Techniki szycia odzieży [PDF]

Zitiervorschau

STOWARZYSZENIE OŚWIATOWCÓW POLSKICH W TORUNIU E lżbieta Lewandowska-Star k Zofia Lipkę-Skrawek

TOME SZYCIA mm

I. SZYCIE RĘCZNE I MASZYNOWE

I.ł. Podstawowe ściegi ręczne. Ściegiem nazywamy układ nitki wprowadzonej do tkaniny za pomocą igły. Ścieg jest podstawowym elementem szycia, który pozwała na łączenie materiałów. W oparciu o materiały COBRPO1 podział ściegów przedstawiony jest na rys. nr 1.

Rys. 1. Podział ściegów Polska

Norma,

PN-83/P-84502.

Wyroby

Konfekcyjne.

Ściegi.

Klasyfikacja

i Oznaczenia dotyczy ściegów maszynowych dzieląc je na sześć klas. Norma nie uwzg­ lędnia ściegów wykonanych ręcznie. 1

Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Odzieżowego

1. Ścieg przed igłą. Jest podstawowym ściegiem wykonywanym od strony prawej do lewej lub z góry na dół. Składa się z dwu jednakowej długości części, z których jedna jest widoczna na wierzchniej, druga na spodniej stronie materiału. 2. Ścieg fastrygowy. Wykonuje się tak, jak ścieg przed igłą. Dłuższa część jest widoczna na wierzchniej stronie materiału fastrygowanego. Stosuje się do chwilowego łączenia dwu warstw tkaniny. 3. Ścieg stębnowy. Powstaje w ten sposób, że przy wykonywaniu każdego ściegu cofa się igłę i wkłuwa w miejsce zakończenia poprzedniego ściegu. Na stronie wierzchniej widoczne są odcin­ ki równe 1/2 długości ściegu spodniego. Stosuje się w miejscach trudnych do wykona­ nia na maszynie. 4. Ścieg za igłą. Wykonuje się podobnie jak ścieg stębnowy. Różnica polega na tym, że cofa się igłę i wkłuwa w połowie odległości do poprzedniego ściegu. Na stronie wierzchniej widocz­ ne są odcinki równe 1/3 długości ściegu spodniego. Stosuje się przy fastrygowaniu bar­ dzo grubych tkanin, aksamitów itp. 5. Ścieg pętelkowy. Powstaje z kolejnego wykonania jednego ściegu za igłą i jednego ściegu przed igłą z niedociągniętą nitką w kształcie pętelki. Jest stosowany do przenoszenia konturów elementu wyrobu odzieżowego na drugą warstwę materiału i oznaczania form lub znaków spotkań. Inny sposób wykonania tego ściegu, to ścieg przed igłą z niedociągniętą nitką w kształcie pętelki. 6. Ścieg kryty. Jest niewidoczny po stronie wierzchniej. Stanowi krótki odcinek nitki łączącej dwie warstwy tkaniny, z których jedna jest załapana do połowy jej grubości, a druga - za krawędź podwinięcia obrębu. Służy do podszywania obrębów. 7. Ścieg pikowy. Łączy dwie warstwy tkaniny, z których spodnia jest załapana do połowy jej grubości. Służy do łączenia tkaniny wierzchniej z wkładem usztywniającym.

Rys. 2. Ściegi wewnętrzne: a) przed igłą, b) fastrygowy, c) stębnowy, d) za igłą, e) pętelkowy, ff) kryty, g) pikowy

1. Ścieg obrzucany. Jest to szereg równych i równoległych odcinków skośnych do brzegów tkaniny, z których jedna połowa widoczna jest po stronie wierzchniej, a druga po spodniej stronie. Służy do zabezpieczania strzępiących się brzegów materiału. 2. Ścieg dziergany. Jest to szereg równych i równoległych odcinków prostopadłych do brzegów tkaniny, zakończonych powiązaniem nitki wzdłuż wykończonego brzegu. Służy do zabezpiecza­ nia brzegów tkaniny przed strzępieniem się, dziergania dziurek i haftu.

Rys. 3. Ściegi brzeżne: a) obrzucany, b) dziergany C. Ś ciegi ozd ob ne 1. Ścieg sznureczkowy. Jest odwrotnością ściegu stębnowego. Składa się z części widocznej na stronie wierz­ chniej, o całej długości ściegu, i z części widocznej na spodniej stronie o długości rów­ nej połowie ściegu. 2. Ścieg łańcuszkowy. Stanowi szereg ogniw, z których każde wychodzi z poprzedniego. 3. Ścieg gałązkowy. Składa się z dwóch szeregów ukośnie do siebie skierowanych ściegów. Ściegi jedne­ go szeregu znajdują się w połowie między ściegami drugiego szeregu.

g)

Rys. 4. Ściegi ozdobne: a) sznureczkowy, b) łańcuszkowy, c) gałązkowy, d)krzyżykowy, e) mereżkowy, f) zakopiański, g) zygzakowy.

4. Ścieg krzyżykowy. Stanowi

szereg

równoległych,

skośnych

odcinków

jednakowej

długości,

krzyżujących się ze sobą w połowie szerokości. 5. Ścieg mereikowy. Jest ściegiem ozdobnym, który można stosować również do wykończenia obrębu. 6. Ścieg zakopiański (Janina). Składa się ze skośnych odcinków nitek ułożonych w dwóch różnych kierunkach, krzyżujących się ze sobą na dwóch różnych poziomach. 7. Ścieg zygzakowy. Składa się ze skośnych odcinków nitek ułożonych pod jednakowym kątem względem siebie i stykających się ze sobą końcami. Ściegi ozdobne służą do ozdabiania różnego rodzaju odzieży, bielizny osobistej i stołowej. Na podstawie poznanych ściegów ozdobnych można stosować dalsze uroz­ maicone ich odmiany. Do szycia ręcznego należy dobierać odpowiedni rodzaj nici (najlepsze są bawełniane i jedwabne) oraz właściwą igłę do wykonywania ściegu. Ć w iczenia: 1. Wykonać wzornik ze ściegami wewnętrznymi. 2. Wykonać wzornik ze ściegami ozdobnymi. 3. Wykonać wzornik ze ściegami brzeżnymi. 4. Wykonać szlaczek ozdobny wykorzystując poznane ściegi i możliwości ich urozmaicenia. N otatk i Ilustracje z zastosowaniem ściegów ozdobnych.

1.2. Dziurki dziergane Dziurka służy do zapinania odzieży. Wykonuje się ją ręcznie lub maszynowo na ma­ teriale podwójnie złożonym. Rozróżnia się dziurki: - bieliźniane - odzieżowe Dziurki bieliźniane charakteryzują się tym, że z dwóch stron posiadają rygielek. Mają zastosowanie w bieliźniarstwie i odzieży lekkiej. Dziurki odzieżowe charakteryzują się tym, że jeden koniec jest zaokrąglony, a drugi wykończony rygielkiem. Zastosowanie dziurek w odzieży wierzchniej. Dziurki wykonuje się bardzo gęstym ściegiem dzierganym. Długość dziurek uzależ­ niona jest od średnicy guzika i jego grubości. Rygielek stanowi zamocowanie końców dziurki i zabezpiecza przed rozerwaniem.

a)

b) BiiiiiiiinumiHiiiumiriWfe HiiiiiiiiniiiiiiiiimiiiiMBF

c)

Rys. 5. Dziurki dziergane: a) bieliźniana, b) odzieżowa, c) złożenie materiału do nacięcia dziurki. UWAGA: Nacięcie dziurki w połowie długości ułatwia jej dalsze przecięcie w rozłożeniu (wzdłuż nitki prostej) do oznaczenia.

T ech n ik i w ykon an ia wybranylch szw ów Szwy łą czą ce 1. Szew bieliźniany - ułóż materiał prawą stroną do prawej i wysuń dolny brzeg na szer. 0,5 cm - przeszyj maszyną na szer. 0,5 cm od brzegu górnego - rozłóż materiał na płasko i zaprasuj zeszycie w stronę mniejszego dodania - podwiń wysunięty brzeg - przestębnuj wzdłuż linii załamania brzegu oznaczenie szwu wg PN 2.04.09.

C

Rys. 7. Szew bieliźniany: a) ułożenie warstw i przeszycie, b) rozłożenie; zawinięcie wysuniętego brzegu i stębnowanie 2. Szew francuski - złóż brzegi materiału równo lewą stroną do lewej - przeszyj maszynowo pierwszy raz na szer. 0,3 cm od brzegów - odwróć materiał i sprasuj krawędź zeszycia - przeszyj maszyną drugi raz od strony lewej na szer 0,5 cm a)

W

Rys. 8. Szew francuski: a) ułożenie warstw i przeszycie pierwszy raz, b) załamanie krawędzi i przeszycie drugi raz

3. Szew nakładany - załóż brzeg materiału do lewej strony na szer. 1,5-2,0 cm - nałóż na drugą warstwę materiału na szerokość założenia - przestębnuj po prawej stronie na szer. 0,5 - 1,0 cm od krawędzi załamania - wykończ brzegi razem maszynowo lub ręcznie

Rys. 9. Szew nakładany: a) założenie brzegu, b) nałożenie i stębnowanie 4. Szew wpuszczany - złóż trzy warstwy materiału; prawa do prawej strony i prawa do strony lewej - przyszyj maszyną na szer. 0,5 cm - odwróć zewnętrzne warstwy w przeciwny kierunek (szew znajdzie się w środku mię­ dzy zewnętrznymi warstwami)

wg PN 242.06.

C C

Rys. 10. Szew wpuszczany: złożenie warstw materiałów, b) odwrócenie materiałów po przeszyciu

5. Szew zwykły - złóż brzegi materiału prawą stroną do prawej - przeszyj maszyną na szer. 1,5 - 2,0 cm - rozprasuj zszycie - strzępiące brzegi wykończ ręcznie lub maszynowo lub - zaprasuj zszycie na jedną stronę - strzępiące brzegi wykończ razem ręcznie lub maszynowo

wg PN 1.01. 01.

wg PN 4.03.04.

wg PN 2.02.08.

Rys. 11. Szew zwykły: a) złożenie materiałów i przeszycie, b) szew rozprasowany, c) szew zaprasowany

Szwy brzegow e 6. Szew obrębiający - strzępiący się brzeg materiału załóż do lewej strony na szer. 0,5 cm - załóż drugi raz na szer. 0,6 - 0,7 cm - przestębnuj wzdłuż pierwszego załamania materiału

wg PN 6.03.01.

D Rys. 12. Szew obrębiający - zawinięcie i stębnowanie brzegu Inne rodzaje szwów i obrębów omówione zostaną w następnym rozdziale p.t. "Elementy wykańczające i ozdobne". Wybór odpowiedniego szwa uzależniony jest od rodzaju wyrobu odzieżowego, gru­ bości materiału i miejsca w którym będzie wykonany. Ć w iczenia: 1. Wykonać omówione szwy na próbnikach. 2. Wskazać zastosowanie poznanych szwów.

6.1. Wykończenie narożnika szwem obrębiającym 1. Załamać materiał wg pierwszego oznaczenia i zaprasować 2. Złożyć narożnik prawą stroną materiału do środka 3. Przeszyć po przekątnej szerokość obrębu 4. Ściąć narożnik na 0,5 - 1,0 cm od zeszycia 5. Rozprasować szew 6. Odwrócić obręb z odszytym narożnikiem 7. Przestębnować obręb na szer. 0.1 - 0,2 cm

Rys. 13. Odszycie narożnika w obrębie: a) oznaczenie szerokości założeń, b) zeszycie narożnika, c) ścięcie i rozprasowanie szwa, d) odwrócenie i przestębnowanie obrębu 21

II. PR A SO W A N IE

Prasowanie jest to działanie temperatury, ciężaru żelazka i wilgoci na materiał w celu wygładzenia i utrwalenia kształtu wyrobu odzieżowego. Prasowanie określane jest również jako obróbka parowo - cieplna odzieży, na którą działa temperatura, para, ciśnienie i czas.

RODZAJE PRASOWANIA

T

Pra so w a nie rę c zn e

P ra so w a n ie m e c h a n ic zn e

(żelazko)

(prasy prasowalnicze)

na sucho

na m okro

zwilżanie materiału

za pomocq zaparzaczki

Wybór odpowiedniego rodzaju prasowania ręcznego przy pomocy żelazka, uzależ­ niony jest głównie od rodzaju włókna w materiale z którego szyjemy wyrób odzieżowy. Stanowisko prasowania ręcznego wyposażone jest w odpowiednie narzędzia i przybory: - żelazka o różnej budowie i ciężarze, od elektrycznego do parowego z nakładką teflonową, i ciężarze od 1,5 kG do 10,0 kG - stół nakryty kocem i prześcieradełkiem lnianym - deska i rękawnik - poduszki duże i małe - prasulce o różnych kształtach - zaparzaczka i pędzel do zwilżania materiału - miska z wodą

Żelazko należy użytkować zgodnie z instrukcją i przestrzegać przepisów BHP. Bardzo ważnym czynnikiem jest dobór odpowiedniej temperatury żelazka. Zbyt wy­ soka temperatura żelazka, może zniszczyć lub przypalić materiał. W żelazkach z termoregulatorem można nastawić

odpowiednią temperaturę

potrzebną do obróbki. Granice temperatur dla różnego rodzaju włókien przedstawia tabela 1.

D o p u szcza ln e tem p era tu ry żela zk a T a b ela 1 Temperatura

Rodzaj włókna

w °C Włókna syntetyczne poliamidowe .

115 - 140

Włókna sztuczne celulozowe, octanowe

120 - 150

Jedwab naturalny

140 - 160

Anilana

150 - 160

Elana

160 - 190

Wełna

180 - 220

Bawełna

250 - 270

Len

280 - 300

Prasowanie wykonuje się: - w czasie szycia

poszczególnych

elementów

odzieży

i

wykonywania

technologicznych - końcowe , które ma wpływ na estetyczny wygląd uszytego wyrobu. Kolejność prasowania gotowego wyrobu na górną część ciała. 1. Kołnierz z lewej i prawej strony. 2. Mankiety i rękawy oraz pachy od wewnątrz. 3. Tył (plecy). 4. Przody i zapięcie. 5. Ponowne wygładzenie kołnierza.

węzłów

III. ELEM EN TY W Y K A Ń C ZA JĄ C E I O ZDO BNE

IIL1. Plisy proste Plisa prosta jest elementem ozdobnym, wykańczającym, często jest to rodzaj zapię­ cia. Plisy kroi się na szer. 3,5 - 6,0 cm po nitce prostej z tego samego materiału co wy­ twarzany wyrób lub z innego. Plisy naszywać można w układzie: poziomym, skośnym i pionowym.

Rys. 14. Plisa prosta naszyta: a) w układzie poziomym, b) w układzie skośnym, c) w układzie pionowym

JJJLX PJiski skośne

Pliski skośne mogą być również elementem ozdobnym lub wykańczającym. Wykańcza się nimi brzegi proste i owalne w wyrobach odzieżowych.

Pliski kroi się na szer. 2,5 - 3,5 cm po pełnym ukosie materiału, dzięki temu są elas­

tyczne i rozciągliwe. Stosuje się je w tkaninach cienkich i wykańcza: podkrój szyi, de­ koltu, pach, zaokrąglony dół fartuszka itp. Kolejność czynności przy wykańczaniu pliską skośną. 1. Wykrój pliski po przekątnej kwadratu 2. Połącz po nitce prostej szwem zwykłym, rozprasowanym 3. Zaprasuj pliskę na kształt wykańczanego owalu

4. Przyłóż pliskę prawą stroną do prawej (lub lewej) materiału - zależnie od tego czy pliska ma być elementem wykańczającym czy ozdobnym 5. Przyszyj maszyną na szer. 0,5 cm 6. Ponacinaj brzeg do stębnówki 7. Odwróć pliskę na drugą stronę materiału 8. Sprasuj zeszytą krawędź owalu 9. Podwiń strzępiący się brzeg do środka na szer. 0,5 cm 10. Przestębnuj podwinięty brzeg pliski

a)

Rys. 15. Pliski skośne: a) krojenie, b) zeszycie, c) rozprasowanie zeszycia

wg PN 732.02.

Rys. 16. Wykończenie owalu pliską skośną: a) przyszycie, b) wykończenie Uwaga: Pliski ukośne przy prasowaniu wyciągają się i stają się węższe.

Obecnie istnieje możliwość kupienia w sklepach gotowej pliski skośnej jako wyroi pasmanteryjnego w różnych kolorach.

b)

W/////////M//7777X\

Rys. 17. Wyrób pasmanteryjny: a) pliska od strony wierzchniej, b) pliska od strony spodniej

III.3. Lamówki Obszycie brzegu materiału z obu stron pliską lub tasiemką nazywamy lamowanii Lamowanie służy do wykończenia odzieży od strony zewnętrznej i wewnętrznej, pc niach prostych i owalnych. W wyrobach damskich często lamówki stanowią element dobny. Charakterystyczne jest to, że lamówka z prawej i lewej strony jest taka sama. Lamówkę kroi się w postaci pliski skośnej. Pliska skośna powinna być dwa razy s; sza od szerokości lamówki + dodanie na przyszycie i wykończenie. Kolejność czynności przy lamowaniu 1. Przyszyj brzeg pliski skośnej na szer 0,4 cm 2. Przewiń pliskę na drugą stronę obkładając szew 3. Podwiń brzeg pliski tak, aby powstał rulonik na szer. 0,5 cm 4. Przestębnuj przy podwiniętym brzegu (lub podszyj kryto do przyszycia maszyno go) cO

b)

c)

wg PN 3.05.06.

Rys. 18. Lamowanie pliską skośną: a) przyszycie, b) odwrócenie, c) podwinię brzegu i przestębnowanie Lamówkę można przyszyć za pomocą przyrządu pomocniczego "lamownika", 1 pomaga zeszyć równocześnie z obu stron. Do lamowania można wykorzystać róv pasmanteryjną pliskę skośną.

III.4. Rulonik

Rulonik wykonuje się również z pliski skośnej. Zastosowanie rulonika może być róż

norodne, jako: wieszak, pętelka do zapięcia, wiązanie, pasek, podtrzymywacze do pas ka i inne elementy ozdobne. Kolejność szycia rulonika 1. Pliskę skośną o szer. 2.5 cm złożyć w połowie prawą stroną materiału do środka. 2. Zeszyć lekko rozciągając na szer. 0,6 - 0,7 cm (zakończyć lejkowato dla łatwiejszeg przewinięcia rulonika). 3. Odwrócić rulonik na prawą stronę przy pomocy podwójnej nitki i igły. a)

b)

Rys. 19. Rulonik: a) złożenie pliski skośnej, b) zeszycie przymocowanie nitki z igł; c) przeciągnięcie na prawą stronę Ć w iczen ie 1. Uszyć rulonik i przymocować do kartki zeszytu taśmą klejącą.

III.5. Zakl^yjj^ szczypaiiki Zakładka - "płasko leżąca, zaszyta, jednostronna fałdka o różnej szerokości"1 Szczypanka - "złożenie materiału zastębnowane w minimalnej odległości od krawędzi"2 Zakładki i szczypanki mogą być odszyte w układzie pionowym i poziomym. Pełnią rolę estetyczną i funkcjonalną, np. zakładki poziome w spódnicy - po ich zlikwidowaniu wydłuża się spódnica. Kolejność szycia 1. Oznacz linie szczypanki lub zakładki (można przez wyciągnięcie nitek w tkaninie). 2. Złóż po linii oznaczonej lewą stroną materiału do lewej. 3. Przeszyj maszyną na określoną szerokość. 4. Sprasuj zakładki na jedną stronę, a szczypanki rozprasuj na kancie żelazka.

c

:>

wg PN 5.02.03.

-v y — wg PN 50103.

_ l / \ l ____

Rys. 20. a) zakładki, b) szczypanki - dwa oznaczenia 1 i 2

Parafianowicz Zb. - Szkolny Słownik Odzieżowy

Falbanka jest to pasek materiału o dowolnej szerokości. Jeden brzeg wykańcza się, a drugi przyszywa do krawędzi wyrobu odzieżowego. Falbanka pełni rolę wykańczającą i ozdobną. Rodzaje falbanek: - krojona po nitce prostej: marszczona, ułożona w zakładki lub plisowana - krojona po skosie: marszczona, ułożona w zakładki - krojona z koła - kloszowa. Falbanką wykończyć można: dekolt, dół rękawów, spódnicy lub przyszyć wzdłuż za­ pięcia. Różne są techniki wykończenia brzegu falbanki i jej przyszycia do krawędzi.

Falbanka prosta marszczona doszyta do krawędzi szwem zwykłym 1. Skrój falbankę prostą od 1,5 do 2 razy dłuższą od miejsca do którego ma być przyszyta. 2. Wykończ jeden brzeg falbanki np. obrębem, koronką itp. 3. Zmarszcz falbankę na drugim brzegu maszyną 2 razy. 4. Przyłóż falbankę do krawędzi materiału prawą stroną do prawej i równomiernie rozłóż zmarszczenie. 5. Przyszyj falbankę maszyną na szer. 0,7 - 0,8 cm, między nitkami marszczenia. 6. Wykończ brzegi zeszycia zygzakiem lub overlockiem. 7. Sprasuj szew falbanki w kierunku materiału, do którego jest przyszyta. 8. Przestębnuj krawędź materiału po prawej stronie wzdłuż przyszycia falbanki na szer. 0,2 cm.

U w aga: Aby równomiernie rozłożyć marszczenie materiału na całej długości, podziel brzeg materiału i falbany na tę samą ilość odcinków. Po zmarszczeniu przypinaj falbanę tak aby pokrywały się miejsca zaznaczonych odcinków.

w

Rys. 21. Wykonanie falbanki: a) przygotowanie do przyszycia, b) przypięcie (wg oznaczenia) i przyszycie, c) wykończenie brzegów zeszycia, stębnowanie krawędzi

Fałda - "jest to potrójne złożenie materiału w wyrobie odzieżowym1 Rodzaje fałd: - jednostronne - dwustronne jako kontrafałdy wykładane i kryte Fałdy mogą występować pojedynczo, grupami lub na całym obwodzie spódnicy. Mają szerokie zastosowanie jako elementy ozdobne i funkcjonalne - ułatwiają ruch. Fałdy można wykonać w górnej i dolnej części odzieży oraz na drobnych elementach jak np. kieszenie. Kolejność czynności 1. Złożyć materiał. 2. Zafastrygować szerokość fałdy. 3. Odszyć do oznaczenia. 4. Sprasować na jedną stronę lub rozprasować symetrycznie na dwie strony tworząc kontrafałdę. Q)

b)

Parafianowicz Zb. - Szkolny Słownik Odzieżowy

-

------ 1

c---- ,C==:- ) C — ?c=Ln r 04-

— 0 — \J

Rys. 55. Kieszeń w szwie bocznym: a) wzmocnienie i stębnowanie otworu w przedniej nogawce, b) doszycie worka kieszeniowego, c) naszycie paska materiału na większy worek, d) nałożenie worków i zeszycie, e) kieszeń od strony wierzchniej

8.3. Kieszeń dżinsowa półokrągła do boku 1. Wzmocnij włóknitexem półokrągły otwór kieszeniowy od spodu (technika małych wklejek). 2. Worek kieszeniowy (z materiału wierzchniego lub podszewki) przyszyj zaokrąglonego otworu kieszeni od strony wierzchniej na szer. 0,5 cm. 3. Ponacinaj szew do stębnówki. 4. Worek przewiń do spodu i zafastryguj krawędź. 5. Przestębnuj krawędź na szer. 0,5 - 0,7 cm 6. Nałóż nogawkę przednią na karczek biodrowy wg oznaczenia. 7. Zeszyj worek kieszeniowy dookoła. 8. Wykończ brzeg worka zygzakiem lub overlockiem.

Rys. 56. Kieszeń dżinsowa półokrągła do boku: a) przyszycie worka kieszeniowego do wzmocnienia otworu i nacięcie szwa, b) przewinięcie worka do spodu, przestębnowanie krawędzi, c) zeszycie i wykończenie worka, d) kieszeń od strony wierzchniej.

do

8.4. Kieszeń z wypustkami 1. Podłóż od spodu podszewkę na worek kieszeniowy. 2. Przyłóż dwie listewki z materiału do oznaczonej kieszeni prawą stroną do prawej. 3. Przyszyj listewki wg oznaczonej długości na szer. 0,5 cm. 4. Przetnij kieszeń (jak niżej). 5. Przewiń obie listewki do spodu kieszeni. 6. Rozprasuj szwy. 7. Uformuj wypustki i zafastryguj. 8. Od strony wierzchniej przestębnuj dolną wypustkę w rozprasowanym szwie (można przeszyć od wewnątrz). 9. Przyszyj wykończony brzeg dolnej listewki do podszewki. 10. Nałóż trzecią listewkę na przeciwległą stronę worka. 11. Przyszyj wykończony brzeg trzeciej listewki do worka. 12. Złóż worek kieszeniowy i zeszyj. 13. Przestębnuj górną wypustkę w rozprasowanym szwie (lub od wewnątrz). 14. Zamocuj otwór kieszeni na końcach przeszywając 2 razy. 15. Wykończ brzeg zeszycia worka kieszeniowego zygzakiem lub overlockiem.

d)

Rys. 57. Kieszeń z wypustkami: a) przyszycie listewek wg oznaczenia, b) przestębnowanie dolnej wypustki, c) przyszycie brzegu dolnej listewki do worka oraz nałożenie i przyszycie trzeciej listewki na drugiej połowie worka, d) złożenie worka kieszeniowego i przestębnowanie górnej wypustki, e) zamocowanie otworu na końcach 2x, f) kieszeń po uszyciu od strony spodniej.

9. Zamek błyskawiczny wszyty z listewką (podkładem) 1. Oznacz linie załamania obsadzeń rozporka. 2. Zeszyj przednie nogawki na linii podkroju. 3. Załóż obsadzenia rozporka do wewnątrz nogawek. 4. Wykończ brzegi maszyną - zygzakiem lub overlockiem. 5. Przyszyj zamek do lewej nogawki spodni na szer. 0,1 od krawędzi. 6. Nałóż krawędź prawej nogawki na stębnówkę lewej nogawki. 7. Przestębnuj (na zamkniętym zamku) prawą nogawkę na szer. 2,5 - 3,0 cm. 8. Przyłóż listewkę od spodu zamka lewej nogawki. 9. Przyszyj listewkę od środka do lewego obsadzenia obok wszycia zamka. 10. Zamocuj listewkę w dole ręcznie lub maszynowo - przez przeszycie ponowne dolne­ go (zaokrąglonego) odcinka stębnówki przez listewkę.

linia środka przodu

d)

f)

Rys. 58. Zamek wszyty z listewką: a) oznaczenie linii załamania obsadzeń, b) zeszycie przednich nogawek "założenie obsadzeń", c) przyszycie zamka do lewej nogawki, d) nastębnowanie na zamek prawej nogawki, e) przyszycie listewki od wewnątrz do lewego obsadzenia, f) zamocowanie dołu rozporka.

10. Wykonanie paska i podtrzymywaczy Skrojenie i usztywnienie paska - jak przy spódnicy. Podtrzymywacze wykonuje się jeżeli w modelu zaprojektowany jest dodatkowy pasek. Szycie podtrzymywaczy do paska (tzw. szlufki! Podtrzymywacze kroi się w kształcie prostokąta po skosie lub po nitce prostej w ilości 5 do 7 sztuk. - Szerokość 2,0 - 4,0 cm. - Długość zależy od szerokości drugiego paska i wylicza się: = szer. paska = np. 4,0

+ wszycie i założenie na pasku + 1 ,0

+ 1 ,0

+ luz na grubość paska = + 0 ,5 -1 ,0

= 6,5-7,0 cm Kolejność czynności: 1. Skroić podtrzymywacze. 2. Założyć strzępiące się brzegi do lewej strony materiału na szer. 0,5 cm, a następnie złożyć w połowie szerkości. 3. Stębnować krawędzie złożonego podtrzymywacza.

Rys. 59. Podtrzymywacz do paska: a) złożenie, b) stębnowanie.

UW A GA ! Przy szyciu podtrzymywaczy można również wykorzystać technikę szycia rulonika.

11. Wszycie paska z podtrzymywaczami Pasek do spodni wszywa się wykorzystując te same techniki jak do spódnicy dan skiej, uwzględniając wszycie podtrzymywaczy razem z paskiem. Kolejność czynności: 1. Rozmieścić i przypiąć podtrzymywacze na linii talii. 2. Wszyć pasek jak w spódnicy (wybierz jedną z omówionych technik). 3. Podnieść i nałożyć podtrzymywacze na pasek. 4. Zamocować podtrzymywacze: - ręcznie za krawędzią paska od strony wewnętrznej - maszynowo stębnując górną krawędź paska - wykonać rygielek na podtrzymywaczu przy górnej krawędzi paska - wszyć w górną krawędź paska dwuczęściowego

Rys. 60. Przyszycie podtrzymywaczy: a) rozmieszczenie na linii talii, b) zamocowanie podtrzymywaczy ręcznie, c), d), e) sposoby zamocowania podtrzymywaczy maszynowo.

Podtrzymywacze mają szerokie zastosowanie w odzieży sportowej. W ubiorach dam skich występują w spódnicach, spódnico - spodniach, sukniach z cięciem na linii talii płaszczach itp. 10

12. Podwinięcie i wykończenie nogawek Spodnie mogą być różnej długości, a nogawki wykończone różnymi technikami. W spodniach damskioh dół nogawek wykańcza się jak doły spódnic. Przeciętna szerokość obrębu wynosi 2,0 - 4,0 cm. Techniki wykończenia nogawek: 1. Dół nogawki podszyty kryto (jak w spódnicy - rys. 39 i 40, str 56 i 57) 2. Dół nogawki przestębnowany (jak w spódnicy - rys 42 i 43, str 58) 3. Dół nogawki wykończony mankietem. 12.3. Dół nogawki wykończony mankietem 1. Załóż materiał do spodu nogawki wg oznaczenia lub na szer. 5,0 cm. 2. Podwiń strzępiący się brzeg na szer. 0,7 - 1,0 cm lub obrzuć maszyną. 3. Przeszyj maszyną dookoła założony obręb. 4. Odwróć na wierzch mankiet i zaprasuj na szer. 3,5 cm. 5. Zamocuj mankiet na szwach.

Rys. 61. Nogawka wykończona mankietem: a) założenie m ateriału do spodu, b) strona wierzchnia nogawki, c) założenie mankietu.

13. Wykonanie zapięcia w pasku

Rozmieszczenie i wydzierganie dziurki oraz przyszycie guzika - jak w spódnic; damskiej. 14. Prasowanie spodni Stosować technikę prasowania w zależności od rodzaju materiału, z którego uszyt są spodnie. 1. Górę spodni wyprasować na poduszce. 2. Złożyć nogawki - prasować na stole. Prasowanie i dopuszczalne temperatury żelazka zostały opisane w rozdziale I i przedstawione w tabeli 1 str. 24. Notatki:

10;

VII. BLU ZK I D A M SK IE

Bluzka jest to górna część ubioru noszona w komplecie ze spódnicą lub spodniami. Bluzka składa się z: - przodów, - tyłu, - rękawów - kołnierza. W ubiorze damskim bluzka pojawiła się na stałe pod koniec XIX wieku. Powstała w wyniku oddzielenia górnej części ubioru od spódnicy.

"Bluzka to zwycięstwo konfekcji nad krawcową". "Połączenie emancypacji, sportu i przemysłu konfekcyjnego" 1

W ubiorze tym występuje największa różnorodność form, wzornictwa i rozwiązań konstrukcyjnych m.in. kimono i raglan. Różne mogą być długości rękawów, rodzaje kołnierzy i zapięć. Występuje duża różnorodność detali. Bluzka może być też bez ręka­ wów lub bez kołnierza, z dekoltem itp. Bluzki szyje się ze wszystkich rodzajów materiałów cienkich, jednobarwnych i deseniowych. Wybierając model bluzki należy dobrać do niego: - odpowiedni materiał i dodatki - optymalne techniki szycia

Banach E. i A. - Słownik mody

YII.1. Kolejność szycia bluzki (wzór) Tab ela L.P.

14

Wyszczególnienie czynności szycia bluzki Planowany ___________ z długim lub krótkim rękawem_____________ czas wykonania

1

Sprawdzić wykroje .......................................................

........................

2

Oznaczyć lin ie..............................................................

........................

3

Fastrygować.................................................................

........................

4

Zeszyć zaszewki ...........................................................

........................

5

Sprasować zaszewki .....................................................

........................

6

Zeszyć ram iona............................................................

........................

7

Zeszyć boki .................................................................

........................

8

Prasować szwy ............................................................

........................

9*

Wykonać zapięcie w przodzie.......................................................................

10 *

Uszyć kołnierz ............................................................

........................

11*

Wszyć kołnierz ............................................................

........................

12*

Wykonać rozporki w rękawach długich......................................................

13

Zeszyć rękawy długie lub krótkie ................................................................

14*

Wykończyć dół w rękawach krótkich ..........................................................

15*

Uszyć mankiety w rękawach długich...........................................................

16*

Montaż rękawa z mankietem .......................................................................

17*

Wszyć rękawy ..............................................................

........................

18

Wykończyć dół bluzki ..................................................

........................

19*

Oznaczyć dziurki i guziki ............................................................................

20

Wykonać dziurki ..........................................................

21 *

Wyprasować gotową błuzkę .........................................................................

22

Przyszyć guziki.............................................................

X

........................

........................

Razem godzin

* - opisane techniki szycia

n:

YII.2. Techniki wykonania wybranych czynności 9. Wykonanie zapięcia w przodzie Zapięcie to sposób wykończenia krawędzi przodu odzieży przy pomocy obłożenia lub plisy. Do zapinania - łączenia krawędzi służą: dziurki, guziki, zatrzaski, napy, zamki błyskawiczne itp. Rodzaje zapięć: krawędzie zachodzące: - jednorzędowe (widoczne i kryte)

-dwurzędowe

-asymetryczne

- na pętelki i guziki

- na klamry

krawędzie dochodzące tzw. "na styk": - na zamki błyskawiczne

Zapięcia o krawędziach zachodzących - jednorzędowe. 1. Wykończone obłożeniem: - wąskim do zapięcia pod szyję - szer. 4,0 - 6,0 cm - szerokim do kołnierzy wykładanych, dochodzące do szwa ramieniowego. 2. Wykończone plisą: 1. doszywaną

2. krojoną razem z przodem.

3. Zapięcia kryte: 1. ze stębnówką

2. z fałdą.

4. Zapięcie "polo". 9.1. Zapięcie wykończone obłożeniem. Obłożenie jest to element przodu w wyrobie odzieżowym wykańczający krawędź przodu od strony wewnętrznej1. Obłożenie może być krojone razem z przodem lub doszywane do krawędzi, usztyw­ nione i wzmocnione wkładem klejowym. Kolejność czynności: 1. Wzmocnij wkładem klejowym spodnią stronę obłożeń. 2. Załóż obłożenia do wewnętrznej strony i sprasuj. 3. Wykończ brzeg obłożenia zygzakiem, overlockiem lub wąskim obrębem (może być brzeg fabryczny) 1

Parafianowicz Zb. - Szkolny Słownik Odzieżowy

linia środka przodu

I

Rys. 65. Zapięcia wykończone obłożeniem: a), b) obłożenia wąskie, c), d) obłożenia szerokie

Plisa w zapięciu może być doszywana lub modelowana razem przodem. Górę plisy wszywa się razem z podkrojem szyi w stójkę kołnierza lub wykańcza np. obsadzeniem, pliską skośną, rulonikiem itp.. 9.2.1. Plisa doszywana Prawy przód: 1. Spód plisy wzmocnij wkładem klejowym (rozdział IV pkt 1). 2. Przyłóż plisę do krawędzi prawego przodu od wewnątrz - prawą stroną plisy do spodniej strony bluzki. 3. Przeszyj maszyną na szer. 0,5 cm. 4. Odwróć do strony wierzchniej i sprasuj krawędź. 5. Podwiń drugi brzeg plisy do środka i sprasuj. 6. Przestębnuj ozdobnie krawędzie plisy. Lewy przód: - wykonaj wąskie obłożenie

a)

linia środka

c)

c

Rys. 66. Zapięcie wykończone plisą doszywaną: a) prawy przód i plisa z dodaniem na szwy, b) plisa uformowana i przestębnowana, c) lewy przód z dodaniem na obłożenie, d) obłożenie założone i przestębnowane.

9.2.2. Plisa krojona razem z przodem Prawy przód: 1. Załóż szerokość plisy do wewnętrznej strony na szer. 4,0 cm. 2. Załóż drugi raz na tę samą szerokość. 3. Przestębnuj drugie założenie na szer. 0,5 cm (strzępiący się brzeg w środku przeszycia). 4. Zaprasuj na wierzchniej stronie uformowaną plisę. 5. Przestębnuj drugą krawędź plisy na szer. 0,5 cm. Lewy przód: - wykonaj wąskie obłożenie

Rys. 67. Plisa krojona razem z przodem: a) Prawy przód z dodaniem na plisę, b) odszyta plisa, c) lewy przód z dodaniem na obłożenie.

9.3. Zapięcia kryte

\

Na plisie przykrywającej zapięcie można wykonać haft ozdobny na specjalnej maszy­ nie hafciarskiej lub ręcznie. Stanowi to dodatkowy element dekoracyjny przodu. Haft na ogół umieszcza się na środku plisy w połowie długości między podkrojem\szyi a linią piersi.

9.3.1. Zapięcie kryte ze stębnówką

U

Prawy przód: 1. Załóż materiał do wewnątrz lx na szer. 4,5 cm. 2. Załóż materiał do wewnątrz 2x po linii krawędzi przodu. 3. Przestębnuj na szerokość plisy - 4,0 cm od krawędzi (strzępiący się brzeg wewnątrz plisy). 4. Uformuj i zaprasuj zapięcie. Lewy przód: - wykonaj wąskie obłożenie

linia śro d k a

c)

C

)

Rys. 68. Zapięcie kryte ze stębnówką: a) prawy przód z dodaniem na plisę, b) uformowane zapięcie, c) przekrój po przeszyciu, d) przekrój po zaprasow aniu.

9.3.2. Zapięcie kryte z fałdą Prawy przód: 1. Załóż brzeg do wewnątrz na szer. 1,0 cm. 2. Załóż drugi raz - obręb na szer. 6,5 cm. 3. Przestębnuj obręb przy krawędzi pierwszego załamania materiału. 4. Zaprasuj fałdę do wierzchniej strony na szer. 3,5 cm. Lewy przód: - wykonaj wąskie obłożenie

Rys. 69. Zapięcie kryte z fałdą: a) prawy przód z dodaniem na fałdę, b) uformowane zapięcie, c) przekrój po przeszyciu, d) przekrój po zaprasowaniu.

9.4. Zapięcie "polo" 1. Wytnij materiał w zapięciu "polo" pozostawiając na szew 1,0 cm dookoła. 2. Przyłóż do wierzchniej strony dwa obsadzenia "pola". 3. Przyszyj obsadzenia wzdłuż wycięcia na szer. 1,0 cm do oznaczonej długości "pola". 4. Przód w dole zapięcia natnij po skosie do końca przeszycia. 5. Szwy rozprasuj. 6. Obsadzenia przełóż do wewnątrz formując szerokość zapięcia "pola". 7. Plisę prawą nałóż na lewą. 8. Przeszyj obsadzenia od wewnątrz (lub zewnątrz w szwie) oraz dół "pola". 9. Szew "pola" od spodu wykończ zygzakiem lub overlockiem.

Rys. 70. Zapięcie "polo": a) przeszycie jednego z dwóch obsadzeń, b) nacięcie po skosie do końca przeszycia, c) zapięcie po odszyciu.

10.

Uszycie kołnierza

Kołnierz jest elementem ozdobnym, wykańczającym podkrój szyi. Składa się z dwóch części; kołnierza wierzchniego i spodniego. Część spodnią lub wierzchnią wzmacnia się i usztywnia techniką małych wklejek. Rozróżniamy kołnierze: - leżące - półstojące wykładane - stojące. Kolejność czynności: 1. Spodnią

lub

wierzchnią

część

kołnierza

wzmocnij

wkładem

klejowym

(rozdział IV, str. 41, rys.25). 2. Złóż część spodnią z wierzchnią prawą stroną materiału do prawej. 3. Zeszyj maszyną dookoła wg przymiaru (lub formy) po stronie spodniego kołnierza (wierzch się lekko nadda) 4. Wyrównaj i ponacinaj szew. 5. Odwróć i zafastryguj krawędź kołnierza. 6. Sprasuj żelazkiem.

A

A-A

W kołnierzu ze stójką - doszyj stójkę w następujący sposób (c.d.): 7. Wzmocnij jedną lub obie stójki wkładem klejowym. 8. Przyłóż stójki do dolnego brzegu kołnierza z dwóch stron prawą stroną materiału do prawej. 9. Przyszyj maszyną na szer. 0,5 cm. 10. Odwróć stójkę i sprasuj.

Rys. 71. Kołnierze a) leżący, b) stojący, - cała długość c, d, e) wykonanie kołnierza na stójce w etapach - 1/2 długości.

Metody wszycia kołnierza: 1. Kołnierz wykładany wszyty między obłożenia 1. wszyty maszynowo 2. wszyty konfekcyjnie. 2. Kołnierz ze stójką wszyty maszynowo. 3. Kołnierz leżący wszyty na plisce skośnej.

11.1.1. Kołnierz wykładany wszyty maszynowo między obłożenia 1. Kołnierz przypnij do podkroju szyi od strony wierzchniej bluzki - bez obłożeń (środek kołnierza na środek tyłu, krawędź kołnierza na środek przodu). 2. Nałóż obłożenia na przypięty kołnierz. 3. Przeszyj maszyną od jednej do drugiej krawędzi przodu na szer. 0,5 cm. 4. Brzegi przeszycia wykończ maszynowo. 5. Obłożenia odwróć do spodu bluzki. 6. Sprasuj szew wszycia kołnierza w tyle na bluzkę. 7. Przestębnuj sprasowany szew oraz zamocuj obłożenia na ramionach.

linia środka przodu

Rys. 72. Wszycie kołnierza między obłożenia: a) przypięcie szpilkami, nałożenie obłożenia, przeszycie maszyną, wykończenie brzegu szwa, b) kołnierz po wszyciu od wewnątrz.

1 Kołnierz przypnij do podkroju szyi od strony wierzchniej bluzki bez obłożeń. 2. Na kołnierz nałóż obłożenia. 3. Przeszyj maszyną od krawędzi przodu do szwa barkowego - w każdym przodzie oso­ bno, na szer. 0,6 cm. 4. Natnij szew przy linii barku do stębnówki. 5. Zeszyj podkrój szyi w tyle tylko ze spodnim kołnierzem. 6. Szew ponacinaj na całej długości. 7. Obłożenia odwróć do spodu bluzki. 8. Nałóż kołnierz wierzchni na stębnówkę przy podkroju szyi w tyle załóż brzeg kołnierza na szer. 0,5 cm. 9. Przestębnuj brzegiem podwiniętą krawędź kołnierza. 10. Zamocuj obłożenia na szwach barkowych. 11. Wyprasuj wszycie kołnierza.

Rys. 73. Wszycie kołnierza konfekcyjnie: a) przypięcie kołnierza, b) nałożenie obłożenia i przyszycie od krawędzi przodu do szwa ramieniowego, c) przyszycie spodniego kołnierza do podkroju szyi tyłu, d) nałożenie kołnierza wierzchniego i przestębnowanie podwiniętej krawędzi.

1. Kołnierz wierzchni przypnij do podkroju szyi łącznie z obłożeniem (lub plisą) od wnętrznej strony bluzki, od jednej krawędzi przodu do drugiej. 2. Przyszyj maszyną na szer. 0,6 cm. 3. Podwiń kołnierz spodni na szer. 0,5 cm i nakryj przyszycie. 4. Przestębnuj wzdłuż załamanej krawędzi kołnierza spodniego. W metodzie tej można stosować odwrotną kolejność szycia. - najpierw przyszyć kołnierz spodni - szew nakryć kołnierzem wierzchnim - stębnować wzdłuż załamania krawędzi kołnierza wierzchniego

A-A

Rys. 74. Wszycie kołnierza ze stójką: a) stębnowany od strony spodniej, b) stębnowany od strony wierzchniej.

11.3. Kołnierz leżący wszyty na plisce skośnej 1. Kołnierz przypiąć do podkroju szyi od strony wierzchniej bez obłożeń. 2. Na kołnierz nałóż obłożenia oraz naprasowaną do kształtu pliskę skośną. 3. Przeszyj maszyną od jednej krawędzi przodu do drugiej na szer. 0,5 cm. 4. Ponacinaj szew. 5. Obłożenie odwróć do spodu bluzki, szew przykryj pliską i sprasuj. 6. Podwiń brzeg pliski i przestębnuj na szer. 0,1 cm.

Rys. 75. Wszycie kołnierza z pliską skośną: a) przypięcie kołnierza, b) przyszycie kołnierza z obłożeniami i pliską skośną, c) kołnierz po wszyciu od strony spodniej bluzki.

12. Rozporki w rękawach długich. Rozporek jest to wykończone rozcięcie w wyrobie odzieżowym. Rozporek w rękawie umiejscowiony

jest

na

pionowej

linii

łokcia

lub

w

szwie.

Długość

rozporka = 5,0 - 9,0 cm. Rodzaje rozporków. 1. Wykończony obrębem. 2. Wykończonym obsadzeniem. 3. Wykończony pliską skośną. 4. Wykończony listewką - koszulowy. 12.1. Rozporek wykończony obrębem. 1. Wykonaj obręb wzdłuż brzegów rozporka od strony spodu rękawa (podwiń 2x). 2. Złóż rozporek prawą stroną materiału do prawej. 3. Zamocuj górę rozporka: poziomym przeszyciem przez obręb 3x na szer. 1,0 - 1,5 cm lub wykonaj zaszewkę.

Rys. 76. Rozporek wykończony obrębem: a) wykonany obręb, b) rozporek zabezpieczony 3-krotnym zeszyciem, c) rozporek zakończony zaszewką.

12.2. Rozporek wykończony obsadzeniem 1. Obsadzenie przyłóż na oznaczony rozporek, prawą stroną materiału do prawej. 2. Odszyj rozporek dookoła na szer. 0,5 cm. 3. Przetnij rozporek do stębnówki. 4. Odwróć obsadzenie do strony wewnętrznej i sprasuj. 5. Podwiń brzegi obsadzenia na równą szerokość z każdej strony rozcięcia. 6. Przestębnuj obsadzenie wzdłuż załamanych krawędzi.

A-A

B-B B—

-B £-

=# S=

Rys. 77. Rozporek wykończony obsadzeniem: a) nałożenie obsadzenia, b) przyszycie, przecięcie i odwracanie obsadzenia, c) rozporek od strony wierzchniej.

12.3. Rozporek wykończony pliską skośną 1. Wykrój pliskę skośną o długości dwukrotnie większej od rozcięcia i szerokości 2,5 - 3,0 cm. 2. Do brzegu rozcięcia przyłóż pliskę skośną prawą stroną do spodniej strony rozporka. 3. Przeszyj maszyną wzdłuż rozcięcia rozporka na szer. 0,5 cm. 4. Odwróć pliskę do wierzchu rękawa. 5. Podwiń brzeg pliski lamując rozporek. 6. Przestębnuj podwiniętą krawędź pliski brzegiem. 7. Przeszyj ukośnie pliskę na końcu rozporka od spodu. Do wykonania tego rozporka można wykorzystać przyrząd pomocniczy - lamownik.

Rys. 78. Rozporek wykończony pliską skośną: a) przyszycie pliski do spodu, b) przewinięcie pliski do strony wierzchniej i przestębnowanie, c) zamocowanie pliski od wewnątrz.

12.4. Rozporek wykończony listewką - koszulowy 1. Przyłóż prawą stronę listewki do rozporka od wewnętrznej strony przy szerszej częś­ ci rękawa. 2. Przeszyj listewkę maszyną wzdłuż rozcięcia rozporka na szer. 0,5 cm, a z drugiej strony rozcięcia wykonaj obręb na szer. 0,5 cm. 3. Odwróć listewkę do wierzchniej strony rękawa nakrywając część spodnią rozporka z obrębem. 4. Uformuj listewkę na szer. 2,0 - 2,5 cm oraz jej górną część w "ząbek". 5. Przestębnuj podwiniętą krawędź listewki, górną jej część zamocuj poziomym po­ dwójnym zeszyciem obejmującym obręb wykonany od strony spodniej.

A-A

B-B

CE>

Rys. 79. Rozporek wykończony listewką: a) przyszycie listewki i założonego obrębu, b) przestębnowanie listewki na stronie wierzchniej.

14. Wykończenie dołu rękawa krótkiego Dół w rękawie krótkim może być wykończony obrębem lub mankietem. Obręby zostały omówione w poprzednich rozdziałach. Mankiety mogą być doszywane lub krojone łącznie z rękawem. Mankiety pełnią funkcje: - wykańczającą dół rękawa - ekonomiczną np. przedłużenie rękawa - estetyczną, stanowią element ozdobny Rodzaje mankietów: 1. Mankiety doszywane. 2. Mankiety krojone łącznie z rękawem: 1. z wywinętym obrębem 2. ze stębnówką na zewnątrz

N otatk i - ilu stra c je :

14.1. Mankiety doszywane Mankiet doszywany to pasek materiału, którego: długość = obwód dołu rękawa + 2,0 cm na zeszycie, szerokość dowolna = 5,0 -s- 6,0 cm + 2,0 cm na przyszycie. Kolejność czynności: 1. Zeszyj mankiet na szer 1,0 cm. 2. Szew rozprasuj. 3. Złóż w połowie szerokości lewą stroną materiału do lewej i sprasuj. 4. Przyłóż mankiet do wewnętrznej strony zeszytego rękawa. 5. Przyszyj mankiet do rękawa na szer. 0,5 cm -*-1,0 cm. 6. Wykończ brzeg szwa zygzakiem lub overlockiem. 7. Przewiń mankiet do wierzchniej strony i sprasuj do góry rękawa - szew ukryty w środku.

A-A

B -B

C-C

3G

O

Rys. 80. Mankiet doszywany: a) zeszycie mankietu, b) przyszycie złożonego mankietu do rękawa, wykończenie brzegu szwa, c) przewinęty i uformowany mankiet.

14.2.1. Mankiet z wywiniętym obrębem. 1. Zeszyj rękaw z dodaniem na mankiet. 2. Wykończ brzegi zeszycia zygzakiem lub overlockiem. 3. Szew rozprasuj. 4. Podwiń mankiet do wewnątrz: lx na szer. 0,5 cm, 2x na szer. mankietu + 1,0 cm. 5. Przestębnuj obręb przy podwiniętej krawędzi. 6. Przewiń mankiet do wierzchniej strony i zaprasuj.

Rys. 81. Mankiet z wywiniętym obrębem: a) zeszycie rękawa z dodaniem na mankiet, b) założony i przeszyty obręb, c) przewinięty i uformowany mankiet.

1. Zeszyj rękaw z dodaniem na mankiet. 2. Wykończ brzegi zeszycia zyzgzakiem lub overlockiem. 3. Szew rozprasuj. 4. Podwiń do wewnątrz szerokość mankietu lx - 3,0 do 3,5 cm 5. Podwiń do wewnątrz szerokość mankietu 2x - j.w. 6. Przestębnuj drugie załamanie materiału na szer 0,5 cm. 7. Sprasuj odszyty mankiet w dół.

Rys. 82. Mankiet ze stębnówką na zewnątrz: a) zeszycie rękawa z dodaniem na mankiet, b) zawinięcie szerokości mankietu 2x i przestębnowanie krawędzi rękawa. c) opuszczony mankiet od strony wierzchniej.

15. Uszycie mankietów do rękawów długich. Mankiet składa się z części wierzchniej i spodniej. Część spodnia jest wzmocniona i usztywniona (rozdział IV). - Długość mankietu jest uzależniona od obwodu nadgarstka - on np. długość mankietu =

on

+ zapięcie + zeszycie

+ luz =

=

16,0 + 2 x 1,5

+ 2 x 0,5

+ 1,0 =

=

16,0 + 3,0

+ 1,0

+ 1,0 = 21,0 cm

- Szerokość mankietu (dowolna) = 4,0 - 7,0 cm. - Kształt krawędzi dolnej mankietu uzależniony jest od założenia modelowego, krawędź górna otwarta do zeszycia z rękawem. - W dolną krawędź mankietu można wszyć element ozdobny jak: falbanka, koronka, wypustka itp.

A-A

Rys. 83. Uszycie mankietu: a) mankiet z jednego kawałka materiału zeszyty i odwrócony, b) mankiet z dwóch kawałków materiału zeszyty i odwrócony, c) mankiet z wszytą falbanką.

16. Montaż rękawa z mankietem Rękaw długi ma wykonany rozporek i jest zeszyty. Mankiet uszyty - wewnątrz wzmocniony i usztywniony. Techniki wszycia mankietu 1. Wszycie metodą tradycyjną. 2. Wszycie maszyną 2x. 3. Wszycie konfekcyjne. 16.1. Wszycie mankietu metodą tradycyjną 1. Upnij w dole wierzchu rękawa zakładki skierowane do rozporka. 2. Przypnij mankiet wierzchni do prawej strony dołu rękawa, od krawędzi do krawędzi rozporka. 3. Przeszyj maszyną na szer. 0,5 - 0,7 cm. 4. Spodni brzeg mankietu z wkładem podwiń do stębnówki. 5. Podszyj ręcznie kryto.

Rys. 84. Wszycie mankietu metodą tradycyjną: a) oznaczanie zakładek, b) przyszycie mankietu wierzchniego, c) przypięcie brzegu mankietu spodniego.

1. Upnij w dole wierzchu rękawa zakładki skierowane do rozporka. 2. Przypnij mankiet spodni z wkładem do wewnętrznej strony dołu rękawa od krawędzi do krawędzi rozporka. 3. Przeszyj maszyną na szer. 0,7 cm. 4. Wierzchni brzeg mankietu podwiń na szer 0,5 i nałóż na przeszycie. 5. Przestębnuj brzegiem wzdłuż podwiniętej krawędzi mankietu. Sposób przyszycia mankietu może być również odwrotny: - przyszycie wierzchniego mankietu - podłożenie mankietu spodniego - stębnowanie po wierzchniej stronie mankietu

Rys. 85. Wszycie mankietu maszyną 2x: a) upięcie zakładek, b) przeszycie mankietu spodniego, c) przestębnowanie mankietu wierzchniego wzdłuż załamanej krawędzi.

1. Upnij zakładki w dole rękawa lub zmarszcz maszyną 2 razy. 2. Przypnij mankiet (wierzch ze spodem) do dołu rękawa od zewnętrznej strony - prawą stroną materiału do prawej, wysuń po 1,5 cm rękawa przy rozporku. 3. Nałóż pozostawione 1,5 cm rękawa na mankiet. 4. Przeszyj maszyną wszystko razem na szer. 0,5 - 0,7 cm. 5. Brzeg zeszycia wykończ zygzakiem lub overlockiem. 6. Opuść mankiet, odwróć założenia przy rozporku. 7. Zaprasuj szew do góry. 8. Zamocuj założenia przy rozporku.

a)

A Rys. 86. Wszycie mankietu konfekcyjnie: a) zmarszczenie dołu, b) przypięcie, przyszycie mankietu i wykończenie brzegu, c) mankiet po wszyciu od strony spodniej.

17. Wszycie rękawów Rękaw - uszyty i wyprasowany, oznaczony środek główki. - jeżeli ma być marszczony to główkę należy zmarszczyć - jeżeli ma być z zakładkami to zakładki na główce ułożyć i przeszyć maszyną. Bluzka - pacha wyrównana. Wpinanie rękawa Wszystkie czynności wykonuje się po stronie rękawa od wewnętrznej strony bluzki. 1. Środek główki rękawa przypnij na szew barkowy prawą stroną materiału do prawej. 2. Upinaj główkę rękawa od linii barku w jedną i drugą stronę do połowy głębokości pachy - lekko wdając główkę. 3. Sprawdzaj układaną główkę rękawa na dłoni, czy jest dobrze naddana (zmarszczona lub ułożona w zakładki) oraz czy równo opada. 4. Przypnij dalszą część rękawa do dolnej części pachy - równo, tak jak podkrój rękawa się układa. 5. Sprawdź całość upięcia. Fastrygowanie rękawa Fastryguj po upiętych szpilkach na szer. 1,0 - 1,5 cm. Wszywanie rękawa 1. Wykonaj szew zwykły obok fastrygi po stronie rękawa (lub po stronie pachy), roz­ pocznij od połowy głębokości pachy w dół - naokoło, powtórz przeszycie pachy na dole i zakończ szycie w połowie głębokości z drugiej strony pachy. 2. Brzegi zeszycia wykończ razem: a) ręcznie: - ściegiem dzierganym lub obrzucanym - ściegiem wpuszczanym, założyć strzępiące się brzegi do wewnątrz i podszyć kryto b) maszynowo - zygzakiem lub overlockiem c) lamówką z pliski skośnej.

Rys. 87. Wszycie rękawa: a) przypięcie środka główki na szew ramieniowy, b) upinanie główki, c) rękaw po wszyciu i wykończeniu od wewnątrz.

19. Oznaczanie dziurek i guzików Dziurki dzierga się, a guziki przyszywa na podwójnym materiale najczęściej wzmoc­ nionym i usztywnionym wkładką na. włóknitexem. W bluzkach damskich stosuje się: 1. Dziurki poziome. 2. Dziurki pionowe.

19.1. Dziurki poziome - wykonuje się w zapięciach z obłożeniem 1. Dziurki rozmieszczaj w następujących miejscach: - przy podkroju szyi - na wysokości gorsu - na linii talii Pozostałe dziurki rozmieszczaj w równych odstępach od siebie. 2 Początek dziurki oznacz 0,2 cm przed linią środka prawego przodu np. jeżeli środek przodu jest 2,0 cm od krawędzi bluzki to dziurka 1,8 cm. 3. Długość dziurki = średnica guzika. Guziki rozmieść tak samo jak dziurki i przyszyj na linii środka przodu (2,0 cm od kra­ wędzi bluzki) po wyprasowaniu końcowym.

19.2. Dziurki pionowe - wykonuje się na plisach i w zapięciach krytych. 1. Dziurki rozmieść jak wyżej w punkcie 1. 2. Dziurki oznacz pionowo na linii środka przodu. 3. Długość dziurki = średnica guzika. Guziki rozmieść na linii środka przodu w połowie długości dziurki (1,5 cm od kra­ wędzi bluzki). Przyszyj po wyprasowaniu końcowym.

b)

a)

Rys. 88. Rozmieszczenie dziurek poziomych: a) na prawym przodzie, b) oznaczenie miejsca przyszycia guzików na lewym przodzie.

a)

b)

Rys. 89. Rozmieszczenie dziurek pionowych: a) w zapięciu krytym ze stębnówką, b) w zapięciu krytym z fałdą.

V III. K A M IZ E L K A DAM SK A

Kamizelka to ubiór bez rękawów występujący jako część składowa kompletu odzieży. Zakłada się ją na bluzkę lub suknię, może również tworzyć całość ze spódnicą lub spodniami. Kamizelka damska jest zapożyczeniem z ubioru i mody męskiej oraz ludowego serdaczka. Do garderoby damskiej weszła w końcu XIX wieku. Konstrukcja kamizelki oparta jest na konstrukcji bluzki. Pełni funkcję dekoracyjną i ocieplającą. Rozwiązania modelowe mogą być różnorodne jak również stosowane materiały. Na wybór modelu ma wpływ: - typ sylwetki - rodzaj materiału - aktualna moda

1. Czynności wstępne: - sprawdzenie wykrojów - oznaczenie linii - zastosowanie techniki małych wklejek na obłożeniach przodu oraz obsadzeniach dekoltów i pach. 2. Przody: - odszycie zaszewek i sprasowanie. 3. Plecy: - zeszycie środkiem i rozprasowanie szwa - zeszycie zaszewek dopasowujących i barkowych oraz sprasowanie 4. Montaż: - zeszycie linii barków i rozprasowanie szwów - wykończenie dekoltu i krawędzi przodu - wykończenie pach - zeszycie linii boków i rozprasowanie szwów - wykończemie dołu i rozporka w tyle - wykończenie zapięcia (dziurki i guziki) - prasowanie gotowej kamizelki.

YIII.2. Technika wykończenia dekoltu i pach (Zeszyte linie barku, odwrócone obłożenia do strony wierzchniej) 1. Złóż po linii środka tyłu, przyłóż środek przodu na środek przodu i wyrównaj podkrój szyi i pach. 2. Nałóż na materiał i dokładnie odrysuj kształt podkroju szyi i pach. 3. Odmierz równą szerokość obsadzeń; 3,0

4,0 cm.

4. Wykrój obsadzenia, zastosuj technikę małych wklejek (rozdział IV pkt. 1). 5. Nałóż obsadzenia dekoltu i pach prawą stroną materiału do prawej. 6. Przyszyj maszyną na szer. 0,5 cm. 7. Przestębnuj obsadzenia dekoltu i pach do szwa (obok przyszycia) na szer. 0,1 cm. 8. Zeszyj boki. 9. Odwróć obsadzenia do wewnątrz i sprasuj. 10. Wykończ brzegi obsadzeń zygzakiem lub overlockiem. 11. Zamocuj obsadzenia na szwach.

Rys. 95. Wykończenie dekoltu i pach: a) przyszycie obsadzeń dekoltu i pach, b) wykończona pacha od strony spodniej.

1. Rysunek modelu.

Rys. 96. Kamizelka damska. 2. Opis modelu

3. Rodzaj materiału

4. Szerokość materiału

IX. SU K N IE

Suknia jest jednolitym, jednoczęściowym ubiorem okrywającym górną i dolną część ciała. Suknia podkreśla sylwetkę kobiecą. Ubiór ten był noszony już we wczesnym średniowieczu. Forma konstrukcyjna jest połączeniem w talii bluzki i spódnicy. Wykorzystać można wszystkie rozwiązania konstrukcyjne, modelowe i technologiczne, jakie stosowane są w bluzkach i spódnicach. Podstawowe rodzaje sukien: - szmizjerka, - tunika, - lejba, - chłopka, - princessa. Suknia może być: całodzienna, sportowa, wizytowa, balowa, letnia, zimowa itp. Nazwa sukni może wynikać od rodzaju konstrukcji lub modelowania np.: - suknia z wszytymi rękawami, - suknia kimonowa, - suknia raglanowa. Na wybór modelu sukni wpływają następujące czynniki: 1. typ sylwetki i wiek kobiety, 2. przeznaczenie i pora roku, 3. rodzaj materiału i dodatków, 4. aktualne tendencje w modzie.

IX.l. Kolejność czynności szycia sukni 1. Czynności wstępne 1. Sprawdzenie wykrojów 2. Oznaczenie linii t 3. Technika małych wklejek. 2. Szycie przodu. 3. Szycie tyłu. 4. Uszycie kołnierza 5. Uszycie rękawów. 6. Montaż 1. Połączenie przodu z tyłem na linii barków i boków 2. Wykonanie zapięcia 3*.

W y k o ń c z e n ie p o d k r o j u s z y i o b s a d z e n ie m lu b w s z y c ie k o łn i e r z a

4*.

P o ł ą c z e n ie g ó r y i d o łu s u k n i w t a l i i

5. Wszycie rękawów 6*.

W y k o ń c z e n ie d o łu z o tw a r t y m r o z p o r k ie m

7. Prasowanie wyrobu gotowego

* - opisane techniki szycia

IX.2. Opis szycia wybranych elementów sukni. Montaż - punkty 3, 4, 6. 3. Wykończenie podkroju szyi 3.1. Wykończenie obsadzeniem (Przygotowane obsadzenie dekoltu jak do kamizelki, patrz str. 174) 1. Przyłóż obsadzenie prawą stroną materiału do wierzchniej strony sukni. 2. Przyszyj maszyną na szer. 0,5 cm. 3. Przestębnuj obsadzenie dekoltu do szwa 0,1 cm obok przyszycia obsadzenia. 4. Odwróć obsadzenie do wewnątrz i sprasuj. 5. Wykończ brzegi obsadzenia zygzakiem lub overlockiem. 6. Zamocuj obsadzenia na szwach barkowych.

a)

io

w

Rys. 97. Wykończenie podkroju szyi obsadzeniem: a) wykrojone obsadzenie w całości wzmocnione wkładem klejowym, b) przyszycie obsadzenia do dekoltu.

3.2. Wszycie kołnierza z obsadzeniem 1. Przypnij krawędzie kołnierza do linii środka przodu, a środek kołnierza na linię środka tyłu, spodnią częścią kołnierza do strony wierzchniej sukni. 2. Nałóż obsadzenie prawą stroną do wierzchniej strony kołnierza i przyfastryguj. 3. Przyszyj na szer. 0,5 cm. 4. Przewiń obsadzenie do wewnętrznej strony sukni. 5. Przystębnuj obsadzenie do szwa na szer. 0,1 - 0,2 cm. 6. Wykończ drugi brzeg obsadzenia zygzakiem lub overlockiem. 7. Obsadzenie zamocuj do szwów barkowych.

A-A

Rys. 98. Wszycie kołnierza z obsadzeniem do podkroju szyi: a) nałożenie obsadzenia na kołnierz, b) obsadzenie przewinięte do wewnątrz i przystębnowane do szwa.

4. Łączenie sukni w talii - Połączenie sukni w talii to zeszycie góry (bluzki) z dołem (spódnicą) prawą stroną materiału do prawej. - Na zeszycie w talii dodaje się: - do dołu bluzki - do góry spódnicy

2,0 - 3,0 cm 1,0 cm

Montaż góry z dołem. 1. Nałóż środek tyłu bluzki na środek tyłu spódnicy, a środek przodu bluzki na środek przodu spódnicy. 2. Szwy boczne bluzki połącz ze szwami bocznymi spódnicy. 3. Przeszyj maszyną w talii dookoła. 4. Wykończ szew w talii w zależności od grubości materiału. - razem góra i dół - osobno góra i dół - szew bluzki zawiń do stębnówki spódnicy i podszyj ręcznie - kryto.

Rys. 99. Łączenie sukni w pasie: a) połączenie bluzki ze spódnicą, b) wykończenie szwa w materiale grubym, c) wykończenie szwa w materiale cienkim.

6. Rozporek otwarty (pęknięcie) Obsadzenie rozporka to szerokość szwa wzmocniona wkładem klejowym. Długość rozporka dowolna, uzależniona od długości sukni i aktualnej mody. Rozporek otwarty może mieć również zastosowanie w innych miejscach i częściach ubioru np. w dole spódnicy, kamizelki, bluzki, przy nogawkach spodni itp. Kolejność czynności: 1. Podwiń obręb dołu i zaprasuj. 2. Zaprasuj całą długość rozporka. 3. Zamocuj górę rozporka rygielkiem. 4. Podszyj ręcznie obręb dołu. 5. Podszyj ręcznie obsadzenia rozporka do obrębu.

Rys. 100. Rozporek otwarty (pęknięcie). Strona wewnętrzna rozporka z zamocowaniem.

Opis obróbki technologicznej I. Czynności wstępne: 1. Sprawdzić wykroje wg szablonów (lub form) pod względem jakości i ilości. 2. Oznaczyć linie: - środka przodu i tyłu, - zaszewek gorsowych, dopasowujących, barkowych i łokciowych, - talii, dołu itp. 3. Zastosować technikę małych wklejek (rozdział IV pkt. 1) - obsadzenie podkroju szyi, - obsadzenie rozporka w tyle. II. Szycie przodu: 1. Zeszyć zaszewki gorsowe i dopasowujące. 2. Sprasować zaszewki. III. Szycie tyłu: 1. Zeszyć środek tyłu wg oznaczenia od zamka do rozporka. 2. Wykończyć brzegi zeszycia. 3. Rozprasować szew. 4. Zeszyć zaszewki barkowe i dopasowujące. 5. Sprasować zaszewki. IV. Uszycie rękawów: 1. Zeszyć zaszewki łokciowe i sprasować. 2. Zeszyć rękawy, szwy rozprasować. 3. Wykończyć szwy i dół rękawów zygzakiem lub overlockiem. 4. Założyć obręb wg oznaczenia, podszyć kryto. 5. Wyprasować rękawy. V. Montaż: 1. Zeszyć linie barków. 2. Wykończyć brzegi zeszycia.

3. Rozprasować szwy barkowe. 4. Doszyć obsadzenie do podkroju szyi prawą stroną materiału do prawej. 5. Przyszyć obsadzenie szyi do szwa na szer. 0,1 cm. 6. Wszyć zamek na środku tyłu jednostronnie - asymetrycznie (rozdział V, pkt. 7). 7. Zeszyć linie boków. 8. Wykończyć brzegi zeszycia i brzeg dołu. 9. Rozprasować szwy boczne. 10. Założyć obręb w dole sukni (rozdział V pkt. 10). 11. Wykonać rozporek otwarty (pęknięcie w dole szwa środka tyłu (rozdział IX, pkt 2.6). 12. Wpiąć i wfastrygować rękawy (rozdział VII, pkt. 17). 13. Wszyć rękawy maszyną. 14. Wykończyć brzegi szycia - pachy i rękawa razem. 15. Wyprasować uszytą suknię. N otatk i:

X. Ż A K IE T Y

Ż a k ie t j e s t u b io r e m d a m s k im w i e r z c h n im , k t ó r y o k r y w a g ó r n ą c z ę ś ć c i a ł a , z a w s z e z r ę k a w a m i i z a p i ę t y z p r z o d u . S w o im w y g l ą d e m p r z y p o m in a m a r y n a r k ę m ę s k ą .

Ż a k ie t s k o m p l e t o w a n y z e s p ó d n i c ą z t e g o s a m e g o m a t e r ia łu n o s i n a z w ę z e s p o d n ia m i z t e g o s a m e g o m a t e r ia łu -

spodnium.

kostium,

a

M o ż n a g o r ó w n i e ż n o s i ć n a s u k n ię .

Ż a k ie t i s p ó d n i c a j a k o u b ió r d w u c z ę ś c i o w y z c i e n k i e g o m a t e r ia łu , w m a ły m s t o p n iu u s z ty w n io n y n o s i n a z w ę -

garsonka.

Ż a k ie t w o d z i e ż y d a m s k ie j j e s t w y r a z e m w p ł y w ó w i z a p o ż y c z e n i e m z m o d y m ę s k ie j z X I X w ie k u .

*

O p r a c o w a n ie

p r z y k ła d o w y c h

te c h n ic z n o - t e c h n o lo g ic z n e j .

ż a k ie tó w

n a w ią z u j e

do

d o k u m e n ta c ji

X .l. Kolejność czynności szycia żakietu I. C z y n n o ś c i w s t ę p n e :

1. Sprawdzić wykroje. 2 . O z n a c z y ć lin ie : b a r k ó w , b o k ó w , c i ę ć , z a s z e w e k , ś r o d k a t y łu i p r z o d u , t a l i i , k i e s z e ­ n i, r ę k a w a . II. O b r ó b k a k l e j o w a : ( r o z d z i a ł I V ) 1. Z a s t o s o w a ć t e c h n i k ę w i e l k o p o w i e r z c h n i o w e g o w k ła d u k o n s t r u k c y j n e g o . 2 . Z a s t o s o w a ć t e c h n i k ę m a ł y c h w k le j e k . I I I . T y ł: 1 . Z e s z y ć z a s z e w k i. 2. S p r a so w a ć z a s z e w k i d o p a ch . 3 . Z e s z y ć n a lin i i ś r o d k a t y łu . 4. Z e s z y ć c ię c ia m o d e lo w e . 5. R o z p r a s o w a ć s z w y .

*6. Wykonać rozporek. IV . P rzo d y : 1. Z e s z y ć z a s z e w k i g o r s o w e lu b c i ę c i a m o d e l o w e .

*2. Wykonać kieszenie. 3. D o s z y ć o b s a d z e n ia d o k r a w ę d z i p r z o d u . 4 . U f o r m o w a ć i z a fa s tr y g o w a ć w y ło g i z o b ło ż e n ia m i. 5. W y p ra so w a ć p r z o d y i w y ło g i. V. R ękaw y:

*1. Wykonać rozporek w szwie łokciowym. 2 . Z e s z y ć r ę k a w w i e r z c h n i z e s p o d n im . 3. R o z p r a so w a ć sz w y .

*4. Założyć obręb w dole. 5.

W yp rasow ać ręk aw .

V I . K o łn i e r z : 1. Z e s z y ć k o ł n i e r z w i e r z c h n i z e s p o d n im . 2. O d w r ó c ić i z a fa s t r y g o w a ć k r a w ę d ź . 3. W y p r a so w a ć k o łn ie r z . V II. P o d sz e w k a : 1. Z e s z y ć z a s z e w k i w t y l e i w p r z o d z ie . 2 . Z e s z y ć t y ły .

3 . Z e s z y ć lin ie b o k ó w .

4.

S p r a w d z ić z r o z ł o ż o n y m ż a k i e t e m .

5.

Zeszyć

lin ie b a r k ó w .

6. U szy ć rękaw y. 7. W sz y ć r ę k a w y d o p o d k ro ju p a ch y . V I I I . M o n t a ż p r z o d u z t y łe m : 1. Z e s z y ć l i n i e b o k ó w . 2. R o zp ra so w a ć szw y. 3. Z a ło ż y ć o b r ę b na d o le .

4.

Z ap rasow ać obręb.

5. S p r a w d z ić z r o z ło ż o n ą p o d s z e w k ą . IX .

M o n ta ż c a ło ś c i:

1. Z e s z y ć l i n i e b a r k ó w w m a t e r ia le w i e r z c h n im . 2 . D o s z y ć o b s a d z e n i e s z y i t y łu d o o b ł o ż e ń p r z o d u n a lin ii b a r k ó w . 3. W sz y ć k o łn ie r z r a zem

z o b ło ż e n ia m i i o b s a d z e n ie m , w

s z w i e n a ś r o d k u t y łu -

w ie s z a k . 4 . S z e w p o n a c i n a ć n a c a łe j d ł u g o ś c i p o d k r o j u s z y i. 5. O d w r ó c ić i z a fa s t r y g o w a ć . 6. S p r a so w a ć w s z y c ie k o łn ie r z a . 7. W s z y ć r ę k a w y d o ż a k ie tu . 8. P r z y m o c o w a ć p o d u s z k i n a s z w a c h b a r k o w y c h . 9. D o s z y ć p o d s z e w k ę d o o b ło ż e ń d o o k o ła . 10. D o s z y ć p o d s z e w k ę d o ob ręb u r ę k a w ó w . 1 1 . Z a m o c o w a ć o b r ę b n a s z w i e ł o k c i o w y m i p r z e d n im . 12. D o s z y ć

m a szy n ą p o d sz e w k ę

do

d o łu

ż a k ie tu

od

w e w n ą tr z

z

p o z o s ta w ie n ie m

m ie j s c a n a ś r o d k u t y łu n a o d w r ó c e n i e . 13. O d w r ó c ić p o d s z e w k ę , z a m o c o w a ć n a s z w a c h . 14. W y k o ń c z y ć o tw ó r (p o o d w r ó c e n iu p o d s z e w k i) - r ę c z n ie . 1 5 . O z n a c z y ć i w y k o n a ć d z iu r k i d z i e r g a n e - o d z i e ż o w e ( r o z d z i a ł I, p k t. 2 ) . 16. W y p r a so w a ć ż a k ie t i w y g ła d z ić p o d s z e w k ę . 1 7 . P r z y s z y ć g u z ik i.

*

wybrane techniki szycia

X.2. Techniki wykonania wybranych węzłów technologicznych III.4. Rozporek w tyle żakietu Ś r o d e k t y łu i ś r o d e k p o d s z e w k i z e s z y t e d o o z n a c z o n e j d ł u g o ś c i r o z p o r k a . 1. O b s a d z e n ia r o z p o r k a w z m o c n i j w k ł a d e m k le j o w y m . 2. Z a łó ż o b r ę b d o łu i z a p r a su j. 3 . O b s a d z e n ie w i e r z c h n i e j c z ę ś c i r o z p o r k a z a ł ó ż i z a p r a s u j w z d ł u ż lin ii z e s z y c i a . 4 . O b s a d z e n ie s p o d n ie j c z ę ś c i r o z p o r k a z a ł ó ż n a s z e r . 4 , 0 c m i z a p r a s u j. 5. Z a m o c u j p r z e s z y c i e m p o z i o m y m ( l e k k o s k o ś n y m ) g ó r ę r o z p o r k a . 6 . N a tn ij p o d s z e w k ę u g ó r y r o z p o r k a . 7. P r z y sz y j p o d s z e w k ę d o o k o ła o b s a d z e n ia r o z p o r k a . 8. P o d s z e w k ę n a d o le p r z y sz y j d o o b r ę b u , z a m o c u j i w y k o ń c z .

spodnia część rozporka

wierzchnia część rozporka

b)

C-C

Rys. 105. Rozporek w tyle żakietu: a) wzmocnienie obsadzeń wkładem klejowym, b) założenie obsadzeń i zamocowanie poziomo góry rozporka, c) przyszycie podszewki dookoła obsadzeń rozporka, d) rozporek od strony wierzchniej.

IV.2. Kieszeń w żakiecie 2.1. Kieszeń nakładana wykończona podszewką 1. O b r ę b w g ó r z e k i e s z e n i w z m o c n i j m a łą w k le j k ą . 2. D o szy j

do brzegu

obrębu

p o d s z e w k ę k ie sz e n i,

p r z y ł ó ż p r a w ą s t r o n ę m a t e r ia łu

do

p raw ej p o d s z e w k i. 3. S z e w sp rasu j n a p o d s z e w k ę . 4 . Z a ła m k r a w ę d ź g ó r n ą k i e s z e n i . 5. O d s z y j k i e s z e ń d o o k o ł a w g p r z y m ia r u o d s t r o n y p o d s z e w k i . 6 . W y r ó w n a j i p o n a c in a j s z e w , w y k o n a j o t w ó r w o b r ę b i e p r z y p o d s z e w c e . 7. O d w r ó ć k ie s z e ń p r z e z w y k o n a n y o tw ó r . 8. U fo rm u j i z a fa str y g u j k r a w ę d z ie k ie s z e n i. 9. Z a szy j r ę c z n ie o tw ó r . 10. S p rasu j k ie s z e ń . 11. N a łó ż k ie s z e ń n a o z n a c z o n e m ie js c e p r z y s z y c ia . 1 2 . P r z y s z y j r ę c z n i e k r y t o lu b n a s t ę b n u j m a s z y n ą n a s z e r . 0 ,5

-

1 ,0

cm

od k raw ęd zi

k ie sz e n i.

A -A

Rys. 106. Kieszeń nakładana z podszewką: a) wzmocnienie obrębu wklejką, b) odszycie kieszeni wg przymiaru, c) naszycie kieszeni.

2.2. Kieszeń z listewką 1. W y k r ó j l i s t e w k ę z m a t e r ia ł u , o d le w e j s t r o n y w z m o c n ij w k ł a d e m k l e j o w y m . 2 . Z ł ó ż w p o ł o w i e s z e r o k o ś c i p r a w ą s t r o n ą m a t e r ia łu d o ś r o d k a . 3. Z e s z y j b o c z n e k r a w ę d z ie lis te w k i. 4 . O d w r ó ć l i s t e w k ę i s p r a s u j. 5. P r z y ł ó ż l i s t e w k ę s t r o n ą w i e r z c h n i ą d o o z n a c z o n e j lin ii k i e s z e n i o d d o łu . 6 . P r z y s z y j m a s z y n ą l i s t e w k ę n a s z e r . 0 ,7 c m . 7. N a łó ż

na

lis te w k ę

część

w orka

k ie s z e n io w e g o

i p rzy szy j

d ru gi raz

po

tej

sa m e j

stę b n ó w c e . 8 . D r u g ą c z ę ś ć w o r k a k i e s z e n i o w e g o p r z y s z y j n a d l in i ą k i e s z e n i n a s z e r . 0 , 7 c m . 9 . P r z e t n ij o t w ó r k i e s z e n i o w y m i ę d z y s t ę b n ó w k a m i j a k n iż e j :

1 0 . P r z e w iń w o r k i k i e s z e n i o w e d o ś r o d k a . 11. Z eszy j w o r e k k ie s z e n io w y d o o k o ła . 1 2 . Z a m o c u j k r a w ę d z i e l i s t e w k i r ę c z n i e lu b m a s z y n o w o .

Rys. 107. Kieszeń z listewką: a) przyłożenie i przyszycie patki i worków kieszeniowych, b) kieszeń po przewinięciu, zeszycie worka i przestębnowanie krawędzi listewki.

2.3. Kieszeń z klapką I.

W y k o n a n ie k la p k i 1. W y k r ó j k l a p k ę z m a t e r ia ł u - w i e r z c h i s p ó d 2 . L e w ą s t r o n ę k la p k i w z m o c n i j w k ła d e m k l e j o w y m . 3 . Z ł ó ż c z ę ś ć w i e r z c h n i ą i s p o d n i ą p r a w y m i s t r o n a m i d o s ie b i e . 4 . O d s z y j w g p r z y m ia r u . 5. O d w r ó ć , z a fa str y g u j k r a w ę d ź . 6. S p ra su j k la p k ę .

K la p k a m o ż e b y ć z a s a d n i c z y m e l e m e n t e m o z d o b n y m , n a s z y t y m w d o w o l n y m m ie j s c u n a o d z i e ż y . S t r z ę p i ą c e s i ę b r z e g i n a l e ż y w y k o ń c z y ć z y g z a k i e m lu b o v e r l o c k i e m . K la p k i m o g ą b y ć : - im i t a c j ą k i e s z e n i , - w y k o ń c z e n ie m k ie s z e n i n a k ła d a n y c h , - w y k o ń c z e n i e m k i e s z e n i c ię t y c h .

II.

S z y c i e k i e s z e n i c ię t e j z k la p k ą 1. P r z y ł ó ż k l a p k ę s t r o n ą w i e r z c h n i ą d o o z n a c z o n e j l in ii k i e s z e n i o d g ó r y . 2. P r z y sz y j m a s z y n ą n a s z e r . 0 ,7 cm . 3 . P r z y ł ó ż l i s t e w k ę z m a t e r ia łu w i e r z c h n i e g o d o o z n a c z o n e j k i e s z e n i o d d o ł u . 4 . P r z y sz y j m a s z y n ą n a s z e r . 0 ,7 cm . 5 . P r z e t n ij o t w ó r k i e s z e n i o w y m i ę d z y s t ę b n ó w k a m i j a k n iż e j :

6 . R o z p r a su j s z e w , p r z e w iń lis t e w k ę i u fo r m u j w y p u s tk ę . 7 . P r z e s z y j w y p u s t k ę w z d ł u ż o t w o r u k i e s z e n i o w e g o o d w e w n ą t r z lu b o d z e w n ą t r z w r o z p r a so w a n y m s z w ie . 8. D o s z y j d o b r z e g u lis te w k i w o r e k k ie s z e n io w y . 9. N aszyj

p r o sto k ą t

m a t e r ia łu

w ie r z c h n ie g o

na

p r z e c iw le g ły m

brzegu

w orka

k ie s z e n io w e g o . 1 0 . N a ł ó ż w o r e k z m a t e r ia ł e m n a o t w ó r k i e s z e n i . 11. P r z y sz y j w o r e k k ie s z e n io w y o d w e w n ą tr z z a m o c o w u ją c k la p k ę i k o ń c e o tw o r u . 12. Z eszy j b o k i w o r k a k ie s z e n io w e g o .

Rys. 108. Kieszeń z klapką: a) zeszycie klapki wierzchniej ze spodnią, b) klapka po odwróceniu, c) przyszycie klapki i listewki do oznaczonej kieszeni oraz przyszycie worka kieszeniowego, d) uformowanie wypustki i przestębnowanie w szwie, naszycie prostokąta materiału na worek, e) zamocowanie końców otworu kieszeniowego i zeszycie boków worka, f) kieszeń po uszyciu.

1. O b s a d z e n ie r o z p o r k a i o b r ę b w c z ę ś c i a c h r ę k a w a w z m o c n i j w k ła d e m k le j o w y m . 2 . W s p o d n ie j c z ę ś c i r ę k a w a z a ł ó ż o b s a d z e n i e n a s z e r . 3 ,5 c m . 3 . W w i e r z c h n i e j c z ę ś c i o d s z y j n a r o ż n ik p o p r z e k ą t n e j o b r ę b u . 4 . Z e sz y j n a r o ż n ik i r o z p r a su j. 5. O d w r ó ć n a r o ż n i k d o w e w n ą t r z r ę k a w a i s p r a s u j. 6 . N a ł ó ż c z ę ś c i r ę k a w a n a s i e b i e i z e s z y j , o d g ó r y p o lin ii ł o k c i a i w z d ł u ż o b s a d z e n ia rozporka. N a s tę p n ie : 7 . Z e s z y j r ę k a w p o l in i i p r z e d n i e j . 8. Z a ł ó ż o b r ę b d o o k o ł a . 9. D o sz j ręk a w z p o d s z e w k i d o o b ręb u ręk a w a .

Rys. 109. Rozporek w szwie łokciowym: a) wkład klejowy w obsadzeniu rozporka i w obrębie, b) odszycie narożnika i założenie obsadzenia, c) zeszycie linii łokcia i obsadzenia rozporka, d) rozporek po odszyciu od zewnątrz.

V.4. Obręb w dole rękawa Rękaw w żakiecie: - 2-częsciowy: część wierzchnia i spodnia - wewnątrz wykończony podszewką Kolejność czynności: 1. Obręb w części wierzchniej i spodniej wzmocnij wkładem klejowym. 2. Zeszyj szew łokciowy i przedni. 3. Szwy rozprasuj. 4. Załóż szerokość obrębu do wewnątrz dookoła rękawa. 5. Sprasuj obręb. 6. Doszyj podszewkę prawą stroną do prawej strony materiału. 7. Zamocuj obręb na szwach rękawa.

a)

Rys. 110. Obręb w dole rękawa: a) wzmocnienie obrębów wkładem klejowym, b) doszycie podszewki do brzegu obrębu, c) rękaw po uszyciu od wewnątrz.

X.3. Szycie żakietów X .3.1. Ż ak iet d am sk i bez k ołn ierza 1 Rysunek modelu.

Rys. 111. Żakiet bez kołnierza. 2. Dane ogólne Żakiet na podszewce bez kołnierza, lekko dopasowany zaszewkami pionowymi, zapinany w talii na jeden guzik. Górna linia krawędzi przodu w kształcie litery V, dołem zaokrąglona. W dolnej części przodów duże nakładane kieszenie, również zaokrąglone. W górze lewego przodu jedna mała kieszonka o tym samym kształcie. Rękawy proste - dwuczęściowe. Wewnątrz żakiet wzmocniony wkładem klejowym. 3. Dane o materiale: - nazwa

.....

- rodzaj włókna - szerokość .....

d łu g o ś ć ż a k ie tu d łu g o ś ć ręk a w a razem ...

+

10 %

...

R A Z E M ...

5.

W y k a z m a te r ia łó w z a s a d n ic z y c h i d o d a tk ó w

- P od aj p la n o w a n y c z a s w y k o n a n ia

- P o d a j z r e a liz o w a n y c z a s w y k o n a n ia

- U w a g i:

O cen a za pracę

6 . O p is o b r ó b k i t e c h n o l o g i c z n e j

D a t a , n r le k c ji, c z a s w y k o n a n ia

I. Czynności wstępne: 1. Sprawdzić i wyrównać wykroje. 2. Nanieść oznaczenia i znaki spotkań. II. Obróbka klejowa 1. Przody wzmocnić wkładem klejowym na całej powierzchni - wkład klejowy laminująco - nośny. 2. Techniką małych wklejek wzmocnić: - obsadzenia przodu i szyi w tyle - obręby kieszeni - obręby w częściach rękawów. III. Kieszenie nakładane: 1. Wykonać wg szczegółowego opisu na str. 204. IV. Rękawy: 1. Zeszyć części rękawów 2. Rozprasować szwy 3. Założyć obręb do środka i zaprasować. V. Tył: 1. Zeszyć zaszewki barkowe i dopasowujące 2. Sprasować zaszewki. VI. Przody: 1. Zeszyć zaszewki dopasowujące 2. Sprasować zaszewki. 3. Naszyć kieszenie wg oznaczenia. VII. Podszewka: 1. Zeszyć zaszewki w tyle i przodzie 2. Zeszyć linie barków i boków 3. Szwy rozprasować 4. Zeszyć części rękawów 5. Szwy rozprasować

6.

W szy ć r ę k a w y d o p o d k ro ju p a ch y

V II. M o n ta ż c a ło ś c i: 1. Z e s z y ć l i n i e b a r k ó w i b o k ó w ż a k ie t u 2. R o z p r a s o w a ć s z w y 3. D o p a s o w a ć o b s a d z e n ia p r z o d u i s z y i w ty le 4 . Z e s z y ć o b s a d z e n i a p r z o d u z o b s a d z e n i e m s z y i t y ł u n a lin ii barków 5. S z w y r o z p r a s o w a ć 6. D o s z y ć o b s a d z e n ia d o k r a w ę d z i p r z o d u d o o k o ła

7.

O d w r ó c ić , z a f a s t r y g o w a ć b r z e g

8. Z a ł o ż y ć o b r ę b w d o l e ż a k i e t u w g o z n a c z e n i a 9. S p r a s o w a ć k r a w ę d ź p r z o d u i o b r ę b w d o l e 10. W s z y ć r ę k a w y d o ż a k ie tu 11. P r z y m o c o w a ć p o d u s z k i n a sz w a c h b a r k o w y c h 12 . D o s z y ć p o d s z e w k ę m a s z y n ą d o o b s a d z e n i a d o o k o ł a 13 . D o s z y ć p o d s z e w k ę d o o b r ę b u r ę k a w ó w 1 4 . Z a m o c o w a ć o b r ę b n a s z w i e ł o k c i o w y m i p r z e d n im 15. D o s z y ć p o d s z e w k ę d o d o łu ż a k ie tu 16. Z a m o c o w a ć na sz w a c h

17.

W y k o ń c z y ć o t w ó r w d o le p o d o s z y c iu i o d w r ó c e n iu p od szew k i

1 8 . O z n a c z y ć i w y k o n a ć d z iu r k ę

19.

P o d p r a s o w a ć p o d s z e w k ę i w y g ła d z ić w ie r z c h ż a k ie tu

2 0 . P r z y s z y ć g u z ik R azem :

N otatki:

1. Rysunek modelu.

Rys. 112. Żakiet z kołnierzem i boczkami. 2. Dane ogólne Żakiet dopasowany cięciami bocznymi i środkiem tyłu oraz pionowymi zaszewka­ mi gorsowymi. Zapięcie w przodzie na 3 guziki. Na środku tyłu w szwie u dołu roz­ porek. W przodach wykładane wyłogi i kołnierz. Kieszenie cięte z listewką. W górze lewego przodu kieszeń cięta z listewką (piersiówka). Rękawy dwuczęściowe z roz­ porkiem na szwie łokciowym. Na rozporku znajdują się 3 guziki. Żakiet wzmocniony i usztywniony wkładem klejowym i wykończony podszewką. 3. Dane o materiale: - nazwa

.....

- rodzaj włókna - szerokość .....

4. Teoretyczna norma zużycia materiału przy szerokości długość żakietu

...................

długość rękawa

................... razem ................... + 10% ......................

RAZEM ...................

5. Wykaz części składowych z materiału zasadniczego

- Podaj planowany czas wykonania - Podaj zrealizowany czas wykonania - Uwagi:

Ocena za pracę

6. Opis obróbki technologicznej

Data, nr lekcji, czas wykonania

I. C z y n n o ś c i w s t ę p n e : 1. S p r a w d z ić w y k r o j e 2 . O z n a c z y ć lin ie i k ie s z e ń g ó r n ą . II. O b r ó b k a k le jo w a . 1. Z a s t o s o w a ć t e c h n i k ę k l e j e n i a w i e l k o p o w i e r z c h n i o w e g o 2 . Z a s t o s o w a ć t e c h n i k ę m a ły c h w k l e j e k d o w z m o c n ie n i a : - o b s a d z e n ia p r z o d ó w i s z y i w ty le - k o łn ie r z a w ie r z c h n ie g o i s p o d n ie g o - lis t e w e k k ie s z e n i - ob sad zeń ro zp o rk ó w i ob ręb ów w rękaw ach. I I I . T y ł: 1. Z e s z y ć ś r o d e k t y ł u d o r o z p o r k a 2. Z a p ra so w a ć r o z p o r e k . IV . P rzo d y : 1. Z e s z y ć z a s z e w k i g o r s o w e 2. D o s z y ć b o c z k i 3. S zw y ro zp ra so w a ć 4. W y k o n a ć k ie s z e n ie z lis te w k ą w g s z c z e g ó ło w e g o o p i s u n a s tr 2 0 5 5. W y k o n a ć k ie s z e ń g ó r n ą w g o p is j .w . 6. D o s z y ć o b s a d z e n ie d o k r a w ę d z i p rzo d u 7 . Z a fa s tr y g o w a ć u f o r m o w a n e w y ło g i z o b ło ż e n ia m i 8. W y p r a so w a ć p r z o d y i w y ło g i. V. R ękaw y: W y k o n a ć w g s z c z e g ó ł o w e g o o p i s u n a str 2 0 8 . V I . K o łn i e r z : W y k o n a ć w g s z c z e g ó ł o w e g o o p i s u n a str 1 2 6 . V II. P o d s z e w k a 1. Z e s z y ć ś r o d e k t y ł u d o r o z p o r k a

2. B o c z k i d o s z y ć d o p r z o d ó w i ty łó w 3. Z e s z y ć z a s z e w k ę g o r s o w ą w p r z o d a c h 4 . S p r a w d z ić z r o z ł o ż o n y m ż a k i e t e m 5. Z e s z y ć lin ie b a r k ó w i b o k ó w 6. U s z y ć r ę k a w y 7. W sz y ć r ę k a w y d o p o d k ro ju p a ch . V III. M o n ta ż p r z o d u z ty łe m 1. Z e s z y ć l i n i e b o k ó w 2. R o z p r a so w a ć s z w y 3. Z a ło ż y ć o b ręb n a d o le 4. Z a p ra so w a ć obręb 5 . S p r a w d z ić p o d s z e w k ę w r o z ł o ż e n i u . IX .

M o n ta ż c a ło ś c i:

W y k o n a ć w g s z c z e g ó ł o w e g o o p is u n a s tr 2 0 1 .

N otatki:

1. R y s u n e k m o d e l u .

Rys. 113. Żakiet z kołnierzem i cięciami pionowymi. 2. D a n e o g ó ln e Ż a k ie t d o p a s o w a n y c i ę c i a m i p i o n o w y m i o d l in ii b a r k u z p r z o d u i t y łu , z a p in a n y n a 2 g u z ik i. W R ękaw y

przodach

d w u c z ę ś c io w e .

w y k ł a d a n e w y ł o g i i k o ł n i e r z . K i e s z e n i e c i ę t e z k la p k ą . Ż a k ie t

w z m o c n io n y

w k ła d e m

k le jo w y m

i

w yk ończon y

p od szew k ą.

3 . D a n e o m a t e r ia le : --------------------------------------------------------

- nazw a

..........................................................................................

- ro d zaj w łó k n a - s p lo t

.......

- s z e r o k o ś ć .......

1. Rysunek modelu.

Rys. 113. Żakiet z kołnierzem i cięciami pionowymi. 2. Dane ogólne Żakiet dopasowany cięciami pionowymi od linii barku z przodu i tyłu, zapinany na 2 guziki. W przodach wykładane wyłogi i kołnierz. Kieszenie cięte z klapką. Rękawy dwuczęściowe. Żakiet wzmocniony wkładem klejowym i wykończony podszewką. 3. Dane o materiale: --------------------------------------

- nazwa

..............................................................

- rodzaj włókna - splot

.....

- szerokość .....

.6 .2

długość żakietu długość rękawa

.......................................................................................

....................................................

razem .

J0

/ '

.....................................

+ 10%

RAZEM ...

5. Zestawienie konstrukcyjnych części składowych

Tabela 2< Wyszczególnienie

materiał

podszewka

klejowy

wierzchni Tył: - część środkowa - część boczna - obsadzenie szyi Przód: - część środkowa - część boczna - obłożenie szyi Rękaw: - część wierzchnia - część spodnia - wklejki do obrębów Kołnierz Kieszeń: - klapka - listewka na wypustkę - podkład - worek kieszeniowy

1 2 1

1 2

2 2 2

2 2

2 2 2

2 2 -

2 2 2 -

2 2

2 -

22

15

15

-

Razem:

6. Norma czasu na jednostkę wyrobu N. teoretyczna N. techniczna (faktyczne zużycie czasu)

wkład

-

-

-

-

1 2 2 2 -

4 2

-

7. Opis obróbki technologicznej

I. Czynności wstępne: II. Obróbka klejowa: 1. Części przodu wzmocnić wkładem klejowym na całej powierzchni 2. Techniką małych wklejek wzmocnić: - obsadzenia przodów i szyi w tyle - kołnierz wierzchni i spodni - klapki kieszeni - obręby w częściach rękawa. III. Tył: 1. Zeszyć części tyłów 2. Szwy rozprasować. IV. Przód: 1. Zeszyć części przodu 2. Szwy rozprasować 3. Doszyć obsadzenia do krawędzi przodów 4. Odwrócić, uformować i zafastrygować wyłogi z obłożeniami 5. Sprasować przody i wyłogi 6. Wykonać kieszenie z klapką wg szczegółowego opisu na str 206 i 207. V. Rękawy: Wykonać wg szczegółowego opisu na str 208. VI. Kołnierz: 1. Zeszyć kołnierz wierzchni ze spodnim 2. Odwrócić i zafastrygować 3. Sprasować. VII. Podszewka 1. Zeszyć części tyłów

Data, nr lekcji, czas wykonania

2. Szwy rozprasować 3. Zeszyć zaszewkę gorsową w przodzie 4. Zeszyć linie boków 5. Szwy rozprasować 6. Zeszyć linie barków 7. Uszyć rękawy 8. Wszyć rękawy do podkroju pach. VIII. Montaż 1. Zeszyć przód z tyłem na linii boków 2. Szwy rozprasować 3. Założyć obręb w dole żakietu 4. Sprasować obręb 5. Zeszyć ramiona 6. Zeszyć obsadzenie szyi tyłu z obłożeniami przodu na linii barków 7.

Szwy rozprasować

8. Wszyć kołnierz z obsadzeniem i wieszakiem na środku tyłu 9. Szew naciąć 10. Odwrócić i zafastrygować 11. Sprasować wszycie kołnierza 12. Wszyć rękawy do żakietu 13. Przymocować poduszki na szwach barkowych 14. Doszyć podszewkę do obłożeń, obsadzenia szyi tyłu i obrębu dołu dookoła żakietu oraz do obrębu rękawów 15. Zamocować obręby na szwach 16. Odwrócić przez rozpruty otwór w szwie przednim rękawa 17. Oznaczyć i wykonać dziurki odzieżowe 18. Wyprasować żakiet 19. Przyszyć guziki