i . t. YIII, p . 2i>3 : postremam B a l u i i i n o s t r i , tres o c c u r r e n t difficuitales n o n coniemnendae, adeoque solvendae h i c p r o v i r i b u s . P r i n i a , c u r Φιλαδελφεύς n i t e r d u m , e l διά Φιλαδέλφου u n i c o i n l o c o , Ευτύχιος, διά Φιλαδέλφου, rioris, Τεσσαρεσκαιδεκατιτών, u l p. 2 9 2 , 5 3 6 , 4 0 1 . έπιγνους τήν δρΟοδοξίαν, e i c , v e r l a i u r DispliiladelA c c e d a t h i s l e r t i a e m e n d a i i o , pariirn p e r m s s . pheus et Diffilius Philadciphice $ecundce. S e c u n d a , codices, p a r l i m p x c o n j e c l u r a , i n L i b e r a t i B r e v i a r i o , q u i d sibi v c l i t πυθε G o l l e c i . B a l u z . c. 552 : Ζήνων cap. 10 : interponens de Sijmbolo in concilio sibi χωρίου Σαγόρου πυθε τής τ ώ ν Τεσσαρεσκαιδεκατιoblato Τεσσαρεσκαιδεκατιτών α Christo pre$biitero. τ ώ ν αίρέσεως. I n l e r p r e t i b u s , polia, Ptthaie, Phi S y m b o l o . Tesserescredecatilarum, seu Q u a r U i d e i i iate, poeta, poetlia, Pithalcc. T e r t i a , q u i fieri pomanis proposilo. Suzoineuus de hac c i r c a Pasrba l u e r i t ut άρεσθείς redderetur cegrotans, c. 024 c o n l r o v e i s i a agcns, p r o A n i c e t o V i c l o r e n i p o n i i , ejusdeni editionis. Ει quideiri ad p r i m a m diflicultacxscribenle juxia morem cilra judiciuni Niceplioro. t e m respondeo, u b i Graeco textui suus consval s e n (27) Ναυάτος. C o r r i g e u b i de isto lutretico sus, n o n magnam h a b e r i debere r a t i o n e m a n l i MaltliaBum Blastareni E i e m . μ., c a p . ν : Ού τής q u o r u m i n t e r p r e t u m , quos l i q u e t saepe c o r r u p l i s φ-λανΟρωπίας, ουδεμία τών ημέτερων κρείττων ώ 0 η usos fuisse e x e m p l a r i b u s , ipsosque ab a n l i q u a r i i s αμαρτιών. Ita sensus exigit. ei inss. e x h i b e n l . esse depravalos. Φιλαδελφευς a u l e m o p t i m u m c s t , (28) Πρεσβύτερος της 'Ρωμαίων ΈχχΛησίας. et διά Φιλαδέλφου b o n u m ; Eulychius per PhiladclS o l e m n i notissimoque Graecorum e r r o r e N o v a l u m phum fprocurantc P h i l a d e l p b o , q u i i b i d e m n o n et N o v a t i a n u m c o u f u n d e n l i u m . Q u o de Novatiano m n l t o posl- m e m o r a l u r ) , agnila orlhodoxa fidc, e l c ; K o m a n o presbytcro r e m obiter narrabo v e r a m , n i c a l q u e b o c διά Φιλαδέλφου i n c o n c i n n i u s e x a r a l u m , scitu i n d i g n a n i . N o n semel ab H c n r i c o Valesio occasionem dedisse v i d c l u r i n i e r p r e l i b u s l c g e n d i , audivi l i b r u i t i N o v a l i a n i de T r i n i l a t e i n g o n i i Λισφιλαδελφεΰς, ac Διφιλαδελφεύς vel ex c o n l r a c l a d c f o r m a r i Iransposiiione, dcque ea a se confeclam s c r i p l i o n e , δευτέρας Φιλαδελφείας, quod sciuei ab fuisse D i s s c r l a l i o n e m . l l a q u e p o s l v i r i i n c o m p a r a i i s p o s i l u m p e r exscriptores a d a l i a loca sit e x t e n bilis o b i t u m , l i U c r i s d a m i i o s u i n , litteralis acerbtun, s u m . i l a u l diffiliu9 b a b e a l u r breviate e l corrupte m i h i cerie l u c t u o s i s s i m u n i , exspeclabam, sperans p r o DisphUadelphius, altcra versione a d Philadelin p u b l i c u m p r o d i t u r a r a c u m a l i i s D i s s e r t a l i u n e u phi&&ecund(e. De secunda quaBStione a i o , aut s c r i - D | s j i,i p - jj p r o l r a c l a m , alqne l a n b c n d u i n esse ποτε i n t e x t u , aliquundo, modo, aut l u m n o n annssam, c c p i l nie d e s i d e r i u m quairoiidai πόθεν, unde, i n i u a r g m c , i n d i c i u m leclionis u n i u s i l l i u s t r a n s p o s i l i o n i s . P r o i n d e s u m p l u m i n niamis gcograpbica?, cutn q u a lubens j u u x e r i m a i i a n : , s i c , legi diligeiitor i r a c l a L u m . Nec i n a n i s e x s l i l i i l a b o r . Z j v w v χωρίου Σαγόρου, [ποτέ] χορεπίσκοπος τής N a c l i i s e n i m s u m c a p i t i 14 s u b i u n g i debtire capita τι»ν Τεσσαρεσκαιδεκατιτών αίοέ3εως. A d d o i n l e r 2 3 , 2 4 , 2 5 , 26, 2 7 ; indeque 15, 16, 17, 18, 19, 2 0 , prcteset l i b r a r i o s deceptos p a r i l e r esse per pravam 2 1 , 2 2 , ac d e i u u n i 28, cuin seq. A c c i p c j a m serieni b c r i p l u r a m . T e r i i o , u l l r a n s l a i o r p o n c r e l cegrotans, connexionemquc v e r b o r u m : Jbi ergo (uit, dum illuc o p o r l u k l e u m legisse, n o n άρεσΟεις, sed άνεοεις vol redit ubi prius (uit. Qtwd si de ccelo missus α Patre παρεθείς. Prsetcr bsecGrsecum c l L a t i n u m m u l u a m e$t, e t c , quem ut hujus benedictionis auctorem etium s i b i praestanl o p e r a m , alque i l l u d per boc e m c n d a transvenas supcr pueros mauus Jacob ponendo signit u r , rursusque boc per i l l u d . S i q n i d c n i memoraUc ficuvit, quasi pater illorum essct Cliristus, ex quo G o l l e c l i o n i s c a p . 6 5 1 , έννομου l t i u l a u d u m i n manut ponere ( s c r i b . ponerel) figuram\ et formam έγγόνου. Διάτού έγγόνου. Per nepolem; c o l . vero futuram pauionis ostendem, e t c , cum animadvertal 6 2 1 , v i c i s s i m , explicala, i n et plucita, quemadmoillum non Patrem se, sed Filium comprobasse. Adhuc «luui i n cadein c o l . b a b c t u r , κα\ άρεσάσης. Gseleadjiciam illam quaque partem, etc. In T e r l u l l i a n o r u m i n l e r a l i a p l u r i m a lesUmonia qtiae bosce b%reP a m e l i i edit. P a r i s . a n n . 1585, ρ. B , 1249 C . t i c o e p e l u n t , d u o a d h u c notavi l e v i l e r aegra, ideo1256 D . que facile s a i i a b i l i a ; alteruni t. Υ Chrysostuini r

Τ

a m #

e c

u

S

e

m

v

1(

37

D E RECEPTIO.NE H . E R E T I C O R U M .

38

άναιδώς, μή δείν τοϊς πεπτωκόσι δούναι χήρα, λε- Λ Inpsis ηοη esse porrigendam m a n u m , sed r c i i n γ ω ν , άλλα κεΐσθαι μάλλον έν πτώματι. *Όν ήλεγχον qucndos e o s i n lapsu p c c c a l i . Quem l a m e n c o n v i c e έν τ ψ καιρψ τών κινδύνων και αύτδ άρνήσασθαι αύ­ πιπί, i n p e r i c u l i tcnipore ipsam quoque abnegasse τδν τδ της ίερωσύνης αξίωμα. Οί οέ επίσκοποι τους

sacerdotii d i g n i l a t e m . I g i l u r c p i s c o p i l a p s o s q u i d e m ,

μέν

congruis l a b o r i b u s tcinporibusque 3 9 4

παραπεσόντας τοις άρμοδίοις

πόνοις κα\ χρό­

rcslitue-

ν ο ς διά τής σωτηριώδους μετανοίας άνεκτήσαντο*

r u n t per s a l u l a r e m poeniientiam ; h u n c a u t e m N o -

τούτον δέ τδν Ναυάτον έπ.μείναντα τ ώ τύφψ τής

v a i u m i n faslu elationis p6reevcrantem,

έπάρσεως, τής Εκκλησίας ε ξέκοψαν. Ό δέ εΓς τινα

r u n t ab E c c l e s i a . Ille vero clain i n q u e m d a m l o c u i n

abscide-

τόπον δυσεύρετον λαθών, τρεις τών επισκόπων γέ­

invcntu diflicilem Ires episcopos senes

ροντας έφέλκεται·

eosque p a r t i m b l a n d i t i i s , p a r l i m m i n i s c o m p e l l i t ut

κα\ τούτους δελεάσας ανάγκη

έπιθείναι τάς χείρας αύτψ· έπέΟηκαν, καϊ έκάλε' σαν τδν αύτδν Ναυάτον έπίσκοπον. Οίτινες έγκληθέν-

ei manus imponerent : quod

perlrahit,

fccerunt,

que appellarunt e p i s c o p u m . U n d e

Novatum-

reprehensi

ab

τες ύπδ τής Εκκλησίας, τήν παρά Ναυάτου έπιτε-

E c c I e s i a , a N o v a t o s i b i i l l a l a m v i m i n d i c a r u n t . A l ille

θεισαν αύτοίς βίαν προσήγγελλον. Ό δέ τυφωθε\ς

m u l l o magis elalus ob d i g n i t a l e m , quotquot p o l u i t

έπι πλείον τ ψ άξιώματι, δσους ήδυνήΟη τών ομοίων

s c c u n v p a r i t e r insanos decipere , n o m i n a v i t C a t h a

αυτού αφρόνων δελέασα ι, Καθαρούς ώνόμασεν. 01 δέ Β ros. Caelerum sectatores ejus e l i a m nuptias p r o h i τούτου δμόφρονες, κα\ * ' τδν γάμον έκώλυσαν. Έ κ

b u e r u n t . E x h i s o r l u s est S a b b a l i u s q u i d a m , s e c t »

τούτων ανεφύη Σαββάτιός τις, τής λέσχης ταύτης

i s l i u s p r e s b y l e r , q u i praeceptorem s u u m v a n i o r i b u s

πρεσβύτερος · δς τδν πρδ αυτού καθηγητήν οτέραις ύπερηκόντισε κενοφωνίαις (29). συν* « ρ τ ά ζ ω ν τδ πάθος

τού

μαται-

Ίουδαίοις

Κυρίου, κα\

χάριν

έχων τοίς Κυριοκτόνοις, ά φ ' ώ ν αύτοίς τήν τού φόνου

vocum

novilalibus superavit;

n a m c u m Judaeis

peraqit feslum passionis Doroinica?, graliamque h a bct

Dominicidis,

u n a c u m i i s celebrando csedis

i l l i u s consensum.

συ μ πανηγυρίζε ι συναίνεσιν. ΆρειανοΙ

ol άπδ

Ούτος δ "Λρειος, τής

Ariani

Αρείου.

"Αλεξανδρέων

Εκκλησίας

γέγονε πρεσβύτερος. Ύπόβασιν τού Υίοΰ άπδ Πα*

ab Ario

dicli.

H i c A r i u s Erclesi-jc Alexandrinse fuit

prcsbytcr.

D o c u i l F i l i u m Patre esse inferiorem ; a l l e r i u s n a -

φύσεως τδν Πατέρα, κα\

t u r a P a l r e m , alterius F i l i u m pracdicans, ac l e m p o r i -

ετέρας τδν Υίδν έ π ι φ η μ ί ζ ω ν και χρόνοις διαιρών

bus d i v i d e n s u n a m d i v i n i t a t i s s u b s t a n t i a i n . Sed e i

τήν μίαν τής Ηεότητος ούσίαν. Άλλά κα\ τήν Οπερ

i n c a r n a t i o n e m D o m i n i p r o n o b i s factam blaspbcmaft,

τρδς έδίδασκεν · ετέρας

ημών τοΰ Κυρίου

οίκονομίαν βλασφημεί, άψυχον C d u r a d i c i t c a r n e m D o m i n i a n i m a carere, et d i y i n i t a -

) ίγων τοΰ Κυρίου τήν σάρκα (30), κα\ τδ πάθο; κα\

tem loco 395 animoe pertulisse passionem ac p e r -

τήν ταραχήντήν θεότητα άντ\ τής ψυ^ής ύπομεϊ-

turbatfonem. E a d e m senserunt A e l i u s et E u d o x i u t

ναι. Τ ά αυτά δέ κα> 'Αέτιος, κα\ Εύδόξιος, και Αυ­

n e c n o n A u x e n l i u s et Valens episcopi Occidentis.

ξέντιος (31) κα\ Ούάλης έφρόνησαν, οίτινες ήσαν επ.'σχοποι τής Δύσεως. Mapxuivoi

(32), ήτοι

Macedoniani

Ννευματομά/οι.

seu

Pneumatomaclii.

l l i beatum P a u l u m confcssororn episcopum C o n -

Ούτοι τδν μακάριον Παΰλον τδν όμολογητήν έπίοκοπον Κωνσταντινουπόλεως έξωθήσαντες τοΰ βή­

slaminopolis expulsum e iribunali Ecclesix,

ματος τής

"Εκκλησίας, έξορίζουσιν είς 'Αρμενίαν,

garunt i n A r m e n i a m , et c o n s t i t u e r u n l p r o eo M a -

rele-

καϊ καθιστώσιν άντ* αύτοΰ Μακεδόνιον τδν Πνευμα-

cedonium P n c u i n a l o r a a c h u m , unutii e P a u l i pre«-

Y\RI/E LECTIONES. M

T u r r . δεότερον.

" Turr.

Puscha.

Ν0ΤΛ5.

(29) Κενοφωνίαις. Magis ad sensura καινοφω- D apud $e-fabricatum triplkem ingerat, ex nnima seiticet, el corpore, et Deo. Yalde e n i m suspicor, i m o νίαις, h i c c t p . 488 Catenae i n J o b , ut C o m i t o l u s l a n t u m n o n afiirmo veram lcctionem esse, Arrii cum c t i a m legebat. C e r l e similes permntationes ubique vaniore cautela. Sed cujusvis eslo j u d i c i u m . i o c c u r r u n t , et occnrrentes a n c m i n e n o n possunt (31) Αυξέντιος. Quornodo E u d o x i u s l o c u m a d v e r l i . Exeinpla l a u i c n audi duo i n s i g n i o r a . In A u x e n t i i o c c u p a v e r i l cap. 62 L i b c l l i s y n o d i c i , ignoro c o n c i l i o C h a l c e d o n e n s i , act. 5 : Διά τών οίκείοιν ppnitus. αιρέσεων τάς κενοφωνίας άπέτεκον, vel καινοφω(32) Μαρκιανοί. A u t l c g c n d u m ΜακεδονιανοΙ, ν£ας * ex i n t e r p r e l i b u s , novas v c l ναηα*> non varias. cinn T u r r i a n o ; a u l Μαραθωνιανο\, c x S o c r a l e V c r s i o n e s epislolae P r o c l i de fide ad A r n i e n i o s : l i b . n , c a p . 4 5 ; Sozomeno, l i b . ιν, c a p . 2 7 ; C;esaVidetene quis vos decipiat pcr philosophiam et inanem r i o , quGQSt. 192, u b i Marathonwos p r o Maratlwnios; v c l novam fallaciam,κενήςetκαινής (Coloss. x i , 8). e i Pscudo-Chrysoslomo O r a l i o n e de c i r c o , et h o m i l i a (30) "Αψυχον Λέγων τοΰ Κυρίου την σάρκα. in i l l u d iQuarcunque tigaveritis in terra, e t c , q u i C e r l i i r a v i d e l u r ex sanclo Atbanasio a l i i s q u e . E t bus duobus i n locis perperam n i t u n t u r m u l a r e ; t a m e n negalur a M a r i o Mercatore adversus Nestonecnon Orat. i n i l l u d : Exiit qui seminut, temxnare r i u m s c r i b e n t e , cdit. i n - 8 , ad niss. c o d d . exaclse, semen suum. S i quis l a m e n r e l i n e r e vellet Μαρ­ q u a u i o r , p . 168. Quem M e r c a l o r i s l o c u m ideo κιανοί, dicere possel ita n u n c u p a l o s fuisse Mac«m e n i o r a v i , ut a t i u m emcndare conarer ejusdem C o n l r a d i c t i o n i s , p. 139, et non videt alterum a r n donianos a Marco A r e l b u s i o . cum vamort cautela occurrentem sibi qui ei Chri$iutn 7

39

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P H E S B Y T E R I C P .

40

b y t e r i s . Q u i d o c u i l a u d i l o r c s suos, S p i r i l - i n i s a n - Λ τομάχον, ενα τών Παύλου πρεσβυτέρων δς κτίσμα ctuin crcaluram babilus,

lunc

essc ac s c r v n m .

Quocirca

κα\ βούλον τδ άγιον Πνεύμα τους αύτψ πειθομένους

odio

έόίδασκεν. Τούτψ τ ψ τρόπω

ejeclus cst c x E c c l c s i a r a i h o l i c a ;

μισηθε\ς,

εξορίζεται

pra?i>trlim propter i r a n s l a l i o n e m ossiuin b e a i i Pide-

τότε έκ τής καθολικής Εκκλησίας, μάλιστα διά τήν

lisque

τ ώ ν οστών τού μακαρίου Κωνσταντίνου τοΰ πιστού

C o n s i a n l i n i . Idein

Macedonius,

sanctum m i n i s t r u m subjeciumque

Spirituin

prajdicat,

μετάθεσιν.

mino-

Ούτος δ Μακεδόνιος,

ύπεξούσιον

τοΰ

Πνεύματος διακονίαν κατηγορεί, κα\ έλάττονα τοΰ

rera P a t r e , atqne a d i v i n a n a l u r a a l i e n u m .

Πατρδς, κα\ τής θείας φύσεως άλλοτρίωσιν. Apollinarista*.

ΆπΌΛΛιναρισταί.

A p o l l i n a r i s S y r u s , C h n s l u m m e n l c r a i c r e ausus est

affirmare.

Loco cnim

m e n l i s , i n q u i t , erat i n

'Απολλινάριος δ Σύρος, άνουν τδν Χριστδν είπειν • έτόλμησεν. 'Λντ\ γάρ τού νού, φησ\ν, ήν έν αύτώ ό

ipso Deus V e r b u m . A l q u e ideo s u b j u n g i t : O p o r t c t

θεδς Λόγος. Κα\ διά τοΰτο, φησι, δει

u n a m confiteri D e i Y e r b i e t c a r n i s n a t u r a m . A d d i l ,

τοΰ θεοΰ Λόγου κα\ τής σαρκδς (53) όμολογείν. Και

Patrem

πάλιν τδν Πατέρα πατρικώς Υίδν είναι, τδν δέ Υίδν

palerne

esse F i l i u m ,

P a t r e m ; modoque

ct Filium

filialilcr

μίαν φύσιν

s i m i l i de S p i r i t u sancto ; i n Ρ υίΐκώς Πατέρα· κα\ ωσαύτως έπ\ τού Πνεύματος*

q u a n l u m unus Deus T r i u i l a s . N c q u e IUKC s o l u n i ;

καΟδδήεΤς θεδς

v c r u m c l i a m incffabilia 3 9 6

sanclis r e -

περ\ τ ώ ν άποκειμένων ανόητων αγαθών τοι; άγίοις,

humilitalcm, n i -

εις πολλήν ταπεινότητα κατάγουν, τουτέστιν είς τά

b°

p o s i l a sunt ad magnam d c d u c i l

Φ*

n a

33

n i i r u m ad J u d a i c a c o m m e n l a , ut sacrificia e o r u m

Ιουδαϊκά, Ουσίας

i t e r u m i n l e m p l o peragenda s i n l . A d hxc

ναώ. Έ τ ι

Deo

Verbo

adduclam

fuisse c a r n c m i l l a m quam

b a b c b a l i n coclis, nempe ante

srccula e x s t s i c n l e m

et subslamise c o i n s i l a m : D e u i u sua d i v i n i t a l e

asscril a

Yerbum

propria

passioncin p c r l u l i s s e : i n i l l a

Iri-

duana corporis inorte, divinilatem

una c u i n c o r -

p o r e fuisse m o r t u a m , sicquc poslea

per Patrem a

m o r t e s u s c i l a l a m . lsta s a n c i u s G r e g o r i u s

episco-

p u s N a z i a n z i s c r i b i l ad N e c t a r i u t n episcopum C o u -

ή Τ ρ ι ά ; . Ού μόνον δέ, άλλά κα\

τοιαύτας πάλιν έπιτελείν έν τ ώ

λέγει τδν Θεδν Λόγον έπαγόμενον οάρκα

έκείνην ήν έχων

έν ουρανοί; ετύγχανε, προαιώνιόν

τινα κα\ συνουσιωμένην και τδ πάθος δέ τ ή ιδία αύτοΰ θεότητι δέξασΟαι· κα\ έν τή τριημέρψ εκείνη νεκρώσει τοΰ σώματος^ κα\ τήν θεότητα συναπονεκρωθήναι τ ψ

σώματι, καϊ ούτω παρά τοΰ Πατρδ;

πάλιν άπδ τοΰ θανάτου διαναστήναι. Ταύτα δ άγιος Γρηγόριος δ επίσκοπος Ναζιανζού γράφει πρδς Νεκτάριον έπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως.

stantiuopolis. Qui

auteni nec b a p l i z a n t u r ,

solumuiodo

anathemalizant

nec u n g u n t u r , s c d g

suam

baercsim,

isli

sunt.

01 δέ μήτε βαπτιζόμενοι, μήτε χριόμενοι, άλλά μόνον άναθεματίζοντες τήν

Ι δ ί α ν " αίρεσιν,

εισ\ν

ούτοι . 4β

Meletius s c b i s m a l i c u s , a q u o s c b i s m a t i c i

Mele-

Μελέτιος δ σχισματικός · δθεν κα\ ΜελετιανοΧ (34)

ΥΑΒΙΛ2 L E C T 1 0 N E S . C . a d d . πάσαν. •Ακέφαλοι. 4 5

•* Μελετιανοΐ, Νεστοριανοί, ΕύτυχιανισταΙ, Διοσκοριανο\, Ίακωβίται, και οί λοιποί 6

χΝΟΤ.Έ. (35) Μίαν φύσιν τον θεον Αόγον καϊ τής σαρ­ όρΥηγένης* Τιμόθεος, θυμόθεος* πατριάρχης, κός* A d C e l e s l i n u m N e s t o r i u s , carnemque dicunt φατριάρχης, φρατριάρχης* μαντειάρχης, δαιμοpo$t resurrectionem non miscuisse ( c o n j i c i o s c r i b . νιάρχη; * Περιτομή, κατατομή * επίσκοποι, ύπόσκοmansisse) carnem, *ed in nalurum transisse Deitalis. ποι* κατάσκοποι, έπισκοτοί. G y p r i a n u s , G o p r i a n u s , Ita sensus erit a p e r l u s . A p u d Y i n c e n t i u m L i r i n e n D o m i l i a n u s , Ddcmonianus, J u l i a n u s , I d o l i a n u s , s c m leges, Neque enim illa conjunclio atterum in Barchocebas, B a r c h o z i b a s , E v a n g e l i u m , ph* p N . alterum converlit alque mutavit; qui ett error p r o Papa nra>£), I V S ^ S N (quod Bcoinma a B u x l o r f i o prius Arianorum; et a n r c p o n c n d u m sit ex ipso ρ i i i l e l l c c t u m n o n f u i t ; denotal autem, meo q u i Y i n c e n l i o , Apollinarianorum, cogitabis. dem j u d i c i o , p i p i a t o r e m , a p p i p i a l o r e m , pipeur, impostorem, instar pipantis seu p i p i a n l i s aucupis (34) ΜεΛετιανοί. S c r i b i t sanclus A t b a n a s i u s , d e c i p i e n l e m . Huic inimica caslitas, inimica iejunia : epistola ad s o l i l a r i o s s u b l i n e m , Τών μέν ούν υπο­ prandium nidoribus probat, et aUilh geranoptpa vulgo κριτών Έπικριτιανών άντ\ Μελιτιανών ή πρόθεσις vipizo nominatur : s i c Jegendum v i d e i u r epist. αυτη, κα\ δ τρόπος άπιστος, babesque ad vocem Hieronymi 2 2 ) ; Claudius Tibcrius Nero, Caldius aperte mendosam Έπικριτιανών, a l i l e r Κριτιανών, B i b e r i u s M e r o . Oenique apud Gassarium Ηρακλής, F r a n c i s c i F l o r e n t i s doctissimi anlecessoris ad l i i u πυρακλής, u t n u n c conjicio, q u i a l i t c r alias. E n verba l u m 7 , l i b . ι D e c r c t a l i u m G r e g o r i i N o u i , castigalioCaesarii, έν Τύρω Ηρακλής, μάλλον δέ ήράκλτις n e m , Έπικουραριανών, Epicurarianorutn, paruin interpres άράκλης abominabilis, πυριάλωτος γενό­ sanc felicem, alqne de longinquo p e l i l a m , u b i de μενος διά κακίαν, ύπδ τών άθεων εκθειάζεται. H o c p r o x i m o v e l u t sese offerebat piaeclara et i n d u b i a , cst, j u x l a meam o p i n i o n c m , n o n J u n o n i s g l o r i a , Πικριτιανών, p c r a n l i t h c s i m μέλιτος et πικρία;, sed g l o r i a i g n i s , a q u o caplus e i coiisumptus f u i l . perinde ac s i diceres felleos non mclleos. E c q n i s Y e r u m e n i m v e r o d u u i hanc nolatn eoniicerem, p o enim ignoral lilleram π aliquantulum in principio stulavit c e l e b e r r i m u s v i r a v i r o lonjje o ^ i n i u m d o i n c u r v a i a m , επ iacere? N i m i r u m sexcenla a v i r i s c l i s s i m o c x p l i c a l i o n e m istius n a r r a l i o n i s : Dum n a d o c l i s , a n o b i s , observala fuere hujusmodi n o m i n a , vigarel aiiquando per Ligerim, navicula ejus forte per alliterationem p a u l u l u m i m m u l a t a , et d c t o r i a concussit ponticulum cni puer supererat, qui slalim Jiiaxinie ad c o n v i c i u m , servala pleruuique l e r u i i tit fluvium delupsus est, ettwcatus. Et excitati accur* n a t i o n e ; q u a l i a , Ηρώδης, χοιρώδης. Όριγένης,

D E RECEPTIONE ILERETICORUM.

II of

&

σ χ ι σ μ α τ ι κ ο ί . Ούτοι κακόδοξοι μέν ούκ ε ί σ ί ν άλλά Α t i a n i . I s l i i n n u l l o q u i d c m άναθεματίζοντες

ΐήν

ίδίαν αίρεσιν,

Q u i analhemate feriunt baeresim s u a m , sunt h i .

εισίν]

Ex Turr.

ouxot. Ευχυχιανισταί

(55) * κα\ δ τούτων

Eulycbianista?, e o r u m q u e sodalis D i o s c o r u s ;

κοινωνός Δ ι ­

i h o d o x u s , sed a l i u s baereticus, caHerique A c e p l i a l i ;

κα\ οί

schismata

Ακέφαλοι* σχίσματα κα\ άποκοπα\, άς έχει

ct

scolai, quas

conlinet

Aeeplialoruiu

l i x r e s i s ; q u i occasione d i s l i n c l i o n i s n a l u r a r u u i i . i

Α κ έ φ α λ ω ν ή αίρεσις • τ ώ ν προφάσει μέν τής

δ ι α φ ο ρ ά ς τ ώ ν έν Χριστψ συνελθουσών φύσεων, χ ω ­

C h r i s t o c o n c u r r c n l i u m , anie unionein 3 9 7

ρ ί ζ ω ντα>ν αύτδν είς υποστάσεις καϊ πρόσωπα

dunt

ιτρ6 τ η ς

αυτούς

δύο

c u m i n duas bypostases

ac personas,

divipost

i m i o n e m v e r o uuain n a t u r a m c o m p o s i l a m , f a c l a m

ενώσεως, μετά δέ τήν Ινωσιν μίαν φύσιν μυθευόντο^ν · ώς μηκέτι κα\ τήν

esse f a b u l a n l u r ; a l c x e o r u m scntenlia', n o n sint

κα\ τήν άνθρωπίνην έν τ ω αύτψ φύσιν κατ*

a i n p l i u s i n eodem n a l u r a d i v i n a e l n a l u r a Iiuniana ;

σ ύ ν β ε τ ο ν γενέσθαι θείαν

ac

deindc S e v c r u s ; ct Jacobus, n o n ille B a t n a r u m o r -

ό σ κ ό ρ ο ς · κα\ λοΜτδν Σεβήρος, κα\ Ιάκωβος, ούχ 6 Β ά τ ν ε ο ν δ ορθόδοξος, άλλ' έτερος αίρετικδς, τών

interpret.

Nesloriani.

Νεστοριανοί.

Xot7to\

e r r o r e ; stul

a n a l h e m a l i z a n l suuin s c h i s m a .

Α ν α Ο β μ , α τ ί ζ ο υ σ ι ν τδ Γδιον σχίσμα. [ΟΙ

versantur

% T

είναι* άλλά κα\ τδ δμοούσιον τού Χριστού Β sed e l c o n s u b s t a n l i a l i l a s C b r i s l i

τ τ ρ ο ς x s τδν Πατέρα θεδν κα\ πρδς ήμας, κατ* αύτ ο υ ς * άνηρήσθαι κ

k9

cum Dco Palre ct

n o b i s c u m s i l posl u n i o n e m s u b l a t a .

μετά τήν ένωσιν. γέγονεν αϊρεσίς,

Brevis narralw, ut coqnoscatnr in quot sectns dfvisa fuerit Aceplialorum seu Tlieopuscliiiarum liiuresis.

α'. Πρώτον κεφάλαιον περ\ τ ώ ν θεοδοσιανών ει­

4. P r i m u m caput dc T h c o d o s i a n i s a g a t ; q t i o r u m

Περί τον γινώσχειν είς ή τών ΑχεράΛων ήτοι σύντομος ϊκύεσις. %

Περί τών

ηόσα' τμήματα θεοαασχιτών θεοδοσιανών.

De

Theodo&iatris.

ρ ή σ θ ω * ών ήρξεν Δαμιανδςδ αιρετικός* περί φθαρ­

princeps D a m i a n u s haerciicus. B e

τ ο ύ κα\ άφθαρτου μόνον διαφερόμενοι.

incorruplibili dunlaxai dfsscnliunt.

β'.

c o r r u p l i b i l i et

2. Agnoilae; q u i Dominum dicunt rationc b u m a -

Ά γ ν ο ΐ τ α ι * οί λέγοντες άλλα τέ τινα τδν Κ ύ -

ριον άγνοήσαι κατά τδ άνθρώπινον, και τήν ήμέραν

nilatis, c u m alia q u x d a m ,

δ ε τ ή ς συντελείας.

t i o n i s ignorasse.

l u m diem

cousumma-

γ \ Παυλιανισταί (3G)* οί άπδ Παύλου, τού κοινω-

5. P a u l i a n i s U c ; a P a u l o v o c a l i , q u i c o m m u B i -

νήσαντος μέν τ ή καθολική Εκκλησία, άποστάντος

cavit q u i d e m c u m E c c l e s i a c a l b o l i c a , sed postea

δέ πάλιν κα\ ύποστρέψαντος λων

αίρεσιν

πρδς τήν τών Ά κ ε φ ά - ^ aposlata factus reversus est ad heeresim

δντινα οί Ηεοδοσιανο\ ούκ έδίξαντο,

Acepbalo-

r u m . E u m l a m e n T b e o d o s i a n i non a d m i s e r u n t , q u o d

διά τδ δλως πρδς ολίγον κοινωνήσαι τ ή Εκκλησία.

v e l b r e v i tcinpore coiumunicasset cura E c c l e s i a .

VARIJE LECTIONES. 4 7

κατ* αυτούς desunt Sn C .

4 8

κατ* αυτούς desunt i n C .

*· C . άναιρεΐαθαι.

NOTyE* rerunt vicinu defunclum puerum plangentes : quem $anctus vir jussitsibi afferri. Eoaue defuncto oblalo, oravit sanclu*. Puer itaque viaentibus cunctis qui aderant* el Deum una voce collaudantibus, ad orationem Sancti statim suscitalus est. Tunc α die iUa et deinceps hominem Dei, ut patrem fitius affectuoiissime diligens, postea profeclus in Claramvallem, ibi conversm (actus eit; dictusTescelinus Nascardus, quia de aqua fuerat sublutus, et piscatm sicut pi *cis. (Apud Joannem E r e m i l a m De vita S. Bernardi lib. π, c a p . 4 1 , a Petro F r a n c i s c o Cbiflletio i n l u cein datnm.) A l q u e memoratus v i r longe longeque crudilissimus, q u a pollet sagacilate, q u a i n g e n i i facililate ac f e l i c i i a l c , c o n j c c l u r a i n prompsit a d m o dum v c r i s i m i l e m , quani suo Ip.ntpore et l o c o , uando v i d e b i t u r p r o p o s i t u r u s e s t ; n i c c u m v e r o iificullatcm c o m m u n i c a v i l . A l ego e x p c r i r i v o l u i num aliqutd a l i u d e x c o g i l a r i posset. E l ecce qnod hariolatiis s u m . P u e r i l l e p r i n c i p i o vocabatur T e scelinus M o s c a r d u s , vel aiiini quodain n o m i n e : postca autem m i r a c u l i e d i l i g r a l i a appellatus est feslelinus M o s e a r d u s ; T e s l c l u u i s , a tesla c l tcstaceis p i s c i b u s ; Moseardus, q n i a Moscs, de aqua sublatu$ i n l e r p r e l a t i o n e m habet. Vocavitqne vomen cjui Moijses, dicem : Quia de aqua tulit eum (Exod. 11,10.) S e d c o n s u l i d c b c n t si q u i sunt m a n u c x a rali codices, ut v c r i l a s d e p r c b c n d a l u r . (Ιο) Ει'τυχιαΥίσταί. Catena i n J o a n n e m ad i n i PATIIOL. G n . L X X X V l .

3

Ό

l i u m capitis iv ex A m m o i i i o ; Οί μαθητα\ Ευτυχούς, περί καρώσιο; έφο^ράθησαν μετά τήν έν Έφέσφ δευτέραν σύνοδον, πάλιν διεστραμμένα δόγματα λαλουντες Ευτυχούς. Cum discipuli Eutychetis, post secundum concilium Ephe&inum erronea rursum Eutijcheds dogmata, proe nimia temulenlia ejfutire comperli siiit. L c g e n o n d u b i a c m e n d a l i o n e , περ\ σαρκώσεο^ς. De Incarnalione. ί36) ΠανΛιαησταΙ· ol άπό ΠαύΛον. Infra ρ. 4 0 8 : Παυλιανισταί Παύλον δέχονται τδν έπιλεγόμενον τού Μελανού, e l ρ. 4 1 4 . A p u d C o m b e f i s i u m , Παυλιανισταί, ol δεχόμενοι Παύλον τδν έπίκλην τδν Μελανόν, cognomento Melanum, id est nigrum. E p i stola S o p h r o n i i l l i e r o s o l y m i l a n i , a c t . 44 synodi v i : Παύλος δ μελανδς, ού μόνον δέ λεγόμενος, άλλά κα\ γενόμενος κατά άλήθειαν : et N i c e p b o r i C a l l i s l i )ib. x v i n , c a p . 4 9 ; i n d i s p u t a l i o n e S . M a x i r a i c u m P y r r l i o , Γεωργιον Παυλιανιστήν δντα. V i d e a t u r m e m o r a l i c o n c i l i i e l i a m actio 40 c u m P h o l i i Bibliotheca, c o d . 2 4 . Sed et s u s p i c a b i t u r forsan n o n n u l l u s , islos bajrelicos, u l a n o m i n e P a u l i P a u l i a nistae, s i c a cognomine N i g r i N i g r a n i t a s vocatos fuisse, q u i c o r r u p l e Ναγρανιται i n Anastasio Hodegi c a p . 2 5 , q u a n q u a m l i b e r Regius 4052 n i b i l v a r i a t , q u i vero nurneratur 4026, I*. 472, Εύαγρανιστα\ s c r i p t t i m e x b i b c l ; s i c u l a B a r o n i o ad a n n u m 535 E v a g r i u s d i c i t u r i s q u i S o p b r o n i o et P h o l i o Eugcnius, bxresis Eulycbianai sectaior. 2

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E K I C P .

43

4. N i o b j l a r , i i a p e r l i u s l o H u n t differenliam n i s e l d i v i n i t a t i s post u n i o n e m : atque

car- Α

δ'. Ν ι ο β ί τ α ι *

0,

44 οιτινες φανερώτερον τήν διαφοράν

τής σαρχδς κα\ τής θεότητος μετά τήν ένωσιν άναι-

appellan-

ρούσιν κα\ καλούνται Διαφορίται [ T u r r . Διάφορη-

t u r Diapborita?, q u a s i d i c a s DiiFerentiales.

ταΐ]. 398

5. T r i t h e i l i c ; q u i r e c i p i u n t

grammalicum

ε'. Τριθε"ίται · οί δεχόμενοι τδν γραμματικδν τδν

dictum Philoponum, hoc cst amicum laboris, d i -

λεγδμενον Φιλόπονον, μάλλον δέ Ματαιόπονον

c e n d u m v e r o p o l i u s M a t x o p o n u n i , i d est vani

ουσίας καϊ φύσεις έπΙ τής αγίας Τριάδος βλασφη-

la-

· καΛ

borxs hominem ; q u i q u e blaspbeme i n sanclani T r i -

μούντες (36*)· και θεοδόσιον δέ τδν άνδσιον κα\ Σ ε -

n i t a l e m i n d u c u n t substantias ct naturas : ad baec

βήρον τδν ματαιόφρονα έν τοΓς διπτύχοις αναφερόν­

i m p i u m T b e o d o s i u r n ac S e v e r u m a b s u r d a s c n l i c n -

τ ε ς · κα\ λέγοντες, δτι τδ σώμα 8 νύν έχομεν ούκ

l e m referunt i n d i p l y c b i s ; denique

εγείρεται άφθαρτον, άλλ' έτερον άντ αυτού λαμβά-

asserunt c o r -

1

p u s q u o d nunc habemus nonresutrecturirm incorruplibile, verum

nos loco ipsius aliud

νομεν

ί 0

\

recepiuros.

6^ A l i i Triibeitse ; isti i n c x l e r i s o m n i b u s c o n s e n -

^

ς*\ "Αλλοι Τριθεΐται· οίτινες τά μέν άλλα πάντα

t i u n t c u m a l i i s T r i t b e i t i s ; l i b r u m v e r o a Joanne

συμφωνοΰσι τοις άλλοις ΤριΟεΐταις, τδν δέ κατά τής

Philopono

αναστάσεως

advcrsus

resurrcclioncm

quo ille tollit resurreclionem

cdituin, i n

c o r p o r u n i , aversan-

tur.

εκτεθέντα

λόγον ύπδ

τού

Φιλόπονου

Ιωάννου, 6t* οδ εκείνος αναιρεί τήν τ ώ ν σωμάτων άνάστασιν, αποστρέφονται. ζ'.

7. GaianitaR s e u J u l i a n i s t a c ; q u i c x i s t i m a n t , a

Γαιανίται, ήτοι Ίουλιανισταί* οίτινες λέγου-

m o m e n l o u n i o n i s , corpus D o m i n i o m n i m o d o csse

σιν, έξ αυτής τής ενώσεως τδ τού Κυρίου σώμα κατά

incorruptibile.

πάντα τρόπον άφθαρτον είναι. q u i corpus D o -

η'. Γαιανίται,

m i n i n o s t r i Jesu C h r i s t r n o n o n i n i modo i n c o r r u -

ού κατά πάντα

p t i b i l e c e n s e n t ; sed a i u n k p o s s c q u i d e m c o r r u m p i ,

τού Κυρίου ημών Ιησού Χ ρ ι σ τ ο ύ ·

nullatenus vero

μέν φθαρτδν, μηδόλως δέ φθαρήναι τή επικράτεια

8. GaianiUje seu Julianistse a l i i ;

c o r r u p l u m fuisse ob

Verbi po-

ήτοι

Ίουλιανιστα\ άλλοι·

οιτίνες

τρόπον άφθαρτον λέγουσι τδ σώμα άλλά

δυνάμει

τού Λόγου.

teniiam. 9 . Gaianit» seu Julianislae a l i i , q n i et

vocanlur

A c t i s l i U e : aiunt e n i m , n o n s o l u m s l a t i m post u n i o -

θ'. Γαιανίται, ήτοι

Ίουλιανιστα\

καλούνται κα\ Ά κ τ ι σ τ ή τ α ι

w

άλλοι, οΓτινες

· λέγουσι γάρ οτι ού

n e m corpus D o m i n i exslitisse i n e o r r u p l i b i l c , sed C μόνον άφθαρτον έξ αυτής τ ή ς , ενώσεως, άλλά κα\ e t i a m άκτιστον, i d est i n c r e a l u m . N o n conGtentur άκτιστον γεγονέναι τδ τού Κυρίου σώμα · κα\ ούδ* 399

quoque

distinctionem

divinilatis

et c a r -

nis.

τήν διαφοράν δμολογούσι τής θεότητος και τής σαρ­ κός.

4 0 . D i o s c o r i a n i ; q u i post piae memoriae a n l i s t i t i s P r o l e r i i caedem, c u m T i m o t h e u s i E l u r u s

ι'. Διοσκοριανοί (57) · οίτινες μετά τδν Προτερίου

quosdam

τού τής δσίας μνήμης φόνον, Τιμοθέου τού Αίλου­

e P h ) t e r i i c l e r i c i s i p s i u s v o l u n l a l i obsecutos r e c e -

ρου (58) δεξαμένου τινάς τ ώ ν Προτερίου κληρικών,

pisset,

indignali

propler

s e ; et c u m n e m i n c

receptos,

communicant:

ptizantur, si multis adhibenda

fidcs.

absciderunt, imo nec b a -

άπερ αύτδς ήθελεν πράξαντας, δμως άγανακτήσαντες αύτο\ διά τους δεχθέντας, άπέσχισαν εαυτούς · κα\ ούδεν\ κοινωνούσιν άλλ' ουδέ βαπτίζονται, ώς

N

οί πολλοί φασιν. VARIJE

LECTIONES.

C . θ' Νιοβίται, οί δεχόμενοι Στέφανον τδν έπίκλην Νιόβην. ' ΤριθεΊται, οί δεχόμενοι τδν Φιλόπονον Ίωάννην, κα\ τά τούτου συγγράμματα, ουσίας κα\ φύσεις τρεις μερικάς έπι τής αγίας Τριάδος βλασφημούντος, κα\ δτι τ ά σώματα ταύτα ούκ άνίστανται, άλλ' έτερα κρείττονα, κατά τδν Ώ ρ ι γ έ ν η ν κα\ παρ" δρωμένου " ' ' * -κόσμου γένεσιν. ' εσιν. T u r r . *Ακτιστίται. έλευσιν τού κόσμου, κα\ καινού 5 0

8 0

1

1

8 1

NOTiE (36*) ΒΑασφημουντες. Male salis G r e t s . , qui sub- D ostendant Dioscori propter fwc dignam pxnUenliam, ttantias et naturas in sancla Trinitate detestantur. aut nobiscum iltum ipsi quoque condemnent. R e c l e A l i u d c e r l e , baerelicali b l a s p h c m i a d i c e r e a c docerc, i n niargine, Locus corruptus. V n l i m e l i a u i cogitent q u o d e r r a n s credat, a l i u d d e l c s t a r i . D u o d e c i m a v i r i c r u d i l i , n u m i n a l l e r a ejusdem d i a c o n i nota s e c l a , a nostro a n t i q u a r i o omissa, h a u d alia s i l , cap. 4107 : Quia E u t y c b c s se semper recta sapuisse quara a l i o r u m T r i l b e i t a r u m , q u a m h i s verbis G r e t teslatury adnota sequacium Dioscori, factum sit n o serus subjectam r e p i i e s e n i a v i t : Alii TrilheUee, qui men sequacium a sequax, u t a niendax n i e n d a c i u m . in cccterh omnibus consenliunt cum aliis Tritheitis; (58) Προτερίου... Τιμοθέου τον ΧΙΛονρου. OI;scrde resurrectione vero quod dicit Jo. Grammaticus, varc j u v e r i t v c r b a pra*falionis ad codicem E n c y i » quo lollil restirreclionem corporum nostrorum, c l i u m , P r o l e r i u m crudeli et [eroci morle perimcnles, abominatttur. quemdam Timollieum pro eo sine judicio in ejus (57) Αιοσκοριανοί. R e d d e n d i diacono R u s t i c o , comtUulo sederuni. P r o p l c r enallagen l i b r a r i i ; nain ista adnotanti t. 1 Nov.c Sylloges c o n c i l i o r u m B a p r i m a rnanus, in ejus sede constituerunt. M o x loge, l u z . c. 1440, j u x l a m e u m j u d i c i u m : Hinc jam noPatrum venerabilessanctionescomulcatus ub Alexv.ntandum quia post illas qitoque Eutychis blaspliedrinis indisciplinalionibus non debere de&pici. Caclemiat, qua$ nec Dioscoriani $e palam profitenlur adras vcro l c v i c u l a s mcndas nemo Ι\ΟΛ agfioscct, nciiio mittere, non ul pantientem, scd ut α prmcipio o r non l o l l c t . thodoxum, ipsum nefarium receperunt. Aut igilur

DE RECEPTIONE HiERETICORUM Ακέφαλοι· οιτινες

τ ω ένωτικφ Ζήνωνος τού Λ

46

41. A c e p h a l i ; b i qiiod H c n o i i c u m Zcnonis i m -

βασιλέως μή άρεσθέντες, ώς μή έκβαλόντι τήν αγία ν

p e r a l o r i s n o n approbarent, q u i a ncmpe n o n r e j i c k

τ ώ ν εν Καλχηδόνι Πατέρων σύνοδον, άπεσχισαν εαυ­

sanctam C h a l c e d o n c n s i u m P a t r u m s y n o d u m , absci-

τούς άπδ Πέτρου του Μογγου του δεξαμένου τδ τοι­

d c r u n l sc a P c l r o Mongo q u i H c i i o l i c u m r e c c p e -

ούτον ένωτικδν. Είτα κα\ έπιδιηρεθησαν είς άλλα

rat. Postca d i v i s i s u n l i n alia

τ ρ ί α σχίσματα, άπερ είσΐ τά εφεξής ενταύθα κεί­

bic subjunxinuis.

t r i a s c b i s m a l a , qua)

μενα. ιβ'.

Άνθρωπομορφήται · οιτινες λέγουσιν άνθρω-

12. A n t h r o p o m o r p b i U c ; q u i doccnt Deum cssc

πόμορφον είναι τδ θείον. ιγ'. Βαρσανουφίται, επισκόπου

αυτών.

anthropomorpbum

άπδ Βαρσανουφίου (39) του

Πρδς ους οί λοιποί

seu h u m a n a forma p r a i d i l u i n .

43. Barsanupbita», a B a r s a n u p b i o c o r u m e p i -

Ακέφαλοι

scopo. A d v e r s u s quos i n s u r g u n l r e l i q u i A c e p b a l i ,

διαφέρονται · ώς κσλ παρ* αύτοΤς άκανονίστως τής

l a n q u a m eos a q u i b u s c o n t r a

Βαρσανουφίου χειροτονίας γενομένης.

Barsanuphii ordinatio.

canones facia

fucrit

ιδ'/Ησαϊανιστα» " · οί διά τήν χειροτονίαν Ήσαΐου

44. E s a i a n i s t c ; q u i p r o p l c r E s a i x o r d i n a l i o n e m

ά π δ τών άλλων Ακέφαλων χωριζόμενοι * ώς αυτών

SQjuncti s u n l a b a l i i s A c e p b a l i s : qnod a f l i r m a r c n l .

μ ε ν διαβεβαιουμένων, ύπδ Έπιφανίου

8 J

τού Παμ- ^ b E p i p b a n i o P a m p h y l o , q n i S o v c r u m p r c s b y l e r u m a

φύλου τού χειροτονήσαντος πρεσβύτερον Σεβήρον,

o r d i n a v i t , E s a i a m fuissc o r u i n a t u m ; r c l i q u i s n o n

κα\ αύτδν κεχειροτονήσΟαι · τ ώ ν δέ λοιπών μή συν­

asscnlientibus, scd c u m a mortuo 400

τ ι θ ε μ έ ν ω ν , άλλά νεκροχειροτόνητον (40) αύτδν είναι

d i c e n l i b u s , c u m m o r t u a videlicet E p i p h a n i i maiius

λ ε γ ό ν τ ω ν , ώς νεκράς έπιτεΟείσης αύτψ τής Έπιφα­

ipsi i m p o s i l a fuisset.

νίου

β ν

ordinalum

χειρός.

ι ε ' . Πετριανοί · οί διαβςβαιούμενοι τήν ύπόστασιν

43.

P c t r i a n i ; afiirmant

byposlasim

cssc

solas

μόνα είναι Ιδιώματα χωρίς ουσίας· καϊ διενεχΟέντες

proprictates absque substantia : eamque ob qua;-

π ε ρ ί τούτου πρδς τδ τ ώ ν Δαμιανιστών άπότχισμα ·

s t i o n c m adco c u m secla D a m i a n i s l a r u m c o n l c n d c -

ώ ς κα\ έγγραφους αγώνας περ\ τούτου πολλούς κε-

runl,

νινήαΟαι μεταξύ αυτών. *

certamcn corum tcslantur.

ις-'. Οί\κατά Σέργιον τδν Πέτρου. Έξκαιδέκατον

ut scripta

m u l l a u t r i n q u e p r o d i c r i n t qua»

46. Q u i S c r g i t i m P e t r i s e c l a n t u r . Prattcr

basdc-

έπ\ τούτοις γίγονε τμήμα τδ κατά Σέργιον, έκ τής

c i m a scxta fuitsecta illa S c r g i i , qua; a P e l r i f a c l i o -

Πέτρου μοίρας άποιτάν, κα\ ίδικδν σύστημα ποιη-

ne recessit, p r o p r i a m q u c c o n s l i l u i l f a m i l i a m . I l a

σάμενον. Ούτω έχει ή έν τ ψ πατριαρχεία) άποκει- Q habct l i b e r q u i i n p a t r i a r c b i o s c u p a t r i a r c b a l i a?dc μένη βίβλος. Τίς ούν ούκ άπογνώσεται τ ώ ν είς τοσ-

r c p o s i l u s est. Q u i s nrgo

αΰτα τμήματα

imituo se a n a l h e m a i i z a n l c s

διηρημένων, κα\ αλλήλους

άναθε-

i n l o t scctas divisos, a c non

condemnavrVit,

ματιζόντων, εϊ μή παντελώς έστι φρενών έρημος;

n i s i p c n i t u s s i t mentc v a c u u s ? A p c r l c c n i m S c r i -

Τδ γραφικδν

pturac o r a c u l u m i i n p l c l u m cst i n i p s i s :

γάρ έπ' αύτοϊς

έναργώς (41). Kazaxdrticor, τάς γΛώσσας

πεπλήρωται

Κύριε, καϊ

λόγιον

καταΜεΑε

Pr

επίσκοπος·

l e r u m u l leetores c o g n o s c a n l

κατά τής τοιαύτης πολυκεφάλου τε κα\ πολυωνύμου

Anliocheni

prsesules,

Leloius

e l caveant,

necesse

est capita dogmatuni cjus h x r c s i s subjungere. E n

τών

illa.

άσφάλειαν

οιτινες καϊ

πεπραγμένα συνεστήσαντο

Μαρκιανιστών αίρέσεως. Πρδς

κεφάλαια

τ ώ ν έντυγχανόντων, τών

δογμάτων

δέ ειδησιν κα\

άναγκαΐον καϊ τ ά

αυτής ύποτάξαι·

άπερ

Β είσΐ ταύτα. α'. Λέγουσιν δτι έκάστω άνθρώπω τικτομένφ παρ-

4. D i c u n t , u n i c u i q u e h o m i n i n a s c e n l i i l l i c o da> lnonem substantialiler adjungi,

quoc

αυτίκα δαίμων ουσιωδώς συνάπτεται, έκ τής κατα­

res sortito

illo a u -

δίκης τού 'Αδάμ τούτου κεκληρωμένου· κα\ δτι ού­

bominem

τος δ δαίμων είς τάς άτοπους πράξεις κινεί τδν άν­

c o n l i n g a l o b A d a m i c o n d c m n a t i o n e m ; ab tem daemone s u b s l a n l i a l i l e r a d b x r e n l e

θρωπον, ουσιωδώς αύτψ συνημμένον

ad l u r p e s actus i m p e l l i . a d daemonis

i l l i u s cjectionem

: neque

sufficere s a c r u m baptisma ad exscindcndas

\

\

β'. "Ετι λέγουσιν δτι τδ άγιον βάπτισμα ουδέν

2 . A d h u c d i c u i u sauctum baptisina confcrre n i hil

8 5

συμβάλλεται είς τήν τοΰ δαίμονος τούτου

cnim

δίωξιν

ουδέ γάρ έστιν ίκανδν τδ άγιον βάπτισμα, τάς

pecca-

ρίζας

t o r u m r a d i c c s , quae b o n i i n i b u s a p r i n c i p i o s u b s i a n -

τ ώ ν αμαρτιών τάς συνουσιωμένας άρχήθεν τοις άν­

t i a l i l e r consitae s i n t .

θρωπο ις έκτεμεϊν. oralio

γ'. Λέγουσιν δτι μόνη ή εκτενής προσευχή διώκειν

possit h u n c dajraoncm p e l l e r e ; q u i s c i l i c e t fugelur

δύναται τούτον τδν δαίμονα· διά χρέμψεως καϊ άπο-

p e r scrcaturo e t s p u t u m h o m i o i s accedenlis ad p r c -

πτύσεως τού προσερχόμενου · · , φυγαδευομένου τού-

5. A i u n t q u o d sola fervens continuaqtie

c e m : adeo ut i n egredicndo appareat velut fuinus, ^ του τού aut tanquam serpens : quodque eo p e r a c l o , s c n t i a deinde

prce

δαίμονος

ώς

καπνού

δρωμένου, ή

ώς

δφεως, έν τ ω έκπορεύεσθαι· κα\ δτι τούτου γινομέ­

S p i r i t u s sancti super o r a n l e m c o n -

νου, παρουσία λοιπδν τού αγίου Πνεύματος έπΙ τδν

tingat, et s e n s i b i l i t e r sanctus S p i r i t u s a d v e n i a l ac

προσευχόμενον γίνεται, αίσθητώς τοΰ αγίου Πνεύ­

videalur.

ματος έπιφοιτώντος καϊ δρωμένου.

4 . A i t hceresi isla

infectus, 402

c a l a m ab i l l i s i m p c r t u r b a b i l i l a t e m

Q « d post u

δ*. Λέγει δτι μετά τήν λεγομένην παρ* εκείνων

vo-

άπάθειαν, τοιαύτης

aniina eodem

αισθάνεται ή ψυχή κοινο^νίας

m o d o s e n l i t c o p u l a m quae secuni flt a coelesti S p o n s o ,

γινομένης αυτή παρά τού ουρανίου Νυμφίου, οίας

quo mulier i n v i r i concubitu.

αίσθάνεται ή γυνή έν τή συνουσία τού ανδρός.

5. P r o G i e n l u r s a n c t i s s i m a m , tam

Trinitatem,

\ivificam

quae o m n i c r e a t u r a

ε'. Λέγουσιν δτι ή παναγία κα\ ζιοοποιδς κα\ μα-

etbea-

καρία Τ ρ ι ά ς , ήτις έστ\ πάση κτίσει

secundum

.αθέατος,

s u b s t a n l i a m i n v i s i b i l i s est, o c u l i s c a r n i s c e r n i p e r eos q u i a d i m p e r t u r b a l i o n e m

κατ' ούσίαν

τοις τής σαρκδς όφθαλμοις πέφυκε καθ-

οράσθαι ύπδ τών είς τήν παρ* αύτοίς λεγομένην έ ρ -

ipsis d i c t a m p e r v e -

V A R L E LECTK)NES. 1 8

T u r r . Εύχίται.

T u r r . συνουσιωμένος.

8 4

f. προσευχομένβυ.

NOTJE. αύτού αίρέσεως. J a m v e r o q u i i n e p i s l o l a J o a n n i s D Nicaeni a p p c l l a n t u r Μαριανοι, eunt ΜαρκιανοΊ, M a r c i a n i , b o c est MarcianisLae, u l c o r r i g e b a m ; nisi q u i s p u l a v e r i t o o m p e n d i u m essc vocis ΜαρωνιανοΙ, Maronitae v i d e l i c e l . A d i G r c g o r i u m papam l i b . v , epist. 4 5 , 46, 47, de M a r c i a n i s l a r u m lgnota ba> r e s i : Μαρκιανιστών αιρεσις, μετά τίνος μωράς εύ· λαβείας, εύήθης τε κα\ καταγέλαστος, ait T h e o p h y l a c t u s S i m o c a l l a , Ilistoria: Mauriciance lib. viu, c a p . 9 . T o l l i l o denique ab epistola S o p b r o n i i p a Iriarchae nomen Μαρτιανών, a c ex T h e o d o r i t o R e giisque c x e m p l a r i b u s legito, ή (αίρεσις) Ψαθυριανών, ή Κυρτιανών. (45) Εύτυχίται. L e g e n d u m Έντυχίται v e l Εύχί­ ται nolabam alibi, agensde hac h x r c s i . Ε conlrar i o i n E p i s t o l a S o p l i r o n i i , inter haeresim N i c o l a i U r u m e l b a r e s i r a C a i u o r u m c o l l o c a t u r ή Εύχιτών >

EuchUarum^ q u » r e c t i u s d i c e r c t u r ή Εύτυχιτών, q u e m a d m o d u m o s l e n d u n t codices 4026, 2556 R e giaj biblioihecae. A p u d T h e o d o r i l n m , e x q u o Sop b r o n i u s , Hceret. Fabul. l i b . i , c a p . 4, Εύτυχηταί; l i b . ν , c a p . 9 , Εύτυχίται, i n e d i i i o n e Graeca, u b i male G r a j c o - L a i i n a Εύχίται. E x p o n o a u i e n i de i l l i s baereiicis q u i C l c m e n t i A l e x a n d r i n o \ n Slrom. τ ώ ν Σιμωνιανών οί Εύτυχιτα\ καλούμενοι. D i c i l u r i n Apologia p r o Origenc : Hi qui $e Eutychianos appellant, a p u d O r i g e n e m , i n q u a m , s i q u i d e m i n H i e r o n y m i O p e r i b u s , l . I X , Eihnianos ediderunt, g r a v i e r r o r e . V i d e n t u r v e r o appeliati Eulychitae, Eulychetae, E u t y c h i a n i , atque e i i a m Entycbilae, o b p r o m i s c u u m ex o c c u r s u c o n c u b i t u m ; idque i n n u i t C l e i n e n s h i s v e r b i s , άφ' ων παρανόμους έπετήδευσάν τε κα\ έτόλμησαν. Ila vocati s u n l , ex ii§ qucc ncfarie perpclranuit et ausi sunt.

49

DE RECEPTIONE ILERETICORUM.

50

χομένων άπάθειαν · καϊ μόνοις γίνεται θεατή τοις Α n e r i n l : solis ejusmodi h o m i n i b u s a s p e c l a b i l c m τοιούτοις άνθρώποις, σαρκικώς ύπ* αυτών δρώμενη. csse, ct c a r n a l i l e r ab i l l i s c o n s p i c i . ς-\ Λέγουσιν δτι τρεις υποστάσεις, Πατρδς κα\ 6. I l a etiam l o q i i u n t u r : T r c s hyposlases, P a l r i s Τίού κα\ άγιου Πνεύματος, είς μίαν*ύπόστασιν ανα­ e l F i l i i el S p i r i l u s s a n c t i , i n unam r c s o l v u n l u r m u λύονται κα\ μεταβάλλονται · κα\ οτι ή . θεία φύσις

tanturquc b y p o s t a s i m . E l d i v i n a n a l u r a

τρέπεται καϊ μεταβάλλεται είς δπερ άν έθέλη κα\

alquc

βούλεται, ίνα συγκραθή τ α ι ; εαυτής άξίαις ψυχαις.

cuerit,

conimulatur i n quodlibct u l commiscealur

vcrlilur

voluerit i»t p l a -

c u m animabus ipsa d i -

gnis. ζ . Λέγουσιν δτι σπέρμα κα\ Λόγος Ινέπεσεν είς

7. Asserunt s c m c n

1

ac Y e r b u m incidissc i n M a -

τήν Μαρίαν κα\ δτι τδ σώμα δ άνέλαβεν έξ αυτή; δ

r i a m : ct corpus quod ex ipsa D o m i n u s a s s u m p s i l ,

Κύριος, δαιμόνων ήν πεπληρωμένον, κα\ έξέβαλεντά

plenum

δαιμόνια, και ούτως αύτδ ένεδύσατο.

ejccerit, sicquc i n d u c r i l i l l u d .

fuissc

d x i u o n i b u s ; quai

dxnionia

ipse

η\ Λέγουσιν δτι τδν άνθρωπον δν άνέλαβεν έκ τής

8. Aflirmant quod h o m i n e m q u c m de M a r i a as-

Μαρίας δ Κύριος, ποτέ μέν αύτδν είς πνεύμα μετ-

sumpsit Dorainus, a l i q u a n d o i n spiriiunv, aliquando

έβαλλεν , ποτέ δέ είς σώμα* διότι " αύτδ τδ σώμα

ίιι c o r.p u s m u t a b a t

, Τ

: q u i a .ipsuro . c o r.p u s D o n r i n i i n -

τοΰ Κυρίου άπερίγραπτον ήν, καθάπερ ή θεία φυ- ^ c i r c u m s c r i p l u m erat, s i c u l n a i u r a d i v i n a . 0 . .Λέγουσιν δτι μετά τήν τοΰ δαίμονος r

9 . H o c profcrunt : Post dacmonis bujus h o i n i n i -

τούτου

τοΰ συνουσιωμένου τοις άνθρώποις , διά τής χρέμ-

b u s , ut i i a d i c a m , c o n s u b s l a n l i a l i , per 403

ψεώς τε κα\ άποπτύσεως γινομένης δίωξιν, ούκέτι

t u m ac s p u t u m factam

δείται νηστείας, ή άλλης ψυχικής ή σωματικής έγ-

a l i a animae v e l c o r p o r i s a b s l i n e n l i a n o n a m p l i u s i n -

screa»

jejunio a m

diget honio a d c o r p o r i s casligationem, sed n e c e ^ c t

κρατείας δ άνθρωπος πρδς παιδαγωγίαν τοΰ σώμα­

doctrina animum formanle;

ρυθμιζούσης·

τος· άλλ' ουδέ διδασκαλίας τήν ψυχήν

cxpulsionem,

Ός καϊ τοΰ σώματος ήλευθερωμένου τής τών παθών

pus l i b e r a l u m fuerit

c u m vidclicet et cov-

ab a i f r c l u u n i t y r a n n i d c , c i

-πικρατείας, καϊ τής ψυχής μηκέτι δεκτικής ούσης

anima j a m capax n o n sit d c c l i n a t i o n i s i n pcjus

:ής έπ\ τά χείρω 0οπής· ώ ; κα\ τής ψυχής κα\ τοΰ

tanquam t u m a n i m a t u m corpore i n m o l u u i n o n i -

κώματος έν απαθείς λοιπδν γινομένων.

nium vacuilalc deinccpsconslitulis.

j

:

ι*. Λέγουσιν δτι μετά τήν λεγομένην παρ* εκείνων

40. Islud quoque : Post i l l a m q u a m vocant i i n -

άπάθειαν, λοιπδν καϊ τά μέλλοντα προοράν οί άν­

p e r p e s s i b i l i i a t e m , deinde ab h o m i n i b u s f u l u r a pra>

θρωποι δύνανται* κα\ τάς αόρατους δυνάμεις αίσθη- Q v i d e r i p o s s c ; sensibiliter e l i a m c e r n i i n v i s i b i l c * i r l u l c s . Q u o c i r c a baeretici de q u i b u s d i s s e r i m u s , Ν

τώς καθορώσι. Διδ και έξαπίνης πηδώντες, δαίμονας

ν

ύπερβαίνειν φαντάζονται, καΐτοίς δακτύλοις τοξεύειν

derepcnte s a l l a n d o , daemones s u p e r g r e d i

τούς δαίμονας σχηματίζονται.

n a n l u r ; digilosque compouunt q u a s i d x m o n e s s a -

imagi-

gitta configerent. ια\ Αεγουσιν δτι ή ψυχή τοΰ παρ' αύτοίς πνευμα­

4 1 . D i c u n t aniniam b o m i n i s apud ipsos s p i r i t u a -

τικού ανθρώπου, μετά τήν λεγομένην παρ* εκείνων

l i s , post d i c i a m i i s d e m I r a n q u i l H l a t e m , i n u l a r i i n

άπάθε-,αν, μεταβάλλεται είς τήν θείαν κα\ άκήρατον

divinam iumiorlaleuique nalurain.

φύσιν. 42. U e m , s a c r i c o r p o r i s et sanguiais C h r i s l i v e r i

ιβ'. Λέγουσιν τήν τοΰ αγίου σώματος κα\ αίματος Χριστού τοΰ αληθινού θεοΰ ημών άγίαν μετάληψιν,

Dei n o s i r i s a n c l a m p e r c e p t i o n e m , n i h i l

μηδέν ώφελείν ή βλάπτε ι ν τους άξίως ή άναξίως

a q l hedere eos q u i digne v e l i n d i g n c

τούτων μεταλαμβάνοντας· κα\ δτι διά τοΰτο μόνον

c a n t ; quodque ob i d s o l u m n e m o

τής εκκλησιαστικής κοινωνίας ουδέποτε δέον χωρί-

r a r i debcat ab ecclesiaslica conxinunionc, c u m r c s

ζεσθαι, αδιάφορου τούτου τυγχάνοντος. Κα\ ούχ ώ ς

sit indifferens. P r o i n d e

isti

adjuvare communi-

unquam

sepa-

ea n o n s u m u n t c u m

ζωοποιών μεταλαμβάνουσι τούτων μετά φόβου καϊ D timore acfide,velulv i v i O c a , et lanquam404 πίστεως * · , ώ ; θεοΰ σεσαρκωμένου δντων τε κα\ s i n l ac esse c r e d a n l u r i n c a r n a t i D e i .

^ '^ 1

πιστευομένων. 43. E o r u m d e m sermo est, m a n u u m o p c r a l i o n c n i ,

ιγ*. Λέγουσι τήν τ ώ ν χειρών εργασία ν ώς βδελυράν άποστρέφεσθαι.

Κα\

πνευματικούς

εντεύθεν

εαυτούς όνομάζουσιν, ού κρίνοντες δυνατδν

οδδέ

ut foedam sc aversari. A t q u e h i n c se v o c a n l

spiri-

tuales, n c c j u d i c a n t Geri posse aut x q u u m

esse,

δίκαιον, Εργου λοιπδν αίσθητοΰ τους τοιούτους έφ-

u l deincops sensibile opus atlingant q u i lalcs s u n t ,

άπτεσθαί' άθετοΰντες κα\ έν τού τ ψ τήν τ ώ ν αποστό­

e l i n boc etiam r e p u d i a n l a p o s l o l o r u m

λων παράδοση.

liem. 44. De i i s rcferunt

ιδ\ Λέγουσιν δτι μετά τήν λεγομένην παρ* εκεί­

quod,

post

tradilio-

vocatam

inter

εαυτούς,

ipsos affcctuum v a c u i l a l e m , m u l t o somno dedentes

τους χατ' έπίπνοιαν τοΰ ένεργοΰντος αύτοίς πονη-

se, somnia s i b i i m m i s s a p e r m a l u m daemonem q u i i a

νων άπάθειαν, Οπνω

πολλψ εκδίδοντες

VARliE 1 7

ΑΙ. μετέβαλε.

· » ΑΙ. κα\ δτι.

LECTIONES.

•· Abest a T u r r .

51

Γι9

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E R I CP.

i i s o e r a t u r , prsedicant s i c u l p r o p h e l i a s ; quas d o - Α ρου δαίμονος γινόμενους δνείρους, ώς cent c r e d i debere tanquam a S p i r i t u sancto

inspi-

προφητείας

κηρύττουσιν κα\ ταύτας ώς άπδ τού αγίου Πνεύ­

r a l a s : hasque afllaliones, sanctas p u l a n l et n o m i -

ματος έμπνευσθείσας

n a n t , ipsi dccipientes ac d e c e p l i .

θουσιασμούς τούτους αγίους νομίζοντες κα\ όνομα-

διδάσκουσι πιστεύεσθαι* εν­

ζοντες· άπατώντες κα\ άπατώμενοι. i 5 . P r s c c i p i u u t n o n dare eleemosynara m e n d i c i s ,

ιε'. Λέγουσι μή διδόναι έλεημοσύνην τοΤς προσαι-

uoc v i d u i s aut p u p i l l i s , n c c i i s q u i i n v a r i i s serurn-

τούσι, μήτε μην χήραις

n i s aut c o r p o r u m labc c o n s l i t u t i s u n t , v c l

διαφόροις περιστάσεσιν ή λώβη σωμάτων καθεστώ-

troncim a u t B a r b a r o r u m niodi

alias

in la-

i n c u r s i o n e s , vel h u j u s -

calamilales inciderunt :

scd polius

ή δρφανοϊς, μήτε το?ς εν

σιν, ή ληστών ή βαρβάρων έπιδρομαΐς ή τισι τοιαύταις συμφοραίς

περιπεπτωκόσιν άλλ' αύτοίξ άπαν­

ipsis s i b i c u n c l a prsebere; q u o n i a m i p s i vere siut

τ α μάλλον παρέχειν διότι αυτοί είσιν

paupcres s p i r i i u .

οί πτο^χοι τ ψ πνεύματι.

4ϋ\ A r b i t r a n t u r q u o d , c u m a l i q u i s post d i c t a m imperpessionem

ώς

αληθώς

ι ς ' . Λέγουσιν οτι τδ έκδιδόναι τινά έαυτδν μετά

sc I r a d i l d e l i c i i s ac l i b i d m i , i d

τήν λεγομένην άπάθειαν είς τρυφήν καΐ ακολασία ν,

c a r e l c u l p a et p c r i c u l o ; q u o d i s n o n a m p l i u s s u b -

άνεύθυνόν έστι κα\ άκίνδυνον* ώς μηκέτι ύποκειμέ-

j e c l u s sit u l l i

p c r l u r b a l i o i i i , sed l i c e n t i a m babeat ^ νου αύτου πάθει τινί· άλλ' άδειαν αυτού έχοντος τοΓς άπηγορευμένοις πάθεσιν ακόλαστα ίνε ι ν.

v c l i t i s afleclibus l a s c i v i r e . 405

17. G l o r i a n t u r s c i r e se i n q u o n a m s l a t u

m o r t u o r u m anin\33 constitulai s i n l ; cordis

ιζ\ Λέγουσιν είδέναι έν ποί^ι καταστάσει αί τ ώ ν τελευτησάντων

ψυχα\

καθεστήκασι·

καϊ

εαυτούς

adeb u t p c r conje-

καρδιογνώστας φαντάζονται · ώστε είδέναι ακριβώς

n o r i n l h o r n i n u m affe-

διά στοχασμών κα\ ηθών τάς τών ανθρώπων διαθέ­

cognilores v i d e n t u r ;

c i u r a s i n g e n i u m q u e certo

et s i b i i p s i s

σεις.

clus. 48. Isti m u l i c r e s p r o m o v e n t i n suae baeresis n i a -

ιη'. Ούτοι γυναίκας

διδασκάλους τ ώ ν

δογμάτων

g i s l r a s ; n e c s o h i m v i r i s s i m p l i c i t e r , sed e t i a m sa-

τής ίδίας αίρέσεως προβάλλονται· ού μόνον ανδρών

c e r d o i i b u s eas praesse p c r r a i t t u n t ; c u m q u e caput

απλώς, άλλά κα\ Ιερέων ταύτας έξάρχειν επιτρέ­

s u u m mulieres f a c i u n t , v e r o c a p i l i C h r i s t o Deo n o -

ποντες· κεφαλήν εαυτών τάς γυναίκας ποιούμενοι»

slro inferunt dcdecus.

και τήν δντως κεφαλήν Χριστδν τδν Βεδν ημών άτιμάζοντες.

49. l i d e m i n t e r r o g a t i *de p r o p r i i s b u s , ea abnegant;

suis d o g m a t i -

t h e m a t i z a n t c u n c t o s q u i i t a v e l s e n l i u n t v e l scnsorunt;

ιθ'. Οδτοι ερωτώμενοι

περ\ τών ίδίων αυτών δογ­

et i n t r e p i d e a l a c r i l c r q u e a n a - Q μάτων, Ιξαρνοι γίνονται* κα\ άδεώς κα\ προθύμως

j u r a n t q u e absque

limore, quod

ejusmodi

άναθεματίζουσι πάντας τούς ούτω φρονούντας ή γ.α\ φρονήσαντας* κα\ όμνύουσιν άφόβως, ώς τ ά τοιαύτα

d o g m a l a o d e r i n l atquc a v e r s e n t u r : q u a s i nempe

δόγματα μισούσι

ncque p e r j u r i u m neque a n a l b e m a t i s m u s j a m la>

έπιορκίας μήτε τού άναθεματισμοΰ βλάπτε ι ν λοιπδν

dere valcant eos q u i post i m m u n i l a t e m ab affecti-

δυναμένων τούς μετά τήν άπάθειαν, ώς αύτοι λέ­

B u s , u l i aflirmant, s p i r i l u a l e s f a c i i s u n t ;

γουσι, πνευματικούς γενομένους· έπιορκεΓν τε κα\

cumque

κα\ αποστρέφονται · ώς μήτε τής

c x d o c t o r u m s u o r u m t r a d i l i o n e liceat ipsis peje-

άναθεματίζειν εαυτούς έπ' αδείας εχόντων αυτών έκ

r a r e , atque a n a i b e m a t i z a r e se.

τής τών διδασκάλων αυτών παραδόσεως.

De sectis eorum Pctiisli a nobis,

qni vocantur

Περί

Hcesitantcs.

d i l e c l e frater,

ut tibi

paucis

τών σχισμάτων

"^τησας

6 0

τών καΛουμένων μένων.

ημάς, αδελφέ

Διακρινο­

αγαπητέ, γνωρίσαι σοι

i n d i c a r e m schismata e o r u m q u i se Ha?sitanies n u n -

διά βραχέων τά σχίσματα τ ώ ν εαυτούς Διακρινόμε­

c u p a v e r u n t , quot i l l a s i n t , quaeque

νους καλούντων, πόσα τε ταύτα τυγχάνει, κα\ τίνες

m i n a , et 4 0 6

babeanl n o -

quodnara sectae e l s c b i s m a l i s c u -

jusque sit dogma. Opcrae p r e t i u m

τούτων αί όνομασίαι, κα\ τί τδ έκαστου

σχίσματος

i g i t u r d u x i pe- ^ δόγμα εστίν. Άναγκαϊον ούν ήγησάμην σπουδαίως

l i l i o n e m tuae d i s c e n d i cupida3 cbaritatis studiose

τήν αίτησιν τής σή ς-φιλομαθούς αγάπης πληρώσαι,

implere. A t q u e b i n c incboo scrmonem.

αρχόμενος τού λόγου εντεύθεν.

P o s t q u a m s a n c l a C b a l c e d o n e n s i s synodus

con-

Τής αγίας (44) έν Χαλκηδόνι συνόδου συγκροτη·*

Y A R L E LECT10NES. 6 0

"ξϊτησα

εντεύθεν desunt i n C .

NOTJE.

(44) Τϊ\ς άγιας, c t c - T o t u m b u n c l o c u m i n e p i l o m c n r e d a c t u m inseruerat N i c e l a s CboRiates T b e s a u r o s u o , l i b r o nono, ut colligere licet ex i i s q u « s c r i b i t P e t r u s L a m b c c i u s C o m m e n t a r . de B i b l i o t b . Cies. l i b . v n , m s . 4 2 5 , n . 8 : Nicetie C/ioniato! Fragmentum hisloricum, citjus titulu* et principium: Τού Χωνίάζου, έκτου έννάτου τόμου. Χρεών δέ είδέναι, ώς τής αγίας ταύτης συνόδου καθ­ αιρέσει Διόσκορον ύποβαλούσης τδν γενόμενον Α ν ­ τιοχείας έπίσκοπον, οί τούτου αντιλαμβανόμενοι τής

καθολικής Εκκλησίας άπέστησαν, κα\ Διακρινόμε­ νους ώνόμασαν εαυτούς, έκ τού μή συντίθεσθαι τοίς δογματισθεϊσι παρά τ ώ ν έν Χαλκηδόνι συνελθόντων Πατέρων, κα\ είς δώδεκα διηρέθησαν τ μ ή μ α τ α · ων οί μέν, Εύτυχιανιστα\ λεγόμενοι, Εύτύχιον κα\ Διόσκορον δέχονται · ο? και λέγουσι, etc. Plura hoc fragmento alias; in prmens enim nondum mild satis liquet. Quanqu:Mn de b i o s c o r o Αντιοχείας crassus c r r o r cst, q u c m quis n o n s u s t u l i s s c t ?

53

DE RECEPTIOXE II.ERETICORUM.

, 54

θείση;, και Διοσκόρου τοΰ Αλεξανδρείας γενομένου Α gregata fuit, e l Dioscorus

Alcxandriae

episcopus

επισκόπου, ψήφω δικαία ύπδ τής Ρηθείσης συνόδου

justa sententia p c r d i c l a i n synoduni d e p o s i l u s est,

καθαιρεθέντος, οί

άπ-

q u i c i p a l r o c i n a b a n l u r , rccesserunt a sancta c a -

έστησαν τής αγίας καθολικής καϊ αποστολικής Ε κ ­

tholica e l a p o s t o l i c a E c c l c s i a , ipsosque se n o m i n a -

κλησίας, κα\ ώνόμασαν εαυτούς Διακρινόμενους, δια

v e r u n t H x s i t a n t e s , eo q u o d

τδ διακρίνεσθαι αυτούς κοινωνεΤν τή καθολική Ε κ ­

care catbolicoe Ecclesiae, propter m c m o r a l a m s y n -

κλησία

o d u m . H a u c quippe

β ι

τούτου αντιλαμβανόμενοι,

, χάριν τής μνημονευθείσης συνόδου. Ταύ­

baesitarent c o m m u n i -

vclut orlbodoxam

amplecii-

την γάρ ώς όρθόδοξον δέχεται ή. άγιωτάτη Εκκλη­

t u r s a n c l i s s i i n a E c c l c s i a , n o n sccus ac trcs alias

σία* ώσπερ ούν κα\ τάς πρδ αυτής αγίας τρεις συν­

sanclas q u s c c a m piaecesserunt : Nicsenam, i n q u a m ,

όδους· τήν έν Νικαία φημ\, τ ώ ν τ ι η ' Πατέρων, κα\

Palrum

τήν

r u m CL, e l E p b c s i n a n i cc a n l i s l i t u m , c u i p r x f u e -

έν

Κωνσταντινουπόλει

τών

ρν', κα\ τήν έν

cccxvw,

G o i i s l a n l i n o p o l i l a n a m episcopo-

σ*, ής ηγεμόνες ύπήρχον οί δσιώτατοι

r u n l s a n c l i s s i i n i pastorosCuelestinus Roroanus c t

ποιμένες Κελεστίνος δ τής *Ρωμαίων, και Κύριλλος

Gyrillus Alexandrinus. Qni crgo vocanlur Diacri-

δ τής Αλεξανδρείας. Οί ούν λεγόμενοι Διακρινόμε­

nonieiii

νοι άποστάντες τής άγΓας τού θεού καθολικής

sancta D e i c a l b o l i c a E c c l e s i a , d i v i s i sunt i n scctas

Έφέσψ τών

Εκ­

seu Haesitantcs, p o s l q u a m secesserunt

κλησίας , διηρέθησαν είς τμήματα ιβ', ών αί όνο- ^ d u o d e c i i n ,

quarum

ccce n o n i i n a .

a

Primi, Euty-

μασίαι είσίν αύται. Πρώτοι Εύτυχιανισταί * δεύτεροι

cbianisix;

^Ακέφαλοι* τρίτοι ΊουλιανισταΧ, οί κα\ Γαιανίται*

q u i c t Gaianitae ; q u a r t i , J u l i a n i s t x a l i i , q u i e t i a m

τέταρτοι

Gaianitoe; q u h i l i , SeveritaB, i i d e m A g n o i l a r , s c x t i ,

ΊουλιανισταΙ

έτεροι,

ήγουν Γαιανίται *

s e c u n d i , A c c p b a l i ; Ifirtii, Julianisla?,

πέμπτοι Σεβηρίται, οί κα\ Άγνοΐται* έκτοι έτεροι

alii

Σεβηρίται, οί κα\ Κονδοβαυδίταΐ (45)' έβδομοι άλλοι

rila? a l i i , s c u T b e o d o s i a n i ,

Σεβηρίται, ήγουν θεοδοσιανο\, οί κα\ Παυλιανισταί·

mslae; o c l a v i , a l i i i l c r u u i Severitae,

6γδοοι άλλοι Σεβηρίται,

siani,

ήγουν θεοδοσιανο\, οί κα\

Sevcritac, q u i Condobauditae; s e p t i m i , Seve407

ipsique

Paulia-

vel Theodo-

q u i p a r i t c r AngeHtae ac Damianitae; n o n i ,

Ά γ γ ε λ ί τ α ι κα\ Δαμιανίται* έννατοιάλλοι Σεβηρίται,

a d b u c SeveriUE ac T b e o d o s i a n i , necnon P e t r i l a e ;

ήγουν θεοδοσιανο\, οί κα\ Πετρίται* δέκατοι άλλοι

d e c i m i , S e v e r i a n i quoque, aut T b e o d o s i a n i , a l q u e

Σεβηρίται, ήγουν θεοδοσιανοί, οί κα\ Κονωνίται* εν­

Cononitae; u n d e c i m i , s i m i l i t e r SeveriUe, seu T h c o -

δέκατοι άλλοι Σεβηρίται, ήγουν θεοδοσιανο\, οί κα\

dosiani, ilemque P h i l o p o n i a c i : duodecimi denique,

Φιλοπονιακρί· δωδέκατοι άλλοι Σεβηρίται, ήγουν θεο-

a l i i Scverila?, sive T h e o d o s i a n i , q u i e t i a m Niobita?. *

δοσιανο\, ot κα\ Νιοβίται. Ούτοι πάντες κοινώς άπο

H i omnes u n o consensu r c j i c i u n t

στρέφονται τήν

sanclam s y n -

άγίαν έν Χαλκηδόνι σύνοδον , κα\ Q o d u m Chalcedonenseni, ac i n e p i s c o p u m r e c i p i u n i

δέχονται είς έπίσκοπον Διόσκορον τδν ύπ' αυτής δι­

D i o s c o r u m , q u i ab ea j u s l e

anatlicmalt subjeclus

καίως άναθεματνσθέντα ώς δμόφρονα Ευτυχούς τού

cst ob p a r c m c u m E u t y e b e

bacrclico

αίρετικού. Άλλ*

Etvcro

οί μέν Εύτυχιανισταί

Διόσκορον

EutycbianislK

Dioscorum

senlenliam.

cum

Eutycbo

άμα καϊ Εύτυχέα δέχονται, ώς τά πεπραγμένα έν τ ή

s u s c i p i u n t , ut l i q u c t ex A c l i s s a n c l i c o n c i l i i G b a l -

αγία συνόδω τή έν Χαλκηδόνι δηλούσιν

· οί δε λοιποί

cedoncnais : r c l i q u i a u t c m o m n c s D i o s c o r u m a d -

•πάντες Διόσκορον μέν δέχονται, Εύτυχέα δέ ού δέ­

m i l t u n l , Eutycbem non admiltunt. Porro cx i i s q u i

χονται. Τών δέ δεχόμενων Διόσκορον μόνο·;, οί μεν

s o l u m Dioscoruin r e c i p i u n l , A c e p h a l i q u i d e m

Ακέφαλοι ού δέχονται Πέτρον τδν Μογγδν τδν γενό-

recipiuut Petrum

μενον τής αυτής πόλεως

Alexandria? episcopusfuit sub Z c n o n e iraperalore :

4 1

Αλεξανδρείας

έπίσκοπον

Mongum,

έπΙ Ζήνωνος τού βασιλέως· οί δέ λοιπο\ Διόσκορον

at r e l i q u i D i o s c o r i

δεχόμενοι, συν αύτψ δέχονται κα\ τδν μνημονευθέντα

piunt memoralum Pclruru.

q u i cjusdem

susceplores,

non urbi»

c u m ipso s u s c i -

R u r s u s i n t c r cos q u i

Πέτρον. Πάλιν τών δεδομένων Πέτρον κα\ Διόσκορον,

P e i r u m et D i o s c o r u m v c n c r a n t u r , Julianista? s c u

ot μέν Ίουλιανιστα\, ήγουν ΤαΤανίται, άμα Διοσκό-

Gaianitae, u n a c u n i

ρψ κα\ Ηέτρψ δέχονται

babent J u l i a n u m H a l i c a r n a s s i c p i s c o p u m , c l G a i a -

Ίουλιανδν τδν

Άλικαρνα-

Dioscoro

et P c l r o acccpturu

σού γενόμενον έπίσκοπον, και Γαΐανδν τδν Ά λ ε ξ α ν - D n u m Alcxandriae : caHeri hosce J u l i a n u m G a i a n u m δρείας · οί δέ λοιπο\ τούτους μέν , Ίουλιανόν φημι

que

χα\ Γαΐανδν ού δέχονται · δέχονται δέ άμα Διοσκόρω

a d m i l t u n l S e v e r u m , q u i A n l i o c b i a ? episcopus ex-

xa\ Πέτρψ Σεβήρον τδν γενόμενον

Αντιοχείας έπί­

σκοπον. Πάλιν τ ώ ν δεχόμενων Σεβήρον μετά

Δι-

οσκόρου κα\ Πέτρου, οί μέν Άγνοΐται δέχονται άμα

rcjiciunt, 408

s

c

d

c"™ Dioscoro et

Pctro

s l i t i t . I t e r u m e o r u m q u i S e v e r u m c u m D i o s c o r o ac Pctro

r c t i n e n t , Agnoita3 j u n g u n l i i s T h e m i s t i u m

Alcxandrice d i a c o n u m , T h e o d o s i u m autem A l c x a n -

VARIiE LECTIONES. C . Της αγίας έν Χαλκηδόνι συνόδου συγκροτηθείσης, κα\ Διοσκόρου ψηφώ ύπ' αυτής ' κ α θ - ' αιρεθέντος, οί τούτου αντιλαμβανόμενοι, άπέστησαν ττΐς αγίας Εκκλησίας, κα\ ώνόμασαν εαυτούς Διακρι­ νόμενους, διά τδ διακρίνεσθαι αυτούς κοινωνείν τή αγία άγια Εκκλησία κα\ διηρέθησαν είς τμήματα ι£', Λ το εκκλησία · οί και ούτως. Caetera " . Διοσκοριανοι, * οΐτινες - ' — μετά τδν Προτερίου " >..._..-·*_». . * . ra desunt. " C τού*θείου φόνον, Τιμοθέου του έπίκλην Αίλούρ .ούρου δεξαμένου τινάς τών Προτερίου κληρικών, άπερ αύτδς ήθελε πράξαντας, άπέσχισαν ούδεν\ κοινωνούσιν, άλλ' ούδε βαπτίζονται, ώς λόγος. εαυτούς κα\ ούδ 6 1

β ι

Α

NOTif:. (45) Κονδοβανδίται. A p u d N i c o p l i o r u m C a l l i s t . Iib. XVIII, r a p . 4 9 , Κοντοβαβδίται, quam p r o u u n l i a l i o n i s d i v c r s i l a l c .

majori scriplurca

δ

5

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E R I C P ,

56

d r t e papam r e p u d i a n t ; CondobaadifcB v e r o neque Α αύτοις Θεμίστιον (46) τδν γενόμενον T h e m i s i i u m , neque

dictum

Theodosium

agno-

s c u n t ; at caiteri omncs

T h e m i s l i o n o n adhairent,

adhaerenl coitimemorato

Theodosio. A d haic ex i i s

qui coraplectunlur c u m Tbeodosio Severum, t r u m Mongum ct D i o s c o r u m ,

Paulianislse

Pe-

quidcm

a d j i c i i A t P a u l u m cognoinento Melani scu n i g r u m ,

Αλεξανδρείας

διάκονον, θεοδόσιον δέ τδν γενόμενον πάπαν

Αλε­

ξανδρείας ού δέχονται* οί δέ Κονδοβαυδίταΐ ούτε θ ε ­ μίστιον, ούτε τδν είρημένον θεοδόσιαν δέχονται· οί δε λοιποί πάντες θεμίστιον μέν ού δέχονται, τδν δέ μνημονευθέντα

θεοδόσιον

δέχονται. Πάλιν τών δε­

χόμενων άμα θεοδοσίω Σεβήρον κα\ Πέτρον τδν Μογ-

abjiciunt D a m i a n u m : Angelilae v e r o P a u l i n i c n l i o -

γ δ ν , κα\ Διόσκορσν, οί μέν Παυλιανιστα\ Παύλον

ncm h a b e r i n o l u n t , d i c l u m D a m i a n u m p r a d i c a n l ;

δέχονται τδν έπιλεγόμενον τοΰ Μελανού ·*, Δαμια­

PetriUe a i u e m nec P c l r o acccdunt, n c c Daniiano,

νδν δέ ού δέχονται' οί δέ Ά γ γ ε λ ί τ α ι Παύλον μέν ού

scd

δέχονται, τδν είρημένον δε Δαμιανδν δέχονται* οί οέ

Pelro

cuidam

cpiscopo diverso a

nicmoralo

P o t r o Mongo ; a l C o n o n i u e ncque P e i r u m , n c c D a -

ΙΙετρίται

n i i a n u m , neque P a u l u m scctantur, sed

Πέτρον

Praterea

Philoponiaci

Damiano

r e n u n l i a i i t ; liabentque

Philoponum, Demum

Cononi,

p r o episcopo

Petro, pro

Georgiuni

Niobita?. nec P h i l o p o n i ,

Niobi.

eunt,

sed Stepbani

A t q u e hxc

sunt

έπίκλην Νίοβον. ΑΙ μέν

* ' ούτε Παύλον ούτε Δαμιανδν δέχονται, δέ τινα έπίσκοπον

τδν μνημονευθέντα

δέχονται, έτερον π α ρ ί

Πέτρον τδν Μ ο γ γ ό ν οί δέ

Κο-

νωνίται ·• ούτε Πέτρον, ούτε Δαμιανδν, ούτε Παύλον

q u e m d a m . Β δέχονται, Κόνωνα δέ δέχονται. Πάλιν οί Φιλοπρνιακο\ ούτε Κόνωνα, ούτε Πέτρον, ούτε Παύλον, ούτ,β Δαμιανδν δέχονται, άλλά τδν μέν Φιλόπονον είς δι-

cognomenio

δάσκαλον δέχονται, Γεώργιον δέ τινα δέχονται είς

duodecim

έπίσκοπον · οί b*l Νιοβίται ούτε τδν Φιλόπονον, ούτε

uniuscujusque

Γεώργιον, ούτε Κόνωνα, ούτε τούς άλλους τούς εί-

409

s e c t a r u m . J a m v c r o quodnam fuerit secla? dogma per sequenlia

praeccptore

dixinuis sccta-

Sopbislae

nomina

Paulo, e l

nec G e o r g i i , nec

G o n o n i s , nec a l i o r u m dc q u i b u s lores

Cononem.

dcclarabinius.

ούν όνομασίαι

ρημένους δέχονται, άλλά Στέφανον τδν σοφιστήν τδν

τών ιβ' τμημάτων αυταί είσιν. Έ ξ η ς

λοιπδν

δηλώσομεν και τδ

δόγμα έκαστου τμήματος. Dominuro

α'. Εύτυχιανισταί · οί λέγοντες τδν Δεσπότην Χρι­

consubstantialem (sse P a l r i , at nobis nequaquara :

στδν δμοούσιον μέν τ ω Πατρ\, ούκέτι δέ κα\ ήμίν

J.

Eulycbianistaj.

Dicunt Chrislum

nalura; in

δμοούσιον* διά τδ μή όμολογείν αυτούς, τήν άλήθειαν

a u l e m sunt Eutvcbianislae ex

τής άνθρωπίνης φύσεως σώζεσθαι έν αύτψ. Εύτυ-

q u i a n o n confilentur verilatem buman;e ipso servari. Vocati nomine illius

q u i ipsis dogma I r a d i d i l . E u l y c b e s Q χιανιστα\ δέ εκλήθησαν

e n i m appellabaiur

άπδ τοΰ

δόγμα αύτοϊς παραδεδωκότος,

ονόματος τοΰ τδ

Ευτυχούς

καλούμε·

νου. 2 . A c e p h a l i ; q u i Z c n o n i s H e n o t i c u m seu u n i o n i s

β'. Ακέφαλοι· ο! μή δεξάμενοι τδ ένωτικδν Ζήνω­

e d i c t u m n o n receperunt, propterca quod i n eo n o n

νος, διά τδ

a n a l b e m a t i z a r e t u r sancla Gbalcedonensis

Χαλκηδόνι

synodus.

μή άναθεματισθήναι

έν αύτψ τήν

έν

άγίαν σύνοδον. Ακέφαλοι δέ εκλήθησαν

D i c t i i u n t A c e p b a l i , q u i a n o n h a b e b a n l episcopos.

διά τδ μή έχειν αύτους επισκόπους. Ούτοι έκλειπόν-

I s l i , deOcienlibus apud eos s a c e r d o l i b u s ,

των τών παρ* αύτοϊς

bapli-

s m u m j u x l a ecclesiasticam regulam n o n c e l c b r a n t ;

ίερέων · ·

βάπτισμα (47) ού

ποιούσι κατά τδν έκκλησιαστικδν κανόνα * άλλ* έν τ ^

V A R L E LECTIONES. E d . τδν Μελανδν. " C . ς' Πετρίται, οί δεχόμενοι Πέτρον Αλεξανδρείας τδν Μογγόν. ται, οί δεχόμενοι Κόνωνα είς έπίσκοπον. · · ούτοι — Ιερέων desunt i n C . % i

6 1

C . ? Κονωνί-

NQTJE, (46) Θεμίστιον. T b e m i s t i u s , δ αθέμιτος seu άθέμιστο; a M a x i m o dictus tomo dogmalico i n H e r a «lii E c l h e s i m , et a G o n s l a n l i n o P o g o n a t o , act. 18 synodi νι, A g n o i t a r u m ρ ' — rore confundilnr cum Nicrphorum. l i b . xvin atque i n t e r illa l i b r o s a n l i r r b e l i c o s advcrsus o b l a t u m Theodorai Augnsla?. t o m u m a Theodosio brcresiaroha, q u i c i l a n t u r t u m act. 10 ct 4 i sexta? s y n o d i , i i i m p c r s a n c l u m M a x i m u m loco l a u d a l o , t i i m donique i n c o n c i l i o Lateranensi sub M a r t i n o papa sccrctario 5, h i s verbis : Themistii Hwrmarch(B Agnoilarum, hoc est ignorantinm, et de parte Severi, dc secundo sermone, capitulo quadragesimo primo, dato Theodorm tmperatrici ab hmreiiarcha Theodosianorum. Qrxce: Θεμίστιου αίρεσιάρχου τών ΙΑγνοητών και τής μυσαράς δντος Σεβήρου αίρέσεως κεφαλ. μα', έκ τοΰ πεμφθέντος τόμου πρδς θεοοώραν τήν βασιλίδα παρά Θεοδοσίου τού αίρεσιάρχου τ ώ ν θεοδοσιανών. U b i observo tam L a t i n a quam Graeca v i d c r i c o r r u p t a e l m u l i l a , a l q u c i n h u n c fere m o d u m legenda c o n i p l e n d a q u c ; L a t i n a q u i d c m , capitulo quadragetimo primo, dc tomo dato. !

Graeca vero. έκ δευτέρου λόγου κεφαλ. μα' π ε ρ ί τ ο ΰ . M a x i m i v e r b a sunt, θε^ίστιος,^ό τής μέν Σευήρου συμμορίας υπασπιστής, της δέ τών Άγνοητών έξαρ^ —.»...— * — ι . . ^ / - « » Ϊ Κ

παρά Θεοδοσίου τού αίρεσιάρχου τών άπ* αύτοΰ κατονομασθέντων αιρετικών. PraHerea e x s i a b a n l o l i m T h e m i s t i i l i b r i contra Golulhuro , e q u i b u s testim o n i a proferuntur i n eadem synodo L a e r a n e n s i secret. 3 et 5, iteraque a M a x i m o statim post verba r e l a t a , h o c m o d o : *0 δ* αύτδς πάλιν δυσάντητος αίρετικδς, έν κεφαλαίψ νβ', λόγιο γ* τής κατά Κολούθου τού συμφυλέτου τής αυτού δυσσεβείας γεγονυίας αύτψ πραγματείας. Jdemque rursum inauspicatus h(vreticMj capite 52 libn terlii operis quod contra Colutlmm impietatis $uς, άλλά και άκτι­

ptus non s o l u m i n c o r r u p t i b i l e csse, v e r u n i

στον.

increalum. Utrique aulcin nuncupali sunl J u l i a n i -

Έκάτεροι

Ιουλιανού τοΰ

δέ

Ίουλιανιστα\ εκλήθησαν άπδ

Άλικαρνασέως

καταρξαμένου

τοΰ

G l i r i s l i a iiioinenlo i m p o l l u l i

conceeliam

sta?, a J n l i a n o Ilalicarnas^cnsi, q u i dogma eoruin

δόγματος α υ τ ώ ν Γαιανίται δέ άπδ Γαΐανού τού γενο-

e x c o g i t a v i t ; Gaianilae vero, a G a i a n o , qui^ e o r u m -

μένου αυτών πάπα έν Αλεξάνδρεια, δεξαμένου Ί ο υ λιανδν κα\ τδ δόγμα αύτοΰ. Ους οί έναντίοι αυτών

d e m papa Alexandriae e x s i i t i t , quique J u l i a n u m cjusque d o c t r i n a m amplexus est. Hos a d v e r s a r i i

Φαντασιαστάς κα\ Μανιχαίους καλούσιν. Κα\ ούτοι

e o r u i n Pbanlasiastas vocant et Manicbaios. Ipsi v e -

-

,

0

^

-,

δέ τους εναντίους αυτών, Φθαρτολάτρας και Κ τ ι σ τ ό -

ro

λάτρας όνομάζουσι.

C i i s l o l a l r a s , scu C o r r u p l i c o l a s e t Creaticolas.

ε'. Σεβηρίται, οί καϊ

5.

Ά γ ν ο ΐ τ α ι · οί λέγοντες τδν

μέν θεδν Λόγον πάντα γινώσκειν, τήν δέ ήνωμένην

sibi

advcrsantes

Severita3,

Verbo

qui

nominant et

Phlbarlolalras

Agnoitaj.

Aflirmant

quidem Doo c u n c l a c o g n o s c i ;

verum

et a ab

αύτώ καθ* ύπόστασιν ανθρωπότητα πολλά άγνοεΐν

unita ipsi secundum b y p o s l a s i m h u m a n i l a l e

οΐτινες

r a r i n i u U a . Idque ob dogma a d v c r s a r i i eorum n o -

άπδ τού δόγματος Ά γ ν ο ΐ τ α ι ώνομάσθησαν

ύπδ τ ώ ν εναντίων αυτών.

m c n A g n o i t a r m n ipsis i m p o s u e r u n t .

ς^. "Ετεροι Σεβηρίται, οί κα\ Κονδοβαυδίταΐ · , οί

6. A l i i S c v e r i u c , CondobauditaB d i c t i ;

6

λέγοντες

ένα θεδν εΐναι

igno-

τΰ) άριθμφ, κα\ ούχι τή

tes P e u m

u n u m essft n u m c r o ,

asseren-

n o n auteni

omui-

άπαραλλάκτω ίσότητι* τ';ν αύτδν Πατέρα κα\ Υίδν

m o d a s e q u a l i i a t c ; eumdem P a l r c m , F i l i u m , et S p i -

κα\ Πνεύμα άγιον λέγοντες. Οιτινες

rilnm

Κονδοβαυδίταΐ

sanctum dicenles.

ώνομάσθησαν ύπδ τών εναντίων α υ τ ώ ν , διά τδ έν Q G o n d o b a u d i l a r u m

Ab

adversariis

nonicn

accepcrc, q u i a C o n s l a n l i n o p o l i

τοΓς λεγομένοις Κονδοβαύδου έν Κώνστα -τινουπόλει

in

Ιχειν αύτοΰς συνακτήριόν, κάκει συνάγεσθαι τούς τά

scdcm, i l l i c q u e congiegantur q u i primas i n l e r ecs

loco

Condobandi

appcllato

babent

collccta;

πρώτα έ ν αύτοΓς φέροντας · ούτοι δε οί λεγόμενοι

fcrunt.

Κονδοβαυδίταΐ, και οί καλούμενοι Άγνοΐται, πρώτον

n i i n c u p a n l u r Agnoita», prinio m d i g i l a b a n l u r T b c e -

μέν έκαιλούντο θεο5οσιανο\, δεχόμενοι θεοδόσιον τδν

dosiani,

γενόμενον αυτών πάπαν

A l e x a n d r i a i papam i p s o r u m : sed poslea ab co a n a -

Αλεξανδρείας· άναθεμα-

Porro

isti C o n d o b a n d i l a ; v o c a t i ,

u l ^ u i scqucrentur

411

et q u i

Tbeodosium

τίσθησο^ν δέ παρ* αύτοΰ· οί μέν Άγνοΐται διά τδ

tlieinate percussi s t i n l ; Agnoilae q u i d e m ,

δόγμα τ ή ς αγνοίας· οί δέ Κονδοβαυδίταΐ, διά τδ μή

dogma dc i g n o r a n l i a ; Condobaudila?

δέξασθαι αυτούς τδν περ\ τής αγίας Τριάδος λόγον

non a d m i t l e r c n t d o c t r i n a m ab ipso c d i l a m dc s a n -

propter

vero,

quod

τδν ύπ' αυτού εκδοθέντα. "Όθεν ούκέτι θεοδοσιανο\

cla T r i n i t a i e . I l i n c n o n a n i p l i u s T h e o d o s i a i i i

καλούνται ύπδ τ ώ ν

c a n l u r ab a d v c r s a r i i s s u i s ; q u a n d o q u i d c m , u l d i -

εναντίων α υ τ ώ ν επειδή ού δέ­

vo-

χονται , ώς εΓρηται, θεοδόσιον · άλλ' οί μέν έκ τού

c l u m est, n o n r e c i p i u n t T b c o d o s i u m ; sed p r i m i ,

δόγματος Άγνοΐται · οί δε έκ τού τόπου Κονδοβαυδί­

ex dogmale, A g n o i t r e ; posteriores, ex l o c o , d i c u n -

ταΐ. Συμφωνοΰσι δέ άλλήλοις έκάτεροι είς τδν π*ρ\

tur CondobaudiUB. U t r i q u c

a u l e m concordant i n

Πατρδς κα\ Τίού κα\ αγίου Πνεύματος λόγον, £ν δόγ­ D sermoiie dc P a l r e , F i l i o , e l S p i r i l u saiicto, e a m μα έχοντες · διαφωνούσι δέ είς τδ περ\ τής αγνοίας

dem d o c t r i n a m

δόγμα. Δέχονται κα\ Σεβήρον έκάτεροι τδν γενόμενον

dogma de i g n o r a n t i a . A t S e v e r u m

Αντιοχείας έπίσκοπον

scopum u l r i q u c s u s c i p i u n t : unde etiain

διδ κα\ Σεβηρίται ώνομά­

σθησαν. f.

"Αλλοι

pominali Σεβηρίται

οί

d i s s e n i i u n t vero

circa

Anliocbi;e e p i Severita?

fuerunt.

7 . A l i i Severitae, i i d e m T b e o d o s i a n i , et P a u l i a -

κα\ θεοδοσιανο\, κα\ VARLE

tenenles ;

LECTIONES,

ήγουν φώτων desnnt i n C . · · οδτοι deest i n Ο. C . Κονδοβαυδίταΐ, oi λέγοντες ένα θεδν είναι τίρ αριθμώ, κα\ ούχ\ τή άπαραλλάκτω ίσότητι. Κονδοβαυδίταΐ δε λέγονται, διά τδ έν τοις Κονδοβαύδου λεγομένοις'έν Κωνσταντίνου πόλε ι έχειν αυτούς συνακτήριον, κάκει συνάγεσθαι. 6 7

1 9

NOTiE. e e v i n n m , negalur baptizare Acepbalos, u l i q l i a m Dioscorianos : Neque baptkantur ut vulyo Acephali. Sic e d i l a ; scd scripserit i l l e : Neque baptizantur, *•·? vulgo (Acephali), quod ipsuin est quod* reprai-

senlamus ex M e n r s i a n i s . In aliis m u l t a s u n l d i v e r sa, ut opus a l i u d pra»ferant, v e l cerle m u l l i s d\yersani e d i t i o n e m , ac n o i i i i u l l i s a u c t i o r c m , quibu&» dam d i m i n u t i o r c m . COMCLF.

19

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E R I C P .

60

nistao; b i supra diclos Severum el Theodosium ad- Α Παυλιανισταί ol δεχόμενοι Σεβήρον κα\ Θεοδόσιον τούς είρημένους, κα\ συν αύτοϊς Παύλον τδν έπίκλην m i t l u n t , alque c u m i i s P a u l u m q u i a nigredine c o 70β

g n o m i n a t u s est. In d o c l r i n a d c P a l r c , F i l i o , c l S p N

τοΰ Μελανού

r i t u sancto

Υίού κα\ αγίου ίΐνεύματος δόγματι συμφωνούσι τοις

c o n s e n l i u n t c u m C o n d o b a u d i l i s ; ab

7 ι

. Οΐτινες έν μέν τ ψ περ\ Πατρδς κα\

r c c i p i a u l ut

Κονδοβαυδίταις, διαφο>νούσι δέ πρδς εκείνους έν τ ψ

episcopos T b c o d o s i u m ct P a u l u m , c u m u l r u n i q u e

αυτούς μεν δεχεσθαι θεοδόσιον κα\ Παΰλον είς επι­

ipsis v e r o d i s s e n t i u n t , i n co

qiiod

σκόπους· τους δέ Κονοοβαυδίτας αμφότερους αποβάλ­

r c j i c i a u l Condobaudilae.

λε σΟ αι. Angelilae,

η'. Ά λ λ ο ι Σεβηρίται, οί κα\ θεοοοσιανοι, κα\ Ά γ -

Daniianitae; q u i r c c i p i u n t n i c m o r a l o s S e v e r u m ac

γ ε λ ί τ α ι , κα\ Δαμιανίται* οί δεχόμενοι Σεβήρον κα\

Tbeodo.sium , unaque

θεοδόσιον τούς μνημονευθέντας, καϊ Δαμιανδν

8. A l i i Severita?, necnon T b e o d o s i a n i ,

quidcm 412

7 >

B a m i a n u m : quique aiunt

σύν

P a l r e m , aliura* F i l i u m ,

αύτοΓς· οΐτινες λέγουσιν άλλον μέν είναι τδν Πατέρα,

a l i u m P a r a c l o t u m S p i r i i u m s a n c l u m ; n o n esse a u -

κα\ άλλον τδν Υίδν, κα\ άλλον τδν Παράκλητον τδ

tem

Πνεύμα τδ ά γ ι ο ν

alium

e s s e

b o r u m quemque p c r sc D c i i m n a l u r a , s c d

c o m m u n e m haberc sisientem,

per

D e u m , sive d i v i n i t a l e m

cujus p a r t i c i p a i i o n e m

incx-

έαυτδν

θεδν

μή είναι δέ τούτων έκαστον καθ'

φύσει, άλλ' έχειν κοινδν θεδν, ήγουν

i n d i v i s a m Β θεότητα ένύπαρκτον, κα\ ταύτης μετέχοντα άδιαίνρέτως, είναι θεδν έκαστον. Καλούσι δέ τδν μέν Πα­

u n u s q u i s q u e s i l Deus. A p p e l l a n t \ c r o P a l r c m , F i -

τέρα κα\ τδν Υίδν και τδ άγιον Πνεύμα

i i u m , s a n c l u m S p i r i t u m , hypostases; commune c o r u m D c u m , substantiam et n a l u r a m . P o r r o

υποστάσεις·

τδδέ κοινδν αυτών θεδν, ούσίαν και φύσιν. Ά γ γ ε λ ί -

Angc-

lita? ab a d v c r s a r i i s vocati s u n t , c x l o c o AlexandriaB*

ται δέ εκλήθησαν ύπδ τών εναντίων αυτών, έκ του

d i c l o A n g e l i o , i n quo collectae sedem b a b c n l e s q u i

τόπου οΰτω

p r i m i i n l e r eos s u n i c o n g r e g a n t u r .

Nuncupant a u -

δ ρ ε ί α ς ) , έν ψ συνακτήριόν έχοντες οί τά πρώτα έν

t c m eos a d v e r s a r i i Sabellianislas s i m u l e l T c t r a d i l a s .

αύτοϊς φέροντες συνάγονται. Καλούσι δέ αυτούς οί

καλουμένου

Άγγελίου

έν

Αλεξαν­

l i d e m D a m i a n i t a r u m n o m i n e i n s i g n i t i s u n t , ex D a -

έναντίοι αυτών Σαβελλιανιστάς άμα κα\ Τετραδί-

m i a n o episcopo i i l o r m n . I n i i i o P a u l u m , cujus m e n -

τας (49). Οί αύτο\ δέ Δαμιανίται ώνομάσθησαν άπδ

duccbant;

deinde

Δαμιανού τού επισκόπου αυτών. Ούτοι πρώτον έδέ-

i l l u m rcjecerunt, eo q u o d c o m m u n i c a s s c t

sanciae

χοντο τδν μνημονευθέντα Παύλον είς

tioneni fecinius, pro cpiscopo

cedoncnsem

synodum a p p r o b a s s e l ;

m a x i m e poslea recesserit slolicaque

Ecclesia,

alque

αύτον τή αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία,

l a m c l s i quani

a sancla c a l h o l i c a a p o abnegaveril

sanctum

έπίσκοπον.

"Υστερον δέ τούτον άπεβάλοντο, διά τδ κοινώνησα*

calbolica? e l apostolicse Ecclesiae, sanctamque C h a l -

r

και δέξασθαι τήν άγίαν έν Χαλκηδόνι σύνοδον κάν εί τά μάλιστα πάλιν άπέστη τής αγίας καθολικής κα\ αποστολικής Εκκλησίας , κα\ άπηρνήσατο τήν

Gbalcedonensc c o n c i l i u m .

άγίαν έν Χαλκηδόνι σύνοδον. 9 . A l i i Severitae, seu T b e o d o s i a n i , i l e m P c t r i t a ; .

θ'. Ά λ λ ο ι Σεβηρίται, ήγουν θεοδοσιανο\ , οί κα\

In c p i s c o p u m s u s c i p i u n t p o s l r e m u m P e l r u m . S u s -

Πετρίται· οί δεχόμενοι τδν έσχατον Πέτρον είς έπί­

Petrum;

σκοπον ο?τινες διχόμενοι θεοδόσιον , κα\ Σεβ.ήρον,

ncquaquani Damianum, ncc Pauhim : quorum do-

κα\ Πίτρον, Δαμιανδν ού προσδέχονται,ούδέ Παύλον

c i p i u n t quoque T h e o d o s i u m ,

Sevcrum^

c t r i i i a ; r e p u g n a n l . G o n i i l e n t u r 413 verilale,

e i l

'

m

s u b s l a n l i a ct n a l u r a q u c m q u c

B c u m ex

έναντιούνται δέ τ ψ δόγματι έκατέρων. Όμολογούσι

per se :

γάρ θεδν κατά άλήθειαν, κα\ ούσίαν κα\ φύσιν έκα­

P a t r c m , i n q u a m , F i l i u m , alque S p i r i i u a i s a n c l u m .

στον καθ* εαυτόν * τδν Πατέρα φημ\ , καϊ τδν Υίδν

J l e m profitenlur

κα\ τδ άγιον Πνεύμα·

ires byposlases ac tres personas,

τρεις υποστάσεις κα\ τρία

/el u n a r a q u a m q u c b y p o s l a s i m Deum cssc vcre, s n b -

πρόσωπα όμολογούντες, κα\ έκάστην ύπόστασιν θεδν

stantialiter, n a l u r a l i t e r . U n u m D e u m ,

unamque

είναι κατά άλήθειαν, και ούσίαν κα\ φύσιν. Έ ν α

substantiam ac n a t u r a m P a t r e m et F i l i u m c t s a n -

θεδν κα\ μίαν ούσίαν κα\ φύσιν τδν Πατέρα κα\ τδν

ctura S p i r i t u m d i c u n t , n o n n u m e r o , sed p e r f c c l a ρ Υίδν'κα\ τδ άγιον Πνεύμα λέγουσιν, ούκ άριθμώ,άλλά τή άπαραλλάκτω ίσότητι. Ούς οί Ά γ γ ε λ ί τ α ι κα\ οί aiqualitate. Hos Angelitse c l PaulianisiaB T r i l b e i l a s n o m i n a n l : ipsi vero vice versa i l l o s , i n t e r d u m S a -

ΠαυλιανισταΥ Τριθεΐτας όνομάζουσι* κα\ ούτοι πάλιν

bellianos, i n t e r d u m T e l r a d i t a s .

εκείνους ποτέ μέν Σαβελλιανούς, ποτέ δέ Τετραδίτας.

40. A l i i Soverilae, s c u T h e o d o s i a n i . necnon C o -

ι'. Ά λ λ ο ι Σεβηρίται, ήγουν θεοδοσιανο\, οί κα\

n o n i t x ; q u i una c u m Tbeodosio c l S c v c r o probant

Κονωνίται· οί δεχόμενοι θεοδόσιον κα\ Σεβήρον, καϊ

VABIiE LECTIONES. C . ε' Παυλιανιστα\, οί δεχόμενοι Πχύλοντδν έπ'χλην τον Μελανόν. E d . τδν Μελανόν. οί λέγοντες, άλλον μέν είναι τδν Πατέρα, καΛ τδν Υίδν, και τδ άγιον Πνεύμα. T e

71

7 t

Άγγελίται,

NOTiE. (48) ΆγγεΜον ir ΆΛεξανδρεία. Dorolheus i n S y n o p s i , de M a r c i cvangelislai niartyrio A l c x a n dria?, σύρεις άπδ τών κα ουμένων Βουκόλου τόπων, f Ί>ς τών καλουμένων Α γ γ έ λ ω ν , εκεί έκάη. Α loco qui Rucolus dicitnr, usque ad eum qui Atigrlorum vocatur, tractus, ibi combustus est. A d d c N i c c p b o r t u n

Hist.cccl., l i b χνπι, c a p . 41), q u i c x b o c n o s l r i loco sua p r o c u l dubio m u t u a t u r . (49) Σαβε.ΧΛιαηστας άμαχαϊ Τετραδϊτας. Q;iod p a r l i m confundere personas, p a r l i m q u a t e n i i l a i c i u foeo T r i n i t a t i s invchere v i d e r c n t u r .

61

DE RECEPTIONE HARETIGORUM.

σύν αδτοίς Κόνωνα έπίσκοπον οιτινες κα\ αυτοί Α C o n o n e m δμολογοΰσι θεδν είναι κατά άλήθειαν, κα\ ούσίαν

62

episcopum;

quiquc

confitentur

Denm

esse s e c u n d u m v e r i i a t e m , substanliam et n a t a r a m

κα\ φύσιν έκαστον · τδν Πατέρα λέγω, κα\ τδν Υίδν,

qucmque

καϊ τδ άγιον Πνεύμα

τρεις- υποστάσεις τήν άγίαν

c t u m : tres hyposiascs sauciain T r i n i l a i e m , ac tres

Τριάδα κα\ τρία πρόσωπα * δτι μήν κα\ τρείς τινας

pcrsonas : addunt v c r o i r c s cssc n u m c r o s u b s l a u -

: P a t r e m dico, F i l i u m , et S p i r i t u m s a n -

τ ψ αριθμώ ουσίας κα\ φύσεις Γσας άπσραλλάκτως

tias ct naturas absque d i s s i m i l i i u d i n e acqitalcs j u x t a

κατά τήν

d i v i n i u t e m . U n a m vero s u b s l c i U i a m , seu n a l u r a m ,

θεότητα λέγοντες. Μίαν δε ούσίαν, ήγουν

φύσιν, κα\ μίαν θεότητα, ήγουν θεδν τήν άγίαν καϊ

unamque-divinitatcm

δμοούσιον Τριάδα όμολογούσιν, ούκ αριθμώ, άλλά

subslantialcm T r i u i t a l c m confilcnlur, non nuniero,

τή άπαραλλάκτω τής Οεότητος

ταυτότητι.

sive Deuui sanctani e l c o n -

ΤρεΤς

sed i n v a r i a b i l i d i v i n i l a l i s i d c n t i i a t c . A t tres deos

βέ θεούς ή θεότητας λέγειν παραιτούνται. Κα\ ούτοι

aut d i v i n i l a t e s dicere recusant. A l q u c b i S e v c r u m

δέ Σεβήρον κα\ θεοδόσιον δεχόμενοι, ούτε Δαμιανδν,

ac T h e o d o s i u m a d m i t l c i U e s ,

ούτε Παύλον, ούτε τδν έσχατον Πέτρον δέχονται. Κ α ­

P a u l u m , nec u l t i m u m P c l r u m 4 1 4

λούσι δέ κα\ τούτους οΤ Δαμιανού και Παύλου, Τ ρ ι -

Eosdem

θεΐτας · κα\ ούτοι δέ εκείνους δνομά£ουσι, ποτέ μέν

cant. Ipsi i l l o s nuncupant aliquando

Damiani

n e c D a m i a n u m , nec

P a u l i q u e asseclse

Σαβελλιανομς καϊ Μοντανιστάς και Φωτεινιανούς κα\ ^ Montanislas, P b o l i n i a n o s ,

Noeiianos

Sabelliano», e l Artemo

Νοητιανούς κα\ Άρτεμονιάστας, ποτέ δέ Τ ε τ ρ α δ ί -

niastas, aliquando

τας αυτούς προσαγορεύουσι. Διίστανται δέ άπδ Πέ­

p o s l r e m o , i i s q u c q u i e i a d h & r e n l , i n oo dissidcnt

τρου τ ο υ έσχατου κα\ τών συν αύτώ, διότι εκείνοι

quod i l l i , c u m n o l i n l ires deos p o n e r c , seu Ircs

μέν παραιτούμενοι τρεις λέγειν θεούς, ήγουν θεό­

d i v i n i i a t c s , P a l r c m , e l F i l i u m , et S p i r i l u m s a n -

τητας τ ρ ε ι ς , τδν Πατέρα και τδν Υίδν κα\ τδ άγιον

ctum,

Πνεύμα, παραιτούνται κα\ τδ λέγειν τρεις τ ω άριθ-

s l a n l i a s s c u naturas quasdam c i t r a d i v e r s i l a l c m

refugiunt

Tetradilas.

suscipiunt.

Trilbcilas vo-

CaHerura

a Pelro

e l i a m proferre tres n u m e r o s u b -

μψ ουσίας ήγουν φύσεις τινάς Γσας άπαραλλάκτως.

aequalcs. IIΐ v e r o d e p r c c a m u r

Ούτοι δέ τδ μέν λέγειν

seu d i v i n i t a l c s p r o n u n l i a r e , a l tree n u m e r o s u b -

τρείς θεούς ήγουν θεότητας

παραιτούνται· τρεϊς "δέ τ ψ άριθμψ

ουσίας ήγουν

quidem

tres deo»

stanlias vel naturas aequales confitentur. Isti, q u i

φύσεις τ ι ν ά ; Γσας όμολογούσιν. Ούτοι, οί άπδ Κ ό ν ω ­

a C o n o n e , i n q u a m , c u m p r i u s approbassent s c r i p t a

νος, φ η μ ι , πρότερον δεχόμενοι τ ά

Joannis Alexandriae G r a m m a l i c i cognomenlo P h i -

συγγράμματα

Ιωάννου "τού Αλεξανδρείας γραμματικού, τού έπί-

loponi,

κλην Φιλόπονου, τά κατά Ελλήνων αυτών * γεγραμ-

lilcs,

7

t u m quse e d i d i l advcrsus G r a c o s s c u g e n l u m alia, landem

eumdcm

μένα, μ ε τ ά και τών άλλων αυτού συγγραμμάτων, Q ejusquc opera abjecerunt. αύτόν τε τδν γραμματικδν Ισχατον άπεβάλοντο, καϊ

Grammalicum

Is quippe J o a n n e s ' G r a m -

n i a l i c u s i n h b r i s adversus gentes ac i n a l i i s s u i s

τά συγγράμματα αυτού. Ό γάρ είρημένος γραμμα-

v o l u m i n i b u s ista i n d u x i t : O i n n i a c o r p o r a baec s e n -

τικδς Ι ω ά ν ν η ς έν τοίς πρδς "Ελληνας βιβλίοις, κα\

sibus et a s p e c l u i e x p o s i l a , secundum m a l e r i a m a c

έν τοΤς δνλοις αύτοΰ συγγραμμασιν έπήγαγε λέγων,

formam

τά σώματα τά αίσθητά ταύτα πάντα κα\ δρώμενα,

esse

κατά τε Ολη ν κα\ είδος έκ τοΰ μή δντος είς τδ είναι

et c o r r u n i p i j u x t a

παραχθήναι ύπδ τού θεοΰ * φθαρτά τε ταύτα γενέσθαι,

in

ex n o n exslanle ad e x s i s l e n i i a m a d d u c i a

per D e u m ; c o r r u p l i b i l i a a u l e m facla fuisse, maleriam

l o c u m e o r u m alta c o r p o r a

et f o r m a m ;

alque

b i g quaB c e r n u n t u r

κα\ φθείρεσθαι κατά τε ύλην και είδος, κα\ άντ\ τού­

praestantiora

των έτερα σώματα κρείττονα τούτων τ ώ ν δρωμένων

415

άφθαρτα και αιώνια ύπδ τοΰ θεού δημιουργεϊσθαι *

itum

συντέλειαν λέγων τού δρωμένου κόσμου ήγουν π α ρ ·

r e s u r r e c l i o n e m m o r t u o r u m definit esse, a u i m a r u m

έλευσιν, κα\ καινού κόσμου γένεσιν. Άνάστασίν τε

rationaliuni c u m corpore incorruptibili

νεκρών ορίζεται εινα: τήν τών λογικών ψυχών πρδς

i n d i s s o l u b i l e m . Gonon v e r o q u i q u c c u m ipso s u n t ,

σώμα Λφθαρτον ένωσιν άδ.άλυτον. Κόνων δέ κα\ οί

quemadmodum

seternaque c r e a r i $

:

conspicui

*CJV αύτψ, ώς εΓπομεν, πρότερον δεχόμενοι τ ά συγ- D c o m m e n l a r i o s γράμματα έν οίς ταύτα έοογμάτισε, καϊ αύτδν τδν

incorruptibilia

Deo consummalfonem inlelligens seu t r a n s

ipsumque

raundi,

novique

diximus, i n quibug

Pbiloponum

licet

7

u r t u u i . A d ba?e

prius

baec doginata

superstilem

ac

unioncm laudassent tradidit, mortuum

Φιλόπονον ζ ώ ν τ ά τε κα\ μετά τελευτήν εγγράφως

p c r atque e x l r o s c r i p t a b e a t u m

κα\

αυτόν τε

eumdem i l l u m ipsiusque scripta r e p u d i a r u n t : l i b r i s

εκείνον κα\ τά συγγράμματα αύτοΰ άπεβάλοντο ·

e d i t i s , i n q u i b u s c o n l e n d u n t corpora baec aspecla-

λόγους εγγράφως έκδεδωκότες, έν οΤς λέγουσιν, δτι

b i l i a ct s e n s i b i l i a , j u x l a materiam q u i d c m n o n cor^

άγράφως μακαρίζοντες, τελευταΐον

pracdicassent,demum

τά σώματα τ ά αίσθητά ταύτα καϊ δρώμενα, κατά

r u m p i , s c d m a n e r e c a d e m , e t c o n s p e c l a , semperque

μέν τήν υλην ού φθείρεται, άλλά μένουσι τά αυτά

i n c o r r u p l a ; secundnm vero formam

κα\ δρώμενα είς άε\ μή φθειρόμενα· κατά δέ τδ

rumpi.

Rursusque

είδος μόνον φθείρονται. Καϊ πάλιν άναμορφούσθαι

pulant,

recipiendo

τήν αυτήν ύλην λέγουσι, κρειττον είδος δεχομένην

r u p t i b i l e m ac s e m p i t e r n a m . A d j t c i u u t o r l u m istius

άφθαρτον κα\ αίώνιον.

oculis p r o p o s i l i orbis contingere s e c u n d u m

Γένεσιν μέν τοΰ δρωμένου

κόσμου λέγουσι, κατά τε ύλην κα>. είδος, φθοράν δέ YARIiE

r i a m e l formaro,

LECTIONES.

rcfonnari

prxstanliorem

ejusdcm

duntaxat c o r -

eamdcm

malcriau)

formam

incormale-

aotem m i e r i l u m trans-

«3

TJMOTHEI PRESBYTERI GP.

itumque

secundum

solam

t u l i m u s , m a l e r i a m seinper eamdeip filentiir. A l resurreclionem c o r p o r i s bujusce

mancre

pro-

m o r i u o r u m definiunt,

cuni anima ralionali sccundam

41.

Alii

Severiue, Φ

11

γάρ ύλην, ώς εΓπομεν, άε\ τήν αυτήν. τήν

διαμένει

δμολογούσι

Άνάστασιν δέ νεκρών ορίζονται είναι

του σώματος τούτου (50)

πρδς τήν

λογικήν

ψυχή ν δευτέραν Ινο^σιν άδιάλυτον.

indissolubilemquc unionem. Philoponiaci; 416

C4

f o r m a m . I H e n i m r e - Α αυτού ήγουν παρέλευσιν κατά μόνον τδ είδος. Τήν

iidcm

ια'. Ά λ λ ο ι Σεβηρίται, ήγουν θεοδοσιανο\ οί κα\

accedenles Sevcro et T b c o -

Φιλοπονιακοί · οίτινες δεχόμενοι Σεβήρον κα\ θεοδό­

seu T h e o d o s i a n i ,

assumunl Joannem

σιον επισκόπους, δέχονται είς διδάσκαλον τδν Φιλό­

P l i i l n p o m i m , ipsiusque scriptis i n h x r e n t ; ac c u m

πονον Ίωάννην, κα\ τά τούτου συγγράμματα, άκο-

sequimtur, non solmn

diisio episcopis,

p r o doclore

i n d o c l r i n a de T r i n i l a t e ,

λουΟούντες αύτψ ού μόνον έν τ ώ περ\ Τριάδος λόγω,

sed ctiam i n o p i n i o n i b u s de c o n s u m m a l i o n e m u n d i

άλλά κα\ έν τοΤς περί συντέλειας τού όρο^μένου κό­

q u i oculis p e r c i p i t u r , deqtic ejusdcm o r b i s necnon

σμου, και γενέσεω: τού τε δρωμένου κόσμου κα\ τού

f n t i i r i o r t i i , ac de r e s u r r c c l i o n c m o r l u o r u m . Isti

μέλλοντος, καϊ νεκρών αναστάσεως. Ούτοι δέ ούτε

nec D a m i a n u m , nec P a u l u m , nec u l t i m u m P e l r u m

Δαμιανδν, ούτε Παύλον, ούτε τδν έσχατον Πέτρον

pro

δέχονται. Πρότερον δέ δεχόμενοι Κόνωνα, ύστερον

suis h a b c n t . C u m q u e

perent,

postea

loannem

p r i u s Cononem

rejecerunt,

eo quod

reci

rcpudiasset ·^ αύτδν

Pbiloponum illiusquc scripla. lidcm in

άπεβάλοντο,

διά τδ άποβάλλεσθαι

εκείνον

Ίωάννην τδν Φιλόπονον καϊ τά τούτου συγγράμματα.

perlinenl, conci-

Κα\ έν μέν τοίς περι Τριάδος λόγοις, συνόδου σι τοίς

n u n l cuni G o n o n i l i s ; ac T r i l h e i U e ab A n g e l i t i s et

Κονωνίταις · κα\ Τριθεΐται ονομάζονται κα\ αύτο\

sermonibus

q u i ad T r i n i t a t e m

.Panlianistis n o m i n a n t u r : quos ipsi modo n o m i m n t

ύπδ τ ώ ν Ά γ γ ε λ ι τ ώ ν κα\ Παυλιανιστών όνομάζουσι

Sabellianos, modo T c i r a d i l a s . V e n i m i n i i s quoe

δέ και αύτο\ εκείνους, ποτέ μέν Σαβελλιανούς, ποτέ

spectant

δέΤετραδίτας. Έ ν δέ τοίς περ\ συντελείας τού δρω­

ad

ad c o n s u m m a l i o n e m

resurrectionem

nonitne lonentur

v i s i b i l i s m u n d i , et

morluorum

scntentia.

c o n l r a r i a ac C o -

E t Cononitae

quidem

μένου κόσμου, κα\ νεκρών αναστάσεως, έναντιοΰνται αύτοίς, τοίς Κονωνίταις φημί. Τούτους οί Κονω-

bos P h i l o p o n i a c o s a p p o l l a n l S a d d u c x o s , S i m o n i a -

νίται, τους Φιλοπονιακούς λ έ γ ω , καλούσι

iios, Geniiles, Yalentinianos,

Marcionislas, M a n i -

καίους κα\ Σιμωνιανούς κα\ "Ελληνας κα\ Ούαλεν-

cbrcos. R i i r s u m vero P h i l o p o n i a c i iisdem n o m i n i b u s

τινιανούς κα\ Μαρκιωνιστάς και Μανιχαίους. Κάκείνοι

hasresum e l P a g a n o r u m C o n o n i l a ?

πάλιν, οί Φιλοπονιακο\, τοϊς αύτοίς όνόμασι τ ώ ν αιρέ­

minaiquc

donant; cogno-

eos, Graicos, Manichseos,

Simonianos,

Σαδδου-

σεων κα\ Ελλήνων τούς Κονωνίτας προσαγορεύουσιν ·

V a l e n t i n i a n o s , M a r c i o n i s l a s e l Hermogcniaslas. Qua3 Q "Ελληνας αυτούς κα\ Μανιχαίους κα\Σιμωνιανούς κα\ Co-

Ούαλεντινιανούς κα\ Μαρκιωνιστάς κα\ Έρμογενια-

sensi-

στάς άποκαλούντες. Καϊ οί μέν Φιλοπονιακοί τά ονό­

quidcm nomina Philoponiaci imponunl 417 n o n i l i s , objtcicntes i l l i s s i m i l i t e r

maleriam

b i l i s i s t i u s m u n d i carere i n t e r i l u . Qua?quc eadem

ματα ταύτα τοίς Κονωνίταις

n o m i n a Cononilae praedicant de Philoponfacis, quod

αύτοίς τήν ύλην τοΰ αίσθητού τούτου κόσμου ομοίως

έπιφέρουσι, λέγοντες

rcsurrectio-

άτελεύτητον. Οί δέ Κονωνίται τ ά αυτά ονόματα τών

n c i n . AdhaeQuiriqac, P h i l o p o n i a c i e l Cononilae, se

Φιλοπονιακών κατηγορούσι, διά τδ μή λέγειν αυτούς

i n v i c o m Origenislas v o c a n l . N a m c u m invenerint

τών

P b i l o p o n i a c i i n l i b r i s O r i g c n i s , eamdom i n a l e r i a m

έκάτεροι, οίτε Φιλοπονιακοί, και οί Κονωνίται, Ώρι-

n o n confUeanlur b o r u n i c e c o r p o r u m

σωμάτων τούτων

άνάστασιν. Πρδς τούτοις δέ

eorumdem

γενιαστάς αλλήλους δνομάζουσιν. Εύρηκότες γάρ οί

r e s u r r c c l i o n e m , Con(»nitas a p p e l -

Φιλοπονιακοί τδν Ώριγένην λέγοντα δτι ή αυτή ύλη

l a v e r u n l O r i g e n i s l a s . Contra Cononitso nacti i n c o -

έν τ ω μέλλοντι αίώνι άναμορφούται, κα\ διά τοΰτο

i n f u l i i r o snfcculo corporum dom

fore

Origene,

cst e n i m

rcformari,

idcoque

aliorum corporum

i n s o n t c n l i i s inconstans

resurreclionem;

τ ώ ν αυτών σωμάτων γίνεται ή άνάστασις, έκάλεσαν

v i r ; Philopo-

τούς Κονωνίτας Ήριγενιαστάς. Πάλιν οί Κονωνίται

niacls O r t o e n i s l a r u m nomen i n d t d e r u n t . Caeterum P h i l o p o n i a c i a d m i l t u n t episcopum mine G c o r g i u m ,

ilemque

quemdam

l i b r o s ab

εύρόντες τδν Ώριγένην λέγοντα

άλλων

σωμάτων

n o - D άνάστασιν παλίμβολος γάρ δ άνήρ (ί>4) · ώνόμασαν

i l l o editos.

τούς Φιλοπονιακούς

Ώριγενιαστάς. Δέχονται

§έ οί

Φιλοπονιακοί έπίσκοπον τινα Γεώργιον ονόματι, κα\ τούς λόγους τους ύπ* αυτού έκδοθέντας. NOTJE, (50) Του σώματος τούτου. lrena?i sunt isla l i b , ν , cap. 2, qui luric mortali immortatilatem circumdat, ei corruptibili incorruptelam gratuito donat. Gmcce, δς δντως (interpres τ ο ύ τ ω ) τ ώ θνητψ τήν άθανασίαν περιποιεί. και τ ώ φΟαρτψ τήν άφθαρσίαν προ/αρίζεται. Αη προσχαρίζεται, vel ποοίκα χαρί?ετσι? (5!) ΠαΜμβοΑος γάρ ό άνήρ. N i b i l constanlius a f l i n n a v c r i n i , quam Origcnem i n dogmalibus s i s fnissc inconslantom, p n r c i p u e c i r c a rpsurroclit)tieni. A a d i M a x i m u n i ad caput v u l i b r i De ecclesiaslica hierarcliia, Αιρετικοί τίνες τότε γεγόνασιν, ώς οί περι Σίμωνα τδν μάγον, κα\ τούς σύν α ύ τ ψ · οίτινες αίΟέριον Ιφασκον, είγε κα\ ( a b c s t a ins. και)

άρα έσεσΟαι σώμα ταίς ψυχαίς. Ίστέον δέ δτι κα\ "Ωριγένης τδ αυτό φησιν έν τινι ( M S . τ ι σ ι ) τ ώ ν αύ­ τοΰ σ υ γ γ ρ α μ μ ά τ ω ν έν άλλοις δέ κα\ αύτδ παντε­ λώς απαρνείται, πάσαν σωματικήν φύσιν ε!ς άνυπαρξίαν χωρείν δογματίζων. Hceretici quidam tum fnerunt, n l Simon Magus et ejus sectatores, qui wtherenm dkebant corpns certe quidem animis futurum. Sciendum est autem Origenem quoque idem dicere in quibusdom e suis Itbris; quod tamen in uliis prorsus negat. docens omnem corpoream nattiram in nihilum abire. U l aiitem t. I, vocem παλίμ­ βολος restitui L i b e l l o synodico, ex παλίμβουλος, i l a n u n c δυσξύμβολος r c d d o Georgio Gedreno ift V i l a L e o n i s A r m c n i i , p r o δυσξύμβουλος.

D E RECEPTIONE HJERETICORUM.

65

66

42. A l i i Severita?, vel T h e o d o s i a n i , ac N i o b i t a r ;

ιβ'. Ά λ λ ο ι Σεβηρίται, ήγουν θεοδοα*ανο\, οί κα\ Α Νιοβίται · οίτινες Σεβήρον χαι θεοδόσιον δεχόμενοι,

qui

δέχονται καϊ Στέφανον τδν σοφιστήν, τδν έπίκλην

asciscunt

Νιόβην · ούτοι έν μεν τοίς

mento N i o b e i n . H i i n v e r b i s c i r c a P a t r e m , F i l i u m

περ\ Πατρδς καϊ Τίοΰ

S e v e r u m et T h e o d o s i u m etiam

Slephanum

sibi

aseribemes,

sopliislam , cogno-

κα\ άγιου Πνεύματος λόγοις, συμφωνούσι τοίς Κον-

et S p i r i l u m sanclttm

δοβαυδίταις κα\ τοϊς Άγνοΐταις * έν δέ τοίς λόγοις

Gondobaudita? et Agnoitae : i n d i c l i s

factis, eadem l o q u u n t u r ac

τοϊς περ\ τής οικονομίας διαφωνούσα, ού μόνον

i n c a r n a l i o n i s d i s p e i i s a l i o n c m , contraria p r o f e r u n t ;

πρδς τούτους, άλλά κα\ πρδς τούς άλλους πάντας.

nec solum ab i s l i s d i s c r c p a n l , scd et a caHeris

Πάντες μέν γάρ δύο φύσεις (52) έπ\ τού κατά Χρι­

o m n i b u s . E l e n i m onincs tUsi i n mysterio d c G h r i s l o ,

στδν μυστηρίου μετά τήν ένωσιν ούδενΐ λόγω αν­

diccre p e n i l u s recusent 4 1 8

έχονται ειπείν, τήν

naturas,

μέντοι διαφοράν τών

φύσεων

atiamen

vero circa

duas post u n i o n e m

dislinctioncm

naturarum

post

δμολογούσι μετά τήν Ε ν ω σ ι ν ούτοι δε δύο φύσεις

u n i o n e m confitentur : isti v e r o l u m duas naluras

μετά τήν ένωσιν παραιτούμενοι λέγειν, ουδέ τήν

p o s l unionem ponere rcfugiunt, l u m distinctionem

διαφοράν τών φύσεων μετά τήν ένωσιν

n a l u r a r u m servari post u n i o n e m n o n suslinent d i -

σώζεσθα^

cere.

ανέχονται είπείν (53). Τ ί ν α μέν ούν τά σχίσματα κα\ πόσα τυγχάνει, & τίνες τε τούτων αί όνομασίαι, κα\ τί τδ

έκαστου

Itaqne quaenam quotque s i n t secla?, quaeve i l l a rum

n o m i n a , et q u o d n a m

dogma cujusque

σχίσματος δόγμα τ ώ ν εαυτούς καλούντων Διακρινό­

smalis e o r u m q u i sc Hsesilanles

μενους, διά τών είρημένων συντόμως έδηλώσαμεν.

supcrioribus

compendiario

schi-

nuncupant, i n

declaravimus.

Qui

ΝΟΤΛΕ (52) Αύο φύσεις. A d n o t a l i o R u s t i c i diaconi l e v i στολικδν λόγον, φανεοο\ γένωνται. Γειτονεύουσι Η ter d e p r a v a t a , t. 1 G o n c i l i o r u m v i r i e r u d i t i s s i m i πως κα\ άγχίθυροι, ως είπείν, είσί τίνες τών αιρε­ m i b i q u e conjunctissimi Stepbani R a l u z i i , c. Wlt : τικών · ήγουν έν τισι τών δογμάτων αυτών βλάσφη­ Contra Cyrxllum, qux de Joanne evideutius assercnte μων πρδς αλλήλους ο ύ τ ω ς · Άετιανο\, τ ώ Ά ρ ε ί ω · dua* unius Cliristi substantias, lanil habvjt. S i c r c Ναύατιανο\, Σαββατίω* *1ακο»βίται, Σεβηριανοΐ, κα\ s t i l u i debet, tale nxl aut nihil habuit. Est et a l i u s Ακέφαλοι, και θεοδοσιανοι, κα\ Γαΐνίται, πλησιάl o c u s i n eadcm Collectione, c. 931, pariler buc pacto ζουσί πως άλλήλοις αμφότεροι, κατά τής τετάρτης reparandus : Unum Filium ex duabut naturis, ex άνΟιστάμενοι συνόδου, έν τ ώ μή προσάπτεσΟαί τινι, passibili atque xmpassibiti, ex mortalx et xmmortaU, βλάσφημα συμφέροντες* καϊ Ηαυλικιανο\ τοίς Μαex visibili et xnvi&ibxlx, ex inchoante et uon xnνιχαίοις · Μάρκελλος δέ, κα\ Φωτεινδς, κα\ θεόδο>dtoante. V i d e etiam po&sitne i n alteram notam R u ρος δ Μοψουεστίας, και Ουαλεντίνος, τής ίσης έν s l i c i , c. 4044, baec emendalio i n v e b i , contra seipsos τισι τυγχάνουσιν άνοιας, κοινωνοϋντέ: πως κα\ αύiverunt. Duce naturiB Deus et homo ibi; unus xn C τοί Νεστορίω ήνίκα μάλιστα κα\ ψιλδν άνθρωπον τίνες αυτών τδν Κύριον δ^ρίσαντο, κα\ έκ Μαρίας utroque legitur Filiu*. Gerle consimilia b u i c ultimo άρχόμενον. Οί δέ κατά τής έκτης άνΟιστάμενοι, a l i a errata cernere est i n A d n o l a t i o n i b u s R u s t i c i ; Άπολλιναρίω συμφωνούσι. Πάντες δέ αύτο\ μιαροι, c . 4153. ibi p r o Ibos; 4156, ibal loco lboe; 1194, die και τής βασιλείας εξόριστοι. ibant vice de. Iba. Ηχ omnes, duat χη Cliristi mysterxo naturas pcst (53) C o m b e f . H & s i t a n t i u m sectas undecim' l a n t u m unxonem nulia ratione susiinenl dicere, neque t i ! n a e x b i b e t : α' Ακέφαλοι, β' Διοσκοριανο\, γ'Κονδοβαυ­ turarujn dUlinclxo vosl eam comlel. δίταΐ, δ* Ά γ γ ε λ ί τ α ι , ε' Παυλιανιστα\, ς-' Πετρίται, Scxendum vero pUrasqxie quidem hf reses, mox ut ζ* Κονωνίται, η' Έσαίανίται, θ' Νιοβίται, ι' Μαρωexortce fuiasent, exstinctus esse; quasdam vero ad νίται, ια' Τριθετται. De Maronitis autein, de quibus modxcum tempus durasse, tumque demum deletas n i h i l i n Goteleriana e d i l i o n e et i n Gretseri codice esse; alias denxque q'ucc ud nostra utque tempora, r e p e r i l u r , haec h a b e t : Μαρωνίται, οί τήν δ* και τήν clemenli Dei provxdentxa xndulgente, ul qui probali β' κα\ ς* άποβαλλόμενοι σύνοδον, κα\ τήν σταύρωσιν sunt manifestx fiant, juxta verbum Apostolx, perveτ ψ τρισαγίω » προστιθέμενοι, κα\ μίαν θέλησα, και nerxnt. Porro vicini $unt, atque, « I aiunt, adjanuas μ£αν ένέργειαν, έπ\τού Χριστού πρεσβεύοντες. Μα­ aliis alii quidam lioereticorum posili : id f*t xn quiρωνίται δέ κέκληνται άπδ τού μοναστηρίου αυτών busdam suorum dogmatuxn sibi invicem affinessunl, Μαρώ καλουμένου έν Συρία. Maronxtw qui ιν et ν , xn hunc modum : Aeliani, Arxo; Novatiuni, Sabbuac νι synodum rejiciunt, adduntque hymno Ter sanlio; Jacobitce, Severianx, Accphali, Tlwodosxani, ctta, crucxfixxonem ac unam voluntatem, unamque operatxontm in Christo docent. Appellali sunl Maro- D Gaianilce, sibi muluo propinqxii sunt ac quartm syn odx advenarii, bltisphema quiedam pariter inferennitas α monasterio suo dicto Maro, in Syria. les, cum niillo tamen conjuncti. PuuUcianx ud MaD c i n d e sic opus concludit : Ούτοι πάντες δύο nichceos propxus accedunt; Marccllus autem, Phoφύσεις έπ\ τού κατά Χριστού μυστηρίου [μετά] τήν linus, Theodorxis Mopsuestenus, ac Valenlinus, pari Ενωσιν έν ούδενΐ λόγω ανέχονται είπείν, ούτε τήν xn quibusdam laborant insania, commune quidpiam διαφοράν τ ώ ν φύσεων μετά τήν ένωσιν σώΓεσθαι. Τστέον δέ δτι αί πλείους μέν τών αΙρέσεο>ν, άμα τ ψ tt xpsi cxim Nestorio habenles; quando maxxme φανήναι, έσβέσθησαν · αί δε, έπ* ολίγον δ.ήρκεσαν , quidam illorum elxam purum hontinem Dominum είτα τέλεον ήφανίσθησαν άλλαιδέ, κα\ μέχρις ημών sanxerxint. Qtix autem sextoe synodo advenantur, χατήντησαν, τής φιλάνθρωπου τού θεού προνοίας Apollxnario consenliunt. Caterum omnes hiexsecrondx τοΰτο συγχώρησα σης, ίνα οί δόκιμοι, κατά τδν άποsunt, atque α reqno extorret ChrUlx. y

y

y

•Dicta hirde Tnsaglo mire consonant vcrbo Damascem, qoo Μαρωνίζειν appellat, cnicilhionis illnd auctariarn i n h.ymno Seraphico. Sic railii nuper dociLsimus vir Jac Sirm., tametsi locus Damasceni bauil πιΠιί suceurriLVid^ndus ille in iis c^uai nolat de Trisagio ad 3 ?->ieiolam A v i i i , ubi pjusdein 111 eo lapsmn recte casiigat. Sane vtdetur Aviius incidisse in Eiitvchiaiii alicujus ecripia, a quo bausprit, quae ejus ;.c Theopascliitarum e n n i , lanq,:am essenl Calhouco.nm : qua tamcii isbono i

scnsn ac niliil ha?reiico explicat. tlt po ro Maronitar» qnorum accuratam lidem, cum pa*i discipltn;*» saTiclimunia coiijiiDCiam, orbis jam Chrisiiafius suspicil, inde »raaorini nomen, elucruut plann si quid inde m.uuias oliin aspcrsum fuii. Malimeum ipsis, ;· sancto quodam Marone, sio appellalos, a quo monaslerium idipsum noniinis sit conseeuium, in quo ad lempus.ac Timoliii-iel Dama^ceni .^late, uii lere in Svria, Eutvcliianismus vigucrit; u l et sccla dcincops ab codem nnnii-u traxerit. COMBEF. r

67

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E R I

CP.

« m u l a i i facinora A r i i ejasque d i s c i p u l o r u m , p a r i Α Οιτινες τ ά

68

επιτηδεύματα

Αρείου τε κα\ τ ώ ν εκεί-

cura i i s r a l i o n e , extra ecclcsiastica sepia c o l l o c a -

νου μαθητών ζηλώσαντες, ομοίως έκείνοις έξω τ ώ ν

r u n l se. I U i quippe m i l l e

εκκλησιαστικών περιβόλων εαυτούς εποίησαν. Κ ά -

sludio

raachinas

admoverunt,

propellendse ab E c c l e s i a sanctaj ct oecumc-

nicae NicaenaB roulliplicia

synodi.

Isli v e r o c o n s i m i l i

κείνοι γάρ

modo

machinainenta et v e r b o r u m c e r i a m i n a

excogilarunl, menicam

μενικήν

σύνοδον. Κα>. ούτοι δέ ομοίως

πολυτρόπους μαγγανείας και λογομαχίας έπετήδευ-

sanclam syuodum Chaicedonensem. V e -

σαν, έξελάσαι τής Εκκλησίας προθέμενοι τήν οίκου-

c o u t r a sanclos P a l r c s m o l i t i s u n l , i n

μενικήν άγίαν έν Χζλκηδόνι

ipsosdivinum i m m i s i l converlilquc j u d i c i u i n , quod eos e x l r a E c c l e s i a s c o n s l i t u i l . Acuerunt Scriplursc o r a c u l u m , linguam Intenderunt

arcum

nequatn : narraverunl

ut sagitlenl

Firmaverunt

defecerunt scrutantes 4 1 9

scrutinia

g i l d i v i n u s s e i m o : Sagitiv plaga

eorum : et infirmatce

eorum

h

. Dissipati

αυτούς καταστήσασα. Έκόνησάν

in

γραμμένον, την \Ενέτειναν

Di-

ξενσαι Β τοϊς

sunt iniquilatem;

σαν άνομίαν

sunt contra

eos UngiHB

νήσεις

. Laetala

νηπίων

l

Άλλά

κατατο-

αϊ

καϊ

ού

τον

αυτούς;

έξερεν*

θείον λόγον, ΒέΛος

πΛηγαΙ αϊ

kavκρνψαι

έξηρεννη-

έζερεννώντες

κατά τδν

έπ' αυτούς

εσγίσΟησαν,

i n t u i l a sit : c l c x a l l a i u s e s l Deus, v e -

δφεως.

τον

Τίς δψεται

έγενήύησαν

ησθένησαν

Patrum

ώσεϊ

πικρόν,

διηγήσαντο

έζέΛιπον

(54).

γάρ, κατά τδ γε-

αυτών

άμωμον · έκραταίωσαν

πονηρόν

· είπαν,

factie sunt

sunt, nec compuncii

πράγμα

έν άποκρύφοις

παγίδας

*. V e r u i n p e r -

γΛώσσαν

τόξον

Λόγον

parvulorum

autem cst D e i E c c l e s i a , q u # sanctoruro

'Αλλ* δπερ

ή θεία περιέστησε ψήφος, έξω που τ ώ ν Εκκλησιών

.

f

$ibi termonem

ul absconderenl laqueos.

xerunt, Quis videbit eos? Scrutati

σύνοδον.

κατά τών αγίων Πατέρων έβουλεύιαντο, είς αυτούς

enim, juxta

suatn sicut serpentis

rem amaram;

immaculatum.

vindictam

έν Νικα'α

c u p i c n t c s ab E c c l e s i a cjicere cecu-

r u m quod

occultis

μυρίας μηχανάς έπεδείξαντο, έξωθήσαι

τής Εκκλησίας σπουδάσαντες τήν άγίαν και οίκου-

αυτών,

γΛώσσαι

έξΑι-

Ηύφράνθη δέ

κατεννγησαν.

i ilatc e c c l e s i a s l i c o r u m dogmatitm c o n i i r r a a l a . Q u a -

τού θεού ή Εκκλησία, τήν

propter

έκδίκησιν θεωρήσασα* κα\ ύψώθη ό θεδς, τής αλη­

fugiamus

h o s t i u m Ecclesiac D e i argulias

τών

εκκλησιαστικών

τών

καϊ

αυτών.

αγίων

e l d i s c e p i a l i o n e s ; a m p l c c l a m u r q u e sanclam alque

θείας

OBCUincnicam synoduin Ghalcedonc b a b i l a m ; q u e m -

σης. Φύγωμεν ούν τάς λογομαχίας τών έχθρων

admodum e l N i c x n a m sanclorum Patrum cccxvni,

Εκκλησίας τού θεού · άσπαζόμενοι τήν άγίαν χαί οίκουμενικήν

τήν έν Νικαία'τών τιη' αγίων Πατέρων, κα\ τήν έν

Coelestinus

Κωνστανταουπόλει

R o m a n u s et C y r i l l u s A l e x a n d r i n u s :

ώσπερ

τής

et C o n s l a u t i n o p o l i l a n a m CL P a t r u i n , ac Epbesinant sanctissiini

σύνοδον ·

βεβαιωθεί-

p r i m a m , cujus p r a s i d e s

exstiterunl

έν Χαλκηδόνι

δογμάτων

Πατέρων

κα\

τ ώ ν ρν\ κα\ τήν έν Έφέσψ τδ

praeicreaque i l l a m Gonstantinopoli congrcgatam s u b C πρώτον συναθροισθείσαν, ής ηγεμόνες

ύπήρχον οί

divinae memoriae imperatore J u s t i n i a n o sanctam et

δσιώτατοι Κελεστίνος ό τής 'Ρωμαίων, κα\ Κύριλ­

universalem

λος ύ τής Ά λ ε ξ α ν δ ρ έ ω ν σύν αύταίς δέ καϊ τήν έν

s y n o d u m , quae

robore ac

flrmitale

a u x i t sanclas generalcsquc q u a l u o r synodos ipsam

Κωνσταντινουπόλει συναγηγερμένην

precedcntes,

θείας λήξεως

earumquc

concilia complexi,

dogmata.

Siquidcm h x c

επί

τού

τής

βασιλέως Ιουστινιανού άγίαν κα\ οί­

κουμενικήν σύνοδον, τήν κυρώσασαν κα\ βεβαιώσα-

i l i o r u m q u e decreta inconcussa supplicium evitabimus,

σαν τάς πρδ αυτής αγίας κα\ οίκουμενικάς δ' συν­

t u m i n l c r n i i n a l a consequemur bona : inlercessione

όδους, και τ ά τούτων δόγματα. Ταύτας γάρ περι-

scrvando, sanctae ginis

c u m a-lernum

πτυσσόμενοι,

gloriosseque Dominas n o s t n e eempcr v i r ac revera

Deiparx

Maria? :

a d i p i s c a m u r c u n c l i n o s , gratia

alque

magni Dei Servalorisque noslri 420

*

κα\ τούς τύπους αυτών ασάλευτους

φυλάττοντες, τής μέν αίωνίου κολάσεο>ς έκτος γ ε ν η -

ulinara

qux

benignitale

σόμεθα, έπιτευξόμεθα δέ τ ώ ν ατελεύτητων α γ α θ ώ ν

Christi;

πρεσβείαις τής άγιας ένδοξου Αεσποίνης ημών άειπαρ-

e s u

c u m q u o P a t r i , q n a c u m sancto vivificoque S p i r i t u ,

θένου κα\ κατά άλήθειαν Θεοτόκου Μαρίας· ών γένοιτο

bonor c l g l o r i a , n u n c et s c m p c r c l i n saecula s x c u -

πάντας ημάς έπιτυχείν, χάριτι κα\ φιλανθρωπία τού μεγάλου θεού κα\ Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,

lorum. Amcn.

D μεθ' ού τ ψ Πατρ\, σύν τ ψ άγίω καϊ ζωοποιψ Πνεύματι τιμή κα\ δόξα, νύν κα\ άεΐ κα\ είς τούς αιώ­ νας τ ώ ν αίώνων. Α μ ή ν . ι P s a l . c x x x i x , 4.

β P s a l . LXIII, 4 - 7 .

J» i b i d . 8 , 9

1

P s a l . x x x i v , 16.

NOTJE. (54) Έζερευνώντες εξερευνήσεις. Apud L a m bccium,I>e bibliotheca Casurea, l i b . \ n i , p . 427, i n fine operis Damasceni De ha>re$ibu$, ού" ζητήσει, ουδέ έξερανήσει, ού φανερο>σει * οσψ γάρ έρανάται,

τοσούτψ πλείον αγνοείται, c t c , άνεξεράνητος γάρ ή Τριάς. G o r r u p t a s c r i p t u r a , p r o εξερευνήσει, έρ«υναται, ανεξερεύνητος, ut cuivis apparet.

69

D E RECEPTIONE ΗΛΚΕΉΟΟΚϋΜ.

ΕΧ

NICONIS

70

PANDECTE (Cap. ult.)

Ecclesfa, Τιμοθέου πρεσβυτέρου τής άγιωτάτης μεγάΛης Α Timothei presbyteri &anctissim unani

incarnatam c o n G l e r i

d i c e n s : E l e n i f a ex

non

Dei dubi-

duabus n a t u r i s

Chri-

siuui p o s t i n c a r n a l i o n c m cx Y i r g i n e sancta sive post assuraplam n a l u r a m b u m a n a m , i n una s u b s i s l e n - Β tia s i v e persona, u n u m C b r i s l u m , u n u m

Filium,

uuuan D o i n i n u m conGletnur ; et u i i a m quidem n a luram D e i Y c r b i incarnalara unde renuiraus c o n lilepi ? Q u a p r o p l e r impie q u i d a m personam qpidem h o i m i i i , s u b s i s t e n l i a m vcro Dco V e r b o c r e d u n l a syoodo d e p u l a t a m . N o n q u o d nesciant apud synodum i d i p s u r a esse s u b s i s l c u t i a n i quod et pcrsona, sed n e a p e r t e v i d e a m u r

duas

subsisientias, aut

duas personas Lnlroduccre, hoc pessimo a b u l u n l u r

filelur

vanumque

diccns : Quia qui c o n -

c u m q u i c r u c i G x u s est, G b r i s l u m D c u m ,

ct P a t r e m

et S p i r i l u m s a n c l u m c r u c i f l x u m c o n -

f i l e l u r , si una cst T r i n i t a t i s n a l u r a . E g o c c o n t r a r i o objicio t i b i ,

autcm

et quaero : U n u s ex T r i -

nitale est, q u i c r u c i f i x u s cst, an alius a l i q u i s c x l r a Trinilatem ? e l siquidcm

u n u s , s o l u l u m est j t i r -

g i u m . S i a u l e m alius aliquis praelcr T r i n i l a l c m , q u a r l u s cst sinc d u b i o gloriae D o m i n u s , et ab illa glorificatione, qua S e r a p b i m g l o r i f i c a i U , e x s i s l i t extrancus. l l l a a u t c m a n h n a l i a T r i n i l a t c m laudant, ct u n i l a l e m confilentur. H o c a u l c m si n o n

men-

daciler docel vox i l h , quomodo quartus, quos n o n plasinavit rum

s a l v a v i r : aut c b i r o g r a p h u m

peccato-

dcstruxit i n c r u c e , q u i n o n babct

tem peccata

potesta-

dinaitlere, si n o n est secundum tc

Deus? EX i l e r u m post a l i q u a n t a : S i autem proferas n i i b i ,

Nos a u i c m u n u m e i i d c m s e n l i c n l e s

i n q u i t , diccns : Quia q u i confitetur c r u c i f i x u m D e u m

s u b s i s i e n l i a m csse quod et personani, non d i c i m u s

F i l i i i m , et P a l r e m ct S p i r i l u m sanctum c o n f i l e t u r ,

argumenlo.

T r i n i l a t e i u i u C b r i s l o i n b a b i t a r e , sicut c o n s u e v e -

super aquam

runt T h c o d o r i

A t l e n d e i g i t u r catbolicai fidei n c r v o s , et ablue i i n -

Mopsueslien. c l Nestorii sectalores,

s c r i b i s , ct super a r c n a m

ajdiflcas.

quasi q u i d e x l r a T r i n i t a t e m s i l C b r i s t u s ; sed D c u m

p r u d e n t i a m t u a m . Q u i d e n i m cst

Yerbuin

piraus ? In hac ipsa essenlia, qua constat et u n i l u . i

unigenitiira F i l i u m P a t r i s , D o m i n u m n o -

quod nos s a -

slrum J e s u m C b r i s l u m , q u i pro nobis passus est,

est F i l i u s P a l r i et S p i r i t u i , non d i c i m u s cura pas-

carne, u n u m d e t r i b u s s u b s i s l e n l i i s unius d i v i n h a t i s

eum, sed carite quoc ex nobis ot pro nobis cst factus.

esse c r e d i m u s . N c c eniin v c r c n d i s u n l , b i q u i

nos

N o n autem a l i u s e s l faclus n i s i unus de T r i n k a l e ,

reprebendere t e n t a n t , d i c c n t c s : Ego [Ncgo ?] quod

et crucifixus est, carne qua faclus est, c l non cst

Triniiatem

passus d i v i n i l a t e , qua unitus c s l P a t r i c l S p i r i i u i ,

dividere, est

C b r i s i u u i diccre

de T r i n i t a t e , cura ex T r i n i t a t e , est, u n u s i r i u u v a beaio

et quod

unum

aniplius

d i c t u m sit A u g u s t i n o .

Denique i n Irbro E n c b i r i d i i *, d u m agerct de

co.

ut et ipsos concrucifixos

dicamus. S i a u l c n i d i -

ceremus eum d i v i n i t a t e c r u c i f i x u m , revera i n T r i nitale passioncm i n d u c e r c m u s . S i a u l c m

dicimus,

quod d i c l u m est : N a l u m D e u m V e r b u m ex S p i -

quod i n carne sua passioncs V c r b u m suscepit, c o n -

rilu sancto c t M a r i a V i r g i n c , i n l c r caitcra a i l : Sed

f i l c m u r q u i a ct

cum i l l a i n c r e a l u r a m , quam Y i r g o c a n c e p i l c l pe-

cst, de [cl] T r i n i t a t i s n a t u r a impassibilis m a n s i l . E t

porit, q u a m v i s

ad solam filii personam p c r t i n e n -

lem l o l a T r i n i t a s fecerit (neque imirn s o p a r a b i l i a sunl opera T r i n i t a t i s ) , c u r

i n ea factenda

unus cst de T r i u i i a l e q u i passus

ilcrum : Si aulcm passus, babcrct

i n c a r n a l u s , i n q u i t , non

forlassis

ralioncm

esset

versulissima

solus j) objcctio. S i auteiu incarnatus,passus e s l evidcnlcr». quoniam causa i n c a r n a i i o u i s cst c r u x , boc c r u -

Christus n o m i n a l u s e s l ? A a c t quando unus t r i u m

aliquo opere n o m i n a t u r , univcrsai opcra i n l c l l i g i l u r

ciGxum c s l qnod iiicarnatiun c s l . S i a u l e m

T r i n i i a l i s ? R u r s u s i n Hbro secundo De Trinitute

i n c a r n a t u m est,

9

:

F t r u m , i n q u i t , indiscrele Dcus apparucrit patribus

crucifixum

est, P a l c r

quod

aulom

et

S p i r i l u s non e s l c r u c i f i x u s , u n u s c r g o de T r i n i t a t e

noslris, antcquam C h r i s t u s v c n e r i l i n c a m c ? A n

est c r u c i i i x i i s . D i v i n i t a t e m v c r o qua conununicaC

aliqua ex T r i n i l a l e persona, an s i n g u l a l i m , quasi

P a t r i c l S p i r i t u i , servavit impassibileni^ carne a u -

pcr vices apparcat? E t i t e r u m p o s l pauca : Neque

t c m , qua ipsc solus cst factus, ipsa e l solus idem cst

hic ergo, i n q u i l , c v i d e n t c r

passus. Q u a p r o p l c r , si quis banc bujus beatissimi

apparct u t r u m aliqna

ex Trinitate pcrsona, an Dominus ipse T r i n i i a s (de

P a t r i s supcr

quo d i c l u m c s l : Dominum

tiam reprebendcre audct, unam l o t i u s T r i n i l a l i s

Dcum

tuum

tt iili $oli servics *) visus fuerit Abraba?.

adorabis, *

Sed his paulo inanifcslius bcalus P r o c l u s bujus 1

Cap. 38, l . ΠΙ,

" Cap. 10.

3

subsistentiam,

splcndorem

solis l u c c n t e n i

i d cst P a t r i s ct

senten-

F i l i i et S p i r i l u s

s a n c t i , manifeste c u m Sabcllio crcderc r r p r c l i c n -

Di »U. v i , 13; M a l l h . iv,

10.

S3

JOANNIS M A X E N T H

84

d i t u r . Q u l a s i , s e c u n d u m ipsos, q u i c u n q u e d i x e r i t , Λ d u m verftatero, u n u m ex T r i n i t a t e C h r i s t u m ^ q u i p r o uobis carne

passus, divisionem

T r i n i l a t i s , ergo et 5 3 6 dicere,

facere

dicere

dcprehendilur

quteunque Deum ex Dco

d i v i s i o n e m efficit

ex Dco

est

deitatis. Q u o d s i B e u i a

divisionena

n o n facit

divinitaiis,

eum

qui esl

E m m a n u e l , et

hoc ipsam D e i G e n i t r i c e m sancfam V i r g i n e m perit e n i m c a r n a l i t e r Y e r b u r a , q u o d

ol> (pe-

ex Deo e s l .

caro f a c i u m , s e c u n d u m q u o d s c r i p t u m * e s l : Ver- J bum caro factum

s h . Quapropter i

eslanalbema

d&as etiam natlvil&tes Dei V e r b i , u n a n ante sae- f

prscsertim c u m u n a sit d i v i n i l a s T r i n i t a l i s , IDUUO

cola a Patre

niagis unura ex T r i n i U l e d i c e r e , divi&ionem n o a

navis&imis temporibue, s e c u n d u i n h u m a n i t a l e m a

secundum d i v i n i t a t e m , a k e r a m y e r o

facit T r i n i t a t i s . Q u i a n o n sectindum i d q u o d m i u s

Virgine s a n c l a , c o n f l t e m u r . Q u i a n o n a l i u m malris»

e s i Deus, et

a t i u m patris fUium c r e d i m u s , sed u n u m etnndem-

u n a divinitas T r i n i t a t i s , s c d secuiw

d u m i d quod fcree s u n t , i d e s t , P a i e r et C i ) r i 3 l u s , e t

qae

S p i r i t u s sanctus tums Deus, C h r i s t u s d i c i l [ d i c i t u r ]

tris agnoscimus, beato papa L e o n e ad F l a v i a n u m

n a t u r a l e m fitium p a l r i s , naturalem filium m a -

unus de T r i n i t a l e , q u i pro nobis passus est carne.

dicente : G u m e n i m Deus e l omntpotens, aeternua.

Verum,st

Pater

vellent

advertere b i qut

hane

toliaa

Scclesiai vocem, et a p o s l o l i c i s t r a d i t i o n i b u s conve n i e n l e m , lemere audent

reprehendere

credifcur, consenapilernHS eidera quoque F i -

l i u s d e m o n s t r a i u r , i n n u l l o a P a l r e dtfferens, q u i a

: quoniam

dc

Beo

D e u s , de omnipotente

oinnipotcns,

aeterno natus est coaeteruus. N o n posterior

u n u s Deus T r i n i t a s , et quoniara Deus ex Deo, et

de

leuipore*

u n u s ex u n o , n u l l a t e n u s d u b i t a r e n l dicere u n u r a

n o n inferior potestale,

ex

d i v i s u s essentia : i d e m v e r o s c m p i l e r n t G e n i l o r i &

T r i n i t a t e C h r i s t u m , q u i p r o nobis passus est

non dfissimilis g l o n a , noiv

c a r n e . Q u i a si n o n T r i n i t a i e m , quae u i i u s est Deus,

U n i g e n i l u s s c m p i l e r n u s . N a l u s de S p i r i l u

sed D e i u n , q u i

ex M a r i a V i r g i n e : quae n a l i v i l a s

s u b s l a n l i a l i t o r ex

Dco est, g c n u i t

sancto

temporalis,

illi.

s e c i i n d u m c a r n e m v i r g o M a r i a , siite d u b i o unus

n a l i v i t a t i divinae et sempiternae, n i h i l m i m i i t , n i b i l :

e x Trinitafce

c o n t u l i t , sed lotara se reparando h o m i n i , q u i e r a t

esi

q u i s e c u n d u m c a r n e m ex ipsa

n a l u s est. A u l ergo confiteantur h i , qut banc v o -

deceptus, iropcndit. S e c u n d u m bujus b e a l i P a l r i s

c e m putant catholtca> fidei esse c o n t r a r i a m , D e w i i

sententiam, Deus factus G h r i s t u s , non a u l c m C b r i -

qi>i e s l T r i n i t a s n a l u m ex femina ; aut si hoc n o n

stus D c u s faclus d o c e t u r , sicut d i c a n t

sectatore*

andeot

Theodori

qui

diccrc,

dicant unde e s l Deus

q u i de V i r -

Mopsuest.

magistri

Nestorii,

profectum

ler

n o n c b m esset pauper, dives factus est, scd c u m

Trinitalem

nullum alium

C a l h G l i c i . S c d s i eam dereBt

verc e l

G e n i t r i c e m , utiqtie

Deum

agnoscant

proprie

Dci cre-^jdives

Dcum Ycrbum

C h r i s t u m Deum faclum

per

gine natus est, si non cst de T r i n i l a t e , cura pra>

esset,

pbuper factus e s t ,

esse e r e d e r c n l de T r i n i t a i e : q u i a n o n ex ea Dcus

tua, Deus, in sivculum regni tui.

C h r i s t a m tcstctar

k

Apostolus

supcr oninia Deum, Trinitas

a n l e m u n u s cst Deus, n o n incongrue

ut

nos

diviles.

faceret ·. S i c u l ct P s a l m i s l a testalur dicons : Sedes.

unum

q u i est

T r i n i t a s n a l u s est. N a t n , c u m

c r e d u n t . Quia:

Ditexhti

propterea

ab cis qua>

swculi, virga cequttatit,

justitiam,

virga

iniquitatem,

unxit te Deus, Deus tiius oleo Iwiilicc praf

consorlibus

Quomodo a u l e m Eteus ungi

po-

habcre consortcs, n i s i fieret h o m o ?

Et

tui$

r i l u r u l n t m T r i n i l a s G b r i s l u s s i l , aut alter p r a >

t u i t aet

lcr

ideo rectc u n i u s ejusdcmque

T r i n i l a t e m Deus, C h r i s t u s sit. A t forte c l i a m

et odisti

Dei V e r b i i n c a . r n a t i

v

Kiiper T r i n i i a t c m Deus e s t C b r i s t u s , quia s u p e r o m -

et l i o m i n i s facli c r c d u n t u r esse m i r a b i l i a e l pas-

n i a o u m D c u m teslatur A p o s t o l u s . Q u o d si h o r u m

siones» q u i a non e s l a l l c r Dous, a l l e r

I r i u m q u o d l i b c l dicere c s l i m p i u m , restat u l u n u s

i d c m Deus, ideni b o m o ,

de T r i n U a l e sit V e r b u m , q u i de V i r g i n e s c c u n d u m

L c o n i s s c n l c n t i a m d i c c n t i s : Q u i a i m p a s s i b i l i s Dcu&

carnero

n o n cst dedignatus

natus e s l ,

et homo

faclus, passus

carne pro nobis. H i n c est q u o d beatam M a r i a m , propter q u i ex

honorem

est

Dci Gcniiriccm

Nos

el

Tacta sunt o m n i a , s e c u n d u m beatum

p a s s i b i i i s , et i m congruens

non

conftlelur

Deum

Vcrbum

passum

earnc, crucifixura carne et m o r t e m carne giistasse,

credimus

factumque

t t confitcmur. Q u i a p u e r u m i l l u m quem ipsa pep c r i t , n a l u r a D e u m cognoscimus,

homo

papne

etiani b c a l n s C y r i l l u s c o n l r a N e s t o r i u n i : S i quis»

lantum bominis illius,

ipsa natus cst, q u e m g r a t i a . n o n n a l u r a D jnqnit,

autem v e r e ct p r o p r i e

fieri

m o r t a l i s m o r l i s legibus subjacere. H i s

Virginem

Denm confitentur, D e i a s s c r u n l G e n i t r i c c m .

bomo, sed

sccunduin illam

primogenitum

ex

mortuis,

sccundum

quod est vita et v i v i f i c a i nos lanquam D c u s , a n a -

per ipsum

tbcma s i l . Secunduni borum igitur hunc omnium

Gyrillum di-

s a n c t o r u m P a t r u n i c a t h o l i c u m sensura SHscipimus

ccntem : H o n i o n a l u s est, c u m s i l n a l u r a D c u s

quatuor

Dei P a t r i s Y e r b u m . Q u i a s i m i l i l c r tit nos sanguini

dccem

c o m m u n i c a v i t ct c a r n i . S i c c n i m t c r r c n i s apparuit,

hac u r b c regia convenerunt, e l eam quse i n Epheso

non amittciis q u o d e r a t , scd assumendo b u n i a n i t a l i s

congrcgala cst, c u i prsefuerunl Coelestinus ct C y -

naturain i n sua ratione

pcrfcctam.

* R o m . i x , 5.

c o n t r a N e s t o r i u i u sive

n o n c o n i l l e l u r D c u m esse seeun-

f

J o a n . ι, Η .

β

II C o r . v n i , 9.

i d est,

Nica3nam

trecentorum

ct e c n l u m quinquaginta

qui in

r i l l u s b e a i i s s i m i palriarcbac, c u m o m n i b u s quae i b i

E t i t e r u m i n p r i m o capitulo c o n l r a N e s l o r i u m : S i q u i s , iftquit,

synodos, et octo,

acta sunt 7

c o n l r a q u a m l i b e i bocresim

nec n o n e l i a m , q u a m s e q u i m u r et a m -

P s a l . x x i v , 7, S.

85

CONTRA NESTORIANOS CAPITULA.

S&

pleclimur, veneraadara synodum Chalcedonensem, Α hominet mors pertran$hit,

P r o p t e r e a , recenles ab u i e r o p a r v u l o s , n o n t a i v

omniaque s c r i p t a P a t r u m s a n c l o r u m , q u i u n u m e l idem secundum

horum conciliorum

in qvo omnes peccaveruul ·,

tum

deiinitioncs

ut

adoptionem

mereantur

ftliorum,

aut

s e n s e r u n l ; anatbematizamus autem oinnes, si quis

p r o p l e r rognum coelorum (sicut P c l a g i i c l Cceleslii,.

dubilat, aut relractat, aut imperfccta j u d i c a t , aut

sive T b e o d o r i Mopsuest.

qui ea a flde s a n c t o r u m P a t r u m aeslimat aJiena.

i d e m naturalc et originale p e c c a l u m esse affirmar»

Simililer tgitnr

conantur),

Theodori

analhematizamus

omnia scripla

discipuli,

qui unum et

scd i n r c m i s s i o n c m peccatorum

eos-

c r c d i m u s b a p l i z a r i , ne p e r c a n l tn seternum. Inar-

M o p s u e s i i , c t N e s t o r i i d i s c i p u l i ejus, ct

emnes q u i s i m i l i t e r i l l i s s a p i u n t . H i s adjicientes

matus i g i t u r nalurae vigor per m a l u m

l u l y c h e m , Dtoscorum, Tinlotbeum, Elusitim, Pe-

t i o n i s , n u l l a l e n u s valuit per senietipsum inde r e -

praevarica-

et

surgere, quo per p r o p r i a m voluutatem crat l a p s u s .

Acacium C o n s t a i i t i n o p o l i t a n u m , c u m oronibus se-

Quapropler n u l l u m ab Adaxn n u n c usque per n a -

eiatoribus e o r u m , c t successoribus, c o m m u n i c a -

turae vigorem

tores et c o m p l i c e s , a u l q u i quactinque sorte e o r u m

gra 1*133 S p i r i t u s s a n c l i i n fide n o m i n i s J c s u . Quiar

trum A l e x a n d r i n u m , et P e t r u m A n l i o c b e n u m ,

maculantor contagione, febrant

qui

ianioeentes

U i s i t a se babentibus, b e a t i s s i m i n u n c q u i d j a m de g r a l i a D e i , n o n q u a c r c a m u r , sed de ca qua recreamur

et r e n o v a m u r , sentiamus, b r e v i t e r ex-

ponentes,sanclitaiivestrre

(

in

quo

nomine

defendunL

necessario c r e d i m u s fa-

eere d e b e r e m a n i f e s l u m . E o quod e l i a m i n

bac

parte i n i m i c t gratiae D e i , i d est, P e l a g i i et

Coe-

dono

n o n e s l a l i a d nomen d a t u m b o m i n i b u s sub coclo^

aut memorias e o r u m c c -

i n ipsa d a m n a l i o n e defuncli s u n l , aut

credimus esse s a i v a t u m , n i s i

537

oporteat

salvos Geri \ n i s i i n

n o s

Jesu C b r i s t i . L i b e r u m a u l c m naturale a r -

b i t r i u m ad n i h i l discernenda

aViud valere c r e d i m u s , n i s i a d

taitium et desideranda c a r n a l i a . s i v e

ssecularia, qusc n o n apud D e u m , eed apud hominos possunt forlassis v i d c r i gloridsa. A d ca r e r o quae a d i v i l a m seternam velle,

p e r l i n c n t , n c c cogitare,

nec desiderare, et

nec

perficcre posse,

operationem

ncc nisi

lestii s e c l a t o r e s , n i m i u m n o b i s infesli esse v i d e n t u r .

per i n f u s i o n c m

Igitur c o n f i t e m u r rectum i n o m n i b u s a Dco c r e a -

r i l u s s a n c l i , q u i c s l etiam S p i r i t u s C b r i s l i . S p i r i -

intrinsecus S p i -

sed

t u m c n i m C b r i s t i q u i n o n habet, b i c n o n ^ e s l e j u s .

u l r i u s q n e capacero, habentera i n p r o p r i i facullate

Q u o d si quis c r c d i t i n C b r i s l o , j a m C b r i s t i cst. S i c -

tura A d a m , n o n mortalera n c c i m m o r t a l c m , a r b i l r i i , c t velle et posse ad o m n i a , boc cst ad b o n u r n et ad m a l u m ; b u n c deceptum exstitisse

callidi

et

serpentis

ut

ct v e r u m e s l , n o n u l i q u e per d o n u m n a l u r x ,

sed p c r S p i r i t u m sanctum cst, q u i C b r i s l i cst. Q u i

astutia p r o p r i a sponle p r e v a r i c a l o r e m Q jam c r e d i t i n e u m d i v i n i p r e c e p l i , alque ob hoc j u s l o j u -

fiteaiur

quia

q u i jusltficat i m p i u m , ut coit-

D o m i n u s est J ^ s u s , quod n c m o p o -

dicio D e i , non solum m o r l e c o r p o r i s , v e r u u i c t i a m

lest d i c e r e , n i s i i n S p i r i t u sancto

aniraae effectum

analhematizamus eos

o b n o x i u m , ct

pristino

bonore

11

.

Quaproptcr

q u i naturalo aut s o b s l a n -

Rudaturn, jumentis s i m i l e m factura, n o n q u o d i r -

tiam a l i q u a m d i c u n t cssc p e c c a l u m . A b o m i n a n t e s

r a l i o n a b i l i s s i l eflectus, sed q u i a r a i i o n a l i s v i g o r

eliam

tjus c a r n a l i deleclalione est obligatus, sensit de-

cerc : N o s t r u m cst velle, Dei v e r o perGcere, c u i a

eos q u i c o n l r a vocem A p o s t o l i audent d i -

nique raox inobedientiae m e r i t o legem c o n t r a r i a m

h l c m doctor et vellc et perftcere dontim testetur

in p r o p r i i s m c m b r i s , rcpugnanlem legi m c n l i s s u » ,

esse d i v i n u m , ipso dicenle : Deu$ enim est qui

caplivanlem se i n lege p e c c a l i . Q u o d m a l u m et

ratur in vobis et velte et perficcre,

poenam

m a l i i n universum credimus

Iransisse

pro bona

opevolun-

Crcdentes eliara omnes ab A b c l usque ad

tale

gernis b u m a n u m . Nec e n i m m o r l e m corporis tan-

C b r i s l u m , si q u i s a l v a l i sunt, ea

tum, quee poena p e c c a l i est, sicut q u i d a m d i c c r e

n o s csse salvatos, s e c u n d u m vocem beati A p o s l o l i

volunt, sed et a c u l c u m m o r t i s , boc est, peecatum,

Pelri

iogressum i n m u n d u m . Q u i a non istis, scd A p o -

gum super cervkes

diccntis : Quid

siolo p o l i u s acquiescimus, q u i et peccalum et m o r - D $tri v€

tem i n omnes cens : Per

homines perlransisse testatur, d i -

unum

hominem

mundum> et per peccatum

peccatum mcrs, et

inlravit tia

in

Domini Jesu credimm

ot

Deurn, impenere /M-

di$cipulorum>

neque no$ portare

y

tiatn iUi

lentalis

gratia qua

quod neque patret

potuimus ? $ed per salcari,

gra-

quemadmodum

.

IJ

in omnet

EJUSDEM

CONTRA NESTORIANOS C A P I T U L A . Dvodecim

htos anathcmalismos

esse illas contc&tationes

cumex urbe, in qua sancto Ihrmisda ^

Rom.

v, 12.

· A c t . i v , 12.

quas monachi Scylhcc publke

pontifice custoditi servabanlut, »· R o m . νιιι, 0.

11

clam aufugerant,

I C o r . x n , 5.

»

Romce

affixerant,

non prorsus

P b i l i p p . n , 15.

"

aliene

Acl.

xv

t

«7

JOANNIS M A X E N T U

Verbiincarnatam.*

JSota fraudcm

Verbi, vel divimlas

hccrelkamjecior;

est incarnata.

Sic enim

linmLateranense

siibMartino

/, canonei;

hunc sensum catholkum

cartiis atsumpsit. et haretko humana,

nullo

orthodoxis

sanclum Petrum

eam propo$il\onem,

adFcrrandum

quos

; conci-

cap. 2 . et alios.

est unita carni,vel

quia

naturum ptavc

sunt Maxenlii

unam naturam

iNalura

Cyrillum,

natura

homine, qualis

fuit Maxentius.

Chalcedonensi

Athanasii,

Gregorii,

duas naturas, sed unam naturam

; priora

dolo perfido

errante* loquebantur,

Nam etiam

Dioscorm 2

ad (inem actionis \, ante adionem

habeo S S . Patrum

Egp aulem leslimotiia

Eodem pacto Armeni

qumlJZ

Dei

quasi in Christo non esset nisi natura divina, in quam conversa fuerit

pacto (erenda e$t in Eutycliiano

verba ipsissima

sanclum

libro De incarnatione, 9

natnram

Dei Verbi incarnatam

quia non oportet dkere post adunationem riora

diaconum,

Vnam

$e vera ct orthodoxa

Athanasium,

divina est incarnata id

episcopis se divctleret, dixit in concilio

Comtantinopolitani:

toluit.

est quidcm hcec asscrtiode

tocutos constat sanctum

accipit. Natura

Cceterum quia Eutychiani

scn&u dctorquebant;

cum ait:t

lib. 111 De fide, cap. 6 ; sancium Fulgentium

citat sanctus Joannes Damascenus Siquidem

83

tomo VII, anno 520, cop. 2 5 . /71 primo anathematismo

eonjectatur Baronitu

Cyrilli

in multis

Dei Verbi incarnatam.

omisU, vel polius accuUavit,

qui tamen nolebant videri Eutychiani,

cum concilii locis^

En potte-

quce tamen quos tamen

intelligi redarguit

7

Theodorianusinfra. Quocirca monuit:

prudcnter

sanctus Damascenus Eutychianorum

At quod divinita*

eerte didkimu$,

homo facta, xncarnaia

divinitatem

eap. i i , inquit ; Errore dlvina assumptam

humanitati

in primo suo anathematismo subitantialem quamdam

illa,t

personalcm 111 part,

unitatem,po$t

$ubstanli(B vel natuw,

tismoverba

llcec idcirco

divinam

unionem

sive personaletn

Docet enim fides catholica

esse dicamus,

naturamm

dicit unitatem,* duarum

audivimus.

vel $i c&rnem

α natura

imponeretur, κι

orthodoxis

dolo non capenl verJba illa^

in Christo

rcsultaue

hceresis.In

sinonpalam

naturarum

Illud

lib. 111 Thesauri^

esse. Et Nicetas

qu ambigit n c m o , P o s s c s s o r c m , ad qnem ct de

i n s t r u i l ignorantem.* Doctoriscerle dicta factiscjus D quo baec iste s c r i b i t , non s o l u m n o n confileri C b r i n o n d c b c n l esse c o n l r a r i a . Quia tunc magnam ad

s l u m F i l i u m D c i v i v i u n u m ex i n d i v i d u a T r i n i t a l e ,

docendiim probantur habcre a t i c l o r i l a l e m , quando

scd et adversari e i s q u i boc

i n v i c c m se non d c s t r u u n t . A l i o q u i n iion ad alioruio

alque infidelcs et periidos ncfanda accusare l c m c -

i n s l r u c i i o n e m profieiunt,

scd sui p o l i u s confusio-

ritate. Ufide denique

fiducialitcr

confilentur,

ad hoc ubique hanc ipsam

neni d e n i o n s l r a n l . Quod monacbis rcsponsum quae-

i m p u d o n l e r p r o f e r u n l E p i s t o l a m , quatcnus c l C b r i -

r e n l i b u s , R o m a n u s episcopus darc omniuo d i s t a -

stus F i l i u s D e i unus negclur essc e x s a n c i a ct t c r -

l o r i t , eosdomqtic post mulUi maris p c r i c u l a , l o n g i -

r i b i l i T r i n i l a l c , c l Nestoriana p r a v i l a s a suis fauto-

que i l i n c r i s voxationcin, n c c n o n c l i a n i aflliclioncm

r i b u s libcre v a l c a i p n e d i c a r i . Quis crgo jani d t i b i l c l

p r o l i x i tcmporis, quo eos apud sc d c l i n u i t , vacuos

liunc, qui se bujus ftdci fervorcm libonler in ejus l i i -

r l s i n e ulloeffcctu ad bas parlcs v c n i r c c o m p u l e r i t ,

t c r i s invcnissc t c s t a t u r , u n u m ex c o r u n i n u m c r o

quod o m n i b u s pcne Catbolicis n o l u m cst, nec ipsi

cssc q u i l i u i c s a n c t a : scntcnli» i m p i c c o i i l r a d i c i i n l ?

queunt kacrelici dcnogaro , qnoniodo non s i b i ipsi

Suspirat nainqne i d c m Possessor, non fidoi (ut

r c p o r i l u r iit b a c E p i s l o J a 5 4 0

d i c i l ) , sod ( u l v c r i l a s dorel) liairelico oaluro s u c -

S ( ,

*'P ' S

S S C

conlraria?

Si lauicu non csi (qin-d ina^is eredehdum

;r^linio)

isle»

c c n i i i s ; ncc quia i n i i d e l i u u i pcrvcrbilaU :n Λ igcre ,

-97

AD EPISTOLAM

m liis

videt, scd quia

fidolium

«ORMISD.fi R E S P O N S I O .

asseriioncs fcrrc Α a m a l o r e m , si i n malis o p c r i b u s c o n v c r s c l u r , i n i c r n o n neccssarias paleas d e p u l a r i . N u n q u a m a u i e n i

non potcst, iugemiseit : unde j a m n o n d i g n i s s i m u s , sed valdc l u r p i s s i m u s d o l o r

W

fautorcm

lalium comprobalur,

falsse professionis

posse i n t e r

frumcnli

q u i non D e o , sed c r r o r i dedita corda fidelitim semu-

o p t i m a grana c o n n u m e r a r i , c l i a m s i bonis v i d c a t u r

l a l i o n c c o n l r i s l a l . N e c a p u d eos c h a r i i a t i s i g n i c u l u s

opcribus

n i i e n i r i posse credendus est, q u i p r a v i t a l i s sua3 m a -

bona sunt j u d i c a n d a , quibus n o n e s t v e r i l a s funda-

J i l i a cxcoecati, lapsos et l a m c n l a b i l e s

mentum.

indicant eos

q u i a r n i i s calbolicse v e r i t a l i s i n s t r u c l i , haereticor u m i n i m i c a d e s l r u u n t argumenta. Quare

decoratus ; q u i a l i u l l a t e n u s illa

opcra

H i s adjungit, et d i c i t : < Sed u b i l e r r a r u m non

revera

ista p e m i i s l i o ? Nos i i x i s d e c e t stare vcstigiis. P r o -

u i m m s p i r i t a l i u n i , n o n autem baerelicorum, v o t u m

ficieuius

est salus inconcussa c u n c l o r u m .

i n v o l v a m u r c r r o r i b u s a l i e n i s . ι C u m u b i q u c ter-

Post haec itasequitur : < Sed non est, inquit,ignota

inter adversantes p r o p r i i s b o n i s , si non

Tarum p c r m i s t i o n e m istam esse n o n ambigas , c u r

Eeclesiai D e i d e bujusmodi procellis, a u l i n s u c i a tem-

in

peslas, et quanivis R e c l o r i s s u i gubernaculo i n c o n -

n o n explicas? p r a s e r t i m c u m h o c doclrinae exigat

cussa p c r s i s l a l . v a r i i s t a m c n i n c u r s a n t i u m fluctuum

r a l i o , n c minus i n s t r u c t i q u i le a u d i u n l alienis i n -

qua parte fixis deccat

stare v e s t i g i i s , o n m i n o

laborat vexala t u r b i n i b u s . N a m ande est p s a l m i d i c i β \ o l v a n t u r e r r o r i b u s , nisi quia callide tuam n i t c r i s vox propbclae, q u i ipsius Ecclesia? personam S p i o c c u l l a r e p e r i i d i a m ? Sed te splendore suo dctcgit r i l u q u o i m p l c b a l u r assuincns : S(cpe i n q u i t , exc a l h o l i c a v e r i i a s , et j u x l a caelcra m a l a , e l i a m s u t

fiujnaverunt

me α juvenlute

mea, elenim non potne-

perbissimse Pelagianse periidiae i n v o l u t u m e r r o r i b u s

runt mUii " . C o n c u l i u n t , sed i n n i h i l o prevalebunt. >

c u n c l o t u m o c u l i s a n t c p o n i t , q u i inter adversanles

Y c r a D e i E c c l e s i a , c u i n o n s u i U hajreticorum ignolae

n o n Dei m u n c r e , sed p r o p r i i s bonis proficere posse

procelke, n o n est i l l a quae C b r i s t u m gratia, non n a -

t u m i d a elatione confidis. Q u i a si p r o p r i i s b o n i s , et

t u r a D e u m c o n f i t e t u r , sed i l l a quai D e u m v e r u m ,

n o n D e i a u x i l i o i n l e r adversanles posset

e t o b hoc u n u m ex T r i n i l a t c p r a d i c a t E m m a n u e l .

n a l u r a b u m a n a , n u n q u a n i Propbeta S p i r i t u D e i r e -

P r o p l e r e a denique variis i n c u s a n l i u m fluctuum l a -

pletus o r a r e l dicens : Perfice gres$us meos in semitis

borat q u i d c m vexata

t u r b i n i b u s , sed n u l l o

pacto

tuis, ut non moveantur vesligia

mea

proGcere

A d b u c sane

e u b r u i l u r . Manet namque sempcr i m m o b i l i s , q u i a

antedictae haereseos s p i r i t u a n i i u a l u s , scqueris et

a v e r i D e i regitur

hanc

dicis : < P r o b a t e n i m v i r t u l i s s u x v a l i d u m r o b u r ,

omnes h a ? r e l i c i , tam q u i ab ea manifeste abscissi

qui c u m irapellitur, n o n m o v c t u r ; i c u m n o n s e m -

gubernaculo. A d v e r s u s

-atque d i v i s i sunt, quam

h i q u i i n t r a eam positi,

per, sed tunc q u i h b e t u t i l i l e r e i s a i u b r i t c r n o n mo-

s p i r i l u a l i l e r ab ea diesentiunt (quos fortiter sancla C vealur i m p u l s u s , quando a veritate fidei n o n d c j i J i d e l i u m tolerat cbaritas), semper a r m a c o r r i p i u n t ,

c i l u r diversis l c i i l a t i o n i b u s i n q u i n t a l u s . F r e q u c n t e r

*alque eos quos suis potuerint e r r o r i b u s , i n ejus n i -

etenim

i i m t u r i n v i d i a m c o n c i l a r e . S e d i n u i b i l o praevalent,

et i n falsis bonis, seu potius i n veris mafis pcrlina-»

i m p e r i t i errorem p r o v e r i l a l e

defendunt,

•»quia Yeraciler a Deo vero, q u e m colit et praedicat,

c i l e r p e r s e v c r a n t : quod

-illi p r o m i s s u m e s l n u l l a l e n u s adversus eam portas

v a l i d u m r o b u r , sed i m p r o b a b i l i s v i t i i i m b e c i l l a l e -

n o n probalae

viKulisest

i n f e r i p r a c v a l i t u r a s . H u i c dcnique i l l u d p r o c u l d u -

merilas.

hio

teslimo-

C r u c i G x i i n veritate Gdei se i m m o b i l i l e r possc p e r -

n i u m , q u o d quasi ex persona ejusdem Ecclesia3 iste

severare confidit, nisi q u i u l i q u e supcrbia» s p i r i t u

-protulit, dicens : Sape expugnaverunl

excaecatus, evidenler d i v i n i s c o n t r a d i c i l

ie

p r o p b e t i c u m convenjeiiter

iule mea, etenim non potuerunt

coinpelit

me α juven-

Sed quis sua v i r t u l e ,

Quia Propheia

mihi.

ct

non auxilio

esse tesietur dicens : Impulsus versatus

S e d j a m n u n c ea quae sequuntur, consideremus.

eloquiis?

n o n nisi d i v i n i m u n c r i s b o c opus sum ui ca-

t A d h u c , i n q u i l , i n area sumus, mista sunt frumenta

derem, et Dominus suscepit me. Fortitudo

c u m paleis, g e m u n l boni c o n s o r l i a m a l o r u m : sed

laudatio

mea Dominus,

et faclus e$l in

mea et salulem**.

borrea j a m p r o b a t i s . i In re m o r a r i d i u t i u s super-

E t i t e r u m : Si dicebam , Motus est pes meus , misericordia tua, Domine, adjuvabat me . E l r u r s u s , ne

flaum

c o n t r a r i a moveretur i m p u l s i o n c , orat dicens : Non

eupercst

flamma

n o n necessariis , et parata sunt

seslimo. Q u i s «nim nesciat, sicut f r u m e n l i s

n

f l

b o r r e a , i l a paleis flammam esse paratam ? S e d i n

veniat

hac area

moveat

( h o c est i n E c c l c s i a ) , i n q u a m i s l a sunt

frunierita c u m paleis, et g e i u u n l boni c o n s o r l i a m a l o -

mihi pes superbice,

et tnanus peccatoris

non

me* . 1

H i s denique i t a praemissis, s p e t i a l i t e r jara contra

eos necessarios, a u l cerle n o n paleas

eos, p r o q u i b u s agimus, nionacbos iracundiai facibus

perpetuo i g n i cremandos essc j u d i c c t , q u i ore s a -

acccnsus, et invidia; s l i m u l i s i n c i l a l u s , totus i n t c n -

«rilcgo, natura D e u m neganles, a eaibolica v e r i l a l e

d i l , et licet eos, publtca v c r i t a l i s 541

Tum, quis

d e s c i s c u n l , et apostatas effecli,

armis propria3 i m -

manifeste

coiiseicnlia,

baireticos non audeat accusare , oblique

pielatis adversus e a m , quseeos genuit, d i m i c a n t ?

lumen e l callide hoc vult de eis i n l e l l i g i , dumque

S c i e n d u o i tameii

ipsos i n i q u i s i n i p r u d e n i e r o b t r e c l a t i o n i b u s lacerat,

Psal. cxxvm, P^al. xxxv, 12. 17

u

posse e l i a m verae 2.

18

professiouis

M a l l b . x v i , 18.

» Psa). x v i , 5.

s o

P s a l . c x v u , 13, 14.

1 1

P s a l . x c u i . 18.

99

JOANNIS ΜΑΧΕΝΤΠ

l(fo

falsisquc c r i i i i i n a l i o n i b u s n i l i l u r obfuscare, seipsum Α Nestoriana? perfidise l e n e b r i s excaecatue,

quartmn

l e l r i e r r o r i s nigredine a d o p e r l u m , c u n c t o r u m aspe-

et e x t r a n c u m a sancta et ineffabili T r i n i t a l e , e u m

c i i b u s antcponit.

q u i pro npbis c r u c e m s u s l i n u i r , praedicare c o n t c n -

Adjungit namque ct d i c i t : « U b i non variae tenta-

dat. Sed a b s i l u l e x q u a l i b c t p a r l c calbolicae p r o -

l i o n i s Aculci ? Qi.ales per b u n c fere jugera a n n u m

fessioni

qnoruradam

etenim S c y l b a r u m monachos

Scytbarum,

q u i monacbos

praeferc-

l>ant specie, n o n veritate, professione, non o p e r e ,

R o m a n . episcopus c o n t r a d i c a l ! N u n q u a m (quos non simplici

serraone, scd etiam s c r i p l i s , G h r i s i u m F i l i u m Dei

^ s u b l i l i lcctas c a l t i d i l a i e v e r s u t i a s , et sub r e l i g i o n i s

u n u m ex T r i n i t a t e n o v e r a t c o n i K e r i ) p c r q u a t u o r -

o b l e n l u f a m u l a n l i a odiis suis vcnena p e r t u l i m o s ,

d e c i m pene mcnses, q u a n d i u eos i b i d e l i n u i t , sibt

s t u d c n t e s e o s ab i n l e r n o v u l n c r e

c o m m u n i c a r e permisisset, s i , ut baeretici

tienlioe moderatione

medicabilis pa-

sanare, b c a l i P a u l i

non t e n e n t e s : Noli verbis contenderc:

monila

ad nihii enim

banc

praedieatiojiem

calholicae

fidci

volunt,

contrariain

j u d i c a r e t . Q u i etiam u l se a pravitale p r o p r i i legati

Prin-

purificaret, n i u l t i s idoneis v i r i e praesentibus, R o -

cipalis professio o m n i u m i n c o m m u n c C h r i s t i a n o -

manum v i r u m gloriosissimum magistrum milituui

r u m cst, v i a m v e r i t a l i s et c h a r i t a t i s , duce C b r i s t o ,

deprecatos est, quatenus sua verba p i i s s i m o i m p e -

v i g i l a n t e r i n g r c d i . Q u a p r o p t c r si professione

r a l o r i i n s i n u a r e t quai fucre h u j u s m o d i : N i s i C h r U

utile e$t,nisi ad svbvenionem

audientiutn**.*

sal-

t c m , aut specie essei isle c a l b o l i c u s , q u i spccic et

tum F i l i u m D e i , q u i prb nobis passusest i n c a r n c ,

professione

veritale) r e l i -

u n u m esse ex sancta et i n d i v i d u a T r i n i t a t e fucrit

dicere

confessus

t a n l u n i (non opere et

giosos eos contra quos, a g i l , audet cbos,

rnona-

c r c d i f o r s i u n potorat recto de eie et vero

exaggerare j u d i c i o . A l vcro u b i i n i m i c u m e i i m c a -

Dioscorus,

pelago d e m c r g a t u r .

( u l saepe diximus) directam

tholieae veritatis sua ipsius d i c t a redarguunt, quts

(quod de lanto antisttte credere a mejnorato Dioscoro

spirilu cxagilatum

inique

viro

E p i s t o l a m ? N i s i forlfe

ambigat

haerelico e u m

Unde

q u i s facile credere audeat hanc a m e m w a l o imporlunum

po&tca depravatas,

est)

conlra

ha3c o m n i a adversus eosdcm monachos evomuisse ?

suam ipsius s c n t e n l i a m baec scripsisse

Ncque enira i l l i q u i c a l h o l i c a sequenles dogmala,

est. Y c r u m t a m e n , sive ab boc, s i v e a q u o l i b c l alio

Chrisium

ha3C s i l s c r i p l a E p i s l o l a , non est dubitim a u c l o r e a i

F i l i u m Dei u n u m

confilcntur esse ex

credendus

sancla e l u n i u s essertliae T r i n i t a t c , sed isle potius

ejus essc b s e r c l i c u m , q u i c o D t c n l i o n e m v e r b o r u t n

q u i boc impie denegat,

ct subversionem

subtili

tcctas

quasdam v e r s u l i a s m a c b i n a r i , ac i n q u i e t a r e , et

cailiditate

fidclium

sub obtenlu religionis

animos

famulantia

e n i m sanclus P a u l n s n o n veridicas assertiones

n o n l a n t u m o d i i , sed e r r o r i s s u i vencna per o m n c

qiiibus

corpus

fum

Ecclesiae

v c l l c [ditTundere

manife9tissime

audientiura, judicat Christum

F i l i u m Dei vivi unuin faleriex Trinitate. Aposlokis fidelium

anima3 sedificantur, et

(ex

lueretico-

p r a v i l a s c o n f u t a l u r ) , sed inanes et

veritali

c o n f u i a t u r . Praesertim q u i hanc sanclam et catho-

contrarias, docet eBse v e r b o r u m

l i c a m v o c c m tenlationis sibimet a c u l e u m esse l e -

subvcrsioncmque audientium. A l i o q u i n nunquam

s l a t u r . A n forte

nos S c r i p t u r a d i v i n a a d m o n e r c l , d i c e n s : Ne c o n -

n o u est c a l b o l i c u m , G h r i s l u r a

F i l i u m D e i v i v i u n u m confiteri ex sancla et vidua Trinitale? Pro

hac etenim

S c y l b a r u m monachos constat ad R o m a n u m profcclos

episcopum,

indi-

sola senlentia

s i c u t o m n i b u s pene,

fuisse non

fundaris loqiii verbum pro anima tatecerta

contcntionera,

tua,

et' pro

veri*

usque ad mortem*'*; n u n q u a m etiam i d e m

g e n t i u m doctor eontradicentes Judieos sive g e n t i les l e v i n c e r e potuisset, n i s i legitime denique , inter

caelera,

decertassei.

s o l u m i n hac regia u r b c , v e r u m etiam i n u n i v e r s a

Hiuc

u b i de

I l a l i a Catbolrcis n o t u m c s l . N a m et ipsi haeretici

episcopi p r o p r i u m i n fide filium i n s t r u i t , praecipit,

electione

(ut superius d i c t u m esl) ad hoc ubique hanc ipsam,

d i c e n s : Amplectere eum,qui secundum doctrinam

cui

fidelem iermonem,

r e s p o n d i m u s , E p i s l o l a m proferunt, quatenus

ut potens $i$ exhorlariin

et s x p c d i c t i s monachis i n v i d i a m concitent, et o i n -

sana, et contradicentes

tics quasi ex a u c l o r i l a t e ejusdem R o m a n i episcopi

inobedientes ,

p r o h i b c a n l u r G h r i s t u m F i l i u m Dei u n u m confiteri

qui

de circumcisione

« x T r i n i t a t c . Sed q u i s hanc senlentiam

qui

universas

catholicam

revincere.

vaniloqui,

et

sunt,

domos

redargtti,

^ u r et a m p l e c t i l u r D e i E c c l c s i a ; confidentcr e t -

rum

audeo, non

quod si per

cpistoiam,

mttlH

quos oportet

non oporlel, turpis lucrigratia* .

dicere

Suntenim

maxitnt

ϊιοη csse ausus est profiteri, quam u n i r e r s a venera^nim

est\

doctrmti

seductores,

subvertttnt, 9

1

docentes qvfe

Q u o c i r c a , non n r i -

s i c a l h o l i c a sanilas v u l n u s a b h x r c t i c i s aesti-

m e l t i r , s i c u i et ab

hoc q u i

sludiuih medicabitis

Bed quod si v i v a voce b i c i n p r a s e n l i posilus i d e m

patienliae

H o m . prohiberet

S c y l h a r u m monaohos a p r o p r i o sanaret vulnere^

u n u m confiteri

episcopus G b i i s t u m F i l i u m D e i ex sancia ct i n d i v i d u a T r i n i l a t e ,

D u n q u a m eidem Dei Ecclesia

acquiescerei; n u n -

q u a m ut episcopum c a t h o l i c u m

v e n e r a r c l t i r , sed

t>mnino ut haereticum p e n i l u s

exsccraretur. Quia

q u i s q u i s hoc non c o n G l e i u r , n o n c s t d u b i u m q u o d 1 1

II

Tim. n, U .

" E c c l i . i v , 53.

»

T i l . i , 9-f 1.

modcratione

adhibuisse »e j a c i e t ,

q«# 4

U n d e s e q u i l u r : ι Sed quando, i n q u i t , v i r u s q u o d viscera p e n e l r a v i t , e v e l l i t u r ? quando corda sibi

c r e d u l a , Teritatis

oblempcrant

male

instilutis?

quando i n d u i t o b e d i e n t i x h u m i l i l a l e m o p i n i o n i b o s suis valtata s u p e r b i a ?

1

quando acquiescunt

pacs

101

Wt

λ ϋ EPISTOLAM IIORMlSD Ε RESPONSIO.

«ontcnlionum

stknulis

assuelt,

sola

c c r l a m i n a Α l i i c C h r i s t u s u n i i s s i t ex T r i n i t a l e ,

scd quia Dei

aventes de rcligione caplare, et mandata negligere ? i

V e r b i i n se b a b i t a n t i s personam

Non est dubium c a l h o l i c a d o g m a l a , s i c u l i i d e l i b u s

u n a e x T r i n i t a l e , ut j a m s i c v i c a r i u s

salulifera, i t a essc m o r l i f e r a

do sive

inidelibus. Hinc de-

rainisler

s i l Dei Y e r b i

habcat,

quse eil

quodantmo-

Christus, non a u -

nique beatus A p o s l o l u s q u i b u s d a m odorem se d i c i t

tem ipse D e u s Y e r b u m s i l C h r i s t u s : q a o d

esse vitai i a v i i a m , q u i b u s d a m v e r o o d o r e m m o r -

sit i m p i u m , e t i a m

lis i n m o r l e i n . E x q u i b u s u n a s iste esse o m n i n o

anin.adveriunt. Hac denique callidilate unam q u i -

t e

e o n v i n c i l u r q u i sanclam ct v e r i t a l i

convenicntem

S c y i b a r u m , i m o universae Ecclesi», virus n o x i u m namque

professionera

arbilratur. Nec immerito;

propriae

videt

h a n c esse senlentiam

perfldiae

dem personam

quam

i p s i q u i h o c asserunt, c r e d o

€hrislum

fatenlur

ex

Trinilate,

«nuni a u t e m e x T r i n i t a t e e u m n o l u n t p e n i t u s c o i y fileri.

Qui aulem non Dei Y e r b i pcrsonam

s t u m h a b c r c f a l c n t u r , sed i p s u m D e n m

Cliri-

Verbum

sine d u b i o p e r e m p t o r i a m , quae i l l o r u m v i s c e r i b u s ,

C h r i s l u m c r e d u n t et confitentar,

q u o s d i v i n a c u s t o d i t g r a l i a . ideo n u n q u a m e v e l l U u r ,

sonara ex T r i n i t a l e , i l a e l u n u m ex T r i n i t a t e prae-

quia ejus v i l a l i s s u a v i l u d o

d i c a n t C b r i s l u m . Q u i a s i Deus V e r b u m est C h r i -

m i l r i l et f o v c i

corda

H i c a u t e m i d c i r c o n u l k i l e m i s bujus g r a - ^ s l u s , et (Hiristus

fldelium.

sicut unam p e r -

Deus V e r b u m , s i c u t

calbolica

tiaesuavitudini a c q u i e s c i t , q u i a , sicut i p s e a i t , n u n -

c f c d i t s a n i l a s , q u o m o d o n o n est C h r i s t u s u n u s ex

quam raale s i b i c r e d u l a c o r d a v c r i l a t i s

T r i n i i a t e , s i u n a persona

obtcmperant

i n s l i l u l i s , n u n q u a m i n d u i t Obedienl.se h u m i l i t a l e m o p i n i o n i b u s suis vallata s u p e r b i a . U n d c -non j a m i l H

aliquid

qu.haereticam pacem refugiunt, sed iste p o l i u s c o n -

vocabulum, quodcrcdo

lentionum stimulis assuetuspenilus

baerelicorum

comprobatur,

est Deus

Verbum cx

T r i n i t a t e ? N i s i forte D e u m V e r b u m s i v e C h r i s t u m prailcr

natufalis

dicere.

pcrsona?. a s s e n i n t

esse

n u l l u s unqtiam ausus fuit S i autem

Deum

Verbum

qui v e r i l a l i i m p i e resistens, a c a l h o l i c a pacedisseit-

sive C b r i s t u m n o n a l i u d a l i q u i d , sed n a t u r a l i s p e r -

l i l . N e c mandala G h r i s l i negligunt,

sonai v o c a b u l u r a essc

e b l o q u i t u r , sed oranino custodiunt, sed

vera

sicut

inique

q u i n o n falsa,

exercent p r o c a t b o l i c a religione certa-

estCbristus pcrsona

intelligunt, quomodo n o n

unus ex Trinitate,

est i d e m

m i n a . A d b u c o d i i s u i veneno t i u b a t u s , nunquam

his lenebris

c h a r i l a l e m novo praecepto c o m m e n d a l a m , n u n q u a m

coniposilum Deum Yerburo,

paceni D o m i n i c o discessu r e l i c t a m a p u d S c y l h a r u m

n a l u r a m h u m a n a m , u n u m i n t c l l i g u n t C h r i s l u m , sed

monachos

esse, c o n q u e r i t u r : quia

eos prospicit

ideo

si una naiaralis

C b r i e t u s e x T r i n i t a t e ? Sed i n devolvuntur,

quia

n o n juxta

et a b eo

susceptam

juxtaalterius inalterohabilationem, sicut saperius

p r o zelo catholicae Gdei n o n fidelium, s e d i n f i d e l i u m Q d o c u i m u s , sive s e c u n d u m d u a r u m p e r s o n a r u m s e Tigilanler

p e r D e i graliara declinare

consorlia.

cialem

unitionem

per graliam

unam

personam

E o s d e m u n a p e r t i n a c i s p r o p o s i t i c u r a deditos r a -

i n t e l l i g u n t ; s e c u n d u m i l l u d q a o d i n A c t i b u s aposto-

i i o n i velle hnperare, non cedere impudenler a c -

l o r u m propter c o n c o r d e m

nera, dicit : Cum homines ita fuerint ad imaginem et similitudinem Dei praediti, ut multi etiam filii Dei meruerint nuncupari, vel paucis adhuc exem* p i i s prestringere nos oportet, quanli ante legem l i t terae, erudiente lege nalure q u a prima (ut diximus) gratia Dei est ut vestibula salutis inlraverit. E t iterura post pauca : Unde E n o i h , inquit, cum Deo ambulare, vel Deo placere potuisset, nisi euin lex visceribns infusa secreto magisterio illuminasset, in tantura ut nihil terrenum sapiens, mirabiiiter a lerra, Deo assumente, raperetur? Qui cuni fidei mefito iu prima saeculi illius «tate caeteros antecellit, fidera ipsam cum lege natune sibi iradi-j tam fuisse perdocuit. E t iterum post aliquanta: Qualem quantamque, inquit, legem prima condi-* tione suscepertt, perfecta etiam Noe justitia declaravit, qui generalia fidei dona gpeciali in sludio virtutum sectator excoluit. Si secundum bujus i m pium sensum, et Enoch omni faece terrena in lantura purgari potuit per naturae vigorem, nt nibil *terrenum saperet, et Noe ad perfeelam jusiitiam

nunquid

ibid. 7.

et justitice qum perfidemest,

hoeres est

institutui Fidem Apostolus non ut delirai Faustus generalem sed specialeni docet, dicens : Non enim omnium est fides;oeque naturaliler omnibus inesse, sed a Deo donari, qui operatur omnia in omnibusV. Sicut et alibi idem Apostolus dicit, illud quod superius bealissimus posuit Auguslinus : Pax fralri* but et charitas cum fide α Deo Patre,

et Domino Je$u

Christo Non ergo per legem n a i u r a , sed per gratiam onines gancti ante adventum bomiui Deo piacuerunt. Secundum id quod et beatissimus Petrus in Aclibus testalur Aposlolorum, dicens : Nolile jugum

imponere

super cervices discipulorum,

neque no*> neque patres nostri portare potuimm, per gratiam Chruti

quod sed

$peramus $alvi fieri quemadmo-

dum et illiEat nunc Possessor, et adhuc in pernicie propria, et eorum qui sibi consentiunt, defendat Fausti libros cathoiicos, quos non solum scriptissanclissimi viri Augustini, verum eliam summorum et praecipuorum Ghrisli aposlolorum sententiis contrarios penitus vcrilas docet, sicut hoc j c o manifesla ratione probavimus. Nam ideo cer 0

tas sententias tani ex praefatione errorum Fausli, quam etiam ex capituli primi et septimi priorig libri inserere, boc loco necessarium consideravi : quia ee idem Possessor ita solet callide excusare, quod oon amplius nisi octo capilula libri prirai l e gerit, ut sic saltem confusus aliquando resipiscat, ea qua3 proprio ore legisse se asserit, catholica nefario ausus pronuntiare. II Thest. u i 2 ; 11 Cor. x i i , t.^ f

Epbet. τι, 15·

EJUSDEM ΐ

CONTRA AGEPHALOS LIBELLUS. Gatholica fidei profeealoDe bnviter expotiu» D pergiinus nunc illorum respondere definlllonibns, qui lapsu miterabili corruentea. oovis et £x eliam mentio adunationis affertur. Quia, si una et eas non rebus ipsis dividiinus, ged cognilione tanante et posl mansil i n Cbristo nalura, nulla omnitum discernimus et probamus. S i vero dixerint ? modo facta est adunatio, quia adunatiooem ex d i - Sicut ex anima et carne una humana uatura confiyerearuro reruro naturis fieri, nemo eat qui nescit. citur, quaB singulari, non plurali numero pronunSi autem duas ante adunationem fuisse naturas i n tiatur, ita ex divinitate et bumaniiate una facta est Cbrigto diierint, duas etiam sine dubio ante aduCbristi natora. Primo quidem boc exemplum Filio nationem dicere convincuntur i n Ghristo fuisse Dei minime existimo convenire, cui gubsistendt pcrsonas, quia, aecundum ipgog, non est natura caoga caro non fuil. Quippe qui ante saecula a Patre sine persona. Qaod cam dicunt, quis eos nesciat natus in propria persona iDCoromntabiliter subsiNestorianae perfidiae (quod fugiunt) laqueis compegtit aed cum Verbum caro fieret, misericordi* d i r i , qui bominem plenura Deo, non Deum b o m i fuit. Animam autem humanam ante carnem a l i ncm factum praedicare convincunlur. Item si non cubi subsistere, et postmodum carni inseri, nemo egt naiura sine persona, quaeramus ab eis : Utrum ausus est afDrmare. Sane quia Bulla res sive natura β

v

f

post adonationem Verbi et camia i n Ghristo dicant D est, quae non proprio appelletur nomine, unius naduag egge naturas, an denegent. Quod si vel Verbi turae quaro ex Trinitate et humanitate factam esse vel carnis essentiam in Christo negaverint, aut J u - contendunl, nomen doceant. A t s i voluerint dicere : daeonim impietati omnino jungendi sunt qui C b r i Verbum incarnatum^ give unain natnram Dei Verbi etum purum bominem fuisse aggerunt, aut Mani- incarnatam, eo ipso quo hoc dieunt, duas procul cha^onnB gacrilegtis coaequandi, qui carnis in Chridubio dieere conyincantur in Christo naturas, duaglo negant eggentiam vel naturam. Si vero e l Vermmque, non unius nomina oaturaram, ejus yide- < bum caroem egse i n Christo dixerint, duag ulique licet, qui incarnatvg est, i d esl Verbi Dei, et ejug egsentiag inyiti divergarum naUurarom ipsorum no- qua? ab ipso aggampla f«t, id est, carnig. Non ergo minom tegtiroonio profilenlar, quia non eadem hoc unius rei nomen eat, quod gic expressara « i sont nomina Verbi etcarnig; nam Yerbura Yerbum gniflcationem duarnm diversammque uniurura doest, et caro caro est. Verum qnia nolunt esse naceat naturaruni, quemadmodum cum dicitur, h u rtram sine persona, 5 4 6 procul dubio etiam sic roana nalura, qpam ex duabng aeo polius, in duaw tecundum banc stnllam et impiam definilionem bus diversisque naturis, id est, camis et anim« auam, ipgi potiag duas invcnient in Christo asscrgubgigtere ntrao dubitat, §ta quemadmodum Μ

115

JOANNIS MAXENTII

d i c a t u r , a n i m a i n c a r n a t a , sive u n a natura animae A, a p p e l l e i u r incarnata?. E t ideo nonien n a t u r e u n i u s , quae d i v i n i t a t i s , et h u m a n i l a t i s , expressam

llfr signiflcalionem.

G h r i s t u m autem

non

esse naturse n o m e n , sed u n c t i o n i s , et ex h o c , q u o d

possit habere

m u l l i G b r i s l i d i c t i sunt i n V e t e r e Testamento,

significationeni, docerc c o g u n t u r .

raa-

nifcstum est. Q u a p r o p t e r aut noraen i l l i u s nalurae

Y e r u m si i n tantum desipuerint,quoddicant eaw

u n i u s , q u o d ab eis r e c t i s s i m e . qqaerilur

C h r i s t i csse n a t u r a m , r u r s u s ab eis quaeritur, qualis

doccant,

aut si hoc facere m i n i m e p o s s u o l (quia o m n i n o est

i l l a s i t . Q u i a C b r i s t u s n o n naturse, sed operalionis

impossibile) duas n o n a u l e , $ed post a d u n a t i o n e m ,

sWe efficienliae, i d e s i , u n c t i o n i s n o m e n est, et ideo

et deinceps, semper i n d i s s o l u b i l i i e r m a n e n l e s , n a -

a d b u c c o a r c t a n l u r , ut i l l i u s naturse singu]aris,quam

turas i n u n a C h r i s l i

post adunationem

c a l i g i o e , profUeri n o n metuant, ne aut b u m a n a m

i n C b r i s t o esse voltint, nomeo,

doceant.

t a n l u m c u m Judaeis, aut d i v i n a m tantura c u m M a -

Quia n u l l a r e i n a l u r a est, quae n o n p r o p r i o et Bingulari

p e r s o n a , spreta e r r o r i s s u i

nomine

secundum

specialem

nicbaeis confilenles, ab u n i c a et C a t b o l i c a d a m n a t i

videlicet

roalre

JOANNIS

Ecclesia, i n perpctuum crucicntur.

M A X E N T I I

M A L O G I CONTRA NESTORIANOS AD

THEOPHILUM.

PRJEFATIO. S i i n b o c sseculo posset flnis esse m e n d a c i i , m a n e r e i u t i q u e q u i e l a C b r i s t i E c c l e s i a , sed q u i a i n e x t r i c a b i l e quodammodo m a l u m n u n q n a m d e s i n i t h u m a n a corda p u l s a r e , atque i n o p i h a t i s arguraentis inquietare c a l h o l i c a r a , necesse est seclatoribus v e r i l a t i s prudenter captiosas ejus sentenlias

fidem

pravidere,

sapienterque detegere, prolatasque i n m e d i u m malleo v e r i t a l i s c o b i b e r e , c t usque ad effusionem s a n g u i n i s c o n t r a eas p r o veritate certare. Praesertim cura S c r i p t u r a d i v i n a moneat et dicat : « Ne daris loqui verbum pro anima tua,

et pro veritaie

r u m d a m denotans l i r a i d i t a t e m : Nondum, tantet

confun-

certa usque ad mortem * · . 1 S i m i l i t e r et A p o s l o l a s q u o -

i n q u i t , usque ad sanguinem

restitistis

adversus peccatum

ccr-

R e s i s t e n d u m i g i t u r , nec oronino est p a r c e n d u m haereticis, confidentes- i n tali negolio serinonis

eopiam m i n i m e d e f u t u r a m . N a m si ad confulandam prophelae i n s i p i e n t i a m os asinae a p e r u i t , q u a n l o 8 1

m a g i s c o r fidelis reserare d i g n a b i t u r , u t p e r C d o r u m d e m e n l i a confutetur? Q u a p r o p l c r q u o n i a m olira i n r a d i c e pravitas Neetoriaua d a m n a t a , n u n c r u r s u s v i v a c i o r assurgit q u o d a m m o d o , callidisque syllogismor n m argumentis adversus ipsa catholicse fidei fundamcnta d i m i c a n s , sub r c i i g i o s a p r o n u n l i a t i o n e v e r b o r u m r e l i g i o n e m profanare contendit, necessario c r e d i d i , m i T h e o p b i l e , tuis adjutus p r e c i b u s , o c c u l t u m , et eub v e r b i s C a t h o l i c i s latentem, e o r u m i m p i u m p r o d e r e i n t e l l e c t u m , quatenus detectus et denolatus fiat c u n c t i s u b i q u e p e r s p i c u u s . Agens s i m u l etiam c o n t r a eos, q u i licet C h r i s t u m D o m i n u m c o n f i l e a i U u r , tamen nescio qua r u r s u s i n d u c t i p e r v e r s i l a t e , d e c l i n a n t e u m u n u m c o n G l e r i ex sancta et i n d i v i d u a T r i n i t a l e . Q a o d nolentes a s s c r e r e , quis cos n o n intelligat a l i i s Verbis i d i p s u m negare q u o d

dicunt

f

n i b i l q u e a l i u d C b r i s t u m n i s i e x t r a n e u m a T r i n i t a t e et j u x t a A r i a n o s . credere i m p i e c r e a t u r a m ? S i e n i m • e r u s est Deus s i c u t est, aut T r i n i t a s est, aut u n u s ex T r i n i t a t e . S e d q u i a totam T r i n i t a t e m G h r i s t n m c r e d e r e sacrilegium est, restat ut u n u s sit Deus G b r i s t u s ex T r i n i t a t e . N i s i forle a l i u m e u m D e u m p r a l e r T r i n i t a t e m esse contendant, q u o d n o n C a t b o l i c o r u m , sed Manichaeorum est p r o p r i u m , q u i duos deos s i b i contrarios i n t r o d u c u n t . P l a c u i l i g i t u r sub persona explicare

i n t e r r o g a n l i s baeretici, et c a l b o l i c i r e s p o n d e n i i s ,

hujus 1 o s t r a disputationis o p u s c u l u r a , q u o

facilius o b j e c t i o n u m

a b s o l u l i o legentibus e l u -

cescat. M

E c c l i . iv, 33.

· · H e b r . x n , 4.

8 1

N u m . xxn, 28.

LIBER PRIMUS. ΙΓ. Quod Theotocon hoerelici beatam Virginem ita

CAPITULA L I B R I PRIMT. De

modo appellationh

Theotoc€S

y

hoc

c$t,

Dci

teantur, non

quia Deum

quia hominem Deo unitum

secundum genuerit.

carnem,

fased

117

DIAL. CONTRA NESTORIANOS. — L I B . . L

flf. Quod imtxum dari Deo Verbo ex femina ttutte Α I X . Quod lioc lantum calumnientur,

his qui vere et proprie Deum secun-

dum carnem natutn ex femina

IT. Quod callide et perverte eam matrem ti$

impie fateantur,

confitentur.

quamvis

humanita-

inique

V. Quod ex illis

evangelicis

vocibut quce ad Joseph

fortem

secundum

Prophetam

J s

, $ed purum

tum, qui propter eum, cui uniri meruit, ti$ dicatur, ?Ί. 547

*ed femina natum

D

e

q^od scriptum

e o

personas in Christo

nem perverse atserant, ct quodipsum

astruere.

luram esse quod persona

nntum

X I I . Quod alia sunt propria

YIU. Quod

X I I I . Quid inter naturat

fatentur.

auerant

plum ett in Actibut

ted

quodnon dignitate

Chrittum

nomina

et umtiane

Apostolorum,

Petro ad

naturarum

veniant. persona.

^ X I V . Quod et Deum faclum

hominem,

nativitatem Bei Yerbi juxta

Cor*

dere

et

alia com-

dislet atque personam

omnis $it natura

: ob id quod i c n -

na-

est.

inunia quee in quceslionem

non natura,

Deum iiulte

[actum Itomi-

%

sedChristumDeum

sivt

dcpniant

per$on

plici

vero opportuno

viderit

raentes

• a d . e n s i n f a m a t o r e m , sseplus i n c i U b a l u r a n i m u s

raeorum

dictorura

r a t i o n e m d i l i g e n i e r d i s c u t i a s , c a l u m n i o s i s m e ίπ>

ve-

petere v o c i b u s .

ritatis ostendefte, nae tuum falsissiraum n o l a a o c u - ^ satorem.

G . Nenio r e c l e

sibi iuferri calumniam queritur

q u e m non a l i e n a , sed sua potius

redarguunt. V e -

s i ptacet, i s i a , ea proferamus

r u m s i e g o i n t e r r o g a d o n U tua? sententiam m i n i m c

discutienda i n m e d i u m , quae u n u s q u i s q u e noetrum

intelligere p o l u i , d e p u i a b o c imperiiiae, d u m i n o d o

N . Relinquentes,

s i m p l i c i m e n l e , C a t b o l i c i s j u d i c a t convenire d o g -

l u l u c i d i u s e x p l i c e s , q u i m o d u m de Theotoca3 a p -

m a t i b u s , ne i n h i s quae ad r e m n o n p e r t i n e n t l e m -

pellatione

pus v i d e a m u r expendisse.

q u a m conslat genuisse E m m a n u e l e m , S i e n i m m o -

fleri

flagitans

subjecislt,

d u m a p p e l l a i i c n i s Theotoca3 p e r q u i r e m e s ,

G . O p t i m u r a q u i d e m raihi et n i m i s g r a t u n i , seraot i s c o n v i c i i s semper d e v e r i l a l e

planura t i b i

ctiam

E m m a n u e l e m , quera natura d i x i s l i c x V i r g i u e , Dei

conquirere.

F i l i u m crederes, sufficeret

N . Solent injuriae i l l i s praeslare sulTragium, q u i -

dicere, quonaiu

modo

bus s t u d i u m est n o n de v e r i l a t c , sed de p r o p r i a

Theotocos beala V i r g o appelletur a vobis.A^jiciendo

gloriari v i e l o r i a . I n bis autem^ q u i tota intentione

a u t e m , q u a m constat genuisse E r o m a n u e l e m , ψ>·

c u p i u n t de coraperla veritaie gaudcre, l o c u m ba3C

c u i s t i , sicut d a l u r i n i e l l i g i , E m m a n u e l e m

pcnktus n o n habent.

F i l i u m Dei credere.

•G. Facile s o l e l i n d i s p u l a t i o n u m s c m i t i s se (aicut B

"Psal.

x i . i , δ.

"Joan.

m , 6.

i V

A c t . χ, 1

seqq.

N . N u n q u a m ego,

n o n te

ut tu asscris, E i m D a u u ^ k u i

119

120

J O A N N I S ΜΑΧΕΝΤΙΙ

nisi Filium l V i credidi, sed scire cupiomodum, quar Α causa vere et proprie e8secreditnr54ftTbeoU>coft. liter Theotoeoa beata Virgo appellelur a vobis N. Si Deum natura genuit beau Yirgo Maria, C. Si Emmanuel, qucm natura e beata Yirgihe jam non carni», sed est genilrix diviniutisjet qnoconfilcris, Filias|Deia tesemperestcreditue, Filiiis modo non Deum Verbum secundum divinitaiem, autem Dei non est nisi Deus, recte omnino a nobis qu» illi cum Patre commonis est, secundum carnem bcata Yirgo creditur Theotocos. eum natum ex virgine praedicatis? N. Citopropositae quaestionis rationem teaestimas C. Non est divioitatis Genitrix, sicut tu nos explicasse, quasi non sint uherius, quae de hac credere autumas, quamvis vere et proprie s i l Dei quaestione quarantur. Genilrix, quia non divinilatem Dei Verbi, sed Beum C. Dicage, quid vis, nec ullas dilationis patiaris Yerbum ex se bominem factum, sicut superius dicangustias. tum est, genuit. N. Quamvis Theotocon beatam Yirginem conN. Si vere et proprie Deum natam ex Yirgine defiteri nec ego refugiam, non tamen quod Denm, derimas, vereor ne* sine initioDeus Yerbum inithun sed quia hominem genuerit, Deo unilura, idcirco habere intelligatar ex feroina. eam confiteor Tbeotocon. CAP. IY. Β CAP. II. G. Et cnr non de.musei ex femina secundom carC. Patmt omnino quod hactenos tegebatur. S i nem initium, qui est secondam diviniutem a Patre enim non Deum, sed hominem Deo unitum genuit sine initio ? sancta Yirgo Maria, est sine dubio juxla teAnlhroN. Qoomodo secundum carnem habere initium a petocos, boc esl, bominis genitrix, non Theotocos. te dicitur is, qui esi a Patre sine initio, non intelQuo ergo modo Theotocon eamdem virginem pro- ligo, utrum qui ais qui a Palre est sine inilio, ex fiteris,. quam non Deum, sed bominem tantummodo divinitale in carnein versus, dicatur accepisse i n i praedicas genuisse ? tium ? An quia erat sine initio, accepta carne d i N. Unittone factum esl, ut is qui ex ea natus caiur babere initium? est, Deus appellelur, propter Deum videlicel cui C. In carnem converti inconvertibilis Deus omoniri, unamque cum eo dignitatem, et auciorila- nino non potest, sed manens Deus, in propria d i tgm habere promeroit. vinitate perfectus, carni et animae rationali 8β C. Appellalione ergo tantum et drgnitate sive uniens, coepit esse bomo quod antea non erat, et bonore, non verc et proprie beata Yirgo est se- hac ratione secundam carnem dicitur habere i n i cunduro vos- T-heotoeos» q u a non vere et proprie C t i m is, qui est a Patrc sine ullo initio. genuit secundum carnem Deum Verbum, sed boN. Quoniam de summis et praecipuis rebus quav mirifcra, cui praestilura est ab eo, cui uniri meruit, etio vertilur, quseso ut patienter de his qu» a me ut Deu& dicaiar, quod non est. quap.runtur respondeas. Nec te moreant e a , qu« U

GAP.

ΠΙ.

N. Quoniam bocest, quod nos valde permovet, eo qood Tere et proprie Deum natum exfemina prsedicetis, atqae ob boc vere et proprie beatam Yirgiaem Dei fateamini Genitricem, qaaero, qui •ere et proprie generet, ulrum cjusdem, cojas ipse est, an aherios cujuslibet substantiae generet? C. Ihepta nimis et falua interrogalio, quis enun aliqoando aliense generalor creditur esse subelanti»? N . Si fatnumetineptum judicas, crederequemquam alienae generatorem esse substantiae, constat ergoDcura Yerbum, non de matre, sed patre vere et proprte generatam,cum qao illi est una eademque eubgtantia. Alioquin erit procul dubio, consubalantialis mater Domini, non eolum Deo Yerbo, q i e m vere et proprie joxta vos creditur genaisae, T e m m etiam Deo Patri, coi idem Deus Yerbum con~ •dbsUntiali» exsistit. C. Consabetantialem Virgini Deum Yerbom, non eecundum divinitatem, qine illi una eademqne cum Pitre eet, sed secuodam camem qui non credit, alienueafide. Sane q o h non hominem quemllbet, qoi non sit natora Deus, sed Deum Yerbum incarnatum, et ex se bominem factum genuit, hac de

tibi fortassis, antequam intejligas, videntur esse contraria. G. Sic me de patientia commones, quasi hactenus impalienter tois responderim interrogationibus. C N . Non utique, sed ut incepta lenitate te contineas, moneo. G. Dei hoc donum est. N. Dominum nostrum Jesum Chrislum una an duabus substanliis conflteris? D C. In duabas procol dubio, aed naturali, non personali conventione onitis. CAP. V . N. Necdum absolula, de qua agitur, quaestione, praepropere, in aliam prorupisti, sed dilata interim iaquisitione de naturali unitione, absolute, qua3SO respondeas : U t m m Christum, quem in duabus naturis confessus es, ex Patre tantum, aneliam ex Matre natum asseras?. G. Et ex Patre et ex Hatre nnum enmdemqae Gbristum natum esse confiteor. N. Alib modo ex Matre, alio ex Patre? an ono eodemque modb ex Patreet ex Matre? G. Alio procul dubioex Patre, alio niodo ex Matre. t

tH

DIAL.

CONTRA NESTORIANOS. -

M. Sectij»d«ni quem raodum ex P i t r e , slte ex Α Malre eom aaeerig natum? C.Seamdtim diTinitaiem quidem ex P t i r e , eum

131

JOANNIS M A X E N T H in triduo resuscilabo illud

«iViei manducaveritis

Christum

esse

non Deum,

non

est,

c Dominus

eo quod scriplum Deus

X . De teslimoniis

unum

est

confileri

debere. Et

est : < Dominum

Trinitate

et

personam

stulte

Chrhlum

Chrhtum

ex

autem nnum ex

denegenl.

Et quod non

ex

duabus naturtSy sed ex duabus per&onis unam

fecit . 7e

quibus

sed

memoretur.

Trinitate fateantur,

de

eum

et ideo Christum

ex Trinitate fateri,

X X I . Qttod tmam quidem

carne,non

personam

hominem eum qui Β

purum

pro no&tra salute passtis e$t> demonstrare

propter unum Filii

vocabulum,

et

dignitatem et auctoritatem Christum es$e impie

m-

tnachinentur*

tunlur. X I . Quod nullatenusunius

ejmdemqtie

sionesque fateantur.

mirabida,

Et de eo quod

e$t ad Hebrceos : c Decebat enim pter

dividere,

Trinilale.

ostendit ex attero,

oportet

ipsis hcereticis

passum carne

Chrislum

Homouston

dicere unum ex

unum in Trinitate et perversitate hoc idem ab

glonce

#

I X . De eo quod dicunt : Chrislum passutn Deum

altervm

carne

fateanlur.

Υ1Π. De eo quod scriptum 11

Arianos,

deprehendttn*

X X . De eo quod aiunt, quidquid ex aliquo esse dicitur

crucifixns.

crucifixus' .

jttxla

creaturam credere

X I X . De eo quod dicunt,

vitam e&se eum qui α Judceis

Υ Π . Quod hominem lantummodo, crucifixum

asserant.

tur.

FilH

·

u

est

Christum

quod

carnem

hominis, non habebiti* vilam in vobis . Y l . Quod non credant

creatum et resuscitatum

quod dum docere conantur

»

V . Quod pcrverso tntelligentice sensu accipiant, scriptumesl:

ΓΛ

Trinilale

: c Solvite templum hoc, et Α

I V , De eo quod scriptum

quem omnia,

multos

filwj/in

eum

X I I . De eo quod callide paiia

Trinitatem

qui

dicitur ab m ; Caro

1 9

quod

. >

X X I I I . De

carne

nullo

hoc confiteriy

modo fa^

X V . Quod negant Deum esse qui visus et t

est: < Deum nemo vidit unquam*K X V I . Quod Trinilatem

contrecta-

est, ob id quod

in Christo habitare divinilatis

X V I I . Quod perverse Deum Filium trem tnChristo reconcilians

astevenobh

nostris volumus uti sermo-

>

tnodo no$ ut hcerelicos

impie a$-

stru nolumusuti

$ermonihus

altis hcereticis

pmbeamus.

corpora-

judica-

watimatis, quia ve*

oportere, asserere,

et quod hasreticos judicent eo$,qui

comimUi-

%

αsancta

amplius

nisi quod vcrbis synodi continetufy ter> ut ipsi rc*pondent

mundum

ne occahionem

9

X X V . De eo quod dicunt : Nihil

sibi**. > carnemChristi,

nullatenus

tis es&e, quod α vobis et nobis dicitur : Quo-

habUare asserant, per id quod

X V I I I . Quod Chmtum,non

Trinilate

Deum Chrhtum

X X I V . Quod callide dicatur ab eis, si idipsum

scriptum

, non Deum P

Dei

y

Χ1Υ. Quod Deum passttm carne atserant,

decon-

non es&e : et quod invicte contra

omncs pene eorum versutias opponatur

e$t Deus aulem carne passus non est.

XIII. Quafiter

canonicis

tinetur, el de quo dolose dicant, sine Christo

pro-

auctorem

salutis eorum per passiones consummare

nihil nos affirmare

bere, quod non in Scripturis

scriptum

tt per quem omnia,

gloriam adduxcral,

X X I I . De eo quod asserant

pa$-

duas quidem naturct*

verbis aliis dicimus; vestris vero

nolumusuti

sermonibusj

occasionem

dare

ne

aliis hcereticis

videamur.

INTERLOCUTOKES.

NESTORIANUS, 5 5 2 C A P U T PRIMUM.

CATHOUCUS. D arbilror) creditur alienum, Deum Verbum nalura-

ttESIORlANUS. M e m i a i l e e i i n &upertori.j>a> „ i U e r hiimaiue natura? «nitum credere, q u o n i a m boc « n o n e , c u m quaesitum f u i s s e t , u t r u m i n duabus modo recte posset i n t e l l i g i , s i placeat, p r i m i t u s i n j i a l u r i s C b r i s t u m crederes, respondi?se,-Jn dtyabvs» guiralor. · \ « e d n a l u r a l i conventione u n i t i s . Q u o d quia s u b l i o i n a l t e r i u s qusestionis p r o r u p i t i n d a g i n e m , d i l a t u m

CATHOLltUS.

M u l u q u i d e m i n superiore s e r -

m o n e disserentes, i i u l l u m apud te profectum babere

e s t i b i de eo a l i q u i d quaererc. N u n c vero q u o n j a i a

p o i u i m u s , q u i a m e n s n o n eanari sed v i n c e r e c u -

tiiinis i m p i u m , e l catholicis dogmalibus (quanlum

p i e n s , aversa a b b i s quae d i c o m u r , a d A i b i l i u n

J o a n . π, 19. Joan. v i , 54. I C o r . n , 8. Coloee. π,9. Π C o r . v, 19. " G e n . m , 5 « . T l

4 l

T e

Μ

τ τ

7 8

A c t . n , δ6.

" I l c b r . π, 10.

8 8

J o a n . i , 18.

133

DIAL. CONTRA NESTORIAftOS. -

L I B . II.

1»

a l i u d i n l e n l a c s t , u l s i ut i n v e n i a t : q u o d pro suis Α aut inconfusas n a l o r a s i n C b r i s i o poteeti* dicerey partibus e l o q u a l u r , q u a p r p p i e r oportebat q u i d e m

q u i C h r i s t u m c o m p o s i l u m praedicatis?

n i b i l i d t e r i u s tecum de re s u m m a d i s q u i r e r e . Sed

C . Omne coropositum pas&ibile an impassibile asseris ?

n c oos k o c , d c f c c l u potius r a t i o n i s , q u a m modestia facere aisliines, c o g i m u r c o u l r a p r o p o s i t u m , tuis

. N . Omaifto

paseibile.

o b j e c l i o n i b u s respondere. Itaque d i x i s t i (ni faUor)

G , De n o n c o m p o s i l o q u i d o p i n a r i s ?

D e u m V e r b u m n a t u r a l i t e r bumanae nalurse u n i l u m

N . P r o f e c l o i m p a s s i b i l i t a i e subsistere.

credore,

i i u p i u m e s s e , et c a t b o l i c i s

dogmatibus

a l i e n u m , q u a p r o p l e r c u r boc a r b i t r a l u s es, p l a n i u s te c o n v c n i l e x p l i c a r e .

€.

C b r i s t u r a passibilem

an iiupassibilem

ae-

seris. N . Post i n c a r n a t i o n e m p r o r s u s p a s s i b i i e m .

N . Q u i d q u i d iit n a t u r a l i l e r , n o n voluntate, sed

C . C u r ergo C h r i s l u m F i l i u m D e i v i v i

refogis

n c c e s s i i a l e flera i n t e l l i g i t u r , et ideo s i n a l u r a l i l e r

composiUira c o n i i l e r i , q u e m sine d u b i o d i e i s esse

Deus V e r b u m propriae c a r n i u n i l u s est, n o n j a m

passibilem?

misericorditer, credendus

sed i m p u l s u n a l u r a l i hoc fecisse

est.

N . S e c u n d u m huraanitatera, videlicet, C h r i s t u m composilum faleor,

q u i a ct s e c u n d u m b a m a n i t a C . Defiuis ergo univerea quae n a t u r a l i l e r d i c u n - ^ tem e u m passibileni c r e d o , secundum d i v i n i t a i e m t u r , necessilale i i e r i non voluntate ? autem i n c o m p o s i l u m , q u i a et i m p a s s i b i l e m . N . I l o c a r b i l r o r , denique e s u r i e m , s i l i m , soranum

G . Q u i d i g i t u r u n u m e u m d e m q u e faleris ex d i -

non v o l u n t a t e , sed nalurale p a l i m u r ; quod autem

v i n i t a l e et b u m a n i l a l e post i n c a r n a l i o n e m composi-

n o n fit voluntate, g e r i l u r sine d u b i o necessilale n a *

tura, q u e m anle i i i c a r n a t i o i i e m constat foisse

turae. Haec qua? d i c i s , composita? et passibilis n a -

compositum?

turac sunt p r o p r i a , i m p a s s i b i l i autem et i n c o m p o sitae n o n cst a l i u d n a t y r a l i l e r ,

aliud

volunlarie

q u i d p i a m faccrc, sed prorsus u n u m atque i d i p s u m est. Q u i a i b i n o n a l i u d est n a l u r a , a l i u d v o l u n t a s , sed n a l n r a voluntas c s l , e l v o l u n l a s n a t u r a . Idcirco Dcus V e r b u r o , c u i n u l l a v o l u n l a s est accidens, aut natura

passibilis, cum dicitur naluraliter carni

u u i l u s , n o n necessilale, sed v o l u n l a l e c r e d i l u r boc fecisse. A J i o q u i n quajro,

ulrum naluraliter Deum

credas esse an voluntarie ? S i e n i m v o l u n l a r i e d i -

ia-

N . N o n e q u i d e m , sed a s s u m p l u m b o m i n e n i c o m p o s i l u m d i c o , e u m vero a quo assainptus est. i n composilum. C . Duos filios p r o c u l d u b i o credere d e p r e h c n d e nV.unum composilum, aherum

iucoraposUum.

N . Negas ergo l u d i v i n i t a l U n a t u r a m esse

siin-

p l i c e m ct i n c o m p o s i l a m ? C . N u l l o modo hoc denego. N . C o m p o s i l u m faleris h o m i n e m ,

an

incompo-

silum.

xeris, sequilur u l non sil naturaliler Dcus. S i a u -

G . G o i D p o i i t u m proraus.

tem n a t u r a l i t e r pergis asscrere, e r i t ergo j u x t a vos

N . Quoroodo

ergo negas G h r i s t u m

compositara

Dcus necessiiale, noo voluntate, q u o d dc Deo c r e -

esse, et i n c o m p o s U u m , q u e m sine d u b i o D e u m

dere magna d e m e n l i a e s l . E l i d c o n o n est i m p i u m ,

b o m i n e m conflteris ?

et

nec a catholicis dogmatibus a l i e n u m , D c u m V e r -

G . D e u m q u i d c m et b o i u i n e m F i l i u m D e i c o n f l -

bura n a t u r a l i l e r propriae c a r n i unituro credere, a d

l e o r : eos a u i c m q u i n o n eurodem G b r i s t o m F U i u m

excludendos

eos

quL n a t u r a m i n v i o l a b i l e m

non

Dei

et

incompoftilara

ante

incarnalionem,

c r e d u n l n a l u r a l i t e r u n i i a m n a l u r o p a s s i b i l j , sed,

p o s l u i c a r n a i i o n e m comoosiUim

personae ncscio cujus j a m fOrniaUR i n utero h o m i n i s

refugio.

D e u m secunduiu g r a l i a m , sivc secundum i l l u s t r a t i o n c m , v c l c e r t e d i l e c t i o n e m falentur u n i t u m . j

CAP.

coifitefitur

et

vatde

N . G o n l r a c l i o n e m quarodam d i v i n a * na^ursa pra3dicare cognosceris, e u m d e m dicens, e t ante i n c a r n a l i o n e m i n c o m p o s i t u m , et p o s l

II.

incafiialioii&n

compositura. Quomodo a u l e m p o t c s i i i i t c i p c u a i s c n -

N . C o m p o s i t i o n e m q u a m d a m e t c o n f u s i o n e m m i b i ftpia et u b i q u e diiTuga n a l u r a c i r c u m e c r i p l i e et \\\ T i d e r i s introducere n a t u r a r u m , dicens n a l u r a l i t e r parvo loco constiluue naiurae secundum coraposjnaturas u n i t a s .

tionem u n i r i . nisi forle, ut d i x i , a u l d i v i n i l a L i s c o n -

G . Quanrvis ex d i v i n i t a t e e t bamanitate D e u m n o - , strum J ^ s u m G b r i s l u m c p m p o s i t u m sive U D i t u m esse fateamur, confusionem

tameii n a t u r a r u m p e -

(ractionem

aut

c a r n i s exleixsioncin (actam i m p i e

fateris ? C . O p i n o r (iorpoream te credere d i v i n a m essen-

n i t u s refugimos, q u i a ulrasque n a l u r a s eredimua

t i a m , qtiam

maucre

m o d o e x l e n d i c u m carne p r o n u n t i a s . j

N.

perfecias.

Cotnpositio

contraria

inlelligilor

unilaU,

quia aot confusionem eflicit, a u l n o n c a r e t d i v i s i p n e . iCdificia

denique

o m n i a , qua3 composilipne

con-

stant, n u l l o dubitante s o l v u n l u r , ea vero qua? a pigmentariis a diversis r e r u n i n a t u r i s c o m p o n u n l u r , . confusa i n se s u n t , n c c u l l a res prorsus i n eis o b tiaet proprietatero. Quomodo

ergo vos

indivisaa»

modo c o n t r a h i ad carnem

aestiaias»

N . Abail hoe ab a n i m o G h r i s t i a n o . C . Q a i d ergo senlis d m n a m esse n a l u r a m ?

1S. VirUitem procol dubio magnam, et a b i q a c totam. G. Tolam

ubiqua letundaat

totam

tam

dki?

exsistere ? N . Non

m i q u e seconduai l o t u m ubique est, aed

135

·

136

I O A N M S ΜΑΧΕΝΤΙΪ

ab e i ralionabilia aliter, irrationabilia aliter, aut Α bra, an majOTem qoldem partem ejus in majore membro, minorem vevo in minore? omni seneucarentia continentur. N . Totam in anoquoque membro corporis gul G. T o U eecundura totum in unoquoque ralionali eam esse credo, quia, licet sit circamscripta, paranimali, ac particolariter esee cognoscitur. tibvs tamen eam constare ntrito modo opinor, quia N . Particulariler certe inest, non eecundum toinm truncatts membris corporis. ipsa integra perseqaia ginguli qaique de pleniludlneejos accipiunU C . Quomodo ergo ubique tota est, quae oon est verat. G. Si ergo anima, quae non eet corpus, sed spii n unoquoque rationali animali tota? sed particalaiiter?et quomodo parliculariter, quaenon estcor- ritus, carni secundum compoeitionem unita, nullam coiUraclionem in minore, nullam extensionein i n ραβ, sed spirllus? N . Ipsa quidem ad seipsam toia, et secundum majore patiiur raembro, sed sine sui confasione, totum ubique est, qaantum autem ad creaturam tota in majore, tola esse creditur in minore : quo pertinet, nonefficit, ut eam rationale animal s i b i - pacio divinilas Dei Verbi secundum coroposkioaem met adesse, aut inesse senliat, nisi quanlum ipsa propriae carni unita, conlractionem aut exlensionem eive confusionem eustinuisse credenda esl? indicaverit. Β G. Deum Verbum in nullo dissimilem Patri te cre- Exemplo enim animae ad carnem factae unitionie, quam secundura compositionem fieri non negasti, dere opinor. N . Arianorum et Eunomianorum, non Catbolico- omnes doctoresEcclesiae et illustres v i r i Dei Verbi rum dogma est, dissimilem Patri Filium ra parte ad propriam carnem uniiiouem factam dooena monslrantur. aliqua credere. N . Omne composilum pariibus constare non G. Perfectum enim, sicut est Palri aequalis, propriae carni dicitie unitum, an secundam aliquid dubium est, pars autem roinus est quam totum; est crgo Deus Yerbum pars Christi, quem ex d i unituro, et secundum aliquid non unilum ? N . Paulus docuit, In (juo sunt omnes thegauri to-vinitate e l humanitate compositum asseris;et sl pieniioe et icientice abuondki ·*. Deus Verbum pars est Christi, et Deus Verbum G. Tota ergo et secundum tolum, ut est perfe- juxta vos minor Cbristo, cujus et pars est; quod cta Dei Verbi divinitas aequalis P a i r i . carni unita ei pars Chrisii Deas est, quomodo Deus, si i m est? perfectus est ? N . Nullus hoc dubitat Christianus. € . Non est imperfectas Deas Verbum, quia BOQ € . Quid igitur contractionem divinitalis, an Q ut perflceretur assumptione carnis Indiguit, sed ut extensionein carnis factam asseris, qoia non potest, caro perflceretur i n melius coramutala, carnl %e ut dicis, incircumscripla et ubique diffusa natura uniens; compositus factus cst qui ante eratsine circuroscripta? et parvo loco constitutae nalure ee- dubio summe simplex et iucompositas, perfectuseundum compositioDem nniri? que pcr orania, utpote Deus. Scriptum enim de eo Nihil N.Neqae naturae coiitractionem, neque exteneio- est, quia bonorum nostrorum non egeat aem bomanae factaui assero, quia boc proprie cor- enimilH contalit, aut detraxit, assompta pro noetra porum eet, non aulem spiritas ei virtatie, qiue ealute bjumana natura, quam unitione eua ipse carni aniri secundum compositionem non poteet, potios bieffabiliter gloriflcayit. Neque minor est Deu§ Verbum C b r i i l o , qula Spae est C b r i i t u i : nee pnesertim 583 incircumecripta, utdixi, Verbi seipso minor esse potest, et assnmpta carne i d e n d i v i n i u s , e l omnia continene. . Compositum dicis saeUnere b o m i n e m , aii mansit Deus sine dubitatlone perfeetas. Alioqoin βι et pogt Incarnalionem negator ChrUtua esae incompositam? compositas, mantit ergo, quod erat antea, aimpkx X. Gompositum. et incompoeitoe. E t quia ret surome timplex et C . E x quibus rebut ? Β Incompositanullam omnino inse recipitpaaaionem, N . E x anima utiqaa et carne. aicoi aaperius etiam ipte profeasus es ni>n eat erge C. Animam consubttaBlialem c a r n l asserii. aii JuxU Tos Christus pro bomana aalate perpeteug, dirersae natunet S i aatem aimplex manens et Inoompositns paeaus N . Diverae onmino. e8t, jam non simplex incompoaita naiura est i i n C. Utnun qaia DOA sit caro. et s i l corpus, qnia. paaaibilia. Qaad si t l m p k x et uicoinpo&iU natuta q o a m y i s omnia caro corpos, non tamen omne corinpasaibilis non est, erge paasibilis eit Cbriati pus caro est? divinitas. Si aotem Ghriail dlvinitaa impaaaibilif N . Nlllk) modo «gO £OrpU8 diCO animam permanet. sicat et vertun e s l . restat ut natara C Quid ergo dicia? aimplex et incomposiu aon alt passibilis. Quia N . Spiritom sine dubio, eed nan i n e i r e a m e c r i - quanyis Christus d m n i u t i s um elmpliciutem et pUim. impaealbinuiem ellam post anitioneta compoeiC. Toiam fateris eam diffusam per tingala memtlonemqae conserTet, tamen propter vnilam aib^ 9

c u m

f

9

* Cokftg. υ, 5.

w

Psal. χτ,

t.

137

M A L O G I , L t f i . II.

138

carnem juele ad ipeam c o m p o s i i u s eese credendus Α p l u m q u i d intelligas,

s i placet,

lucidlus mani*

t s t . Q u a p r o p t e r , d o m n o n vis post t a c a r n a tionem C h r i s t u m fateri compositum» aut d t v i n i -

festa. N . Mea exposilione n o n i n d i g e t , quod ab e v a n -

taus ejus n a l u r a m c o m p o s i l a m e l passibilem c o n -

gelista constat expressum» Denique post i l l a m de*

viacer.s credere,

bent vocem e x p o s i l a m d i c e n l i s : Sotvite

a u l certe C h r i s t u m , quem etiam

hoc,

u i erat aatea, asseris, n u l l a t e n u s passuro pro h u -

j u n x i t : Hoc autem dicebat de templo corpori$ sui ">

mana salute t e s l c r i s .

mox secuius a d -

C . G o r p u s b o c D e i , a n h o m i n i s esse d i c i s ?

N . Nec d i v i n a m n a l u r a m passibilem c r e d o , q u a m

N . H o m i n i s sine d u b i o asouroptL

gumme s i m p l i c e m et i n c o m p o s i t a m d i c o , et C h r i sturn p r o b u m a n a salute passum conflteor,

G . S i h o m i n i s a s s u m p l i boc corpus est, cofpus

quia

ergo b o c assumpti h o m i n i s t e m p l u m est?

non D e u m t a n t u m , sed et borainem e u m agnosco.

N . N o n est t e m p l u m a s s u m p l i homims> sed ejus

Quaero a u t e m u i r u r a compositionem b a n c i n Vulva V i r g i n i s factam asseras, an postquain p e p e r i l

q u i i n ipso b a b i t a l i n v i s i b i l i t e r .

fllium

G. E t q u i s est i n v i s i b i H s t e m p l u m i n b a b i l a n s ?

laum priniogenilum.

N . Deus p r o c u l d u b i o .

G . I n v u l v a p r o r s u s . N a m quomodo D e u m na^ lara crederem,

et in triduo re$u$citabo illud,

templum

post i u c a r n a t i o n e m s i m p l i c e n i et i n c o m p o s i U i m ,

quem secundum

B

compos.lkmem

c a r u i u n i t u m fateor, $i post p a r l u m c o m p o s i i i o n e m n a t u r a r u m a s s e r e r e n l ? baec etiim nec

C . E s l ergo c o r p u s , n o n h o m i n i s assuropli, ut asseris, scd D e i . c u j u s et templuni e s l . N . S i corpus e s s e l ' e x a n i m e ,

com-

i n quo i n v i s i b i l i s

Deos babitaret, esset utique corpus D e i , n o n h o -

p o s i i i o , nec aujito c r e d i t u r , sed a l l e r i u s i n altero

m i n i s a s s u m p t i . V e r u m q u i a corpus a n i m a t u m e s l ,

babitalio.

i n quo babitat Deus, est c o r p u s n o n D e i , sed h o * CAP,

m i n i s assumptt.

III.

G . N o n ergo c o r p u s , sed homo t e m p l u m est Dei»

N . D o c u i s t i certe, quod raultis bacienus v e r b o r u m ambagibus

tegere v i d e b a r i s ,

irallatenus n a t u r a r u i n servare

compositionem

asseris b a b i l a r e D e u m i n v i s i b i l e m .

proprietatem.

C . Q a o n a m modo c o m p o s i t i o n e m r u m n o n servare

quia i n corpore animato (quod est sine d u b i o homo) N . N u m t i b i boc n o n v i d e l u r ?

docui natura*

G . A b s i i 1 hoc e n i m o m n i n o c o n t r a r i u m est evan*

ptOprielalem?

gelislae e x p o s i t i o n i . q u i d i x i t : ι H o c autem

N . I n eo q u o d i n h a b i l a t i o n i eam c o n l r a r i a m j u dicas. C . S i c u t n o n c o n t u n d i t n a l u r a s u n i t i o , i t a nec

C p o r i s sui.»

t o m p o s i t i o , q u i a nec aniroae et carnis nalurse, quse 8ecundum compositionem unitee s u n t , c o u f u n d u n l u r i o sese. A l t e r i u s autem i n a l l e r o i u b a b i i a l i o p r o r * sas d u o r u m est.

Deus autem et b o m o n o n a l l e r

i n altero eet, sed i d e m Deus, i d e m homo est. N . Quamvie s e c u n d u m u n i l i o n e m u n u s idemque s i i D e u s h o m o , secundutn naturas tamen a l l e r D e u s est, a l t e r b o m o . N a m s i ipse Deue b o m o eet, e l i a m a e c u n d u m n a l a r a s , quomodo n o a d i c i t : roe,

eed, Solvite templum hoc, et in triduo

f « * o illud

88

ηοη

dicebat de templo b o m i n i s S H I , eed de templo c o r -

Solvite $u*ci-

?

N . U t miht v i d e t u r , a i i i m a m noB credis b a b u i t e * Ghrislum ? G. P r o c u l a me omnino s i i isia oaliunnia. N . Quomodo ergo quasi c o n t r a r i u m respuie, q u o d a nobis Deus d i c i t u r b a b i t a r e i n b o m i n e . ei corpus a n i m a m habere C h r i s t u m fateris? C . Q u i a corpus n o n

h o m i n i s a s s u m p l i , ut l u

asseris, sed D e i conGteris, cujus et a n i m a m csse credo, et ideo n o n D e u m i n h o m i n e , sed D e u m i n corpore

p n e d i c o . A J i o q u i n n i b l l e s l a l i u d dicere

D e u m i n h o m i n e , n i s i h o m i n e m D e i , sicque n o n j a m Deus h o m o , sed bomo Dei i n t e l l i g i t u r C b r i -

C A P . IV.

Btus, quod de o m a i b u s q u i Deo

C . M i r o r te vocee evangelicas, quas tuis credis

CAP.

aseeriioitibas convenire m e m o r i a retinere, eas vero D q u a e tuis p a r l i b o s agnoecie esse contrarias, quasi n d n q o a m audierre preeterire. A n v e r o q u i d i x i l :

fideliler

serviunt,

d i c i poteet. V.

N . S i c o r p u i D e i est, n o a a a s u m p i i h o m i n i s , c u r n o n d i c t u m : NUi

manducaveritk

c a r n e m D e i ; sed

S&ivite tempium

hoc> n o n ipse post infusum a m u - carnemFitii hominu, non kabebitk tntatn invobis f l i e r e super caput s u u m ungaentum dixisse f e r t u r : G . Q u a m v i s c a r o t i t F i l i i b o r o i n i s , ipsa U m e n Sinile eam, bonum opus operata e$t in me ; mitcaro F i l i i boroiHis oalro hei eat. N a m & caro D e i M

teru namque hcec unguentum ad tepeliendum

me fecii* ! 1

hoe

in corpu$

meum,

C e r n i s n o n a l i u m esse

s e p r i h i i m , n i s i e u m cujus et teroplum est? r e a t a t u l t e m p l u m nec solutum s i t , nec s c p u l t u m . C . Q a o n i a m sub n o m i n e teropH, sdium i n s e p u l a l i u m s e p o i t u m m i h i v i d e r i s asserere, l e m *

· · J o a a . n , 19.

·

τ

M a t i h . x x v i , 10, 12.

PATBOL. GR.

LXXXVI.

credentibus? N . Q u i a h o c i l l i a Deo s i b i u a i t o est

N . S i i l l e sepuhus est cujus et teroplum e s i ,

tum,

n o n est, quomodo p a t e s i v i t a m aeternam p r a s t a r e praesti-

tutum. G . S i Deo u n i t a eet c a r o , quomodo n o n

eet

caro D e i ? N . Q u l a c o n t r a manifestam E v a n g e l i i Yoceai i a -

" Joan. n , 21.

8 9

Joan. v i , 64.

139

JOANNIS

verecunde c o n l e n d i s , qusero, quis c s l q u i 554

a d

properans, d i c i t discipulis suis : Acci-

passionem

MAXENTII ct frater D o m i u i d i c i l u r ?

pite el edile ex hoc omnes; hocest enim corpus meum, quod pro vobis frangetur in remissionem

peccatorum ! 90

C . Non est a k c r Deus, alter D o m i n u s , sed m i i i u s ipse e s i quod Domhius

CAP. VI.

Deus, Propheta ipse cst

Do-

Scitote

dicenie :

Dcus **. E l ideo recte o m -

nino Deus gloriue a J u d & i s c r e d i l u r - c r u c i G x u s , ncc

n i m i r u m , q u i d i x i t : Ego

C . Ille est

140

Α est, cruciGxus cst crgo e l Jacobus fraler D e i , q u i a

svm

via,

e s l secundum baric P r o p h e t s

veritas et vita ·*.

veritati,

N . V i t a crgo manibus c o m p r e h e n d i t u r i m p i o r u m ,

d i c e r c secundum

v i l a c r u c i i i g i l u r , p o s l r e m o m o r i l u r v i l a , et si v i l a

vocem

conirarium

Jacobum fratrern D o m i n i ,

fralreui

Dei

carnem.

N . Nova qusedam et i i i l o l e r a b i l i s d o c t r i n a

m o r t u a , quis vitam m o r t u i s prjestarc credendus est?

v c s i r a e s l quac D e u m passibilem

hax

praedicat,

cum

C . S i is q u i v i l a e s l , non e s l c r u c i G x u s , ct m o r -

dc co q u i a Judseis c s l cruciGxus, P e l r u s apostolus

l u u s , sperare vitam m o r l u i nullalenus d e b c m . V e r u m

i n A c l i b u s aposlolorum manifeste t e s l i G c e l u r , d i -

quia c r u c i G x u s est, e l m o r l u u s

cens : Notum sit omnibus vobis, et omni plebi

non me,

is q u i cst

vita,

scd beatum Petrum ad Judaeos audi c l a -

i n a n l e m : Petittxs, i n q u i l , verum homicidam vobis, auctorcm vero vitcc

quia

donari

srnnus appellare,

sime,

tradunl

bcne

Nazareni,

quem Deus suscitavit

isto astat coram vobis sanus

homines a u c l o r c s vitse pos-

qui disciplinam

nomine Jesu Christi

crucifixistis,

intercmistis

N . Q u a m v i s auctor vitaj propriaj Deus csse credatur, tamen quia et

in

i n q u i l , sciut omnis

9 1

hraei

y

quem

α morluis,

vo$

in hoc

. E t i l e r u m : Certis-

domus hracl,

quia

1)o-

tninumet Christum

eum Deu$ (ecit hunc Jesum quem

vos crucifixistis

G u m ergo a Doo e u m quetn J u -

.

96

v i v e n d i , manifestius doce, si valos, c r u c i G x a m vcl

daei c r u c i f i x e n m l D o m i n u m G h r i s t u m factum, l e -

mortuam v i l a m .

s l c t u r aposiolus, non i n occulto est

C.

Quanquam

non

homines

qui

disciplinam

nus gloria? i n l e l l i g e n d u s ,

vel certe

q u i sit D o m i q u i a Judaeis

i r a d u n t bcne v i v e n d i , sed Deus solus a u c l o r viiae

credendus est c r u c i i i x u s ; neque e n i m i n l a n l u i n

non rccte

c r r o r i s a b r u p l u m credo vos devenisse, u l F i l i u m

c r e d a t u r , tamen et si eum q u i est v i t a ,

m o r l u u m et c r a c i G x u m ex S c r i p t u r i s docuero, r u r -

Dei D c u m a Deo

sus ad a l i a te convertens,

Unde docomur per banc aposloli s e n l e n l i a m et i l -

d u m non vis

credere

v e r i t a l i , superfluas quaesliones movere non dcsinis. CAP.

iam a lc prolalam propbcUr vocein, D o m i n i

Q t u m D e u n i , aliquando b o m i n e m t a n t u m , aliquando

N . S i nolleiD credere v e r i t a t i , nunquam ea quas rae movent, i n m e d i u m discutienda proferrem.

vcro Deum e( h o m i n e m : ideo non cogimur

Tu

inlclligere

objeclis, nobis

Do-

frater Doroini d i c i t u r , fratrera e u m c r c d i m u s D c i .

C . V e r u m hoc oronino est quod non ego, agitur, tois pro me

Deum

c r u c i G x u m , co quod ab aposlolo

m i n u s gloriae d i c i l u r c r u c i G x n s , nec q u i a Jacobua

quasi superflua qurerentibus insultas. ipse dc quo

nomen

non s c m p e r D e u m signiGcare, sed aliquando t a n -

VII.

v e r o , d u m non, vales respondere

faclum D o m i n u m csse c r c d a t i s .

rcspondit

sed

CAP.

oLje-

c i i o n i b u s , leque s u u m adyersarium notans l o q u i -

G . De Jesn Nazareno, quod Deits sit, a r b i t r o r me

vi-

suGicicnler l a m ratione, quam etiam testimoniis i n

debitis, i o q u i t , vitam vestram pendentem in liyno, et

supcriore sermone docnisse, sed inGdelibus totum

t u r , i n Deuteronoinio non credeti$ ei

ad p o p u l u m Israel.

Ei

IX.

·*.

n i b i l est. De eo autem quod magnum errorein esse

N . E t q u o m o d o potesl v i t a per se pendere i n

j u d i c a s , Deum faclum D o m i n u m a Deo

Hgno? Deus ergo a Judaeis est crucifixus ? G . N o i i m i h i , sed propbetae crede d i c e n l i :

Si

D o m i n u m eum

afpgii homo Deum, quia vo$ configitis me gens tola 1N. F a l s u m est o m n i n o , nunquam hoc i n siasticis l i b r i s l e g i l u r , quamvis

scriptum

G b r i s l u m Deus fecit

f

quaBro

eccle- D m i n u s , faclus e s l a Dco D o m i n u s ? an c u m esset D o m i n u s , faclus e s l a Deo D o m i n u s ?

quia

N . Q u o m o d o , si csset D o m i n u s , a Deo Geret Do-

me vos gens tota.

m i n u s , cum Gat nemo q u o d c s l ? sed q u i a n o n erat

G . N o n e s l d u b i u m , i l a ut l u d i c i s , i n antiqua c o n l i n c r i editione,

cl

u t r u m , c u m esset Jesus, et tamen n o n essel D o -

sit i n

Malacbia propheta : Si suppiantat homo Deum, supplantati*

credere,

q u i a d i c t u m est a P e t r o de Jesn c r u c i G x o , quia

D o m i n u s , ideo a Dco factus d i c i t u r D o m i n u s .

i n novella vcro i l l u d quod a

G . E r a t crgo quando n o n e r a l Jcsus D o m i n u s ?

nobis est p o s i l u m . Verunri gi t i b i recens c o n l c m -

N . Non

ncnda v i d e l u r e d i l i o n i s auctorilas, audi A p o s l o l u m

G . Quomodo ergo d i x i s l i : S i esset D o m i n n s , n o n

clamanlera : Dominum

glorice crucifixum

, e

.

e r a l antequam

fiercl a Deo D o m i n u s , sed quia non erat Dominua, i d c o a Deo factus est D o m i n u s ?

C A P . VIII.

N. Q u i a , antequam nascerelur, n o n e r a t qtri fler€( D o m i u u s , nec posteaquam natus est, iacluft est

N . S i D o m i n u s glorke eruciflxus, Dcus crcdendus

· · M a t t h . x x v i , 26. J o a n . 14, 6, A c t . m , 14, 15. Dcut. x x v m , · · I C o r , II, 8. P s a l . x c i x , 3 . ' A c l . i v , 10. Acl. n, 36. 9 1

9 9

Geret D o m i n u s .

9 9

9

9 9

w

66.

u

Malach.

&

112

D I A L O U I , L I B . II.

141

D o r a i n u s , sed i n ipsa prorsus vulva u n i l i o n e F i l i f Α D e i faclus e s l D o m i n u s .

quidcm

passibileni

nullalemi*

prsedico : Deum autera carne passuiu omuino c o n -

C . A l t e r e r g o e s t F i l i u s D c i , alter Jesus q u i u u i l i o n e F i l i i D e i sit D o m i n u s ? N . Idem ipse est, sicut s u p c r i u s j a m d i x i , d i gnilale

C . Divinitatein

et a u c t o r i l a t e , non a u l e m secundum n a -

i i t c o r , q u i a Jesum C b r i s t u m D e u m v e r u m

agnosco.

N . N u l l o modo Deum passum c a n i e

proGleor,

quod i n S c r i p t u r i s sanclis n u l l a l e n u s l e g i l u r , scd C b r i s l u m passum c a r n c , sequcns F e l r u i n

aposlo-

l u m , fateor.

turas. C . S e c u n d u m n a l u r a s ergo duo s u n i , sed d i g n i tate et p o l e n t i a unus est F i l i u s , formain

et q u i ex

his

C Ego quidem u t r t i m q u c conGleor, c l D c u m passum c a r n e , c l C b r i s t u m passum cariie, quia C b r i stus super o m n i a Deus e s l . T u autein ideo refiigis

s e r v i accepissc credendus e s l ?

N . N o n s u n l duo i i l i i , u l l u somnias, sed u n u s

Deum

passum carne dicere,

e s t F i l i u s D e i , quera lamen i n duabus n a t u r i s unifis

credis Deum

c r e d i u i u s , q u i e l i a m , c u m essel i n forraa D e i , for-

n o n denegas, passum

mam

omnino qtiod D e u m

servi

accepit

C . A c c e p i l ergo F i l i u s D e i , c u m essel D c u s D o m i n u s , formam s e r v i , an boc credere e r r o r e m fa- ^

esse. Quod

quia O h r i s t n m

non

s i C b r i s l u m D c u m ossc

C b r i s l u m carne, passum

carne

hoc c s l

dicore,

C b r i s t u s q u i passusest, sinc d u b i o 5 5 5

quia

Deusesl.

N . S i i d i p s u m e s l D e u m passum carne,

quod

C b r i s l u m passuincarne dicere : crgo, juxta vos, n o n

lerU? N . Q u i hoc Don credit,

s o I u m F i l i u s , v e r u m etiam P a t c r C b r i s l u s , q u i a Dcus

prorsus paganus est.

C . S i ergo n o n e s l e r r o r , F i l i u m D c i D e u m , c u m esset Deus e l D o m i u u s , ulpote asqualis Deo P a l r i

p r o c u l d u b i o etiam ipsc est. C . N o n est

P a l e r C h r i s l u s , quamvis s i i D e u s ,

i n forma s e r v i , factum credere s e r v u m , q u i a boc

q u i a n o n ipsum est Deus, quod est C b r i s l u s . F i l i u s

etiam ipse de

autem ideo est C h r i s t u s , q u i a n o n

Ego

ipso

tervus tuut,

testatur, dicens

et

filius

ad

Pairem:

ancillce tuce ; non

est

1

sed q u i a ipse

est Deus

i d i p s u m est,

C h r i s t u s . Hac de causa

o m n i n o e r r o r F i l i u m Dei D e u m , secundum i d quod

utrumque c o n G l e n t u r C a l b o l i c i , et Deum passum

factus est servus, credere a Deo P a l r e , D o m i n u m

carne, et C b r i s t u m passum carne.

f a c t u m ; et i d c i r c o n o n , ut i u d i c i s , aliquando Deus U D t u m , aliquando bomo l a n l u m , aliquando

vero

CAP.

X.

N . S i Deus est C h r i s l u s , q u i s est q u i d i c i t J u -

Deus et b o m o , sed semper D o m i n u s intelligendus

dseis : Quid tne vultis occidere hominem,

est D e u s , et Deus inlelligendus e s l D o m i u u s , q u i a

tem locutus sum vobis

ηοη alter a Deo factus D o m i n u s praedicatur, n i s i Q Ϊ 8 q u i forroam s e r v i a c c i p i e n s , faclus cst

servus,

qui

verita-

?

8

C . Ille o m n i n o , de quo s c r i p l u m e s t : Quia qu Constantinopolitancr. N e c a l i u d voluit Nieephorus Callixtus, quando )D Praafalione a i t : καϊ ό Βυζάντιος αναγνώστης Θεόδωρος, et Byxantinui lecior Theodorm. N e q u e e n i m i d e s i B y z a n t i i n a t u m esse, sed lectorem B y z a n t i i egisse. Joannes Oamascenus orat. 3 Dt imaginibui u t i t u r testimonio T h e o d o r i h i s t o r i o g r a p h i C o n s t a n t i n o p o l i l a n i c x ecclesiastica H i s t o r i a de G e n n a d i o patriarcha GonstantinopolitaDO. A n e i boc, v e l a l i o T b e o d o r o historico B y z a n t i n o desutnpserit, d i v i n e u t a l i i .

NOTITIA (FIBRIC. Biblioth.

Qrmc.

ALTEBA.

c d . H a r l e s , t. V I , p . 127.)

T h e o d o r u s Ιστοριογράφος Κωνσταντινουπόλεως l a u d a t l i r β Joanne D a m a s c r n o l i b . I l l D* imagg., pag. 386 e d i t i o n i s i n s i g n i s Lequinianaa, q u i , p. 380, praBterea άναγνώστην sive lectortm C o n s t a n t i n o p o u fuisse refert ; q u o d firmant etiam N i c e p h o r u s , l i b . n , cap. 1 Hist.; auctor παραστάσεων χρονικών i n Combeflsii Originibus Constantinop., pag. 19 , c u i vocatur Θεόδωρος χρονογράφος άνα^Κοσθε** άναγνώσμασιν, et S u i ( i a s , q u i T h e o d o r u m YOcat τδν άπδ αναγνωστών τής

Μεγάλης Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. H i c , J u s t i n o et J u s t i n i a n o , ut v i d e t u r , i m p e r a n l i b u s c l a r u s , d u o b u s l i b r i s seripsit Compendium Historia eccUsiastica Iripartit» ex l i b r i s S o c r a tis, S o z o m e n i ac T h e o d o r i t i , q u o d exstat a vieesimo anno C o n s t a n l i n i M . usque ad o b i t u m C o n s t a n t i i . N a m q u a m v i s l u c e m hactenus n o n v i d i t , GrcBce taraen m s . fuit a p u d A l l a t i u m , q u i e d e r e YOluit, cujus c o d i c i s variis l e c t i o n i b u s S a m . T e n n u l i i , p r o f e s s o r i s Noviomagensis, m a n u d e s c r i p t i s f e l i c i t e r u s u s est V a l e s i u s ad eluendas e x t r i u i n v i r o r u m i l l o r u t n H i s t o r i i s m e n d a s , q o i etiara Prooemium G r s c e ac L a t i n e p u b l i c a v i t posl Prffifat. ad T b e o d o r . Nescio a n A i l a i i i i i l e l i b e r descriptus f u e r i i e codice V e n e t o S. M a r c i , cujus raentionem faciunt P o s s e v i n u s et i n catalogo I U S S . Y e n e t o r u m T b o m a s i n u s . C e r l e v i d e t u r extrema parte m a n c u s fuisse, q u i a Historice telam n o n usque ad c i t r e m a J u n i o r i s T b e o d o s i i p e r s e q u i t u r .

163

THEODORI LECTORIS

Pr»terea c o m p o s u i t et ipse s u o marte Hxstoriam

'

ecclesiasticam,

164

l i b r i s i l i d e m tltiohus, ab

e i t r e m i s t e m p o r i b u s T h e o d o s i i J u n i o r i s , i n q u i b u s d e s i n u n t Socrates, Sozoraenns e l T h e o doritus, ad J u s t i n u m i m p . Seniorem

u s q u e . H i Jibri d u o i p s i q u i d e m j a m d i u est q u o d

i n t e r c i d e r u n L E x s t a n l t a r a e n ex i l l i s άπδ φωνής Νικηφόρου Καλλίστου τοΰ Εανθοπούλου excerpta (α), Nicephoro etclesiastica

CalJisto dictante

servata. Gr®ce prodiere

cura E u s e b i i et a l i o r u m

Historia

, ex codice R e g i o ( q u o solo etiam V a l e s i u s u s u s ) , P a r i s . 15Μ, f o l . Latine vertit

W o l f g . M u s c u l u s , cujus i n t e r p r e l a t i o , ut Bibliothecas P a t r u m et alias*Latinas historicorura e c c l e s i a s t i c o r u m editiones supra i n E u s e b i o recensitas m i t l a m , exstal e t i a m i n Grfleco-Latina Genevensi,

1612, f o l . N o v i s s i m e

curu versione

et

praaclaris notis

Henr. Valesii , q u i

Fragraenta etiam T h e o d o r i alia ex S u i d a , T h e o p h a n e , Damasceno et synodo septima s u b j u n x i t , a d calcem T h e o d o r i t i , E v a g r i i a c P h i l o s t o r g i i , d e q u o r u m e d i t i o n i b u s jam d i x i . A d d e n d u m et Bislorice

eccksiasticas

αποσπασμάτων de expositioni&us fidei, q u o d e b i b l . V a t i c a n a

p r o d u x i t , e t c u m versione sua edidit Josephus M a r i a Suaresius ad sancti N i l i o p u s c u l a , pag. 614 ; tura q u « e T h e o d o r o Lectore afferuntur i n Originibus fisio i l l u s t f u t i s . U b i vero D a m a s c e n u s , n i De imaginibus, Theodori quos

Historia

ruemoravi

periode

eccles. q u a r t u m , secundus h o r u m duos

ConstantinopolUanis

a Combe-

p a g . 375, laudat τόμον sive l i b r u m renit intelligendus, quia

c o m p e n d i i ex Socrale, Sozomeno ac T h e o d o r i l o s i m u l

prores

computavit,

ut Suidas, q u i a C o n s t a n t i n i l e m p o r i b u s 'ad J u s t i m a n u r a pertexuisse Η storiaai

T h e o d o r u m s c r i b i t . Ita i n actione 1 s y n o d i v i i , t. 111 edit.

Biniance, p.

u b i laudatur

l i b e r q u i n t u s , Valesius ad T h e o d o r u m , pag. 580, raoriet πρώτου pro πέμπτου esse legendura. Alius

locus p r o d u c i t u r i n eadem

synodo

septima,

sive

Nicaena s e c u n d a , actione 5,

p n g . 609 s e q . (a) Valesius pulat ne N i c e p h o r u m q u i d e m p l u r a a l i o q u i inde i n Historias suas d e r i v a t u r u m , i n l e g r i s T h e o d o r i l i b r i s , sed excerplis i s l i s solummodo u s u m ease, eaque c u i d a m dictasse, atque ideo d i c i άπδ

φωνής Νικηφόρου, u t i L e o n l i i l i b e r De sectis, a T h e o d o r o abbale dictatus amanuensi s u o , i n s c r i b i l u r Ά π δ φωνής Θεοδώρου τοΰ θεοφιλέστατου άββά.

E C C L E S I A S T I C J E H I S T O R l / E L I B . I.

1C5

ΕΚΛΟΓΑΙ

i

ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ

I

ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ, ΑΠΟ ΨΟΝΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΕΑΝβΟΟΟΥΛΟΥ.

EXCERPTA

ΕΧ E C C L E S I A S T I C A

HISTORIA

THEODORI LECTORIS, ΕΧ O R E DICTANTIS

NICEPHORI CALLISTI, XAJSTHOPULI F I L H .

(Kx t d t t i o M Henrici Valesii repetita, additis variorum

adnotationibus et codicis Castellanl lectionum varietalc,

curanle Guillelmo Reading. Cantabrigi» 1720, fol.

.

)

Α Π Ο ΤΟΥ ΠΡΏΤΟΥ ΒΙΒΛΊΟΥ. ΕΧ L I B R O

α'. Θεοδόσιος 6 νέος έξελθών είς κυνήγιον, είς Α

PRIMO. 563

i . T h e o d o s i u s J u n i o r ad venationem fluvium

abreplus

fgrta-

Αβυκδν ποταμδν παραχθε\ς (I), ώς λέγει, τή έπιούση

sus,cuin in Lcucum

fuisset.ui

νυκτ\ έτελεύτησεν, κα\ ετάφη έν τή θήκη Αρκαδίου

refert T h e o d o r a s , sequcnti nocle mortuus est, et

του πατρός αύτου. Αέγει δέ ώς κα\ ή βασίλισσα

i n monunoenlo A r c a d i i patris ipsius s e p u l l u s . R e -

Ευδοκία απελθούσα είς

fert etiam T h e o d o r u s E u d o c i a m A u g u s l a m

Ιεροσόλυμα, ούκέτι

στρεψε* Μαρίνα δέ παρθενεύουσα

έν τοίς

ύπέβασι-

Hiero-

solyina profectam, non a m p l i u s r e v e r t i s s e : et M a -

λείοις. πρδ τού αδελφού έτελεύτησε. Καϊ δτι Χρυ-

r i n a m v i r g i n e m i n palatio anle f r a l r i s s a i o b i l u m e

σάφιον τον Τζουμάν άνεΖλεν ή Πουλχερία* κα\ δτι ή

vivie excessisse. A i l praeterea C h r y s a p h i u m , q u i et

Ευδοκία τή Πουλχερία τήν

εΙκόνα

τής

θεομήτο-

T z u m a s dictus e s t , jussu Pulcberia? eliam Eudociam

inlcrfcclum

ρος ( α ) , ήν 6 απόστολος Λουκάς καθιστόρησεν, έξ

fuisse. R e f e r l

Ίεροσολύμων άπέστειλεν.

l y m i t a n a ad P u l c b e r i a m misisse iniaginem m a l r i s D o m i n i , quani L u c a s apostolus

ab urbe

Hieroso-

depinxerat.

β'. Μαρκιανδς Ίλλυριδς τδ γένος, τριβούνος ών,

· 2. M a r c i a n u s o r i u n d u s ex I l l y r i c o , l r i b u n u s , p r o -

κροβεβηκώς έν ηλικία, έν πολέμοις γενόμενος άρι-

vecta j a m aelate, et i n b e l l i s strenuus, ab universo

•τος, άνηγορεύθη βασιλεύς έν τ ψ Έβδόμω , ύπδ Β e x e r c i l u imperator YALESII

renuntiatus

e s l i n Seplimo.

ANNOTATIONES.

(I) ΕΙς Aevxdv ποταμδν παραγθεΐς. Theodos i u s J u n i o r exercendi corporis causa ex urbe regia egressus, c u m inter venandum ex equo prolapsus ceset, i n fluvium L e n c u m decidit. U n d e e x l r a c l u s et Jectica Constantinopolim r e v e c t u s , sequenli n o c l e e y i v i s excessit, ut scribit auctor C b r o n i c i A l e x a n d r i n i . L e u c u s crgo fluvius fuit baud p r o c u l C o n s i a i H i n o p o I i , a candore aquarura ita d i c i u s , u t M e i a s a n i g r e d i n e . Idem p o r r o esse v i d e t u r quem

L j c u m vocat Cedrenus i n C l a u d i o , u b i de A p o l l o n i o Tyanensi i t a s c r i b i t : Και Λύχον δέ τδν ποταμδν έστοιχείωσεν, ώστε μή πλημμυρήσαντα τδ Βυ*άν· τιον καταλυιιήνασθαι, id cst, Lycum quoque omnem magicis quibusdam figuris ei incantationibus conse* eravit, ne exundans Byzai\tiorum urbi exitium ant noxam inferret. L y c u s c l i a n i d i c i l n r i n O r i g i n i b u t C o n s l a n l i n o p o l i l a n i s , p . 73, u b i infra l c m p h i m A p o s l o l o r u m fltixisse d i c i t u r .

VARIORUM. ( α ) Τήν είχόνα της θεομήτορος. tancti Slepbani Junioris.

De hac iinagine l o q u i t u r G c n n a n u s

palriarcha

a p u d aoctorem

Vilai

167

THEODORI LECTORIS

16|

U u i s l a t i m c o n s t i t u i l n e qtiis i m m e r a l o p r e t i o ad Α παντός του στρατού* δς ευθύς

γ'. Μαρκιανδς χα\ Πουλχερία έγραψαν Αέοντι τψ

5. M a r c i a m i s et P u l c h c r i a litterae s c r i p s e r u n t ad Leonem,

έκέλευσεν άρχοντα

4τΛ δόσει μή γίνεσθαι.

umgislratum p r o m o v e r e l u r .

πάπα

papam u r b i s Romae, q u i b u s o m n e m U l i

Τώμης,

πάσαν αύτφ αύθεντίαν

παρέχον­

potestalem tribuebant. Eae quoque jussionee i n -

τες ( δ ) . 'Ενετάγησαν δέ κα\ αύται αϊ κελεύσεις·

sertae s u n l a c l i s eynodi G h a l c c d o n e n s i s ; scripsit

Ιγραψε δέ βασιλεύς κα\ τοΓς καθ' έκαστον τόπον

c l i a r a imperator ad singutarom u r b h i m episcopos.

έπισχόποις. Λέων Λ

L e o autein cpiscopus m i r a b i l e m epistolam scripsit

έν Κικαία έλπιζομένην γίνεσθαι σύνοδον θαυμασίαν

δ επίσκοπος έγραψε πρδς τήν

ad s y n o d u m quae Nicaese congregaiida essc c r e d e b a -

έπιστολήν , ήτις

l u r : quae q u i d c m epislola i n s e r l a est etiam actis

χηδόνι έμφέρεται, κα\ ύπδ τού Ιστορούντος έντέτα­

κα\ έν τοίς πραχθείσιν

έν Καλ­

synodi C h a J c e d o n e n s i s , e l a Tbeodoro L e c l o r e h i c

κ ται.

referlur. δ\ Τ ώ ν απανταχού επισκόπων

5 6 4 ·*· C u m c x o m n i b u s locis episcopi c n n g r c -

Ιγραψε τή συνδδψ άπολογούμενος · κα\ τήν σύνοδον

m o r a b a t u r , l i i t e r a s scripsit ad s y n o d u m , sese e x cusane. Deditque o p e r a m u t synodus Chalcedonem

συναθροισθέντων

έν τ ή Ν ι κ α ί α , Μαρκιανδς διατρίβων έν θρ$κη ,

gati essent Nica?ae, M a r c i a n u s , q u i t u m i n TJiracia B

Iransferretur, propterea q u o d cuperet ipse inter^sse

έν Καλχηδόνι μεταγαγείν έσπούδασε, θέλων δι' έαυ* τού παρειναι έν τ ή συνόδω, κατά μίμησιν Κωνσταν­

concilio, juxla exemplum divini i m p . Genslanlini.

τίνου τού θείου. Ούτω τοίνυν ή σύνοδος έν Καλχη*

I l o c i g i i u r modo synodus C b a k e d o i w i a t r a n t l a t *

δ·*ν ι μετήλθεν, έν τ ψ ναψ Ευφημίας τής μάρτυρος.

E u p b e m u e m a r t y r i s ceiebiaiaw

Έ ν $ π*λλά ΧΛ\ αναγκαία διετυπώθη δόγματα τε

In bac synodo m u l t a necessaria dogmata ac ncgo*

καϊ πράγματα, ων ή γνώσις χα\ ή ωφέλεια πολυμε-

cst, e l i n ecclesia

tia c o n s t i t u l a s u n i : q u o r u m n o t i t i a u l i l i l a s ex ipsa a c t o r u m lcctione

et m u l l i p t e x

percipi

polest.

ρής ούσα, διά τής τ ώ ν πεπραγμένων δηλούται άνα* γνώσεως,

χα\ κζ* κανόνων (2) ή !κθεσ·ς. "Απερ

E x p o s i t i s u n t e i i a m canones v i g i n t i septem. Q u i b u s

άπαντα πράξαντες οί επίσκοποι, κα\ πάση τιμή ύπδ

o m n i b u s geslis, episcopi a b i m p e r a l o r i b u s b o n o -

τών βασιλέων τιμηθέντες

r a t i s i n g u l i ad proprias c i v i t a l e s remearunt.

Ιδίαν πόλιν κατέλαδον.

5. P u l c b e r i a A u g u s t a a d m o d u m p i a extrenuuft d i e m o b i i l , c u m rauha praeclare i n v i t a

gessisset,

έν εΙρήνη έκαστος τήν

ε'. Πουλχερία ή ευσεβής έτελεύτησεν (c) πολλά κατορθώματα ( ο ) κα\ πάντα τ ά εαυτής

πτωχοΐς

χαταλείψασα* &περ Μαρκιανδς ούχ άνέτρεψεν, άλλά cuncLique bona sua m o r i e n s pauperibus r e l i q u i a set. Ejus testamentum Marcianus infirmare n o l u i t : Q χα\ ταϊς χρείαις άπάσαις προθύμως ύπηρίτησεν» eed ad perficienda c u n c t a qua? illa mandaverat, l i -

"Εχτησβ

b e n t c r s u m p l u s s u b m i n i s t r a v i l . AkHficavit autem

λους, τδν έν Βλαχέρναις, τδν Χαλκοπρατίων, τδν

1

δέ κα\ εύκτηρίους οΓκους Πουλχερία πολ-

P u l c b e r i a eccleeias c o m p l u r e s : e a m scilicet quae

'Οδηγών (4),μεθ' ών καϊ τδν Λαυρεντίου τού μάρ*

est i a B l a c b e r n i s ; i l e m eam quae est i n G h a l c o p r a -

τυρός.

tiis ; a l i a m quoque quae d i c i t u r H o d e g o r u m ; item ecclesiam Sancti L a u r e n t i i m a r t y r i s . VARME LECTIONE&. 1

C o d . Gaslellani, έκτισε.

TALESH

ANNOTATIONES.

noster paulo anle s c r i p s i t . "Ην δ απόστολος Λου· (2) KC κανόνων. Gerte i n edilione Moguntina κΛς καθιστόρησεν. V e r b u m καθιστορήσαι proprie l o t i d e m n u m e r a n t u r canonee c o n c i l i i C h a l c e d o d i c i l u r de pictore q n i pnesentem aRquem d e p i n nensis. Graeci tamen addunt p n e l e r e a canonem git, q u e m ipse o c u l i s c o a t e n i p l a l u r . U l i t u r eodem v i c e s i n i u m o c l a v u m , q u i est de p r i v i l e g i i s sedia verbo Nicephorus i n l i b r o x v , capite c i i a l o : " H v Gonstantinopolilana?. Λουκάς ό θείος απόστολος χερσί καθιστόρει* ζώσης (3) ΠοΛΛα κατορθώματα. Hunc locum Tbeodori L e c i o r i s descripsit Tbeophanes i n G h r o n i c o , p . 9 1 , δτι καϊ τδν τύπον όρώσης, χα\ τήν ^άριν τ ή μορφή ένιείσης. Dicta p o r r o est ha»c basilica H o d e g o r u m , boc modo : Πολλά ποιήσασα κατορθώματα. eo quod ca3ci, meritis beata? V i r g i n i s , cujus i l l i c (4) ΤΟΥ ΧαΛχοπρατΙωτ, tbr Όοηγων. Tres basili cas i n bonorero beatas Mariae V i r g i h i s P u l c h e r i a D imago erat deposita, visarti recaperarent, n e c a m plius οδηγώ, i d est ductore opus h a b e r e n l , u t docet sedificavit G o n s t a n t i n o p o l i , seu p o l i u s i u x t a u r b e m Godinus i a l i b r o De origtmbtu Constontinopotitams, G o n s l a n i i n o p o t i m . De q u i b u s videndus est N i c e pag. 41 e d i i i o n i s Regiae. U n d e l u c e m aocipitmt ihoru3 in l i b r o x i v , capite 2, et i n l i b r o x v , cap. 1 4 . n Hodegis q u k l e i n deposuit imaginem Deipara?, v e r b a N i c e g h o r i quab p r o x i m e s e q u u n l u r , Ητις q u a m a B . L u c a evangelisla depictam E u d o c i a είκών έν τ ψ τριδουναλίω λεγομένψ πρώτως τδ ές A u g u s l a ad P u l c b e r i a m transmiserat, ut Theodorus δεύρο τελούμενο ν αυτή ίιβπράξατο. I d est, Ba>c

f

VARIORUM. (b) Tlacar αύτφ αύθεντίαν παρέχοντες. Marctanus \Λ epislola a d L e o n e m P . c c r t i o r e m e u m facit de synodo cogenda, c u i u l interesse d i g n c t u r h u m i l l i n t e eura rogat, locumque s i b i commodfssl* i n u m designare velit, q u o con^regatl episcopi, ea q u « catbolicas tidei prosint, s i c u l L e o s c c u n d u m ecclesiasticas regulas definiverit, suis suffragiis declarenU (c) ΠονΛχερΙα έτεΛεύτησεν. Pulcberia obiit a a n o 4 5 3 , u t MarcelUAua. et auctor G b r o n i c i

A l o x a n d r i n i , e l Idacius docent, postqttam yixerat 54 annos et aJiquol measea. Mox de B l a c h e r n i s , Dionysius Byzantius i n A n a p l o Bosphorico s c r i b U , B i a c b e r n a r u m nomen, anle m s t a u r a t u m a G o n a i a n tino M . B y z a n l i u m , loco v i c i n o a quodaiB i b i regnante fuisse i n d i l u m . C h a l c o p r a i i a v e r o , t r a c i o s f u i i u r b i s , u b i j a m a b ipsius G o n s i a n t i n i M . aevo habitabant J u d x i , a3ramentorum m e r c a l u r a m i b i exercenles, u t babet G o d i n u s , pag. 4 3 .

1C9

E C C L E S I A S T H L E HISTORIife L I B . J .

ς'.

*Ev τ α ί ; λιταίς ταίς γενομέναις

έν τ ψ Κ ά μ - Α

π ω (d), πεζδς Μαρ/ιανδς εξερχόμενος, πολλάς τοίς

6

170

· M a r c i a n u s a a supplicationes quse

Gampo, pcdcs extra civitatem

flebant

in

progressus, m u l l a t

δεομένοις δωρεάς παρείχεν. 'Ανατόλιον δέ τδν έπί-'

pecunias pauperibus e r o g a v i t . A n a l o l i u m vero u r b i s

σκοπό ν , προστρο (5) κατά τδ 16ος τ ώ ν επισκόπων

episcopuin l i o r t a l u s est u t , j u x l a m o r c m

της πόλεως, άπδ τού Ταύρου φορεί ψ φερόμενον, λι-

p o r u m u r b i s regise, a T a u r o usque ad C a m p u r a l e -

νανεύειν έως τού Κάμπου. Ό δέ Μαρχιανδν βλέπων

c l i c a vectus ad s u p p l i c a l i o n e m p r o c e d c r e t . V c r u r a

πεζεύοντα, χαΐ αύτδς πεζεύων έλιτάνευεν;

i l l e c u m M a r c i a n u m p e d i b u s inccdentem vidisset,

episco-

ipse quoque pedes processlt. ζ'. Μαρχιανδς γνούς τ ά έχ τών Ά φ ρ ω ν κατά τής

5 ( J 5 7 . M a r c i a n u s c u m didicisSeteaquag adversds

Τ ώ μ η ς κα\ τ ώ ν βασιλίδων γενόμενα, κινηθείς βα-

R o m a n i et i m p e r a t r i c e s facta f u e r a n t a V a n d a l i s ex

σίλιχώς, πρδς πόλεμον ηύτρεπίζετο. Συνέβη δέ αύ­

A f r i c a profectis, sicut i m p e r a t o r e m dccebat

τδν έξελθείν είς τήν λιτήν έν τ ώ Κ ά μ π ψ , τ ψ

motus, ad b e l l u m

νουαρίψ μην\ κς-' ( ο ' ) . Προχειρίζεται δέ είς

Ία-

conl-

se p a r a v i t . C o n t git a u i . m u t

βασι­

ad supplieationem procederet i n C a m p u m d i c x x t i

λέα Λέων τις, θρ$ξ μέν τ ψ γένει, τριβούνος δέ τήν

J a n u a r i i . E j u s a u l e m loco imperator c l i g i l u r L c o ,

άξίαν.

o r i u n d u s ex T h r a c i a , dignitate t r i b u n u s .

η'ι Τιμόθεο; τδν Μαρκιανού αίσθόμενο; θάνατον », Β

8. T i m o t b e u s , a u d i t a M a r c i a n i niorte, a d v c r s u s

χατά Προτερίου κινείται, κα\ τούτον έν τή κολυμ-

P r o t e r i u m i n s u r g i t , e u m q u c i n b a p l i s t e r i o ecclesiac

βήθρα τής εκκλησίας

o c c i d i , et cadaver

σφαγήναι παρεσκεύασε, κα\

ejus per u r b e m t r a h i et i n c e h -

τδννεκρδν συρήναι, και πυρ\ παραδοθήναι. Τιμό­

dio c o n s u m i c u r a v i t . P o r r o

θεο; δ Αίλουρος, πρ\ν ή άναιρεθήναι Προτίριον, με-

rus, anlequam

λανείφ τιν\ χρησάμενος (6), νυκτδς έν τοις τών μο­

q u i b u s d a m ac m a c h i n a m e n t i s iisus, noctu cellas m o -

Prolerius

b i c T i m o l h c u s AL\uocfciderelur, praestigiis

ναχών χελλίοις περιερχόμενο; , έξ ονόματος eκάλε ι

n a c b o r u m c i r c u i b a t , singulos monachos n o m i n a -

έκαστον μοναχόν. Εκείνου δέ υπακούοντος, έλεγεν

t i m appellans. C u m q u e

δτι εΤς μέν .είη τ ώ ν λειτουργικών πνευμάτων · απ­

spondisset, ipse u n u m ex angelis se esse dicebat,

εστάλη δέ πάσιν είπείν, ίνα Προτερίου μέν τήν κοι-

ad b o c m i s s u m ut s i n g u l i s d e n u i U i a r e t ne P r o t e r i o

νωνίαν φεύξωνται, Τιμόθεον δέ τδν Αίλουρον έπίσκο-

c o m m u n i c a r e n l , scd u l T i m o t h e u m

is q u i n o m i n a l u s erat r e -

j£lurum c p i *

Y A K h E LECTIONES. • C . πυΟόμενος θάνατον. VALESll

ANNOTATIONES.

itnago primum in loco qui Tribunal dicitur, miraculum C illud quod hactenus ab illa fieri $olet, perpetravit. Q u i b u s verbis indicat N i c e p b o r u s sua etiam aelate caeeos a d i l l a m imaginem D e i p a r a lumen o c u l o r u m rccuperasse. (5) 'Ανατόλιον τδν έπίσκοπον προστρο... S c r i b o προέτρεψεν v e l προετρέψατο, i d e s t : Anatolium vero urbis episcopum hortatus est ut juxta morem epitcoporum urbis regice, α Tauro usque ad Campum lectica veclus ad supplicatwnem procederet. De s u p p l i c a t i o n i b u s p u b l i c i s quae flebant iti C a m p o , v i d e n d o s est Cedrent» et r e l i q u i c h t o n b g r a p b i , i n rebus T b e o d o s i i Junitfrig, Ubi ajjunt de P r o c l o C o n s t a n tinopoleos episcopo; et d e h y m n o Trisagio p r i m u m i n s l i l u t o . E r a t autem Gampus iste i n Septimo, i n q u o m i l i t e s e x e r c e r i solebant, ut docct T h e o p h a n e s i n P h o c a . U b i e l i a m aetaie Phocae, G a m p u m i l l u m e x t r a u r b e m fuisse testatur. P o r r o h i c locus T b e o d o r i L e c t o m exstat etiam i n T h e o p h a n i s G h r o n i c o , pag. 94< sed v e r b i s p a u l u l u m i m m u t a t i s . (5') 7ϊρ ΊαγοναρΙψ μηνϊ κς'. P o s l haec verba n o t a n d u s est a9teriscus. D e s u n i e n i m n o n n u l l a , quae s i c auppleri possunC : "Εκτη δέ εφεξής ήμερα έτελεύτησεν. i d est, Sexto autern post die abiit e tiila, pridie Katenda* Februarias. Male apud Tbeophanera i n C h r o n i c o s c r i p l u m e s i , p r i d i e Kalendae Maias. I d e n i m refellit ipse T b e o p h a n c s , q u i paulo post a c r i b i t L e o n e m Marciano mortuo subrogatum fui&se m e n s e F e b r u a r i o . E r a t h i c annns G b f i s i i 457. — }

D

A u c l o r G h r o n i c i A l e x a n d r i n i b a b e l : Hit consulibu* (Gonstantino s c i l . e l R u f o , anno G b r . 457) obiit diem $uum Marcianus Aug. Vixit annos 6 5 , et creatus eti ab exercitu itnperator Leo Magnus, menu Peritio VII IdusFeb. Regnavit annos 16. Dies itaquc nalalis i m p e r i i L e o n i s f u i l septima mensis F e b r u a r i i , q u o niense etiam e u m i m p e r i u m iniisse docet T b e o d o r u s , i n i r a , i n fine l i b . u : Leo Augustus t m perare cwpit indictione decima, mense Februario coronalui ab Anatolio patriarcha. A n t . PAGI ad a n n . 457, n . 2. (6) MsAdrela tirl χρησάμενος. Hunc Theodori Jocum d e s r r i b i t N i c e p b o r u s i n capile 16 l i b r i x v . quibusdam adjectis i n ^ u n c m o d u m : Μελανεία τινί κα\ άσ6όλη χρισάμενος νυκτδς τά καταγώγια τών αοναχών διερχόμενος* έκάλει Ικαστον έξ ονόματος οιά τίνος σχοινοτενούς κα\ έπικένδυ καλάμου. Id c s t , Fuligine niqroque colore obtitus, noctu circum monachorum cellasobambuiavit, singuldindminatim appeilansy per catamum scirpeum excavatum. S e d d i f l i cullas h i c se offert, c u r T i m o t b e u s fuligine o b l i t u s esse v o l u e r i t , q u i se angelum esse fingebat. Neque e n i m b i c color angelis convenit. Quare p r o με/ανεία, l i b e n t i u s s c r i p s e r i m μαγγανεία, ut legitur i n C b r o n i c o T h e o p h a i i i s . p a ^ . 9 4 , u b i h i c locus T b c o dori describitur. Mihi quidem videiur Timolhcua o b hanc cau6am cognominatus esse i E l u r u s , i d est F e l t t , quod instar felis s c u seluri, n o c t u o b a m b u * lare solitus esset.

VARIORUM. (d) Αιτάΐς γενομέταις kv τφ Κάμπψ. Byzantii, terraemotu c o n s t e r n a t i , q u i anno 50 T h e o d o s i i J a n i o r i s a r b e m p e r quatuor menses continuos c o n c u s s i t , extra u r b e m έν τ ώ λεγομένω Κάμπψ, i»upplicationibus una c u m u r b i s cpiscopo vacaverc, u t l i a b e n t T h e o p h a n c s , abctor C h r o n i c i A l e x a n d r i i i i , C e d r e n u s , C o d i i u i s , el alii passim. Hujus PATAOL, G a . L X X X Y I i

porro supplicationis seu LitaniaB memoriam q u o t a i i nis deinceps factam disciraus e G b r o n i c o A l e x a i u d r i n o , b i s v e r b i s : "Οθεν κα\ ή μνήμη κατ* έτος επιτελείται τής Λιτανία; μέ^ρι και νύν έν τψ Κάμπο) υπέρ τ ή ; τού φιλάνθρωπου θεού μακροθυ* μίας. ( D u C A N G I L S in CPoli CJtri&tiana, l r b . U , pag. 1 4 1 . ) Q

171

THEORORI LECTORIS

s r o p u m eligerent, semctipsum c u n c l i s nianifeslc Α πον designans. 9 . A u l u n i s , v i v e n t e a d h u c P r o t e r i o , ab episcopis q u i d e p o s i l i faerant,

ordinatur. Slalimque

turbis

172

προχειρίζωνται,

έαυτδν

δήλον

π^σι

ποιών,

θ'. Ό Αίλουρος, ζώντος τοΰ Προτερίου, ύπδ καθηρημένων επισκόπων χειροτονείται, κα\ ευθύς θο­ ρύβων κα\ ταραχών τήν Έκκλησίαν έπλήρωσεν.

ac tumultuatione E c c l e s i a m i m p l e v i l . 10. Magnus Jacobus N i s i b i e r a l o r i u n d u s . Q u a n -

ι'. Ό Νισιβινδς ήν ό μέγας Ιάκωβος (7). "Οπως

ta a u t e m v i r l u t e p r s d i l u s fuerit, apparet e x r n i r a -

δέ ή ν ενάρετος Ιόειξε τδ περι τάς πλυνοόσας Ε λ λ η ­

culo quod factum est i n p u e l l i s q u i b u s d a m g e n l i l i -

νίδας κόρας έν τ7) πηγή, α ι τίνες έπ\ τω

bus, quse lavabant i n fonle. Hae e n i m

posl imprc-

Ιακώβου έπολιώθησαν (e), καϊ ή πηγή έξηράνθη*

c a l i o n e m Jacobi i n c a n u e r u n l , et fons ipse e x a r u i t .

ήν, εύξάμενας πάλιν, άπεκατέστησε* τάς μέντοΓκό-

Quem

m o x Jacobus

o r a t i o n i b u s suis r e s l i i u i t :

£ήματι

ρας πεπολιώσθαι κατέλιπε. Δει είδέναι δτΓούτος Ι ά ­

porro

κωβος ό κατά τδ θαύμα τδ περ\, τήν πηγήν (8J κα\

est J a c o b u m h u n c , q u i istud m i r a c u l u m i u fonte et

τάς κόρας ποιήσας, ούκ Ιστιν δ άντιγράψας πρδς

i n puellis p e r p e l r a v i t , aHum esse ab eo q u i ad e n -

τά έγκύκλια. 0$τος · ό Νισιβινδς, έν τοις Κωνσταν­

cyclicas l i l l e r a s r e s c r i p s i t . N a m Nisibenus q u i d e m

τίου ήν χρόνοις. Πλην κα\ ούτος ό δεύτερος Ιάκωβος

ille v i x i t t e m p o r i b u s G o n s t a n l i i . H i c lamen j u n i o r

μέγας ήν έπ\ θαύμασιν, ώς φησιν έν τή Φιλοθέω

Jacobus m i r a c u l i s q u o q u e c l a r u s f u i l , ut lestalur

Ιστορία (9) ό θεοδώριτος.

puellas vero ipsas canas r e l i q u i l . S c i e n d u m

Theodoritus i n historia Pbilotheo. 566

H « T h e o d o r i t u s arcam magno Jacobo ad

ια'. Λάρνακα ήτοίμασε (10) θεοδώριτος πρδς τ α -

anle

φήν τ ώ μεγάλω Ίακώβω. Συνέβη δέ προτελευτήσαι

J a c o b u m e v i v i s excessit. N i h i l o m i n u s lamen m a -

τδν θεοδώριτον. Πλην κα\ ούτος έν αυτή ετέθη ό μέ­

gnus Jacobus i n ea arca dcpositus est.

γας

sepullurara

paraverat.

Yerum

Tbeodorilus

12. S y m e o n o r i u n d u s f u i l e x vico S i s a n , q u i p r i -

Ιάκωβος.

ιβ'. Συμεών, άπδ κώμης ήν Σισάν, κα\ πρώτος

m u s s l a n d i i n c o l u m n a e x c r c i l a l i o n e m excogitavit.

τών κιόνων επιτήδευμα έπενόησε

V i r a u l e m fuit prseslanlissimus, ut testanlur l i b r i

ώς δηλοΰσι τά περί αύτδν "συγγράμματα.

μέγας γενόμενος,

de cjus vi(a c o n s c r i p t i . 4 3 . M o r t u o A n a l o l i o , Gennadius presbyter E c elesiaeCP. i n ejus

locum substiluitur: simul Π Ο ­

ιγ\

'Ανατολίου

τελευτήσαντος,

χειρίζεται, πρεσβύτερος τής

Γεννάδιος

Εκκλησίας,

προ»

'Ακακίου

τοΰ Όρφανοτρόφου συμψήφου γενομένου (11). ΠροΙΏ i n a l o q u o r u m d a m suffragiis A c a c i o , O r p b a n o l r o p h i i p r a p o s i l o . P o r r o G e n n a d i u s oeconomium Q εβάλετο δε Γεννάδιος Μαρχιανδν οίχονόμον, τής των Ecclesiae c o n s t i l u i t M a r c i a n u m , q u i ex G a l h a r o r u m

Καθαρών δντα θρησκείας, είς τήν Έκκλησίαν μετελ-

secla ad E c c l e s i a m c a l h o l i c a m transierat.

Οόντα. "Ος αμα τ ψ γενέσθαι οίκονόμος, τά προσφε-

m u l atque

Hic si-

oeconoroos factus est, decrevit u t q u i e

ρόμενα έν έκαστη Εκκλησία, τούς τού τόπου κλη-

VAIUiE LECTIONES. * C . a d d . γάρ. VALESIl

ANNOTATIONES

(7) Ό Νισιδινύς ήν μέγας Ιάκωβος. N o n dubito t c r p r e l a l i o n e ejus apparet. S i c c m m v e r t i t : Suffraquwi s c r i b e n d u m §U, δτι Νισιβινδς ήν, e l c . S i c e n i m gatore ejus Acacio orpbanorum autritore. A t q u i σΰμincipere s o l e n l h u j u s m o d i e x c c r p l a . P o r r o h u n c φηψος hoc l o c o n o n significat suffragalorem. Q u i d T b e o d o r i i o c u m descripsit N i c e p b o r u s i n l i b . xv, e n i m prodesse polerat G e a n a d i o suffragium A c a cap. 2 2 . S e d g r a v i l e r b a l l u c i n a l u r . N a m Jacobum c i i ? σύμψηφοι d i c c b a n l u r a Graecis, q u i c u n q n e m o n a c h u m q u i L e o n i s A u M i s l i l e m p o r i b u s vixtt et populi clerique suffragiis s i m n l n o m i n a l i erant ad c n c y c l i c i s ejus respondit,- confudit c u m Jacobo D episcopalum gerendum. P l u r e s c n i m i n i l i o p r o Nisibeno q u i C o u s l a n t i i leroporibus v i x e r a t , et p o n i consueverant, doncc c o n s p i r a n i i b u s o m n i u m roiraculum i l l u d de p u e l l i s canitie respcrsis perpesuffragiis unus electus fuissel. H i σύμψηφοι et Iraverat, t e s t e T b e o d o r i l o i n P b i l o t b e o . P o r r o ambo συμψηφίζεσθαι d i c e b a n t u r . S i c Tbeopbanes i n isti J a c o b i p a l r i a N i s i b e n i f u e r u n l , ut notavi ad C b r o n i c o pag. 116, u b i de electione P a l l a d i i c p i librum secundum Evagrii. scopi A n l i o c b e n i l o q u i t u r , ha3C addit, συνεψηφίσθη δε Παλλαδίφ κα\ Ιωάννης ό Κωνσταντίνου κα\ (8) Ό κατά τό Θαύμα αερϊ τήν χηγήν. Scri'Αναστάσιος ό Σιλεντιάριος, ό κακώς βασιλεύσας. b e n d u m v i d e t u r ό τούτο τδ θαύμα. QuaB i n i e r p r e s , v i r a l i o q u i doctus e t d e Hlteris bene (9) Έν τή ΦιΛοθέω Ιστορία. L o c u s T b e o d o r i l i m e r i l u s , i i a v e r t i t : Cum Palladio etiam elerti sunt quem indicat T b e o d o r u s nosier, exstal i n capite 21 Joannes Constantini, et Anastasius Silentiarius, e l c . PbUolhei. Sed vertendum erat, Una cum Paliadio quorumdam (10) Ααρνακα ήτοίμασε. Idem de sc tcstatur suffragiis nominati sunlJoannes Constantini filius, e l c . T h e o d o r i t u s i n H i s t o r i a P b i l o l h e o capiie jam citato, Idem fere significal v o c a b u l u m υποψήφιος, de q u o ' pag. 866 e d i l i o n i s J a c o b i S i r m u n d i , κατεσκεύασα vide quae notavi ad l l i s l o r i a m S o z o m e n i . P o r r o οέ κάγώ θήκην έν τ φ τ ώ ν αποστόλων καλλινίκων b u n c T b e o d o r i locum descripsit N i c e p h o r u s i n σηκφ. etc. cap. 16 l i b . x v , u b i vocabulum i l l u d σύμψτφος (11) Σνμ'φ'ήζρου γενομένου. Hujus v o c a b u l i r e t i n u i t . Sed Joanncs L a n g u s i l l u d n o n i n t e i l e x i t . significalioncm n o n intellexit M u s c u l u s , ut c x i n YARIORUM. (e) ΈποΛιώϋησαν. P u c l l i s banc pccnam idco irrogavit Jacobus, q u o d , cum ipse fontem prwteriret, inquo pannos lavabant, habitum ejus nihilrcver i t e , exuto pudore, et perfrkta fronle, impudcnti-

busquc oculis dkinum hominem conspkiebant, n& capita operieitles, firc vestes quas succinxcrant dcmittentes, u t n a r r a l T h e o d o r i l u s i n P h i l o l b e o .

Π3

E C C L E S I A S T l C . i l H I S T O R L E L I B . I.

17l

peaobc χομίζεσθαι διετύπωσε ν, Ι ω ς τούτου τ^ς με- Α i n onaquaque E c c l e s i a oilerebftnlur, clerict ejusdem E c c l e s i a i a c c i p e r c n t : cern ad i d l c m p u s m a γάλης Εκκλησίας πάντα κομ'.ζομένης (12). grta E c c l e s t a , i m i v e r s a accipere s o l e r e l . ιδ\ Αέων ένομοθέτησβ (15) τήν Κυριακήν παρά

14. L c o i m p . lege l a l a ctmstituit ut die D o m i -

πδαεν άργείσθαι (/), άπρακτδν τε εΤναι κα\ σεβασ­

n i c o c u n c t i f e r i a r c n t u r , isque dies ab o m n i operc

μών

vacmis esset ac venerabrlis.

και τούς

κληρικούς παρά τ ψ έπαρχω τών

πραιτωρίων μόνον άποκρίνεσθαι.

clerici

%

Constiluit eliam ut

apud s o l u m praefcctum

prauorio

convcni-

tentur. 15. l l t c Gennadius

ιε'. Ούτος ούδένα έχειροτόνει, τδ Ψαλτήριον μή έξηράνθη, τού έν τάξει

ncmincm

ordinabai, qui

P s a l t e r i u m n o n sciret m e m o r i t e r . S u b codem G e n -

γινώσκοντα. Έ π Ι Γενναδίου, ή χε\ρ τού ζωγράφου

nadio p i c t o r i s eojuedam manus c x a r n i t , q u i C b r i -

Διδς, τδν Σωτήρα γράψαι

τολμήσαντος* δν δι* ευχής ίάσατο Γεννάδιος. Φησ\ δέ

s t u m J o v i s speeie deptngere

δ Ιστορών (14), δτι τδ άλλο σχήμα τού Σωτήρος, τδ

Gennadius

ουλον κα\ όλιγότριχον, υπάρχει τδ άληθέστερον.

S c r i b i l p o r r o Tbeodorus

ansns

fucrat. S e d

pictorera p r e c i b u s suis m o x sanavir.

gis c o n s e n l a n c u m

nosler melius e s s e e t n i a *

veritati,

Ghristum alia

forma

Β pingere, c r i s p o s c i l i c c t et r a r o c a p i l l i t i o . ις'.

Έλευθερίω τ ψ μαρτυρι δι' ένα κληρικδν τού

16. E l e u l b e r i o m a r t y r i a b q u e m d a m

ναού αυτού, έδήλωσεν ό Γεννάδιος, δτι Ό στρατιώτης

ejus d c r i -

c u m Gennadius s c r i p s i t i n h u n c m o d u m : M i l e s

σου άτακτει * ή δώρθωσον τούτον, ή ίκκοψον. Ό δέ

tuus d i s c i p l i n a m n o n s e r v a l . T u i g i l u r a u l e n i e n d a

ευθύς έτελεύτησεν ώς κακότροπο; \

»llum, a u t dele. S t a l i m q u e m o r t u u s cet c l e r i c u s , titpole q u i m a l i s m o r i b u s essei prseditus.

ιζ'.

Έπ\ Γενναδίου Στούδιος (g) έκτισε τδν ναδν

17.

IIujus G e n n a d i i temporibus, 367

τού * Αγίου Ιωάννου, χαΐ μοναχούς έκ τών Α κ ο ί μ η ­

ccclesiam

τ ω ν ένεκατέστησε.

Studius

S a n c l i J o a m i i s e x s t r u x i t , et monachos

Γρατήσιμος δέ δ πραιπόσιτος*

c x Acasmitensibus i n ea c o l l o c a v i t . G r a l i s s i m u s

τδν τοΰ Α γ ί ο υ Κυριακού (15), έν ψ και τδ μοναχι­

v c r o prsepositus sacri c u b i c u H , e x s t r u x i t E c c l e s i a m

κών σχήμα έλαβεν, άρα έπλήρωσε τά πραιποσίτου.

Sancti C y r i a c i , i n q u a etiam

monacbi vcslem as-

s u m p s i t , bimulque praepositi m u u u s i m p l e r e n o n destitjt. ιη'. Δανιήλ ό θαυμάσιος έκ τής Συμεώνος μάν­

18. D a n i e l , v i r plane a d m i r a n d u s , ex

δρας έλθών, τ ψ στύλω έπέβη τ ψ έν τ ψ Ά ν ά π λ ω .

Symconis

^ monaslerio profectus, c o l u n m a m q u s e s t i n A n a p l o consccndit.

ιθ*. "Ανθιμος χα\ Τιμοκλής, οί τ ώ ν τροπαρίων ΒοιηταΙ (Λ) κατά

φατρίας

1 9 . A n l b i m u s ct T i m o c l e s ,

διηρέθησαν (16). Ά λ λ ' VARLE

δη duas facliones

divisi sunl.

I r o p a r i o r u m poela?» E t i i quidem q u l

LECTIONES.

* ώ ς κακότροπος des. i n C . VALESJI

ΑΝΝΟΤΑΤΙΟΝΕή

(12) Τής μεγάΛης 'βχχΑησίας πάντα χομιζομέ(15) Tbr tov άγϊου kvpianov. S c r i b e n d u m cst Κυριακού, u l l e g i t u r apud T h e o p h a n e m i n Chronictt γης. Descripsit h u n c l o c u m Nicephorus i n c a p . 22 p. 9 7 , u b i h u n c T h e o d o r i n o s l r i l o c u m d e s c r i b i i . l i b . x v . Sed v e r b a p a u l u l a m i m m u l a y i t h o c m o d o , ρςς εκείνου πάντα τής καθόλου Εκκλησίας κομιζο(16) Κατά φατρίας διηρέθησαν. Pessime M u s c u lus vertit, Conlra fraternitalem divisi sunt. Quasi νης. U b i n o l a n d u m est N i c e p b o r u m majorem legeretur κατά φατρίας. Φατρία Graece d i c i l u r , E c c l e s i a m vocare τήν καθόλου * n o n quod reliquae factio. U n d e Φατριάςειν e*t dUsitUum excitare, ct Ecelesise h u i c subjecta», n o n essent catholicae : sed populum in factiones dividere. Vetus auctor a p u d p e r excellenfiam quamdam niajor E c c l e s i a p a t f i a r S u i d a m i n v e r b o φατρία· Αναστάσιος, i n q u i t , c h a l i s dicebatur G a i b o l i c a . S i c E p i p b a n i u s i n bce r e s i A r i a n o r u m h a u d p r o c u l ab i n i l i o , C a t h o l i c a m D ό Σιλεντιάριος έπ\ Ευ φη μ ίου πατριάρχου Κωνσταντίνου πόλεως καθέδραν χατασκευάσας μετά τίνων E c c l e s i a m vocat maiorem E c c l e s i a m u r b i s A l e x . , έφατρίαζεν. P o r r o A n l h i m u s et Timocles eas quae aubjeclas habebat plures rainores Ecclesias. facliones e t c i l a s s c v i d e n l u r i n E c c l e s i a G P . , licet (15) Αέων ένομοθέτησε. H u n c l o c u m exscripsit T h e o d o r u s noster i d aperte non dicat. V i d c u l d i N i c e p h o r o s i n capite j a m citato, ) i b . x v , autem fuisse p r e s b y t e n . A i l e n i m Tbeodorus cos (14) Φησϊ δέ Ιστορών. Hunc Theodori locom q u i Cbalcedonensem synodum s e c l a b a n l u r , c o l d e s c r i p s i t Tbeopbanes i n C h r o n i c o , p. 97, suppresso lcctas cgissc ctim A n l h i m o . A n l b i m u s ergo p r e s t a m e n ejue noraine.

5

4

VARIORWI. plum magno Priecursori posuii circa ann. 4 6 2 . C y r i a c u m quod a t l i n e t , e u m B o l l a n d u s recenset i n t l r t r i g i n l a septem m a r l y r e s i E g y p t i o s q u i passi s u n i die 28 J a m i a r i i , anno incerto. E c c l e s i a ejus C P o l i condita fuit e x i r a p o r l a m A u r e a m , ut habet T b e o phanes. (/ι) 01 τών Τροπαρίων ποιηταί. T r o p a r i a sunt h y m n o n u n c c d e s i a s l i c o r u m gcnug, de q u i b u s Vidc» c l . C a v c n m i n Disscrtarione dc l i b r i s c l oilicii^ e c c l c s i a s t i c i s , ad calcem sccund.e p a r l i s Ili6tdru2

(f) Τήν Κνριακήν χαρά χάσιν άργεισθαι. Ha-c e s l 54 iDterGonattlutiones L e o n i s i m p . q u a vetitum e s t n e ruelrci d i e D o m i n i c o a l i q a i d IIV agris opcris f a c e r e n t , aici»t olHtt i i a indultufii foit. V i d . Sozotn. p a s . 19, n o t . « . (g) Στούδιος. t>e h o c S t u d i o M i c b a c l S l u d i l a i n v i u T h e o d o r i Studitae: Venerat ab urbe Roma vir genere et opibus prwstans, Studius nomine, (Euprepium lingtta nostra vocare solet), qtti et Patricii et eonnUis honorem fuerat adeptus. Hic cnm in hac urbe (CPoli) domkUiitm colbcasset, pr. . *ϋ δέ Φήστος λάθρα μάλλον βασιλεί πρασιών ύπετίεϊ: έπίσκοπον παρά τδ IQo;. Neque e n i m haBC c o n Οει ίκανώς έχειν κα\ Άναστάσιον τδν πρόεδρον suetudo fuerat R o n i a n o r u m i u c l c c l i o n e episcopi Τ ώ μ η ς πείθειν τ ώ Ζήνωνος ένωτικψ συντίθεσΟαι," u r b i s Roma2, ut d e c r e t u m seu psepbisma fiorel de κα\ αύτόχειρα τούτω υποσημαίνειν. I d e s t , ut L a n - e l e c l i o n c ponliUcis R o m a n i . H u j u s m o d i c n i m d e gus vertit : El Festus in secreto colloquio imperatori c r c i a fiebant i n c l o c l i o n c m e t r o p o l i l a n o r u i n , u l significavit, Anastasium Romanum anlistitein se fadocet canon 28 synodi Chalcedonensis. Sed neque cile adducere posse ut Zenonis Henotico assenliretur, haRC e x p o s i l i o m i h i satisfacil. N a m ct i n p a t r i a r eique manu sua subscriberet. C c r l e v e r b u m ύπc h a r u m electione d e c r c t u m fieri consueverat, c l έθετο i d significat. S i c c n i m T b e o d o r u s n o s l c r i d o m n i u m e p i s c o p o r u m s u b s c r i p l i o n c f i r m a r i , u l dov e r b u m u s u r p a v i l paulo antc, u b i de quodain s i c a cct T h e o d o r i t u s i n l i b . n HUt. r.ap. 3 1 , agens dc r i o agit, q u i E u p b e m i u n i occidere, >oluerat. Y e o r d i n a l i o u e M e l c t i i A n l i o c b c n s i s c p i s c o p i . Dicftnr u m apud T b e o p b a n c m i n G b r o n i c o , pag. 125, d u m i g i t u r cst p o t i u s , l u n c praUer consuctudineiii ,

:

K

:

M

Ι

Ί

Λ

Λ

VARIOKUM. (t?) 'Αναστάσιον. Anastasius II, G e l a s i i s u c c c s sor, o r d i n a l u s f u i l d i c vicesima q u a r l a meiisis K o v c m b r i s anni 496. Obiit p i c s c p l i n i a dccitua

1

N o v e m b r i s a n n i 493. V a c a v i t sedes dios q u a l u o r . T u m o r d i n a l u s cst S v i n m a c b u s . PAGILS.

103

·

ECCLESIASTI&E H I S T O R L E LIB- ΙΪ.

191

ρέντιος. χειροτονούνται ούν δύο, ύπδ μεν τών πλειό- Α scopus c l i g e r c i u r . D u o itaque o r d i n a l i sunt. Et a νων, έκ τών διακόνων Σύμμαχος · έκ δέ τών άλλων,

niajori q u i d c n i parle o r d i n a l u s c s l S y m m a c l u i s ,

Λαυρέντιος. Δι* ού; κα\ φόνοι, κα\ άρπαγα\, και άλλα

uuus ex d i a c o n i s ; ab aliis v c r o L a u r c n t i u s . Q u i b u s

μυρία κακά κατά τήν "Ρώμην γεγόνασιν. Όσαύτως

de causis esedes ac d i r c p l i o n c s , ci alia mala i n n u -

τριών ένιαυτών (χ) κρατησάσης τής τοιαύτης συγχύ­

m c r a b i l i a Roma? sunt perpetrala. C u m q u e

σεως, θευδέριχος ό "Αφρός (6ο)

modi

κρατών τότε

' Ρ ώ μ η ς , εΕ κα\ Άρειανδς ή ν , σύνοδον ποιησάμενο;,

Σαμμάχψ μ:ν

'Ρώμης έκύρωίε.

τήν

τής

R o m a perseverasset,

επισκόπων

έπισκοπήν

p c r l u r b a l i o trcs continuos annos Tbcodoricus

bujusi n urbe

Afer, q u i t u m

Romae regnabat, quamvis secla essct A r i a n u s , c o l -

τής

lccta tamen episcoporum

Λαυρέντιον δε εις μίαν έπισκο­

episcopalum

synodo, Syniniacbo q u i -

πήν πόλεως ονόματι Νοκερίας ένεΟρόνισε. Λαυρέν­

dem

u r b i s Romse c o n i i r m a v i l : L a u -

τιος δέ ούχ ήσύ/ασεν, άλλ* έ*τι τής επισκοπής Τ ώ ­

r e n l i u m v c r o cujusdam u r b i s , quai N u c c r i a d i c i l n r ,

μης έφίετο. "Οθεν δ Σύμμαχος καΟαιρεΟήναι τούτον,

episcopum constituit. L a u r e n l i u s tanien b a u d q u a -

κα\ έξορισθήναι παρεσ/εύασε • Κα\ ούτω; ή στάσις

quam q u i c v i t , sed episcopatum u r b i s R o m x

έπαύσατο.

a n i L i r c non d c s l i l i t . Quam ob causam c u m deponi

adbuc

c l i n e x s i l i u m m i i l i curavit S y m m a c b u s . A l q u e boc Β modo seditio consopita c s l . ιη'.

θευδέριχος ό "Αφρός,

διάκονόν τινα εΐχεν

18. T b e o d o r i c u s Afor d i a c o n u m quemdam o r t h o -

δρθόδοξον, δν πάνυ ήγάπα και έθαλπεν. Ούτος δέ ό

d o x u m h a b u i t , queni u n i c c diligebat

διάκονο; νομίζων θευδερίχω χαρίζεσθαι, τής

τού

H i c r e m gratam Tbeodorico faclurum se a r b i l r a l u s ,

δμοουσίου πίστεο>ς άποστάς (64), τοις Αρείου έφρό-

a consubslantialis fide discedens, A r i i dograa a m -

'νησε

(65). Γνούς δέ τούτο θευδέριχος, τδν ούτως

ac fovebat.

plexus est. Q u o d u b i comperit T b e o d o r i c u s , s l a l i m

άγαπώμενον εύΟειυς άπεκίφάλισεν, είπών * Εί τ ψ

ei quem

θ ε ώ πίστιν ούκ ε'φύλαξας, π ώ ; άνΟρώπω φυλάξεις

v e r b i s usus : S i Deo fidern n o n servasli, quonam

συνείόησιν ύγιαίνουσαν;

paclo sinccram conscientiam b o m i n i servalurus c s ?

ιθ\ Πέρσαι κινηθέντες

κατά

Τ ω μ α ί ω ν , πολλών

tantopcre d i l i g c b a t , caput a m p u t a v i t , bis

19. Persae,

expedilione

suscepta advcrsus R o -

κατέδραμον π ό λ ε ω ν κα\ μάλιστα Ά μ ί δ η ; . Τού δέ

manos multas urbes, ac pnecipue A i n i d a m invase-

βασιλέως πρδς

r u n t . Postea v c r o c u m imperator Auaslasius foedus

Πέρσας

σπονδάς

ποιήσαντος, κα\

c u m P c r s i s f c c i s s c l , T z a n i quoque

Βάνοι τού Πόντου κατέδραμον (66).

in Ponlum cx-

cursioncs feccrunl. κ\

Αναστάσιο: δέ είς τά πολεμικά ασχολούμενος, ^

της κατά τών ορθοδόξων έπαύσατο βίας. Ή ν ί κ α δέ μικράν έκ τών πολεμίων άνεσιν έλαβε,

πάλιν κατά

τής Εκκλησίας, κατά Μακεδονίου (67) ώπλίζετο.

20. Porro

A n a s t a s i u s , quandiu quidein bellicis

rebue d i s l r i c l u s tenebaltir, ab o r l h o d o x o r u m p e r secutione

abstinuit. Postquani

vero p a u l u l u m a

bellicis o c c u p a l i o n i b u s r c s p i r a v i l , denao adversus Ecclesias ct c o n l r a M a c c d o n i u m i n s u r r e x i t .

κα\ Πολλάς δ βασιλεύς

Αναστάσιος

εκκλησίας

2 1 . Anastasius imperator m i i l l a s ecclesiae C o n -

έν Κωνσταντίνου πόλει άνέκτισε. Διά τάς γινομένας

slantinopoli i n s i a u r a v i t . C a n e r u m ob crebras p o -

ύττδ τού λαού στάσεις έν τή πόλει κατά τοΰ βασιλέως,

p u l i sediliones q u » i n u r b c rcgia adversus i p s u m

έπενόησε τδν Ιπαρχον τής πόλεως άκολουθείν ταις

iicbant, excogilavit Anaslasius

ut praefectus u r b i s

V A L E S H ANNOTATIONES. i d cvenisse, u t uno j a m clecto pontifice, a l l e r s u r u m amore arsisse fingit : quod l a m e n n o n d i c i t p e r e i i g e r c l u r episcopus. Qnod quidem raro a d m o N i c e p b o r u s . S i c e n i m ille : διάκονος τις τή ύγιαιd u m Romae contigisse falendum est, p r e l e r q u a m νούση πίστει στοίχων, περιμανώςήγαπάτοτψ"Αφρ(;>, i u ponlificalu Damasi. κα\ παντδς τού ήδοντος παρ* εκείνου άπήλαυε. Quae (63) θευδέριχος ό "Αφρός. Quaeret h i c quifcpiam, sic vertenda erant : Ministrum qnemdam, catlwlica c uirr T h e o d o r i c u s G o i h o r u m rex A f e r d i c a t u r . S i c D fidei sectalorem, Theodoricus Afer mirum in modtim e n i m c o g n o i n i n a t u r . non solum a T h e o d o r o nostro, adamabat, et cuncta quce illi jucunda es&ent, promsed etiam a Theophaiic ac N i c e p h o r o . E q u i d e m ptissime tribuebat. fatcor b u j u s e o g n o m e n i i causam m i h i prorsus i g n o (65) Τοις Αρείου έφρόνησεν. R c c l i u s apud S u i l a m esse. Grseci quidem T b e o d o r i c u i n h u n c V a l a dam s c r i b l t u r , τ ά Αρείου έφρόνησεν. m e r e i n c o g n o m i n a n l , eo quod Y a l a m e r i s regis G o (66) Καϊ Βάνοι τοΰ πόντου κατέδραμον. Scrit b o r u m filius esset, aut potius nepos. A n fortasse b e n d u m p r o c u l d u b i o e s l καί Τζάνοι. T z a n i , seu Vafer cognorainatus est, o b c x i m i a m p r u d e n i i a i n Z a n i p o p u l i c r a n l L a z i s i i n i l i m i et A r m e n i i s : de a i q u e a s l u t i a m : q u o d c o g n o m e n l u m postea Grajci q u i b u s m u l i a scripsi i n a d n o l a l i o n i b u s ad l i b r u m i n άφρος routarunt : cura. V a f r u m idem esse c u m xxv A m m i a n i M a r c e l l i n i , baud p r o c u l ab i n i t i o . A f r o existiroarent. Sed baec l c v i s conjectura est. Hoc autem m e n d u m n a l u m est e\ affinilate l i t t e r a 64) Πίστεως ϋαοστάς. S c r i b e n d u m est p r o c u l r u m : n a m τ ζ ' ct β magnam i n l e r sc h a b e n l s i m i )ίο άποστάς, u l legitur apud S u i d a m i n voce liludinem. θευδέριχος, u b i h i c T b e o d o r i l o c u s d e s c r i b i l u r . E a m (67) Κατά τής ΈκκΛησίας, κατά τοΰ Μακε­ d e n i b i s i o r i a m ex T h e o d o r o n o s i r o d e s c r i b i t Niceδονίου. L e c o κατά τ ή ; Εκκλησίας, καί Μακεδο­ p b o r u s i n cap. 35, l i b . 16.Verum ejus i n t c r p r e s gravi νίου. V i d e T h e o p b a n e m , pag. 128. coolunielia-afTecit T h e o d o r i c u r a , d u m e u m puero-

1

VARIOHUM. {x) Τριών ένιαυτών. Male v e r l i l Y a l e s i u s , tres cwttnuos annos; c u m tertio anno n o n d u m c o m -

p l e l o s e d i l i o sopita fuerit, i n q u i t Pagius ad ann« 500, n . 8. W . LowTii.,

TlifcODOtU

195 peoe 576

LECtOHlS

196

sequerelur i n p u b l i c i s s u p p l i c a t i o i i i b u s . Α λιταίς (68). Έφοβείτο γάρ τδν ύπδ τής τετάρτης

T i m e b a t enira z e l u m e o r u m q u i p r o quarta synodo

συνόδου ζήλον (69) τών τάς επελάσεις

tumuUuabanlur. Atque

"Οπερ λοιπδν, έξ εκείνου έΟος έγένετο.

b i c mos ab co

lempore

Ι Β

ποιουντων.

dcinceps i n v a l u i t . 2 2 . I n i m i c i M a c e d o n i i , A s c b o l i u m quemdam s u b o r n a r u n l , q u i d i s l r i c t o gladio Macedonium

impe-

κβ'. Εύχώλιόν τινα (70) παρεσκεύασαν οί έχθρίΛ τού Μακεδονίου μάχαιραν κατ* αυτού Μακεδόνιος δέ τδ

rans, m u n e r a e i d a r i prqecepit. I d c m e l i a m

δίδοσθαι Εύχωλίω προσέταξε. Τδ δμοιον δέ, και είς

erga

Ilierosolymorum

έπιδειξάμενος,

δόματα

τινάς Ιερόσυλους έποίει.

sacrilegos quosdam ab i l l o faclum est. 23. Heli»

πράον

σπάσασθαι.

t c r e l . Macedonius vero l e n i t a l c m a n i m i s u i d e c l a -

episcopo

praecepit

κγ\

Η λ ί α τ ψ επισκοπώ τ ώ ν Ιεροσολύμων προσ­

i m p e r a t o r Anastasius ut synodum episcoporum q u i

έταξε βασιλεύς, σύνοδον άΟροΙσαι τ ώ ν ύπ' αύτδν, κα\

sub ipso

κατά τής τετάρτης συνόδου ψηφίσασΟαι. Έ λ ί α ς δέ

erant,

condemnarct.

c o l l i g c r e l , et q u a r l a m

synodum

Helias v e r o synodum q u i d c m c p i -

σύνοδον μέν ού συνήθρΟισεν. Αύτδς (74) δέ μόνος

s c o p o r u m m i n i m c c o n v o c a v i l . Ipse vero solus i m -

άναθεματίζων

peratori rescribens, N e s l o r i u m et E u l y c h e m , D i o -

κα\

θέοδωρον,

d o r u m item ac T h e o d o r u m a n a i h e m a l i z a v i t , et s y n - Β σύνοδον odura

Νεστόριον κα\ (72)

κα\ Ευτυχή, τήν

έν

1 6

Διόδωρον,

Καλχηδόνι

(y)

1 7

Cbalcedcnensem.

24. U i s ita gestisl Anastasius M a c e d o n i u m v i d -

κδ\ Τούτων γινομένων, σφόδρα ό βασιλεύς Μακε-

quoque i d e m face-

δονίω έπέκειτο πραξαι τά δμοια. Ό δέ, χωρ\ς οικου­

ret. Macedonius vero absque uitiversali synodo, c u i

μενικής συνόδου έχούσης πρόεδρον τδν τής μεγάλης

Jcntius urgere coepit

u l ipse

R o m a n u s episcopus praesidcrct, n i b i l se facturum

'Ρώμης έπίσκοπον, ουδέν ποιείν έλεγεν. "Οθεν

csse

Ιχθραν τδν βασιλέα εκίνησε. Κα\ τούς μέν προσφεύ­

r e s p o n d i l . H a c de causa i i n p e r a l o r i s

odium

είς

adversus M a c c d o n i u m e x c i l a l u m est. Ilaque i m p e -

γοντας τή Μεγάλη εκκλησία άποσπάσΟαι παρεσκεύ-

rator

αζε·

eos q u i d c m q u i ad Magnam ccclesiam c o n -

fugerent,

a b r i p i p e r m i s i t , hsereticorum autcm ec-

ταίς δέ τ ώ ν αίρετικών έκκλησίαις δρους πα£-

(5ησίας παρέσχετο.

clesiis H b e r l a l e m ct asili j u s t r i b u i t . 2 3 . Deuterius A r i a n o r u r a apud C o n s t a n t i n o p o l i m

κε'. Δευτέριος τ ώ ν Άρειανών επίσκοπος έν Κ ω ν ­

episcopus, c u m q u c m d a m B a r b a m ita d i c l u m b a -

σταντίνου πόλει, βαπτίζων τινά Βάρβαρον (75) ούτω

pttzaret, D o m i n i t r a d i l i o n e m respuens,

ausus est

λεγόμενον, άθετών τήν τού Κυρίου παράδοσιν, εί­

Barba,

πείν έτόλμησεν ώς έΟάπτιζε*

i n l e r b a p l i z a n d u m dicere

: Baplizulur

in

Βαπτίζεται

Βάρβας

VARLE LECHONES. 1 1

C. έπελύσεις.

*· μόνος έγραψε βασιλεύ.

1 7

VALESII

C . σύνοδον κρατύνων. ANNOTATIONES.

(68) 'ΑχοΛονθειν ταΐς ΛιταΤς. Idem s c r i b i t C Tbeopbanes i n C l i r o n i c o , p a g . 128, u b i n o n probo Versionem i n t e r p r e l i s , q u i s i c v e r t i t : Ut praBfectus in conventibus ecclesia&ticis, vel publicis procetsionibus imperatoretn pone sequeretur, novo commento AnaUasius edixit. A l q u i Theopbancs n o n d i c i i pra> f e c l u m u r b i s a tergo imperatorem seciitum e s s e ; sed s i m p l i c i t e r j u s s u m esse s e q u i . N o u i g i t a r i m p e r a t o r e m sequebalur a lergo pr*efectus u r b i s , scd p o p u l u m urbi8 Conslanlmopoliianae, ne forte sedil i o n e m c o m m o v i r e t . Ncque e n i m semper i m p e r a lor supplicalionibus publicis inlcrorat. (69) Τόν υπό τής τετάρτης συνόδου ζήΛον. L e g o τδν υπέρ τής τετάρτης, etc. (70) ΕϋγώΛων τινα. M e l i u s apud T b e o p b a n c m iri C h r o n i c o , pag. 128, s c r i p l u m est Άχόλιον; v e l ut q u i d a m m a n u s c r i p l i codiccs h a b e n l , \Ασχόλιον. S i c A c h o i i u s Tliessalonicensis episcopus, q u i T b e o d o s i i senioris l c n i p o r i b u s floruil, a q n i b u s d a m A c b o l i u s , ab aliis A s c b o l i u s n o m i n a l u r . E u c b o l i u s p outem G r a c u n i non cst. (71) Αυτός δέ μόνος. Post h.rc v e r b a i n editione U o b c r t i Stephani lacuna e s l I r i n m cir. Curn A l a m u n d a r u s S a r a c c n o r u m p b y l a r c h u s U i a n a m r e i i g i o n c m amplexus esset, S c v e r u s

(I/

ad illum

cpiscopos

inisit, quo erroris sui

i•,·•'>. e j . n i n i i c e r e l . S e d Deus i d p r a v e n i c n s , :«: s . c h u s ab i i s q u i Clialccdonensem iebanl, bapli/arelur, cflecil. q

synodum

Porro

cum i i

] a Severo m i s s i fuerant, d o c l r i i i a m recUe

ν συνέΟηκε. Τούτο δε ήν τδ δόςαι γράμματα δε/εσΟαι μηνύοντα,

δτι

Μι-

e o r u m coTivinccudam. F i n x i t ^ χαήλ ό αρχάγγελος τέλει τν Κυρίλλου.

psissc d i c i m r . 40. R a b u l a opiscnptis Edessnc, ca?cus erat. A c -

μ'. Ταβο-λσς Έ ο ί σ ι η ; επίσκοπος, τυφλδ; ήν. Α ν ­ δρέας οί τ · , ν

Σαμοσάτων

(96) ένεκάλει

ώ;

c u s a v i l a n i c a i A n d i v a m Saniosaieiispin c p i s c o p i i m ,

γρά-

quod contra d i i o d e r i m

ψαντα $ 7 ) κατά τών δώδεκα Κεφαλαίων Ηεοδωρί-.ου. μα'. Οι έν Λϊγύπτφ μεώνος

Gapila Gyribi scripsissrl,

4 1 . Monacbi i E g y p l i . cuin s a n c i n m Syniouueni

μονα/ο·., περί τού αγίου Συ-

supra coltimiiain siaro d i t u n s s c n t , £81

μαθόντες δτι έπι κίονος ισταται. μεταπ·μ-

coiidoniiiantcs

n < )

*

αύτδς τούτ*> έπενόησεν), άκοινωνησίαν αυτού έπεμ­

p r i i n u s cjiismodi s i a l i o u c i u e x r o g i i a v e r a l : e x c o m R vcro

c u m ejns

vilani

δ βασιλεύς

έν σχήματι

ίδιώτου

πρδς τδν δσιον Συμεώνα άφανώς παρεγίνετο · ήγά-

ad s a n c l u i n Synieoneni occulie que

μγ'. Δύο επισκόπων αμφισβητούντων, Άρειανού * τού

μέν

Άρειανού,

sur.l.

42. Marciantis iiuperator p r i v a l i b a b i i u s u m p t o ,

αθη δε » · . και

Postra

ac n i e r i l a c o r l i u s r o g n o -

v i s s e u l , conniuinioi:em ejns a m p l e x i μγ'. Μαρκιανδς

: b i c pnir.i

i n i i n i c a l i o i i i s l i b c l l n m ad etnn m i s e r u n l .

υ ν 3ίον jiiov τού τού άνδρδ;, άνορδ;, και και τόν ψαν. Είτα έγνωκότε^ τδν εκοινώνησαν.

ins:»Iila:n

n

vam

στέφανον, π^λιν αύ

al(juc

m

ψάμενοι τ φ ξενφ (98\ τού πράγματος ( πρώτος γάρ

venlilabal, cuin-

niaximc a d i n i r a b a l u r .

43. G u m duo episcopi c o n t r a sc i n v i c e m d i s p u -

ορθοδόξου

tarcnt, quorutn

διαλεκτικού

ailer quidcm

orlbodoxus,

aller

δντος · τού δέ ορθοδόξου, θεοσεβούς κα\ πιστού · δ

aulem

ορθόδοξος προύτεινεν, ώστε άφιεμένου; τδν λόγον είς

cam c a l l e b a l , o r t b o d o x u s vcro pius erat a c fidelis :

κυράν είσελθεϊν, κα\ ούτω δειχθήναι τδ εύσεβέστε-

o r l b o d o x u s c o n d i l i o r i e m banc tulit A r i a n o , ut omissa

ρον

% ι

c r a l A r i a n u s ; et A r i a n u s q u i d e m d i a l e c l i -

disputalione i n rogum

. Τού δέ "Αρειανού παραιτησαμένου, α ύ τ \ ε ί σ ·

se c o n j i c e r c n l ,

atque i ! a

ελθών, άπδ τής πυράς διελέγετο, κα\ απαθής έφυ-

oslenderelur,

u t r i u s i p s o r u m d u c i r i n a magis p i a

λαττετο.

essct. G u m q u e A r i a n u s c o n d i l i o n c m i i l a m a d i n i t * tcre. recusasset, o r t h o d o x u s

i n rogdin i n s i l i c n s ,

inde d i s s c r u i t c u m a d v c r s a r i o , et illsesus p c r m a n s i t , μδ\

Πέτρον φησ\ τόν Μογκδν τδ λείψανον Τιμο-

4 i . P c t r u s Mongiis reliquias T i o i o l b e i

Salopba-

Μου τού Σαλοφακιόλου άνορύξαι. "Οπερ Ιστορεί κα\

c i o l i eflodisse d i c i l u r . Idem quoque s c r i b i t T b e o *

Θεοδώριτος (99).

doriius. VARLE

* C . κα\ έγνο'κιθη.

% ι

LEGTIONES.

C . τδν εύσεβέστερον. VALESIl

ANNOTATIONES

(95) Σηπεδόνι τδ σώμα. H u c u s q u e excerpla c x l i b r o eecundo ecclesiasiicrc Hisioria? T b e o d o r i L e c l o r i s . Qua3 vero dcinceps s e q i i i i n m r , v i d c n l u r esse N o v a C o l l e c l a n c a eiusdem s c r i p l o r i s : (juai Nicepborus, cum Theodori Lecloris Hisioriam d i l i g c n t i t i s perlegisset, ex codein s c r i p t o r c collegit, e t appendicis loco h i c a d j e c i l . (96) Ανδρέας δέ τών Σαμοσάτων. Hunc locum cerlissiroa conjeclura emendavi boc m o d o : Άνδρέαν δέ τ ώ ν Σαμοσάτων, e l c . E t e n i m Andreas Samosatensis e p i s c o p u s , m a n d a l u Joannis A n l i o c h e n i episcopi, s c r i p s i t adversus duodeciin C y r i l l i C a p U u l a , una c u m Theodorilo, u l leslalur Liber a t u s i n B r e v i a r i o , c a p . 4, et ex i i l o B a r o n i n s a d annos G b r i s l i 430 et 4 3 1 . Quare i n fine bujus c a p i l i s s c r i b e n d u m est o n t n i n o : U; γράψαντα κατά τ ώ ν δώδεκα Κεφαλαίων μετά τού Θεοδωρίτου. ΡΟΓΓΟ V(M! paulo anle a i l i r m a l T h e o d o r u s noster, T h e o o r i l u i n , post r e c o n c i l i a l i o n e n i i n l c r j-Esyptios a i q u e Orientales (aclam, scripsissc adversus d u o d e c i m C y r i l l i G a p i l u l a , i d e s l anno G b r i s l i 4 3 2 , i d nullatenus probabile m i h i v i d e l u r . CaUerinn. b i c A u d r c a s Sainosaionsis c p i s c o p u s , i n sccuuda F p b e s i i i a synodo depositus cst a Dioscoro, ut i n G b r o n . t e s l i t u r Thoopbanes. [ S c r i p l a e s i a d c u m e p i s l o l a T b c o d o r i i i 24.] — T b c o d o r c i u s in P r a d a lione s u i P c n l a l i w i i : Priusquam conventm apnd Ephesum celebraretur, duodecimCnpilulis slriclim nc aperte re&tilimus, ut proesctu* horum fierei intelle-

3

ctus etiam studiorum el rationi» experiibus. Qnia vero se manifestum qui ιδία protulit, iu conUHo decluravit, et plures ex ei$ qui convcmrant, imperitl penitiis, nec ulla dogmatis imbuti notilia, pia hwc arbitrali sunt ; opercc pretium visum est iterum contraniti, sermonemque distendere, et surcisam blr,

c u m Anaslasio i m p e r a l o r i , adjecta

s c m , eodem ipso quo o r d i n a l u s e s l d i e , j u s j u r a n violans, supradiclam

synodum

λέγοντα

επετράπη

αυτού εκεί πέμψας

{ ( U ) έστιν έθνος τελούν ύπδ Πέρ-

η ν ο

&

έ

ν

χ λομώντα

ς

τ

α

1

;

έ ατιαις σχ

τ ο

5 Νότου. Ί ο υ -

Οπήρχον ανέκαθεν, έκ τής έλΟούσης (15)

6 k

0

βασιλίδος

τού Νότου.

Έγένοντο

|θνικοί. Ot αύτοι δέ έπ\ Αναστασίου έχριστιάνισαν, Χ α

c o m m o t u n n n esse adversus synodum Cbalcedonen-

ρ

μ μ ΐ

ο ί κ ο υ σ ι

« , ι - ^ χ ο π ο ν Ιλσβον. ν

θ ' . Σευήρος δρκον δούς(16) *Αναστασίω τ ώ βα-

j u r i s j u r a n d i religione, polticitus PSSPI se n i h i l n o v i

dtim

τήν φυλακήν

πόλεως. Διδ τδ λείψανον

58. I m m i r e n i gens e s l Persis subjecla, ad e x l r e -

59. Severus

ΒαρΟολομαίον (45)

αύτδς

** άπέΟετο.

mos N o i i fincs babitans. E t ab i n i i i o q u i d e m Juda-i

a u n l , et episcopum

Αναστάσιος ό βασιλεύς έκτισε τδ Δάρας. Κα\

χτίσας, δναρ τεΟέαται τ

τών

ώ

^ π α

ν

ι

σ υ ν

;

0

^

χινήσοι ποτέ

κατά τής έν Χάλκης

ό δ ο υ , έν αυτή τ ή ήμερα έν ή έχειροτονήθη,

ρ 6 ά ς τδν δρκον, άνεθεμάτισεν αυτήν. α

analbemate

dannavit. 60. Gonstaminus Magnus Deique

amanlissimns

ξ'. Έβασίλευσε Κωνσταντίνος δ Μ έ γ α ; κα\ φιλδ-

i m p a r a l o r , regnavit annos t r i g i n t a c t u n u m , menses ^ χριστός βασιλεύς, decom.

Ι τ η τριάκοντα

κα\ Ι ν ,

μήνας

δέκα.

6 1 . Constantius ejits films imppravit annos v i g i n l i

ξα'. Έβασίλευσε Κωνστάντιος δ υίδς αυτού, Ι τ η

q u a l n o r , dies q u i n q u e . IInjus iPinporibus allala»

είκοσιτέσσαρα, ήμερας ε'. Κα\ έπ\ αυτού, είσήλθον

fcur.t C u n s l a n t i n o p o l i m rcliquiae s a n c l o r u n i aposto-

έν Κωνσταντίνου πόλει τ ά λείψανα (17) τών

VALESH

αγίων

ANNOTATIONES.

(10) 'Ακίνητα μη κρατείν Fhmri. H u n c l o c n m (12) Κο)π*η? γόμον' Ρ.Θκτο. Idem s c r i b i t T b e o n o n i n l o l l o x i t M u s r i i l u s , ut ox i n ^ r p r o l a l i o n c cjns pliancs i n C l i r o n i c o , paj?. 406. a p p a r c l . S i c c n i i n v o r l i t : Ecclvxim Hom. nws esse (15) "Ovap τεΟέαται. Βαρ0ο.1?μα~ τ ώ ν Α γ ί ω ν

Sanr-lomm A p o s t o l o r u m ab ipso d e d i c a l a .

Αποστόλων.

ξβ'. Έβασίλευσε θεοδόσ;ος δ Μέγας έτη δεκαέξ. Έ ν οΤς έβασίλευσε σύν αύτώ Άρχάδιος ό υίδς

έτη

62. Theodosius

Magnus i m p c r a v i l annos

· sexdc-

c i m . In quibtis Arc.adius, cjus filins, una c u m co

δώδεκα* έπ\ τ?,ς αυτού τού Μεγάλου Θεοδοσίου βα­

hnperavit annis duodeoim. E j u s J c m Tboodosii M a -

σιλείας, άπετίθη κελεύσει αύτοΰ εις τδ

gni lemporibtis, reliquirc s a n c l o r u m m a r t y r u m T c -

μαρτύριον

τής Α γ ί α ς ΕύφΓμίας έν τή Πέτρα (18) τ ά λείψανα

r e n l i i e l A f r i c a n i , ejusdem i m p e r a l o r i s jussu depo-

τών αγίων μαρτύρο>ν Τερεντίου κα\ Αφρικανού, τϊ]

silse sunt i n m a r l y r i o SancUnEuphemiae quod est i n

πρ:δεκάτη Καλανδών Όκτωβρίων.

P e l r a , a n l c diem d e c i m u m Kalendas Octobres.

ξγ\ Έβασίλευσεν 'Αρκάδ-.οςό υίδς αύτου τού Με­

63. A r c a d i u s f i l i u s c j u s d e m Magni T h e o d o s i i , impe-

μετά

rare coepil meiise J a n u a r i o , die decimo septimo, post

πέντε χρόνους τής άναγορεύσεωςτού οικείου πατρό:.

annos quinqne quam pater ipsius i m p e r a l o r fuerat

Κα\ έτελεύτησε μην\ Μαΐω πρώτη (c)

nuncupalus. Mortuus est Kalendis M a i i , c u m i m p e -

γάλου Θεοδοσίου, έν

μην\ Ίαννουαρίω,

%

ιζ',

βασιλεύσαν-

τος τά πάντα Ιτη είκοσιτέσσαρα, μήνας τρεις, ήμέ- Β rasset i n u n i v c r s u m annis v i g i n l i quatuor, m e n s i ρις

δεκατέσσαρας. Ά φ ' ων τά

Ι τ η δώδεκα · λοιπά τά κατά ημέρας

τρεις. Έ π Ι τής

μετά τού

μόνην,

έτη

αυτού βασιλείας

πατρδς

b u s t r i b u s , diebus q u a l u o r d e c i m . E x q u i b u s c u m

δώδεκα,

p a l r c quidem imperavit annis d u o d e c i i n ; i m p e r a v i t

κα\ έπ\

autem

ROIUS reliquos annos d u o d e c i m , dics Ires.

έν

Κωνσταντίνου

E j u s d c m A r c a d i i temporibus, A t t i c o p a l r i a r c b a t u m

πόλει τά λείψανα τού αγίου Σαμουήλ

(19), κα\ άπ-

o b l i n c n l e , allalrc s u n l C o n s i a n l i n o p o l i n i

Α τ τ ι κ ο ύ πατριάρχου, εισηνέχθη

reliqui»

ετέΟησαν έν τώ προφητείω (20) αυτού πλησίον τού

sancti S a m u e l i s , eldeposilac sunt i n ecclesia ejiis-

Έβδομου, πρδ δώδεκα Καλανδών Ιουλίων

d c m propbeue, prope S e p t i m u m , ante diem duode-

(d).

c i m i u n Kalendas J u l i i . ξδ\ ΈβασΟ.ευσε δ νέος Θεοδόσιος δ υιδς Α ρ κ α ­

64. Theodosius

J u n i o r , filius A r c a d i i A u g u s l i ,

δίου, μην\ Ίαννουαρίω, και συνεβασίλευσε τ ψ πα-

i m p c r a r e coepit mense J a n u a r i o . I m p e r a v i l una c u m

τρ\ έτη έπτά, κα\ μήνας τρεις. Έτελεύτησε μην\

p a i r c annos s e p l e m , menscs ires. Mortuus est d i e

Ιουλίω κη' ίνδικτιώνος τρίτης. Κα\ κατέθεντο τά

v i c c s i m o octavo mensis . l u l i i , i n d i c l i o n e t e r l i a . Et

λείψανα αυτού, μην\ τ ώ αύτφ τριακοστώ · βασιλεύ-

dic tricesimo ejtisdem

σας τ ά πάντα

reliijuiae, c u i n iruperassel i n u n i v e r s u m annos qua*

Ι τ η λβ'(β), μήνας

δύο · άφ* ων τ ά

mensis depositae sunt ejus

VALt.Sll ANNOTATIONKS. 4'mopoHm reliqui(C apostoli Timothei, die Katevdas C Iraitstulit in Thraciam. Omncs episcopi non solum »....·__ E l anno sequoule, C ~ o n s l a n l i o nonuin et sacrileijii sed et fatui judicandi, quirem vilisMinam Junias. Jjiliann ilerurn coss. Ilis coss. introierunt Constanet cinerps dissolutos, in serko et vuse aureo portalinopolim rellvuiv zanctorum apostolorum Xndrcaict veru.U Stnlli onniinm Ecclcsiarum populi, quioccurLucie, die ν Nonas Marl. Eadem qnoquo legnntiir rcyunt snnctui relUfuiis, et tanta LelU\a quasi prce~ i n C i i r . A l e x a u d r i n o , Cmtslanlio A u ^ . or.lavmii ct sp.utem viveut^tuque prophrtnm cfruerent, suscepeJ u l i a n o coss. Έπ'ι τούτων τών ύ-άτων μη/ι 11avi;xt > ruut, nt de Paltvstinu usque Chakeacnem jungerenα' ΐ·.μ-»0:ου -ού αγίου τά λείψσνα ήνεχθη έν Κωνtur populorum cxamina, et in Cliristi laudem una σ τ ι ν ινου-όλει. QIIJE S ' C vftrtenda «unl : His coss. voce rcsouarent. mensis Pauemi, *en Julii die prima allata suntCon(ΊΟ) Έν τ Γ) . τ ρ ο ^ Γ β ' ω . E c c l e s i a i n b o n o r e m Uaniinopolini rcliqum sancli Timotlici, elc, u b i v i prnphebe a^dificala, vocabalur προφητεϊον, eodem dos nuclorom C h r o i i i c i ASpxandrini, quod speclat n i o d o q u o ecclesia i n bonorem apostoli constructa, a 1 d i e i n , r o n s e n t i r c c u i n Fastis Idalii : i n inense άποστολεΐον, e l ecclnsia i n honorem m a r l y r i s e x vero disfeniiro. s l n n t a , μαρτύριον d i c e b a l u r . S i c i n actione l e r l i a coiic. C o n s l . sul) M c n a , pag. 693, Έφησαν δέ προ(18) Er TIJ ntrpy. Hiiius basilicc SancUi E U άστΐΐον αΰτ>,ν Ιχειν πλησίον τοΰ προφητείου, e l c , pbpmia3 m a r l y r i s mnnlio fit i n Ong. Const. p. 47 υΐιί e r c l c s i a m Samuolis propbela; i n i e l l i g e n d a m Ct 6 0 , τ τ ν δέ Ά γ ί α ν Εύφημίαν τήν ΙΙ^τοαν 'Ανχστάp u t o , qn;e s i m p l i e i l e r et absolute προφητεϊον d i c e σιος δ δίκορος και ή Αριάδνη ανήγειραν. E x boc ])aiur. Eoclesia q u i d e m S. Joannis Bapt. qu;e erat lamen T h e o i i o r i lestimonio a p p a n H , b a s i l i c i i n i s i a m diTi antc p r i n c i p a l u m A n a s l a s i i stelisse. Il.eo D i u S i p l i m o , ipsa quoque προφητεϊον v o c a b a i u r , p o r r o ba^ilira co^noniinata e s l i n I V t r a , ad d i s c r i ' ° Sed ' " frequeniius " \\l noiavit' Moursius i n Glossario. m n altorius b a s i l i c e S a n c l e Eupiien»i.p. m a r i y r i s , μιοτύριον d i c i a est, u i docct lopus Men.xi i b i d e m qna3 e r a l i n H i p p o d r o m o , cujus meiilio i U i u Orig. prolalus a Mi;ursio Cajterum ex eo quod h i c s l u Constanl. dios3 r e l a i m n logimus : q u o r u m s a n c t o r u m r o i i (19) \p.'\^ava τον αγίου ΣημουήΛ. Πο. bac Iransqui.p, et q u i b u s Cenvporibiis C o n s l a n t i n o p o i i m d e l a i o n o roliq l i a r m n SamiM*lis propiiri;» o\ Paia;l a i i ; siat, satis apparet T h e o d . L e c l o r e i n hiijus Siina Con.siai)liiiopolim usqiui. v i d f i i d u s osl B . liii»on ΜMS a u c i o r c m esse. Qi»i c u m leclor essel E c r o n y i m i s in l i b . Attversus Vigilnntium, u b i ita s c r i ciosi.i» Gonst., diligeniei* in H i s l o r i a sua r e c e n s u i l b i t : Suaileous dicendus est et uunc Aug. Arcadius, oaiiiimit saiicN)ruia r c l i q u i a i , q u i b u s u r b s r e g i a qui ossa beuli Samuelis iongo pozi tempore de Judwa crat c o n m m n i U . y

;

%

%

1 1

!

!

, :

VARIOIUM. (c) ΜηνΙ Μηΐφ πρώτη. l\\t\c corrigcndns Z o s i nms, qui Arcadimn x K a l . Scptcmb. morluum i r a d i l . Y i d . Pagi ad a n n . 408, n . 2 . W . LOWTH. (d) Πρό δώδβχα Καλανδώ* Ιουλίων, xiv K a l .

Jwnii. juxta • C b r o n i c o n A l o x a n d r i n u r a , apud P a giuiu ad a n n . 40ii, n . 15 \V. L o w n i . \') "Ετη Λβ'. U-\i^Aum μ,3', u l p a l c l ex sequcnl i b u s . W. L o w n i .

T H E O D O R I LECTORI§

tlS

216

draginta duos, menses duos. Ex quibus imperavii Α μετά του πατρδς έτη έπτά, μήνας τρεις* λοιπά τα q r i d e m una c u m palre annos s c p l e i n , mcnses ires :

κατά μόνας Ι τ η τής βασιλείας αύτοΰ λδ', μήνας Ι ν -

STJIUS vero i m p e r a v i l annos Iriginla qnatuor, m e n -

δεκα. Έ π ι τής αυτού βασιλείας άπετέΟησαν τά λεί­

6os u n d e c i m . E o regnante, depositse sunt reliquiae

ψανα τ ώ ν αγίων

s a n c i o r u m Stephani, L a u r e n l i i et Hagnes, 5 8 5

Α γ ν ή ς , έν τ φ μαρτυρίω τού Α γ ί ο υ Λαυρεντίου, τ ή

I N

Στεφάνου κα\ Λαυρεντίου

κα>

m a r l y r i o Rancii L a u r e n t i i , die vicesima p r i m a m e n -

εικοστή πρώτη τού Σεπτεμβρίου μηνδς. Καί τελεί­

sis S e p l e m b r i s . E l eodem die e c l c b r a l u r i l l i c eo-

ται μέχρι σήμερον έκείσε τή αυτή ήμερα ή μνήμη

r u m ineinoria usque ad h o d i e r n u m d i e m . Ejusdem

αυτών. Έ τ ι έπ\ τής αυτού βασιλείας, κα\ Πρόκλου

Theodosii i c i n p o r i b u s , ProcJo pairiarcbatura a d m i -

πατριάρχου, ήνέχθη τδ λείψανον τού Χρυσοστόμου,

i m l r a n t e , allaiae sunt r e l i q u i x Joannis C h r y * o s t o m i ,

και κατετέθη έν τοίς Άγίοις Άποστόλοις πρδ πέντε

et dep silce s u n l i n basilica S a n c l o r u m A p o s t o l o r u m

Καλανδών Φεβρουαρίων.

ante diem q u i n t u m Kalendas Februariuft. indictione

ξε'. Έβασίλευσεν [δ Λέων Αύγουστος] Ινδικτιώνος

d e c i m a , mcnse F e b r u a r i o , coronalus ab A n a t o i i o

δεκάτης, μην\ Φεβρουαρίω στεφθείς ύπδ τού αύτου

p a l r i a r c h a . M o r i u u s est mense J a n u a r i o , indictione

πατριάρχου, κα\ έτελεύτησε μην\ Ταννουαρίω, ίνδι-

65. Leo

Auguslus

imperare

coepit

d u o d e c i m a . F i u n t anni ejus i m p c r i i scptemdecim. ^ κτιώνος δωδέκατης. Γίνονται Ι τ η τής βασιλείας αύτου Εο r e g n a n l e , ct Gennadio p a t r i a r c h a l u m a d m i n i -

δεκαεπτά. Έ π ι τ ή ς αυτού βασιλείας, κα\ έπι Γενναδίου

airante, allatae sunt S i r m i o reliqube sancUe A n a -

πατριάρχου, ήνέχθη άπδ τού Σερμίου τδ λείψανον

*!asiae, e i deposilae ftunt i n m a r t y r i o ejusdem quod

τής αγίας Αναστασίας, κα\ κατετέθη έν τ φ μαρτυρίψ

esl in porticu Dornnini.

αυτής τ ώ δντι έν τοίς Δομνίου (/) έμβόλοις.

if) Ita et apud Stephanura, mendoee p r o Δομνίνου, ut apparel r i b u s B y z a n l m i s . EDIT,

THEODORI

Ex fx

eccli*ia$tka

Bistoria

ex C h r o n i c o A l e x a n d r i n o et s c r i p t o -

LECTORIS FRAGMENTA.

Actione

quinta Synodi

septimm.

ς Θεοδώρου Άΐαγκώστου

Tkeedori Lectorii.

έχ τής

έχχΛησιαστιχής

Ιστορίας.

Persa q u i d a m X c n a i a s tiomine : qoem c n m C a l e n -

Πέρσης τ ι ς Εεναίας έπικληθείς * δν έν τοίς αύτου

dio episcopatus s u i tempore deprebcndisset adulte-

Ιερατικοί ς χρόνοις δ Καλενδίων εύρηκώς τά εκκλη­

r a n i e m ecclesiaslica d o g m a l a , et vicoe eyertentem,

σιαστικά νοθεύοντα, κα\ τάς κώμας άναστατούντα,

ex regione ejecit. De boc m u l t a , quse a diversis

άπελαύνει τής χώρας. Περ\ τούτου, & πολλά παρά

h o m i n i b u s cura d i l i g c n t i i n q u i s i l i o n e a c c e p i , ex

διαφόρων άκηκοώς ήκρίβωσα,

parle coinmemorabo.

Ά π δ γάρ τής τ ώ ν Περσών χώρας οίκεΐον δεσπότην

G u m e n i m , Perside r e l i c t a ,

άπδ

μέρους

λέξω·

d o m i n u m s u u m f u g i s e c t . . . . E f aliquanto post : E u m

πεφευγώς. Καϊ μεν* όΛίγα*

Petrus i n locom C y r i Hierapolitanorum

episcopum

Κύρου τή Ίεραπολιτών εκκλησία έπίσκοπον εκπέμ­

c o n s t i t u i t . Quero b a u d multo poei episcepi quidara

πει. Ό ν μ ε τ ' ο ύ πολύ επίσκοποι έκ τής Περσική;

ex Perside

παραγενόμενοι οίκότριβα ήλεγχον, καί τού

advenientes, v e r n u l a m esse

coargue*

m n t , et d i v i n i baptismatis e x s o r t e m . Q u o c o m pcrto P e l r u s , parum curana quidnam esset, anfficere

e i d i x i i episcopaleni

θείου

βαπτίσματος άμίτοχον. Ό π ε ρ μεμαθηκώς δ Πέτρος,

faciendum

τ ί δέοι γενέσθαι μή φροντίσας, Ιφησεν άρκείν αύτφ

ordinationem

τήν τού επισκόπου χειροτονίαν πρδς άναπλήρωσιν

ad supptementura eacri b a p i i s m a i i s .

D τής θείας μυήσεως Εφ Suida

666

Τούτον δ Πέτρος άντ\

(ί).

in voce Διόδωρος.

b i o d o r u s monacbus p r i m u m f u i t , J u l i a n i

Διόδωρος μονάζων, έν τοίς χρόνοις Ιουλιανού κα\

e t Valentift l e m p o r i b e s , postea vero episcopus T a r s i

Ούάλεντος, επισκοπή σας Ταρσών τής Κιλικίας. Οδ-

t i l i c k e . Scripsit b i c libros c o m p l u r e s , ut l c s t a l u r

τος Ιγραψεν, ώς φησι Θεόδωρος Αναγνώστης έν τή

T b e o d o r u s L e c t o r i n H i s t o r i a ecdesiastiea. Q u o r u i n

εκκλησιαστική

|u s o n t l i i u t i : Jnlerpneiaiiones U u n i v e r s u m Vetus

Έρμηνεϊαχ ε!ς τήν Πάλαιαν πάσαν · Γένεσιν, Έ ξ -

VALESH

Ιστορία,

διάφορα. Ε1σ\ δέ

τάδε*

ANNOTATIONES.

(1) 7 ^ c θείας μυήσεως. Post b u n c l o c u m T b c o d . l . t t t . t e c i i a t u r i n synodo 7 locus alter ex H i s t . c c c l . J o a n . D i a t r i a o n m n t . Q u e m q u i d e m l o c u m d&^ m b p t n m t a f e t t f n i m o ex flist e c c l . T h . L e c t . , q u i

de X e n a i a loqaens, J e * n n i s D i a c r i i i . H i s t o r i a m a d duxerat. S i c e a i m de Severo A c e p b a l o scribens» cumdera J o a a n e m B i a c r i n o m e a u i D laudat a u c t o r e r a , ut videre est p a g . 5 6 5 .

217

FRAGMENTA.

218

ςδαν,κα\ εφεξής · και είς Ψαλμούς, κα\ είς τάς τέσ- Α T e s u m e n t u m : i n Genesim scilicet, i n E x o d u m , et σάρας Βασιλείας · ε!ς τά Ζητούμενα τών Παραλει-

i n reliquos deinceps l i b r o s . Ιιι Psalnios, c l in q u a -

χ : μ έ ν ω ν · είς τάς Παροιμίας · Τίς διαφορά θεωρίας

l u o r l i b r o s R e g n o r u m . Qtinestioncs i n Paralipomena,

κα\ αλληγορίας ·

in Proverbia. Quxnain diilcrentia s i l inier iheo-

είς τδν Έκκλησιαστήν · εις τδ

*Ασμα τών φσμάτων · εις τούς Προφήτας · Χρονικδν,

r i a m et allegoriam. In E c c l e s i a s l e n . Iu G a n l i c u m

δ:ορθούμενον τδ σφάλμα Εύσεβίου τού Παμφίλου

oanticorum , i n Propbelas.

περι τών χ ρ ό ν ω ν είς τά τέσσαρα Ευαγγέλια* είς

E t i s c b i i P a i n p b i l i e r r o r i n coinpulalione l c m p o r u m

τάς Πράξεις

emcndaLur In q u a l u o r Evangclia In A c t u s aposto-

τών αποστόλων · είς τήν

Έπιστολήν

Cbron»cuin, ίιι quo

Ίωάννου τού εύαγγελιστού · περί τού εΤς Θεδς έν

l o r u u i . l n Epistolam Joanms evangolistae, de boc

Τριάδι*

Ιουδαίων*

quod unus est Deus i n T r i n i t a l e . C o n t r a Melcbise-

ΠερΊ νεκρών αναστάσεως· ΠερΛ ψυχής* κα\ κατά

d c c i m s . G o n l r a Judaeos. De r e s u r r c c l i o n e l i i o r i n o -

κατά

Μελχισεδεκιτών·

κατά

δια^όρων περ\αύτη;αιρέσεων* πρδ; Γρατιανδν Κε-

r u m . De a n i m a , et de diversis

φάλαια*

ejusdem

κατά αστρονόμων

κα\

αστρολόγων κα\

h»resibus

snper

animae n a l u r a . C a p i t u l a ad G r a l i a n u i n .

είμαρμένης (2)· περ\ σφαίρας κα\ τών έπτά ζωνών,

C o n t r a aslronomos e l astrologos et c o n l r a fatum.

κα\ τής εναντίας τ ώ ν αστέρων πορείας ·

Β « spbajra et de soptem zonis, ct de contraria p r o -

περ\ τής

Ίππάρχου σφαίρας * περ\ Προνοίας · κατά Πλάτω- Β gressione a s t r o r u m . Dc spbaera H i p p a r c b i . 0ος περ>.θεού κα\ θεών* Περ\ φύσεως κα\ ύλης · έν

Pro-

v i d e n l i a . G o n l r a P l a t o n c m de Deo ac d i i s . De n a -

τ ί τδ δίκαιον έστι* περ\ θεού κα\ ύλης Έλληνι-

l«ra et n i a l e r i a . In q u o , e l q u i d sit j u s l u m . De Deo

κής πεπλανημένης* δτι at αόρατοι φύσεις ούκ έκ

et de materia Greecorum, falsa atque

τ ώ ν στοιχείων, άλλ' έκ μηδενδς μετά τών στοιχείων

Quod i n v i s i b i l e s substanlia», non cx e l e m e n l i s , s c d

έδημιουργήθησαν * πρδς Εύφρόνιον φιλόσοφον, κατά πεύσιν κα\ άπόκρισιν*

κατά

Αριστοτέλους

e

περί

x

aberrantc.

" i h i l o creatae s i u l u n a c u m elementis. Adversus

E u p b r o n i u m p b i l o s o p b u m , per i n l e r r o g a l i o n e m et

σώματος ουρανίου, πώς θερμδς δ ήλιος · κατά τ ώ ν

responsionem. C o n l r a A r i s t o l c l e m de corpore roele-

λεγόντων ζώον τδν ούρανόν περ\ τού, Πώς άεΐ μέν

^ l i - Quonam modo calidus s i l s o l . Adversus eos q u i

ό Δημιουργδς, ούκ άε\ δέ τ ά δημιουργήματα · πώς

d i c u n l coelum esse a n i m a l . Q u a ralione

τδ θέλειν κα\ τδ μή θέλειν έπ\ θεού άίδίον δντος *

q u i d e m sempiternus s i l , res creala? n o n i l e i p . Q u a

κατά Πορφυρίου περί ζ ώ ω ν και θυσιών.

Creator

r a i i o n e i n Deo sit velle et n o n velle, lametsi B e u s anernus s i l . G o n t r a P o r p b y r i u m de animalibus et de v i c t i m i s .

Ex

Theophanis

Chronico, p . 1 3 9 .

Τδν θεσσαλονίκης έπίσκοπον Θεόδωρος ίστορικδς C πατριάρχην δνομάζει,

άλόγως (3),

μή είδως τδ

διατί.

E p i s c o p u r a Thessalonica? Theodorus

historicus

p a t r i a r c b a m vocat absque ulla r a l i o n c : nec c u r i i a e u m appellet, salis ipse n o v i t .

Vttus Scholion

ad caput vicesimum

primum

libri tertii

Evagrii.

Ού λέγει ούτος ενταύθα γε τρανώς τδν 'Ακάκιον

E v a g r i u s q u i d e m h o c loco aperte non d i c i t A c a -

δπδ τοΰ 'Ρώμης καθαιρεθήναι. Θεόδωρος δέ μέντοι

c i u m ab episcopo R o m a n o d e p o s i l u m fuisse. V e r u m

καί δ Κιλιξ Βασίλειος τρανώς αυτό φασι.

Theodorus et B a s i l i u s C i l i x d i s e r l e i d affirmant.

Ex Actione Ύ% (4) τής εκκλησιαστικής Αναγνώστον,

%

βιβλίου

Ιστορίας

πέμπτου.

prima

teptima} Synodi

Θεοδώρου

Διόσκορος γάρ

cecumenicc*.

Εχ Theodori Lectoris

Historice ecclesiastica

libra

quinto. Dioscorus e n i m contra canonum p r e s c r i p l a , 587

παρά τδ τοϊς κανόσ: δοκούν, έαυτψ τήν χειροτονίαν

G o n s t a n l i n o p o l i l a n i episcopi

έπιτρέψας τής κατά Κωνσταντινούπολη επισκοπής,

s i b i assumens, ad ejus Ecclesia? pracsulatum eligit

ordinaiionem

«ροχειρίζεται είς τήν αυτής προεδρίαν 'Ανατόλιόν

A n a t o l i u m q u e m d a m , q u i t u m Gonstantinopoli apo-

τινα, τδν τή;·'Αλεξανδρέων Εκκλησίας τάς άποκρί- j) c r i s i a r i u s erat E c c l e s i * Alexandrinae : babens praeέν Κωνσταντίνου πόλε ι ποιούμενον, έχων

sto E u t y c h e m quoquc missas c u m ipso celebrantem.

παρευθύς κα\ Ευτυχή συλλειτουργούντα. Πρδς δν

σεις (5)

C u i A n a t o l i u s facetc d i x i t : jgnorabat e n i m q u i d

VALESII

ANNOTATIONES.

(2) Κα) άστρολόγ*>νν καϊ ειμαρμένης. Diodoras D T a r s e n s i s l i b r o s o c t o scripserat contra F a l u m , q u o ytam excerpla habentur i n B i b l i o l b e c a P h o t i i , c . 2 2 3 . (δ) Πατριάρχην ονομάζει, άλόγως. Fallitur T h e o p b . q u i T b c s s a l . episcopum male a T b e o d o r o Leil. p a t n a r c b a m vocari d i c i t . N a m Thess. episc. o p l i n t o j u r e p a i r i a r c h a d i c l u s c s t , uipole q u i p r i w a s csset totius I l l y r i c i P r i m a l e s e n i m , βίνβέξαρχοι, o l i m palriarcba» d i c e b a n l u r , ut j a m p r i d e m m o i i u i t i a c . S i r m o n d u s . V i d e , s i placet, quau n o U v i a d l i b . ιιι E v a g r i i , cap. 6, et ad l i b : ν ejusdem Evagrii.

(4) H o c insigne fragmenluin de o r d i o a l i o n e A n a t o b i episcopi C o n s l a n t i n o p o l i l a n i , quae facta est A s t e r i o et Prologene coss. anno C h r i s t i 419, B a r o n i i diligeiitiam fugit. Depromptum a u l c m est ex l i b r o p r i m o Hisloria? T h e o d o r i . N a n i Theodorns L e c t o r H i s t o r i a m s u a m e x o r s u s e s t a tine l i b r o r u i u S o c r a t i s . C u m ergo S o c r a l e s dcsierit io episcopaiu P r o c l i C P . , T b e o d o r u s L e c t o r H i s l o r i a n i euam i u choavit ab exordio F l a v i a i i i , i d e s i ab anno G b r i s l i 446. Quare i n t i l u l o bujvs F r a g m c n t i s c r i b e n d u u i c s l , βιβλίου πρώτου.

I N

THEODORI

LECTURIS

820

facturus csset Dioscorus : C u n c l a ad quae venisti Λ 'Ανατόλιος χαριέντως !φη ( τ δ γαρ μέλλον ήγνόει)· loca sanclificasti. A g e b a n l u r a u l e m baic c o n s u l a l u

Όπου περιπεπάτηκας,ήγίακας. Έπράττετο δέ τ α ^ τ »

P r o t o g c n i s et A s t e r i i .

κατά τήν ύπατείαν Πρωτογενούς κα\ Αστεριού. Εχ

Εχ flisloria

libro

ecdesiabticaTheodori

tvtopoUs, de quodum

Palladio

ιιι Joannis Lecioris

Dzmasceni

Constan-

hwrclico.

Episcopus

De

imajinibas.

rr)c έκκλησ» αστικής

EK

%

*Αναγνώστον

Ιστορίας

Θεοδώρου

Κωνσταντινουπόλεως,

τίνος

a u l r m A n l b c h i a ; P a . l a d i u s , i m p e i a i o r i gra i l i c a r i

αιρετικού

studens, oos q u i saucta C b a i c e d o n c n s i s c o n c i i i i de-

σκοπος Παλλάδιο;,

πρδ; χάριν βασιλέως διαπρατ-

c r e l a sequebantur,

τόμενο;, τους τοίς

έν Χαλκηδόνι

aversari coepit, et

sanctorum

Παλλαδίου.

περί

Ό

δε τής Αντιοχείας

επί­

άγίοι; δόγμασιν

επομένου; Ιμυσάττενο, καί τάς τών άγιων Πατ:ρων

P a i M i m iiiiagines d e p o s u i l .

εΙκόνας καΟείλεν. Ex ejusdem Hhloria

ecclesiastica,

cori parlcs sequcbantur.

de m qtii D/os-

Ef> c n i m audaciai p r o r u -

Τής

αυτής

Ιστορίας

τών τά άιοσκόρου

εκκλησιαστικής,

(ρρονούντων.

Λερϊ

Είς τοσούτον γάρ

p e r a t , ut b e a i o r u m q n i i l l i c fuerant episcoporum β έληλύθει τ ή ; τόλμης, ώστε κα\ τά τών εκεί γεγοn o m i n a ex sacris d i p t y c h i s s u s t u l e r i t , iinaginee deposuerit, ao l y r a m i i c e

eoruinque

νότων μακαρίων ποιμένων ονόματα, τών ιερών διπτύ/oiv άνείλε, κα\τας αυτών εικόνας καθείλε, κα-

combusserit.

τακαύσας τυράννικώς. Ex endem HUtorxa ecclesiastica, relico , qui post Macedonium

de Timotlieo

Ικε-

Constaiitinopolitanam

Τής αυτής

Ιστορίας,

τδν θρόνον

$edem suscepit. Impius istc i n sacris c o n v e n l i b u s ,

γιον

ingrediens

απερχόμενος, τούς

i n venerabiles

a*dcs , j u b c b a t

sedulo

i n s p i c i n u m forte Mauedonius a l i c u b i i n tabula d c -

περϊ

τοΰ

Κωνσταντινουπόλεως

αίρετικού.

διαδεζαμέΐ'οιι μετά

Μακεδό-

Ούτος ό ανόσιος, έν ταίς συνάξεσιν σεπτούς οίκους

άναθεωρείσΟαι

κελεύων, είπου μή γεγραμμενον έν είκόνι εύρισκε.

pictus i n v c n i r c i u r . Nec n i s i ca labuia p r i u s depo-

Μακεδόνων, ταύτην εί μή καΟείλεν, ούκ άν έλει-

s i l a f u i s s e l , missas i b i ceJebrabat.

τούργει. V i d e pag. 563.

Ex eadem Historia

ecclesiastica,

Timotheo Con&tantinopolilano

de Juliano,

el de

ephcopo. Quidatn ex

iis q u i sedilionibus deleclabanlur, Timolhco cpi ecopo i n d i c a r u n t

Τής αυτής μοΟέον,

Ιστορίας,

περ)

τού καϊ Αίλουρου.

Ιουλιανού

καϊ

Γι-

Τούτον τδν Ίουλιανδν

γνωρίζουσί τίνες τ ώ ν ταϊς ταραχαί; χαιρόντων, Τ ι -

J u l i a n u m b u n ^ a supra m c m o -

μοΟεω τ ώ επισκοπώ ύπδ τού προλεχθίντος Μακεδο­ r a i o Macc;loiiio susceptum ac s u s l e n l a l i u n f u i s s o , C νίου συγκροτηΟέντα, κα\ δι* ήν αιτίαν συνεκροτείτο· ct q u a m o b cansam ita susceplus fuissct. E n m i g i Διά τών ύπηρετου μένων αύτώ θαττον παρενέγκας, l i i r T i n i o l b e u s p e r m i n i s t r o s suos ad se a d d t i c l u m ,

παρόντων κα\ πολιτικών αρχόντων έν τ ώ έπι σκοπέ ίφ

ρ'.-«'csemibii.s o i i a m c i v i l i b u * t n a g i s l r a l i b u s , i n e p i -

ήνάγκαζ: τχ τ ή ; έν Χαλκηδόνι

seopali a?de Cbalccdonensetn s y n o J u m a n a l h e i u a l i

ύποβχλεϊν. Δεόμενος δέ ό γέρων

subjicere

κατόιχομένων Ιερέων, Φλαβιανού και 'Λνατολίου τ ώ ν

compcllcbat.

S?nox-

vcro

imaginibus

συνόδου άναΟεματι ταΤ; είκοσι

τών

n i o r t u o r u m a n l i s t i l i i m , F l a v i a n i et A u a i o l i i a r -

αρχιεπισκόπων, έν Κωνσταντινουπόλει

cbiepiscnpnrmn C a n s l a n l i n >p >!is, q u i i l l i c d ^ p i c i i

σμίνο>ν, δι' ών ή έν

erant, q u o r u m opera Chalce i o n e i n i s s y u ; > J u s c a n -

έκτήσατο, έκραύγαζεν Ει μή θέλετε άφήσειν τά τής

firtnala fuerai, supplicans c x c l a m a v i t : S i sanclam

λελεγμένης αγίας

synodtim

επισκόπων εικόνας, κα\ τών ιερών δίπτυχων άπα-

admitlere

r c c u s a l i s , doponile

iniagines

e p i s c o p o r u m , eosquc e sacris d i p t y c b i s expungitc. 5 8 3

F- Historia x

CoustanlinopoHtaiti, ttantinopolitano. penda

ecclcsiaslica de Gennadio

Thcodori

Ithtorici

archkpiscopo

Con-

admiranda. Cum piclor quiVALESII

συνόδου, άναΟεματίσαι

τάς τ ώ ν

λείψαι. Θεοδώρου λεως,

Ιστοριογράφου

έκ τής

εκκλησιαστικής

Κωνσταντινονπό» Ιστορίας,

περϊ

Κωνσταντινουπ ,Ιεως. μεστά. "Ετερα δέ αυτού παραΟήσομαι, καταπλήξεως μ

A l i a quoqne de illo a d j i c i a m s i u - Ρ Γενναδίου

prorjsus alque

κεχρωματι·

Χαλκηδόνι σύνοδος τδ κύρος

αρχιεπισκόπου

ANNOTAT10NES.

(5) T/Jc Άλεζανδρέων Έκκ.ίησίας τάς αποκρί­ σεις. L i b e r a l u s Ίιι B r e v i a r i o , cap. Π. s c r i b i l A n a toli?im a p o c r i s i a r i u m fuisse Diuscori A!exandria3 e p i s r o p i . S i c e n i a i babct : Ordinatusque pro eo Anatolius diaconm, qni fuit Conslantinopoli apocriiiarius Dioscnri. U l r u m v t T o a p n c r i s i a r i u m episcopi ab a p i c r i s a r i o EcclesiftdisiingMere o p o r l e a l , d n b i tare quis forlasse possil. H.ibcbant e n i m rnajorcs Eccli?si.c MIOS apocrisiarios apud p r i n c i p e m , ut docet J u s l i n i a n u s i n Novellis. Porro P a l r e s synodi sepliina3 eo loco probarc c o n a n l u r improbandas n o n esse ordinaiiones ab b:erelii:is factas. idque astruunt exemplo A n a l o l i i , q u i a D i o s c o r o b;crciico o r d i i i a l u s cst episcopus Constantiiiopolis. Sed r p SpOQdcri potcst D i o s c o r u n i , tunc c u m A n a l o l i u m

o r d i n a v i l , b r c r c l i r n m non fuissc. Sed neq:;e poslca i u Cbalcedoncnsi synodo ob «lilani b;*Ti-sini d a m n a l i H cst, u l paleiie.x s c n l e n l i a danuiationis a P a tribus synoili in eiim p r o l a l a . J u s l i n i a u u s quoque i n E x p o s i i i o n c fidei s c r i b i t D i n s c o n i m noii ob n l Inm i n fide e r r o r c m , scd l a n l u m propier e c c l c s i a s i i c u m s l a i u m a sancla R o m a n a Ecclesia p?>st n m r l c m analheniate dainnauun luisse. Ipse o t a i n A u a lolins idom d i x e r a l in cruurilio C b a i c c d o u e n s i , aol. 5, bis verbis : Propter fitem non est dumnatns Dioscoms, xed quia excommnmcationem fecil dominn archiepiscopo Lconi. OUJB verba r o l c n n i l u r oiiain a N i c j l a o papa i n Epistola ad M i c b a e i e m imp.

221

FRAGMENTA.

Ζωγράφο; τις,

222

τήν εΙκόνα του Δεσποτου Χρίστου Α dam C h r i s l i D o m i n i

γράφων, τ ώ χείρε άπέψυκτο.

nostri

imaginem

pingeret,

Και έλέγετο ώς ύπδ

manus c i e x a r u e r u n t . D i c c b a t u r a u t c m opus i l l u d

"Ελληνδς τίνος τδ έργον έπιταγεντής εικόνος, έν τ ώ

pagani cujusdam n i a n d a t o , sub specie ac n o m i n c

προσχήματι τού ονόματος τού Σωτήρο; γεγράφηκεν

Servatoris n o s l r i pinxisse. c r i i i i b i i s ox utraqtit' c a -

έξ έκατέρου τάς τρίχα: έπι κεφαλή; διεστώσας, ώς

p i t i s parle i l a d i s c r c i i s , u l iacies ntil!ali*utis it ge-

μή τάς δψει; καλύπτεσΟαι. Τοιούτω

r o l u r . I!ac c n i m forma gonliles J o v c m s o l r n l d e -

Ελλήνων 7Γ3ΐδες τδν

γάρ σ/ήματι

Δία γράφου σι, τ.ρδς τδ τους

pingcre

: eo

scilioel

consilio

ορώντας νομίζειν, τ φ Σωτήρι τήν προσκύνησιν απο­

i l l a m c e r n c r e n l , Servatorem

νέμε σθα ι. Vide ρ. 554.

rare.

Τής τάρτου

εκκλησιαστικής τόμου

Ιστορίας

Θεοδώρου

τε­

Ex

(6). Ύ π δ δέ ταύτην τήν ύπατείαν (7),

Theodori

eodem

ecclesiast.

u l qui imagiiirm

s i b i v i d e r c n t u r avlo-

Uhlorim

tib. i v . S n b

c o n s u l a t u , q u i n l o ac v i c i simo die iponsis

κατά τδν μήνα τδν Δεκέμβριον, έχοντα αύτδν είκάδα

Decembris, m i r a c u l u m b o r r e n d u m p r o r s u s et i n u -

κα\ πέμπτην ήμέραν, θαύμα φοβερδν κα\ έξαίσιον,

silatum accidit,

πασάν τε άκοήν ανθρώπων καταπλήττον γεγένηται.

porem incutiat. Quidam enim . Olympius nomine.

Όλύμπιος

γάρ τις τούνομα, Ευθυμίου

τού

τής ^ j u x U equum

e l quod

c u n c l i s audientibus s u i -

ambulalorem

Eulhymii

Arianorum

"Αρείου θρησκείας έξάρχοντος, τδν βαδιστήν παρα-

c p i s c o p i incedere s o l i l u s , c u m esset i n

χορεύοντα (8), έν τ ώ λουτρώ τού παλατιού 'Ελενια-

p a l a l i i H c l c n i a n a r u m i n cella l e p i d a r i a , c l quosdam

νών γενόμενος κατά τον

ex

προμαλάττοντα

(9), κα\

lavantibus

fidem

Consubstanlialis

lavacro

laudanlcs

θεασάμενό; τινας τ ώ ν λουσμένων, τήν τού Όμοου-

animadvcrtisset, baecquae s e q u u n l u r p r o l u l i t v e r b a :

σίου δόςαν σεμνύνοντας, έφη αύταίς λέξεσιν ούτως·

Q n i d n a m v c r o est T r i n i l a s , a u l qtio i n paricle m i -

Τ ί γάρ έ σ τ ι ν ή Τ ρ ι ά ς ; ποίφ δέ τοίχφ ούκ έπιγέ-

nime depicta

γ ρ α π τ α ι : Καί κράτησα; τών εαυτού αναγκαίων έφη·

Ecce ego q u o q u e T r i n i t a l e m babeo. Adeo u i o m -

est?Simul

apprchcnsis v i r i l i b u s :

Ί δ ε , κάγώ Τριάδα έχω. "Ωστε κινηθεντας τ ο ύ ; εκεί

nes q u i i l l i c a d c r a n t , c o m n i o l i i l l u m inierficcre v e l -

εύρεθέντας, μέλλειν αύτδν διαχειρίζεσθαι · άλλ' είρ-

l c n t . S c d n c i d faccrent p r o b i b i t i sunt a quodaoi

χθησαν ύπό τίνος Μάγνου πρεσβυτέρου τών

Magno, ecclesise S a n c t o r u m A p o s l o l o n i m

Αποστόλων έν τ φ

Αγίων

presby-

περιτειχίσματι, άνθρωπου θαυ­

tcro, viro admirabili, Dcique cullore sludiosissiino,

μαστού, κα\ τδν θεδν θεραπεύοντος, φήσαντο; πρδς

q u i i n a m b i l u p a l a l i i r e p e r l u s , ipsis aflirmavit quod

αυτούς, ώς ούκ αν διαλάθη τδν τής παντεφόρου δί­

vir

κης όφθαλμδν, άκριβεί λόγφ γράφοντα. Αίδοί δέ τοΰ

o c u l u m , c u n c l a spcctanlem et d i l i g e n l i s s i m c a d n o -

άνδρδς

τής

ταραχής

παυσαμένων,

έξανέστη

iile nuuquam

subterfugilurus

esset jtistilise

ό C tantem. C u m i g i l u r h o m i n c m r e v e r i l » , l u m u l l u m cotnpressissent, s u r r e x i t O l y m p i u s . E l aqiia?calida;

Όλύμπ;ο;, κα\ τ?) εμβάσει τών θερμών (α), ώς £0ος, χρησάμενος, Ιςεισιν έπ\ τήν τών ψυχρών υδάτων δε-

solio, u l m o r i s e s t , usus, ad frigidnc aquse p i s c i n a m

ξαμενήν, ήτις λαμβάνει τά ύδατα έκ πηγής τικτο-

e g r e d i l u r , quae a q u a s e x c i p i l ex fonle q u i o r i t u r in

μένης μέσον τού σεπτού θυσιαστηρίου τού ευαγούς

medi(j v e n c r a n d i a l l a r i s sanctse Ecclesise p r o t o m a r -

οίκου τού πρωτομάρτυρος Στεφάνου, δν έν παλαιοίς

tyris S i e p b a n i , o l i m ab A u r e l i a n o v i r o s u n i m i s m a -

VALESII

ANNOTATIONES.

(6) Hujus egregii F r a g r a e n l i t i l n l u s i n e d i l i o n e B a s i l i e n s i ita scripjus est : Τ ή ; εκκλησιαστική; Ιστορίας θεοδωρίτου, etc. Sed c u m T h c o d o r i l u s usque ad A n a s l a s i i Imperaloris lempora m i n i m e p e r v e n e r i t , rrcte Jacobus B i l l i u s i n N o l i s ad l i b r u m l e r t i u m Joannis Damasceni De imaginibus o b s e r v a l scribondiim esse Ηεοδ(όρου. A l q u e ita conjeceram p r i i i s q u a m Nolas ejus b g i s s e i n . C c r l e s l y l u s ct scribendi c b a r a c l e r , T h c o d o r u m L e c t o r e m apcrte indicat. (7) Ύ.ιύ δέ ταύτην τήν ύπατείαν. Quibus c n n s u l i b u s i d m i r a c t i l u m c o n i i g c r i l , dooct V i c l o r 1 b u n o n e n i is in C b r o n i c o i l a s c r i l w n s : Joanne Scyiha el Paulino ross., Olympiu» quidam Arianus in balneis qux Elitnim vocaatur, ad regiam urbem, sanclnm et consubsluntialem Trinilalem blusplteninns, tribus iynis siclis, angelo minhtrante, invisibiliter in piscina frigidiv aqnai pcrfnsus, vitam impie simidque prodigiose finiif. E a m d e m historiam r t f e r t i n i a u c l o r Hisloria?. Miscetla*, i n l i b r o xv, A d o V i e n n e u s i s , e i Sigt*berius i n C b r o n i c o . lamcn i n A f r k a id gesium esse s c r i b u n l . c o n l r a fidem a t q u e a i i c l o r i l a i e m V i c l o r i s alqne T h e o d o r i . V i d i t h u a c e r r o r e n i B a r o n i u s : q u i lamen e i ipse lapsus

n

est, r n m i d m i r a c u l u m r c t u l i t anno C h r i s l i 494» c u m i n a n n u m C h r i s t i 498 referre debuisset, ut teslalur V i c t o r T h u n o n e n s i s . (8) Tdν βαδιστήν παραχορεύοντα. Scribendnra e s i p r o c n l d u b i o παραχορεύων. Refertur e i i i m a d v o c e m Όλύμπιος. H i s i g i l u r verbis Theodurus s i gnifioat, O l y m p i u m h u n c E u l h y m i i A r i a n o n i m apud Constantinopolim episcopi pedissequum fuisse, scu s t r a l o r e m , q u i j u x l a equum s u b s n l l i m i n c e deret. N a m βαδιστή: equus est q u i βάδην anibulat, id est m o l l i gressu. Ilujnsmodi c c r l c cqni episcopis magis conveniunt. Hesychius, κάλπης, ίππο; βαδιστής. Plwra de b i s equis c o n g c r i i Salmasius l n Notis ad Historiam A u g u s l a m , pag. 2 1 5 . (9) Κατά τϊν προμαλάττοντα. l i i i o l i s i n u s est faniiliaris T h e o d o r o . Ut onim paulo ante d i x i t τδν βαδιστήν, subaudiens ίππον. i l a n u n c dicit τδν προ­ μαλάττοντα, subaudiens οικον. ! n l c l l i g l a u l e m Theodorus ceUam U p i d a r i a m . Qnaiuor e n i m erant coll:« i n balncis : p r i n i a tepidaria u u c l u a r i a ; socunda sudaloria d i c c b a t u r ; t e r i i a , assa c l l a ; q u a r i a , frigidaria, u l s c r i b i l u r i n Dialogo A d r i a n i et E p i c t e l i . :

l

YARIORUM. (α) Τή έμδάσει τών θερμών. B a l n f a i n l r a ecd c s i a r u m ambilura i n l e r d u m s t r u i b a n t u r . Yide ce-

l c b r e m legcm De a$yli*, 1. 4. W . LOWTH.

9, C o d . T h c o d . U l . 4 5 ,

«23

THEODORILECTORIS

224

g i f i r a l i b u s functo. exstructae. E x q u o 5 8 9 i i e r i χ Ικτισεν άξιώμασιν αρχοντικοί; διαλάμψας Αύρηλι*e x i s t i m o , ut aqua ί31ο h a u d q u a q u a m expers sit νός. Ένθένδε ηγούμαι θείας έποψίας τδ ύδωρ άξιουdivina? Providentiae. In banc i l l e c u m descendisset, σθαι. Έ ν ή καταβάς, θαττον έπαναβαίνει, κραυγάconfestim egressirs cst , c l a m a n s : M i s e r e m i n i m e i ,

ζ ω ν , Ελεήσατε με, ελεήσατε. Κα\ κνήθων αύτοΰ τάς

ir.iscrpmini. E t carnes suas scalpens, ab ossibus

σάρκας, τών οστών άπε μέριζε. Πάντες δέ περι αύ­

ave.lebal. T u n c vero a m i c i q u i c i r c a i l l u n i

τδν γενόμενοι, κα\ κρατήσαντες, σινδόνι περιτυλί*

erant,

c u m c o m p r e h e n d e n i n t , et l i n l c o i n v o l u t u m i n c u -

ξαντες, άνέκλιναν ψυχο^,όαγούντα. Έ π η ρ ώ τ ω ν δέ,

b i l i ( H l o c a r u n t pene e x a n i m e m . Deinde h o m i n e m

τ ί αν είητδ συμβάν. Καί φησινδ Όλυμπιος · "Ανδρα

inlerrogarunt,

q n i d i i a m ei c o n l i g i s s c t ?

O l y m p i u s IKCC r e s p o n d i t : V i d i l i o m i n e m

Quibus candidis

κατείόον λευχει μονούντα, έπιβάντα

μοι κατά τής!

νεροφόρου, κα\ τρεΤς σίκλας θερμού περιχέαντά (I0)j

i n d i i i u m vcstibus, q u i supra me slans i n p i s c i n a ,

μοι, κα\ λέγοντα μ ο ι · Μή δυσφημεί. Λαβόντες δέ

tres siclas aquaecaJidae m i b i s u p e r f u d i l , i l a d i c e n s :

αύτδν φορείω οί αύτώ διαφέροντες, μετεκόμισαν έν

N o l i i m p i e l o q u i . Post ba?c ejus necessarii c u m i l -

έτερο; λουτρώ προσκειμένω τί) τών *Αρειανών έκκλη·

l u m i n l e c i i c a m imposuissent, i n a l i u d balneum

σία. Θελδντων δέ αυτών άποτυλίξαι τήν σινδόνα άπ*

t r a n s l u l e r u n t , quod erat v i c i n u n i ecclesia? A r i a n o -

αυτού; συνεξέπαιρον πάσα; τάς σάρκας αυτού. Κα\

r u m . Sed c u m eurn ex linteo quo i n v o l u l u s e r a l Β ούτως νεκρωθείς, άπέδωκε τδ πνεύμα. Γνωστδν δέ eximere vellent, cunclas ejus carnes s i m u ! dilace-

έγένετο τούτο σχεδδν καθ* δλης τής βασιλίδος. Έ φ ή -

r a r u n t . A l q u e hoc modo m o r i e n s a n i m a m e x h a l a -

μιζον δέ τίνες περ\ τού πεπονθότος, ώς χρόνοις τ : -

v i t . E a res per universant fere regiam c i v i t a l e m

σ\ν, άπδ τής τδ Όμοούσιον δοξαζούσης

divulgata est. A i e b a n t a u l e m n o n n u l l i de O l y m p i o

είς τήν Αρείου μετεβαπτίσατο λατρείαν. Επειδή Ck

q u i baec p a s s u s e s l , e u m ante a l i q u o l a n n o s r c l i c i i s

τδ συμβεβηκδς

p a r l i b n s c o r u m q u i C o i i s n b s l a n l i a l i s fidem

profi-

(Αναστάσιος δέ ήν), έπέτρεψεν είκόνι χρωματισθέν

t c b a n l u r , A r i a n o r u m baptismum suscepisse. P o r r o

τδ τεράστιον, ύπερθεν τής νεροφδρου καταπαγήναι.

κα\ άκοαίς

θρησκείας,

βασιλέων έπλησίασεν

c u m ea res ad i m p e r a l o r u m n o l i t i a m pervcnissct,

Ιωάννης δέ τις διάκονο;, και έκδικος τού προλε-

i m p e r a b a l autem tunc Anastasius, jussit ut m i r a -

χθέντος εύαγού; οίκου Στεφάνου τού τών μαρτύρων

c u l u m i s i u d i n l a b u l a d e p i c t u m supra p i s c i n a m

πρώτου, άνήρ, εί καί τις άλλος, ζήλον υπέρ του

c o l l o c a r e l u r . Joannes autera q u i d a m , diaconus ac

"Ομοουσίου δόγματος εκάστοτε ένδεικνύμένος, κα\ αύ-

dcfensor

τδς είκόνι κατέγραψεν, άλλ' ούχ απλώς · τών γάρ

supra memorat&

sanctae ecclesivinlhum

quando

PRESBYTERI TYRORUM

Expositionum

tandem

D E L X X DISCTP.

a l i - Α s a v ήμεί; δέ τδν λαβύρινΟον τ ώ ν εκθέσεωνδψέ ποτε

n n n poifecissemus, n u m e r u m i l l a r u m c o l

διανύσαντε; τδν άπαριΟμισμδν αυτών συνηγάγομεν·

legimus. E t c n i n i post fidem Nicane editam, d r i n A n -

μετά γάρ τήν έν Νικαία π ί σ τ ι ν . ύστερον έν Α ν τ ι ό ­

liochi;e i n Eurscuiis, s i v e r c n o v a l a Eeclesia, a u l p o -

χεια τοις έγ/.αινίοι; δισσάς έκθίσ-ις

tius cxeilalo Dnminico, cx Hieronyino, Socrale, S o -

Τρίτη δε έστιν ή επιδοΟεί.τα ύπδ τών πζρι Νάρκισσον

ύπηγδρευσαν.

xomeno e l Albanasio dnplices Expositiones sugges-

έν ταίς Γαλλία ις τ ώ βασιλεί Κο*νστάντι. "Αρτι [τε­

sermU. T e r i i a vero cst. qua» tradila fuil ab Iiis q u i

τ ά ρ τ η ] δέ ή δι Εύδοςίου τοίς εν Ι τ α λ ί α πεμφθείσα.'

c a i n Narcisso e r a n l i n G a l l i i s , c l obfala i m p e n i t o r i

Έ ν δέ Σιρμίω τρεις ύπηγορεύθησαν ών μία έν 'Αρι }

1

f u i l C o n s l a n l i . Quarla a i i l c m ab Eudoxio inissa n u -

μίνω μετά τής ύπατείας

per bis q u i crant i n Italia; S i r m i i vero ircs e n u n -

( Εύσεβίου >:α\ Ύπατίου, legercm

e Collwfredo

liate

Chronol.

Otristi

suiit. quarum ur»:i Λriiuini posl consulnltim

E u s e b i i e l H y p a l i i lecla f u i t ; octava est qiuc fuit

Cod. Thcodos. ad annnm

in

Λ'. 5 5 9 )

άνεγνώσθη. Όγδοη δέ έστιν ή εν Σε/ευζε'α. ήν οί

c o n d i l a S H o u c b i : , quam q u i cnni At-acio c r a n l l e -

περι 'Ακάκιον άν-γνώκεισαν· τελευταία δέ ήτις έν

g c n m l . Ultiina dwiiqtic. qiue Gonslanlinopoli

Koj-.-σταντινουπδλει μετά τής προιΟήκης εκδίδεται.

cuni

addiiione edila f n i i , nam appostunu e i ftiil, nec eseenliam, neque snlisisienLiam i n Deo dicere.

Προσεκιιτο γάρ αύτη μήτε ούσίαν, μήτε ύπόσταπν

Isli Β έπ\ θεού λέγειν. Ταύτη και Ούλφίλα; τ ώ ν Γότθων

Ulphxlas G o U b o r u m episcopus lunc p r i m u m consen-

επίσκοπο; τότε πρώτον συνέθετο * τών γάρ έμπροσθεν

s i i , a u l e r i o r i nainquc lcinpore cam.quae Nica^.e fuit

χρόνων, τήν έν Νικαία πίστιν ήσπάζετο επόμενο;

etaliilita, (idcin a m p l e m s est, subsccnlus T h c o p b i l u m ,

Θεόφιλο; δ ; τ ώ ν Γότθων επίσκοπος ών τή έν Νικαία

q u i G o t l b o r u m episcopus Nica?na3 synodo i n l c r f u i t ,

Συνόδω παρών καθυπέγραψε. Τοσαύτα μέν περ\ταύτα

aubscripsilque. HaiC quidem de i s l a re dicla sint.

είρήσθω.

ΑΝΝΟ

DOMINI

DXXV,

PROCOPIUS P R E S B Y T E R T Y R O R U M . ΝΟΤΙΤΙΑ. (FABBIC. Biblioth.

Gratc. l o m . V I I , 566, e d i l . Harlees.)

Procopius, presbyter, q u i e x Dorolheo, T y r i episcopo, circa a. C. 525 composuil C o m x n e n t a r i u u i d e L X X d i s c i p u l i s C b r i s t i e l d u o d e m n a p o s t o l i s , q u e i n post Cantfii e d i t i o n e m , P£0 a n n o 1 7 1 3 r e c u d e n d u m d e i i i a d c a l c c m l i b r o r u m d e V i i a M o y s i s , n o l i s G i l b . G a u l m i n i i l i u s l r a l o r u m . FABR. Procopius lotam illani di^putalionem D o m l h e o c u i d a m , Y y r i , ut fer u i i t , t e m p o r i b u s C o n s t a n t i n o r n r n et J u l i a n i , c p i s c o p o , a f l i n x i s s e v i d e l u r S a x i o Onom. I I , paj£. 2 5 , e t H a m b e r g e r o Zuv. Nachr. 11, p a g . 7 4 0 5»q., d e D o r o l l i ^ o i l l o , s u b c u j u s n o i u i n e e d i i u s e s ltraclatus d e L X X D o m i n i d i s c i p u l i s Gra?cecum versione L a t . e l Observalt. G u i l . C a v e i n e j u s d e m HisL lilt. SS. eccl. l o m . I , p a g . 1 6 4 , G r . a c L a t . i n C h r o n i c o P a s c b a l i , p s g . 4.26 s q q . e d . P a r i s . — L a l i n e \n Bibl. PP. max. l o m . I I I , p . 4 2 6 , a d d . O u d i n . Comm. ddSS. Ecctes. t o m . I , p a g . 1 3 7 8 . 1 . G . W a l c h . Bi$t> eccles. Ν. T. p . 1 4 9 7 . H A B L .

PROCOPII (Exttat

COMMENTARIUS

D E X X X DJSCIPULIS

ET

X U

ad calcem C b r o n i c i Pascbalis. Vide hujvst* PalrologUT tom. XCIl,

APOSTOLIS,

col. 10o9 seqq.

ΑΝΝϋ ϋΟΜΙΝΙ ΡΧΧΧΙ.

THEODORUS SCITHOPOLITANUS EPISCOPUS. ΚΟΤΙΤΙΑ. (GALLAITO. Vef. Patrum

Dibliolh.

I. Thcodoslo S c y t b o p o l i i a n o a n t i s l i l i , q n i anno f>"36 Α syiiodo Hierosoiyinilaiia? sub Polro palriarcba ), cosqtic l u c r e l u r , m u i l o s q u e i p s o r u m episcopos P a h v s i i u a i a c b r g u menos c o n s i i m i fccisscl ut-c non T b c n d o r u m Novas LauraB p r a p o s i l u m p r o c u r a s s r l fieri C r u c i s c u s l o dero e l S y l h o p o l i t a n o r u m m c l r o p o l i i a n i , > e l c . Haec autem n a r r a l C y r i l l u s paulo anlc P e i r i p a l r i a r * cbae o b i t u m . Mox eniin s n b d i l ('>): < Abbas crgo β C o n o n ejusque c o m i l e s , C o n s l a n l i n o p o l i diversis seruinnis p e r A s c i d a m s u b j e c l i , p a l i e n l i a vietoriain r e p o r i a r i i i i t . A l i q u o l eniut interjectis diebus, cinn c v i i a discessissel P c l r u s archicpiscopus, > e l c . O b i i l autem Petrus Hierosolymorum a n l i s i e s , ut soriptores c o m m u n i u s I r a d u n i (7), ?iuio 5 i i , q u i J o a n n i successerat anno 5 2 i . E x quibiis ergo l e i n p o r u m n o l a i i o n i b u s emendandiis anniis 5 5 1 , c u i ante q n a m b i s Prolegomenis conscribendis m a m i m a d uioveremus, Tbeodori noslri libellum iiligandum abs re d u x i m u s , quem p o l i u s a d a n n u m sallem 353 ablegare o p o r l e l a l , u l ex i n l r a dicendis c o m p e r l u m l l e l . Gonslat e n i m cx e j n s i n s c r i p l i o n c o b l a l u i n i l l u m f i i i s s e iiilercaBterosLuslocliio l l i c r o s o l y m i l a i i o p a l r i a r c b u i ; qui P e i r o j a m dcfnncio, c m n M a c a r i u s , i n ejus loc.tim assuniptiis, fuisscl brevi e x a u Ctoralus, sedem Hierosolymitanani conscendit. S i c auteniι efleriurejus i n s e r i p l i o : Libtltus llieodori epi$ecpi Scylhopoleos. iieligio&i&simo et in Iki custodia poiilo. post Deum domino Justiniano, et beatiuimispatriarchisEutychio, Apollinar.o, Domninoei Eustochio, Theodorus misericordia Dei episcoputScythopolilunoTum. Q u o d e opiisculo ba>cMonltaticonius ( 8 ) : « L i l i e l l u s T h c o d o r i S c y t b o p u l i i a m oblalus c s l J u s t i n i a n o h n p e r a l o r i , et palriarc bis E u t y c l i i o C o n s l a n i i i i o p o l i l a n o , A p o l i i n a r i o A l e x a n d r i n o , Domnino A r i l t o cheno e l E t i s t o c b i o I l i e r o s o l y m i u i n o . Is ipse T b c o d o r u s , p o s t q u a m O r i g e u i s , q u e i n a l b e u i u et i i u p i i i i i i vocal,crrore9 secialus fuerat, landem rcsipiscens, ejus dogmaia hoc i n l i b c l l o anatheniate damuat, ac d u o d e c i m anathematismis tolidem i m p i a docirinas O r i genian.e c a p i i a p r o s c r i b i t . U t r u m autcm Origenes errore?. i i l o s omnes vere d o c u e r i l , non c o n v c n i i i n ICP doctos. P r o d i t a u l e m egregium opusculum ex c o d i c e x x x i v Biblioibecab Coislinianae. » w

c

(1) Concit. l o m . V , p . 1259 c . (2) L e q u i e n . O r . Clirist. l o m . III, p . (3) Gotel, Momim. Eccl. 6>. l o m . III, pag 372 sr.q., n u m . 89. (4) Ibid. n u m . 83, p g . 5 6 1 . (£) L u c e m d a b i l Evagrius//isf. ecci. Iib. i v , c a p . 38, s u b finem ; q n o luci a d d u c u n l u r vcrba N t o l a u r i t a r u m ac T b e o d o r i A s c i d a : de a^qualitale c u m

t. X I , ρ. χι.)

II- V c r n m de b o c T b e n d o r i l i h r l l o d i . s s r r r n f o m aiidire p n e s i a l c n i d i i u m L c q i i i r i i t i i M i (Γ-): * Vurro^ i n q u i t , ob.srrv:uidiim d i i i g r n l o r . T h r c i ^ n r u m \u co l i b o l l o . q i i r m E u l y c h i n Coi:s;anlinnpcii|>>isse T h f o d n r u i i ! , p o s l q u a m opus de V i l a sancli Saba» C>rillus a b s o l v i l ; eo t a n i u m n o i u i u e , quud S c y i b o p o l i l a n i a n t i s l i l i s r e l r a c l a i i o n i s u i e n l i o n e u i liaua H i j e c e r u , j a m abunde salis i n a i i i f c s i a m , d u i i i c o a c h i u u ν generale adbuc c e i e b r a r e l u r .

THEODORI SCYTHOPOLITANI LIBELLUS

DE ERRORIBUS E X BIBLTOTUECifi

¥

GOISLINIANJB CODICE X X X I Y .

(GILULRD. Vel. Patr. Biblioth.

Libetlus Piissimo,

Theodori

ricordia

ScythopoUtani.

el beati&simis putriarckis

Eutycbio ,

Domn.no et Eustocltio, Theodoruh, mise-

Dei episcopus

t. X I , p . 294.)

Β ΑίδεΧΧος δεσπότη

Εύστοχίφ,

τών

επισκόπου καί

Ίουστιηαγφ,

πατριάρχαις xal

Scythopolitarum.

Θεοδώρου

Τφ εϋσεδεστάτφ

et in Dei custodia posito, post Deum do-

ntino Jubtiniano, Apolluarw,

epiMpi

ORIGENIANIS.

Εϋτνχίφ

ΘεοφνΛάκτφ καϊ τοις

, ΆποΛίγαρίφ,

Θεόδωρος

έΛέει θεού

ΣκυθοπόΧεως. μετά

Butr

μακαριωτάτοις Δομνίγφ

,

επίσκοπος

ΣκνθοαοΛιτώγ.

b o m o , q u & d a m sentie-

Επειδή πρώην, ώς άνθρωπος, τινά τ ώ ν ε?ρημ4-

b a m a b alheo ct i m p i o Origene prolata c i r c a prae-

νων τ ω άθέφ χα\ ασεβεί Ώριγένει έφρδνουν περί

c x s i s l e n l i a m et restilu l i o n e m : n u n c aulem l e c i i s

προΰπάρξεως χαΐ αποκαταστάσεως* νυν\ δέ, χα\

accuratius d i v i n i s S c r i p t u r i s et sanclis deiferisque

άκριβέστερον έντυχών ταΐς θείαις Γραφαϊς κα\ τοίς

Quoniam nuper, ulpotc

P a i r i b u s , clare cum

i m p i a dogmata

άγίοις κα\ θεοφόροις Πατράσι, κα\ σαφώς διδαχθείς

G n c c o r u m s i u l l i l i i s et Manicbajorum fabulis

ώς τά τοιαύτα δυσσεβή δδγματα ταΐς Έ/.ληνικαΣς

consenlire ,

edoclus

imo eliain cum Arianicis

m i i s , et J u d a i c i s quas T b e o d o r o cxcogilalae vos piissimos patriarcbas,

ejusmodi

blasphe-

a Nestorio sive ab iinpio

s u n t ; cumque

compp.rerim

sanciissiiuosque arcbiepiscopos

et

E u t y c b i u m hujusce iinpp.rialis u r b i s

anlislitem , Apollinarium

συμβαίνει μανίαις καί ΜανιχαικαΖς και πρδς γε

μυθολογίαις,

Άρειανικαίς. βλασφημίαις, κα\ ταΐς

ΊουδαΐκαΙς ταΐς ύπδ Νεστορίου ζτοι Θεοδώρου τοΰ δυσσεβούς έπ*νοηθείσαις · εύρηκώ; δε κα\ υμάς τούς πανευσεβείς

κα\ άγιωτάτους

κα\ μακαριωτάτους

Alexandrinorum, Do-

αρχιεπισκόπους καί πατριάρχα;, Εύτύχιον τδν τήσδε

m n u m T b e o p o l i l a r u m seu A x i l i o c b e n o r u m , et E u -

τής βασιλευούσης πδλεω;, και Άπολινάριον τδν της

atocbium H i e r o s o l y n i i l a n o r u m , ejusmodi

dogmata

uipote exsecraada j u r e a b b o r r c r e ac o m n i u o

cji-

Άλεξανδρέων, κα\ Δομνίνον τδν τής θεουπολιτών, καί Εύστόχιον τδν τής Ίεροσολυμιτών, δικαίως τά

c e r e ; ac i n m o r e sit e o e q u i poBnitentiaro a g u n i ac

τοιαύτα δδγματα ώς μυσαρά βδιλυσσομ^νους

e r r o r e m confitenlur

καντοίωςβχβάλλοντας· 16ος δέεστε τούς μετανοούν^

s a u m , a s a n c l a Dei c a t b o l i c a

καί

et aposloUca E c c l c s i a r e c i p i : ideoque ego gratiaw

τας κα\ τήν Ιδίαν εξομολογούμε νους

m a x i - B a o pcoAteor D c o vestneque pii»sima3 sere^

τής άγίάς τού θεού καθολικής και αποστολικής Ε κ ­

πλάνη ν, ύαδ

n i l a t i , aec n o n m e m o r a i i s beali&simis p a i r i a r c l u i ,

κλησίας

q u i m i b i p r e c u r a r u D l u l a b b ^ anijpa? pernicioao

ομολογώ τ ψ θ ε ψ κα\ τή ύμετίρα «ανευσεβεΐ γαλη-

d a m i i o l i b e r a r e r e i o i r u i i m eruerer. Goui

δέχεσθαι · διά τούτο κάγώ χάριν μεγίστην

aulein

νδτητι, κα\ τοϊς είρημένοις μακαριωτάτοις πατρι-

JcstuiD s i i talero impietatem s c r l p i o damnare, pra*-

άρχαι; προξένοις μοι γενομ^νοις τού και τής τοιαύ­

acntibus meis l i b e l l i s p r o Q i e o r e i j u r o p « r $*nctain

της ψυχοφθόρου βλάβης έλευθερωθήναι, κα\ τελείως

• A p u d MoolfaucoDitun, BibL

Coidin.

pagg. 91 seqq.

LIB. DE ERRORIBUS ORIGENIAMS. αυτής

άπαλλαγήναι.

εγγράφως τήν τοιαύτη ν δυσσέβειαν αποκήρυξα ι, ομολογώ

S34

Επειδή δέ δίκαιον έστι κα\ Α e l c o n s u b s i a n i i a l e m T r i n i t a l e m , per v i c l o r i a u i et

διά τ ώ ν παρόντων

μου a λιβέλλων έ π -

ομνύμενος κατά τής αγίας καί ομοουσίου Τριάδος,

diulurnilalem vcslra: piissimx scrcnitalis, mc ex tola a n i m a et m e n l c pernicioso c r r o r e ,

abstitissc

ab b o c i m p i o c t

c l e u m ab o m n i C h r i s l i a n o a u -

κα\ τής νίκης κα\ διαμονής τής υμετέρας πανευσε-

d i i u alienum r e p u i a r e ; a n a l b c m a l i z a n d o n o u s o -

6ο0ς γαληνότητος, ώ ς έξ δλης ψυχής κα\ διανοίας

Jum

άπέστην τής άνοσίου ταύτης καί πανωλέθρου πλά­

ipsuni i m p i u m Origenem sivc A d a m a n l i u n * , ejusquc

νης· κα\ άλλοτρίαν ταύτην ηγούμαι πάσης Χριστια­

d c l c s l a n d a c t i n i p i a dogmala ; g c n c r a l i t c r

νικής ακοής, άναΟεματίζων ού μόνον στόματι, άλλά

omnes q u i p r o f c r u n l ,

καί διάνο ία. ίδικώς μέν αύτδν τδν δυσσεβή 'Ώριγένην

aul docenl

τδν κα\ Άδαμάντιον, χα\ τ ά αυτού

r e s t i t u l i o n e m . Q u a m o b r e m i m p e r i o veslro ac prae-

μυσαρά κα\

o r e , s c d e l i a m a n i m o , peculiariter

memoratam

autem

aut t c i i e n l , a u t s e n l i u n l , illani

prseexsistenliam et

άθεα δόγματα · γενικώς δέ πάντας τούς λέγοντας,

faiis bcatissimis p a l r i a r c b i s obtemperans,

ή έχοντας, ή φρονούντας, ή διδάσκοντας τήν λεγομέ-

ca qua3 s u b j i c i u n l u r .

νην προΰπαρξιν κα\ άποκατάστασιν.

q»ude:n

profileor

Διδ επόμενος τ ώ ύμετέρψ κράτει κα\ τοις προειρημένοις

μακα-

ριωτάτοις πατριάρχαις, πληροφορώ τ ά ύποτεταγμένα. Κεφ. Α'. ΕΓ τ ι ς λέγει, ή φρονεί, ή διδάσκει, ή Β

C a p . I. S i quis dicat, a u t censeat, a u l , doccat,

κηρύσσει, ή φανερώς ή κρυπτώς, προύπάρχειν τ ώ ν

aut p n e d i c e t , sive

σωμάτων τάς τ ώ ; ανθρώπων ψυχάς, ·Γα πρώην νόας

animas prseexsisterc c o r p o r i b u s , utpole qnae p r i u s

ούσας κα\ αγίας δυνάμεις * κόρον τε λαβούσας τής

f u e r i n l mentes ac divinas v i r t u l e s ; a c postea, c u n i

θείας θεωρίας κα\ πρδς τδ χείρον τραπείσας, κα\

d i v i n a m contemplationem fastidireot

διά τούτο ύποψυγείσας μέν τής τού θεού αγάπης,

versae fuissent, ideo frigidas i n amore D e i effe< U s ,

c l a m sive

publice,

bominum

a c i n pejus

εντεύθεν δέ ψυχάς δνομασθείσας, χα\ τιμωρίας χά­

inde psychas seu animas fuisse vocatas, e i i n s u p -

ριν διά αμαρτίας εις σώματα

p l i c i u r a p r o peccato i n c o r p o r a d e m U s a s ;

καταπεμφθείσας *

analbc-

ma s i t .

ανάθεμα έστω. Κ ε φ . Β". ΕΓ τις λέγει, ή φρονεί, ή διδάσκει πρώ­

C a p . i t . S i quis dicat, aut ccnscat, aut d o c c a l p r t -

τον πεπλάσθαι τδ σώμα τού Κυρίου ημών Ιησού

m o f o r m a t u m fuisse c o r p u s D o m i n i n o s l r i J c s u G b r i -

Χριστού έν τί) μήτρα τής αγίας Παρθένου, κα\ μετά

sli in vulva

ταύτα ένωθήναι αύτώ τδν θεδν Αόγον, κα\ τήν ψυ/ήν

fuisse

προύπάρξασαν · ανάθεμα Ι σ τ ω .

analbema s i t .

Κ ε φ . Γ'. ΕΓ τις λέγει, ή έχει, ή φρονεί, ή διδάσκει Q

sanctae V i r g i i i i s , c t postea u n i l u m e i

Deum Verburo et a n i m a m p n s e x s i s l c n l c m ;

Gap. III. S i q u i s d i c a l , a u t t c n c a l , aut censcat,

πάσι τοΐς ούρανίοις τάγμασιν έξομοιωθήναι τδν τού

a u l doccat D c i V e r b u m o m n i b u s ccelestibus

θεού Αόγον, γενόμενον τοίς Χερου6\μ Χερου6\μ κα\

nibus a s s i m i l a t u m esse, factuin G b e r u b i m G b c r u -

τοις Σεραφ\μ Σεραφ\μ, κα\ πάσιν (sic) απλώς ται ς

binis c l Seraphim

άνω δυνάμεσιν έξομοιωθήναι* ανάθεμα Ι σ τ ω .

bus supcrnis v i r l u t i b u s a s s i m i l a l u m e s s c ; anathcma

ordi-

Seraphirris, ac i n summa o m n i -

sit. Κεφ. Δ'. ΕΓ τις λέγει, ή έχει, ή φρονεΤ, ή διδάσκει

G . I V . S i quis dicat, aut tcneat, aut censeat, a u t

πέρας ή τέλος έςειν ποτέ τήν τού μεγάλου θεού καί

doceal l e r n u n u i n aut flnera b a b i t u r u m alfquando

Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού βασιλείαν ανάθεμα

esse r c g n u m magni D e i et S a l v a l o r i s n o s l r i i e s u

£στω.

G b r i s t i ; anathema s i l .

Κεφ. Ε'. ΕΓ τις λέγει, ή Ιχει, ή φρονεί, ή διδά­

G . V . S i q u i s dicai*, a u l l e n e a l , aut c e n s c a l , a n t

σκει έν τι] άναστάσει σφαιροειδή τ ά τών ανθρώπων

doceat i n resurrectione h o m i n u n i corpora spbacrica

έγείρεσθαι σώματα, και ούχ ομολογεί όρθιους ημάς

resurgerc, et n o n contileatur nos rectos

έγείρεσθαι* ανάθεμα έστω.

cturos cssc, a n a l h c m a s i t .

Κεφ. raesentem l i b e l l u n i f e c i , et totum m a n u mea d e -

μαι τδν προσκείμενον λίβελλον δλόγραφον έν χειρι

tempore haec n o n delestata fuerit.

r u s miserieordia

D e i episcopus

scripsi.

ΑΝΝΟ DOMINI D X X X V .

TIMOTHEUS HIEROSOLYMITANUS

PRESBYTER.

ΝΟΤΙΤΙΔ. (COMBEFIS. Biblioth.

Concionat.

1.1, ρ. 49.)

T i r a o t h e u s , p r e s b y t e r H i e r o s o l y m i t a n u s , incertee m i h i ffltatis a u c t o r , O r a t i o n e m s c r i p s i t 1 n S y r a e o n e m ejusque C a n l i c u m , I i l i o ad f e s t u m P u r i f l c a t i o n i s menti,

quffi

quam vulgavi ex Seguieriano

edidi. Allatiana

cod. i n Auctario,

exque

C o l l e c l i o n e n o i a t u r a l i a , ejasdera fere a r g u -

aliis Timotheo presbytero, aliis Methodio

Hierosolymitano item

presbyte-

ΓΟ (1) t r i b u i t u r , hoc i n i l i o , Μόνος έν άνθρώποις τέλειος ό τής δικαιοσύνης (2). E s t et T i m o l h e i A n liocheni Oralio

i n c r u c e m et i n t r a n s f i g u r a t i o n e m . S i n t h i o m n e s m e d i i ®vi a u c l o r e s , aut

paulo superioris. (4) A U U Hesycbio H i e r o s o l y m i t a n o . ( 2 ) Hae duae nomiliae sunt ejusdem homiliae partes. Y i d . M A I , C I . A i t c t . X , p . 5 8 5

237

ORATIO 1N SYMEONEM, ETC.

ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, ΕΙΣ

ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗΝ 'ΤΟΝ

ΣΥΜΕΟΝΑ,

ΑΟΥΑΟΝ

ΤΙΜΟΤΗΕΙ, II* P R O P H E T A M

Κ Α Ι ΕΙΣ Τ Η Ν ΠΕΡΙΟΧΗΝ Τ Ο Υ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ,

Κ Α Ι ΕΙΣ Τ Η Ν Α Π Α Ν

ΣΟΥ,

PRESBYTERI

S Y M E O N E M , ΕΤ ΙΝ TEXTTJM ΕΤ ΙΝ ΒΕΑΤΑΜ

ΜΑΡΙΑΝ

ΝΥΝ

ΑΠΟΑΥΕΙΣ

(1).

HIEROSOLYMITANI,

EVANGELII, MARIAM

(ANG. MkuClau.

Τ Η Ν ΘΕΟΤΟΚΟΝ

NUNC

DIMITTIS

SERVUMTUUM*.

YIRGINEM.

Auct. t. Χ , ρ. 585.)

C o d . ρ. 72 a . Μόνος έν άνθρώποις τέλειος ά ν θ ρ ο Α

S o l u s i n h o m i n i b u s perfectus h o m o , h o m a j u -

πος, ό της δικαιοσύνης περ\ πολλούς τιθέμενος κτή­

stitiae, i n l e r multos positus LanquamjuetitiaB possea-

μα· άείφώς ήν τοΤς δικαιοπραγούσιν, τδ τής δικαιο­

sio : semper

σύνης κτήμα* κατά τδ φάσκον θείον £ητδν, Φως

tiae possessio : s e c u n d u m p n r f a t u i n d i v i n u m v e r -

καίους διά παντός. μενον,

δι­

Ποίον φώς* ού τδ νυχτ\ διαδεχό-

κα\ ήλιακαίς

άκτίσιν

διπλάσιον

εύρισκδ-

l u x erat j u s t i l i a r a f a c i e n t i b u s ,

justi-

b u m , l u x justis i n o m n i b u s . Q u a l i s l u x ? n u n q u a m nocte s u p p l e l a , et solaribus r a d i i s d u p l i c h e r v e r -

μενον κα\ τ ψ παρόντι αΐώνι ώς πρόσκαιρον εύρισκδ-

b e r a t a , e i praesenti sseculo temporaliter a p p a r e n s :

μενον. Φως δίκαιοι ς διά παντός.

Ποίον άρα φώς; τδ

l u x j u s l i s i n o m n i b u s : q u a l i s e r g o l u x ? ultra coeios

έπέκεινα τ ώ ν ουρανών αύλιζόμενον, κα\ τ ψ Δεσπο­

sedens, a t q u e i n magistrali i h r o u o p o s i l a , q u a m j u -

τικό) θρδνψ παριστάμενον, δπερ δ δίκαιος *Αβραάμ

s l u s A b r a h a m videns, r e c i p i t q u i ad i l l a m p e r t u t t n i ,

έννοήσας , τούς εαυτού

n o n tales a u t e m i n lenebroso poenarum loco m i u u :

προσδέχεται' τούς

τοιούτους τ ώ άφεγγεί τής καταδίκης

δέ μή

παραπέμπει

ideo e x d a m a v i t

clamans : Lux justis in

χωρίψ. Διά τούτο κέκραγεν δ κράζων* Φώς

δικαίοις

nomen autem impiorum

&ιά παντός,

· ουδέν

v i v i d i u s , i n c o l l o q u i i s imago

δνομα

δέ άϊεβών

σδένννται

τού δικαίου άε\ ζωότερον, έν λογικοίς έμψυχον άγαλ -

αυτών

%

i l l i u s v i v i t semper ,

inperpeαΙώνα Β tttum vivent, et apud Dominum ttf mercet eorum \ καϊ έν Κνρίφ ό μισθός αυτών, καϊ ή έΛπϊς et spes Ulorum est apud Allissimum : n i h i l justo παρά τφ Ύψίστφ' ουδέν τού δικαίου γλυκύd u l c i u s , palmse comparalo , secundum S c r i p l u r a m

μα κατά τδ φάσκον θείον £ητδν, Δίκαιοι ζώσιν,

omn\b*$

perit * ; n i h i l unquam j u s l o

είς τόν

%

τερον, φοίνικι παραβαλλομένου, κατά τήν λέγουσαν φοίνιξ

Γραφήν,Δ/καίος

ανθήσει,

τής πίστεως·καί ώσεϊνέδροςή θννθήσεται,

j u x t a pra3fatum d i v i n u m Y e r b u m j : Justi

διά τδ άεΐ γλυκύ

έν τφ Αιβάνω

dicentem :Ju$iu* ulpalma florebit, p r o p l e r b o c f i d e i semper d u l c e : c t sicut cedrus Libani

bitur, propter h o c r e l i g i o n i semper v e n e r a b i l e : n i h i l

διά τδ άε\ σεπτδν τής θεογνωσίας. Ου­

justo magis a Deo adjutum i n e x p e r i m e n l i s , j u x t a

δέν τού δικαίου έν πειρασμοΤς θεοπροστάτευτον, κατά

praefatuin d i v i n u m

τδ φάσκον θείον £ητόν ΠοΛΛαϊ αϊ ΘΛίψεις

justorum,

καίων , χαΐ

multiplica-

πΛη-

έκ πασών

αυτών

βύσεται

τών

δι­

αυτούς

ό

v e r b u m : Multce

tribulationes

ct de omnibtis hi$ liberabit eos Dominu* *.

Κύριος. Justus i n impta generalione domioans c u m ipso

Δίκαιο; έν ασεβεί γενεά κρατούμενος, σύν αύτψ τ ψ σώματι μετάρσιος γίνεται, έν άξιαγάστψ διαίτη κατ-

corpore

οικιζόμενος. Καί μαρτυρεί μου τ ψ λόγω δ δίκαιος

c t tesiatur i n m e u m sermonem

e x l o l l i l u r , i n l a u d a b i l i v i l a collocatus. jastua Henocb :

Έ ν ώ χ · δίκαιος έν παντεξαλείπτψ κόσμψ κατακλυσμού, Q justus i n fere toto perdito» m u n d o d i l u v i i ναυαγίου ξένω; θεοκατόχω πηδαλίψδιακυβερνώμενος,

tanquam

b o s p e s e naufragio e r i p i t u r d m n o gubernaculo s u b -

κα\ μαρτυρεί μου τ ώ λόγω δ δίκαιος Νώε* δίκαιος

ductiis, e l t e s l a l u r i n meum sermonem justus N o e :

θεοβρόχψ κατακλυσμψ πυριφλόγιστος έν άνειμένη

justus i n l e r p l u v i a m ignia d i v i n i l u s i m n i i s s a m igne

πόλει ύπδ αγγέλων δδηγών διασώζεται, καί μαρτυ­

q u a s i lotus i n dissoluta urbe servatur ab angelis

ρεί μου τ ψ λόγψ δ δίκαιος Α ώ τ · δίκαιος έν σκάμ-

d u c t o r i b u s , et l e s l a t u r i n m e u m

, ματι διαβολικής μανίας αήττητος αθλητής, κα\ μαρ­ τυρεί μου τ ψ 1

λόγω ό δίκαιος Ι ω σ ή φ · δίκαιος έν

L u c . i i , 29.

f

Psal. xxxvi. 28.

»· Sap. v, 16.

sermonem justus

L o t : justus i n arena diaboltca H b i d i n i s i n v i n c i b i l i s a l b l c t a remanct, c l l e s l a l u r i n m e u m sermonem 1

P s a l . XNXIII, 2 0 .

NOTiE. (I) l l a n c b o m i l i a m a l i i T i i n o i b e o , alii Hesycbio H i e r o s o l y m i l a n o a s c r i b u n t : v i d . FABRIC. Bibl.tiriec.,

t. X , 2 4 0 : a l i i Metbodio presbytero H i c r o s . : v i d , ALLATIUS, De Simeonum $criplis, pag. 1 0 0 .

210

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S B Y T E I U

239

j u s l u s Joscph : j n s t u s Ιιι t r a n s n i i g r a t i o n e f r a l r u m Λ αδελφική διαπράξει βατιλικδν σκηπτρον ήμφιεσμέ νος, καί μαρτυρεί μου τ ψ λόγψ ό δίκαιος Μωύσή;· rcgali s c e p l r o i n d u i i i i r , e l l c s l a l u r i n m c u m scrmo ' n e m justus Moyses .-justus i n beilo r e p e r l u s i n c o n -

δίκαιος έν πολεμική ών εναντίον τ ώ ν έχθρων πρδ;

s p c c l u h o s t i u m ad c u n c l i s a d v e r s a n l i b u i effugiendi

τδ μηδένα τ ώ ν έ·(0ραινόντων θάνατον διαφυγείν, ώς

. m o r l e m tollcndam p o s s i b i l i t a l c m , solis c l lunae c u r -

ηλίου κα\ σελήνης παρακατέσχεν δρόμον. Κα\ μαρ­

f

s u m c o h i b u i t , c l lestatur i n m e u n i sermonem justus

τυρεί μου τ ψ λόγω ό δίκαιος Τησους δ τοΰ Ναυή·

Josuc filius N u a : j u s t u s i m p i u m gcnus p l u r i u m d e o -

δίκαιος πολύθεον άΟεον γένος έκκλίναι θέλο>ν, ούρα-

r u m c u l t o r e n i convertere v o l e n s , quadrijugem c u r -

νοδρόμον τέτρουρον αρμα πρδς έπίβασιν

r u m CCP.IOS p e r c u r r e n l e m

labore

δέχεται, πείθων τους συνόρων έθέλοντας, ώς ού μό· j

accipit, suadens considerarc volentes n o n modo l e r -

νον τοις έπιγείοις, άλλά καί τοις έπουρανίοις, κα\ j

ad ascensum sine

άσκυλτον

lestalur i n

μαρτυρεί μου τ ω λόγψ ό δίκαιος Ηλίας. Δίκαιος ,

meuni sermonera j u s l u s E l i a s : j u s t u s i n prava c o r -

έν βραχεί σώματος ηλικία γιγαντιαΐον Γολιάθ χαλ- .

r e s i r i a , sed e l i a m cceleslia e x s i s t e r e , e l , poris s l a l u r a gigaoleum

XTCum

κέον δρος έν χειμαριέψ λίθψ κατέστρεψεν, πείθων

conside-

τούς συνόρων έθέλοντας, δτι ού πολυσαρκία σώματος,

Golialh montcm

' c u m petra torrentis p r o s l r a v i t , suadens

f r a t e volenies n o n corporis obesitatem, sed fidei τ ό ­ b a r v i c t o r i a m offerre, et testatur i n m e u m s c r m o -

άλλ' εύτονία πίστεως τδ νίκος εργάζεται, κα\ μα ρ

- n c m justus D a v i d : justus i n P h a r a o n i c i s t e m p o r i -

™ Ρ ' μ ° Ψ λδγψ δ δίκαιος Δαβίδ· δίκαιος έν Φα ραωνίοις χρονικοίς αρμασιν συγκλειόμενος βύθιον

*bue, c u r r i b u s c i r c u m d a t u s , s i n u m aqua superfusuni

κόλπον ώς χλοηφόρον άνατεμών πεδίον κα\ δ παθείν

B

ε

υ

τ

irajiciens ut v i r i d e p r a t u m , per&equentem ea ipsa

προσεδόκησεν, τδν καταδιώκοντα

palientem quce ipse pati mctuebat aspexit, e i l e s t a -

ενόησεν, καί μαρτυρεί μου τψλόγψ δ δίκαιος ΜωΟσής.

πάσχοντα

κατ-

i n r i n m e u m sermonem justus Moyses. "Οπως δέ δ χρόνος ήμας

Sed ne lempus nos deprehendat, v t r i u l e s o m n i u n i

μή έπιλείψη, πάντων

ut n o v i s s i m u m

τ ώ ν αγίων τάς άρετάς απομνημονεύοντας, φέρε τε-

j u s i u m i n sermone i n s p i c i a m u s : et q u a l i s n o v i s s i -

λευταίον δίκαιον τ ψ λόγψ κατίδωμεν κα\ τίς δ τε­

imts j u s t u s ? i n Evangelio s e c u n d u m . L u c a m n o m i n c

λευταίος δίκαιος; έν τ ώ

S y m e o n : b i c p r i m u s et novissimus : novissimus l c -

τούνομα Συμεών. Ούτος πρώτος κα\ τελευταίος· τε­

sanctorum c o m m e m o r a n i e s ,

sine

κατά Λουκάν Εύαγγελίψ,

g i s , p r i i n u s gratiae: Judseus c u l l u , C h r i s l i a n u s g r a -

λευταίος τού νόμου, πρώτος τής χάριτος· Ιουδαίος

l t a r u m actione : ad legem per a g n i i i o n e m , angelus

τήν θρήσκείαν, Χριστιανδς τήν εύχαριστίαν νομικδς

p e r n o l i t i a m : Symeon q u i n u p e r nobis lectus fuit ,

τή αναγνώσει, άγγελος τή γνώσει· Συμεών

δ άρ·

1

q u i a P b a r i s a i c a impietate, s i c u l l i l i u m i n l e r spinas Q τίως ήμίν παραναγνωσθείς, δ έκ τής Φαρισαίκής recollecius l u i t , et p r i m u s fuit manifeslalus digna

βλασφημίας, ώς * £όδον έξ ακανθών άναλεχθείς, κα\

tione d i v i n i favoris : Symeon q u i i t a justitiam asse-

πρώτος τ ή εύνοία * τής χαριτοδοσίας

cutus est, ut i l l i d i v i n i t u s r e v e l a l u m f u e r i i c o r p o r a -

Συμεών ό έπ\ τοσούτον δικαιοσύνης

l i t e r viventi n o n r e l i c t u r u m se praesentera

αύτψ τ ψ σώματι θείον χρησμδν δέξασθαι, μή παρ-

lemporalero , n i s i p r i u s i n suis

vitam

felicibus ' brachiis

ελθείν

τήν

παροΰσαν

γνωρισθείς.

έλάσας ώς έν

πρόσκαιρον

ζωήν, έως οί

complexus fuerit v i t a m aeternam D o m i n u m n o s t r u m

αίσθηταίς άγκάλαις περιπτύξηταιτήν αίώνιον ζωήν *

Jesutn C b r i s t u m . J u s t u s i g i t u r S y m c o n , c u m ante

τδν Κύριον ημών

incarnationem vebementer optassct D o i m n u m v i d e -

Συμεών, πρδ τής ενανθρωπήσεως

re , i n incarnatione v i d i t , ac

Κύριον ίδείν, έν τή ένανθρο>πήσει κα\ » ίδεν κα\

recognovit,

alque

Τησούν Χριστόν. Ό γούν δίκαιος έπιθυμήσας τδν

)>rachiis complexus e s l : et e custodia c o r p o r i s l i -

κατενόησε ν κα\ ένηγκαλίσατο· κα\ τής τοΰ σώματος

b e r a r i c u p i v i t , clamans ad oranium Rectorem s i m i -

φυλακής παρεκάλεσεν άνεθήναι, δουλικψ σχήματι ·

lem infanti faetuni i n h u m i l i forma s e r v i , sicut n u -

πρδς τδν νηπιοφανή τών πάντων Δεσπότην κράΓι.ν

per audiebas: Nunc dimittis

ώς αρτίους ήκουες · JSvr

secundum

servum tuum

}

Domine ,

verbum taum in pace, quia viderunl

meisalutaretuum*.

oculi

7

σον, Δέσποτα,

V i d e n i n t , d i r a i l l e , ne h i c d e t i - D Ιδον

neas : d i m i t l o i n pace, m

i n mcerore delineas : v i -

8

άποΛύεις

τόν

δονΛ'*

κατά τό βημά σον έν εΙρήνη , δτι

ol ό^θαΛμοί

μου

τό σωτήριόν

Ίδον,

σον.

απολυθώ, μή ώδε κρατηθώ· έν ειρήνη απολυθώ, μή

d e r u n t , d i m i t t c , v i d e r u n l g l o r i a m l u a m , angelorum

έν οδύνη κρατηθώ · ίδον, απολυθώ, Γδον τήν δόξαν

c h o r n m , arcbangelorum

doxologiaro , creationem

σου, αγγέλων χορείαν · , αρχαγγέλων δοξολογίαν, τήν

e x s u l t a n t e m , coetesiia et terrestria p o n i e m u n u m

κτίσιν σκιρτώσαν. τά επουράνια κα\ τ ά επίγεια

habentia : n u n c d i m i t l e , ne b i c detineas : n c v i d e a m

μίαν διάβασιν έχοντα· νύν απολυθώ, μή ώδε κρατη­

conterraneorum Judaeorum a u d a c i a m , ne vidoam

θώ

- «oronam spincam i m p l c x a m , ne videam servum te i l a g c l l a n l e m , ne v i d e a m

lanccam

tc tangentem

:

1 β

· μή Γδω τ ώ ν

ομοφύλων Ιουδαίων τήν κατά

σοΰ τόλμαν, μ^ ίδω στέφανον άκάνθινον πλεκόμενον, μή ίδω δούλόν

σε (δαπίζοντα,

μή ίδω λόγχην

1 1

* L u c . υ , 29, 50. YAKLE

LECTIONES.

E d i l . C o l o n . Χριστιανδς τ ή αναγνώσει, άγγελο; τ ή γλώσση Σιμεών. * E d i t . C o l . sine ώς. EdiU Uol. εύπνοία. "Εως αίώνιον ζωήν. D e s u n l i n E d . ΟΛ. E d . C o l . o m . καί. · E d . C o l . στόμαιι. E d . Οοΐ.ήκουσα;. E d . C o l . είδον. · Απολυθώ τούδε τού φθαρτού και προσκαίρου βίου. Ε ίδον αγγέλων νορείαν. E d . C o l . b i c a d d i l ΙΙνεύμα άγιον έν έμο\, κα\ βλέπιυ τά κατά σέ. Νύν απολυθώ μή, κ. λ. £ d . C o l . λόγχην κατά σοΰ προσαγ. ^ 4

1

k

1

8

1 0

a

8

241

ORATIO I N S Y M E O N E M , E T C .

24?

προσαγομένην σοι· μή Γδω ήλιον σκοτίζαμε νον. [Εχ Α ηβ videam s o l e n r o b s c u r a l u m : yhnc dimittis Domine, sccundum

$et-

e / U . c o l . a d d . μή ίδω σελήνην μειουμένων, μή ίδιο

vumtuum,

τ ά στοιχεία έναλλαττόμενα, μή ίδω σε έπ\ σταυρού

quia viderunt oeculi mei salutare tuum, quod parasti

προσκλώμενον, μή ίδω πέτρα; ^ησσομένας, μή ίδω

ante facietn otnnium populorum

τοΰ ναού τδ κακαπέτασμα σχιζόμενον. τ ω Δεσπότη.] Νύν άποΛύεις οφθαλμοί

μον

Μή φέροντα γάρ τήν τόλμαν,

τόν δούΛόν

τό σωτήριόν

σου,

Δέσποτα,

σον , 8 ήτοίμασας

Τ ί ουν ό ευαγγελιστής ; ΊΙκουες αύτοΰ άρτίως

Et erat

ράκΑησιν

Israelis : el Spirilm

έν ΊσραήΛ

1 1

, καϊ Πνεύμα

-ήν έπ* αύτφ κεχρηματισμένον τος τού άγιου, Χριστδν

ύπό τού

μή Ιδεϊν θάνατον,

ΚυρΙου'

καϊ ήΛθεν

τό Ιερόν. Τ ί έ σ τ ι ν Καϊ ήΛθεν

άγιον Πνεύμα­

πρϊν άν ϊδη

τών

homo Hierosolymis

el hic liomo erat justus,

δτι

ϊδον

οί

Λαών.

acceperat

α Spiritu,

lequam

vidisset Christum

είς

Spiritus

in

έν τφ Πνεύματι

είς Audi, hoc

nomcn Symeon :

non vhurum

τόν

τό Ιερόν; Άκουε συνετώς *\ Τοΰ Συμεών οίκαδε καΟ-

, cui

exspectans

conpolatxomnv

sanctus erat in eo, et

έν τφ Πνεύματι

εζομένου, κα\ καθ* έαυτδν προσευχομένου τδν χρη

(1).

σον έν ειρήνη,

πάντων

λέγοντος· IIv άνθρωπος έν ΊερονσαΧήμ δνομα Συμεών* καϊ ήν ό άνθρωπος ούτος δίκαιος, πα έχων

r

* Q u i d i g i t u r c v a n g c l i s l a ? audi euro diceutem :

1 8

r

v.ipace

κα\ αυτά τά στοιχεία συναλγούσι

κατά τό ρήμα

κατά πρόσωπον

veibum Uium

Domini;

rcsponsum

se mortem, un*et venit

xnstincln

lemplum.

c h a r i s s i m c , mtelligenter

cst quod

dicit

alque cordale ;

: C u n i d o m i Symeon

scdc-

σμδν είς έκβαση έλθείν, μόνον διενοήθη ό Ιωσήφ ^ r e t , ct p c r se solus precaretur ut a d e v e n l u m d u n καΐ ή Παρθένος είσαγαγεΐν τδ παιδίον Ίησοΰν είς

taxal pervcniret d i v i n u m r e s p o n s u m , i n a n i m o h a -

τδ ίερδν, τού ποιήσαι αυτούς κατά τδ ήθισμένον

b u i t Joseph et Y i r g o p u e l l u m J e s u m i n templuin

ι β

τού νόμου περ\ αύτοΰ· ευθέως τδ άγιον Πνεύμα τδν

inferre, ut p r o eo facerent, q u e m a d n i o d u m ex lcge

χρησμδν παρέσχηκε

, κα\ διήγειρεν τδν Συμεώνα

c o n s u c t u m erat. A c statim S p i r i l u s sanctus o r a c u l i

Έξεγείρου, πρεσβύτα, τί καθεύδεις ; έφθα­

p n e s t i i i t e v e n i u m , b o c est, e x c i l a v i t S p i r i t u s S i ~

λέγων

σ ε * δ χρησμός

1 1

ι β

. Βάδιζε Οάττον ήλθεν

1 8

δ άπο-

λύων σε, τίνασσαι τά κενοτάφια * · , εύτρέπιζε τδν

m c o n e m , diccits : E x s u r g e , senex, q u i d

dormis?

venit tempus responsi. Y a d e ocius : v e n i l e n i m q u i

τάφον, οιάθου τά έν τ ώ οίκω ° · έφθασεν δ άπολύων

le d i m i l t a t ,

σε, ήλθεν ό Εμμανουήλ· οξέως εις τδ ίερδν διάβηθί,

p r a s c r i b e i i s q u i d o m i tuce s u n t , q u i d fleri vclis

έν τ ψ ίερψ τ ά Ιερά περί τού Ιερού τόκου προφή-

post m o r l e n i : v e n i l q u i te d i m i l t a t , v c n i t E m n i a -

τευσον.

nuel, celeriler

8

excute

s e p u l c r a , para

fiepulturaxi,

i n t e m p l u m t r a n s i . In sacro sunt

res sacrae, de sacro p a r t u p r o p h e l i z a . Ένθεν

8 1

δ Συμεών ανακαινισθείς τ ψ όξυτάτψ τής

U n d e Symeon c e l e r r i m o

cursu cupiditatis l a n -

έπιθυμίας πτερψ " , ώς ύπδ τού Πνεύματος κουφι*- Q quam ala r c n o v a l u s , c t a S p i r i l u sublevatus, anto ζδμενος, προέλαβεν τδν Τωσήφ καί τήν Παρθένον

Josephum et Y i r g i n e m venit i n t e m p l u m . ( P u c r o

είς τδ ιερόν τδ δέ βασταζόμενον παιδίον ού προίλα-

autem, q u i p o r t a b a t u r , n o n antevertit : q u i enira

VAliliE LECTIONES. E d . C o l . άκουε o m . άρτίως. E d . C o l . προσδεχόμενος παράκλησιν τού Ισραήλ. Τί έστιν συνετώς e d . C o l . άκουε συνετώς, α γ α π η τ έ · τοΰτ' έστιν δ λέγει. E d . C o l . είθισαένον. Ed. Col. τ ο υ τ έ σ τ ι ν διήγειρεν τδ Πνεύμα |τδν Σιμεώνα. E d . C o l . καιρδς τοΰ χρησμού. " E d . C o l . a d d . γάρ. E d . C o l . τίνασσε τά νεκοοτάφια. E d . C o l . διάτασσον τοίς είς τδν οίκον σου. E d . C o J . δθεν. E d . C o l . όξυδρόμω τής επ. ώσπερ πτερψ. 1 8

1 3

n

1 1

1 8

1 7

1 8

8 0

8 1

8 8

NOTiE. p i t , c t u t e x c o r p o r i s c u s t o d i a d i m i l t e r e t u r , rogavit * E x i n d e textum L a t i n u m deprompsimus c x edit. s e r v i l i ore ad e u m , q u i puer infans apparebat, C o l o n . , inlerprete L a u r e n t i o Sifano. o r a n i u m D o m i n u m clamans, s i c u t a u d i s t i : (1) E d i l i o Coloniensis b x c h a b e l : Nunc dimittis servum tuum. Domine, secundum Age, c h a r i s s i m e , u l t i m u m j u s t u m oralione c o n verbum tuum in pace. Quia viderunt oculi mei « a s i d e r e m u s . E t q u i s est u l l i m u s j u s l u s ? is cujus modo i n recitatione E v a n g e l i i a L u c a c o n s c r i p l i D lutate tuum. Y i d i g l o r i a m t u a m , diraittar ex bac caduca ct nientio facta e s t , n o m i n e S y m e o n . H i c est et temporaria v i l a ; v i d i angelorum c b o r c a m , a r c b a n p r i m u s e l u l t i m u s ; u l l i m u s legis, p r i m u s g r a l i & : gelorura gloriae (lua?) d e c a n t a i i o n c m , c r e a l u r a n t reli^ione et c u l t u J u d x u s , g r a i i a C b r i s l i a n u s : omnem e x s u l t a n l e m , coeleslia atque terrestria u i i u m C b n s t i a n u s a g n i t i o n e , l i n g u a angelus Symeon : consensum habentia. N u n c d i m i t l a r , u o n b i c d c de quo nobis m o d o i n E v a n g e l i i recitatione facta t i n c a r , S p i r i t u s sanctus est i n m e , et video r c s m e n l i o e s t ; q u i ex b l a s p h e m i a alque maletuas, alque ea quae l i b i e v e n l u r a s u n l . N u n c d i dicentia P h a r i s a i c a (quasi) rosa de spinis c o l l e c l u s , m i t t a r , ne v i d e a m p o p u l a r i u m et cognatorum ct p r i m u s f r a g r a n t i a gralise dationis nobilitatus e s t ; J u d f t o r u m advcrsus te a u d a c i a m , n c videam c o S i m e o n , i n q u a m , q u i l a n t a j u s t i i i a alque probitate roi)am spineam n e c t i , ne videam te a s e r v o alapam p n e d i t u s e r a i , u t i n ipso corporc velut o r a c u l u m a c c i p i e n t e n i , ne videam lanceam i n te a d i s i , n c a c c i p e r e l , fore ut n o n iransigeret praesentem v i videam soli tcnebras offundi, ne v i d c a n i Tunam t a m t c m p o r a r i a m , antequam v i d e r e l D o m i n i i m i n i n u i , ne v i d e a m elementa i m m u l a r i , n c videam noslruni Jesum C b r i s l u m . le clavis i n c r u c c aHixum, nc v i d c a m pctras findi, , J u s l u s i g i u i r ille c l magnus S y m e o n , c b a r i s s i m c , ne v i d c a n i v c l u m l e m p l i s c i n d i . N a m ipsa e t i a m ctini a n l c q u a m c a r n c m bunianam i n d u i s s c l , D o m i elemeula n o n (crcntia audaitiam, Ooinino c o n d o n u m v i d e r e concupivissct, j a m carnc huniana o b s i t u i n ctsm v i d i t , t u m agnovit, fnm i n nlnas suscc-

243

ΤΙΜΟΤΗΕΙ P R E S l i Y T E R l

p o t e r a l c i antcveriere, Aniequam

244

q u i ubique praesens est?) Α β ε ν πώς γάρ εΤχεν προλαβείν, ή που είχεν προλαβείν

Joscphus et V i r g o , Symeon i n templum

τόν πανταχού παρόντα; Τόν Ι ω σ ή φ κα\ τήν

8 8

ver.it : et c u m c i s antevertisset, j u x l a adyta atque

Παρθένον

pcn.»tralia stetit, exspectans r e v e l a t i o n e m S p i r i l u s

προλαβών Ιστη πλησίον τών θυρών

προέλαβεν ό Συμεών είς το Ιερόν, κα\

sancli : c u m autem i n lemplo Symeon esset, v i d i t

άποκάλυψιν του αγίου Πνεύματος. Έ ν δέ τ ω ίερώ δ

inultas matres c u m suis infantibus ingredicntcs i n

Συμεών

l e m p l u m , ut s o l v c r e n l h o s l i a m n o m i n c p u r i f i c a l i o -

μετά τών ίδίων νηπίων είσιούσας είς τό Ιερόν τήν

καταστάς έώρα

μεν

, β

n

περιμένων τήν πολλάς

μητέρας

n i s , c u m q u i b u s p c r m i s l a crat c l i a m ea quae bonoran-

θυσίαν τών καθαρσίων έκτελέσαι, μεθ' ών άνά μέσον

d u m c l s o r d i u m experlcin p a r l u m portabat. A t justus

ήν και ή τόν

i!lc Symeon b u c i l l u c oculos circumfereng,

δε

ut v i d i t

8 8

άκοινώνητον τόκον βαστάζουσα.

Ό

Συμεών ώδε κάκεΐσε τ ά ; δψεις περιφερών, ώς

έώρα πολλάς μητέρας έν τ ώ ιδιωτικώ τής άνθρωπό-

l n u l i a s m a l r c s privata bumana? c o n d i t i o n i s spccie

τητος σχήματι, μόνην δ* τήν Παρθένον άπείρω

praiditas, solam a u l e m Y i r g i n e m m u l t o ac d i v i n o l a -

Οεΐκψ περιτειχισθείσαν,

n i i n c circumfusam : i n c u r r e n s separavit ab ea r e l i -

έχώρησ/ν

qvias matres, clamans ac dicens coram o m n i b u s : Date

των

i n i b i l o c u m ut p r e b c n d a m q u e m desidero, v i d i e u m aquoantcvisussum:vidi,etreviruitatqucrecreatus

1 7

81

8 8

καταδραμών ,ό Συμεών " ,

τάς λοιπάς μητέρας κράζων έπΙ πάν­

8 0

· Δδτε μοι τόπον, κατάσχω

8 8

τόν ποθούμενον,

c s t s p i r i l u s meus. Q u i d vos c o n d i l i o n e ancillie c u m

Γδω τόν προειδδντα με. * \ τί παιδίσκαι τυγχάνουσαι τή ελευθέρα συναμιλλάσθε*; τ ί τ ά παιδία υμών

l i b e r a atquo (adco) d o m i n a c o n c c r l a l i s ? q u i d parvos

τώ

liberos vestros ad altare offerlis? H u c oculos c o n -

προσενέγκατε τ ψ παιδίω τ ψ άρχαιοτέρψ τού "Αβραάμ.

verlite,

e l h u i c eos puero

a n t i q u i o r e s i . Inlcrea

oflertc,

Symcon

D

8 8

Ουσιαστηρίψ προσφέρετε ; ώδε άποστράφητε

8 8

·

Έ ν τούτοις δ Συμεών τόν νηπιοφανή Κύριον έν ταίς

q u i Abrahaino

εαυτού άγκάλαις κατέχων, τόν μέν Ι ω σ ή φ

Dominum, qui in

8 8

εύλό-

γησεν, τήν δέ προφητείαν είς τόν Κύριον μετερύθμη-

forma h a c b a b i l u infanlis c o n s p i c i c b a l u r , i n u l n i s suis tcnens, Josepho q u i d e m ct V i r g i n i b c n e d i x i t :

σεν, λέγων πρός τήν Παρθένον* Τ ί βλέπεις τό παι­

propbetiam a u t c m de D o m i n o commode adjecit, ad

δίον τούτο, Παρθένε, τό σόν κα\ μή σόν ; μεμένηκας

Y i r g i n e m dicens

γάρ

bunc

: Quid

aspicis, Y i r g o , p u e r u m

s c m p c r adniovcs ,

intueris,

ού δέεται τροφής αυτό; τού μάννα *° ών χορηγός. Τί άπαλαίς παλάμαις κατασείεις, τό νήπιον πρός

aa nitidiorem

filium

8

ύπνον κατευνάσαι θέλουσα

babere

Λ-is? non i n d i g c l n u l r i m c n t o , ipsc quippe maniue

C

^

Χ

α

τ

λ

*Ρ»™όμενον

τ δ

et viLT. l a r g i l o r c s t . Q u i d l c n e r i s m a n i b u s infantem

τ.φ

vcntilas

ουδέ υπνώσει

atque d e m u l c c s , ac somno consopire v i s ?

H i c p u c r p r o a b s c o n d i l a (surc) deilatis d i c i t P r o p b e l a : Somno non

premetur,

neque dormiet,

Qsiicl aspicis. V i r g o , b i m c p u e l l u m ? h i c p u e l l u s ,

διάφορε

r o n d i t , ct o m i i i u n i r e r u m polestatem babet aique >. » E d . (W.. ή. Ε Ί . CoJ. έπιζητήσεως, καθ* ήν ν.τ. :ζ;τεε^τδν έλΟόντα τδ άπο>ωλί:. άπο>ωλό;. Ε: Εί ·/. κ. λ. Μα\ μαζδν ΖΤ'Ϊ-Κ-Ί κα\ Τ Γ ' - ' » · · * ' ελΟόντα ζττφ*: τεκνον. •^"Τ'.'ίΓ', "ζ Ldd. χα· f 8

7 0

6 9

7 1

7 1

7 8

n

7 8

7 6

7 7

7 8

8 0

s

C

8 i

(

7 ¥

8 8

ονΤ

:?Ι

,

Χ

λ

n

Λ

t

0

h

249

O R A T I O 1N S Y M E O N E M , E T C .

Έ ξ ών κα\ έδοξεν

250

αύτδν άπολελωκέναι, ζητούσα Λ clamabat dicens : H e u me c a l a m i t o s a m , c u m opcs-

8 8

έν τρισίν η μ έ ρ α ς έν οδύνη καρδίας έκραζεν λέγουσα,

sperareni, t u m d a n i n u m sensi. H e i m i b i , q u i s n a m

Οιμοι της συμφοράς, δτε τήνεύπορίαν προσεδόκησα,

est i l l e q u i thesaurmn a b s l u l i l ? q u i s n a m niibi adco

τότε τήν ζημίαν κατενόησα. Τ ί ς δ συλήσας μου τδ κειμήλιο ν ;

Ευλογημένη

Ούκέτι,

έν

γυναιζϊν,

λέγουσαι, Μακάρια

ακούω, ούκέτι έρούσιν αϊ

ή

rem cbaram c r i p u i l ? quisnam

occuKavit

mearo

spem? b e i m i h i , n o n j a m amplius ad m e d i c e l u r , Benedicta

tu intcr mulieres

: nou amplius d i c e n l

έμοράνΟην δτι έξ έμού

qua3 d i c c r e solebanl, Deatm uterus qui te portavit :

έχωρίσθη. Τ ί ς άποσυλήσας με ; ή Ελισάβετ χαίρει,

m a r c i d a , n o n beala evasi. Q u i s me coutpilavit, quis

κάγώ συγκόπτομάι. Εκείνη τδν στρατιώτην

insidias s l r u x i t ? q u i s n a m i b e s a u r u m m e u m a b s c o n -

κοιλία

ή βαστάσασάσε'

έχει,

κάγώ τδν βασιλέα έζημίωμαι · δ δούλος φυλάττεται,

d i t ? Cognala uaea E l i s a b e t h p r o p l e r

filiuin

κα\ δ Δεσπότης ού φαίνεται"

fruitur,

et ego aninuc

palior : illa

namquc

m i l i l c m b a b c l , c t ego

ασπασμός;

πού τού Γαβριήλ δ

πού τ ώ ν μάγων ή προσκύνησις ; πού

defeciionem

gaudio

regem a m i s i ; ser-

τ ώ ν ποιμένων τά σκιρτήματα; δτε βασιλεύε?ν προσ-

vus salvus est c t D o m m u s n o n c o m p a r e l . U b i a r -

εδόκησα, τότε πτωχέ ία κατέσχεν με · .

cbangeli Gabriclis isla salutaiio? u b i s l e l l x illius

8

illustraiio? u b i niagorum

adoratio ? u b i p a s l o r u m saltaliones? u b i a n g e l o r u m g l o r i a m D c i c c l c b r a n -

l i u m v o x ? C u m nie r e g n a l u r a m esse s p e r a r c m , l u n c i n mendicilate d e r c l i c t a s u m . Ταύτην τήν όδύνην

8 7

ώς £ομφαίαν δίστομον ψυ-

χ-,ς δ Συμεών τδ μέλλον

προεμήνυεν

8 8

UapOivov λέγων · Καϊ σού δέ αυτής διεΛεύσεται

τήν

ψυχήν

8

90

τνν έπι σωτηρία ώς

Καϊ έγένετο 9 8

τ ώ ν απολυμένων

9 8

μετά

ν

ημέρας.

ημέρας

ευρον

97

διδασκάλων άκούοντα

αύτδν

"Ορα πόση ν όδύ­

αυτών.

αυτού · Τέκνον, ό πατήρ

έν τφ Ιερφ έν μέσφ

καθήμενον

καϊ ερωτώντα

Καϊ είπεν τί έποίησας

σον καϊ έγώ όδυνώμενοι

ή

supra niodis

sanclain, oum putarel

sc auiisisse c u m q u i a d

eaiutem p c r e u i i t i u m v e n e r a l , audiebas modo E v a n -

τών

gelistain d i c e n l c m : Et accidit q u a n l u m dolorem

καϊ μήζηρ

έζητούμέν

σε.

po*t dies tres. Y i d c

et afllictioncm Y i r g o i r i d u u m

pertulerit. Et accidit post dies tres, et ecce incenerunt

καϊ γάρ Ιδού

98

Yirginem

inculpatam omnibusque

τρεις

αυτούς,

πρός αυτόν ήμϊν ;

D o l o r e n i - u u l c m ccpissc

quam d i c i polest

τού εύαγγελιστού λέγοντος,

τρεΊς

gladius.

N o n d i x i t , V i n c c t g l a d i u s , a u t d o m i i i a b i l u r gladins ;

beris.

έληλυΟότα * ,

ή Παρθένος μετέσχεν. Καϊ έγένετο μετά

r e m fuluram

dicens ad Vtrgineni :

el aiUigeris, ac s l a t i m dolore c t a l l l i c l i o n c l i b c r a -

Παρθένος δόξασα άπολελωκέναι

ήκουες άρτίως

9 8

νην

9 8

pracsignificabat,

sed, T r a n s i b i t gladius : b o c c s l , p a r u m p e r d o l c b i *

, κα\ ευθύς τής οδύνης άπαλλαγήση.

9 1

"Οτι δέ ώδυνήθη ή

aniiusi a n c i p i l e n i , Symeon

ccrncns,

Quin tuam quoquc ipsius imimam penetrabil

Ρομφαία. Ούκ ειπεν *, Κρατήσει ρομ­

φαία, ή, Κυριεύσει £ομφαία , τουτέστιν, Πρδς δΜγον όδυνηθήση

H a n c i g i l u r aiTliclioncm, b u n c dolorem, lanquain

πρδς τήν Β gladium

eum in tcmplo sedeutcm

et interrotjanlcm

in med.o

et audientem

doclorum,

illos. Ac dixit ad II-

"Ιδε πού έπληρούτο τού Συμεώνος ή προφητεία πρδς C htm mater sua : Fili, cvr fcctili lioc ? ecce patcr tnus et ego dolentcs qiuerebamus tc. C u r nobiscunt τήν ^tvyJiv δι-

τήν Παρθένον · Καϊ σού δέ αυτής εΛεύσεται

φομραία.

Τέχνον,

τως ; Ιδού

ό πατήρ

έζητούμέν

σε

σον

τί'έποίησας καϊ έγώ

ήμϊν ού­

iion d c s c e n d i s t i , quemadmoduiii

eliam

όδυνώμενοι

una ascenderas? c u r c o n s e d i s l i

i n medio docto-

nobiscum

Διά τ ί μή συγκατήλθες ήμϊν ώς

r u i n ? c u r intcrrogas et doces, q u i n o i i d u m l i l l e r a s

χα\ ανήλθες ; τ ί έκαθέσθης έν μέσω τ ώ ν διδασκά­

d i d i c i s t i ? c u r p r o sapientiaj doclore le geris? c u r

λων ; τ ί έρωτας καί διδάσκεις, ούπω

i n v i d i a m adversus

1

μεμαθηκώς ; τ ί σαυτού

8

γράμματα

σοφιστεύεις; τ ί βασκανίαν κατά

c i u n l , jaui denlibus

ε γ ε ί ρ ε ι ς ; τ ί άτεκνωθήναί με θέλεις ; "Ιδε,

8

πεπυρακτωμένοιςόφθαλμοΤ; σε περιβλεπονται · ιδε , 4

τούς οδόντας αυτών τρίζουσιν κατά σ ο ύ , ώς θ ή ρ ε ς 8

κατά άρνίου Τέκνον

7

b e s t i x , qux

suis s t r i d e n l lanqtiam

advcrsus agnum l c n e r u m

fera>

movcntur.

8

κινούμενοι.

τί έποίησας

9

ie c o n c i l a s ? c u r inc l i b e r i s o r -

bare v i s ? E c c e a r d e n l i b u s o c u l i s te u n d i q u c a s p i -

ήμΙν

ούτως;

Ιδού γάρ ό Π

F7/i, cur (cchti nobis sic? ecce pater

9

YARIiE

tuus cl ejo

LECTIONES.

E d . C o l . δόξασα. οιμοι τής συμφοράς, κατέσχεν με. E d . C o l . ταύτην τοίνυν τήν Ολίψιν κα\ δδύνην. E d . C o l . δρών προεμήνυσεν λέγων. E d . C o J . ΟΓμοι τής συμφοράς, δτε τήν εύπορίαν· προσεδόκησα, τότε τήν ςημίαν κατενόησα. ΟΓμοι, τ ί ; ό συλήσας τδν Οησαυρόν; τίς ό άποβουκολήσας μου τδ κειμήλιον ; τίς ό κατακρύψας μου τήν ελπίδα ; οιμοι, ούκέτι, Ευλογημένη έν γυναιξί ν, ακούσω · ούκέτι έρούσιν αί λέγουσαι, Μακάρια ή κοιλία ή βαστάσασά σε · εμαράνθην, ούκ έμακαρίσθην. Τ ί ς δ άποσυλήσας μ ε ; τίς δ έπιβουλεύσας; τίς δ τδν θησαυρόν μου ' άποκρύψας; Ή συγγενής μου Ελισάβετ χαίρει^ έπ\ τ ώ υίώ, κάγώ συγκόπτομαι* εκείνη γάρ τδν στρατιώτην έχει, κάγώ τδν βασιλέα έζημίωμαι* ό δούλος φυλάσσεται, καί ό δ-σ πότη ς ού φαίνεται. Πού τού αρχαγγέλου Γαβριήλ δ 8 8

8 8

8 7

8 8

σωτηρίαν. > E d . C o l . έλθόντα, E d . Co! E d . Ο Ι . κα\ θλιψιν ή ΙΙαρθένος τάς τρείς ήμέοας μετήλΟεν. ΕιΙ. C o l . a d d . και ιδού. ~r. " E d . ( oJ. τούτο ; ιδού ό πατήρ. «3 σε d c s . i n e d . C o l . E d . C o l . συνανήλθες. E d ('οΙ. μτ,δϊπω. * E d . C o d . σού. E d . Ο Ι . ήδη. • E d . C o l o n i Χ7τά σ^ύ. * E d . Ο Ι . a d d . α γ π ^ . L d . Ο Ι . a d d . απαλού. E d . CoJ. o m . γάρ» 9

9 3

9 6

Ρ 7

9

1

5

4

;

7

Λ

251

ΤΙΜΟΤΗΕΙ PRESBYTERI

D1ALOGUS.

259

dolentes quccr.bumus tc. A l D o m i n u s dclegcns eis Λ πατήρ σον καϊ έγώ όδυνώμενοι έζητούμέν σε. Ό δέ Κύριος άνακαλύπτων αύτοίς λοιπδν τήν κρυπτοdcinceps l a t e n l e m , i n v i l i assuniplaB bumanrc n a t u r a specie

dcilatis

dignitateni,

μένην τής θεότητος άξίαν Ιν τή πτωχική τής εναν­

h i s v e r b i s eis

r c s p o n d i t : Q u i d est q u o d rae qiucrcbatis ? atque

θρωπήσεως πρδ; αυτούς αποκρίνεται

c t i a m u b i quaercbatis? i n coelo? n o n asccndislis

έτι

8

λέγων · Τ ί

έζητείτέ με ; που δε κα\ Ι ζ η τ ε ί τ ε με ; έν τ φ

( i l l u c ) : i n i n f e r n u m n o n d e s c c n d i s t i s : i n c e t o Jonse

ούρανώ ούκ άνήλθετε

non c o m m o r a l i e s l i s . Q u i d e s l quod me quserebalis?

ού κατωκήσατε. Τί δτι έζητείτέ με ;

an ignorabatis q u o d i n negotiis P a t r i s m e i o c c u p a -

δτι έν τοίς τού Πατρός μου δεί ειναί με ; ούκ ήκού-

1 8

* ε ί ; τδ κ ή τ ο ; τού

l u m me esse oporlet ? a n n o n a u d i v i s t i s S y m c o n e m ?

σατε τού Συμεώνο; τήν προφητείαν

a n n o n D o m i n u m me atque

κα\ θεδν ώμολδγησεν ; κα\ ύμείς

D e u n i csse

confessus

c s t , et vos tanquam p u e r u m m c q u a i r i t i s ? . l n ne-

τείτε με ; Ούκ ήδειτε

$:iebati$ quia in his qum Patris

δει με είναι;

esse ? U i i u m Patrera

habeo

mei sunt oportet me i n coelo,

ι ν

; Ούχ\ Κύριον

ώς

παιδίον ζ η ­

δτι έν τοΤς τού Πατρός Πατέρα

1 1

μου

κέκτημαι · υμάς

1 5

έχρησάμην. 'Λλλ' ενταύθα τδν λόγον πληρώσαντες,

vos autcm

τή

u s u r a r i o s babeo p a r c n t c s . A t q u c b o c loco s r n n o n e finilo,

"Ενα

1 8

Τωνα

1 1

ούκ οίδατε

1 8

μυστική τραπέζη σχολάσωμεν, δι* ής κόσμος "

έστήρικται, κα\ οικουμένη συνέστηκεν, κα\ βασι-

divina3 ac mystica; mensre vacemus e l o p e -

r a m demus : p e r quatn et m u n d u s firmatus est, e l Β λεία φυλάττεται, κα\ Εκκλησία πληθύνεται

1 β

, έν

o r b i s terrae c o n s i s l i t , et r e g n u m s e r v a t u r , et E c -

Χ ρ ι σ τ ώ Ιησού τ ώ Κυρίω ημών, ξ> ή δόξα κα\ τδ

ciesia augescit,

κράτος

et D c u s s a n c l i f i c a l u r i n C b r i s t o

1 8

εις τούς αιώνας τ ώ ν αίώνων.

Αμήν.

Jcsu D o m i n o n o s i r o , c u i g l o r i a et i m p c r i u m n u n c ct s e m p e r , et i n saecula s x c u l o r u m . A n i e n . Y A R I J E LECTlOiNES. • E d . C o l . δτι. E d . C o l . a d d . είς τδν άδην ού κατήλθετε. E d . C o l . o m . τού. E d . O o l . ήοειτε. E f l . C o l . ούκ ηχούσατε τού Σιμεών. E d . C o l . ίνα πατέρα κε*κτ. έν τ ώ ούρανώ. E d . C o l . δέ. E d . C o l . τή θεία κα· μυστική. E d . C o I . a d d . καί. E d . C o l . a d d . κα\ θ·δς αγιάζεται. Ed. C o l . νύν και άει, W i είς. 1 0

1 1

1 1

1 8

u

1 8

1 8

1 7

MONITUM

1 8

W SEQUENTEM

( A n g . ΜΑΙ. Spicileg.

1 9

DIALOGUAI

Rom. t. I X , ρ. xi.)

j E t a l i s a m b i g u i i a s , q u a superius laborare d i x i m u s s c r i p l a E u s e b i i , aeque nobis v i d e t u r urgere o p u s c u l u m a l i n d , q u o d i n codice Y a t i c a n o p a r i ferme aetate confectum d i c i l u r . G r e c u s e s l p r o l i x u s dialogps i n t e r T i m o l h e u m C h r i s l i a n u m et A q u i l a m Judseuni, isquc h a b i i u s d i c i t u r Alexandriae, d u m i l l i u s E c c l e s i » C y r i l l u s magnus c l a v u m teneret : styhis tamen operis paulo sequiorem ajtatem v i d e t u r i n n u e r e . Gonstat dialogus Jongo v a l i c i n i o r i i m e x a m i n e * q u i b u s demonstratur J e s u m revera D e u m esse, et exspectatum i l l u m a Judneis M e s s i a m , suadente G b r i s l i a n o , contradicente Juda?o, doncc b i c postremus victas d a t m a n u s ; etiloque b a p l i s m a l i s beneficio, ad G y r i l l u m episcopum abhiendus d e d u c i t u r . S e d e n i m G y r i l l u s , u t aplizandt Aquilae m i n i s t e r i u m atque honorem i n T i m o t h e u m c o n v e r s i o n i s a u c l o r e m transferret, q u i l a i c u s c ; e i e r o q u i erat, i p s u m u n a u t v i d e t u r die diaconuni s i m u l p r e s b y t e r u m q u e o r d i n a v i t ; q u o f a c t o T i m o theus J m h c u m b a p l i s m a t c l i n x i t secumque s l a b i l i c o n l u b e r n i o deinde b a b u i t . H a u d forsan erat i n u l i l e h u n c r e l i g i o s u m d i a l o g u m typis i m p r i m e r e , n i s i m e ipsius p r o l i x i t a s d e t e r r u i s s e t . T i t u l u m saltem o p e r i s que c l a u s u l a m h i c a s c r i b a m .

E

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΙΟΥ Μ Ι ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΤΟΥ ΔΕ ΙΟΥΔΑΙΟΥ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠίΙΤΑΤΟν ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΠΣ ΑΥΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ.

DIALOGUS

CHRISTIANI

ΕΤ

ΑΚΥΛΑ,

JUDJEI

QUORUM ΝΟΜΙΝΑ, CHRISTIANI QUIDEM TIMOTHEUS, JUD£11 VERO ACYLA, APUD ALEXANDRIAM HABITUS ΙΝ DIEBUS CYRILLI SANCTISSIMI ARCHIEPISCOPI EJUSDEM URBIS. INITIUM. Manifcslationis Salvatoris e l D o m i n i n o s t r i J c s u C

Τής επιφανείας τού Σωτήρος

ημών κα\ Κυρίου

C h r i s t i quan c o n t i g H , e i p e r u n i v e r s u m o r b e m p r o -

Ιησού Χριστού γενομένης, κα\ κατά πάσαν τήν ot-

p b c t i c a r u m vocuni a d i m p l e t a r u m , e l c . .

κουμένην τ ώ ν προφητικών φωνών πληρουμένων. CLAUSULA.

C b r i s l i a n u s d i x i t : A t q u i d t i b i videtur de b i s ?

Ό Χριστιανδς ε ί π ε ν Κα\ τ ί σοι δοκεί περι τού-

Jud«us d i x i t : Vere suasisti me o m n i n o i l l u i n csso

τ ω ν ; Ό "Ιουδαίος είπεν · Έπ* αληθείας Ιπεισάς με

D e u m deoruni et D o m i n u m d o i m n o r u m , e i l t p g e n t r e -

πάντοθεν, δτι αυτός έστιν θεδς θεών, κα\ Κύριος

g u m , et g r a v i l c r deliqui.s!>e palres nostros i n f e r c i i -

τ ώ ν κυρίων, κα\ Βασιλεύς βασιλέων, κα\ δτι πλημ-

253

MONITUM.

254

μελβίας έπλημμέλησαν οί πατέρες ημών έπενέγκαν- Α tes e i m a n u s : n u n c , ο b o m o D e i , q u i d τες χδίρας έπ* αυτόν · νΰν, ώ

άνθρωπε του θεοΰ ,

τ ί ποιήσας σ ω θ ώ , ανάγγειλαν μοι. Ό

Χριστιανός

facturus

sum u l salvussim, renuntia n i i b i . Clirislianus d i x i l : S i c r e d i s ex tolo corde tuo ct ex tota mente t u a , et

ΐΤπεν" ΕΙ πιστεύεις έξ δλης της καρδίας σου, και έξ

ex l o l a v i r t i t u l e l u a , et ex

δλης τής διανοίας σου , κα\ έξ δλης τής ισχύος σου,

s i i r g c , baptizare , et ablue pcccata t u a , invocato

και έξ δλης τής συνέσεως σου, ανάστα, βάπτισαι κα\

n o m i n c D o m i n i Jesu, ut audias et t u , i n l c r a u d i e n -

άπόλουσαι τάς

αμαρτίας σ ο υ , έπικαλεσάμενος

τδ

loia intelligentia t u a ,

tcs, e\ sacro psalmista D a v i d : Beati quorum

remhsir

δνομα τού Κυρίου Ιησού · ίνα ακούσης κα\ συ μετά

sunt iniquilates,

τών άκουόντων παρά τού ίεροψάλτου Δαβίδ ·

dictis surrexit C b r i s t i a n u s , d u m exclamarct m u l -

ριοι ών αφέθησαν

αϊ άνομίαι,

καϊ ών

Μακά­

έπεκαΧύφθη-

Ταύτα είπών δ Χριστιανδς ανέστη,

σαν αϊ άμαρτίαι.

et qucrtim

tecta suni peccata *. H i s

titudo fidelium et d i c e r t l : Vincil rum;

et b e n e d i c c r c t

lanquam

fides

Christiano-

rcgem

el

angelis

διά τδ τδν βχλον έπιφωνείν τ ώ ν πιστών κα\ λέγειν ·

nequalcm e p i s c o p u m . Surgens Juda us et se s l e r -

Νικςί ή πι στις

k

εύφημειν τ ε τδν

n c n s ad pedcs C h r i s t i a n i , et vocem clevans c u m l a -

βασιλέα κα\ τδν Ισάγγελον έπίσκοπον. Ό δέ Ιουδαίος

c r y m i s l u c u l u s e s l C h r i s l i a n o : Itequirel D o m i m i s

άναστάς κα\ πεσών είς τούς πόδας τού Χριστιανού,

a n i m a m m c a m cx m a n i b u s t u i s , n i s i feccris me

τών

Χριστιανών,

κα\ ύψώσας τήν φωνήν αυτού έν κλαυθμφ έλεγεν τ ώ Β C h r i s l i a n u m . E t s u b l c v a v i t e u m C b r i s l i a n u s d i c c n s Χριστιανψ · Έκζητήσει Κύριος τήν ψυχήν μου έκ

i l l i nianere i b i n i c t : et ingrcssus ad s a n c t i s s i n m m

τ ώ ν χειρών σου, έάν μή ποιήσεις με Χριστιανόν. Κα\

cpiscopum

άνέστησεν αύτδν ό Χριστιανδς είπών μένειν αυτού ·

oportet p r i m u m f r u c t i i m p e r c i p e r e .

καί είσελθών πρδς τδν άγιώτατον έπίσκοπον . . .

:

F i l i , Iaboranlem

agricolam

T u laborasti,

(I)

l u cape p r i m u m f r u c t u m t u u m . l l l o tamcn d i i c n l c ,

τέκνον · τδν κοπιώντα γεωργδν δεί πρώτον τών καρ­

q u i a n o n s u m dc clero , p r o t i n u s a d i v i t episcopus

πών μεταλάμβανε ιν · σύ κεκοπίακας, σύλάβε πρώτον

d o m u m D o m i n i , et dans p a c c m i m p o s u i l c i m a n u s

τδν καρπδν αυτού · τού δέ είπόντος, δτι Ούκ είμΐ έν

in

κλήρο), δρομέως δ έπίσχοπος ήλθεν είς τδ Κυριακδν,

presbytermn,

κα\

δούς είρήνην χειροτονεί

αύτδν διάκονον · καί

d i a c o n u m , et r u r s u s dans p a c c m c t dedit

tlli caetcros

fecit

illum

presbylcrog e l

diaconos a d

m i n i s l e r i u m litiirgiae : q u i dans i i l i

πάλιν δούς είρήνην ποιεί αύτδν πρεσβύτερον, καί δί-

membranam

s c r i p i a habentem

δωσιν αύτψ λοιπούς πρεσβυτέρους κα\ διακόνους πρδς

ministerii,

ύπηρεσίαν τής λειτουργίας · κα\ διδούσιν αύτώδιφθέ-

m o l h e u s c u m cseleris presbyteris et d i a c o n i s i n luco

n o m i n a e l prcces

et exiens v e n e r a b i l i s jara p r c s b y l e r T i -

ριον γεγραμμένον τάς επικλήσεις κα\ εύχάς τής ακο­

ubi erat A c u l a exspectans, et apprchendens i l l u m

λουθίας. Κα\ άπελθών δ δσιώτατος λοιπδν πρεσβύτε- ^

i n t r o d u x i t i n ecclesiam,«t f c c e r u n l l i t u r g i a m , a l q u e

ρος Τιμόθεος μετά τών λοιπών Ιερέων κα\ διακόνων

baplizaverunt

έν τ ώ τόπω ένθα ή ν δ Ακύλας άπεκδεχδμενος, καί

S p i r i t u s s a n c t i , m u t a l o nomine i n T b c o g n o s t u m

λαβών αύτδν είσήγαγεν έν τή εκκλησία · κα\ εποίησαν

q u i participans ineffabilibus m y s t e r i i s factusest tem-

τήν άκολουθίαν, κα\ έβάπτισαν αύτδν είς τδ δνομα

p l u m S p i r i t u s s a n c l i , i l l e q u i a i K c a Judasus, n u n c

τού Πατρδς κα\ τού Υίού κα\ τοΰ αγίου Πνεύματος,

a u l e m C b r i s t i a n u s p e r gratiam D e i ; q u i antea l u p u s ,

μετονομάσαντες αύτδν θεόγνωστον · δς μεταλαβών

n u n c o v i s C h r i s t i f a c l u s . E l r e c c p i l i l l u m presbyler

eum i n nominc

P a t r i s e i F i l i i ot :

τ ώ ν άχραντων μυστηρίων έγένετο δοχείον τοΰ αγίου

T i m o t b e u s i n p r o p r i a ipsius d o m o , et erant ubique

Πνεύματος, δ ποτέ Ιουδαίος, νύν δέ Χριστιανδς διά

simul glorilicaates Patrem

τοΰ θεού, δ ποτέ λύκος, νύνδέ πρόβατον Χριστού γ ε ­

s a n r t u m : c u i o m n i s g l o r i a , h o n o r , potcslas, et a d e -

νόμενος. Κα\ έλαβεν αύτδν δ πρεσβύτερος Τιμόθεος

r a t i o , n u n c e l s e m p c r e i i n saicula s a i c u l o r u m . A m e a .

έν τ φ ίδίω οίχω αυτού, κα\ ήσαν διαπαντδς άμα δοξάζοντες Πατέρα καί Υίδν δόξα, τιμή, 1

et F i l i u m

et S p i r i l u m

κα\ άγιον Πνεύμα, ψ πάσα

κράτος, κα\ προσκύνησις νύν κα\ άε\, κα\ είς τούς αιώνας τών αίώνων. Α μ ή ν .

P s a l . χχχι, I .

(I) D c e s l h i c a l i q u i d i n codicc ; quanquam defectus cst i n m c d i a membranaj m s . p a g e l l a , non \n Iransitu u n i u s ad a l t e r a m , ita ut de folio araisso i n hoc codice s u s p i c a r i n o n l i c e a l .

APPENDIX AD

OPERA

ΤΙΜΟΤΗΕΙ

MONITUM

H I E R O S O L Y M I T A N I .

IN SEQUENTEM

HOMILIAAf.

(Jac. GRETSER, t. II, p . 315.) O r a i i o n e m T i m o i h e i p r e s b y i e r i A n l i o c h e n i babemus ex B i b l i o t h e c a Cryptae Ferratae ope et o p c r a H i e r o n y m i B r u n e l l i , Societalis noslrae sacerdotis, q u i etiam e x e m p l a r i ad nos misso n o n paucas c o r r c ctiones adjecit, quas i n e d i l i o h c s e c u l i s u m u s , neque s p e c i a t i m percensere operse p r e l i u m est. E t s i e n i m q u i s s u s p i c a r i posset hanc b o m i l i a m esse d i c l a m m e d i a Quadragesima : i n festo τής Σταυροπροσκυνήσεως, e a m tainen hoc l o c o collocare p l a c u i t , ne b o c festum o n i n i p r o r s u s encomio e a r e r e t ; praes e r t i m cuni i l l i q u i i n festo τής Σταυροπροσκυνήσεω; c o n c i o n a n l u r , E v a n g e l i u i u i a n o t i M a r c i sequantur, e l e x p l i c c n t ; h i c S. Tuca;,

2f»8

ΤΙΜΟΤΗΕΙ A N T I O C H E N I

Ia5

ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΕΙΣ

ΤΟΝ

ΣΤΑΥΡΟΝ

ΚΑΙ

ΤΟΥ K m o r

ΕΙΣ Τ Η Ν

ΗΜΩΝ msor

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ

ΧΡΙΪΤΟΓ.

ΤΙΜΟΤΗΕΙ ANTIOCHENI ΙΝ

CRUCEM

ΕΤ

ΙΝ T R A N S F I G U R A T I O N E M

D O M I M NOSTRI JESU CHRISTI.

Πολλοίς κα\ διαφόροις δπλοις

M " i l i s c l v a r i i s a r i n i s e x c r c i l a t u e niiles c o n i - Α

ό

γεγυμνασμένος

m u n i t u r , quaiido adversus B a r b a r o r u m phalangas

δχυρούται στρατιώτης, ήνίκα κατά τής

pra?lium s u s c i p i l : c l d u c e m SIIUID, R o n i a n u m i m -

φάλαγγος τήν

peratorem sequcns, u n d i q u e a r m i s c i n g i l u r , l u -

τ φ ίδίω κατακολουθών *Ρο>μαϊκφ βασιλεί πανταχό­

tmnque

se ab bostibus

praeslare studet.

b x c q u i d e m e x l e r n u s m i l e s facit. A l vero

βαρβαρικά

πολεμικήν εξεγείρει μάχην · δς κα\

θεν τ ο ί ; δπλοις σφίγγεται, άχείρωτον έαυτδν τοίς

Atque

ύπεναντίοις φυλάττειν σπουδάζων. Καί

fidelis

ταύτα μέν

iniperatorem

ό ύλικδς στρατιώτης. Ό δέ πιστδς κα\ φιλόχριστος

a n i m o s c q u i paratus, u n a e a d c m q u c m i l i l a r i p b a -

άνθρωπος κατόπιν τοΰ επουρανίου βασιλέως βαίνειν

relra

exslingue»

έθέλων τή ψυχική διαθέσει, μιά κα\ τή αυτή στρα­

crucis pbarelra

τιωτική φαρέτρα άπαν τδ τ ώ ν δαιμόνων ίσχυε ι κατ-

csl

αργή σαι

Cbristique

amans h o m o

t o l u n i da?monum

r e . Quod si exslinguit, Harbarorum

daemonuui

coalestem agmen

valet

agmen

persptcuum o m n i i i o

oain

tum, et non sum turbalus eleclam,

l

pliaretra

sua

negct scmeipstim,

δειχνύς

anle a u d i v i s t i i n E v a n g e l i o

et tollat

crucem

Καί αΰθις ·

έκΛεκτόν

καϊ έν τ\\ φαρέτρα

αυτού

με. Έ ν θ ε ν δ Δεσπότης Χριστδς δ άναρχος κα\ ατελεύτητος

βασιλεύς

έν

άκαταμάχητον

δπλον

τοίς Ιθέλουσιν αύτώ

καθώς άρτίως ήκουσας έν τ φ κατά Λουκάν Εύαγ-

suam, et scquu-

γελίφ · ΕΙ τις

.

s

ΟέΛει οπίσω

έαυτίν,

καϊ άράτω

καϊ άκοΛουθείτω a i s , a m i c c ? n o i r m u l l i s opus c s l armis

μου έΛΟεΐν, τον

άπαρνη-

σταυρόν

Τ ί λέγεις, ώ φίλε; μή πολλών δπλων τ ώ πνευματικώ

vclfc. Si quis vult post mc venire,abneget

λέως βαίνειν έθέλοντι τή ψυχική διαθέσει. ΕΙ τις

suam et sequatur

semelipsum,

me. Ο r c m a d m i -

r a b i l c m : n o n d u m c r u x a Juda;is fabrieabatur, «TIUMS Iropaeuni

fidoiibus

et

monslrabatiir. Ο almam

t r u c i s v i m ct e f l i c a c i l a l e m ,

gralia? q u i d e m l e m p o -

αύτου,

μοι.

e p i r i t u a l i i n i i i t i , q u i coeleslem Regein a n i m o sequi et tollat crucem

τφ

πειθαρχείν, Ι τ ι καί νύν έλεγεν προτρεπτικώ λόγφ,

σάσΟω Quid

ΉτοιΈθηκέν

καιρώ τής ενανθρωπήσεως αυτού τδ σταυρικδν ύπο-

s e c u n d u m L u c a i t i : Si quis vnlt post me venirc, abtur me

τδν λέγοντα ·

κα\ άδιάδοχος,

oslendcns i i s q u i ipsi

v o l u n t , e i i a m n u n c nos c x b o r l a l u r ,

q u c m a d m o d u m paulo

ταιγίδος, κατά τδν προφήτην μάσΟκχγ, καϊ ούκ έταράχΘι\ν. έκρυψέν

R e x , tempore i n c a r n a l i o n i s

suae, i n v i c l a c r u c i s a r m a oblcinperarc

abscotidit

p r i n c i p i i , & με ώς βέΛος

me *. U n d e C b r i s l u s D o m i n u s , c x p e r s seternus, p e r p e l u u s

που δήλον, ώς

και πάσης τής ύπεναντίας υπερέχει βαρβαρικής κα-

Paralus

. E l r u r s u s : Posuit me

et in

στίφος. Εί δέ τδ τών δαιμόνων στίφος ή

σταυρική καταργεί φαρέτρα, παντί

inipetu et q u a s i p r o c e l l a esse s u p e -

riorcm : quemadmodum Propbeta dicit : ut sagittam

omni

Γ

στρατιώτη, τ ώ κατόπιν τού επουρανίου βασι­

ό.ι'σω

μου

άράτω

τόν σταυρόν

'ίΐ τών

έΛΟεΐν,

άπαρνησάσΟω αυτού,

θέλει

εαυτόν,

καϊ

καϊ άκοΛουθείτω

μοι.

παραδόξων πραγμάτων ! ούδέπω δ σταυρδς

ύπδ τ ώ ν Ιουδαίων έτεκτονεύετο,

κα\ τδ τού σταυ­

r e , ipso o c u l o n i i u aspeclu i i r m a l a i u c t radicatam ;

ρού τρόπαιον

logis vcro l e m p o r c , o x p e r i c n l i a a u x i i i i c t Mosaicis

παντότροφος ένίργεια, έν τή χάριτι μέν τή δψει τής

(igiiris a d u n i b r a t a m ! Essc anici» v i c i r i c c m V n i c i s

όρχσίΐ·»; ένριζι^ιΟζίσα · έν τ ώ νόμω δέ τή πείρα τής

* Psa). C X M H ,

00.

* Isa. XLIX, 2 .

n

l.uc. w, *2Γ>.

τοίς πιστοίς έπεδείκνυτο. *Ω σταυρού

257

S E i l M O ΙΝ C R U C E M .

βοηθείας έν τ ώ

258

Μωσαικώ σχηματισμψ προαναζω- Α v i m et eOicucilalem a n l c g r a i i a m i u loge a d h u c ,

γραφθείσα! "Οτι δέ κα\ πρδ τ ή ; χάριτος έν τ ω νόμω

j a m indo a m u l t i s sseculis a Moyse

ή σταυροφόρος νικοποιδς ενέργεια έν τ ψ Μωσαίκώ

non longe p c t i l a o r a l i o n e

σχηματισμψ έκ πολλών

filius Nave, u l probe

χρόνων

προανεζωγράφθη,

pmefiguratain,

licct c o n f i r m a r c .

n o s i i s , acie

Jf»sus

contra a l i c n i g c -

έστιν άρτιζήλω παραστήσαι τδ σημαινόμενον λόγψ.

nas i n s t r u c l a , ut v i d i t i n conflictu alienigcnaruni

Ιησούς ό του Ναυή, καθώς ίστε σαφώς, πρδ; τδν

ct I s r a e l i t a r u m , alienigenas I s r a e l i l i s i n c e r l a m i n e

άλλόφυλον παρατάξει πολεμική άντιπαραταττόμενο;,

snperiores, id Moysi i n d i c a v i i d i c e u s : Ora,$crve

ώς είδεν έν τ ή συμβολή τ ώ ν αλλοφύλων κα\ τών Ι σ ­

Moyscs, quoniam prwvalel adversarius,

ραηλιτών υπερέχοντα τδν άλλόφυλον τού

nigena ;

Ισραήλ,

}κα\ υπερισχύοντα έν άγώσιν γενόμενον, εμήνυσε τ ψ Μωύσή Μωϋσή,

λέγων · Πρόσευξαι, δτι

άΛΛόζυΛος,

υπερισχύει

θεράπων ό ενάντιος,

τού

Θεοΰ,

ϋπαίρεται

ό

προσκόμισον εύχήν. Ισχυρότερα γάρ

q u c animo ad D c u m fusae, t c l i s forliores sunt. Q u i d i g i t u r f e c i l Moyses d i v i n i S p i r i t u s r c v e l a i i o n c i l l u stralus? quomodo a d v e r s a r i o s p e l l c r c i n s l i t u i l ? C o n scenso m u r o n o n flcxit g e n u , n o n d e m i s i t c a p u l , n o n edidit

v o c e n i , sed m a n u s extendit, caput

θείου Πνεύματος

crucis

figuram

άποκάλυψιν;

ποίψ

alie-

adhibe preces. P r c c e s e n i m p u r o s i n c e r o -

h

βελών ή γνησίμη πρδς θεδν Ικεσία. Τί ούν Μωυσής δεξάμενος

Dii

extollilur

expressit.

erexit,

E x q u o factum o s l u i ,

τρόπω καθήκει τούς εναντίους τροπώσασθαι; Ά ν ε λ - ^ Moyse manus e x l e n d e n l e , figuramque c rrucis pra> θών έν τ ώ τείχει ούκ Ικλινεν .γόνυ, ού καθήκεν τήν significanle, inielligerenl i i q u i coram prxscnles κεφαλήν, ούκ έβόησεν φωνήν, άλλά τάς

χείρας έξ-

aderant, v i c t o r i a i decus n o n o c c u l l x l a b i o r u m m o -

έτεινεν,τήν κεφαλήν ύψωσε ν, τού σταυρού τδ σχήμα

tioni, scd crucis iigur»

κατήρτισεν, δθ«ν τού Μωυσέως ιάς χείρας έκτείναν-

c v e n i l ? q u a n d i u Moyses exlentas

τος καί τού σταυρού τδ σχήμα προκαταρτίιαντος,

pnevaluii Jcsus Nave. A t quampriiuum

έμηνύετο τοϊς παρούσιν, δτιπερ ούχ\ τ ώ ν χειλέων

defaligalus, utpoie h o m o , d c m i s i l m a n u s , pracva-

κρυπτή κίνησις, άλλ* δ τού

σταυρού σχηματισμδς

tribuendum. Quid enini tenuit mantis, Moyscs

luit a l i c n i g e n a . Iiaque c u m , q u i a d e r a n l , cogno-

τδ κλέος της νίκης έδέχ:το. Τί γάρ τδ συμβάν; "Έως

vissent c x Ggura i l l a pcndere

ού Μωύσής έκτεταμένας ειχεν τάς

tuerunt dnos v i r o s , q u i m a u u s Moysis sufifulcirent,

χείρας, υπερ­

victoriam, consli-

ίσχυαν Ιησούς τού Ναυή. Μόνον δέ κοπωθείς Μωύ-

Aaronem

σής,ώςάνθροιπο; καθήκεν τας χείρας, υπερίσχυες δ

s i r a l u , H u r de regio. S c i c b a t e n i m c r u c e m sacer-

αλλόφυλος, δθεν τούτο γνόντες οι παρόντες, δτιπερ δ

dotio

σχηματισμδς ήν

bostibus,

ό τήν νίκην λαμβάνων, ύπεστήρι-

61 l l u r : A a r o n e m de

I s r a e l i i i c o magi ·

et regno c o n s e r v a r i . Y c r s i s a d e x t r e m u u i parlaque

insigni per

crucis

ζον δύο άνδρας τ α ϊ ; ΜωσαΐκαΖ; χερσί, τδν Α α ρ ώ ν C v i c t o r i a , Deus a d Moysen : Scribe καΐ τδν *βρ · Α α ρ ώ ν τής Τσραηλιτικής αρχής, κα\ •Qp τής βασιλικής. Έ δ ε ι

q u i l , in monumentum,

in generaliones

μοι τούτο είς μνημόσυνον,

Διδ κα\ δ Κύριος έν τ ή

εϊς τάς τ€νεάς

ένανθρωπήσει

διά

τού

θρωπος

raortem

Α δ ά μ διά ξύλου υγρού τδν θάνατον έβλά-

στησεν. *0 Κύριος διά ξύλου ξηρού τήν ζωήν άνέθη-

minus vitam invictaque

Σταυρδν

έγχειρήσας, δθεν άρτίως έλεγεν Εϊ τις θέΛει καϊ

έαυτδν,

άκοΛουθείτω

καϊ άράτω

οπίσω τδν

μοι. Ταύτα δέ

πρδ πάντων δ Κύριος έλεγεν τοίς αύτοΰ

μαθηταίς.

τδν

Μωύσήν'

ante

P r i m u s homo A d a m

per h u i m d u m l i g n u m p r o s c m i n a v i t : D o -

λεν, άκχταμάχητον δπλον τοίς πιστοίς τδν

αυτού,

.

Quare D o m i n u s quoque i n b u m a n a n a t u r a t y r a n n u m per c r u c e m fugavit.

οτανρδν

e

αυτών.

σταυρού τδν τύραννον έτροπώσατο. Ό πρώτος άν­

μου έΛΟεΐν, άπαρνησάσθω

eorum

γάρ τδν σταυρδν ύπδ ίερωσύνης κα\ βασιλείας συγκρατείσθαι. "Οθεν μετά τδν

αταυρικδν σχηματισμδν τροπωθέντων τ ώ ν έχθρων, νίκης κραταιάς γενομένης, δ θεδς πρδς Γράψον

liguram

m i b i boc, h i -

p e r lignura

fidelibus

aridum

arma

progcncravii,

tradidit.

Uudc

d i x i l : Si quis vult post me venire,

semetip$um,

et tollat erucem suam,

paulo

abneget

et sequctur

me.

Haec autem ante omnes s u i s d i x i t d i s c i p u l i s . S c i e bat e n i m illos anle

resurreciionem

biunana

affectione

limidos, pusil-

Οιδε γάρ αυτούς πρδ τής αναστάσεως δειλούς, δλιγο-

lanimes,

ψύχους, άνθρωπίνω πά§ει κρατηθέντας, καί μόνην

sentem

τήν παροΰσαν ζωήν ά).ηθινήν εΐναι λέγοντας, φωτδς

l u c i s q u e et v o l u p t a l i s p l e n a m , rcgenerationis a l -

tanturomodo

κα\ άπολαύσεως πεπληρωμένην, ούχ\ δέ παλιγγενε-

terius prsesente v i t a

σίαν έτέραν άμείνω τής παρούσης ζωής. "Οθεν ό Κ ύ -

demonstraret

v i l a m praedicare

παρούσης ζωής, έπ' δψεσιν αυτούς

n o t i i i a m ipsis e o r u m e n i m e u m paulo ante

Δει με άπελθείν εϊς Ιερουσαλήμ, κα\ πολλά παθείν,

i n J e r u s a l c m , et

χα\ άποκτανθήναι, καί τ ή τ ρ ί τ η ήμερα άναστήναι.

die

U t crgo

praesenti

esse,

o c u l i s subjecit.

πληροφορεί. Ηχούσαν γάρ αυτού άρτίως λέγοντος*

prae-

ut veram,

melioris ignaros.

c i s regenerationem

ριος δεικνύς αύτοίς τήν παλιγγενεσίαν άξιαγαστοτέ- D m i r a b i l i o r e m j u c u n d i o r e m q u c ραν είναι τής

occupatos ,

hujusce

viia rei

Audieram

d i c c n t e m : O p o r t e l me i r e

m u l t a p a l i , et o c c i d i , e l l c r l i a

r e s u r g c r e . HUBC

illi

auribus hausta,

Ταύτα οί απόστολοι τή άχοή προσδεξάμενοι, άντ-

i n l e r se a n i m o conferebant,

έβαλλον πιχρψ στόματι, πρδς αλλήλους φάσχοντες *

sunt baec m a g i s i r i mandata ; allegorico

ac d i c c b a n t

1

acerbe : Nova scrmone

Εένα τ ά τού διδασκάλου παρεγγυήματα, άλληγορι-

u l i l u r , quod

ϊΐδν λόγον ήμίν λέγει, δτι Δ εί με άνελθείν είς Ίερου-

e l o c c i d i . Q u i b u s i n rebus sita c r i t spes n o s l r a ?

* E x o d . ΧΥΠ,12.

• i b i d . 14.

a i t : Oportet

me i r e i n JerusaJem,

2Γ.9

ΤΙΜΟΤΗΕΙ A N T I O C H E N l

2*0

f r u s l r a , u t v i d e t u r , e u m s c q u i n i u r r e l i c l i s navibus, Α σαλήμ, καί άποχτανθήναι.

Έ ν τ ί σ ι ν » ε σ τ α ι ή ήμβ

r e t i b u s , curaque f a m i l i a r i . U t immortales, a n i n i a l i

τέρα έλπίς ; μάτην, ώς έοικεν, ακολούθου μεν, κα-

e r a m u s ; rebamur nos discipulos osse

ταλελοίπαμεν τ ά πλοία, κα\ τά δίκτυα, και τήν έπι-

ejus q u i

mortuos e x c i t a r e l ; et i n c o n l r a r i u m versa est spes

μέλειαν τ ώ ν οίκων · ώς αθάνατοι διεκείμεθα, δο-

n o s t r a . Allegorice ad uos d i c i l : Oportet nie o c c i d i ,

κούντες μαθητεύειν τ φ νεκρούς έγείροντι, καί είς

c t tertia d i e resurgere. S i post i r c s dies resurget,

τδ εναντίον περιετράπη ή έλπ\ς ημών. Άλληγορών

c n r m o r i l u r ? c u r sese i n i m i c i s t r a d i l ? S i post tres

ήμίν λέγει, δτι Δεί με άποχτανθήναι, χαΐ τρίτη

dies r e s u r g e t a m o r t u i s , vana sunt d i c l a e j u s . Quis

ήμερα άναστήναι. Εί μετά τρεις ημέρας εγείρεται,

unquam

τί κα\ αποθνήσκει; Τί κα\ τοίς έχθροίς έαυτδν πα-

a mortuis resurrexil? Elias

assumptus

e s l , e t n o n e o m p a r u i t ; Moyses m o r t u u s , i n ignoto

ραδίδωσιν ; Εί μετά τρείς ημέρας εγείρεται έκ νε­

sepulcro t u m u l a l u s , e l i a m n u m m a n e l i n eo loco.

κρών, μάταια τά λεγδμενά έστιν. Τίς ποτε

Q u i b u s nemo poteniior, operibusque supra naturae

κρών ανέστη ;

facullatem edtlis fuit celebrior. H o r u m neuter i t e -

Μωΰσής απέθανε ν, έν αγνώστω τάφω κον·.ορτωθε\ς,

r u m c o m p a r u i t , et magister noster, u l a i t , t r a d c t u r ,

χα\ έτι μένει έν τ ώ τόπψ. f l v ούδε\ς δραστικώ·

idque ad violentam m o r t e m , et post i r c s dies r e -

τερος έν τ ώ βίψηύρηται. Τούτων ούδε\ς άνεκάλυψεν,

Ηλίας

T

surgct? D e c i p i l nos u l idiolas et i n d o c t o s ; n i h i l * *α\ δ διδάσκαλος η μ ώ ν , καθώς liet e o r u m quce d i c i t .

έκ νε­

άνελήφθη κα\ ούχ έφάνη ·

διαγορεύει, μέλλει

παραδίδοσθαι, χα\ τούτο βιαίω θανάτφ, κα\ μετά τρείς ημέρας εγείρεται ; Πλαν$ ημάς ώς ίδιώτας, ουδέν έσται τ ώ ν παρ' αυτού λεγομένων. cogilalio-

Διά ταύτην ούν τήν τ ώ ν αποστόλων χαλεπήν δια-

m u l t u m Jaboravit u t cos cerios securosquc

νδησιν, πολύς ών έν πληροφορία δ Κύριος, ούκ έ γ -

Ob banc i g i l u r acerbam nem,

apostolorum

r e d d e r e l , n e c discipulos suos lilalis

sinercl hauriri.

fluclibus

infide-

C i l i u s eis d u b i l a t i o n e m

καταλιμπάνει

τούς εαυτού

μαθητάς τ ή τρικυμία

τής απιστίας νήχεσθαι. θάττον δέ χα\ πληροφορεί,

aderait, c u m adbuc i n terra inquc corpore dege-

έπΙ γης έτι χα\ έν σώματι τ ώ ν αποστόλων διαγόν­

r e n t , deraonstrata, ipsisque corporeis oculis s u b -

τ ω ν , ύποδεικνύς αύτοίς τήν άβάστάκτον

jecta d i v i n a r e s u r r c c i i o n i s p o l e n t i a , constiluitque

σωματικοίς οφθαλμοί; θεοπρεπη τής

m

conspeclu e o r u m Moysen et E l i a m

mortuos,

δύναμιν

αναστάσεως

δύναμιν * παραστήσας εναντίον αυτών ΜωΟσήν καί

quos i l l i mente revolverant, c x c c l l e n l i g l o r i a pra>

Ήλίαν τούς νεκρούς, χατά διάνοιαν ύπ' αυτών λογι-

d i l o s , c r u c i s q u e negotium ctpassionem H i e r o s o l y m i s

σθέντας, έν άπροσίτψ δόξης στολισθέντας, κα\ τά

suslinendam sua i p s o r u m voce commcmoraiUes, , ^ τής σταυρικής έν Τεροσολύμοις

πραγματείας

δ;·

ut oculis auribusque impressa manercnt. Haec i l a

ηγουμένους πάθη έν ίδιοφώνω φθογγή, δπως δψεικαΐ

sese

ante D o m i n u m a d

άχοή στόχειωθέντα προσμένωσιν. "Οτι δέ ταύτα ού­

dico vobis ( 0 D o m i n i

τ ω ς , ήκουσαν άρτίως τού Κυρίου λέγοντος πρδς αυ­

babere , a u d i v i s l i paulo

eos dicentem : In veritate

b o n i t a l c m ! j u r a t d u b i t a n l i b u s ) , b o c est, j u r e j u -

τού; · Έ Λ ' άΛηΟείας

rando confirmo

meis

άγαθότητος ! έπόμνυται τοϊς διστάζουσι), τούτ' ί σ τ ι ,

fidem n o n b a b e l i s , vel s i c persuadeam : In verilate

Μεθ δρκου λέγω ύμίν, παρ' δ τοίς λόγοις μου ού π ^

dico vobis,$unl

στεύετε, νύν υμάς πληροφορώ · Έ Λ ' άΛηΰεΙας

vobis u t , q u o n i a m v e r b i s

quidamdehic

stantihu$,qui

non gustu-

bunt mortem, donec videant rcgnum Dei . Quodnam e

r c g n u m ? G l o r i a i n fidelibus post hujus vilae e x i l u m

Λέγω ϋμϊν

( ώ τής Δεσποτικής

1

γω νμΐν,

είσί τίνες

γεύσονται

τών ώδε έστώτων,

Θανάτου,

Λέ­

οίτιχες

έως άν ϊδωσι τήν

ού

βασ^

ΛεΙαν τοΰ θεού. Ποίαν βασιλείαν ; Τήν μετά τήν repositam, fuluram g l o r i a m . ένθεν έξοδον, τοΤς πιστοί; άποκεκληρωμένην όόςαν, τήν μέλλουσαν δόξαν. Q u i d ergo subjicit evangelista ? F a c l u r a e s l post baec v e r b a , fere dies octo. C e l c r i t e r

fidem

facit

Τί ούν δ ευαγγελιστής ; Έγένετο μετά τους τού­ τους ώς ήμέραι δκτώ. Σύντομος ή τού Κυρίου πλη­

D o m i n n s , mox d e s i d e r i u m s a l i a t . A s s u m i t Jesus

ροφορία, θάττον παρέχει τήν έπιπόθησιν. Παραλαμet ascendit tn [) βάνει δ Ιησούς Πέτρον, καϊ Ίάχωδον καϊ Ίωάν­ montem, ut oraret. Et dum oraret, facta est $pe- νην, καϊ άνέβη είς το δρος χροσεύζασΟαι. "Εν cies vullus cju$ allertt, et vestitus ejus albus et reδέ τ φ προσεύξασθαι αυτόν, έγένετο τό είδος τον Petrum,

et Jacobum,

et Joannem,

fntgens. E t ecce d u o v i r i a s l i t e r u n t c i , Noyses et

προσώπου

E l i a s , gloria fulgenles, qui dicebant excessum

Λευκός

quein complecturus

erat in Jerusalem

ejus,

. Quem e x -

1

αύτοΰ έτερον,

έξαστράπτων.

καϊ ό ιματισμός

αύτου

Κα\ Ιδού άνδρες δύο πάρ­

ε στ ή χει σα ν αύτώ, οίτινες ήσαν Μωύσή; χα\ Ηλίας,

c e s s u m ? G r u c i s passionem, c o n l u m e l i a m i l l a m , a

Οί όφθέντες έν δόξη, έλεγον

s c r v i s infliclas alapas, l a l r o n i s a d c x t r a c r u c i i i x i

ίμεΛΛε

πΛηρούν

τήν έξοδον

έν Ιερουσαλήμ.

αυτού,

ήν

Ποίαν έςοδον ;

sahilem. Cuinam dicebanl? Ambigenlibus, Pelro,

τδ σταυρού πάθος, τήν έχεί ύβριν,

et Jacobo, et J o a n n i . Q u o n i a m , i n q u i u n l , Doimno

ραπίσματα, τήν τού έχ δεξιών ληστού

non obtemperalis, v c l nobis servis c r e d i i e .

Petrus

Τίνι Ιλεγον ; Τοίς άμφιβάλλουσι, Ηέτρω, χαΐ Τα-

erant somno,

κώβω κα\ Τωάννη, λέγοντες πρδς αυτούς, πάρ δ τ ψ

ejus, et duot vi-

Δεσπότη ού πειθαρχείτε, κάν ήμίν τοίς δούλοις πι-

tutem, et qui cum eo erant, gravati itl evigilanles

viderunt majeslatem

* Matlb. x v i , 28.

T

L u c . i x , S8-31.

τ ά τ ώ ν δούλων σωτηρίαν.

561

SERMO IN C R U C E M .

στεύσατε. Ό δέ Πέτρος, βεβαρημένοι

νπνφ.

τήν δόξαν στάτα,

καϊ

τον ς δύο

σοϊ μίαν,

έγένετο

εφοδήβησαν γονσα

δέ

άνδρας

είναι

καϊ

νεφέΛη,

είδον

έστιν

bonumesl nos hic esse: luciamus hic tria tibi unum,

Έπι-

Ταύτα

καϊ

αυτού

Λέ­

αυτούς

ύπό

ό Υιός μον ό αγαπητός,

Hac

eo loquente [acta ctt

obumbravil

eos.

in tmbem.

Et ecce vox de nube diccns

Ftlius

τήν νεφέΛην. έν φ ευδόκησα,

Τ ι λέγεις, ώ φίλε ; Είδες πόσην πληροφορίαν δ

Timuerunt

meus dilectus,

ipsum auditc

αυτούς*

taberuocula,

et Moysi unum, et Eltce unum,

quid diceret.

ποιήσωμεν μίαν,

262

Α ros, l o q u c n l c s cum co. E t d i x i l c i P e t r u s : Domine,

συλλα-

καϊ έπεσκίασεν

δέ έν τφ εΙσεΛθεΐν

· Οντός

·

Μωΰσή

ΉΛίο μίαν · μή είδύίς δ Λέγει. γοντος,

ήσαν

Κα\ ειπεν αύτφ ό Πέτρο; ·

καΛόν έστιν ώδε ημάς

τρεις σκηνάς,

αύτφ,

άιαγρηγορήσαντες

α ντον,

λούντας αύτώ.

καϊ ο\ σύν

autem

ncsciens nubes, et

cum

in quo mihi. bene

inlrarenl : Hic est complucui,

.

8

Καϊ Ιδνν έκ της αυτού άκονετε.

νεφέΛης

φωνή

Q u i d ais, aniicc ? V i d i s t i n e quam certam

Δεσπότης Χριστδς τοίς άμφιβάλλουσιν Ιν τ ή γή έτι

C h r i s t u s D o m i n u s anibigentibus

Λέfidem

apostolis*,

el in

διάγουσιν, μετά δκτώ ημέρας αυτοπρόσωπος παρ-

t c r r a c l i a m n u m d c g e n l i b u s , post o c l o dics c o r a m

έσχεν, έμφανίσας αύτοίς τδ

praesens

άπρδσιτον αυτού τής

ipse fecerit,

oslensa eis inaccessa D i v i -

Οεότητος κάλλος, ούχ δσον ήν, άλλ* δσον ήδύναντο ^ n i l a t i s p u l c b r i t u d i n e , n o n q u a n l a erat, sed q u a n βαστάσαι ανθρώπων άνύστακτα βλέφαρα, καί

τήν

tum p o t e r a n l p o r t a r c

i n f l r m i o c u l i , et quomodo

Ιαυτού δοξαν άνεφάνισεν. Όμοίως δΙ Μωύσήν, καί

suam gloriam m o n s l r a v e r i t ? S i m i l i t e r a u l e m Moyscn

Ήλίαν ανθηρότερους τής προτέρας ζωής παρέστη-

et E l i a m c l a r i o r c s

σεν, δ-.ηγουμένους τ ά τού σταυρού μέλλοντα γίνεσθαι

b u i t , f u t u r a c r u c i s signa c o m n i c m o r a n l e s . U l i n -

q u a m i n v i v i s fuisscnt, e x h i -

τεκμήρια* πρ^ς τδ συνειδείν τούς αποστόλου;, δτι

telligerenl

κατ* αυτούς ουδείς δεσπόζει τ ώ ν δικαίων θάνατος,

valere, et ut odisscnt prsesentcm v i t a m , j u x l a d i v i -

χα\ ίνα μισήσωσι τήν παρούσαν ζωήν κατά τδ φά­

n u m i l l u d d i c l u m : Justi

σκον θείον 0ητδν, δτι 01 δίκαιοι

είς

apud Dominum est merces eorum,

καϊ έν ΚνρΙφ

καϊ ή έΛπϊς

παρά

ό μισθός

Ύψίστφ,

κήσαντες.

αυτών,

τόναΐώναζώσι,

ώς τόν τών άντιπάΛων

αυτών

αγώνα

apostoli

apud AUissimnm,

νι­

justis nirllam m o r l e m in perpetuum

prse-

vivunt,

et spes

et

illorum

quippe hoatibus in certamxnc $u-

periores · . U n d e P c t r u s r c i c c r l i l u d i n e ipsis o c u l i s

"Οθεν δ Πέτρος δψει πληροφορηθείς, λοι­

pcrspecta, deinceps d o l o r e m

c u m gaudio c o n i m u -

πδν άπδ -τής λύπης είς χαράν μετηνέχθη, κατανοή-

t a v i t , c o n s i d c r a n s D o n i i n u m , et inaccessam

σας τδν Δεσπότην, κα\ τήν άπρδσιτον αυτού δόξαν,

g l o r i a r a , i n t e r Moysen et E l i a m s l i p a t u m . A l u n d c

μεταξύ ΜωΟσέως καί

sciebanl

Ηλία

δορυφορούμενον. Καί

cjus

Moysen et E l i a r a esse? e s i g n i s . E l i a s

πόθεν αύτοίς ή γνώσις δτι Μωύσής ήν κα\ Η λ ί α ς ; Q e n i m c u m c u r r u adfuit, Moyses c u m l a b u l f c . Q u i d έκ τ ώ ν τεκμηρίων · δ γάρ Ηλίας

σύν τ φ

άρματι

v e r o a t l i n u i t trcs l a n t u m i n m o n t e m d u c e r e , c t

παρέστη, κα\ δ Μωΰσής τάς πλάκας βαστάζων. Τί

ex

δέ άναγκαίον, δτι τούς τρείς τούτους μόνου; άνήγα-

e l c u r illos q u i d e m t r e s , bos autcra duos? u l i m -

propbetis

neminem,

nisi

Moyscn

et E l i a m ?

γεν, τ ώ ν δέ προφητών ούδίνα, εί μή Μωύσήν, καί

p l e r e t u r d i c t u m P a u l i : In nomine Jesu omne genu

Ήλίαν, κα\ διά τ ί τούτου; μέν τούς τρείς, εκείνους

fleclelur,

δέ τους δύο ; ίνα πληρωθϊ) τδ Παύλου 0ητόν · τφ ονόματι

Ιησού

καϊ επιγείων,

πάν γόνν κάμψει

καϊ

καταχθόνιων.

terrestrium,

"Ενθεν δ Πέτρος χαΛόν

έστιν

μεταβληθείς

ημάς

ώδε τρεΊς σκηνάς, ΉΛία.

ώδε είναι,

μίαν

επιγείων παρέστησεν

Ίωάννην.

σοϊ,

Q u a m o b r e m P c l r u s , Iristitia i n laeliliam v c r s a ,

άπδ τής λύπης "Επιστά·

είς τ ή ν χαράν προσήλθε τ ψ Κυρίφ, λ έ γ ω ν τα,

infernorunt

Joannera.

κατα-

χθονίων άνήγαγεν τδν Μωύσήν, έκ τών επουρανίων κατήγαγεν τδν Ήλίαν, έκ τών Πέτρον, κα\ Ίάκωβυν, και

et

d u x i t E H a m , c x l e r r e s t r i b u s P e l r u m , J a c o b u m et

επουρανίων,

Έκ τ ώ ν

coelettium,

E x infernis s u b d u x i l M o y s e n , ex coelestibus de-

Έν

καϊ

μίαν

accessil ad D o m i n u m , d i c c n s : Prwceptor,

ποιήσωμεν

Μωϋσή,

μίαν

Έ γ ν ω μ έ ν σου νύν έκ τ ώ ν παρόντων, τής

eit

hic esse, et faciamus

bonum

hic tria

tabernacula,

tibi unum, Moysi unum, et Eliai unum.

Cognovimus

cx

noi

i s l a t u a iransflguratione

i n g e n l e m regni t u i

βασιλείας τήν άκαταμάχητον δόξαν. Τί ούν έκφοβών

g l o r i a m . Q u i d ergo u l perlcrrefaceres nos, d i x i s t i :

ημάς έλεγες*

Δει με άνελθείν έν Ιερουσαλήμ, καί

O p o r l e l m c ascendcre i n J e r u s a l e m , c t o c c i d i , et

κα\ τή τ ρ ί τ η ήμερα άναστήναι; Τί

t e r l i a die r e s u r g e r e ? c u r t e i p s u m i n i n i i c i s a d m o r -

άποκτανθήναι, σεαυτδν

πρδς θάνατον

προτείνει;;

(em Iradis? bonuro est nos b i c e s s e . N e m o a u d e l

Ούδεις τολμά ουδέ τών

n e q u e e x pontificibus, ncque c x o m n i m i d i i l u d i n c

τοίς έχθροίς

καλόν έστιν ημάς ώδε είναι.

αρχιερέων ουδέ τ ώ ν τού παμπόλλου πλήθους άνελθείν

b u c ascendere. Q u o d

ενταύθα. Εί δέ άνέλΟωσι, καθ εαυτών ανέρχονται.

suo damno ascendenl. H a b c s e n i m b i c p o l e n l i s -

1

si ctiam ascendcrinl, cum

"Έχεις γάρ ενταύθα τούς δραστικούς στρατοπεδάρ-

simos duccs Moysen et E l i a m . E l i a s ignibus cos

χας Μωύσήν και Ή λ ί α ν . Ό Ηλίας πΰρ αύθις κατ'

o p p r i m c l , Moyses ad i E g y p l i u m i l l u m inodum eos

αυτών βρέξει, δ Μωύσής Φαραωνίψ τύπω πάντας

omnes

αυτούς πνικτψ τ ά φ ω παραπέμψει. ημάς μίαν

ώδε

είναι,

σοϊ, μίαν

καϊ

Μωΰσή,

• L u c . ιχ, 32-55.

ποιήσωμεν μίαν

ΚαΛόν τρεΊς

έστιν σκηνάς,

"ΗΛία.

· Sap. ν, \Q

19

P b i l i p p . ιι, 40

uno sepulcro conferlos o b r u c t . Iionum est

nos hic e&se, et faciamus

hic tria tabernacula,

unum, Moysi unum, et Eliw

unum.

tibi

2G3

A N T I O C H E N I SERMO IN CRUCEM.

ΤΙΜΟΤΗΕΙ

tabernacula rainum,

c o n s t r u e r c cogitas. S i m u l m c et D o -

c l s i m i l c m servis facis? Occasionem b l a -

264

Ό δέ Κύριος πρδς αύτδν - Τ ί λέγεις, Π έ τ ρ ε ; Τρείς

D o m i n u s autem a d c u m : Q u i d a i s , P e t r e ? T r i a Α

σκηνάς κατασκευάζει διανενδησαι;

Όμοιότροπόν

με και όμοδέσποτον τοίς δούλοις διατίθης; Άφορμήν

spbemiae A r i o et E u n o m i o preebes, c u m creaturas

βλασφημίας Ά ρ ε ί ω

m i h i h a b i t a l i o n e m v i s assignarc. H i c c i n c habilabo,

μετά κτισμάτων τήν κατοίκησίν μου Οέλων ποιή-

κα\ Εύνομίφ καταλιμπάνεις,

et extra p a t e r n u m i n v c n i a r s i n u m ? A s s u m p s i q u i -

σασθαι. βδε κατοικήσο), χαι Ιξο> τ ώ ν πατρικών

d e m h u m a n i t a l e m , scd n o n c i r c u m s c r i b i t u r , neque

εύρεθήσομαι κόλπων; Μετέρχομαι μέν γάρ τ ή άν-

c o m p r e h e n d i l u r aHcrna potestas roca. Q u i d vero

θρωπδτητι, ού περιγράφομαι δέ τ ή άνάρχω εξουσία

t i b i i n mentem

\enit,

Petre ? QIKB non d i d i c i -

Τ

μου. Τ ί δέ ένοήθης, Πέτρε; ά μή μεμάθηκας μετέρ-

s t i , facere aggrederis ? r c t i a d i d i c i s t i contexerc ;

χη;

n u n c e l i a m tabcrnaciila cxredificare?

Tibine p a -

σκηνάς περιαυλίζειν; Σοϊ πειθαρχήσω, ή τδν κόσμον

r c b o , an munduni s a l v a b o ? H i c c i n e m a n e a m ? E t

σώσω ; βδε μ ε ί ν ω ; κα\ τίς τδν Αδάμ διυπνήσει;

quis Adam

Τίς τήν Εύαν ελευθερώσει; Τ ί ς τδν κόσμον εξαγορά­

e x c i l a b i t ? Q u i s E v a m liberabit ? Qiiis

δίκτυα μεμάθηκας κ α τ α σ κ ε υ ά ζ ε ι ,

μή κα\ ,

Τ

m u n d u m r e d i m c l ? T u i n e solius c u r a m geris, ac

σει ; σεαυτού μόνον έπιμέλειαν ποιείς , ουχί δέ τού

non totius m u n d i ? Evangelista i g i t u r excusans P e -

σύμπαντος κόσμου; "Οθεν δ ευαγγελιστής, άπο-

i r u m , ait : Netciens quid diceret. A c v e n i a m consc- ^ λογούμενος υπέρ Πέτρου, Ιλεγεν · Μή είδώς δ Λέ­ γει. Κα\ συγγνώμην έδέξατο, επειδή ούκ είδώς έλά-> c u t u s est, q n o n i a m nesciens locutus est. λησεν. Postquam D o m i n u s P t i r u m v c r b i s

"Οθεν τού Κυρίου έπισκήψαντος τ ω Πέτρω, δ Πέ­

casligaverat,

P c t r u s , ut v e r i s h n i l e est, r c s p o n d i l : Tanta est, D o -

τρος, ώς είκδς, έφη · Διότι, Δέσποτα, ή συγκατά-

m i n e , demissio

habiiare

βασίς σου τοιαύτη, κατεδέξω κα\ έν σκηνή κατοική-

d i g n a l u s , eaque modcstia e l i a m a n l e tempus gra-

σαι, καί πρδ τής χάριτος μετριάσας, ούχ\ έν τ ή

t u a , u t h i tabernaculo

liae usus fueris. A n n o n i n l a b e r n a c u l u m A b r a b »

σκηνή τού Αβραάμ έχώρησας; Ούχ ύπεδέξατό σε

ingressus e s ? A n n o n susccpit te p a t r i a r c b a ? A n

δ πατριάρχης; Ούχ\ μόσχον παρέσχηκεν; Ούχ\ τ ά

n o n v i t u l u m p r e b u i l ? A n n o n quac tibi placebant,

δοκούντα διεπράξατο; Ούχ\ εύλογίαν αύτώ άντι-

prcestilit? A n n o n b c n e d i c l i o n e m e r i t a ejus c o m -

μισθίαν έβράβευσας;

pcnsasti ? A t D o m i n u s ad P e l r u r n : Ita est, P e l r e .

τ ρ ο ν Αληθής δ λόγος, είσήλθον είς τήν σκηνήν τού

Ό δέ Κύριος πρδς τδν Πέ­

Ingressus s u m i n l a b e r n a c u l u m A b r a b x , e l ingres-

"Αβραάμ, κα\ είσελθών κατεσκήνωσα.

sus m a n s i . S c d a n i m a d v e r l e

τήν πίστιν κα\ τήν γ ν ώ σ ι ν ,

et v i c t o r i a m Abrahae.

fldem,

c t scientiam,

Άλλ'δρα

καί τήν νίκην του

T e r t i u m m e agnovit c u m Q Α β ρ α ά μ . Τρίτον με κατενόησεν σύν δυσ\ν άγγέλοις.

duobus angelis. N u m Iria l a b e r n a c u l a fabricalus e s t ? N u m m e c u m servis

Μή τρείς σκηνάς έπετέλεσεν; Μή συνέκρινε με τοίς

c o m p a r a \ i t ? A n n o n δούλοις; ΟύχΙ μίαν πρδς τήν Δεσποτικήν δεξίωσιν

unam a d s u s c i p i e n d u m h o s p i l i o D o m i n u m m c n -

ήτοίμασε τ ρ ά π ε ζ α ν ;

sam p a r a v i t ? Imitare A b r a b a m e t

ποίει τήν σκηνήν. Τ ί ούν δ ευαγγελιστής; Καί Ιδού

v

fac t a b e r n a c u -

Μίμησαι τδν Α β ρ α ά μ , χα\

l u m . Q u i d i g i t u r evangelisla? Et ecce nubes lucida

νεφέΛη

obumbravit eos. Q u o s n a m ? Moysen et E l i a m . Quare?

σήν, χα\ Ήλίαν. Διά τ ί ; Πρδς τδ πληροφορηθήναι

ut aposloli quoque pro certo cognoscercnt

κα\ τούς αποστόλους, έν ποία δόξη καθεστήκασιν.

quanta

φωτεινή

έπεσκίασεν

αυτούς.

Τίνας; Μωύ­

g l o r i a p o t i r e n l u r . T i m u e r u n t autem d u m i n n u -

Έφοβήθησαν δέ έν τ ώ είσελθείν εκείνους ύπδ τήν

beni ingressi sunt, et m a g n i t u d i n e m

νεφέλην , τήν ύπερβολήν τής δόξης τρέμοντες έδέ-

glori;c t r e -

mentes p e r c e p e r u n l a p o s l o l i . Ingressis v c r o i l l i s ,

ξαντο οί απόστολοι. Μετά δέ τδ είσελθείν εκείνους,

d c s u p e r paterna v o x facta est diceus : Hic est Fi-

άνωθεν πατρψα φωνή έγένετο λέγουσα· Ούτος

iita meus dilectus.

ό

Adverliie

p a l c r n a m v o c c m , et

ΥΙός μου

ό αγαπητός.

Όράτε

έστιν

τήν πατρψαν

quam clare distincleque r e m expresserit. P r a j s c n -

φωνήν, κα\ πώς άσύγχυτον σύτήν έφύλαξεν. Παρόν­

tibus eniro Moyse et E l i a , non d i x i l : flie est

των γάρ Μωύσή κα\ Η λ ί α , ούκ ε ι π ε ν Ούτος

Filius

έστιν : ne decepli aposloii existimarcnt D ό ΥΙός μου ό αγαπητός, ίνα μή φαντασθέντες b u n c aut i l l u m esse : sed postquam i l l i cvanueοί απόστολοι δόξωσιν εκείνον ε! να ι ή εκείνον * άλλά r u n t , t u m v e r u m demonslrans, d i x i t : Hic est Filius μετά τδ εκείνους αφανείς ε ί ν α ι , τότε τδν αληθή tncu$ dilectu*

meus dilectns.

άποδεικνύ; έ λ ε γ ε ν Ούτος έστιν

ό ΥΙνς μου ό αγα­

πητός. V c n i a n t Juda?i, v e n i a n l ex o m n i haeresi, d i v i -

Παρέστωσαν Ιουδαίοι,

πα ρ έστω σα ν έκ πάσης

n i l a t i s adulteratores, audiant a u c l o r i t a t e m : Hic est

αίρέσεως, οί τής θεότητος παραχαράκται, άκουσά-

Filius

τωσαν τ ή ς αυθεντίας· Ούτος

meus dilcctus,

in quo mihi bcne

complacui.

U i c solus, n o n u t G r x c i d e c c p l i , m u l l o s

pula-

ό αγαπητός,

έν φ ευδόκησα.

έστιν

ό ΥΙός

μου

Ούτος μόνος ούχ ώς

v c r u n l . H i c quem ego vobis coelitus oslendo, n o n

οί "Ελληνες άπατηθέντες πολλούς ένόμισαν. Ούτος,

quem insipienles Judaei exspectant.

I l i c per o m n i a

δν έ γ ώ ούρανόθεν ύμίν άποδείκνυμι · ούχ δν οί μα-

m i h i P a t r i c o n s u b s l a m i a l i s , n o n u t haerelici q u i -

ταιοφρονούντες Τουδοίΐοι προσδέχονται. Ούτος δ κατά

dam c u m i n servorum

πάντα έμο\ τ φ Πατρ\ ομοούσιος, ούχ ώ ς ο ί α ί ρ ε -

o r d i n c m redegerunt. H i c

m u n - τικοί τίνες είς δούλον έμείωσαν. Ούτος σύν έμθ\ πρδ τ ώ ν αίώνων προϋπάρχων. Ούτος δ τδν κόσμον d u i n s p i r i t u compegit. H i c qui A d a m u m f o r m a v i t ; qni mccum

anle

apvum exsistit. H i c qui

f

S65

ΤΙΜΟΤΗΕΙ I I I A L E X . F R A G M E N T A D O G M A T I C A .

266

πνεύματι συμπηξάμενος. Ούτος δ τδν Αδάμ διαπλάτ- Α c u m q u o c o n s i l i u m de faciendo

homine comrau-

τ ω ν , φ συνεβουλβυδμην ποιήσαι άνθρωπον. Ούτος δ

n i c a v i . H i c q u i e l i m o lerrse h o m i n e m finxit. H i c

λαβών χούν άπδ της γης κα\ πλάσας τδν άνθρωπον.

q u i E n o c h m i r a b i l i l e r I r a n s l u l i l ex h o m i n i b u s . l l i c

Ούτος δ τδν Ένώχ παραδόξως μεταθε\ςέξ ανθρώπων,

q u i et v i s u et i n l e l l e c t u p e r c i p i t u r . H i c q u i m e -

Ούτος δ δρώμενο^ τε κα\ νοούμενος. Ούτος δ σύν

c u m est, c t i n monte

έμο\ ώ ν , κα\ έπ\ τδ δρος έστώς. Ούτος δ μεθ* υμών

v e r s a t u r , c t a Genitore

stetit.

H i c q u i vobiscnm

n o n scparatur. H i c sine

συναναστρεφδμενος , κα\ έκ τού Γεννήτορος μή χ ω -

tempore, sine p r i n c i p i o , aeternus, i n i m u i a b i l i s , i n -

ριζόμενος. Ούτος δ άχρονος, δ άναρχος, δ άδ'.άδοχος,

c o n i p r e h e n s i b i l i s , ineffabilis, i n c o g i l a b i l i s . H i c c s l ,

δ άΐδιος, δ αναλλοίωτος, ό ακατάληπτος, δ άφραστος,

n o n f a c l u s e s l , n o n crealus est. E s t n a l u r a , n o n

δ άπερινόητος. Ούτος εστίν, ούκ έγένετο, ούκ έκτί-

g r a t i a . E s t , n o n teinpore coepil csse. E s t ; erat

σθη. "Εστι κατά φύσιν, ού κατά χάριν. "Εστιν ού τ ψ

e n i m etiam

ante, et cxsistebal. Neque e n i m ego

χρόνω τδ είναι λαβών. "Εστιν, ή ν γάρ κα\ πρώην,

i n lemporc

factus s u m P a t e r ,

κα\ ύπήρχεν. Ουδέ γάρ έ γ ώ τ ψ χρόνω έγενόμην

Pater.

Πατήρ, άλλά πάντοτε υπάρχω Πατήρ. Είδε πάντοτε

F i l i u s , seinper et S p i r i l u s sanctus, q u i m e c u m , et

sed semper s u m

Q u o d s i seroper ego P a t e r , semper et h i c

έγώ Πατήρ, πάντοτε κα\ ούτος Υίδς, πάντοτε κα\ τδ

c u m F i l i o u n a a d o r a l u r et conglorificatur n u n c et

Πνεύμα τδ άγιον, τδ σύν έμο\, κα\ τ ώ Υ ί ψ συμπροσ-

s e m p c r , et i n s e m p i l e r n a s x c u l a saeculorum. Amcn.

Χυνούμενον,

κα\ συνδοξαζόμενον,

κα\ άε\, καί εις τούς ατελεύτητους αΙώνας τ ώ ν αίώνων. Α μ ή ν .

ΤΙΜΟΤΗΕΙ I I I

ALEXANDRINI

FRAGMENTA

DOGMATICΑ.

MONITUM. (Ang. ΜΑΙ , Spicileg. Rom. t. I U , ρ. 708.) tnseram b i c b o m i l i a m T i m o t b c i III A l e x a n d r i n i patriarcha? haeretici, ex Syriaco codice Vaticano 403 s w n p l a m (vide Script. vet. t. V p a r t . u , p . 39), quae etsi ideni argumentum G b r i s l i D e i et b o m i n i s , a M o n o p b y s i l i s saepe c o r r u p ( u m , t r a c ( a t , n i h i l tamen reprehensione d i g n u m c o n l i n e r e v i d e t u r . T h n o l h e u s h i c A l e x a n d r i a m anno

C h r i s t i 519 a d i i l , anno autem 535 mortem

a o l e m , cujus t i t u l u m infra r e c i l a b i m u s , mcdiocre fragmentum

cum vila commulavit.

Graece, i d est i n o r i g i n a r i o

Homilioe sermone,

c o n s e r v a v i i Cosraas Indicopleusla l i U x , p . 332 (I) inter P a l r u m aucloritates a b ipso consarcinatas. I n i e g r a m vero codex S y r u s praediclus e x b i b e t ; quare m i b i placel parles quidem p r i o r e m et postremam a p u d S y r o s l a n l u m m o d o exstantes L a l i n e e x h i b e r e ,

m e d i a m vero a p u d Gosmam s u p e r s l i l e m , Graece

a t i e x e r e ; i t a u t ex u l r a q u e l i u g u a totus h i c sermo lectoribus repreesentetur.

Homilia Timothei archiepiscopi Alexandrini, dicta in ambone ecclesice Dionym, cum lecla fuissent evangelka verba Joannis, ι Jesus autem fatigatus eit itinere, et sedit ι Habita e$t die Domimca, xxn Mau, tndictione quarta. P a u l o a l i t e r Graecus t i l u l u s : Τιμοθέου, έν τή Kvplrov έκκΑησΙα Κυριακής ούσης. Παχών κβ\ Ινδ. ε* άναγνωσθέντος Ίωάννην ΕύαγγβΜου · ι Ό δέ Ιησούς κεκοπιακώς έκ τής όδοιχορίας, έκαθέζετο. 9

τού ι

κατά

INCIPIT H O M I L I A . D o m i n u s et Deus

n o s l e r Jesus est ipsa v e r i t a s , fiducia ac l u x . N u l l a i n b o c est difficultas, n i b i l

ab9tru8ora, n i h i l qusestioni o b n o x i u m ; sed se talero credi perfecle v o l u i t , qualis reapse est. i

Τοιγαρούν επειδή θεός έστιν άμα καί άνθρωπος δ C αΰτδς, πιστούται διά τ ώ ν Ιργων αμφότερα, και λαν-

Q u i a ilaque u n a Deus et hoirio ipse est, u t r u m que s i m u l ex operibus c o m p r o b a t u r ; i t a u t specta-

θάνειν τούς δρώντας ούκ ανέχεται. "Οτι μέν γάρ

toribus n o n laterc possit. N a m quod natura Deus

φύσει θεός τ έ

s i t , ex operibus e l signis ostenditur, d u m leprosos

έστι, διά τ ώ ν έργων καί διά τ ώ ν

σημείων έπιδείκνυται, λεπρούς καθαίρων, φωτίζο)ν

roundat,

caecos i l l u m i n a t , paralyticos roborat, m o r -

τυφλούς, κα\ παρειμένους £ο>ννύς, κα\ τεθνηκόσι

tuis vitam e l a r g i t u r : quodque m a x i m u m e s t ; n a m

διδούς ζωήν · καί τδ δή μέγιστον (ταύτα γάρ Γσως

haec p r i u s memorata propbetie quoque e d i d e r u n t ,

1 1

J o a n . i v , 6.

(I) V i d e hujusce Patrologim,

t. L X X X V I H , c o l . 4 3 7 .

PATBOL. G a . L X X X V I .

9

SC7

TLVIOTIIEI III A L E X A N D R I N I

268

diserte et c u m Gducia d i c i l : Ego et Paler unum Α Χ * · προφήται κατώρθωσαν), δια^ήδην πα^ηοπeo p a r e n s .

αυτού δύο μιλίων πορείαν, Ιδού φωνή έγένετο

αύτψ ούρανδθεν · Uou πορεύη, Εύσέβιε; ανάστρεφε είς τδν

τόπον σου έν είρήνη^ κα\ ή χα^ις μου Ισται μετά σού*

"Ο δέ έμφοβος γενδμινος έπέστρεψεν εί
κα\ θέλω συντά-

pore niigraret. T e c u m colloqui conlingat,

ζασΦαί σοι, κα\ εί ού θέλεις ύπαχοΰσαι ημών, ούκ

ncmo autera

έστιν δ άναγκάζων σε. Οί δέ απελθόντες έπεισαν αύ­

E u s e b i u s s u r r c x i t , ac d e s c e n d i l ad u r b c m , e l c p i -

aicbat;

rccusanti v i m aflerat. Pcrsuasus b i s

τδν πρδς ταύτα. Ό δέ μακάριος άναστάς κατέβη είς

scopum accedens salutavit Beatus a u l c n i C y r i l b i s

τήν πόλιν, κα\ είσελθών πρδ; τδν έπί3κοπον, προσ-

coopii d e e p i s c o p a l u v c r b a faccrc, et allatis S c r i p l u -

€κύν;σεν αυτόν. Ό δέ μακάριος Κύριλλος ήρξατο C r a r u m testimoniis, perfectt "τερ\ τής επισκοπής αύτ\ν διαλέγεσθαι, κα\ έκ τ ώ ν

rentur. Convocalis igitur

ut i i l i manus

impone-

viciniorura cpiscopis,

Γραφών παραβολάς αύτψ ένεγκών, έποίησεν αύτδν

beatus C y r i l l u s imposuit raanus d i e D o m i n i c a b c a l o

χειροτονηθήναι. Τότε συγκαλεσάμινος δ μακάριος

E u s e b i o , et gaudio mogno e x s u l l a v i l lota c i v i l a t i .

Κύριλλος τους πέριξ επισκόπους είς τήν Κυριακήν

A l q u c clapsa i l l a d i e , n o c l e e a d e i n queeanle feriam

£χειροτδνησεν τδν μακάριον Εύσέβιον, κα\ έγένετο

secundam, o b i i t i n D o m i n o sanclissimus C y r i l l u s ,

χαρά μεγάλη έν τή πόλει εκείνη. Διελθούσης δέ τής

irrepreheiisibililer

Κυριακής, τ ή νυκτί εκείνη, ήτις έστ\ν πρδς δευτέ-

f u i l h i c C y r i l l u s q u i l a m fortiter

ραν, δ άγιώτατος

ha?resim repugnavit. I d e m , debcllata

haeresi, regi

πληρώσας τδν δρόμον τού βίου άμεμπτα. Ούτος ήν

suasit ut i n s a n u m intcrficeret,

sanct» T r i -

Κύριλλος δ κατά τοΰ αθλίου Νεστορίου αίρετικού

niiatis

πολλά άγωνισάμενος · ούτος δμιλήσα; χατά τής αί­

Dei G c n i l r i c e m M a r i a m inclyte pracdicavit; q u a m -

ρέσεως αύτοΰ, έπεισε ν τδν βασιλέα χαθελείν τδν κα­

obrcm

κό φ ρο να, καλώς χηρύξας τήν πίστιν τής αγίας Τριά­

l u r . M o r l u o a u i c m b o c , s c q u c n l i die boatum E u -

Κύριλλος απέλυσε ν έν Κυρίψ,

confeclo v i t e

c u r r i c u l o . Ideni iniscri

fidein

Ncslorii

egrcgie professus. Idcm C y r i l l u s sanctain c u m eo s i m u l i n coelorum rcgno c e l c b r a -

δος · ούτος ήν Κύριλλος δ κα)οχήρυξ τής αγίας Θεο­

s c b i u m i n sedcm dcfuncti c o n s i i t u e r u n t , et a b i i t τόκου Μαρίας" ο^εν χα\ σύν αυτή αύλίζεται έν τ ή ^ quisque i n civitatem s u a m , commendanles se τ ώ ν ουρανών βασιλεία. Μετά δέτήν τούτου τε)είωσιν, v i c i s s i m P a t r i , c t F i l i o , e l sancio S p i r i t u i i n sseτ ή έξης ήμερα ένεθρδν.σαν τδν μακάριον Εύσέβιον, cula s a i c a l o r u m . A m e n . xa\ άπήλθεν έκαστος είς τήν

ίδίαν

πόλιν,

παραθεμένοι

άλλή)ους τ ψ ΠατρΊ, κα\ τ ψ Π ψ , κα\ τ ψ άγίψ

Πνεύματι είς τούς αιώνας τ ώ ν αίώνων, 'Λμήν. Β'. Περί tTJc έχκτχοχής και χώς έχεστρέψαΤο (Cod. i.oVy)

τον μακαρίου Εύσε€ίον, ΤΟΥ 'ΑΛέξανδρον. —

Ό μακάριο; Εύσέβ.ο;, δεξάμενος

11. De episcopalu beati Eusebii et qnomodo Alcxandrum ad saniora revocaverit. Bealus E u s e b i u s , accepta

episcopatus

graiia,

τήν χάριν* τής επισκοπής, καθ* έκάστην Κυριακήν ήν

quaque d i e D o m i u i c a c o n c i o n a b a l u r de pocniteniia

προσομιλών περ\ τής μετανοίας κα\ σωτηρίας τ ώ ν

et s a l u l e h u m a i i a r u m a n i m a r u m . M u l l i pcccatores

ψυχών

πονηρών

pravique homines, d o c t r i n a ejus c o m m o t i , a m a l i s

κα\ άραρτο>λών κατανυχθέντες έπ\ τ ώ λόγψ τής δι-

operibus reccsscrunt, et D e u m placavcrunt poeni-

δασκσλία; αύτοΰ, έπέστρεφον έκ τών Ιργων αυτών

l e n t i a , ita ut omnes d i c e r c n t : G r a t i a D o m i n i Ι ο ·

τ ώ ν ανθρώπων · χα\ πολλο\ τ ώ ν

303

EUSEBII ALEXANDRINI

q u i t u r per labia e j u 3 ; et t o l a c i v i l a s gaudebat

de Α τ ώ ν

304

πονηρών, κα\ διά μετανοίας πάντας

έξιλεώσαντο

λέγειν οτι χάρις

τον

beati v i r i e p i s c o p a l u . E x s l a b a l a u t e m i n i l l a urbe

θεδν, ώστε

θεοΰ εστίν

h o m o , nomine A l e x a n d e r , o m n i n o penrersus et e x -

λαλοΰσα διά τών χειλέων αύτοΰ, καί ήν χαρά μεγάλη

secrabilis, i l a ut n u n q u a m m u K i t u d i n e m p e c c a l o -

έν τή πόλει εκείνη έν τη επιστασία τοΰ μακαρίου

rum suorum recordaretur,

nec ullo paclo a malis

ανδρός. Η ν δέ τις έν τ ή πόλει εκείνη ονόματι Α λ έ ­

pravisque operibus revocari potuisset, i m o nec m o -

ξανδρος, σφόδρα πονηρδς καί εναγής, ώστε ουδέποτε

n e n t i u m verba a u d i r e t , sed p o l i u s

Ιλαβεν είς

Τ

reprehendentcs

μνήμην

τών

ίδίων κακών τδ πλήθος,

a b o m i n a r e t u r . I l i c lamen i l l u s l r i loco natus,utpote

ούτε

acnatoris Olius, et d i v i l i a r u m copia

κα\ πονηρών αύτοΰ πράξεων, ουδέ είς έννοιαν έοέ-

c i v i b u s suis

o m n i b u s praestabat.

δέ τις έδυνήθη άποστήσαι αύτδν τών κακών

χετο τά (τούτων βήματα, άλλά μάλλον κα\ έβδελύσ-

σατο τούς νουθετοΰντας αυτόν. Η ν δέ γένους μεγάλου · ύπηρχεν γάρ Τ

άνδρδς βουλευτικού υιδς, πλούσιος

σφόδρα υπέρ πάντας τούς κατοικούντας έν τή πόλει εκείνη. Quadam i g i t u r die familiares A l e x a n d r i episcopum

E u s e b i u m accedentcs,

A l e x a n d r i pravosque gemuit beatus

ejus

M i f ούν τών ήμερων, τινές τ ώ ν συναρχόντων τ ψ

n a r r a v e r u n t e i gesta

'Αλεξάνδρω, εξελθόντες ανήγγειλαν τ ώ

inores. Quo a u d i l o , i n -

επισκοπή)

Εύσεβίψ τ ά περ\ τού Αλεξάνδρου κα\ τ ώ ν πράξεων

ad D o m i n u m de i n l i m o corde, et g αύτοΰ τ ώ ν πονηρών. Ό δέ μακάριος άκουσας ταύτα,

l a c r y m i s effusus : Domine Jesu C h r i s t e , a i t , q u i p r o p i e r peccata j i o e t r a i n t c r r a m d e s c e n d i s l i , et

κα\ δακρύσας σφοδρώς ειπεν * Κύριε Ιησού Χριστέ,

l a t r o n e m iiv

δ διά ΐάς ημών αμαρτίας κατελθών έπ\ τήν γήν, κα\

c r u c e m passus es, et i n ipsa c r u c e

έστέναξεν έκ μέσου τής καρδίας αύτοΰ πρδς Κύριον,

p a r a d i s u m i n d u x i s l i , et ex p u b l i c a n o evangelistam

ύπομείνας σταυρδν, καί έν αύτώ τ ώ σταυρψ ληστήν

effecisli,

είς τδν παράδεισον είσαγαγών, κα\ τελώνην ποιή-

et m e r e t r i c e i u

pro \irgine

extulisli,

D o m i n e , q u i d i x i s t i : Petite et dabilur vobis , c o m -

σας εύαγγελιστήν, κα\ πόρνη ν παρθένου σεμνωτέρχν,

punge c o r c r e a l u n e luae, a p e r i e i j a n u a m poeniten-

Κύριε, δ είπών, ΑΙτεΤτε κα\ δοθι\σεται ύμιν, κατά-

1

l i a i , n c p e r m i t l a s e a m u l l i r a o p e r i r e , sanctissime

νυξον τήν καρδίαν τοΰ πλάσματος σου, κα\ άνοιξον

M a g i s i e r , q u i a b e n e d i c l u s i n ssecula. A d eos autem

αύτώ Θύραν μετανοίας, καί μή έάσης αύτδν άτιολέ-

q u i c i do A l e x a n d r o r e t u l e r a n t : E u n t e s , a i l , d i c i l e

σθαι τέλος, πανάγιε Δέσποτα, δτι εύλογητδς ει είς

ei

τούς αιώνας. Κα\

quod

Eusebius

eum continuo

venire

jubet,

λέγει

τοις

άναγγείλασιν

αύτώ

s e c r e l i q u i d d e l e c t u r u s . Quod s i p e l i e r i t q u i d Hlud

περι τού Αλεξάνδρου, Απελθόντες είπατε αύτψ ότι

eecrctuin a i t , respondile m i h i m a r g a r i l a m

εΓρηκεν Εύσέβιος δτι

prelio-

sain csse a l l a t a m , quain i p s i vendere c u p i o . Q u i abcunics o n u i i a uti jussi fuerant, r e l u l c r u n t

Τάχιον έλθέ πρδς με, δτι μυ-

στήριόν μοί έστιν πρδς σέ · κα\ έάν έρωτήση υμάς τ ί C έστιν τδ μυστήριον,εΓπατε αύτώ δτι μαργαρίτης αύτώ προσηνέχθη πολύτιμος, κα\ θέλει αύτδν πωλήσαι. Οϊ απελθόντες είρήκασιν αύτψ καθώς είπεν αύτοΓς.

Re

a u d i m , v e n i l laelus A l e x a n d e r ,

adivil,

salutavilquc

episcopum

Ό δέ Αλέξανδρος άκουσας κα\ περιχαρής γενόμε­

ingrcssus. Beatus, prehensa

νος, ήλθεν πρδς τδν έπίσκοπον, κα\ είσελθών προσ­

ejus m a n u , i n l r a v i l i a i n l e r i u s c u b i c u l u m et s e -

εκύνησεν

denie utroque coepit i l a l o q u i p c r parabolam : De

χειρδς αύτοΰ, είσήλθεν είς τδν κοιτώνα τδνέσώτερον,

g r a v i te c o n s u l o , et s i r e c l e

κα\

tibi

margaritam,

gralis

responderis, largior

q u a m d a l u r u m me

eam a c c c p i , gratis

tibi dabo.

boatus, de margarita loquens,

promisi;

καθίσαντες

μακάριος

Iutendebat

Ιΐράγμα

poeniteniiam a D o -

αυτόν. Ό

μακάριος, λαβόμενος

αμφότεροι

Εύσέβιος ερωτώ

δέ

τής

ήρξατο λέγειν αύτψ ό

διά παραβολής ούτω λέγων *

σβ, καί εί ορθώς άποκριθής μοι,

χαρίσομαι τδν μαργαρίτην, δν έπηγγειλάμην δώσειν

m i n o p e c c a l o r i b u s concessam. Respondens A l e x a n -

σοι, δωρεάν

der

δίδωμι αυτόν. "Ελεγεν δέ δ μακάριος τδν μαργαρί­

:

D i c age, i n q u i t , domine

m i , et quod pes

γάρ

αύτδν έλα6ον, κα\ δωρεάν

σοι

effoderit meus p r a s i a b o angelico v i r o . — C u i i g i l u r

την περ\ τής μετανοίας τής δοθείσης τοΤς

cpiscopus : S i le bodie vocaret r e x ,

λοις παρά τού Κυρίου. Αποκριθείς δέ δ Αλέξανδρος

diceretque:

E c c c j u d i c i u m me m a n e l cras et l e r r i b i l i s poena pcr tres d i e s , n c c est qui, me a b s c n l e , r e g n u m

D

άμαρτω-

>έγει αύτψ· Είπε μοι, κύριε μου, κα\ δ έάν γ ε ω ρ γήση ό πούς * μου αποκρίνομαι τ ώ Ισαγγέλφ. Λέγει

m e u m s u s l i n e a l . Indue i g i l u r p u r p u r a m v e s l e i n ,

αύτψ ό επίσκοπος· Έ κάλε σε ν σε σήμερον δ βασι­

impone c a p i t i tuo c o r o n a m m e a m , a n n u l u m m e u m

λεύς καΛ εΤπέν σοι · Ιδού κρίσις μοι

a p t a d i g i l o Luo, a u r e u m s c e p l r u m d c x l e r a r e l i n e , a s -

αύριον κα\ δεινή κόλασις έν τρισίν ήμέραι;, κα\ ούκ

επέρχεται

cende i n sedem meam regalem, inside c u r r u aureo,

έστιν δ κατίχων τήν βασιλείαν μου, έμού έκει μ ^

ct g u b c r n a r e g n u m p c r hos tres dies, a l deinceps a

υπάρχοντος. Δεύρο ούν περιβαλού τήν πορφυριδα, καί

Bupplicio l i b e r , d o m o le ejiciam in ictcrnum,ut non

τδν στέφανόν μου έπι τήν κεφαλήν σου, κα\ τδ δακ-

a m p l i u s i n regno meo appareas. Q u o d s i b o c n o l u e -

τύλιόν μου βάλε είς τήν χειρά σου, κα\ έν τ ή δ ε ξ φ

ri3, s u b i p r o me poenas quas p e r tres dies passurus

σου λάβε τήν (δάβδον τήν χρυσήν, και βάδισον έπ\ του

s u i u , ct Iriduano perlato

θρόνου μου τού βασιλικού, και έπ\ τού άρματος τυΰ

s u p p l i c i o per r e l i q u u m

\ i i x tempus r e g n i m e i particeps 1

L u c . ΧΙ, 9·

eflicieris.

Quid

χρυσού έπίβηθι, και βασίλευσον έν ταίς τρισίν τ α ύ ·

305

VITA.

τα·.ς ήμέραις, καί έν τ φ κολάσεως

εξορίσω σε

αίώνι

έν έμο\ άπδ

305

τής χ malles, o r o , p e r t r t d u u m s u p c r b i r e c l

τδν άπαντα χρόνον, ίνα μή

φανής έν τή βασιλεία μου · εί δέ τοΰτο ού θέλεις,

postea exsulare, aut p e r t r i d u u m peenis έν ταίς

τρισιν ήμέραις, κα\ μετά τδύπομεί-

ναί σε τ ώ ν τριών ήμερων τήν κόλασιν, τάς λοιπάς ημέρας τού χρόνου τής ζωής άρεστδν, είπε

υπερηφάνειας καί τής δόξης και τοΰ λοιπού χρόνου ή

aQici c t

laborare, ac ajteruadeinceps f r u i g l o r i a et r e q u i e ?

άπελθε άντ\ εμού είς τήν χρίσιν είς ήν έ γ ώ μέλλω ύπάγειν τής βασιλείας μου άναδειχθήση. Τ ί ούν σοι

gloriariac

μοι,

εξορία,

τών

τριών

σου καί

ήμερων

ή

συγκληρονόμος άπόλαυσις

τής

ή τών τριών ήμερων ή κόλασις και ό κά­

ματος, καί ή τοΰ λοιπού χρόνου ή δόξα κα\ ή άνάπαυσις ; Καί άποκριθε\ς δ Αλέξανδρος ε ί π ε ν Δέομαί σου,

Respondit Alexaader: Rogo, domine Paier, inibi

κύριε Πάτερ, έμοτ μάλλον αίρετδν ήν τ ώ ν τριών

p o l i u s t r i d u a n a m p r o rcge meo s u b i r e poenara, et

ήμερων ύπομείναι τήν χόλασιν υπέρ τοΰ βασιλέως

i n aeternum requiescere.

μσ^, κα\ τδν λοιπδν χρόνον άναπαύειν. Κα\ περι-

b e a t u s E u s e b i u s : R e c t e r e s p o n d i s l i / m q u i l : ita s e n l i ,

χαρής γενόμενος δ

Όρθώς

et vives i n aelernum :βί h i l a r i v u l t u d i c i t e i : Ideo le

βίς τδν

hortor, Gli, vitam hanc vanam

μακάριος

Εύσέβιος,

άπεκρίδης, είπε, τούτο φρόνει, καί ζήση

αιώνα · κα\ Ελαρψτψ προσώπψ λέγει αύτφ* Δεΰρο

Tunc

Iselitia exsultans

oraitte, et fugilivas

v o l u p t a t e s ; i n q u i r e «ternam r e q u i e n i , e l D o m i n i c i

ούν παρακαλώ σε, τέκνον μου, κα\ έγκατάλιπε τδν

regni

βίον τούτον τδν μάταιον κα\ τοΰ χρόνου τού ολίγου

sicut te magis j u v a l I r i d u a n a poena,

τάς

temporis requies... m i s e r i c o r d i a m contingere g r a -

ήδονάς, κέκτήσαι

άνάπαυσιν

δέ είς

εκείνον τδν αίώνα

κα\ γίνου κληρονόμος τοΰ Κυρίου, κα\

συγκληρονόμος

τών

αγίων. "Ωσπερ γάρ ηδύς σο\

κατεφάνη τ ώ ν τριών ήμερων ή κόλασις, χα\ τοΰ λοι-

parleui,

et

sanctorum

consortiuw. Nam et

reliquL

tiaet benignitate D o r a i u i n o s l r i Jesu C b r i s l i , q u o c u m P a t r i , g l o r i a , v i r l u s , honos

et

adoratio

n u n c et

semper et i n saecula sae^ulorum. A r a e n .

πού χρόνου ή άνάπαυσις. . . (1) ελέους τυχείν χάριτι χα\ φιλανθρωπία τοΰ Κυρίου ημών Ιησού Χρίστου,, μεθ' ο ύ τ φ Πατρ\δόξα, κράτος, τιμή, κα\ προσκύνησις νύν χα\ άε\, κα\ είς τούς α ί ώ ν α ς τ ώ ν αίώνων, 'Αμήν. Γ . Αιήγησις δτεεΙσϊ\Λβεγ είς r q r άγίαν πόΛΐΥ, καϊ πώς έτεΛεντησε. (Cod. nzp\ C τήν

f.

343.)

τού θανάτου

ήμερων

τοΰ

ώ ρ α ν , κα\

δρον λέγει α ύ τ φ ·

Δΐΰρο

λοιπδν,

άδελφο\, καί

αύτοΰ ^διηγήσομαι ύμίν.

θανάτου

αύτοΰ,

προσκαλεσάμενος

Πρδ

III. Quid sacram civitatem ingresso evenerit, et quomodo interierit. R e l i q u u m est, f r a t r e s . u l vobis ejtis mortem refer a m . S e p l i m o d i e ante o b i l u i n , m o r t i s h o r a m cogno-

προεγίνωσκεν

v i t , et vocato A l c x a n d r o : F i l i , ait, n a r r a t i o n e m t i b i -

τδν

narrabo adutHitatcmanima? t u a j . I m p l e t u r n u n c ser-

'Αλέξαν-

Τέκνον, δεΰρο διηγήσομαί

σοι C m o racusad t e , m i g r o ad Dominurn n o s t r u m Jesuiu

Εν διήγημα πρδς ώ ρίλειαν τής ψυχής σου. Λοι-

G h r i s l u m , et peccatoris m e i , o r o , m e m o r i a m

σεδν δέ

πεπλήρωται ό λόγος μου πρδς σέ, δτι λοι-

neas, Μ c o r a m C b r i s l o flductana conservem. J t i n i o r

« δ ν πορεύομαι πρδς τδν Κύριον ημών Ίησούν Χρι-

c u m c s s c m , et recens monachus s a c r a m ctvilatem

στδν, κα\ παρακαλώ σε ίνα μνημόνευσης μου τοΰ

i n v i s e n d i , venerandamque

άμαρτωλοΰ, όπως άν εύρω πα£|5ησίαν ενώπιον τού

surreclionem reverendi

Χριστού. "Οτε νεώτερος ήμην έν τή άρχή τής άπο-

feclus s u m i g i t u r ad sanctos

ταγής μοΰ, έπεθύμησα παραγίνεσθαι είς τήν άγίαν

c i v i l a l e p e r m a n s i . Ιιι v i g i l i a

τεόλιν, και προσκυνήσαι τδν τίμιον σταυρδν, κα\ τήν

inter pernoclanles i b i a s s i d c b a m ;

άγίαν άνάστασιν. Μετά ούν τδ άπελθείν καί προσκυ-

noclera o b d o n n i e r u n t m u l t i i b r o n i s s c d e n l e s ; ipse

' νησαΐΛούς αγίους τόπους, προσέμειναέν τή αγία πόλει

somno

reti-

c r u c c m et sanctam r e -

invasit

me

cupido. P r o -

tocos,

et i n sacra

sacrosanclae circa

oppressus s u m i n scde mea ; βιι

Paschae mediam repente,

διάγων. Έ ν τή ούν διανυκτερεύσει τού αγίου Πάσχα,

d u m d o r m i e b a m , v i s u s est V i r i n coeiuo) i n t r a r e .

ήμην κάγώέν τή διανυκτερεύσει μετά πάντων. Περ\δέ

Ha3C e r a l spccies ejus : v u l l u s ejus sicut s o l , o c u l i

τ δ μεσονύκτιον πολλοί άφύπνωσαν καθήμενοι έπ\τών

velut stclla q u a a u r o r a fulgct,

δίφρων δθεν κάγώ άφύπνωσα έπι τοΰ εδάφους, κα\ όρώ

bat l u m i n i s c o r o n a m ,

stiper c a p u t gere-

c a p i l l i ejus

tanquam

solis

έν τ ψ ύ π ν ψ μουδτιήλθέν τις έν τψ δχλψ ά ν ή ρ . Ή δ έ ^ r a d i i super humeros deflucbant, d e o r e e l n a r i b u s ορασις αυτού ήν τοιαύτη* τδπρίσωπον αύτοΰ ώς δ ήλιος,

e n i i t l c b a l u r fragrans

o l οφθαλμοί αυτού ώ ; δ αστήρ δ πρωΐ ανατέλλων, κα\

gressus esl u b i pernoctantes assbhcbarmis, obseu-

o d o r . Quajido

lcniplum i n -

έπ\ τής κεφαλής αύτοΰ στέφανος φωτδς, τδ τρίχωμα

ravit l u c e m l o l l u c c r n a r u n i l i i m e n fulgentis v a l t u s ,

αύτοΰ ώς ή αητ\ς τοΰ ηλίου κείμενον έπΙ τ ώ ν ώμων

et g r a t o o d o r c repleta cst tota D c i d o m u s .

αύτού, κα\ έκ τού στόματος αύτοΰ κα\ έκ τών 0ινών

banlur

(I) T r a n s i l i o fil ab nno ad a l i u d c o d i c i s foliurn, ncque sensus c o b x r e t . Deesl reapse i m i m u m q u a ternionis f o l i u m , nempe q u a l u o r paginse, i n q u a lacuna periisse suspic >r sennonem Dc astronomix, cujus t i t u l u s i n codicis i n d i c u l o superest, ipse a u ^ lem sernio d e s i d e r a t u r . Q i i s e q u u n t u r c r g o pauci v e r s i c u l i , v i d e n l u r clausula praedicti s c t m o n i s . N a m no cogitein de a l i o , q u i d e e s t i l c i n i n c o d i c c , scruione De passione Domini, vetat ipsa l o n g i l u d o ejus,proat e»t i a s p u r i i s C b r y > o i l o i u i (vidc «ostram

prjef.), l u m e l i a m d i v c r s r t a s c l a u s u l i E . P o r r o n i q u i s dubitet praadicluui sermonein De passionc, rovcra essc E u s c b i a n u m i l l u n i dc quo d i x i m u s i n a d n . p . 703, suflicit p r i o r a v c r b a b c c r x s c r i b c r c , qua? s c r m o n i s 45 clausulam adamiissiin respiciBin* Τής χθες υποσχέσεως σήμαοον βνΰλομαι τδ χρέος πληρώσαι, αγαπητοί· ζ η τ ώ o^ τηνικαύτα τδ/ λόγον ένθα έσφραγίσαμιν έλέγομεν οτι ουμδνύλιον έλαδον oi Ιουδαίοι κ ι τ ά τού Ίησνύ, κ. τ. λ.

eum duo v i r L

ipsi quoque

Scque-

i l l u s l r e s , sed

307

EUSEBII ALEXANDRINI ViTA.

i m n e r i splendore, panes portabant

illi

305

m i n i s t r i . Α βύωδία έξεπέμπετο*κα\ δτε είσήλθεν είς τδνναδν έν

G i r c u m i e n s vigilantes observabat, q u i b u s m i n i s l r i

φ ήμην κα\ πάντες o l διανυκτερίύοντβ^, έκαλύφθτι

panem

τδ φέγγος τ ώ ν τοσούτων λύχνων άπδ τού φωτδς τού

unum

dislribuebant;

dormientes

autem

p n B t e r i b a n t , n i l dato. A t c o n v e r s u s ille ad m i n i s t i o s :

έκλάμποντος προσώπου αύτοΰ, και εύωδίας πολλής

C u r , i n q u i l , h i s panem

denegatis?

ένεπλήσθη δ οίκος τοΰ θεοΰ δλος. Δύο δέ τίνες ήκο-

dormiunt. A t

λούΟησαν αύτψ έν δόξη κάκεινοι, πλήν έλαττδτεροι

et b i s . L i c e t d o r -

τής δόξης αύτοΰ έτύγχανον, άρτους δέ έβάσταζον

benedictionis

Q u i responderunt: Q u i a negligentia i l l e splendidus m a g i s t e r : Date m i a n t , propter

me venerunt b u c . Ne

eis

T u n c «onversi d e d e r u n l et d o r -

mercedem.

invidealis

m i e n l i b u s ; ideo m i h i quoque v e l indigno

οί

άκβλουθοΰντες

αύτψ · καί

παρήρχετο

εκείνος

καταμανΟάνων τούς άγρυπνοΰντας, κα\ οί άκολου-

largiti

θοΰντες

αύτώ

έπεδίδωσαν

πρδς

Ινα άρτον τούς

s u n t , ae d i x e r u n t n i i h i : E u s e b i , et t u c u m n e g l i -

άγρυπνοΰντας. Ώ ς δέ ήλθεν έπ\ τούς κοιμηθέντας

g e n t i b u s d o r m i s ? G o n t i n u o e v i g i l a v i et c o n t e r r i t u a

άντιπαρήλθον οί έχοντες άρτους, κα\ ούκ έδωκαν τοις

gloriilcavi

κοιμηθείσι. Στραφείς δέ δ ένδοξος εκείνος λέγει τοΓς

misericordem

Deum

qui bumilitatem

lueam n o n spreverit, ac d i x i i n t r a me : Q u i s est

άκολουθούσιν αύτψ · Τούτοις τ ί

i l l e s p l e n d k l u s ? ratus e u m S a l v a l o r e m fuisse. G r a -

άρτον

tias egi q u o d m i h i indigno apparere deinde gratias ageodo D o m i n o ,

v i g i l a v i usque a d

Εδωκαν · x a l είπαν

μοι ·

Οί

ούκ

έδώκατε τδν

δέ άποκριθέντες

α

στραφέντες

είπαν

Κα\ λέγει

αύτοΓς δ ένδοξος εκείνος· Δότε κα\ αύτοίς · εί γάρ * \

Τότε

ευλογίας;

dignatus sit, ^ αύτψ · "Οτι άμελήσαντες άφύπνωσαν.

a u r o r a m , neo u l l i v i s u m r e v e l a v i . χωρίσητε αυτούς τοΰ μισβοΰ.

τής

άφύπνωσαν,

πλήν δι' έμέ

παρεγένοντο · μή

Ιδωκαν καΥ τοίς κοιμηθείσιν, δθεν κάμο\ τ ώ

άναξίψ

Εύσέβιε, καί συ μετά τ ώ ν άμελούντων άφύπνωσας ; Κα\ ευθέως έγώ διυπνί-

σας κα\ φοβηθείς, έδόξασα τδν φιλάνθρωπον

θεδν τδν μή παρειδότα τήν έμήν

έν έαυτψ · Τ ί ς άν ή δ ένδοξος εκείνος ; ύπολαμβάνων

είναι τδν Σωτήρα. Ά λ λ ά

ταπείνωσιν, ευχαριστώ

κα\ εΐπον δτι

έμο\ τ ψ

άναξίψ ώφθήναι κατεδέχετο· είτα εύχαριστήσας τ ψ Κυρίω έμεινα Ι ω ς πρωί, μηδεν\ μηδέν είρηκώς. a d i v i , et

Κα\ μετά τήν άπόλυσιν τοΰ μαρτυρίου, προσήλ-

n a r r a v i secreto v i s i o n e m . Ille a u i e m , re p e r s p e c l a ,

Persolulo

marlyrio, eplscopum loci

θον τ ώ έκείσε έπισκόπψ, κα\ διηγησάμην αύτψ τήν

m a n u & s u a s a d corium e x t u l i t , d i c e n s : Benedictus,

δρασιν κατά μόνας. Ό δέ άκουσας έπήρεν τήν χείρα

Domine misericors,

q u i bomines

undecima

hora

a d m i l t i s , quique n u n c , o p l i m e , peccatoribus nobis

αύτοΰ είς τδν ούρανδν κα\ είπεν · Εύλογητδς

εί,

Κύριε φιλάνθρωπε, δ κα\ τούς είς τήν ένδεκάτην

ώρα ν δεξάμενος * και νΰν τήν αυτήν, φιλάνθρωπε, benedin o s . A c C έπίδειξον ήμίν τοίς αμαρτωλοί;, κα\ ούκ άπεχώρισας τήν εύλογίαν σου, δτι σδν ποίημα έσμεν. Κα\ coaversus ad me : Bcatus t » , f d i , q u i tanta vtdere στραφείς λέγει μοι" Μακάριος ει, τέκνον, δτι ούτως dignus h a b i l u s e s ; ille s p l e n d i d u s , q u c m c o n s p c -

e a m d e m praebuisii c l c m e n l i a m , nec nobis etiouem l u a m recusasti, q u i a opus l u u m

x i s t i , D o m i m i s est. D u o q u i e u i n c o n d t a b a n i u r

κατηξ'.ώθης

fcuni a n g e l i , et m e r i t a m

Κύριος έ σ τ ι ν κα\ ot δύο οί μετ' αύτοΰ άγγελοί είσιν,

triboerunt

n i e r c e d e m . I m o q a i a bcnignus

vigilantibus

Deus, nec n e g l l -

genles respuerunt. Q u o a u d i t o , gloriftcavi

mise-

και έδίδωσαν

είδεϊν · εκείνος ό ένδοξος, δν είδες, δ τδν μισθδν τοίς άγρυπνήσασιν · κα\

επειδή φιλάνθρωπος έστιν δ Κύριος, ουδέ τούς άμε-

rtcordem Deum quod h u m i l i l a l e m mcam non de-

λήσαντας ύστέρησεν. Ταύτα άκουσας έγώ έδόξασα,

spexerit, et a d pedes episcopi proeumbens s a l u l a v i

τδν φιλάνθρωπον θεδν τδν

euradicena:

de

τσπείνωσιν · κα\ προσπεσών τ ψ έπισκόπψ προσεκύ-

l o e o , v e n i i n monlera i s l u m quem i n c o l u i , et unde

νησα αύτψ λέγων, Εύχεσθε υπέρ έμοΰ. Άναχωρήσας

Ric bealissjmus

ούν, ήλθονέντψ δρειτούτψψ φκησα· έξού κατήγαγέν

B e n e d i c m i b u Discedens episcopus

Gyrillus deduxit.

r e l u l i ut a n i m a m tuam c o n f i r m a r e m , vigilias

faslidires,

docius

igilur

Haec

nec u n q u a m

quanlam

mercedem

percipient q u l v i g i l a n t et i n ecclesiis c o n v e r s a n -

μή παρειδότα τήν έμήν

με δ ά γ ι ώ τ α τ ο ; επίσκοπος Κύριλλος. Τούτο δέ δ.ηγησάμην πρδς άσφάλειαν τής ψυχής σου, ίνα μηδέποτε παραλείπης είς τάς αγρυπνίας, είδώς ποίον D Ιχουσιν μισθδν οί άγρυπνοΰντες κα\ σχολάζοντες έν

lur,

ταΐς έκκλησίαις. H i s d i c t i s a d d i d i t etiam : E n scptimus annus a quo plebem b a n c i n ista u r b e

pasco,

neminem

Μετά δέ τδ είπείν ταύτα, λέγει μοι · Ιδού έ γ ώ έν τή πόλει ταύτη ζ' Ι τ η έχω ποιμαίνων τδν λαδν

o n e r a v i , n e m i n e m defraudavi, n c c q u i d io e c d e s i a

τούτον, ούδένα αυτών χατεβάρησα, ουδέ να

d i r j p i n . A t c u m tempus r e s o l u l i o u i s meae i n s t c l ,

έπλεονέκτησα * ούκ

αυτών

ελάττωσα τι έν τ ή εκκλησία.

Hbentius a n i m a m i n m o n l e , q u o p r i u s perman&i,

Ά λ λ ' επειδή δ καιρδς τής αναλύσεως μου έφέστηκεν,

C o n d i t o r i r e d d a m . E g r c d e r e i g i t u r , congrega h o d i c

λοιπδν θέλω έν τ ψ δρει ένθα διήγον τδ πρότερον,

c i v i t a t e m , et tradam

consli-

εκεί άποδοΰναι μου τήν ψυχήν τ ψ δεδωχότι. Έ ξ ε λ θ ·

t u a m te i n i h r o n u m m e u m ; ego i n mantana r e -

t i b i gregem G h r i s l i ,

ούν, κατεκκλησίασον τήν πόλιν έν τ ή ήμερα ταύτη,

cedo.

χα\ παραδώσω σοι τήν ποίμνην τοΰ Χριστού · κα\ καταστήσω σε έπ\ τοΰ θρόνου μου, και πορεύομαι έν τ ψ δρει.

Itaque p r o x i m a D o m i n i c a d i c , c u n e l i s i n c c c l e s i a ccngrogalis. coiiYOca* it quoque duos ppiscopos,

cl

"Οτε ούν ήλθεν ή Κυριακή, πάντων συνελθόντων έν τή εκκλησία, συνεκαλίσατ") β' επισκόπους, κα\

309

MONITUM I N EUSEBII A L E X . SERMONES.

313

έχβιροτόνησεν τδν 'Αλέξανδρον, κα\ λέγει τ φ δχλω Α imposuit manus A l c x a n d r o , c l dix.it c i v i u m turbae: τής πόλεω;, Ακολουθήσατε

μοι έν τ ψ δρει, οθεν

S c q u l m i n i me i n m o n l e m , unde m e

deduxistis;

καί ήγάγετέ με, δτι εκεί με δεί κοιμηθήναι έν Κυρίψ.

i l l i c e n i m o p o r t c l me i n Domirio m o r i . T u n c sccnla

Τότε πάσα ή πδλις μετά κηρίων ακολούθησαν αύτψ'

est e u m o m n i s c i v i t a s c u m ceris, e l quando ostiuni

κα\ δτε Ι σ τ η έπ\ τής θύρας τού σπηλαίου, λέγει τ ψ

a n l r i contigit, ait ad turbam c i v i u m : V a l e l c , d u l -

δχλω τής πόλεως · Σώζεσθε, γλυκύτατα μου τέκνα,

c i s s i m i filii, c o m m e n d o vos P a t r i et F i l i o c t s a n c l o

παρατιθώ υμάς τ ψ ΠατρΙ και τ ψ Υ ί ώ , και τ ω άγίω

S p i r i t u i , et A l e x a n d r o d i s c i p u l o fratrique mto, e t

Πνεύματι, κα\ Αλεξάνδρα μαθητή μου κα\ άδελφψ,

h o r l o r v o * u l p r o me precationcs

και παρακαλώ υμάς εύχεσθαι υπέρ εμού, ίνα πα^όη-

bus fiduciam a p u d D o m i n u m n o s t r u m J e s u m C l i r i -

σίαν έχω πρδς τδν Κύριον ημών

stum asscquar.

Ίησούν Χριστόν.

A c deinde

fundatis q n l -

ad Alexandnim : in

Κα\ τ ψ 'Αλεξάνδρω λέγει· Είς χΐίράς σου π α ρ α τ ί -

manus tuas c o m m c n d o g r c g c m C h r i s l i . D o m i n u s

Οημι τήν ποίμνην τού Χριστού* Κύριος έσται μετά

sit l e c u m o m n i b u s diebus vilac tuoc. Quibus dictis,

σού πάσας ημέρας τής ζ ω ή ς σου. Κα\ τούτο είπών

i n t r a v i t s p e l u n c a m , et r e c u b u i t i n s f o r e o h q u a

είσήλΟε τ ψ σπηλαίψ και άνεκλίθη έπ\ τού ψιαθίου ού

olirn requiesccbat, et c u m i i l r i n q a e se obsignasset,

έκοιμάτο, κα\ κατασφραγισάμενος έκατέροθεν, μ ε ι -

subridenle v u l l u tradidit spiritum C b r i s l o . Ciijiis

δ?ώντος το2 προσώπου αυτού παρέδωκε τδ πνεύμα Β r e l i q u i a i ipsa i n spelunca

scpultae

sunt,

juxta*

τ ψ Χριστψ. Καί παραλαβόντες τδ τίμιον αυτού λεί-

Alexandri mandatum; ctobsignata janua, dcscendi-

ψανον έν αύτώ σπηλαίψ έθαψαν. Ούτως γάρ ένετεί-

nius de monte gralias agcndo D e o .

λατο τ ώ Άλεξάνδρψ,

κα\ σφραγίσαντες

τήν θύραν τοΰ σπηλαίου, κατήλθαμεν έκ τοΰ δρους εύχαρι-

στούντες τ ώ θ ε ώ . Έπισκόπευσεν

δέ

δ

μακάριο; Αλέξανδρος έν

E p i s c o p a l u m gcssit bcatus A l e x a n d e r i n A l e x a n -

Άλ-ξανδρεία τή πόλει ετη κ' (!). Γέγονε κατάσοφος

d r i a u r b e p e r v i g i n t i annos. F u i t prudens i n s e r - '

έν λόγω, και διά τής αγαθής αυτού πολιτείας μεγά-

m o n c , et p e r e x i m i u m r c g i m e n magnam s i b i c o r a m

λην πα^Γ,σίαν έκτήσατο πρδς τδν Δεσπότη ν Χ ρ ι -

D o m i n o C h r i s l o gratiam p r o m c r u i t . Tpsi gloria i n

στόν. Αύτώ ή δόξχ είς τ ο ύ ; αιώνας τ ώ ν αίώνων.

S33cula sseculorum. A m e n .

Αμήν. Ούτοι οί λόγοι τού μακαρίου Εύσεβίου, κα\ ταύτα τ ά άθλα καί οί αγώνες. Ταύτα πάντα

έπερωτηθε\ς

Tales beati E u s e b i i sermones,

talia

mcrila ct-

eertamina. Ikcc o m n i a ab A l e x a n d r o rogalus e d o -

παρά τού Αλεξάνδρου έλάλησεν, δ δέ είπεν έπΙ τής

c u i t ; q u o d autcm i n E c c l e s i a p m f c s s u s cst, jara i n Εκκλησίας, ήδη Ινα βίβλον έξεθέμεθα. Τδ τήςάσκή- C Hbro e d i d i m u s . P r o p r i o e t i a m l i b r o c o n l i n e n σεως αύτοΰ βιβλίον ίδιον έστιν. Έ γ ώ Ιωάννης νοl u r quae de monastica d i s c i p l i n a d i s s e r u i t . H x c c g o τάριος αύτοΰ έξέλαβον παρ* αυτού μακαρίου Εύσε­ Joannes notarius fcjas ex ipsius b e a l i E u s e b i i o r e u

n

o

βίου ακριβώς, μήτε προστεΟεικώ;, μήτε άφείλας.

accuratc a c c e p i ,

Έγώ

scripsi

μόνος

Ιστόρησα τ ώ Άλεξάνδρψ ταύτα * κα\

n i l addcns

l i b r n m soli

neque tollens. C o n -

Atexandro;

et post m o r t e m

μετά τδν θάνατον τού μακαρίου Εύσεβίου Ιλαβεν

beati E u s e b i i , peltit a m e c o d i c e m

παρ' έμοΰ τά σχεδάρια ό Αλέξανδρος υπάρχον/ έν

episcopalnm gcrens, ac v e l u t d o c l o r e m s u u m p e r -

τή επισκοπή, κα\ ώσπερ τδν Γδιον διδάσκαλον αυτού,

votvebat e u m quaquo

ούτως έώρα αυτά καθ' εβδομάδα, άναγινώσκων διά

desiderio b c a t i E u s e b i i . Defuncto

τδν

d r o , c o d i c t m r u r s u s r e c e p i , et c o n d u x i

πόθον δν είχεν πρδς τδν μακάριον Εύσέβιον.

Μετά δέ τδν

θάνατον

τού μακαρίου Αλεξάνδρου

AJexandep-jam

hebdoroade, et perlegebat aatem

Alexancatiigra*

p b u m quemdam n o m i n e M o s o b i u m , c o i dUigen-»

Ιλαβον πάλιν τ ά σχεδάρια, κα\ μισθωσάμενός τινα

l i u s d i c t a r e m , :oraposuique i t b r u m a d u s u m

καλλίγραφον ονόματι Μοσόβιον, έπηγόρευσα

l i u m et o r t b o d o x o r u i n , o m n i b n s a n i m i s p r o f e c l u r u r a

αύτψ

μετά ακριβείας, κα\ ποιήσας βιβλίον έξεθέμην τοίς

qusecunque poenitentiam

fide-

agere voJaerint. Q u e n v

πιστοίς κα\ τοίς δρθοδόξοις πρδς ώφίλειαν ψυχών ^ a d m o d u m sol videntibus aflulget, tta i l l u m i n a t h i c τ ώ ν μετανοήσαι βουλομένων. *Ωσπερ γάρ φαίνει δ

l t b e r animas p e c c a l o r u m et p r x l u c c t e i s a d s a l u -

ήλιος τοίς δρώσιν, ούτως κα\ Βίβλος αύτη φ ω τ ί ζ ε ι

tem. Omneeigilar q u i libro

αμαρτωλών ψυχάς κα\ φωταγωγεί πρδς σωτηρίαν ·

brate P a t r e m c t F i l i u n i e t saBCtum S p i r i i u i B i n

πάντες ούν οί έντυγχάνοντες τ ή βίβλω ταύτη, δοξά­

s a ^ u l a sasculorum. A m e n .

buic o c c u r s u r i , cele-

σατε τδν Πατέρα κα\ τδν Υίδν κα\ τδ άγιον Πνεύμα βίς τούς αίώνας τ ώ ν αιώνων. 'Αμήν. (I) l u c o d . viginti, ciu s u p c r i u s d i c t u i n cst septem. U t r a l e d t o s i l v e r i o r , n u l l a b t s t o r i a docet.

D E EUSEBII A L E X A N D R I N I SEUMONIBUS MONITUM. (Ang. M u , Bibliolk.

nova,

11, p . 400.)

E u s c b i i , q u i passitn i n codicibns d i c i l u r arc!iiopisc.)p*H lempus

sermoncs c d i d i ; nntini q u i d c m i n ΛΑ. cla$$.

Alcx.vi Irinus,

t. X , i l i o s

scx l c c i i i i cgo a n i c hoc

autom q u i n l c c i i n i n

Spialegio

311

EUSEBII ALEXANDRlNi

Ηοη.

t. ( X , i n cujua v o l u i u i n U p r e f a l i o n c

de h i s aliisque

311

a l i q u u l ejusdeiu

diligcnler

ut spero t r a c t a v i . A d d i d i etiam J o a n n i s n o t a r i i i n e d i l o s

sermoncs

seu libeilos

tres.

De eleemosyna

quidem

Porro

Euscbii

sermonibus

.eque de v i t a o b i l u q u c E u s e b i i

i n s e r m o n u m E u s c b i i praefation^ t o m . c i t . p . 1 0 , d i x i , d u o r u m

et De attronomis

titulos s c r i b i i n codice

Valicano,

scd tamen ipsos s e r m o -

nes ob m c m b r a n a r u m defectum d e e s s c ; me tamen s c i r e , priorera i n codice V i n d o b o n e n s i t h e o l . 2 6 3 , Rcrvari,

a l t e r u m v e r o i n P a r i s i e n s i 4098.

l i b e r a l i t a t c ac

qianu

esse p u l a v i , ut p o s l C y r i l l i t':s, a u c l o r i s e d i t i o n e m nec omnis

ornalus

absolverem.

irovcrsiaro nostrique

i l a pii cquidem

e l apprime o r t h o d o x i ,

v . g r . u b i d i v i t i s epulonis apparatum et praesertim

Yindoboncnsis,

partim relinenda,

allinet ad Eusebii nostri

rursus

houiinum commodum

si minus clcgan-

Q u i d q u i d e n i m a i i i j u d i c a b u i U , m e c c r l c irigemiitas bujns b o m i -

qua3 p a r l i m emaculanda f u e r u n t ,

Scd enim quod

benivolorum

nt fructns e x s l c t ,

a c pasloralis s i m p l i c i t a s , nativumque d i c e n d i genus valde dclcctant. Q n a n q u a u

abest,

diees t a m R o m a n i q u a m e x l e r i , leni,

ecce i l l u s t r l u m m i b i q u e

A l e x . s c r i p l a , P a r a l i p o m e n a luec E u s e b i i subtexereni, q u i i l c m , u t d i x i ,

archtepiscopus d i c i t u r A l e x a n d r i n u s ; alque n i s , C h r i s t i a n a ejus

Nunc

d e s c r i p i o s (1) anibos i m p c l r a v i ; cujus beneflcii

attingere;

poalquam

aetalem

d e s c r i b i t . Ca^leroquin E u s c b i i c o -

soloecismis s c r i p l u r a q u e m c n d i s sca-

ne p l u s x q u o

textum

atque episcopatus sedem,

subvcriereious,

necesse est c o n -

scilicet e x G e r m a n i a accepi G u i l e l m i A u g u s l i perdocti v i r l

contemporanei l i b r u m , q u o tres E u s e b i i de rebus i n f e r i s , c i r c a G h r i s l i D o m i n i o b i l u m et

d e s c e n s u m , s e n n o n c s e d i d i t , q u i eunt item apwd nos i n S p i c i l e g i o .

Porro

quod h i c a m p l i s s i m u s de

eleemosyna serroo E u s e b i i , i n V i n d o b o n e n s i c o d i c c i n c o l u m i s c o n s c r v a t u s , n o t i l i a m A n g u s t i eflfugeril (dissert. ejus, p . 63), m i r a r i n o l o . E t e n i m saepe u s u v e n i t (et

mihi

r c s nobts proximse, n u l l a n o s t r a c u l p a sed casu nos l a t e a n f ,

d u m remotas

P r i m u s ergo a p u d A u g u s t u m s e r m o , hoc

quoque i n t e r d u m a c c i d i l j ut

in&ignt* e d i l i o n u m n o s t r a r u m v a r i e l a s ,

q u o d G c r m a n i c a p . 9 , habet,

m o a i s bujus, I r a c t u m i l l u m , *Q ποίον κακόν έστιν ή παρακοή, e t c , usque clausula potius sermonis De incarnatione ad p r e d i c t u m e d i t i o n i s oditione die

Germanicae

t o m . c i t . , neque ullo modo

q u o oronino

dissenlit. Secundus i u

T e t t i u s denique et orco

;

(CJLOTJ)

dictus i n secundam

nam p r i o r (ut e d i t o r appellat, q u o d c o n t r a fortasse est) magis

postera

d i e , seu S a b b a l o ,

prout p r o m i s s u m f u e r a l i n fine scrmonig

q u e m desinere i n dtclione ένταΰθα τον λόγον σφραγίσωμεν, n e c cutn s e q u c n l i b u s n c c t i ,

e x p l o r a t i s s i m u m e s t ; i d quod ne G e n n a n i evenit

editi

tanquam clausulam ser-

majoris m o r a e n l i est, quoil c i p n o r i e d i l i o n i loco c l a u s u l x a l l c x i l u r pars

a l l c r i u s s e r m o n i s , d i c t i nempe Parasceve,

a nobis

potest, a

nostro x v , c u i t i t u l u s De diabob

d i c o sermonis G e r m a n i c a m e d i t i o n e m ;

de

indagamus.

ad ρ. 1 0 , quae reapsa est

nostro x i v , c u m aliqua varietate.

Parasceves i n e d . G e r m . respondet

a i i o s l r a differt. S e d i l l u d

(p. 26-27),

l o c u m pertinere

Gerroanica serrao rcspondet

felicius

p . 1-10, r e c u r r i l a p u d n o s s u b n u m e r o x m . E s l aqtem i u

ut haec saltem

q u i d e m editoris

p e r s p i c a c i a u i fugit, p . 153. B c n e i g i i t i r ,

p a r s sermonis de S a b b a l o , q u i s e n n o lotus desideratur i n codice Y a t . , ex V i n -

dobonensi p r o d i e r i t . H i s de utraque editione G e r m a n i c a e l R o m a n a

d i c i i s , r c l i q u u m e s l u l de E u s e b i i

pcrsona et aHate dieserendom b r e v i t e r v i d e a t u r . T r i b a s a se editis nem G . A u g u s t u e ,

auctoris bujus s e r m o n i b u s

cujue

exquisilam

telate E u s e b i i n o s t r i eteptscopalu E m e s e n o , prohibeor.

Sermonum

p r a c l a r a m vereque d o c i a m

erudiiionem diligentiamque quominus

e i assenliar,

b o r u m parcntera d i c i t G e r m a n u s editor

Emcsse E c c l e s i a m t e n u i t ,

roultisque

sublexuit disputalio-

c u m maxime

v t r . ill.

laudatus edilor

egregia

fuit, ad capessendam Ecclesiara regendam

suscepit. — R e c l e .

ne

Albanasio

codiciboB episcopus v e l archiepiscopus circa auctor

flnem,

E u s e b i u s noster

eleemosynaB

Alexandrinus

quibus

episcopus,

argumentum

De

inscribitur? eleemosyna

torquelur. Sernionis eniui

opes, nedaro nocuerint, v e m m

copiam valde p r o f u e r u n t , p o n i t m a t r o n a m

anniE

c u r i n G r e c o r u i n sermonunt

ex "Vindobonensi sermone

Eusebium

Emesenara

b i c E u s e b i u s reapse

p a s s i m , n u p q u a m v e r o Emesenus

demum

contra Emesenum

inter divites,

m a g n i A t h a n a s i i d e p u l s i : quam

S e d p r i m u m quaaro, q u o n i a m

aliasque r a l i o n e s , n u n c

peremptorium

i n speciem r a t i o n e , quod ille

i n v i t i s A l e x a n d r i n i s succederet,

v i g i R i i , usque ad o b i t u m , E m e s e n u s fuit, n o n A l e x a n d r i a u s Sed cece praeler h a n c

ut tilulum Alexan-

A n t i o c h e n a quae anno 341 celebraia

A l e x a n d r i n a m sedem exstimulatus f u e r i t , loco

E u s e b i u s dignitatenrr c u m recusasset,

cap. 9 1 , sub

9

Constantio i m p . C o n s t a n t i n i Magni fllio, et c i r c a a n n u m C b r i s l i 360 o b i i t . A t q u e d r i n i episcopi c u m Eaieseno c o n c i l i e t , u l i t u r

altamen de

indubilanter Eusebiura illuro, q u i

s c r i p l i s c l a r u i t , teste H i e r o n y m o De

nempe E u s e b i u s , leete Sozoaiono, ί/ίιί. l i b . m , 6 , i n synodo

probo,

r e i conlraria? ut p u l o e v i d c n t i a

Melaniam, e l quidem

etiam propter

dandrc

i i s v c r b i s quae jani

m o r t u a m esee i n n u a n t . S e d sive de m o r l u a l o q u a l u r sive de s n p e r s t i l e , p r o i s u s a u c t o r se non Emeienam

illura

deraonstrat.

Namque

E m e s e n u s , ut v i d i m u s ,

(\) Y i n d o b o n e n s e m h a b u i ab excell. comite D i e t r i c h t e i n Caesareo b i b l i o t h e c a r i o , c x s c r i b e n U c r u dito v i r o Η. E . P o s c h l . P a r i s i c n s e m misit v i r

factus

fuil

c l a r . eques Ρ. A . D r a c b , conjunctus.

esse

cpiscopus anno 3 4 1 ; longa

mibi

amicita

3!3

SERMONES,

314

Hierr,nymus.autem ορ. c i t . , c a p . 9 ! , h u n c E m e s e n u r a sub C o n s i a n i i o i u o r t a u m dlserte

aOrmat,

hot

est ante a n n n m c e r l e 5 6 1 , qno ipse Constantius o b i i t . Jara

αϊ

ad Helaniam

veniamus,

l i e p t i s . De utraque agit

d i v i l c s f u e r u n t , eleemosynarum ascelicam

serat,

hoc n o m i n e ,

Lautiaca,

scnior

l a r g i l i o n i b u s celebres.

Eusebius meminit

Scnior

dicilur

coMtgilur. Imo M e l a n i a n c morluo,

ut item ex

Nam deiillo

«leemosynis

d i c l i s patet.

Emeseno

put Emesenvi

a n n i s antc

baec n o n n i s i i n i t i o q u i n t i sseculi m o r t e m quidcm

A l i a quoque

cralem, Sozomenum,

coepit,

orlhodoxus

apprime

senioris),

nisi

vitam ct

(ieri n e q u i l \\\

u t ex anie d i c i i s

Eusebio

Emcseno

est, et

351, scribit:

conscribit. Itcm

et P h o l i u m , c o d . 2 4 2 , accusatur E m e s e n u s

ubique

coepisse

i p s i u s Melanks m o r t e m e v i v i s exces-

ad Ctaristi a n n u m

(actionis multa et υαήα

astrologi*» s u p e r s l i t i o n e . A t q u i n o s l e r G r a c o r u m auctor impressimus,

a Palladio

c u m vita commulavit,

clarescerc

j u n i o r , senioris

jaiu

a c c e d u n t , q u a n q u a m m i n i m e necessaria, a r g u m c i : a .

Hieronymus in Cbronico

Ariance tignifer

ac

p . 417 e i 120. Ainbffi

coaeva fuit S S . H i e r o n y m o

Mclaniae (etiamst forle

Emescnus Eusebius, qui plus quadraginla siquidem

nempe

o p p . M e u r s i i t. VIII,

s u b Yalente i i n p . , et a n n i s a d b u c 37 s u p e r i u i s s e . J u n i o r

A u g u s l i n o . Qtiia ergo noster sit ipse

dua? fuerunt

i n Hist.

Palladius

de

apud

Euscbius

alios

S a b e l l i a n i s n i o , c t de impiaj

S e r m o n u m E u s e b i u s , quos

omni

haercsi,

episco-

velcres, S n -

nedum

illis

duodeviginti j a m

tctcrrimis,

prorsus

a l i c n u s . A b astrologiae a u l e m c r i m i n e tantuni abest E u s e b i u s , ut n u n c cjus serinonem nos d i v u l g e m u s contra

i l l a m vanitatem

ab eo

edito r a r i a

s c r i p l u m , κατά αστρονόμων : praeler

a nobis

item

Gcorgio

L a o d i c e n s i s c r i p t a m fuisse testantur

a lctore Joanno i c r e s t : quippe

notario,

s u p e r s t i l i o n u m genera

Socrates

et

nos i p s i extulirous ex codice

Graecorum

h o r u m parens

obslat e n i m , ut d i x i , t e m p o r u m interjectum

Sozoroenus;

r a t i o : quanquara a o s t r u m et

G u r v e r o (am consianter i n c o d i c i b u s d i c a l u r arcbiepiscopus non incommode addemus,

Pampbili inter lam c e r l c a l i a m expetitus, Et

Antiocbenam

causam quam q u i a

u t evidenter

constat

nihil

in»

episcopus;

hominem, e l ulriquc

sed u n a m n o m i n a i , i d est u t reor s e n i o A l e x a n d r i n u s , etsi

Spicilegii v o l u m i n e

i n predicto

urbis

i n calalogis

dispulavimus. Hoc unuin

H i e r o u y m u m scilicet i n G h r o n i c o ad G b . a n . 3 3 1 , ponere E u s e b i u m

eos q u i a l i q u a n d i u ob

u t Alcxandrini nostri Y i t a n i ,

q u i n t i sseculi

rem. lamen

j u d i c a m a s , q u o n i a m n o n duas

eliam vn

Emcseni Y i l a m a

s e r n i o n u m , n o n est E u s e b i u s Eraeseaa?

Melanise

d i u ^nos salisque

quod sermone

Y a t i c a n o . S e d j a m p l u r a dicere

fere

i l l i u s s e d i s n o n exslet,

quam

magnopere i n s e c t a t u r . D e u i q n e

Ecclesiam

ad eam sedem

occupaverunt.

volU

Gur i d , inquam ? N u l -

Anliocbenorura

fuit

e l e c l u s , seu

ex ipso E u s e b i o Vit. Contt. l i b . ιιι, 60-62, et e x S o c r a i e

lib. i , 21.

quidein de b a c re c o p i o s e P . B o s c h i u s i n p a t r i a r c b a r u m A n l i o c b . G a U l o g o , p . 42 s c q q . U e c u s a v i t

lamen

eam d i g n i t a l e m

Eusebius Pamphili, ut Alexandrinam

utprque, i l l e A n t i o c h e n u s , b i c A l e x a n d r i n u s episcopus? ficret

Eraescnus. Ergone

pari jure

dicetur

U t i n a m b o c a r g n m e n t u r a satis valeret, q u o

u t E u s c b t i mei antiquitas a u g e r e t u r l Q u o m i n u s tamen i n hanc sententiam pedibus e a m , u n c i s

ine quodamniodo Melauia tenet, c u m caeterisquae r e c e n s u i crilicae a r l i s e l historiae i n d i c i i s .

EUSEBII A L E X A N D R I M EPISCOPl

SERMONES. (A.XG. M A I , Spidl. Rom.

IX,

1.)

Α

A\

I.

Περϊ νηστείας. Παραγενομένης τής

αγίας

Sermo de jejunio.

τεσσαρακοστής

τών

νηστειών προσελΟών δ Αλέξανδρος λέγει τ ψ μακαρΐω

Εύσεβίω τ ώ

Ιπισκόπψ·

Δεόμαί σου,

Πάτερ

Inslantc sacra j c j u n i o r u m quadragcsiina, a c c c dens A l e x a n d e r

ad b e a l u m E u s e b i u m

i t a a i t : rogo te, reverende

Patcr,

cpiscopum

ut me doceas

τίμιε, δίδαξόν με « ώ ς οφείλει άνθρωπος νήστευε ι ν

quanam oporleat ratione h i s d i c b u s j e j u n i u m p e r -

έ ν τ α ϊ ς ήμέραιςταύταις τ ώ ν νηστειών; πώς δέ κα\

agere? alque

μετά τάς ημέρας ταύτας, τετράδα κα\ παρασκευήν

laque feria. T u n c v i r sanclus i l a dicere orsus cst :

δ;Γ νηστεύειν; Τότε δ άγιος ήρξατο λέγειν · Πρδ

lxi p r i m i s cunctos b o m i n c s oportet h i s diebus aeqiie

πάντων ταύτας τάς τεσσαράκοντα ημέρας δφείλου-

suiun servarc j e j n n i u i n , cxoeplo

σ:ν οί πάντες ίσως αυτών έχειν τήν νηστείαν, πα-

D o m i n i c a . Sa*pc l a m e n , si quis forle i n f i r m i l a l e

ρ«χτδς τού Σαββάτου κα\ τής Κυριακής· πολλάκις

laborat, indulgendtim est. A l i o q u i C h r i s l i a n u s q u i s -

insuper b i s t r a n s a c l i s , q u a r l a s e x -

Sabbato

er d i o

>

EUSEBII A L E X A N D R I N l

315 que p c r quadragesimse dics

j e j u n i i legc t e n e t u r ; A 5 s

nec l a i c i m i n u s qua:n m o n a c b i j c j u n i o

316

έάν τ ι ; ασθενής υπάρχει, συγχώρησιν

οφείλει

έχειν · έκαστος γάρ Χριστιανός υπόκειται νηστεύειν

obliganlur. jejunet,

έν ταίς ήμέραις τής τεσσαρακοστής* δφείλουσιν δέ

nc i n v i l u p e r a t i o n e m i n c u r r a t . Quod si quis aegro-

νηστεύειν ώς ταγμάτων μοναχών, ο ύ τ ω ; κα\ τών

tat, a l q u c , ut d i x i , p r o p t e r suam c o r p o r i s inribecil-

λαϊκών. Σαββάτω δέ κα\ Κυριακή μηδε\ς νηστευέτω,

Cx-ierum Sabbaio, et d i c D o m i n i c a

nerao

l i l a t e m vino olcoquc u l i l u r , ut ait Apostolus, p c c -

Ίνα μή μώμος αύτφ λογισΟϊ). Ει δέ τις ασθενεί, κα\

cato caret.

ώς προείπον, κατά τήν ασθένεια ν τού σώματος, με­ ταλαμβάνει οίνου κα\ ελαίου, καθώς είπεν δ Α π ό ­ στολος, ούκ έστιν αμαρτία.

P o r r o i s q u i jejunat, i a d i g e i i l i l a r g i r i d e b e t : et-

Νηστεύων δέ οφείλει μεταδούναχ τ ψ μή Ιχοντι · δ

e n i m s i jeju.net q u i d e m , c i b u m v c r o s u u m e s u r i e n t i

γάρ νηστεύων κα\ μή μεταδιδούς πεινώντι τδν άρτον

n o n t r i b u a l , iuane facit j e j u n i u m s u u m . J n f r u c l u o -

αυτού,

s u m est j c j u n i u m , quod n e m i n i q u i d q u a m crogat.

έστιν, άμετάδοτος ή νηστεία* έάν γάρ εΤς νηστεύη

fortasse

bebdomada,

cibo

Λ . . . egenli. . n o n conferat, bic

. l a m e n a se consuinendum

q u i d e m rcapse jejunando

non jcjimavit,

conservavit.

abstineat, c i b u m

Quid

τήν νηστείαν

αυτού.

"Ακαρπος

σήμερον καί αύριον, ήτυχδν και δλην τήν εβδομάδα,

N a m s i fortc quis bodie et c r a s , i m o vero c l i n t e gra

ματαιοί

n Ϋ

δφειλούμενον βρωΟήναι παρ* αυτού μή μετα.» * ~ r -Α.. . . . . δώσει τ φ χρείαν Ιχοντι, δτι ούτος ούκ έυήστευσεν,

Χ 3 Λ

τ ο

sed r e m p r o p r i a m

άλλά άποτήρησιν τών νηστειών αυτού έποιήσατο. Τί

enim

γάρ Οφελος δτι σήμερον έπείνασας και αύριον πλη-

prodest , st

postquara bodie jejunaveris, cras v e n t r e m impleas,

ρείς τήν κοιλίαν σου, καί τ φ πεινώντι ούκ έδωκας,

e l n o n potius

ίνα κάκείνο; τ ώ ν οφειλομένων βρωθήναι παρά σού έν

e s u r i e n t i l a r g i a r i s , ut et ipse b i s

quae a te p c r bebdomadam

dcvoranda

fuerant,

τή έβδομάδι κατάπαυση τήν

πείναν ; Οΐδα πολλούς

famem suam sedel? N o v i m u l l o s i n sacco e l c i n c r e

νηστεύοντας μετά σάκκου κα\ σποδού κα\ δακρύων,

lacrymisque jejunanles,

quidem

καί τ φ πεινώντι μή μεταδίδοντας ένα δβολον · κα\

famelico porrigebant, idcoque j e j u n i i n u l l u m pra>

άμισθον εποίησαν τήν νηστείαν αυτών. Ού θέλει δ

xnium p r o m e r u e r u n t .

q u i ne o b o l u m

J c j u n i u r a hujusmodi

a v e r s a l u r . A u d i q u i d apud Isaiam cat *. Ne cervicem luam humilies, panem

prophetam d i -

neque in sacco et

cinere cube$: non e&l lioc jejunii Tribuc famelico

contractuum,

θεδς τοιαύτην νηστείαν. Άκουσον τ ί λέγει έν Ήσαία τ ώ προφήτη* Ούδ' άν κάμψης καϊ σάκκφ

dignum.

κληΟήσεται

afflictos.

άρτον

nomine

tuum. Manumitte

Solve fraudes violentorum

Deus

καϊ σποδφ νηστεία.

σον.

τόν τράχηλόν

ύποστρώση* Άλλά

"Απόστελλε

δός

αύτη

πεινώντι

τόν

τεΟραυσμένονς

frange esu- C ν Διάλυε στραγγαλιάς βίαιων των· διάΟρνπτε άρτον σον πεινώσι, induc in ει

rientibus panem tuum, et egenos vagosque domum

tuam,

piaculorum

quamlibet

projicc.

dyngrapliam

injustorum

Tunc vero florescet mane

lumen

χούς

άστεγους

πασαν

Καϊ τότε

tuum, et tanitates tucc cilo orientur *.

άγαγε

συγγραφήν άνθι\σεται

Ιάματά σου ταχύ T a l c quippe j e j u n i u m Deus a n i a t ; nara c i l i c i u m c l c i n i s n u l l a r a affenint

paupcri utilitatem. Quid

εϊς

άδικων

τόν

οίκον

μιασμάτων

πρώϊμον

σον,

ούχ

έν άφέσυνάλλαγμακαϊ πτω­ σου,

καϊ

άποβαλοΰ.

τό ρώς σου,

καϊ τά

ανατέλλει.

Τοιαύτην νηστείαν άγαπα ό θ ε ό ς · τ ά γάρ τρίχινα κα\ σποδός τδν πένητα ουδέν ώφελούσιν.

Τ ί γάρ

prodest, te c i l i c i o i n d u t u m jaccre i n c i n e r e , atque

δφελος δτι εί κοίμηση έπ\ σποδού περιβεβλημένος

i n t e r i m p a u p e r c m e s u r i r e ? Idcirco t i b i j c j u n i u m

τρίχινα, κα\ δ πένης πεινά; Διά τούτο προσετάγης

i m p e r a l u m est, u l , d u m t u e s u r i s , pauperes

νηστεύειν, ίνα δτε σύ πεινάς, οί πένητες χορτασθή-

rentur,

bencdicantque

c c s s a n l e m paucis

saludicbus

σονται,

κα\ εύλογήσωσιν καταπαύσουσαν έν δλί-

c i b o r u m i n v e n t r e m t u u m projectionem, d u m p a u -

γαις ήμέραις τήν καταβολήν τών βρο>μάτων

p e r u m penui reservas

κοιλίας σου ·

p a r u m q u i d v i n i et c a r u n -

eulae, u l c u m ex b a c v i t a m i g r a v c r i s , eadem

repe-

τής

κα\ καταβάλης είς τήν άποθήκην τών

πενήτων ολίγον οινον κα\ κρέας, ίνα δταν έξέλθη;

r i a s . N a m si i n pauperum ventre c o l l o c a v e r i s ,

illa D τού βίου εύρης ταύτα. Έάν είς τήν κοιλίαν τών πενήτων βάλης, εύρήσεις ταύτα έν εκείνη τή ή μ ε ρ α ' rcponas,

M i q u e d i e r e p e r i e s : quas s i h i c apud le ipsa q u i d e m

p c r i b u n t , tu vero iJIuc profcctiis c a

f r u s t r a requires. D u o praeslat j e j u n i u m etenim

primo

corporum

elalionem

έάν δέ άποθής αυτά ενταύθα παρ* έαυτψ, εκείνα μέν

bcnclicia;

άπόλλυνται, σύ δέ ά π έ ρ χ η έ κ ε ί , κα\ ζητείς αυτά,

comprimit;

κα\ ούχ εύρήσεις. Δύο ευεργεσίας κέκτηται ή ν η ­