124 86 3MB
Ancient Greek Pages 94 Year 1964
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ
EDIDIT KLAYS
WIDDRA
ADIECTAE SVNT DVAE T A B V L A E
§3 LIPSIAE
IN A E D I B V S
Β. G. T E V B N E R I
MCMLXIV
BIBLIOTHECAE
TEVBNERIANAE
HVIVS TEMPORIS REDACTOR: JOHANNES
HOCVOLVMEN
IRMSCHER
IMPRIMENDVM
CVRAVIT BRVNO
DOER
ES 7 Μ LIZ.-Nr. 294 . 37S/18/63 P R I N T E D IN THE DEMOCRATIC GERMAN
REPVBLIC
L I P S I AE : T Y P I S B . G . T E V B N E R I ( 1 1 1 / 1 8 / 1 5 4 ) · 1 9 4 5
PRAEFATIO DE CODICIBVS
Xenophontis De re equestri libellum viginti codicibus, quorum vetustissimus est saeculi X I I I ex., recentissimus eaeculi XVI, traditum habemus. quibus de codicibua viri doctissimi Vincentius Tommasini (Prolegomena ad Xenophontis libellum De re equestri, Studi Italiani di Filologia Classica X, 1902, p. 95sqq.), Ginus Pierleoni (Studi Italiani di Filologia Classica V, 1897, p. 26sqq., VI, 1898, p. 65sqq., 407sqq., Bollettino di Filologia Classica X , 1904, p. 251 sqq.) diligentissime scripsenmt. quorum opera et studio nisus codices describo. Marcianus 511, s. X I I I ex., chart., fol. min., ff. 408, Μ f. 284v. Cyr., An., Ages., Hiero, Mem., Eq. Mag., Eq., Lac. Rep., (Ath. Rep.), Vect., Oec., Smp., Cyn., aliorum alia. Α. Μ. Zanetti=A. Bongiovanni, Graeca D. Marci Bibliotheca codicum manu scriptorum per titulos digesta, Venise 1740. Aenea Piccolomini ap. G. Pierleoni in Studi It. di Fil. Cl. VI, 1898, p. 65 sqq. De aetate: A. G. Roos, Arriani quae exstant, Lipsiae, 1907, p. 19.
Vaticanus Graecus 989, s. X I I I ex./XIV in., chart., Β 19,3 χ 12,9, ff. 110, f. 13 v -23 r .
Cyn., Eq., Ael. Tact., Leonis Tact, fr., Nonni paraphr. in Ioannis Evang. Ginue Pierleoni, De Xenoph. Libello Venatorio in cod. Vat. Graec. 989, Studi It. di Fil. Cl. V, 1897, p. 26 sqq.
Laurentianus LXXX13, s. XIV, membr., quart., ff. 187, F f. 37 v , (prima X V I I I folia sunt chart, et rec. man.). (Ath. Rep.), Vect-, Eq. Mag., Hiero, Eq., Lac. Rep., Mem., Oec., Smp., Cyn., aliorum alia. Α. Μ. Bandini, Catalogue codicum Graecorum Bibliothecae Laurentianae, III, Florenz, 1770, p. 202 sqq. V
PRAEFATIO G
Laurentianus LV 21, s. XIV, membr., 32,4 χ 21,3, ff. 276, f. 258 r . Hiero, Lac. Rep., Vect. (a. c. V5), Eq. Mag., Eq., Cyn., Bandini 1. c. II, 286 sq.
L
Lipsiensis (Bibl. Sen.) IX, s. X I V , membr., quart., ff. 96, f. 31 v . Eq. Mag., Hiero, Ages., Eq., Lac. Rep., Oec. G. A. Sauppe, Xen. Opusc.... post Schneiderum iterum recensuit . . ., Lipsiae, 1838, p. XIII. L. Dindorf, Xen. Opusc Oxonii, 1866, p. V. A. G. R. Naumann, Catalogue librorum ManuBcriptorum, qui in Bibl. Senat. Civitatis Lipsiensis asservantur, Grimae, 1838, p. 5
Q
Vindobonensis V 95, s. X I V (s. X V Schenkl), chart., quart., ff. 327, f. 154. Lac. Rep., Eq. Mag., Eq., Cyneg. -II 1. P. Lambecii Commentarii de Bibliotheca Caesarea Vindobon., VIII, Vindob., 1665-76, p.473sq.
Ο
Oxoniensis Bodleianus Canonicianus 39, s. X V , chart., ff. 273, f. 259 v . Eq. Mag., Eq.
Μ»
Marcianus 368, s. X V , chart., 19,5 χ 18,4, ff. 184, f. 131 (apographum codicis M). G. Pierleoni, Studi It. di Fil. CI. VI, 1898, p. 407 sqq., P. Cerocchi, Prolegomena ad Xen. Hipparchicum, Studi It. di Fil. CI. VI, 1898, p. 471 sqq.
I
Laurentianus „Conventi Soppressi" 110, s. X V , membr., 29,5 χ 21,2, ff. 148, f. 86 r , (ex quo, ut vid., expressa est ed. princ. Iuntina, 1516). Lac. Rep., Vect. a c. V4, Eq. Mag., Cyn. E. Rostagno et Ν. Festa, Indice dei codici greci Laurenziani non compresi nel catalogo del Bandini, Studi It. di Fil. CI. 1, 1893, p. 154
δ
Londinensis Musei Britannici 5110, s. X V , chart., fol., f. 95 r . H. G., Eq. Mag., Hiero, Eq., Lac. Rep., Mem. ( - 4 . 8, 10), Oec., Smp., Cyn., (—c. 2). Fr. Ruehl, Neue Jahrbücher 127, 1883, p. 736sq. VI
PRAEFATIO
Vaticanus Graecus 1334, s. XV, membr., 26,5 χ 17,0, D if. 104, f. 10 v . Hiero, Ages·, Lac. Rep., Eq. Mag., Eq. P. Cerocchi, 1. c. p. 480
Vaticanus Graecus 1619, s. XV, chart., 27,3 χ 20,0, Κ ff. 231, f. 157v. Hiero, Lac. Rep., Eq. Mag., Eq., Cyn. P. Cerocchi, 1. c. p. 480
Urbinas Graecus 93, s. XV, membr., 28,5 χ 19,1, ff. 258, V f. 216V. Cyr., Ages., Hiero, Mem., Eq., Lac. Rep., Oec. Biblioth. Apostol. Vatic. Codices Manuscripti recensiti . . . Codices Urb inates Graecos ed. C. Stornajolo, Romae, 1845, p. 137 sqq. De aetate: Schenkl, M61anges Graux, Paris, 1884, p. 112
Parisinus 1643, s. XV, chart., formae max., ff. 205, f. 22 v . Ν Eq. Mag., Hiero, Eq., Lac. Rep., Mem., Oec., Smp., Polybii de variis rer. publ. formis, ex lib. VI. H. Omont, Inventaire Sommaire des Manuscrits Grecs de la Bibl. Nat., I I , Paris, 1888
Parisinus 2955, s. XV, chart., f. 110 v , a c. I X 4 (usque Η ad finem). Hiero, Ages., Lac. Rep., Vect. a c. V 4 , Eq. a c. 1 X 4
Perusinus Β 34, s. XIV/XV, membr., formae max., (ex G, ρ ut vid., descriptus). G. A. Sauppe, ed. Tauchn. I, p. X X
Vindobonensis Phil. Graec. 37, (antea IV 37), s. XVI, chart., fol., ff.290, Xenoph. opuscula duabus manibus exarata: f. 18v—28v Eq. R Eq. Mag., Hiero, Eq., Lac. Rep., Mem., Oec., Smp.
f. 138r—148r Eq.
A
Cyn., Eq., Smp. Lambec 1. c. VII, p. 116
Phillippensis Meermannianus 3086, s. XVI, chart., fol., Ζ ff. 175.
inter alia aliorum Eq. W. Studemund et L. Cohn, Codices ex Bibl. Meermann. Phillippici Graeci nunc Berolinenses, Berol., 1890, p. X X I V , ann. 2
VII
PRAEFATIO DE CODICVM NECES SITVDINE Vincentius Tommasini codicibus 1. c. pp. 101—116 in quaestionem vocatis hanc summam facit codices Α et Β, qui optimi existimandi sint, ex eodem fonte ortos esse, ceteros libros, quos in quattuor familias distribuendos esse putat, ex altero. at Franciscus Ruehl rem neque Vincentium Tommasini neque Ginum Pierleoni bene perspexisse contendit, re vera codicem, ex quo Β fluxerit, et „archetypum" deteriorum librorum ex uno eodemque fonte derivatos esse, ex tertio „archetypo" A. Opiniones virorum tarn clarorum cum inter se contrariae sint, nobis de integro oritur quaestio, quanam ratione libri inter se cohaereant, quia id maxime interest ad verba scriptoris restituenda. Quaesiverat autem denuo iam ante illam Francisci Ruehl editionem Teubnerianam Guilelmus Falbe Studiis Xenophonteis cognationem codicum (qui attinent ad libellos Eq. Mag., Eq., Cyneg.) et a stemmate, quod proposuerat Vincentius Tommasini, longe diversa invenerat, quae nescio quo modo non multum valuerunt apud editores. Ruehl, ut exemplo utar, qui Guilelmi Falbe Studia Xenophontea novit, quamquam communem fontem codicis Β deteriorumque probat, tarnen quaerere omittit, quid rationis habeat codex A cum Β aut cum deterioribus. Quae cum ita sint, nobis liberie ac non pendentibus ex illia Guilelmi Falbe studiis denuo recensenda est tota materia atque varietas lectionum. I Libri Α et Β persaepe a lectione ceterorum librorum recedunt: 1) AB omittunt verba, quae in reliquis codicibus leguntur: 1,13 τον μεν τοίνυν ΓετίΊ άδαμάστον πώλου 7,1 δπως γε μην ΓδεϊΛ πωλεύειν 9,16 έπεί δε πολέμιατήριον [ιππονΛ νπεΰέμεϋα. ώνεϊσ$αι 14,20 άντί rτων1 μεγάλων ώτων 15,16 ήν δε [καί πάνυ1 διαπονήσηταί τις ταϋτα 17,15 δεδίδάχ&ω Γδε1 και τάδε ό ίπποκόμος
νιπ
PRAEFATIO 19,12 22,20 23,14 25.20 30,8 33,5 33,24
συγκεκαμμένω ^έ 1 τω ακέλει εν&α δε rxal· καΜλλεσϋαι ωσαύτως δέ και το άναπηδάν και fro 1 κατααιηδαν δι' δλης Γ