ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 960-421-049-1, 9604210491 [PDF]

Zitiervorschau

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ «^ΜΥΣΤΗΡΙΑ • *

·: JP?. ·

σιην Ελλάδα Η Καταγωνή ίων Ελλήνων Τα Αινίγματα της Κρήτης ν

0 Τάφος του Μ. Αλεξάνδρου \

Η Οολος της Επιδαύρου

Ι '\

^

*

0 Δίσκος της Φαιστού ,

Οι Βραχογραφίες του Παγγαίου

X

Οι Αγνωστοι Μινύες Οι Ελληνικές Πυραμίδες

c>

- . ■ ? } ’λ

\

\ (Τ

£L..

Μ [

.

Τα Δρακοσπιτα της Εύβοιας

,

, V

0 Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων

^

0 Υπολογιστής των Αντικυθήρων Τα Χρυσωρυχεία του Μ. Αλεξάνδρου Η Χαμένη Ατλαντίδα

λ

Το Μυστήριο του Παρθενώνα

Β ΕΚΔΟΣΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ Ζ. ΚΩΝΣΤΑΣ · ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΚΡΗΣ ΣΤΕΛΙΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΔΟΥ · ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ Το μυστήριο ό ε ν λύνεται όταν η α ρχα ιολογική σκ α πά νη φ έρ ει στο φ ω ς έ ν α α ρ χα ιολογικ ό εύρημ α . Αντιθέτως τότε α ρ χίζει. Κι ό σ ο πιο πίσω στο χ ρ ό ν ο καλούμαστε να γυρ ίσ ουμ ε τόσο πιο θολή είναι η κατάσταση, τόσο πιο πολύ το μυστήριο είνα ι πα ντα χού π α ρ όν. Ό σ ο ι α π ό εμ ά ς επιθυμούμε να ασχολη θούμ ε με την Ιστορία μας ξέχ ω ρ α α π ό τα επίσημα αναλυτικά εκπαιδευτικά προγράμματα διαπιστώνουμε ότι υ π ά ρ χει έ ν α ς ολόκ λη ρος κόσ μ ος μυστηρίου που μ α ς καλεί να τον εξερ ευ νή σ ο υ μ ε, έ ν α τεράστιο παζλ α π ό το οπ οίο λείπουν ακόμη πολλά κομμάτια που π ρέπ ει να συμπληρω θούν. Σ το συλλογικό αυτό βιβλίο ο α ναγνώ στη ς θα β ρ ει τα μεγαλύτερα α ρ χα ιολογικ ά και ιστορικά ζητήματα-αινίγματα που υ π ά ρ χο υ ν στον ελληνικό χώ ρο, καθώ ς η έλλειψ η επ α ρ κ ώ ν στοιχείω ν γι’ αυτά μ ό νο υ π ο θ έσ εις μ ά ς επιτρέπει να κ ά νου μ ε ή να καταλήγουμε σ ε επισ φ α λή συμπεράσματα. Το α ποτέλεσ μ α είνα ι είτε να μιλάμε γι' αυτά τα ζητήματα με μια επ ίφ α σ η γνώ ση ς είτε ν α τα «καταψ ύχουμε» π ερ ιμ ένο ντ α ς κά ποια στιγμή που θα α ρ θ εί η ά γνοιά μα ς. Σ τό χο ς του βιβλίου, π έ ρ α α π ό το να πλη ροφ ορ ή σει, είνα ι να τα ρά ξει την επ ιφ α νεια κ ή και στερεότυπη αντίληψη που έ χ ο υ μ ε για το ιστορικό μ α ς π α ρ ελθ όν, να κα ταδείξει τα κ ε ν ά / | β ^ τις α ντιφ ά σεις, τις διχογνω μ ίες μεταξύ των επιστημόνων, να π ρ ο κ α λ έσ ει περαιτέρω το ε ν δ ια φ έ ρ ο ν και τον προβληματισμό, να επισ φ ρα γίσ ει, τέλος, ότι το π α ρ ελ θ ό ν είναι πάντα «ζωντανό» και π ερ ιμ ένει π ρο-σ-καλώ ντας μ α ς να το α να κ α λύ ψ ο υμ ε - π ερ ιέρ γω ς ίσως π ερ ισ σ ό τερ ο α π ό ό,τι το μ έλλον...

ρ Γ. Ί1ΙΜ Ι

Λ |\Η Μ