Oratorum et rhetorum Graecorum fragmenta nuper reperta [Reprint 2020 ed.] 9783111351063, 9783110996531 [PDF]

Zitiervorschau

KLEINE TEXTE FÜR VORLESUNGEN UND ÜBUNGEN HERAUSGEGEBEN V O N HANS

LIETZMANN

ix8

ORATORI! ET RHETOR! GRAECORÜM FRAGMENTA NUPER REPERTA EDIDIT

KONRADUS JANDER

BONN A. MARCUS UND E. WEBER'S VERLAG

I9I3

hoc

Cum

oratorum

loco

edenda

et

rhetorum Graecorum

atque

adnotationibus

fragmenta nuper

instruenda

reperta

suscepissem,

s p e c t a n d u m p u t a v i , ne a p r o p o s i t o a b e r r a r e n ! , q u o d L i e t z m a n n i consequitur. orationuín

Itaque fragmenta

id

libellis

et f r a g m e n t a p a r v u l a casque Chartas, q u a e tradunt nobis

codicum

fide

iam dudum nota,

o m i s i et

a d n o t a t i o n e s c o n t r a x i , ne q u a e a l i t t e r a r u m s t u d i o deditis in s e m i n a r i o dicenda sunt, uberius proferrem.

Q u o d eo m a g i s m i h i concessum

esse

p u t a v i , q u o n i a m p l u r i m a c o g n i t i o n e d i g n a a c c u r a t i u s e x p ó s i t a in dissertatione a

me

confecta invenirentur,

rhetorum

Graecorum

nova

nibusque

instructa"

(Bonnae

Puncta rectis

[]

certas

tarnen

(. . .) n u m e r u m

includuntur

quae inscribitur „ O r a t o r u m

fragmenta

collecta

1913).

litterarum

supplementa,

deperditarum

quibus

locis

coniecturas uncis n o n s i g n i f i c a v i .

P delevisse

significatur.

d u b i i s litteris p u n c t a p o s i t a sunt,

Lineolae

indicant;

papyrus lacerata Unci obliqui ^ y

i n s e r e n d a , unci c u r v a l i ( ) q u a e d e l e n d a sint, monstrant. [[]]

et

adnotatio-

versuum

fines

uncis est; quae

Duplici

unco

indicant.

Sub

p scriptum est pro p a p y r i

librario.

I. Decern oratorum fragmenta ' A V T l

tjxY]v èrappéj^ouirav 10 sSî^oixeiv ; Où Si) | [ t ] o ô t [ ô ] ys, I t o i | oùB' sv fxoi r,v (j toùtwv. 'A/A' wç | àlcpsiXscrfrs l[xo3; | [àX]X5 &>ç 15 twv | 7tpoyóvwv II t w v lp.wv xa y.ov t i s?pya;[s " àjjLapTupco?.

ouxw Apsinis fragmento infra laudato usus.

corr. R a b e .

v.

1908

Brink-

quem secutus supplevi 5

c"trpaT£'joij.svoi [J.6voi "/.XTsatoS'Yjiav

T7)v . . y ^ v t i v

tots

tou?

au-rjfiiv zavTsAfiii; «Tcoyyiivwv |

¿XSIVCOV VSXpOIJJ ¡J.Y) X . . . quod mutavi. — Quae extant orationis fragmenta sunt contra praefectum classis habitae, qui victoria navali parta vulneratos et mortuos non servavit. Cum nomina propria non occurrant, neque quis auctor orationis fuerit, neque quam ad pugnam navalem verba pertineant, constat, neque quibus temporibus oratio orta sit, facile est diiudicare. Egger auctorem spectare ad pugnam re vera commissam licet incerti nominis dicit, et fragmentum partem esse brevis orationis non in foro vere habitae neque in rhetorum scholis declamatae sed cuidam operi histórico intextae opinatus est. Atque cum Egger vixisse ilium rerum scriptorem primo ante Chr. natum saeculo d i c a t , H a e b e r l i u , qui in reliquis eum sequitur, multo antiquiorem eum esse causis non allatis conicit. Quorum virorum doctorum sententias non probo. Nam vix credibile est, de pugna tam miris conditionibus facta nullo alio ex fonte nobis quicquam traditum esse; nomina propria desunt; qua in urbe aut quibus temporibus oratio habita sit, perspici non potest. Quae res demonstrare mihi videntur, rhetorem quendam exercitandi causa finxisse argumentum. Praeterea sententia mea probatur sermone, quem adhibet auctor. Complura enim vocabula a rhetore ilio usurpata inde a Polybii demum temporibus saepius adhibentur; atque nobis loquendi morem auctoris examinantibus statim apparebit eum vulgari sermone, qui nominatur y.oiviri, uti solitum esse (cf. J a n d e r , Oratorum et rhetorum fragmenta collecta p. 68). Sed plerumque oratorem Attico sermone uti conatum ea, quae sensisset, optime expressisse recte cognovit Egger. Ex eo quoque, quod in papyro plerumque te (cf. v. 20 fraí-ámn), ter solum aa (cf. v. i 6 MXaaaa) inveniuntur, mea quidem sententia concludenclum est iis temporibus orationem ortam esse, quibus morem sermonis Attici adhibendi paulo antea introductum auctores nondum diligenter sequebantur. Itaque circa Christum natum rhetorem vixisse puto atque, si recte Egger agnovit I. p. Chr. n. papyrum scriptam esse, auctorem ipsum chartam conscripsisse verisimile est. Q u i , si Atticista erat, certi cuiusdam veteris oratoris genus dicendi sequebatur. Sed quem rhetor imitatus sit, diiudicare non audeo; for-

Aóyoi auiJ.ßou/.EUTiy.ot y.ai c-tSeixTixoi

b)

Aóyoi 42.

Col.

I

22

pot

(Astocö-svoui)

nihil

[Boi]toTÌav, v.

trujjißo'jXs'JTtxot

si

dispicitur

recte

ou~(o

ànaci

àfrwous

BIÓTI

à'.a[|jiev ï) Tà]

W i l a m . , sed de classe l o q u i t u r orator infra v. 5 vaufia^ouvireç. p.

4

too

corr. p.

GH:

16

tots

ev toiç

ego.

1 0 ^(jleiv p.

2 tei-

TaTOpST)T0ç sed

ottJ.oiç p , ev ut dittographiam deiet

1 8 vavieueaB'toi sed superscr. e et * p. certus suadet A t h e n i e n s i b u s ,

ut h o s t i ,

twv prop.

24 supplevi.

—

Wilam.

Orator

quem r e g e m esse a p p a r e t ,

inresi-

stant, qui litteris datis eos a d m o n u e r a t , ut in potestatem suam se permitterent. qui

C u m rex ille iuvenis esse v i d e a t u r (col. II, 18 veaviy.eusaB'O)),

Atheniensium

arma

nondum

expertus sit (col. II, 1 6 ) ,

verisimile

est epistulam a b A l e x a n d r e M a g n o missam esse iis t e m p o r i b u s , pâtre

mortuo G r a e c o s

oratio

denuo

in A t h e n i e n s i u m

coercebat.

contione

habita

Non non

est d u b i u m , sit.

Nam

quibus

quin h a e c

cum sermonis

G r a e c i usus temporibus A l e x a n d r i non c o n v e n i a t , multo post m a g n o r u m oratorum A t t i c o r u m tempora, fortasse secundo v e l p r i m o saeculo a. C h r . n. vixisse

auctorem

operi

cuidam

causa

ficta

est.

recte statuerunt W i l a m . et C r o e n .

historico 4 4 .

intexta

erat

aut

a

rhetore

O r a t i o i l i a aut

quodam

exercendi

P a p . L i p s . I ed. Fr. Blass, Ber. d. sachs. G e -

sellsch. d. W i s s . 1 9 0 4 p. 205 sq.

Idem, A r c h . f. P a p . Ill p. 4 9 4 n. 3 4 7 .

T r i a f r a g m e n t a I. vel II. saec. p. Chr. n., quorum unum v a l d e laceratum omitto.

P l u r i m a s u p p l e v i t Blass.

2 ajiotpaivevi p, corr. B l a s s .

[xai-

Aóyot aunpcrtAeuTtxoi x a t sniSeixTixoi

B

I TWV

AA[TO]

|

Xp[óvov]

! ere.

TI

[rapì,

svo^eìv

TWV et

|

ys

àv

pjv

s i s T I Ì ,

eppoupà

TWV a ò r w v ; ' E ? ]

xaì

T[WV]

E^OVTSI;.

TOU

xivBu-

EOTI

Btxa