Geographi Graeci Minores: Volumen 1 Dionysius Periegetes [Reprint 2022 ed.] 9783112686607 [PDF]

Zitiervorschau

GEOGRAPHI GRAECI MINORES EX

R E C E N S I O N E IT CUM

ANNOTATIONE

GODOFREDI

BERNHARDY.

VOIOMEN PRIMUM.

LIPSIAE MDCCCXXVIII. IN L I B B A R I A W E I D M A N N I A IMPEITSIS G. KEIMERI.

DIONYSIUS PERIEGETES G R A E C E ET L A T I N E CUM V E T U S T I S COMMENT ARIIS E T INTERPRETATIONIBUS

EX

RECENSIONE E T

COM

ANNOTATIONE

GODOFREDI

PARS

LIPSIAE IN

LIBRARIA

BERNHARDY.

PRIOR.

MDCCCXXVin. WEIDMANNIA

IMPENSIS G. REIMERI.

PRAEFATIO. D i o n y s i u m P e r i e g e t e n , qui principatum minorum in Graecis geographorum obtinuit, quibus librorum copiis studiisque doctorum hominum adiutus edendum receperim, ac poetam cum vetustis in eum commentariis quas ad leges et emendationis et interpretationis revocar i m , iuvat in operis prooemio brevi designare. Sed cum variae meae fuerint rationes in tantis partibus laboriosissimae curae pertractandis, plur i m u m ad cognitionem negotii totius id interest explicare, quibus ego viris eruditis in administratione corporis geograpbici successerim. Ac primum locum cur tali narrationi concesserim, causas afferò gravissimas has. Nam cum Periegesis ut criticam operam finibus circumscripsit admodum angustis, ita oommentationis lucem liberalem tanquam propriam sibi vindicat et latiore in campo sinit excurrere; tum magnum eorum virorum n u m e r u m , qui ingenii laude scriptorumque celebritate praestiterunt, in illustrando carmine constat a duobus inde saeculis esse studiosissime versatum: quorum conatus quoniam iniquum fatum intercepit, non sane m i r u m debet accidere, si is qui novissimus a 2

IV

PRAEFATIO.

omnium propositum peregit, sire summa virium contentione nisus rem strenue promovit, seu numeros ille muneris sui minus implevit, is igitur editor multum infra diuturnam exspectationem stetisse videbitur, atque si qui paulo sunt antiquitatis observantiores etiam cum fortuna conquerentur, cuius iniuria tantos doctrinae fructus obruerit. Quare minime mihi verendum erit, ne tralaticium praefandi institutum credar usurpasse, si et curas clarorum auctorum in Dionysio positas et causae dignitatem et amplitudinem diligentius disseruero, reliquis quae codicum usu et significatione continentur ad inferiorem locum translatis. Iam sermonis principium convenit a S a l in a s i o ducere, qui singulari litterarum varietate copiaque et incredibili multiplicis eruditionis ubertate notitiam rerum obscurissimarum primus patefecit ac famam sibi nominis immensam comparavit. Is cum diffusam humanae scientiae silvam inexplebili cupiditate peragrasset, non miramur eundem ad geographorum quoque volumina, quae valde neglecta temporibus istis iacerent, operam suam contulisse. Iam professionem suscipiendi laboris comment, ad Spartiani Sever. l5. p. 6l4. edidit, ubi Dionysium pollicetur aliquando politiorem emendatioremque sese daturum, collatis antiquis Avieni et Prisciani conversionibus, sic ut quid uterque interpres quoque loco peccasset aperiret annotatione. Verumtamen illud consilium quandoquidem exitum non habuit, licet in iis speciminibus acquiescere, quae Dionysii versus refingens vel explanans per Exercitationes Plinianas obiter disseminavit. Atqui reperimus eum in poetae sententiis ac praeceptis explanandis raro verum perspexisse, in scriptura vel diiudicanda

PRAEPATIO.

v

vel restituenda fere perpetuo ruisse. Quid igit u r ? Salmasiumne his iuvenilibus Aristarchis, qui collecticiis in copiis magnopere sese iactant et gravi supercilio criticam prae se ferunt factitare, censebimus posthabendum? Scilicet Iosephum Scaligerum, qui felicissimae facilitatis affluentia vigebat, apparet et divina quadam anim i celeritate fuisse superiorem et elegantissima reconditarum artium tractationej Casaubonum, quem heroem ab eo secundum aetas ista vidit, accurata compositaque omnis antiquitatis Cognitionen Salmasius vero, quo nec tenebras interior u m litterarum doctrinaeque thesauros inusitatos quisquam tenuit cumulatius, nec Musarum ab urbanitate et flore longius discessit, cum inconstantiam vitae cursumque civilibus undis Blersum fluctuatione quasi librorum expresserit, t u m omnino caruit ille subtilitate iudicii severa, venustate sensus politarumque f o r m a r u m suavi contemplatione, denique moderata studiorum ratione atque integritate j nec facile hominem inveneris, quem facultas memoriae locupletissimae saepius fefellerit. Unde videmus accidisse, Salmasiani libri ut eundem in neglectum quem plerique eruditionis variae captatores apud poster i t a t e m , quae magno flumini haustus purorum fontium praeponat, incurrerint, ut in quibus pervagatam omnis generis scientiam et lectionem magis liceat a d m i r a r i , quam ad intelligentiam veterum scriptorum et institutorum proficere consummatam. Similem vero litterarum amplitudinem aer mulabatur L u c a s H o l s t e n i u s , qui cum Salmasio t u m aetate tum familiaritatis usu fuit coniunctissimus. Sed diversam ille sectam in eo persequebatur, quod antiquitatis explication e m , ut saeculum istud et plurimorum volumi-

VI

PRAEFATIO.

hum conficiendi et diversissimorum laborum avidum erat, cum pontificiis commentariis et ecclesiastica historia, Patrum collectione, Platonicorum ac Pythagoricorum inventis arcanaque sapientia congregare studebat, ea tarnen lege, ut mirabilem artium societatem amplecteretur non ita perpetuo tenore certoque Consilio, neque statum in ea domicilium collocaret, sed ut libera volúntate iucundissimis in partibus deversaretur. Hinc propria Holstenianorum scriptorum sors et indoles fluxisse videtur, ut et angustiora minoraque quam pro tanta hominis assiduitate relinqueret ingenii monumenta, gravioribus ad levem descriptionem inchoatis, et perspicuam plerumque disputandi v i a m , cum alienis disciplinarum praeceptis satis abstinere posset, in singulis quibusdam argumentis ingrederetur. Verum quod perfectissimum eius industriae censetur exemplum, disquisitio de Porphyrio, cum nostrum negotium non attingat, nos quidem nihil nisi fractas tabulas de cons t r u c t s opibus Holstenii commemorabimus. A c propositum illius viri geographos Graecos minores componendi c u m et Lambecius comm. de Vindob. Bibl. T. I. p. I l 5 . 114. Bredoviusque Epp. Parisiens. p. 5. 6. fusius designarint, et reliquiae quaedam istorum conatuum nuper ab eruditis prolatae, ut Epistolae Boissonadi cura collectae, ut Opuscula Manziana (quibus in altero volumine utemur), lucem plenissimam queant commodare, paucis ea narratione satis habebimus defungi. Quippe iuvenis cum et ardore animi singulari permotus et intima Cluverii consuetudine, cuius doctam diligentiam pauci sunt assecuti, Graecorum ad geographos delatus esset, multos per annos subsidiis apud Britannos et Gallos assidue conquisitis, postquam

FRAEFATIO.

VII

iudicii quoque maturitas ab uberrima lectione litterarumque incrementis accesserat, plenissimum minorum geographorum corpus instituit ita concinnare, ut ñeque sacros scriptores reiiceret, nec prorsus inferiores negligerei commentaries, qui nonnulla cum rebus geographicis cog n a t i n e tenerentur, et mapparum etiam lucem adiungeret. Cuius operis sententiam c u m prolixe Meursio (Holst. Epp. III.) perscripsit, tum ornatissimis verbis ac disertissimo sermone rationes universas cum Peirescio, fautore hominum eruditorum incomparabili, communicavit ( E p . X . ) i eidemque mensibus interiectis nonnullis, quasi eventum animo praeciperet, in perpoliendis geographis narravit ( E p . X V I I . ) non multum superesse. Sed occupationibus ille v a riis distractus cum et praesidia quaedam necessaria rei bene gerendae censeret exspectanda et amoenitate multiplicis materiae captus nunc ad. Stephanum Byzantium nunc ad historíeos et Patres sese dedisset, fatum eum sexagenario m a jorem oppressit, qui perpaucas immensi laboris partes sibi sumpsisset pertractandas. Inde f a ctum est, ut eius adumbratam tantum annotationem ad Dionysium, Dicaearchum, Hannonem, A r r i a n u m cognoverimus : nam posthumas in Stephanum animadversiones, omnium illas limatissimas easdemque utilissimas, non licet ad. istam opusculorum editionem transferre. Sed praevertendum potius ad reliquias studiorum, quae Holstenius in Dionysium copia liberali exornandum insumpserat. E t criticum instrumentum attulit satis probabile, qui tum poetam sibi refingendum proposuisset ad fidem codicum complurium, e Britannia Galliaque petitorum, quamquam eos nominatim non recenset, tum Eustathium ex optimis libris (Epp. p. 77.) restitutum

Vili

PRAEFATIO.

et Paraphrasin descriptam haberetj sed nondum quae pertinerent ad enarrationem argumenti perpetuam attigerat, idque totius operae munus gravissimum intra subitam quandam sententiae significationem ac similium locorum notationem, seu margini Stephaniano ( A . 1 6 7 7 . ) sive singulis schedis commissam, substitit In isto tarnen supellectilis defectu mirere, quod non solum indices in auctores Eustathianos et Periegesis descriptionem, quam correctam et auctam Dionysio praefiximus, sed titulum etiam composuit, qui novae editionis index futurus esset. Har u m igitur opum aliqua notitia, nescio quo pacto, pervenit ad Britannos, inprimis Hudsonum, qui haud exiguam earum partem, praesertim ad Eustathiana spedante m , publici iuris fecit. Integram vero copiarli diligentissime transcripsit G . Uhdenius, cum Romae commoraretur, ac praeter lectiones delectas codicum Vaticanorum usibus earn Bredovii concessit: unde diversitatem potissimum lectionis selegimus ac Paraphrasin restituimus, nec prorsus annotationis f r a gmenta licuit repudiari, quamquam satius duximus ob ipsam scriptionis conformationem tejnerariam- plerumque Holsteniani iudicii summ a m et locos opportunos decerpere. N a m quod W e r n i c k i u s (teste Passovio p. V i l i . ) , is qui T r y phiodoro vegetis annis immortuus est, haec observationum collectionumque rudimenta proferre conabatur, ecquid hodieque credimus superesse, qui de dignitate pulcherrimarum artium sustineant tam contemtim abiecteque sentire? Holstenii partes in provincia derelicta docti Britanni susceperunt, inter quos industria fuerunt spectatissima Guil. Hillius, Ed. Thwaitesius, lo. Hudsonus ; quibus adiungerem etiam Georg. Ursinum, nisi de huius opera per alio-

PRAEFATIO.

IX

rum tantum commemorationem mihi constaret. E t H i l l i u s de Dionysii lectione non meruit nisi geographicis commentariis iusto prolixioribus, qui commodis iuventutis turn acriter in poeta versantis inservirent; quibus ille si minus ingenii limataeqne doctrinae laudem, certe fidae diligentiae nomen ita tuebatur, ut eius inventa non possent in locis paulo difficilioribus, quique ob insolentiam disciplinae suam requirerent explicationem, silentio praeteriri. Usus autem sum exemplo Londinensi A . 1679. alterum enim quod prodiit instructum Eustathio A . 1688. nondum cognovij cuius tamen c u m rarissime sit iniecta mentio, dubitandum videtur, an dotis singularis non multum accesserit. A t luculentiorem assiduitatem T h w a i t e s i u s probavit in copiis criticis comparandis, qui codicum sex Britannicorum scripturas et Paraphrasin cum brevibus glossematis primus evulgavit, et auctoritates Eustathii quem auxit supplemento et varietale lectionis instituit designare. Cuius operam suos in usus totam fere convertit Io. H u d s o n u s , qui c u m antiquas litteras congestis solum libror u m atque doctorum opibus voluerit plurimo labore promovere, tum in corpore geographorum G r a e c o r u m , quod unus quattuor conclusum voluminibus absolvit, satis habuit subsidiorum multitudinem conferre quam l a r g i s s i m a m , ut ipse tamen minime sibi satisfaceret. Dionysii quidem editionem repetitam Dodwelli dissertatione, Eustathianis, Paraphrasi, delectu Scholiorum (cuius copiam ei Bignonus, humanissimus Bibliothecae Regiae Parisiensis praefectus, fecerat) et libellorum quorundam fragmentis. interpretatione Prisciani et utrisque A v i e n i opusculis ornavit, addita etiam annotatione nonnulla tum sua tum aevi superioris eruditorum, cuius fru-

X

TRAEFATIO.

ctus ad Eustatliium illustrandum aliquis redund a v i t ; sed MSS. accurata descriptione prorsus supersedit, quos Ieviter significatos paucissimis Iocis adhibere solet. Nec facile crediderim, cum poetam aliquoties excusum (ipse ed. A . 1710. usurpavi) multimodis feratur locupletasse, pret i u m eiim operae fecisse. Ceterum neque Hudsonus, nec quisquis alius isto tempore sese composuit ad D i o n y s i u m expoliendum, ausus est a Stephaniana recensione discedere, cuius auctoritas tantum apud Bredovium v a l u i t , ut immutat a m earn propagare statuent. Cuius quae rationes fuerint et adiumenta geographorum instaurandorum, strictim necesse est indicare. N a m postquam exempla Hudsoniana, quor u m infrequentiam erat pretii magnitudo secut a , doctorum manibus paulatim exciderant *), scriptores geographicos exorti sunt qui consiliis amplissimis ad iustam doctrinarum normam exig e r e n t , ut studiis et antiquae geographiae et astronomiae, quibus parum lucis adesset in tanta dissipatione librorum utilissimorum et obscu-__ ritate, necessarium et certum fundamentum subiiceretur. Id g r a v i s s i m u m negotium homines moliebantur duo rerum historicarum peritissimi, Gallus S a i n t e - C r o i x et lac. P e n z e l i u s . Quor u m ille c u m singulari prolusione ( Journal des Sgavans pour Vannée 1789- p- 657 — 7 5 3 . ) suae collectionis argumenta descripsisset splendidissim a et insignem eruditionis c a m p u m in fines immensos dilatasset, tanta tempora m tristissi*) Paucoriim in notitiam recens venit Hudsonianorum geographorum repetitio, quam h o m o Graecus D e m e t r i u s A l e x a n d r i d e s duobus voluminibus octavae formae A. 1807. 1808. Vindobonae curavit, et parte quadam annotalionis i n sermonem Graecanicum translata, el Abulfedae commentariis praeter alios Arabes nova conversione instructis: cuius in edilione nescias foedasnc typorutn charlarumque sordes an incredibilem itiendorum vim admirera.

PRAEFATIO.

XI

morum est coorta calamitas, ut acerbissime studio praeclaro deiiceretur: nec magnam credo iacturam litterae fecerunt, si vires eius volumus e disquisitione de Scylace Censuraque rerum Alexandri existimarej Penzelius contra, quem vitae levitas ad instituta diversissima detulisset, nihil ultra publicam conatus significationem ( Jenaer A. L. Z. 1780. n. 128.) emisit: nam Villoisonus (v. F. A. W o l f i i Litterar. Analekten T. I. p. 4o4. ) quod editionem ab eo paene perfectam credidit, vereor ut certam veritatem sit secutus. Nec felicius opera successit, quam expurgando Dionysio B r u n e k i u s et F r i e s e m a n n u s insumpserantj hie enim cum multos libros Parisiis excussisset, de quo Bredovius addubitabat Epp. Pariss. p. 257- miris rationibus adductus, reversus in Batavis suis delituit; Brunclcius vero, qui paratissimus ab iudicii subtilitate doctrinaeque elegantia carminis emendationem capessivit, nec minimum habuit auxilium in codicibus duobus praestantissimis, Periegesin totam cum animadversionibus Argentorati A. 1775. exscriptam ob causas nescio quas maluit secum retinere : cuius labor utilissimus ne perirei, prospera fortuna factum est, quaeSehoen e m a n n o , cum novam editionem poetae proprio Marte tentaret, aditum ad eas copias concessit; unde supellex haud exigua nostrum in fructum manavit. Hos igitur viros, quorum ingenium et doctas contentiones fati quaedam iniuria geographis Graecis eripuit, B r e d o v i u s excepit, qui laudem historicae disciplinae cum cognitione temporum antiquorum consociabat, nec minorem nominis famam ab ardentissima patriae caritate suavissimaque repperit consuetudine. Bredovius autem, qui aliquam multis ab annis cum vetustis regionum et locorum

PRAEFATIO.

XII

auctoribus inierat familiaritatem, postquam Parìsinum iter Iautissimis copiis industria celerrima comparatis peregit, primum in Ephemeride letteraria (Neues allgemeines Intelligenzblatt für Lit.

und

Kunst

A . 1808. n. 16.) Consilia de geo-

graphis revocandis ad eruditos rettulit, deinde iusto libello P a r i s i e n s i u m E p i s t o l a r u m voluntatem suam ac subsidiorum historiam naturamque consignavit. At enim maximam eruditomi» exspectationem et laudabile» conatus eius qui mediis in spatiis studiorum versaretur obitus immaturus ad nihilum redegit. De cuius viri meritis in Graecos geographos quoniam video iudicium mihi ferendum esse, non dubitabo neglectis vulgi clamoribus incorruptam animi sententiam pronunciare. Ego vero, tametsi cupiditatem litteras adiuvandi cum summa humanitate coniunctam praedicanti V. D. (Geogr. Ephemer. T. 44. p. 45l. sqq.) libens concedo, Bredovium tarnen suscepto negotio, si quem alium, imparem fuisse mihi persuasi. Non iam magnopere specimen illud Epistolarum expend a m , quo nullum potuit meo sensu fractius documentum nec magis ieiuna commendatio honestissimis studiis parari; sed si ve munus editoria praecipuum in scripturis librorum cernitur et fideliter enotandis et ad orationem auctoris critica cum subtilitate et grammatica severitate traducendis, satis ille habuit et codicum lectiones, quorum neque ductus esset omnes assecutus nec diversitatem a tritis exemplis insignem animadvertisset, simpliciter afferre, contextus ut Dionysii nullo nomine desereret Stephanianam, et Eustathium efficere perpurgatum singulis in versibus, manuscriptorum tarnen ut nullam redderet rationem, quippe cum varietatem scribendi liceret ab editis libris, id est unius

rRAEFATIO.

XIII

Rob. Stephani sectatoribus, fructuosius derivare (Epp. Par. p. 42. 43. si ve l i m a t u m i n t e r p r e t s i n g e n i u m , uberrimis doctrinae copiis probe ornatura, sermonis debet f o r m a m , r e r u m ac praeceptorum proprietatem et a r g u m e n t a , denique concentum et institutum scriptionis concinnitate quadam artis expolita pervestigare et in o m n i u m luce collocare, quis tandem in Bredovio satis poterit aut confidentiam m i r a r i , qui c u m u n u m Dionysium inter tot t a m q u e difficiles geographos leviter attigisset ac ne lineas quidem iustae commentationis adumbrasset, neque dissipatas Scholiorum reliquias et E u s t a t h i u m ad commodum h a b i t u m composuisset, p r i m u m tamen volumen A. 1809. sese vulgaturum polliceretur j aut q u a m v i a m inibat operis a d m i n i s t r a n d i , qui quaecunque Hudsonus esset complexus denuo censeret repetenda, ipse nihil nisi f u s a m Dionysii locor u m quorundam explicationem tentasset eamque G e r m a n i c e conscriptam; quae si quam probabilem et copiosam afferret observationem, earn e .Vossianis litteris dudum celebratis apparuit omnino fluxisse. In hoc autem genere vir viro quantum praestet nuper Ukertus demonstravit exemplo luculentissimo, qui quas significationes geographicae tractationis a s u m m i praeceptoris institutione traditas acceperat, ingenua ratione diligentissimaque lectionis et inventionis industria tantum excoluit et illustravi^ ut g e r m a n u m laudatissimae disciplinae a l u m n u m agnoscere possis. Quamobrem nemo facinus indignum arbitrabitur, quod annotationem Bredovii, cum par u m a novis et ingenious esset inventis parata, nec splendore huius aetatis satis digna videret u r , contractam et adauctam accessione robusta paucis locis ita subiecimus, ut pristinae i'ormae non subessent nisi extrema quaedam lineamenta. G.-ogr. Gr. Min. Vol. I. b

XIV

PRAF.FATIO.

Verum ista iuJicii duritia si forte nonnullig praeter exspectationem accidet, quibus tandem verborum lenociniia narrationem de S p o h n i o , qui proximus a Bredovio scriptores nostros versabat, ad persuadendum accommodate concinnabimus? Nimirum ille, cum et laborem istum ante hos decern annos sibi imponi passus esset, et plurimas antiquitatis doctrinas animo proposuisset inusitata luce collustrandas, sed ut pusillis ingenii monumentis editis insignem tamen sui existimationem tam ad peritos quam imperitos colligeret, tandem delapsus ad dévias disciplinas ipso flore iuventutis exstinctus est. Cuius non magis inchoata Consilia quam infrequens eruditionis praestantia suum nuper laudatorem invenit, qui qua cupiditate multos hoc aevo recentes ad rivulos stupere videmus spreto vetustae memoriae ilumine perenni, selecta panegyricorum lumina quaecunque non cessavit in praedicationem tanti viri conferre. Vellern vero (nam reliqui praeconii facile gratiam ei facimus) quaestionis in Odysseam extremam institutae geographicam et grammaticam elegantiam oratione diserta descripsisset; vellem opusculum Nicephori quem Hudsonus repertum contemserat utililer exornatum demonstrasset j at illud omnium vehementissime vellem explicitum, Geographorum quae comperimus duodena volumina quo scriptorum argumentorumque delectu vel compleri potuerint vel pro humanis rationibus ad finem perduci: nam in schedis quidem congestis nihil quod tantis promissis esset consentaneum deprehendi. Unde factum est, ut non liceret memorare nisi et iudicia Spohnii de lectione Dionysii constituenda, quae stilo fugienti poetam percurrens in marginem coniecerat, et exiguas partes de libello Nicephori, cum annotationis

PRAEFATIO.

xv

istius propositum ad critica quaedam deverticula et auctus Graecorum Iexicorum spectaret; quando tum temporis mille vocabula si quis inagister thesauris linguae Graecae posset suppeditare, praeclare de studiis antiquitatis se meriturum augurabatur. Ceterum neque Eustathium iJJe nec reliquos geographos adierat, nedum copiam par a t a m •disponeret ac probabile commentationis instrumentum congregaret; modo quod G e r m a nicam Bredovii scriptionem earn quam ad Dionysium pertinuisse dicebam Latine convertit, ac notationes quasdam Ilolstenii, quas Koesius Romae descripserat, ab eius familiare Bröndstedio utendas impetravit, sed m a g n a m eas partem t j p i s nunc divulgatas. Igitur administratio curae geographicae totius ad meum arbitrium Spohnio defuncto, cum ab antiquitatibus regionum et civitatum pervestigandis animus abhorreret longissime, delata est. I a m siquidem hoc loco verba m i h i de mea voluntate subsidiorumque copiis ac bonitate necessario facienda intelligo, s u m m a m negotii des i g n a t o n e quadam eorum adumbrata, quae vel perficere voluerim vel aliis reliquerim expolienda, complectar, neque vero ambagibus orationis abutar longius repetitis, ut qui neque de dignitate laboris istius nimis sentiam bonorifice, nec sustineam taedio temporis aerumnosi vix exhausto, quod et ob molestias operae tolerandas et in excudendo libro fuit devorandum, prolixa fabulae lentitudine teneri. Ego quidem qua fortunae importunitate constitutum studiorum iter deserere sim coactus, nondum potui satis mirari. Nam superioribus annis cum tacitam commentationem ac diuturnam iniissem, ut aut subductis rationibus, aetate composita, maturis litter a r u m consiliis ad iuvandam antiquitatis doctrib 2

XTI

PRAEFATIO.

nam me compararem, aut vulgarem nominis perpetuitatem, quae memoriam virorum vel meritissimorum elusit, aspernarer omnino, tutissim a m tamen viam quominus tuerer firmae hominum opinione» intercesserunt. Quippe commutatis vivendi institutis postquam ad academicum munus me traduxeram, scilicet isto saeculo, quod et eruditionis ubertatem et elegantiam et facilem ingenii subtilitatem e librorum modulis et multitudine metiri solet, non amplius licuit silentium obtineri nisi cum ipsa existimationis i a c t u r a j nec satis vicem Germaniae nostrae, generosissimae bonarum artium altricis, dolere possis, in qua necesse sit tantis cum angustiis conflictari, honestissimi studiorum fructus ut aegre maturescant. Mitto iam Eratosthenicorum primordia, quae temporibus meis iniquissimis paucos per menses properata neque iucunda dictione commendata prodierunt. Sed 0 vidi us, quem miris modis ab editoribus clarissimis animadverteram exceptum, cum industriae dignum splendidumque curriculum patefacere videretur, diffusam lectionis assiduitatem ad venustissimi poetae castigationem atque enarrationem vixdum inchoatam revocavi, praesertim cum copiarum numerus et auctoritas tam insignis suppeteret, ut recensionem carminum singulis paginis emendatorum sperare possem aevo nostro esse superfuturam. Quod tamen gravissimus labor et exquisita poematum varietas magnani turn annorum turn diligentiae partem flagitabat, ut opus duraturum numeris suis absolveretur, diu haesitavi, quodnam litterarum periculum, cum librum poscebar, dispendio temporis quam minimo subire deceret. Igitur Geographos forte fortuna propositos, quamquam multum reluctatus, quia scriptorum et disputar

PRAEFATIO.

xvir

tionum istarum ieiunitatem coloremque parum ßpeciosum volebam a me procul abesse, nec perturbatane copiarum et inopia valde oblectabar, tandem pertractandos ut ßusciperem adductus sum. Id vero negotium ut ad exitum vehementer optatum quam celerrime fieri posset per otium quod minime superabat Jiberalius perducerem, multis causis et luculentissimis admonebar. Nam et superiorum fato exeitatus prudentissimum illud dictum, ne tantae brevitati vitae longam {¡pem committeremus, probe memineram, et insito quodam animi fervore, qui nolim in quoquam doctrinarum loco cum obstinata studii perseverantia haerere, sed libero potius cursu pulcherrimos humanitatis ac scientiae fontes esplorare perfruendos, a longinqua stili patientia deterreri me sentiebam, et ipsa quaestionum copia mirabilis et infinita varietas, quam late patens argumenti geographic! materia quasi provocaret, etsi multis insignis et iucunda videbitur, iis praecipue, qui pondera rerum ac verborum inter se conferre perdidicerunt ac propemodum (/¿¡aywysìv, verumtamen ista copia lectionis dissipatae confertissima mihi nauseam mo-, vebat incredibilem. Ac potuit illud haud difficili cogitatione perspici, Dionysium eorum auctorum esse unum, qui quicquid usus ac peculiari« commendationis ad celebritatem lectionis ostendant, id omne debeant ab interpretis demonstratione et arte repetere. Sed moles ilia Periegesis exigua quantum observationis reconditae rerumque multiplicium in recessu haberet, cum sensim opere longius provecto prorsus appareret, quandoquidem improbum laborem susceperam, partes aliquammultas quae cognitione naturae pervagatissima contineréntur pro temporis et annotationis modo mihi sumpsi perlu-

xyni

MtAEFATIO.

strandasj in quo genere quoniam lapidum ac metallorum, herbariae rei, vetustae navigalionis mercaturaeque notitia versatur, quaeque doctrinae possint industriam singulorum sibi hominum vindicare, sed memoriam pristinae coniunctionis cum eruditione geographica nostro demum tempore renovarint Aristoteleo more; ne cumulum earum opum enumerem, quas e thesauris antiquitatis oportet derivari: non modo numerus praetermissorum commissorumque grandis extet est necesse, sed certain viam ac bene munifam opinor insistent, si qui studiorum eundem campum recolere voluerint. Merito tarnen geographicas disputationes in maiorem amplitudinem digessimus, in quo non tarn verendum erat, ne nimis trita crederetur et exilis ista doctrina, sed ne largior quam pro Dionysii breviloquentia prodiret explicationis copia. Quare non sane miramur, quod viri docti benignai» quandam consiliorum speciem et Iuxuriem in talem locum solent transferrer quo scriptionis proventu laetiore si minus emolumentum litterarum saluberrimum efficitur, librorum certe corpus mirifice succrescit. Velut Bredovius Spoliniusque Hudsonianos interpretes, inprimis Dodwelli disquisitiones, quas ne lenissimi quidem iudicii vir Ste-Croisc concoquebat, suis editionibus integras destinabant; quorum tamen sedulitatem etiam superavit Tzschuckius in Pomponio Mela, cuius opusculum cum innumeris ille superiorum editorum symbolis instruxerit, tum suis ipsius opibus inaudita paene diligentia, sed quam a Germano tantum tolerantissimo laborum exspectares, constipatis et ex omnibus vetustatis angulis pertinacissime protractis inundavit: quasi qui sententiam elegantissimi dicli, manu neque sacco serendum esse, redargueret. Equidem, quem ne-

TRAEJFATIO.

XIX

que natura bàiulum quendam et operarium finxerit scriplorem, neque populares istae priorum Jautitiae quas lepide variorum notas dictitant admodum tenerent, diversissimam debui rationem instituere. Satis iam librorum vilium et nugarum inficetarum a tribus inde saeculis ad antiquitatem illuminandam redundavit, quibus si quid frugis inest, id decet solerter indagatùm usibus doctrinarum accommodari} sin minus, oblivione perpetua tandem aliquando vim illam impedimentorum obruemus, quo sacris his expiatis firmitate animi qua opus est et hilaritate muneri gravissimo satisfaciamus. Hoc igitur inprimis tenendum, geographicos commentarios m i n i m e nos componere voluisse, eed eriarrationem D i o n j s i i contraclioribus finibus ita circumscripsisse, nullum ut neque deverticuJorum spatiis, quamquam leni materiae locupletissimae persuasione saepius essem invitatus, sciens quidem locum concesserim, nec signifìcarem nisi verbo, quibus in partibus fuisset ab aliis prudenter elaboratum: nam in tanta r e r u m abscondit a r u m multitudine, quantam in ipsis iniliis geograpliiae vetustae par est affluere, quid tandem aut proprias quasdam lectionis divitias attinuit ambitiosius iactare aut merces obsolefas nova specie fucatas venditare? Praeterea sermonem explications concisum efficere conatus sum eumque simplicissimum -, qui si quibus acerbus et paulo slrigosior videbitur, non iis languidum geographicorum locorum frigus ac seiunctum a luminibus ornatae dictionis excusabimus, quod Cicero forte delalus ad istud propositum magnopere reformidabat (nempe Mela delicatis floribus potuit libellum conspergere), sed inopiam potius linguae Latinae licet accusare, cuius malignam pervicaciam et rigorem in nullo litterarum ge-

XX

PRAEFATIO.

nere quam in explanandis geographorum salebris manifestius possis deprehendere. Plurimas autem interpretationis curas ubique dispensavi, sic ut S t r a b on i s opes tanquam fundamentum ponerem firmissimum, cui quascunque observationes paulo maioris momenti recentior aetas antiquorum inventis adiunxisset, supplementum lucemque clariorem subiicerent. Strabonem vero quod totum in commoda mea converti, cuius ipsam disciplinam in opere prestantissimo fusam vellem edidicisse, merito fructuosissimum a tali iudicii perspicacitate doctrinaeque laude studebam usum percipere; quamvis ille suis praeceptis obsecutus naturae cognition e m , quod dolemus, parum adverterit. Huic comitem oportuit et P a u s a n i a m addi, qui solet indicia litterarum exquisitarum diuturnaeque peregrinationis obiter disseminare, et quisquis sive de vetustate sive citeriore aevo diligenter eandem studiorum societatem coluit. Inde geographicos etiam aequalium commentarios eundem in num e r u m coegi, sed ea tamen lege, temerarias ut opiniones eorum ac noviciam rationem subtili religionum colore distinctam, in qua nostrum sibi saeculum impense placet, pro re nata vel confutarem vel modestam in dubitationem adducerem. Scilicet alius spissis ac productis voluminibus maluit e paucis scriptoribus vulgarem narrationum tenorem, qui falsis lectionibus haud raro niteretur, placide recoquerej geometricam alius severitatem et compositam institutionis viam ad fluctuationem et incertam veterum geographorum f a m a m adhibuit; rursus uberrimam eruditionex1)! ac recentem solertiae felicitatem inventus est qui regionum naturae, locorum legibus, populorum sacrorumque communioni et necessitati perscrutandae consecraretj unus et

rRAEFATIQ.

XXI

alter fere copiam bene provisam antiquae scientiae pro dignitate subsidiorum sustinuit candida sententiae simplicitate proferre. Nefas tamen videtur ab ista mentione discedere, priusquam debitam honoris gratiam hominibus duobus meritissimis, W e s s e l i n g i o et E c k h e l i o , persolverim: quorum Wesselingius cum humanitatem magnificar» lenitatemque moderatam cum perfecta rerum historicarum doctrina consociavit exemplo singulari, tum nescio an pulcrius ingenii monumentum nullum Itinerariis Romanorum egregie exornatis condideritj Eckhelius autem tantam lectionis praestantiam et opum numismaticarum abundantiam cautissimo iudicio temperatam ad lucem geographiae traduxit, ut illam litterarum partem peritissime dici possit adiuvisse. Sequitur ut rationem critici muneris probabilem reddam. Id vero summa cura non diffiteor ita me pertractasse, secuturis editoribus ut ne nimium negotii superesset. A c primariam legem hanc in oratione Dionysii constituenda m i h i scripsi, ut lectionem librorum accurate ponderatam exploratamque, si poetae consilium ac dicendi consuetudinem exprimeret, in ordinem reciperem, vulgata (id est Hudsoniana) infimam in paginam ablegataj sin condicionem certam ea minus impleret, neque causam originis satis perspicuam prae se ferret, quamquam esset a praestabiliore codicum ordine profecta, margini committerem cruce distinctam; quale signum ad nonnullas etiam coniecturas pertinet, quae quidem pleniorem veritatis similitudinem ostenderent vel insigni quadam elocutionis dote commendarentur. Deinde lectionem aut admissam aut abiectam grammatica demonstratione necesse fuit explicare, sed quae modica narra-

XXII

PRAEFATIO.

tione comprehenderetur, ne quid cum opere geographico vehementer dissentiens si qui sunt a studiis talibus alieni possent illatum conquerij qui magis etiam opinabuntur illud administratum esse rectissimo iudicio, quod indiciis a dictione petitis noluerim commentationem de temporibus Dionysii firmare. Et hae quidem notationes partim in significatibus vocum ac diversitate structurae versantur enodanda, partim causas et errores scriptionis gravissimos exquirunt, locis et mendis consimilibus ex ipso carmine comparatis: nam machinis illis palaeographicis, quas hominum haud contemnendorum cupiditas his annis per latissimum Graecarum litterarum campum dissipabat, si quod veritatis momentum inest, id omne repetendum censemus ab ipsis singulorum auctorum exemplis, non quo mos et instituta librariorum quid afferre forte fortuna potuerint intelligamus, sed ut finis ac proprietas istius licentiae solis probae vel vitioeae consuetudinis vestigiis quae planissimis indiciis et continuis sint deprehensa colligatur. Hinc via stabilis ac lata sponte patuit ad ordines librorum, in quo caput exercendae criticae situm est haud minimum, rite rimandos atque dispertiendos. Licet vero mirari, tot editorum sese neminem ad cogitationem curae tum iucundae tum salutaris intendisse, nisi forte Bredovium excipimus, qui cum Parisiis inter triginta tres MSS. alios nullam exhibere varietatem, quin ea superiores ad editiones extaret, cognovisset, alios rarius a vulgatis libris differre, triplici familiarum nota compescendos esse statuit, quarum prima poetae sermonem integrum retinuisset, secunda glossematis foret oppleta, novissima carmen nonnulla cum lectionum copia complecteretur: v. Epp. Paris, p. 42. Nobis

PRAEFATIO.

XX11I

quidem experimento c o d i c u m plerorumque facto illud constitit m a n i f e s t i s s i m e , duas i n classes u n i v e r s o s o m n i n o tribuendos esse, q u a r u m potior etsi m u l l i s et g r a m m a t i c a e e x p l i c a t i o n i s et tem e r a r i a e c o r r e c t i o n i s i n d i c i i s oppressa t e n e t u r , c o m m o d i s t a m e n m u l t o m a i o r i b u s d a m n a sua c o m p e n s a v i , sic u t coetus deterioris utili tas, q u a n t u m v i s i n locis e t i a m difficilioribus saepe s p e d a t a , c u m illius praestantia non possit acquari. I g i t u r p r i o r i b u s l i b r i s , P a r i s i n o A , quasi s i g n i f e r o , c u i u s ad a u c t o r i t a t e m ut quisque m a x i m e a s p i r a v i t , i t a debet i u r e probabilior h a b e r i (quo de g e n e r e sunt n o m i n a t i m hi, B. S- Pet. a. b. x.), t a n t u m o b t e m p e r a n d u m p u t a v i m u s , quant u m p e r rationes sanae c r i t i c e s l i c e b a t ; neque potuerunt i n f e r i o r u m c o d i c u m a u x i l i a r e c u s a r i , qui c u m a e q u a b i l e m c o m m u n i s et i n c o r r u p t a e recensionis tenorem nusquam retinuerint, sed p r a v a m e l i o r i b u s i m m i x t a c a s u q u o d a m suscep e r i n t , habito d e l e c t u q u a e c u n q u e s i n c e r o dictionis colore fidem testarentur a s s u m p s i m u s . E n i m y e r o superest e a r u m d u b i t a t i o n u m n u m e r u s , q u a e c u m l u d i b r i o sensus opinabilis c o n t i n e a n t u r , a u t aestu d i v e r s o r u m s t u d i o r u m perpetuo i a c t e n t u r , p r a e s e r t i m c u m i n poeta m i n u s diligenti r e s a g a t u r , a u t c o p i i s c e r t a e praestantiae conquisitis subtili c u m i u d i c i o d i i u d i c e n t u r est necesse. Nol u m u s e n i m lectores h o c c e l a t o s , c o d i c e s a d h u c paucissimos Dionysii t u m integros t u m perita sedulitate consultos e s s e ; neque collectio nostra variae scriptionis, Bredovii ceterorumque nominibus m u n i t a , q u a m q u a m ea post v i t i a quoque l i b r o r u m v u l g a r i a p e c c a t a q u e v e t u s t o r u m operar u m q u o r u m notitia f r u c t u c a r e r e t tacite praetermissa satis opulenta v i d e r i potest, alio debuit s p e c t a r e , q u a m u t u n u m i n l o c u m collata suisque bonitatis m o m e n t i s discreta disertius de par-

XXIV

HIAEFATIO.

tibus relictis admoneret. Neque vero gravis corruptionis suspicio, qualis aditum sibi poterat ad volumen magistrorum manibus frequenter usurpatum conciliare, quoquam in versu residere videtur^): ut ne laudationibus quidem grammatico™ m creberrimis, a quibus egregi um praesidium multis auctorum dumetis solet esse parature) , sua constet dignitas in Periegesi refingenda. Satis de codicum diiudicatione dictum 5 cui consequens est ut editionum usus oratione brevissima descriptus adiungatur. Quo loco taediosam enumerationem, quam curiosis librorum speculatoribus pérmittimus, eo minus instituemus, quod cuncta carminis exempla non licuit adhibere. A c principem F e r r a r i e n s e m quam ferunt A . l 5 l 2 . prodiisse nemo vidit praeter W e s s e l i n g i u m , qui mentionem eius iniecit ad Hieroclem p. 6 8 2 . Quam quae subsecuta est A l d i n a A . l 5 l 5 . ab editoribus immerito neglecta, qui Basileensem quampiam repetitionem afferre maluerunt, earn diligenter excussi, quod ex optimo MS. esse ductam apparuit. Deinde meruit de Dionysio R o b e r t u s Stephanus (Lutet. l5ky.), qui codicibus usus nonnullis (strictim ab H. Steph. ad v. 434. commemoratis) varietatem notabilem in opere extremo reposuit, tum a superioribus exemplis tum a suis ut videtur MSS. derivatam; idemque primus Eustathii commentarios neque integros nec satis castigatos e Regia Bibliotheca protulit, utilissimosque in eum indices, quorum ubertatem hodieque liceat admirari, subiiciendos curavit. Henric u s vero S t e p h a n u s a patre longius aliquanto discessit, edito Dionysio A . l^JJ. cum interprete *)

Quod nuper editus I o . Alexandr. de accenti, p . 37. attulit, Ttfpjjv XXVTOV wxiavoio diaria io?, id p e r l i n e t a d H e s i u d i T h e o fioniam.

rRAEFATIO.

xxv

suo Latinisque geographic quibusdam; et Eustathium ille, demtis typorum mendis, a patre denuo descripsit, praetereaque conversionem carminis ipse confecit; Periegeten autem et proprio Marte refinxit, ut pristinae quidem labis aliquam partem tolleret, sed novos ac plures errores excogitaret, quorum nec diversitate scriptionis ad marginem relata nec consueta notationum verbosarum accessione rationem explicaret idoneamj quamquam et paternas copias versavit et varietatis delectum a Gul. M o r e l i o A. l 5 5 6 . tribus pagellis mandatum, et recognitionem P a p i a n a m Antverp. l ò j ó . minime spernendam perlustravit. Cuius ad auctoritatem cum proximos editores viderimus sese composuisse, huic etiam officio satisfactum fuerit, cum duo novissimi quantum ad emendationem Dionysii profuerint significaro. Prior enim F . C. M a t t h i a e Dionysium Avienique metaphrasin cum Arato et Catasterismis Eratosthenicis compositam evulgavit (Francof. 1817« ), non accurata quidem fide, sed lectionibus et alienorum codicum et domesticis Palatini et Schellershemiani congestisj cuius ab industria profecit nuperus editionis conditor Franc. P a s s o v i u s ( L i p s . 1 8 2 5 . ) , copiis quamplurimis in criticam annotationem congregatis. Huic vero sua laus dehetur, quod c u m magnum scripturarum acervum ad subtiliorem Graeci sermonis cognitionem exegisset, multa tralaticiae recensionis vitia perpurgavit ; quo tamen iure carminis istam conforrnationem potuerit a b o m n i p a r t e g e n u i n a m h a b e r e e m e n d a t a m q u e (quae verba sunt eius Praef. p. IX.), ipse viderit. Ceterum quoniam narratio hunc ad locum devenit, non possumus omnina recentem illam contentionem silentio praeterire, quam auctore Bredovio viri docti pro Dionysio

XXVI

PRAEFATIO.

scholarum institutioni restituendo decertaverunt : scilicet quas terrarum imagines disciplinaeque rationes antiquitas erudita proprias ac perpetuas asciverit, eas aptissime de commentariis vetustis sua iucunditate dignaque doctrinae velocitate probatissimis depromi, cuius sententiae vindicem olim locupletissimum Chr. Cellarius gesserit. At enim quod Cellario licuit, turn cum et intermortua geographiae studia praeclaris libris suscitabat et aliqua poetae memoria ab usu magistrorum longinquo ducta suffragabatur, nec scriptorum ingenium et dictionis virtus cum enarratione litterarum antiquarum habebatur artissimis vinculis coniuncta, id non iam aetati nostrae licet committere, nisi patienter volumusin gravem imperitiae et obsoletae superstitionis incurrere reprehensionem. Quid enim? Hunccine Dionysium, qui nequé succum incorruptum et beatissimum ingenii colorem sibi potuerit conciliare, sed pigmenta quaedam ab epicae locutionis consuetudine lucrifecerit, neque severam institutionis geographicae sectam expresserit, sic ut aut distinctam copiam eandemque plenissim a m suppeditet aut firmam regionibus in angustiis tabulae describendis adumbret materiam ( n a m istis delineationum periculis parum inest fidei subactaeque meditationis), tantillum auctorem iuvenilium studiorum iubebimus esse fundamentum, hoc praesertim aevo, quo variae subtilissimaeque partes eius scientiae propemodum ad fastigium perfectionis sint evectae ? Immo si sapimus, maturis eum doctorum hominum curis seponemus. Superest ut quantum ad lucem formamque castigatam silva vetustorum interpretum editione mea profecerit declarem. Quod si plurimum in eos ad suam sanitatem recuperandam collatum

Til AEFATIO.

XVVII

esse pronuncio, ut nunc demum et fortiter emendati et eruditos in usus parali dici possint, non vereor ne nimiam laudem et assiduis lucubrationibus indignam mihi sumpsisse videar. Iam E u s t a t h i u s , qui Dionysium illustrabat ipso tempore, quo Homericis in parecbolis versabatur, cum omnibus paginis correctus et collocupletatus ex optimis codicibus prodierit, quorum tum aliae multae lectiones in ordinem fuissent receptae, nisi exemplum me R. Stephani refingentem ut solet minora quaedam fefellissent, tum illustrior etiam utilitas extitisset, unus modo liber affuisset cum Parisino b. cornparandus : altera tarnen superfuit negotii pars accurate perficienda, ut et varietas scripturae e quibusvis voluminibus schedisque collecta, cuius adhuc exilis et parum fructuosa notitia traderetur, nec benefìcio Politi (qui cum Eustathium Latine convertisset, observationes in eum conscripsit, raris sui Monilianique MS. indiciis factis) insignis accessio provenisset, in Seriem perpetuam digereretur, et fontes Eustatliianae commentationis, quos nunc disertius appellari nunc sileri videmus, investigarentur quam diligentissime. A c munus criticum ita sum persecutus, ut grammaticae dictionis formulas ao leges opportunitate data subitariis attingerem significationibus j in quo genere cum largissimam copiam dudum provisam liceret effundere, malui paucis defungi non operose conquisitis, quo clarioribus documentis de eo constaret, quantum angulus ille litterarum quem homines ne peritissimi quidem adverterunt perturbationis atque tenebrarum recondat. Bastii nomen quod hie illic interiecimus, pertinet id ad partem earum annotationum, quas cum Bredovio de corruptis vel obscuris sententiis perc o l a n t i communicarat. Sed interpretations de*

XXVIII

rßAEFATIO.

monstrationem c u m Eustathium confessum sit ab auctoribus tribus primariis repetiisse, Herodoto, Strabone, Stephano Byzantio, cuius exemplum integerrimum egregias A r r i a n i m a x i m e reliquias ei suppeditavit, quibus quartum ascribere possis insipidum L y c o p h r o n i s caput, non solum horum locos necesse fuit evolvere et ad laudationes g r a m m a t i c i conferre, sed reliquam e t i a m narrationum auctoritatem et si quam prop r i a m ille complecteretur eruditionem, maiorem quidem quam pro exspectatione, brevi pro subsidiorum mediocritate tractare: n a m Eustathii doctrinam novis commentariis obruere putidum foret et eius d e m u m h o m i n i s , qui bonas horas et existimationis dignitatem amplificando libro condonaret. Praeterea prospera fortuna fontes haud infirmos Eustathii, qui geographicas opesbis ab antiquis poetae explicatoribus accepisse se profitetur, m a g n a m partem ignotos, id est S c h o l i a v e t u s t a , nobis aperuit. Quorum tarnen ruinas tantum et membra disiecta corporis olim speciosi solidique colligere potuimus, sed i t a , ut et Paraphrasis indocta simplicitas, quicum erudita Scholiorum copia coaluerat ( v . annot. ad Schol. 1Ò8.), prorsus secerneretur, nec diligentiae Bredovii saepius esset quoquam in loco diffidendum quam in istis animadversionum l a c i n i i s , quarum ne sedes quidem et originem certa fide habemus singulatim demonstrare. Mih i quidem satis f u i t geographicae disputationis t a n t u m , quantum ad intelligentiam operis antiqui sufficere posset, delegisse, quo patentior optim i s narrationibus et recondita lectione commendatis campus concederetur. V e r u m lautissima supellex tantam ab ipsis principiis ad finena usque iacturam fecit, ut neque pristina Scholiastarum f o r m a dilucide queat a d u m b r a r i , nisi

rRAEI/ATiO.

xxix

forte vel quempiam librorum numerum (v. annot. ad Schol. 3o6.) eruimus, vel Bredovio, subtili sermonis existimatori, credimus (Epp. p.44.) suspicanti scriptorem orationis purissimae saeculo fere septimo vixisse; nec rudis ilia compares quae lucem a certa quadam ordinis continuitate mutuetur nullam omnino satisfaciat, sed taedium in ieiunis explicationum ambagibus, quod nemo grammatici? voluminibus assuetus detrectaverit, molestissimum sit. devorandum, id quod exsanguis ista annotationis scriptio opinione mains exanclavit. Nihilominus persuasum nobis habemus compluribus MSS. comparatis Scholia posse perpurgari, quippe quorum exempla turn extent hodieque varia (velut Andronici nescio cuius commentarium Passovius in bibliotheca "adam Bohemica tradit esse repertum, cuius nullam licuit notitiam extorquere), turn olim fuerint ab eruditis hominibus versata, Gyllio (Schol. 142.), Casaubono (v. annot. ad Dionys. 457.), Menagio (v. ibid. 271.) forsan etiam Huetio, qui Stephanianae (v. Bred. Epp. p. 60. et H. in codicum indice) Demetrii Lampsaceni luculentam interpretationem in gemino MS. ascripsit sese possidere. Deinceps P a r a p h r a s i n integra specie, quam dudum Holstenius ab libro Regiae Parisiensis acceperat, seiunctis tam Scholiis quam glossematis parum idoneis, quorum specimina Thwaitesius proposuit, sed adhibita fide Monacensis aliorumque librorum descripsi, quae sincerioribus quam Britannica lectionibus Periegesis innititur. Sed alteram Paraphrasten, Nic e p h o r u m B l e m m i d e n , quod produximus, proximi duo editores in causa fuerunt, alter Spohnius (Lips. 1818.), qui Bredovianum apographum MS. Paris. l 4 l 4 . e bibl. Mazarinea, chartacei, forma quarta, saec. XVI. exprimi iusGcogr. Gr. Min. Vol. U c

XXX

r i l A K F A I IO.

sit, alter Holstenianorum ille restitutor Manzius (Roraae 1819. ) : nam opusculum hominis istius, cuius et barbarum dicendi genus cum imperitia flagitiosissima coniunctum, quamquam Platonem et Aristotelem (v. Buhlii Aristot. T. I. p. 307. sq.) tenebrio potuit attingere, et insignis exemplorum vis í cf. Heeren Gesch. der kìass. Litt, im Mittel. T. I. p. 278.) saeculi XIII. caliginem arguit manifesto, cum ad doctos complures esset delatum (v. Holstenii Epp. p. 19. et Salmasii Epp. I, 1-23.), neque Hudsonus qui Nicephorum dicit Gregoram attrectare voluisset, tineis blattisque satius fuit in praedam concedere. Tandem conversiones A v i e n i P r i s c i a n i q u e quam diligentissime secundum edita subsidia recognovi; quorum in Avieno propter mir a m corruptionis magnitudinem aliquanto pDs licere ratus sum. Ceterum et novam composui interpretationem, quae sententiarum magis habitum quam yerborum n u m t r u m referret, et indices aptum in ordinem redactos ipse sum emolitus, et librum curavi ratione quantum fieri potuit excudendum emendatissima*), neve pallore formularum chartarumque foeditate denuo commacularetur, pro parte virili cavi. Huic igitur operae iudices ut contingant tum candidi tum copiis antiquitatis doctae locupletiss i m i , propter ipsam litterarum progressionem quibus studia nostra voluimus esse consecrata vehementer exoptamus. Censores autem mercenarios, quorum iamiam vilis est annona, cum ars voluminum a calce percurrendorum egregia saeculi solertia paene consummatam ad perfectionem accedat, ut conscientia honestae voluntatis confirmati minime reformidamus, ita libertate iudicii sui facile patimur abuti. •) Corrigendum tarnen et in Dionys. 101. T¡ p r o í , et si quid commissi deprehendetur, eius indicium extabit suo loco,

INDEX COD1CUM.

jodìces Dionysii pluriinis in bibliothecis asservati nuineruin quinqungenarium excedunt. Q u o r u m qui sive doctis superioribus sive nosIris usibus profuerint, liic r e census significai. A . 2723. ineinbranaceiis, veluslissitnus R e g ìa e P a r i s , codex, cuius partem (v. 4 7 0 — 1 0 0 4 . ) aliena inarms exaravit, a Brunckio collatus ad Oxon. 1697. Kodein vero numero Bredovius alterniti esse dirit Dionysii 3IS. cum fragine.'i'.is qiiiiiusdam Scholioruin, forma maxima., quem b. notavit, undo Schneidenis Eustalliii supplementum derivaverit (Kpp. p. 43.): id quod secus ;>ese habere p. 953. ostemimuis. Ceterum lantani inter ulritmque librimi dlsrrimen i n leres!, ut A. principem i".ier onines locum o b t i n u e r i t , ci>i posterior aliquanUini concédât. B.. boTnbyrinuf, quem Brunckio Larcherus dono dédit. B r i t a n n i c i sex apud T h w a i l e s i u m , rpios Anglicanos vocat W a s s i u s ad Tliucydidein. Bodleiani q u a t t u o r : quorum 1. est Baroccianus 78. Dionysium continens, ut 2. NE. num. 2. 16. deinde 3. Laudianus c. num. 31. Dionysi'.un complexes cum glossematis ; quartiis est Barocc. num. 147. in quo Dionysius cum glossematis et Paraphraste extat. c 2

XXXII

INDEX CODICUM.

Cantabrigìensìs, Dionysium tenens cum Eustathii commeutariis ; quo s habet eosdem Elouensis collegii codex. D. 175. chartaceus, forma quarta, Dresdeusis, a diversis perspicua ratione descriptus, quippe cuius l'olia 14— 37. ad saec. X V I . pertineant, ad X Y . reliqua, glossematis inter versus inlerieclis, cuin Eu6tatliii epitome; in fine quod in Vindob. 1. idem exlat moniiuin: Tt'Aog ari/oiv %ûdcov Sicc/.oaiwv ima. Fleuiora tradidit Ebertus descript, bibl. lieg. Dresd. p. 246. Yaiieiatem ex eo proposuit Passovius; nos duplicern adhibuiinus collationem, sed alteram iinperfectam, integrum vero perlustravi Matthaei ad ed. R. Slephajji, Hic tonto consensu cum Vindob. 1. ( p a r tim cum h.) conspirât, ut discrepanza si qua deprelienditur, possit id in negligentiain doctorutn liominum conferri, G, 46. meinbranaceus, forma quarta, cum scholiis et paraphrasi, saeculi XII. ut videtur, olim G u d i a n u s (Catal. Gud. p. 541.), deinde Guelferbylanus, Parisios A. 1807. abreptus et insignitus n. 2772. sed postliminio restitutus. Contulerunt Bredovius et Kriigerus in usuin Passovii. H. 36. bibl. Chambre des Titres, olim H u e t i a n u s , chartaceus, forma maiore, Dionysium coinplexus cum insigni coinnientariorum parte et paraplirasi, quae cum vulgata paruin dissentit, sed diserta hac inscriptione: Ji]LiijTûiov yiauipaxrjvov ¿i;ijy)]Gig tt'ç ti)v Jiovvaiov TlîQuÎyijcnv. Accuralissime cum G. eum convenire Bredovius animadvertit. M. in charta dentata, manu ree. saec. X V . exeunte scriptus, Hesiodi Theogouiam cum scholiis ineditis et Scutum cum enarratione Io. Diaconi, Dionysium et E u stathii commentarios cum paraplirasi scholiisque complexus, sed lacunis saepe defect us. Clausulam exhibet talem : {ir^/aì/log anoarohjc; ßvC/iDTLoq fiera ri)v cckoìaiv Ttjs icoâç natQÎdog avrov Ttevia avyMV xal róde tò ßißliov i'^tyouipiv. avêv fitvtoi fiiaOov. sequentibus aliquot versibus politicis : cf. Bast. Ep. Grit. p. 249. Codicem bibl. M o n a c e n s i s saepe cum Aldina consentientem ad Oxon. 1710. contulit C. F. Ammon A. 1786. unde varietatein in Periegesin accepit satis tenuem Scliouemnuuus ; sed accuratissime Io. Bernh.

INDEX CODICUM.

XXXIII

Köhlerus universa MS. argumenta ad ed. Il, Steph. A. 1773. exegeral; isque tanta diligentia negotium adminis(ravil, ul inaior iIli fides sit habenda quam Harlesio, cuius collalionem usurpavit Tassovius. M o s i ] , 30. fragmentum Dionysii (yv. 278 — 350. 470— 524.) cum scholiis, collectiouem canonum cum interprelaliune Io. Zonarae el alios libros tlieologorum cornplexus, saec. XII. probabili quidem ratione. Lectiojiem excerpsit C. P. Matthaei ( y . eiusdem notitìam codd. Graec. Mosq. p. 287.) scripto scholastico, Dresd. 1788. et descripsit Passovius. P a l a t i n us 40. bombycìnus, forma quarta, saec. X I V . Farisiis Heidelbergam eum reportalum Malthiae curayit conferendum. Pluribus eum disseruit Wilken Gesch. der Heidelb. Büchersamml. p. 276. P e t a v i a n u s codex, olim Petavii, deinde translatus in bibliolheeam Suecicam, cuius leclionem Bochartus enotavit, a Palmerio in marginem ed. H. Steph. conieclam, unde Io. Arntzenius Miscellaneorum cap. 20. earn repetiit. De quo libro quem nondum usurpare licuit Küblerus descripsit. R. R e l i d i g e r a n u s bibliothecae Vratislaviensis ad aedein S. Elisabetliae, 63. membranaceus, forma quarta, scriptus A. 1488. Cuius argumenta designaverunt Crautz. Catal. codd. Ilehd. p. 173. et Buhl, ad Arat. Vol. I. p. XI. XII. Contulit Passovius. S. Optimum codicem, sed negligeuter inspectum qui prolulit Schönemannus, his verbis eum significavit : Dionysii Periegesis cum MS. Cod. collata ad ed. Lond.

1688.

S c h e l l e r s h e m i a n u s , cuius possessio pertinet ad L . ß . a Schellersheim, bombycinus, saec. XIV". ut videlur, llesioduin, Theocritum, Dionysiuin teneus cum levioribus quibusdam libellis. Collationem a Werfero ad ed. Havercampii confectain accepit Matthiae. V i n d o b . 1. 122. codd. histor. Graec. bibl. Caesareae Vindobonensis, chartareus, forma quarta, Dionysium praeter alia tenet laceruin cum Paraphrasi. V i n d o b . 2. 198. codd. eiusdem bibl. Piniol. Philos., cliartaceus, Hesiodi opera et dies, Pindari Olymp., Dionysii quaedain fragmenta cum Eustathio mira corru-

XXXIV

INDEX

CODICUM.

plionis ratione complexus. Malos codices ad ed. P a s sov. exegit I. H. Schubart diligenlissime copiamque varielatis nobis peroïïîciose supneditavit. Qui subsequunlur BISS. Tarisiis a Biedovio consulli sunt. ». 2771. ad saec. X I I . relatus, membrnnaceus, Dionysiiun cum Scholiis (cod. 1.) contineiis, adiuiicla Paraplirasi, mullis partilius defectus. b. 2723. forma maxima, Dionysium in eumque Euslalliii commenlarios (quos nullus iiber integriores s e r v a v i l ) ac Scholiorum fragmenta teuens. C. 2772. boinbycinus, olim Guarini Veroneasis, cuius indicium est illud in exlremo folio ( ?/ TMXQOVGK ß I ß K O ^ èorìv èfiov yuQLVov ßeQOVuiov), forma quarta, saec. X I V . ut v i d e l u r , Libami quasdam epistolas, Hesiodi Scutum et Theogoniam cum scholiis mulilis, Dionysium cum Scholiis complexus, quorum copia praestantior et plenior inde (cod. 2 . ) fLuxit; quamquam versus fineiri a v. 500. usque raras et exiles praebet observationes. Codices istos 1. 2. prolixe descripsit B r e dov. Epp. p. 44. 45. i. 2735. membranaceus, forma malore, Dionysium tenens cum Paraphrasi. g. olim Vaticanus bibl. Vecch. 117. forma maxima, Dionysium in fine mancuin et Scholia cum Lycoplirone tenens. k . olim Vatic. 922. chartaceus, forma quarta, saec. X I V . ut videtur: quo habeutur Oppiani Halieutica carie dejecta, Dionysius cum integris Eustathîi coinmentariis Sclioliisque, libellus Audronici Augusti ad Io. Ducarn filium. m. 2731. Dionysius cum Eustalhio. Fluxit ex eadem ex qua M. recensione. u. 3023. superiori tarn argumento quam auctoritale cognatus. p. 2733. solos Euslathii cormnentarios tenens. q. 2734. circiter A. 1500. scriptus, qui proximum accurate refert. s. 2833. membranaceus, forrua quarta, quo Dionysius el Scholia continenlur.

INDEX

CODICUM.

xxxv

AV. 2847. Eustathium praebons, sed variis partibus m u tilatmn ; et defectus quosdain habet cum p. coinmunes. z. 2854. Dionysium cum glossemalis et Eustathio Sclioliisque complexus. I'rnelerea rarius idein Bredovius horuin Parisiensium libiomm lnentionem iniecit. 1310. Toi. 129 — 1 3 9 . excerpta e Dionysio c o n t i n e t , ut 1766. pariein etiain minorem fol. 16. 17. 1411. cui Tansanias, Dionysius cum Scholiis et E u s l a i h i o , vaiia scripta geographica, quoruin usum iinmiuuit margo niiuiuin concisus, insunt. 1772. fol. 170—176. Dionysii f r a g m e n l u m coniungit cum Euslalhii epilome. 2708. fol. 103 — 252. Euslalhiuin tenens, sed snepius d e f e r l u i n ; ex quo inemorabilem (cf. Sind.) asrripsimus a n n o l a t i o n e m : l!ccaoc.nc/.(< jjroi ¿tlovvoicc/A tyoatpt Qiyog, ytyovtaq eni Jioy.XijTiavov • y.al ßuaauoiy.ou tv ¿Ttr/Qicfuiccri, arQiTiTov ßaaoctor/.ov quiißov üu'.aoio ¡.iviojia, TOVTiOTi Tionviy.ov. I n fiue S l r a b o n i s ü b . X V .

quaedam ad epiloinen sunt redacla. Codicein nolne inedioens Boissonadus ad Aristaenelum et E u n a p i u m ali(|uolies laudavit. 2852. oclava f o r m a , cui Devarius ea praefixit, quae in Io. Lydi de mensibus I, 13. p r o d i e r u n t ; exlat Dionysius cum Paraplirasi, Sclioliis et inulilis Eustathii cominentariis. 1. 2853. qualtuor versus post Dionys. 214. cum in. h a bet c o m m u n e s ; porro varielas iuest ex aliis codd. enolata. 2856. 2857. 2859. Euslathium tenent passirn m a n e u m . Aüos enumerare supervaeuum est. C o d i c u m P i o m a n o r u i n quos Uhdenius inspexit n o tiliam habemus lianc afferre. Ac p r i i n u m sunt Bibliothecae V a t i c a n a e , olim P a l a t i n a e : d. 96. Dionysius cum Scholiis. Annexus est codex O p piani Halieuticorum. e. 102. forma o c t a v a , recentis aetatis : H e r m e s T r i s i n e gistus 7itQL G£iG[i(ov, Theognis, Dionysius, Damascenus de pharmacis. h. 139. chartaceus, saec. X I V . ut yidetur: Orphei et

xxxvi

INDEX CODICUM.

Prodi Iiymni, Carmen aureum, Orphei Argonautica, Nicander, Sop'ioelis A i a x , Eleclra, Oed. Ilex, Tbeognis, Dionysius, Aesclìyli fabulae tres, Lycopbro. Codicem varii librarli meudose scripserunt. i. 40. forma quarta: Sophoclis A i a x , Eleclra, Oedipi, Find. Ol. el Pylh. cum Scholiis, Dionysius cum glosseinatis, Lycophro cum commentariis, Oppiani Hnlieu tìca, Arati Phaenoinena, Boeolia et genus Homeri U i a s , Georg. Choeroboscus TTSQI TQOTKOV noii]TR/MI mutilus. 0. 154. chartaceus, forma quarta: Eustalhius et Diony sius ac Libami declamationes. r. 319. forma quarta, praeter quisquilias quasdam Arisi ophanis Plulurn, Findari carmina nonnulla, Aesclìyli Proni, et S. T h . , Euripidis Hecubain et Oreslis fra gmentum, Sophoclis fabulas tres, Dionysinm, Sclioli;. in Theogoniam, Lilliica, Colullium et exiguos alio? libellos complexus. t. 331. nihil nisi quaedam excerpta praebet. Deinde perlinuerunt ad Bibl. V a t i c a n a m V e c chiam : a . C. 31. gossypinus, forma quarta: Ilìas cum Scholiis, Dionysii fragmenta cum Scholiis et Favnphrasis delec l u , pars Iliadis. Est saec. X I V . Qui vocabatur b. 117. supra ferebatur Paris, g. c. C. 118. chartaceus, saec. X Y I . Dionysius et Oppiauus. d. C. 119. chartaceus, octava forma, saec. X I V . Dionysius cum Scholiis, Arislidis Flatonicae, Oppianus. e. C. 120. chartaceus, saec. X I V . Dionysius et Eustathii commentarli principio defedi. f. C. 121. chartaceus, saec. X I V . Cleomedes, Dionysius cum Scholiis, Theodorus Trodromus, Georg. Tisides in hexaemeron, Hesiodi opera, Pindari 01. et Pylh. cum Scholiis, Arati Phaenom. g. 910. chartaceus, forma quarta, saec. X V . Dionysius. Qui fuerat h. 922. supra vocabatur Paris, k . 1. 999. chartaceus, forma maiore, saec. X V . Genus Dionysii et Dionysius cum Paraphrasi. k . 1469. chartaceus, forma quarta, saec. X V I . Hesiodus et Dionysius.

INDEX

CODICUJVI.

xxxvir

1. 1948. chartaceus, forma maxima, saec. X V . Theocritea pleraque, Hesiodi i'oycc, Dionysius, Sophoclis Pliiloctetes, Arislidis Panathenaicus, Thanoclis epigramma ex Stobaeo. m. 42. forma quarta, saec. X I V . ut videtur: Tlieocrilea pleraque, ÒIIY/I'IOZcov TQOTIOI, ijZa roTg ß-ioig ¿'.vuxtOn(ÀÌVK, Eraloslhenis argumentum in Tiieocr. Alten, Dionysius cum Scholiis, Pinci a ri genus, Cyprii epistolae duae, Cypiianus TIOÒG ròv ÌUTOÒV ive.yyi/.iov, Pindari Ol. et Pylh. cum Scholiis. Ilunc aliquoties u. notavimus. n. 915. forma maiore, saec. X V . cum alios plurimos continens, tum Dionysiuin a v. 183. inde, o. 1385. chartaceus, octaya forma, pulcherrime srriptus, saec. X V . Cornulus, duodecimi Herculis cerlamina, Palaephatus, scripta de Comoedia, Dionysius, quaeque extant eadem in cod. Min. I. 11. 6. In Bibl. Valicanam e libris P i e g i t i a e C h r i s t i n a e niigravit Cod. 147. chartaceus, forma quarta, saec. X V . Dionysiuin tenens ad v. 1134. usque et partem Paraphrasis. Tandem ad Vaticanam accesserunt ex bibl. O t t o boni: Cod. 193. chartaceus, forma quarta, saec. X V I . Scholia in Hesiodi Theogoniam, Deinosthenis Olynlhiacae P h i lippicaeque, Damascenus de medicamenti evacuantibus, quaedam e Democriti Physicis, Io. Xiphilini epitome Dionis Cassii, Dionysius, genus Dionysii, de veDtis et Paraphrasis. Cod. 3 3 5 . charlaceus, forma quarta, saec. X V I . , ex codd. Ioli. Angeli Ducis ab Altaemps. Dionysius cum nova Paraplirasi et Dionysii genere, de T u r c i s , commentarius Eustathii mutilus. Inter tot Vaticanos tjuemnam Dorvillius (v. ad Dionys. 532. ) significant ignoramus. Sed alius libri notitiam ipsi comparaviinus liane: x. S a n t e n i a n o r u m HISS. in Reg. bibl. Berolinensi servalormn 81. Isti -voluiniui, quod yarias lectiones e codd. Latini* cura N. Heinsii confectas tenet, talis index praemittitur : Dionysius cum cod. Vatic, in fot. papyr. circa saec. XII. collatus ad ed. Antverp. 1575.

I N D E X CODICUM. Codex optìmae notae, qui saepe cum b. faciat, sed villosissime descriptus. Praelerea nonnullis Dionysii locis et scriptnra codicum F l o r e n t i n o r u m est apposita, quam Iloësius cum Bredovio cominunicarat, et var. lect. L a n g e r m a n n i et B e k k e r i ; quorum Langermanni, quern N. Heinsius coinitem itineris Italici, praesertim Florentinae peregrinationis, assumpsit, quaedam observaliones in margine leguntur eius exempli, quod ad Scbaeferum pervenit, a quo Spohnius utendum acceperat; altera vero notalio, quam idem Spohnius consignavit, cuius fuerit aut a quibus libris ducta, prorsus nos latet. Nihil tamen certius, quam neutram yarietatem cuiusquaia esse momenti.

JIONYZIOZ I I E P I H F HTH

2.

DESCRIPTIO PERIEGESIS D I 0 N Y S I I AUCTORE LUCA HOLSTENIO.

J ^ r i n c i p i o proponit sibi terras ac maria descripturo primum de Oceano dicendum, quo terra universa insulae instar ambitur (y. 3.), et sic obiter de totius orbis figura (v. 7 . ) , partibus (v. 8.) partiumque terminis; prirnum quidein per maria et fluvios, Africae et Europae (v. 10.), Europae et Asiae (v. 14.) ; secuudo per isthmos (v. 19.), Asiae et Europae (v. 20.), Asiae et Africae (y. 23.). Inde de Oceano terras cingenti, eiusque variis nominibus prò diversis mundi plagis terrarumque regionibus (v. 27.) : de occidentali sive Atlantico (v. 2 9 . ) , de septeiatrionali sive congelato (v. 31.), de orientali sive Indico (v. 3 6 . ) , de meridionali rubro sive Aetliiopico (v. 38.). De quattuor praecipuis Oceani sinibus (v. 43.), quorum primus occidentalis sive internum mare (v. 45.), secundus septemtrionalis, Caspius (v. 47.), meridionales duo, Persicus (v. 51.) et Arabicus (v. 54.). Sequitur maris interni sive occidui ambitus, ducto principio ab Herculis columnis (v. 5 8 . ) , Musisque invocale (v. 65.). In eo primum mare Ibericum (v. 69.), A 2

4 dein Gallicum (v. 74.), Ligusticum iuxla principimi! I t a liae (v. 7 0 . ) , Corsicum (v. 8 1 . ) , Snrdouin (v. 82.), T y r rhenian (v. 8 3 . ) , Siculum (v. 8 5 . ) , Adriaticum sive I o nium (v. 9 2 . ) , Africum, in quo Syrtes (v. 1 0 3 . ) , Creticum (v. 1 0 9 . ) , Pharium sive Aegyptium (v. 1 1 2 . ) , S i donium sive rhoeniciuin, in quo Issicu3 sinus (v. 117.), Pamphylium (v. 1 2 7 . ) , Aegaeum (v. 1 3 0 . ) , Hellespontus (v. 1 3 6 . ) , Propontis (v. 1 3 7 . ) , Bosporus T h r a c i u s , ubi Cyanei sunt scopuli (v. 140.), Poulus Euxinus (v. 146.), Maeotis palus (v. 1 6 3 . ) , Bosporus Cimmerius (v. 167.). De contiuentibus siye parlibus terrae (v. 170.) ; primuin de A f r i c a e s i t u , figura, tenninis (v. 174.). De gentibus Africae, quariun primi Maurusii sive Mauretani (v. 184.). Nomades, Masaesylii et Masylenses (v. 186.). Libyplioenices sive Poeni, ubi Carlliago (v. 1 9 5 . ) . S y r t e s , earumque accolae Lotophngi (v. 198.). Nasamones (v. 2 0 8 . ) . Asbystae et Iovis Ammonia teinplum (y. 2 1 1 . ) . Cyrenaica (v. 2 1 3 . ) . Mannaridae (v. 2 1 4 . ) . Gaeluli et Nigretes (v. 2 1 5 . ) . Pliarusii (v. 216,). Garainanles (v. 2 1 7 . ) . Aetliiopes (v. 2 1 8 . ) . B l e m y e s , unde JXilus fluii (v. 2 2 0 . ) . Nilus fl. (v. 2 2 2 . ) ; eius accolae Aegyptii (v. 2 3 2 . ) ; Aegypti ferlilitas, figura, termini, maxiinaeque urbes (v. 2 3 8 . ) , Tliebae (v. 2 4 8 . ) , Alexandria (v. 2 5 4 . ) , Pelusium (v. 2 6 0 . ) . Aliae gentes pluriinae (v. 2 6 5 . ) . D e E u r o p a e situ et figura (v. 2 7 0 . ) . De gentibus Europaeis, quarum primi Iberi ( v . 2 8 1 . ) . Super hos Britanni et Germani ad Oceanian septemtrioiialem (y. 284.). Celtae, ubi de Eridano et electro (v. 2 8 8 . ) , item de Rlieno ex Alpibus orlo (v. 295.). De Istro (v. 2 9 8 . ) et populis eum ulrimque accolentibus (v. 3 0 2 . ) . ac sunt versus boream Germani, G e t a e , Bastarnae (v. 3 0 4 . ) , Dacì et Alani (v. 3 0 5 . ) , Tauri ad Chersonesura (v. 3 0 6 . ) , in Alanis Melanchlaeni et Hippomolgi (v. 3 0 9 . ) , Neuri, Hippopodes , Geloni, Agatliyrsi iuxta Borystlienis ostium ( v . 3 1 0 . ) , ubi Aldescus et Pantica-

5 pes fl. ex Rliipaeis inontibus orli, et ne] hortim quoque ostia eleclrum (v. 314.); at meridiem versus Istrum acroi uut Gerrae Norici (v. 32Í.), Pannonii, Moesi (v. 322.), Thraces (v. 3 2 3 . ) , apud quos nsterius lapis (v. 327.). lude quasi novum exordium ducitur de tribus Europae conlinentibus in innre internum procurrentibus (v. 331.), id est, Iberorum (v. 332.), Graecorum et Italorum (v. 333.). In Iberia Alyba promontoiium, in quo colamnarum Herculis altera "(v. 3 3 5 . ) , Tartesus ci vitas ( v . 337.). Cempsi sub Pyrenaeis montibus (v. 338.). Delude Italia, quain inediam secat Apenninus (v. 339.); eius gentes (v. 345.), Tyrrheni (v. 347.); Latini, in quibus Tiberis et lloma (v. 350.); Campani, ubi Neapolis et Silarus fl. (v. 357.); Lucani et Bruttii (v. 3G2.) ; Locri Epizepliyrii (v. 364.) ; Metapontuin (V. 3 6 8 . ) ; Croio (v. 369.), iuxta quein Laciniae Iuiionis templuin (V. 3 7 1 . ) ; Sybaris (r. 372.); mediterranei Samnites et Marsi (v. 3 7 5 . ) ; Tarentum (v. 376.); Calabri et Iapyges (v. 378.); Aquileiensis sinus Hadriae, ubi Tergeste (v. 380.). Deinceps L i burnorum ara (v. 384.); Hyllium peninsula, et Bulimes (v. 386.); Illyricum ( v . 3 8 8 . ) , ubi Cera unii montes et Cadmi sepulcrum petraeque in ira biles ( v . 389.). Inde Graecia, Siculo et Aegaeo mari cincia (v. 398.). Peloponnesus, eiusque figura (v. 403.) ; Triphyli» (v. 409.), Alplieus, Eurotas il. (v. 4 1 0 . ) ; Arcades (v. 414.), A r givi et Lacones (v. 418.); Istbmus iuter Corinlliium et Saronicum sinum (v. 420.); infra Is 11) in uni Attica, iu qua Ilissus il. ( v. 4 2 3 . ) ; Boeoìia et Locris (v. 426.); Thessalia et Macedonia (v. 427.); Tluacia (v. 428.); versus occasum Epirus (v. 429.); Aetolia, in qua Aclielous 11. juxta Ínsulas Echiuadas (v. 4 3 1 . ) ; Pliocis, ubi Cephisus fl. et Delpliicum oraculum (v. 437.). Inde I n s u l a s descripUirus Musas denuo invocat (v. 447.). Gades (v. 450.). Gytnnesiae et Ebusus (v. 457.). Sardinia et Corsica (v. 458.). Aeoliae insulae sive

6 Plotae (v, 461.)- Sicilia sive Trinacria (v. 467.); ehis promontori« Pachynus, Pelorus, Lilybe (v. 469.); eius fretum (v. 473.). In Africo mari iuxta Syrtes Meninx et Cercinna (v. 477.). In Hadriatico Dioinedis insulae (v. 481.). Apsyrtides (v. 487.). Liburnicae (y. 491.), Iuxta Ambraciam Corcyra (v. 492.), Ithaca (v. 495.), aliaeque Acheloo obiacentes ( v . 496. ). Circa Cretam Aegila, Cythera, Calauria, Carpathos (y. 498.). Creta ipsa, in qua mons Ida (v. 501.). Rhodus (v. 505.). Chelidoniae (v. 506.). Cyprus (v. 506.). Aradus iuxta Phoenicen (y. 510.). Iuxta Atticam Salamis et Aegina (y. 511.). Aegaei maris insulae (y. 513.) ; iuxta Europam Euboea (v. 520.), Scyrus et Peparethus (v. 521.), Lemnus (y. 522.), Thnsus (v. 523.), Imbrus et Samothrace (v. 524.); iuxta Asiam Cyclades Delum cingentes (v. 525.); inde Sporades ( y . 530. ) ; Ionicae insulae, Caunus , Samos, Chios (v. 533.) ; Aeolicae, Lesbos et Tenedus (v. 536.). Mela» sinus (y. 538.). Propontis (v. 539.). In Ponto Heroum insula Leuce (v. 541.). Iuxta Maeotidem Taurica peninsula (v. 549.), in qua Phaenagoria et Hermonassa (v. 552.). Sequuntur Oceani insulae (v. 555.). In Atlantico Erythia (v. 558.), et Cassiterides (y. 561.). In septemtrionali Britannicae duae (y. 565.), Amnitum insulae, et in iis Bacchi orgia (y. 570.), Thule (580.). In orientali Oceano Chryse siye Aurea insula (y. 587.). Taprobane, circaque cete monstrosa rubri maris (v. 591.). Ogyris insula, ubi Erythraei regis sepulcrum (v. 606.). Icarus in Persico sinu (y. 608.). D e A s i a e figura, situ et magnitudine (v.620.). De Tauro monte, qui continuo^tractu mediam Asiam secat (v. 638'.). Gentes Asiaticae : iuxta Maeotidem paludem Maeotae et Sarmatae (v. 652. ) ; in his Tanais fl., terminus Europae et Asiae ( v. 660. ) , qui in Caucaso monte ortus Seythas perlabitur, quorum regio perpetua hieme infestatur (v. 663.). Sindi, Cimmerii (v. 681.).

7 Cercetii, Oretae, Achaei (v. 682.). Henlochi et Zygii (v. 686.). Colclii, ubi Pbasis fl. (y. 688.). Iberi in isthmo Caspii maris et Euxini (v. 695 ). Camaritae et eorum Bacchanalia (v. 700.). De Caspio mnri (v. 706.), eiusque figura et magnitudine (v. 718.); gignit Crystallum et iaspin lapides (v. 723.). Accolae Scylhae (v. 728.). Albani (v. 731.). Cadusii, Mardi, Hyrcauii, Tapyri (v. 732.). Dercebii et Bactri circa Mardum fl. ( v . 734.). Massagetae ad Araxem fl. (v. 739.). Chorasmii (y. 746.). Sugdiana regia, in qua Oxus fl. (v. 747.). Sacae ad Iaxartem fl. (v. 749.). Tochari, Pliruni, Seres (y.752.). Scytbae (v. 758.). Circa Pontum inter Phasin et Bosporum Byzeres et Bechires (y. 762.). Macrones, Philyres, Mossynoeci (v. 766.). Tibareni (v. 767.). Chalybes ferrum cudentes (v. 768.). Assyria, ubi Ainazones circa Thermodontem fl. (v. 772.). Sinope (y. 775.). Iris et Hnlys fl. (y. 783.). Paphlogones (v. 787.). Mariandyni, ubi Hercules Cerberuin in lucem extraxit (v. 788.). Bitliyni, ubi Rhebas fl. ( v . 793.). Inde reliquam Asiae orain persequitur, in qua Chalcidenses 8ive Chalcedonii (v. 799.) Bebryces et Mysi, ubi Cius fl., ad quem H-ylae raptus contigit (v. 805.). Plirygia minor iuxta Hellespontum ( v . 8 0 9 . ) , maior ad Sangarium ( v . 8 1 1 . ) . In rainori Troia ad X a n t h u m fl. (v. 814.). Aeolia (v. 820.). Ionia (v. 822.) ; in hac Maeandrus 11., Miletus, Priene, Ephesus (v. 823.). Maeonia, in qua Pactolus et Cayster 11. (v. 830.). De Lydis mulieribus (v. 839.). Lycii ad Xanthum fl. ( v . 8 4 7 . ) , ubi Cragus mons (v. 850.) et Aspendos url)s (v. 852.). Painpliylia, in qua Corycus, Perge, Phaselis (v. 854.). Lycaones (v. 856.). Pisidae, in quibus Termessus, L y r b e , Selge ( v . 858.). Cilicia, ubi angusliae Asiae inter Euxinuin et Issicum sinum, in quo Pyrainus, I'inarus et Cydnus, qui Tarsum praelerfluit (v. 861.). Ciliciae urbes ( v . 874.). Commagene et Syria (v. 877.). Quod reliquum Asiae figurain habet

8 quadrilaterain (v. 887.). Syria cava (v. 897.). Phoenices (v. 905.) eorumque urbes (v. 910.). Daphne, et iuxta earn Antiochia (v. 916.). Apamea (v. 9 1 8 ) . Post Syriam Elaniticus est sinus (v. 923.), et Arabia inter Persicum et Arabicum sinum (v. 9 2 7 . ) ; eius felicitas ob Bacchuin istic naturn (v. 933.); ejus gentes (v. 934.). Altera Syria (v. 970.), in qua Cappadoces (v. 973.). E u phrates fl. et ad eius ostia Teredon (v. 976.). Tigris fl. (y. 983.). Thonitis palus (v. 987.). Mesopotamia (v. 992.). Babylon ( v . 1 0 0 5 . ) ; istic beryllus lapis naseitur ( v . 1011.). Postea Cissi, Messabatae, Chalonitae (v. 1015.). Media (v. 1016.), in qua Geli, Mardi, Atropateni et Medi a Medea sic dicti (v. 1019.). Caspiae porlae (v. 1034.). Parthi ( v . 1039.). Persae et eorum opes (v. 1053.). S a b a e , Pasargadae et Tasci (v. 1069.). Corus et Choaspes fl., iuxta quem achates lapis gignitur (v. 1071.). Carmani ( v . 1080.). Gedrosi et Indoscylhae (r. 1086.). Indus fl. et in eo Patalene insula (v. 1089.). Circa eum Oritae, Arabes, Arachotae ( v . 1095. )• S a traidae (v. 1097.). Ariani (v. 1098.), apud quos coralium et sapphirus (v. 1103.). Indi (v. 1107.); eorum yivendi genus et artes (v. 1114.), lapides pretiosi (v. 1120.). Indiae figura, situs et termini (v. 1128.). Eius gentes, Dardanes ad Acesinae et Choaspis confluentes (v. 1135.), ad Cophen fl. Sabae, Toxili, Scodri, Peucalei (v. 1140.). Gargaridae ad Hypanim et Megarsum fl. (r. 1144.). Coliacum (v. 1148.). De orgiis Bacchi apud Nysaeos circa Gangem (y. 1152.). Conclusio operis (v. 1167.).

-^gyo/uevog ycttuv re xai trgea novtov aeideivt xai noru/iovg noXiag ts xai uviJqwv uxqitu, cpvXa, ¡uvrjaofiui 'SLxeavolo (iad-vggoov ' ev yag IxetVw naact y&ifiv azs vijaog dnslgixog eOTecpctvwTcti' ov juyv naoa diango nsglSgofiog, ¿XXa dtaptpls o£vti'q?j {Sefiaviu noog i]eXioio xeXev&ovg, otpsvSovtj sior/.via. M'tav Se e xa'insg iovaav, uv&gomoi rgiaafjOiv in 17nelgoioi Saaavto' ngona /uiv ovv Atfivyv, ¡Liera 3' Evgmnrjv 'Aalrtv 'AXX' ijrot Aifivr] fiiv an' Evgwntjg ¿'xel ovgov Ao|oV ¿7ii ygapjuijai, Tathtgu ts xai oro/fa NeiXov^ iV&a fiooeioTaxoq niXszai /.iv/05 yllyvmoto, xai ri/usvog neg'invaxov 'AjuvxXaioto Kavw/3ov' EvQwnyv S' 'ylairjs Tavai'g did /usooov op/£«> off (iu ¿Xiooojuevog yanjs did Suvqo/xutcmoV

5

te> 10

15

Dum exordior lerram et vastum mare dicere, etfluviosur-besque et horainura genles immensas, mentionera faciam Oceani prol'undissimi: illo enim tola tellus, velut insula late porrecta, continetur; ut omnis tameri noil sit circunicirca rotunda, sed bi- 5 fariam atutior vergat ad solis viasj fundae consimilis. Quae quamquam una exlitit, homines earn tres in cohtinentes disperliti sunt, firimura in Lihvam, dfinde in Europam Asiamque. At •veio l.iliyae et Eurnpae corifinia oMihent per obliquani lineam, 10 Gades INilique ostium, qua iuaxime horealis est Aegypti recessus, et sacrum famosissiinura Amyclaei Cdflopi. Europam vero ab Asia Tanalis medius disterminal, qiii quideifl Jtfolabens pet te- 15 6. fi'gut/gjj.

10

20

25

30

35

Jl0Nr2102

'O

IlEPIHrHTHS.

ovgerai ig Sxv&iyv Te nal eg MatmriSa lifivqv, ngog fioQstjV vonov Sh /ueaovgiov 'Ellrjsnovrog ' cij/ua d' vnsgrèrarai vorimrarov ig /utaa NeiXov"AÀXOI S' yneigotoi Sia yftóva voacpi&vaiv. 'Io &fio e ava T ¿Tarai rig vnégra rog 'AaiSog aìtjg, Kaaniijg re /ueayyv ttaì Evie ivo io &al aootjg' KSIVOV 3' Evgmnrjg 'Aoiyg ogov yvdu^avxo. alios S' av fiaMQÒg xaì à&ès'pazcs èg vórov i'gnei, *Aga(ìiov xóXnoio ttaì Alyvnroio /ueaqyv, og gei re voctpi&i Aifivrjv 'Aaiyridog afyg. Tota fihv àfi(p ovgotai figoroì ó'isrpyftigavvo. Ilàvrt] S' ày.afiatov (pigerai góog 'Jlxeavoto, elg filv ètóv, noXlijai S' ¿movvjuiyotv àgygióg. "Hroi o /Jkìv Aoxgoìo nag èa^an^v £e(pvgoio "Azlag èanigiog mxlrjcmerat' avràg vneg&ev, ngòg ftogtyv, 'iva naldeg àgtifiavéiav 'Agifiaaniàv, nóvrov [niv xaléovai nenyyóra re Kgóvióv re ' allot ù' av xaì vexgòv ¿cpy/uiaav e'ive% àrpavgov yeliov ' figuó'iov yàg vn'erg ala rrtvSs (paeivei, narri] dh oy.iegijoi nayvvexai tv verptbjoiv. Avràg o&i ngiartara (paeiverai dv&gomoiaiv,

gionem S a u r o m a l a r u m s e r p i t in S c y t h i a m a c M a e o t i d e m p a l u d e m , v e r s u s b u r e a m $ a u s t r a l i s a u t e m p r o i n t e r m e d i o est t e r m i n o Hell e s p o n t u s ; limes t a n d e m p r o t e n d i t u r m a x i m e australis in Nili c o n s p e c t u m . Alii vero c o n l i n e n t i b u s t e r r a m d i f f i n d u n t . I s t h m u s 2 0 q u i d a m ad edita t e n d i t , Asiaticae regionis s u p r e m u s , C a s p i u m i n t e r et E u x i n u m m a r e : illum igitur E u r o p a e Asiaeque t e r m i i i u m d e f ì n i v e r u n t . R u r s u m alius a m p l i t u d i n e ingenti versus a u s t r u m t r a b i t u r , A r a b i c u m i n t e r s i n u m et A e g y p t u m , qui q u i d e m 25 Libyam seiungit ab Asiatica r e g i o n e . Talia de i ì n i b u s r e g u n d i s homines proniinciaverunt. Xjndique vero indefessi iluenta Oceani f e r u n t u r , q u i , u n u s l i c e i , m u i t i s est o r n a t u s c o g n u m i n i b u s . Is enim qui e x l r e m o s 3 0 L o c r i favonii fines altingit A l l a n l i c u s o c c i d u u s q u e v o c a t u r ; at s u p e r u m , qui ad b o r e a m spectat, ubi genus ferocium A r i m a s p o r u m , m a r e p i g r u m n o m i n a n t C r o n i u r n q u e ; s u n t qui m o r t u u m d i x e r u n t p r o p t e r solem i n f i r m u m , ut qui t a r d i u s id m a r e collu3 5 s t r e t , et u n d i q u e t e n e b r i c o s i s in n u b i b u S t o r p e a t . R u r s u s q u a 18.

li

oro',««.

24.

'Afóctptxov.

27. +

a&hos 'Six.

35.

ahi.

DIONYSIUS PERIEGETES.

il

1JMOV xaXèovoi xal 'Ivdixòv old/uà &aXctooye"Ay-fi S' 'EQV&QUIOV TS xal Al&óniov xaX¿ovai JIQÒS vózov • EVITA Sh noXXòg ÙOIÌOJTOV %&opòg avktòv èxzézazac, /uuXegoiai xexavfiivog rteXloioiv. 40 OVTWQ 'Slxeavòs negtSédgo/ue yaluv anaoav, Tooaog iaiv xal zòooa /IST' dvdgàoiv ovvóftad-' iXxav. KoXnovs S'è'v&a xal ànegevyezai, è'vSo&i ßäXXav eie aXa' zvz&ovg fihv nXéovae, niavgag Sh ¡ueyiatovsHzoi /ulv ngmziazov, oe èoneqitjv uXu zinzei, 45 avgó/uevoe Aißvrj&ev ¿'aw lluju(pvXiò'og aìtjs' devzegog «w òXlyog f*iv, àzàg ngoffegiozazog ccXXmv, Set' ànoxidvccfisvos Kgovit]g àXòg ¿x ßogiao, Kaan if] aìnv gèe&gov èningoi'tjoi &aXàaot], tjvzs xal 'TgxavirjV etegot dttfpr^'tlavzo. 50 Tmv vida, y.ixX^ay.ovatr'.

ye fi?}v 'lod-juoïo npog

©saoai.it]

'/«wf,

yluâwv.

nsQifigofiiovoi noti

ri ¡uva.

vuiexâovoiv

rj à' êg vixov

ÙVTKQV

•tov Sià d-eoneoiov

415

yaiqç,

oStvet,

dît' ûfMpw 'Aoctj&tv Kadiïh /itafjv

410

evifa.

'¿¿QEI&VIUV.

xal Aotcgìg

MuKijdovlyg

ve

agovQa,

nóXqeg.

Isthmus in aquilonem, et communibus vestigiis Graeciac insistit; iolii autcm instar est nraltifariam circumducli continentis ambitus , sinibus marin is passim exornatus. Cuius ad zephyrum spcctant Triphylicae regionis sedes, quam iucundissimus iluvioruna Aipheus pervadit, lluentis seiunctus ab Eurota Messenio, nam uterque Asea ebulliunl a q u a s : quorum hic Eleorum, il le rcgionem Amyclaeorum secat. At media in insula cavam inhabitant terrain ArcadesApidanei sub iugaErynianthi, ubi Melas etCralhis iluuntque l i q u i d a s Iaon, atque etiam priscus Ladon aquas profert, F i nitimum est autem Argivòrum arvum ac terra Laconuin, altera in orlum, in austrom altera spectans. Duo maria circumfremnnt Isthmi dorsum, quorum hoc Epbyram contra in occasum, illud in ortum p r o t r a h i l u r , quod Saronicnm vocant, Isthmo autem inferior in orienterei est Attica tellus, quam divini cursus Dissi permeai, mule etiam Boreas oliai Orilliyiam abripuit. Post liane Boeotorum solum et Locrorum arva, quos subsequuntur'Thessalia 406. o fiiv,

407. MQciivqiq). 421. f nçô { ijù.

XOH'Óv.

409. lïjt nQtiq fiii>.

413. xul

DIONYSIUS TERIEGETES.

20

TaJs Ò' t'ni (fuivoviai xogvrpui yiovwóeos sft'ftov Ogi;i'y.!av ' rov ò àvxa nari §mrjv £e';awv naaàav iegòv nógov, air' ivi nóvrtp àvdgàai vaiovrat, rergctp/uévui aXXvùtg aXXutMacedoniaeque u r b e * . Deinceps vertices nivalis Haenii conspiciunliir per T h r a c i a m , cuius e regione flatibus favonii i m m e n s a palet Dodunae continens. Mane autem super in a u s t r u m vergit sub Ara'ynlhi cacuniina Aetofae gentis m a g n a planities, quam pervagatur mediani lento pellucidae spumae lapsu Acbelous , d u m in Trinacriae pelagus fertur medias per insulas, qua« v u c a n t E c b i nades ; iisque fìnitimac circumcirca Ccphallenurn civitates s e q u u n tur. Post h u n c P h o c i s regio ad o r l u m et a u r o r a m conversa, quae in boream extenditur, ad fauces usque T l i c r m o p y l a r u m , sub n i valis Parnasi convalles, q u a m p e r mediam ingens Cephisi flumen dclapsum reboat. Iuxta vero Pythonis aedes adorata, ubi Delpbynae serpentis spirae dei tripodem c i r c u m v o l v u n l u r , spirae plurimis squamis inborrescenles, in augusto d e l u b r o ; ubi saepenumcro ipse A p o l l o , c u m aut Milelum aut C l a r u m recens deseruit, Ingrediens aureae pharetrae nervuin solvit. A t ille s a l v e t o ; verum tu mihi,lovis M u s s , omnium insularum sanctum exponas o r d i n e m , quae in mari aliorsum aliae conversae ab bominibus babitantur.

430 435

440

445

428. initpatvoviui. Aìjiov. 431. tlaiv ino. 439, JTaQvtjOOov. 440. Knyiaaoi. 444. 445. i t/è JOmqov.

30

JIONTZrOS

'O

HEPIHTHTJl'E.

450

"Hvoi juhv xavcc /léaaov vcpsaneglmv anyXawv ioyuxowvxu TaSsigu (paeivevai uv&gwnoiai, vrjoov in dfi,(pigvvrte, ini vìg/Actoiv 'Jlxeuvolo, 'Ei'&aSs (potvlx(ov àvó'gwv yèvog ìvvaiovaiv, ù£ó/uevoi fieyaXoio Atos yòvov 'HgcwXija' 455 noti %r\v ¡uèv vaevijgeg ini ngovègtov àv&gmnav xXy^o/uivyv Koxivovaav ¿(pi]fii!-avTO TaSeigct. vijcoi S' éj-elys Fv[xvrtotui. ayyi S" "EjSovooe, SagSm v tvQvzt'.IF], y.uì àn tig ITO e elv « A i Kvgvog, •ijv gd ve KogaiSa (póizeg iniy&óvioi xaléovaiv • 4 6 0 vXrj d' à/Li(piXcaprjs ovvie vóaov, oaoov ixeiwrj. Trjv Se /utv stiólov dai negi'Sgouoi elv « A i vijooi, AlòXov 'InnovaSao, (piXogeivov fictotXijog, AlòXov, os iìhffltà fiev' àvò'oàaiv è'XXaye Svìga, xoiguvirjv àvèfimv, xXoveóvvmv iavKfiévwv ve. 4 6 5 ìnrà Sé ol vai Y elaiv, inwvvfioi ¿VSQUGI ìlXmval, [ovvexa ¡utaaov eyovoi ntglnXoov ùfKpièXinioi'.] Tgivaaii] i? ini vijaiv vnìg nìSov Avoovi^wv ittvtvavai, nXevgrjoiv ini vgioìv éartjxvia. uy.ga Sé ol Ilùyvvós re HeXwgi's ve AiXvfiij vs. 4 7 0 'AXX' rtvoi AiXvfir] fitv ini ginr,v £tv. 571. f jyuftructwr.

565

5G5, f

fio-

550 555 57Q

575

580

36

585

590

595

600

585 590 595

600

AIONTS 10 2 'O

llEPIHrHTHS.

s'v&a fihv rjetioto ßeßrjxorog ì$ nóXov Ììqxtwv, òfiov xa\ vvxrag ùeupavlg èxxsyvrai nvQ. XoloTtgr] ycìg lijjuog èniOTQè(pETUt GTgoydXtyyi, àxtivwv l&eìav ini xXlatv ¿Qyo/uevuuv, fi ¿afp' ¿ni xvaviovg V0TÌi]V óó'òv avvtg iXäoarj. 'yiXX' onóiuv 2y.vQ-iy.oio ßa&vv góov ' Ilxtavolo vr'i tujutjs , ngortga di ngòg àXu xdfiijJtjg, XqvosIì]v zoi vtjoov clyei nógog, ev&a «ai avtoi ÙvtoMì] xu&agolo (pae'tvcrai tfeXi'oio. Ksl&ev Sii axgecp&etg, roride ngonùgot&e xoXwvyg, ahpa xì KmXictSog jutyaXyv ¿ni vijaov i'xoio, ¡uyrtQct Tangoßävrjv 'Aoiijyevtwv ¿Xtffurzwv. tjg vntg ovgavlyoiv detgó/usvog orgotpctóeaoi divttiai «arci xvxXov tv aì&ìgi Kagxlvog ai&av. avirj à' evQWiivt] fiéys&og ntXei ' ùfwpì nuvztj xrjiea &lveg syovaiv, 'Egv&gctiov ßozd nóvrov, oilgsatv rjhßdtTOtoiv loixóta, twv

góov

¿ÒÌVOÌV,

800

Aiyaioio,

re ttcil 'sJQafiirjs

ègareivijs-

ngioza nagcì otó/ua yalav

è'yovaip,

iaspin. C o n t i n u o I r i s aquam I i m p i d a m in m a r e i m m i l t i t . p o s t quera H a l y i s amnis ilucnla s t r e p u n t , quae in a q u i l o n e m labuiitur n o p e C a r a m b i m p r o i i i o n t o n i i r n , initiis ab A r m e n i o m o n t e captis. ' o r r o Paphlagones ad oras h a b i t a n t , ac M a r i a n d y n o r u m e x i s t i t •aera tellus, ubi P l u l o n i s i n f e r n i perhibent canem i o i n i a n e m a e nea v o c e , cum manibus H e r c u l i s m a g n a n i m i p r o t r a b e b a t u r , taetrae saniei spumam e faucibus proiecisse, q u a m terra suscepit h o m i n i b u s q u e d a m n u m disseininavit. P r o p e v e r o B i t h y n i p i n g u e solum habitant, ubi R h e b a s a m o e n o s cursus e m i t t i t , R h e b a s , q u i F o n t i ostia p r a e t e r l a b i t u r , R h e b a s , q u o n o n p u l c r i o r unda p e r terras e r r a i . T o t i g i l u r g m t e s P o n t i sunt accolae, illaa v e r o quas supra d i x i ad S c y l h i a m r e f e r a n t u r . I a m vero tractum A s i a e m a r i t i m a e p r o l o q u a r , qui in anstrum abit ad H e l l e s p o n l u m c o n v e r s u s , atque in australem vastissimi Aegaei c u r s u m , ad ipsam usque S y r i a m i u c u n d a m q u e A r a b i a i u . P r i n c i p e s i g i t u r Chalcidcnses p r o p e ostium l e r r a m o b t i n e n t , i n

785

Ì

784, ini/xoQuvQovoi.

799. n n ^ a A ^ f .

802. ' A ^ g a f t i f u

790

793

800

46

JIONTEIOZ

'O

UEPIHTHTH2.

ovtias ig avxintQrtv Bv&vciov eisogoavzss805 JBtßgvxes $ ini TOiat, xal ovgea Mvoidos airjs, fj-jji neg l/uegöevxa Kt'og ngofyoi gie&ga, lov nox inl ngoy/pijaiv "TXav rjv ò'h ¡utaoi vaiovai 2ûfiat xal To&iXoi dvâçeç, 2xôiïçot ò' ¿Çehjg ' ¿711 J'' ïantxai ayçiu (pvXa ThvxuXtwv ' /ueià rovs dh /luavvaov degunovreg raçyaQÎâai vaiovaiv, o&i yçvooïo yevi&Xqv dutâaXtyv "Tnavig Te rr¡v

TOIVVV

ovvvoov[¿evos

tus « p « (Àt).ov

ov»

ánagláfieror

xal %Qta>s év¿/ui£ov

TOVTOV

za eis A ¿/ove fitfTÚTi¡ xal

3 5 TO' aot noàovfievov

nal

êutîvo v.cù ov

nàvv

TOUOV

Qr¡-

¿(puliros

os èv

elvat

fia-

ydêws nQogy.aztz i&ezo, nçosaneâiâov

ta'vôftaÇev. rjftïv

taxai,

ov

yàç

Qr¡xoqiy.f¡s, àllù

áyunr¡x¿v

Tr¡s ¿(pet\f¡s ànoTlaai

è'yeis ìàov,

ifpevQtjitmg

nui âh ov

xax

¿»eî-

« a i r¡fjilv rag (pXtßag eis

fitzaX/.eiag

t « ès Xóyovg nevófie&u. yaîov

TOUOV

TOIOVTOV

3 0 voy r¡ TOV Aoyov yçvaïzis ìplXeiav

TOUOV

Xôyov dnoâtâovs zavztjv

TO

yçeoxo-

nal ovzm yívr¡ TOV nXelovog. dXXd

àçyalw

tni&r¡v.r¡v, «al

fir,

ovx àvtjaetv

« V ¿'pt&tv

ov dé nov

cJ.c

oaa

èxeîvos XVQIXÒS elye nouîv,

o yXvxvs

TOV ¿(peiXófitvov

riva

ov-

ipvyijs Xo-

ôrptiXtzas

25 Xoyoïs na/unXovoios MV, elza âi} «al «al

nal

ovài Ttjg

nalxoi ßgayv

XeXvnt¡xe.

TYjOiv rjfûv iniyoárpeig, TOVTO filv

fit;-

ov d-iXeig à (fa-

Kai ciyyeis, «al

2 0 ff>f¡S, ei ¡¿Vf TO Siov ànoziaofiev, fiMQOV Tivos zifiwfievov,

T¿

ai!

wg

y)Jyeo&ai,

dnoSúaofxev,

ßtxQvg t/xn'tnTeiç, nal [iixçov

TOV

nmxovta,

eneiai

ajuéXti nui r¡fúv

ei fit] TO ¿(peiXófievov

TI

fie/ivíjad-ai.

/.¿y o is olov \¡jr¡yfiata naçarçtyeiv,

vai,

yo&taiov,

O/UXQOTÚTOV

aotpías nlovxov

tfiav-

TOV A a A r f î t v T o g '

coi tarai

dh oihia Xr/vtvta&ai TW

ovrws

elyov

o v ó s ah TOV èv A ¿yois r¡Sr¡ /itala nXovreîv 10

Ao-

at}v èv

TÌJV

TO fityalorpvìg

tXoyiÇôfiijV

òìag dvaßaatis ini

rjfiïv.

(hure&e!t¡s, ì

ovv,

Sa-

nàvv TI

ei xa I TO' àç-

r¡/xlv èyytv^atzai.

Toívvv

oeßao/ula fuoi xe yág

we ovx áv ¿yo! gaó'i'wg ifuyeo&ai, /utxgòv

TI,

oí T«

/ueyaXongenete, TI xaXws

òri

eïval

¿XI'yot yùg

nímovoi.

ànrt-

o Id a fltv

òtà TO /ut) /utyakeíov

r¡\pmv, xa&âneg è'(pafiev, xa) T¿V ovyvwv ovfinXîjçiôaeuv, àXXà xaì ÂTÀ Tiâv nvxvmv nçoex&éaeav, on ov ye »ai TQonovg didaoxaXia g o ¿1iovvoiog tv noD.otg t/.zi&e'iai Si evy.Qtvsiav, nçoXéywv OTI roiwgJe to StduoxuXiov nQoysiçiasTat. noXXuyov Je xai nQOST%eiv nçoxaXeïrai TOV àxçoaTyv, o>s uv /u>rj è£vmiàÇwv avíos vofilÇoi ntQir¡yelod-ai TOVTOV àâievxQÎvi;TA. noXv Se nal TO xâXXog syst TO ovyyçafi,fiàciov tovT o , xaì ovâevog oXmg àftoiçeï TWV noXXüv noir¡Ttxmr xaXwv TO (TIXQOV TTJÇ noiìjaewg TOVTO OCO/ICCTÌOV. ei J'.' Ttvas s'XEí x a l xVQaS ßQuyyraTag, xa fra 710V Oli/lia xaXór ôo&tr¡vág Ttvaç ov ngocpaveìg TOÎS noXXoïs r¡ Xeiyr¡vas nagefinecpvxoTas ovx iv xaTQUO, àtp' ùv jjxtoia TO noXv tov aáXXovs àygsiovTai, axemto&taoav oi negiegyoi xa) ov núvv (piXoxaXot. y/iveïs ydg ov fivlat TOÏS ëXxBon IrpiÇàvovaai, /xèXiooai Sh TOV TCJV Movawv Xsi/umvoç TI, núXXIOTOV ànuv&i£ovaui.]

1. ' JTI TO rov negtt~yr¡Tov ivrav&a ngooiftiov ix Iltvdagtxijg tpó'ijg nagiteorai. íliidagog ¡xiv yàg iv rtp inalvei v áe&'/.orpoQov tivù Koglv&iov nçootfiiàÇerat, ori 'OXvfiniovlxtjv tnuivwv oïxov y v ta a o fiat ¿Xß'iuv Kogiv&oV v(p r)e òyXarhj è olxog negligeteti, (òg /uigog av- 5 rijg- ò ¿Jtovvotog âh f,it/ii¡oáft¿vog ixeivov ivrav&á (pr¡~ aiv, 'Aoyo/uevog yalàv re J Í K Í evgia nôvrov àeiâetv, v.al nota/Liovg xai nékeiç xal àvSçmv (fvXu, fivtjoo/icti wxectvov ßa&vggoov, rov rr¡v yf¡v S'qXovÔTi xal rà iv avrty negteiXt¡(fórog, *«< èv tu nâoâ iaxiv r¡ yr¡. ò/iolwg ovp IO ufKfiw toyy/utcr tarai ra ngooífita. rò âk èv rw uixtavtä rr¡v y&òvu nâoctv tlvat naçattarttàv ¿¿XXws (fçàÇei ).i~ ymv, Il âvrt] ò" àx ce fi tl % o v (pigerai a&ivog tàxeavoïo, nal, tòxiavòg Tiegiô'iâçofie yaîav a n u~ a av. rovro de ov/npwvóv IOTI rw O/ii^gixw, nö àipoggóov aineavolo- TTitvrois y ti g wxeavòg ùij/óggoog o tig éavròv ègoviov, ìjyovv tnuvtwv unì eis xvxXov ayr/iu ncgtuyófievog, ytaì ovrwg ìianoy.Xelwv èavrw %r¡v yr¡v' y.u&ù nul 'Ogipevs iv ri» negt /itos «où "tígag (pr¡a\ Xiytov, v.vvXov úxa/iárov xaXXtggóov cJxeavolo, 20 og yaîav ò'ivyat nigtj; t'yu à/ttpieXi^ag. we rov wxeuvov ntgteú.r¡(f òro g rrjv yi¡v, xu&à xul 'Egaroofrivt] g ó'o£á¿,'tt, ov £>¡Xuri]g i aiti' iv noXXoìg O TO' oìxovfievixòr TOVTÌ niivtay/Ltáriovnoiyaá/ttrog. dio xaì toïtepaF 2

84

5

10

15

20

25

30

35

ETSTAQIOr

'mOMNHMATA.

via o&cti lijv yvv äv nentjymg A¿yerai nóvzos ¡tal Kgóviog «ai vengo g, oìg (¿er o'A ¡ya gtjd-rjoezai. o Sh tf¡s dvaTolr¡g ?¡wos xaXeízcti xai 'IvSixóg, o s oiov eìnelv ¡iiov¿cp&aX/uoi ' àgi fihv ydg TO er Zxv- 5 diavi, fiaonós dh ò òcpd-aX/nòs. laxogel âk 'Hçôâoxos «ai xove ygvootpi>/.axas ygvnas dvoìxtgoì Tföv 'Agifiaoniâv ohe tv, tove de 'Tnegßogtovs ëxi dvwT tgio avxüv ¿ni &áXaaoav, XéyoiV «al öxi ¿ísneg eloí rires 'Tnegßogeot, OVTOÌ «aì vnegvóxtoi' «ai ori ¿"dßugis ò vjuvovjuevoe 10 'Tnegßogeios *¡v, os ovdiv ye oireìa&ai Xtyexat nal TOV ôïaxôv negicpigeiv it ara ndoav xr¡v yijv. 32. "Oxi o ngóg 'jlgi/xaGnolg mxeavòs nenr¡yois Te xaXenai «al Kgóvios xal vexgós. «al y TOVTOV aìxioXoyla ¿'vexa cpr¡oiv drpavgov rjXíov, iir¡ dvvajuévov Xe- 15 nxvrai «al Xvoai «al «|aegóiaai to' dvayó/uevov vygóv. ßgddiov yág, u txeivov •roi' %r¡v 'Poîviaauv Evgamyv ùçnûauvrog, og K(jrj%r¡s ijy ßaaiXevg. ntyáhr¡ Si avtr¡ r¡ nóXig xaià iòv l'eioyçùrpov, d5 nóvTCL ' nòie t s Kç r¡%T] g fiéy i at u i, rôç%vva,Kvdm vía x « i Kvutaaôg. Xiyei Se o uviòg xaì ott VOQtvva Sevveçevsi ¡utrci Kvuaoòv xatà Òvva/uiv, xaì òit ovfinQUTTOvaai note àXXykatg nuvrag tìyov vntjxoovg rovg e'xft. 'Ort r¡ ataros yv o ¿Itovvoiog tjneiQiáitSa Xéyei Suïya &aXúooT¡s fiiv araSiovg tHoai, Fó^rvvog Se 10 i^xovTtx. KWteaxùtft] Sí vnò l'oQtvviwv. aviijg r¡v 'Eiitf¿evíSt¡g o noir¡aug dì ¿nwv maduQ^ovç, 92. "On o 'Ioviog ttóXnog fistà ròv ^iKeXiy.òv tv(jvvtiui nçôg ßo(>QÜv, av&tg Sè xà/xmu)V nçôg éffntQiov /iivyóv é'çnei, àtpoçmv ngòg tòv %rjv ianeçluv &áXaaaav riQoßaXXofievov wxeavóv. 'Joriof Si on où jwovov 'Ióviog móXnog xaXeHai, ùXXù xai 'ASçias o uviòg Xeyezai xuì 'ASçids xai 'ASgtavi] &úXaoau. oí Sè ùxçiitareçoi ròv 'Ióviov /uiçog %ov 'ASçtov 'puoi. Xtyeiui Si 'Ióviog, ¿g «ai rui AvHotpçovi Sox it xuì tw AioyvXw, urtò rijs 'lois. Sievr¡!-aro yàç txeívtj ßovg y evo ft tv f¡ xàvrav&a. oí Sé rpaaiv and 'Jáovos, ûvSçôs 'LxaXov, f¡ uno 'Iovíov, ctvd'ços 'IXkvQtov. Xiyovut Sé %tveg *c ws xal 0 I¡oirJt'tjs,f*eXaivy (pQixi uakv(p&eís,yroirf¡inavaoráoei rov xvfiaros- òri âh ôuXuaoia l.ifcts tò (pgiooeiv, lv voie vov 'Otiyçov xáXhov yéyganrai. tòv ài ßoggäv 'lofiagixòv tlnev avvi toi Qgaxixòv, imo 'Ia/uàgov 35

106

E T I TJO

IO r

' m o MX HM AT

A.

nóXemg Oçâxtjg, 'Iottov âh ort rr¡v s oi naXaioi (puai, trjv ntni/uer(>ov , %rjç di /ieyàXr;s à xvxXoç ntviax/syiXioiv oradmv. TO de Tipo mvzwv néXayoç ßvy.ov xaXelxai ànoTeXevrwv e¡s TT¡V /Ityvmov. Û/UNWr/ç dé ¿art ¡-^gaola *«i dvánoais vdctros neçiodixrj, dva~ 2 0 TTOJTIÇ ovocl TIÇ, xal iv ovyxonij á/xnansná&os dé iart yir¿/isvov noXXayov, oía xov l'nmo/.fiÇovToç vdaros dnoVOOTOVVXOS , xa è tv xw oiov ávctnívea&at vii ò yf¡v dvo¡utvov xaxd yçovtxdç ntQiôdovç vivas* a'inov dé (puoi Tov nutfovs tovrov nvev/ua vnoyeviv, TIOTI ftiv éntov, 25 not h dí àniòv xui ì'novoerovv, óre r n vdu>g ària&ovfie-ì'ov, tira ovyxatadvvov nouì %7¡v áf.mv)Xiv, yris ftíf tQQt&r/ èx %r¡s àvanóatwg xéxXr/tui, wçneç av náXtv êx T ov èi'avtlov r¡ nXt¡fifivQa olvófiaatai, wg cìnò %ov nX W nXtjao) zó ùvanXtjçw, ov xui r¡ nXr¡f*r¡ naçà tw Jew- 3 0 yçàrpw, ù(p' r¡s r¡ nXt¿ju¡uvga naçijy&at doxei xaxà naçwvv/iiav uva. Tiiya di ¿nò rijs TOtavTtjs nXr¡[ir¡s «al TO nXìj/i¡u,eXeiv ini re n/.uàoivtos orojuuyriv Xéyexai nal ÌTtQwv otj/iaoivjv JUETUQJOQTXWÇ. 205. "Chi

/LÌiar¡ TÛV ¿vpitwv

v¡ Nia

nôXtg,

r¡ xal 35

124

ETZ

fxiyçu

Aim

¡evot

övtes,

'

ì]q vnlç

o lav

15, neçt

xal 'Oâvoaevg navíotv

TAO IO T

Néa

vtvos

itoits

âtàoij/uog, zrjv

divietai,

TOV

(xaxog. yàç

nçàg

(ptjoi, dâîxmv

âôXio AtvrovXov avtovs

15 Kan à tov

Kaloaçog. Xeyofiévov,

fiTeçà

vov.

¿ni

elg

TWV

xetpaXaîg

dnò

nçoyôvwv

2 5 dvetazag

ôjuvvovatv

\h¡fiévovg

âè,

âè avteXäßovg,

avzovg

tpaoí,

T(ß

nçog

ìjXiov

TOV xal 'A¿ië&vog ove è'yovotv,

wg o ioro-

TOVTOVS

tvvnvímv,

énîxoi-

a

ßXtnovot zifxwai

FIFTF/UATA.

(lígxe

TOOOVIOV,

oí

ànoârr

noiov/uévovg

KAI

ùnzófievot.

âè TeKU~

TOV s vexQovg.

tyçàvavTeg

i/x-

Kcccwrt

ov to' è&vog

¿Q&ù

TWV zv/ußuv

&án xovoi

ènti

'PCUJUUÍOÍV. oi

oí öh Naoa/uiävtg

âè, (paaív,

%À

àvûXov

ote o Xeyó/utvog

aXXot âè xai noXvyvvaixag

¡uuVTevovTut

ànùXsasv

'Poìfxaitav, vnò

yeveaXoyovoi,

Tovg èv avTOïg dittaiOTUTOVg eig

o

àXtyovTag

nal %r¡v /uí£iv %âv yvvaixwv

ipoiTwvveg

av~ òvó-

kotzdçèavTug.

d

Qov zov

25

wgza

¿'rcçot àiavôg.

).og sis nzov.

(puai,

JSelXôv (paatv "AzXavzos,

UVTOV

Ttjv

fiià

yv yào ors,

611 Mélag

I\eî)og

çhpavzos

noza/xov,

fis

ànoyôvov fit,

129

zwv

ev&sïav xaza(iQÛ-

ùo'îà/usvov

35

130

ETI

TAG

IO Y

'TUO

M

FUMATA.

%{¡S xttfmtjs, (fißäXXeiv TS tig avzòv ànyiav, xvyòv nul OTQureiav nal ieçcaovvtjv Kai eis roiuvru riva- nçwroi âi i/xeçôevros , '(>v¡- 5 civ, ¿netçà&r.auv ÙQOTQCV, xaì onoQov i&VT¿rf]S vntç «t'A«KOS ynXtóoavro. nQwroi dt yçaju/uaïs nòXov dis/ueTp»;(7«vTo, rag rov i'¡Xlcv 5r¡XaSr¡ iJ-tvQovres rçonas, Kai •&V/ÀO), roan'or tv o'íy.o&ev ix ipvyjijs Kai adida mag (pgaoú/iitvoi Ao|oV âço/uov rjXiov, wç avroyoij/uu ftvpooorpoi. 10 Kai o filv neQirjrjTtis ovrw ae/.ivoXoyù uvzWg. h'yei Si Kai 'HQOSOTOS UQMTOVS àv&Qumtav Aiyvivtiovs è^evçelv 10V èviuvrôv, xaì Sii rwv Aìyvnriwv oí 'ífXiovnoXírai XoyijLiWTuTot. äXXtj âh iatoçla «ai navovçyovs oldev av15 tovs, «S y-aï Oeôxçiros vne/iqiaivei. o&ev «ai AlyvnnäÇeiv Xlyexai TO vnovXa nçârreiv, Kai nagoiftia ueïrui Xtyovou, àeivoi nXiy.eiv TOI firtyavàs Aïyvnrioi. ioroçovvrai di nal dovXw&yvai vnò ïleçauv. é/ttmvvfios dh y) AïyvnTos Alyviira riiï Br¡Xov, rió Aavaov ddeXrpiß, Xèyovrai di KUÍ |VQÜo&ai rag KerpaXas oí Alyvnxioi, xcti 20 UQOS r¡Xiov nayyveo&ai TO òorovv, àio nal éXá/ioroi, (faoív, eioiv tv Aìyvnrm rpalaxQOÍ. 239. "Ott Kai ravra Aìyvnrov êyxw/uia xatà rov ¿Jiovvoiov, OVK ¿Xi'ytjs, (ptjolv, ¿tv/e ri/uijs. ovâs ¡xv¡v ovó' ¿Xiyy /Litytdog ntXei, ¿XX' vntç rag aXXag evßotog 25 evXe!fio)V re Kai ùyXacl navra (fJçovoa. äXXot di Kai (fvoinws lùyvQv'ìo&ui iaroQovvres avr-r¡v tpaoi tiara yíjv re SvstfißoXov ti vat Kai natu rà ngòg &áX aoaav dXí¡xtvov, Kai TO, doX/y^v di odov xaì ¿QyaXérjv, vnò rov 'Ofiì';Qov àia rò «Ietvov rov rónov Kat rò ¿Xl¡nevov et- 30 QÎjo&ai Xiyovoiv. txXyxh] de nore Kurà rt¡v iaroçîav q roiavrt] Xw'c"* ¿sQt'a Kai norajula xaì Al&tonla Sià rovs ixel Ai&ìonas, wQÌ noXXoì zwv naXatwv iorogovai' V«/ fir¡v «ai a'.tria í'ví rtvoç Ivâov Aerov xaXov/itvov, •/.vi myvyia d'c y.ai fitXäfißmXos *«i Hrpaiozia. 35 I 2

132

5

10

15

20

25

30

35

ETITAQIOr

'mOMNHMATJ.

242. "On to rije oktjçAiyvmov oyrjfia tçiaanïs èaì nXevçaîs ßtßrtKs. TQi'ymvos y c¡ o èozi, nQogsoiv.vïa toi ôtï.za aror/sÍM. xal ötj xal ovzoî v.aXtïzui Aij.xa zo y.az' Aïyvmov. (puoi yap iv roí vox tip zi¡s AlyvnTov fuget dvo eîvat oqi] , wv iv zw âe£iw àvazoXixrjv xeîo&ai tr¡v nQOsiQVj/A/ìv^v Svì'jv^v ' ovxoì òh iyyvg eivai t i p i r ¡ e v n xexuo(x,ivov. O nal t'îuioMV içï"/.¿y io (pijGtv, ovx uv èxtivov vaòv tv ÙVQQ w- 15 uot£ dtwztfiov äXXov ïà'oiç, 6 t'ori {beiàzegov, ovài ùfjt'tiùv noXiv tztçav. zip ovz i y a o nXovato)zúzt¡ nóXtg 1] ' /lXt^uvögtiu , wg íozó(i)¡rui. neçi r¡g xuì ZOláSe Tivù liyezut ' 'ylXe^txi'ÖQSiu nolis noXvúvi9Qianog, t¡g o Xi/utjv vavoì âvgnçôgiiog. ozevóg ze yùp èn' avròv e't'gnXovg, 2 0 y.uì ntzQuig vipúXotg zòv tn ev&v ó\axònztzai ÒQÓfiov, mi zò jiiìv ùçiazecwv uviov ni'/(lay.ica yttoox/ir¡zois ay.c'Xtaiv, ir Ôttiû ò'i v>;oìg t¡ ÙQog nçôxeitut, nVQOtvovou lois nXìovoi ngòg zi'V àvg'/j Qttuv zov xarimXov. negì ài zyv vijoov /utyicra xazaßißX^vzai yeiQono¡r¡za 2 5 reiyi¡, oig xuì nQoguQaoaó/uepa zà xvfiaza xaì dfiiptayvv^itvu txiQuyyvovoi zòv nogov xaì orpaXeQclv did orevov zr¡v t'igoâov i'nsQyá^ovzat. o ¡u'-vzoi Ai[ii]v ìrròg àocf uXfjç, xaì zQtùy.0VTU ozaóiovs ìvòov t'yei zò iifye&og. iì d'i í\o)yoú'f os nc(jì 'l'ùqov (p7¡oiv ovzwg' r¡ ÚQOS vr¡~ 3 0

üiov

nt(¿lff>¡xts

TIQÒS

tomuza

zf¿

V¡ÍIEÍQW.

uno

Si

zov

Kui'ußty.uv tig avzi]v arúów qv. 2ivianizr¡g Si Ztvg ¡i ¿ Mt/nrj,ht¡s ' Zivo'miov yuQ ôçog Miprpiâog' r¡ uno 2'iiwvi^i; zr¡g Jlovzixijg. (pigerai yuQ Xóyog, özi ßaaiXet t/;g lj}.t'¿uvd\)tlus lhoXc¡tuioi zio /láyov öaifitov zig Im- 35

136

ET2TA&I0T

(f civcìg txilsvoe òi;).wous nci

nt^ipavia

v.uì %ónov

(pégio&ai

nQOStfiu/.tv 5 nì.tovzeg

tìjvuVms ì] vavs

ìjvtyxuv

ayuX/iiu

dh 10

ano

tì]V

ets

2ivo'mt;v,

zvyrj.

xal

olg

oi

s/t*-

ìviyvMi

%ò TOV Sanùnió'os ZEVS,

noza/xov

ijzoi

ngog-

TO' Aiòe

¿iclganig,

elvai

né/Li-

ayaì.ov (PAOT

OL'as qivaeias

TOV StvtoTiÌTtjv

rjv.

TOVZOV

oi Aia

nagrtyayov. 2 5 9 . "OTI J-uvógeiav

xcù

2 0 oituztda

"Ozi NTTQUV,

JlrjXovoiov oiaxiij

ijzoi

xelTat,

TWV èxsT Ì)MV

avrò,

xal

vavnUas

olà e TOVS (Po/rixas3 0 Tog ògi^eiv là

vvv

negl

TO gt]&ev

xaai

lafìeìv,

ti&eìg

zà

262.

xalei

Kaoiavà

Kaoiov

Kaaiwzixù ol

db ozi

Aìyvmov

vne^cpaivei

"Ozi

ovvi,

xal

TO

oviog UyXéoig rexayfiè-

TOV nrtlov UVTO.

xal

VUVTMIO-

èv Tip Aéyeiv ceVTOVS de xal

"0/M]QOS

TO Kaoiov Ttjv Svgiav. Xeyójueva

TÌ}V àgyrjv

è ygarpag

xal

r w Hrfkei

vtpaopara

ogos

KaIlrfkov-

TOV

ano

T0i0Ì>T0vg

'IOTÌOV

(f i]ai it]v

Idimzr/MS

di

zrjv

OQOQ , tj nóhg

TEIFIOÌTWV V.alovaiv

Sedai]fi,èvovg.

nsgl

inmvv/xov

à'V.oi

negì

nagwvvfioi

àvazoXixw

TUTOVS àè TOVQ lIr]Xovaitt)Tas ì!^oya

&aXaooiog.

TO Kaoiov

ws OTQUTUOTWV &IWTWV vnò

2 5 VOÌV, olxìjaàpTiav

&v-

yéygamai. Alyvntov

nioXis&Qov

wg

/(«za Tijg

t w è£ avròv

aró/uari

TO Ilrfkovoiov

(prjoiv,

nsgì

ngòs

"MI 1-evo-

dna/.Xayeis,

eie

ùvaroXàs

'AvTid tiaa v¡ 'A&r¡vü riji naxgl IloaaSmvi inoir¡d"r¡ ais &-vyaTtga, Tovxéoxi &¿T)} •dvyáxr¡q rio Jd. 270. "On EvQ(ánr¡ r¡ ywga ¿J Evgwnrjs "kiyexai, ««10 xal o Avxoipqmv (ptjaív' áiav¿v, o Si ¿x AvvAas 2\¡ontjómv o 'OfitjQiitos ova av t'ir¡ xovxw avyygovos. fuñías Si xal ano 'Aulas xal Evgúnrjs rwv 'ály.eavldn)v ras tfneígovs xaXeí. xiol Si ovx ágtoxei ix yvvawwv tais 20 tfnet'gois ra ovofxaxa xelo&at. 'ligó SOT os Sé s, uXXu ano 'yjuisio tov "Aivos xu25 Aeio&aí (paaiv avvr¡v, á(p ov xal iv ZagSeoi (pvh] TCS xaXítxai 'Aaia. v¡ Si Evgúni; Soxeí ano xijs TVQÍUS EvQo'mi]s Xa fie iv TO ovo/ua. "Ou S¿ fiovXovxaí vives irjv Ev(¡mnr¡v «al ano xivos Evgwnov UVS'QOS mvo¡xáa^ai nQOetQytttt. Sio xal ^aQVVexae' ¿Sageíav yug e'yei xaaiv 30 kkí o Evgwnos to xvgiov, ngos ávxiSiaaxoXtjv TOV TVgwnov, iíneg SqXol TOV nXaxvv i¡ oxoxeivóv, ¿i ov xal onr¡Xaiov naga XOJ 'Onniavw evgwnov. Set Si elStvai xat oxi xr¡v Evgmnr¡v oi nuXuioi Sicuptgeiv (puol TÍ¿S Aaías ov ¡uóvov avSgwv ágexjj xal n).ovxu¡ xal xagnolSi 35 dX'/M Kai anávei &t¡gítív. noXvo^ij/iovíoxáiy] Si f¡netQV)v NEGL

EÜSTATHIÍ COMMENTAMI.

139

Ei\)i/mr¡, (ìnXovarccrtj âi zovvavzlov r¡ Atßvtj. r¡ âi 'yJalu fuur.v d/npoïv iyei áiá&eaiv. xdxelvo ó'h yvoi&ríov, òzi l'.vhu'm), fiiv návzu reí Mateé âvotv, ¿Q^a/xtvois dnò EXXr^nóviov, oí âi naXatoí rpaaiv ozi Oveanaatavog iywftiae TI}V QQÚH?;V cin uviijç. 5 271. "Ort TOV uvzòv elvai çva/uov r¡ol yovv

%R¡v npòg

nrhg

xaì

noXv

À h xaì

ÙQ'/ÙQ V yçûrpovoi.

xazoixovvreg, dh

to' ó'i tQVfiva

xaì

xar

"Jlçixov

x a ì daaéa

vè/j,ov~

?}/uegwv

5

"SÍOR/MV dsarpt*kO&tti.

dk

TWV NOTUJUOJV (paolv,

Qr¡&tvTu

í.i[ir¡v.

nó)./g'

neo I Ttjv

to'

ò't,

reo

ò/toiwg

dvviTt'no)

nul "Slçixog

Xúviog'

âtxct

cvjufiloyerat

TT]v Muu'lZlV.

3 2 1 . "On ziveg

r w rìXct

J}oQvodévt¡V

QVO&tt'OVS ini (ivd

Iv

¡UÍTA^v zovzwv

Sy.v&ai.

v ntdov avdqwv, r¡yovv nXovoíwv. (pací dk 20 S alz tv elvai noxafiòv 'Ißt] (¡las, dvo ¿xßoXag ëyovxa, wv fita?¡v ídgva&ai ws ¿ni vr¡aov TT¡V xoiavztjv l'agzyoóv, ovTw xXr¡Qeloav dià TO xal TOV Baïziv Tagzr¡aóv xaXeïo&ai nagà TOÏS naXaioïg. zuvzt¡g xal o Kvi/uxòg fié¡íivt]Tai ív Baxgáyots, oze Xtyei Tagxi¡o'iav fivgaivav, nal- 25 Çtav xal ixtpoßwv xòv àxgoazqv xw ¿xxontofiw. TOV dh Tagzrjoòv noxa/xov xaooîxegov TOÏS ènei xazacpigetv iOTOQtjZttl.

338. "Ozi JIvgr¡vt] fxiyioxov oçoe, ov vnò nóda oí Ke/nipol TO ï&vos• '¿'/ti de r¡ fïvQyvi] xàg ÛQ'/ùg ano TOV 30 ßogelov wxeavov, xal dir¡xt.i t'ws eis Tìjv tanto luv Xaoottv, xul dioglÇei KeXtovs Te xai "IßtjQag. rj ù' avztj ov fióvov IIvQqvalov ws nçoelçtjTai oços, àXXà xat nXr¡&VVTIXWS oQt] lIvQtjvaîa Xtytvai. ovxw db xaì ai "AXnsis to 1Eçxvviov dupogeïxai xw à(>i&/j,w. 35

ETZTAOIOr

154

3 4 0 . "Oti

Ttjp

t o ' 'Anivivov xaì

5

leXtviwv

sìg

TOV

HixeXixòv

%r¡v

ylevxonézgav

vjyovv rytig

TOV

i7¡v

xal Xeyó/uevai

r a

Xtyovxat

'

ovio)

7iQ¿g

ànò

tijg

"AXnig

ygoag,

35

lx

w

%r¡g Si

noXvv

xal

/?aa/Savvtxwv

noXewg.

roí)-

e't'gyzai,

Xeyo/uévtj

onov

to

lr¡yet

5 n

wgneg

'Anévvtov

¿téoTtiXsv,

«'y*

nóXetg

xTÍaavrog,

alg

'Ergovanoi

È&vog

r¡

'Anévvta

Tvggqvoì

narrjg

v¡ yùgu olxiozt¡v

f i é f i v t ] r a t ' ov

TOV ànò

o

Xey¿/u,evot

Xyjargixòv

£etel nli'¡OFJ nvgòs nal &tg/.IÜ)V vdúzaiv elvai. iß' âi lots Ka/unavoïg ovaiäv nôlstav, èv fieaoysit/i tazlv r¡ Kanvt], xtcpalrj roi OVT t, (ils (ptjaiv o Teo)ygàcpoç, xuzà zr¡v tzv¡uózi¡za zov ovo ¡lazos yloizzrj Aa- 25 TÍvmv, xaízoi Zivis ànò Kánvog zov 'TQOÌÒS avzrjv xaItlod-UI RJ&IL^OAV. iazoQovvzai DH TQV'pijaai nollù xal ol Ka/xnavoi. 358. "Ozi xazù /ulv "O(xr¡qov al 2t¡iQÍ¡ves ít>o xal dvw Wfioi, xazù Si rovs cilio v s noitjTas ZQÚS, xal òvó- 3 0 fia za avxaïs lIaQ&BV¿nr¡, Alyeia xalAevxuoía, aï naçanlevoavzog avzds TOV 'Oôvooéwg xal [xrj delyßivzos ois if*slwâovv,viXi]&cîaai zf¡ d&v/Ltia xaztQQitpav éavTàg eis %r¡v &àlaooav, xal ànonviytloai allr¡ àlluyov i^eßgäo&qaav. (¿v r¡ Ilag&evónv} ngòg Ty Nean¿lei Té&anzui, 35

158

5

10

15

20

25

30

35

ETITAQIOT

' TUO M NHMA

TA.

nôXei Kufmctvwv evâal/xovi, xaì èxeï xtz¡firmai. Tuvzrjv yàq nizçav 2e tot; vida v,ui.tï, xaì ITaQ-&ev¿ni¡g àyvrjg /lèXa&Qor, azuyymv ßeßgid-og á/iiáXXaig' r¡v xaì inavaXaßwv (pr¡üt, HaQ&evómjg, ijv nóvvog vneâèlaxo x¿X~ noig, cmonvtyelaav d>]).uó't¡. Xêyei âh xaì ozi ivzavd-a NÇO'S vóriov o ZiXaçog géei nora/uog. TOVTOV o Feiaygáipog SIXagiv ygáipmv Xéyei ïâiov TOV SiXágiáog, ou rov ¿'(faros ovios norl/iov, TO na&ufievov cpvzov ¿TioXidovra I, (fivXazzov TÍ}V /uoQ(pr¡v. /uerà âh rò rov norafiov rovzov aró ¡xa, wg o Fíwyoúfpog (p r¡aív, iv v azaóíoig r¡ UoaeiôoiViàg axça, o&ev ¿xnltovzi vr¡aog Atvxwo'ia tarív, yneigov xaì uvzr¡ ànóanaofia, ¿ncávv/iog piäg zu'iv 2eiçrjviov. aX/.oi âh negì Ilag&evônrjg ovzia Xtyovai' JJag~ &ev¿nt¡ no'/./.oíg avágcíoiv tizißovXevSelaa, xaì ztjv nag&evíav ¡).vxcüg vnegvewXxeii) luoctg, tnl ye(>govr¡ao), (og xal ra nlola a&ai gaSiwg exarégud-ev, ranstvov ovrog rov avyévog rr¡S yeggovrjaov.

5

10

15

20

378. "On KaXajSgol xal 'Iánvyeg agyovrai fihv ccno Tágarrog, nal rov rúiv Magamv i'dvovg, réravrat Si fiiygt %r¡g nagaXiov 'Tgíov, vnov ovgerai, (pr¡oív, 77 's/Sgiag cíkfit] eig rov 'AxvXyiov xóknov, ipoi rov negl 25 'Evtiíav, rov rt'g 'sfSgtúSos /ivyóv, og Xeyerai «ai 'Axvurjotos, xaru oytj/nuzia/iov rvnov 'Izat.iy.ov ano 'yÍHV/.r/ías. nohg S; v 'S¡Kvb;í:a fieyíart], Xeyofiévt] xal 'Axvl.ía rtxgaGvWáfiois, nagovo¡Lia^o/iívt] ano üerov, lis ¿xvXag ngós rwv ixei ¿Afyero, nlr,oiú^ovaa filv fíáXiaxa 3 0 rió ivSorúrw ju,vyd) rov 'ASglov v.óhiov, e^m&ev Se ovaa rwv 'Everixúv oguv, y.u!, ws rivi'g (pací, ánó •9-a).áoot¡s gv ¡uiXta Hti/iévt¡, i J w/t«í'wv uriana. avanXéerai Sh o'Ay.áot vara riva nora¡xov, xal avelrai eig é/mágiov rols negi tov "Iorgov 'DlvgioiS' 'lartov Sh ¿ti ovrog p'tv 85

ETSTAOIOT

166

%r¡v

"TQIOV

oía

Xóyov ¿llav.

yovat.

eine &r]\vy.wç,

r¡v xaì

Kgtjxwv

âh xxtopa

noXiogxla

ote oí Kçijxtg xaì

¡uijáhv

ygácpov oí 'lânvyeg 'Iánvyos

Kgr¡oot]s 1 0 t'iav, títtv

iw JaidáXm

èv

à TI on e p a a a vre 15

s

Ilââw

xXyï'ÇoVTa

i,

i s

xaì

ßm s ixáXovv

'Aoiavmv

xeiv (paoi, 2 5 Tgolas

'Evezmv,

xai yiygamai TOVS

'Everovs

véfiovnevraovXXáTOV 'OxxtC-

tè 'Evexwv

xivwv

negi

ÀG ¿QQ¿&I¡ ev Tivt

ëcpvyov. âkXoi âs êx rwv xr¡v TOV yévovs

'ASgiov

TOV

xrjv

TOVTO

TOVTOVS

tpaaiv ¿fitavvjuwv

àtpixovxo

O

eis TÍJG

UacpXayovixtjg

¡u¿-

Xéymv, ixel ra xaigia. TOV

g negl

nagwxeavixwv,

áygoTegatov. noXXoi dé

'AxvXrfiav

Ternygaipos

T O V S XOIOVTOVS

vives

dnoíxovs

ov (xóvov 'Evexwv

Xovftévmv, àXXtt xaì BeXywv ' ë&vog ó'h KeXxixòv 3 5 yai. xai (pr¡aiv

xîjs

anoßa-

/xvyóv.

o&ev y¡Luóvwv yévos

eis

xaxà

giÇav ëX-

fiera

v.aì nXavwfievoi xov

xaì

àvâgmv

¿Ve TOV yye/uóva IlvXai(i¿vr¡v

fivr¡%ai xai o IIoiijTiig 'El

'EVBTWV

g eìg dv&gomov tX&eiv, i%etSrj èxelvog iX&wv eig 'EXXaSa xal %òv fiag/Sagov Aiyvnxiaa/uòv à¿£-9-qr¡ ovtw Xtytxat, olovel níoxga xig ovoa, o eaxi noxíoxga, nagu xov ní20 ow fiéXXovxa, ov v¡ \gf¡i ritv mg tinsiv cí'tí'gci/uvov «a) ay.lt-oàv roí e ènti, eìg /tal&a10 xrjV oìov ùvrinegièort;ae dej-ío'rtyta. «ai raviá tiai ra KtQctTu rov 'Ayeiwov, to' i» fiiuiov, to y.arannvtjdcv, ;(«t ro nXovionoiór, rò àvnòo&tv, Sì oí) «al ' llgan)>f¡g tvegyin¡g tyvoiorat. rcls yág roí noy noT.a/ttüiv gel&gwv «ttfinùs «¿gara txálovr oí naXaioí, «ai ijal

iX&óvta

ßvgoa

fterayaywr-

Xtfcig,

óe

OVO-

•>}

/JeX(pvv^g

(poXidwv Xigtr

i/uegtòr

Xveiv

«al

o

(poXig

trtg

grj&rjoe-

IM

iXtcpavtog.

juererijveyxtai

'AnóXXwvog,

«al

oìg

òotovr

oti

mg

ógaxovtog,

noir/tinw

ntdov

oyi]-

à r a z e i f d r y s - 15

òoxel, tov

10

zhovvoiog

rpoXl-

ixei

ùnoverepi^jutrwv

ixtl&ev

«al

o

tij

inupgiaaar

tgonm ó'ì

tv

àneigeaiaig

tnareati]«vuór

ì} KXagov

ànoOévta

ttäv

òXxòg

&aXuoala

«al

ijtoi

fitr

inaraXtjrpeoìg

tov

iviav&a

Qvóev

(pagttgt]s,

tv

àgoevr/.ov

iy&voiv

ini

tov

rca-

HaouxivJ.nai

tò

/iéXrpvvtj,

&voiag.

Mih]tov

«ai

i"/.t(pag

«Vjualreodai

"Ori

dh

iXiyezo,

AeXrpvvrtv

tò

ài'ti

«al

yàg

v'ito

5

tei%og

tò

àreiXer

àgctxortog

òro/uaaag

Xem'ówv

(pglooeir

öti

'AnòXXoìv

ùogàv

(443.) ó'pa

tolv

Xov-

«al

tönog

nagmrofiaod-at

diorvaiog

einer

•&£g/ta

/teX(pvri]g

tov

è'(prj t i j r

«ai

«oivotryta. tòg

òXxòg dogäg

oXov

ò

v.al o

ov

dgaxortog

tijg

di

'Ifgö-

tdeifiar.

ò'h

Ilagraoòv

llvdwv

/uct'ti

òi

OH

«al

toiuvtrjg «al

ò'h

èniywgioi'

draò'mXmoag

tginodt,

o'AxoV

tai.

tòr

òXttòv

oìg

Xf'yei

dgäxorta

negl

tòr

«'ff °VS y.ui o Zevs ì]Xios dnoö>¡¡.itlv noxe nuoci toj lloir¡zr¡ 3ó nXnxxtxat. xò òì ì$ nóXov uQXXiav àvxì vov neqì xòv

EUSTATHII COMMENTAMI. ùçy.xwov n¿).ov, ßvo agxxoi

v¡yow 71Q0Q

vijoos, V

hai xa&açov

(putivovxai

KttTù

viov

oxvê-Qwnos, novxov

vr¡o¿s

Aiovvoiov

ygvoovs xa&à

toxi

nul

ÇIVOÎV tXtipâvxwv,

yvvuixetw

«VTÍjs

Ityti

elhto&ai xov

nal

ìxei

]) gijfta. Xe'yei Si va voiavra xr¡vt] xaì végaza xaì /Sorci nóvvov KF.gvd-gaiov, iv tu xaì y vijooe xelzai. fieye&vvag Si avrà vá Xóyw, inàyei nàvv ivSia&èvioe, ws oìa (pòfìov na&mv, Svi Sve/tevtav naiSeg ixeivois

EUSTATHII COMMENTARI!.

221

âvTiàaeiav, o k'anv iy&Qoì avSpss nXavoíjuevoi nepi &áXaooav ivTvyoiev CIVTOÏÇ. rovzov db TOV oyjy/Liatoç Tip ttV«7laXtv ygr-GSTUi, oie nepi TWV Maaoayeimv e'ínr¡, OTI (.ir¡%' uìizòs tyu'í, fit¡d-' ogTis éiaìQog avtoïs tfineXáaot. ¡.lâXa yàp xaxóieroi. e/jmaXiv yàp ioyy/UATIOTAI TOVTO 5 rapos èxeïvo. el ycìp y.aì ä/i'fw tvdiadtroig eyovaiv, à).)' öfiws ôiafptçovai, Mattel èvTav&a fûv iyß-pols ínapaoá/.levog ùnwXeiav xaraVTÜ oiwn^pms eis TO vnlp (plXmV ànevyeo&ai' rpr¡ai yáp, dvs(*eveïs ¿¡uneXáoeiav avroîs, (ptXoi de dr¡Xadr¡ ov ' iv di TOI nepi Mciaaayeiûv àvâna- 10 Xiv TK vnlp (plXwv ànevlà/Aevos eis íy&QOV àrpopu xavevyr¡v. Xtyei yáp, ¡UR¡V ¿yú, [^r¡Te Tis TWV ¿¡UWV i/mfXáooi Toís MaoaayÍTuis, àXX' èy&pòs ór¡Xov¿zi tjuneXácot avtois. (599.) Sy/ueímoai de o TI OVTOS fiìv TO T¿rptjyev dvTi TOV reTpúyyvTcu eine, nap' 'Ofir¡pw Sh r¡ Xf£is ¿ni TOV terotpáy&ai xenai iv TÜ , TBTpr¡yei d' ayoprj. "Opa de OTI ¿Xxóv ¿xávd"t]s elnev. w¡Te noXvar][IUVTOV ¿ òXxòs, wff xaì npò fiiupov ¿(pávfj. áxav&av de Xiyei ov TO TOV X^TOVS ¿OTOVV TO dvaXoyovv PÁYEIT o xvpioXexTüTai xaì ènl iyßvoiv xaì ov •') rom ¿í

'A/aioi 3 5 'Hvtoyjav

èxtl

(pr¡oi roTov roorpt

ùffOQi'oaocu

/iya,

y.ai

i'it,

'/iotog,

iv 'yiolu

yiógav,

iùv

'fifriav

%v o TOV i'yáytTO. '

oiy.i-auv,

av-

ol

uvioiig

ßuai/.ti