W przededniu autonomii: własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku 9788371818073 [PDF]

Zitiervorschau

Cena 52,50 zł (w tym 5% VAT) ISBN 978-83-7181-807-3

www.dig.pl

Krzysztof Ślusarek

W PRZEDEDNIU

AUTONOMII

W połowie XIX w. w siedmiu okręgach zachodniej Galicji było ogółem 2315 właścicieli dóbr ziemskich. W większości byli to przedstawiciele polskiej szlachty i arystokracji. Przypadki przenikania do grupy właścicieli dóbr ziemskich osób pochodzących z innych kręgów kulturowych w tym czasie były dość rzadkie. Najwięcej było Żydów, ale najczęściej przejmowali oni niewielkie części wsi lub miast. Większe majątki ziemskie przechodziły niekiedy w ręce osób wywodzących się z niemieckiej, austriackiej czy czeskiej arystokracji, ale generalnie związane to było z procesem sprzedaży dóbr kameralnych. Analiza zebranego materiału źródłowego pozwala natomiast dostrzec bardzo interesujące zjawisko dotyczące obrotu nieruchomościami ziemskimi. Otóż w latach 1848– 1855 bardzo mocno odczuwalne były negatywne skutki rabacji galicyjskiej. Jak wiadomo, w czasie krwawych wydarzeń z lutego 1846 r. życie straciło wielu właścicieli dóbr ziemskich, zwłaszcza w cyrkułach sądeckim, jasielskim, tarnowskim i bocheńskim. Okazuje się, że sprawy związane z przejęciem majątków przez następców ciągnęły się przez wiele lat. Z reguły jednak dobra dziedziczone były przez najbliższych członków rodziny (dzieci, współmałżonków); nie było przypadków przechodzenia własności w obce ręce.

Własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku

SZLACHTA I ZIEMIAŃSTWO NA ZIEMIACH DAWNEJ RZECZYPOSPOLITEJ

Krzysztof Ślusarek • W PRZEDEDNIU AUTONOMII

Wymiary 170 x 245 mm, grzbiet 41 mm

Własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku

9 788371 818073

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

W przededniu autonomii Własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Seria: SZLACHTA I ZIEMIAŃSTWO NA ZIEMIACH DAWNEJ RZECZYPOSPOLITEJ Rada Redakcyjna:

prof. dr hab. Klemens Bruski dr hab. Sławomir Górzyński prof. UMK dr hab. Dorota Michaluk prof. dr hab. Krzysztof Mikulski (przewodniczący) prof. dr hab. Andrzej Rachuba Dotychczas w serii ukazały się: Testamenty szlachty Prus Królewskich z XVII wieku, oprac. i wyd. J. Kowalkowski, W. Nowosad, Warszawa 2013 K. Ślusarek, W przededniu autonomii. Własność ziemska i ziemiaństwo w połowie XIX wieku, Warszawa 2013

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Polskie Towarzystwo Historyczne

Krzysztof Ślusarek

W przededniu autonomii Własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku

Warszawa 2013

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Recenzenci: dr hab. Michał Baczkowski, prof. UJ prof. dr hab. Wiesław Caban, UJK Publikacja powstała w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2012–2015

Publikacja dofinansowana ze środków przeznaczonych na działalność statutową Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (umowa nr 876/P–DUN/2013) Redakcja: Wioleta Grządkowska Indeksy: Ewa Kondera Skład i łamanie: Rafał Mikulski Na okładce: dwór w Rybiszkach — litografia tonowana z tzw. Album de Wilna, zestawionego przez K. Wilczyńskiego (1835) © Copyright by Wydawnictwo DiG, 2013 ISBN 978–83–7181–807–3

Wydawnictwo DiG Sp. j. PL 01–987 Warszawa, ul. Dankowicka 16c lok. 2 tel./fax: (+48 22) 839 08 38 e-mail: [email protected], http://www.dig.pl Druk cyfrowy: RYKO w Karczewie Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Mojej żonie Grażce

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Spis treści

Wstęp ...................................................................................................................................

9

Rozdział I. Własność ziemska .........................................................................................

17

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich......................................................................... 1. Właściciele instytucjonalni ...................................................................................... 1.1. Instytucje państwowe ..................................................................................... 1.2. Instytucje kościelne ......................................................................................... 1.3. Instytucje komunalne ..................................................................................... 1.4. Inne instytucje ................................................................................................. 2. Właściciele prywatni................................................................................................. 2.1. Swoi i obcy — kwestia przenikania obcokrajowców do grupy właścicieli dóbr ziemskich ............................................................ 2.2. Struktura społeczno-majątkowa ................................................................... 2.2.1. Arystokracja .......................................................................................... 2.2.2. Szlachta .................................................................................................. 2.2.3. Pozostali właściciele dóbr ziemskich ................................................ 2.2.4. Dzierżawcy ............................................................................................

34 35 35 41 47 50 52

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia ................................................................

88

Zakończenie ........................................................................................................................

99

56 65 65 73 83 85

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji ................................................. 102 Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji .............................. 203 1. Instytucje państwowe .............................................................................................. 203 2. Instytucje kościelne .................................................................................................. 205 Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

8

Spis treści

3. Instytucje komunalne .............................................................................................. 235 4. Inne instytucje .......................................................................................................... 237 5. Osoby prywatne ....................................................................................................... 239 Summary............................................................................................................................... 403 Bibliografia........................................................................................................................... 407 Spis tabel, wykresów i map................................................................................................ 417 Indeks osób.......................................................................................................................... 419 Indeks miejscowości........................................................................................................... 429

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Wstęp

Podstawowym celem niniejszej pracy jest przedstawienie liczebności, rozmieszczenia i struktury społeczno-majątkowej właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji w połowie XIX stulecia. Chronologicznie okres ten obejmuje lata 1848–1855, a więc czas realizacji w Galicji jednej z najważniejszych reform społecznych i gospodarczych, tj. uwłaszczenia chłopów1. Miała ona bowiem wielki wpływ nie tylko na zmianę stosunków społecznych na wsi, lecz także spowodowała konieczność dokonania głębokich przemian ustrojowych w całej monarchii habsburskiej. Między innymi zwolnienie dziedziców z obowiązku utrzymania administracji dominialnej oznaczało załamanie się podstaw funkcjonowania systemu politycznego, sądowniczego i skarbowego na najniższym szczeblu. W dalszej kolejności wymuszało to potrzebę wprowadzenia nowej organizacji administracji i sądownictwa. Równocześnie zmieniała się także pozycja samych dziedziców dóbr ziemskich, którzy utracili uprzywilejowaną pozycję wobec poddanych. Niniejsze studium ma zatem za zadanie przedstawienie niejako fotograficznego obrazu zbiorowości właścicieli dóbr ziemskich w przełomowym momencie przemian społeczno-ustrojowych. W tym miejscu należy podkreślić, iż kwestia struktury społeczno-majątkowej ziemiaństwa i własności ziemskiej w Galicji w okresie przedautonomicznym nie była dotąd przedmiotem systematycznych badań. Co prawda dziejami ziemiaństwa interesowali się niektórzy historycy, ale ich prace mają jedynie charakter sondażowy lub dotyczą bardzo wąskich, specjalistycznych zagadnień2. W tym kontekście należy wymienić m.in. prace Szerzej na temat uwłaszczenia chłopów w Galicji zob.: K. Ślusarek, Uwłaszczenie chłopów w zachodniej Galicji, Kraków 2002; tenże, Die Bauernbefreiung in Westgalizien. Rechtliche Grundlagen und Ergebnisse, (w:) Ausgewählte Probleme zur Geschichte der polnischen Landwirtschaft im 19. und 20. Jahrhundert, Redaktion P. Franaszek, Kraków 2005, s. 23–90. 2 Luki tej nie wypełniają również monografie historyczne galicyjskich miast, których jest dość sporo. Zazwyczaj okres przedautonomiczny ujęty w nich jest skrótowo i zarazem bardzo pobieżnie. Wykaz najważniejszych tego typu opracowań czytelnik znajdzie w bibliografii. 1

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

10

Wstęp

Ireny Rychlikowej3, Sławomira Górzyńskiego4, Tadeusza Mencla5, Piotra Bilińskiego6, Kazimierza Karolczaka7, Danuty Pustelak8 czy autora niniejszego opracowania9. Nieco lepiej przedstawia się sytuacja w odniesieniu do epoki autonomicznej. W tym wypadku na uwagę zasługują prace o charakterze statystycznym, bazujące na materiałach Krajowego Biura Statystycznego we Lwowie10. W ostatnich latach problematyka badania własności ziemskiej i ziemiaństwa, a także aktywności tej warstwy społecznej podejmowana jest coraz częściej. Jest to m.in. efekt studiów prowadzonych w  Zakładzie Historii Polski Nowoczesnej Instytutu Historii UJ, gdzie pod kierunkiem prof. dr. hab. Mariusza Kulczykowskiego oraz piszącego te słowa powstało kilka prac magisterskich nawiązujących do tematyki ziemiańskiej11. Arystokracja Galicji w końcu XIX w. Zróżnicowanie społeczne, (w:) Struktury, ruchy, ideologie XVIII–XIX wieku. Prace ofiarowane Celinie Bobińskiej, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Historyczne”, z. 78, Kraków 1986; Galicyjski odłam narodu szlacheckiego w  latach 1772–1815, „Kwartalnik Historyczny”, R. 95: 1988, nr 2; Losy fortun magnackich w Galicji 1772–1815, „Kwartalnik Historyczny”, R. 95: 1988, nr 3; Studia nad ziemiaństwem Galicji, „Przegląd Historyczny”, t. 77: 1986, z. 3; Szkice o gospodarce panów na Łańcucie, Łańcut 1971. 4 Arystokracja polska w  Galicji. Studium heraldyczno-genealogiczne, Warszawa 2009; Nobilitacje w  Galicji w latach 1772–1918, Warszawa 1997. 5 Magnateria polska Galicji i  polityka władz austriackich w  latach 1795–1809, (w:) Ziemiaństwo polskie 1795–1945, red. J. Leskiewiczowa, Warszawa 1985. 6 Moszyńscy. Studium z dziejów łoniowskiej linii rodu w XIX wieku, Kraków 2006. 7 Dzieduszyccy. Dzieje rodu. Linia poturzycko-zarzecka, Kraków 2000. 8 Ród Jędrzejowiczów w okresie autonomii Galicji, Rzeszów 2011. 9 Austria wobec polskiej szlachty z Galicji w latach 1772–1861, „Studia Historyczne”, R. LV, 2012, z. 2 (218); Badania nad dziejami stanu szlacheckiego na ziemiach polskich w XIX wieku, (w:) Historia, społeczeństwo, gospodarka, red. S. Pytlas, J. Kita, Łódź 2006; Dobra mieleckie w połowie XIX wieku, (w:) Dzieje lokalne pośród wydarzeń i procesów historycznych. Materiały z sesji naukowej zorganizowanej pod patronatem honorowym Uniwersytetu Jagiellońskiego, wydane z okazji 550. rocznicy zezwolenia królewskiego na założenie miasta Mielca, red. K. Haptaś, Mielec 2007, s. 157–189; Drobna szlachta w Galicji 1772–1848, Kraków 1994; Kolbuszowa w dobie uwłaszczenia chłopów, (w:) Kolbuszowa. 300 lat miasta. Materiały z sesji naukowej 6–7 X 2000 r., red. J. Bardan, Kolbuszowa 2001; Między dominium a gminą. Przemiany w środowiskach lokalnych Galicji w latach 40.–70. XIX wieku (Studium na przykładzie Kolbuszowej i Mielca), (w:) Miasteczko i okolica od średniowiecza do współczesności, red. J. Hoff, Kolbuszowa 2006; Między Rosją a Austrią. Ziemiaństwo polskie w Kraju Tarnopolskim w świetle wojskowego spisu ludności z 1809 roku, (w:) Międzyzaborowe kontakty ziemiaństwa, red. W. Caban, S. Wiech, Kielce 2010; Ziemiaństwo a rozwój gospodarczy Galicji w 2. połowie XVIII i na początku XIX wieku, „Studia z historii społeczno-gospodarczej”, t. 8, red. W. Puś, J. Kita, Łódź 2010. 10 T. Pilat, Własność tabularna w Galicji, „Wiadomości Statystyczne o Stosunkach Krajowych”, t. 12, z. 3, Lwów 1891; J. Rutkowski, Własność tabularna w Galicji według stanu z końcem roku 1912 (wyniki ostateczne), „Wiadomości Statystyczne o Stosunkach Krajowych”, t. 25, z. 4, Lwów 1918; D. Vnenchak, Kategoryzacja własności ziemskiej w Galicji w dobie autonomicznej w świetle państwowych i krajowych urzędowych statystyk agrarnych, „Studia Historyczne”, R. XXVII: 1984, z. 3; B. Wilpert-Kołkiewicz, Struktura agrarna wielkiej własności ziemskiej (tabularnej) w Galicji w dobie autonomii. Informator statystyczny do dziejów społeczno-gospodarczych, Kraków 1989. 11 Chodzi o prace magisterskie realizowane w ramach programu badań „Ród i majątek”. Wymienić tu należy m.in. następujące prace magisterskie: M. Drwal, „Ród i majątek. Szlachta cyrkułu 3

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Wstęp

11

Badania w tym zakresie prowadzili także pracownicy i współpracownicy tego Zakładu: prof. dr hab. Tomasz Gąsowski12, dr hab. Tomasz Kargol13 i dr Łukasz Jewuła14. Przedmiotem badań jest obszar obejmujący zachodnią część Galicji, tj. cyrkuły: jasielski, rzeszowski, tarnowski, sądecki, bocheński i wadowicki, a także okręg krakowski (dawna Rzeczpospolita Krakowska). Podstawę źródłową tak zakrojonych studiów stanowią materiały wytworzone podczas realizacji reformy uwłaszczeniowej, czyli tzw. operaty uwłaszczeniowe, które przechowywane są w Archiwum Narodowym w Krakowie, w zespole krakowskiej Komisji Ministerialnej do Zniesienia Ciężarów Gruntowych. Zespół ten składa się z  2336 jednostek archiwalnych, w  których zgromadzono akta do prawie wszystkich miejscowości z terenu cyrkułów wadowickiego, bocheńskiego, sądeckiego, tarnowskiego, rzeszowskiego i  jasielskiego oraz Wielkiego Księstwa Krakowskiego15. Poszczególne operaty uwłaszczeniowe zawierają materiały dotyczące realizacji uwłaszczenia oraz zniesienia pańszczyzny i innych powinności w dominiach szlacheckich, w dobrach kameralnych i funduszowych oraz na rzecz kościołów, szpitali i innych instytucji. W każdym operacie podawano precyzyjne dane dotyczące właściciela majątku, co ma zasadnicze znaczenie dla zbadania liczebności, rozmieszczenia i struktury społeczno-majątkowej właścicieli dóbr ziemskich. Dzięki temu można było uzyskać informację o  właścicielach wielkich kompleksów majątkowych, jak i  niewielkich cząstek. Na tej podstawie — w dalszej kolejności — można było określić strukturę prawną i społeczno-majątkową właścicieli oraz rozmieszczenie terytorialne poszczególnych rodzajów własności. Oprócz operatów uwłaszczeniowych w  pracy wykorzystałem także inne źródła, pozwalające określić liczebność i strukturę właścicieli dóbr. Myślę tu przede wszystkim o wykazach właścicieli dominiów, które były publikowane w szematyzmach galicyjskich.



12



13



14



15

tarnowskiego na przełomie XVIII i XIX wieku”, Kraków 2002; P. Chudzik, „Ród i majątek. Studia nad strukturą własności w cyrkule rzeszowskim w latach 1787–1848”, Kraków 2003; M. Kopeć, „Ród i majątek. Szlachta cyrkułu wadowickiego”, Kraków 2002; M. Janik, „Ród i majątek. Studium nad stanem posiadania ziemiaństwa galicyjskiego w cyrkule sądeckim”, Kraków 2000; P. Przybytek, „Poglądy c.k. Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego Krakowskiego na modernizację rolnictwa w latach 1845–1862”, Kraków 2007; B. Czech, „Dobra starosądeckie w 2. połowie XVIII i w 1. połowie XIX wieku”, Kraków 2006. Żydzi-obywatele ziemscy i ich miejsce w wiejskim krajobrazie autonomicznej Galicji, (w:) Wieś a dwór na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, red. W. Caban, M. B. Markowski, Kielce 1999. Od kółek ziemian do związku ziemian w  Krakowie. Ruch organizacyjny ziemiaństwa w  zachodniej Galicji i Małopolsce 1906–1936, Kraków 2010. Ziemiaństwo Jasielskiego wobec potrzeb społeczności lokalnych w  drugiej połowie XVIII i  pierwszej połowie XIX wieku, (w:) Dwór a społeczności lokalne na ziemiach polskich w XIX–XX wieku, red. W. Caban, M. Markowski, M. Przeniosło, Kielce 2008. Archiwum Narodowe w Krakowie (dalej: ANKr.), Komisja Ministerialna do Zniesienia Ciężarów Gruntowych (dalej: KZCG) 1–2336. Autorki inwentarza do tego zespołu, Zofia Bonarowska, Stanisława Mika i Helena Zającowa, podają, że brakuje łącznie 104 operatów, tj. ok. 4% całości zespołu. Por. „Komisja Ministerialna do Zniesienia Ciężarów Gruntowych w Krakowie. Inwentarz”, mps, Kraków 1981, s. 15.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

12

Wstęp

W tym konkretnym wypadku wykorzystałem roczniki 1848, 1852 i 185416. Oceniając przydatność tego źródła, należy stwierdzić, iż nie było ono tak precyzyjne jak operaty uwłaszczeniowe. Ogólnie w sposób prawidłowy podawano nazwiska właścicieli dominiów pozostających w rękach jednej osoby. Często jednak dane aktualizowano z opóźnieniem (np. fakt zmiany właściciela dóbr lub zmianę jego nazwiska spowodowaną zamążpójściem odnotowano dopiero po kilku latach). Zupełnie nieuchwytne są też dane dotyczące własności cząstkowej lub posiadania majątków we współwłasności. Podstawą do określenia listy właścicieli dóbr w  1855 r. był wydany we Lwowie, a  przypisywany Hipolitowi Stupnickiemu, Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi17. Ze źródła tego należy jednak korzystać z dużą ostrożnością, gdyż co prawda podaje ono nazwiska właścicieli wszystkich miejscowości w Galicji, ale zawiera wiele pomyłek. Często np. mylono nazwiska posesorów dóbr o podobnie lub tak samo brzmiących nazwach. Cenne informacje zawierało również opublikowane w  1851 r. obwieszczenie o wprowadzeniu na terenie Galicji powiatów politycznych i sądowych18. W istocie był to wykaz wszystkich miejscowości Galicji z przyporządkowaniem ich do starego i nowego podziału administracyjnego. Znajdujemy tam więc przede wszystkim informację o przynależności do dominium, czyli najniższej jednostki administracyjno-majątkowej. Dokument ten, nie licząc zniekształcenia nazw niektórych miejscowości, nie zawierał większych błędów. W pracy wykorzystałem również, aczkolwiek w niewielkim zakresie, niektóre inne archiwalia. Chodzi tu przede wszystkim o wojskowe spisy ludności Galicji z przełomu XVIII i XIX w.19, a także inwentarze dóbr ziemskich, fasje podatkowe i wpisy do Tabuli Krajowej20. Provinzial-Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1848, 1852, 1854 (dalej: Provinzial-Handbuch). Pomocniczo wykorzystywane były także inne roczniki, m.in. z lat 1833, 1836, 1838 i 1844. 17 Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jako też w wielkiem księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Z mapą według nowego podziału, Lwów 1855 (dalej: Skorowidz 1855). 18 Obwieszczenie krajowej Komisyi, zajmującej się organizacyą polityczną, z dnia 16 lipca 1851 r., ktorem oznajmiono, na jakie powiaty sądowe i polityczne kraj koronny Galicyjski z księstwami Oświęcimskiem i Zatorskiem tudzież Wielkiem Księstwem Krakowskiem podzielono, i które gminy miejscowe do każdego wcielone zostały, (w:) Powszechny dziennik praw krajowych i rządowych dla kraju koronnego Galicyi i Lodomeryi z Księstwami Oświęcimskiem i Zatorskiem tudzież z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, Część XVII wydana i rozesłana dnia 22 października 1851, s. 1–5 (dalej: Obwieszczenie 1851). 19 ANKr., Teki Antoniego Schneidra (dalej: TAS) 1801, 1810, 1811, 1828, 1829, 1830, 1831, 1834, 1835, 1849–1852, 1859, 1860, 1866, 1867; Lwowska Biblioteka Naukowa im. W. Stefanyka (dalej: LBN), Teki Antoniego Schneidra I Szn. 2 (4), V Szn. 12 (1, 2), VI Szn. 4, VI Szn. 5, VI Szn. 23 (a–e), VI Szn. 26, VII Szn. 2. 20 Centralne Państwowe Archiwum Historyczne we Lwowie (dalej: CPAH), fond 20: Metryka Franciszkańska — o. IV s.: 131, 363; o. VI s.: 14, 23; o. VII s. 159; fond 134: Materiały do majątków szlacheckich z terytoriów województw: ruskiego, wołyńskiego, podolskiego i innych; fond 146: Galicyjskie Gubernium i Namiestnictwo — o. 18 s. 2279, 4123, o. 19 s. 2201–2204, 2353–2359, 4169; fond 16

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Wstęp

13

Zaczerpnięte z tych akt informacje służyły głównie ustaleniu nazwisk właścicieli dóbr, ewentualnie porządku dziedziczenia21. Porównawcza analiza wyżej wymienionych źródeł umożliwiła weryfikację nazwisk właścicieli oraz określenie wielkości posiadanych przez nich dóbr. W tym miejscu należy podkreślić, że ten etap pracy był najtrudniejszy i najbardziej pracochłonny. Wynika to z faktu, iż operaty uwłaszczeniowe — będące tu źródłem podstawowym — miały dość specyficzną konstrukcję. Otóż punktem odniesienia do ich sporządzania była osoba właściciela dóbr, który był uprawniony do otrzymania odszkodowania za utracone powinności poddańcze. W przypadku właścicieli większych kompleksów dóbr lub nawet pojedynczych wsi nie było problemu z przyporządkowaniem danej osoby do konkretnej miejscowości. Problem występował natomiast w przypadku właścicieli cząstkowych, gdyż operaty uwłaszczeniowe najczęściej nie podawały dokładniejszych danych topograficznych, ograniczając się jedynie do nazwy gminy, parafii i cyrkułu. W tej sytuacji należało te dane wielokrotnie weryfikować, a często nawet próbować nanosić na mapę, by przyporządkować daną cząstkę do konkretnej miejscowości. Inna trudność polegała na tym, iż poza imieniem i nazwiskiem nie podawano żadnych innych informacji pozwalających zidentyfikować osoby. Problemy z identyfikacją pojawiały się więc wtedy, gdy osoby o jednakowo brzmiących imionach i nazwiskach występowały jako właściciele w różnych częściach zachodniej Galicji. Ponadto w wielu wypadkach — zwłaszcza w odniesieniu do kobiet — raz podawano nazwisko panieńskie, innym razem z pierwszego małżeństwa, jeszcze kiedy indziej — z drugiego małżeństwa. Aby wyeliminować ewentualność pomyłek, nazwiska właścicieli weryfikowano w oparciu o wspomniane wyżej trzy typy źródeł, a ponadto w oparciu o polskie, niemieckie i austriackie herbarze. Pomocne w tym wypadku były również relacje pamiętnikarskie i wspomnienia. W końcowym efekcie udało się jednak ustalić listę 2315 osób i instytucji — właścicieli dóbr ziemskich, którzy w latach 1848–1855 posiadali łącznie 1070 majątków (dominiów). Dalszy etap pracy polegał na określeniu struktury wielkości samych majątków, jak i struktury społeczno-majątkowej właścicieli dóbr ziemskich. Z powodu braku możliwości zastosowania innych kryteriów22, podstawowym wskaźnikiem badania struktury 166: Tabula Krajowa — o. 1 s.: 5401, 5403, 5405, 5407; o. 8 s.: 628, 637; o. 17 s.: 197; o. 23 s.: 21, 31; o. 25 s.: 73, 114. 21 Nie miałem możliwości prowadzenia dogłębnych studiów nad Tabulą Krajową. Wykorzystałem tu jedynie materiał zebrany w trakcie kwerendy do badań nad dziejami drobnej szlachty. 22 Najlepszym kryterium badania struktury wielkości majątków oraz zamożności właścicieli dóbr ziemskich jest wysokość płaconych podatków lub powierzchnia posiadanych dóbr (I. Rychlikowa, Ziemiaństwo polskie 1789–1864. Zróżnicowanie społeczne, Warszawa 1983, s. 21–41, 136–159). Niemniej jednak w odniesieniu do badanego obszaru nie dysponujemy wystarczającymi źródłami, by taką analizę przeprowadzić. Co prawda w połowie lat 40. XIX w. w Galicji zaczęto opracowywać stały kataster gruntowy, ale zachował się on jedynie we fragmentach. W praktyce uniemożliwia to prowadzenie studiów całościowych, obejmujących obszar zachodniej części Galicji (K. Wnęk,

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

14

Wstęp

wielkości dominiów jest liczba wchodzących w ich skład miejscowości lub ich części. W przypadku miejscowości wyróżniono trzy ich podstawowe typy: miasto (i miasteczko), wsie i przysiółki (w tym przedmieścia miejskie). Jako część miejscowości kwalifikowano najczęściej wyodrębniony, należący do jednego właściciela, obszar miasta, wsi lub przysiółka posiadający odrębny status majątkowy23. Przyjmując takie kryterium, w zachodniej Galicji można wyróżnić osiem rodzajów dominiów: cząstkowe, zbiorowe oraz złożone: z 1 miejscowości, 2, 3–5, 6–10, 11–20 oraz z 21 i więcej miejscowości lub ich części. Dominia cząstkowe to takie, które składały się z części miasta, wsi lub przysiółka, a właścicielowi przysługiwały prawa dominialne. Z kolei dominia zbiorowe istniały w miejscowościach podzielonych między kilku lub kilkunastu właścicieli, ale uprawnienia dominialne przysługiwały tylko jednemu z nich (zwykle najbogatszemu), który był niejako reprezentantem pozostałych posesorów. Opisując strukturę dominiów, można także zastosować nieco uproszczony podział. I  tak, dominia cząstkowe i  zbiorowe można zaliczyć do własności cząstkowej, dominia jedno- i dwuwioskowe — do drobnej własności ziemskiej, dominia złożone z 3–5 i 6–10 miejscowości — do średniej własności ziemskiej, zaś dominia składające się z 11–20 oraz 21 i więcej miejscowości — do wielkiej własności ziemskiej. Te same zasady przyjęto przy analizie struktury majątkowej (zamożności) prywatnych właścicieli ziemskich. Istotnym elementem charakterystyki struktury własności majątków oraz grupy właścicieli dóbr ziemskich były status prawny właściciela oraz sposób władania przez niego majątkiem. Biorąc pod uwagę status prawny właściciela, wyodrębniono własność prywatną, państwową, kościelną, miejską, instytucjonalną i mieszaną. Na własność Własność nieruchomości w Krakowie w połowie XIX w. Studia nad stałym katastrem galicyjskim, Kraków 2011, s. 16–17; R. Marcinek, Plany katastralne dla miejscowości w Małopolsce. Wstęp do identyfikacji zasobu, „Teki Krakowskie”, XVI, Kraków 2009, s. 127–206; T. Filozof, Galicyjski kataster podatkowy jako źródło do badania struktury społecznej wsi, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Historyczne”, z. 132: 2005, s. 109–123). Luki tej — dla badanego okresu — nie wypełniają również wydawnictwa statystyczne. Najbliższy czasowo jest wydany w 1868 r. we Lwowie Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem (dalej: Skorowidz 1868). Wydawnictwo to zawiera dane na temat powierzchni i struktury upraw, biorąc za podstawę — jak to określono w przedmowie — „pomiary nowego katastru”, ale zsumowano je dla całych miejscowości, bez wyodrębnienia poszczególnych właścicieli. W praktyce uniemożliwia to określenie powierzchni majątków cząstkowych i wspólnych. Ponadto — zważywszy, że w skład wielu większych obszarowo dóbr wchodziły części różnych miejscowości — dane zawarte w  tym źródle trudno jest odnieść do stanu własności z połowy XIX w. (możliwość taka istnieje w odniesieniu do tych właścicieli, których dobra składały się wyłącznie z całych, tj. niepodzielonych między kilku posesorów, miejscowości). Jako podstawę źródłową do badania struktury wielkości majątków oraz zamożności właścicieli można wykorzystać przechowywaną we Lwowie Tabulę Krajową. Nie miałem jednak możliwości pełnego skorzystania z tego źródła. 23 Wyjątek uczyniono jedynie w przypadku tzw. części plebańskich oraz części będących na uposażeniu szpitali i szkół, które zwykle nie tworzyły oddzielnych dominiów, dlatego nie brano ich pod uwagę przy analizie wielkości dominiów.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Wstęp

15

państwową składały się głównie majątki należące do zarządu dóbr kameralnych, Funduszu Religijnego oraz niektórych innych instytucji. Własność kościelną tworzyły przede wszystkim majątki należące do klasztorów i parafii; własność komunalną — głównie majątki gmin miejskich. Do własności instytucjonalnej zaliczono natomiast dobra pozostające we władaniu fundacji prywatnych, szpitalnych i szkolnych. Jeśli idzie o sposób władania majątkiem, wyodrębniono trzy rodzaje dóbr (miejscowości): cząstkowe, będące własnością jednego właściciela oraz pozostające we współwłasności. W pierwszym wypadku chodziło o miejscowości, w których istniało kilka lub kilkanaście oddzielnych części, będących własnością kilku lub kilkunastu różnych właścicieli. W ostatnim zaś przypadku — o miejscowości, które należały do kilku współwłaścicieli. Zastosowanie kryterium sposobu władania majątkiem pozwoliło na uzyskanie kilku bardzo ciekawych informacji, m.in. określenia liczby, struktury i rozmieszczenia własności cząstkowej24. Kryterium to miało też istotny wpływ na określenie poziomu zamożności prywatnych właścicieli dóbr ziemskich. Ze względu na dokonujące się od końca XVIII do połowy XIX w. zmiany w społeczeństwie Galicji25 nie ma możliwości precyzyjnego określenia struktury stanowej badanej grupy właścicieli dóbr ziemskich. W to miejsce można jednak pokusić się o ukazanie struktury społeczno-zawodowej. W tym kontekście można wyróżnić następujące grupy: arystokracja, szlachta, duchowni, przemysłowcy, inteligencja oraz inni. W  odniesieniu do trzech pierwszych grup komentarz wydaje się zbyteczny. Natomiast jeśli idzie o przemysłowców, do grupy tej zaliczyłem m.in. kupców, bankierów, właścicieli młynów, tartaków itp., a także przemysłowców prowadzących rozległe interesy w Galicji i poza jej granicami. Do inteligencji zaliczeni zostali natomiast ci właściciele dóbr ziemskich, którzy bądź pracowali w prowincjonalnej administracji, bądź też wykonywali wolne zawody (głównie adwokaci). Natomiast ostatnia grupa — inni — obejmuje osoby, których z powodu braku informacji źródłowych nie można było zaliczyć do żadnej z pozostałych kategorii. Na koniec należy jeszcze wyjaśnić dwa używane w pracy pojęcia: „właściciele dóbr ziemskich” i „ziemiaństwo”. Określenia te nie są tożsame, ale wzajemnie się przenikają. Pod pojęciem „właściciele dóbr ziemskich” rozumiem zbiorowości wszystkich posiadaczy dóbr ziemskich, będących przedmiotem analizy w niniejszej pracy (oprócz instytucji także: arystokracja, szlachta, duchowieństwo, przemysłowcy, inteligencja i inni). W istocie chodzi tu więc o właścicieli dóbr tabularnych (większej własności ziemskiej). Analiza składu społeczno-zawodowego tej zbiorowości dowodzi jednak, że nie wszystkich prywatnych właścicieli dóbr ziemskich można uznać za ziemian. W odniesieniu do połowy W  przypadku własności cząstkowej wyodrębniono własność drobnoszlachecką, ziemiańską i miejską. 25 Szerzej na ten temat: K. Ślusarek, Sytuacja szlachty i chłopstwa na tle przemian struktury społeczeństwa polskiego w XIX wieku, (w:) Problemy cywilizacyjnego rozwoju Białorusi, Polski, Rosji i Ukrainy od końca XVIII do XXI wieku, red. P. Franaszek, A. N. Nieczuchrin, Kraków 2007, s. 292–298; tenże, Austria wobec polskiej szlachty z Galicji w latach 1772–1861, „Studia Historyczne”, R. LV, 2012, z. 2 (218). 24

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

16

Wstęp

XIX stulecia ziemianinem (lub obywatelem ziemskim) była bowiem ta osoba, która nie tylko posiadała dobra tabularne, lecz także legitymowała się arystokratycznym lub szlacheckim pochodzeniem oraz miała świadomość przynależności do ziemiaństwa jako oddzielnej warstwy i była w tym środowisku akceptowana26. Praca składa się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej, obejmującej rozdziały I–III, podjęto próbę przedstawienia obrazu, niejako fotograficznego, własności ziemskiej oraz właścicieli dóbr ziemskich w latach 1848–1855. Rozdział pierwszy omawia zatem strukturę własności ziemskiej w zachodniej Galicji przy uwzględnieniu formalnego podziału według statusu prawnego właścicieli oraz strukturę wielkości majątków. Nieodłącznym elementem analizy jest tu próba rejonizacji poszczególnych rodzajów własności, np. rozmieszczenia własności cząstkowej czy kameralnej. W  rozdziale drugim omówiono zbiorowość właścicieli dóbr ziemskich. Analiza prowadzona była oddzielnie dla właścicieli instytucjonalnych i prywatnych. W pierwszym wypadku skoncentrowano się na charakterystyce poszczególnych instytucji; w drugim — na charakterystyce struktury społeczno-majątkowej oraz prezentacji i porównaniu stanu zamożności wybranych osób. W rozdziale trzecim starano się natomiast wychwycić przeobrażenia, jakie w badanym okresie zachodziły w obrębie właścicieli dóbr ziemskich. Autora interesowały tu takie kwestie jak przejmowanie dóbr ziemskich przez ludzi nowych (np. Żydów, obcokrajowców), podział wielkich kompleksów majątkowych, zmiany w elicie właścicielskiej jako skutek wyprzedaży dóbr państwowych oraz zamordowania znacznej części posesorów w czasie rabacji czy wpływ reformy uwłaszczeniowej na obrót nieruchomościami ziemskimi. Druga część pracy ma charakter dokumentacyjny. Zamieszczono w  niej wykazy dóbr ziemskich27 (dominiów) oraz właścicieli ziemskich. Oba zestawienia zawierają — w miarę możliwości — pełną informację na temat składu (wielkości) dominiów oraz stanu posiadania poszczególnych właścicieli. W niektórych przypadkach zamieszczono dodatkowe, istotne z punktu widzenia ustalenia praw własności informacje, m.in. dane genealogiczne i biograficzne28 czy też wzmianki na temat dziejów poszczególnych kompleksów majątkowych. Zgromadzone w aneksie dane mogą być punktem odniesienia dla dalszych badań szczegółowych (np. trwałości własności ziemskiej) lub porównawczych (np. porównanie struktury własności ziemskiej w Galicji i Królestwie Polskim). Na zakończenie pragnę podziękować prof. prof. Michałowi Baczkowskiemu i  Wiesławowi Cabanowi za opracowanie recenzji niniejszego wydawnictwa, a  także dr. hab. Tomaszowi Kargolowi za pomoc przy przygotowaniu pracy do druku. T. Kargol, Od kółek ziemian, s. 14–15. W  wykazie dóbr ziemskich (dominium) zrezygnowałem z  zamieszczenia podstawy źródłowej. Wynika to z tego, iż wszystkie wykorzystane przy jego opracowywaniu źródła (oparaty uwłaszczeniowe, Skorowidz 1855, Obwieszczenie 1851 oraz Provinzial-Handbuch 1848, 1852, 1854 i in.) ułożone są w porządku alfabetycznym, co daje możliwość bardzo łatwego sprawdzenia informacji. 28 Wykaz właścicieli dóbr ziemskich nie ma jednak charakteru słownika biograficznego. Wiele wymienianych w tej części pracy osób ma biogramy w Polskim słowniku biograficznym i tam też można sprawdzić dane dotyczące istotnych faktów z ich życia. 26 27

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział I

Własność ziemska

Z analizy urzędowych danych wynika, iż w połowie XIX w. w zachodniej części Galicji, zaliczonej do krakowskiego okręgu rządowego (apelacji krakowskiej), znajdowały się ogółem 2874 miejscowości, w tym 37 miast, 63 miasteczka, 8 przedmieść, 2508 wsi oraz 258 przysiółków. Na obszar ten składało się 6 cyrkułów: bocheński, jasielski, sądecki, rzeszowski, tarnowski i wadowicki oraz teren dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, którą w austriackiej nomenklaturze określano jako Wielkie Księstwo Krakowskie1 (mapa 1). Największy — biorąc pod uwagę liczbę osad — był cyrkuł tarnowski, na obszarze którego leżało 520 miejscowości. Nieco mniej osad usytuowanych było w cyrkułach bocheńskim i sądeckim — odpowiednio 477 i 465 oraz w jasielskim i rzeszowskim — po 405, a także w wadowickim — 379. Najmniej osad — co oczywiste — leżało w Wielkim Księstwie Krakowskim2: tylko 223 (tab. 1).

W ogłoszonym w 1851 r. obwieszczeniu dotyczącym nowego podziału administracyjnego Galicji, na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej ustanawiano powiaty chrzanowski i krakowski. W skład powiatu chrzanowskiego wchodziły trzy okręgi sądowe: Chrzanów, Trzebinia i Krzeszowice oraz pięć okręgów politycznych: Alwernia, Chrzanów, Jaworzno, Krzeszowice i Trzebinia. Z kolei powiat krakowski dzielił się na cztery okręgi sądowe: Kraków (dwie sekcje), Liszki i Mogiła oraz na pięć okręgów politycznych: Balice, Czernichów, Kraków, Liszki i Mogiła. Obwieszczenie krajowej Komisyi, zajmującej się organizacyą polityczną, z dnia 16 lipca 1851 r., ktorem oznajmiono, na jakie powiaty sądowe i polityczne kraj koronny Galicyjski z księstwami Oświęcimskiem i Zatorskiem tudzież Wielkiem Księstwem Krakowskiem podzielono, i które gminy miejscowe do każdego wcielone zostały, (w:) Powszechny dziennik praw krajowych i rządowych dla kraju koronnego Galicyi i Lodomeryi z Księstwami Oświęcimskiem i Zatorskiem tudzież z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, Część XVII wydana i rozesłana dnia 22 października 1851, s. 1–5. 2 W dalszej części pracy dla ułatwienia na określenie obszaru dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej (Wielkiego Księstwa Krakowskiego) używać będę pojęcia okręg krakowski. 1

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

18

Rozdział I. Własność ziemska

Tabela 1. Liczba i rodzaje osad w zachodniej Galicji.

Razem

wadowicki

przysiółek

tarnowski

wieś

rzeszowski

przedmieście

sądecki

miasteczko

krakowski

miasto

jasielski

Rodzaj osady

bocheński

Cyrkuły/okręg

4

5

3

6

5

4

10

37

11

12

6

6

13

11

4

63

0

0

3

1

0

4

0

8

401

369

199

406

344

454

335

2508

61

19

12

46

43

47

30

258

477

405

223

465

405

520

379

2874

Razem

Źródło: obliczenia własne na podstawie: ANKr., KZCG 1–2336; Powszechny dziennik praw krajowych i rządowych dla kraju koronnego Galicyi i Lodomeryi z Księstwami Oświęcimskiem i Zatorskiem tudzież z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, Część XVII wydana i rozesłana dnia 22 października 1851; Provinzial-Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1848, 1852, 1854; [Stupnicki H.], Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jako też w wielkiem księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Z mapą według nowego podziału, Lwów 1855; Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, Lwów 1868.

Struktura własnościowa miejscowości zachodniej części Galicji w latach 1848–1855 była dość stabilna i w miarę jednolita (tab. 2 i 3). Aż 2499 osad, tj. 86,95% ogólnej liczby miejscowości, pozostawało w rękach prywatnych, do skarbu państwa należały 164 miejscowości (5,71%), we władaniu Kościoła katolickiego były 53 osady (1,84%), gmin miejskich — 22 (0,77%), a w posiadaniu różnych instytucji, w tym fundacji prywatnych — 18 (0,63%). 118 innych miejscowości (4,11%) miało bardziej skomplikowaną strukturę własnościową — były to bowiem osady w części należące do osób prywatnych, a w części do skarbu państwa lub Kościoła katolickiego. Dla przykładu wsie i przysiółki: Dobroniów, Łężkowice, Ochmanów, Podłęże, Słomiróg, Staniątki i Zagórze w cyrkule bocheńskim oraz Bibice, Czyżyny, Kantorowice, Lubocza, Mogiła, Przeginia Duchowna i Wróżenice w okręgu krakowskim w części były własnością Kościoła katolickiego, a w części należały do skarbu państwa. Z kolei własność prywatno-kościelną spotykamy w następujących miejscowościach: w Gorzkowie, Łazach, Łysej Górze i Węgrzcach Wielkich w cyrkule bocheńskim, Kalembinie w cyrkule jasielskim, Krzesławicach, Przegorzałach i Żbiku w okręgu krakowskim, Lipowej w cyrkule sądeckim, Borku Starym, Leżajsku, Mirocinie, Podklasztorzu, Ruskiej Wsi i Tarnobrzegu w cyrkule rzeszowskim, Dulczówce i Lipinach w cyrkule tarnowskim oraz w Brodach, Budach, Bugaju, Kalwarii Zebrzydowskiej i Zebrzydowicach w cyrkule wadowickim. Najwięcej, bo aż 41, było miejscowości, w  których części prywatne sąsiadowały z  państwowymi. W  większości Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Mapa 1. Cyrkuły zachodniej Galicji, objęte badaniami.

Kraków

Wadowice

Rzeszów

Żółkiew

Tarnów

Bochnia

Lwów

Złoczów

Jasło Nowy Sącz Sanok

Tarnopol

Sambor

Brzeżany Stryj Czortków

Mapa 1. Cyrkuły zachodniej Galicji, objęte badaniami.

Stanisławów

Rozdział I. Własność ziemska

Przemyśl

Kołomyja

19

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

20

Rozdział I. Własność ziemska

Tabela 2. Struktura własnościowa miejscowości zachodniej Galicji.

bocheński

jasielski

krakowski

sądecki

rzeszowski

tarnowski

wadowicki

Cyrkuł/okręg

385

385

121

370

393

495

350

2499

44

6

36

71

1

0

6

164

kościelna

8

0

34

6

2

2

1

53

miejska

9

1

7

2

1

0

2

22

instytucjonalna

3

1

3

0

0

11

0

18

28

12

22

16

8

12

20

118

477

405

223

465

405

520

379

2874

Rodzaj własności

prywatna państwowa

mieszana Razem

Razem

Źródło: jak w tabeli 1.

Tabela 3. Struktura własnościowa miejscowości zachodniej Galicji (w procentach).

bocheński

jasielski

krakowski

sądecki

rzeszowski

tarnowski

wadowicki

Cyrkuł/okręg

80,71

95,06

54,26

79,57

97,04

95,19

92,35

86,95

państwowa

9,22

1,48

16,14

15,27

0,25

0,00

1,58

5,71

kościelna

1,68

0,00

15,25

1,29

0,49

0,38

0,26

1,84

miejska

1,89

0,25

3,14

0,43

0,25

0,00

0,53

0,77

instytucjonalna

0,63

0,25

1,35

0,00

0,00

2,12

0,00

0,63

mieszana

5,87

2,96

9,87

3,44

1,98

2,31

5,28

4,11

100,00

100,00

100,00

100,00

100,00

100,00

100,00

100,00

Rodzaj własności

prywatna

Razem

Źródło: jak w tabeli 1.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Razem

Rozdział I. Własność ziemska

21

chodzi tu o osady, które dawniej były królewszczyznami. Były to następujące miejscowości: Abrahamowice, Bogucice, Brzeźnica, Gołkowice, Góra św. Jana, Jaworsko, Kulerzów, Pobręczyn, Pogorzany, Pogwizdów i Węglówka w cyrkule bocheńskim, Bierówka i Warzyce w cyrkule jasielskim, Batowice, Bolechowice, Czernichówek, Dziekanowice, Kaszów, Liszki, Nowa Wieś Szlachecka, Śmierdząca, Węgrzce i Węgrzynowice w okręgu krakowskim, Moroń, Nowy Targ, Piwniczna, Przysietnica, Siedlce, Skrudzina, Słowikowa, Stary Sącz i  Straszęcin w  cyrkule sądeckim, Gadówka, Lubaszowa, Siedliska i Tuchów w cyrkule tarnowskim oraz Kostrze, Łączany, Radziszów, Sidzina i Wola Radziszowska w cyrkule wadowickim. Warto też odnotować, iż w niektórych miejscowościach, zwłaszcza w miastach, istniały zarówno części prywatne, jak i państwowe, kościelne oraz instytucjonalne. Taka sytuacja miała miejsce m.in. w Jaśle, Krakowie3, Krośnie, Nowym Sączu, Pilznie i Wieliczce. Rozmieszczenie poszczególnych rodzajów własności w cyrkułach było zróżnicowane (tab. 2 i 3). W cyrkułach jasielskim, rzeszowskim, tarnowskim i wadowickim dominowała własność prywatna, która stanowiła od 92 do 95% ogółu miejscowości. Pozostałe rodzaje własności stanowiły znikomy odsetek. Inaczej rzecz przedstawiała się w przypadku cyrkułów bocheńskiego i sądeckiego, gdzie do prywatnych właścicieli należało odpowiednio 80,71 i 79,57% wszystkich osad. W obu cyrkułach znaczny odsetek stanowiły miejscowości należące do skarbu państwa (odpowiednio: 9,22 i 15,27%). Wynika to z faktu, iż na tym obszarze znajdowały się rozległe kompleksy dóbr państwowych. W Bocheńskiem w skład dóbr kameralnych wchodziły 24 miejscowości, a w skład Funduszu Religijnego — 20; w Sądecczyźnie odpowiednio — 10 i 61 miejscowości. Jeszcze inaczej przedstawiała się struktura własnościowa miejscowości leżących na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Tutaj w prywatnych rękach znajdowało się jedynie 54,26% osad, podczas gdy we władaniu skarbu państwa było 16,14% miejscowości, a w posiadaniu Kościoła katolickiego — 15,25%. Ponadto własność mieszana stanowiła 9,87% ogółu miejscowości4. Niezwykle interesujący obraz stosunków majątkowych w zachodniej Galicji można uzyskać, badając nie tyle status prawny właścicieli poszczególnych miejscowości, lecz to, czy osady pozostawały w rękach jednej lub więcej osób (instytucji). Analiza materiału źródłowego pozwoliła w tym wypadku na wyodrębnienie trzech rodzajów miejscowo Kwestii stosunków własnościowych w Krakowie poświęcona jest obszerna monografia autorstwa Konrada Wnęka (K. Wnęk, Własność nieruchomości w Krakowie w połowie XIX w. Studia nad stałym katastrem galicyjskim, Kraków 2011). 4 Powyższe ustalenia znajdują odzwierciedlenie także w innych źródłach. W 1849 r. w krakowskim „Czasie” zamieszczono taką oto notatkę na temat struktury własnościowej dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: „Rzuciwszy oko na większe posiadłości wiejskie okręgu krakowskiego, znajdujemy, iż 1/4 część dóbr jest własnością skarbu publicznego, 1/4 należy do duchowieństwa i instytutów miłosierdzia, a 2/4 są własnością osób prywatnych” („Czas”, nr 38 z 3 kwietnia 1849 r.). Zważywszy na różnice w metodologii (autor notatki w „Czasie” operował pojęciem „posiadłość”, oznaczającym kompleks majątkowy, a  nie miejscowość), można przyjąć, iż zaprezentowane tu dane są ze sobą zbieżne. 3

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

22

Rozdział I. Własność ziemska

ści: pozostających w rękach jednego właściciela; cząstkowych — czyli takich, w których istniały części będące własnością różnych osób lub instytucji; pozostających we wspólnym władaniu kilku osób. Pierwszy rodzaj nie wymaga dodatkowych objaśnień. W  przypadku miejscowości cząstkowych wyodrębniono natomiast trzy podgrupy, uwzględniające status prawno-materialny właścicieli. Pierwsza to miejscowości cząstkowe drobnoszlacheckie (klasyczna szlachecka własność cząstkowa), druga — miejscowości cząstkowe ziemiańskie (poszczególne części wsi wchodziły w  skład większych kompleksów majątkowych), a trzecia — miejscowości cząstkowe miejskie (głównie miasta i miasteczka, w których części należały do różnych osób i  instytucji). W  przypadku miejscowości będących współwłasnością również wyróżnić można trzy podgrupy: współwłasność rodzinną (wspólne władanie małżonków, rodzeństwa itp.), masę spadkową (osady, których właściciel zmarł, a status prawny majątku nie został jeszcze uregulowany, głównie z powodu małoletniości dzieci lub występowania większej liczby spadkobierców) oraz współwłasność wielu osób (brak więzów pokrewieństwa między współwłaścicielami lub niemożność ich ustalenia). Tabela 4. Struktura miejscowości zachodniej Galicji z uwzględnieniem sposobu władania.

bocheński

jasielski

krakowski

sądecki

rzeszowski

tarnowski

wadowicki

Cyrkuł/okręg

94

52

25

100

43

104

65

483

drobnoszlachecka

41

13

2

53

8

43

28

188

ziemiańska

52

37

21

45

35

61

36

287

1

2

2

2

0

0

1

8

42

44

10

47

52

71

63

329

rodzinna

18

36

10

40

23

35

16

178

masa spadkowa

18

8

0

7

25

33

47

138

6

0

0

0

4

3

0

13

jeden właściciel

341

309

188

318

310

345

251

2062

Razem

477

405

223

465

405

520

379

2874

Rodzaj władania

cząstkowa

miejska współwłasność

wielu osób

Źródło: jak w tabeli 1.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Razem

23

Rozdział I. Własność ziemska

Tabela 5. Struktura miejscowości zachodniej Galicji z uwzględnieniem sposobu władania (w procentach).

bocheński

jasielski

krakowski

sądecki

rzeszowski

tarnowski

wadowicki

Cyrkuł/okręg

19,71

12,84

11,21

21,51

10,62

20,00

17,15

16,81

8,60

3,21

0,90

11,40

1,98

8,27

7,39

6,54

10,90

9,14

9,42

9,68

8,64

11,73

9,50

9,99

0,21

0,49

0,90

0,43

0,00

0,00

0,26

0,28

8,81

10,86

4,48

10,11

12,84

13,65

16,62

11,45

rodzinna

3,77

8,89

4,48

8,60

5,68

6,73

4,22

6,19

masa spadkowa

3,77

1,98

0,00

1,51

6,17

6,35

12,40

4,80

wielu osób

1,26

0,00

0,00

0,00

0,99

0,58

0,00

0,45

jeden właściciel

71,49

76,30

84,30

68,39

76,54

66,35

66,23

71,75

100,00 100,00 100,00 100,00 100,00 100,00 100,00

100,00

Rodzaj władania

cząstkowa drobnoszlachecka ziemiańska miejska współwłasność

Razem

Razem

Źródło: jak w tabeli 1.

Z tabel 4 i 5 wynika, że ponad 2/3 wszystkich miejscowości w zachodniej Galicji pozostawało w rękach jednego właściciela (2062 osady, tj. 71,75% ogółu). Istniały jednakże dość spore różnice regionalne. W okręgu krakowskim jednego właściciela miało aż 84,30% osad, w cyrkule rzeszowskim — 76,54%, a w cyrkule jasielskim — 76,30%. Nieco niższe wskaźniki odnotowujemy w przypadku cyrkułów bocheńskiego, sądeckiego, tarnowskiego i wadowickiego — odpowiednio: 71,49%, 68,39%, 66,35% i 66,23%. W  tych czterech ostatnich cyrkułach znaczny odsetek stanowiły miejscowości cząstkowe, odpowiednio: 19,71%, 21,51%, 20,00% i 17,15%. Na szczególną uwagę zasługuje cyrkuł sądecki, w którym były 53 drobnoszlacheckie wsie cząstkowe5 (11,40% ogółu miejscowości w tym cyrkule). Sporo takich miejscowości spotykamy także w cyrkułach bocheńskim (41, tj. 8,60% ogółu) i tarnowskim (43, tj. 8,27%). Równocześnie należy zauważyć, iż drobnoszlacheckie miejscowości cząstkowe praktycznie nie występowały w  cyrkułach (okręgach) krakowskim, rzeszowskim i  jasielskim (odpowiednio: 2, 8 i 13 miejscowości). O  ile drobnoszlacheckie miejscowości cząstkowe rozmieszczone były nierównomiernie, o tyle cząstkowa własność ziemiańska w poszczególnych cyrkułach stanowiła Wykaz drobnoszlacheckich miejscowości cząstkowych zamieszczam na stronie 31.

5

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

24

Rozdział I. Własność ziemska

od 8,64 do 11,70% wszystkich miejscowości6. Najwięcej tego typu osad było w cyrkułach tarnowskim i bocheńskim (odpowiednio: 61 i 52), najmniej w okręgu krakowskim (21). Na uwagę zasługuje również grupa miejscowości będących wspólną własnością kilku osób. W zachodniej Galicji było ich łącznie 329, co stanowi 11,45% wszystkich osad. Obserwujemy tu jednak duże zróżnicowanie między poszczególnymi cyrkułami. W cyrkule wadowickim odnotowano 63 (16,62%) miejscowości będące współwłasnością, w  cyrkule tarnowskim — 71 (13,65%), w  cyrkule rzeszowskim — 52 (12,84%), w cyrkule sądeckim — 47 (10,11%), w cyrkule jasielskim — 44 (10,86%) i w cyrkule bocheńskim — 42 (8,81%). Zdecydowanie najmniej tego typu osad było w okręgu krakowskim — zaledwie 10 (4,48%). W  cyrkule bocheńskim: Abrahamowice, Biskupice, Bogucice, Brzązowice, Brzezie, Brzeźnica, Czchów, Dąbrowica, Dąbrówka Morska, Dobczyce, Dobroniów, Falkowice, Gdów, Gorzków, Góra św. Jana, Grzybowa, Jadowniki Mokre, Janowice, Jaworsko, Jurków, Kawec, Kędzierzynka, Koźmice Wielkie, Krzyworzeka, Krzyżanowice Wielkie, Kulerzów, Łazy, Łężkowice, Łysa Góra, Miechowice Wielkie, Ochmanów, Piaski-Drużków, Pobręczyn, Podlubomierz, Podłęże, Pogorzany, Pogwizdów, Porąbka, Siepraw, Słomiróg, Stadniki, Staniątki, Tworkowa, Węglówka, Węgrzce Wielkie, Wietrzychowice, Wojnicz, Wytrzyska, Zagórze, Zakliczyn, Zakliczyn i  Żerosławice; w  cyrkule jasielskim: Białobrzegi, Biecz, Bierówka, Binarowa, Czeluśnica, Głęboka, Głowienka, Jasło, Jodłowa, Jodłówka, Kalembina, Kamienica Dolna, Kołaczyce, Kopytowa, Krościenko Niżne, Łęki, Machnówka, Moszczenica, Niżna Łąka, Pietrusza Wola, Przeczyca, Przysłup, Ropica Polska, Stępina, Stróżówka, Suchodół, Swoszowa, Umieszcz, Warzyce, Wietrzno, Wiśniowa, Wołowiec, Wójtowa, Zagórzany, Zboiska, Zborowice i  Zręcin; w  okręgu krakowskim: Batowice, Bibice, Bolechowice, Czernichówek, Czyżyny, Dziekanowice, Górka Szlachecka, Kantorowice, Kaszów, Liszki, Lubocza, Mogiła, Nowa Wieś Szlachecka, Prądnik Czerwony, Przeginia Duchowna, Przegorzały, Rakowice, Śmierdząca, Węgrzce, Wróżenice i Żbik; w cyrkule sądeckim: Bańska, Biały Dunajec, Biczyce, Bobowa, Bukowiec Dolny, Bukowiec Górny, Ciche, Dział, Dzianisz, Falkowa, Gołąbkowice, Grabowa, Kamionka Wielka, Kicznia, Kunów, Leśnica, Lipowa, Morawczyna, Moroń, Mszalnica, Naściszowa, Odrowąż, Piątkowa, Pieniążkowice, Pisarzowa, Podole, Poronin, Przydonica, Pyzówka, Siedlce, Skrudzina, Słowikowa, Stary Sącz, Straszęcin, Stróże Wyżne, Ubiad, Witkówka, Zabrzeż, Zakopane, Załęże, Załuczne, Zarzecze, Zbęk, Zubsuche i Żmiąca; w cyrkule rzeszowskim: Będziemyśl, Borek Stary, Borki, Chodakówka, Czekaj, Dąbrówka, Dębów, Głogowiec, Gniewczyna, Golce, Grębów, Grodzisko Górne, Jagiełła, Kijanka, Koziarnia, Kurzyna Mała, Kurzyna Wielka, Leżajsk, Łańcut, Medynia, Mirocin, Pławo, Płazówka, Podklasztor, Przeworsk, Przyszów, Rauchersdorf, Rusinów, Ruska Wieś, Sobów, Tryńcza, Tyczyn, Wola Rusinowska, Wola Rzeczycka i Żabno; w cyrkule tarnowskim: Biały Bór, Blizna, Dalestowice, Dąbie, Dąbrówki Breńskie, Dobrynin, Dulczówka, Garbek, Gawłuszowice, Gębiczyna, Glów, Głowaczowa, Górki, Janikowice, Jaślany, Jaworze, Kanna, Kliszów, Konary, Krzyż, Książnice, Laskówka Dalestowska, Lipiny, Lubaszowa, Łęki Górne, Łopuchowa, Nieciecza, Odmęt, Odporyszów, Otfinów, Pierszyce, Pilcza, Pilzno, Podborze, Podlesie Dębowe, Pogwizdów, Poręby Dymarskie, Przecław, Ropczyce, Róża, Siedliska, Sikorzyce, Skrzynka, Słotowa, Smyków Mały, Strusina, Świdrówka, Świebodzin, Tarnów, Toporów, Trzciana, Tuchów, Tuszyma, Wielopole Skrzyńskie, Wola Rzędzińska, Wola Szczucińska, Woźniczna, Wójcina, Wylów, Zasów i Zawale; w  cyrkule wadowickim: Babice, Bęczyn, Bęczynek, Biała, Bielany, Brody, Budy, Bujaków, Dolna Wieś, Górna Wieś, Juszczyn, Kalwaria Zebrzydowska, Kęty, Kobiernice, Korabniki, Kostrze, Łękawica, Łęki, Monowice, Myślenice, Oczków, Opatkowice, Oświęcim, Polanka Wielka, Porąbka, Poręba Wielka, Raba Wyżna, Radziszów, Rajcza, Rajsko, Sidzina, Skawina, Wola Radziszowska, Zator, Zebrzydowice i Żywiec.

6

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział I. Własność ziemska

25

Jeśli idzie o strukturę wewnętrzną własności wspólnej, należy zauważyć, iż przeważała współwłasność rodzinna — w całej zachodniej Galicji ten typ posiadania spotykamy w 178 miejscowościach7 (najwięcej w cyrkułach: sądeckim — 40, jasielskim — 36 i tarnowskim — 35 osad; najmniej: w okręgu krakowskim — zaledwie 10). Nieco mniej — łącznie 138 — było miejscowości, które wchodziły w skład masy spadkowej pozostawionej przez zmarłych właścicieli8. Koncentrowały się one w trzech cyrkułach: W cyrkule bocheńskim: Czyżów, Droginia, Gierczyce, Gorzków, Gosprzydowa, Grabno, Kunice, Kwików, Lipnik, Łąkta Dolna, Makowica, Pojawie, Popędzyna, Rudka, Więckowice, Zaborów, Zborczyce i Żegocina; w cyrkule jasielskim: Bączal Opacie, Brzezowa, Brzyska, Dąbrówka, Draganowa, Glinik Górny, Jareniówka, Jaszczurowa, Kłodawa, Kwiatoń, Łaski, Łęgorze, Niegłowice, Nienaszów, Polna, Potakówka, Przysieki, Pusta Wola, Rychwałd, Rzepiennik Biskupi, Rzepiennik Strzyżewski, Sądkowa, Siedliska, Sieklówka Dolna, Siepietnica, Skalnik, Smereczne, Smerekowiec, Sobniów, Sulistrowa, Tarnowiec, Turza, Ujazd, Uście Ruskie, Wrocanka i Wyskitna; w okręgu krakowskim: Balin, Chrzanów, Dubie, Kąty, Krzysztoforzyce, Libiąż Mały, Pisary, Prusy, Wadów i Żary; w cyrkule sądeckim: Berdechów, Bogoniowice, Bugaj, Chodorowa, Ciężkowice, Czorsztyn, Dąbrówka, Góry, Grywałd, Hałuszowa, Jasna, Jastrzębia, Jodłownik, Kipszna, Kluszkowce, Kłodne, Kostrza, Krościenko, Krośnica, Krużlowa Niżna, Ligasówka, Lipie, Mogilno, Olszówka, Ostrusza, Pławna, Podłopień, Raba Niżna, Słopnice Królewskie, Sromowce Niżne, Sromowce Wyżne, Stróże Niżne, Tursko, Tylka, Tylmanowa, Tymbark, Zamieście, Zawadka, Zimna Wódka i  Znamirowice; w  cyrkule rzeszowskim: Annapol, Białobrzegi, Boguchwała, Bojanów, Chwałowice, Grudza, Hadle Kańczuckie, Korabina, Krasne, Laski, Lutoryż, Łążek Chwałowski, Olchowa, Ostrówek, Pobitno, Rakszawa, Rudki, Sietesz, Stany, Witkowice, Wysoka, Zabratówka i Załęże; w cyrkule tarnowskim: Bór, Broniszów, Brzezówka, Chotowa, Ćwików, Dobrków, Golemki, Gołęczyna, Gumniska, Kępa, Kłyż, Lubasz, Lubzina, Łęka Siedlecka, Łęka Szczucińska, Maniów, Myszkowa, Olesno, Pilźnionek, Przyborów, Radlna, Siedlec, Skrzyszów, Słupie, Swarzów, Szczucin, Uniszowa, Uście, Wola Lubaska, Wola Żelichowska, Zabrnie, Zabrnie, Zdziarzec, Złotoryja i Żelichów; w cyrkule wadowickim: Andrychów, Babice, Chybiny, Głogoczów, Klecza Górna, Kobierzyn, Kobyłówka, Paszkówka, Pobierd, Roków, Skomielna Czarna, Sułkowice, Śleszowice, Targanice, Włosań i Wronowice. 8 W cyrkule bocheńskim: Bessów, Boczów, Cerekiew, Czasławice, Demblin, Glichów, Isep, Łukanowice, Mietniów, Nieszkowice Wielkie, Olszyny, Piaski Wielkie, Rajbrot, Roztoka, Sukmanie, Wojakowa, Zalesiany i Zasań; w cyrkule jasielskim: Bączal Dolny, Bonarówka, Brzezówka, Głębokie, Konieczkowa, Sowina, Trzcinica i Wolica; w cyrkule sądeckim: Długopole, Glisne, Mszana Dolna, Posadowa Mogilska, Rupniów, Słomka i  Żebraczka; w  cyrkule rzeszowskim: Dęba, Dzików, Furmany, Grabiny, Grodzisko Dolne, Jeziorko, Kłyżów, Koćmierzów, Manasterz, Miechocin, Niewaźka, Niżatyce, Poręby, Pysznica, Rozalin, Siedleczka, Sielec, Studzieniec, Tarnawka, Tarnobrzeg, Tarnowska Góra, Trześń, Wielowieś, Zakrzów i Żupawa; w cyrkule tarnowskim: Babicha, Bagienica, Błonie, Bolesław, Borek, Brzeźnica, Brzozowa, Brzyście, Burzyn, Bystrzyca Dolna, Chojnik, Chorzelów, Chrząstów, Chrząstówek, Czołnów, Dąbrowa, Kłokowa, Korzeniów, Kosierówka, Kozubów, Kruszyniec, Latoszyn, Łączki Brzeskie, Łęka Żabiecka, Pawłów, Podkościele, Ruda, Świebodzin, Tonie, Wola Żyrakowska, Wólka, Złotniki i Żdżary; w cyrkule wadowickim: Bachorowice, Baczyna, Bieńkówka, Biertowice, Bogdanówka, Borek Fałęcki, Borzęta, Brzezinka, Budzów, Bysina, Chełm, Gaj, Harbutowice, Izdebnik, Jachówka, Jasienica, Jastrzębia, Kopytówka, Krzczonów, Krzeczów, Lanckorona, Leszczyna, Leśnica, Lipnik, Lubień, Łagiewniki, Międzybrodzie Lipnickie, Mogilany, Nowe Dwory, Owsianka, Palcza, Pasieka, Pcim, Polanka, Rudnik, Skawinki, Straconka, Stronie, Stróża, Sułkowice, Tenczyn, Trzebunia, Więciórka, Zachełmna, Zakrzów, Zawadka i Żarnówka. 7

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

26

Rozdział I. Własność ziemska

wadowickim (47), tarnowskim (33) i rzeszowskim (25). Współwłasność wielu osób występowała sporadycznie; w całej zachodniej Galicji było jedynie 13 takich miejscowości9. Analiza struktury własności poszczególnych miejscowości nie daje pełnego obrazu stosunków majątkowych w zachodniej Galicji. W badanym okresie podstawową jednostką majątkową w dalszym ciągu było bowiem dominium, mimo że wraz z reformą uwłaszczeniową faktycznie zniesiono jurysdykcję dominialną dziedziców10. W tym kontekście konieczne jest również określenie struktury własnościowej dominiów. W całej zachodniej części Galicji w latach 1848–1855 istniało 1070 dominiów, przy czym najwięcej było ich w cyrkułach: bocheńskim — 203, tarnowskim — 183 i jasielskim — 171. Nieco mniej dominiów istniało w cyrkułach sądeckim, wadowickim i rzeszowskim — odpowiednio: 153, 148 i 120; najmniej w okręgu krakowskim — zaledwie 9211 (tab. 6). Tabela 6. Struktura własnościowa dominiów w zachodniej Galicji w latach 1848–1855.

bocheński

jasielski

krakowski

sądecki

rzeszowski

tarnowski

wadowicki

Cyrkuł/okręg

189

165

50

144

117

177

140

982

państwowa

5

2

4

3

0

1

1

16

kościelna

3

1

32

4

2

2

2

46

miejska

5

2

2

2

1

2

4

18

instytucjonalna

1

1

3

0

0

1

1

7

inna

0

0

1

0

0

0

0

1

203

171

92

153

120

183

148

1070

Rodzaj własności

prywatna

Razem

Razem

Źródło: jak w tabeli 1.

Łazany, Wola Podłazańska, Ignacówka, Łęki, Poręba i  Trzemeśnia w  cyrkule bocheńskim, Hucisko, Gwizdów, Opaleniska i Wólka Grodziska w cyrkule rzeszowskim oraz Nockowa, Breń Osuchowski i Kawęczyn w cyrkule tarnowskim. 10 W istocie kształtowanie się nowego systemu administracyjnego Galicji było dość długotrwałym procesem, który ostatecznie zakończył się przyjęciem w 1866 r. przez sejm krajowy ustawy gminnej. Więcej na ten temat: K. Ślusarek, Między dominium a gminą. Przemiany w środowiskach lokalnych Galicji w latach 40.–70. XIX wieku (Studium na przykładzie Kolbuszowej i Mielca), (w:) Miasteczko i okolica od średniowiecza do współczesności, red. J. Hoff, Kolbuszowa 2006, s. 88–96. 11 W przypadku okręgu krakowskiego należy używać pojęcia „klucz majątkowy”. System administracyjny dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej był bowiem odmienny od galicyjskiego i dominium jako jednostka administracyjno-majątkowa na tym terenie nie było znane. 9

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział I. Własność ziemska

27

Wykres 1. Struktura własnościowa dominiów w zachodniej Galicji w latach 1848–1855.

Źródło: jak w tabeli 1.

Przytłaczająca większość dominiów znajdowała się w rękach prywatnych — aż 91,78% (wykres 1). W prawie każdym cyrkule zachodniej Galicji odsetek dóbr prywatnych wynosił ponad 90%, z wyjątkiem okręgu krakowskiego, gdzie prywatne klucze majątkowe stanowiły 54,35% ich ogólnej liczby. Do Kościoła katolickiego należało 46 dominiów (kluczy majątkowych), z czego aż 32 w okręgu krakowskim12, do gmin miejskich — 1813,

Własnością Kościoła katolickiego były następujące dominia (klucze majątkowe): w cyrkule bocheńskim — Łazy, Staniątki i Stradomka; w cyrkule jasielskim — Kalembina; w okręgu krakowskim — Bibice, Bielany, Bieńczyce, Bosutów, Bronowice Małe, Brzezinka, Czatkowice, Giebułtów, Grębałów, Grotowa, Kamień, Kleparz, Kobylany, Lubocza, Modlniczka, Mogiła, Olszanica, Pędzichów, Półwsie Zwierzynieckie, Prądnik Czerwony, Przeginia Duchowna, Raciborowice, Regulice, Rudawa, Siedlec, Smoleńsk, Sulechów, Witkowice, Wołowice, Zabierzów, Zastów i Zwierzyniec; w cyrkule sądeckim — Biliczna, Janowice, Lipowa i Wierchomla Wielka; w cyrkule rzeszowskim — Ruska Wieś i Ujezna; w cyrkule tarnowskim — Pilzno II i Tuchów II; w cyrkule wadowickim — Włosienica i Zebrzydowice. 13 W cyrkule bocheńskim: Podgórze, Bochnia, Czchów, Uście Solne i Wieliczka; w cyrkule jasielskim: Jasło i Krosno; w okręgu krakowskim: Kawiory i Kraków; w cyrkule sądeckim: Nowy Sącz i Nowy Targ II; w cyrkule rzeszowskim: Rzeszów; w cyrkule tarnowskim: Pilzno III i Tarnów II; w cyrkule wadowickim: Biała, Myślenice I, Oświęcim I i Wadowice. 12

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

28

Rozdział I. Własność ziemska

do skarbu państwa — 1614, do instytucji — 715. W tym miejscu należy podkreślić, iż powyższe ustalenia są zasadniczo zbieżne z  wynikami analizy struktury majątkowej poszczególnych miejscowości. Tabela 7. Struktura wielkości majątków ziemskich w zachodniej Galicji.

bocheński

jasielski

krakowski

sądecki

rzeszowski

tarnowski

wadowicki

Cyrkuł/okręg Razem

31

14

6

34

11

35

23

154

Cząstkowe

5

6

2

11

6

11

4

45

Zbiorowe

26

8

4

23

5

24

19

109

106

106

68

58

60

89

86

573

1 miejscowość

76

77

62

38

34

60

66

413

2 miejscowości

30

29

6

20

26

29

20

160

61

47

15

56

41

50

32

302

3–5 miejscowości

53

31

11

32

30

37

23

217

6–10 miejscowości

8

16

4

24

11

13

9

85

wielka własność ziemska

5

4

3

5

8

9

7

41

11–20 miejscowości

4

3

1

2

6

7

5

28

21 i więcej miejscowości

1

1

2

3

2

2

2

13

203

171

92

153

120

183

148

1070

Wielkość majątku

własność cząstkowa

drobna własność ziemska

średnia własność ziemska

Razem Źródło: jak w tabeli 1.

Bardzo ciekawe wyniki daje analiza struktury wielkości dominiów. Z danych zawartych w tabeli 7 i wykresu 2 wynika, że w zachodniej części Galicji przeważała drobna własność ziemska, do której zaliczamy dominia złożone z 1 lub 2 miejscowości. Takich majątków w  badanym obszarze było 573, co stanowi 53,55% wszystkich dominiów. Średnia własność ziemska, tj. dominia złożone z 3–10 miejscowości lub ich części, sta W cyrkule bocheńskim: Niepołomice I, Niepołomice II, Trzciana, Uszew i Wiśniowa; w cyrkule jasielskim: Brzostek i Chrząstówka; w  okręgu krakowskim: Czernichów, Jaworzno, Lipowiec i Prądnik Biały; w cyrkule sądeckim: Barcice, Muszyna i Stary Sącz; w cyrkule tarnowskim: Siedliska; w cyrkule wadowickim: Tyniec. 15 W cyrkule bocheńskim: Strzelce Wielkie; w cyrkule jasielskim: Godowa; w okręgu krakowskim: Jeziorzany, Krowodrza i Rączna; w cyrkule tarnowskim: Wola Mielecka; w cyrkule wadowickim: Dwory. 14

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział I. Własność ziemska

29

nowiła 28,22% wszystkich majątków, własność cząstkowa — 14,39%, a wielka własność ziemska — zaledwie 3,83%. Wykres 2. Struktura wielkości majątków ziemskich w zachodniej Galicji.

Źródło: jak w tabeli 1.

W każdym z cyrkułów (okręgów) zachodniej Galicji drobna własność ziemska stanowiła więcej niż połowę wszystkich dominiów, z wyjątkiem cyrkułu tarnowskiego i sądeckiego, gdzie wskaźnik ten wynosił odpowiednio 48,63 i 37,91%. Wyraźną przewagę tego typu majątków obserwujemy w okręgu krakowskim i cyrkule jasielskim — odpowiednio: 73,91 i 61,99%. W pozostałych cyrkułach drobna własność ziemska stanowiła: w cyrkule bocheńskim — 52,22%, w cyrkule rzeszowskim — 50,00% i w cyrkule wadowickim — 58,11% wszystkich dominiów. Odsetek dominiów średniej wielkości w poszczególnych cyrkułach był dość zróżnicowany i  wynosił: w  bocheńskim — 30,05%, w  jasielskim — 27,49%, w  krakowskim — 16,30%, w sądeckim — 36,60%, w rzeszowskim — 34,17%, w tarnowskim — 27,32% i w wadowickim — 21,62%. Jeśli chodzi o własność cząstkową, podobnie jak w przypadku średniej własności ziemskiej, obserwujemy duże zróżnicowanie pomiędzy cyrkułami. Najwięcej tego typu dominiów było w cyrkułach: sądeckim — 22,22%, tarnowskim — 19,13%, wadowickim — 15,54% i bocheńskim — 15,27%. W pozostałych cyrkułach odsetek był niższy od 10% i wynosił: w jasielskim — 8,19%, w krakowskim — 6,52% i rzeszowskim — 9,17%.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

30

Rozdział I. Własność ziemska

Dominiów zaliczanych do wielkiej własności ziemskiej w  całej zachodniej Galicji było zaledwie 41, w tym 9 (4,92%) znajdowało się w cyrkule tarnowskim, 8 (6,67%) w cyrkule rzeszowskim, 7 (4,73%) w cyrkule wadowickim, po 5 w cyrkułach bocheńskim (2,46%) i sądeckim (3,27%), 4 (2,34%) w cyrkule jasielskim i 3 (3,26%) w okręgu krakowskim. Całościowe spojrzenie na strukturę wielkości dominiów — zwłaszcza gdy porównamy liczbę poszczególnych typów majątków — pozwala na dokonanie dość interesujących spostrzeżeń. Po pierwsze, najwięcej majątków cząstkowych było w  cyrkułach: bocheńskim, sądeckim, tarnowskim i  wadowickim (mapa 2); po drugie — najwięcej dominiów zaliczanych do drobnej własności ziemskiej było w cyrkułach: bocheńskim, jasielskim, krakowskim, tarnowskim, rzeszowskim i wadowickim (mapa 3); po trzecie — najwięcej majątków zaliczanych do średniej własności ziemskiej występowało w cyrkułach: bocheńskim, sądeckim i rzeszowskim (mapa 4); po czwarte — w okręgu krakowskim i cyrkule sądeckim struktura wielkości majątków zdecydowanie odróżniała się od pozostałych obszarów (w okręgu krakowskim 3/4 dominiów zaliczało się do drobnej własności ziemskiej, a w cyrkule sądeckim było relatywnie najwięcej majątków zaliczanych do własności cząstkowej).

Mapa 2.2.Procentowy własności cząstkowej w ogólnej liczbieliczbie dominiów. Mapa Procentowyudział udział własności cząstkowej w ogólnej dominiów. do 10%

10-20%

20-30%

Kraków

Wadowice

Rzeszów Bochnia

Tarnów

Jasło Nowy Sącz

Zauważone tu prawidłowości pozwalają przypuszczać, że własność cząstkowa czy też średnia własność ziemska koncentrowała się w  określonych rejonach zachodniej Galicji, tworząc w miarę zwarte obszary. Tezę tę udało się potwierdzić po nałożeniu danych na mapę. Zabieg ten pozwolił wyodrębnić rozległy obszar koncentracji własności

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział I. Własność ziemska

31

cząstkowej16, który ciągnął się wąskim pasem od zachodu na wschód, obejmującym pogranicze cyrkułu wadowickiego i dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, a także cyrkułów bocheńskiego i sądeckiego oraz tarnowskiego i jasielskiego (mapa 5). Mapa 3. Procentowy udział drobnej własności ziemskiej w ogólnej liczbie dominiów.

Do własności cząstkowej zaliczamy następujące dominia: w  cyrkule bocheńskim — Barczków, Będzieszyna, Bieńkowice Sędzimirowskie, Bilczyce, Bojańczyce, Brzezowa, Chronów, Cichawa, Czchów, Czchów, Dębniki, Dobczyce, Dobrociesz, Kapelanka, Kobylec, Komorniki, Kulerzów, Miechowice Małe, Rozdziele Dolne, Rozdziele Górne, Siepraw, Stare Rybie, Stojowice, Tomaszkowice, Tymowa, Uście Solne, Wesołów, Wietrzychowice, Wieża, Wolica i Zdonia; w cyrkule jasielskim — Błażkowa, Czermna, Guzikówka, Jasło, Kowalowy, Łęki, Niewodna, Ropica Polska, Różanka, Siary, Szymbark, Wietrzno, Zagórze i Zborowice; w okręgu krakowskim — Boleń, Kleparz, Krzesławice, Prądnik Czerwony, Sanka i Węgrzynowice; w cyrkule sądeckim — Brzana Dolna, Bukowiec Górny, Chomranice, Falkowa, Górowa, Jankowa, Jasienna, Kamionka Wielka, Kanina, Kąśna Górna, Krasne Potockie, Lipnica Wielka, Lipniczka, Męcina, Michalczowa, Młynne, Mordarka, Nowe Rybie, Nowy Targ I, Nowy Targ II, Ochotnica, Osików, Poręba Mała, Przyszowa, Sarysz, Siekierczyna, Słopnice Szlacheckie, Stara Wieś Strzylawka I, Stróże Wyżne, Szyk, Tropie, Wielopole, Załubińcze i Zawada; w cyrkule rzeszowskim — Biała, Dębów, Fryzówka, Grodzisko Górne, Koziarnia, Orzechów, Pantalowice I, Popowice, Przybyszówka, Ruska Wieś i Żabno; w cyrkule tarnowskim — Brzeziny Dolne, Brzeziny Górne, Bystrzyca Górna, Cmolas, Dzwonowa, Gawłuszowice, Gawrzyłowa Dolna, Gębiczyna, Głobikowa, Gorzejowa, Huta Przedborska, Jaworze, Konary, Kosówka, Kowalowa, Książnice, Lichwin, Lubcza, Lubinka, Łęki Górne, Łowczów, Pilzno III, Pogórska Wola, Przyłęk, Pstrągowa, Radgoszcz, Ropczyce, Sadkowa Góra I, Tarnów II, Trześń, Wampierzów, Wola Lubecka, Zabrnie, Zawadka i Zgłobice; w cyrkule wadowickim — Borek Szlachecki, Brzeźnica, Brzyczyna Dolna, Bulowice, Chocznia, Frydrychowice, Głębowice, Gorzeń, Jugowice, Leńcze, Lgota, Łętownia, Marcyporęba, Przybradz, Radocza, Rajcza, Tłuczań, Wielkie Drogi, Witanowice, Witkowice, Wysoka, Zarzyce Małe i Zarzyce Wielkie.

16

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

32

Rozdział I. Własność ziemska

Mapa 4. Procentowy udział średniej własności ziemskiej w ogólnej liczbie dominiów.

Mapa 5. Rejony koncentracji własności cząstkowej.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział I. Własność ziemska

33

W  grupie majątków złożonych z  21 i  więcej miejscowości znalazły się należące do Funduszu Religijnego dominia: Muszyna i  Stary Sącz w  cyrkule sądeckim, będące własnością kameralną dominium Niepołomice w  cyrkule bocheńskim oraz klucz Prądnik Biały w okręgu krakowskim, a także majątki prywatne: Myscowa (hr. Antoniego Fryderyka Mittrovsky’ego, a później hr. Teresy Mittrovsky’ej) w cyrkule jasielskim, Krzeszowice (hr. Adama Potockiego) w okręgu krakowskim, Nawojowa (hr. Edwarda Stadnickiego) w cyrkule sądeckim, Leżajsk i Łańcut (hr. Alfreda Potockiego) w cyrkule rzeszowskim, Dębica (hr. Atanazego Raczyńskiego, a później jego żony — hr. Anny z Radziwiłłów Raczyńskiej) i Tarnów (ks. Eustachego Sanguszki) w cyrkule tarnowskim oraz Lanckorona (spadkobierców ks. Marii Krystyny 1o Savoyen-Carignan 2o de Montleart) i Żywiec (arcyks. Albrechta Habsburga) w cyrkule wadowickim. W grupie majątków złożonych z 11–20 miejscowości były następujące dominia: Wola Mielecka w cyrkule tarnowskim — należąca do Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Staniątki w cyrkule bocheńskim — własność klasztor ss. Benedyktynek w Staniątkach, Niepołomice w cyrkule bocheńskim i Tyniec w cyrkule wadowickim — majątki Funduszu Religijnego, Lipowiec w okręgu krakowskim i Barcice w cyrkule sądeckim — dobra kameralne, a także majątki prywatne: Nowy Wiśnicz (hr. Aleksandra Potockiego, a  później jego syna hr. Maurycego Potockiego) i Radłów (bar. Wilhelma Badenfelda, a później hr. Wilhelma Hompescha) w cyrkule bocheńskim, Biecz (hr. Konstantego Siemieńskiego), Dukla (hr. Cezarego Męcińskiego) i Kobylanka (ks. Marii z Wielopolskich Jabłonowskiej) — w cyrkule jasielskim, Kościelisko (Klementyny Homolacz) — w cyrkule sądeckim, Dzików (hr. Jana Bogdana Tarnowskiego i jego spadkobierców), Jarocin (Aleksandra Srokowskiego), Nisko (Karola Reichenbacha), Przeworsk (ks. Henryka Lubomirskiego, a później jego syna — ks. Jerzego Henryka Lubomirskiego), Rozwadów (ks. Jerzego Romana Lubomirskiego) i Ulanów (hr. Stanisława Wandalin Mniszcha) — w cyrkule rzeszowskim, Baranów (hr. Karola Krasickiego i jego bratanicy hr. Karoliny Skorupkowej), Chorzelów (hr. Jana Józefa Tarnowskiego), Góra Ropczycka (hr. Kazimierza Starzeńskiego), Kolbuszowa Dolna (Konstantego Ruckiego), Mędrzechów (hr. Adama Potockiego) i Tuszów Narodowy (Leopolda Antoniego Elkan von Elkansberg) — w cyrkule tarnowskim oraz Bestwina i Wieprz (arcyks. Albrechta Habsburga), Łodygowice (Józefa Karola Humberga, a później bar. Artura Lütwitza), a także Myślenice (spadkobierców ks. Marii Krystyny 1o Savoyen-Carignan 2o de Montleart) — w cyrkule wadowickim. W przypadku wielkiej własności ziemskiej trudno wskazać rejony zwartego jej występowania. Można jedynie zauważyć, iż największe majątki występowały przede wszystkim w terenach podgórskich, jak np. dobra żywieckie arcyks. Albrechta Habsburga.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II

Właściciele dóbr ziemskich

W latach 1848–1855 w zachodniej Galicji było 2316 właścicieli dóbr ziemskich. W tej liczbie mieszczą się zarówno osoby prywatne, jak i różnego rodzaju instytucje. Z tabeli  8 wynika, że osoby prywatne stanowiły przeważającą część wszystkich właścicieli majątków ziemskich — było ich 1843, co stanowi 79,61% ogółu1. Na drugim miejscu wśród właścicieli dóbr plasowały się różne instytucje kościelne (17,41%). Bardzo niewielki odsetek właścicieli stanowiły natomiast instytucje komunalne (1,17%), państwowe (0,78%) oraz różnego rodzaju fundacje (1,04%). Tabela 8. Struktura prawna właścicieli dóbr ziemskich w  latach 1848–1855. Status prawny właścicieli osoba prywatna instytucja państwowa

Liczba

Procent

1843

79,61

18

0,78

kamerale

6

Fundusz Religijny

10

inne

2

instytucja kościelna

instytucja komunalna

403 parafie

379

klasztory

21

inne

3 27

17,41

1,17

Szczegółową charakterystykę tej grupy właścicieli ziemskich przedstawiam w dalszej części pracy.

1

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

35

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

inna instytucja

24 fundacje prywatne

3

fundacje szpitalne

19

fundacje szkolne

2

Razem

2315

1,04

100,00

Źródło: jak w tabeli 1.

1. Właściciele instytucjonalni 1.1. Instytucje państwowe Jeśli chodzi o  instytucje państwowe, wymienić tu możemy zaledwie 18 podmiotów: 6 dominiów kameralnych, 10 dominiów należących do Funduszu Religijnego oraz Państwo Górnicze Jaworzno i Dyrekcję Górniczo-Salinarno-Leśną w Wieliczce. Do tej ostatniej instytucji należała jedynie część miasta Wieliczka, tj. grunty użytkowane przez górników, na których według operatów uwłaszczeniowych znajdowały się 23 gospodarstwa2. W  skład Państwa Górniczego Jaworzno wchodziły miasteczka Jaworzno i  Jeleń oraz wsie: Byczyna, Ciężkowice, Dąbrowa Narodowa, Długoszyn, Góry Luszowieckie, Luszowice i Szczakowa3. Przed rozbiorami powyższe miejscowości w części wchodziły w skład należącego do biskupa krakowskiego klucza Sławków, a w części do królewskich dóbr stołowych4 (starostwo będzińskie), zaś w dobie Rzeczypospolitej Krakowskiej były częścią dóbr narodowych. Po zajęciu Wolnego Miasta Krakowa rząd austriacki włączył klucz Jaworzno w skład dóbr kameralnych, przy czym w 1847 r. — ze względu na fakt występowania w tym rejonie złóż i kopalni węgla — podporządkowano go administracyjnie wielickim salinom, tj. Dyrekcji Górniczo-Salinarno-Leśnej. Według Kornela Czemeryńskiego oddzielny zarząd górniczy dla tego obszaru utworzono w 1856 r., z akt uwłaszczeniowych wynika jednak, iż stało się to kilka lat wcześniej5. ANKr., KZCG, sygn. 299. Zarządzająca wielickimi kopalniami Dyrekcja Górniczo-Salinarno-Leśna tworzyła dość rozbudowaną strukturę, w której w 1852 r. zatrudniano blisko 60 osób. Provinzial-Handbuch 1852, s. 204–206. 3 Według operatów uwłaszczeniowych w  kluczu jaworznickim było 829 gospodarstw kmiecych i zagrodniczych. ANKr., KZCG 2144–2146, 2234, 2240, 2241, 2257, 2296, 2316. 4 W  1789 r. klucz Sławków został włączony do dóbr skarbowych Rzeczypospolitej. Materiały do słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie sejmu litewskiego, opracowane pod red. W. Semkowicza, Zeszyt 1: Adama-Kraków, Kraków 1939, s. 5; Materiały do słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w  dobie sejmu czteroletniego (1788–1792), pod kierunkiem W. Semkowicza opracowali K. Buczek, T. Czort, J. Szczudło, A. Szumański, Zeszyt 2: Krasawa-Żysławice, Warszawa–Wrocław–Kraków 1960, s. 281–282. 5 K. Czemeryński, O dobrach koronnych byłej Rzeczypospolitej Polskiej, Lwów 1870, s. 53–55. 2

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

36

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Jeśli chodzi o dobra kameralne, obejmujące dawne królewszczyzny, w latach 1848– –1855 w zachodniej części Galicji wyodrębniono zaledwie sześć zarządów takich majątków: trzy w okręgu krakowskim (Czernichów, Lipowiec i Prądnik), dwa w cyrkule bocheńskim (Niepołomice i Wiśniowa) i jeden w sądeckim (Barcice). Kameralny klucz Czernichów obejmował 6 miejscowości: miasteczko Czernichów oraz wsie: Czułów, Czułówek, Kłokoczyn, Przeginia Narodowa i  Rybna. Przed rozbiorami dobra te w części wchodziły w skład dóbr stołowych podległych wielkorządcy krakowskiemu, a w części należały do klasztor oo. Benedyktynów w Tyńcu. Po trzecim rozbiorze, w 1796 r. władze austriackie włączyły wsie królewskie do dóbr kameralnych, a klasztorne — do Funduszu Religijnego. W 1809 r. klucz Czernichów został z kolej włączony do dóbr narodowych, które w 1847 r. Austriacy zaliczyli do majątków kameralnych6. Klucz Lipowiec składał się z wsi: Babice, Jankowice, Kwaczała, Lipowiec, Mętków, Olszyny, Rozkochów, Wygiełzów, Zagórze, Źródła i Żarki. Przed rozbiorami majątek ten, którego centrum stanowił zamek w Lipowcu, był własnością biskupa krakowskiego. W 1800 r., po śmierci biskupa Feliksa Turskiego, klucz Lipowiec został włączony do Funduszu Religijnego, po utworzeniu Rzeczypospolitej Krakowskiej — przyłączony do dóbr narodowych, a w 1847 r. — do dóbr kameralnych7. Dobra prądnickie były o wiele rozleglejsze niż klucze Czernichów i Lipowiec. W latach 1851–1855 w ich skład wchodziło 18 wsi oraz 15 części innych miejscowości: wsie Batowice, Bolechowice, Bronowice Wielkie, Brzezie Narodowe, Czarna Wieś, Dziekanowice, Górka Narodowa, Łobzów, Nowa Wieś Narodowa, Prądnik Biały, Rakowice, Tonie, Trojanowice, Węgrzce, Wróżenice, Wyciąże, Zelków i  Zielonki oraz części miast, wsi i  przysiółków: Bibice, Czernichówek, Czyżyny, Kantorowice, Kaszów, Liszki, Lubocza, Modlniczka, Mogiła, Nowa Wieś Szlachecka, Przeginia Duchowna, Śmierdząca, Zabierzów, Węgrzynowice i Kazimierz (gmina żydowska). Według Kornela Czemeryńskiego w skład klucza prądnickiego pierwotnie wchodziły całe wsie (wymienione wyżej), które przed rozbiorami pozostawały w dożywotnim użytkowaniu różnych krakowskich dostojników kościelnych. W  latach 1803–1806 majątki te były stopniowo przejmowane przez rząd austriacki i włączane do Funduszu Religijnego. Następnie w 1815 r., po utworzeniu Wolnego Miasta Krakowa, zostały wcielone do majątku narodowego, a w 1847 r. — przejęte przez austriacką administrację kameralną8. W praktyce jednak — jak dowodzą informacje zawarte w operatach uwłaszczeniowych — po Materiały do słownika, z. 1, s. 40, 43; K. Czemeryński, O dobrach, s. 54. K. Czemeryński podaje, iż w 1847 r. klucz czernichowski został podporządkowany zarządowi ekonomii prądnickiej, faktycznie jednak w latach 1851–1855 stanowił odrębną jednostkę administracyjno-majątkową (Provinzial-Handbuch 1852, s. 111). 7 Materiały do słownika, z. 2, s. 164–165; K. Czemeryński, O dobrach, s. 54. Zarząd dóbr lipowieckich, którym kierował Johann Klein, mieścił się w Wygiełzowie (Provinzial-Handbuch 1852, s. 111). 8 Materiały do słownika, z. 2, s. 240–241; K. Czemeryński, O dobrach, s. 54. Zarząd klucza prądnickiego mieścił się w Krakowie, a jego pracami w 1852 r. kierował Kazimierz Rozwadowski (Provinzial-Handbuch 1852, s. 111). 6

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

37

1847 r. prądnickiemu zarządowi dóbr kameralnych podporządkowano także kilkanaście części wsi usytuowanych w bezpośrednim sąsiedztwie Krakowa. Spośród dóbr kameralnych leżących poza okręgiem krakowskim najrozleglejsze było dominium Niepołomice9, w  którego skład wchodziły ogółem 43 miejscowości lub ich części: miasteczko Niepołomice, wsie: Baczków, Bratucice, Cikowice, Damienice, Drwinia, Dziewin, Gawłówek, Grobla, Kłaj, Książnice, Mikluszowice, Okulice, Siedlec, Stanisławice, Stryszowa, Świniarów, Wola Batorska, Wola Drwińska i Wyżyce, przysiółki: Chobot, Libichowa i Zielona oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Bogucice, Buków, Dobroniów, Góra św. Jana, Gruszów, Kulerzów, Łężkowice, Ochmanów, Opatkowice, Pobręczyn, Podłęże, Pogorzany, Pogwizdów, Radziszów, Słomiróg, Staniątki, Wola Radziszowska, Zagórze i Zakrzów. Zdaniem Kornela Czemeryńskiego, do klucza niepołomickiego należała część dóbr stołowych z kasztelanii sandomierskiej oraz wsie pojezuickie (np. Książnice)10. W istocie jednak dawne majątki królewskie stanowiły trzon dominium, do którego już w czasach austriackich dołączano niewielkie części innych miejscowości, które nie zostały sprzedane w ręce prywatne. Na przykład w 1784 r. do niepołomickiego dominium przyłączono wieś Siedlec11 (przed rozbiorami: dzierżawa). W tym samym czasie przyłączono części Abrahamowic i Góry Św. Jana, których nie zdołano sprzedać12. Dominium Wiśniowa, złożone z wsi Kobielnik, Wierzbanowa i Wiśniowa oraz części wsi Węglówka, przed rozbiorami wchodziło w skład starostwa dobczyckiego. Miejscowości wchodzące w skład tego starostwa sprzedano w kilku sekcjach. Wsie Wiśniowa, Wierzbanowa i Kobielnik oraz część wsi Węglówka (wójtostwo) w 1818 r. sprzedano Antoniemu Krzyształowiczowi, ale w 1820 r. kontrakt ten unieważniono. Odtąd był to oddzielny klucz majątkowy, podporządkowany administracyjnie ekonomii niepołomickiej. W 1856 r. dominium Wiśniowa oddano w zastaw austriackiemu bankowi państwowemu, który w 1860 r. sprzedał te dobra Adamowi Amonowi. Ten z kolei odstąpił majątek hr. Feliksowi Romerowi13. W skład kameralnego dominium Barcice, leżącego w cyrkule sądeckim, wchodziły miasteczko Piwniczna, wsie: Barcice, Laufendorf, Łomnica, Młodów, Obłazy Ryterskie, Roztoka Ryterska, Rytro, Stadła, Sucha Struga i Wola Krogulecka oraz części wsi Przysietnica. Przed rozbiorami miejscowości te wchodziły w skład niegrodowego starostwa Zarząd niepołomickich dóbr kameralnych był mocno rozbudowany. Oprócz zarządcy, którym w 1852 r. był Michał Parylewicz, w urzędzie tym pracowali: justycjariusz, mandatariusz, czterech urzędników niższego szczebla, a także inżynier budowlany, lekarz i akuszerka (Provinzial-Handbuch 1852, s. 115). 10 K. Czemeryński, O dobrach, s. 56. 11 Tamże, s. 110–111. 12 Wsie te przed rozbiorami były własnością klasztoru oo. Cystersów w Szczyrzycu, w latach 80. XVIII w. zostały włączone do Funduszu Religijnego, a następnie sprzedane Dzieduszyckim. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski (dalej Sł. geogr.), t. 11, Warszawa 1890, s. 875–877. 13 W Wiśniowej istniał jedynie tzw. mandatariat, w którym pracowali tylko mandatariusz i aktuariusz. Provinzial-Handbuch 1852, s. 115; K. Czemeryński, O dobrach, s. 56, 113–114. 9

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

38

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

barcickiego oraz starostwa sądeckiego. W latach 1817–1848 część dawnego starostwa sądeckiego rząd austriacki sprzedał w ręce prywatne, a te miejscowości, które pozostały (np. Łomnica i Młodów), włączył do dominium barcickiego, podległego zarządowi kameralnego urzędu gospodarczego w Starym Sączu14. 10 dominiów było własnością Funduszu Religijnego — cztery z nich leżały w cyrkule bocheńskim (Bochnia, Niepołomice, Trzciana i Uszew), dwa w cyrkule tarnowskim (Radgoszcz i Siedliska), dwa w cyrkule sądeckim (Muszyna i Stary Sącz) oraz po jednym w cyrkułach jasielskim i wadowickim (Brzostek i Tyniec). Należące do Funduszu Religijnego dominium Bochnia było bardzo małe i składało się z dwóch niewielkich części samego miasta, które przed rozbiorami były własnością klasztorów oo. Bernardynów i Dominikanów. O wiele rozleglejsze było dominium Niepołomice, podległe zarządowi dóbr kameralnych w tym miasteczku. Składało się ono z wsi: Chełm, Kolanów, Łapczyca, Moszczenica, Mszczęcin, Targowisko, Trawniki, Wola Zabierzowska i Zabierzów oraz części miasta Podgórza i wsi Podobińsko. Klucz ten powstał z połączenia majątków stanowiących przed rozbiorami własność różnych klasztorów i instytucji kościelnych. I tak, wsie Łapczyca i Kolanów należały do klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu; Chełm, Moszczenica, Mszczęcin i Targowisko były własnością zakonu bożogrobców z Miechowa; Zabierzów i Wola Zabierzowska — należały do biskupa krakowskiego; Trawniki — do klasztoru oo. Premonstatensów (Norbertan) w Hebdowie; część Podgórza lub Podobińska — zapewne do klasztoru oo. Misjonarzy na Stradomiu15. Dominium Trzciana obejmowało jedynie dwie wsie: Bełdno i Trzciana (z przysiółkami Glinik i Libichowa), które przed rozbiorami były własnością klasztoru kanoników regularnych w tejże Trzcianie. W 1816 r. klasztor skasowano, kościół przekształcono w parafialny, zaś klasztorne majątki włączono do Funduszu Religijnego z przeznaczeniem dochodów na utrzymanie kapituły konsystorialnej tarnowskiej16. Należące do Funduszu Religijnego dominium Uszew w cyrkule bocheńskim złożone było z wsi: Biesiadki, Doły, Łoniowa, Porąbka Uszewska, Ruda Kameralna, Uszew, Zawada i Żerków oraz części wsi: Jaworsko i Łysa Góra. Przed rozbiorami dobra te należały do biskupa krakowskiego; w 1782 r. zostały przejęte przez rząd austriacki i wcielone do Funduszu Religijnego. Od 1826 r. dochody z tego dominium przeznaczone były na utrzymanie kapituły tarnowskiej17. Wśród dóbr funduszowych w cyrkule tarnowskim na uwagę zasługują dwa dominia: Radgoszcz i Siedliska. Dominium Radgoszcz obejmowało zaledwie część wsi o tejże nazwie; dodajmy — wsi cząstkowej, w której swoje majątki posiadało kilkunastu drobnych szlachciców. Dominium Siedliska obejmowało natomiast części wsi Siedliska, Gadów Zarządowi starosądeckiemu, którym kierował Ferdynand Burzyk, podlegało także należące do Funduszu Religijnego dominium Stary Sącz. Provinzial-Handbuch 1852, s. 119; K. Czemeryński, O dobrach, s. 56, 83, 90–91. 15 Tamże, s. 61–62. 16 Sł. geogr., t. 12, s. 538 (1); K. Czemeryński, O dobrach, s. 62. 17 Administracyjnie dominium Uszew podlegało zarządowi dóbr kameralnych; w samej Uszwi istniał tylko mandatariat. Provinzial-Handbuch 1852, s. 116, K. Czemeryński, O dobrach, s. 62. 14

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

39

ka i Lubaszowa. Przed rozbiorami majątek ten był własnością klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu (ekspozytura w Tuchowie). W 1816 r., po kasacie klasztoru, Siedliska oddano w zarząd oo. Jezuitów, ale już w 1830 r. włączono je do Funduszu Religijnego18. W cyrkule sądeckim do Funduszu Religijnego należały dwa rozległe dominia: Stary Sącz i Muszyna. W skład klucza starosądeckiego wchodziły następujące miejscowości: miasto Stary Sącz19, wsie: Biegonice, Chochorowice, Długołęka, Gaboń, Gaj, Gołkowice, Gostwica, Juraszowa, Kadcza, Łazy, Mokra Wieś, Mostki, Moszczenica Niżna, Moszczenica Wyżna, Myślec, Naszczowice, Olszanka, Podegrodzie, Podrzecze, Popowice, Skrudzina, Świniarsko i Wyglanowice, części wsi: Biczyce, Moroń, Siedlce, Słowikowa, Straszęcin oraz przysiółki: Mała Wieś, Neudörfel, Opalona, Szymanowice i Tannendorf. Trzon tego klucza majątkowego tworzyły wsie, które przed rozbiorami stanowiły własność klasztoru ss. Klarysek w Starym Sączu, ale nie tylko. Później do kompleksu dóbr starosądeckich przyłączano także inne miejscowości, m.in. wieś Świniarsko, która przed rozbiorami wchodziła w skład tzw. państwa muszyńskiego, należącego do biskupów krakowskich, a także Gostwicę, wchodzącą w skład starostwa sądeckiego20. Dominium Muszyna, składające się z miasteczek: Muszyna i Tylicz oraz wsi: Muszynka, Andrzejówka, Banica, Berest, Brunary Niżne, Brunary Wyżne, Czarna, Czertyżne, Czyrna, Dubne, Florynka, Izby, Jastrzębik, Jaszkowa, Kamienna, Krynica, Leluchów, Milik, Mochnaczka Niżna, Mochnaczka Wyżna, Piorunka, Polany, Powroźnik, Słotwiny, Stawisza, Szczawnik, Śnietnica, Wawrzka, Wierchomla Mała, Wojkowa, Złockie, Zubrzyk i Żegiestów, przed rozbiorami wchodziło w skład rozległych dóbr stołowych biskupa krakowskiego, określanych jako tzw. państwo muszyńskie. Rząd austriacki przejął kontrolę nad tym majątkiem w 1782 r., ale do 1801 r. pozostawały one pod zarządem państwowym. W tymże roku zostały one włączone do Funduszu Religijnego, a w połowie XIX w. podlegały zarządowi dóbr kameralnych w Muszynie21.

K. Czemeryński błędnie do dóbr funduszowych zaliczył całe wsie Siedliska, Gadówka i Lubaszowa. Tamże, s. 63–64. 19 W niektórych źródłach Stary Sącz określany jest jako miasto królewskie. W istocie jednak miasteczko to miało o wiele bardziej skomplikowaną strukturę majątkową. Operaty uwłaszczeniowe z 1851 r. wyodrębniają bowiem trzy części: Funduszu Religijnego, Aleksandra Srokowskiego (dawna prefektura) oraz plebańską, należącą do miejscowego kościoła parafialnego. ANKr., KZCG, sygn. 862, 996, 1066; K. Czemeryński, O dobrach, s. 65; Ł. Jewuła, „Miasta i mieszczaństwo w Galicji w latach 1772–1848”, mps, Kraków 2011, s. 282. 20 Część wsi wchodzących w  skład dóbr starosądeckich sprzedano w  ręce prywatne. K. Czemeryński, O dobrach, s. 65; W. Chotkowski, Dzieje klasztorów i monasterów galicyjskich w czasach rozbiorowych, Kraków 1916, s. 32; tenże, Historya polityczna dawnych klasztorów panieńskich w Galicyi 1773– –1848, Kraków 1905, s. 50, 63–65; L. Wiatrowski, Z  dziejów klasztoru Klarysek ze Starego Sącza XIII i XVIII w., „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Wrocławskiego”, seria A, nr 13, Wrocław 1959, s. 320–331. Więcej na temat dóbr starosądeckich zob.: B. Czech, „Dobra starosądeckie w 2. poł. XVIII i w 1. poł. XIX wieku”, praca magisterska napisana pod kierunkiem dr. hab. K. Ślusarka, Kraków 2006, mps w Zakładzie Historii Polski Nowoczesnej Instytutu Historii UJ. 21 Provinzial-Handbuch 1852, s. 119; K. Czemeryński, O dobrach, s. 65. 18

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

40

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Tabela 9. Liczba majątków państwowych w 1851 r. Liczba miejscowości

Właściciel

Liczba gospodarstw części miasta wsie przysiółki ogółem chłopskich miejscowości 0

0

0

1

1

23

dominium Bochnia

0

0

0

2

2

15

dominium Brzostek

1

4

0

2

7

408

dominium Muszyna

2

33

0

0

35

2728

dominium Niepołomice

0

9

0

2

11

860

dominium Radgoszcz

0

0

0

1

1

13

dominium Siedliska

0

0

0

3

3

148

dominium Stary Sącz

1

24

5

5

35

947

dominium Trzciana

0

2

0

0

2

0

dominium Tyniec

0

6

0

5

11

894

dominium Uszew

0

8

0

2

10

958

dominium Barcice

1

10

0

1

12

541

dominium Czernichów

1

5

0

0

6

883

dominium Lipowiec

0

11

0

0

11

856

dominium Niepołomice

1

19

3

20

43

2799

dominium Prądnik

0

18

0

15

33

1721

dominium Wiśniowa

0

3

0

1

4

399

Państwo Górnicze Jaworzno

2

7

0

0

9

829

Razem

9

159

8

60

226

15022

Kamerale

Fundusz Religijny

Dyrekcja Górniczo-Salinarno-Leśna w Wieliczce

Źródło: jak w tabeli 1.

Położone w  cyrkule jasielskim dominium Brzostek22 składało się z  miasteczka Brzostek, wsi Chrząstówka, Nawsie Brzosteckie, Opacionka i  Wola Brzostecka oraz części wsi Bierówka i Warzyce. Natomiast w skład leżącego w cyrkule wadowickim dominium Tyniec wchodziły wsie: Gołkowice, Kopanka, Pozowice, Rzozów, Samborek i Tyniec oraz części wsi: Łączany, Kostrze, Buków, Opatkowice i Sidzina. Oba te kompleksy majątkowe przed rozbiorami należały do klasztoru oo. Benedyktynów w Tyń Dominium Brzostek podlegało zarządowi dóbr kameralnych w Jaśle; w samym Brzostku istniał jedynie mandatariat. Provinzial-Handbuch 1852, s. 123–124.

22

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

41

cu, który w  tym czasie był jednym z  najhojniej uposażonych zakonów. Przed kasatą w 1816 r. opactwo posiadało m.in. następujące wsie i miasta: Tyniec, Piekary, Ściejowice, Rączna, Śmierdząca, Liszki, Kaszów, Czułów, Czułówek, Nowa Wieś Narodowa, Przeginia Duchowna, Rybna, Baczyn, Regulice, Grodziec, Skawina, Sidzina, Bukowiec, Radziszów, Pozowice, Czernichów, Łączany, Opatkowice nad Wilgą, Gołkowice, Siersza, Bodzanów, Łapczyca, Kolanów, Pogwizdów, Nieszkowice, Rutka, Karków, Ujazd, Zdonia, Chojnice, Babice, Tuchów, Siedliska, Meszna, Lubcza, Dąbrowa, Gromnik, Golanka, Zborowice, Kwiatonowice, Zagórzany, Kawęczyn, Zagórze, Brzostek, Wola Brzostecka, Klecie, Brzyska, Kłodawa, Ujazd, Wróblowice, Lipnice, Bączal, Kołaczyce, Krajowice, Bryły, Czeluśnica, Warzyce, Niepla, Chrząstówka, Bierówka, Umieszcz, Wilków, Karwin, Węgrzynowice, Opatkowice koło Proszowic, Święcice w parafii Słaboszów, Opatkowice pod Skalbmierzem, Opatkowice koło Jędrzejowa, połowę Modrzan w parafii Książnice, Dolany, Okulice, Książnice Wielkie i Małe, miasto Opatowiec nad Wisłą i  Piotrkowice w  parafii Bejsce. Wszystkie dobra leżące w  Galicji włączono do Funduszu Religijnego, a później częściowo sprzedano. Te wsie, które w połowie XIX w. pozostawały jeszcze we władaniu Funduszu Religijnego, zorganizowano w trzy dominia: Brzostek — w cyrkule jasielskim, Siedliska — w cyrkule tarnowskim oraz Tyniec — w cyrkule wadowickim23. Według danych zawartych w operatach uwłaszczeniowych w 1851 r. (tab. 9) w skład dóbr państwowych leżących w zachodniej części Galicji wchodziło ogółem 226 miejscowości i ich części, w tym 9 miast, 159 wsi, 8 przysiółków i 60 części wsi. Bez wątpienia największe było kameralne dominium Niepołomice (1 miasto, 19 wsi, 3 przysiółki i 20 części wsi), w którym w chwili realizacji reformy uwłaszczeniowej znajdowało się 2799 gospodarstw chłopskich. Podobny obszar zajmowały funduszowe dominia Muszyna i Stary Sącz oraz Prądnik. To pierwsze składało się z 2 miast i 33 wsi (2728 gospodarstw chłopskich), to drugie — z 1 miasta, 24 wsi, 5 przysiółków i 5 części wsi (zaledwie 947 gospodarstw chłopskich); to trzecie — z 18 wsi i 15 części wsi (1721 gospodarstw chłopskich).

1.2. Instytucje kościelne Jak już wspominałem w  rozdziale I, własność kościelna stanowiła niewielki odsetek wszystkich majątków ziemskich w  zachodniej Galicji. Co prawda z  tabeli 8 wynika, że można wyróżnić aż 403 kościelne podmioty, które posiadały majątki ziemskie, ale w przeważającej części były to parafie, wyposażone w tzw. części plebańskie. Części plebańskie to nic innego jak przekazane na rzecz parafii — z mocy dawnych nadań prywatnych i królewskich — części wsi lub miast, z których dochody przeznaczone były na utrzymanie świątyni i sprawujących w nich posługę kapłanów. Cząstki te — mimo że zazwyczaj osiedleni w nich byli chłopi pańszczyźniani — nigdy nie były zbyt duże; w do W Tyńcu istniał zarząd kameralny, któremu podlegało tamtejsze dominium. Provinzial-Handbuch 1852, s. 106; K. Czemeryński, O dobrach, s. 63.

23

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

42

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

datku były mocno zróżnicowane wielkością24. W tym miejscu należy również dodać, iż w tego typu dobra ziemskie wyposażone były jedynie parafie katolickie25. W całej zachodniej części Galicji w części plebańskie wyposażonych było ogółem 379 parafii. Niektóre z nich posiadały także większe majątki z przysługującymi im prawami dominialnymi. Były to dwie parafie krakowskie: Najświętszej Marii Panny, do której należał klucz Bronowice Małe (wieś Bronowice Małe i część wsi Rząska Duchowna) oraz parafia św. Floriana na Kleparzu, która była właścicielem części samego Kleparza oraz wsi Bieńczyce. Ponadto w oddzielne dominia wyposażonych było 8 parafii z pozostałych cyrkułów zachodniej Galicji. Były to następujące parafie: Limanowa (uposażenie: wieś Lipowa, a także tzw. cząstki plebańskie we wsiach: Mordarka, Sowliny i Stara Wieś w cyrkule sądeckim), Muszyna (jednowioskowe dominium Wierchomla Wielka w  cyrkule sądeckim), Nowy Wiśnicz (wieś Stradomka oraz tzw. część plebańska we wsi Olchawa w cyrkule bocheńskim), Oświęcim (jednowioskowe dominium Włosienica w cyrkule wadowickim), Przeworsk (dominium Ujezna, tj. wsie Świętoniowa i Ujezna, oraz tzw. części plebańskie w Przeworsku i Gorliczynie w cyrkule rzeszowskim), Tuchów (dominium Tuchów w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Dąbrówka Tuchowska, części wsi Garbek i przysiółka Podkościele), Tylicz (wieś Biliczna w cyrkule sądeckim) i Wieliczka (wieś Łyczanka w cyrkule bocheńskim). Pozostałe parafie posiadały jedynie części plebańskie, z tym że niektóre z nich były właścicielami więcej niż jednej cząstki. Po 6 cząstek posiadały kościoły parafialne w Leżajsku i Łańcucie w cyrkule rzeszowskim, 5 cząstek — kościół parafialny w Rudniku nad Sanem w cyrkule rzeszowskim, po 4 — parafie Krościenko i Podole w cyrkule sądeckim, Łazany w cyrkule bocheńskim i Rzeszów, po 3 — kościoły w Niegowici i Szczucinie w  cyrkule bocheńskim, w  Krośnie, Lipinkach i  Niebylcu w  cyrkule jasielskim, w Bobowej, Nowym Sączu i Starym Sączu w cyrkule sądeckim, w Kańczudze i Tyczynie w cyrkule rzeszowskim, w Kolbuszowej, Mielcu, Otfinowie, Przecławiu, Zasowie, Zbylitowskiej Górze i Żabnie w cyrkule tarnowskim, a także w Myślenicach, Rychwałdzie i Sułkowicach w cyrkule wadowickim. W dwie tzw. cząstki plebańskie uposażone były następujące kościoły parafialne: św. Mikołaja w Krakowie oraz w: Barwałdzie Dolnym, Bieczu, Biegonicach, Bieździedzy, Borzęcinie, Bóbrce, Bruśniku, Brzostku, Choczni, Dębicy, Dobczycach, Frydrychowicach, Głębowicach, Gorlicach, Gręboszowie, Grybowie, Jeleśni, Kobylance, Lanckoronie, Lipniku, Luszowicach, Łące, Łącku, Łączkach, Łętowni, Łososinie Górnej, Olesnie, Olszynach, Padwi Narodowej, Pilznie, Przybyszówce, Rabce, Radłowie, Rzezawie, Rzochowie, Straszęcinie, Stryszowie, Strzyżowie, Suchej Beskidzkiej, Wojakowej, Wojniczu, Zebrzydowicach, Zwierniku, Żołyni i Żywcu. Pojedyncze cząstki były we władaniu kościołów w: Albigowej, Andrychowie, Babicach, Baranowie, Barcicach, Bestwinie, Bielanach, Bielinach, Bieżanowie, Binarowej, Biskupicach, Błażowej, Bodzanowie, Boguchwale, Bolechowicach, Bolesławiu, Borku Starym, Borowej, Brzesku, Brzezinach, Brzeźnicy, Brzeźnicy, Brzozowej, Brzyskach, Cerekwi, W. Chotkowski, Historya polityczna Kościoła w Galicji za rządów Maryi Teresy, t. 2, Kraków 1909, s. 164. Operaty uwłaszczeniowe nie wymieniają żadnej cerkwi unickiej, która posiadałaby tzw. część plabańską.

24 25

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

43

Chełmie, Chmielniku, Chronowie, Ciężkowicach, Cmolasie, Czańcu, Czarnej, Czarnym Dunajcu, Czarnym Potoku, Czchowie, Czerminie, Czermnej, Czudcu, Dankowicach, Dąbrowie, Dębnie, Dębowcu, Dobrej, Dobrkowie, Dobrzechowie, Domosławicach, Drogini, Dziekanowicach, Frysztaku, Futomie, Gaju, Gawłuszowicach, Gdowie, Giedlarowej, Głogowie, Gniewczynie, Gnojniku, Gogołowie, Gorzycach, Gosprzydowej, Górce Kościelnickiej, Górnie, Górze Ropczyckiej, Górze św. Jana, Grabiu, Graboszycach, Grębowie, Grodzisku Dolnym, Gromniku, Gruszowie, Gumniskach, Handzlówce, Harklowej, Husowie, Hyżnem, Iwkowej, Jadownikach, Jasieniu, Jastrząbce Starej, Jastrzębiej, Jaśle, Jawiszowicach, Jaworniku Polskim, Jazowsku, Jedliczach, Jeżowym, Jodłowej, Jodłówce, Jurkowie, Kamienicy, Kamionce Wielkiej, Kaninie, Kętach, Kleczy, Kobylanach, Kołaczycach, Korczynie, Korzennej, Kosinie, Kosocicach, Koszarawie, Kraczkowej, Krasnem, Krościenku Wyżnym, Królówce, Krużlowej Wyżnej, Krynicy, Krzemienicy, Krzęcinie, Krzywaczce, Krzyżanowicach Wielkich, Leńczach, Libuszy, Lipnicy Murowanej, Lipnicy Wielkiej, Lipowej, Lisiej Górze, Liszkach, Lubczy, Lubenia, Lubniu, Lubzinie, Lutczy, Łapczycy, Łękach Górnych, Łękawicy, Łodygowicach, Łubienku, Łukowicy, Łużnej, Majdanie Królewskim, Makowie, Malawie, Małej, Manasterze, Maniowach, Marcyporębie, Markowej, Medyni, Męcinie, Miechocinie, Mikluszowicach, Milówce, Modlnicy, Mogilanach, Mogile, Mogilnie, Moszczenicy, Mrowli, Mucharzu, Mystkowie, Nawojowej, Nidku, Niedźwiedziu, Nienadówce, Niepołomicach, Niewodnej, Nockowej, Nowej Górze, Nowosielcach, Nowym Rybiu, Ociece, Odrzykoniu, Ołpinach, Osieku, Ostrowie, Paleśnicy, Piotrkowicach, Piotrowicach, Pisarzowej, Pniowie, Podegrodziu, Podstolicach, Pogwizdowie, Polnej, Połomi, Porębie Radlnej, Porębie Spytkowskiej, Porębie Wielkiej, Porębie Żegoty, Przeciszowie, Przewrotnem, Przyszowej, Przytkowicach, Pysznicy, Raciechowicach, Racławicach, Radgoszczy, Radoczy, Radomyślu Wielkim, Radziechowach, Radziszowie, Rajbrocie, Rajczy, Raniżowie, Ropczycach, Ropie, Rozwadowie, Rożnowie, Rudawie, Ruszczy, Ryglicach, Rzepienniku Biskupim, Samoklęskach, Sarzynie, Sękowej, Sędziszowie, Sidzinie, Siedlcach, Sieklówce Dolnej, Siemiechowie, Siennowie, Sieprawiu, Sieteszy, Skrzydlnej, Sławęcinie, Słocinie, Słopnicach Królewskich, Sobolowie, Spytkowicach koło Jordanowa, Spytkowicach koło Zatora, Starej Wsi Dolnej, Staromieściu, Starym Wiśniczu, Starym Żmigrodzie, Staszkówce, Strzelcach Wielkich, Szalowej, Szczurowej, Szebniach, Szerzynach, Szyku, Szymbarku, Szynwałdzie, Ślemieniu, Święcanach, Świlczy, Tarnawie, Tenczynku, Tęgoborzu, Tłuczaniu Dolnym, Tropiu, Trzcianie, Trzcianie, Trzcinicy, Trzebuni, Trzemeśni, Trześni, Turbii, Turzy, Tylmanowej, Tymbarku, Tymowej, Tyńcu, Ujanowicach, Urzejowicach, Uściu Solnym, Wadowicach, Wadowicach Górnych, Wielopolu Skrzyńskim, Wielowsi, Wieprzu, Wierzchosławicach, Wietrzychowicach, Wilamowicach, Wilkowisku, Witkowicach, Woli Radziszowskiej, Woli Rafałowskiej, Woli Zarczyckiej, Wrocance, Wrzawach, Wysokiej, Zabierzowie, Zaczerniu, Zagórzanach, Zakliczynie, Zakliczynie Lanckorońskim, Zalasowej, Zaleszanach, Załężu, Zatorze, Zborowicach, Zdziarcu, Zgłobieniu, Zgórsku, Złotej, Zręcinie, Żegocinie, Żeleźnikowej, a także parafii: Bożego Miłosierdzia, św. Barbary, św. Stefana i Wszystkich Świętych w Krakowie oraz św. Mikołaja w Bochni.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

44

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Dobra ziemskie posiadało również 21 zgromadzeń zakonnych, ale — podobnie jak i parafie — nie były jednakowo uposażone. Rozleglejsze dobra posiadały klasztory mające swoje siedziby w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej oraz te domy zakonne z pozostałych cyrkułów, które uniknęły kasaty w czasach józefinizmu. W tej grupie bez wątpienia najbogatszy był klasztor ss. Benedyktynek w Staniątkach26, do którego należało 16 miejscowości lub ich części, tj.: dominium Łazy (części wsi Brzeźnica, Gorzków i Łazy) oraz Staniątki (wsie: Chrość, Podborze i Suchoraba, przysiółki: Kółko i Zakrzowiec oraz części wsi: Łężkowice, Ochmanów, Podłęże, Słomiróg, Staniątki, Węgrzce Wielkie, Zagórze i Zakrzów) w cyrkule bocheńskim. Rozległy majątek posiadało także zgromadzenie ss. Norbertanek w Zwierzyńcu, ale były to wyłącznie dobra leżące na obszarze Wolnego Miasta Krakowa27, tj. wsie: Grotowa, Modlniczka, Olszanica, Półwsie Zwierzynieckie, Wołowice i Zwierzyniec oraz części we wsiach: Bibice, Kawiory, Lubocza i Zabierzów. W latach 1848–1855 klasztor oo. Cystersów w Szczyrzycu był właścicielem dominium Janowice (wsie: Gruszów, Janowice i Raciborzany, przysiółek Markuszowa oraz części wsi i  przysiółków Dobroniów i  Porąbka) w  cyrkule sądeckim. W  tym miejscu warto odnotować, że w  dobie józefinizmu klasztor szczyrzycki uniknął całkowitej likwidacji, ale odebrano mu znaczną część dóbr. Na przykład w latach 80. XVIII w. do Funduszu Religijnego włączono klucz szczyrzycki, obejmujący wsie Smykań, Szczyrzyc i Wilkowisko oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Góra św. Jana, Pobręczyn i Pogorzany. Następnie dominium to oddano spadkobiercom hr. Tadeusza Dzieduszyckiego jako rekompensatę za przejęcie na własność skarbu państwa leżących we wschodniej części Galicji dóbr, w których znajdowały się złoża soli28. Cystersi odzyskali Szczyrzyc w 1864 r., kiedy to majątek ten odkupili od Dzieduszyckich29. Po przyłączeniu Wolnego Miasta Krakowa do Galicji pod zaborem austriackim znalazł się także drugi klasztor cysterski — w podkrakowskiej Mogile. W latach 1851– –1855 do konwentu mogilskiego należał niewielki klucz majątkowy, złożony z wsi Zesławice, przysiółka Łęg oraz części wsi Czyżyny, Kantorowice i Mogiła. Podobny majątek był własnością klasztoru oo. Karmelitów Bosych w  Czernej. W jego skład wchodziły trzy wsie: Dębnik, Paczołtowice, Siedlec i Żbik oraz część wsi Prądnik Czerwony o nazwie Bosacki, leżące w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej.

Klasztor ss. Benedyktynek w 1782 r. nie został skasowany dlatego, że siostry zobowiązały się do utrzymywania szkoły dla dziewcząt. W. Chotkowski, Historya polityczna dawnych klasztorów, s. 213. Szerzej o  historii tego klasztoru: B. Krasnowolski, Historia klasztoru Benedyktynek w  Staniątkach, Kraków 1999. 27 Majątki zwierzynieckich Norbertanek, które po 1772 r. znalazły się w  Galicji, zostały przejęte przez władze austriackie, a następnie bądź podporządkowane Funduszowi Religijnemu, bądź sprzedane, jak np. wieś Mucharz w cyrkule wadowickim. 28 Ze względu na wprowadzenie monopolu solnego przejmowanie prywatnych salin było rutynową praktyką. K. Czemeryński, O dobrach, s. 28–31. 29 Sł. geogr., t. 11, s. 875–877. 26

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

45

Po 3 miejscowości lub ich części należały do klasztorów: kanoników laterańskich Bożego Ciała w  Krakowie (Kamień i  Przeginia Duchowna oraz część Kazimierza w okręgu krakowskim), oo. Karmelitów w Pilznie (część miasta Pilzno oraz części wsi Dulczówka i Lipiny w cyrkule tarnowskim), ss. Miłosierdzia w Przeworsku (cząstki we wsiach: Budy Przeworskie i Gorliczyna w cyrkule rzeszowskim oraz Kalembina w cyrkule jasielskim) i oo. Dominikanów w Krakowie (wieś Rakowice oraz części wsi Prądnik Czerwony i Broszkowice). Majątek dwuwioskowy posiadał z kolei klasztor oo. Kamedułów w Bielanach (wsie: Bielany i Mników). Natomiast po jednej miejscowości miały klasztory: oo. Bonifratrów w Zebrzydowicach (Zebrzydowice w cyrkule wadowickim), ss. Franciszkanek św. Andrzeja w Krakowie (wieś Regulice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej) i  ss. Wizytek w  Krakowie (wieś Giebułtów w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej). Najsłabiej uposażone były domy zakonne, które posiadały jedynie części wsi. Były to następujące zgromadzenia: oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej (części następujących miejscowości: Brody, Bugaj i Kalwaria Zebrzydowska — plac targowy w cyrkule wadowickim), oo. Bernardynów w Leżajsku (części miasta Leżajska oraz wsi Podklasztor w cyrkule rzeszowskim), oo. Bernardynów w Przeworsku (cząstki we wsiach: Budy Przeworskie i Mirocin w cyrkule rzeszowskim), oo. Bernardynów w Tarnowie (część wsi Rzędzin w cyrkule tarnowskim), oo. Dominikanów w Borku Starym (część wsi Borek Stary w cyrkule rzeszowskim), oo. Dominikanów w Dzikowie (część miasta Tarnobrzega w cyrkule rzeszowskim), oo. Dominikanów w Oświęcimiu (część wsi Broszkowice w cyrkule wadowickim) oraz oo. Franciszkanów w Krośnie (część miasta Krosna). Oprócz parafii i klasztorów dobra ziemskie posiadały także dwie inne instytucje: biskupstwo oraz kapituła katedralna krakowska. Do biskupa krakowskiego należały dwie wsie: Sulechów i  Zastów, leżące w  granicach dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Była to niewielka część rozległych dóbr biskupich, położonych na całym obszarze przedrozbiorowego województwa krakowskiego. Jak wiadomo, wszystkie wsie i  miasteczka biskupie, które po 1772 r. znalazły się pod zaborem austriackim, zostały przejęte przez państwo i włączone do Funduszu Religijnego. Podobny los spotkał majątki leżące po lewej stronie Wisły — jeśli w dobie sejmu czteroletniego nie zostały przejęte przez skarb Rzeczypospolitej, to po 1795 r. w większości zostały „upaństwowione” w czasie rządów austriackich lub w dobie Księstwa Warszawskiego. O wiele większy majątek posiadała kapituła katedralna. W latach 1851–1855 należało bowiem do niej 8 wsi z obszaru dawnego Wolnego Miasta Krakowa: Bosutów, Brzezinka, Grębałów, Kobylany, Raciborowice, Rudawa i Witkowice oraz Krzesławice (kanonia krzeszowska kapituły). Natomiast do Zgromadzenia ks. Wikariuszy krakowskiej kapituły katedralnej należał jedynie Pędzichów, tj. przedmieście Krakowa. Szczegółową charakterystykę własności kościelnej umożliwia analiza danych z operatów uwłaszczeniowych (tab. 10). Wynika z niej, iż w 1851 r. instytucje kościelne posiadały łącznie 45 wsi, 7 przysiółków oraz 527 części wsi. Na obszarze tym znajdowało się 9205 chłopskich gospodarstw kmiecych i  zagrodniczych, czyli znacznie mniej niż w  dobrach państwowych. Bez wątpienia największe były posiadłości klasztorów

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

46

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Tabela 10. Liczba majątków kościelnych w 1851 r.

0

1

0

1

2

90

św. Floriana na Kleparzu

0

1

0

1

2

99

Limanowa

0

1

0

3

4

31

Muszyna

0

1

0

0

1

219

Nowy Wiśnicz

0

1

0

1

2

43

Oświęcim

0

1

0

0

1

144

Przeworsk

0

2

0

2

4

148

Tuchów

0

1

1

1

3

122

Tylicz

0

1

0

0

1

31

Wieliczka

0

1

0

0

1

26

pozostałe parafie

0

0

1

476

477

5096

Benedyktynek w Staniątkach

0

3

2

11

16

765

Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej

0

0

0

3

3

22

Bernardynów w Leżajsku

0

0

0

2

2

123

Bernardynów w Przeworsku

0

0

0

2

2

4

Bernardynów w Tarnowie

0

0

0

1

1

5

Bonifratrów w Zebrzydowicach

0

0

0

1

1

91

Cystersów w Mogile

0

1

1

3

5

245

Cystersów w Szczyrzycu

0

3

1

2

6

119

Dominikanów w Borku Starym

0

0

0

1

1

11

Dominikanów w Dzikowie

0

0

0

1

1

8

Dominikanów w Krakowie

0

1

0

2

3

63

Franciszkanek św. Andrzeja w Krakowie

0

1

0

0

1

128

Franciszkanek św. Andrzeja w Krakowie

0

1

0

0

1

128

razem

przysiółki

NMP w Krakowie

miasta parafie klasztory

Liczba gospodarstw chłopskich

wsie

Właściciel

części miejscowości

Liczba miejscowości

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

47

inne

klasztory

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Franciszkanów w Krośnie

0

0

0

1

1

27

Kamedułów w Bielanach

0

2

0

0

2

188

Kanoników Laterańskich Bożego Ciała w Krakowie

0

2

0

1

3

156

Karmelitów Bosych w Czernej

0

4

0

1

5

171

Karmelitów w Pilznie

0

0

0

3

3

39

Norbertanek w Zwierzyńcu

0

6

0

4

10

592

Sióstr Miłosierdzia w Przeworsku

0

0

0

3

3

37

Wizytek w Krakowie

0

1

0

0

1

26

Biskup krakowski

0

2

0

0

2

41

Kapituła katedralna krakowska

0

8

0

0

8

283

Zgromadzenie Wikariuszy krakowskiej kapituły katedralnej

0

0

1

0

1

12

0

45

7

527

579

9205

Razem Źródło: jak w tabeli 1.

ss. Benedyktynek w Staniątkach (3 wsie, 2 przysiółki, 11 części wsi; 765 gospodarstw chłopskich) oraz ss. Norbertanek w Zwierzyńcu (6 wsi i części 4 wsi; 592 gospodarstwa chłopskie). Porównywalny majątek posiadała również krakowska kapituła katedralna — 8 wsi, w których odnotowano 283 gospodarstwa chłopskie. Spośród parafii, najlepiej uposażona — jak się wydaje — była parafia Muszyna, do której co prawda należała jedna wieś, ale było w niej 219 gospodarstw chłopskich.

1.3. Instytucje komunalne W latach 1848–1855 w zachodniej części Galicji wyróżnić można 27 instytucji komunalnych, które posiadały dobra nieruchome. Chodzi tu głównie o własność gmin miejskich, które bądź nabyły na własność części miast (wykupując przy tym prawa dominialne), bądź posiadały dawne przywileje królewskie lub cesarskie. Warto również dodać, iż operaty uwłaszczeniowe — będące tu podstawowym źródłem — uwzględniały tylko gminy miejskie będące właścicielami części miast oraz wsi i przysiółków, na których osiedleni byli chłopi pańszczyźniani30 (ale też tylko w takich wypadkach możemy mówić o własności ziemskiej). Szerzej na temat typologii miast zob.: Ł. Jewuła, „Miasta i  mieszczaństwo...”, s. 48–51. Z  jego ustaleń wynika, iż biorąc pod uwagę prawa własności i uprawnienia mieszczan w Galicji, można

30

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

48

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

W  dobra ziemskie uposażone były następujące gminy: Biała, Biecz, Bochnia, Czchów, Dobczyce, Jasło, Kęty, Kraków, Krosno, Łańcut, Myślenice, Nowy Sącz, Nowy Targ, Oświęcim, Pilzno, Podgórze, Przeworsk, Ropczyce, Rzeszów, Skawina, Tarnów, Uście Solne, Wadowice, Wieliczka, Wilamowice, Wojnicz i Zator. Jak więc widać, w  znacznej większości były to dawne miasta królewskie. Część miast wykupiło z rąk prywatnych właścicieli prawa dominialne, uzyskując tym sposobem status wolnego miasta. Z taką sytuacją mamy np. do czynienia w wypadku Wilamowic i Wadowic. Jeszcze w latach 1799–1807 miasteczko Wilamowice należało do Bonawentury Pisarskiego, który w 1807 r. sprzedał grunty i prawa dominialne mieszkańcom31. W przypadku Wadowic droga była trochę inna. Przed rozbiorami było to miasto królewskie, ale później przeszło w ręce prywatne. Jeszcze w 1799 r. właścicielem Wadowic był Zofia z Duninów Małachowska, jednak już w 1802 r. kolejna właścicielka — Marianna Hulewicz — odsprzedała mieszczanom prawa dominialne32. Tabela 11. Liczba majątków miejskich w 1851 r. Liczba Właściciel miast

wsi

przysiółków

Liczba gospodarstw części miejscowości razem chłopskich

Gmina Nowy Sącz

0

2

0

6

8

268

Gmina Kraków

0

4

1

2

7

148

Gmina Krosno

0

1

0

5

6

486

Gmina Wieliczka

1

4

1

0

6

516

Gmina Bochnia

0

2

0

2

4

277

Gmina Myślenice

1

0

0

2

3

558

Gmina Tarnów

0

0

0

3

3

81

Gmina Biecz

0

0

0

2

2

224

Gmina Oświęcim

0

1

0

1

2

34

Gmina Biała

0

0

0

1

1

0

Gmina Dobczyce

0

0

0

1

1

25

Gmina Jasło

0

0

0

1

1

0

Gmina Kęty

0

0

0

1

1

124

wyróżnić następujące typy miast: królewskie bezpośrednio wolne i kameralne (w odniesieniu do miast państwowych) oraz municypalne niezależne i zależne (w odniesieniu do miast prywatnych). 31 Sł. geogr., t. 13, s. 451. 32 ANKr., TAS, sygn. 1830; E. Wyroba, Wadowice. Moje miasto... Historia inna niż wszystkie..., Wadowice 2003, nlb.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

49

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Gmina Łańcut

0

0

0

1

1

165

Gmina Nowy Targ

0

0

0

1

1

50

Gmina Pilzno

0

0

0

1

1

0

Gmina Podgórze

1

0

0

0

1

55

Gmina Przeworsk

0

0

0

1

1

15

Gmina Ropczyce

0

0

0

1

1

0

Gmina Rzeszów

1

0

0

0

1

13

Gmina Skawina

0

0

0

1

1

2

Gmina Wadowice

1

0

0

0

1

380

Gmina Wilamowice

1

0

0

0

1

0

Gmina Wojnicz

0

0

0

1

1

6

Gmina Zator

0

0

0

1

1

25

Razem

6

14

2

35

57

3452

Źródło: jak w tabeli 1.

Posiadłości niektórych gmin miejskich nie ograniczały się li tylko do samych miast. Ilustruje to tabela 11, z której wynika, że w 1851 r. najbogatsze były gminy: Nowy Sącz, Kraków, Krosno i Wieliczka. Do Nowego Sącza należało 8 miejscowości lub ich części, tj. części miasta (dawny zamek, który gmina odkupiła od rządu austriackiego), a także wsie Paszyn i Żeleźnikowa oraz części wsi: Falkowa, Gołąbkowice, Kunów, Piątkowa i Roszkowice (łącznie 268 gospodarstw chłopskich)33; do Krakowa34 — 7 miejscowości lub ich części, tj. części przedmieść Kazimierz i Kawiory, wsie: Beszcz, Dąbie, Grzegórzki i Piaski oraz przysiółek Dajwór (148 gospodarstw); do Krosna — 6 miejscowości lub ich części (486 gospodarstw), tj. część miasta Krosno, wieś Szczepańcowa oraz części wsi: Białobrzegi (część Lunaria), Głowienka, Krościenko Niżne (część Lunaria) i Suchodół (sołectwo); do Wieliczki — 6 miejscowości lub ich części, tj. część miasta Wieliczka, wsie (przedmieścia): Grabówki, Lednica Dolna, Lednica Górna i Mierzączka oraz przysiółek Dąbrówka w cyrkule bocheńskim (łącznie 516 gospodarstw)35. Gminy Bochnia, Myślenice, Tarnów, Biecz i  Oświęcim dysponowały już nieco mniejszym majątkiem, na który składało się od 2 do 4 miejscowości lub ich części. M. Adamczyk, U. Perkowska, Gospodarka komunalna, (w:) Dzieje miasta Nowego Sącza, red. F. Kiryk, S. Płaza, t. 2, Kraków 1993, s. 34. 34 Szczegółowe dane na temat posiadłości gminy Kraków leżących w samym mieście podaje Konrad Wnęk. Zob.: K. Wnęk, Własność nieruchomości w Krakowie, s. 89–93. 35 Dobra te miasto Wieliczka kupiło od rządu austriackiego w 1797 r. S. Gawęda, Wieliczka pod rządami austriackimi, (w:) Wieliczka. Dzieje miasta (do roku 1980), red. S. Gawęda, A. Jodłowski, J. Piotrowicz, Kraków 1990, s. 204. 33

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

50

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Bochnia posiadała następujące dobra: część miasta Bochnia (grunty emfiteutów oraz dawne wójtostwo), wsie: Podedworze i Chodenice z folwarkiem Trynitatis oraz część wsi Krzyżanowice Wielkie. Dobra te (z wyjątkiem Krzyżanowic Wielkich), przed rozbiorami stanowiące starostwo bocheńskie, miasto kupiło w 1834 r. za kwotę 67751 złr 5 kr.36 Do Myślenic należało samo miasto oraz części wsi Dolna Wieś i Górna Wieś (558  gospodarstw). Gmina Tarnów była właścicielem części miasta Tarnowa, przedmieścia Zawale i wsi Strusina (81 gospodarstw). Z kolei gmina Biecz była właścicielką części samego miasta (część należąca do posiadaczy emfiteutycznych) oraz części Przedmieścia Bieckiego (224 gospodarstwa). Oświęcim posiadał natomiast dominium o tejże nazwie, złożone z części miasta oraz wsi Pławy (34 gospodarstwa). Pozostałe gminy posiadały niewielki majątek, na który zwykle składały się albo same miasta lub ich części. Ogółem w 1851 r. gminy miejskie były właścicielami 6 miast, 14 wsi, 2 przysiółków oraz 35 części miast i wsi. Na tym obszarze w chwili realizacji reformy uwłaszczeniowej znajdowały się łącznie 3452 gospodarstwa poddańcze.

1.4. Inne instytucje Ostatnią grupę właścicieli instytucjonalnych stanowią różne podmioty prawne, wśród których można wyróżnić fundacje prywatne, szpitalne i szkolne. W latach 1848–1855 w zachodniej części Galicji były 24 takie instytucje, w tym 19 fundacji szpitalnych, 3 fundacje prywatne i 2 szkolne (tab. 12). Fundacje szpitalne działały w  następujących miejscowościach: Bieczu, Bochni (dwie), Bolechowicach, Borzęcinie, Chrzanowie, Grójcu, Hyżnem, Krakowie, Łańcucie, Makowie, Myślenicach, Oświęcimiu, Przeworsku, Rzeszowie, Sieteszy, Tuchowie, Ujanowicach i  Wieliczce. Zwykle działające przy kościołach parafialnych szpitale dla ubogich posiadały niewielkie części wsi lub miasteczek. Zdarzały się jednak instytucje nieco zamożniejsze. Jak wynika z tabeli 12, najlepsze uposażenie miały fundacja kościelna szpitala dla ubogich w Bieczu (części wsi: Przedmieście Bieckie, Kryg, Binarowa, Grudna Kępska i Libusza; łącznie 84 gospodarstwa chłopskie) oraz szpital św. Łazarza w Krakowie37 (wsie: Jeziorzany, Krowodrza i Rączna oraz część wsi Prądnik Czerwony; 252 gospodarstwa). Na badanym obszarze wyróżniono jedynie dwie fundacje szkolne, wyposażone w majątki ziemskie. Niewielkie części wsi, jednak bez osiedlonych na nich chłopów, posiadały szkoły ludowe w Kamienicy w cyrkule sądeckim oraz w Przeworsku w cyrkule rzeszowskim. Jeśli chodzi o fundacje prywatne, w dobra ziemskie wyposażone były trzy tego typu instytucje: Zakład Funduszowy Hallera i Rolmana, Fundacja Dydyńskich oraz Zakład Narodowy im. Ossolińskich. K. Czemeryński, O dobrach koronnych, s. 107. W samym Krakowie do szpitala św. Łazarza należało 13 parcel o pow. 229 arów. K. Wnęk, Własność nieruchomości w Krakowie, s. 234.

36 37

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

51

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Tabela 12. Liczba majątków należących do fundacji prywatnych, szkolnych i szpitalnych w 1851 r.

miast

wsi

przysiółków

części miejscowości

razem

Liczba

Fundacje Zakład Narodowy im. Ossolińskich prywatne Fundacja Dydyńskich

0

12

2

0

14

580

0

1

0

0

1

0

Fundacje Szkoła ludowa w Kamienicy szkolne Szkoła ludowa w Przeworsku

0

0

0

1

1

0

0

0

0

1

1

0

Szpital dla ubogich w Bieczu

0

0

0

5

5

84

Szpital św. Antoniego dla ubogich w Bochni

0

0

0

1

1

61

Szpital św. Mateusza w Bochni

0

0

0

1

1

59

Szpital dla ubogich w Bolechowicach

0

0

0

1

1

1

Szpital dla ubogich w Borzęcinie

0

0

0

2

2

13

Szpital dla ubogich w Chrzanowie

0

0

0

1

1

4

Szpital dla ubogich w Grójcu

0

0

0

1

1

0

Szpital dla ubogich w Hyżnem

0

0

0

1

1

2

Właściciel

Liczba gospodarstw chłopskich

Fundacje Szpital św. Łazarza w Krakowie szpitalne Szpital dla ubogich w Łańcucie

0

3

0

1

4

252

0

0

0

1

1

5

Szpital dla ubogich w Makowie

0

0

0

1

1

5

Szpital dla ubogich w Myślenicach

0

0

0

2

2

16

Szpital dla ubogich w Oświęcimiu

0

0

0

1

1

6

Szpital dla ubogich w Przeworsku

0

0

0

1

1

5

Szpital dla ubogich w Rzeszowie

0

0

0

1

1

1

Szpital dla ubogich w Sieteszy

0

0

0

1

1

1

Szpital dla ubogich w Tuchowie

0

0

0

1

1

0

Szpital dla ubogich w Ujanowicach

0

0

0

1

1

4

Fundusz szpitalny w Wieliczce

0

0

0

1

1

23

0

16

2

27

45

1122

Razem Źródło: jak w tab. 1.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

52

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Ta pierwsza instytucja, nazywana także Fundacją Hallerów lub Instytutem Hallera, powstała zapewne po 1851 r. (dlatego nie ujęto jej w operatach uwłaszczeniowych). W 1855 r. do Zakładu Funduszowego Hallera i Rolmana należały wsie: Dwory i Monowice oraz przysiółki: Lubańszczyzna i Stawy w cyrkule wadowickim, stanowiące wcześniej dominium Dwory, będące własnością hr. Teresy Bobrowskiej. Fundacja Dydyńskich to instytucja założona po bezpotomnej śmierci Antoniego Dydyńskiego, żonatego z Konstancją Rosnowską. Dochody z jej majątku — wsi Godowa w cyrkule jasielskim, która w latach 1848–1855 należała do fundacji — miały być przeznaczone na kształcenie dzieci z rodów Dydyńskich i Rosnowskich38. Najbardziej znana jest jednak trzecia z wymienionych tu fundacji prywatnych — Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie. Instytucja ta powstała w 1817 r. z fundacji hr. Józefa Maksymiliana Ossolińskiego, który w akcie erekcyjnym zobowiązał się wpłacać na utrzymanie tego zasłużonego dla kultury polskiej zakładu 6 tys. złr rocznie39. Faktycznie jednak na pokrycie kosztów działalności Ossolineum przeznaczono dochody z dóbr ziemskich należących do Ossolińskiego. W latach 1848–1855 do fundacji należały: dominium Strzelce Wielkie (wieś Strzelce Wielkie z przysiółkami Michala i Wygoda) w cyrkule bocheńskim oraz dominium Wola Mielecka (wsie: Grzybów, Izbiska, Jamy, Partynia, Piątkowiec, Pień, Podborze, Podlesie, Schabowiec, Wola Mielecka i Zgórsko) w cyrkule tarnowskim40. Według danych z 1851 r. (tab. 12) do fundacji prywatnych, szkolnych i szpitalnych należało łącznie 45 miejscowości lub ich części, w tym 16 wsi, 2 przysiółki oraz 27 części wsi i miasteczek. Największy majątek posiadał Zakład Narodowy im. Ossolińskich, tj. 12 wsi i 2 przysiółki (łącznie 580 gospodarstw chłopskich).

2. Właściciele prywatni Prawie 80% właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji stanowiły osoby prywatne. W latach 1848–1855 były to 1843 osoby (tab. 13, wykres 3). Grupa ta była jednolita pod względem społeczno-zawodowym, gdyż ponad 97% badanej zbiorowości stanowiła szlachta i arystokracja, podczas gdy przemysłowcy, inteligencja i duchowieństwo to zaledwie 2,5% badanej zbiorowości. W  przeciwieństwie do struktury społeczno-zawodowej, zbiorowość prywatnych właścicieli ziemskich była bardzo mocno zróżnicowana pod względem majątkowym (tab. 13). Otóż największy odsetek stanowili właściciele drobnych posiadłości ziemskich A. Boniecki, Herbarz polski, t. 5, Warszawa 1902, s. 135–136. A. Fischer, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich (Ossolineum) 1817–1917, Lwów 1917, s. 27 i n. 40 Faktyczny nadzór nad majątkiem fundacji sprawował kurator ekonomiczny, którym w 1852 r. był Roman Broniewski, zastępujący na tym stanowisku małoletniego Antoniego Broniewskiego, zapewne syna poprzedniego kuratora — Teodora Broniewskiego (zamordowany w czasie rabacji). Provinzial-Handbuch 1852, s. 606. 38 39

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

53

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Wykres 3. Struktura społeczno-zawodowa prywatnych właścicieli dóbr ziemskich w latach 1848–1855.

Źródło: jak w tab. 1.

Tabela 13. Struktura majątkowa prywatnych właścicieli dóbr ziemskich w latach 1848–1855. Wielkość majątku

Liczba

Procent

cząstkowe ogółem

541

29,35

samodzielna własność

379

 

współwłasność

162

 

1 miejscowość ogółem

507

27,51

samodzielna własność

376

 

współwłasność

131

 

2 miejscowości ogółem

257

13,94

samodzielna własność

182

 

współwłasność

75

 

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

54

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Wielkość majątku 3–5 miejscowości

Liczba

Procent

340

18,45

samodzielna własność

237

 

współwłasność

103

 

6–10 miejscowości ogółem

141

7,65

samodzielna własność

99

 

współwłasność

42

 

42

11–20 miejscowości

2,28

samodzielna własność

40

 

współwłasność

2

 

14

21 i więcej miejscowości

0,76

samodzielna własność

14

 

współwłasność

0

 

Inne Razem

1

0,05

1843

100,00

Źródło: jak w tab. 1.

Tabela 14. Udział grup społeczno-zawodowych w poszczególnych rodzajach wielkości majątków ziemskich w latach 1848–1855. Wielkość majątków

Grupa społeczno-zawodowa arystokracja

szlachta

pozostali

Razem

Cząstkowe

11

505

25

541

1 miejscowość

29

468

10

507

2 miejscowości

34

222

1

257

3–5 miejscowości

59

274

7

340

6–10 miejscowości

38

94

9

141

11–20 miejscowości

25

16

1

42

21 i więcej miejscowości

14

0

0

14

0

0

1

1

210

1579

54

1843

Inne Razem Źródło: jak w tabeli 1.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

55

(1–2 miejscowości lub ich części), którzy stanowili 41,45% badanej grupy. Znacząca była także grupa właścicieli cząstkowych, którzy stanowili 29,35% ogółu. Posiadaczy średnich majątków ziemskich było 26,10%, a wielkich dóbr ziemskich — zaledwie 3,04%. Wnikliwa analiza tabeli 13 pozwala zauważyć ważny szczegół, który jeszcze bardziej podkreśla zróżnicowanie majątkowe prywatnych właścicieli ziemskich oraz równocześnie fakt istnienia bardzo skomplikowanej struktury własnościowej. Otóż w poszczególnych grupach majątkowych wyodrębniono właścicieli, którzy swoim dobrami władali samodzielnie, bądź też byli ich współwłaścicielami. Okazuje się, że jedyną grupą, w której nie odnotowano współwłasności, byli posiadacze majątków złożonych z 21 i więcej miejscowości. W przypadku właścicieli dóbr złożonych z 11 do 20 miejscowości 2 osoby były współwłaścicielami jednego majątku. Liczba współwłaścicieli wyraźnie jednak rosła w  miarę przesuwania się do niższych grup majątkowych. I  tak w  grupie średniej własności ziemskiej (3–10 miejscowości lub ich części) było 145 współwłaścicieli, w grupie drobnej własności ziemskiej — 206, a w grupie własności cząstkowej — 162. Ogółem w całej badanej zbiorowości aż 515 osób (27,94% ogółu) to współwłaściciele majątków. Na zakończenie ogólnej charakterystyki prywatnych właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji należy jeszcze zastanowić się, jaki udział w poszczególnych przedziałach majątkowych mieli przedstawiciele różnych grup społeczno-zawodowych41. Z  tabeli 14 i  wykresu 4 jednoznacznie wynika, iż szlachta największy udział miała w cząstkowej i drobnej własności ziemskiej: 505 szlachciców posiadało majątki cząstkowe, 468 — jednowioskowe, a 222 — dwuwioskowe. Podobnie było w przypadku średniej własności ziemskiej: 274 szlachciców miało dobra złożone z 3–5 miejscowości lub ich części, a 94 — złożone z 6–10 miejscowości lub ich części. Ponadto 16 szlachciców było właścicielami majątków składających się z 11 do 20 miejscowości lub ich części. Niezwykle interesująco wypada analiza udziału arystokracji w poszczególnych grupach majątkowych. Okazuje się, że osoby z arystokratycznymi tytułami posiadały zarówno największe majątki ziemskie, jak i te najmniejsze, cząstkowe. Do własności cząstkowej zaliczały się bowiem posiadłości 11 arystokratów, do drobnej własności ziemskiej — 63, do średniej własności ziemskiej — 97 i do wielkiej własności ziemskiej — 39. Oczywiście — jak można zauważyć na wykresie 4 — udział arystokracji rośnie im wyższa grupa majątkowa, niemniej fakt, że posiadłości sporej części osób utytułowanych plasowały się w  obrębie cząstkowej i  drobnej własności ziemskiej nakazuje wnikliwe przyjrzenie się tej warstwie. Bardziej szczegółową analizę zbiorowości prywatnych właścicieli dóbr ziemskich, w tym analizę struktury społeczno-zawodowej oraz zróżnicowania majątkowego umożliwiają dane zaczerpnięte z operatów uwłaszczeniowych.

W analizie brano pod uwagę arystokrację i szlachtę. Pozostałe grupy — dla większej przejrzystości — ujęto łącznie (pozostali).

41

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

56

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Wykres 4. Udział grup społeczno-zawodowych w poszczególnych rodzajach wielkości majątków ziemskich w latach 1848–1855 (w procentach).

Źródło: jak w tabeli 1.

2.1. Swoi i obcy — kwestia przenikania obcokrajowców do grupy właścicieli dóbr ziemskich Pierwsze spostrzeżenie, jakie nasuwa się w trakcie analizy, dotyczy tego, że w całym badanym okresie, obejmującym lata 1848–1855, zdecydowaną większość stanowili przedstawiciele polskiej szlachty, którzy stanowili 96,55% ogółu42 (tab. 15). W przypadku arystokracji odsetek przedstawicieli rodów polskich był nieco mniejszy i wynosił 87,62%. Ogółem w całej zachodniej części Galicji doliczyć się można 1765 szlachciców i 184 arystokratów mających polskie korzenie. Podobnie było w 1851 r., kiedy to wśród posesorów majątków ziemskich operaty uwłaszczeniowe odnotowały aż 1251 właścicieli mających polskie korzenie. W rękach polskich pozostawało także najwięcej majątków — posiadali oni bowiem łącznie 3758 miejscowości lub ich części, w tym 77 miast, 2059 wsi, 225 przysiółków i aż 1397 części miejscowości (tab. 16). W istocie chodzi tu o określenie przynależności poszczególnych osób do danego kręgu kulturowego, co umożliwia zbadanie zjawiska przenikania do zbiorowości właścicieli dóbr ziemskich nowych elementów. Szerzej na ten temat zob.: I. Röskau-Rydel, Niemiecko-austriackie rodziny urzędnicze w Galicji 1772–1918, Kraków 2011, s. 23–45.

42

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

57

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Tabela 15. Przynależność kulturowa właścicieli dóbr ziemskich w latach 1848–1855. Krąg kulturowy

Ogółem liczba

w tym arystokraci

procent

liczba

procent

Austria

15

0,87

12

5,71

Belgia

1

0,05

1

0,48

Czechy

11

0,60

8

3,81

Francja

2

0,11

1

0,48

Niemcy

16

0,92

4

1,90

Polska

1765

95,66

184

87,62

Węgry

4

0,22

0

0,00

Żydzi

29

1,57

0

0,00

1843

100,00

210

100,00

Razem Źródło: jak w tabeli 1.

Oprócz rodzin polskich wśród właścicieli dóbr ziemskich spotykamy także reprezentantów innych środowisk kulturowych, w tym Żydów, a także przedstawicieli rodów wywodzących się z Austrii, Niemiec, Czech, Węgier, a nawet z Belgii i Francji. W tej grupie osób najwięcej było Żydów. W całym badanym okresie odnotowano bowiem 29 osób wyznania mojżeszowego, do których należały dobra ziemskie. W przeważającej części byli to przemysłowcy, kupcy lub bankierzy, którzy — jak się wydaje — ziemię traktowali jako lokatę kapitału lub miejsce, gdzie można było zlokalizować jakąś fabrykę, tartak itp. Z danych zawartych w operatach uwłaszczeniowych wynika, że w  1851  r. Żydzi byli właścicielami ogółem 40 miejscowości lub ich części, w  tym 16 wsi, 2 przysiółków i 22 części wsi lub miasteczek (tab. 17). Warto zauważyć, że zaledwie 20 miejscowości lub ich części było samodzielną własnością jednej osoby, a drugie 20 — pozostawało własnością wspólną dwóch lub więcej osób. Świadczy to o dużym rozdrobnieniu majątków należących do Żydów. Spostrzeżenie to potwierdza również analiza wielkości majątków. Otóż spośród 23 osób pochodzenia żydowskiego, które w  1851 r. wymieniane były jako właściciele lub współwłaściciele dóbr ziemskich, 13 posiadało majątki cząstkowe. Byli to: Aron i  Szprynca Silbersteinowie — współwłaściciele części wsi Monowice (dawne wójtostwo) w  cyrkule wadowickim, Anna i  Berl Schützerowie — współwłaściciele cząstki we wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim, Gabriel Haderlein — współwłaściciel części wsi Huta Przedborska w cyrkule rzeszowskim, Dawid Klagsbrun — współwłaściciel cząstki we wsi Gwoździec w cyrkule bocheńskim, Feige Geschwind — właścicielka części wsi Głowaczowa w cyrkule tarnowskim, Moses Grünspan — właściciel części przysiółka Guzikówka w cyrkule jasielskim, Zygmunt Kirschbaum — posesor części wsi Sanka (Sanka Południowa) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, Moses Mehl Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

58

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Tabela 16. Posiadłości ziemskie polskich rodzin szlacheckich i arystokratycznych w 1851 r.43 Liczba miejscowości ogółem

3758

miasta

77

wsie

2059

przysiółki

225

części miejscowości

1397

Liczba gospodarstw chłopskich

176 489

Źródło: jak w tabeli 1.

Tabela 17. Posiadłości ziemskie Żydów w 1851 r. Typ posiadania samodzielne wspólne Liczba miejscowości ogółem

Razem

20

20

40

miasta

0

0

0

wsie

4

12

16

przysiółki

1

1

2

części miejscowości

15

7

22

Liczba gospodarstw chłopskich

720

787

1507

Źródło: jak w tabeli 1.

— właściciel cząstki we wsi Babice w cyrkule wadowickim, Emilia Pfund — posiadaczka cząstki w Woli Rzędzińskiej w cyrkule tarnowskim, Daniel Rappaport — posesor części przysiółka Kapelanka w cyrkule bocheńskim oraz Dawid Rinder — właściciel części wsi Tropie w cyrkule sądeckim. Do grupy drobnych właścicieli ziemskich można zaliczyć Chane Sure Gorlitzera, Alojzego Juliana Schanzera44 i Herza Weinberga. Pierwszy z nich był właścicielem jednowioskowego dominium Jastrząbka Stara w cyrkule tarnowskim, do drugiego należało jednowioskowe dominium Skawce w cyrkule wadowickim, a do trzeciego — dwie cząstki we wsi Kraczkowa i przysiółku Cierpisz w cyrkule rzeszowskim. Struktura własnościowa niektórych miejscowości była tak skomplikowana, że nie ma możliwości ustalenia liczby wsi, przysiółków i cząstek pozostających we wspólnym władaniu (np. w jednej wsi poszczególne cząstki były własnością kilku, często tych samych osób, ale w różnych konfiguracjach). W tej sytuacji zrezygnowano z wyodrębniania w tabeli 16 miejscowości będących współwłasnością. 44 R. Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków 2008, s. 310. 43

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

59

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Do grupy średnich właścicieli ziemskich możemy zaliczyć: Bernarda Wolla, Abrahama Blumenfelda, Wilhelma Freunda, Haskela Eibenschütza, Jakuba Schornsteina, Chaima Sandbanka oraz Heinricha Schanzera. Bernard Woll był właścicielem dominium Cerekiew (wsie: Bessów i Cerekiew oraz przysiółek Czasławice) w cyrkule bocheńskim. Do Abrahama Blumenfelda, przemysłowca, właściciela sporego zespołu przemysłowego związanego z  produkcją piwa, a  także młyna i  tartaku45, należały dwa dominia w cyrkule sądeckim: Nowy Targ (część miasta Nowy Targ) oraz Klikuszowa (części wsi: Morawczyna, Pyzówka, Dział, Odrowąż, Pieniążkowice, Załuczne). Wilhelm Freund46 i Henryk Schanzer47 byli z kolei właścicielami dominium Żabno (wsie Zakościele i Żabno oraz części wsi Konary, Nieciecza, Odporyszów i Targowisko) w cyrkule tarnowskim. Haskel Eibenschütz i Jakub Schornstein byli natomiast współwłaścicielami dominium Trzemeśnia (wsie: Łęki, Poręba i Trzemeśnia) w cyrkule bocheńskim, a Chaim Sandbank48 — współwłaścicielem dominium Dąbrówka (wsie: Borki, Dąbrówka, Golce, Kurzyna Mała, Kurzyna Wielka i Rauchersdorf oraz przysiółek Kijanka) w cyrkule rzeszowskim. Tabela 18. Posiadłości ziemskie rodzin wywodzących się z Austrii w 1851 r. Typ posiadania samodzielne wspólne Liczba miejscowości ogółem

Razem

114

1

115

miasta

6

0

6

wsie

100

1

101

przysiółki

4

0

4

części miejscowości

4

0

4

Liczba gospodarstw chłopskich

31607

253

31860

Źródło: jak w tabeli 1.

M. Adamczyk, Miasto w  latach 1770–1867, (w:) Dzieje miasta Nowego Targu, red. M. Adamczyk, Nowy Targ 1991, s. 175. 46 W latach 1853–1855 W. Freund był także właścicielem dominium Szczepanowice (wsie: Dąbrówka Szczepanowska, Lubcza i Szczepanowice oraz przysiółki: Jodłówka i Nakle) w cyrkule tarnowskim. 47 Być może syn lub krewny Alojzego Juliana Schanzera, w 1846 r. w Tarnowie uruchomił młyn parowy. Później z Wilhelmem Freundem założył spółkę, która w 1859 r. uruchomiła w Tarnowie pierwszy w  Galicji młyn grysikowy. Zob.: http://www.it.tarnow.pl/index.php/eng/Worth-seeing/Tarnow/Jewish-Historic-Sites (dostęp: 11.03.2013 r.); R. Truś, Beskid Mały, s. 310. 48 Co ciekawe, współwłaścicielem Dąbrówki — obok Ch. Sandbanka — był Jan Kanty Żuk Skarszewski. W 1870 r. Ch. Sandbank, jako właściciel majątku Borki w obwodzie rzeszowskim, był uprawniony do wyboru posłów do sejmu krajowego z kurii wielkiej własności ziemskiej. „Gazeta Lwowska”, nr 125 z 2 czerwca 1870 r. 45

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

60

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Kolejne, większe grupy stanowią rodziny wywodzące się z Austrii, Niemiec i Czech49. Operaty uwłaszczeniowe z 1851 r. wymieniają 13 osób, które wywodziły się z Austrii. Byli to głównie arystokraci, urzędnicy, oficerowie lub członkowie ich rodzin. Posiadali oni łącznie 114 miejscowości lub ich części, w tym 6 miast, 101 wsi, 4 przysiółki i 4 części miejscowości (tab. 18). Właścicielem największego kompleksu dóbr był arcyks. Albrecht Fryderyk Habsburg, do którego należało tzw. państwo żywieckie w cyrkule wadowickim. Był to rozległy majątek, składający się ogółem z  67 miejscowości, w  tym jednego miasta, 60 wsi, 4 przysiółków i 2 cząstek. Państwo żywieckie zorganizowane było w 9 dominiów: Rycerka Dolna (jedna wieś), Rycerka Górna (jedna wieś), Brzeszcze (wsie: Brzeszcze, Przecieszyn, Skidzin i  Wilczkowice), Żywiec (miasto Żywiec50, wsie: Czernichów, Hucisko, Jeleśnia, Korbielów, Koszarawa, Krzyżowa, Mutne, Pewel Wielka, Przyborów, Przyłęków, Sopotnia Mała, Sopotnia Wielka, Sporysz, Stary Żywiec, Świnna, Tresna, Trzebinia, Zabłocie, Zadziele i Zarzecze oraz przysiółek Isep), Wieprz (wsie: Brzuśnik, Bystra Mała, Cięcina, Cisiec, Juszczyna, Leśna, Lipowa, Międzybrodzie Żywieckie, Milówka, Ostre, Pietrzykowice, Radziechowy, Sienna, Słotwina, Ujsoły, Wieprz i Żabnica), Kamesznica (jednowioskowe), Sól (wsie: Nieledwia, Sól i Szare), Pewel Mała (jednowioskowe) i Bestwina (wsie: Bark, Bestwina, Bestwinka, Czaniec, Dankowice, Janowice, Jawiszowice, Kaniów Stary, Komorowice i Pasieka, przysiółki: Kaniów Bestwiński, Kaniów Dankowski i Kaniów Jawiszowski oraz część wsi Porąbka). W posiadanie dóbr żywieckich Habsburgowie weszli w latach 30.–40. XIX w. W połowie XVIII w. Żywiec wraz z całością dóbr żywieckich należał do Karola Wielopolskiego. Po jego śmierci w 1773 r. dobra te odziedziczyli jego synowie, którzy jednak, ze względu na duże zadłużenie, nie mogli ich utrzymać, dlatego zostały rozsprzedane. Część dóbr żywieckich przejęli ks. sasko-cieszyński Albert Kazimierz i  jego żona arcyks. Krystyna, córka cesarzowej Marii Teresy. Ponieważ nie mieli oni potomstwa, adoptowali arcyks. Karola Ludwika, bratanka arcyks. Krystyny. W 1838 r. w rękach tego ostatniego znajdowały się jedynie klucze: Bestwina, Brzeszcze i Żywiec. Pozostałe dominia były własnością polskiej szlachty: Kamesznica — hr. Maurycego Potockiego, Pewel Mała — Mikołaja Kafki, Rycerka Dolna — Ludwika de Lavaux, Rycerka Górna — spadkobierców Feliksa Nowakowskiego, Sól — hr. Franciszka Szembeka i Wieprz — hr. Andrzeja Wielopolskiego51. W niektórych wypadkach — ze względu na brak informacji źródłowych — trudno jednoznacznie przyporządkować poszczególne osoby do określonej nacji. Ogólnie jednak, biorąc pod uwagę Austriaków, Niemców i Czechów, mamy do czynienia bądź z przedstawicielami austriackich, niemieckich i czeskich rodów arystokratycznych, bądź z przemysłowcami i kupcami (głównie z terenu południowych i zachodnich Niemiec oraz Śląska). 50 W  1795 r. Żywiec został uwolniony spod jurysdykcji dziedziców, stając się wolnym miastem. Sł. geogr., t. 14, s. 915–918. 51 Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1838, Lemberg 1838, s. 223, 229, 257, 290, 303, 310, 326, 340; J. Golec, S. Bojda, Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 19; B. Husar, Rozwój browarnictwa na Żywiecczyźnie i jego rozkwit w świetle planów architektonicznych Karola Pietschki, (w:) Tradycje piwowarskie Żywiecczyzny. Browar Żywiec na przestrzeni 150 lat, red. A. Spyra, G. Zwierzyna, Żywiec 2005, s. 34. 49

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

61

Niemniej jednak zarówno arcyks. Karol Ludwik, jak i jego syn Albrecht Fryderyk z biegiem czasu powiększali swe posiadłości, dokupując kolejne wsie52. Spory majątek, niemniej jednak znacznie mniejszy od państwa żywieckiego arcyks. Albrechta Fryderyka Habsburga, posiadał hr. Filip Ludwik Saint-Genois de Anneancourt (1790–1857), przedstawiciel arystokratycznego rodu, pochodzącego ze Śląska austriackiego53. W 1851 r. był on właścicielem dominium Maków (miasteczko Maków, wsie Biała, Grzechynia, Kojszówka, Osielec, Sidzina, Skawica, Wieprzec i Zawoja oraz część wsi Juszczyn) w cyrkule wadowickim. Do grona średniozamożnego ziemiaństwa można także zaliczyć hr. Wilhelma Hugo Hompescha zu Bolheim i  jego małżonkę Adolfinę, bar. Ferdynanda Hoscha, hr.  Filipa Swerts von Spork oraz Józefa Gerzabeka. Do hrabiów Hompeschów54 należały dwa dominia w  cyrkule rzeszowskim: Łętownia (wsie: Groble, Łętownia, Łowisko i  Wólka Łętowska) i  Rudnik (miasteczko Rudnik oraz wsie: Kopki, Koziarnia i Tarnogóra). Bar. Ferdynand Hosch był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule sądeckim: Wojnarowa (jedna wieś) oraz Grybów (miasteczko Grybów oraz wsie: Biała Wyżna, Binczarowa, Bogusza, Kąclowa i Siółkowa). Hr. Filip Swerts von Spork posiadał z kolei dominium Głogów (miasteczko Głogów oraz wsie: Rogoźnica, Styków, Wola Cicha i Wólka Głogowska) w cyrkule rzeszowskim. Natomiast do Józefa Gerzabeka, doktora praw i  komisarza cyrkułowego w  Rzeszowie55, należało dominium Maniowy (wsie: Huba, Maniowy i Mizerna) w cyrkule sądeckim. Poza wymienionymi osobami mniejsze majątki posiadali także: feldmarszałek Anton Schick von Sigenburg (wieś Bączałka w cyrkule jasielskim), Karolina Fecondo de Früchtenthal i Maria von Gemmingen (wspólnie wieś Białobrzegi w cyrkule rzeszowskim), bar. Antoni Baum von Appelshofen56 (dwuwioskowe dominium Kopytówka w cyrkule wadowickim), bar. Gustaw von Gemmingen57 (dwuwioskowe dominium Łopuszka Mała w cyrkule rzeszowskim) oraz Klara Knesevich (część wsi Błażkowa w cyrkule jasielskim). W  rękach 11 osób pochodzących z  Niemiec, które w  1851 r. były właścicielami dóbr ziemskich w zachodniej Galicji, znajdowały się ogółem 52 miejscowości, w tym 40 wsi, 3 przysiółki i 9 części wsi (tab. 19). 18 wsi i 2 cząstki pozostawały we wspólnym posiadaniu Eleonory i Leopolda Antoniego Elkan von Elkansberg. Była to rodzina niemieckich bankierów (pochodzenia żydowskiego). L. A. Elkan von Elkansberg uzyskał Najpóźniej arcyks. Albrecht Fryderyk kupił Pewel Małą, która jeszcze w 1848 r. należała do Mikołaja Kafki. Provinzial-Handbuch 1848, s. 417. 53 C. Wurzbach, Biographisches Lexicon des Kaiserthum Oesterreich, Bd. 28, Wien 1874, s. 76–78. 54 W 1855 r. W. H. Hompesch był też właścicielem dominium Radłów w cyrkule tarnowskim. 55 Provinzial-Handbuch 1852, s. 26. 56 A. Baum był radcą dworu austriackiego i starostą bocheńskim, zmarł w 1829 r. S. Górzyński, Nobilitacje, s. 67; E. Szczygieł, Starostowie cyrkularni zachodniej Galicji w latach 1799–1854 w świetle tzw. szematyzmów galicyjskich, „Studia Historyczne”, R. XLVIII, 2005, z. 2 (190), s. 201–202. 57 G. Gemmingen był oficerem austriackim (w 1855 r. w randze rotmistrza). „Gazeta Lwowska”, nr 74 z 30 III 1855 r. 52

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

62

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

nadanie szlachectwa w 1825 r. w Bawarii58, a w latach 1848–1855 wspólnie z żoną był właścicielem rozległego dominium Tuszów Narodowy w cyrkule tarnowskim, złożonego z 18 wsi: Babula, Chyki-Dębiaki, Czajkowa, Czermin, Grochowe, Hohenbach, Ostrowy Tuszowskie, Padew Narodowa, Piechoty, Pierzchne, Pławo, Przykop, Reichsheim, Schönanger, Tuszów Narodowy, Wola Pławska, Zachwiejów i  Zarównie oraz części dwóch innych wsi: Jaślany i Toporów59. Właścicielem podobnej wielkości majątku był Józef Karol Humberg60. Należały do niego dwa dominia w cyrkule wadowickim: Graboszyce (jednowioskowe) oraz Łodygowice (15 wsi i 1 przysiółek). Średniej wielkości dominium posiadał Georg Thomke, który był właścicielem klucza Lipnik w cyrkule wadowickim, złożonego z wsi: Lipnik, Międzybrodzie Lipnickie i Straconka, przysiółka Leszczyna i przedmieścia miasta Biała. Tabela 19. Posiadłości ziemskie rodzin wywodzących się z  Niemiec w 1851 r. Typ posiadania samodzielna wspólna Liczba miejscowości ogółem

Razem

32

20

52

miasta

0

0

0

wsie

22

18

40

przysiółki

3

0

3

części miejscowości

7

2

9

2676

1576

4252

Liczba gospodarstw chłopskich Źródło: jak w tabeli 1.

7 innych osób było właścicielami o wiele mniejszych dóbr: do Hansa Daniela należała część Nowego Sącza (przedmieście), do G. Ulrycha (imię nieznane) — część (masa spadkowa) miasta Wieliczka, do Alberta Hönheisera — część wsi Radgoszcz (o nazwie Wielki Dwór) w cyrkule tarnowskim, do pochodzącego z Bawarii Jana Wittiga61 — dominium Chełmiec w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Chełmiec i Rdziostów, do hr. Karola Homburga62 — dominium Bieżanów (wieś Bieżanów i  przysiółek Kaim) Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. III, Leipzig 1861, s. 81; http:// www2.studylight.org/enc/tje/view.cgi?n=4427 (dostęp 17.10.2012 r.). 59 L. A. Elkan von Elkansberg w 1836 r. kupił klucz tuszowski (dawna ekonomia sandomierska) od rządu austriackiego za 130 000 złr. K. Czemeryński, O dobrach koronnych, s. 132. 60 Właśc.: Humburg (Humbourg). Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. IV, Leipzig 1863, s. 521. 61 http://www.odkryjbeskidwyspowy.pl/informator/info/at/11/title/Che%C5%82miec (dostęp: 4.10.2012 r.). 62 Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. IV, Leipzig 1863, s. 469. 58

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

63

w cyrkule bocheńskim, do Aleksandra Schwaabe — dominium Kamionna (wsie Kamionna i Pasierbiec) w cyrkule bocheńskim. W grupie właścicieli należy również wymieniać Jana Götza (1815–1893), urodzonego w Langenenslingen w księstwie Hohenzolern-Sigmarinen właściciela Okocimia w cyrkule bocheńskim63. Oddzielną grupę właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji stanowili przedstawiciele pochodzących z  Czech rodów arystokratycznych i  szlacheckich. Byli to: bar.  Wilhelm Badenfeld, hr. Anton Gothard Schaffgotsche, bar. Karol Lipowski, hr. Teresa Mittrovsky, Karolina Hrdina, Franciszek Ripper oraz Antoni Teodor Schindler. Bar. Wilhelm Badenfeld, syn Karola Józefa Badenfelda64, pochodzący z  rodziny czeskich przemysłowców, w 1851 r. był właścicielem dominium Radłów (miasteczko Radłów oraz wsie: Rajsko, Niwka, Wał, Wola Radłowska, Łętowice, Niedzieliska, Biadoliny, Biskupice Radłowskie, Bogumiłowice, Bielcza i  Borzęcin) w  cyrkule bocheńskim. Pełniący na dworze wiedeńskim funkcję c.k. podkomorzego hr. Anton Gothard Schaffgotsche był właścicielem dominium Chmielów (wsie: Alfredówka, Chmielów, Cygany i Jadachy) w cyrkule rzeszowskim65. Z kolei do bar. Karola Lipowskiego należały trzy dominia w cyrkule bocheńskim: Winiary (wsie Rudnik i Winiary oraz przysiółek Hucisko), Sławkowice (wieś Sławkowice i  część wsi Brzezowa) i  Niżowa (jedna wieś). Hr. Teresa Mittrovsky66, żona Antoniego Franciszka Mittrovsky’ego, w 1851 r. była właścicielką rozległego dominium Myscowa (wsie: Banica, Bartne, Czarne, Długie, Grab, Kąty, Kotań, Krzywa, Lipna, Myscowa, Mytarka, Nieznajowa, Ożenna, Radocyna, Rozstajne, Świątkowa Mała, Świątkowa Wielka, Świerzowa, Toki, Wyszowatka i Żydowskie, część wsi Wołowiec i przysiółek Jasiołka) w cyrkule jasielskim. Z kolei do wywodzącego się z Moraw Antoniego Teodora Schindlera należało dominium Mokrzyszów (wsie: Krawce, Krzątka, Mokrzyszów, Stale i Sulichów, część wsi Sobów) w cyrkule rzeszowskim67. O wiele mniejsze majątki pozostawały we władaniu Karoliny Hrdiny68 i Franciszka Rippera69. Ta pierwsza była bowiem właścicielką jednowioskowego dominium Kisielówka w cyrkule sądeckim; ten drugi — był właścicielem dominium Ludwinów (wsie Ludwinów i Błonie Katarzyńskie) w cyrkule bocheńskim. Sumując charakterystykę ziemian czeskiego pochodzenia, należy stwierdzić, iż do przedstawicieli tej grupy należały łącznie 54 miejscowości, w  tym 1 miasto, 48 wsi, 2 przysiółki i 3 cząstki wsi (tab. 20). S. Górzyński, Nobilitacje, s. 115. Zob. też: J. M. Włodek, Goetz-Okocimscy. Kronika rodzinna 1590–2000, Kraków 2001. 64 C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, Bd. 1, Wien 1856, s. 114–115. 65 Hof- und Staats Handbuch des österreichischen Kaiserthumes, Bd. I, Wien 1847, s. 95; Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. VIII, Leipzig 1868, s. 82–85. 66 C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, Bd. 18, Wien 1868, s. 386. 67 A. T. Schindler kupił klucz mokrzyszowski (przed rozbiorami część kasztelanii sandomierskiej, później majątek kameralny) w 1835 r. za 133 000 złr. K. Czemeryński, O dobrach, s. 130. 68 K. Hrdina być może była żoną Ludwiga Emanuela Hrdiny, urzędnika salinarnego w Bochni. Provinzial-Handbuch 1848, s. 219. 69 J. Pertek, Ripper Juliusz Franciszek, PSB, t. 31/2, z. 129, s. 306–308. 63

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

64

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Tabela 20. Posiadłości ziemskie rodzin wywodzących się z Czech w 1851 r. Typ posiadania samodzielna wspólna Liczba miejscowości ogółem

Razem

54

0

54

miasta

1

0

1

wsie

48

0

48

przysiółki

2

0

2

części miejscowości

3

0

3

6232

0

6232

Liczba gospodarstw chłopskich Źródło: jak w tabeli 1.

Wśród posesorów dóbr ziemskich w zachodniej części Galicji w 1851 r. znajdowały się także osoby pochodzenia belgijskiego, francuskiego i węgierskiego. Belgijskie korzenie miał ks. Eugeniusz de Ligne, który posiadał tytuł granda hiszpańskiego I klasy i austriackiego szambelana, był też kawalerem orderu Złotego Runa, a także ministrem i prezesem senatu belgijskiego. W zachodniej Galicji należało do niego dominium Górki (wsie Gliny Wielkie, Glińska Wola i Surowa oraz część wsi Górki) w cyrkule tarnowskim, w którego posiadanie wszedł dzięki małżeństwu z ks. Jadwigą Lubomirską, córką ordynata przeworskiego ks. Henryka Lubomirskiego70. Francuski rodowód mieli: par Francji, hr. Adrian August Amalryk de Mailly71, oraz Franciszek Clement. Ten pierwszy był właścicielem dominium Sędziszów (miasteczko Sędziszów, wsie Kawęczyn Sędziszowski, Krzywa, Wolica Ługowa i Wolica Piaskowa oraz przysiółek Przedmieście Sędziszowskie) w cyrkule rzeszowskim; ten drugi — posesorem dominium Roztoka (wieś Roztoka oraz części wsi: Chabalina, Gierowa i Piaski-Drużków) w cyrkule sądeckim. Węgierskie pochodzenie mieli Antonina Miskey i  Karol Miskey, a  także Edward Homolacz. Antonina Miskey była właścicielką cząstki we wsi Będzieszyna w  cyrkule bocheńskim, a do Karola Miskeya należało jednowioskowe dominium Bzianka w cyrkule rzeszowskim72. Edward Homolacz, brat Emanuela Homolacza, drugi mąż Klemen S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 9, Warszawa 1912, s. 183; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik szlachty polskiej, t. 1, Lwów 1881, s. 120. 71 T. Gąsowski, Sędziszów pod rządami austriackimi, (w:) Szkice z  dziejów Sędziszowa Młp. i  okolicy, red. K. Baczkowski, Rzeszów 1983, s. 97, 109–112. 72 Pochodzenie A. Miskey i K. Miskeya nie jest pewne. Szematyzmy galicyjskie odnotowują kilka osób używających tego nazwiska, m.in. w 1838 r. Joseph von Miskey był burmistrzem Podgórza, a Antoni Miskey — justycjariuszem w dominiach Będzieszyna i Krzyszkowice w cyrkule bocheńskim. Natomiast w 1848 r. przy nazwisku K. Miskeya — właściciela Bzianki — podawano określenie „von”. Schematismus 1838, s. 198, 222, 231, 266; Provinzial-Handbuch 1848, s. 353. 70

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

65

tyny Homolacz, wylegitymowany ze szlachectwa przed Wydziałem Stanów w 1860 r., w  1851  r. był właścicielem rozległych dóbr w  cyrkule bocheńskim: jednowioskowego dominium Gnojnik, dominium Borek (wsie: Borek, Buczków, Dąbrówka, Gawłów Nowy, Gawłów Stary, Majkowice, Ostrów Królewski i Słomka oraz przysiółki: Dębina i Turzec) oraz części wsi Łopuszna73.

2.2. Struktura społeczno-majątkowa W 1851 r. w całej zachodniej części Galicji było ogółem 1311 prywatnych właścicieli dóbr ziemskich. Na tę liczbę składało się 150 arystokratów i 1120 szlachciców. Ponadto wyróżnić można 41 innych osób, w tym 2 duchownych, 27 przemysłowców, 6 reprezentantów inteligencji oraz 6 osób, których nie można jednoznacznie zakwalifikować do żadnej z powyższych grup społeczno-zawodowych. Grupę tę — dla przejrzystości dalszego wykładu — można określić jako pozostali. Przedstawione wyżej liczby dowodzą, że struktura społeczno-zawodowa prywatnych właścicieli majątków ziemskich zasadniczo nie odbiegała od obrazu właściwego dla całego badanego okresu. Podobnie było w przypadku stratyfikacji materialnej. Wśród arystokracji najwięcej było osób zaliczonych do średnich właścicieli ziemskich (72 osoby, w tym 12 współwłaścicieli), następnie drobnych właścicieli ziemskich (39 osób, w tym 4 współwłaścicieli), wielkich właścicieli ziemskich (30 osób) i na końcu właścicieli cząstkowych (9 osób, w tym 2 współwłaścicieli). W przypadku szlachty najliczniejsza była grupa drobnych właścicieli ziemskich (457 osób, w tym 162 współwłaścicieli), w dalszej kolejności właścicieli cząstkowych (365 osób, w tym 232 współwłaścicieli), średnich właścicieli ziemskich (282 osoby, w tym 113 współwłaścicieli) i na końcu wielkich właścicieli ziemskich (16 osób, w tym 1 współwłaściciel). W grupie pozostałych posiadaczy dóbr ziemskich dominowali właściciele cząstkowi (20 osób, w tym 10 współwłaścicieli), dalej średni posiadacze (13 osób, w tym 6 współwłaścicieli), drobni właściciele (7 osób), a na końcu byli wielcy właściciele ziemscy (1 osoba). 2.2.1. Arystokracja Jak wynika z przedstawionych wyżej danych oraz z wykresu 5, arystokraci tworzyli grupę bardzo niejednorodną pod względem zamożności. Choć wszyscy legitymowali się tytułami baronowskimi, hrabiowskimi czy książęcymi, w gronie tym byli zarówno posiadacze nieraz bardzo rozległych majątków, jak i posesorzy niewielkich cząstek. Szczegółową charakterystykę rozpocznijmy od grupy arystokratów najzamożniejszych. Do grona wielkich właścicieli ziemskich, posiadających więcej niż 21 miejscowości lub ich części, należało 30 osób. Byli to: arcyks. Albrecht Fryderyk Habsburg, bar. Wilhelm Badenfeld, hr. Teresa Bobrowska, hr. Aleksander Branicki, hr. Stanisław S. Górzyński, Nobilitacje, s. 133; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały do genealogii szlachty galicyjskiej. Część I: A–K, Kraków 1996, s. 127.

73

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

66

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Dunin-Wąsowicz, hr. Wilhelm Hugo Hompesch zu Bolheim, bar. Feliks Konopka, hr. Henryka Kuczkowska, hr. Karol Michał Lanckoroński, ks. Jerzy Roman Lubomirski, ks. Jerzy Henryk Lubomirski, hr. Cezary Męciński, hr. Teresa Mittrovsky, hr. Stanisław Mniszech, ks. Maria Krystyna de Montleart, hr. Adam Potocki, hr. Alfred Potocki, hr. Maurycy Ludwik Eustachy Potocki, bar. Piotr Przychocki, hr. Anna Raczyńska, hr. Karolina Rey, ks. Władysław Sanguszko, hr. Konstanty Siemieński, hr. Władysław Stadnicki, hr. Edward Stadnicki, hr. Kazimierz Starzeński, hr. Elżbieta Tarnowska, hr. Jan Bogdan Tarnowski, hr. Prosper Zborowski i hr. Wit Stefan Artur Żeleński. Wykres 5. Struktura majątkowa arystokracji w 1851 r.

Źródło: jak w tabeli 1.

Spośród wyżej wymienionych osób bez wątpienia największy majątek posiadał arcyks. Albrecht Fryderyk Habsburg. W skład należących do niego dóbr wchodziło bowiem 9 dominiów74, tj. 67 miejscowości lub ich części (1 miasto, 60 wsi, 4 przysiółki ANKr., KZCG 1749–1752, 1811–1813, 1820, 1829, 1830, 1840–1844, 1847–1849, 1852, 1918–1921, 1943, 1978–1981, 1997. Dobra arcyks. Albrechta Fryderyka Habsburga scharakteryzowano na s. 60–61.

74

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

67

i 2 części wsi). W 1851 r. we wszystkich jego posiadłościach odnotowano łącznie 24 408 gospodarstw chłopskich. Na drugim miejscu można wymienić posiadłości hr. Adama i Alfreda Potockich. Pierwszy z nich, syn hr. Artura Potockiego i Zofii z Branickich, w 1851 r. posiadał następujące dobra: w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Hrabstwo Tenczyńskie (2 miasta: Krzeszowice i Nowa Góra, 30 wsi: Baczyn, Brodła, Brzoskwinia, Budzyń, Cholerzyn, Chrosna, Czerna, Czyżówka, Filipowice, Frywałd, Grójec, Lgota, Miękinia, Mirów, Młynka, Morawica, Myślachowice, Nawojowa Góra, Nielepice, Okleśna, Ostrężnica, Podłęże, Psary, Rudno, Rusocice, Siersza, Tenczynek, Wodna, Wola Filipowska i  Zalas oraz przysiółek Gwoździec) oraz wsie: Dubie, Pisary i Żary; w cyrkule tarnowskim: dominium Łysaków (wsie: Łysaków, Łysakówek, Otałęż, Szafranów, Wola Otałęska), dominium Mędrzechów (wsie: Biskupice, Borusowa, Hubenice, Kanna, Kozłów, Kupienin, Kuzie, Łęka Samocka, Małec, Mędrzechów, Podlipie, Samocice, Strojców, Świebodzin, Wola Mędrzechowska i Zawierzbie oraz przysiółki Kawęczyn i Wólka Świebodzka); w cyrkule wadowickim: dominium Spytkowice (Bachowice, Grodzisko, Miejsce, Spytkowice). Łącznie na jego majątek składały się 2 miasta, 57 wsi i 3 przysiółki, w których znajdowało się 3787 chłopskich gospodarstw75. Z  kolei do hr. Alfreda Potockiego, syna Jana i  Julii z  Lubomirskich, założyciela ordynacji łańcuckiej, należały 3 miasta, 49 wsi, 1 przysiółek i 3 części wsi (w których było łącznie 8845 gospodarstw chłopskich). Były to następujące dobra: Leżajsk (miasto Leżajsk, wsie: Baranówka, Biedaczów, Bonarówka, Brzoza Królewska, Brzyska Wola, Dębno, Dornbach, Giedlarowa, Gillershof, Hucisko, Jastrzębiec, Jelna, Königsberg, Kuryłówka, Łukowa, Maleniska, Ożanna, Ruda Łańcucka, Rzuchów, Sarzyna, Siedlanka, Stare Miasto, Wierzawice, Wola Zarczycka i Wólka Niedźwiedzka oraz przysiółek Podklasztor), Łańcut (miasto Łańcut, wsie: Brzoza Stadnicka, Budy Łańcuckie, Chałupki, Czarna, Dąbrówki, Dębina, Głuchów, Grzęska, Krzemienica, Podzwierzyniec, Przedmieście Łańcuckie, Rozbórz, Smolarzyny, Sonina, Strażów, Wola Bliższa, Wola Dalsza, Wysoka i Zalesie oraz części wsi: Gniewczyna, Medynia i Mirocin), Łąka (wsie: Łąka, Łukawiec, Palikówka, Pogwizdów i Terliczka) oraz Żołynia (miasteczko Żołynia)76. Porównywalny z dobrami hr. Adama i Alfreda Potockich majątek posiadał ks. Władysław Sanguszko, właściciel Hrabstwa Tarnowskiego. W  skład tego kompleksu majątkowego wchodziły: miasto Tarnów, przedmieścia: Grabówka, Pogwizdów, Zabłocie i Zawale, wsie: Chyszów, Glów, Gumniska, Klikowa, Komorów, Krzyż, Laski, Lisia Góra, Łękawica, Łękawka, Mikołajowice, Niedomice, Nowe Żukowice, Nowodworze, Ostrów, Pawęzów, Poręba Radlna, Sierakowice, Skrzyszów, Stare Żukowice, Strusina, ANKr., KZCG 1515–1516, 1589, 1671, 2009, 2015, 2171, 2192–2205, 2297; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 288. Hrabstwo Tenczyńskie ma swoją monografię, ale — niestety — nie obejmuje ona interesującego nas okresu (K. Zamorski, Folwark i wieś. Gospodarka dworska i społeczność chłopska w latach 1705–1845, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1987). 76 ANKr., KZCG 1098–1105, 1108–1123, 1144–1145; Pamiątka po ś.p. Alfredzie hr. Potockim, ordynacie łańcuckim. Dla jego przyjaciół i wielbicieli napisał pleban wiejski z dóbr na dzień pogrzebu 29. grudnia 1862, Lwów [brw], s. 4 i n. Zob. także: I. Rychlikowa, Szkice o gospodarce panów na Łańcucie, Łańcut 1971. 75

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

68

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Szynwałd, Śmigno, Tarnowiec, Terlikówka, Trzemeszna, Wałki, Wierzchosławice, Wola Rzędzińska, Zaczarnie, Zalasowa, Zawada i Żdżary, przysiółki: Gosławice, Jodłówka, Kantoria, Marek i Wólka Tarnowiecka. Ponadto książę był właścicielem kilku innych dominiów: Dąbrówka Infułacka (wsie: Dąbrówka Infułacka i Rzędzin), Koszyce Wielkie (jednowioskowe) i  Świerczków (wsie: Biała i  Świerczków) w  cyrkule tarnowskim, Rudka (jednowioskowe) w cyrkule bocheńskim oraz Desznica (wsie: Desznica i Jaworze) i Osiek (miasteczko Osiek, wsie Mytarz i Świerkowa) w cyrkule jasielskim. Łącznie w jego posiadaniu pozostawały 2 miasta, 43 wsie oraz 9 przysiółków, na obszarze których operaty uwłaszczeniowe odnotowały 3997 gospodarstw chłopskich77. Majątki pozostałych arystokratów z grupy wielkich właścicieli ziemskich były już o wiele mniejsze i nie przekraczały 40 miejscowości. W tej grupie na uwagę zasługuje hr. Stanisław Mniszech, który był właścicielem złożonego z 13 miejscowości dominium Ulanów w cyrkule rzeszowskim (miasteczko Ulanów oraz wsie: Bieliniec, Bieliny, Bukowina, Dąbrowica, Glinianka, Kończyce, Nowa Wieś, Przędzel, Racławice, Stróża, Wolina i Wólka Bielińska). W chwili realizacji reformy uwłaszczeniowej w dobrach tych znajdowało się 1385 gospodarstw chłopskich, które zajmowały powierzchnię 7067 mórg. Grunty dworskie miały powierzchnię 9595 mórg, ale blisko 3/4 tego obszaru zajmowały lasy, podczas gdy pola orne zaledwie 1/6 (tab. 21). Większe połacie ziemi uprawnej były tylko w czterech wsiach: Bielinach, Przędzeli, Racławicach i Wolinie78. Do grupy średnich właścicieli ziemskich zaliczyć należy w sumie 72 osoby. Zdecydowana większość z nich samodzielnie dzierżyła majątki złożone od 3 do 10 miejscowości lub ich części. Byli to baronowie: Julia Borowska, Hieronim Borowski, Maksymilian Brunicki, Ignacy Brunicki, Maurycy Brunicki, Kalikst Horoch, Ferdynand Hosch, Kazimierz Konopka, Leon Konopka, Stefania Konopka, Karol Larisch, Franciszka Lewartowska, Apolinary Lewartowski, Karol Lipowski, Paulina Przychocka i Teodor Przychocki; hrabiowie: Michał Badeni, Olimpia Bobrowska, Wanda Bobrowska, Karol Bobrowski, Seweryn Drohojowski, Paulina Dzieduszycka, Włodzimierz Dzieduszycki, Eugeniusz Dzieduszycki, Adolfina Hompesch zu Bolheim, Kazimierz Jabłonowski, Henryka Krasicka, Kazimierz Krasicki, Wiktor Lanckoroński, Joanna Lubieniecka, Anna Łubieńska, Adrian August Amalryk de Mailly, Ludwik Małachowski, Franciszek Moszczeński, Stefan Potocki, Kazimierz Potulicki, Władysław Rey, Anna Romer, Tomasz Romer, Leon Rzewuski, Filip Ludwik Saint-Genois de Anneancourt, Anton Gothard Schaffgotsche, Anastazy Siemoński, Adelajda Skarżyńska, Józefa Skorupka, Karolina Skorupka, Anastazja Sołtyk, Felicjan Stadnicki, Filip Swerts von Spork, Jerzy Tyszkiewicz, Emilia Wiesiołowska, Petronela Wodzicka, Aleksander Wodzicki, Zofia Załuska, Józef Załuski, Kamila Żeleńska, Krystyna Żeleńska i Kryspin Żeleński oraz ks. Eugeniusz de Ligne.

ANKr., KZCG 267, 498, 499, 1375, 1393, 1413, 1414, 1474–1478, 1529, 1530, 1553, 1663. Niedawno ukazała się interesująca monografia Hrabstwa Tarnowskiego, obejmująca okres XVII i XVIII w. (A. Niedojadło, Hrabstwo tarnowskie w XVII i XVIII wieku, Tarnów 2011). 78 ANKr., KZCG 1164–1666; Skorowidz 1868. 77

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

69

12 innych osób, zaliczonych do średnich właścicieli ziemskich, posiadało majątki we współwłasności. Byli to baronowie: Henryka Wisłocka i Jan Wyszyński, a także hrabiowie: Maria Bobrowska, Ignacy i Karol Bobrowscy, Henryk i Jan Ilińscy, Karol Krasicki, Katarzyna Potocka, Stanisław Rey oraz Aleksander i Zygmunt Stadniccy. Ogółem w  posiadaniu arystokratów zaliczanych do grupy średnich właścicieli ziemskich należały 83 dominia, na które składało się 9 miast, 226 wsi, 31 przysiółków i 65 części wsi; na obszarze tym odnotowano 24 929 gospodarstw chłopskich79. Do najzamożniejszych osób z tej grupy majątkowej należeli: bar. Julia Borowska, hr. Eugeniusz Dzieduszycki, bar. Kalikst Horoch, hr. Kazimierz Potulicki i hr. Filip Ludwik Saint-Genois de Anneancourt, którzy posiadali po 10 miejscowości lub ich części. Bar. Julia Borowska, córka Jana Maksymiliana Drohojowskiego, żona Kaliksta Borowskiego, była właścicielką dóbr położonych w różnych cyrkułach: dominium Czorsztyn (wsie: Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i  Sromowce Wyżne) w cyrkule sądeckim, części we wsi Radgoszcz (Mały Dwór i Czarkowa) w cyrkule tarnowskim, a także dominium Sieniawa (wsie Bielanka i Sieniawa) w cyrkule wadowickim. Choć w sumie wyżej wymienione wsie tworzyły majątek dziesięciowioskowy, to jednak znajdowało się w nim stosunkowo niedużo gospodarstw chłopskich — zaledwie 832. O wartości majątku bar. Julii Borowskiej nie decydowała jednak liczba gospodarstw chłopskich, lecz powierzchnia i struktura upraw. Na przykład łączna powierzchnia gruntów dworskich (większej własności ziemskiej) we wsiach Sromowce Niżne i Sromowce Wyżne wynosiła 924 morgi, z czego aż 661 mórg zajmowały lasy80. Hr. Eugeniusz Dzieduszycki był właścicielem dwóch dominiów: Szczyrzyc (wsie: Smykań, Szczyrzyc i Wilkowisko oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Góra św. Jana, Pobręczyn i  Pogorzany) w  cyrkule sądeckim oraz Radziszów (części miasta Skawina i wsi Radziszów i Wola Radziszowska) w cyrkule wadowickim. Łącznie w dobrach tych, złożonych z 3 wsi oraz części 7 innych miejscowości, w 1851 r. znajdowało się 779 gospodarstw chłopskich81. Zupełnie inną strukturę i wielkość miały posiadłości bar. Kaliksta Horocha. Otóż należało do niego dominium Wrzawy (wsie: Białkowce, Brzoza, Dąbrowa, Łapiszów, Sadowie i Wrzawy, przysiółki: Dębina, Goczałkowice i Kawęczyn oraz część wsi Czekaj) w cyrkule rzeszowskim. Na obszarze tego leżącego w samych widłach Sanu i Wisły majątku w 1851 r. wymieniano zaledwie 191 gospodarstw chłopskich, co — jak się wydaje — wynikało z niedostatku pól uprawnych. Na przykład łączna powierzchnia wsi Wrzawy, w której w 1857 r. było 1194 mieszkańców, wynosiła zaledwie 201 mórg, z czego 146 mórg było własnością dziedzica82. Dane te odnoszą się jedynie do osób władających swoimi majątkami samodzielnie (bez współwłasności). 80 ANKr., KZCG 780, 781, 1417, 2006; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 118; Skorowidz 1868, s. 206–207. 81 ANKr., KZCG 889, 1837. 82 ANKr., KZCG 1213; Skorowidz 1868, s. 248–249. 79

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

70

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Dobra hr. Kazimierza Potulickiego, syna Michała i Elżbiety z Wodzickich, składały się z rozległego klucza Bobrek (wsie: Bobrek, Bobrowniki, Chełmek, Dąb, Gorzów, Gromiec, Kazimierówka, Kruki, Libiąż Wielki i Ostropole) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W majątku tym, usytuowanym przy granicy Wolnego Miasta Krakowa ze Śląskiem, operaty uwłaszczeniowe wymieniały zaledwie 857 gospodarstw chłopskich. Grunty dworskie zajmowały powierzchnię 5174 mórg, z czego najwięcej było lasów — 3056 mórg (tab. 21)83. Od wyżej wymienionych majątków zdecydowanie odróżniały się dobra hr. Filipa Ludwika Saint-Genois de Anneancourt, który był właścicielem dominium Maków w cyrkule wadowickim84. Na obszarze tego klucza w 1851 r. odnotowano łącznie 4103 gospodarstwa chłopskie85, czyli o wiele więcej niż w dobrach wyżej wspomnianych arystokratów. Warto również wspomnieć o  posiadłościach hr. Ludwika Małachowskiego i hr. Władysława Reya (tab. 21). Ten pierwszy był właścicielem dominium Dobra w cyrkule sądeckim, złożonego z 9 wsi: Chyszówki, Czyżówka, Dobra, Gruszowiec, Jurków, Półrzeczki, Wilczyce, Włostówka i Zadziele. W tym położonym w pobliżu Limanowej majątku w  chwili realizacji reformy uwłaszczeniowej odnotowano 833 gospodarstwa chłopskie, a powierzchnia gruntów dworskich wynosiła łącznie 4152 morgi. Co ciekawe, grunty orne, łąki i pastwiska zajmowały zaledwie 264 morgi, w dodatku usytuowane były jedynie w dwóch wsiach: Dobrej i Półrzeczkach (zapewne były tam małe folwarki). Resztę powierzchni zajmowały lasy86. Niemal identyczna sytuacja była w należącym do hr. Władysława Reya dominium Raniżów87 (wsie: Markowizna, Mazury, Raniżów, Staniszewskie i  Zielonka) w  cyrkule rzeszowskim. W tym pięciowioskowym dominium operaty uwłaszczeniowe wymieniały 613 gospodarstw chłopskich, zaś powierzchnia gruntów należących do dziedzica wynosił 3763 morgi. Większe połacie pól ornych, łąk i pastwisk znajdowały się jednak tylko w dwóch wsiach: Markowiźnie i Zielonce, ale i tak stanowiły zaledwie czwartą część gruntów zaliczonych do większej własności ziemskiej. Resztę zajmowały lasy88. W grupie drobnych właścicieli ziemskich uplasowało się łącznie 39 arystokratów, spośród których 4 osoby były współwłaścicielami dóbr. Chodzi tu o bar. Emerykę Burzyńską i Leonardę Wisłocką, bliźniacze córki bar. Inocentego Lewartowskiego i Justyny Pietruskiej, które były współwłaścicielkami dominium Siedlec (Siedlec i Łęka Siedle-

ANKr., KZCG 1864, 2132, 2298; Skorowidz 1868, s. 152–153 i in. Klucz Maków zob. s. 61. ANKr., KZCG 1814–1816. ANKr., KZCG 824, 825; Skorowidz 1868, s. 164–165 i in. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w skład kasztelanii sandomierskiej i po 1772 r. zostały włączone do dóbr kameralnych. W  1833 r. Dominium Raniżów (jako pierwszą sekcję klucza Raniżów) w  1833 r. sprzedano Karolowi Nitschemu. Później przeszło ono we władanie Reyów. K. Czemeryński, O dobrach, s. 131. 88 ANKr., KZCG 1185; Skorowidz 1868, s. 264–265 i in. 85 86 87 83 84

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

71

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

cka) w cyrkule tarnowskim89, oraz hr. Eustachego i jego żonę Konstancję Stadnickich, którzy posiadali dominium Polna (wsie: Polna i Wyskitna) w cyrkule jasielskim90. Pozostałe 35 osób to właściciele samodzielni; byli to: ks. Adelajda Ponińska, hrabiowie: Honorata Bobrowska, Ignacy Bobrowski, Napoleon Bobrowski, Tadeusz Bobrowski, Zofia Fredro, Karol Homburg, Izabela Humnicka, Aleksandra Lanckorońska, Stanisław Lanckoroński, Emilia Łoś, Tytus Mier, Wiktoria Przebendowska, Emil Romer, Eustachy Romer, Anton Schick von Siegenburg, Józefa Sołtyk, Antoni Stadnicki, Franciszek Szembek, Józef Szembek, Gabriela Tarnowska, Henryka Wiesiołowska, Kazimierz Wodzicki, Amelia Załuska i Jan Załuski oraz baronowie: Antoni Baum von Appelshofen, Kalikst Borowski, Gustaw von Gemmingen, Wiktoria Gostkowska, Bazyli Gostkowski, Wincenty Gostkowski, Tytus Horoch, Magdalena Konopka, Henryk Konopka i Wilhelmina Stein. Tabela 21. Wielkość majątków arystokratów — właścicieli dóbr ziemskich. Wybrane przykłady. Powierzchnia gruntów dworskich (w morgach) Liczba Liczba gospodarstw pola łąki miejscowości pastwiska lasy razem chłopskich orne i ogrody

Właściciel Stanisław Mniszech

13

1385

1691

512

218

7174

9595

Ludwik Małachowski

9

833

158

30

76

3888

4152

Władysław Rey

5

613

648

161

87

2867

3763

Napoleon Bobrowski

2

108

801

85

9

133

1028

Bazyli Gostkowski

1

44

251

7

29

149

463

Kazimierz Potulicki

10

857

1012

439

667

3056

5174

Źródła: ANKr., KZCG 1–2336; Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, Lwów 1868.

Ogółem arystokraci — drobni właściciele ziemscy byli posiadaczami 40 dominiów, w skład których wchodziły 2 miasta, 52 wsie, 4 przysiółki i 4 części wsi. W sumie w majątkach należących do tej grupy osób znajdowało się 5225 gospodarstw chłopskich. Ze względu na niewielką rozpiętość liczby miejscowości należących do jednego właściciela (1 lub 2) omawiana zbiorowość była dość jednorodna pod względem majątkowym; w każdym razie bardziej jednorodna niż dwie poprzednie. Jak się wydaje, najzamożniejsza była hr. Zofia Fredro, żona dramaturga Aleksandra Fredry. W 1851 r. w należącym do niej dominium Korczyna (miasteczko Korczyna i wieś Węglówka) w cyrkule jasielskim zarejestrowano bowiem 1110 gospodarstw chłopskich. Powierzchnia grun ANKr., KZCG 1552; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 181. ANKr., KZCG 539.

89 90

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

72

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

tów dworskich w obu tych miejscowościach wynosiła natomiast 1768 mórg, z czego 1268 mórg zajmowały lasy91. Dla porównania w należącym do hr. Józefa Szembeka kluczu Poręba Żegoty (miasteczko Alwernia i wieś Poręba Żegoty) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, w 1851 r. odnotowano 261 gospodarstw, a powierzchnia gruntów dworskich wynosiła 1542 morgi, w tym 976 mórg zajmowały lasy92. W innym, dwuwioskowym dominium Chorkówka (wsie Chorkówka i  Leśniówka) w  cyrkule jasielskim, należącym do hr. Napoleona Bobrowskiego, doliczono się zaledwie 108 gospodarstw chłopskich, a do większej własności ziemskiej należało 1028 mórg, w tym pola orne zajmowały 801 mórg (tab. 21)93. Z kolei we wsi Trzycież w cyrkule sądeckim, będącej własnością bar. Bazylego Gostkowskiego, w operatach uwłaszczeniowych ujęto 44 gospodarstwa chłopskie (tab. 21). Powierzchnia gruntów dworskich w tej wsi wynosiła łącznie 463 morgi, z czego pola orne zajmowały 251, a lasy 149 mórg94. Na uwagę zasługuje również grupa arystokratów — właścicieli cząstkowych. W 1851 r. wyróżniono jedynie 7 takich osób: hr. Albinę Dunin, bar. Julię Gostkowską, bar. Makarego Gostkowskiego, bar. Klarę Knesevich, bar. Józefa Gabriela Lewartowskiego, ks. Franciszkę Woroniecką oraz hr. Konstantego Zamoyskiego. W ich posiadaniu było 10 cząstek wsi, w tym 2 we współwłasności. Jak się jednak wydaje, fakt posiadania części wsi w tym wypadku nie świadczy o poziomie zamożności. Z reguły bowiem mamy do czynienia z  dość majętnymi arystokratami. Na przykład hr. Konstanty Zamoyjski, który w 1851 r. był właścicielem części wsi Koziarnia95, w istocie był XIII ordynatem zamojskim, więc jego majątek leżał przede wszystkim na obszarze Królestwa Polskiego. Tabela 22. Zróżnicowanie majątkowe arystokracji — właścicieli dóbr ziemskich. Grupa majątkowa

Liczba osób

Liczba miejscowości lub ich części

Liczba gospodarstw chłopskich

ogółem

na 1 osobę

ogółem

na 1 osobę

właściciele cząstkowi

7

7

1

271

39

drobni właściciele ziemscy

36

57

1,5

5086

141

średni właściciele ziemscy

60

330

5,5

24929

415

wielcy właściciele ziemscy

30

687

23

80132

2671

Źródło: jak w tabeli 1.

ANKr., KZCG 453, 512; Skorowidz 1868, s. 94–95, 232–233. ANKr., KZCG 2252, 2263; Skorowidz 1868, s. 2–3, 168–169. 93 Struktura upraw w tym majątku była inna niż w pozostałych omawianych tu dobrach: pola orne zajmowały większą część ogólnej powierzchni. ANKr., KZCG 538; Skorowidz 1868, s. 30–31. 94 ANKr., KZCG 746; Skorowidz 1868, s. 225–226. 95 Wieś Koziarnia leżała nad Sanem, nad granicą z Królestwem Polskim. 91

92

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

73

Sumując rozważania na temat struktury społeczno-majątkowej arystokracji, należy podkreślić, że badana zbiorowość nie była jednolita. Fakt ten potwierdza porównanie wielkości dóbr w  obrębie każdej z  czterech grup majątkowych: wielkich, średnich i drobnych właścicieli ziemskich oraz właścicieli cząstkowych. Porównania takiego można dokonać, zestawiając liczbę miejscowości lub ich części pozostających we władaniu arystokratów z poszczególnych grup majątkowych, ale tylko takich, którzy byli samodzielnymi właścicielami dóbr. Jako dodatkowe kryterium można zastosować liczbę gospodarstw chłopskich znajdujących się na obszarze dóbr ziemskich w chwili realizacji reformy uwłaszczeniowej. Wyniki takiego porównania obrazuje tabela 22. Wynika z niej, że wielcy właściciele ziemscy, których w 1851 r. było 30, posiadali łącznie 687 miejscowości lub ich części, co daje średnią 23 osady na jedną osobę. W należących do nich majątkach zarejestrowano 80 132 gospodarstwa chłopskie, co daje średnio 2671 domostw na osobę. W pozostałych grupach majątkowych wskaźniki te były wielokrotnie niższe. W grupie średnich właścicieli ziemskich na jednego właściciela przypadało średnio 5,5 miejscowości oraz 415 gospodarstw, w grupie drobnych właścicieli odpowiednio: 1,5 osady i 141 gospodarstw, a w grupie właścicieli cząstkowych — 1 cząstka i 39 domostw. Podobny wynik uzyskujemy, porównując powierzchnię gruntów zaliczonych do kategorii wielkiej własności ziemskiej, co obrazuje tabela 21. Warto jeszcze zwrócić uwagę na jedną kwestię. Otóż z przytoczonych wyżej przykładów omawiających strukturę gruntów należących do właścicieli ziemskich można wysnuć wniosek, że po uwłaszczeniu o wartości dóbr tabularnych świadczyły głównie lasy. W większości omawianych przypadków lasy stanowiły bowiem przeważającą część areału, a większe połacie pół uprawnych istniały tylko w niektórych wsiach wchodzących w skład dominium (zapewne tam, gdzie był folwark)96. 2.2.2. Szlachta Drugą, najliczniejszą grupę pośród prywatnych właścicieli dóbr ziemskich stanowiły osoby legitymujące się tytułem szlacheckim. W 1851 r. grupa ta składała się z 1120 osób, spośród których 365 możemy sklasyfikować jako właścicieli cząstkowych, 457 jako drobnych, 282 jako średnich i jedynie 16 jako wielkich właścicieli ziemskich. Liczby te wskazują, że struktura majątkowa szlachciców — właścicieli dóbr ziemskich była całkowicie odmienna od arystokracji. W przypadku szlachty dominowali właściciele cząstkowi i drobni właściciele ziemscy, którzy łącznie stanowili 73,39% badanej zbiorowo Teza ta wymaga weryfikacji w oparciu o analizę struktury użytków rolnych dla większej liczby dóbr ziemskich. Niemniej jednak można przyjąć, że wynik będzie zbieżny z powyższymi ustaleniami, co potwierdzają m.in. badania Beaty Wilpert-Kołkiewicz dla późniejszego okresu. Z jej ustaleń wynika, że w latach 1847/1859, 1889, 1902 i 1912 odsetek lasów w ogólnej powierzchni dóbr tabularnych w  zachodniej Galicji wynosił odpowiednio: 56,8, 56,1, 58,1 oraz 61,9%. Zob. B. Wilpert-Kołkiewicz, Informator statystyczny do dziejów społeczno-gospodarczych Galicji. Struktura agrarna wielkiej własności ziemskiej (tabularnej) w Galicji w dobie autonomii, Kraków 1989, s. 172.

96

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

74

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

ści; wśród arystokracji osoby zaliczone do tych dwóch grup majątkowych stanowiły zaledwie trzecią część ogółu. Jeśli chodzi o średnich właścicieli ziemskich, w przypadku szlachty osoby o takim statusie stanowiły 25,18% ogółu; w przypadku arystokracji odsetek ten wynosił 48,00%. Jeszcze większa dysproporcja występuje w grupie wielkich właścicieli ziemskich — odpowiednio: 1,43 i 20,00% (wykresy 5 i 6). Wykres 6. Struktura majątkowa szlachty — właścicieli dóbr ziemskich w 1851 r.

Źródło: jak w tabeli 1.

Szczegółową analizę składu osobowego i struktury majątkowej szlachty — właścicieli ziemskich rozpocznijmy — podobnie jak w przypadku arystokracji — od osób najzamożniejszych. Jako wielkich właścicieli ziemskich sklasyfikować możemy zaledwie 16 osób, w tym dwie były współwłaścicielami jednego majątku. W dodatku wszystkie 16 osób posiadało majątki nie większe niż dwudziestowioskowe. Jak się wydaje, najrozleglejsze dobra pozostawały w rękach małżonków Eleonory i Leopolda Antoniego Elkan von Elkansberg. Byli oni właścicielami rozległego dominium Tuszów Narodowy w  cyrkule tarnowskim, złożonego z  18 wsi i  2 cząstek. W 1851 r. w majątku odnotowano 1576 gospodarstw chłopskich97. ANKr., KZCG 1507, 1508. Więcej na temat dominium Tuszów Narodowy i rodziny Elkan von Elkansberg zob. na s. 61–62.

97

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

75

Podobnej wielkości dobra posiadali także Józef Karol Humberg oraz Aleksander Srokowski. Do tego pierwszego należały dominia w cyrkule wadowickim: Graboszyce (jednowioskowe) oraz Łodygowice (wsie Bierna, Bór Łodygowski, Godziszka, Hucisko, Kalna, Łodygowice, Meszna, Salmopol i Szczyrk oraz przysiółek Glemieniec, a także klucz Wilkowice: Bór Wilkowski, Buczkowice, Bystra Wielka, Mikuszowice, Rybarzowice i  Wilkowice). W  obu tych dominiach znajdowało się 1567 gospodarstw chłopskich98. Równocześnie jednak powierzchnia gruntów tabularnych była o wiele mniejsza niż w analogicznych majątkach arystokracji — wynosiła bowiem tylko 6008 mórg, z czego 4507 mórg zajmowały lasy. W dodatku grunty dworskie występowały tylko w 7 spośród 17 miejscowości należących do J. K. Humberga (tab. 23). Z kolei Aleksander Srokowski był właścicielem kilku dominiów leżących w różnych cyrkułach: Biczyce (wsie: Biczyce i Trzetrzewina, przysiółek Krasne Biczyckie oraz części w Chełmcu, Rdziostowie i Starym Sączu) w cyrkule sądeckim oraz Jarocin (wsie: Domostowa, Jarocin, Katy, Mostki, Nalepy, Smutki, Szyperki i Ździary oraz przysiółki: Deputaty, Jeże i  Sokale) w  cyrkule rzeszowskim. W  dobrach tych istniało łącznie 535  gospodarstw chłopskich. Dodajmy jeszcze, że A. Srokowski był znaną postacią w środowisku ziemiańskim: w latach 40.–50. XIX w. był detaksatorem dóbr szlacheckich przy Forum Nobilium w Tarnowie99. Do pozostałych osób z tej grupy majątkowej należały dobra nieco mniejsze, liczące od 11 do 13 miejscowości lub ich części. Były to następujące dominia: Kościelisko w cyrkule sądeckim — własność Klementyny Homolacz100, Barwałd Średni i Kalwaria w cyrkule wadowickim — należące do Wojciecha Brandysa, Klecie w cyrkule jasielskim, Partyń w cyrkule tarnowskim i Rożnów w cyrkule sądeckim — w posiadaniu Antoniego Aleksandra Dobrzyńskiego, Cieklin i Nawsie Kołaczyckie w cyrkule jasielskim — własność Józefa Nowotnego, Mała i  Kolbuszowa Dolna w  cyrkule tarnowskim — należące do Konstantego Ruckiego101, Szaflary w cyrkule sądeckim i Grabie Uznańskie w cyrkule bocheńskim — posiadłości Honoraty Uznańskiej, Borek i Gnojnik w cyrkule bocheńskim — własność Edwarda Homolacza, Bruśnik, Jazowsko i Januszkowice w cyrkule sądeckim — należące do Konstantego Fihausera, Będziemyśl w cyrkule rzeszowskim, Borek Mały i Witkowice w cyrkule tarnowskim — posiadłości Władysława Michałowskiego, Nisko w cyrkule rzeszowskim — własność Karola Reichenbacha oraz Ulaszowice, Gorajowice i Uście Ruskie w cyrkule jasielskim — należące do Franciszka Trzecieskiego. ANKr., KZCG 1753, 1757, 1758, 1760, 1761. Więcej na temat dominiów Graboszyce i Łodygowice oraz J. K. Humberga zob. na s. 62. 99 ANKr., KZCG 996, 1095, 1096; Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 236; Provinzial-Handbuch 1848, s. 263. 100 Więcej na temat dominium Kościelisko zob.: A. Jagodziński, K. Ślusarek, Dobra nowotarskie w II połowie XVIII i w I połowie XIX w., (w:) Dzieje miasta Nowego Targu, red. M. Adamczyk, Nowy Targ 1991, s. 245–266. 101 Więcej na temat dominium Kolbuszowa Dolna zob.: K. Ślusarek, Kolbuszowa w dobie uwłaszczenia chłopów, (w:) Kolbuszowa. 300 lat miasta. Materiały z sesji naukowej 6–7 X 2000 r., red. J. Bardan, Kolbuszowa 2001, s. 87–108. 98

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

76

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Ogółem do szlachciców — wielkich właścicieli ziemskich należały 3 miasta, 147 wsi, 14 przysiółków i 30 części wsi. W sumie w majątkach należących do tej grupy osób znajdowało się 14 025 gospodarstw chłopskich. Tabela 23. Wielkość majątków szlachciców — właścicieli dóbr ziemskich. Wybrane przykłady. Powierzchnia gruntów dworskich (w morgach) Liczba Liczba gospodarstw pola łąki miejscowości pastwiska lasy razem chłopskich orne i ogrody

Właściciel Józef Karol Humberg

17

1567

1019

149

333

4507

6008

Ignacy Skrzyński

10

377

2240

373

405

4670

7688

Jan Maniawski

7

564

329

182

148

2726

3385

Hermelaus Jordan

5

79

361

44

13

172

590

Ludwik Dolański

3

206

409

160

381

1571

2521

Bogusław Horodyński

2

153

514

48

36

745

1343

Apolinary Cieński

1

318

614

106

35

278

1033

Źródła: ANKr., KZCG 1–2336; Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem, Lwów 1868.

Grupę średnich właścicieli ziemskich tworzyło ogółem 282 szlachciców, ale aż 113 spośród nich (40%) było współwłaścicielami dóbr. Do najzamożniejszych należeli ci szlachcice, którzy byli właścicielami 10 miejscowości lub ich części. Na przykład Ignacy Skrzyński (1807–1895), syn Wincentego i Konstancji z Fredrów, ożeniony z Marią ze Skrzyńskich, oficer wojsk polskich w 1831 r., poseł do parlamentu austriackiego w 1848 r., uchodzący za wzorowego obywatela i gospodarza, był właścicielem 3 dominiów, tj. 1 miasta, 8 wsi i 1 przysiółka. Były to następujące majątki: Strzyżów (miasteczko Strzyżów, wsie Gbiska, Grodzisko, Łętownia, Przedmieście Strzyżowskie, Tropie i Brzeżanka oraz przysiółek Gbiska) oraz wsie Glinik Charzewski i Godowa w cyrkule jasielskim. Według operatów uwłaszczeniowych w 1851 r. w dobrach tych istniało jedynie 377 gospodarstw chłopskich. Równocześnie jednak grunty dworskie były dość rozległe, zajmowały bowiem łącznie 7688 mórg, w tym 2240 mórg pól ornych (tab. 23)102. Porównywalny wielkością majątek posiadała Kornelia Marszałkowicz, która była właścicielką dominium Kamienica (wsie: Kamienica, Szczawa, Wola Kosnowa, Wola Piskulina, Zagorzyn, Zalesie, Zasadne i Zbludza oraz części wsi: Kicznia i Zabrzeż) w cyrkule sądeckim103. W dobrach tych odnotowano łącznie 513 gospodarstw chłopskich.

ANKr., KZCG 491, 616; T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, t. 20, Poznań 1898, s. 114. ANKr., KZCG 783; Sł. geogr., t. 3, s. 743–745 (1).

102 103

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

77

Majątki złożone z 10 miejscowości lub ich części posiadali także Leon Stadnicki i Ignacy Zieliński. Do Leona Stadnickiego, syna Sebastiana i Magdaleny z Czernych, należały dwa dominia: Pieniążkowice w cyrkule sądeckim oraz Rzuchowa w cyrkule tarnowskim104. Z kolei Ignacy Zieliński był właścicielem dwóch dominiów: Moszczanica w cyrkule wadowickim oraz Szczurowa w cyrkule bocheńskim105. Posesorzy majątków złożonych z 10 miejscowości stanowili niewielką część wszystkich średnich właścicieli ziemskich. Największą część badanej grupy stanowili właściciele dóbr złożonych z kilku miejscowości. Z powodów oczywistych nie ma możliwości omówienia wszystkich posesorów takich majątków, ale można się pokusić o charakterystykę kilku wybranych przykładów. Właścicielem złożonego z 7 wsi majątku był Jan Maniawski. Był on właścicielem dwóch dominiów w cyrkule jasielskim: Łubno Szlacheckie (jedna wieś) i Polany (wsie: Ciechanie, Huta Polańska, Olchowiec, Polany, Ropienka i  Wilsznia Górska). Według operatów uwłaszczeniowych w dobrach tych w 1851 r. znajdowały się 564 gospodarstwa chłopskie (tab. 23). Równocześnie jednak — podobnie jak w przypadku innych przywoływanych tu majątków arystokratów i  szlachty — grunty należące do dworu miały bardzo charakterystyczną strukturę, bo aż 80% ogólnego areału zajmowały lasy. Grunty orne występowały jedynie w dwóch wsiach: Łubnie Szlacheckim i Polanach106. Kolejny przykład to dobra Harmelausa Jordana, syna Józefa i Rozalii z Kotkowskich Jordanów. Był on właścicielem leżącego na południowy wschód od Krakowa dominium Kosocice (wsie Kosocice i  Soboniowice z  przysiółkami Barycz, Sikorskie i Strzałkowice) w cyrkule bocheńskim. W majątku tym w 1851 r. odnotowano zaledwie 79 gospodarstw chłopskich. Niezbyt rozległe były też posiadłości dworskie: pola orne zajmowały 361 mórg, łąki i ogrody — 44, pastwiska — 13, a lasy — 172 morgi107. W tym samym przedziale wielkości mieści się majątek Ludwika Dolańskiego, który był właścicielem dominium Sokolniki (wsie: Dębina, Nadbrzezie i Sokolniki) w cyrkule rzeszowskim. Ten leżący w widłach Sanu i Wisły klucz majątkowy był znacznie większy od dóbr H. Jordana. Otóż ogólna powierzchnia gruntów dworskich wynosiła 2521 mórg, z czego pola orne zajmowały 409, a lasy — 1571 mórg (tab. 23), a na obszarze tzw. mniejszej własności w 1851 r. odnotowano 206 gospodarstw chłopskich108. Opisując zbiorowość średnich właścicieli ziemskich, nie sposób pominąć tych osób, które były współwłaścicielami dóbr. Jak wyżej wspominałem, w 1851 r. osób takich było dość sporo. W  większości przypadków mamy do czynienia ze współwłasnością dwóch osób, zwykle ze sobą spokrewnionych. Niekiedy jednak współwłaścicieli było więcej, zwłaszcza wtedy, gdy po śmierci właściciela dany majątek dziedziczyło kilkoro jego dzieci lub — co wcale nie było takie rzadkie — dalszych krewnych. 106 107 108 104 105

ANKr., KZCG 890, 1563; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 309. ANKr., KZCG 189, 190, 1932. ANKr., KZCG 427, 603; Skorowidz 1868, s. 250–251 i in. ANKr., KZCG 153; Skorowidz 1868, s. 96–97 i in.; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 80. ANKr., KZCG 1235; Skorowidz 1868, s. 202–203 i in.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

78

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Dla przykładu w 1851 r. do rodzeństwa Adolfa, Ludwiki i Teofila Jordanów, dzieci Franciszka i Marii, należały trzy dominia: Olszyny (wsie: Olszyny, Roztoka i Sukmanie) i Błonie (wsie: Błonie, Brzozowa i Łukanowice oraz przysiółek Isep) w cyrkule bocheńskim oraz Świebodzin (wsie Świebodzin i Kłokowa oraz przysiółek Kosierówka) w cyrkule tarnowskim. Franciszek Jordan zmarł ok. 1840 r., ale wiele lat po jego śmierci kwestia własności pozostawionych przez niego dóbr nie była uregulowana, bo w latach 1848–1851 wszystkie te trzy dominia zaliczane były do pozostawionej przez niego masy spadkowej109. Jeszcze bardziej skomplikowana była sytuacja związana z  dziedziczeniem po Józefie i Ewie Wielogłowskich. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nich masy spadkowej wchodziło dominium Świdnik I (części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica) oraz cząstki we wsiach: Mordarka, Przyszowa i Siekierczyna w cyrkule sądeckim. Operaty uwłaszczeniowe z 1851 r. jako spadkobierców tego majątku wymieniały: Marię z Wielogłowskich Stobnicką, Wilhelminę Petronelę z Wielogłowskich Stalberger, Cecylię z Wielogłowskich Raciąską, Józefę z Wielogłowskich Koczanowicz, Annę z Wielogłowskich Głębocką, Paulinę z Wielogłowskich Reklewską oraz małoletniego Sotera Wielogłowskiego110. Podobnie wyglądała sytuacja z dziedziczeniem majątku po śmierci Stanisława Pilińskiego, właściciela trzech dominiów w cyrkule jasielskim: Brzezowa (jednowioskowe), Sieklówka Dolna (jednowioskowe) i Tarnowiec (wsie: Brzezówka, Potakówka, Sądkowa, Skalnik, Tarnowiec i Wrocanka). W 1851 r. jako właściciele tych dóbr wymieniani byli: jego małżonka Ludwika oraz dzieci: Emilia, Konstanty i Tadeusz Pilińscy111. Najliczniejszą grupę majątkową wśród szlachty stanowili drobni właściciele ziemscy, którzy posiadali jedną lub dwie miejscowości (lub ich części). Ogółem takich osób było 457, ale znaczną ich część stanowili współwłaściciele (162 osoby). Drobni właściciele ziemscy — podobnie jak w przypadku arystokracji — tworzyli w miarę jednorodną zbiorowość, choć dałoby się tę grupę nieco zróżnicować, biorąc pod uwagę choćby to, czy byli właścicielami jednej czy dwóch miejscowości oraz czy w skład posiadanych przez nich majątków wchodziły części miejscowości. Stosując pierwsze z wymienionych kryteriów można stwierdzić, że przewagę posiadali posesorzy jednowioskowi — było ich bowiem 300, w tym 102 współwłaścicieli. Drugie kryterium może mieć zastosowanie jedynie w odniesieniu do osób władających dwoma osadami. Otóż na ogólną liczbę 157 takich szlachciców tylko 65 (w tym 23 współwłaścicieli) posiadało po dwie wsie. W  tej ostatniej grupie osób można m.in. wymienić Jana Nepomucena Christiani Grabieńskiego, Matyldę Hoffman, Bogusława Horodyńskiego, Konstantego Nowaczyńskiego czy Zofię Starowiejską.

J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 480. ANKr., KZCG, sygn. 747–750. 111 ANKr., KZCG 391, 611. 109 110

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

79

Pierwszy z  nich to właściwie Jan Nepomucen Christiani, doktor praw, adwokat krajowy we Lwowie, który został adoptowany przez Jana Grabieńskiego, przyjmując nazwisko Christiani Grabieński. W 1851 r. w zachodniej Galicji posiadał on dwa jednowioskowe dominia: Bratkowice i Trzciana w cyrkule rzeszowskim, na obszarze których odnotowano 507 gospodarstw chłopskich112. Matylda Hoffman (dwukrotnie zamężna: 1o Jordan 2o Hoffman) posiadała dwa jednowioskowe dominia Hałcnów i  Kozy (Kozy — dożywocie) w  cyrkule wadowickim, które przejęła po pierwszym mężu Karolu Jordanie. Na obszarze tym znajdowało się 670 gospodarstw chłopskich113. Bogusław Horodyński był właścicielem dominium Zbydniów (wsie: Majdan Zbydniowski i Zbydniów) w cyrkule rzeszowskim, w którym w 1851 r. odnotowano jedynie 153 gospodarstwa chłopskie (tab. 23), ale powierzchnia gruntów dworskich wynosiła 1343 morgi, w tym 514 mórg zajmowały pola uprawne, a 745 mórg — lasy114. W majątku Konstantego Nowaczyńskiego, tj. w dominium Zalesie koło Tyczyna (wsie: Matysówka i Zalesie) w cyrkule rzeszowskim, odnotowano niemal taką samą liczbę (157) gospodarstw chłopskich115. Z kolei w należącym do Zofii Starowiejskiej, córki Leona i Cecylii z Jabłonowskich, żony Stanisława Biberstein Starowiejskiego, majątku Bratkówka (wsie Bratkówka i Odrzykoń) w cyrkule jasielskim, odnotowano 389 gospodarstw chłopskich116. W grupie posesorów jednowioskowych wymienić można m.in. posiadłości Joachima Borzęckiego, Apolinarego Cieńskiego, Augusta Darowskiego, Adama Kochanowskiego czy Leona Tetmajera. Joachim Borzęcki był właścicielem jednowioskowego dominium Byszyce w cyrkule bocheńskim (46 gospodarstw chłopskich), August Darowski117 — wsi Olsza w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej (8 gospodarstw), Adam Kochanowski — dominium Szerzyny w cyrkule jasielskim (316 gospodarstw), a Leon Tetmajer — jednowioskowego dominium Łopuszna w cyrkule sądeckim (121 gospodarstw)118. Z kolei do Apolinarego Cieńskiego należało jednowioskowe dominium Polanka Wielka. Był to dość duży majątek: grunty dworskie zajmowały bowiem łącznie 1033 morgi, z czego pola orne zajmowały 614 mórg, łąki i ogrody — 106, pastwiska — 35, a lasy — 278 mórg. Operaty uwłaszczeniowe odnotowały w tej wsi 318 gospodarstw chłopskich (tab. 23)119. ANKr., KZCG 1209, 1210; A. Boniecki, Herbarz, t. 6, s. 385; S. Uruski, Rodzina, t. 4, s. 333; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 80. 113 ANKr., KZCG 1763, 1764. 114 ANKr., KZCG 1212; Skorowidz 1868, s. 262–263. 115 ANKr., KZCG 1267. Wiele ciekawych informacji na temat dominium Zalesie, ale dla okresu lat 80. XVIII w. znaleźć można w artykule J. Półćwiartka o dobrach tyczyńskich. Zob.: J. Półćwiartek, Majętność wiejska panów na Tyczynie zapleczem gospodarczym miasta, (w:) Z dziejów Tyczyna i regionu, praca zbiorowa pod red. A. Zielenieckiego, Tyczyn 1998, s. 51–79. 116 ANKr., KZCG 400; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 227. 117 W 1852 r. A. Darowski pełnił funkcję kontrolera w zarządzie dóbr kameralnych Prądnik. Provinzial-Handbuch 1852, s. 111. 118 ANKr., KZCG 6, 481, 869, 2333. 119 ANKr., KZCG 1788; Skorowidz 1868, s. 166–167. 112

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

80

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Znacząca — w sensie ilościowym — była również grupa właścicieli cząstkowych. Ogółem w 1851 r. takich osób w zachodniej Galicji było 365, w tym aż 133 posiadały niewielkie cząstki we współwłasności. W  zbiorowości szlachciców — właścicieli cząstkowych — wyróżniają się posesorzy niewielkich cząstek, które dawniej — jeszcze w czasach przedrozbiorowych — tworzyły odrębne organizmy osadnicze w  granicach administracyjnych wsi lub miast królewskich. Myślę tu o dawnych sołtystwach lub wójtostwach. Podobnie jak wszystkie majątki królewskie po przyłączeniu południowo-wschodnich rubieży Rzeczypospolitej do Austrii także sołtystwa włączono do dóbr kameralnych, a następnie sprzedano w ręce prywatne. W 1851 r. tego typu cząstki spotykamy w wielu miejscowościach. Zwykle ich posiadaczami byli właściciele cząstkowi, jak np. Amelia z Rzuchowskich Pieniążkowa posiadała dawne wójtostwo w Trzetrzewinie w cyrkule sądeckim, Anna Grzesicka, Franciszek Kołodziejski i  Tekla Siemek byli współwłaścicielami dawnego wójtostwa w Ochotnicy w cyrkule sądeckim, Piotr Dunin posiadał dawne sołtystwo w Choczni w cyrkule wadowickim, a Jan Ortyński był właścicielem dawnego sołtystwa w Piwnicznej. Przeważającą część właścicieli cząstkowych stanowią jednak osoby, które posiadały majątek w drobnoszlacheckich wsiach cząstkowych. Jak już wspominałem w rozdziale I, takich miejscowości w całej zachodniej Galicji było 188 (tab. 4). Najczęściej były to wsie, w których istniało po kilka cząstek. Zdarzały się jednak miejscowości, w których istniało nawet po kilkanaście cząstek drobnoszlacheckich. Oczywiście w tym miejscu nie sposób omówić wszystkich takich przypadków, dlatego ograniczę się jedynie do kilku charakterystycznych przykładów. W cyrkule jasielskim na uwagę zasługują dwie wsie cząstkowe: Błażkowa i Czermna. W  Błażkowej w  1851 r. znajdowało się 6 części: Rychlówka należąca do Józefa Bochniewicza, części (bez nazwy) będące własnością Kajetana Bochniewicza, Klary Knesevich, Kajetana Kozłowskiego oraz Teresy Niedzielskiej120. W Czermnej było aż 9 cząstek: część I o nazwie Nadstawie, część IV Saryż, część VI Nadole, część VII Dominówka — należące do Agaty Zajkowskiej; część II Wola — Ignacego Dzięgielowskiego; część III Mazurówka — Wincentego Kłosińskiego; część V Srokowiec — Józefy Ramułt; część VIII i IX (bez nazwy) — należące do Julii Miazgi121. Podobna sytuacja była w dwóch wsiach w cyrkule wadowickim: Frydrychowicach i Leńczach. W Frydrychowicach istniało 14 części: Lelowszczyzna — należąca do Michała Adwentowskiego i Kwiryna Węglarskiego, część hr. Krystyny Żeleńskiej, Hebdowizna — Michała Adwentowskiego, Łęg — Jana Andrzejowskiego, Pyrkowizna — Józefa Bogdańskiego, Wolszczyzna — Jana Dunina, Jezierski — Józefa Jezierskiego, Zalichowszczyzna i Bleszczyzna — Wawrzyńca i Sylwestra Lekczyńskich, Podhodorszczyzna — Antoniego Michalskiego, Aleksandrowszczyzna Siedleczyz — Józefa Modelskiego, Schwarz — Emilii Schwarz, Sławiński — Marii Sławińskiej i Sternalszczyzna — Adama Śmiłowskiego122. ANKr., KZCG 551–556. ANKr., KZCG 432–436. 122 ANKr., KZCG 1768. 120 121

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

81

W Leńczach było 8 części: Zarzyce — Wincentego Hirszberga, Franciszki z Kozłowskich Krawczyńskiej, Olmysi z Kozłowskich Reid, Heleny z Kozłowskich Pachneckiej, Walerego Kozłowskiego, Józefy z Kozłowskich Sikorskiej, Magdaleny z Kozłowskich Pociejowej, Józefa Kozłowskiego oraz Marianny z Kozłowskich Hirszbergowej, Kuropatówka — Jana Jakubowicza, części spadkobierców Wieczorkowskich, Jana Lerneta i Józefy Brandys123. W cyrkule bocheńskim omówić wypada dwie wsie cząstkowe: Chronów i Tymową. W Chronowie istniały 3 części: Ślaski — administrowana przez Alojzego Breyera, Wesołowski — własność Tekli Wesołowskiej oraz Jastrzębski, której współposiadaczami byli: Marianna Jastrzębska i współsukcesorzy: Wincenty Jastrzębski, Karol Jastrzębski, Józef Jastrzębski, a także Angela z Jastrzębskich Łucka oraz Leon i Julian Łuccy124. W Tymowej sytuacja była o wiele bardziej skomplikowana, istniało tam bowiem 15 cząstek: część IV Wnorowszczyzna i Strado, część V Kątszczyzna 1 i 2 scheda, część VI Baszówka z Wiecierkowszczyzną i część VI Mączkówka ad Janowszczyzna — należały do Amelii Marassé; część VIII Baszówka — była własnością Dionizego Olszańskiego; część Kątszczyzna 3 scheda — Jana Rakowskiego; część III Roznowszczyzna — Tomasza Jezierskiego; część bez nazwy — należąca do Józefy Samborskiej; część II Pawłowszczyzna, część III Śniszkówka, część IV Pawłowszczyzna — była własnością Heleny Stobnickiej; część IX Czarkówka i VIII Korczówka — należała do Macieja Szurowskiego; część Pragłowskiego i część IV scheda — do Franciszka Pragłowskiego125. W cyrkule tarnowskim na szczególną uwagę zasługują dwie wsie: Pstrągowa i Radgoszcz. W Pstrągowej operaty uwłaszczeniowe z 1851 r. wymieniały 13 części: Moraskówka i Kaczorówka — Franciszka Jareckiego, Tymowszczyzna I — Antoniego Jordana, Okopy — Genowefy Łazowskiej, Biendkówka — Franciszka Mostowskiego, Fąfarówka — Józefa Sawickiego, Lisiczyzna — spadkobierców Wojciecha Tokarskiego (Ludwika z Tokarskich Jordanowa, Albina z Tokarskich Zajączkowska i Jan Tokarski), Tymowszczyzna II — Praksedy Tymowskiej, Zieleńszczyzna I scheda — Adama Chronowskiego, Zieleńszczyzna II scheda — Agnieszki Ferenczyk, Trzemeszczyzna — Ludwiki Łychowskiej i Anny Stelkiewicz, Bełdowszczyzna — Feliksa Pietrzyckiego, Blińszczyzna i Szudrawszczyzna — Marii Wasilewskiej i Karola Nitsche126. W Radgoszczy było jeszcze więcej cząstek, aż 17: Laskówka — Ignacego Deisenberga (do 1852 r., później do Marianny Pociołowskiej), Mały Dwór I i Czarkowa — rodziny Drohojowskich, Laborówka — Macieja Godzińskiego, Raczkowszczyzna — Ksawerego Gryglewskiego i Andrzeja Sarneckiego, Wielki Dwór — Alberta Hönheisera, Podlesie — Floriana Mikicińskiego, Nadgłoszczyzna — Ksawery Sawickiej i innych współwłaścicieli, Żdżary — Pawła Serwatowskiego, Starzewski — Konstancji Starzewskiej, Łęg i  Zadębie I — Jana Straszewicza, Zadębie II — Jana i Józefa Straszewiczów, Mały Dwór II — 125 126 123 124

ANKr., KZCG 1825, 1948, 1927, 1951, 2054, 2075. ANKr., KZCG 168, 169, 170. ANKr., KZCG 31–38. ANKr., KZCG 1432–1438, 1449–1453.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

82

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Jana Straszewicza i Teofila Chmielowskiego, Wierciński — Katarzyny Trojackiej, część bez nazwy — Funduszu Religijnego, Porębiska — Zofii Klenki i Herniewicz — Marii z Herniewiczów Witkowskiej127. Na koniec omówmy jeszcze dwie wsie cząstkowe z cyrkułu sądeckiego: Jastrzębie i Przyszowa. W Jastrzębiu istniało 8 cząstek: Sotera Wielogłowskiego, Antoniny Walter, spadkobierców Józefa i Ewy Wielogłowskich, Franciszka Longchamps, spadkobierców Józefa Głębockiego (Anastazja Czerska, Ludwika Dzianott, Antoni Głębocki i Waleria Trembecka), spadkobierców Ludwika Kubali, Felicjany Radomyskiej i  Stanisława Radomyskiego128. Tyle samo cząstek było w Przyszowej: Gabrieli Wierzbiętowej i Michała Żelazowskiego (Pitagorówka i Podolszczyzna), spadkobierców Józefa Wielogłowskiego (Maria z Wielogłowskich Stadnicka, Wilhelmina Petronela z Wielogłowskich Stalberger, Cecylia z Wielogłowskich Raciąska, Józefa z Wielogłowskich Koczanowiczowa, Anna z Wielogłowskich Głębocka, Soter Wielogłowski i Paulina z Wielogłowskich Reklewska), Franciszka Mieczkowskiego, Józefa Junoszy Podoskiego, Józefata Kałuskiego, Juliana Raciąskiego (Berdychów) i Leonarda Żuk Skarszewskiego129. Tabela 24. Zróżnicowanie majątkowe szlachciców — właścicieli dóbr ziemskich. Grupa majątkowa

Liczba osób

Liczba miejscowości lub ich części

Liczba gospodarstw chłopskich

ogółem

ogółem

na 1 osobę

na 1 osobę

właściciele cząstkowi

232

232

1

6081

26

drobni właściciele ziemscy

295

382

1,3

24847

84

średni właściciele ziemscy

169

740

4,5

43118

255

wielcy właściciele ziemscy

15

194

13

14025

935

Źródło: jak w tabeli 1.

Przytoczone wyżej przykłady dowodzą, jak rozdrobnione były wsie cząstkowe, jak skomplikowane w nich były stosunki majątkowe (np. Jan Straszewicz z Radgoszczy był właścicielem lub współwłaścicielem 3 cząstek w tej wsi, za każdym razem jednak w innej konfiguracji personalnej). Równocześnie jednak podkreślają olbrzymie zróżnicowanie majątkowe w obrębie szlachty — właścicieli dóbr ziemskich. Podobne wnioski można wyciągnąć z analizy tabel 23 i 24. Z tabeli 24 wynika, że szlachcice — wielcy właściciele ziemscy, których w  1851 r. było zaledwie 15, posiadali łącznie 194 miejscowości lub ich części, co daje średnią 13 osad na jedną osobę. W należących do nich dobrach odnotowano 14 025 gospodarstw chłopskich, co daje średnio 935 domostw na osobę. W  pozostałych grupach majątkowych wskaźniki te ANKr., KZCG 1416–1429. ANKr., KZCG 747–750, 772, 948–950. 129 ANKr., KZCG 815–821. 127 128

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

83

były wielokrotnie niższe. W grupie średnich właścicieli ziemskich na jednego właściciela przypadało średnio 4,5 miejscowości oraz 255 gospodarstw, w grupie drobnych właścicieli odpowiednio: 1,3 osady i 84 gospodarstwa, a w grupie właścicieli cząstkowych — 1 cząstka i 26 domostw. W  tym miejscu warto te dane odnieść do analogicznych obliczeń dla arystokratów — właścicieli ziemskich. Otóż porównanie wskaźników z tabel 22 i 24 dowodzi, że majątki szlachciców zaliczonych do grupy wielkich właścicieli ziemskich były znacznie mniejsze niż arystokratów. Podobne różnice obserwujemy w pozostałych grupach majątkowych: średnich i drobnych właścicieli ziemskich oraz posesorów cząstkowych. 2.2.3. Pozostali właściciele dóbr ziemskich Wśród 41 osób sklasyfikowanych jako pozostali właściciele dóbr ziemskich znajduje się 26 przemysłowców, 6 przedstawicieli inteligencji, 2 duchownych oraz 7 innych posiadaczy. Ta ostatnia grupa obejmuje osoby, w przypadku których nie można było w sposób pewny określić ani profesji, ani kondycji stanowej130. W tym gronie na uwagę zasługuje postać Antoniego Kellermanna, właściciela trzech rozległych dominiów w  cyrkule rzeszowskim: Tryńcza (wsie: Głogowiec, Gorzyce, Jagiełła, Tryńcza, Ubieszyn, Wólka Małkowska, Wólka Ogryzkowa oraz część wsi Gniewczyna), Grodzisko Dolne (miasteczko Grodzisko Dolne i część Grodziska Górnego) i Kańczuga (miasteczko Kańczuga, wsie Hadle Kańczuckie, Manasterz, Niżatyce, Siedleczka i Tarnawka, przysiółki Niewaźka i Rzeki)131. Był on synem Józefa Kellermanna, którego pochodzenie nie jest do końca jasne132. Z całą jednak pewnością w połowie XIX w. rodzina Antoniego była spolonizowana, gdyż jego urodzony w 1844 r. syn Józef brał udział w powstaniu styczniowym133. W gronie przemysłowców znalazły się głównie osoby żydowskiego pochodzenia134. Oprócz nich warto także wspomnieć o Piotrze Steinkellerze, który był jednym z najbardziej znanych przemysłowców w Królestwie Polskim. Był on m.in. założycielem zakładów przemysłowych na Solcu w Warszawie, huty cynku Ksawery koło Będzina, a także twórcą nowoczesnego gospodarstwa rolnego w Żarkach koło Będzina135. W zachodniej Byli to: Hans Daniel — właściciel części Nowego Sącza, Katarzyna Flasz — właścicielka dawnego wójtostwa we wsi Łęki w cyrkule wadowickim oraz Wincenty Danek, Józef Fax, Jan Nowak i Józef Nowak — współwłaściciele cząstki w miasteczku Wilamowice w cyrkule wadowickim. 131 ANKr., KZCG 1187–1189, 1203, 1204, 1207. 132 Kellermannowie prawdopodobnie pochodzili z  Wiednia, gdzie kilku przedstawicieli tego rodu w latach 30. XIX w. zatrudnionych było na dworze cesarskim. Zob. Hof- und Staats-Schematismus des österreichisches Kaiserthums. Theil I, Wien 1834, s. 188. 133 J. Białynia Chołodecki, Cmentarzyska i groby naszych bohaterów z lat 1794–1864 na terenie wschodniej Małopolski, Lwów 1928, s. 11. 134 Więcej na temat Żydów-właścicieli dóbr ziemskich piszę w podrozdziale 1. 135 A. Biernat, Steinkeller Piotr Antoni (1799–1854), (w:) Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku, t. 2, Warszawa 1981, s. 342–343. Zob. też: R. Kołodziejczyk, Piotr Steinkeller, kupiec i przemysło130

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

84

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Galicji do P. Steinkellera należało dominium Samoklęski (wsie: Czekaj, Folusz, Mrukowa, Pielgrzymka, Samoklęski i Zawadka oraz przysiółki: Huta Samoklęska i Kłopotnica) w cyrkule jasielskim136. Jeśli chodzi o  przedstawicieli inteligencji, właścicielami dóbr ziemskich byli przede wszystkim urzędnicy i reprezentanci wolnych zawodów. Bez wątpienia najzamożniejszym spośród nich był Józef Kalasanty Gorczyński, adwokat, sędzia Sądu Szlacheckiego w Tarnowie, który w 1794 r. uzyskał nobilitację. Według wojskowego spisu ludności Galicji z 1799 r. posiadał on jednowioskowe dominium Stryszów (125 domów i 1080 mieszkańców). W  1807 r. posiadał już dwuwioskowe dominium Stryszów (162 domy i 1429 mieszkańców), wieś Łękawica k. Kalwarii (98 domów i 724 mieszkańców) oraz część wsi Brzeźnica (93 domy i 753 mieszkańców). W 1833 r. dominia Brzeźnica i Stryszów należały do jego spadkobierców. Sprawy podziału majątku po jego śmierci nie zostały jednak do końca uregulowane, ponieważ w operatach uwłaszczeniowych z 1851 r. jako posesora Brzeźnicy (część wsi Brzeźnica, wsie: Nowe Dwory, Owsianka i Pasieka oraz przysiółek Bachorowice) i cząstek w Marcyporębie, Porębie Wielkiej i Wysokiej k. Kalwarii wymienia się spadkobierców Józefa Kalasantego Gorczyńskiego (choć w  1839, 1845 i 1848 r. jako posesor tego majątku występuje jego syn — Adam Gorczyński)137. Oprócz J. K. Gorczyńskiego właścicielami dóbr ziemskich byli także: Józef Gerzabek138 — doktor praw, komisarz cyrkułowy w Rzeszowie (właściciel dominium Maniowy w cyrkule sądeckim), Walenty Trylski139 — praktykant w kasie miejskiej Krakowa (współwłaściciel dominium Gawłuszowice w cyrkule tarnowskim), Wojciech Bandrowski140 — adwokat przy sądzie szlacheckim w  Tarnowie (właściciel dominium Sułów w cyrkule bocheńskim), Tytus Fierich141 — lekarz okręgowy w Tarnowie (właściciel dominium Dobranowice w cyrkule bocheńskim) i Stanisław Waguza142 — adwokat, asesor przy instytucie dobroczynności w Tarnowie (współwłaściciel dominium Gawłuszowice w cyrkule tarnowskim). Duchowni, którzy posiadali dobra ziemskie, to Antoni Gralewski i Józef Wilczek. Pierwszy z  nich był proboszczem w  Bielanach, członkiem konsystorza biskupiego w Tarnowie i zarazem właścicielem jednowioskowego dominium Chorągwica w cyrkule bocheńskim143. Ks. Józef Wilczek był natomiast profesorem teologii w seminarium du-



136 137

140 141 142 143 138 139

wiec 1799–1854, Warszawa 1963. Na łamach „Tygodnika Rolniczo-Przemysłowego” P. Steinkellera przedstawiano jako znakomitego gospodarza. Zob.: Otworzenie praktyki gospodarskiej w Samoklęskach, „Tygodnik Rolniczo-Przemysłowy”, nr 15 z 10 IV 1854 r., s. 134–136. ANKr., KZCG 405, 406. ANKr., KZCG 1997 i 2008, Teki Antoniego Schneidra, sygn. 1828, 1829; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 117. ANKr., KZCG 875; Provinzial-Handbuch 1852, s. 26. ANKr., KZCG 1546; Provinzial-Handbuch 1852, s. 303; Provinzial-Handbuch 1854, s. 316, 318. ANKr., KZCG 149; Provinzial-Handbuch 1848, s. 262; Provinzial-Handbuch 1852, s. 251. ANKr., KZCG 266. ANKr., KZCG 1546; Provinzial-Handbuch 1854, s. 662 ANKr., KZCG 134; http://www.bielany.katolik.bielsko.pl/parafia/swiatynia (dostęp: 15.10.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

85

chownym w Tarnowie i równocześnie właścicielem dominium Czarny Dunajec (Chochołów, Ciche, Czarny Dunajec, Dzianisz, Podczerwone, Witów i Wróblówka) w cyrkule sądeckim144. 2.2.4. Dzierżawcy Omawiając strukturę społeczno-zawodową właścicieli dóbr ziemskich, nie sposób pominąć dzierżawców pojedynczych majątków lub folwarków. Ta grupa osób, w pierwszej połowie XIX w. zwykle wywodząca się z reprezentantów zubożałej szlachty, zazwyczaj zaliczana jest do ziemiaństwa145. Problem wszakże polega na tym, iż w źródłach odnoszących się do stanu posiadania ziemi osoby takie najczęściej nie były uwzględniane. Na przykład w operatach uwłaszczeniowych, które bardzo precyzyjnie rejestrowały nazwiska chłopów otrzymujących ziemię na własność i przez to zobowiązanych do wypłaty dziedzicowi odszkodowania oraz samych dziedziców uprawnionych do otrzymania zadośćuczynienia, dzierżawców w ogóle nie wymieniano. Z obszaru zachodniej Galicji znanych jest jedynie sześć przypadków, że w dokumentacji uwłaszczeniowej wymieniono nazwiska osób dzierżawiących pojedyncze folwarki lub części wsi. Byli to: Alojzy Breyer — administrator i dzierżawca części majątku Chronów o nazwie Ślaski w cyrkule tarnowskim, Antoni Jan Kwiatkowski i Antoni Skarżyński — wieczyści dzierżawcy folwarków w Dziekanowicach (własność bar. Teodora Przychockiego) w cyrkule bocheńskim, Józef Wierzaszkiewicz — dzierżawca majątku i opiekun małoletnich Sylwestra i Wawrzyńca Lekczyńskich, właścicieli dwóch cząstek w Frydrychowicach o nazwach Zalichowszczyzna i Bleszczyzna w cyrkule wadowickim, Jan Kanty Żurek — dzierżawca części wsi Polanka Wielka w cyrkule wadowickim i Jan Gollenhofer — dzierżawca należącego do gminy miasta Krakowa folwarku we wsi Kawiory146. Czy fakt wymienienia w operatach uwłaszczeniowych tylko sześciu dzierżawców oznacza, iż w zachodniej części Galicji przedstawicieli tej grupy społeczno-zawodowej w ogóle nie spotykamy? Nic bardziej mylnego. Inne źródła dostarczają bowiem bardzo dużo informacji na ich temat. Na przykład ks. Stefan Dembiński, który w 1896 r. wydał zbiór relacji na temat rabacji galicyjskiej, przywołuje cały szereg nazwisk dzierżawców oraz nazw dzierżawionych majątków i folwarków, m.in.: Kern — we wsi Bezmiechowa w Sanockiem, Klein — w Kopalinach w cyrkule bocheńskim, Zwoliński — w Brzostku w cyrkule jasielskim, Pieściński — w Gorzejowej w cyrkule tarnowskim, Ambroży Stronczak i Ludwik Nidecki — w Brzezinach w cyrkule tarnowskim, Filip Tabaczyński — w Jaszczurowej w cyrkule jasielskim, Eliasz Dembiński — w Chojniku w cyrkule tarnowskim, Aleksander Dembiński — w Gromniku w cyrkule tarnowskim, Emil Stojowski — w Rudce w cyrkule bocheńskim, Dulęba — w Niecieczy w cyrkule bocheńskim, ANKr., KZCG 894, 895; Provinzial-Handbuch 1848, s. 357, 501, 543. Warto też dodać, że dzierżawcy statusem materialnym i społecznym nie odróżniali się od właścicieli dóbr ziemskich. I. Rychlikowa, Ziemiaństwo polskie, s. 9. 146 ANKr., KZCG 55, 168, 1768, 1788, 2231. 144 145

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

86

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

Bilikiewicz — w Bagienicy w cyrkule tarnowskim, Rybicki — w Dąbrowie (grunty plebańskie) w cyrkule tarnowskim, Jan Górski — w Partyniu w cyrkule tarnowskim, Płocki — w Dołach i Łoniowach w cyrkule bocheńskim, Józef Kierwiński — w Glinach Wielkich w cyrkule tarnowskim, Feliks Łopuszański — w Glichowie w cyrkule bocheńskim, Antoni Komarnicki — w Zegartowicach w cyrkule bocheńskim, Jerzy Nowak — w Parkoszu w cyrkule tarnowskim, Adolf Tetmajer — w Słupi w cyrkule sądeckim, Józef Fuchs — w Wadowicach Górnych w cyrkule tarnowskim, Michał Psarski — w Dulczy Małej w cyrkule tarnowskim, Franciszek Baranowski — we wsi Niedźwiada w cyrkule tarnowskim, Olszewski — w Broniszowie w cyrkule tarnowskim, Kazimierz Górski — w Lichwinie w cyrkule tarnowskim, Stanisław Kłobukowski — w Goleszowie (folwark) w cyrkule tarnowskim, Ludwik Hubicki w Luszowicach i Lipinach w cyrkule tarnowskim147. Warto również wspomnieć o Walentym Dobku — dzierżawcy folwarku zwanego Huta w Gogołowie w cyrkule jasielskim148. Autor notatki w krakowskim „Czasie”, charakteryzując strukturę własności dóbr ziemskich w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, doliczył się aż 111 dzierżawców: „Jeśli zaś zwrócimy uwagę na liczbę indywiduów, w których użytkowaniu ziemia ta zostaje, znajdziemy, iż z  wyłączeniem klasztorów, w  dobrach skarbowych znajduje się 20 wieczystych dzierżawców, w dobrach duchowieństwa 44. Osób dożywotnio użytkujących w prywatnych zaś tylko 47 właścicieli”149. Jeśli zważymy, że autor tej samej notatki w okręgu krakowskim doliczył się 197 majątków (114 należało do osób prywatnych, 41 do skarbu państwa, a 42 do duchowieństwa), to okazuje się, że połowa dóbr ziemskich była dzierżawiona150. Przytoczone tu przykłady dowodzą, że dzierżawienie dóbr ziemskich w całości lub części było zjawiskiem dość powszechnym. Niestety, z  braku dostatecznej podstawy źródłowej nie jesteśmy w stanie określić ani skali, ani bliżej scharakteryzować zbiorowości dzierżawców151. Nie ulega jednak wątpliwości, że kwestia dzierżawy i dzierżawców to problem bardzo istotny dla środowiska ziemiańskiego. Dodajmy, problem, o którym S. Dembiński, Rok 1846. Kronika dworów, s. 46, 60, 61, 58–86, 94, 99, 100, 107, 127, 130–133, 136, 160–163, 176, 177, 192, 195, 202, 203, 209 i in. 148 „Czas”, nr 30 z 7 II 1852 r. 149 „Czas”, nr 38 z 4 IV 1849 r. 150 W prasie galicyjskiej ukazywały się także — choć niezbyt często — ogłoszenia o chęci wydzierżawienia wsi lub folwarków. Dla przykładu w 1852 r. w krakowskim „Czasie” ukazało się 7 takich anonsów, dotyczących: folwarku Kroczymiech w  kluczy chrzanowskim, dóbr Łososina Dolna (8 folwarków) w cyrkule sądeckim, klucza Tarnowiec w cyrkule jasielskim, wsi Siemiechów w cyrkule tarnowskim, dóbr Makowiska w cyrkule jasielskim, folwarku w Prądniku Białym w okręgu krakowskim i folwarku w okolicach Mielca. Zob.: „Czas”, nr 17 z 22 I, 48 z 28 II, 111 z 15 V, 247 z 27 X i 299 z 30 XII 1852 r. 151 Bodaj pierwsze i jedyne studium na temat dzierżaw majątków tabularnych w całej Galicji ukazało się w 1895 r. Wynika z niego, że w 1893 r. wydzierżawiono łącznie 29,85% powierzchni „bezleśnej” dóbr tabularnych. Zob.: F. Morawski, Dzierżawy w obrębie własności tabularnej w Galicyi. Na podstawie sprawozdań wydziałów powiatowych, „Wiadomości Statystyczne o Stosunkach Krajowych”, t. 15, z. II, s. 3. 147

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział II. Właściciele dóbr ziemskich

87

wielokrotnie dyskutowano. Na przykład w 1852 r. na łamach „Czasu” zamieszczono korespondencję pt. „Spod Mogiły”, której autor wskazywał, że na przeszkodzie w zawieraniu umów dzierżawy stoi brak prawnych gwarancji, że dzierżawca będzie solidnie wywiązywał się ze swych obowiązków152. Kwestia ta pojawiła się także w 1854 r., kiedy na łamach „Tygodnika Rolniczo-Przemysłowego”, organu Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego Krakowskiego, toczyła się ożywiona dyskusja na temat tego, jakie warunki należy określać dzierżawcom przy zawieraniu umów. Swoje rady w tym zakresie prezentowali m.in. Tadeusz Muczkowski z Szalowej w cyrkule jasielskim oraz ziemianin podpisujący się jako M.W. z Milanowa153. Można z tego wyciągnąć wniosek, że ziemianie często obawiali się wypuszczania swoich dóbr w dzierżawę, bo nie byli pewni zachowania dzierżawców154.

„Czas”, nr 114 z 19 V 1852 r., nr 121 z 28 V 1852 r., nr 135 z 16 VI 1852 r., nr 164 z 21 VII 1852 r. Dyskusję sprowokował zarząd Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego Krakowskiego, który o warunki dzierżaw pytał swoich członków przed dorocznym zebraniem. „Tygodnik Rolniczo-Przemysłowy”, nr 3 z 15 I 1854 r., s. 18; nr 10 z 6 III 1854 r., s. 83–84; nr 14 z 3 IV 1854 r., s. 125–126; nr 25 z 19 VI 1854 r., s. 211. 154 W 1852 r. w „Czasie” ukazało się ogłoszenie, w którym komornik sądowy w Krakowie oferował swoje usługi w znalezieniu odpowiednich dzierżawców. „Czas”, nr 33 z 11 II 1852 r. 152 153

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział III

W cieniu rabacji i uwłaszczenia

Przełom lat 40. i  50. XIX w. to w  dziejach Austrii i  Galicji czas niezwykle ważnych przemian ustrojowych, oddziaływujących na całe ówczesne społeczeństwo. Z punktu widzenia właścicieli dóbr ziemskich szczególne znaczenie miała reforma uwłaszczeniowa, której istota polegała na tym, iż wraz z  nadaniem chłopom prawa własności do użytkowanej przez nich ziemi zniesiono większość feudalnych uprawnień dziedzica, m.in. pańszczyznę i  inne powinności poddańcze oraz zwierzchność gruntową dominiów nad poddanymi1. Za zasadniczy moment uwłaszczenia chłopów w  Galicji uważany jest ogłoszony 22 kwietnia 1848 r. tzw. okólnik gubernatora Galicji Franza Stadiona, na mocy którego z  dniem 15 maja 1848 r. znoszono pańszczyznę i  inne powinności poddańcze świadczone przez chłopów. Równocześnie właściciele dóbr ziemskich zostali zwolnieni z  opłaty podatku urbarialnego, z  obowiązku dawania swoim poddanym zapomogi i wielu innych obowiązków. W okólniku zapowiadano też, że za utracone powinności pańszczyźniane ziemianie otrzymają odszkodowanie z kasy państwowej, ale sposób jego obliczenia, źródła finansowania oraz czas wypłaty miały być określone w późniejszym terminie2. Nieco dalej niż okólnik Stadiona szła uchwalona 6 września 1848 r. i  ogłoszona dzień później ustawa o  zniesieniu pańszczyzny w  całej monarchii. Zapisano w  niej, że oprócz pańszczyzny zniesione mają być stosunki poddańcze, władza opiekuńcza dziedziców nad poddanymi3, różnice prawne między gruntami dominikalnymi a rustykalnymi oraz wszelkie pozostałe ciężary, powinności i daniny wynikają Szerzej na temat reformy uwłaszczeniowej w Galicji por. K. Ślusarek, Uwłaszczenie chłopów w Galicji zachodniej, Kraków 2002. 2 Zbiór ustaw prowincjonalnych..., s. 87–97; Maurycego Kraińskiego regesty, s. 22–23. 3 15 września 1848 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wydało rozporządzenie utrzymujące wykonywanie sądownictwa i administracji dominialnej przez dziedziców do czasu przeprowadzenia reformy systemu administracyjnego. Zbiór ustaw prowincjonalnych..., s. 343–353; E. Kostołowski, Stu1

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

89

ce ze stosunku poddańczego. Ustawa nie precyzowała jednak — co było szczególnie bolesne dla dziedziców — szczegółowych zasad likwidacji ciężarów gruntowych i wyliczenia przyznanego im odszkodowania. Kwestia ta została podjęta dopiero w patencie Franciszka Józefa I z 15 sierpnia 1849 r. Ustalono wówczas, że wynagrodzenie za zniesione powinności pańszczyźniane winno być obliczone na podstawie cen urbarialnych i wypłacone z kas rządowych. Jego wysokość ustalono jako roczną wartość powinności świadczonych przez poddanych pomniejszoną o 1/3 za zniesione czynności administracyjne dominiów oraz 5% na koszty operacji uwłaszczenia. Pełny kapitał odszkodowania miał stanowić dwudziestokrotność rocznego odszkodowania. Wypłatą indemnizacji, bo tak nazywano przysługujące ziemianom odszkodowanie, miały się zająć specjalne fundusze indemnizacyjne4. Opublikowanie patentu z 15 sierpnia 1849 r. nie oznaczało jednak rychłego rozpoczęcia procedury naliczania odszkodowania. Do realizacji tego zadania przystąpiono bowiem dopiero po wydaniu 4 października 1850 r. rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych „względem uwolnienia gruntu od ciężarów, które ma być przeprowadzonem w kraju koronnym Galicyi i Lodomeryi”. W praktyce operaty uwłaszczeniowe, w których zawarto dokładne szacunki powinności znoszonych za wynagrodzeniem, były sporządzane w okresie między listopadem 1851 a majem-czerwcem 1852 r. Tak powstała dokumentacja czekała jeszcze cztery kolejne lata na zatwierdzenie przez komisje okręgowe. Dokumenty określające wysokość przyznanego odszkodowania wystawiane były zasadniczo jesienią 1855 i wiosną 1856 r.5 Na dobrą więc sprawę na wypłatę odszkodowania za utracone powinności ziemianie mogli liczyć dopiero w 1857–1858 r. Do tego czasu musieli zadowolić się zaliczkami wypłacanymi z kasy państwowej6. Praktycznie zatem od chwili zniesienia pańszczyzny do momentu obliczenia wysokości indemnizacji upłynęło kilka dobrych lat. Tak długi okres realizacji reformy w sposób decydujący przyczynił się do powstania poważnego kryzysu w rolnictwie. W szczególnie trudnej sytuacji znalazły się folwarki. Zniesienie pańszczyzny przy jednoczesnym braku regulacji co do wypłaty odszkodowania pozbawiło bowiem wiele dworów gotów-

dia nad kwestią włościańską w latach 1846–1864. Ze szczególnym uwzględnieniem literatury politycznej, Lwów 1938, s. 94. 4 My Franciszek Józef pierwszy..., druk współczesny; Maurycego Kraińskiego regesty, s. 30–31; Z. Kozik, Między reakcją a rewolucją. Studia z dziejów ukraińskiego ruchu narodowego w Galicji w latach 1848–1849, Warszawa-Kraków 1975, s. 107. 5 Archiwum Państwowe w Krakowie, Komisja Ministerialna do Zniesienia Ciężarów Gruntowych (dalej: AP Kraków, KZCG), sygn. 1–2336. 6 Zgodnie z  okólnikiem lwowskiego gubernium z  28 czerwca 1849 r. właściciele ziemscy mogli otrzymać tymczasowe odszkodowanie na poczet przyszłej indemnizacji w wysokości 1/3 podatku urbarialnego wyznaczonego na rok administracyjny 1847/1848. Prawo wypłaty zaliczki nie dotyczyło jednak tych osób, które chłopom pańszczyznę darowały bezpłatnie, bez względu na to, czy uczyniły to zgodnie z prawem, czy nie. W późniejszych latach wypłata zaliczek została obłożona szeregiem warunków (m.in. wypłata dla najbardziej potrzebujących). Por.: Maurycego Kraińskiego regesty, s. 30 i n.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

90

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

ki na opłacenie najemnych robotników. Sami chłopi nie byli też zainteresowani płatną pracą na pańskim, obawiali się bowiem powrotu do zwyczajów pańszczyźnianych. Jak wielki był to problem, świadczy ogromna ilość publikacji, protestów i memoriałów przedkładanych przez ziemian. Pierwsze sygnały ujawniające zjawisko braku rąk do pracy pojawiły się już w 1848 r. Alarmistyczne doniesienia docierały głównie z zachodniej Galicji. W opinii większości ziemian brakowi robotników można było zaradzić, wprowadzając przymusowy najem. W latach 1849–1855 na łamach krakowskiego „Czasu” opublikowano wiele głosów opowiadających się za tym rozwiązaniem7. Niektórzy publicyści wieszczyli nawet rychły upadek ziemiańskich majątków. „Zniesienie pańszczyzny odbyło się u  nas w  sposób nader dziwny, nie przystąpiono do rzeczy jak wypadało, nie miano względu na gospodarstwo narodowe, nie rozwiązano kwestyi witalnej: gdyż przejście z pańszczyzny do gospodarstwa jest bardzo trudne, trzeba więc, aby było powolne i aby było w dobrej wierze. Przez takie zniesienie pańszczyzny, jak się u nas odbyło, nie osiągnęliśmy celów naszych u chłopa, zostawiliśmy bez zupełnej opieki dworu, zniszczyliśmy kraj, bo większa część obywateli nie mając kapitałów nie może pól swych jak należy obsiać, już wielu z nich wcale nie siało”8 — pisał jeden z ziemian. Nie kwestionując słuszności wygłaszanych przez ziemiańskich publicystów opinii, warto zastanowić się, na ile zgłaszane przez nich obawy co do spodziewanego upadku folwarków znajdowały odbicie w rzeczywistości. W uzyskaniu odpowiedzi na to pytanie pomocna może być analiza danych na temat zmian właścicieli poszczególnych dóbr ziemskich. Jak wynika z tabeli 25, w interesującym nas okresie na 2874 objęte badaniem miejscowości zmiana właściciela dokonała się w  1019 przypadkach (35,46%). Jest to dość wysoki wskaźnik, ale wcale nie sugeruje to np. sprzedaży dóbr. W 693 przypadkach mamy bowiem do czynienia ze zmianą właściciela w następstwie dziedziczenia majątku. Jedynie w wypadku 249 miejscowości odnotowano zmianę posesora, która może sugerować sprzedaż9. Bez wątpienia ze sprzedażą mamy do czynienia w przypadku następujących dóbr: Glinik Charzewski w cyrkule jasielskim (ok. 1850 r. wieś tę od Wacława Charzewskiego nabył Ignacy Skrzyński), Szczytniki w cyrkule bocheńskim (w 1852 r. majątek ten od Melanii Olearskiej kupił Paweł Libiszewski), Łodygowice w cyrkule wadowickim (ten złożony z 16 miejscowości klucz w latach 1848–1855 trzykrotnie zmieniał właściciela: w 1848 r. należał do hr. Charlotty von Stolberg Wernigerode, w latach 1851–1853 — do Józefa Karola Humberga, zaś w latach 1853–1855 — do bar. Artura Lütwitza), Szczepanowice w cyrkule tarnowskim (w 1853 r. od Wojciecha Serwatowskiego dominium to kupił Wilhelm Freund), Wola Nieszkowska (w 1853 r. od Henryka Komara wieś tę ku Więcej na ten temat zob.: K. Ślusarek, Uwłaszczenie, s. 122–127. „Czas”, nr 81 z 26 V 1849 r. 9 Na podstawie informacji zawartych w operatach uwłaszczeniowych, szematyzmach galicyjskich i skorowidzach miejscowości — poza nielicznymi przypadkami — w sposób pewny nie można określić przyczyny zmiany właściciela. By to ustalić, należy sięgnąć do Tabuli Krajowej. 7 8

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

91

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

pił Dawid Klagsbrun) i Sokół w cyrkule jasielskim (ok. 1852 r. wieś tę od Leopolda Pawłowskiego nabył August de Lavaux)10. Pozostałe przypadki wymagają szczegółowych studiów w oparciu o akta hipoteczne. Tabela 25. Zmiany właścicieli dóbr ziemskich w latach 1848–1855. Liczba miejscowości

Procent

1855

64,54

dziedziczenie

693

24,11

inna zmiana

249

8,66

77

2,69

2874

100,00

Ten sam właściciel Zmiana właściciela Trudno określić Razem Źródło: jak w tabeli 1.

Wzmianki na temat sprzedaży dóbr można również odnaleźć w prasie. W 1852 r., a więc w okresie, gdy negatywne skutki uwłaszczenia powinny być wyraźnie dostrzegalne, w krakowskim „Czasie” zamieszczono jedynie kilkanaście ogłoszeń na temat sprzedaży pojedynczych folwarków lub większych kompleksów dóbr z obszaru zachodniej Galicji. W  większości oferta zawierała informację na temat położenia wsi lub klucza wsi, powierzchni i rodzaju upraw lub ewentualnie charakteru zabudowy11. Pojawiały się także — choć były to przypadki wyjątkowe — anonse sugerujące sprzedaż natychmiastową, co należałoby wiązać z jakimiś nagłymi przypadkami12. Część wystawianych na sprzedaż majątków była także zadłużona. Zdarzały się również licytacje — np. 2 września 1852 r. miała się odbyć licytacja będących własnością Karoliny Lityńskiej dóbr Płaza w okręgu krakowskim, których wartość (zaniżoną — jak napisano w ogłoszeniu) wyceniono na 230 tys. złp. Można przypuszczać, że wieś ta została sprzedana, gdyż w operatach uwłaszczeniowych odnotowano, iż od 1854 r. majątek należał do ks. Stanisława Jabłonowskiego13. ANKr., KZCG 204, 250, 514, 616, 1545, 1758. W anonsie o sprzedaży należącej do Andrzeja Wróblewskiego wsi Płoki w Wielkim w okręgu krakowskim znalazła się wzmianka o złożach rudy żelaza i płuczki galmanowej („Czas”, nr 44 z 24 II 1852 r.). Inne majątki do sprzedania: Górka Szlachecka w  okręgu krakowskim („Czas”, nr  48 z 28 II 1852 r.), Bystrzyca Górna, Kiełków i Tonie w cyrkule tarnowskim („Czas”, nr 115 z 21 V, 130 z 9 VI i 295 z 24 XII 1852 r.), Błażkowa (część) i Mszanka w cyrkule jasielskim („Czas”, nr 59 z 12 III, 118 z 25 V 1852 r.), Pogwizdów (Pogwizdów i Nieszkowice) w cyrkule bocheńskim („Czas”, nr 134 z 15 VI 1852 r.) oraz Załęże w cyrkule rzeszowskim („Czas”, nr 85 z 14 IV 1852 r.) 12 Od ręki była np. do sprzedania wieś Będzieszyna w cyrkule bocheńskim. „Czas”, nr 112 z 17 V 1852 r. 13 „Czas”, nr 197 z 28 VIII 1852 r.; ANKr., KZCG 2169. 10 11

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

92

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

Znaczna część właścicieli dóbr ziemskich gospodarowała wzorcowo. Równie często jak informacje o sprzedaży czy licytacji majątków, w prasie pojawiały się bowiem wzmianki o  możliwości zapoznania się z  pracą maszyn rolniczych, sprzedaży nasion różnych roślin lub hodowanych na folwarkach koni, owiec czy krów. Dla przykładu w 1852 r. w „Czasie” wielokrotnie zapraszano ziemian do zapoznawania się z pracą maszyn zakupionych w fabryce Franciszka Eliasiewicza z Tarnowa14. I tak, Karol Zwilling z Rajska, Maksymilian Szameil15 z Niedomic i zarządcy Hrabstwa Tarnowskiego zapraszali na pokazy pracy nowoczesnej młockarni. Natomiast Henryk Sławiński, właściciel Kleczy zawiadamiał, że w jednym z krakowskich sklepów można kupić nasiona traw z jego upraw16. Jak się zatem wydaje, sprzedaż dóbr ziemskich jako następstwo zadłużenia lub bankructwa była zjawiskiem rzadkim. Przy okazji analizy zmian właścicieli majątków ziemskich, łatwo dostrzec inną i zarazem powszechniejszą przyczynę przechodzenia dóbr z rąk do rąk: zamordowanie właściciela w czasie rabacji galicyjskiej. Według obliczeń ks. Stefana Dembińskiego, które — jak sam autor twierdzi — są niedokładne, w czasie krwawych wydarzeń z lutego 1846 r. śmierć poniosło ponad 450 osób, w tym co najmniej 120 właścicieli dóbr ziemskich, głównie z terenów cyrkułów jasielskiego, tarnowskiego oraz częściowo bocheńskiego i sądeckiego17. Jeśli odniesiemy te dane do liczby dominiów w tych czterech cyrkułach (a przecież nie wszystkie rejony z takim samym natężeniem były objęte ruchem chłopskim), to można postawić tezę, że w 1846 r. życie stracił właściciel co czwartego lub co piątego majątku. Nawet jeśli ten szacunek trzeba będzie skorygować, to trudno oprzeć się wrażeniu, że rabacja spowodowała prawdziwe „trzęsienie ziemi” w elicie właścicielskiej. Co ciekawe, tragiczne skutki wydarzeń z 1846 r. dostrzegalne były jeszcze na początku lat 50. XIX w. Jak bowiem wynika z analizy operatów uwłaszczeniowych, publikowanych w  szematyzmach list właścicieli dominiów oraz danych ze skorowidzów miejscowości, w przypadku co najmniej 30 majątków w latach 1848–1851 sprawy dziedziczenia po zamordowanych w czasie rabacji właścicielach nie były jeszcze uregulowane, głównie z tego powodu, że spadkobiercy byli małoletni. W takich wypadkach opieka nad dziećmi i zarząd majątkiem pozostawały w rękach matki lub członków dalszej rodziny. Sytuacja taka dotyczyła m.in. następujących dóbr: w cyrkule bocheńskim — Boczów (spadek po Ignacym Dydyńskim), Brzezie (po Marcjanie Władysławie Żeleńskim), Dobrków (po Józefie Bobrownickim), Droginia (po Dominiku Dąbskim), Kępanów Swoją fabrykę, ulokowaną na tarnowskim Zabłociu, F. Eliasiewicz uruchomił w 1852 r. M. Sąsiadowicz, E. Stańczyk, B. Sawczyk, Tarnowskie kalendarium od VIII wieku do 2004 roku, Tarnów 2004, s. 18. 15 Niedomice wchodziły w skład Hrabstwa Tarnowskiego, więc M. Szameil był zapewne zarządcą majątku. 16 „Czas”, nr 24 z 30 I, 34 z 12 II, 62 z 16 III, 70 z 26 III 1852 r. 17 S. Dembiński, Rok 1846, s. 427–433. H. Żaliński i M. Ptak ustalili, że w samym cyrkule bocheńskim zginęło 69 osób, a 100–110 dworów uległo zniszczeniu (H. Żaliński, M. Ptak, Ruchy społeczne i polityczne, (w:) Bochnia. Dzieje miasta i regionu, red. F. Kiryk, Z. Ruta, Kraków 1980, s. 268). 14

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

93

(po Janie Wesołowskim), Olszowa (spadek po Krzysztofie Boguszu18), Pierzchowice (spadek po Janie Henryku Kępińskim) i Wietrzychowice (po bar. Prosperze Konopce); w cyrkule jasielskim — Bonarówka (po Maksymilianie Wolskim) oraz Ołpiny, Rozembark i Wolica (po Romanie Kamińskim); w cyrkule sądeckim — Chomranice (po Stanisławie Stańskim); w cyrkule tarnowskim — Bolesław (po Ferdynandzie Sroczyńskim), Broniszów (po Janie Gruszczyńskim), Brzeziny Dolne (po Stanisławie Morskim), Brzeziny Górne (po Henryku Trompeterze), Burzyn i Łęka Żabiecka (po Aleksandrze Różyckim), Głobikowa Dolna (spadek po Konstantym Słotwińskim), Gumniska (po Tadeuszu Marynowskim), Karwodrza (po Florianie Niemyskim), Latoszyn (po Aleksandrze Morskim), Lubasz (spadek po Franciszku Ksawerym Boguszu), Olesno i Żelichów (po Karolu Kotarskim), Pstrągowa (po Wojciechu Tokarskim), Rzędzianowice (spadek po Stanisławie Boguszu), Siedliska-Bogusz (spadek po Wiktorynie Boguszu), Uniszowa (po Bonawenturze Jastrzębskim) i Wola Żyrakowska (po Marcinie Żurowskim)19. Bezpośredni związek z powstaniem krakowskim oraz rabacją mają również losy należącego do hr. Franciszka Wiesiołowskiego (1814–1867) dominium Wojsław w cyrkule tarnowskim. Wiesiołowski był zaangażowany w ruchy spiskowe z lat 30.–40. XIX w. W 1846 r. był jednym z organizatorów powstania, ale 17 lutego utworzony przez niego oddział powstańczy pod Lisią Górą został otoczony przez chłopów i rozbrojony. Sam Wiesiołowski został aresztowany i osadzony w więzieniu, skąd uwolniono go dopiero w 1848 r. Będący jego własnością majątek w tym czasie mocno podupadł; w dodatku był mocno zadłużony, bo Wiesiołowski z pożyczek finansował działalność konspiracyjną. W tej sytuacji na początku lat 50. XIX w. dominium Wojsław zostało wystawione na licytację i sprzedane. Sam Wiesiołowski tak opisywał tę historię: „Majątek zastałem w najokropniejszym stanie. W roku 1845 aż do chwili wybuchu [powstania krakowskiego — przyp. K. Ś.] opędzałem wszystkie wydatki niemal własnym kosztem za pieniądze pożyczane, po większej części na lichwę, bo trudnoż było ścierpieć, ażeby sprawa cała upadła z braku pieniędzy! Mniemałem, że później, gdy fundusze się pomnożą, będę mógł sobie tę zaliczkę odebrać; tymczasem nie przyszło do tego. Po uwięzieniu mojem, wierzyciele rzucili się na mój majątek, ale nie znalazł się nikt, co by czy to uczciwą pożyczką, czy jakimbądź innym sposobem chciał mnie poratować. Pomimo rozmaitych przyrzeczeń, które skończyły się na frazesach, stało się tak, iż utraciwszy rodzinną zagrodę, dziś muszę tułać się z miejsca na miejsce jako dzierżawca”20. Innym zjawiskiem, które czasami towarzyszyło zmianom właścicieli dóbr, były działy rodzinne, skutkujące rozpadem zwartych kompleksów majątkowych. Przypadki takie miały miejsce zazwyczaj wtedy, gdy było kilku pretendentów do spadku. W całym Rodzina Boguszów w czasie rabacji została ciężko doświadczona. Chłopi zamordowali seniora rodu Stanisława oraz jego synów: Stanisława, Nikodem i Wiktoryna, a także wnuka Włodzimierza, brata Krzysztofa i bratanka Tytusa. A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. 19 ANKr., KZCG 75, 558, 577, 1385, 1492, 1493, 1580, 1616 i 1644; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176; t. 8, s. 320; t. 11, s. 378; S. Dembiński, Rok 1846, s. 427–433. 20 Franciszka hr. Wiesiołowskiego pamiętnik z r. 1845–1846, Lwów 1868, s. 158. 18

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

94

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

badanym okresie udało się wychwycić ponad 20 przypadków podziału dominiów. Dotyczyło to m.in. dominiów: Bukowniki, Sieraków i Zręczyce w cyrkule bocheńskim, Łużna i Zimna Woda w cyrkule jasielskim, Jodłownik w cyrkule sądeckim, Hyżne w cyrkule rzeszowskim oraz Wadowice Dolne w cyrkule tarnowskim. Dominium Bukowniki złożone było z wsi: Bukowniki, Dąbie, Krzesławice i Zegartowice. W latach 1848–1851 było ono własnością Józefata Kałuskiego, ale później uległo podziałowi. W latach 1851–1855 J. Kałuski był bowiem właścicielem wsi Krzesławice i Zegartowice, zaś Bukowniki i Dąbie w 1855 r. były własnością Eithela Przyborowskiego. Dominia Sieraków (Dziekanowice, Nowa Wieś i Sieraków) i Zręczyce (Podolany, Zagórzany i Zręczyce) należały do bar. Aleksandra Przychockiego (zmarł przed 1848 r.). Przed 1851 r. dobra te zostały rozdzielone między bar. Paulinę Przychocką (Zręczyce) i bar. Teodora Przychockiego (Sieraków). W skład dominium Łużna, które należało do Tadeusza Skrzyńskiego, wchodziły wsie: Bielanka, Bieśnik, Łużna, Moszczenica, Szalowa i Wola Łużańska. Przed 1851 r. doszło do podziału tego klucza, gdyż w latach 1851–1855 wsie: Bieśnik, Wola Łużańska i Szalowa były własnością syna Tadeusza — Władysława Skrzyńskiego. Klucz Zimna Woda złożony był z wsi Dobrucowa, Roztoki i Zimna Woda oraz przysiółka Gliniczek. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Bernarda Lewartowskiego, a następnie został podzielony na dwie części (każda wieś po połowie): dominium Zimna Woda I w latach 1851–1855 posiadał bar. Apolinary Lewartowski, zaś dominium Zimna Woda II — bar. Jan Wyszyński. Dominium Jodłownik złożone było z  wsi: Jodłownik, Kostrza, Lasocice i  Lipie oraz przysiółków: Dąbrówka i  Krasne. Przed rozbiorami majątek ten należał do klasztoru oo. Dominikanów w  Krakowie, ale później został przejęty przez państwo i włączony do Funduszu Kościelnego. W 1820 r. dobra te kupili Romerowie. W latach 1848–1851 dominium Jodłownik wchodziło w  skład masy spadkowej Edmunda Romera i około 1851 r. zostało podzielone między jego synów: Konstantego (żonatego z Marią z Kirchnerów), który otrzymał wsie Jodłownik, Kostrzę i Lipie oraz przysiółek Dąbrówka i Michała, który otrzymał Lasocice z przysiółkiem Krasne. Dominium Hyżne, składające się z wsi Dylągówka i Hyżne, w latach 1848–1851 było własnością Jerzego (Grzegorza) Jędrzejowicza, ale ok. 1851 r. uległo podziałowi na dwa oddzielne majątki: Hyżne posiadał Ludwik Jędrzejowicz, zaś Dylągówkę — Edward Jędrzejowicz, obaj synowie Jerzego (Grzegorza)21. Dominium Wadowice Dolne złożone było z  wsi Wadowice Dolne, Wadowice Górne, Wola Wadowska i  część wsi Wampierzów. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Piotra Przebendowskiego, a później uległ podziałowi na cztery odrębne jednostki administracyjno-majątkowe: Wadowice Dolne (wieś Wadowice Dolne i część wsi Wampierzów) — w latach 1851–1855 D. Pustelak datuje podział na 1857 r. Zob. D. Pustelak, Ród Jędrzejowiczów w okresie autonomii Galicji, Rzeszów 2011, s. 75.

21

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

95

własność hr. Wiktorii Przebendowskiej oraz Wadowice Górne — należące do Anieli Osuchowskiej, Wola Wadowska — własność hr. Aleksandry z Przebendowskich Lanckorońskiej i Zabrnie (część Wampierzowa) — własność Edwarda i Wandy z Przebendowskich Nowaczyńskich. Opisywane wyżej przykłady zmiany właścicieli dóbr ziemskich, niezależnie od tego, czy były efektem naturalnej śmierci dotychczasowych posiadaczy, czy ich zamordowania w czasie rabacji, mają jedną wspólną cechę. Otóż zwykle zmiana posesora nie powodowała przechodzenia majątków w ręce obce; najczęściej pozostawały one w rękach bliższej lub dalszej rodziny22. W  tym miejscu dotykamy jeszcze jednego, ważnego dla ogólnej charakterystyki zbiorowości właścicieli dóbr ziemskich w  zachodniej Galicji, problemu dotyczącego przenikania do warstwy ziemiańskiego elementu obcego, m.in. Żydów, przemysłowców czy nawet przedstawicieli niemieckiej, austriackiej lub czeskiej arystokracji. Jak już to zostało zaznaczone w rozdziale II, przytłaczającą większość właścicieli dóbr ziemskich stanowiła polska szlachta i arystokracja. Warto jednak zauważyć, że choć obcokrajowcy stanowili niewielki odsetek właścicieli dóbr, to niejednokrotnie wchodzili w posiadanie dość rozległych majątków. Miało to miejsce zwykle w latach 20.–30. XIX w., kiedy to władze austriackie prowadziły zakrojoną na szeroką skalę akcję sprzedaży dóbr kameralnych. W tym czasie zdołano sprzedać większość królewszczyzn leżących na obszarze zachodniej Galicji, zwłaszcza rozległe i bogate dobra wchodzące przed rozbiorami w skład kasztelanii sandomierskiej23. Tą drogą w posiadanie dawnych dóbr królewskich weszła większość pochodzących z Austrii, Niemiec lub Czech arystokratów24. Na przykład Leopold Antoni Elkan von Elkansberg klucz Tuszów Narodowy kupił w 1836 r. za 130 tys. złr, bar. Józef Hosch (ojciec Ferdynanda) w 1828 r. za 32 tys. złr nabył część dawnego starostwa grybowskiego, hr. Filip Ludwik Saint-Genois de Anneancourt w 1839 r. za 260,5 tys. złr kupił dominium Maków (część dawnego starostwa lanckorońskiego), a bar. Karol Lipowski w 1817 r. za 122 tys. złr nabył część dawnego starostwa dobczyckiego, czyli klucz Winiary25.

Jedyny znany mi przypadek próby przekazania — przynajmniej czasowego — majątku poza krąg rodzinny dotyczył dominium Tarnowiec w cyrkule jasielskim. Właścicielem tego klucza był Stanisław Piliński, który zmarł w 1843 r. w wieku 42 lat. Później dobrami zarządzała mieszkająca na stałe w Tarnowie wdowa — Ludwika z Preków Pilińska (dzieci: Emilia, Tadeusz i Konstanty były małoletnie), która w 1852 r. zamieściła w „Czasie” ogłoszenie o zamiarze wydzierżawienia Tarnowca. „Czas”, nr 48 z 28 II 1852 r. 23 Kwestię sprzedaży dawnych dóbr królewskich wyczerpująco omówił K. Czemeryński w  pracy O dobrach koronnych byłej Rzeczypospolitej Polskiej (Lwów 1870; strony 82–137 dotyczą terenów zachodniej Galicji). 24 Dawne królewszczyzny kupowali głównie przedstawiciele polskiej szlachty i  arystokracji, m.in.  dawne starostwo czorsztyńskie w  1819 r. kupił Jan Maksymilian Drohojowski, Kasinkę Małą — Aleksander Udrański, Mrowlę (część dawnej dzierżawy Bratkowice) — hr. Franciszek Ksawer Stadnicki, dawne starsotwo tymbarskie — Antoni Migdalski. 25 K. Czemeryński, O dobrach koronnych, s. 99, 113, 116, 132. 22

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

96

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

Warto również dodać, że majątki, które nabyli obcokrajowcy, często podlegały dalszemu obrotowi. Na przykład klucz Radłów w cyrkule bocheńskim przed rozbiorami był własnością biskupów krakowskich, lecz w 1782 r. został przejęty przez Fundusz Religijny. W 1820 r. dominium to nabył bar. Karl Badenfeld, w latach 1848–1851 należało ono do bar. Wilhelma Badenfelda, który następnie sprzedał je hr. Wilhelmowi Hugo Hompeschowi zu Bolheim. Dodajmy, że ten ostatni w latach 1848–1855 był również właścicielem dominiów Łętownia i Rudnik w cyrkule rzeszowskim26. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku dominium Chmielów w cyrkule rzeszowskim. Przed rozbiorami klucz ten wchodził w skład kasztelanii sandomierskiej, a później został włączony do dóbr kameralnych. W 1835 r. rząd austriacki sprzedał to dominium, jako trzecią sekcję klucza Mokrzyszów, spółce Karol Perot i Jan Jędrzejowicz. Przed 1844 r. dobra te nabył hr. Anton Schaffgotsche, który pozostawał ich właścicielem także w latach 1848– –185527. Obcokrajowcy kupowali nie tylko dawne królewszczyzny, lecz także inne dobra. Na przykład Habsburgowie w latach 30.–40. XIX w. kupili liczne majątki w cyrkule wadowickim28, które jeszcze w końcu XVIII w. wchodziły w skład rozległych dóbr Wielopolskich29. W obce ręce przeszedł również inny kompleks majątkowy w cyrkule wadowickim, tj. klucz Łodygowice. W 1799 r. dominium to było własnością Jana Gwalberta Ufniarskiego, w latach 1833–1839 — Honoraty Borzęckiej, córki Macieja Borzęckiego i Anny z hr. Ankwiczów. W latach 40. XIX w. dobra te zostały sprzedane — w 1848 r. należały do hr. Charlotty von Stolberg Wernigerode, w latach 1851–1853 — do Józefa Karola Humberga, zaś w latach 1853–1855 — do bar. Artura Lütwitza30. Innym sposobem przejmowania dóbr były — choć niezbyt często — małżeństwa z córkami polskich arystokratów. Tą drogą w posiadanie dominium Górki w cyrkule tarnowskim wszedł ks. Eugeniusz de Ligne (?–1880), grand hiszpański I klasy, szambelan austriacki i prezes senatu belgijskiego, który w 1836 r. poślubił ks. Jadwigę z Lubomirskich, córkę ordynata przeworskiego ks. Henryka Lubomirskiego31. Podobnie było w  przypadku austriackiego oficera bar. Gustawa von Gemmingena. Dzięki małżeństwu z Marią z Jakubowskich przejął on dominium Łopuszka Mała (wsie Łopuszka Mała i Żuklin) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po teściu, bar. Czesławie Jakubowskim32. Sł. geogr., t. 9, s. 385–386. Provinzial-Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1844, Lemberg 1844, s. 269; K. Czemeryński, O dobrach koronnych, s. 130. 28 Szerzej na ten temat patrz II rozdział. 29 I. Rychlikowa, Losy fortun magnackich w Galicji 1772–1815, „Kwartalnik Historyczny”, R. XCV, nr 3: 1989, s. 168–169. 30 ANKr., KZCG 1758, TAS 1829; A. Boniecki, Herbarz, t. 2, s. 67. 31 S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 183; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 120. Nie był to jedyny przypadek koligacji książąt de Ligne z polską arystokracją. W końcu XVIII w. za ks. Karola de Ligne wyszła ks. Apolonia z Massalskich. Jej małżonek zmarł jednak w 1792 r. (w trakcie rozwodu) i Apolonia powtórnie wyszła za mąż za Wincentego Potockiego (A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 259). 32 ANKr., KZCG 1256; „Gazeta Lwowska”, nr 74 z 30 III 1855 r. 26 27

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

97

W nieco inny sposób w ręce ks. Montleart przeszły dwa rozległe dominia w cyrkule wadowickim: Lanckorona i Myślenice. Przed rozbiorami oba te klucze były królewszczyznami. W 1777 r. rząd austriacki sprzedał je Franciszce Krasińskiej, księżnej Kurlandii i Semigalii, żonie Karola Wettyna. Po jej śmierci cały majątek odziedziczyła córka ks. Maria Krystyna, która dwukrotnie wychodziła za mąż: za księcia Sabaudii Karola de Carignan, a po śmierci tegoż za ks. Juliusza de Montleart. W latach 1851–1855 zarówno Lanckorona, jak i Myślenice wchodziły w skład masy spadkowej pozostawionej przez Marię Krystynę, by później przejść na własność ks. Maurycego de Montleart33. Osobny problem stanowi kwestia przejmowania dóbr ziemskich przez Żydów. Co prawda ludność żydowska w badanym okresie formalnie nie mogła nabywać majątków ziemskich34, ale ograniczenie to było często przełamywane. Dowodzi tego choćby fakt, że w operatach uwłaszczeniowych z obszaru zachodniej Galicji wymieniono 29 Izraelitów — właścicieli dóbr ziemskich35. Byli to głównie bankierzy, przemysłowcy i kupcy, którzy nabywanie ziemi traktowali jako inwestycję. W  kupionych wsiach lub ich częściach budowali młyny, tartaki i inne zakłady przemysłowe. Świadczą o tym choćby wspominane już w  poprzednim rozdziale działania prowadzone przez Abrahama Blumenfelda w Nowym Targu oraz Wilhelma Freunda i Henryka Schanzera w Żabnie, a później w Tarnowie. Z  reguły w ręce żydowskie przechodziły części wsi, najczęściej dawne sołtystwa lub wójtostwa36, ale znane są również przypadki nabywania rozleglejszych dóbr. Na przykład między 1848 a  1851 r. Jakub Schornstein i  Haskel Eibenschütz przejęli od Aleksandra Kiełczewskiego trzywioskowe dominium Trzemeśnia w  cyrkule bocheńskim. W tym samym czasie Chane Sure Gorlitzer nabył od Adama Kłodzińskiego wieś Jastrząbka Stara w cyrkule tarnowskim. Mimo że przypadki kupowania ziemi przez Żydów były nieliczne, fakt aktywności Izraelitów na tym polu budził wyraźny sprzeciw w środowisku ziemiańskim. Dowodzą tego opinie wyrażane m.in. na łamach „Czasu”. Na przykład w kwietniu 1849 r. jeden z korespondentów wieszczył, że „każdy znaczniejszy posiadacz ziemi z trwogą w przyszłość pogląda, bo nim wynagrodzenie [odszkodowanie za pańszczyznę — przyp. K. Ś.] nastąpi, wiele rodzin pozbawionych kapitału obrotowego do prowadzenia gospodarstwa, dziś już zmuszonych jest swe posiadłości Żydom za bezcen sprzedawać”37. Po Sł. geogr., t. 4, s. 773 (1); Skorowidz 1868, s. 196–197 i in.; A. Boniecki, Herbarz, t. 12, s. 195; Myślenice. Monografia miasta, red. T. Gąsowski, Myślenice–Kraków 2012, s. 376. 34 W  dobie Wiosny Ludów formalnie przyznano Żydom prawa obywatelskie, ale cofnięto je już w 1853 r. T. Gąsowski, Między gettem a światem. Dylematy ideowe Żydów galicyjskich na przełomie XIX i  XX wieku, Kraków 1996, s. 12; tenże, Żydzi-obywatele ziemscy i  ich miejsce w  wiejskim krajobrazie autonomicznej Galicji, (w:) Wieś a  dwór na ziemiach polskich w  XIX i  XX wieku, red. W.  Caban, M. B. Markowski, Kielce 1999, s. 190. 35 T. Gąsowski w połowie lat 50. XIX w. w całej Galicji doliczył się zaledwie 19 właścicieli dóbr ziemskich. Zob. T. Gąsowski, Żydzi-obywatele ziemscy, s. 191. 36 Więcej na ten temat zob. rozdział II. 37 „Czas”, nr 41 z 6 IV 1849 r. 33

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

98

Rozdział III. W cieniu rabacji i uwłaszczenia

nad rok później w  korespondencji ze Lwowa donoszono, iż obserwuje się dużą aktywność starozakonnych w  związku wystawieniem na sprzedaż znacznej liczby dóbr ziemskich38. Owa „aktywność” spotkała się jednak ze zdecydowanym odporem, co znalazło wyraz w  takiej oto notatce z  lutego 1852 r.: „«Lloyd» donosi ze Lwowa, iż w końcu stycznia odbyła się w sądach tamtejszych licytacja dóbr, a gdy między kupującymi znajdowało się kilku starozakonnych, przeto dano im poznać, że na ofiarowane przez nich kwoty nie będzie się mieć względu”39. Wyrażane w  ten sposób obawy i  zastrzeżenia co do kupowania dóbr ziemskich przez Żydów nie były jednak w stanie powstrzymać narastającej fali przejmowania majątków. Proces ten nabrał jednak na sile już w okresie autonomicznym, a zwłaszcza po wydaniu w 1867 r. konstytucji grudniowej, która m.in. wprowadzała równouprawnienie Żydów40.

„Czas”, nr 151 z 5 VII 1850 r. „Czas”, nr 32 z 10 II 1852 r. 40 T. Gąsowski, Żydzi-obywatele ziemscy, s. 192. 38 39

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Zakończenie

Zasadniczym celem niniejszej pracy było ukazanie liczebności, rozmieszczenia i struktury majątków ziemskich oraz ziemiaństwa w zachodniej części Galicji w połowie XIX stulecia, a więc w okresie burzliwych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych dokonujących się w całej monarchii habsburskiej. Wiosna Ludów, a także wprowadzone w jej następstwie reformy, zwłaszcza uwłaszczenia chłopów, spowodowały nie tylko konieczność przebudowania ustroju Austrii, lecz także wywarły duży wpływ na przeobrażenia w obrębie grupy właścicieli ziemskich. Z  przeprowadzonych badań, obejmujących lata 1848–1855, tj. czas realizacji reformy uwłaszczeniowej w Galicji, wyłania się dość stabilny obraz własności ziemskiej i ziemiaństwa w zachodniej Galicji, choć można zauważyć kilka interesujących zjawisk. Przede wszystkim istniały pewne różnice regionalne, jeśli chodzi o strukturę dóbr ziemskich. Otóż w zachodniej części Galicji znajdowało się 1070 majątków ziemskich, które w przeważającej większości należały do osób prywatnych. Odsetek dóbr państwowych, kościelnych, miejskich i instytutowych był niewielki i nie przekraczał 10%. Pewien wyjątek od tej reguły stanowił okręg krakowski, w którym prywatne klucze majątkowe stanowiły 54,35% ich ogólnej liczby. Równocześnie w tym okręgu usytuowanych było było bardzo dużo majątków kościelnych i kameralnych (np. 32 spośród 46 majątków kościelnych leżały na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej). W tym miejscu należy się zastanowić, dlaczego struktura prawna własności ziemskiej w okręgu krakowskim tak mocno odbiegała od tej, jaką spotykamy w pozostałych sześciu cyrkułach zachodniej Galicji. Odpowiedzi na to pytanie należy szukać w analizie polityki wewnętrznej rządu austriackiego. Jak powszechnie wiadomo, po zajęciu w 1772 r. południowo-wschodnich rubieży Rzeczypospolitej rząd austriacki przejął na własność wszystkie królewszczyzny. Ponadto w okresie józefinizmu, a także na początku XIX w. zajęto również większość majątków klasztornych. Następnie po zakończeniu wojen napoleońskich, szukając sposobów na uzupełnienie uszczuplonego skarbu,

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

100

Zakończenie

władze zaborcze przeprowadziły zakrojoną na szeroką skalę akcję sprzedaży dóbr państwowych. Efekty tych działań były następujące: o ile około 1772 r. w południowych częściach województw krakowskiego i sandomierskiego — odpowiadających terytorialnie zachodnim cyrkułom Galicji — znajdowało się ponad 300 miejscowości królewskich (37 starostw, kasztelanii i kluczy dóbr stołowych, 36 dzierżaw i 90 wójtostw), o tyle w latach 1848–1855 pozostało z tego 59 (dominia: Barcice, Niepołomice i Wiśniowa). Losy dóbr kościelnych i królewskich w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej toczyły się nieco inaczej. Leżące po lewej stronie Wisły podkrakowskie miejscowości po raz pierwszy pod zaborem austriackim były w  latach 1795–1809. W  tym czasie rząd zaborczy przejął dobra królewskie i zaczął przygotowywać się do przejęcia majątków kościelnych. Działania te zostały jednak przerwane w 1809 r. W czasach Księstwa Warszawskiego zajęte przez rząd austriacki dawne królewszczyzny oraz niektóre majątki kościelne zostały włączone do dóbr narodowych. Taki też był ich status w dobie Rzeczypospolitej Krakowskiej, natomiast po włączeniu Wolnego Miasta Krakowa do Galicji zostały one przyłączone do dóbr kameralnych. W istocie więc struktura własności dóbr ziemskich w okręgu krakowskim odpowiadała stanowi, jaki istniał w końcu XVIII w. Charakteryzując strukturę własności ziemskiej w zachodniej Galicji, warto zwrócić uwagę na jeszcze dwie kwestie. Po pierwsze, w  połowie XIX w. słabo reprezentowana była własność instytucjonalna. Nie licząc fundacji szpitalnych i szkolnych, na których uposażeniu były przeważnie niewielkie cząstki wsi lub miast, odnotowano jedynie trzy fundacje prywatne, które dysponowały większymi majątkami (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Fundacja Dydyńskich i Zakład Funduszowy Rolmana i Hallera). Po drugie, w całej zachodniej części Galicji przeważała drobna własność ziemiańska i własność cząstkowa. Do tych dwóch grup majątkowych należało łącznie prawie 70% majątków ziemskich. Świadczy to o dużym rozdrobnieniu własności ziemskicj. Mało tego, udało się również wyodrębnić zwarty obszar występowania własności cząstkowej, który ciągnął się idącym z zachodu na wschód pasem na pograniczu cyrkułu wadowickiego i  okręgu krakowskiego oraz cyrkułów bocheńskiego i  sądeckiego, a  także tarnowskiego i jasielskiego. W tym miejscu należy też zaznaczyć, iż wyznaczony tu obszar występowania wsi cząstkowych pokrywał się terytorialnie z  istniejącym na przełomie XVIII i XIX w. skupiskiem drobnej szlachty (skupisko sądeckie). W połowie XIX w. w siedmiu okręgach zachodniej Galicji było ogółem 2315 właścicieli dóbr ziemskich, spośród których zdecydowaną większość stanowiły osoby prywatne (1843). Opisując zbiorowość prywatnych właścicieli ziemskich, należy zauważyć, iż była to grupa bardzo stabilna, ale dość mocno zróżnicowana wewnętrznie. Wśród prywatnych właścicieli dóbr ziemskich najwięcej było arystokratów i szlachciców. Obie te grupy społeczno-zawodowe nie były jednak jednolite pod względem majątkowym. Okazuje się np., że osoby z arystokratycznymi tytułami posiadały zarówno największe majątki ziemskie, jak i te najmniejsze, cząstkowe. Do własności cząstkowej zaliczały się bowiem posiadłości 11 arystokratów, do drobnej własności ziemskiej — 63, do średniej własności ziemskiej — 97 i do wielkiej własności ziemskiej — 39. W przypadku szlach-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Zakończenie

101

ty proporcje były odwrotne: do własności cząstkowej zaliczało się 505 szlacheckich majątków, do drobnej własności ziemskiej — 690, do średniej własności ziemskiej — 368 i do wielkiej własności ziemskiej — 16. Charakteryzując strukturę wewnętrzną prywatnych właścicieli ziemskich, należy skonstatować, że większość majątków ziemskich pozostawała w rękach polskiej szlachty i arystokracji. Przypadki przenikania do grupy właścicieli dóbr ziemskich osób pochodzących z innych kręgów kulturowych w tym czasie były dość rzadkie. Najwięcej było Żydów, ale najczęściej przejmowali oni niewielkie części wsi lub miast. Większe majątki ziemskie przechodziły niekiedy w  ręce osób wywodzących się z  niemieckiej, austriackiej czy czeskiej arystokracji, ale generalnie związane to było z procesem sprzedaży dóbr kameralnych. Analiza zebranego materiału źródłowego pozwala natomiast dostrzec bardzo interesujące zjawisko dotyczące obrotu nieruchomościami ziemskimi. Otóż w latach 1848– –1855 bardzo mocno odczuwalne były negatywne skutki rabacji. Jak wiadomo, w czasie krwawych wydarzeń z lutego 1846 r. życie straciło wielu właścicieli dóbr ziemskich, zwłaszcza w cyrkułach sądeckim, jasielskim, tarnowskim i bocheńskim. Okazuje się, że sprawy związane z przejęciem majątków przez następców ciągnęły się przez wiele lat. Z reguły jednak dobra dziedziczone były przez najbliższych członków rodziny (dzieci, współmałżonków); nie było przypadków przechodzenia własności w obce ręce.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1

Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji* 1

Albigowa. Trzywioskowe dominium zbiorowe w  cyrkule rzeszowskim (Albigowa i Handzlówka we władaniu Stanisława Odrowąż Pieniążka oraz wieś cząstkowa Kraczkowa — własność Herza Weinberga i  Onufrego Wolskiego). W  latach 1851–1855 z  dóbr tych wyodrębniło się dominium Kraczkowa (wieś Kraczkowa z  przysiółkiem Cierpisz — własność Herza Weinberga i Onufrego Wolskiego). Aleksandrowice. W  1851 r. trzywioskowy klucz (wsie: Aleksandrowice i  Kleszczów oraz przysiółek Kochanów) w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, należące do hr. Adelajdy Skarżyńskiej. Andrychów. Dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1785–1787 złożone było z  trzech miejscowości: Andrychów (miasto i  wieś), Targanice i  Sułkowice. W  latach 1799–1852 wyodrębniano cztery lub pięć miejscowości: miasto i  wieś Andrychów, wsie Targanice i  Sułkowice oraz przysiółek Wronowice (w  1851 r.). W  1. połowie XIX w. dobra Andrychów należały najpierw do Ankwiczów, a  później do Bobrowskich. Jego właścicielami byli kolejno: w 1780 r. — hr. Tadeusz Ankwicz; w 1799 r. — hr. Katarzyna Ankwicz, w 1807 r. — hr. Konstanty Bobrowski; w 1833 r. — hr. Roman Bobrowski; w latach 1839, 1845, 1848 — spadkobiercy hr. Romana Bobrowskiego; w 1851 r. — hr. Teresa z Rottmanów Bobrowska oraz Ignacy i Karol Bobrowscy. Należy dodać, że w wojskowym spisie ludności z 1824 r. miasto Andrychów określane jest jako wolne miasto, zaś w 1851 r. właścicielami wsi Andrychów byli jedynie hr. Ignacy i Karol Bobrowscy. *

W  wykazie umieszczono wszystkie dobra ziemskie, tj. dominia i  klucze majątkowe, istniejące w zachodniej części Galicji w latach 1848–1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

103

Babica. Dominium w cyrkule jasielskim złożone z dwóch miejscowości: Babica i Zarzecze. W latach 1848–1852 własność hr. Józefa Pinińskiego, w latach 1851–1855 — jego przybranej córki hr. Józefy Sołtyk. Balice. Czterowioskowy klucz (wsie: Balice, Burów i Szczyglice oraz przysiółek Podkamycze) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, w latach 1851–1855 własność hr. Anastazji Sołtyk. Baranów. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  następujących miejscowości: miasteczko Baranów, wsie — Domacyny, Durdy, Dymitrów Duży, Dymitrów Mały, Knapy, Koło, Majdan Mały, Ostrowy Baranowskie, Skopanie, Suchorzów, Wojków, Wola Gołego i  Zaduszniki. W  latach 1848–1851 jako właściciel majątku wymieniany jest hr. Karol Krasicki, zaś w latach 1851–1855 — współwłaścicielami byli: hr. K. Krasicki oraz hr. Karolina Skorupka, jego bratanica i jednocześnie pasierbica. Barcice. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasteczka Piwniczna, wsi: Barcice, Laufendorf, Łomnica, Młodów, Obłazy Ryterskie, Roztoka Ryterska, Rytro, Stadła, Sucha Struga i  Wola Krogulecka oraz części wsi Przysietnica. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w skład dóbr królewskich (m.in. starostwa sądeckiego). Po przejęciu ich przez rząd austriacki, zostały zorganizowane w jedno kameralne dominium. Barczków. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Barczków i  przysiółka Popędzynka. W  latach 1848–1855 wymieniani są następujący właściciele cząstkowi: Maria Grzywińska, Erazm Eterlein, Maria Chrzanowska, Konstancja Wilkoszewska, Albert Grzywiński i Teresa Rogojska. Barwałd Dolny. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi o tej samej nazwie i części wsi Klecza. W latach 1848–1855 własność Henryka i Wiktorii Sławińskich. Barwałd Górny. Dwuwioskowe dominium w  cyrkule wadowickim (Barwałd Górny i Chlewna). W 1848 r. własność Anastazego Siemońskiego, w latach 1851–1855 — Władysława Siemońskiego (zapewne syna Anastazego). Barwałd Średni. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone ze wsi Barwałd Średni i przysiółka Stawy. W latach 1848–1855 własność Wojciecha Brandysa. Barwinek. Trzywioskowe dominium (Barwinek, Tylawa i Zyndranowa) w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 własność hr. Wincentego Męcińskiego, zaś w latach 1851– –1855 — jego córki hr. Henryki Krasickiej. Baryczka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. właścicielem był Fortunat Stęberski, w latach 1851–1855 — Jan Towarnicki. Bączal Dolny. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1855 wieś ta wchodziła w skład masy spadkowej po Józefie Miazdze (w 1851 r. jako właścicielka wymieniona była Julia Miazga, zapewne żona bądź córka Józefa).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

104

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Bączal Górny. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. było własnością Edwarda Zielińskiego, zaś w latach 1851–1855 — Franciszka Chojnowskiego. Bączal Opacie. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 wieś ta była wspólną własnością Angeliki, Karoliny, Marii i Salomei Rylskich. Bączałka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 własność Antona Schick von Siegenburg. Bestwina. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z 11 wsi: Bark, Bestwina, Bestwinka, Czaniec, Dankowice, Janowice, Jawiszowice, Kaniów Stary, Komorowice, Pasieka i Porąbka (część) oraz trzech przysiółków: Kaniów Bestwiński, Kaniów Dankowski i Kaniów Jawiszowski. W latach 1848–1855 własność arcyks. Albrechta Habsburga (niewielką cząstkę w Porąbce posiadali też sukcesorzy Apoloniusza Tomkowicza). Będziemyśl. Dwuwioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim (Będziemyśl i Klęczany). W latach 40. XIX w. dobra te należały do hr. Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej. Po jej śmierci (1847 r.) sprawy majątkowe długo nie były uregulowane, gdyż w latach 1848–1851 jako właściciele wymieniani są Władysław Michałowski i Julia Michałowska, a w 1855 r. Pelagia Gruszecka i spadkobiercy hr. Morskiej. Będzieszyna. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi byli: Antonina Miskey, Szymon Rottermund, Maria Siedmiogrodzka i Marcjanna Siemiginowska. Biała. Dominium zbiorowe w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  dwóch kluczy: Biała (wsie Biała i Wola Rafałowska), należącego w latach 1848–1851 do Antoniego Miętty Mikołajewicza, a w latach 1851–1855 do jego żony Anny ze Straszewskich Mikołajewiczowej, oraz Zabratówka, należącego w latach 1851–1855 do Floriana Odrowąż Pieniążka i Magdaleny Pieniążek. Biała. Wolne miasto królewskie. W połowie XIX w. w Białej wyodrębniano samo miasto (do niego odnosiły się prawa dominialne) oraz przedmieście, które formalnie zaliczane było do dominium Lipnik. Biała Niżna. Dwuwioskowe dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Biała Niżna i Gródek. W latach 1848–1855 dobra te należały do Anieli (Anny) Zielińskiej. Białawoda. Jednowioskowe dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848– –1855 właścicielami cząstkowymi byli: Nicefor Dunikowski, Petronela Dunikowska i Antoni Głębocki. Białobrzegi. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  pierwszej połowie XIX w. majątek ten należał do baronowej Kotulińskiej, przy czym od ok. 1827 do 1851 r. wchodził w skład pozostałej po niej masy spadkowej. W latach 1851–1855 jako współwłaścicielki dominium wystepują Karolina Fecondo de Früchtenthal i Maria von Gemmingen.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

105

Bibice. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w latach 1795– –1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w  Zwierzyńcu (w 1851 r. wzmiankowana była także część kameralna). Biczyce. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Biczyce i Trzetrzewina oraz przysiółka Krasne Biczyckie. Przed rozbiorem wszystkie te trzy miejscowości wchodziły w skład starostwa sądeckiego, które po 1772 r. zostało przejęte pod zarząd państwowy. W 1787 r. przekazano je w ręce prywatne jako ekwiwalent za zajęcie salin w dobrach Bohorodczany i  Lisowice. W  latach 1848–1851 dominium należało do Jana Radkiewicza, zaś w latach 1851–1855 — do Aleksandra Srokowskiego. W 1851 r. niewielkie części były też własnością innych osób i instytucji: kolonia w Biczycach — należała do Funduszu Religijnego, a część Trzetrzewiny (dawne wójtostwo) — do Amalii z Rzuchowskich Pieniążkowej. Biecz. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasta Biecz, przysiółka Przedmieście Bieckie oraz wsi: Bednarka, Belna, Dragaszów, Harklowa, Korczyna, Łubno, Małastów, Odrzechowa, Pagorzyna, Pętna, Przegonina, Ropica Ruska, Skwirtne, Strzeszyn, Wapienne i  Wójtowa. Przed rozbiorami było to starostwo, które w  1776 r. rząd austriacki sprzedał dotychczasowemu staroście — Wilhelmowi Siemieńskiemu. W latach 1848–1855 majątek ten należał do wnuka Wilhelma — hr. Konstantego Siemieńskiego. Bielany. Dwuwioskowy klucz w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Bielany i Mników. W latach 1851–1855 własność klasztoru oo. Kamedułów w Bielanach. Bieńczyce. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1789–1855 majątek ten należał do parafii św. Floriana w Krakowie (na Kleparzu). Bieńkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim (inne nazwy: Bieńkowice Baczyńskie, Bieńkowice przy Uściu Solnym), w latach 1848–1855 własność Stanisława Baczyńskiego. Bieńkowice Sędzimirowskie. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Bieńkowice Sędzimirowskie i przysiółka Sikorzyniec. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Stanisław Baczyński, Karolina Lewiecka, Petronela Podlewska i Józef Sędzimir. Biesna. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 należało do hr. Anny z Miłkowskich Łubieńskiej. Bieździadka. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z trzech wsi: Bieździadka, Lublica i Łazy. W latach 1848–1855 własność hr. Tomasza Romera. Bieździedza. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1855 własność Henryka Romera (w 1855 r. — wspólnie z Rozalią Romer).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

106

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Bieżanów. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Bieżanów i  przysiółka Kaim. W 1848 r. dominium wchodziło w skład masy spadkowej hr. Magdaleny Morskiej; w latach 1851–1855 było własnością Karola Homburga. Bilczyce. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Bilczyce i Surówki oraz przysiółka Kawki. W latach 1848–1855 prawa dominialne posiadała Teresa Łopacka, jednakże oprócz niej cząstki posiadali także: Zygmunt i Wiktoria Laskowscy (Bilczyce), Gustaw Bolesław Kozierowski i Katarzyna Kozierowska (Surówki). Biliczna. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 własność parafii rzymskokatolickiej w Tyliczu. Biskupice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Zawada, Biskupice, Charzewice, Faliszowice, Gwoździec, Niedźwiedza i Złota. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Karola Lanckorońskiego (w latach 1848 i 1855 także do jego brata Kazimierza). Drobne części posiadali także: Balbina i Stanisław Czechowscy oraz Dawid Klagsbrun (1851 r. — część wsi Gwoździec) i Agnieszka Dobrzańska (1855 r. — zapewne części wsi Charzewice i Faliszowice). Biskupice. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Biskupice Konopka, Świątniki Górne, Trąbki i Wrząsowice oraz przysiółka Darczyce. W 1848 r. właścicielem dominium był bar. Antoni Konopka. Po jego śmierci w 1850 r. majątek odziedziczyli synowie: Kazimierz (Biskupice Konopka, Trąbki i Darczyce) i Henryk (Świątniki Górne i Wrząsowice). W latach 1848–1851 jako właściciel cząstkowy (bez określenia wsi) wymieniany był także Jan Radkiewicz. Bistuszowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W 1827 r. właścicielką tego majątku była Tekla Nidecka, późniejsza Rychterowa (zm. 1846). W latach 1851– 1855 dominium należało do Józefa Rychtera, zapewne męża lub syna Tekli. Błażkowa. Jednowioskowe dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim. W latach 1848– 1851 uprawnienia dominialne posiadał bar. Wilhelm Knesevich. Oprócz niego części w tej wsi posiadali: bar. Klara Knesevich, Józef Bochniewicz, Kajetan Bochniewicz, Józef Joachim Janowski, Kajetan Kozłowski i Teresa Niedzielska. Błażowa. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Błażowa i wsi: Barycz, Białka, Futoma, Kąkolówka i Piątkowa. W 1848 r. właścicielem tego majątku był Wincenty Skrzyński, zaś w latach 1851–1855 jego syn Władysław. Błonie. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Błonie, Brzezowa i Łukanowice oraz przysiółka Isep. W latach 1848–1855 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Franciszka Jordana, choć w 1851 r. jako właścicieli wymieniono Adolfa, Teofila i Ludwikę Jordan — dzieci Franciszka. Ponadto w 1848 i 1851 r. jako współwłaściciela dominium wymieniano Ludwika Chrząstowskiego, zaś w 1855 r. — Mateusza Bukowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

107

Bobowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasteczka Bobowa oraz wsi Berdechów i Stróżna. W latach 1848–1855 dominium należało do hr. Anny z Miłkowskich Łubieńskiej. Cząstkę we wsi Stróżna posiadał także Franciszek Majchrowicz. Bobrek. Klucz majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z  wsi: Bobrek, Bobrowniki, Chełmek, Dąb, Gorzów, Gromiec, Kazimierówka, Kruki, Libiąż Wielki i Ostropole. W latach 1851–1855 majątek ten należał do hr. Kazimierza Potulickiego. Bobrowniki Wielkie. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Bobrowniki Małe, Bobrowniki Wielkie, Dobczyce i Jurków. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Franciszka Brzozowskiego. Bochnia. Dominium w  cyrkule bocheńskim, obejmujące część miasta Bochnia oraz wsie: Chodenice, Krzyżanowice Wielkie i  Podedworze. W  latach 1851–1855 majątek ten należał do miasta Bochnia. Samo miasto posiadało dość skomplikowaną strukturę własnościową, gdyż oprócz gminy miejskiej istniała część kameralna (saliny), część Funduszu Religijnego (zapewne dawne części klasztorne: bernardyński i dominikańska) oraz części stanowiące uposażenie szpitali św. Antoniego i  św. Mateusza oraz parafii św. Mikołaja. Boczów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Ignacego Dydyńskiego, zamordowanego w 1846 r. przez chłopów. Bodzanów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 było własnością Józefa Wojciechowskiego, zaś w latach 1851 i 1855 — Gottlieba Nowaka. Bodzów. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 należało do Franciszka Znamięckiego. Bogoniowice. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasta Ciężkowice oraz wsi: Bogoniowice, Kipszna, Ostrusza i Tursko. Przed rozbiorami majątek ten stanowił starostwo ciężkowickie, które w 1777 r. zostało sprzedane Piotrowi Stadnickiemu. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością rodzinną Ludwiki 1o Fihauser 2o Brześciańskiej oraz jej dzieci: Idziego Erazma Fihausera i Anny z Fihauserów Trzecieskiej. Boguchwała. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Boguchwała i Lutoryż. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Stanisława Straszewskiego, a w latach 1851–1855 — do jego synów: Henryka i Ryszarda. Bojanów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Bojanów, Korabina, Laski i Stany. Przed rozbiorami powyższe wsie wchodziły w skład kasztelanii sandomierskiej. Po 1772 r. pozostawały w zarządzie kameralnym, natomiast w 1835 r. kupił je Michał Koskowski za kwotę 58 051 złr. W latach 1848–1851 należało do spadkobierców Michała Koskowskiego i Piotra Łastowieckiego, zaś w latach 1851–1855 do córki P. Łasto-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

108

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

wieckiego i zarazem żony M. Koskowskiego — Emilii Koskowskiej (w 1851 r. także do jej córki — Wandy Komorowskiej). Bojańczyce. Jednowioskowe (zapewne zbiorowe) dominium w  cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właściciele części wsi wymieniani byli: spadkobiercy Józefa Skarbicz Nawrockiego, Bolesław Kałuski i Eithel Przyborowski. Boleń. Jednowioskowy klucz w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851– –1855 jego właścicielem był Franciszek Salezy Gawroński. Bolesław. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Błonie, Bolesław, Brzeźnica, Pawłów i Tonie. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej Ferdynanda i Kornelii Sroczyńskich, zaś w 1851 r. jako współwłaściciele wymieniani byli: Ewa ze Sroczyńskich Jordanowa, Marian Sroczyński, Bogumił Sroczyński, Feliks Wojciechowski, Michał i Anna Wojciechowscy, Franciszka z Wysogórskich Sroczyńska — zapewne spadkobiercy F. i K. Sroczyńskich. Bolęcin. Jednowioskowy klucz majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 jego właścicielem był Józef Krasuski. Bonarówka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1855 wchodziło w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Maksymiliana Wolskiego, choć w 1851 r. jako właściciel wymieniany był Ignacy Wolski (zapewne syn lub krewny Maksymiliana). Borek. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Borek, Buczków, Dąbrówka, Gawłów Nowy, Gawłów Stary, Majkowice, Ostrów Królewski i Słomka oraz przysiółków: Dębina i Turzec. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w skład starostwa krzeczowskiego, do którego w 1784 r. przyłączono Gawłów Nowy, Gawłów Stary, Majkowice i Słomkę oraz przysiółek Turzec (zamienione z prywatnymi właścicielami za niektóre dobra stołowe). W 1835 r. ww. wsie, jako drugą i trzecią sekcję dóbr krzeczowskich, za łączną kwotę 48 872 złr kupił Edward Homolacz. On też był właścicielem dominium w latach 1848–1855. Borek. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 należało ono do Jana Kantego Stojowskiego, zaś w latach 1851–1855 do jego syna — Felicjana Jordan Stojowskiego. Borek Fałęcki. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 wchodziło w  skład masy spadkowej Ignacego Mierzejewskiego, choć w  1851 r. jako właścicielka wymieniana była jego żona Karolina 1o Mierzejewska 2o Macewicz. Borek Mały. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Władysława Michałowskiego. Borek Szlachecki. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 była to wieś cząstkowa, której współwłaścicielami byli: Agnieszka Grabiańska, Jan i Artur Dzięgielowscy oraz Feliks Giżycki. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

109

Borowa. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Borowa i przysiółka Gizowa. W latach 1848–1851 własność Ludwika Wiktora, a w latach 1851–1855 — jego żony Józefy z Borowskich Wiktor. Borowa. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Borowa i przysiółka Katary. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej hr. Eustachego Romera, później było własnością jego żony hr. Anny z Reyów Romerowej. Bosutów. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Branice. Kompleks majątkowy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Branice i Stryjów oraz przysiółków Chałupki i Holendy. W latach 1851–1855 własność hr. Michała Badeniego. Bratkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 własność Jana Nepomucena Christiani Grabieńskiego. Bratkówka. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi Bratkówka i  Odrzykoń. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Cecylii Jabłonowskiej, zaś w latach 1851–1855 — Zofii z Jałonowskich Starowiejskiej, córki Cecylii. Breń Konopka. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Breń Konopka, Dąbrówki Breńskie, Podborze i Smęgorzów. W latach 1848–1855 właścicielem dominium był bar. Feliks Konopka. Ponadto w 1851 r. drobne części posiadali: Kunegunda z Konopków Kotarska (Dąbrówki Breńskie) oraz spadkobiercy Karola Koratskiego, tj. żona Kunegunda Kotarska i jej dzieci: Maria i Stanisław (Podborze). Breń Osuchowski. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Breń Osuchowski i Kawęczyn oraz części wsi Trzciana. W latach 1848–1855 współwłasność Bonifacego Osuchowskiego i Jana Kantego Twardzikowskiego. Brnik. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej bar. Jana Konopki; w latach 1851–1855 było własnością jego matki — bar. Magdaleny ze Skrzyńskich Konopkowej. Broniszów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 wchodziło w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Jana Gruszczyńskiego, zaś w latach 1851–1855 było własnością Adolfa i Barbary Gruszczyńskich. Bronowice Małe. Klucz na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Bronowice Małe i wsi Rząska Duchowna. W latach 1789–1855 majątek ten był własnością parafii NMP w Krakowie. Bruśnik. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Bruśnik, Jamna i Siekierczyna oraz części wsi Bukowiec Dolny i Bukowiec Górny. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Konstantego Fihausera.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

110

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Brzana Dolna. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Brzana Dolna i Brzana Górna. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tym dominium byli: Elżbieta Krosińska, Aleksander Lgocki, Konstanty Pieniążek i Tekla Zarzycka. Brzesko. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z miasteczka Brzesko oraz wsi Brzezowiec i Słotwina. W latach 1848–1855 własność hr. Wita Żeleńskiego. Brzeszcze. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Brzeszcze, Przecieszyn, Skidzin i Wilczkowice. W latach 1848–1855 własność arcyks. Albrechta Habsburga. Brzezie. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi Brzezie i wsi Dąbrowa. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Marcjana Władysława Żeleńskiego, zaś w latach 1851–1855 było własnością jego żony Kamili Żeleńskiej. Brzezie Szlacheckie. Jednowioskowy majątek w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność Franciszka Chwalibogowskiego. Brzezinka. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim, w latach 1848–1851 należące do hr. Teresy Bobrowskiej, zaś w 1855 r. do hr. Stanisława Dunin-Wąsowicza. Brzezinka. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851– –1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Brzeziny Dolne. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim, złożone z dwóch wsi: Brzeziny Dolne i Brzeziny Średnie. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Leopoldyny Morskiej, w 1851 r. jako właściciele cząstkowi wymieniani byli: spadkobiercy Stanisława Morskiego i Wiktoria Stojowska, zaś w 1855 r. — Feliks Morski i spadkobiercy Stojowskiego (nie podano imienia). Brzeziny Górne. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  1851 r. własność spadkobierców Henryka Trompettera, tj. żony Tekli Trompetterowej oraz dzieci: Józefy, Romana i Henryki z Trompetterów 1o Grynfeldowej 2o Boguszowej. W 1855 r. jako współwłaściciele wsi wymieniani byli: Feliks Morski i spadkobiercy Stojowskiego (nie podano imienia). Brzezna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Brzezna i Wysokie oraz przysiółków Tyrawszczyzna i Wola Brzeziańska. W latach 1848–1855 własność hr. Edwarda Stadnickiego. Brzezowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Zygmunt Komar i Jakub Turnau. Brzezowa. Jednowioskowe dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 właścicielami tej wsi byli: Józef Żuk Skarszewski, a następnie Onufry Żuk Skarszewski. Brzezowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 wchodziło w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Stanisława Pilińskiego; w  latach

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

111

1851–1855 było własnością jego spadkobierców: żony Ludwiki oraz dzieci: Emilii, Konstantego i Tadeusza. Brzeźnica. Dominium zbiorowe w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Adama Gorczyńskiego, spadkobierców Józefa Gorczyńskiego, Katarzynę Gorczyńską, Wojciecha Brandysa i Jana Pawlika. Brzostek. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Brzostek, wsi Chrząstówka, Nawsie Brzosteckie, Opacionka i  Wola Brzostecka oraz części wsi Bierówka i Warzyce. Przed rozbiorami majątek ten stanowił własność klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu, zaś w latach 1848–1855 był własnością Funduszu Religijnego. Brzyczyna Dolna. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 jako właściciele cząstkowi tej wsi wymieniani byli: Tekla Błeszyńska, Stanisław Borzykowski i Antonina Raczyńska. Brzyska. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej Karola Kotarskiego, w latach 1851–1855 było we władaniu jego spadkobierców, tj. dzieci: Marii i Stanisława Kotarskich. Brzyście. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1851–1855 własność Władysławy z Twardowskich de Lavaux. Buczyna. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Buczyna, Nieszkowice Małe i części wsi Dąbrowica. W latach 1851–1855 własność Leona Mikockiego. Budy. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi Budy i  Zabajka. W  latach 1848–1851 majątek ten należał do Jana Holzera, zaś w 1855 r. — do Karola Holzera. Bugaj. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 wieś ta wchodziła w skład masy spadkowej Pawła Odrowąża Milżeckiego. Później sprawa własności tych dóbr nie była jasna: w 1851 r. jako właścicielkę wymieniano Teklę Albertowską, w 1854 r. — spadkobierców Walentego Albertowskiego, a w 1855 r. — Antoniego Rylskiego. Bukowiec Górny. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  części wsi: Bukowiec Górny i Falkowa. W latach 1851–1855 własność Pauliny Więckowskiej i Pauliny Mąkulskiej. Bukowniki. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Bukowniki, Dąbie, Krzesławice i Zegartowice. W latach 1848–1851 było ono własnością Józefata Kałuskiego, a później zapewne uległo podziałowi. W latach 1851–1855 J. Kałuski był właścicielem wsi Krzesławice i Zegartowice, zaś Bukowniki i Dąbie w 1855 r. były własnością Eithela Przyborowskiego. Bulowice. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim, złożone ze wsi Bulowice oraz przysiółka Chybiny. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstek w tym majątku wymie-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

112

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

niano: bar. Karola Larischa (uprawnienia dominialne), Andrzeja i Janinę Młynarskich, Kazimierza i Helenę Dołkowskich oraz Kazimierza Więtkiewicza. Burzyn. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w  skład masy spadkowej Aleksandra Różyckiego. W  1851 r. jako współwłaścicieli wymieniono Aleksandra i Helenę Różyckich, zaś w 1855 r. — spadkobierców Chrząstowskiego. Bystra. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 własność Teofila Załęskiego. Bystra. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 właścicielem był Stefan Wilkoszewski. Bystrzyca Górna. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Bystrzyca Dolna i Bystrzyca Górna. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi byli: Ignacy Korzeniowski, Ignacy Okólski i spadkobiercy Stanisława Spithala. Byszyce. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1851–1855 własność Joachima Borzęckiego. Bzianka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1855 własność Karola Miskeya. Cerekiew. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Bessów i Cerekiew oraz przysiółka Czasławice. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Arnolda Eichthala (w 1851 r. jako właściciel wymieniany był Bernard Woll). Chełmiec. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  części wsi Chełmiec i  Rdziostów. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Jana Wittiga. Chlebna. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi Chlebna i  Pietrówka. W 1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Rafała Jordan Stojowskiego; w latach 1851–1855 należał do jego syna Adama Jordan Stojowskiego i synowej Felicji Teofili z Łętowskich Stojowskiej. Chmielów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Alfredówka, Chmielów, Cygany i Jadachy. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w skład kasztelanii sandomierskiej. W 1835 r. rząd austriacki sprzedał je, jako trzecią sekcję klucza Mokrzyszów, spółce Karol Perot i Jan Jędrzejewicz. Przed 1844 r. dobra te nabył hr. Anton Schaffgotsche, który pozostawał ich właścicielem także w latach 1848–1855. Chocznia. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi byli: Piotr Dunin (dawne sołtystwo) oraz Albina z Bobrowskich Duninowa i Natalia Sławińska (współwłasność).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

113

Chodorowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W 1848 r. należało ono do Sebastiana Taszyckiego; w latach 1851–1855 — do jego spadkobierczyni: Marii z Taszyckich Majewskiej. Chojnik. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Chojnik i Golonka. W latach 1848–1851 dominium to należało do Stanisława Piotrowskiego; później wchodziło w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej, z tym że w 1855 r. jako właścicielka wsi Golonka wymieniana była hr. Karolina Rey. Chomranice. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Stanisław Stański, Antoni Stański, Maria i Bolesław Paszycowie, spadkobiercy bar. Makarego Gostkowskiego i Julia Zdanowska. Chorągwica. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 stanowiło ono część masy spadkowej pozostawionej przez Antoniego Brudzińskiego, w latach 1851–1855 było własnością Antoniego Gralewskiego. Chorkówka. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Chorkówka i Leśniówka. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Napoleona Bobrowskiego. Chorowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 jego właścicielką była Antonina Raczyńska. Chorzelów. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Chorzelów, Chrząstów, Wólka i Złotniki, części wsi: Brzyście, Gawłuszowice, Kliszów i Toporów, przysiółków: Borek, Chrząstówek i Kruszyniec oraz części przysiółka Babicha. Przed 1813 r. dobra te należały do starościny Podkańskiej. W 1813 r. majątek ten odkupił hr. Michał Tarnowski. Po jego śmierci dobra te stanowiły masę spadkową, którą zarządzała żona Michała — Elżbieta z Wysockich. Później Chorzelów przeszedł we władanie syna Michała — hr. Jana Józefa Tarnowskiego. Chronów. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Chronów oraz przysiółków Borowna i Łopuszna. W latach 1848–1855 jako właściciele cząstkowi wymieniani byli: spadkobiercy Józefata Jastrzębskiego (Marianna Jastrzębska, Wincenty Jastrzębski, Karol Jastrzębski, Józef Jastrzębski, a także Aniela z Jastrzębskich Łucka oraz Leon i Julian Łuccy), Alojzy Breyer (administrator), Tekla Wesołowska, Edward Homolacz, Marcin Zdziarski i Józefa Oraczewska. Chrzanów. Kompleks dóbr w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z miasta Chrzanowa oraz wsi: Balin, Kąty i Libiąż Mały. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Jana Mieroszewskiego i jego dzieci: Wiktorii, Sobiesława i Stanisława. Chrząstówka. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi Chrząstówka i  Niepla. Przed rozbiorami wsie te należały do klasztoru oo. Benedyktynów w  Tyńcu, ale w 1816 r. zostały przejęte w zarząd państwowy i wcielone do Funduszu Religijnego. Chwałowice. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Chwałowice i Witkowice oraz przysiółków: Grudza, Łążek Chwałowski i Ostrówek. W latach 1848–1851 Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

114

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

majątek ten wchodził w skład masy spadkowej Wiktorii Wierzbickiej oraz jej syna Ludwika Wierzbickiego. W  latach 1851–1855 był własnością spadkobierców Ludwika Wierzbickiego: Zofii z Nowackich Wierzbickej (zapewne żony), Zofii z Wierzbickich Horodyńskiej, Antoniny Wierzbickiej, Izabelli z Wierzbickich Jabłoszewskiej i Barbary Wierzbickiej (zapewne sióstr lub córek). Cichawa. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: spadkobiercy Julii Wodzińskiej, Michał Lewicki, Henryk Fihauser, Anastazy Kucharski i Aleksander Lgocki. Cieklin. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Cieklin, Dobrynia, Duląbka, Dzielec, Pagórek, Radość i Wola Cieklińska. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Józefa Nowotnego, choć w 1848 r. jako właściciela części wskazywano także spadkobierców Józefa Paulego. Cieniawa. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  wsi: Cieniawa, Królowa Polska, Kunów, Mszalnica i Mystków, przysiółka Jamnica oraz części wsi Falkowa i Kamionka Wielka. Przed rozbiorami majątek ten wchodził w skład starostwa sądeckiego, a w 1785 r. został przejęty pod zarząd kameralny. W 1829 r. Cieniawę z przyległościami za 20 045 złr kupił bar. Ignacy Brunicki, który był także właścicielem tych dóbr w latach 1848–1855. Cieszyna. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Cieszyna i Szufnarowa oraz części wsi: Stępina i Wiśniowa. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Anastazego Kozłowskiego. Cmolas. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi wsi byli: Katarzyna Hordyńska, Dobiesław Hordyński, Maria Bzowska i Sylwester Wyszkowski. Czarny Dunajec. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  wsi: Chochołów, Ciche, Czarny Dunajec, Dzianisz, Podczerwone, Witów i  Wróblówka. W  latach 1848– –1852 majątek ten należał do księdza Józefa Wilczka, a w 1855 r. — do spadkobierców bar. Hieronima Borowskiego. Czarny Potok. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 właśność Józefa de Rekle Reklewskiego herbu Gozdawa. Czatkowice. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Czchów. Dominium złożone jedynie z  miasteczka Czchowa w  cyrkule bocheńskim. Przed rozbiorami Czchów był siedzibą starostwa, zaś samo miasto rządziło się prawem magdeburskim. W 1781 r. rząd austriacki sprzedał te dobra w ręce prywatne. W latach 1848–1855 wymieniano dwie części miasta: należącą do gminy miejskiej oraz szlachecką, której właścicielami byli: w 1848 r. — Adam Niemyski, w 1855 r. — Justyna Benoe, jego wnuczka.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

115

Czechówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 własność Stefana Biberstein Starowiejskiego, w  1855 r. — Jana Biberstein Starowiejskiego. Czermna. Dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 wśród właścicieli cząstkowych tej wsi wymieniano: Stanisława Zajkowskiego, Agatę Zajkowską (części: Dominówka, Nadole, Nadstawie i Saryż), Agnacego Dzięgielowskiego (część Wola), Wincentego Kłosińskiego (część Mazurówka), Józefę Ramułt (część Srokowiec) oraz Julię Miazgę (trzy części bez nazwy). Czernichów. Klucz dóbr w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z miasteczka Czernichów oraz wsi: Czułów, Czułówek, Kłokoczyn, Przeginia Narodowa i Rybna. Przed rozbiorami majątek ten stanowił własność królewską (dobra stołowe), w dobie Rzeczypospolitej Krakowskiej — własność narodową, zaś po 1846 r. zostały włączony do dóbr kameralnych. Czorsztyn. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  wsi Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i Sromowce Wyżne. Dawniej była to królewszczyzna, stolica starostwa. Po śmierci ostatniego starosty czorsztyńskiego, w 1811 r. zamek i wieś przeszły we władanie rządu austriackiego. W  1819 r. majątek kupił Jan Maksymilian Drohojowski. Po jego śmierci dobra te odziedziczyli: żona Wiktoria Drohojowska i dzieci: bar. Julia Borowska, Marceli Drohojowski i Tytus Drohojowski. Czudec. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Czudec i wsi: Nowa Wieś, Piekarówka, Przedmieście Czudeckie, Wyżne i  Zaborów. W  latach 1848–1855 własność Karola Nitschego. Czulice. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W 1851 r. majątek ten należał do Ludwiki Florentyny Szumanczowskiej, zaś w 1855 r. do nieznanego z imienia Szumanczowskiego. Czyżów. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Czyżów oraz części wsi Brzezie. W latach 1848–1851 własność Jana Radkiewicza, w latach 1851–1855 — Antoniego i Marii Hołdzińskich. Dalestowice. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Dalestowice, Laskówka Dalestowska, Odmęt, Skrzynka i Wójcina. W latach 1848–1855 dominium to podzielone było między dwóch właścicieli: spadkobierców Ignacego Łapińskiego oraz dr. Morawskiego (w  latach 1848–1851) i  Ignacego Strzałkowskiego (w  latach 1851– –1855). Dąbrowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Chruślice, Dąbrowa i Klimkówka, przysiółka Łążek oraz części wsi: Gołąbkowice, Grabowa, Naściszowa, Roszkowice i Ubiad. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Wincentego Ligęzy, choć w 1855 r. jako właściciela przysiółka Łążek wymieniano Józefa Myczkowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

116

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Dąbrowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Wiktor z Białej Wojciechowski. Dąbrowa. Dominium w  cyrkule tarnowskim, obejmujące miasteczko Dąbrowa oraz wsie: Bagienice, Kozubów, Nieczajna, Podkościele, Ruda i Żdżary. W latach 1848–1855 stanowiło ono masę spadkową Dyzmy Jordan Stojowskiego. W miarę osiągania wieku dorosłego, poszczególne części składowe obejmowały jego dzieci: Eugeniusz i Stanisław. Dąbrowica. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 było ono własnością Karoliny z Krasickich Skorupkowej. Dąbrowica. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Dąbrowica, Podegrodzie i Wieniec oraz przysiółka Chrostowa. W 1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Kunegundę Szujską, zaś w latach 1851–1855 był własnością Romana Włodka, który przejął go jako posag żony (córki Kunegundy Szujskiej). Dąbrówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 wieś ta była wspólną własnością Angeliki, Karoliny, Marii i Salomei Rylskich. Dąbrówka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Dąbrówka, przysiółka Bielowice, przedmieścia Zakamienica oraz części Nowego Sącza i wsi Załubińcze. Przed rozbiorami majątek ten stanowił własność klasztoru oo. Norbertanów w Nowym Sączu. W 1784 r. został włączony do Funduszu Religijnego, a w 1830 r. sprzedany rodzinie Wójcikowskich. W latach 1848–1855 należał on do Dionizego Wójcikowskiego. Dąbrówka. Dominium zbiorowe w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Borki, Dąbrówka, Golce, Kurzyna Mała, Kurzyna Wielka i  Rauchersdorf oraz przysiółka Kijanka. W latach 1848–1855 majątek ten był współwłasnością Jana Kantego Żuk Skarszewskiego oraz Walentego Tomaszewskiego (w 1848 r.) i Chaima Sandbanka (w latach 1851–1855). Dąbrówka Infułacka. Dominium (także pod nazwą Dąbrówka Ankwicz) w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Dąbrówka Infułacka i Rzędzin. W latach 1848–1855 własność ks. Władysława Sanguszki. Dąbrówka Morska. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848– –1851 było ono własnością hr. Adelajdy 1o Żeleńskiej 2o Skarżyńskiej, w 1855 r. hr. Wita Żeleńskiego. Jednocześnie część tej wsi była własnością Karola Trzeciaka. Dąbrówka Wisłocka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 było własnością Ignacego Wisłockiego, zaś w latach 1851–1855 należało do jego syna Apolinarego i synowej Henryki z bar. Puteani Wisłockich. Demblin. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Demblin i Wola Rogowska oraz przysiółka Nowopole. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej hr. Łucji Przerębskiej, choć w 1851 r. jako właściciel występował hr. Józef Załuski, zięć Przerębskiej. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

117

Desznica. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Desznica i Jaworze. W latach 1848–1855 własność ks. Władysława Sanguszki. Dębica. Dominium w cyrkule tarnowskim, obejmujące miasteczko Dębicę, wsie: Bobrowa, Braciejowa, Brzeźnica, Dulcza Wielka, Góra Motyczna, Grabiny, Kawęczyn, Leszcze, Nagawczyna, Paszczyna, Pustynia, Sepnica, Stasiówka, Stobierna, Straszęcin, Wola Bobrowska, Wola Brzeźnicka, Wola Wielka, Wólka Dulecka i Zawada, część wsi Słotowa oraz przysiółki: Kędzierz, Kochanówka i Kozłów. W latach 1848–1851 majątek ten należał do hr. Atanazego Raczyńskiego, zaś w latach 1851–1855 do jego żony — hr. Anny z Radziwiłłów Raczyńskiej. Dębniki. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Maria Müller, Franciszek Müller, Feliks Żelechowski, Paulina Czaplicka, Jakub Sikorski, Krystyn Sikorski, Szczepan Kowalski oraz Józef i Bronisława Droździkowscy. Dębno. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Biadoliny Szlacheckie, Dębno, Jastew i Perła oraz przysiółków: Dwojanów i Siedliska. W latach 1848–1855 własność Alberta Józefa i Teresy Jastrzębskich. Dęborzyn. Dominium w cyrkule jasielskim złożone z wsi Dęborzyn oraz części wsi: Zagórze, Kamienica Dolna i Przeczyca. W latach 1848–1851 własność Apolinarego Wisłockiego, zaś w latach 1851–1855 — małżonków Apolinarego i Henryki z bar. Puteani Wisłockich. Dębowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1851 jako właścicielka wymieniana była Maria Jordan, zaś w latach 1851–1855 Apolinia i Roman Jordanowie. Dębowiec. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  miasteczka Dębowiec oraz wsi Łazy, Majscowa, Wola Dębowiecka, Załęże i  Zarzecze. Przed rozbiorami Dębowiec był królewszczyzną. W 1794 r. starostwo to zostało zajęte przez rząd austriacki, a w 1795 r. sprzedane. W latach 1848–1855 majątek ten był we władaniu hr. Prospera Zborowskiego. Dębów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z części wsi Dębów. W 1851 r. majątek ten był własnością Tekli Brodczak, a w 1855 r. — Piotra Kochanowskiego. Dobczyce. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z miasteczka Dobczyce, wsi Kornatka i Skrzynka oraz części wsi (folwarku) Brzezowa. Przed rozbiorami było to starostwo, w skład którego wchodziły: posiadające prawo magdeburskie miasto Dobczyce i wsie: Wiśniowa, Jerzmanowa, Poznachowice, Górne, Kobielnik, Węglówka, Węgierka, Rzeka, Kornatka, Burletka, Brzezowa, Targoszyn, Winiary, Rudniki i Skrzynka. W latach 1817–1818 rząd austriacki sprzedał ten majątek w czterech częściach: Poznachowice Górne kupił Jan Kałuski; Winiary i Rudniki — baron Lipowski; Wiśniową, Jerzmanową, Kobielnik i Węglówkę — Antoni Krzyszałowicz (w 1820 r. kontrakt

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

118

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

rozwiązano, a wymienione wsie włączono do zarządu dóbr kameralnych w Niepołomicach); Dobczyce, Skrzynkę, Kornatkę, Burletkę, Targoszyn i  folwark w  Brzezowej — nabyli Jan Nepomucen i Franciszka Turnauowie. W latach 1848–1855 majątek ten stanowił własność Jana Turnaua (syn Jana Nepomucena), z tym że samo miasteczko Dobczyce nie podlegało jego jurysdykcji dworskiej, tworząc oddzielne dominium. Dobieszyn. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Dobieszyn i Turaszówka. W latach 1848–1851 należało do Jana Kantego Stojowskiego. W latach 1851–1855 majątek ten przejął jego syn Michał Jordan Stojowski, zaś sam Jan Kanty zatrzymał część Turaszówki. Dobra. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Chyszówki, Czyżówka, Dobra, Gruszowiec, Jurków, Półrzeczki, Wilczyce, Włostówka i Zadziele. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Ludwika Małachowskiego. Dobranowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Antoniny 1o Niemetz 2o Czaderskiej, w latach 1851–1855 — do Tytusa Fiericha. Dobrków. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Dobrków, Gołęczyna i Pilźnionek oraz części wsi Jaworze i Złotoryja. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Bobrownickiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego spadkobierców: żony Marii oraz dzieci: Karola i Ludwiki Bobrownickich. Dobrociesz. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi tej wsi byli: Jan i Salomea Cząsteccy, Karol Siemek, bar. Józef Lewartowski, Maria Paszyc, Konstancja Szklarska, a  także spadkobiercy Wincentego Dunikowskiego i  Julii z  Dunikowskich Marszałkowicz: Mieczysław i  Bolesława Marszałkowicz oraz Leokadia z Dinikowskich Gostkowska. Dobrzechów. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Dobrzechów, Oparówka i Wysoka oraz przysiółków: Michałówka, Stodolina, Szlachecka i Wereszczyńska. W latach 1848–1855 własność Teofili Koźmian. Dojazdów. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851– –1855 własność hr. Leona Rzewuskiego. Dołęga. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Juliana Pikuzińskiego, w latach 1851–1855 był własnością Aleksandra Günthera, żonatego z Marią z Pikuzińskich, córką Juliana. Drabinianka. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Drabinianka i Staroniwa. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Klemensa Skrzyńskiego. Droginia. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Droginia, Lipnik i  Zasań. W latach 1848–1855 należało do spadkobierców zamordowanego w czasie rabacji Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

119

Dominika Dąbskiego, którymi byli: Katarzyna Dąbska, Władysław Dąbski i Marianna z Dąbskich Bzowska. Drużków Pusty. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 własność Hiacynta Dobrzańskiego. Dukla. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasta Dukla, wsi: Dubie, Chyrowa, Głojsce, Iwla, Lipowica, Mszana, Nadole, Teodorówka, Trzciana i części wsi Zboiska. W latach 1848–1855 własność hr. Cezarego Męcińskiego. Dwory. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Dwory, części wsi Monowice oraz przysiółków: Lubańszczyzna i Stawy. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością hr. Teresy Bobrowskiej, a w 1855 r. należał do Zakładu Funduszowego Hallera i Rolmana. Dylągówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim, powstałe z podziału dominium Hyżne. W latach 1851–1855 właścicielem tego majątku był Edward Jędrzejowicz. Dzierżaniny. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1851 r. majątek ten należał do Felicjany z Rodeckich Bukowskiej, zaś w 1855 r. — do Macieja Bukowskiego. Dzikowiec. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Dzikowiec, Lipnica, Rusinów, Wola Rusinowska, Kopcie i Płazówka oraz przysiółka Wildenthal. Przed rozbiorami majątek ten wchodził w skład kasztelanii sandomierskiej, po 1772 r. został włączony do zarządu dóbr kameralnych w Raniżowie, zaś w latach 30. XIX w. — sprzedany w ręce prywatne. W latach 1848–1855 dominium to należało do Józefa Błotnickiego, choć niewielkie części posiadali także: Stefan Dolański, Jakub Kwieciński i Franciszek Gruszczyński. Dzików. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasta Tarnobrzeg, wsi: Dęba, Dzików, Furmany, Grabiny, Miechocin, Przyszów, Sielec, Tarnowska Góra, Trześń, Wielowieś, Zakrzów i Żupawa, części wsi: Grębów i Sobów oraz przysiółków: Jeziorko i Rozalin. W latach 1848–1850 własność hr. Jana Bogdana Tarnowskiego, w latach 1851–1855 część pozostawionej przez niego masy spadkowej. Dzwonowa. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych w  tej wsi wymieniano: Antoniego Kopaczyńskiego, Henryka Nowakowskiego, Adama Boreckiego i Leona Boznańskiego. Facimiech. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim, w  latach 1848–1855 własność Edwarda Günthera. Faliszówka. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Faliszówka, Poraj i Sadki. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Walentego Wiktora, później najprawdopodobniej uległ podziałowi. W latach 1851–1855 właścicielami poszczególnych wsi byli: Józefa z Dwernickich Wiktor (Faliszówka), Leokadia z Pełków Tetmajer (Poraj) i Norbert Lewandowski (Sadki). Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

120

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Falkowa. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 jako właścicieli cząstkowych tej wsi wymieniano: Konstantego Mąkulskiego, Paulinę Więckowską, Annę Zarzycką i Teklę Zarzycką. Filipowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 własność hr. Anny Małachowskiej, w latach 1851–1855 — jej córki hr. Gabrieli Tarnowskiej. Frydrychowice. Dominium zbiorowe w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Michał Adwentowski (część Lelowszczyzny, Hebdowizna), Kwiryn Węglarski (część Lelowszczyzny), Krystyna Żeleńska, Jan Andrzejowski (Łęg), Józef Bogdański (Pyrkowizna), Jan Dunin (Wolszczyzna), Józef Jezierski (część Jezierski), Wawrzyniec i Sylwester Lekczyńscy (Zalichowszczyzna i Bleszczyzna — w dzierżawie Józefa Wierzaszkiewicza), Antoni Michalski (Podhodorszczyzna), Józef Modelski (Aleksandrowszczyzna Siedleczyz), Emilia Schwarz (część Schwarz), Maria ze Sławna Sławińska (część Sławiński) i Adam Śmiłowski (Sternalszczyzna). Frysztak. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Frysztak, wsi: Pułanki i Twierdza oraz przysiółka Glinik Dolny. W latach 1848–1855 własność Konstantego Kiernickiego. Fryzówka. Dominium w cyrkule rzeszowskim, obejmujące część wsi Fryzówka (miejscowość niezidentyfikowana, być może folwark lub kolonia niemiecka). W 1851 r. majątek ten należał do Marii Rosenberg. Gać. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W 1848 r. majątek ten należał do ks. Henryka Lubomirskiego, zaś w latach 1851–1855 — do jego syna ks. Jerzego Henryka Lubomirskiego. Gaj. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową Mikołaja Macewicza, po którym w latach 1851–1855 dziedziczyła żona Karolina 1o Mierzejewska 2o Macewicz oraz córka Marianna Bronisława Macewicz (w 1851 r., zapewne małoletnia). Garlica Murowana. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność Zofii z Brudzyńskich Baderowej. Gawłuszowice. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim, obejmujące część wsi Gawłuszowice, Brzyście i Kliszów oraz część przysiółka Babicha. W 1851 r. majątek ten stanowił współwłasność Stanisława Waguzy, Krystyny Wesołowskiej i Walentego Trylskiego. Gawrzyłowa Dolna. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim, złożone z  dwóch wsi: Gawrzyłowa Dolna i Gawrzyłowa Górna. Jako właścicieli cząstkowych tego majątku w latach 1848–1855 wymieniano: Anastazję Chrzanowską (Gawrzyłowa Górna), Teodozję Kozłowską (część Gawrzyłowy Dolnej o nazwie część Wiernkowa i Lisicka), Annę Schmatzer (część Gawrzyłowy Dolnej), Leopoldynę Morską (część Gawrzyłowy

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

121

Dolnej), Józefę Slagórską (część Gawrzyłowy Dolnej) i Kunegundę Wyszyńską (część Gawrzyłowy Dolnej). Gdów. Miasteczko w  cyrkule bocheńskim, w  którym istniały trzy dominia: Gdów I (części Gdowa, Falkowic, Kędzierzynki, Krzyworzeki i Stadnik oraz przysiółek Grzybowa) — należące w latach 1848–1855 do hr. Wiktora Lanckorońskiego; Gdów II (części Gdowa, Kędzierzynki i Krzyworzeki), należące w latach 1848–1855 do dzieci Antoniego Fihausera: Józefy Mroczkowskiej, Domiceli Kownackiej, Konstancji Bielowskiej i  Henryka Fihausera; Gdów III (części Gdowa i  Kędzierzynki) — należące w  latach 1848–1855 do Mateusza Mroczkowskiego. Gębiczyna. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1851–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Salomeę Dzierżyńską i  Karolinę 1o Stadnicką 2o Koch. Giebułtów. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, w latach 1851–1855 własność klasztoru ss. Wizytek w Krakowie. Gierałtowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. Sprawa własności tego majątku nie jest zbyt jasna. W  latach 1848–1851 wieś należała do hr. Stanisława Dunin-Wąsowicza, w 1855 r. — do jego żony hr. Anny Dunin-Wąsowiczowej, zaś w 1851 r. — do hr. Maurycego Potockiego, syna hr. Anny Dunin-Wąsowiczowej z pierwszego małżeństwa. Gierałtowiczki. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848– –1855 majątek ten należał do Teodora Dunina (z wyjątkiem 1851 r., kiedy jako właściciel wymieniany był jego brat Tytus). Gierczyce. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Gierczyce, Łąkta Dolna i Żegocina oraz części wsi Dąbrowica. W końcu XVIII w. Gierczyce należały do klucza wiśnickiego Stanisława ks. Lubomirskiego. W 1819 r., po dokonaniu działu majątkowego, dobra te stały się własnością hr. Konstancji z Lubomirskich Rzewuskiej. W latach 1848–1851 dominium Gierczyce wchodziło w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej, zaś w latach 1851–1855 było własnością hr. Henryka i Jana Ilińskich. Glichów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. własność Karoliny Piechockiej, w latach 1851–1855 wieś wchodziła w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej. Glinik Charzewski. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848– –1855 jego właścicielem był Wacław Charzewski. W  1851 r. jako właściciel figuruje Ignacy Skrzyński, z  adnotacją „uprzednio Wacław Charzewski”, co może sugerować sprzedaż. Glinik Górny. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. wieś należała do Marii Lgockiej, a później odziedziczyły ją jej dzieci: syn Jan Serafin oraz córka Matylda i jej mąż Jakub Wojnarowski.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

122

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Glinik Mariampolski. Dominium w cyrkule jasielskim, obejmujące wieś Glinik Mariampolski i część wsi Stróżówka. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Teofil Łętowski. Glinik Średni. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Józefa Lgockiego, w 1855 r. do jego dzieci: Jana Serafina oraz córki Matyldy z mężem Jakubem Wojnarowskim (w 1855 r. wieś przeszła w ręce Heleny Macewicz). Głęboka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. własność Augustyna i Wandy Dembińskich, w latach 1851–1855 — majątek stanowił masę spadkową pozostawioną przez Augustyna Dembińskiego (przy współwłasności Wandy Dembińskiej). Głęboka. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W 1851 r. własność Ignacego i Marii Lipczyńskich, w 1855 r. — hr. Leona Rzewuskiego. Głębokie. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Ignacego Janowskiego. Głębowice. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Tytus Dunin (Głębowice Dolne) oraz Maria i Henryk Langerowie (Głębowice Górne). Głobikowa. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 jako właściciele cząstkowi wymieniani byli: Ludwika z Puchalskich Ulrich, spadkobiercy Józefa Łobarzewskiego (Teodor Łobarzewski, Jarosław Łobarzewski, Balbina z  Łobarzewskich Przystupska, Anna z Łobarzewskich Oczkowska), Kordula z Wąsowiczów Czajkowska, Klemens i  Karolina Rutowscy, Henryk Słotwiński, Sylweria ze Słotwińskich Widmanowa, Ludwik Słotwiński i Stanisław Słotwiński. Głobikówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 własność Jana Czajkowskiego. Głogów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Głogów oraz wsi: Rogoźnica, Styków, Wola Cicha i  Wólka Głogowska. W  latach 1848–1855 własność hr. Filipa Swerts von Spork. Głowaczowa. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi Głowaczowa i  Golemki. W latach 1848–1855 majątek należał do hr. Karoliny Rey i jej syna Stanisława. W Głowaczej istniały także drobne cząstki, należące do Żydówki Feige Geschiwnd oraz spadkobierców Domiceli Wolskiej. Gnojnik. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  1845 r. Gnojnik kupił Edward Homolacz, który był właścicielem tego majątku także w latach 1848–1855. W  latach 40. XIX w. Gnojnik znajdował się w  stanie opłakanym. Homolacz „usilną pracą i forsownym nakładem doprowadził wieś do bardzo wysokiego stopnia kultury. Mnogie budynki mieszk. i gospod. w części murowane, pod dachówką, łupkiem lub gąDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

123

tem. Bardzo staranna uprawa roli, łąki irygowane, machiny i urządzenia gospod. ulepszone, hodowla bydła rasy «Kuhland» i  owiec «Elekto-Negretti», płodozmian 12-polowy z  3-ma nawozami, 2 młyny wodne, stępa do tłuczenia kości nawoz., cegielnia i gorzelnia, produkują rocznie w przecięciu: zboża tw. 3000 korcy, rzepaku 100 korcy, koniczu 80 k.; na sprzedaż bydła opas.i jał. 50 szt., owiec 100 szt., trzody chlew. 50 szt., wełny 20 centnarów, mleka 25200 garn., spirytusu 20000 garn” (Sł. geogr., t. 2, s. 640). Godowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 własność Fundacji Dydyńskich, choć w latach 1851 i 1855 jako właściciel części wsi figuruje Ignacy Skrzyński. Gogołów. Wieś w cyrkule jasielskim, w którym istniały dwa dominia: Gogołów I (część Gogołowa i  Huty Gogołowskiej) należące w  latach 1848–1851 do Karoliny Denker, a  w  latach 1851–1855 do jej syna Ludwika Denkera; Gogołów II (część Gogołowa i Huty Gogołowskiej) w latach 1848–1851 wchodzące w skład masy spadkowej pozostawionej przez Franciszka Pierzchałę, a w latach 1851–1855 należące do jego żony Leopoldyny Pierzchały. Goleszów. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był właśnością hr. Henryki Wiesiołowskiej. Gołuchowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 własność Anastazji Dyktarskiej. Gorajowice. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Brzyszczki, Glinik Niemiecki, Gorajowice, Hankówka i Kaczorowy. W latach 1848–1855 własność Franciszka Trzecieskiego. Gorlice. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Gorlice, wsi Rychwałd oraz części wsi Ropica Polska i Stróżówka. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Feliksa Miłkowskiego. Gorzejowa. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Annę Pohorecką, Franciszkę Flaczkiewicz i Gabrielę Ciesielską (Gorzejowa Dolna), spadkobierców Ignacego Ostoi Zabierzewskiego, tj. synów: Feliksa, Ignacego i Stanisława, córki: Ludwikę Józefę 2.im., Magdalenę Katarzynę 2.im., Mariannę zamężną Kruczkiewiczową oraz wdowę Katarzynę (Gorzejowa Górna), spadkobierców Józefa Witowskiego, tj. Mariannę Witowską, Jana Witowskiego i Honoratę Feliksę z Witowskich Święcicką (Gorzejowa Górna i Gorzejowa Średnia) oraz Franciszka Piątkiewicza. Gorzeń. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Gorzeń (Gorzeń Dolny, Gorzeń Średni i Gorzeń Górny). W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Joannę Huppert, Jakuba Hupperta, Joachima Hupperta, Macieja Fischera i Józefa Starowiejskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

124

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Gorzków. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 własność Marcjanny de Bojar Rylskiej, zaś w latach 1851–1855 Ignacego Jaworskiego. Gorzyce. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Gorzyce i Łężyny. W latach 1848–1855 własność Seweryna Macudzińskiego. Gorzyce. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Gorzyce i przysiółka Pączek. W latach 1848–1855 własność Franciszka Wiktora. Gorzyce. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Adamierz, Dąbrówka Gorzycka, Gorzyce i Pilcza. W latach 1848–1851 majątek ten należał do bar. Feliksa Konopki. Ponadto niewielką część w Pilczy posiadali bracia Andrzej i Roman Jordanowie. Gosprzydowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wincentego Komara, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego spadkobierców: Seweryna i Włodzimierza Komarów oraz Stefanii z Komarów Lipińskiej. Góra Ropczycka. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Boreczek, Borek Wielki, Brzezówka, Brzyzna, Chechły, Góra Ropczycka, Hucisko, Kamionka, Pietrzejowa, Poręby Huciskie, Ruda, Średnie, Wola Domatkowska, Zagorzyce, Zapole i Żdżary oraz przysiółka Gryfów. W latach 1848–1855 własność hr. Kazimierza Starzeńskiego. Górka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 jego właścicielem był Jan Mieroszewski, zaś w latach 1851–1855 — Józef Eterlein. Górka Szlachecka. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W 1851 r. własność Floriana de Sztersztyn Helcla, zaś w 1855 r. współwłasność F. de Sztersztyn Helcla i Aleksandra Esrteichera. Górki. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Gliny Wielkie, Glińska Wola i Surowa oraz części wsi Górki. W latach 1848–1855 własność ks. Eugeniusza de Ligne. Górowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z przysiółka Górowa (do wsi Podole). W latach 1851–1855 majątek ten był własnością rodziny Stańskich: Antoniego, jego żony Kunegundy oraz córki Julii Zdanowskiej. Grabanina. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 własność Norberta Lewandowskiego. Grabie. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1851 r. własność Honoraty Uznańskiej. Grabie. Dominium Grabie Badeni — kompleks majątkowy w cyrkule bocheńskim, złożony z wsi Grabie i Zymbrzeg oraz przysiółka Szczurów. W latach 1848–1855 własność hr. Michała Badeniego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

125

Graboszyce. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1853 własność Józefa Karola Humberga, zaś w latach 1853–1855 — bar. Karola i Emanuela Bretfeldów. Grajów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Grajów oraz przysiółka Żakowa. W latach 1848–1851 własność Magdaleny Florkiewicz, a w latach 1851–1855 — Jakuba Józefa Podoskiego (w 1855 r. współwłasność z żoną Marią). Grądy. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Bór i Grądy. W latach 1848– –1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Michała Bukowskiego, zaś w 1855 r. był własnością Marii i Franciszka Bukowskich. Grębałów. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Grębów. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, obejmujące wieś Jamnicę oraz część wsi Grębów i przysiółka Jeziorko. W 1848 r. własność Jana Dolańskiego, zaś w latach 1851–1855 jego syna Feliksa Piotra Dolańskiego. Grodkowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Grodkowice i Szarów oraz przysiółka Łysokanie. W latach 1848–1851 własność Józefy Żeleńskiej, zaś w latach 1851–1855 — jej synowej hr. Kamili Żeleńskiej. Grodzisko Dolne. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Grodzisko Dolne oraz części wsi Grodzisko Górne. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Kellermanna, zaś w latach 1851– –1855 był własnością jego syna Antoniego. Grodzisko Górne. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z części wsi Grodzisko Górne. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością spadkobierców Franciszka Bilińskiego. Gromnik. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Gromnik i  Szydłowiec. W latach 1848–1851 własność Feliksa Dzwonkowskiego, zaś w latach 1851–1855 — Leona Dzwonkowskiego. Grotowa. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w  latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Gródek. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Bartkowa, Bujne, Gródek, Kobyle, Posadowa i Tabaszowa oraz części wsi Załęże i przysiółka Witkówka. W czasach nowożytnych Gródek wchodził w skład dóbr rożnowskich, które w XVIII w. należały do Stadnickich. W 1796 r. hr. Franciszek Stadnicki, starosta ostrzeszowski, sprzedał cały klucz rejentowi kancelarii koronnej Stanisławowi Badeniemu za 850 tys. złp. W 1817 r., po podziale dóbr rożnowskich, dominium Gródek z wsiami: Wiesiołka, Bartkowa, Posadowa, Bębny, Nowawieś i Bujne z trzema folwarkami za 248 715 złp przypadło synowi Stanisława — Kazimierzowi Badeniemu, zaś dominium Kobyle z wsiami Stany, Załęże i Tabaszowa z dwoma folwarkami, za 139 216 złp — córce Stanisława, ApoDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

126

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

lonii z Badenich hr. Stadnickiej. W 1825 r. oba dominia za kwotę 25 tys. i 20,5 tys. złr kupił Józef Kirchner z Kamienicy. Córka tego ostatniego, Józefiana, wniosła te dobra (szacowane wówczas na 86 tys. złr) w posagu mężowi Marcelemu Żuk Skarszewskiemu z Przyszowy, który był właścicielem tego majątku w latach 1851–1855. Grójec. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  wsi Grójec i  Zaborze oraz część wsi Rajsko. W latach 1848–1854 własność hr. Wandy Bobrowskiej, zaś w 1855 r. — hr. Katarzyny Bobrowskiej. Grudna Dolna. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 własność Józefa Lgockiego. Grudna Górna. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 jego właścicielem był Jan Kanty Stojowski, zaś w latach 1851–1855 jego syn — Józef Jordan Stojowski. Grudna Kępska. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 jego właścicielem był hr. Konstanty Siemieński. Gruszów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi Gruszów i Kwapinka. W latach 1851–1855 własność Augusta Benoe i Salomei Wątorek. Grybów. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasteczka Grybów oraz wsi: Biała Wyżna, Binczarowa, Bogusza, Kąclowa i Siółkowa. Przed rozbiorami Grybów był starostwem niegrodowym, do którego należały: Grybów, Gródek, Biała Niżna, Biała Wyżna, Kąclowa, Binczarowa, Bogusza i Siółkowa oraz folwarki: Biała Niżna, Siółkowa i Wróblowice. Ostatnim starostą był Franciszek Wodzicki. W 1785 r. starostwo zostało zajęte pod zarząd państwowy. W 1822 r. sprzedano bar. Przychockiemu Białą Niżną i Gródek za 29 572 złr, a w 1828 r. Józefowi Hoschowi Grybów, Białą Wyżną, Konclową, Binczarową, Boguszę i Siołkową — za 32 005 złr. W latach 1848–1855 właścicielem dominium Grybów był baron Ferdynand Hosch, wnuk wspomnianego Józefa. Grzegorzówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1851–1855 majątek ten należał do Antoniny Dobrzańskiej. Gumniska. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Tadeusza Marynowskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego spadkobierców: żony Barbary z Foxów Marynowskiej, Marii Cybulskiej i Izabeli Fox. Guzikówka. Dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Józefa Wojtowskiego, Mosesa Grünspana oraz Jana i Teklę Romanowiczów. Gwoźnica Dolna. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Bzianka, Gwoźnica Dolna i Gwoźnica Górna. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Edwarda Zakliki, zaś w latach 1851–1855 do jego żony Kazimiery z Bobowskich Zaklikowej.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

127

Hadle Szklarskie. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Hadle Szklarskie i Widaczów. W latach 1851–1855 własność hr. Izabeli Humnickiej. Hadykówka. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Hadykówka oraz części wsi Poręby Dymarskie. W latach 1851–1855 własność Adeli Naymanowskiej. Hałcnów. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Karola Jordana, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego żony: Matyldy 1o Jordan 2o Hoffman. Harklowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Harklowa, Knurów i Szlembark. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Eleuterego Krobickiego, zaś w latach 1851–1855 do jego żony Antoniny Krobickiej. Hermanowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 własność Henryka Jędrzejowicza. Hucisko. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Emilii Słowik i Salomei Ochockiej. Husów. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1851 było własnością Eustachego Jawornickiego, zaś w latach 1851–1855 jego syna — Feliksa. Huta Przedborska. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  części wsi Huta Przedborska. W 1851 r. własność Gabriela Haderleina, zaś w 1855 r. — Leona i Alfreda Haderleinów. Hyżne. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Dylągówka i Hyżne. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Jerzego (Grzegorza) Jędrzejowicza, ale ok. 1851 r. uległ podziałowi na dwa dominia: Hyżne i Dylągówka. W latach 1851–1855 Hyżne posiadał Ludwik Jędrzejowicz, zaś Dylągówkę — Edward Jędrzejowicz, obaj synowie Jerzego (Grzegorza). Ilkowice. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Ilkowice, Rudno i Sanoka oraz części wsi Smyków Mały. W latach 1848–1851 właścicielem tego majątku był Stanisław Herzberg, w 1851 r. — Kazimiera Homolacz, a w 1855 r. — Zygmunt Zucker. Inwałd. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Inwałd i Zagórnik. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Karola Bobrowskiego. Iwkowa. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Iwkowa, Poręba Iwkowska oraz części wsi Dobrociesz. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową Wincentego Dunikowskiego, a w latach 1851–1855 był własnością jego córki: Marii Paszyc. Jabłonica. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Jabłonica, Kunowa, Lipnica Górna, Lisów, Lisówek, Skołyszyn i Sławęcin oraz części wsi Binarowa. W latach 1848– –1855 majątek ten był własnością hr. Prospera Zborowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

128

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Jadowniki. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Jadowniki i Maszkienice. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe w posiadania Aleksandra Łętowskiego, podczaszego krakowskiego. W 1787 r. rząd austriacki oddał je spadkobiercom hr. Kossakowskiego, jako ekwiwalent za dobra Bohorodczany i  Lisowice, włączone w  skład rządowych dóbr salinarnych. W latach 1848–1855 dobra te należały do hr. Wita Żeleńskiego. Janczowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W 1848 r. należało ono do Ferdynanda Zdanowskiego. W  latach 1851–1855 sprawa własności tego majątku nie była jasna — wchodził w skład masy spadkowej F. Zdanowskiego, choć w 1851 r. jako posesora wymieniano jego żonę Julię. Jankowa. Zbiorowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi we wsi byli: Elżbieta Krosińska, Aleksander Lgocki, Henryk Fuhauser, Władysława Łukawska i Celestyna Pieniążek. Jankówka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 własność Franciszka Siedleckiego. Janowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi Janowice oraz przysiółków Gierowa i Śmidowiczówka. W latach 1848–1851 własność hr. Felicjana Stadnickiego, a później jego żony: hr. Karoliny 1o Stadnickiej 2o Koch. Janowice. Jednowioskowe dominium (także pod nazwą Janowice Potocki) w  cyrkule bocheńskim. W 1848 r. wchodziło w skład masy spadkowej Walentego Włodka, zaś w latach 1851–1855 — w skład masy spadkowej Zygmunta Horna. Janowice. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Gruszów, Janowice i Raciborzany, przysiółka Markuszowa oraz części wsi i przysiółków Dobroniów i Porąbka. W latach 1848–1855 własność klasztoru oo. Cystersów w Szczyrzycu. Januszkowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 własność Marianny z Pilińskich 1o Wyszkowskiej 2o Fihauser (w 1851 r. współwłasność z mężem Konstantym Fihauserem). Jarocin. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Domostowa, Jarocin, Katy, Mostki, Nalepy, Smutki, Szyperki i  Ździary oraz przysiółki: Deputaty, Jeże i  Sokale. Przed rozbiorami majątek ten wchodził w skład kasztelanii sandomierskiej i po 1772 r. został włączony do dóbr kameralnych. W 1830 r. majątek ten kupił Aleksander Srokowski, który był jego właścicielem także w latach 1848–1855 (w 1855 r. jako właścicielkę wymieniano Marię Srokowską). Jasienna. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W Tabuli Krajowej wyodrębniono 13 części wsi Jasienna: 1. Józefa Szaniawskiego, 2. Adalberta Bosowskiego, 3. Antoniego i Michała Chwalibogów, 4. Szymona Lenczowskiego, 5. Jana i Teresy Długoszowskich, 6. Ludwika Lenczowskiego, 7. Karola Ślepowrońskiego, 8. Jana Ujejskiego, 9. Stanisława Lenczowskiego, 10. Jadwigi Stawskiej, 11. Jana Otwinowskiego, 12. Antoniego Kar-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

129

niowskiego i 13. Jana Ujejskiego (CPAH Lwów, fond 166, opis 1, sprawa 5401). W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: część I — Wojciech Grabczyński, część II i III — Teresa Chwalibóg, część IV i V — Józefa Zarembina, część VI — Ignacy Rzuchowski, część VII i X — Kajetan Załuski, część IX — Józef Długoszowski oraz Maria Lisowska i Szymon Lenczowski. Jasień. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Grądy, Jasień, Kopaliny, Nowa Wieś i Pomianowa. W latach 1848–1855 własność hr. Kazimierza Krasickiego (w 1848, 1852 i 1855 r. jako współwłaścicielkę wymieniano jego żonę Izabelę). Jasionka. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Jasionka i Wólka. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Henryka Jędrzejowicza. Jasło. Dominium złożone z  części miasta Jasło. Przed rozbiorem Jasło było starostwem, w  skład którego wchodziły: Krajowice, Kaczorowy, Bryszczki, Hankówka i  Siemiechów. Ostatnim starostą był Jędrzej Moszczeński, wojewoda inowrocławski. W 1788 r. zawarto układ z hr. Marianną Ponińską, zamieniając starostwo jasielskie na jej dobra rodowe Pistyń i Wybranówkę. W 1799 r. miasto Jasło wyodrębniono jako samodzielną jednostkę administracyjną, stolicę cyrkułu, choć w połowie XIX w. kwestia tego wyodrębnienia jeszcze nie została ostatecznie uregulowana. Jastrząbka Stara. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848– –1851 majątek ten należał do Adama Kłodzińskiego, zaś w latach 1851–1855 do Chane Sure Gorlitzera. Jastrzębia. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Agnieszkę Dobrzyńską, zaś w latach 1851–1855 był własnością jej spadkobierców (zapewne synów): Ignacego, Maurycego i Włodzimierza Dobrzyńskich. Jaszczew. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Jaszczew i Bajdy. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Agaty Świeykowskiej. Jaszczurowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Szymona Piękosia, zaś w latach 1851–1855 należał do jego spadkobierców: Floriana, Klemensa i Eleonory Piękoś oraz małoletnich dzieci Zenobii Piękoś i Balbiny Piękoś. Jaszczurowa. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Jaszczurowa i Mucharz oraz przysiółka Jamnik. W 1848 r. właścicielem tego majątku był Józef Pisarzewski, zaś w latach 1851–1855 Dominik Knesek. Jaśkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 należało do rodziny Lgockich; jako właściciele wymieniani są: Felicja z Duninów Lgocka oraz jej synowie: Fryderyk i Jan Feliks Lgoccy.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

130

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Jawczyce. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej hr. Stanisława Ankwicza. W latach 1851– –1855 dominium stanowiło masę spadkową Katarzyny Kozierowskiej. Jawornik. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Salomei z Turczyk Turczyńskich Hubickiej. Jawornik Polski. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Jawornik Polski oraz wsi: Jawornik i Szklary. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Leonarda Górskiego. Jaworze. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Mieczysława Bobrownickiego oraz Karola, Marię i Ludwikę Bobrownickich. Jaworzno. Klucz majątkowy na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z miasteczek Jaworzno i Jeleń oraz wsi: Byczyna, Ciężkowice, Dąbrowa Narodowa, Długoszyn, Góry Luszowieckie, Luszowice i Szczakowa. W latach 1789–1791 dobra te w części wchodziły w skład starostwa będzińskiego, a w części były własnością biskupa krakowskiego (w 1789 r. przejęte na skarb I Rzeczypospolitej). Po utworzeniu Rzeczypospolitej Krakowskiej majątek ten włączono do klucza jaworznickiego, zaś po przyłączeniu Rzeczypospolitej Krakowskiej do Galicji przekształcono w kamerale, określane jako Państwo Górnicze. Jazowsko. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Brzyzna, Jazowsko i Obidza oraz przysiółków Gruszów i Łazy. W latach 1848–1855 własność Marianny z Pilińskich 1o Wyszkowskiej 2o Fihauserowej (w 1851 r. jako właściciel wymieniany był drugi mąż Konstanty Fihauser). Jedlicze. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Jedlicze i Męcinka; w latach 1848–1855 własność Jana Kantego Stojowskiego. Jeziorzany. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1788–1855 majątek ten był własnością szpitala św. Łazarza w Krakowie. Jeżów. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Jeżów, Moroń i Wilczyska. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Franciszka Majchrowicza. Ponadto część wsi Moroń (kolonia) należała do Funduszu Religijnego. Jodłowa. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Jodłowa. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe, które od 1765 r. posiadali Stanisław Dembiński z małżonką Urszulą z Morsztynów. Po 1772 r. starostwo zajęte zostało przez rząd austriacki. W 1815 r. Jodłowa przeszła na własność Aleksandra Debolego, który w zamian przekazał rządowi wsie: Kniażołuki, Oboziska, Nowosielica oraz osadę Debolów (miejscowości te włączono do dóbr dolińskich). W latach 1848–1855 właścicielem dominium Jodłowa był Lucjan Kraiński.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

131

Jodłownik. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Jodłownik, Kostrza, Lasocice i Lipie oraz przysiółków Dąbrówka i Krasne. Przed rozbiorami majątek ten należał do klasztoru oo. Dominikanów w Krakowie, ale później został przejęty przez państwo i włączony do Funduszu Religijnego. W 1820 r. dobra kupili Romerowie. W latach 1848–1851 dominium Jodłownik wchodziło w skład masy spadkowej Edmunda Romera, około 1851 r. zostało podzielone między jego synów: Konstantego (żonatego z Marią z Kirchnerów), który otrzymał wsie Jodłownik, Kostrzę i Lipie oraz przysiółek Dąbrówka i Michała, który otrzymał Lasocice z przysiółkiem Krasne. Jodłówka. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Jodłówka oraz przysiółków Kozłówki i Nosalowa. W latach 1848–1855 własność Leona Dzwonkowskiego. Jugowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z przysiółka Jugowice. W latach 1848–1855 właścicielką tego majątku była Barbara Nathmüller (w 1855 r. razem z Rozalią Nathmüller). Jurczyce. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 wchodziło w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Starowiejskiego, zaś w latach 1851–1855 było własnością Karoliny Starowiejskiej. Jurków. Wieś w cyrkule bocheńskim, siedziba dwóch dominiów: Jurków I (części wsi: Jurków, Połom Mały, Tworkowa i Wytrzyska) — w latach 1848–1851 własność Felicjany Dobrzyńskiej, a w latach 1851–1855 Tytusa Dobrzyńskiego; Jurków II (części wsi Jurków, Tworkowa i Wytrzyska) — w latach 1848–1851 wchodzącego w skład masy spadkowej pozostawionej przez Fortunata Skarżyńskiego, zaś w latach 1851–1855 należące do jego córki Amelii Marassé. Kajmów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Kajmów, Machów i Ocice. W latach 1848–1855 własność Wincentego Cetnarskiego. Kalembina. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 było ono własnością klasztoru ss. Miłosiedzia w Przeworsku. Kalwaria Zebrzydowska. Dominium w  cyrkule wadowickim złożone z  miasteczka Kalwaria Zebrzydowska oraz z pięciu wsi: Brody, Bugaj, Przytkowice, Stanisław Dolny i Stanisław Górny. W latach 1848–1855 własność Wojciecha Brandysa. Kamesznica. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 własność arcyks. Albrechta Habsburga. Kamienica. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Kamienica, Szczawa, Wola Kosnowa, Wola Piskulina, Zagorzyn, Zalesie, Zasadne i Zbludza oraz części wsi: Kicznia i  Zabrzeż. Przed rozbiorem majątek ten wchodził w  skład dóbr starosądeckich ss. Klarysek. W 1782 r. majątek przejął rząd austriacki. W 1830 r. wieś sprzedano Józefowi Kirchnerowi za 42 tys. złr. W 1838 r. w drodze spadku dobra te przejęła najstarsza córka J. Kirchnera — Kornelia, żona Maksymiliana Marszałkowicza, która była właści-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

132

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

cielką majątku także w latach 1848–1855. Po śmierci męża, w 1879 r. sprzedała Kamienicę firmie Louis et Bernard Jaffe za 229 tys. złr. Kamień. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1789–1855 majątek ten należał do klasztoru kanoników laterańskich Bożego Ciała w Krakowie. Kamionka Wielka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Kamionka Wielka. Przed rozbiorami wieś ta była częścią starostwa sądeckiego. W 1811 r. kupił ją Jerzy Hoffman, który odsprzedał ten majątek Józefowi Hebenstreitowi. Po śmierci tego ostatniego (ok. 1850 r.) Kamionka przeszła na jego spadkobierców: żonę Marię oraz córki: Karolinę z Hebenstreitów Mochnacką i Ludwikę Hebenstreit. Kamionna. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Kamionna i  Pasierbiec. Przed rozbiorem wieś należała do jezuitów; w 1816 r. została przejęta przez rząd austriacki, a następnie sprzedana. W 1827 r. właścicielem majątku był Georg Schwaabe. W latach 1848–1851 dominium wchodziło w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej, zaś w latach 1851–1855 było własnością Aleksandra Schwaabe. Kanina. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Stanisława Otfinowskiego, Emilię Otfinowską i H. Wielogłowskiego. Kańczuga. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone miasteczka Kańczuga, wsi: Hadle Kańczuckie, Manasterz, Niżatyce, Siedleczka i Tarnawka oraz przysiółków: Niewaźka i Rzeki. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Kellermanna, zaś w  latach 1851–1855 był własnością jego syna Antoniego. Kańczuga. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1851 własność Rozalii Foltańskiej, zaś w latach 1851–1855 — Feliksa Foltańskiego. Kapelanka. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 jako właściciele cząstkowi wymieniani byli: Jan Mieroszewski, Salomon Rynger oraz Daniel i Karolina Rappaportowie. Karniowice. Jednowioskowy klucz w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 właśność (zapewne część) Henryka Lewickiego. Karniów. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność Ignacego i Marii Lipczyńskich. Karwodrza. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Floriana Niemyskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do właścicieli cząstkowych: Nicefora Dunikowskiego, Teresy Dunikowskiej oraz Adama i Tekli Niemyskich.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

133

Kasina Wielka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Kasina Wielka i przysiółka Łopuszna. W latach 1848–1855 własność Józefa Zubrzyckiego (w latach 1851– –1855 wspólnie z Antoniną Zubrzycką). Kasinka Mała. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. Przed rozbiorami wieś wchodziła w skład dóbr królewskich. W 1810 r. została zajęta przez Austriaków, którzy następnie sprzedali ten majątek Aleksandrowi Udrańskiemu za kwotę 42 600 złr. W latach 1848–1851 dominium to wchodziło w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. W 1855 r. jako właścicieli cząstkowych Kasinki Małej wymienia się: Teofila Struszkiewicza, Leontynę Stadnicką oraz Dunikowskich. Kawec. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi Kawec, Podlubomierz i Żerosławice. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Rogojskiego, a w latach 1851–1855 był własnością Antoniego Krukowskiego. Kawiory. Wieś, w istocie przedmieście Krakowa, leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1795–1855 wieś była własnością miasta Krakowa (w 1851 r. dzierżawcą folwarku był Jan Gollenhofer). W 1851 r. wymieniano też część należącą do klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Kąśna Dolna. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 własność Pawła Gostkowskiego. Kąśna Górna. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Jan Kanty Dobrzański (i jego spadkobiercy) i Michał Romer. Kąty. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Kąty i Łęki. W latach 1848–1855 właścicielem był Leonard Rogojski, który majątek ten w 1840 r. kupił od Mieroszewskich. Kępa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Karoliny i Erazma Łubkowskich. Kępanów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Jana Wesołowskiego, w latach 1851–1855 należał do Kazimierza Petryczyna. Kielanowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 własność Salomei Szczepanowskiej. Kielnarowa. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi Kielnarowa i  części przysiółka Biechowszczyzna. W latach 1848–1855 własność Juliana Odrowąż Pieniążka (w 1855 r. także Agnieszka Pieniążek).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

134

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Kiełków. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 właścicielem tego majątku był Ignacy Gumiński, w 1851 r. — Jan Gumiński, a w 1855 r. — Szymon Leiner. Kierlikówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 własność Marii Niwickiej. Kisielówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Karoliny z Schwaabe Hrdiny. Klecie. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Bukowa, Kamienica Górna i Klecie. W latach 1848–1855 własność Antoniego Aleksandra Dobrzyńskiego. Klecza Dolna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Joanny Dunin. Kleparz. Przedmieście Krakowa, w 1851 r. wyodrębnione jako oddzielna jednostka administracyjno-majątkowa. Części gruntów z poddanymi mieli tam: parafia św. Floriana na Kleparzu i parafia św. Barbary w Krakowie. Klęczany. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 własność Anny Wittig. Klikuszowa. Wieś w dawnym starostwie nowotarskim, stolica dwóch dominiów. Dominium Klikuszowa I (obejmujące wsie Klikuszowa, Lasek i Obidowa) w latach 1848– –1851 było własnością Leona Stadnickiego, zaś w  latach 1851–1855 — jego córki Eugenii Stadnickiej. Dominium Klikuszowa II (części wsi: Morawczyna, Pyzówka, Dział, Odrowąż, Pieniążkowice, Załuczne) w latach 1851–1855 należało do Abrahama Blumenfelda. Klimkówka. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Klimkówka, Kunkowa i Leszczyny. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Tadeusza Pawłowskiego. Klucznikowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Antoniego Dembińskiego (w 1855 r. było jeszcze dwóch współwłaścicieli: Wincenty i Zuzanna Dembińscy). Kłyż. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi Kłyż oraz części wsi Pilcza, utworzone zapewne w okresie między 1848 a 1851 r. W latach 1851–1855 było własnością braci Andrzeja i Romana Jordanów. Kobiernice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Międzybrodzie Kobiernickie oraz części wsi: Kobiernice, Bujaków i Porąbka. W 1848 r. majątek ten był własnością Apolinatego Tomkowicza, zaś w latach 1851–1855 wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Kobierzyn. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W 1848 r. jego właścicielem był Władysław Starowiejski, zaś w latach 1851–1855 Karolina i Wincenty Sroczyńscy.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

135

Kobylanka. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Bodaki, Dominikowice, Gładyszów, Klęczany, Kobylanka, Ług, Męcina Mała, Męcina Wielka, Pstrążne, Wierchnia i Zdynia. W latach 1848–1855 własność ks. Marii z Wielopolskich Jabłonowskiej. Kobylany. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi Kobylany oraz części wsi Łęki. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Alojzego Glinieckiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Wilhelminy Turkiewiczowej. Kobylany. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Kobyle. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Tekli Zaremby. Kobylec. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Kobylec i przysiółków: Borówka i  Zarębówka. W  latach 1848–1855 wśród właścicieli cząstkowych wymieniano: Marię Daniecką, Wincentego Janiszewskiego (część Janikówka i Jakubówka), Helenę Niwicką (Kobylec Dolny), Wiktora Zarembę (część Zarębówka, część przysiółka Zarębówka), Annę Hubicką (przysiółek Borówka) oraz Teresę i Feliksa Zarembów, Ludwikę Sloser i Annę Dunikowską (wszyscy przysiółek Zarębówka). Kocmyrzów. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851– –1855 własność hr. Leona Rzewuskiego. Koćmierzów. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1851 własność hr. Jana Bogdana Tarnowskiego, w latach 1851–1855 część składowa pozostawionej przez niego masy spadkowej. Kokuszka. Dominium w cyrkule sądeckim złożone z części wsi Kokuszka oraz dawnego sołtystwa w  Piwnicznej. Przed rozbiorami wieś była częścią starostwa sądeckiego. Po 1772 r. majątek ten pozostawał w  zarządzie państwowym, a  później został sprzedany. W latach 1848–1855 właścicielem dominium Kokuszka był Jan Oryński (w 1855 r. wspólnie z żoną Marią). Kolbuszowa Dolna. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z miasta Kolbuszowa, wsi: Bukowiec, Dubas, Mechowiec, Nowa Wieś i Zarębki, części wsi: Kolbuszowa Dolna i Poręby Dymarskie oraz przysiółków: Dymarka, Mroczkówka i Ruda. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Konstantego Ruckiego. Kolbuszowa Górna. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Kolbuszowa Górna, Siedlanka i Świerczów. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Jerzego Tyszkiewicza. Koło Tynieckie. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848– –1851 właścicielem tego majątku był Wincenty Wydrychiewicz, w 1851 r. — Hipolit Wydrychiewicz, a w 1855 r. — Wiktoria Wydrychiewicz.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

136

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Komorniki. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Juliana i Antoninę Finków oraz Włodzikowskiego. Konary. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Konary. W 1851 r. majątek ten był własnością Henryka Rogalińskiego, zaś w 1855 r. — Eleonory Rogalińskiej i Kazimiery Homolacz. Konary. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Konary oraz przysiółka Kopań. W latach 1848–1855 własność Feliksa Jana Grabowskiego. Konieczkowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. majątek ten należał do Marii Sikorskiej, w latach 1851–1852 do Cezarego i Ignacego Dobrzyńskich, zaś w 1855 r. wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Ignacego Dobrzyńskiego. Konieczna. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Konieczna i Regietów Niżny. W latach 1848–1855 własność Tadeusza Jordana. Koniuszowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 własność Wincentego Wyszkowskiego. Kopytowa. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Kopytowa, wsi Glinik Polski oraz przysiółków: Łubno-Opace i Stanowiska. W latach 1848–1855 własność Józefa Kotarskiego. Kopytówka. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Brzezinka i Kopytówka. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością bar. Heleny Baum von Appelshofen, zaś w latach 1851–1855 wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez jej męża: bar. Antoniego Bauma von Appelshofen. Korabniki. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 majątek ten należał do Jakuba Biberstein Starowiejskiego. Korczyna. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Korczyna i wsi Węglówka. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Zofii z Jałonowskich 1o Skarbek 2o Fedro. Korzeniów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten należał do Adama Pohlmanna, zaś w latach 1851–1855 do jego spadkobierców: Teresy Pohlmann, Eleonory z Pohlmannów Mostowskiej oraz Franciszka Ksawerego, Jana i Józefa Pohlmannów. Korzenna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Korzenna i Świegocin. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Sabina Józefa Koczanowicza. Kosocice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Kosocice i Soboniowice oraz przysiółków: Barycz, Sikorskie i Strzałkowice. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Hermelausa Jordana.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

137

Kosowa. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  wsi Chrząstowice i  Kosowa oraz części wsi Tłuczań. Na początku XVIII w. wieś należała do rodu Żydowskich z Żydowa, później — drogą posagu — przeszła do Paprockich h. Ogończyk. Następnie w posagu wieś przejął Antoni Bonifacy z Wybranowa Wybranowski, po którym odziedziczyli ją: Celestyn Wybranowski i Jan Łopuszański. Następnie w 1844 r. sprzedali oni majątek Mikołajowi Dąbskiemu, który był jego właścicielem także w latach 1848–1855. Kosówka. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z przysiółka Kosówka. W 1851 r. właścicielem tego majątku był Bonawentura Suski. Koszary. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  wsi Bałaszówka i  Koszary oraz część wsi Łososina Górna. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Jana Odrowąż Pieniążka, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego żony Marii Pieniążek. Koszyce Małe. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Koszyce Małe i części wsi Pleśna. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Jana Radkiewicza, zaś w latach 1851–1855 do jego pasierbicy Melanii Olearskiej. Koszyce Wielkie. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848– 1855 własność ks. Władysława Sanguszki. Kościelec. Klucz majątkowy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Kościelec i Piła Kościelecka. W latach 1851–1855 właśność hr. Franciszka Szembeka. Kościelisko. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Białka, Brzegi, Bukowina, Dębno, Gronków, Groń, Kościelisko, Krauszów, Leśnica, Ludźmierz, Maruszyna, Międzyczerwienne, Ostrowsko, Ratułów, Rogoźnik, Stare Bystre, Waksmund, Zakopane i Zubsuche oraz przysiółka Mała Łąka. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w skład starostwa nowotarskiego. W 1824 r. „dział piąty” starostwa, obejmujący Zakopane, Olczę, Kościelisko, Zubsuche, Ratułów, Stare Bystre, Międzyczerwone i Maruszynę (klucz zakopiański), kupił Emanuel Homolacz za kwotę 65 030 złr. Później do dominium Klikuszowa dołączono także inne wsie: Krauszów, Ludźmierz, Rogoźnik, Dębno i Małą Łąkę. Po śmierci Emanuela Homolacza majątek ten odziedziczył jego syn Aleksander, który zmarł w 1846 r. Później dobra przeszły na żonę Emanuela i matkę Aleksandra — Klementynę Homolacz. Na obszarze klucza zakopiańskiego były liczne polany i role, należące do różnych właścicieli jako efekt starych nadań królewskich. W latach 1851– –1855 właścicielami polan byli: Honorata Uznańska i L. Dzwonkowski. Kościelniki. Klucz majątkowy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi: Cło, Kościelniki, Stanisławowice i Wolica oraz przysiółków: Górka Kościelnicka, Las i Rogów. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością hr. Stefana Potockiego. Kotowa Wola. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 dobra te były własnością Mansweta Skrochowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

138

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Kowalowa. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Konstantego Kiernickiego, Henryka i  Stanisława Nowakowskich (Kowalowa Dolna), Felicję Odrowąż Pieniążek (Kowalowa Średnia) oraz Franciszka Żabeckiego. Kowalowa Górka. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1851– –1855 własność Franciszka Zabęckiego. Kowalowy. Dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Leonardę 1o Reklewską 2o Milewską, Leokadię z Reklewskich Nartowską, Franciszka Trzecieskiego, Faustyna Rzuchowskiego oraz Hipolita Reklewskiego. Koziarnia. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  części wsi Koziarnia. W 1851 r. właścicielem tego majątku był hr. Konstanty Zamoyski. Kozłówek. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1851 r. wieś należała do Piotra Tarnawskiego, a w 1855 r. — do Antoniny Tarnawskiej. Kozy. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Karola Jordana, zaś w latach 1851–1855 — do jego żony: Matyldy 1o Jordan 2o Hoffman. Kożuchów. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Marii Wasilewskiej. Kraczkowa. Dominium w cyrkule rzeszowskim złożone z wsi Kraczkowa z przysiółkiem Cierpisz — własność Herza Weinberga i Onufrego Wolskiego. Kraków. Miasto Kraków było siedzibą klucza majątkowego, należącego do gminy miejskiej, w skład którego wchodziły: części przedmieść Kazimierz i Kawiory, wsie: Beszcz, Dąbie, Grzegórzki i Piaski oraz przysiółek Dajwór. Krasne. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 własność Amelii i Jana Skrzyneckich. Krasne Potockie. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 było własnością Edwarda Zielińskiego; w 1855 r. władali nim: jego dzieci (rodzeństwo Zielińscy) oraz Maria i Nikodem Marynowscy. Krosno. Dominium w cyrkule jasielskim, obejmujące część miasta Krosno, wieś Szczapańcową oraz części wsi: Białobrzegi (część Lunaria), Głowienka, Krościenko Niżne (część Lunaria) i Suchodół (sołectwo). W latach 1848–1855 majątek ten był własnością gminy Krosno. Krościenko. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasteczka Krościenko oraz wsi Grywałd i Tylka. Przed rozbiorami dobra te wchodziły w skład starostwa czorsztyńskiego. Po 1772 r. zostały włączone do dóbr skarbowych austriackich. W 1812 r. dominium Krościenko kupił Henryk Gross. Od niego w 1835 r. majątek przejęła Cichul-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

139

ska, od której w 1841 r. kupił go Hieronim Michał Dziewolski. On też, wspólnie z żoną Anną, był właścicielem Krościenka w latach 1848–1855. Krościenko Wyżne. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Czarnorzeki, Krasna i Krościenko Wyżne. W latach 1848–1851 majątek ten należał do hr. Cecylii Jabłonowskiej, zaś w latach 1851–1855 do Emilii Skrzyńskiej, która dobra te odziedziczyła po matce. Krowodrza. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1788–1855 majątek ten był własnością szpitala św. Łazarza w Krakowie. Krużlowa Niżna. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Wincentego i Zofii Reklewskich. Krużlowa Wyżna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi i przysiółków: Krużlowa Wyżna, Osików i Stara Wieś. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Augusta Reklewskiego. Krzeczowice. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Krzeczowice i przysiółka Bóbrka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Wincentego Fedorowicza. Krzeczów. Dominium w cyrkule bocheńskim, obejmujące wsie: Jodłówka, Krzeczów i Rzezawa oraz część wsi Krzyżanowice Wielkie, Brzeźnica, Gorzków i Łazy. Przed rozbiorem było to starostwo niegrodowe, zaliczane do dóbr stołowych kasztelanii krakowskiej. W 1775 r. w jego skład wchodziły wsie: Krzeczów, Rzezawa, Jodłówka, Borek, Ostrów, Buczków, Dębina, Dąbrówka, Przyborów, Łęki, Rysie i Rudy. Później Austriacy przyłączyli do niego starostwo bocheńskie oraz wsie: Gawłów Stary, Gawłów Nowy, Słomkę, Turzec, Najkowice Stare i Najkowice Nowe. Dobra krzeczowskie sprzedano następnie, dzieląc je na pięć części, za łączną kwotę 185 572 złr. W 1840 r. sekcję pierwszą, obejmującą wymienione na wstępie miejscowości, kupił Henryk Leopold Bondi. On też był właścicielem tego majątku w latach 1848–1855. Krzesławice. Wieś cząstkowa w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851– –1855 właścicielami cząstkowymi byli: Julian Kirchmayer oraz kapituła katedralna krakowska (kanonia krzeszowska). Krzeszowice. Kompleks majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, znany także jako Hrabstwo Tęczyńskie, złożony z dwóch miast: Krzeszowice i Nowa Góra, 30 wsi: Baczyn, Brodła, Brzoskwinia, Budzyń, Cholerzyn, Chrosna, Czerna, Czyżówka, Filipowice, Frywałd, Grójec, Lgota, Miękinia, Mirów, Młynka, Morawica, Myslachowice, Nawojowa Góra, Nielepice, Okleśna, Ostrężnica, Podłęże, Psary, Rudno, Rusocice, Siersza, Tenczynek, Wodna, Wola Filipowska i Zalas oraz przysiółka Gwoździec. W latach 1852–1855 własność hr. Adama Potockiego. Krzęcin. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim, w latach 1848–1855 własność Edwarda Günthera.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

140

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Krzyszkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Wilhelminy Stein. Krzyszkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 własność Mikołaja Dąbskiego. Krzysztoforzyce. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Julii i Piotra Michałowskich. Krzywaczka. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Bęczarka i Krzywaczka. W latach 1848–1851 majątek ten należał do hr. Kryspina Żeleńskiego, zaś w 1855 r. do jego syna hr. Wita Żaleńskiego. Krzyworzeka. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi Kędzierzynka, Krzyworzeka i Stadniki. W latach 1851–1855 własność Franciszka Grossa. Książnice. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Książnice. W 1851 r. majątek ten był własnością Tekli Kopcińskiej. Kulerzów. Dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten należał do Stanisława Konopki. W latach 1851–1855 sprawa dziedziczenia nie była jeszcze uregulowana, ale w 1851 r. jako spadkobierców wymieniono: Julię z Konopków Załęską, Stefanię z Konopków Konopkową, Władysława Konopkę i Amelię Konopkę. Ponadto w 1851 r. wyodrębniono część kameralną, przynależną do dominium Niepołomice (zapewne las). Kunice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W końcu XVIII w. Kunice należały do klucza wiśnickiego ks. Stanisława Lubomirskiego. W 1819 r. wieś była własnością hr. Konstancji z Lubomirskich Rzewuskiej. W 1822 r., na skutek ogłoszenia upadłości, Kunice i inne dobra nabył Wincenty Skrzyński, po którym w 1843 r. — na mocy działu familijnego — dziedziczył Ludwik Skrzyński. W 1845 r. wieś ta miała przejść w ręce ks. Adelajdy z hr. Dohna Ponińskiej (Sł. geogr., t. 5, s. 638 (2)). Z szematyzmów oraz operatów uwłaszczeniowych wynika jednak, że do połowy lat 30. XIX w. wieś była w posiadaniu Feliksa Skrzyńskiego (zmarł między 1834 a 1838 r.), a później wchodziła w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. W latach 1851–1852 majątek ten był wspólną własnością Salomei Skrzyńskiej, Apolonii 1o Skrzyńskiej 2o Fihauserowej, Józefy ze Skrzyńskich Znamięckiej, Karola Grossa i Salomei Gross — zapewne spadkobierców Feliksa Skrzyńskiego. Kurdwanów Górny. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848– –1855 majątek ten należał do Karoliny z Szujskich Michałowskiej. Kwiatonowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 właścicielem tego majątku był Antoni Nejmanowski, zaś w 1855 r. — Wojciech Nejmanowski. Lanckorona. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  miasteczka Lanckorona oraz wsi: Baczyna, Bieńkówka, Biertowice, Bogdanówka, Budzów, Harbutowice, Izdebnik, Jachówka, Jasienica, Jastrzębia, Leśnica, Palcza, Rudnik, Skawinki, Stronie, SułDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

141

kowice, Trzebunia, Więciórka, Zachełmna, Zakrzów, Zawadka i Żarnówka. Przed rozbiorami była to królewszczyzna (ostatnim starostą był margrabia Józef Wielopolski). W 1777 r. rząd austriacki sprzedał część starostwa lanckorońskiego (oraz całe starostwo krzeczowskie i  dzierżawę Pierzchowice) Franciszce Krasińskiej, księżnej Kurlandii i Semigalii (żonie Karola Wettyna) za kwotę 464 662 złr 30 kr. W latach 1848–1851 cały ten majątek był własnością jej córki: ks. Marii Krystyny 1o Savoyen-Carignan 2o de Montleart. W latach 1851–1855 dominium Lanckorona weszło w skład masy spadkowej pozostawionej przez ks. Marię Krystynę. Laskowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 wieś należała do Aleksandra Skrzyńskiego (w 1855 r. jako właściciela błędnie podano Antoniego Lewickiego). Latoszyn. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Aleksandra Morskiego; w latach 1851–1855 był własnością Leopoldyny Morskiej. Leńcze. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: w części Zarzyce — Wincentego Hirszberga, Franciszkę z Kozłowskich Krawczyńską, Olmysię z Kozłowskich Reid, Helenę z Kozłowskich Pachnecką, Walerego Kozłowskiego, Józefę z Kozłowskich Sikorską, Magdalenę z Kozłowskich Pociejową, Józefa Kozłowskiego, Mariannę z  Kozłowskich Hirszbergową; w części Leńcze Górne — Jana Jakubowicza (Kuropatówka), spadkobierców Wieczorkowskich, Jana Lerneta i Józefę Brandys; a ponadto: Antoniego Młotkowskiego i Franciszkę Tobiaszewską. Leszczyna. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Cichawka i Leszczyna. Przed rozbiorami majątek ten był częścią starostwa niegrodowego Lipnica Murowana. W 1787 r. starostwo przejął rząd austriacki, który na początku XIX w. sprzedał je w trzech częściach. W 1818 r. Leszczynę kupił Ignacy Modelski za 26 227 złr. W 1848 r. właścicielką tego majątku była Róża Modelska, zaś w latach 1851–1855 — Jan Łopacki. Leszczyny. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Chodaczów i Leszczyny. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Ignacego Czyżewicza. Lewniowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 majątek ten wchodził w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Fortunata Skarżyńskiego. Leżajsk. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasta Leżajska, wsi: Baranówka, Biedaczów, Bonarówka, Brzoza Królewska, Brzyska Wola, Dębno, Dornbach, Giedlarowa, Gillershof, Hucisko, Jastrzębiec, Jelna, Königsberg, Kuryłówka, Łukowa, Maleniska, Ożanna, Ruda Łańcucka, Rzuchów, Sarzyna, Siedlanka, Stare Miasto, Wierzawice, Wola Zarczycka i Wólka Niedźwiedzka oraz przysiółka Podklasztor. Przed rozbiorami było to starostwo, które do 1772 r. posiadał krajczy koronny Józef Potocki. W 1819 r. starostwo przeszło na własność Mierów, od których odkupił je hr. Alfred Potocki, będący właścicielem tego majątku także w latach 1848–1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

142

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Lgota. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 pozostawało w rękach rodziny Lgockich; jako właściciele wymieniani są: Felicja z Duninów Lgocka oraz jej synowie: Fryderyk, Jan Feliks i Ludwik Aleksander Lgoccy. Libertów. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Ludwiki Padlewskiej, zaś w latach 1851–1855 — Adama Padlewskiego. Librantowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Brzezie, Januszowa, Kwieciszowa i  Librantowa, przysiółków: Boguszowa i  Łęg oraz części wsi i  przysiółków: Naściszowa, Grabowa i Piątkowa. Przed rozbiorami dobra te były własnością klasztoru oo. Norbertanów w Nowym Sączu. Po 1772 r. zostały przejęte przez państwo na Fundusz Religijny. W 1829 r. za sumę 8150 złr kupił je Józef Hebenstreit. W latach 1848– –1855 właścicielem dominium Librantowa był Franciszek Holenia. Libusza. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Kryg, Libusza i Nowica. Przed rozbiorami Libusza była starostwem niegrodowym, w którego skład wchodziły także: Kryg, Rozenbark, Rzepiennik Suchy, Rzepiennik Strzyżewski, Rzepiennik Marciszewski, Siepietnica, Moszczenica Niżna i Wyżna oraz Binarowa. Po 1772 r. zostało przejęte przez rząd austriacki, a w 1787 r. przekazane do masy krydalnej wierzycieli hr. Joachima Potockiego jako rekompensata za dobra bolechowskie, przejęte przez Austriaków na saliny. Później majątek ten uległ podziałowi. W latach 1848–1855 dominium Libusza było własnością Aleksandra Skrzyńskiego. Lichwin. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Stanisława Odrowąż Pieniążka, Barbarę i Kunegundę Krzeczowskie (część Brzezie), Antoniego Kozarskiego (części Koseczyzna i  Lichwin Górny), Teodora Kozarskiego (część Koseczyzna) oraz spadkobierców Ludwika Zawadzkiego (część Stadniczówka). Limanowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasta Limanowa, wsi Sowliny i Stara Wieś oraz części wsi Lipowa. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Marii z Wielogłowskich Stobnickiej. Lipie. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 własność Antoniego Stańskiego. Wczesniej wieś wchodziła w skład rozległego dominium Zbyszyce (miasteczko i 45 wsi). Do 1808 r. było ono własnością hr. Stadnickich. W 1808 r. hr. Franciszek Stadnicki sprzedał wieś Cyprianowi Wyszkowskiemu za 5555 dukatów. Ten ostatni w  1813 r. zamienił z  Michałem Żuk Skarszewskim Lipie na Stróże. W  1840 r. Szczepan Żuk Skarszewski, syn Michała, sprzedał Lipie Antoniemu Stańskiemu za 25 500 złr, który był właścicielem tego majątku także w latach 1848–1855. W 1875 r. Teodor Zdanowski, wnuk Antoniego Stańskiego, sprzedał objętą w spadku po dziadku wieś Gustawowi Romerowi za kwotę 42 tys. złr. W 1880 r. w wyniku układu familijnego Lipie przeszła we władanie Stanisława Wyszkowskiego. Po śmierci tego ostatniego w 1882 r. wieś otrzymał małoletni syn Wyszkowskiego — Wincenty.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

143

Lipinki. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Lipinki i Rozdziele. W latach 1848–1855 własność Teofila Łętowskiego. Lipiny. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Lipiny i Łęki Górne oraz przysiółków Kozia Wola, Rędziny i Zajączkowice. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością hr. Joanny Lubienieckiej. Liplas. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Liplas i części wsi Bilczyce. W latach 1848–1851 majątek wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Kunegundę Dębicką, zaś w latach 1851–1855 był własnością Wiktorii i Zygmunta Laskowskich. Lipnica Dolna. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim, utworzone w  okresie między 1848 a 1851 r. W latach 1851–1855 było własnością Heleny Kaczkowskiej. Lipnica Murowana. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z miasteczka Lipnica Murowana oraz wsi: Królówka, Lipnica Dolna i Lipnica Górna. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe obejmujące Lipnicę Murowaną, Królówkę, Leszczynę i Rajbrot. W 1787 r. starostwo przejął rząd austriacki. Na początku XIX w. majątek sprzedano w trzech częściach: w 1811 r. Rajbrot — Dunikowskiemu za 48 650 złr, w 1818 r. — Leszczynę Ignacemu Modelskiemu za 26 227 złr, w 1833 r. — Królówkę i Lipnicę Murowaną (część dominialną, bez miasta) Kazimierzowi Bzowskiemu za 31 250 złr. Ten ostatni był też właścicielem dominium Lipnica Murowana w latach 1848–1855. Lipnica Wielka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Lipnica Wielka o nazwie Lipnica Górna. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Joanny Zdzieńskiej. Lipniczka. Zbiorowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Elżbieta Krosińska, Anna Łukawska i Aleksander Lgocki. Lipnik. Dominium w  cyrkule wadowickim, składające się z  trzech wsi: Lipnik, Międzybrodzie Lipnickie i Straconka, przysiółka Leszczyna oraz przedmieścia miasta Biała. Przed rozbiorami Lipnik tworzył starostwo niegrodowe, po 1772 r. przejęte przez rząd austriacki. W  1820 r. majątek ten kupił Wilhlem Tschikardt. Później przeszedł on we władanie Georga Thomkego. W latach 1848–1855 dominium Lipnik wchodziło w skład masy spadkowej Thomkego. Lipowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością parafii rzymskokatolickiej w Limanowej, z przeznaczeniem dochodów na utrzymanie wikariusza i domu dla ubogich. Lipowa. Dominium w cyrkule wadowickim, obejmujące części wsi Lipowa i Łączany. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Antoniny Dzięgielewskiej. Cząstkę we wsi Lipowa posiadał także Józef Nycz. Lipowiec. Klucz dóbr w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi: Babice, Jankowice, Kwaczała, Lipowiec, Mętków, Olszyny, Rozkochów, Wygiełzów, Zagórze, Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

144

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Źródła i Żarki. Przed rozbiorami dobra te należały do biskupa krakowskiego. W 1803 r. zostały przejęte na własność skarbu austriackiego, a po 1815 r. weszły w skład dóbr narodowych Rzeczypospolitej Krakowskiej. Po włączeniu Krakowa do Galicji, w 1847 r. majątek ten został włączony do dóbr kameralnych jako dominium Lipowiec. Lubasz. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Lubasz i Wola Lubaska. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Franciszka Ksawerego Bogusza, zaś w latach 1851–1855 — należał do jego spadkobierców: Antoniny, Aleksandra i Waleriana Boguszów. Lubcza. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Franciszka Nowakowskiego, Henryka Nowakowskiego, Adama Boreckiego oraz spadkobierców Ksawerego Warmskiego, tj. Leona, Aleksandra i Wandę Warmskich oraz Ludwikę z Warmskich Przetocką. Lubinka. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: ks. Franciszkę Woroniecką, Salomeę Dąbską i Mikołaja Niemeskiego. Lubla. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Andrzeja Rogojskiego. Lubocza. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w  latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. W 1851 r. w Luboczy wymieniana była także część kameralna. Lubomierz. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 jego właścicielem był Sebastian Wesołowski, a w latach 1851–1855 — Kazimierz Petryczyn. Lubzina. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Brzezówka i Lubzina. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Walentego Paliszewskiego (w latach 1851– –1855 współnie z żoną Józefą). Ludwinów. Dominium w cyrkule bocheńskim, obejmujące wsie Ludwinów i Błonie Katarzyńskie. W 1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Seweryna Zborowskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Franciszka Rippera. Lusina. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Hiacynta Słapy. Luszowice. Wieś w cyrkule tarnowskim, siedziba dwóch dominiów. Dominium Luszowice Dolne (część Luszowic i wieś Smuków Wielki) w latach 1848–1855 było własnością Józefy Wiktor. Dominium Luszowice Górne (część Luszowic i wieś Lipiny) w latach 1848–1855 należało z kolei do Ludwika Wiktora. Ponadto w 1851 r. cząstkę (przysiółek Pniaki) posiadała także Teofila Gutkowska.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

145

Lutcza. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Edward Zaklika. Łajsce. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. właścicielem tego majątku był Ignacy Jordan, a w latach 1848–1855 — Władysław Bielański. Łańcut. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  miasta Łańcuta, wsi: Brzoza Stadnicka, Budy Łańcuckie, Chałupki, Czarna, Dąbrówki, Dębina, Głuchów, Grzęska, Krzemienica, Podzwierzyniec, Przedmieście Łańcuckie, Rozbórz, Smolarzyny, Sonina, Strażów, Wola Bliższa, Wola Dalsza, Wysoka i Zalesie oraz części wsi: Gniewczyna, Medynia i Mirocin. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Alfreda Potockiego. Łapanów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Jana Giebułtowskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Marii Heleny 1o Fox 2o Giebułtowskiej, żony zmarłego w 1850 r. Władysława Giebułtowskiego. Łazany. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Łazany i Wola Podłazańska oraz przysiółka Ignacówka. W 1848 r. właścicielami tego majątku byli Anna i Dyzma Chromy de Ruhmfeld, w latach 1849–1850 — Antoni Pruszyński, zaś w latach 1851– –1855 — hr. Maria Bobrowska i Stanisław Romer. Łaziska. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W 1855 r. właścicielem tego majątku był hr. Ignacy Badeni. Łazy. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  części wsi Brzeźnica, Gorzków i  Łazy. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością klasztoru ss. Benedyktynek w Staniątkach. Łącko. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Czerniec, Łącko, Maszkowice i Szczereż, przysiółka Wolaki oraz części wsi Kicznia i Zarzecze. Przed rozbiorami majątek ten należał do dóbr starosądeckich ss. Klarysek. W latach 1848–1851 właścicielem dominium był hr. Jan Antoni Drohojowski, zaś w latach 1851–1855 jego syn hr. Seweryn Drohojowski. Łączki. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Łączki, Rzepnik i Wojaszówka oraz części wsi: Łęki i Pietrusza Wola. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Jana Spaventiego di San Giorgio, zaś w latach 1851–1855 — Benedykta Spaventiego di San Giorgio. Łączki Brzeskie. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 wchodziło w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Szymona Brzeskiego, choć w 1851 r. jako właścicielka wymieniana jest Salomea 1o Brzeska 2o Ochocka (zapewne żona Szymona). Łączki Kucharskie. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848– –1851 własność Marianny Kucharskiej; w latach 1851–1855 — Anastazego Kucharskiego (mąż, syn lub inny krewny). Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

146

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Łąka. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Łąka, Łukawiec, Palikówka, Pogwizdów i Terliczka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Alfreda Potockiego. Łąkta Górna. Dominium w cyrkule bocheńskim, obejmujące wsie Bytomsko i Łąkta Górna. Do końca XVIII w. majątek ten wchodził w skład klucza wiśnickiego, będącego wówczas we władaniu ks. Stanisława Lubomirskiego. Po jego śmierci wieś przeszła w  ręce hr. Konstancji z  Lubomirskich Rzewuskiej (przejęła połowę klucza Wiśnicz). W 1822 r. ogłoszono upadłość Konstancji Rzewuskiej, a dobra wystawiono na licytację. W 1825 r. Łąktę Górną, Kuźnicę i Bytomsko nabył Wincenty Skrzyński. W 1843 r. wskutek działu familijnego dobra te przeszły na Ludwika Skrzyńskiego. Ten ostatni w 1845 r. sprzedał Łąktę Górną ks. Adelajdzie z hr. Dohna Ponińskiej, która była w posiadaniu tego dominium także w latach 1851–1855. Łęgorze. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową Józefa Kosiby Grodzickiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego spadkobierców: córki Marianny z Grodzickich Nowakowskiej i wdowy Julii 1o Grodzickiej 2o Madejewskiej. Łęka. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Juliana Modelskiego, zaś w  latach 1851–1855 — jego żony Antoniny z Gostkowskich Modelskiej. Łęka Żabiecka. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej Aleksandra Różyckiego. W 1851 r. jako współwłaścicieli wymieniono Aleksandra i Helenę Różyckich, zaś w 1855 r. — spadkobierców Chrząstowskiego. Łękawica. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Łękawica, Zagórze i przysiółków Brańkówka i Ostałówka. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Kornelii z Wężyków Gostkowskiej, zaś w latach 1851–1855 — Stanisława Wężyka. Łęki. Dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim, złożone z części Łęki i Pietrusza Wola. W latach 1848–1855 majątek ten dzielił się na dwie części: Andrzeja Rogojskiego i Wiktorii z Giebułtowskich Tyszkowskiej. Łęki Dolne. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Tytusa Bobrowskiego. Łęki Górne. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Łęki Górne. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Karola Bobrowskiego (w 1851 r. jako właścicielka wymieniana była jego żona hr. Honorata z Lubienieckiego Bobrowska). Łętownia. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Groble, Łętownia, Łowisko i Wólka Łętowska. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Wilhelma Hugona Hompescha (w 1851 r. jako właścicielka wymieniana był jego żona Adolfina).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

147

Łętownia. Dominium zbiorowe w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 jako właściciele cząstkowi wymieniani byli: Ludwik, Klemens, Adolf, Eleonora Romerowie (części Łętowni Górnej i Dolnej), Michał Romer (masa spadkowa), Aniela Romer, Salomea Fischerowa (części Łętowni Górnej i Dolnej) i Aleksander Gadomski. Łodygowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Bierna, Bór Łodygowski, Godziszka, Hucisko, Kalna, Łodygowice, Meszna, Salmopol i Szczyrk oraz przysiółka Glemieniec, a także klucza Wilkowice: Bór Wilkowski, Buczkowice, Bystra Wielka, Mikuszowice, Rybarzowice i Wilkowice. W 1848 r. majątek ten należał do hr. Charlotty von Stolberg Wernigerode, w latach 1851–1853 — do Józefa Karola Humberga, zaś w latach 1853–1855 — do bar. Artura Lütwitza. Łopuszka Mała. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Łupuszka Mała i Żuklin. W 1848 r. właścicielem tego majątku był bar. Czesław Jakubowski, zaś w latach 1851–1855 jego zięć — bar. Gustaw Gemmingen. Łopuszka Wielka. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848– –1855 własność Edwarda Zakliki. Łopuszna. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Leona Tetmajera. Łososina Dolna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Bilsko, Łososina Dolna i Wronowice oraz przysiółków: Rozmirowa, Biała i Ostra Góra, Łączne, Łyczanka i Sadowa. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Piotra Przychockiego. Łowczów. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Justynę Tetmajer, Zofię z Tetmajerów Witowską, Romualda Łapińskiego (dominium Łowczów złożone z części wsi Łowczów i Łowczówek) oraz Franciszka Nowińskiego. Łubienko. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Andrzeja Kozłowskiego. Łubno Szlacheckie. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848– –1855 majątek ten był własnością Jana Maniawskiego. Łuczanowice. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 własność hr. Leona Rzewuskiego. Łukowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Władysława Wojciechowskiego, a w 1855 r. — Wiktorii Dobrzyńskiej. Łukowica. Wieś w cyrkule sądeckim, w latach 1848–1855 siedziba czterech oddzielnych dominiów: Łukowica I (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) — spadkobierców Józefa Głębockiego (Anastazja Czerska, Ludwika Dzianott, Antoni Głębocki, Waleria Trembecka), Łukowica II (części wsi: Jastrzębie, Łu-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

148

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

kowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) — spadkobierców Ludwika Kubali (wdowa Wilhelmina Kubala oraz dzieci (nie podano imion), Łukowica III (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska i Roztoka) — Felicjany Radomyskiej, Łukowica III Wyżna (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) — Stanisława Radomyskiego. Łużna. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Bielanka, Bieśnik, Łużna, Moszczenica, Szalowa i Wola Łużańska. W latach 1848–1855 dominium należało do Tadeusza Skrzyńskiego, ale w 1851 r. drobną część w Moszczenicy (dawne sołtystwo) posiadał Marcin Dobek. Ponadto w latach 1851 i 1855 część dominium (w 1851 r. wsie: Bieśnik, Wola Łużańska i Szalowa, w 1855 r. — tylko Szalowa) należała do syna Tadeusza — Władysława Skrzyńskiego. Łyczana. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Kasyldy Stobnickiej. Łyczanka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim, w  latach 1848–1855 własność parafii rzymskokatolickiej w Wieliczce. Łysaków. Dominium w cyrkule tarnowskim składające się z pięciu wsi: Łysaków, Łysakówek, Otałęż, Szafranów i Wola Otałęska. W 1848 r. była to masa spadkowa hr. Artura Potockiego, w latach 1851–1855 własność hr. Adama Potockiego. Machowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 należało do hr. Henryki Kuczkowskiej. Maćkówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W 1848 r. majątek ten należał do ks. Henryka Lubomirskiego, a w latach 1851–1855 — do jego syna ks. Jerzego Henryka Lubomirskiego. Majdan Królewski. Dominium w cyrkule rzeszowskim, obejmujące wsie: Brzostowa Góra, Huta Komorowska, Komorów i Majdan Królewski, części wsi: Rusinów i Wola Rusinowska oraz przysiółek Poręby. Przed rozbiorami majątek ten był częścią starostwa sandomierskiego, po 1772 r. został włączony do dóbr kameralnych, a później sprzedany w ręce prywatne. W latach 1848–1851 właścicielem dominium Majdan Królewski był Józef Dolański, zaś w 1855 r. — Stefan Dolański. Makowica. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 40. XIX w. wieś była własnością Józefa i Wiktorii z Grotowskich Dzięciołowskich, którzy majątek ten w 1845 r. sprzedali Kajetanowi Sucharkiewiczowi. W latach 1848–1855 właścicielami byli Kajetan i Cecylia Sucharkiewiczowie. W latach 1848–1851 uprawnienia dominialne wykonywało dominium Laskowa. Makowiska. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Walentego Wiktora, zaś w latach 1851–1855 — Tadeusza Wiktora.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

149

Maków Podhalański. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z miasteczka Maków, wsi Biała, Grzechynia, Kojszówka, Osielec, Sidzina, Skawica, Wieprzec i Zawoja oraz części wsi Juszczyn. Przed rozbiorami dobra te wchodziły w skład starostwa lanckorońskiego, a po 1772 r. zostały przejęte w zarząd państwowy. W 1839 r. za 260,5 tys. złr zostały one sprzedane hr. Filipowi Ludwikowi Saint-Genois de Anneancourt, który był też właścicielem tego majątku w latach 1848–1855. Malawa. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Malawa i Wilkowyja. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Judyty Skrzyńskiej; w latach 1851–1855 — jej syna Tadeusza Skrzyńskiego. Malinie. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Malinie i Trześń. W latach 1848–1851 właścicielem tego majątku był Jakub Cabalski, w 1851 r. — Klemens Nowosielecki, a w 1855 r. — Justyna Nowosielecka. Mała. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Konstantego Ruckiego. Maniowy. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Huba, Maniowy i Mizerna. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością dr. Józefa Garzabeka. Maniów. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Czołnów oraz części wsi: Borki, Maniów i Wola Szczucińska. W latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej, pozostawionej przez Mikołaja Marynowskiego. Marcinkowice. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Marcinkowice i części wsi Chomranice. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Marii Paszyc (w 1851 r. — wspólnie z Bolesławem Paszycem, zapewne synem). Marcówka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Tomasza Kowalewskiego, a w latach 1851–1855 był własnością Wacława Kowalewskiego. Marcyporęba. Dominium zbiorowe w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 główna część wsi należała do Adama Gorczyńskiego. Ponadto własne cząstki posiadali: Anna Piątkowska, Wojciech Brandys, Konstanty Wodzicki (od 1855 r. Marcjanna Wodzicka), Wincenty Popiel (od 1855 r. Anna Popiel) i spadkobiercy Józefa Kalasantego Gorczyńskiego. Markuszowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1851 majątek ten należał do Marii Wasilewskiej, zaś w latach 1851–1855 do Teofila Wasilewskiego. Medynia. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Wola Węglińska i części wsi Medynia. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Anny Gokert, w 1851 r. należał do Edmunda Gokerta i Amelii Jahl (współwłasność), zaś w 1855 r. do Urszuli Grocholskiej (część Medyni) i Rafała Grocholskiego (Wola Węglińska).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

150

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Meszna Szlachecka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Celiny Dębickiej, a w latach 1851–1855 — Konstancji Bielańskiej. Męcina. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: bar. Bazyli Gostkowski, spadkobiercy jego żony bar. Julii Gostkowskiej, spadkobiercy bar. Makarego Gostkowskiego (Męcina Dolna), Ludwika z Waksmannów Machnicka (Męcina Górna zwana Dębiną), Julia Izabela z Szołayskich Gostkowska (Męcina Górna zwana Dębiną). Mędrzechów. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z 16 wsi: Biskupice, Borusowa, Hubenice, Kanna, Kozłów, Kupienin, Kuzie, Łęka Samocka, Małec, Mędrzechów, Podlipie, Samocice, Strojców, Świebodzin, Wola Mędrzechowska i  Zawierzbie oraz z dwóch przysiółków: Kawęczyn i Wólka Świebodzka. W 1848 r. masa spadkowa hr. Artura Potockiego, latach 1851–1855 własność hr. Adama Potockiego. Michalczowa. Dominium zbiorowe w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Juliusza Kownackiego, Marcina Koseckiego, Stanisława Ropskiego, Michała Ciesielskiego i Honoratę Milewską, Petronelę Garlicką, Juliana Samborskiego i Alojzego Kownackiego. Miechowice Małe. Jednowioskowe dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jedna część należała do spadkobierców Antoniego z Lubrańca Dąbskiego, tj. żony Salomei i syna Władysława (kolejność dziedziczenia niejasna), a druga do Franciszka Michała Starowiejskiego, po którym dziedziczył jego syn Stanisław Michał Starowiejski. Mielec. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  miasta Mielec i  wsi Cyranka. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w  skład masy spadkowej Jana Pieniążka; w latach 1851–1855 był własnością jego spadkobierców: bar. Apolinarego Lewartowskiego i Pauliny Pieniążek. Mierzeń. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Mierzeń i części wsi Kwapinka. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Pawła Bilińskiego. Mietniów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wincentego Hebdę, zaś w latach 1851–1855 był własnością Ludwiki Hebdy. Mikołaj. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Jaroszowice i Mikołaj oraz części wsi Gorzeń. W latach 1848–1855 własność Macieja Fischera. Mikulice. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Mikulice i Ostrów oraz przysiółków: Ksawerówka i  Wolica. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością Walentego Wolskiego (w 1855 r. wspólnie z Anną Wolską). Milówka. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Milówka i Wielka Wieś. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Antoniego Stadnickiego. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

151

Miłkowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Jelna i Miłkowa oraz części wsi Przydonica i Załęże. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością hr. Anastazego Ostoi Siemońskiego. Mistrzejowice. Wieś w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 właścicielem tego majątku był Leon Rudowski. Młoszowa. Klucz majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, obejmujący wsie: Dulowa, Karniowice i Młoszowa. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Juliana Florkiewicza. Młynne. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Ludwika Bilińskiego i Juliusza Żuławskiego. Moderówka. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Białkówka, Budzisz, Moderówka i Szebnie oraz części wsi Bierówka i Warzyce. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Ludwika Gorajskiego. Modlnica. Jednowioskowy klucz w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 własność Tadeusza Konopki. Modlniczka. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Mogilany. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Głogoczów i Mogilany. Przed rozbiorami dobra Mogilany należały do rodu Jordanów, lecz były mocno zadłużone. W 1764 r., pod naciskiem Lubomirskich (jeden z głównych wierzycieli), cały majątek sprzedano hetmanowi wielkiemu litewskiemu Józefowi Massalskiemu. Później dobra te przeszły we władanie jego córki Heleny Apolonii z Massalskich ks. de Ligne, a następnie jego wnuczki ks. Sydonii de Ligne. Mąż tej ostatniej, hr. Franciszek Potocki (Mogilany przejął w posagu), w 1802 r. sprzedał Mogilany, Głogoczów i Kulerzów Józefowi Konopce, łowczemu sanockiemu. Po Józefie Konopce dobra te odziedziczył jego syn Stanisław (zm. 1850). W latach 1851–1855 Mogilany były wspólną własnością spadkobierców tego ostatniego, czyli dzieci: Władysława Konopki, Julii Załęskiej, Stefanii Konopkowej i Amelii Konopkówny. Mogilno. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Feliksa i Franciszka Głębockich. Mogiła. Klucz majątkowy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Zesławice, przysiółka Łęg oraz części wsi Czyżyny, Kantorowice i Mogiła. W latach 1851– –1855 majątek ten był własnością klasztoru oo. Cystersów w Mogile. Mokrzec. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Mokrzec i Połomia. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Piotra Garbaczyńskiego. Mokrzyszów. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi: Krawce, Krzątka, Mokrzyszów, Stale i  Sulichów oraz części wsi Sobów. Przed rozbiorami majątek ten

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

152

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

wchodził w  skład kasztelanii sandomierskiej, a  w  1787 r. został przejęty przez rząd austriacki. W 1835 r. dominium Mokrzyszów sprzedano pochodzącemu z Moraw Antoniemu Teodorowi Schindlerowi, który był właścicielem tego majątku także w latach 1848–1855. Morawczyna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi: Morawczyna, Pyzówka i Niwa. W latach 1851–1855 własność Juliana Kluzickiego. Mordarka. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Celestynę i  Konstantego Pieniążków oraz spadkobierców Ewy i Józefa Wielogłowskich: Marię z Wielogłowskich Stobnicką, Wilhelminę Petronelę z Wielogłowskich Stalberger, Cecylię z Wielogłowskich Raciąską, Józefę z Wielogłowskich Koczanowicz, Annę z Wielogłowskich Głębocką, Paulinę z Wielogłowskich Reklewską oraz małoletniego Sotera Wielogłowskiego. Moszczanica. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  wsi: Kocierz Moszczanicki, Moszczanica i  Łysina oraz części wsi: Łękawica, Okrajnik, Oczków i  Ślemień. W latach 1848–1854 majątek ten należał do Ignacego Zielińskiego, a w 1855 r. do jego owdowiałej żony: Anastazji z Chwalibogów 1o Zielińskiej 2o Kępińskiej. Motycze Poduchowne. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. Przed rozbiorami wieś była własnością parafii katedralnej w Sandomierzu, ale po 1772 r. została włączona w skład dóbr Funduszu Religijnego, a następnie sprzedana w ręce prywatne. W latach 1848–1855 właścicielką tej wsi była Antonina Dworzak. Motycze Szlacheckie. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten był własnością Floriana Bilskiego, a w 1855 r. — Antoniego Bilskiego. Mrowla. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Lipie i Mrowla oraz przysiółka Dąbry. Przed rozbiorami majątek ten wchodził w skład dóbr królewskich (dzierżawa Bratkowice), a po 1772 r. został włączony w skład dóbr kameralnych. W 1818 r. dominium Mrowla sprzedano za kwotę 40 155 złr hr. Franciszkowi Ksaweremu Stadnickiemu, który był jego właścicielem także w latach 1848–1851. W latach 1851–1855 majątek ten był z kolei własnością Franciszka Dolińskiego. Mstów. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Leona Gąsiorowskiego. Mszana Dolna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Glisne, Mszana Dolna i Słomka. Przed rozbiorami Mszana Dolna była starostwem niegrodowym, w skład którego wchodziły: Mszana Dolna z folwarkiem, Słomka, Glisne i Mieścisko. Po 1772 r. starostwo przejął rząd austriacki, a w 1797 r. nabył je Piotr Wodzicki. Dalsze losy tego dominium nie są zbyt jasne: w latach 1827–1838 jako właściciel wymieniany był Antoni Juszczakiewicz, a w 1844 r. — Jan Stadnicki. Z kolei w latach 1848–1851 dominium to miało należeć do spadkobierców Jana Stadnickiego, zaś w latach 1851–1855 do spadkobierców Antoniego Juszczakiewicza. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

153

Mszanka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. Przed rozbiorami wieś była królewszczyzną (wójtostwo). Po 1772 r. została włączona do dóbr kameralnych, a następnie sprzedana w ręce prywatne. W latach 1851–1855 właścicielem tego majątku był Franciszek Szołayski. Muszyna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasteczek Muszyna i Tylicz oraz wsi: Muszynka, Andrzejówka, Banica, Berest, Brunary Niżne, Brunary Wyżne, Czarna, Czertyżne, Czyrna, Dubne, Florynka, Izby, Jastrzębik, Jaszkowa, Kamienna, Krynica, Leluchów, Milik, Mochnaczka Niżna, Mochnaczka Wyżna, Piorunka, Polany, Powroźnik, Słotwiny, Stawisza, Szczawnik, Śnietnica, Wawrzka, Wierchomla Mała, Wojkowa, Złockie, Zubrzyk i Żegiestów. Przed rozbiorami majątek ten należał do biskupa krakowskiego. W latach 1848–1855 była to własność Funduszu Religijnego. Mydlniki. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 właścicielem tego majątku był Wincenty Darowski. Myscowa. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Banica, Bartne, Czarne, Długie, Grab, Kąty, Kotań, Krzywa, Lipna, Myscowa, Mytarka, Nieznajowa, Ożenna, Radocyna, Rozstajne, Świątkowa Mała, Świątkowa Wielka, Świerzowa, Toki, Wyszowatka i Żydowskie, części wsi Wołowiec i przysiółka Jasiołka. W 1848 r. majątek ten był własnością hr. Antoniego Fryderyka Mittrovsky’ego, zaś w latach 1851–1855 — hr. Teresy Mittrovsky’ej. Myszkowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten był własnością Kajetana Łubkowskiego, zaś w latach 1851–1855 jego synów: Erazma i Romana. Myślenice. Miasto cyrkułowe, siedziba dwóch dominiów. Przed rozbiorem miasteczko Myślenice oraz 13 wsi: Łagiewniki, Pierzchowe, Borzęta, Bysina, Polanka, Stróza, Pcim, Lubień, Krzeczów, Dolna Wieś, Górna Wieś, Rudnik i Trzebunia wchodziły w skład kasztelanii krakowskiej. Po 1772 r. klucz ten został włączony do dóbr kameralnych, a w 1777 r. sprzedany Franciszce z Krasińskich, żonie Karola Wettyna, syna Augusta III. Po jej śmierci majątek ten odziedziczyła jej córka: ks. Maria Krystyna 1o Savoyen-Carignan 2o de Montleart. W latach 1848–1855 w skład dominium Myślenice I, należącego do ks. Marii Krystyny, a po jej śmierci będącego częścią jej masy spadkowej, wchodziły wsie: Borzęta, Bysina, Chełm, Dolna Wieś, Górna Wieś, Krzczonów, Krzeczów, Lubień, Łagiewniki, Pcim, Polanka, Stróża i Tenczyn. W skład dominium Myślenice II, będącego własności gminy Myślenice, wchodziły: miasto Myślenice oraz części wsi Górna Wieś i Dolna Wieś. Nagnajów. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Nagnajów i Siedleszczany. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefa Miniewskiego. Nagoszyn. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W 1848 r. właścicielem był bar. Antoni Konopka. Po jego śmierci (1848) wieś odziedziczyła jego żona Stefania, a następnie brat żony — Mieczysław Grocholski.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

154

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Nart. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi Cholewiana Góra, Cisowlas, Gwoździec i  Nart oraz przysiółka Pogorzałka. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w  skład kasztelanii sandomierskiej, zaś po 1772 r. zostały włączone do dóbr kameralnych. W 1833 r. dominium Nart (część składowa klucza Raniżów) za 30 355 złr kupił Antoni Ścibor Rylski. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością jego syna Leona Antoniego Arona Ścibor Rylskiego. Nawojowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Barnowice, Bończa, Czaczów, Frycowa, Kamionka Mała, Kotów, Krzyżówka, Łabowa, Łabowiec, Łęg, Łosie, Maciejowa, Nawojowa, Nowa Wieś, Popardowa Niżna, Roztoka Mała, Roztoka Wielka, Rybień, Składziste, Uhryń Niżny i Złotne oraz przysiółków: Homrzyska, Kunina i Margoń. W latach 1848–1855 własność hr. Edwarda Stadnickiego. Nawsie Kołaczyckie. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Bryły, Krajowice, Nawsie Kołaczyckie i Wróblowa oraz części miasteczka Kołaczyce. W latach 1848– –1855 majątek ten należał do Józefa Nowotnego, choć w 1848 r. jako właściciela części wskazywano także spadkobierców Józefa Paulego. Nidek. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1852 majątek ten był własnością Benedykta Joachima Józefa z  Bobrówki Bobrowskiego, zaś w 1855 r. — Janiny Bobrowskiej. Niebylec. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z  miasteczka Niebylec oraz wsi: Gwoździanka, Jawornik i Małowka. W latach 1848–1855 właścicielką dominium była hr. Henryka Kuczkowska. Niecew. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części Lipnicy Wielkiej o nazwie Lipnica Dolna oraz z  przysiółka Niecew. W  latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wincentego Kurdwanowskiego. Niechobrz. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Niechobrz, Racławówka i Zabierzów oraz przysiółka Kielanówka. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Erazma Skrzyńskiego. Niedary. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Józefa Kriegshabera, zaś w  latach 1851–1855 — Karoliny Kriegshaber. Niedźwiada. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Glinik, Łopuchowa, Niedźwiada i Szkodna oraz przysiółka Kępa Igołomska. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej hr. Łucji Przerębskiej, a później przeszedł na jej spadkobierczynię, tj. córkę — hr. Józefę Skorupkową. Drobną cząstkę we wsi Łopuchowa posiadała także Emilia 1o Sieradzka 2o Herr. Niegłowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Kacpra Lisowieckiego, zaś w latach 1851–1855 jego dzieci: Antoniego Marka, Teresy Klotyldy i Wincentego Stanisława Marii Lisowieckich.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

155

Niegoszowice. Wieś w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 majątek ten był własnością Stanisława Chwalibogowskiego. Niegowić. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Klęczany, Marszowice i  Niegowić oraz części wsi Podolany. W  1848 r. majątek ten wchodził w  skład masy spadkowej pozostawionej przez Antoniego Ciepielowskiego, zaś w  latach 1851–1855 był własnością Atanazego Benoe. Nienaszów. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Piotra i Ludwika Krzystkiewiczów. Niepołomice. Miasteczko w cyrkule bocheńskim, siedziba dwóch dominiów. Dominium Niepołomice I w latach 1848–1855 należało do Funduszu Religijnego i obejmowało wsie: Chełm, Kolanów, Łapczyca, Moszczenica, Mszczęcin, Targowisko, Trawniki, Wola Zabierzowska i Zabierzów oraz części miasta Podgórza i wsi Podobińsko. Dominium Niepołomice II, w latach 1848–1855 będące własnością kameralną, obejmowało miasteczko Niepołomice, wsie: Baczków, Bratucice, Cikowice, Damienice, Drwinia, Dziewin, Gawłówek, Grobla, Kłaj, Książnice, Mikluszowice, Okulice, Siedlec, Stanisławice, Stryszowa, Świniarów, Wola Batorska, Wola Drwińska i  Wyżyce, przysiółki: Chobot, Libichowa i Zielona oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Bogucice, Buków, Dobroniów, Góra św. Jana, Gruszów, Kulerzów, Łężkowice, Ochmanów, Opatkowice, Pobręczyn, Podłęże, Pogorzany, Pogwizdów, Radziszów, Słomiróg, Staniątki, Wola Radziszowska, Zagórze i Zakrzów. Nieprześnia. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Onufrego Sobolewskiego, zaś w latach 1851–1855 — jego żony Marianny Sobolewskiej. Niewiarów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Niewiarów i Podgrodzie. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Michała Józefa Szybalskiego. Niewodna. Dominium zbiorowe w  cyrkule jasielskim. W  latach 1851–1855 wśród właścicieli cząstkowych w tej wsi wymieniano: Wojciecha Dąbrowskiego (część I, Janowszczyzna I), Tomasza Petersa (część I, Janowszczyzna II), Cypriana Odrowąż Gostwickiego (część II), Annę i Michała Podoskich (część III) oraz hr. Kazimierza Jabłonowskiego (Niewodna Dolna). Niezdów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Teofila Hassmanna, zaś w latach 1851–1855 był własnością bar. Wiktorii Gostkowskiej. Nisko. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Nisko, wsi: Jata, Jeżowe, Kamień, Maziarnia, Nowosielec, Sójkowa, Steinau i Zalesie oraz części wsi: Pławo i Przyszów. Przed rozbiorem Nisko wchodziło w skład dóbr kapituły sandomierskiej (razem z wsiami: Malec, Warchoły, Podwolin, Pława, Kamień, Jatta, Zalesie, Sojkowa, Bojanów, Korabina, Laszki, Burdza, Przyszów, Jeżowe, Pogoń, Sopot, Swoły i Zaracła-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

156

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

wice). Po 1772 r. dobra te weszły w skład Funduszu Religijnego, a w latach 20. XIX w. zostały sprzedane hr. Eugenowi Kinskiemu. W latach 1848–1855 właścicielem dominium Nisko był Karol Reichenbach. Niwiska. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. Przed rozbiorami wieś należała do klasztoru jezuitów w  Sandomierzu i  była na uposażeniu fundacji Andrzeja Boboli (dochód ze wsi przeznaczony był na edukację 12 synów szlacheckich). Po kasacie zakonu jezuitów wieś włączono do „funduszu naukowego”, a nastepnie sprzedano. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Hupki. Niziny. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Borki, Kębłów, Krzemienica, Młodochów, Niziny, Ostrówek i Wola Zdakowska, części wsi Jaślany i Trzciana oraz przysiółka Tarnówek. W 1848 r. właścicielem tego majątku był hr. Franciszek Potocki, który w tym samym roku sprzedał te dobra ks. Henrykowi Lubomirskiemu. W latach 1851–1855 majątek przejął syn Henryka — ks. Jerzy Henryk Lubomirski. Niżowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Józefa Łęskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością bar. Karola Lipowskiego. Nockowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Wincentego Rogalińskiego, zaś w latach 1851–1855 — Apolonii Paszkowskiej i Leopolda Szumskiego. Nosówka. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi Błędowa i  Nosówka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Aleksandra Dąmbskiego. Nowe Rybie. Dominium zbiorowe w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Marię Dunikowską, Petronelę Dunikowską, Antoniego Grzemskiego oraz rodzeństwo Wielogłowskich. Nowy Sącz. Dominium obejmujące części miasta (dawny zamek, który gmina odkupiła od rządu austriackiego), a także wsie Paszyn i Żeleźnikowa oraz części wsi: Falkowa, Gołąbkowice, Kunów, Piątkowa i  Roszkowice. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością gminy miasta Nowego Sącza. Ponadto wśród właścicieli części samego Nowego Sącza wymieniano: Kazimierę Czerską (część przedmieścia), Hansa Daniela (część przedmieścia), Józefa i Mariannę Starczewskich (część przedmieścia), Franciszka Szafrańskiego (część przedmieścia) i Dionizego Wójcikowskiego. Nowy Targ. Dominium w  cyrkule sądeckim, obejmujące część miasta Nowy Targ. Przed rozbiorami Nowy Targ był stolicą starostwa, które w  1773 r. zostało przejęte przez rząd austriacki. Następnie w latach 1819–1824 dobra te podzielono na kilka sekcji i sprzedano. W latach 1848–1851 Nowy Targ był stolicą dwóch dominiów: pierwsze obejmowało część miasta i było własnością gminy Nowy Targ, drugie — również obejmujące część miasta (większą) — należało do Abrahama Blumenfelda.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

157

Nowy Wiśnicz. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z miasteczka Nowy Wiśnicz, wsi: Borowna, Dołuszyce, Kobyle, Kopaliny, Kurów, Leksandrowa, Łomna, Mokrzyska, Olchawa, Poręba Spytkowska, Uszwica, Wiśnicz Mały i  Wiśnicz Stary oraz przysiółka Bucze. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Aleksandra Potockiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego syna hr. Maurycego Potockiego. Nowy Żmigród. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Nowy Żmigród oraz wsi: Halbów, Huta Krempska, Krempna, Łysa Góra, Siedliska i Stary Żmigród. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Władysława Stadnickiego, a po 1855 r. — Józefa Bärenreitera. Ochodza. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1851 własność Feliksa Męciszewskiego, po którym majątek odziedziczył jego syn Kazimierz. Ochojno. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Ochojno i Zbydniowice. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Marii Żarnowieckiej, a w latach 1851– –1855 — Ignacego Żarnowieckiego. Ochotnica. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  części wsi Ochotnica. Przed rozbiorami wieś wchodziła w skład starostwa czorsztyńskiego, a po 1772 r. została włączona do dóbr kameralnych. W 1828 r. wsie Tylmanową i Ochotnicę wraz z wójtostwami Ligasówka i Kłodne sprzedano Mikołajowi Ambrożemu Kołodziejskiemu. Później cały ten majątek uległ podziałowi i w latach 1848–1851 w skład masy spadkowej pozostawionej przez M. A. Kołodziejskiego wchodziła jedynie część Ochotnicy. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością jego spadkobierców: Anny Grzesickiej, Franciszka Kołodziejskiego i Tekli Siemek. Ocieka. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej hr. Eustachego Romera, później było własnością jego żony hr. Anny z Reyów Romerowej. Okocim. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten (część dominium) był własnością Jana Neumanna. Po jego śmierci w 1851 r. część tę, a także drugą część Okocimia, będącą własnością Juliana Kodrębskiego, odkupił Jan Götz, założyciel browaru. On też był właścicielem Okocimia w 1855 r. Okonin. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. Przed rozbiorami wieś była własnością klasztoru oo. Cystersów w Koprzywnicy, a po 1772 r. została włączona do dóbr Funduszu Religijnego, a następnie sprzedana w ręce prywatne. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Wieńczysława Charzewskiego, zaś w  latach 1851–1855 — Ewy z Romerów Charzewskiej (zapewne żony Wieńczysława). Okrajnik. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części wsi: Łękawica, Kocierz Rychwałdzki, Oczków i Okrajnik. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Leokadii z Zawichowski Rojkowej (w 1855 r. wspólnie z mężem Ignacym).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

158

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Olchowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Alojzego i Katarzyny Jabłonowskich. Olesno. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Ćwików, Olesno i Swarzów. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej Karola Kotarskiego, a w latach 1851–1855 było we władaniu jego spadkobierców, tj. dzieci: Marii i Stanisława Kotarskich. Olsza. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Augusta Darowskiego. Olszana. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. Przed rozbiorem była to królewszczyzna (dzierżawa), która po 1772 r. włączona została do dóbr kameralnych, a w 1812 r. sprzedana Antoniemu Majnony. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefa Dzianott de Castellati. Olszanica. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w  latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Olszowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. Przed rozbiorami wieś była królewszczyzną, która po 1772 r. została przejęta przez rząd austriacki. Na początku XIX w. wieś sprzedano w ręce prywatne. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Krzysztofa Bogusza (zamordowany w czasie rabacji), w 1851 r. był własnością Józefy Bogusz, a w 1855 r. — Feliksa Otfinowskiego. Olszowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 stanowiło własność Michała Służewskiego, w 1851 r. należało do hr. Karoliny Rey, zaś w 1855 r. do Hieronima i Stanisława Ankwiczów. Olszówka. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  wsi Olszówka i  Raba Niżna. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Marii i Franciszka Baranowskich. Olszyny. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Roztoka, Olszyny i  Sukmanie. W latach 1848–1855 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Marię Jordan (w 1851 r. jako właścicieli wymieniono Adolfa, Teofila i Ludwikę Jordan — dzieci Marii). Olszyny. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Hańczowa, Olszyny i Ropki. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Adama Rogawskiego. Ołpiny. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Ołpiny, Racławice i Rozembark. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Romana Kamińskiego, a w 1851 r. był własnością Karola Rogawskiego. Po 1851 r. Karol Rogawski najprawdopodobniej sprzedał Racławice i Rozembark Edmundowi Grabowskiemu, pozostawiając sobie Ołpiny.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

159

Orzechów. Dominium zbiorowe w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Sylwestra Łempickiego, Bruno Trojackiego oraz spadkobierców Franciszka Hałatkiewicza: synów — Józefa, Franciszka Aleksandra dw. im. i Macieja, córkę — Katarzynę z Hałatkiewiczów Brezewiczową oraz wdowę — Agnieszkę 1o Jasieńską 2o Hałatkiewiczową. Osieczany. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Kajetana Sobolewskiego, a w latach 1851–1855 był własnością Ewy Sobolewskiej. Osiek. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Osiek oraz wsi Mytarz i  Świerkowa. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe, obejmujące: miasteczko Osiek oraz wsie: Świerkowa, Mytarz, Brzozowa, Skalnik, Desznica i Jaworze. W latach 1762–1777 starostwo posiadał Ignacy Giedroyć. W 1777 r. rząd austriacki oddał je w posiadanie Ksaweremu Branickiemu. Poźniej klucz ten uległ podziałowi. W latach 1848–1855 dominium Osiek było własnością ks. Władysława Sanguszki. Osiek. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części miasta Kęty, wsi: Hecznarowice, Nowa Wieś, Malec i Osiek oraz części wsi: Bielany, Bujaków i Łęki. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Karola Larischa. Osików. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części przysiółka Osików. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Ludwiki ze Stobnickich Łubienieckiej. Osobnica. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Wincentego Ponińskiego. Ostrów. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Franciszka Wojtawskiego. Ostrów Szlachecki. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Juliana i Karolinę Milewskich, a w latach 1851–1855 był własnością Henryka Komara. Oświęcim. Miasto w cyrkule wadowickim (przed rozbiorami było to miasto królewskie, stolica starostwa; po rozbiorach storstwo przejęte zostało przez rząd austriacki, a w 1787 r. przekazane do masy spadkowej Joachima Potockiego jako częściowa rekompensata za zajęcie salin w Bolechowicach), siedziba dwóch dominiów. Dominium Oświęcim I złożone było z części miasta Oświęcimia, wsi Broszkowice oraz części wsi Babice i Budy. W latach 1848–1851 jego właścicielem był Mikołaj Dąbski, zaś w latach 1851– –1855 — jego żona Leokadia Dąbska. Dominium Oświęcim II obejmowało część miasta oraz wieś Pławy. W latach 1848–1855 była to własność magistratu oświęcimskiego. Otfinów. W latach 1848–1855 istniały tu dwa dominia: 1. Otfinów Konopka, złożone z wsi Gruszów, Janikowice i Sikorzyce oraz z części wsi Oftinów i przysiółka Bugaj. Dominium to należało do bar. Leona Konopki. Ponadto drobne części posiadali: Władysław Dąbski, Józefa Stoińska i hr. Zofia Załuska. 2. Otfinów Stoiński, złożone z wsi

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

160

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Czyżów i Pasieka oraz części wsi Otfinów i Pierszyce. Majątek ten należał do Franciszka Ksawerego Stoińskiego. Palczowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 własność hr. Stanisława Dunin-Wąsowicza, w 1855 r. — jego żony hr. Anny Dunin-Wąsowiczowej. Pantalowice. Wieś w cyrkule rzeszowskim, stolica dwóch dominiów. Dominium Pantalowice (część wsi Pantalowice oraz wieś Zagórze) w latach 1848–1851 było własnością Karoliny Prek, a w latach 1851–1855 — Stanisława Preka. Dominium Pantalowice Dolne (część wsi o tej właśnie nazwie) w latach 1851–1855 była własnością Zofii z Rudnickich Szumańczowskiej. Parkosz. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Łabuzie i Parkosz oraz części wsi Złotoryja. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Felicji Bobrowskiej. Partyń. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Chorążec, Kobierzyn, Laskówka, Łęg i Partyń oraz część wsi Smyków Mały. W latach 1848–1855 własność Antoniego Aleksandra Dobrzyńskiego. Paszkówka. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  wsi: Bęczyn, Bęczynek i  Paszkówka oraz przysiółków: Kobyłówka, Łysa Góra, Pobierd, Posmyków i  Stara Wieś. W  latach 1848–1851 własność Salomei Wężyk, po której w  latach 1851–1855 dziedziczyli: Kornelia z Wężyków Gostkowska oraz Leonard Wężyk (zapewne dzieci). Pawlikowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Koźmice Małe, Pawlikowice i Rożnowa oraz przysiółka Taszyce. W 1848 r. właścicielem tego majątku był hr. Heinrich Blankenstein, zaś w latach 1851–1855 — Jan Mąkolski. Pewel Mała. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 własność Mikołaja Kafki, w latach 1851–1855 — arcyks. Albrechta Habsburga. Pędzichów. Przysiółek Kleparza, przedmieście Krakowa. W latach 1851–1855 dobra te (dawna jurydyka) należały do zgromadzenia ks. wikariuszy krakowskiej kapituły katedralnej. Pękowice. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Marii Cieszkowskiej. Piaski Wielkie. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Piaski Wielkie i Rżąka. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Biberstein Starowiejskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Jana Biberstein Starowiejskiego. Piaski-Drużków. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. właścicielem tego majątku był Józef Jordan, a w latach 1851–1855 — Antoni Krasuski. Piekary. Kompleks majątkowy złożony z wsi: Kaszów, Liszki, Nowa Wieś Szlachecka i  Piekary w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, dawniej wchodzący w  skład dóbr

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

161

ziemskich klasztoru oo. Benedyktynów w  Tyńcu. W  latach 1851–1855 majątek ten miał dwóch właścicieli: część należała do hr. Kryspina Żeleńskiego, a później jego syna hr. Wita Żeleńskiego; część zaś — zapewne dawne dobra klasztorne — były pod zarządem kamery w Prądniku. Piekiełko. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Antoniego Dunikowskiego. Pieniążkowice. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Długopole, Dział, Morawczyna, Niwa, Odrowąż, Pieniążkowice, Pyzówka i Załuczne. Przed rozbiorami dobra te wchodziły w skład starostwa nowotarskiego, później zostały przejęte przez rząd austriacki. W 1819 r. klucz sprzedano Sebastianowi Stadnickiemu, po którym odziedziczył je Leon Stadnicki (właściciel w latach 1848–1855). W 1855 r. dominium stanowiło masę spadkową Leona Stadnickiego. Pierzchowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Nieznanowice, Pierzchowice i Pierzchów oraz przysiółka Jaroszówka. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Jana Henryka Kępińskiego, zaś w  latach 1851–1855 był własnością jego syna Jana Kępińskiego (w 1855 r. jako współwłaściciel wymieniany był także Ludwik Kępiński). Pilzno. Miasto w cyrkule tarnowskim, siedziba trzech dominiów. Dominium Pilzno I było własnością Ludwika Komarnickiego (wsie: Bielowa i Strzegocice, część miasta Pilzna oraz części wsi Dulczówka i  Słotowa). Dominium Pilzno II należało do gminy miejskiej. Dominium Pilzno III, złożone z części miasta Pilzno oraz części wsi i przysiółków: Dulczówka, Lipiny, Kozia Wola, Łęki Lipińskie i Łęki Dolne, w latach 1851– –1855 było własnością klasztoru oo. Karmelitów w Pilznie. Piotrkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Celiny Dębickiej, zaś w latach 1851–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Franciszka Nowińskiego i Stefana Dębickiego. Pisarzowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Jaworzna, Kamionka Mała, Krosna i Strzeszyce oraz części wsi: Pisarzowa i Żmiąca. Przed rozbiorami wieś należała do kapituły sądeckiej. Po 1772 r. została włączona do Funduszu Religijnego, a później sprzedana w ręce prywatne. W latach 1848–1855 dominium było własnością bar. Maurycego Brunickiego. Pisarzowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Górniaka. Pleszów. Klucz majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z  wsi: Kępa Rusiecka, Kujawy i  Pleszów. W  latach 1851–1855 majątek ten był własnością Wincentego Kirchmayera.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

162

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Pleśna. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  części wsi Pleśna i  Rychwad. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową Józefa Eisenbacha, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego żony Leopoldyny Eisenbach. Płaza. Klucz majątkowy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Nieporaz i Płaza. W latach 1851–1854 majątek ten należał do Karoliny Lityńskiej, a w 1855 r. — ks. Stanisława Jabłonowskiego. Płoki. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W 1855 r. właścicielem tego majątku był Aleksander Schreiber. Pniów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Antoniów, Czekaj, Ostrówek i  Pniów, przysiółków: Dąbrówka, Wola Antoniowska i  Zalesie oraz części wsi Orzechów. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Bruno Trojackiego. Podchybie. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Podchybie oraz części wsi Zarzycie Wielkie i  Leńcze. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Lerneta (w 1855 r. razem z Emilią Lernet). Podgórze. Dominium w cyrkule bocheńskim, obejmujące miasto Podgórze. W latach 1848–1855 dominium należało do gminy Podgórze (miasto królewskie). Podgrodzie. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Grabówka i Podgrodzie. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Henryki Kuczkowskiej, zaś w latach 1851–1855 — Teodora Christiani Grabieńskiego. Podjasień. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z przysiółka Podjasień i części wsi Stare Rybie. W  1851 r. właścicielem tego majątku był Felicjan Potocki, zaś w 1855 r. — Teofila Potocka. Podleszany. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Podleszany, Rydzów i  Wólka Rydzowska oraz części wsi Książnice. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością Michała Toczyskiego. Podniebyle. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Józefa Płockiego, a w latach 1851–1855 — Narcyza Myszkowskiego. Podolany. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Franciszki Tabaszewskiej. Podole. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Glinik i Podglinik, przysiółka Zbęk oraz części wsi Podole i Przydonica. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Władysława Hołubowicza. Podstolice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. Przed rozbiorami wieś stanowiła uposażenie Akademii Krakowskiej. Po 1772 r. rząd austriacki wcielił ją do dóbr funduszu naukowego, później jednak sprzedał. W  latach 1848–1855 była ona własnością Wandy i Feliksa Żelechowskich.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

163

Pogorzyce. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Tekli z Szembeków Jadowskiej. Pogórska Wola. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Kajetana Siemońskiego i Antoniego Seaupee. Pogwizdów. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Nieszkowice Wielkie i części wsi Pogwizdów. Przed rozbiorami wieś należała do klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu. Po kasacie klasztoru część wsi sprzedano, resztę włączając do dóbr kameralnych. W latach 1848–1851 dominium Pogwizdów wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wincentego Midowicza, zaś w latach 1851–1855 należało do jego spadkobierców: Piotra Midowicza, Marii (Marianny) Ortyńskiej i Antoniny Orzechowskiej. Polanka. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Polanka i Świerzowa Polska. W latach 1848–1855 własność Tytusa Trzecieskiego. Polanka. Jednowioskowe dominium o nazwie Polanka Haller. W 1848 r. majątek ten był własnością Józefa Hallera von Hallenburg, w latach 1851–1854 wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej, a  w  1855 r. był własnością Władysława Hallera von Hallenburg. Polanka Wielka. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Apolinary Cieński. Polany. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Ciechanie, Huta Polańska, Olchowiec, Polany, Ropienka i  Wilsznia Górska. W  latach 1848–1854 majątek ten był własnością Jana Maniawskiego, w 1855 r. — Faustyny Maniawskiej. Polna. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Polna i Wyskitna. W latach 1848– –1855 majątek ten był własnością hr. Eustachego i Konstancji Stadnickich. Połom Mały. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Walentego Jaszczurowskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Edwarda Jaszczurowskiego. Połomia. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 własność Antoniego Rylskiego. Popędzyna. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Popędzyna i przysiółka Popędzynka. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Antoniego i Marii Wilkoszewskich, zaś w latach 1851–1855 — do Konstancji Wilkoszewskiej. Popowice. Dominium zbiorowe w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Konstantyna Cybulskiego i Bronisława Witosławskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

164

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Poręba Mała. Dominium zbiorowe w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Piotra Krzyneckiego i  spadkobierców Marianny Łopackiej. Poręba Wielka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Konina, Lubomierz, Łętowe, Łostówka, Mszana Górna, Niedźwiedź, Podobin, Poręba Wielka i Witów. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Józefa z Granowa Wodzickiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego żony Petroneli z Jabłonowskich Wodzickiej. Poręba Wielka. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Łazy oraz części wsi Poręba Wielka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Ignacego Bobrowskiego. Poręba Żegoty. Klucz majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z miasteczka Alwernia i wsi Poręba Żegoty. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością hr. Józefa Szembeka. Posadowa Mogilska. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W 1848 r. majątek ten był własnością Jana Sucharkiewicza, zaś w latach 1851–1855 wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej (administratorką dóbr była Eufrozyna Sucharkiewicz). Potok. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim; w latach 1848–1855 własność Jana Kantego Stojowskiego. Poznachowice Górne. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten był własnością Bolesława Kałuskiego, zaś w  latach 1851–1855 — Marii Łączkowskiej. Półwsie Zwierzynieckie. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Prądnik Biały. Klucz dóbr w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi Batowice, Bolechowice, Bronowice Wielkie, Brzezie Narodowe, Czarna Wieś, Dziekanowice, Górka Narodowa, Łobzów, Nowa Wieś Narodowa, Prądnik Biały, Rakowice, Tonie, Trojanowice, Węgrzce, Wróżenice, Wyciąże, Zelków i Zielonki oraz części miast, wsi i przysiółków: Bibice, Czernichówek, Czyżyny, Kantorowice, Kaszów, Liszki, Lubocza, Modlniczka, Mogiła, Nowa Wieś Szlachecka, Przeginia Duchowna, Śmierdząca, Zabierzów, Węgrzynowice i miasta Kazimierz (gmina żydowska). W latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład dóbr kameralnych. Prądnik Czerwony. Wieś cząstkowa w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 właścicielami cząstkowymi tego majątku byli: parafia św. Mikołaja w Krakowie, klasztor oo. Karmelitów w Czernej, klasztor oo. Dominikanów w Krakowie oraz szpital św. Łazarza w Krakowie.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

165

Prokocim. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Piaski Małe i Prokocim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Kazimierza Wodzickiego. Proszówki. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Proszówki i przysiółków: Krzyżanowice Małe i Wygoda. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Feliksa Lewieckiego. Prusy. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Feliksa i Henryka Gaszyńskich. Przebendów. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Józefa Wisłockiego. Przebieczany. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten był własnością bar. Antoniego i  Emilii ze Skrzyńskich Konopków, zaś w  latach 1851–1855 — Adama Wiśniewskiego. Przeciszów. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Podolsze i Przeciszów oraz przysiółka Koło Lipowieckie. Przed rozbiorami majątek ten należał do klasztoru oo. Dominikanów w Przeciszowowie (aż do kasaty w czasach Józefa II). W latach 1848– –1855 była to własność hr. Maurycego Potockiego. Przecław. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z miasteczka Przecław, wsi: Błonie, Podole, Tuszyma i Wylów oraz przysiółka Kądziołki. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową hr. Dominika Reya. W latach 1851–1855 dominium władała żona Dominika — hr. Karolina Rey. Oprócz niej pewne części majątku posiadali także: Feliks Bogusz i hr. Anna z Reyów Romerowa (części wsi Tuszyma), Salomea Ochocka (części miasteczka Przecław i wsi Wylów) i Franciszek Michałowski (wieś Błonie). Przeczyca. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  części wsi Kamienica Dolna i Przeczyca. W latach 1848–1851 własność hr. Felicjana Stadnickiego, a w latach 1851– –1855 jego żony hr. Karoliny 1o Stadnickiej 2o Koch. Przedbórz. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Ludwika Wąsowicza, zaś w latach 1851–1855 — Antoniny Wąsowicz. Przeginia Duchowna. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1789–1885 majątek ten należał do klasztoru kanoników laterańskich Bożego Ciała w Krakowie. Przegorzały. Jednowioskowy klucz w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 wieś należała do hr. Henryki Kuczkowskiej. Przeworsk. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasta Przeworska oraz wsi: Białoboki, Białobrzegi, Budy Przeworskie, Burdosz, Gorliczyna, Korniaktów, Kosina, Markowa, Mokra Strona, Nowosielce, Rogóźno, Studzian i Zmysłówka. W 1848 r. właś-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

166

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

cicielem tego majątku był ks. Henryk Lubomirski, zaś w  latach 1851–1855 jego syn — ks. Jerzy Henryk Lubomirski. Przewóz. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Płaszów, Przewóz i Rybitwy. Przed rozbiorami majątek ten należał do klasztoru oo. Cystersów w Mogile. W latach 80. XVIII w. został włączony do Funduszu Religijnego, a  następnie sprzedany w prywatne ręce. W latach 1848–1855 właścicielem dominium Przewóz był Aleksander Zdzieński. Przewrotne. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Hucisko, Pogwizdów i Przewrotne. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jakuba Politalskiego. Przyborów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Łęki, Przyborów i Rysie oraz przysiółek Ruda. Przed rozbiorami majątek ten był częścią starostwa krzeczowskiego, które w 1775 r. zostało włączone do dóbr kameralnych. W 1834 r. dominium Przyborów (jako piąta sekcja dawnego starostwa) za 26 200 złr sprzedano Jakubowi Łasińskiemu. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej, a w latach 1851–1855 był własnością Jana Łasińskiego (zapewne syna Jakuba). Przybówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością hr. Emilii z Trzecieskich Łoś, zaś w 1855 r. — jej córki i zięcia: Marii i Wincentego Petrowiczów. Przybradz. Dominium zbiorowe w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Stanisława Brücknera i jego spadkobierców: Andrzeja i Franciszka Brücknerów (części: Przybrad Górna, Przybradz Średnia oraz Świnka) oraz Pawła Schultesa (część Ohacz). Przybyłów. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W 1851 r. majątek ten był własnością Ludwiny Heinz. Przybysławice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Marcinkowice i Przybysławice. W latach 1848–1855 sprawa własności nie była jasna. Jako właściciele wymieniani są: Salomea z Jordanów Dąbska, jej syn Władysław Dąbski oraz teściowa — Katarzyna z Bobrowskich Dąbska. Przybyszówka. Dominium zbiorowe w cyrkule rzeszowskim. Jako właścicieli cząstkowych w latach 1848–1855 wymieniano: Henryka Nowakowskiego, a także spadkobierców Tadeusza Jordana: Henryka Christiani Grabieńskiego, Salomeę Dąbską, Julię, Stanisława i Tadeusza Jordanów. Przyłęk. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Józefa Piaseckiego (dominium Trzęsówka), Jadwigę Ciesielską oraz Marcelego i Edmunda Kropiwnickich. Przyszowa. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: spadkobierców Michała Żuk Skarszewskiego, tj. LeoDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

167

narda Żuk Skarszewskiego (Przyszowa Dolna); Gabrielę Wierzbiętową i Michała Żelazowskiego (Pitagorówka i  Podolszczyzna); spadkobierców Józefa Wielogłowskiego, tj. Marię z Wielogłowskich Stadnicką, Wilhelminę Pertonelę z Wielogłowskich Stalberger, Cecylię z  Wielogłowskich Raciąską, Józefę z  Wielogłowskich Koczanowiczową, Annę z Wielogłowskich Głębocką, Sotera Wielogłowskiego i Paulinę z Wielogłowskich Reklewską; Franciszka Mieczkowskiego; Jana i  Józefa Junoszów Podoskich; Józefata Kałuskiego; Juliana Raciąskiego (część Berdychów). Pstrągowa. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W czasie rabacji galicyjskiej wymordowano wszystkich właścicieli i  oficjalistów. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Franciszka Jareckiego (Moraskówka i  Kaczorówka); Antoniego Jordana (Tymowszczyzna); Genowefę Łazowską (Okopy); Franciszka Mostowskiego (Biendkówka); Józefa Sawickiego (Fąfarówka); spadkobierców Wojciecha Tokarskiego, tj. Ludwikę z Tokarskich Jordanową, Albinę z Tokarskich Zajączkowską i Jana Tokarskiego (Lisiczyzna); Praksedę Tymowską (Tymowszczyzna); Adama Chronowskiego (Zieleńszczyzna, pierwsza scheda); Agnieszkę Fenenczyk (Zieleńszczyzna, druga scheda); Ludwikę Łychowską i Annę Stetkiewicz (Trzemeszczyzna); Feliksa Pietrzyckiego (Bełdowszczyzna); Marię Wasilewską i Karola Nitsche (Blińszczyzna i Szudrawszczyzna). Ptaszkowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Królowa Ruska i Ptaszkowa. W latach 1848–1855 właścicielem był Karol de Łęki Siemek. Pustków. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Męciszów, Pustków i Wola Pustkowska. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Karola Bobrowskiego. Pychowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1854 majątek ten był własnością Marianny Russian, zaś w 1855 r. — Zuzanny Russian. Pysznica. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Kłyżów, Pysznica i Studzieniec. Przed rozbiorami wsie te były częścią kasztelanii sandomierskiej. Po 1772 r. zostały one przejęte pod zarząd kameralny, a następnie sprzedane. W latach 1848–1855 dominium Pysznica wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Aleksandra Udrańskiego. Raba Wyżna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Stefana Wilkoszewskiego, choć w 1855 r. jako właścicieli cząstkowych wymieniano także bezimiennego Łączkowskiego oraz Jadwigę Zawałkiewicz. Rabka. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Chabówka, Ponice, Rabka, Rdzawka, Skomielna Biała, Słone i Zaryte. W XVIII w. Rabka wraz z całym kluczem należała do Wielopolskich. Na początku XIX w. od Wincentego Wielopolskiego (zwanego na Ślemieniu) dobra te nabył Józef Zubrzycki h. Wieniawa. W latach 1848–1855 właścicielem majątku był syn Józefa — Julian Zubrzycki.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

168

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Raciborowice. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Raciborsko. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Michała Różyckiego, a w latach 1851–1855 — Elżbiety Dydyńskiej. Raciechowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Czasław, Poznachowice Dolne, Raciechowice i przysiółka Sosnowa oraz część wsi Krzyworzeka. W 1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Leona Kazimierza Bilińskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Aleksego Bilińskiego. Radgoszcz. Dominium zbiorowe w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Alberta Hönheisera (Wielki Dwór); Ignacego Deisenberga, a od 1852 r. Mariannę Pociołowską (Laskówka); Wiktorię, Marcelego, Tytusa i Jana Maksymiliana Drohojowskich (Mały Dwór i Czarkowa); Macieja Godzińskiego (Laborówka); Ksawerego Gryglewskiego i Andrzeja Sarneckiego (Rakowszczyzna); Ksawerę Sawicką i  innych (Nadgłoszczyzna); Pawła Serwatowskiego (Żdżary); Konstancję Starzewską (Starzewska); Jana Straszewicza (Łęg, Zadębie I, Zadębie II i Mały Dwór); Józefa Straszewicza (Zadębie I); Teofila Chmielowskiego (Mały Dwór); Katarzynę Trojacką (Wierciński); Zofię Klenkę (Porębiska); Zofię Klenkę; Marię z Herniewiczów Witkowską (Herniewicz). Radlna. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Kunegundę Dębicką, w 1851 r. był własnością Elżbiety Milżeckiej, zaś w 1855 r. — Mieczysława i Zygmunta Kępińskich. Radłów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z miasteczka Radłów oraz wsi: Rajsko, Niwka, Wał, Wola Radłowska, Łętowice, Niedzieliska, Biadoliny, Biskupice Radłowskie, Bogumiłowice, Bielcza i Borzęcin. Przed rozbiorami majątek ten był własnością biskupa krakowskiego, lecz w 1782 r. zostały przejęty przez Fundusz Religijny. W 1820 r. dominium Radłów nabył bar. Karl Badenfeld. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością bar. Wilhelma Badenfelda, a w 1855 r. — hr. Wilhelma Hompescha. Radocza. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: hr. Krystynę Żeleńską, Antoninę Derpowską, Karola Górskiego, Józefa Trzeszkowskiego (części Trzeszkowski i Hebda) i Rozalię Hebdę. Radomyśl Wielki. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z miasteczka Radomyśl Wielki, wsi Dulcza Mała i Ruda oraz przysiółka Wólka Plebańska. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Olimpii Bobrowskiej. Radwan. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi Radwan oraz części wsi Gruszów. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Kazimierza Bzowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

169

Radwanowice. Wieś w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 majątek ten był własnością Marianny Szczepanowskiej. Radziszów. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części Skawina oraz wsi Radziszów i Wola Radziszowska. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Eugeniusza Dzieduszyckiego. Rajcza. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  części wsi Rajcza. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Anastazego Siemońskiego. Rajsko. Jednowioskowe dominium w cyrule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową hr. Teodora Lanckorońskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Gustawy Niemyskiej. Rajsko. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części wsi Rajsko i wsi Harmęże. W 1848 r. majątek ten był własnością Wincentego Zwillinga, zaś w latach 1851–1855 — Karola Zwillinga. Rakszawa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Aleksandra Gozdowicza, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego spadkobierców: Antoniego i Honoraty Gozdowiczów, Anny i Stanisława Majerskich oraz Bonawentury Skeleszczyńskiego. Raniżów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Markowizna, Mazury, Raniżów, Staniszewskie i Zielonka. Przed rozbiorami wsie te wchodziły w skład kasztelanii sandomierskiej i po 1772 r. zostały włączone do dóbr kameralnych. W 1833 r. dominium Raniżów (jako pierwszą sekcję klucza Raniżów) sprzedano Karolowi Nitschemu. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Władysława Reya. Rąbkowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Józefy Głębockiej, zaś w latach 1851–1855 — Domiceli Raciąskiej. Rączna. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1788–1855 majątek ten był własnością szpitala św. Łazarza w Krakowie. Rdzawa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Kajetana Wesołowskiego. W latach 1851 i 1855 właścicielami tego majątku byli kolejno: Tekla Wesołowska i Wincenty Wesołowski. Regulice. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten należał do klasztoru ss. Franciszkanek św. Andrzeja w Krakowie. Roczyny. Dominium jednowioskowe w cyrkule wadowickim, w latach 1848–1855 należące do hr. Teresy Bobrowskiej. Rogi. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Wincentego Gostkowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

170

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Rojówka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Rojówka i część wsi Skrzętla. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Marii Żuk Skarszewskiej i Wiktorii Bereskiej, zaś w 1855 r. — Józefa Dąbrowskiego. Rokiciny. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1852 było własnością bar. Hieronima Borowskiego, później wchodziło w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Po 1854 r. majątek ten odziedziczyła bar. Luiza 1o Borowska 2o Wężyk, zapewne żona Hieronima. Roków. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Babice i Roków oraz części wsi Witanowice. Przed rozbiorami majątek ten należał do klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu, po 1772 r. został włączony do dóbr Funduszu Religijnego, a następnie sprzedany w  ręce prywatne. W  latach 1848–1855 dominium Roków było własnością Zygmunta Sławińskiego i Anieli ze Sławińskich Błeszyńskiej. Ropa. Dwuwioskowe dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Łosie i  Ropa. W latach 1848–1855 należało do hr. Konstantego Siemieńskiego. Ropczyce. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  części miasta Ropczyce. Przed rozbiorami Ropczyce były stolicą starostwa, w  skład którego wchodziły miasto Ropczyce i wsie: Łopuchowa, Zagórzyce, Góry, Borek Wielki, Boreczek i Żdżary. W 1765 r. starostwo dzierżawił Franciszek Salezy Potocki, a później Stanisław Sadowski (żonaty z Franciszką Potocką). Po 1772 r. Sadowski kupił starostwo od rządu austriackiego, a następnie sprzedał je hr. Jaworskiemu. Ten ostatni odsprzedał cały majątek hr. Starzeńskiemu. W latach 1848–1855 dominium Ropczyce obejmowało jedynie część miasta (wsie dawnego starostwa włączono w skład dominium Góra Ropczycka) i było własnością hr. Kazimierza Starzeńskiego. Ropica Polska. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Ropica Polska. W latach 1851–1855 majątek ten należał do Jana Płockiego. Rozdziele Dolne. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Jana Zabawskiego i Józefę Garlicką (w latach 1851–1855 właścicielka całej wsi). Rozdziele Górne. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Leona Wilhelma Zabawskiego i Cypriana Sitkowskiego. Roztoka. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Roztoka oraz części wsi: Chabalina, Gierowa i  Piaski-Drużków. W  1851 r. majątek ten był własnością Franciszka Clementa. Rozwadów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Rozwadów, wsi: Bąków, Brandwica, Charzewice, Dąbrowa Rzeczycka, Jastkowice, Musików, Pilchów, Ruda Jastkowska, Rzeczyca Długa, Rzeczyca Okrągła i Wola Rzeczycka oraz przysiół-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

171

ków: Kępa Rzeczycka, Kochany i  Księże Kolano. W  latach 1848–1855 właścicielem tego mająrku był ks. Jerzy Roman Lubomirski. Rożnów. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Rożnów oraz wsi Radajowice i Zagórze. W latach 1848–1855 własność Antoniego Aleksandra Dobrzyńskiego. Różanka. Dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Wincentego Nartowskiego, Ludwika Denkera (Dobrzechówka, Folwark Dolny i Folwark Swoszówka), Emilię Dobrowolską (Folwark Średni) i Macieja Ruckiego (Sobestianowa). Rudawa. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Rudka. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 własność ks. Władysława Sanguszki. Rudna Wielka. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Rudna Mała i Rudna Wielka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Aleksandra Dąmbskiego. Rudnik. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Rudnik oraz wsi: Kopki, Koziarnia i Tarnogóra. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Wilhelma Hugona Hompescha (w 1851 r. jako właścicielka wymieniana był jego żona Adolfina). Rudze. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Rudze i Trzebieńczyce. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Tadeusza Bobrowskiego. Rupniów. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 własność Mateusza Mroczkowskiego, w  latach 1851–1855 część składowa pozostawionej przez niego masy spadkowej. Ruska Wieś. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  części wsi Ruska Wieś. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością parafii rzymskokatolickiej w Rzeszowie. Ruszcza. Klucz majątkowy w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z  wsi Ruszcza i przysiółka Olsza. W latach 1851–1855 właścicielem tego majątku był Paweł Popiel. Rycerka Dolna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 własność arcyks. Albrechta Habsburga. Rycerka Górna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848– 1855 własność arcyks. Albrechta Habsburga. Rychwałd. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Rychwałd, Łowczówek i Pleśna. W latach 1848–1851 własność Karola Jastrzębskiego, a w latach 1851– –1855 jego żony: Franciszki 1o Jastrzębskiej 2o Zakrzewskiej.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

172

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Rychwałd. Dominium w cyrkule wadowickim (zamienna nazwa: Łękawica), złożone z wsi: Rychwałd i Łękawica k. Rychwałdu oraz części wsi Kocierz Rychwałdzki. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Walenty Milewski. Ryczów. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Półwieś, Ryczów, Woźniki i Żygodowice. Przed rozbiorami dobra te należały do dóbr klasztoru oo. Cystersów w Mogile. W 1786 r. włączono je do Funduszu Religijnego, a później sprzedano Drohojewskim. W 1799 r. właścicielem tego majątku był hr. Walerian Dzieduszycki. W 1848 r. dominium Ryczów należało do hr. Justyny z Dzieduszyckich Działyńskiej, a w latach 1851–1855 do jej córki — hr. Pauliny z Działyńskich Dzieduszyckiej. Ryglice. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z miasteczka Ryglice i wsi Joniny. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Stefana Leśniowskiego. Rząska Szlachecka. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 była ona własnością Floriany 1o Soświńskiej 2o Achingerowej. Rzemień. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Biały Bór, Blizna, Chęciny, Dobrynin, Rzemień i Rzochów. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Feliksa Bogusza, z tym że w 1851 r. niewielkie cząstki posiadały także spokrewnione z F. Boguszem hr. Anna z Reyów Romerowa (Biały Bór) i hr. Karolina Rey (Blizna i Dobrynin). Rzepiennik Biskupi. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Kołkówka, Rzepiennik Biskupi i Rzepiennik Strzyżewski. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Ksawery Szołayskiej, a w 1855 r. (bez Kołkówki) — Adama i Tymoteusza Szołayskich. Rzepiennik Marciszewski. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. Przed rozbiorami wieś była królewszczyzną (wójtostwo), a  po 1772 r. została włączona do dóbr kameralnych i następnie sprzedana w ręce prywatne. W 1848 r. właścicielem dominium był Ludwik Jaworski, zaś w latach 1851–1855 — Michał Jaworski. Rzepiennik Suchy. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Józefa Rogawskiego. Rzeszotary. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. Przed rozbiorami własność klasztoru Bożego Ciała na Kazimierzu. Po 1785 r. wieś przeszła w ręce prywatne. W latach 1848–1855 własność Wandy i Feliksa Żelechowskich oraz innego, nieznanego z nazwiska, właściciela cząstkowego. Rzeszów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, obejmujące miasto Rzeszów. W latach 1848–1851 jako właściciela wymieniano ks. Jerzego Romana Lubomirskiego, ale faktycznie od 1845 r. Rzeszów był wolnym miastem — wykupienie ostatnich praw dominialnych od Lubomirskich nastapiło w  1844 r., zaś status wolnego miasta przyznano w 1845 r.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

173

Rzędzianowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 wieś ta wchodziła w skład masy spadkowej pozostawionej przez Stanisława Bogusza, zaś w latach 1851–1855 była własnością Marii ze Stojowskich Boguszowej. Rzuchowa. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Rzuchowa i części wsi Woźniczna. W  latach 1848–1851 majątek ten należał do Ludwiki Strzyżewskiej, zaś w latach 1851–1855 do jej zięcia i córki: Leona i Aleksandry Stadnickich. Sadkowa Góra. Wieś w  cyrkule tarnowskim, siedziba dwóch dominiów. Dominium Sadkowa Góra I (część wsi Sadkowa Góra) w latach 1848–1851 było własnością Henryka Brandta, a w latach 1851–1855 — Franciszka Brandta. Dominium Sadkowa Góra II (przysiółek Uście oraz części Luszowic i Smykowa Małego) w latach 1851–1855 było własnością Józefa, Kazimiery i Stefana Baranowskich. Samoklęski. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Czekaj, Folusz, Mrukowa, Pielgrzymka, Samoklęski i Zawadka oraz przysiółków: Huta Samoklęska i Kłopotnica. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Piotra Steinkellera. Sanka. Wieś czątkowa w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 właścicielami cząstkowymi byli: Stanisław Porowski (Sanka Północna) i Zygmunt Kirschbaum (Sanka Południowa). Sarysz. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z przysiółka Sarysz. W latach 1851– –1855 majątek ten był własnością Feliksa Żurowskiego. Sawa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Antoni Gagatnicki. Sędziszów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Sędziszów, wsi Kawęczyn Sędziszowski, Krzywa, Wolica Ługowa i  Wolica Piaskowa oraz przysiółka Przedmieście Sędziszowskie. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Adriana Augusta Amalryka de Mailly. Sękowa. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Sękowa i części wsi Siary. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefy z Wybranowskich Szymonowicz. Siarczana Góra. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Eleonory Bogdani. Siary. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Siary. W latach 1851–1855 majątek ten należał do Eleonory Bielańskiej. Sidzina. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części wsi Sidzina oraz wsi Brzyczyna Górna. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Wincentego Furdzika, zaś w latach 1851–1855 — Jakuba Leśniaka. Siedlce. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  części wsi Siedlce i  Słowikowa. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Eleuterego Krobickiego, zaś w latach 1851–1855 — Ignacego i Tekli Zielińskich.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

174

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Siedlec. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Łęka Siedlecka i  Siedlec. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w  skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Innocentego Lewartowskiego, a w latach 1851–1855 należał do jego córek: Emeryki z Lewartowskich Burzyńskiej i Leonardy z Lewartowskich Wisłockiej. Siedlec. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością klasztoru oo. Karmelitów Bosych w Czernej. Siedliska. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Anny z Miłkowskich Łubieńskiej. Siedliska. Dominium złożone z  części wsi Siedliska, Gadówka i  Lubaszowa. Przed rozbiorami majątek ten był własnością klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu. W latach 1848–1855 należał do Funduszu Religijnego. Siedliska-Bogusz. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848– –1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wiktoryna Bogusza, zaś w latach 1851–1855 był własnością Stanisława Gorajskiego i niewymienionych z imion Boguszów. Siedliszowice. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Bieniaszowice, Gręboszów, Karsy, Lubiczko, Pałuszyce, Siedliszowice, Uście Jezuickie i Wola Gręboszowska. W latach 1848–1851 wchodziło ono w skład masy spadkowej hr. Łucji Przerębskiej, zaś w latach 1851–1855 było własnością jej córki — hr. Zofii Załuskiej. Siekierczyna. Dominium zbiorowe w  cyrkule sądeckim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Antoniego Zarembę (Podlesie), Balbinę Trembecką (Siekierczyna Niżna i Siekierczyna Wyżna), spadkobierców Józefa Wielogłowskiego oraz Antoniego Trembeckiego i Adalberta Tetmajera. Sieklówka Dolna. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Stanisława Pilińskiego; w latach 1851–1855 było własnością jego spadkobierców: żony Ludwiki oraz dzieci: Emilii, Konstantego i Tadeusza. Sieklówka Górna. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848– –1855 majątek ten był własnością Zofii Biesiadeckiej (w  latach 1848–1851 wspólnie z Antonim Biesiadeckim). Sielec. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Franciszka Ksawerego Preka. Siemiechów. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. Przed rozbiorami wieś stanowiła starostwo niegrodowe; w 1770 r. dzierżawił je Ignacy Krasiński. W 1789 r. rząd austriacki sprzedał je wspomnianemu Krasińskiemu. Później w posiadanie majątku weszli Skrzyńscy. W latach 1848–1851 właścicielem był Tymoteusz Skrzyński. Po jego bezpotomnej śmierci wieś przeszła we władanie (zapewne w drodze kupna) Tomasza Nalepy. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

175

Sieniawa. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Bielanka i Sieniawa. W latach 1848–1855 majątek ten należał do bar. Julii Borowskiej. Siennów. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Jana Ruckiego, zaś w latach 1851–1855 — Konstantego Wolskiego. Siepraw. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Brzązowice, Koźmice Wielkie, Siepraw i Zakliczyn. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Tomasza Białobrzeskiego i Apolonię Brzezińską, a w latach 1851–1855 należał do ich spadkobierców: Stanisława Białobrzeskiego, Żelisława Bobrowskiego i Adama Brzezińskiego. Sieradza. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Fiuk i Sieradza. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Stanisława Starzyńskiego, zaś w latach 1851–1855 — Wojciecha Pischteka. Sieraków. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Dziekanowice, Nowa Wieś i Sieraków. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Aleksandra Przychockiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego syna — bar. Teodora Przychockiego. Siercza. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z miasteczka Klasno, wsi Babiby i Siercza oraz przysiółka Wolica. Przed rozbiorami majątek ten był własnością klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu, później został włączony do dóbr Funduszu Religijnego, a następnie sprzedany w ręce prywatne. W latach 1844–1851 dominium to wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Annę Lelowską, zaś w latach 1851–1855 było własnością Michała Roli Różyckiego (w 1855 r. we współwłasności z Emilią Różycką). Sietesz. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Sietesz i części wsi Chodakówka. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Piotra Łastowieckiego, zaś w latach 1851–1855 — jego synów: Antoniego i Jana Łastowieckich. Sitnica. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1851–1855 właścicielem tego majątku był Szymon Piasecki. Skawa. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Naprawa i Skawa. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Kaliksta Borowskiego. Skawce. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Alojzego Juliana Schanzera. Skołyszyn. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Jabłonica, Kunowa, Lipnica Górna, Lisów, Lisówek, Skołyszyn i Sławęcin oraz części wsi Binarowa. W latach 1848– –1855 majątek ten należał do hr. Prospera Zborowskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

176

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Skomielna Czarna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848– –1851 majątek ten był własnością Jakuba Łodzińskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego spadkobierców: Izabeli z Łodzińskich Gostkowskiej, Urszuli z Łodzińskich Wójcikiewiczowej, Marii z Łodzińskich Romerowej, Klementyny z Łodzińskich Szulcowej, Włodzimierza Józefa Zygmunta Łodzińskiego i Anny z Łodzińskich Brochockiej. Skotniki. Jednowioskowe dominum w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Tytusa Horocha. Skowierzyn. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Radomyśl nad Sanem, wsi Skowierzyn i przysiółka Nowiny. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Karola Horna. Skórowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule jasielskim. W  latach 1848–1851 jako właścicielka wymieniana była Maria Jordan, zaś w latach 1851–1855 Apolonia Jordan (właśc.: Apolonia i Roman Jordanowie). Skrzydlna. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Przenosza, Skrzydlna i Wola Skrzydlańska. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Antoniego Pruszyńskiego, zaś w latach 1851–1855 — Zygmunta Pruszyńskiego. Skrzyszów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością Walentego Paliszewskiego (w  latach 1851–1855 wspólnie z żoną Józefą). Sławkowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Sławkowice i części wsi Brzezowa. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Karola Lipowskiego. Słocina. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi: Błędowa, Borek Nowy, Brzozówka, Chmielnik, Lecka i Słocina oraz części wsi Borek Stary. W latach 1848– 1855 majątek ten stanowił własność Maurycego Szymanowskiego. Słopnice Szlacheckie. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych w tej wsi wymieniano: Jana Szembeka, Sydona Szembeka, Rudolfa i Honoratę Miłkowskich oraz Berla i Annę Schützerów. Słupia. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Piotra Dydyńskiego. Słupie. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Chotowa, Przyborów i Słupie. W latach 1848–1855 było własnością hr. Karoliny Rey (w 1851 r. współwłaścicielem był także jej syn Stanisław). Słupiec. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W 1848 r. majątek ten był własnością Wilhelma Gawrońskiego, w 1851 r. wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej, a w 1855 r. był własnością Mieczysława Gawrońskiego. Smarzowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Józefy Bogusz.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

177

Smoleńsk. Przedmieście Krakowa, dawna jurydyka. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością parafii Miłosierdzia Bożego w Krakowie. Smolice. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Anastazego Maszewskiego. Sobniów. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Łaski i Sobniów. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Władysława i Hieronimy Wiluszów, zaś w 1855 r. — Karola i Marii Prokopów. Sobolów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Sieradzka i Sobolów oraz przysiółka Zonia. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Karola Weissenbacha. Sokolniki. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Dębina, Nadbrzezie i Sokolniki. W latach 1848–1851 zapewne majątek ten stanowił część dominium Grębów, zaś w latach 1851–1855 był oddzielną jednostką administracyjno-majątkową we władaniu Ludwika Dolańskiego. Sokołów Małopolski. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Sokołów Małopolski oraz wsi: Górno, Nienadówka, Stobierna, Trzeboś, Trzebuska, Turza i Wólka Sokołowska. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Marię Grabińską, zaś w latach 1851–1855 był własnością Wiktora Zbyszewskiego. Sokół. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 należało ono do Leopolda Pawłowskiego, zaś w latach 1851–1855 do Augusta de Lavaux. Sosnowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Sosnowice i przysiółka Grabie. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Jakubowicza. Sowina. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Nowakowskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego spadkobierców: Anieli z Nowakowskich Piotrowskiej, Heleny z Nowakowskich Nowakowskiej, Katarzyny z Nowakowskich Hańskiej, Władysława Nowakowskiego i Marii z Grodzickich Nowakowskiej. Sól. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Nieledwia, Sól i Szare. W latach 1848–1855 majątek ten należał do arcyks. Albrechta Habsburga. Spytkowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z miasta Jordanów oraz wsi Chrobacze i Spytkowice. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Anny Wilkoszewskiej. Spytkowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z czterech wsi: Bachowice, Grodzisko, Miejsce i Spytkowice. W 1848 r. masa spadkowa hr. Artura Potockiego, w latach 1851–1855 własność hr. Adama Potockiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

178

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Stadniki. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi: Falkowice, Kędzierzynka i Stadniki. W latach 1851–1855 własność Karola Fihausera. Staniątki. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Chrość, Podborze i Suchoraba, przysiółków: Kółko i  Zakrzowiec oraz części wsi: Łężkowice, Ochmanów, Podłęże, Słomiróg, Staniątki, Węgrzce Wielkie, Zagórze i Zakrzów. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością klasztoru ss. Benedyktynek w Staniątkach. Stara Wieś. Wieś w cyrkule sądeckim, siedziba dwóch dominiów: Stara Wieś Strzylawka I (części wsi Stara Wieś i Krużlowa Wyżna) — w latach 1848–1855 należącego do Stanisława Wareckiego; Stara Wieś Strzylawka II (część wsi Stara Wieś) — w latach 1848– 1855 należącego do Wincentego Grodzickiego. Stara Wieś. Dominium (także o nazwie Stara Wieś Weber) w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Skrzętla i Stara Wieś. W 1851 r. majątek ten był własnością Henryka i Jana Fritzów oraz Jana Janowskiego. Stara Wieś Dolna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848– –1855 majątek ten był własnością Antoniego Michalewskiego. Stara Wieś Górna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W 1848 r. właścicielem tego majątku był Józef Młynarski, zaś w latach 1851–1855 — Franciszek Młynarski (w 1855 r. wspólnie z Zofią Młynarską). Stare Rybie. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Andrzeja Janikiewicza (część Janikiewicz), spadkobierców Wojciecha Żuławskiego (część Szykowska), Juliana Stelczyka (część Stelczyk), Jana Żuławskiego (część Żuławski), Felicjana Potockiego oraz Teofilę Potocką. Staromieście. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Staromieście i Miłocin oraz części wsi Ruska Wieś. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Salomei Boznańskiej, zaś w 1855 r. — Mieczysława i Włodzimierza Bobrownickich. Stary Sącz. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z miasta Stary Sącz, wsi: Biegonice, Chochorowice, Długołęka, Gaboń, Gaj, Gołkowice, Gostwica, Juraszowa, Kadcza, Łazy, Mokra Wieś, Mostki, Moszczenica Niżna, Moszczenica Wyżna, Myślec, Naszczowice, Olszanka, Podegrodzie, Podrzecze, Popowice, Skrudzina, Świniarsko i Wyglanowice, części wsi: Biczyce, Moroń, Siedlce, Słowikowa, Straszęcin oraz przysiółków: Mała Wieś, Neudörfel, Opalona, Szymanowice i Tannendorf. Przed rozbiorami dobra te należały głównie do klasztoru ss. Klarysek w Starym Sączu. Po 1772 r. przejęte zostały w zarząd państwowy i włączone do Funduszu Religijnego. We władaniu Funduszu Religijnego dominium to pozostawało także w latach 1848–1855. Staszkówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. Przed rozbiorami wieś była królewszczyzną (dzierżawa), którą w 1784 r. włączono do dóbr kameralnych. Następnie w 1787 r. majątek ten oddano w dzierżawę spadkobiercom hr. Antoniego Bilskiego jako rekompensatę za przejęcie na własność państwową dóbr Utorop (były tam

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

179

saliny). W latach 1848–1855 dominium Staszkówka było własnością Aleksandra Skibickiego (w 1855 r. wspólnie z Justyną Skibicką, zapewne żoną). Stępina. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Stępina oraz przysiółka Chytrówka. W 1848 r. majątek ten był własnością hr. Nikodema Romera, zaś w latach 1851–1855 — hr. Emila Romera. Stojowice. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: spadkobierców Michała Czernego, Annę 1o Czerny 2o Pilichowską, Annę Bilińską i Franciszka Skodę. Stradomka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 wieś była własnością parafii rzymskokatolickiej w Nowym Wiśniczu. Straszydle. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefa Świderskiego. Stronie. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Stronie oraz części przysiółka Wolica. W latach 1848–1855 własność Felicjana Marszałkowicza. Stróża. Dominium (także pod nazwą Stróża Kotula) w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Stróża oraz części wsi Porąbka. W latach 1848–1855 własność Wojciecha Kotuli. Stróże. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Borowa, Stróże, Wola Stróska i  Zdonia. W  latach 1848–1851 majątek ten był własnością Adama Niemyskiego, zaś w latach 1851–1855 — Atanazego i Justyny Benoe (wnuczka Adama Niemyskiego). Stróże Niżne. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Berdechów, Bugaj i Stróże Niżne oraz z części wsi Stróże Wyżne. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Bolesława Goławskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego spadkobierców: Felicji Goławskiej, Klementyny Kozierudzkiej i Jana Gumińskiego. Stróże Wyżne. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  części wsi Stróże Wyżne. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Sabina Józefa Koczanowicza. Stryszów. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Dąbrówka i Stryszów oraz przysiółków: Ostałówka i Pawlikówka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Juliana Gorczyńskiego. Strzelce Małe. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Anielę Siemońską, zaś w latach 1851–1855 był własnością Gabriela Siemońskiego. Strzelce Wielkie. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi Strzelce Wielkie z przysiółkami Michala i Wygoda. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Fundacji Ossolińskich (Zakład Narodowy im. Ossolińskich). Strzyżów. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z miasteczka Strzyżów, wsi: Gbiska, Grodzisko, Łętownia, Przedmieście Strzyżowskie, Tropie i Brzeżanka oraz przysiółka

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

180

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Gbiska. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Ignacy Skrzyński, który dominium Strzyżów przejął jako posag żony — Marii ze Skrzyńskich. Sucha Beskidzka. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Krzeszów, Kuków, Lachowice, Stryszawa, Sucha Beskidzka i Tarnawa. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Aleksandra Branickiego. Suchodół. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  części wsi: Białobrzegi, Głowienka, Krościenko Niżne i Suchodół. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Feliksa Urbańskiego. Suchy Grunt. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim, które prawdopodobnie wyodrębniło się między 1848 a 1851 r. W 1851 r. wieś ta należała do Henryki z Trompeterów 1o Grynfeldowej 2o Boguszowej, zaś w 1855 r. do Marii Grynfeld. Sufczyn. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Franciszka Wykowskiego, a w 1855 r. — Ksawerego Wykowskiego (zapewne syna Franciszka). Sulechów. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten należał do biskupa krakowskiego. Sulistrowa. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi Draganowa, Smereczne i Sulistrowa oraz część wsi Łęki o nazwie Pałacówka. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Emeryka Kobuzowskiego, zaś w latach 1851–1855 — jego braci: Bogusława i Czesława Kobuzowskich. Sułkowa. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Ludwika Tarnowskiego. Sułków. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Pawła Gostkowskiego, a w latach 1851–1855 był własnością Marii Wolfram. Sułów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten był własnością Walentego Bieńkowskiego, zaś w latach 1851–1855 — Wojciecha Bandrowskiego. Swoszowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Ludwika Komarnickiego. Swoszowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Adama Radwańskiego, zaś w latach 1851–1855 — Bolesława Radwańskiego. Sygneczów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Walentego Włodka, zaś w latach 1851–1855 było własnością jego syna Romana Włodka.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

181

Szaflary. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Bańska, Biały Dunajec, Gliczarów, Murzasichle, Poronin, Skrzypne, Szaflary i Zaskale. W 1848 r. własność Tomasza Uznańskiego. Po jego śmierci w 1848 r. majątek odziedziczyła żona — Honorata z Domaradzkich Uznańska. Szarwark. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Stanisława Herzberga, zaś w  latach 1851–1855 do Konstantego Schmidta. Szczawnica. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. Przed rozbiorami wieś wchodziła w skład starostwa czorsztyńskiego, które w 1819 r. zostało włączone do dóbr kameralnych. W 1828 r. Szczawnica została sprzedana Janowi Podhajeckiemu, od którego majątek ten kupił Stefan Szalay. W latach 1848–1855 wieś ta była własnością Józefa Szalaya, syna Stefana. Szczepanowice. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Dąbrówka Szczepanowska, Lubcza i  Szczepanowice oraz przysiółków: Jodłówka i  Nakle. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Ludwika Chrząstowskiego, w  latach 1851–1853 był własnością Wojciecha Serwatowskiego, a w latach 1853–1855 — Wilhelma Freuda. Szczepanów. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Aleksandra Potockiego, w latach 1851–1855 był własnością jego syna hr. Maurycego Potockiego. Szczucin. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z miasteczka Szczucin, wsi: Łęka Szczucińska i Zabrnie oraz części wsi Maniów, Świdrówka i Załuże. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Magdaleny Laury i Konstantego Lipowskich. Szczurowa. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Rylowa, Rząchowa i  Szczurowa. Przed rozbiorami wsie te należały do dóbr radłowskich biskupa krakowskiego. Po 1772 r. zostały włączone do Funduszu Religijnego, a następnie sprzedane w  ręce prywatne. W  latach 1848–1854 majątek ten należał do Ignacego Zielińskiego, a w 1855 r. do jego owdowiałej żony: Anastazji z Chwalibogów 1o Zielińskiej 2o Kępińskiej. Szczyrzyc. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Smykań, Szczyrzyc i Wilkowisko oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Góra św. Jana, Pobręczyn i Pogorzany. Przed rozbiorami majątek ten był własnością klasztoruu oo. Cystersów w Szczyrzycu, ale w latach 80. XVIII w. został włączony do Funduszu Religijnego, a następnie sprzedany w ręce prywatne. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Heleny Sierakowskiej, zaś w latach 1851–1855 — hr. Eugeniusza Dzieduszyckiego. W 1864 r. Dzieduszyccy sprzedali te dobra klasztorowi oo. Cystersów w Szczyrzycu.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

182

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Szczytniki. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Szczytniki i  Świątniki Dolne. W 1851 r. majątek ten należał do Melanii Olearskiej, zaś w latach 1852–1855 do Pawła Libiszewskiego. Szerzyny. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Adama Kochanowskiego, zaś w 1855 r. wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Szlachtowa. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Biała Woda, Czarna Woda, Jaworki i Szlachtowa. W latach 1848–1855 własność hr. Edwarda Stadnickiego. Szyk. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Juliannę Dunikowską, Wojciecha Żuławskiego i jego spadkobierców (w 1851 r. majątkiem spadkowym zarządzała Emilia Żuławska) oraz Jana Żuławskiego. Szymbark. Dominium zbiorowe w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Apolonię Żywicką i Karolinę Żywicką (II scheda), Marcelego Groblewskiego i  Maksymiliana Groblewskiego (IV scheda), Stanisława Rzuchowskiego (1. część III schedy), Ignacego Rzuchowskiego i  Marię z  Rzuchowskich Rumińską (2. część III schedy) oraz Walentego Rożniatowskiego, Katarzynę z Rożniatowskich Pełczyńską i Juliannę z Rożniatowskich Hordyńską (II scheda). Ściejowice. Klucz majątkowy na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi: Dąbrowa Szlachecka, Ściejowice i Zagacie oraz części wsi Czernichówek. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Antoniego Lipczyńskiego. Śledziejowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Czarnochowice, Kokotów, Strumiany, Bogucice, Brzegi, Mała Wieś i  Śledziejowice. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Zdzieńskiego, a w latach 1851–1855 był własnością Erazma Niedzielskiego (majątek ten odziedziczyła najpierw żona Józefa Zdzieńskiego, która wobec braku własnego potomstwa przekazała go na rzecz swojego brata Kajetana Niedzielskiego; tą drogą dobra te trafiły w ręce Erazma Niedzielskiego, syna Kajetana). Ślemień. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Gilowice, Kocoń, Kurów, Las, Pewel, Pewelka, Rychwałdek i Ślemień. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Aleksandra Branickiego. Śleszowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1854 majątek ten był własnością Adama i Tekli Gabrysiewiczów, a w 1855 r. wchodził w skład pozostawionej przez nich masy spadkowej. Śmierdząca. Jednowioskowy majątek w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, dawniej wchodzący w skład dóbr ziemskich klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu. W latach 1851–1855 Śmierdząca była własnością hr. Wita Żeleńskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

183

Świdnik. Wieś w cyrkule sądeckim, stolica trzech dominiów. Dominium Świdnik I złożone było z  części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Ewę i Józefa Wielogłowskich, zaś w latach 1851–1855 był własnością ich spadkobierców: Marii z Wielogłowskich Stobnickiej, Wilhelminy Petroneli z Wielogłowskich Stalberger, Cecylii z  Wielogłowskich Raciąskiej, Józefy z  Wielogłowskich Koczanowicz, Anny z  Wielogłowskich Głębockiej, Pauliny z  Wielogłowskich Reklewskiej oraz małoletniego Sotera Wielogłowskiego. Dominium Świdnik II, złożone z  części wsi Jastrzębie, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik, Wolica i Zagorów, w latach 1848–1855 było własnością Franciszka Longchamps. Dominium Świdnik III, złożone z części wsi: Jastrzębie, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica, w latach 1848–1855 należało do Antoniny Walter von Kronek. Świebodzin. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Kłokowa i Świebodzin oraz przysiółka Kosierówka. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Franciszka Jordana, a w latach 1851–1855 należał do jego dzieci: Adolfa, Teofila i Ludwiki Jordanów. Świerczków. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Biała i  Świerczków. W latach 1848–1855 własność ks. Władysława Sanguszki. Święcany. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Balbiny Romer (w 1851 r. jako właściciel wymieniany był jej mąż — hr. Tomasz Romer). Świlcza. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Beniamina Skarbek Borowskiego. Świnna Poręba. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848– 1855 właścicielem tego majątku był Edward Schimke. Targowiska. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Łężany, Targowiska i Widacz. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Leona Gołaszewskiego. Tarnawa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Antoniego Radomyskiego. Tarnowiec. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Brzezówka, Potakówka, Sądkowa, Skalnik, Tarnowiec i Wrocanka. W latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Stanisława Pilińskiego; w latach 1851–1855 było własnością jego spadkobierców: żony Ludwiki oraz dzieci: Emilii, Konstantego i Tadeusza. Tarnów. Dwa dominia w  cyrkule tarnowskim: Tarnów — obejmujące część miasta (własność gminy Tarnów) oraz należące w latach 1848–1855 do ks. Władysława Sanguszki Hrabstwo Tarnów, obejmujące: część miasta Tarnów, przedmieścia: Grabówka, Pogwizdów, Zabłocie i Zawale, wsie: Chyszów, Glów, Gumniska, Klikowa, Komorów, Krzyż, Laski, Lisia Góra, Łękawica, Łękawka, Mikołajowice, Niedomice, Nowe Żu-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

184

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

kowice, Nowodworze, Ostrów, Pawęzów, Poręba Radlna, Sierakowice, Skrzyszów, Stare Żukowice, Strusina, Szynwałd, Śmigno, Tarnowiec, Terlikówka, Trzemeszna, Wałki, Wierzchosławice, Wola Rzędzińska, Zalasowa, Zawada i Żdżary, przysiółki: Gosławice, Jodłówka, Kantoria, Marek i Wólka Tarnowiecka. Tęgoborze. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z trzech wsi: Świdnik, Tęgoborze i Zawadka oraz przysiółka Just. W latach 1848–1855 właścicielką dominium była Petronela Dunikowska. Tłuczań. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim (często jako dwa dominia: Tłuczań Dolny i Tłuczań Górny). W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi w tej wsi byli: Anna Piątkowska (część Tłuczania Dolnego), Mikołaj Dąbski (część Tłuczania Dolnego), Luiza 1o Borowska 2o Wężyk (Tłuczań Górny) oraz hr. Wit Żeleński. Tokarnia. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1851 właścicielem tego majątku był Jan Targowski, w 1851 r. — Marianna z Targowskich Kowalewska, a w 1855 r. — Erazm Targowski. Tomaszkowice. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych w tej wsi wymienano: bar. Antoniego Konopkę, Franciszkę Borzęcką oraz Antoniego i Feliksa Rzewuskich. Tomaszowice. Jednowioskowy klucz w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W końcu XVIII w. wieś była własnością Dębińskich, następnie Ankwicza (żonatego z Dębińską), a na początku XIX w. — Franciszka Piekarskiego. Od tego ostatniego w 1830 r. wieś kupił Tadeusz Konopka, który był właścicielem Tomaszowic także w 1851 r. Po nim majątek odziedziczył jego syn Julian. Tomice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Tomice i części wsi Frydrychowice. W latach 1848–1855 własność hr. Krystyny Żeleńskiej. Toporzysko. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1851–1855 właścicielem był Awit Wilkoszewski. Tropie. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Dawida Rindera oraz Mieczysława Skrzyńskiego. Tryńcza. Wieś w  cyrkule rzeszowskim, będąca stolicą dwóch dominiów: Tryńcza I (wsie: Gorzyce, Ubieszyn, Wólka Małkowa i Wólka Ogryzkowa oraz części wsi: Głogowiec, Jagiełła i Tryńcza) — w latach 1848–1855 własność Antoniego Kellermanna; Tryńcza II (części wsi: Głogowiec, Jagiełła i Tryńcza) — w latach 1848–1855 wchodząca w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Feliksa Miera. Trzciana. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Bełdno i Trzciana. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Funduszu Religijnego (dominium Trzciana). Trzciana. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. W  latach 1848–1855 własność Jana Nepomucena Christiani Grabieńskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

185

Trzcinica. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi: Binarowa, Jareniówka, Przysieki, Pusta Wola, Siedliska, Siepietnica i Trzcinica. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe, które w 1770 r. było w dzierżawie Petroneli i Wilhelma Siemieńskich. Po rozbiorach majątek ten włączono do dóbr kameralnych, a następnie sprzedano. W latach 1848–1851 dominium Trzcinica wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Antoniego Stadnickiego, a w latach 1851–1855 było własnością trzech jego synów: Aleksandra, Władysława i Zygmunta. Trzebinia. Miasteczko w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, w latach 1851–1855 własność Aleksandra Estreichera. Trzemeśnia. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Łęki, Poręba i Trzemeśnia. W 1848 r. majątek ten był własnością Aleksandra Kiełczewskiego, zaś w latach 1851–1855 — Jakuba Schornsteina i Haskela Eibenschütza. Trześń. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: spadkobierców Macieja Lisikiewicza, spadkobierców Antoniego Gabrysiewicza, Jana Hippmanna oraz Konstantego i Wilhelminę Turkiewiczów. Trzęsówka. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Jagodnik, Kosowy i Trzęsówka oraz części wsi Przyłęk. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefa Piaseckiego. Trzycież. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Bazylego Gostkowskiego. Tuchów. Dwa dominia w cyrkule tarnowskim. Pierwsze dominium, złożone z wsi Dąbrówka Tuchowska, części wsi Garbek i przysiółka Podkościele, w latach 1848–1855 należało do parafii rzymskokatolickiej w Tuchowie. Drugie dominium, w 1848 r. należące do Feliksa Rozwadowskiego, a w latach 1851–1855 do jego żony Emilii 1o Rozwadowskiej 2o Pellegrini, składało się z miasteczka Tuchów, wsi: Meszna Opacka, Przedmieście Wielkie, Wołowa i Zagrody oraz części wsi Lubaszowa i Siedliska. Tułkowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Antoniny Bzowskiej, zaś w latach 1851–1855 — Feliksa Bzowskiego (zapewne syn). Turbia. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Turbia i Wola Turebska oraz przysiółka Ostrówek. Przed rozbiorami wieś była własnością kapituły sandomierskiej. Po 1772 r. Austriacy włączyli wieś do Funduszu Religijnego, a następnie sprzedali książętom Lubomirskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością ks. Jerzego Romana Lubomirskiego. Turza. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Józefa Darowskiego, a w latach 1851–1855 — Bolesława i Klementyny Darowskich.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

186

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Tuszów Narodowy. Dominium w cyrkule tarnowskim. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe (Padew), włączone w 1765 r. do klucza tuszowskiego ekonomii sandomierskiej i obejmowało: Padew, Tuszów, Grochów, Ostrów, Jaślany, Piechoty, Babule, Zarównie, Przykopy, Zachwiejów, Pławę, Wolę Pławską i Czajkowską. Po 1772 r. starostwo zostało przejęte przez rząd austriacki, który w 1836 r. sprzedał je (wraz z innymi dobrami) Leopoldowi Antoniemu Elkan von Elkansberg za 130 000 złr. W latach 1848–1855 w skład dominium Tuszów Narodowy, które było własnością Leopolda Antoniego Elkan von Elkansberg, wchodziło 18 wsi: Babula, Chyki-Dębiaki, Czajkowa, Czermin, Grochowe, Hohenbach, Ostrowy Tuszowskie, Padew Narodowa, Piechoty, Pierzchne, Pławo, Przykop, Reichsheim, Schönanger, Tuszów Narodowy, Wola Pławska, Zachwiejów i Zarównie oraz części dwóch innych wsi: Jaślany i Toporów. Tyczyn. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z części miasteczka Tyczyn oraz wsi: Budziwój, Lubenia, Siedliska i Sołonka. W latach 1848–1853 majątek ten był własnością hr. Aleksandra Wodzickiego, a w latach 1853–1855 — jego syna hr. Ludwika Wodzickiego. Tylmanowa. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  wsi Tylmanowa i  Kłodne, przysiółka Ligasówka i  części wsi Ochotnica. Przed rozbiorami wieś wchodziła w skład starostwa czorsztyńskiego, a po 1772 r. została włączona do dóbr kameralnych. W 1828 r. wsie Tylmanową i Ochotnicę wraz z wójtostwami Ligasówka i Kłodne sprzedano Mikołajowi Ambrożemu Kołodziejskiemu. Później cały ten majątek uległ podziałowi. W latach 1848–1851 dominium Tylmanowa wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Tytusa Bereskiego, a w latach 1851–1855 należało do jego spadkobierców: Wiktorii Bereskiej, Feliksa Bereskiego, Wiktora Bereskiego i Karoliny Głębockiej. Tymbark. Dominium w  cyrkule sądeckim, złożone z  miasteczka Tymbark, wsi: Jasna, Podłopień, Słopnice Królewskie, Zamieście i Zawadka oraz przysiółka Góry. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe, które w 1813 r. zostało włączone w skład dóbr kameralnych. W 1830 r. dominium sprzedano Antoniemu Migdalskiemu. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Antoniego, Henryka i  Tytusa Słowikowskich. Tymowa. Dominium zbiorowe w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: spadkobierców Wincentego Mierosławskiego, Jana Samborskiego, Amalię Marassè (części: Wnorowszczyzna i  Strado, Kątszczyzna 1 i 2 scheda, Baszówka z Wiecierkowszczyzną oraz VI Mączkówka do Janowszczyzny), Dionizego Olszańskiego (Baszówka), Jana Rakowskiego (Kątszczyzna 3 scheda), Tomasza Jezierskiego (Roznowszczyzna), Józefę Samborską, Helenę Stobnicką (części: Pawłowszczyzna i Śniszkówka), Macieja Szurowskiego (części: Czarkówka i Korczówka) oraz Franciszka Pragłowskiego (część Pragłowskiego i 4 scheda). Tyniec. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Gołkowice, Kopanka, Pozowice, Rzozów, Samborek i Tyniec oraz części wsi: Łączany, Kostrze, Buków, Opatkowi-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

187

ce i Sidzina. Przed rozbiorami był to majątek należący do klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu. Przed kasatą w 1816 r. opactwo posiadało następujące wsie i miasta: Tyniec, Piekary, Ściejowice, Rącznę, Śmierdzącą, Liszki (zamieniono je na Wołowice), Kaszów, Czułów, Czułówek i  Nową Wieś w  parafii Liszki, Przeginię Duchowną, Czernichów, Rybnę, Baczyn, Regulice i  Grodziec; Skawinę (miasto założone na gruntach Starych i Nowych Babic oraz Pisar), Sidzinę, Bojanowice, Bukowiec i Zorzów — w parafii Skawina; Radziszów i Powozowice — w parafii Czernichów; Łączany w parafii Spytkowice; Opatkowice nad Wilgą, Gołkowice, Sierszę, Bodzanów, Łapczyce, Kolanów, Pogwizdów, Mniszkowice — w parafii Biskupice; Rutkę i Karków koło Radłowa; Opatkowice koło Ciężkowic; Ujazd, Zdynię, Chojnice i Babice w parafii Gromnik; koło Tuchowa — Tuchów, Siedliska, Mesznę, Lubczę, Dąbrowę, Gromnik, Golankę, Zborowice; Kwiatonowice pod Bieczem, Zagórzany; w  parafii Przeczyca: Samborzyn, Kawęczyn, Zarzgórze, miasteczko Brzostek i wsi: Kamienicę i Brzostecką Wolę; pół wsi Januszkowice w parafii Klecza; wieś Klecza, Brzyska nad Wisłoką, Kłodawę, Ujazd, Wróblowice, Lipnice, Bączal, miasto Kołaczyce i wieś Krajowice, Bryły i Czeluśnicę w parafii Jasiel, Warzyce, Niplę, Chrząstówką, Bierówkę, Umieszcz pod Jasłem, Prądnik, Wilków w parafii Luborzyca, Karwin, Węgrzynowice w parafii Górka, Opatkowice koło Proszowic, Święcice w parafii Sławoszów, Opatkowice pod Skalbmierzem, Opatkowice koło Jędrzejowa, połowę Modrzan w parafii Książnice, Dolany, Okulice, Książnice Wielkie i Małe, miasto Opatowiec nad Wisłą i  Piotrkowice w  parafii Bejsce. Wszystkie dobra leżące w Galicji włączono do Funduszu Religijnego, a później częściowo sprzedano. W latach 1848–1855 do dominium Tyniec należała jedynie część dawnych dóbr benedyktyńskich, usytuowana w cyrkule wadowickim. Ujanowice. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Kobyłczyna, Sechna, Stańkowa, Ujanowice, Wola Stańkowska i Żbikowice oraz części wsi Żmiąca. W latach 1848– –1855 majątek ten był własnością bar. Piotra Przychockiego. Ujazd. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Teodora Niwickiego. Ujazd. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Kłodawa i Ujazd. W latach 1848– –1851 wchodziło w  skład masy spadkowej Karola Kotarskiego, w  latach 1851–1855 było we władaniu jego spadkobierców, tj. dzieci: Marii i Stanisława Kotarskich. Ujazd. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Leona Liké. Ujezna. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi: Świętoniowa i  Ujezna. Przed rozbiorami majątek ten należał do klasztoru miechowitów w Przeworsku. Po kasacie klasztoru przeszedł jako uposażenie parafii rzymskokatolickiej w Przeworsku, która była właścicielką dominium także w latach 1848–1855. Ulanów. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Ulanów oraz wsi: Bieliniec, Bieliny, Bukowina, Dąbrowica, Glinianka, Kończyce, Nowa Wieś, Przędzel,

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

188

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Racławice, Stróża, Wolina i Wólka Bielińska. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Stanisława Wandalin Mniszcha. Ulaszowice. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Ulaszowice oraz części wsi Kowalowy. W latach 1848–1855 własność Franciszka Trzecieskiego. Umieszcz. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Gąsówka oraz części wsi: Czeluśnica i Umieszcz. Przed rozbiorami majątek ten wchodził w skład dóbr klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu i na początku XIX w. został włączony do Funduszu Religijnego, a następnie sprzedany w ręce prywatne. W latach 1848–1855 dominium to było własnością Władysława Gorajskiego. Uniszowa. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 wchodziło w skład masy spadkowej pozostawionej przez Bonawenturę Jastrzębskiego (w 1851 r. jako jego spadkobiercy występowali synowie: Władysław i Roman Jastrzębscy oraz brat przyrodni z żoną, tj. Franciszka i Karol Jastrzębscy). Urzejowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Wojciecha Rosnowskiego. Ustrobna. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Henryka Kurdwanowskiego. Uszew. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Biesiadki, Doły, Łoniowa, Porąbka Uszewska, Ruda Kameralna, Uszew, Zawada i Żerków oraz części wsi: Jaworsko i Łysa Góra. Przed rozbiorami dobra te należały do biskupa krakowskiego; w 1782 r. zostały przejęte przez rząd austriacki i wcielone do Funduszu Religijnego. Od 1826 r. dochody z tego dominium przeznaczone były na utrzymanie kapituły tarnowskiej. Uście Ruskie. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  wsi: Kwiatoń, Przysłup, Smerekowiec i Uście Ruskie. W latach 1848–1855 własność braci Franciszka i Tytusa Trzecieskich. Uście Solne. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części miasteczka Uście Solne. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe, w skład którego wchodziły: miasteczko Uście Solne i wieś Niedary. W 1817 r. rząd austriacki sprzedał te dobra Antoniemu de Kriegshaberowi za 93 150 złr, zapewne jednak nie w całości, gdyż w latach 1848–1855 jako właściciela części miasteczka wymieniano gminę miejską (przed rozbiorami miasteczko „rządziło się” prawem magdeburskim). Wadowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z miasta Wadowice. Przed rozbiorami było to miasto królewskie. W 1802 r. miasto nabyło prawa dominialne od Marianny Hulewicz, dzięki czemu Wadowice stały się wolnym miastem. Wadowice Dolne. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Wadowice Dolne, Wadowice Górne, Wola Wadowska i części wsi Wampierzów. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Piotra Przebendowskiego, a  później uległ podziałowi na cztery odrębne jednostki administracyjnoDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

189

-majątkowe: Wadowice Dolne (wieś Wadowice Dolne i część wsi Wampierzów) — w latach 1851–1855 własność hr. Wiktorii Przebendowskiej oraz Wadowice Górne, Wola Wadowska i Zabrnie. Wadowice Górne. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim, powstałe w wyniku podziału dominium Wadowice Dolne. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Anieli Osuchowskiej. Wadów. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten należał do Anny i Antoniego Szasterów. Walowa Góra. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. W  latach 1851–1855 majątek ten był własnością Antoniny Pazikowskiej. Wampierzów. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Wampierzów. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił własność Leona Lipowskiego, zaś w latach 1851–1855 — Marii Weeler. Werynia. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Jerzego Tyszkiewicza. Wesołów. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Józefa Wojciechowskiego i Czesława Szczerbę. Węgrzynowice. Wieś cząstkowa w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W  latach 1851–1855 właścicielem jednej części był Józef Zapalski, a drugiej — kamera (dominium Prądnik). Wiatowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Krakuszowice i Wiatowice. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Edwarda Romera, zaś w latach 1851–1855 był własnością Ludwika Romera. Wiatrowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W 1851 r. majątek ten był własnością Ryszarda Piekarskiego, zaś w 1855 r. — Heleny Ciołkosz. Widacz. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Mikołaja Lisowskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Apolonii Lisowskiej. Widełka. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Kupno, Poręby Kupieńskie i Widełka. W latach 1848–1855 majątek ten należał do bar. Maksymiliana Brunickiego. Wieliczka. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części miasta Wieliczka, wsi (przedmieść): Grabówki, Lednica Dolna, Lednica Górna i Mierzączka oraz przysiółka Dąbrówka. W latach 1848–1855 majątek ten należał do gminy Wieliczka, która miała status wolnego miasta królewskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

190

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Wielkie Drogi. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części wsi Wielkie Drogi. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Alberta Olearskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Władysława Olearskiego. Wielogłowy. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Wielogłowy i części wsi Ubiad. W latach 1848–1854 majątek ten należał do hr. Stanisława Lanckorońskiego, zaś w 1855 r. — do hr. Ignacego Lanckorońskiego. Wielopole. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Wielopole. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Joachima Kosterkiewicza. Wielopole Moszczyńskie. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Bobrek, Borek i Wielopole Moszczyńskie. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Franciszka Moszczeńskiego. Wielopole Skrzyńskie. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z miasteczka Wielopole Skrzyńskie oraz wsi Budzisz, Konice, Nawsie, Rzegocin i Sośnice. Sprawa własności majątku w  latach 1848–1855 budzi pewne wątpliwości. Wcześniej wieś należała do Ferdynanda Skrzyńskiego. W  omawianym okresie dominium prawdopodobnie było już własnością jego syna Franciszka. W latach 1851–1855 istniały tu także mniejsze cząstki: Wiktora Wojciechowskiego (w 1851 r. — części Wielopola Skrzyńskiego, Nawsia, Rzegocina i Sośnic) i Jana Tumińskiego (w 1855 r. — część Konic). Wieprz. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi: Brzuśnik, Bystra Mała, Cięcina, Cisiec, Juszczyna, Leśna, Lipowa, Międzybrodzie Żywieckie, Milówka, Ostre, Pietrzykowice, Radziechowy, Sienna, Słotwina, Ujsoły, Wieprz i Żabnica. W latach 1848– –1855 własność arcyks. Albrechta Habsburga. Wieprz. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Wieprz i Brzezinka. W latach 1848–1855 własność hr. Teresy Bobrowskiej, w 1855 r. współwłasność hr. Teresy Bobrowskiej oraz jej synów Ignacego i Karola. Wiercany. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Kazimierza Bzowskiego. Wierchomla Wielka. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. Przed rozbiorami wieś wchodziła w skład dóbr starosądeckich ss. Klarysek, zaś w 1786 r. została przejęta pod zarząd państwowy. Później wieś oddano parafii rzymskokatolickiej w Muszynie, która była właścicielem dominium także w latach 1848–1855. Wieruszyce. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Kamyk, Ubrzeż, Wieruszyce i Wola Wieruszycka. W 1848 r. majątek ten był własnością Ferdynanda Meisnera, zaś w latach 1851–1855 — Wacława Meisnera. Wietrzno. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Wietrzno. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Walentego Chłędowskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Ottona Chłędowskiego. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

191

Wietrzychowice. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Jadowniki Mokre, Miechowice Wielkie i Wietrzychowice. Stosunki własnościowe w obrębie tego dominium były niejasne. W latach 1848–1851 jako właściciele wymieniani są spadkobiercy Teodora Broniewskiego i bar. Prospera Konopki (zamordowanego w czasie rabacji). W  1851 r. właścicielką (zapewne części) była bar. Franciszka Lewartowska, zaś w 1855 r. — bar. Feliks Konopka i Paulina Pieniążek, córka bar. F. Lewartowskiej (z pierwszego małżeństwa z Janem Pieniążkiem). Wiewiórka. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Jawornik, Jaźwiny, Róża i Wiewiórka. W 1848 r. dominium było własnością bar. Antoniego Konopki, po którym dziedziczyła żona — bar. Stefania Konopkowa. Ponadto właścicielami cząstkowymi byli: Mikołaj Baltaziński (wieś Jawornik) i hr. Henryka Kuczkowska (część Wiewiórki). Wieża. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z przysiółka Gruszowa o nazwie Wieża. W latach 1851–1855 jego właścicielem był Wincenty Majchrowicz. Więcierza. Jednowioskowe dominium w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1851 wchodziło w skład masy spadkowej Tekli Skrzyńskiej, w latach 1851–1855 było własnością Erazma Targowskiego. Więckowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Grabno, Rudka i Więckowice. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Aleksandra Jordana, zaś w latach 1851–1855 był własnością Apolonii i Romana Jordanów. Więckowice. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Przed rozbiorami wieś należała do tzw. prebendy więckowskiej katedry krakowskiej. Po 1795 r. dobra te przejął rząd austriacki, który w 1804 r. sprzedał wieś w ręce prywatne. W latach 1851–1855 majątek był własnością Juliana Florkiewicza. Wilamowice. Dominium w cyrkule wadowickim, obejmujące miasteczko Wilamowice. W latach 1785–1787 Wilamowice wchodziły w skład dominium Jawiszowice, od 1799 r. stanowiły jednak oddzielną jednostkę administracyjno-majątkową. W latach 1799–1807 miasteczko to należało do Bonawentury Pisarskiego, który sprzedał grunty i prawa dominialne mieszkańcom, dzięki czemu uzyskało ono status wolnego miasta. Wilcza Wola. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Wilcza Wola i Wola Raniżowska. Przed rozbiorami majątek ten stanowił część kaszelanii sandomierskiej, która po 1772 r. została włączona do dóbr kameralnych (klucz Raniżów). W 1833 r. dominium Wilcza Wola (jako trzecia sekcja klucza raniżowskiego) zostało sprzedane Franciszkowi Rychlickiemu, który właścicielem tego majątku był także w latach 1848–1855. Wilkonosza. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Zarembę, zaś w latach 1851–1855 był własnością Józefy Zarembiny (zapewne jego żony).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

192

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Winiary. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Rudnik i Winiary oraz przysiółka Hucisko. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością bar. Karola Lipowskiego. Wiśniowa. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Kobielnik, Wierzbanowa i Wiśniowa oraz część wsi Węglówka. Przed rozbiorami była to część starostwa dobczyckiego. W latach 1848–1855 majątek ten wchodził w skład dóbr kameralnych. Wiśniowa. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Jazowa i Pstrągówka oraz części wsi Niewodna i Wiśniowa. W latach 1848–1855 własność hr. Kazimierza Jabłonowskiego. Wiśniowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Wincentego Rogalińskiego, zaś w latach 1851–1855 — Leopolda Szumskiego. Witanowice. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Józefa Dunina, Zygmunta Sławińskiego, Anielę ze Sławińskich Błeszyńską oraz Józefę i Marię Michałowskie. Witkowice. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Cierpisz, Czarna, Domatków, Gnojnica, Iwierzyce, Kozodrza i Witkowice. Przed rozbiorami dobra te wchodziły w skład kasztelanii sandomierskiej. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Władysława Michałowskiego. Witkowice. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. Jako właścicieli cząstkowych w  latach 1848–1855 wymieniano: Antoniego Śmiałowskiego (części: Białobrzeszczyzna, Gronowszczyzna, Jeziorszczyzna i Rosoczyzna), Karola Bieleckiego (część Bielecki) i Kajetana Czermińskiego (część Czermiński). Witkowice. Wieś na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 własność kapituły katedralnej krakowskiej. Witowice Dolne. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w  skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Kazimierza Gostkowskiego, zaś w latach 1851–1855 stanowił własność jego żony — bar. Wiktorii Gostkowskiej (w 1851 r. wspólnie z Ludwiką Tetmajer). Witowice Górne. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Aleksandra Pawłowskiego. Włosań. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana i Pelagii Truskawieckich. Włosienica. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 (podobnie jak i w latach 1772–1848) majątek ten był własnością parafii rzymskokatolickiej w Oświęcimiu.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

193

Wojakowa. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi Rajbrot i  Wojakowa. W latach 1848–1855 wchodziło ono w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wincentego Dunikowskiego. Wojkówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Jana Spaventi di San Giorgio, zaś w latach 1851–1855 — Józefa Wiktora. Wojnarowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 własność bar. Ferdynanda Hoscha. Wojnicz. Dominium w  cyrkule bocheńskim, obejmujące część miasta Wojnicz oraz wsie: Łopoń i Zamoście oraz przysiółek Ratnawy. Przed rozbiorami było to starostwo niegrodowe i kasztelania. W 1764 r. w skład starostwa wchodziły: miasto Wojnicz i wsie: Zamoście, Łopoń i Ratanów. W 1778 r. starostwo zostało zajęte przez rząd austriacki, a w 1780 r. sprzedane Stadnickiemu. W latach 1848–1855 sprawa własności nie była jasna. Jako właściciele wymieniani są: Salomea z Jordanów Dąbska, jej syn Władysław Dąbski oraz Mateusz Pakowski (Łopoń w 1855 r.). Samo miasto Wojnicz zapewne wykupiło prawa dominialne. Wojsław. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Rżyska, Smoczka i Wojsław. W  latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Franciszka Wiesiołowskiego, a w 1851 r. — jego żony hr. Emilii Wiesiołowskiej. Dobra Wojsław były jednak bardzo zadłużone i zostały zlicytowane. W 1855 r. właścicielem tego majątku był Aleksander Sękowski. Wokowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Gniewińskiego. Wola Dębińska. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Sterkowiec i Wola Dębińska oraz przysiółka Dziekanów. W  latach 1848–1851 część dominium Dębno, w latach 1851–1855 samodzielna jednostka administracyjno-majątkowa (także jako dominium Dębno, klucz Wola Dębińska). W latach 1851–1855 własność Jana Nepomucena Rogawskiego, a od 1855 r. — Antoniego Rogawskiego. Wola Duchacka. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Kurdwanów Dolny i Wola Duchacka. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jakuba Biberstein Starowiejskiego. Wola Justowska. Klucz majątkowy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z wsi: Chełm, Wola Justowska i Zakamycze. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Henryki Kuczkowskiej. Ponadto w 1855 r. jako właściciel Zakamycza występuje Leon Walter, a Chełmu — hr. Adam Potocki. Wola Lubecka. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Aleksandra Służewskiego, Teklę Krasuską, Józefa

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

194

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Maciewicza, Antoniego Ossolińskiego, Sabina Służewskiego, Feliksa Zwolińskiego, Zachariasza Szeliskiego, Jana Koseckiego i Albina Służewskiego. Wola Mielecka. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Grzybów, Izbiska, Jamy, Partynia, Piątkowiec, Pień, Podborze, Podlesie, Schabowiec, Wola Mielecka i Zgórsko. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Fundacji Ossolińskich. Wola Nieszkowska. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 majątek ten należał do Emmy Komar, w latach 1851–1853 — do Henryka Komara, a w latach 1853–1855 — do Dawida Klagsbruna. Wola Przemykowska. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Kopacze Księże i Wola Przemykowska. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Franciszki Lebowskiej, zaś w latach 1851–1855 — Oswalda Lebowskiego. Wola Szczucińska. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Dąbrowica oraz części wsi: Świdrówka i Wola Szczucińska. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Bonawentury Rydla. Wola Wadowska. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim, powstałe w wyniku podziału dominium Wadowice Dolne. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością hr. Aleksandry z Przebendowskich Lanckorońskiej. Wola Żyrakowska. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848– –1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Marcina Żurowskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Krystyny Żurowskiej. Wolica. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Urszulę Sanocką i Apolonię Wiśniowską. Wolica. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Wolica i części wsi Wołowiec. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Romana Kamińskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego małołetnich dzieci: Kazimierza, Władysława, Heleny i Zofii Kamińskich. Wolica. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten zapewne wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Tadeusza Marynowskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego owdowiałej żony Barbary z Foxów Marynowskiej. Woliczka. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W 1848 r. właścicielką majątku była Karolina Wyszkowska, a w latach 1851–1855 — Wincenty Wyszkowski. Wołowice. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w  latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. Wólka Grodziska. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi: Wólka Grodziska, Gwizdów i Opaleniska. W  latach 1851–1855 majątek ten był własnością Julii Aichmüller, Fryderyki Sarlirana i Adeli Elsner.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

195

Wrocanka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Amelii Załuskiej. Wróblowice. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1851–1855 własność hr. Wiktora Lanckorońskiego. Wróblowice. Jednowioskowe dominium (o nazwie Wróblowice Włodek) w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Walentego Włodka, zaś w latach 1851–1855 był własnością Jakuba Leśniaka. Wrzawy. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Białkowce, Brzoza, Dąbrowa, Łapiszów, Sadowie i Wrzawy, przysiółków: Dębina, Goczałkowice i Kawęczyn oraz części wsi Czekaj. W latach 1848–1855 majątek ten należał do bar. Kaliksta Horocha. Wrzępia. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W 1848 r. majątek ten był własnością Jana Raczyńskiego, w 1850 r. — Ferdynanda Meisnera, zaś w latach 1851– –1855 — Konstancji Szymańskiej. Wysoka. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Emilii i Józefa Bieniaszewskich. Wysoka. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z wsi Malejowa i Wysoka. W latach 1848–1851 było własnością bar. Hieronima Borowskiego; w  1855 r. wchodziło w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Wysoka. Dominium zbiorowe w  cyrkule wadowickim. W  latach 1848–1855 główna część wsi należała do Wojciecha Brandysa. Ponadto cząstki posiadali: spadkobiercy Józefa Kalasantego Gorczyńskiego, Katarzyna Gorczyńska i Felicja z Duninów Lgocka. Wysowa. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Blechnarka i Wysowa. W latach 1848–1855 własność Dionizego Wójcikowskiego. Zabawa. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Zdzieńskiego, a  w  latach 1851–1855 był własnością Antoniego Niedzielskiego (majątek ten odziedziczyła najpierw żona Józefa Zdzieńskiego, która wobec braku własnego potomstwa przekazała go na rzecz swojego brata Kajetana Niedzielskiego; tą drogą dobra te trafiły w ręce Antoniego Niedzielskiego, syna Kajetana). Zabawa. Dominium w cyrkule bocheńskim (określane też jako: Zabawa Bzowski), złożone z wsi Zabawa i Zdarzec oraz przysiółka Podwale. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Kazimierza Bzowskiego. Zabełcze. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi Zabełcze oraz części wsi Wielopole. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Tranczyńskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

196

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Zabierzów. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. W 1851 r. wzmiankowana była także część kameralna. Zabłędza. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1855 własność Leona Dzwonkowskiego. Zaborów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Kwików, Pojawie i Zaborów. W latach 1848–1851 majątek ten stanowił masę spadkową pozostawioną przez Kajetana Niedzielskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością jego synów: Antoniego i Erazma Niedzielskich. Zabrnie. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z części przysiółka Zabrnie, powstało na skutek rozpadu dominium Wadowice Dolne. W latach 1851–1855 majątek ten był własnością Edwarda i Wandy z Przebendowskich Nowaczyńskich. Zabrzeż. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z części wsi Zabrzeż oraz przysiółka Wietrznice. Przed rozbiorami wieś wchodziła w skład dóbr starosądeckich. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Maksymiliana Marszałkowicza. Zaczarnie. Dominium w cyrkule tarnowskim (także pod nazwą Krzyż Niemojewski), złożone z części wsi Krzyż i Zaczarnie. W latach 1848–1851 własność Ludwiki Niemojewskiej; w 1855 r. — Małgorzaty Niemojewskiej. Zaczernie. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Nowa Wieś, Trzebownisko i Zaczernie. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Jana Jędrzejowicza. Zagórzany. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 właśność Tadeusza Skrzyńskiego. W 1851 r. drobną część wsi posiadał także hr. Konstanty Siemieński. Zagórze. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Zagórze. W 1848 r. majątek ten był własnością Jana Sieklowskiego, zaś w latach 1851–1855 należał do jego spadkobierców: Wiktorii Sakorek oraz Marii i Zuderki Sieklowskich. Zakliczyn. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  miasteczka Zakliczyn, wsi Bieśnik, Faściszowa, Kończyska, Lusławice, Paleśnica i Słona oraz przysiółka Lusławice Małe. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Karola Lanckorońskiego. Drobne części posiadali także: bar. Hieronim Borowski (1851 r. przysiółek Lusławice Małe) oraz Eleonora Fihauser (zapewne część Zakliczyna). Zakrzów. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Dębina Zakrzewska i Zakrzów. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez hr. Karola Dębickiego, a w latach 1851–1855 był własnością Joanny Dąbskiej. Zakrzówek. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 była to własność Michała Służewskiego; w latach 1851–1855 właścicielami byli kolejno: Salomea Wolska i Salomea Wechsler.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

197

Zalesiany. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Rogojskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Teresy Rogojskiej. Zalesie. Dominium Zalesie koło Tyczyna w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Matysówka i Zalesie. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Józefa Radoszewskiego, w  1851 r. był własnością Konstantego Nowaczyńskiego, a w 1855 r. — Jana Gumińskiego. Zalesie Gorzyckie. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim, zwane też Zalesie nad Wisłą. W latach 1848–1855 własność Franciszka Wiktora. Zaleszany. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Zaleszany i przysiółka Berdechów. W latach 1848–1855 należało ono do Franciszka Ksawerego Konopki. Zalipie. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim, powstałe zapewne między 1848 a 1851 r. W 1851 r. było własnością Hilarego i Wiktoryna Treterów, zaś w 1855 r. wchodziło w skład masy spadkowej Franciszka Masalskiego. Załęże. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Załęże oraz przysiółków: Annapol i Pobitno. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Karoliny Łętowskiej, a w latach 1851–1855 jej spadkobierców, tj. Jadwigi Straszewskiej i innych (niewymienionych) osób. Załubińcze. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Dionizego Wójcikowskiego, Antoniego Mierzwińskiego, Józefa Słabkowskiego, Józefa Wnorowskiego, Mikołaja Alexandra i Mikołaja Mücka. Zarzecze. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi: Bukowina, Huta Deręgowska, Wólka Tanewska i Zarzecze. Przed rozbiorami majątek ten wchodził w skład kasztelanii sandomierskiej i po 1772 r. został włączony do dóbr kameralnych. W 1829 r. — jako czwartą sekcję klucza Zarzecze — dominium to sprzedano Leonowi Kłodnickiemu, po którym w latach 1851–1855 majątek ten odziedziczył Feliks Kłodnicki. Zarzekowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule rzeszowskim. Przed rozbiorami wieś należała do kapituły sandomierskiej, w 1772 r. została przejęta przez Fundusz Religijny, a później sprzedana. W latach 1848–1851 właścicielem tego majątku był Konstanty Nowaczyński, w 1851 r. — Tekla Skarżyńska, a w 1855 r. — Kunegunda Skarżyńska. Zarzyce Małe. Dominium zbiorowe w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Wincentego Hirschberga, Józefę Brandys oraz spadkobierców (nieznanego z imienia) Kozłowskiego. Zarzyce Wielkie. Dominium w  cyrkule wadowickim, złożone z  części wsi Zarzyce Wielkie. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Wojciecha Bodurkiewicza, zaś w latach 1851–1855 — Aleksandra Bodurkiewicza.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

198

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Zasów. Dominium w  cyrkule tarnowskim, złożone z  wsi: Czarna, Dąbie, Jastrząbka Nowa, Mokre, Przeryty Bór i Zasów. W 1848 r. właścicielem dominium był hr. Kazimierz Kuczkowski, a po jego śmierci (1850) majątek odziedziczyła żona — hr. Henryka Kuczkowska. Niewielkie części posiadali także: Adam Brodzki, hr. Anna Romer, Stanisław Jordan Stojowski oraz Stanisław Wawrzonek. Zastów. Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W latach 1851–1855 majątek ten należał do biskupa krakowskiego. Zatoka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  1848 r. majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Juliana i Karolinę Milewskich, a w latach 1851–1855 był własnością Henryka Komara. Zator. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części miasta Zator, wsi: Kaczyna, Koziniec, Laskowa, Piotrowice, Ponikiew, Rzyki i Stare Stawy oraz przysiółków Chobot i Wilgowice. Przed rozbiorem było to starostwo niegrodowe. W 1778 r. rząd austriacki sprzedał je Piotrowi Duninowi i jego żonie Zofii z Małachowskich za kwotę 82 042 złr 10 kr. W latach 1848–1855 własność hr. Stanisława Dunin-Wąsowicza. Zawada. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Karola Niwickiego (choć w 1848 i 1852 r. jako współwłaścicielki wymieniano: Marię i Helenę Niwickie). Zawada. Dominium zbiorowe w cyrkule sądeckim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: Józefa, Feliksa, Stanisława i Anastazję Czerskich oraz Annę Smidowicz (spadkobiercy Tomasza Czerskiego), a także Katarzynę i Piotra Boesbierów, Annę i Józefa Lenartowiczów, Jana i Mariannę Żebrackich oraz Hiacynta Żurowskiego. Zawada. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim (także pod nazwą Zawada Szembek). W latach 1848–1855 majątek ten należał do Jana Szembeka. Zawadka. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Apolonii Thiery. Zawadka. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli czątkowych wymieniano: Leonarda Flaczkiewicza, Helenę Trzecieską i Juliannę Piotrowską. Zawadka. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Wojciecha Raczyńskiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Magdaleny Raczyńskiej. Zborczyce. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Macieja Kossowicza, zaś w latach 1851–1855 był własnością Antoniego i Marii Hołdzińskich. Zborowice. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z części wsi Zborowice. Przed rozbiorami wieś należała do klasztoru oo. Benedyktynów w Tyńcu, później została włą-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

199

czona do Funduszu Religijnego, a następnie sprzedana w ręce prywatne. W 1848 r. majątek ten był własnością Antoniego Bahra, a w latach 1851–1855 — Anny Bahr. Zborówek. Dominium w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Szczygłów, Zabłocie i Zborówek. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Jana Zakrzewskiego. Zbydniów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule bocheńskim. W  latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez Fortunata Stadnickiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością Marii 1o Popiel 2o Gąsiorowskiej. Zbydniów. Dominium w  cyrkule rzeszowskim, złożone z  wsi: Majdan Zbydniowski i Zbydniów. W latach 1848–1855 właścicielem tego majątku był Bogusław Horodyński. Zbylitowska Góra. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Sieciechowice i Zbylitowska Góra oraz części wsi Zgłobice. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Franciszka Moszczeńskiego. Zbyszyce. Dominium w cyrkule sądeckim, złożone z wsi: Kurów, Sienna, Wola Kurowska i Zbyszyce. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Piotra Szujskiego. Zdonia. Dominium zbiorowe w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli cząstkowych wymieniano: spadkobierców Marcina Rynkowskiego, Adama Niemyskiego, Atanazego Benoe i Justynę Benoe. Zdrochec. Jednowioskowe dominium w cyrkule bocheńskim. Przed rozbiorami wieś wchodziła w  skład klucza radłowskiego, należącego do biskupów krakowskich. Po 1772  r. została przejęta na Fundusz Religijny, a  później sprzedana w  prywatne ręce. W  latach 1848–1851 właścicielem tego dominium był Stefan Uniatycki, zaś w  latach 1851–1855 — Władysław Michałowski. Zdziarzec. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Teresy Marynowskiej, zaś w latach 1851–1855 do jej spadkobierców, tj. córek brata Tadeusza Marynowskiego: Julii Fox, Tekli Niemyskiej, Zofii Sech, Pauliny Garlickiej i Teresy Daniłowicz. Zebrzydowice. Dominium w cyrkule wadowickim, złożone z części wsi Zebrzydowice. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością klasztoru oo. Bonifratów w Zebrzydowicach. Zegartowice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z wsi: Krzesławice i Zegartowice. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefata Kałuskiego. Zelczyna. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W 1848 r. majątek ten był własnością Franciszka Foltańskiego, a w latach 1851–1855 — Józefa Trembeckiego (w 1855 r. z żoną Klementyną). Zembrzyce. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1855 należało do Franciszka Znamięckiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

200

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Zgłobice. Dominium zbiorowe w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1855 jako właścicieli czastkowych wymieniano: Wiktoryna Tretera, Marię Treter, hr. Franciszka Moszczeńskiego oraz Michała i Klarę Jasieńskich. Zgłobień. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Wola Zgłobieńska i Zgłobień. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefa Straszewskiego. Zielona. Jednowioskowe dominium w cyrkule wadowickim, powstałe z podziału dominium Konary. W latach 1851–1855 jego właścicielem był Norbert Antoni Grabowski. Ziempniów. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim (określane także jako dominium Górki, klucz Ziempniów). W latach 1851–1855 własność Władysława Gepperta. Zimna Woda. Klucz majątkowy w cyrkule jasielskim, złożony z wsi Dobrucowa, Roztoki i Zimna Woda oraz przysiółka Gliniczek. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Bernarda Lewartowskiego, a następnie został podzielony na dwie części (każda wieś po połowie): dominium Zimna Woda I w latach 1851–1855 posiadał bar. Apolinary Lewartowski, zaś dominium Zimna Woda II — bar. Jan Wyszyński. Zimna Wódka. Dominium w cyrkule sądeckim złożone z wsi: Pławna i Zimna Wódka. W 1848 r. majątek ten był własnością Marii Piaseckiej, a w latach 1851–1855 należał do jej spadkobierców: Emilii z Piaseckich Śmietańskiej, Aleksi z Piaseckich Neronowicz oraz Henryki, Gabrieli i Szymona Piaseckich. Znamirowice. Jednowioskowe dominium w  cyrkule sądeckim. W  latach 1851–1855 majątek ten był własnością spadkobierców Józefa Karpińskiego: żony Karoliny Karpińskiej oraz dzieci: Wiktorii, Florentyny, Gabrieli i Marcelego Karpińskich, a także Józefy z Karpińskich Tobis. Zręcin. Dominium w  cyrkule jasielskim, złożone z  części wsi: Bóbrka, Machnówka, Niżna Łąka i Zręcin. W 1848 r. majątek ten należał do Rudolfa Klobassy, a w latach 1851–1855 — do Karola Klobassy. Zręczyce. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi Podolany, Zagórzany i Zręczyce. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej pozostawionej przez bar. Aleksandra Przychockiego, zaś w latach 1851–1855 był własnością bar. Pauliny Przychockiej. Zwiernik. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Budzyń, część wsi Zwiernik i przysiółka Łosie. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Stanisława Hordyńskiego, a w latach 1851–1855 — Józefa Prochaski. Zwierzyniec. Wieś leżąca na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej; w latach 1795–1855 własność klasztoru ss. Norbertanek w Zwierzyńcu.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

201

Zwięczyca. Jednowioskowe dominium w cyrkule rzeszowskim. W latach 1848–1855 należało ono do Kajetana Skrzyńskiego. Żabno. Dominium zbiorowe w cyrkule rzeszowskim. Przed rozbiorami wieś należała do kolegiaty sandomierskiej. W latach 1848–1855 właścicielami cząstkowymi byli: ks. Jerzy Roman Lubomirski oraz spadkobiercy Tomasza Krzyształowicza. Żabno. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi: Zakościele i Żabno oraz części wsi Konary, Nieciecza, Odporyszów i Targowisko. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Henryki Kuczkowskiej, zaś w latach 1851–1855 — Wilhelma Freunda i Henryka Schanzera. Żarnowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten należał do Franciszka Wojnarowskiego. Żarnowiec. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Długie i Żarnowiec. W latach 1848–1855 jego właścicielem był hr. Tytus Mier. Ponadto cząstkę we wsi Długie posiadał Tadeusz Młyński. Żarówka. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością Henryka Bogusza, a w latach 1851–1855 — Feliksa Zabierzewskiego. Żeglce. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1854 majątek ten był własnością Marii Zygmuntowskiej, zaś w 1855 r. — Ludwiki z Zygmuntowskich Klobassy. Żelazówka. Jednowioskowe dominium w  cyrkule tarnowskim. W  latach 1848–1851 majątek ten był własnością Andrzeja Jaworskiego, zaś w latach 1851–1855 — Józefy Jaworskiej. Żelichów. Dominium w cyrkule tarnowskim, złożone z wsi Wola Żelichowska i Żelichów. W latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład masy spadkowej Karola Kotarskiego, w  latach 1851–1855 był we władaniu jego spadkobierców, tj. dzieci: Marii i Stanisława Kotarskich. Żerosławice. Dominium w cyrkule bocheńskim, złożone z części wsi: Kawec, Podlubomierz i Żerosławice. W latach 1848–1851 majątek ten należał do Róży Modelskiej, zaś w latach 1851–1855 był własnością Aleksandra Oraczewskiego (w 1855 r. Heleny Oraczewskiej). Żołynia. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z miasteczka Żołynia. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością hr. Alfreda Potockiego. Żółków. Dominium w cyrkule jasielskim, złożone z wsi Żółków oraz przysiółka Lichtarz. W latach 1848–1855 majątek ten należał do hr. Jana Załuskiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

202

Aneks 1. Wykaz dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Żurawiczki. Dominium w cyrkule rzeszowskim, złożone z wsi Żurawiczki Długie oraz przysiółków: Kamienica i Zalesie. W latach 1848–1851 majątek ten należał do hr. Józefa Dzieduszyckiego, a w latach 1851–1855 — do hr. Włodzimierza Dzieduszyckiego. Żurowa. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W latach 1848–1855 majątek ten był własnością Józefa Trembeckiego. Żyraków. Jednowioskowe dominium w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 majątek ten był własnością hr. Henryki Kuczkowskiej, a w latach 1851–1855 — Augusty Wojciechowskiej. Żywiec. Dominium w  cyrkule wadowickim, obejmujące miasto Żywiec, wsie: Czernichów, Hucisko, Jeleśnia, Korbielów, Koszarawa, Krzyżowa, Mutne, Pewel Wielka, Przyborów, Przyłęków, Sopotnia Mała, Sopotnia Wielka, Sporysz, Stary Żywiec, Świnna, Tresna, Trzebinia, Zabłocie, Zadziele i Zarzecze oraz przysiółek Isep. W połowie XVIII w. Żywiec wraz z całością dóbr żywieckich należał do Karola Wielopolskiego. Po jego śmierci w 1772 r. dobra te przyszły na jego trzech synów. Ci jednak, ze względu na duże zadłużenie, nie mogli ich utrzymać, dlatego zostały rozsprzedane. Większą część dóbr żywieckich przejął ks. sasko-cieszyński Albert Kazimierz, mąż arcyks. Krystyny, córki cesarzowej Marii Teresy. Dobra te przeszły następnie w ręce arcyks. Karola Ludwika, bratanka arcyks. Krystyny (w 1838 r.). Sam Żywiec w 1795 r. uwolniony został spod jurysdykcji dziedziców, stając się wolnym miastem. W latach 1848–1855 majątek ten należał do arcyks. Albrechta Habsburga. Żyznów. Jednowioskowe dominium w cyrkule jasielskim. W 1848 r. majątek ten należał do Karola Nitsche, a w latach 1851–1855 — do Hilarego Łempickiego.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2

Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

1. Instytucje państwowe Dyrekcja Górniczo-Salinarno-Leśna w  Wieliczce. W  1851 r. Dyrekcja Górniczo-Salinarno-Leśna była właścicielem części Wieliczki (grunty zajęte przez górników). Źródła: ANKr., KZCG 299. Fundusz Religijny: dominium Bochnia. W latach 1851–1855 do Funduszu Religijnego należały dwie części miasta Bochnia: pobernardyńska i podominikańska. Źródła: ANKr., KZCG 192. Fundusz Religijny: dominium Brzostek. W latach 1848–1855 Fundusz Religijny posiadał dominium Brzostek (miasteczko Brzostek oraz wsie Chrząstówka, Nawsie Brzosteckie, Opacionka i Wola Brzostecka oraz części wsi Bierówka i Warzyce) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 493–496. Fundusz Religijny: dominium Moroń. W  latach 1851–1855 do Funduszu Religijnego należała część wsi Moroń (dawna kolonia) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 847. Fundusz Religijny: dominium Muszyna. W latach 1848–1855 do Funduszu Religijnego należało dominium Muszyna (miasteczka: Muszyna i Tylicz oraz wsie: Muszynka, Andrzejówka, Banica, Berest, Brunary Niżne, Brunary Wyżne, Czarna, Czertyżne, Czyrna, Dubne, Florynka, Izby, Jastrzębik, Jaszkowa, Kamienna, Krynica, Leluchów, Milik, Mochnaczka Niżna, Mochnaczka Wyżna, Piorunka, Polany, Powroźnik, Słotwiny, Stawisza, Szczawnik, Śnietnica, Wawrzka, Wierchomla Mała, Wojkowa, Złockie, Zubrzyk i Żegiestów) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 732–738.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

204

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Fundusz Religijny: dominium Niepołomice. W latach 1848–1855 w skład należącego do Funduszu Religijnego dominium wchodziły wsie: Chełm, Kolanów, Łapczyca, Moszczenica, Mszczęcin, Targowisko, Trawniki, Wola Zabierzowska i Zabierzów oraz części miasta Podgórza i wsi Podobińsko. Źródła: ANKr., KZCG 7, 80, 92, 107, 157, 179, 282. Fundusz Religijny: dominium Radgoszcz. W latach 1848–1855 do Funduszu Religijnego należała część wsi Radgoszcz w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1427. Fundusz Religijny: dominium Siedliska. W latach 1851–1855 do Funduszu Religijnego należało dominium Siedliska (części wsi: Siedliska, Gadówka i Lubaszowa) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1617–1619. Fundusz Religijny: dominium Stary Sącz. Do starosądeckiego dominium Funduszu Religijnego należała część dawnego majątku klasztoru ss. Klarysek, obejmująca w latach 1848–1855 miasto Stary Sącz, wsie: Biegonice, Chochorowice, Długołęka, Gaboń, Gaj, Gołkowice, Gostwica, Juraszowa, Kadcza, Łazy, Mokra Wieś, Mostki, Moszczenica Niżna, Moszczenica Wyżna, Myślec, Naszczowice, Noskowa, Olszanka, Podegrodzie, Podrzecze, Popowice, Skrudzina, Świniarsko i Wyglanowice, części wsi: Biczyce, Moroń, Siedlce, Słowikowa, Straszęcin oraz przysiółki: Mała Wieś, Neudörfel, Opalona, Szymanowice i Tannendorf, w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 836–867, 874. Fundusz Religijny: dominium Trzciana. W  latach 1848–1855 w  skład dominium wchodziły wsie: Bełdno i Trzciana w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 346. Fundusz Religijny: dominium Tyniec. W latach 1848–1853 do Funduszu Religijnego należało dominium Tyniec (wsie: Gołkowice, Kopanka, Pozowice, Rzozów, Samborek i Tyniec oraz części wsi: Łączany, Kostrze, Buków, Opatkowice i Sidzina) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 53, 1867–1876. Fundusz Religijny: dominium Uszew. W  latach 1848–1855 własnością Funduszu Religijnego było dominium Uszew (wsie: Biesiadki, Doły, Łoniowa, Porąbka Uszewska, Ruda Kameralna, Uszew, Zawada i Żerków oraz części wsi: Jaworsko i Łysa Góra) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 154–157. Kameralne dominium Barcice. W latach 1848–1855 w skład kameralnego dominium Barcicie (cyrkuł sądecki) wchodziło miasteczko Piwniczna, wsie: Barcice, Laufendorf, Łomnica, Młodów, Obłazy Ryterskie, Roztoka Ryterska, Rytro, Stadła, Sucha Struga i Wola Krogulecka oraz części wsi Przysietnica. Źródła: ANKr., KZCG 827–831, 1003. Kameralne dominium Czernichów. W  skład kameralnego dominium Czernichów w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej wchodziły: miasteczko Czernichów oraz wsie: Czułów, Czułówek, Kłokoczyn, Przeginia Narodowa i Rybna. Źródła: ANKr., KZCG 2101, 2153, 2228, 2229, 2273, 2305, 2320.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

205

Kameralne dominium Lipowiec. W latach 1851–1855 w skład kameralnego dominium Lipowiec na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej wchodziły wsie: Babice, Jankowice, Kwaczała, Lipowiec, Mętków, Olszyny, Rozkochów, Wygiełzów, Zagórze, Źródła i Żarki. Źródła: ANKr., KZCG 2138, 2239, 2249, 2286, 2307, 2308, 2311, 2314, 2322. Kameralne dominium Niepołomice. W  latach 1848–1855 kameralne dominium Niepołomice w cyrkule bocheńskim obejmowało miasteczko Niepołomice, wsie: Baczków, Bratucice, Cikowice, Damienice, Drwinia, Dziewin, Gawłówek, Grobla, Kłaj, Książnice, Mikluszowice, Okulice, Siedlec, Stanisławice, Stryszowa, Świniarów, Wola Batorska, Wola Drwińska i Wyżyce, przysiółki: Chobot, Libichowa i Zielona oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Bogucice, Buków, Dobroniów, Góra św. Jana, Gruszów, Kulerzów, Łężkowice, Ochmanów, Opatkowice, Pobręczyn, Podłęże, Pogorzany, Pogwizdów, Radziszów, Słomiróg, Staniątki, Wola Radziszowska, Zagórze i Zakrzów. Źródła: ANKr., KZCG 87–91, 283, 287. Kameralne dominium Prądnik. W  latach 1851–1855 w  skład klucza prądnickiego dóbr kameralnych na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej wchodziły wsie: Batowice, Bolechowice, Bronowice Wielkie, Brzezie Narodowe, Czarna Wieś, Dziekanowice, Górka Narodowa, Łobzów, Nowa Wieś Narodowa, Prądnik Biały, Rakowice, Tonie, Trojanowice, Węgrzce, Wróżenice, Wyciąże, Zelków i Zielonki oraz części miast, wsi i przysiółków: Bibice, Czernichówek, Czyżyny, Kantorowice, Kaszów, Liszki, Lubocza, Modlniczka, Mogiła, Nowa Wieś Szlachecka, Przeginia Duchowna, Śmierdząca, Zabierzów, Węgrzynowice i Kazimierz (gmina żydowska). Źródła: ANKr., KZCG 2100, 2119, 2121, 2123, 2136, 2140, 2141, 2148, 2167, 2172, 2180, 2181, 2186, 2188, 2224, 2233, 2238, 2245, 2248, 2254, 2260, 2281, 2287, 2289, 2291, 2300, 2313, 2323, 2334, 2336. Kameralne dominium Wiśniowa. W latach 1848–1855 w skład należącego do kamery dominium Wiśniowa w cyrkule bocheńskim wchodziły wsie: Kobielnik, Wierzbanowa i Wiśniowa oraz część wsi Węglówka. Źródła: ANKr., KZCG 131. Państwo Górnicze Jaworzno. Klucz majątkowy na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, złożony z miasteczek Jaworzno i Jeleń oraz wsi: Byczyna, Ciężkowice, Dąbrowa Narodowa, Długoszyn, Góry Luszowieckie, Luszowice i Szczakowa. Źródła: ANKr., KZCG 2144–2146, 2234, 2240, 2241, 2257, 2296, 2316.

2. Instytucje kościelne Biskup rzymskokatolicki w Krakowie. W skład należących do biskupa krakowskiego dóbr wchodziły dwie wsie: Sulechów i Zastów, leżące w granicach dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2184.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

206

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Kapituła katedralna krakowska. W  latach 1851–1855 do kapituły katedralnej krakowskiej należało osiem wsi z obszaru dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Bosutów, Brzezinka, Grębałów, Kobylany, Raciborowice, Rudawa i Witkowice oraz Krzesławice (kanonia krzeszowska kapituły). Źródła: ANKr., KZCG 2227, 2272, 2276, 2290, 2312. Klasztor kanoników laterańskich Bożego Ciała w Krakowie. W latach 1851–1855 do klasztoru należały dwie wsie w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Kamień i Przeginia Duchowna oraz część Kazimierza. Źródła: ANKr., KZCG 2149, 2230, 2291. Klasztor oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej. Na uposażeniu klasztoru znajdowały się części następujących miejscowości: Brody, Bugaj i Kalwaria Zebrzydowska (plac targowy) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1769. Klasztor oo. Bernardynów w Leżajsku. W 1851 r. klasztor był właścicielem części miasta Leżajska oraz wsi Podklasztor w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1139. Klasztor oo. Bernardynów w  Przeworsku. W  1851 r. do klasztoru należały dwie cząstki we wsiach: Budy Przeworskie i Mirocin w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1272. Klasztor oo. Bernardynów w Tarnowie. W 1851 r. klasztor był właścicielem niewielkiej cząstki we wsi Rzędzin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1658. Klasztor oo. Bonifratów w Zebrzydowicach. W latach 1848–1855 do klasztoru należało dominium Zebrzydowice (część wsi Zebrzydowice) w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1941. Klasztor oo. Cystersów w Mogile. W latach 1851–1855 do klasztoru należał klucz majątkowy Mogiła (wieś Zesławice, przysiółek Łęg oraz części wsi Czyżyny, Kantorowice i Mogiła) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2177, 2180–2183. Klasztor oo. Cystersów w Szczyrzycu. W latach 1848–1855 do klasztoru należało dominium Janowice (wsie: Gruszów, Janowice i Raciborzany, przysiółek Markuszowa oraz części wsi i przysiółków Dobroniów i Porąbka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 805. Klasztor oo. Dominikanów w Borku Starym. W 1851 r. do klasztoru należała część wsi Borek Stary w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1131. Klasztor oo. Dominikanów w Dzikowie. W 1851 r. klasztor posiadał część miasta Tarnobrzega w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1251. Klasztor oo. Dominikanów w Krakowie. W latach 1851–1855 klasztor był właścicielem wsi Rakowice, części wsi Prądnik Czerwony w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej oraz części wsi Broszkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1992, 2099, 2321.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

207

Klasztor oo. Franciszkanów w  Krośnie. W  1851 r. na uposażeniu klasztoru była część miasta Krosna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 431. Klasztor oo. Kamedułów w Bielanach. W latach 1851–1855 do klasztoru oo. Kamedułów należały dwie wsie: Bielany i Mników w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2189, 2190. Klasztor oo. Karmelitów Bosych w Czernej. W 1851 r. do klasztoru należały wsie: Dębnik, Paczołtowice, Siedlec i Żbik oraz część wsi Prądnik Czerwony o nazwie Bosacki; w 1855 r. — trzy wsie: Czerna (w 1851 r. wymieniana jako część hrabstwa tenczyńskiego Adama Potockiego), Dębnik i Siedlec w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2304, 2309, 2325. Klasztor oo. Karmelitów w Pilznie. W 1851 r. klasztor był właścicielem dominium Pilzno (część miasta Pilzno oraz części wsi Dulczówka i Lipiny) w cyrkule tarnowskim. W 1855 r. na drodze zapisu testamentowanego dokonanego przez hr. Joannę Lubieniecką klasztor otrzymał również dominium Lipiny. Źródła: ANKr., KZCG 1500. Klasztor ss. Benedyktynek w Staniątkach. W latach 1848–1855 klasztor był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule bocheńskim: Łazy (części wsi Brzeźnica, Gorzków i Łazy) oraz Staniątki (wsie: Chrość, Podborze i Suchoraba, przysiółki: Kółko i Zakrzowiec oraz części wsi: Łężkowice, Ochmanów, Podłęże, Słomiróg, Staniątki, Węgrzce Wielkie, Zagórze i Zakrzów). Źródła: ANKr., KZCG 161–163. Klasztor ss. Franciszkanek św. Andrzeja w Krakowie. W latach 1851–1855 do klasztoru należała wieś Regulice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2163. Klasztor ss. Miłosierdzia w Przeworsku. W latach 1848–1855 na uposażeniu klasztoru znajdowały się trzy cząstki we wsiach: Budy Przeworskie i Gorliczyna w cyrkule rzeszowskim oraz Kalembina w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 578, 1177. Klasztor ss. Norbertanek w Zwierzyńcu. W latach 1851–1855 do klasztoru należały wsie: Grotowa, Modlniczka, Olszanica, Półwsie Zwierzynieckie, Wołowice i Zwierzyniec oraz części we wsiach: Bibice, Kawiory, Lubocza i Zabierzów na obszarze dawnego Wolnego Miasta Krakowa. Źródła: ANKr., KZCG 2141, 2236, 2237, 2284, 2289, 2292, 2293, 2300, 2303, 2323. Klasztor ss. Wizytek w Krakowie. W latach 1851–1855 do klasztoru ss. Wizytek należała wieś Giebułtów w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2299. Parafia rzymskokatolicka Bożego Miłosierdzia w Krakowie. W latach 1851–1855 do parafii należało przedmieście Krakowa — Smoleńsk (w czasach przedrobiorowych: jurydyka). Źródła: ANKr., KZCG 2192. Parafia rzymskokatolicka NMP w Krakowie. W latach 1789–1855 do parafii (właściwie do archiprezbitera kościoła NMP) należał klucz Bronowice Małe (wieś Bronowice Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

208

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Małe i część wsi Rząska Duchowna) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2135, 2277; Materiały do słownika, z. 1, s. 18, z. 2, s. 266. Parafia rzymskokatolicka św. Barbary w Krakowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część Kleparza, przedmieścia Krakowa. Źródła: ANKr., KZCG 2139. Parafia rzymskokatolicka św. Floriana na Kleparzu. W 1851 r. do parafii należała część Kleparza, przemieścia Krakowa. Ponadto w latach 1851–1855 parafia była właścicielem wsi Bieńczyce. Źródła: ANKr., KZCG 2103, 2139. Parafia rzymskokatolicka św. Mikołaja w Bochni. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część miasta Bochnia. Źródła: ANKr., KZCG 344. Parafia rzymskokatolicka św. Mikołaja w Krakowie. W latach 1851–1855 do parafii należała część plebańska oraz część o nazwie Celarowski w Prądniku Czerwonym, w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2235. Parafia rzymskokatolicka św. Stefana w Krakowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Czarna Wieś w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2151. Parafia rzymskokatolicka w Albigowej. W 1851 r. na uposażeniu kościoła znajdowała się część wsi Albigowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1354 Parafia rzymskokatolicka w Andrychowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wieprz (cyrkuł wadowicki). Źródła: ANKr., KZCG 2050. Parafia rzymskokatolicka w Babicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Babice w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2307. Parafia rzymskokatolicka w Baranowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Baranów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1696. Parafia rzymskokatolicka w Barcicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Barcice w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1033. Parafia rzymskokatolicka w Barwałdzie Dolnym. W 1851 r. na uposażeniu parafii były dwie cząstki plebańskie: w Barwałdzie Dolnym i Barwałdzie Średnim w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2070. Parafia rzymskokatolicka w Bestwinie. W 1851 r. do parafii należała część plebańska w Bestwinie w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2018. Parafia rzymskokatolicka w  Bieczu. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie: w Przedmieściu Bieckim i Strzeszynie w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 646.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

209

Parafia rzymskokatolicka w Biegonicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Biegonice i Łazy w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1078. Parafia rzymskokatolicka w Bielanach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Bielany w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2033. Parafia rzymskokatolicka w Bielinach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Bieliny w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1335. Parafia rzymskokatolicka w Bieździedzy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się części plebańskie we wsiach Bieździedza i Sowina w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 664. Parafia rzymskokatolicka w Bieżanowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Bieżanów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 303. Parafia rzymskokatolicka w Binarowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Binarowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 699. Parafia rzymskokatolicka w  Biskupicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w  Biskupicach Konopka w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 317. Parafia rzymskokatolicka w Błażowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Błażowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 688. Parafia rzymskokatolicka w  Bobowej. Na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie w: Bobowej, Brzanie Dolnej i  Brzanie Górnej w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1013. Parafia rzymskokatolicka w Bodzanowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Bodzanów w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 342. Parafia rzymskokatolicka w Boguchwale. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Boguchwała w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1350. Parafia rzymskokatolicka w Bolechowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Bolechowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2260. Parafia rzymskokatolicka w Bolesławiu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Bolesław w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1686.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

210

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w  Borku Starym. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Borek Stary w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1296. Parafia rzymskokatolicka w Borowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Borowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1699. Parafia rzymskokatolicka w Borzęcinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie: w Borzęcinie i Bielczy w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 358. Parafia rzymskokatolicka w Bóbrce. W 1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie: w Wietrznie i Bóbrce w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 706. Parafia rzymskokatolicka w Bruśniku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Bruśnik i Siekierczyna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1063. Parafia rzymskokatolicka w Brzesku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Brzesko. Źródła: ANKr., KZCG 332. Parafia rzymskokatolicka w Brzezinach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Brzeziny Górne w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1691. Parafia rzymskokatolicka w Brzeźnicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Brzeźnica w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1710. Parafia rzymskokatolicka w Brzeźnicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Brzeźnica w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 384. Parafia rzymskokatolicka w  Brzostku. W  1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie: w  miasteczku Brzostek i  wsi Klecie, w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 644. Parafia rzymskokatolicka w Brzozowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Brzozowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1707. Parafia rzymskokatolicka w Brzyskach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Brzyska w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 633. Parafia rzymskokatolicka w Cerekwi. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Cerekiew w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 361. Parafia rzymskokatolicka w Chełmie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Chełm w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 360.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

211

Parafia rzymskokatolicka w Chmielniku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Chmielnik w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1344. Parafia rzymskokatolicka w Choczni. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Inwałd i Chocznia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2074. Parafia rzymskokatolicka w Chronowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Chronów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 331. Parafia rzymskokatolicka w Ciężkowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w mieście Ciężkowice w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1021. Parafia rzymskokatolicka w Cmolasie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Cmolas w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1738. Parafia rzymskokatolicka w Czańcu. W 1851 r. do parafii należała część plebańska w Czańcu w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2034. Parafia rzymskokatolicka w Czarnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Czarna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1689. Parafia rzymskokatolicka w  Czarnym Dunajcu. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Czarny Dunajec w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1056. Parafia rzymskokatolicka w Czarnym Potoku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi (przysiółku) Wolaki w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1017. Parafia rzymskokatolicka w Czchowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Czchów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 322. Parafia rzymskokatolicka w Czerminie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Czermin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1695. Parafia rzymskokatolicka w Czermnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Czermna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 660. Parafia rzymskokatolicka w Czudcu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Przedmieście Czudeckie w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 652. Parafia rzymskokatolicka w Dankowicach. W 1851 r. do parafii należała część plebańska w Dankowicach w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2017.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

212

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Dąbrowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Podkościele w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1694. Parafia rzymskokatolicka w Dębicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie: w miasteczku Dębica oraz we wsi Kawęczyn w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1676. Parafia rzymskokatolicka w Dębnie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Dębno w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 375. Parafia rzymskokatolicka w Dębowcu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Dębowiec w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 696. Parafia rzymskokatolicka w Dobczycach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Brzezowa w cyrkule bocheńskim. Ponadto na uposażeniu filii parafii w Wiśniowej była część plebańska w tejże wsi. Źródła: ANKr., KZCG 308, 309. Parafia rzymskokatolicka w Dobrej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Dobra w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1012. Parafia rzymskokatolicka w Dobrkowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część wsi Dobrków w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1683. Parafia rzymskokatolicka w Dobrzechowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Dobrzechów w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 675. Parafia rzymskokatolicka w  Domosławicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Domosławice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 340. Parafia rzymskokatolicka w Drogini. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Droginia w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 310. Parafia rzymskokatolicka w Dziekanowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Dziekanowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 370. Parafia rzymskokatolicka w Frydrychowicach. W 1851 r. do parafii należały części plebańskie w  Frydrychowicach i  Przybradzu w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2040. Parafia rzymskokatolicka w Futomie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Futoma w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 716.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

213

Parafia rzymskokatolicka w Gaju. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miejscowości Gaj w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2065. Parafia rzymskokatolicka w  Gawłuszowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Gawłuszowice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1698. Parafia rzymskokatolicka w Gdowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Gdów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 365. Parafia rzymskokatolicka w Giedlarowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Giedlarowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1294. Parafia rzymskokatolicka w Głębowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Głębowice i Nidek w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., ZCG 2039. Parafia rzymskokatolicka w Głogowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wólka Głogowska w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1324. Parafia rzymskokatolicka w Gniewczynie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Gniewczyna w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1324. Parafia rzymskokatolicka w Gnojniku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Gnojnik w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 374. Parafia rzymskokatolicka w Gogołowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Gogołów w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 714. Parafia rzymskokatolicka w Gorlicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie: w miasteczku Gorlice oraz wsi Ropica Polska w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 666. Parafia rzymskokatolicka w Gorzycach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w  przysiółku Bączek w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1300. Parafia rzymskokatolicka w  Gosprzydowej. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Gosprzydowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 382. Parafia rzymskokatolicka w Górce Kościelnickiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Górka Kościelnicka w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2259.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

214

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Górnie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Górno w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1313. Parafia rzymskokatolicka w Górze Ropczyckiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Góra Ropczycka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1376. Parafia rzymskokatolicka w Górze św. Jana. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Góra św. Jana w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1057. Parafia rzymskokatolicka w  Grabiu. Na uposażeniu kościoła w  Grabiu w  cyrkule bocheńskim znajdowała się część plebańska w tejże wsi. Źródła: ANKr. KZCG 385. Parafia rzymskokatolicka w Graboszycach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Graboszyce w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2067. Parafia rzymskokatolicka w Gręboszowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Gręboszów i Wola Gręboszowska w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1727. Parafia rzymskokatolicka w Grębowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Grębów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1303. Parafia rzymskokatolicka w  Grodzisku Dolnym. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część miasteczka Grodzisko Dolne w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1279. Parafia rzymskokatolicka w Gromniku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Gromnik w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1723. Parafia rzymskokatolicka w Gruszowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Gruszów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 378. Parafia rzymskokatolicka w Grybowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie: w mieście Grybowie oraz wsi Ptaszkowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1064. Parafia rzymskokatolicka w  Gumniskach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Gumniska w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1703. Parafia rzymskokatolicka w Handzlówce. W 1851 r. na uposażeniu kościoła znajdowała się część wsi Handzlówka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1323 Parafia rzymskokatolicka w Harklowej. Na uposażeniu parafii była część plebańska w Harklowej w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 637.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

215

Parafia rzymskokatolicka w Husowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Husów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1340. Parafia rzymskokatolicka w Hyżnem. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Hyżne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1363. Parafia rzymskokatolicka w Iwkowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Iwkowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 337. Parafia rzymskokatolicka w  Jadownikach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jadowniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 379. Parafia rzymskokatolicka w Jasieniu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jasień w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 372. Parafia rzymskokatolicka w Jastrząbce Starej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jastrząbka Stara w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1744. Parafia rzymskokatolicka w Jastrzębiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jastrzębia w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1025. Parafia rzymskokatolicka w  Jaśle. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w mieście Jaśle. Źródła: ANKr., KZCG 647. Parafia rzymskokatolicka w Jawiszowicach. W 1851 r. do parafii należała część plebańska w Jawiszowicach w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2026. Parafia rzymskokatolicka w Jaworniku Polskim. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w  miasteczku Jawornik Polski w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1298. Parafia rzymskokatolicka w Jazowsku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jazowsko w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1044. Parafia rzymskokatolicka w Jedliczach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jedlicze w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 689. Parafia rzymskokatolicka w Jeleśni. W 1851 r. do parafii należały dwie części plebańskie w Jeleśni i Sopotni Małej w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2015. Parafia rzymskokatolicka w Jeżowym. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Jeżowe w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1326. Parafia rzymskokatolicka w Jodłowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Jodłowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 635.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

216

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Jodłówce. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Jodłówka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1714. Parafia rzymskokatolicka w Jurkowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Jurków w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1700. Parafia rzymskokatolicka w Kamienicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Kamienica w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1060. Parafia rzymskokatolicka w Kamionce Wielkiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Kamionka Wielka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1050. Parafia rzymskokatolicka w Kaninie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Kanina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1007. Parafia rzymskokatolicka w Kańczudze. W 1851 r. na uposażeniu parafii były trzy części plebańskie: w miasteczku Kańczuga oraz we wsiach Gać i Sietesz w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1310. Parafia rzymskokatolicka w Kętach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w mieście Kęty. Źródła: ANKr., KZCG 2056. Parafia rzymskokatolicka w Kleczy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w Kleczy Dolnej w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2025. Parafia rzymskokatolicka w Kobylanach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Kobylany w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 629. Parafia rzymskokatolicka w Kobylance. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Dominikowice i Kobylanka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 668. Parafia rzymskokatolicka w Kolbuszowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w mieście Kolbuszowa oraz we wsiach Kolbuszowa Dolna i Nowa Wieś w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1677. Parafia rzymskokatolicka w Kołaczycach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w Kołaczycach w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 659. Parafia rzymskokatolicka w Korczynie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w  miasteczku Korczyna w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 698. Parafia rzymskokatolicka w Korzennej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Korzenna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1051.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

217

Parafia rzymskokatolicka w Kosinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Kosina w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1316. Parafia rzymskokatolicka w Kosocicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Kosocice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 348. Parafia rzymskokatolicka w Koszarawie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w mieście Żywcu w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2059. Parafia rzymskokatolicka w  Kraczkowej. W  1851 r. na uposażeniu kościoła znajdowała się część wsi Kraczkowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1345 Parafia rzymskokatolicka w Krasnem. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krasne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1360. Parafia rzymskokatolicka w Krościenku Wyżnym. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w Krościenku Wyżnym w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 715. Parafia rzymskokatolicka w Krościenku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się cztery części plebańskie w: Grywałdzie, Krościenku, Sromowcach Niżnych i Szczawnicy Wyżnej, w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1010. Parafia rzymskokatolicka w Krośnie. W 1851 r. na uposażeniu parafii były trzy części plebańskie w: Krośnie, Krościenku Niżnym i Suchodole w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 657. Parafia rzymskokatolicka w Królówce. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Królówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 306. Parafia rzymskokatolicka w  Krużlowej Wyżnej. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krużlowa Wyżna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1008. Parafia rzymskokatolicka w  Krynicy. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krynica w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1074. Parafia rzymskokatolicka w Krzemienicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krzemienica w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1322. Parafia rzymskokatolicka w Krzęcinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krzęcin w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2038. Parafia rzymskokatolicka w Krzywaczce. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krzywaczka w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2046. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

218

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Krzyżanowicach Wielkich. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Krzyżanowice Wielkie w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 345. Parafia rzymskokatolicka w  Lanckoronie. W  1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie: w miasteczku Lanckorona i wsi Idebnik w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2019. Parafia rzymskokatolicka w Leńczach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2075. Parafia rzymskokatolicka w Leżajsku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowało się sześć części plebańskich: w mieście Leżajsku oraz wsiach: Jelna, Maleniska, Rzuchów, Stare Miasto i Wierzawice w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1302. Parafia rzymskokatolicka w  Libuszy. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Libusza w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 683. Parafia rzymskokatolicka w  Limanowej. W  latach 1848–1855 do parafii należała wieś Lipowa, a  także cząstki plebańskie we wsiach: Mordarka, Sowliny i  Stara Wieś w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1049. Parafia rzymskokatolicka w Lipinkach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w Lipinkach, Pagorzynie i Wójtowej w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 658. Parafia rzymskokatolicka w  Lipnicy Murowanej. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Lipnica Murowana w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 335. Parafia rzymskokatolicka w Lipnicy Wielkiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Lipnica Wielka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1062. Parafia rzymskokatolicka w  Lipniku. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się części plebańskie w Lipniku i Straconce w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2097. Parafia rzymskokatolicka w Lipowej. W 1851 r. do parafii należała część plebańska w Lipowej w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2035. Parafia rzymskokatolicka w Lisiej Górze. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Lisia Góra w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1717. Parafia rzymskokatolicka w Liszkach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Liszki w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2255.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

219

Parafia rzymskokatolicka w Lubczy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Lubcza w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1732. Parafia rzymskokatolicka w Lubeni. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Lubenia w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1351. Parafia rzymskokatolicka w Lubniu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Lubień w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2016. Parafia rzymskokatolicka w Lubzinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Lubzina w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1740. Parafia rzymskokatolicka w Luszowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie w przysiółkach: Podkoście i Wzór w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1737. Parafia rzymskokatolicka w Lutczy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Lutcza w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 643. Parafia rzymskokatolicka w Łańcucie. W 1851 r. na uposażeniu parafii było sześć części plebańskich: w mieście Łańcucie oraz wsiach: Dębina, Krzemienica, Przedmieście Łańcuckie, Sonina i Wola Dalsza w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1280. Parafia rzymskokatolicka w Łapczycy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Łapczyca w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 369. Parafia rzymskokatolicka w Łazanach. W 1851 r. na uposażeniu parafii były części plebańskie we wsiach: Łazany, Niżowa, Sławkowice i przysiółek Żakowa we wsi Grajów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 367. Parafia rzymskokatolicka w Łące. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Łąka i  Terliczka w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1347. Parafia rzymskokatolicka w  Łącku. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Łącko i Zagorzyn w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1011. Parafia rzymskokatolicka w Łączkach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Łączki i Łęki w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 639. Parafia rzymskokatolicka w Łękach Górnych. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Łęki Górne w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1711.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

220

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Łękawicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Łękawica w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1688. Parafia rzymskokatolicka w Łętowni. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Łętownia i Malejowa w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2095. Parafia rzymskokatolicka w Łodygowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Łodygowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2076. Parafia rzymskokatolicka w Łososinie Górnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Łososina Górna i Gwizdówka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1073. Parafia rzymskokatolicka w Łubienku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Łubienko w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 656. Parafia rzymskokatolicka w Łukowicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Łukowica w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1046. Parafia rzymskokatolicka w  Łużnej. W  1851 r. na uposażeniu kościoła znajdowała się część plebańska we wsi Łużna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 663. Parafia rzymskokatolicka w Majdanie Królewskim. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Majdan Królewski w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1285. Parafia rzymskokatolicka w Makowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w Makowie w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2089. Parafia rzymskokatolicka w Malawie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Malawa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1333. Parafia rzymskokatolicka w Manasterze. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Manasterz w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1330. Parafia rzymskokatolicka w Maniowach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Maniowy w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1028. Parafia rzymskokatolicka w  Marcyporębie. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Marcyporęba w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2072. Parafia rzymskokatolicka w Markowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Markowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1368.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

221

Parafia rzymskokatolicka w Medyni. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Medynia w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1355. Parafia rzymskokatolicka w Męcinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Męcina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1048. Parafia rzymskokatolicka w Miechocinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Miechocin w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1281. Parafia rzymskokatolicka w Mielcu. W 1851 r. na uposażeniu parafii były trzy części plebańskie w: Chorzelowie, Cyrance i Mielcu w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1684. Parafia rzymskokatolicka w  Mikluszowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Mikluszowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 349. Parafia rzymskokatolicka w Milówce. W 1851 r. do parafii należała część plebańska w Milówce w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2091. Parafia rzymskokatolicka w Modlnicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Modlnica w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2245. Parafia rzymskokatolicka w Mogilanach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w Mogilanach w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2023. Parafia rzymskokatolicka w Mogile. W latach 1851–1855 na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wróżenice w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2254. Parafia rzymskokatolicka w Mogilnie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Mogilno w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1015. Parafia rzymskokatolicka w  Moszczenicy. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Moszczenica w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 678. Parafia rzymskokatolicka w Mrowli. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Mrowla w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1343. Parafia rzymskokatolicka w Mucharzu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Mucharz w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2049.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

222

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w  Muszynie. W  latach 1848–1855 do parafii należało jednowioskowe dominium Wierchomla Wielka w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1029. Parafia rzymskokatolicka w Mystkowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Mystków w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1018. Parafia rzymskokatolicka w  Myślenicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w  mieście Myślenice oraz wsiach Bysina i  Chełm. Źródła: ANKr., KZCG 2082. Parafia rzymskokatolicka w Nawojowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Nawojowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1071. Parafia rzymskokatolicka w Nidku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Nidek w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2044. Parafia rzymskokatolicka w Niebylcu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie w miejscowościach: Jawornik, Konieczkowa i Małówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 710. Parafia rzymskokatolicka w  Niedźwiedziu. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Niedźwiedź w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1024. Parafia rzymskokatolicka w Niegowici. W 1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie w Niegowici i Pierzchowie oraz część wsi Porąbka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 327, 328. Parafia rzymskokatolicka w Nienadówce. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Nienadówka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1332. Parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w  Niepołomicach (cyrkuł bocheński). Źródła: ANKr., KZCG 318. Parafia rzymskokatolicka w Niewodnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Niewodna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 672. Parafia rzymskokatolicka w Nockowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Nockowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1682. Parafia rzymskokatolicka w  Nowej Górze. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część miasteczka Nowa Góra w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2219 Parafia rzymskokatolicka w Nowosielcach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Nowosielce w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1362.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

223

Parafia rzymskokatolicka w Nowym Rybiu. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Nowe Rybie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1031. Parafia rzymskokatolicka w Nowym Sączu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w Nowym Sączu oraz wsiach: Chełmiec i Załubińcze. Źródła: ANKr., KZCG 1027. Parafia rzymskokatolicka w  Nowym Wiśniczu. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się wieś Stradomka oraz część plebańska we wsi Olchawa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 330. Parafia rzymskokatolicka w Odrzykoniu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Odrzykoń w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 703. Parafia rzymskokatolicka w  Olesnie. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Ćwików i Olesno w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1734. Parafia rzymskokatolicka w Olszynach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie cząstki plebańskie we wsiach: Olszyny i Sukmanie w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 353. Parafia rzymskokatolicka w Ołpinach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Ołpiny w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 662. Parafia rzymskokatolicka w Osieku. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Osiek w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2071. Parafia rzymskokatolicka w Ostrowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Ostrów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1366. Parafia rzymskokatolicka w Oświęcimiu. W latach 1848–1855 do parafii należało jednowioskowe dominium Włosienica w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2043. Parafia rzymskokatolicka w Otfinowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie we wsiach: Bugaj, Otfinów i Pasieka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1678. Parafia rzymskokatolicka w  Padwi Narodowej. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Padew Narodowa i Zarównie w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1709. Parafia rzymskokatolicka w Paleśnicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Paleśnica w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 376.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

224

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w  Pilznie. W  1851 r. na uposażeniu parafii były części plebańskie w mieście Pilznie i wsi Dulczówka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1721. Parafia rzymskokatolicka w Piotrkowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Piotrkowice w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1705. Parafia rzymskokatolicka w  Piotrowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Piotrowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2020. Parafia rzymskokatolicka w Pisarzowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Pisarzowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1072. Parafia rzymskokatolicka w Pniowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Pniów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1318. Parafia rzymskokatolicka w  Podegrodziu. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Podegrodzie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1070. Parafia rzymskokatolicka w Podolu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się cztery części plebańskie we wsiach: Bujne, Podole, Posadowa i Przydonica w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1045. Parafia rzymskokatolicka w  Podstolicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Podstolice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 336. Parafia rzymskokatolicka w  Pogwizdowie. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Pogwizdów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 366. Parafia rzymskokatolicka w Polnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Polna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 681. Parafia rzymskokatolicka w Połomi. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Połomia w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 701. Parafia rzymskokatolicka w  Porębie Radlnej. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Poręba Radlna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1692. Parafia rzymskokatolicka w Porębie Spytkowskiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Poręba Spytkowska w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 364.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

225

Parafia rzymskokatolicka w Porębie Wielkiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Poręba Wielka w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2094. Parafia rzymskokatolicka w Przeciszowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Przeciszów w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2063. Parafia rzymskokatolicka w Przecławiu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w miasteczku Przecław oraz wsiach Błonie i Podole w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1739. Parafia rzymskokatolicka w Przeworsku. W latach 1848–1855 do parafii należały: dominium Ujezna (wsie Świętoniowa i Ujezna) oraz części plebańskie w Przeworsku i Gorliczynie, w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1299. Parafia rzymskokatolicka w  Przewrotnem. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Przewrotne w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1342. Parafia rzymskokatolicka w  Przybyszówce. W  1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie we wsiach Bzianka i  Przybyszówka w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1353. Parafia rzymskokatolicka w Przyszowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Przyszowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1052. Parafia rzymskokatolicka w Przytkowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Przytkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2080. Parafia rzymskokatolicka w Pstrągowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Pstrągowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1726. Parafia rzymskokatolicka w Pysznicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Pysznica w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1287. Parafia rzymskokatolicka w Rabce. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Rabka i Słone. Źródła: ANKr., KZCG 2086. Parafia rzymskokatolicka w Raciechowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Komorniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 343. Parafia rzymskokatolicka w Racławicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Racławice w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1346.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

226

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Radgoszczy. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Radgoszcz w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1704. Parafia rzymskokatolicka w Radłowie. W 1851 r. na uposażeniu kościoła w Radłowie były dwie części plebańskie: w Radłowie i Dobczycach w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 311. Parafia rzymskokatolicka w Radoczy. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Radocza w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2052. Parafia rzymskokatolicka w Radomyślu Wielkim. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w przysiółku Wólka Plebańska w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1690. Parafia rzymskokatolicka w  Radziechowach. W  1851 r. do parafii należała część plebańska we wsi Radziechowy w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2062. Parafia rzymskokatolicka w Radziszowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Radziszów w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2064. Parafia rzymskokatolicka w Rajbrocie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Rajbrot w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 347. Parafia rzymskokatolicka w Rajczy. W 1851 r. do parafii należała część plebańska we wsi Rajcza w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2057. Parafia rzymskokatolicka w Raniżowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Raniżów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1364. Parafia rzymskokatolicka w Ropczycach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Średnie w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1708. Parafia rzymskokatolicka w Ropie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Ropa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 671. Parafia rzymskokatolicka w Rozwadowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część przysiółka Księże Kolano (dominium Rozwadów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1320. Parafia rzymskokatolicka w Rożnowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Łaziska w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1076. Parafia rzymskokatolicka w Rudawie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Rudawa w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2276. Parafia rzymskokatolicka w  Rudniku. W  1851 r. na uposażeniu parafii było pięć części plebańskich we wsiach: Kopki, Łętownia, Rudnik, Tarnogóra i Wólka Łętowska w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1307.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

227

Parafia rzymskokatolicka w  Ruszczy. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Ruszcza w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2176. Parafia rzymskokatolicka w Rychwałdzie. W 1851 r. na uposażeniu paragii znajdowały się trzy części plebańskie we wsiach: Gilowice, Łękawica i Rychwałd w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2055. Parafia rzymskokatolicka w Ryglicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w miasteczku Ryglice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1680. Parafia rzymskokatolicka w Rzepienniku Biskupim. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w Rzepienniku Biskupim w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 682. Parafia rzymskokatolicka w Rzeszowie. W latach 1848–1855 na uposażeniu parafii były cztery części plebańskie: w Rzeszowie oraz wsiach: Rudki, Ruska Wieś i Staromieście w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1278. Parafia rzymskokatolicka w Rzezawie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Ostrów i Rzezawa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 371. Parafia rzymskokatolicka w Rzochowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: w Brzyskach i Niwiskach w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1731. Parafia rzymskokatolicka w Samoklęskach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Samoklęski w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 653. Parafia rzymskokatolicka w Sarzynie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Sarzyna w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1293. Parafia rzymskokatolicka w Sędziszowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w  przysiółku Przedmieście Sędziszowskie w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1312. Parafia rzymskokatolicka w Sękowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Sękowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 670. Parafia rzymskokatolicka w Sidzinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Sidzina w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2069. Parafia rzymskokatolicka w Siedlcach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Siedlce w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1009. Parafia rzymskokatolicka w Sieklówce Dolnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Sieklówka Dolna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 717.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

228

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Siemiechowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Siemiechów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1685. Parafia rzymskokatolicka w Siennowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Siennów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1319. Parafia rzymskokatolicka w Sieprawiu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część wsi Siepraw w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 339. Parafia rzymskokatolicka w Sieteszy. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Sietesz w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1356. Parafia rzymskokatolicka w Skrzydlnej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Skrzydlna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1023. Parafia rzymskokatolicka w Sławęcinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Sławęcin w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 674. Parafia rzymskokatolicka w Słocinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Słocina w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1331. Parafia rzymskokatolicka w Słopnicach Królewskich. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Słopnice Królewskie w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1032. Parafia rzymskokatolicka w Sobolowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Sobolów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 313. Parafia rzymskokatolicka w Spytkowicach koło Jordanowa. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Spytkowice (koło Jordanowa) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2037. Parafia rzymskokatolicka w Spytkowicach koło Zatora. Na uposażeniu parafii znajdowała się część wsi Spytkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2078. Parafia rzymskokatolicka w  Starej Wsi Dolnej. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Stara Wieś Dolna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2093. Parafia rzymskokatolicka w  Staromieściu. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Staromieście w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1349. Parafia rzymskokatolicka w Starym Sączu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w mieście Stary Sącz oraz wsiach Popowice i Moszczenica Niżna, w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1066.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

229

Parafia rzymskokatolicka w  Starym Wiśniczu. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Stary Wiśnicz w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 341. Parafia rzymskokatolicka w  Starym Żmigrodzie. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Mytarz w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 641. Parafia rzymskokatolicka w Staszkówce. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Staszkówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 661. Parafia rzymskokatolicka w Straszęcinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie, we wsiach Góra Motyczna i Straszęcin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1733. Parafia rzymskokatolicka w Stryszowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Stryszów i Zakrzów w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2083. Parafia rzymskokatolicka w Strzelcach Wielkich. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Strzelce Wielkie w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 381. Parafia rzymskokatolicka w Strzyżowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie w miasteczku Strzyżów i wsi Zaborów w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 638. Parafia rzymskokatolicka w Suchej Beskidzkiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część wsi Sucha, zaś na uposażeniu filii kościoła w Krzeczowie — część plebańska w tejże wsi, w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2058. Parafia rzymskokatolicka w Sułkowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii były trzy części plebańskie we wsiach: Harbutowice, Palcza i Sułkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2060. Parafia rzymskokatolicka w Szalowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Szalowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 632. Parafia rzymskokatolicka w Szczucinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii były trzy części plebańskie: w miasteczku Szczucin oraz wsiach Borki i Wola Szczucińska w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1729. Parafia rzymskokatolicka w Szczurowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Szczurowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 354. Parafia rzymskokatolicka w Szebniach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Szebnie w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 636.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

230

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w Szerzynach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Szerzyny w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 691. Parafia rzymskokatolicka w Szymbarku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 722. Parafia rzymskokatolicka w  Szynwałdzie. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Szynwałd w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1701. Parafia rzymskokatolicka w Ślemieniu. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Ślemień w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2053. Parafia rzymskokatolicka w Święcanach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Święcany w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 697. Parafia rzymskokatolicka w Świlczy. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Świlcza w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1317. Parafia rzymskokatolicka w Tarnawie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tarnawa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 304. Parafia rzymskokatolicka w Tenczynku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tenczynek w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2324 Parafia rzymskokatolicka w Tęgoborzu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Tęgoborze w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1065. Parafia rzymskokatolicka w Tłuczaniu Dolnym. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tłuczań w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2090. Parafia rzymskokatolicka w Tropiu. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tropie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1047. Parafia rzymskokatolicka w Trzcianie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Trzciana w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1361. Parafia rzymskokatolicka w Trzcianie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Trzciana w curkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 346. Parafia rzymskokatolicka w Trzcinicy. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Trzcinica w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 673. Parafia rzymskokatolicka w Trzebuni. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Trzebunia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2061.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

231

Parafia rzymskokatolicka w Trzemeśni. W 1851 r. do parafii należała część plebańska we wsi Trzemeśnia w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 386. Parafia rzymskokatolicka w Trześni. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Trześń w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1301. Parafia rzymskokatolicka w Tuchowie. W latach 1848–1855 parafia była właścicielem dominium Tuchów w cyrkule tarnowskim, złożonego z wsi Dąbrówka Tuchowska, części wsi Garbek i przysiółka Podkościele. Źródła: ANKr., KZCG 1712. Parafia rzymskokatolicka w Turbii. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Turbia w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1315. Parafia rzymskokatolicka w Turzy. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Turza w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 708. Parafia rzymskokatolicka w Tyczynie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie: w miasteczku Tyczyn oraz wsiach: Hermanowa i Kielnarowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1295. Parafia rzymskokatolicka w Tyliczu. W latach 1848–1855 na uposażeniu parafii była wieś Biliczna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1042. Parafia rzymskokatolicka w Tylmanowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tylmanowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1043. Parafia rzymskokatolicka w Tymbarku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w miasteczku Tymbark w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1030 Parafia rzymskokatolicka w Tymowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 359. Parafia rzymskokatolicka w Tyńcu. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Tynice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2042. Parafia rzymskokatolicka w  Ujanowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Ujanowice w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1014. Parafia rzymskokatolicka w  Urzejowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Urzejowice w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1367. Parafia rzymskokatolicka w  Uściu Solnym. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część miasteczka Uście Solne w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 329. Parafia rzymskokatolicka w Wadowicach Górnych. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wadowice Górne w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1702.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

232

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w  Wadowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w mieście Wadowice. Źródła: ANKr., KZCG 2027. Parafia rzymskokatolicka w Wieliczce. W latach 1848–1855 do parafii należała wieś Łyczanka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 333. Parafia rzymskokatolicka w Wielopolu Skrzyńskim. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Konice w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1742. Parafia rzymskokatolicka w Wielowsi. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miejscowości Wielowieś w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1306. Parafia rzymskokatolicka w Wieprzu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wieprz w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2050. Parafia rzymskokatolicka w Wierzchosławicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wierzchosławice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1720. Parafia rzymskokatolicka w  Wietrzychowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wietrzychowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 305. Parafia rzymskokatolicka w Wilamowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w  miasteczku Wilamowice w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2092. Parafia rzymskokatolicka w Wilkowisku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wilkowisko w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1061. Parafia rzymskokatolicka w  Witkowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Witkowice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1730. Parafia rzymskokatolicka w Wojakowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach Dobrociesz i Wojakowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 373. Parafia rzymskokatolicka w Wojniczu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie: w mieście Wojniczu oraz wsi Janowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 323. Parafia rzymskokatolicka w Woli Radziszowskiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wola Radziszowska w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2096.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

233

Parafia rzymskokatolicka w  Woli Rafałowskiej. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wola Rafałowska w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1357. Parafia rzymskokatolicka w Woli Zarczyckiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Wola Zarczycka w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1369. Parafia rzymskokatolicka w Wysokiej. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wysoka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1305. Parafia rzymskokatolicka w Zabierzowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Zabierzów w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1359. Parafia rzymskokatolicka w Zaczerniu. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Zaczernie w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1352. Parafia rzymskokatolicka w  Zagórzanach. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Zagórzany w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 669. Parafia rzymskokatolicka w Zakliczynie Lanckorońskim. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w Zdoni w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 338. Parafia rzymskokatolicka w Zakliczynie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część wsi Zakliczyn w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 324. Parafia rzymskokatolicka w Zalasowej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Zalasowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1715. Parafia rzymskokatolicka w Zaleszanach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Zaleszany w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1297. Parafia rzymskokatolicka w Załężu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Załęże w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 631. Parafia rzymskokatolicka w Zasowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie w miejscowościach: Dąbie, Jaźwiny i Zasów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1724. Parafia rzymskokatolicka w  Zatorze. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w mieście Zatorze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2024.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

234

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Parafia rzymskokatolicka w  Zborowicach. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w Zborowicach w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 702. Parafia rzymskokatolicka w Zbylitowskiej Górze. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się trzy części plebańskie we wsiach: Koszyce Wielkie, Zbylitowska Góra i Zgłobice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1725. Parafia rzymskokatolicka w Zdziarcu. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Zdziarzec w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1722. Parafia rzymskokatolicka w Zebrzydowicach. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie we wsiach: Leńcze i Zebrzydowice. Źródła: ANKr., KZCG 2054. Parafia rzymskokatolicka w Zgłobieniu. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Zgłobień w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1314. Parafia rzymskokatolicka w Zgórsku. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Zgórsko w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1681. Parafia rzymskokatolicka w Złotej. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Złota w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 307. Parafia rzymskokatolicka w Zręcinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska w Zręcinie w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 705. Parafia rzymskokatolicka w Zwierniku. W 1851 r. na uposażeniu parafii były dwie części plebańskie we wsiach: Budzyń i Zwiernik w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1741. Parafia rzymskokatolicka w Żabnie. W 1851 r. na uposażeniu parafii były trzy części plebańskie we wsiach: Nieciecza, Odporyszów i Targowisko w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1706. Parafia rzymskokatolicka w Żegocinie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Żegocina w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 326. Parafia rzymskokatolicka w  Żeleźnikowej. W  1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Żeleźnikowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1075. Parafia rzymskokatolicka w Żołyni. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowały się dwie części plebańskie: w miasteczku Żołynia oraz wsi Rakszawa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1365. Parafia rzymskokatolicka w Żywcu. W 1851 r. do parafii należały dwie części plebańskie: w Żywcu i Starym Żywcu w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2021.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

235

Parafia rzymskokatolicka we Frysztaku. W  1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska w miasteczku Frysztak w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 684. Parafia rzymskokatolicka we Wrocance. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wrocanka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 680. Parafia rzymskokatolicka we Wrzawach. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Wrzawy w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1325. Parafia rzymskokatolicka we wsi Mała. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Mała w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1693. Parafia rzymskokatolicka we wsi Ocieka. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Ocieka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1743. Parafia rzymskokatolicka we wsi Poręba Żegoty. W 1851 r. na uposażeniu parafii była część plebańska we wsi Poręba Żegoty w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2252. Parafia rzymskokatolicka we wsi Szyk. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Szyk w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1059. Parafia rzymskokatolicka Wszystkich Świętych w Krakowie. W 1851 r. na uposażeniu parafii znajdowała się część plebańska we wsi Przegorzały (Przegorzały Duchowne) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2332. Zgromadzenie ks. Wikariuszy krakowskiej kapituły katedralnej. W latach 1851–1855 zgromadzenie było właścicielem Pędzichowa — przedmieścia Krakowa (właśc. dawnej jurydyki). Źródła: ANKr., KZCG 2162.

3. Instytucje komunalne Gmina Biała. W latach 1848–1855 do gminy miasta Biała (miasto królewskie) należała część samego miasta. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Gmina Biecz. W 1851 r. do gminy Biecz (magistratu miasta Biecz) należały części: miasta Biecza (posiadacze emfiteutyczni) oraz Przedmieścia Bieckiego w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 515. Gmina Bochnia. W latach 1851–1855 gmina Bochnia posiadała następujące majątki ziemskie: część miasta Bochnia (grunty emfiteutów oraz dawne wójtostwo), wsie: Podedworze i Chodenice z folwarkiem Trynitatis oraz część wsi Krzyżanowice Wielkie. Dobra te (z wyjątkiem Krzyżanowic Wielkich), przed rozbiorami stanowiące starostwo bo-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

236

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

cheńskie, miasto kupiło w 1834 r. za kwotę 67 751 złr 5 kr. Źródła: ANKr., KZCG 52, 57, 160; K. Czemeryński, O dobrach, s. 107 i 109. Gmina Czchów. W latach 1848–1851 do gminy należała część miasteczka Czchowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Gmina Dobczyce. Gmina miejska Dobczyce, ciesząca się prawem magdeburskim, była właścicielem części miasteczka. Źródła: ANKr., KZCG 141. Gmina Jasło. W 1855 r. gmina była właścicielem części miasta Jasło. Źródła: Skorowidz 1855. Gmina Kęty. W 1851 r. do gminy miasta Kęty należała część miasta, na której znajdowały się posesje i grunty tzw. emfiteutów. Źródła: ANKr., KZCG 1809. Gmina Kraków. W latach 1851–1855 gmina miasta Krakowa była właścicielem: części przedmieść Kazimierz i Kawiory, wsi: Beszcz, Dąbie, Grzegórzki i Piaski oraz przysiółka Dajwór, na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2152, 2231, 2279, 2280. Gmina Krosno. W latach 1848–1855 gmina Krosno była właścicielem rozległego majątku obejmującego część miasta Krosno, wieś Szczapańcowa oraz części wsi: Białobrzegi (część Lunaria), Głowienka, Krościenko Niżne (część Lunaria) i Suchodół (sołectwo) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 429, 430. Gmina Łańcut. W 1851 r. gmina miejska była właścicielem części miasta Łańcut w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1080. Gmina Myślenice. W latach 1848–1855 gmina była właścicielem dominium Myślenice (miasto Myślenice oraz części wsi Dolna Wieś i Górna Wieś) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1913. Gmina Nowy Sącz. W latach 1848–1855 gmina miasta Nowego Sącza była właścicielem części miasta (dawny zamek, który gmina odkupiła od rządu austriackiego), a także wsi Paszyn i Żeleźnikowa oraz części wsi: Falkowa, Gołąbkowice, Kunów, Piątkowa i Roszkowice. Źródła: ANKr., KZCG 775. Gmina Nowy Targ. W 1851 r. do gminy należała część miasta Nowy Targ. Źródła: ANKr., KZCG 886. Gmina Oświęcim. W  latach 1848–1855 do gminy należało dominium Oświęcim II (część miasta oraz wieś Pławy) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1790. Gmina Pilzno. W  latach 1848–1855 gmina była właścicielem części miasta Pilzna. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Gmina Podgórze. W  latach 1848–1855 gmina była właścicielem miasta Podgórze w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 103.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

237

Gmina Przeworsk. W 1851 r. gmina Przeworsk była właścicielem części tegoż miasta. Źródła: ANKr., KZCG 1157. Gmina Ropczyce. W latach 1848–1855 do gminy należała część miasteczka Ropczyce w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Gmina Rzeszów. W latach 1848–1855 gmina była właścicielem miasta Rzeszowa (wolne miasto). Źródła: ANKr., KZCG 1196. Gmina Skawina. W latach 1851–1855 do gminy należała część miasta Skawina w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1942. Gmina Tarnów. W 1851 r. gmina Tarnów była właścicielem części miasta Tarnowa, przedmieścia Zawale i wsi Strusina. Źródła: ANKr., KZCG 1374, 1415. Gmina Uście Solne. W latach 1848–1855 do gminy należała część miasteczka Uście Solne. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Gmina Wadowice. W  latach 1848–1855 gmina była właścicielem miasta Wadowice. Źródła: ANKr., KZCG 1852. Gmina Wieliczka. Inna nazwa: miasto górnicze Wieliczka. W  latach 1848–1855 do gminy należała część miasta Wieliczka, wsie (przedmieścia): Grabówki, Lednica Dolna, Lednica Górna i Mierzączka oraz przysiółek Dąbrówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 297, 298. Gmina Wilamowice. W latach 1848–1855 do gminy należała większa część miasteczka Wilamowice. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Gmina Wojnicz. W latach 1848–1855 do gminy należała część miasta Wojnicza w cyrkule bocheńskim. Gmina Wojnicz tworzyła też oddzielne dominium. Źródła: ANKr., KZCG 213. Gmina Zator. W  1851 r. do gminy miejskiej należała część Zatora. Źródła: ANKr., KZCG 1903.

4. Inne instytucje Fundacja Dydyńskich. Instytucja założona po bezpotomnej śmierci Antoniego Dydyńskiego, żonatego z Konstancją Rosnowską. Dochody z jej majątku miały być przeznaczone na kształcenie dzieci z rodów Dydyńskich i Rosnowskich. W latach 1848–1855 fundacja była właścicielem jednowioskowego dominium Godowa w cyrkule jasielskim. Źródła: A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 135–136. Fundacja kościelna parafialnego szpitala św. Mateusza w Bochni. W 1851 r. na uposażeniu szpitala znajdowała się część miasta Bochnia. Źródła: ANKr., KZCG 54.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

238

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Fundacja kościelna szpitala dla ubogich w Bieczu. W 1851 r. na uposażeniu szpitala były części w następujących miejscowościach w cyrkule jasielskim: Przedmieście Bieckie, Kryg, Binarowa, Grudna Kępska i Libusza. Źródła: ANKr., KZCG 445. Fundacja kościelna szpitala św. Antoniego dla ubogich w Bochni. W 1851 r. na uposażeniu szpitala znajdowała się część miasta Bochnia. Źródła: ANKr., KZCG 54. Fundacja Ossolińskich. Inna nazwa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. W latach 1848–1855 do fundacji należały: dominium Strzelce Wielkie (wieś Strzelce Wielkie z przysiółkami Michala i Wygoda) w cyrkule bocheńskim oraz dominium Wola Mielecka (wsie: Grzybów, Izbiska, Jamy, Partynia, Piątkowiec, Pień, Podborze, Podlesie, Schabowiec, Wola Mielecka i Zgórsko) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 265, 1395. Fundusz Szpitalny w Wieliczce. W 1851 r. do funduszu (przeznaczonego na leczenie górników) należała część miasta Wieliczka. Źródła: ANKr., KZCG 300. Szkoła ludowa w Kamienicy. W 1851 r. na uposażeniu szkoły znajdowała się część wsi Kamienica w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 953. Szkoła ludowa w  Przeworsku. W  1851 r. na uposażeniu szkoły pozostawała część miasta Przeworska. Źródła: ANKr., KZCG 1159. Szpital dla ubogich w Bolechowicach. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była część wsi Bolechowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2260. Szpital dla ubogich w Borzęcinie. W 1851 r. uposażenie szpitala stanowiły niewielkie cząstki dwóch wsi: Borzęcin i Bielcza w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 193. Szpital dla ubogich w Chrzanowie. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była część miasta Chrzanowa. Źródła: ANKr., KZCG 210. Szpital dla ubogich w Grójcu. W 1851 r. na uposażeniu szpitala znajdowała się część wsi Grójec w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1886. Szpital dla ubogich w  Hyżnem. W  1851 r. na uposażeniu szpitala znajdowała się część wsi Hyżne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1219. Szpital dla ubogich w Łańcucie. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była część miasta Łańcuta w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1082. Szpital dla ubogich w  Makowie. W  1851 r. na uposażeniu szpitala znajdowała się część miasteczka Maków w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1817. Szpital dla ubogich w  Myślenicach. W  1851 r. na uposażeniu szpitala były części miasta Myślenice oraz wsi Dolna Wieś w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1915.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

239

Szpital dla ubogich w Oświęcimiu. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była część miasta Oświęcimia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1826. Szpital dla ubogich w Przeworsku. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była część miasta Przeworska. Źródła: ANKr., KZCG 1158. Szpital dla ubogich w Rzeszowie. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była część przysiółka Rudki w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1222. Szpital dla ubogich w Sieteszy. W 1851 r. na uposażeniu szpitala była tzw. część plebańska we wsi Sietesz w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1142. Szpital dla ubogich w Tuchowie. W 1851 r. do szpitala należała część miasteczka Tuchów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1387. Szpital dla ubogich w Ujanowicach. W 1851 r. na uposażeniu szpitala znajdowała się część we wsi Ujanowice w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 808. Szpital św. Łazarza w Krakowie. W latach 1851–1855 do szpitala należały wsie: Jeziorzany, Krowodrza i Rączna oraz część wsi Prądnik Czerwony w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2174, 2321. Zakład Funduszowy Hallera i Rolmana. Inne nazwy: Fundacja Hallerów, Instytut Hallera. W 1855 r. do Zakładu należały wsie: Dwory i Monowice oraz przysiółki: Lubańszczyzna i Stawy (cyrkuł wadowicki), stanowiące wcześniej dominium Dwory, będące własnością hr. Teresy Bobrowskiej. Źródła: Skorowidz 1855.

5. Osoby prywatne Floriana Achinger. Dwukrotnie zamężna: 1o Soświńska 2o Achingerowa. W  latach 1851–1855 była właścicielką wsi Rząska Szlachecka koło Krakowa. Źródła: APKr., KZCG 2283. Michał Adwentowski. W 1851 r. był właścielem Hebdowizny i współwłaścicielem Lelowszczyzny, części wsi Frydrychowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Julia Aichmüller. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką (wspólnie z  Fryderyką Sarlirana i Adelą Elsner) trzywioskowego dominium Wólka Grodziska (Wólka Grodziska, Gwizdów i Opaleniska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1241. Tekla Albertowska. W 1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Bugaj w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 114. Albrecht Habsburg. Właśc.: Albrecht Fryderyk Rudolf (niem. Albrecht von Österreich-Teschen), ur. 1817, zm. 1895, arcyksiążę, książę cieszyński, generał feldmarszałek. Albrecht był najstarszym synem arcyksięcia Karola, zwycięzcy spod Aspern i jego małDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

240

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

żonki Henrietty Nassau-Weilburg. Jako dowódca wojsk w Dolnej i Górnej Austrii oraz Salzburgu brał udział w walkach w okresie Wiosny Ludów. Następnie w latach 1851– 1860 był gubernatorem Węgier. W 1866 r. został mianowany dowódcą wojsk cesarskich na froncie włoskim, gdzie odniósł zwycięstwo pod Custozą. To ostatnie wielkie zwycięstwo w dziejach monarchii habsburskiej okryło go chwałą i przyniosło w 1888 r. awans na generała feldmarszałka. Od 1847 r. był księciem cieszyńskim, popierał rozwój przemysłu (m.in. hut w Ustroniu i Trzyńcu oraz tartaków parowych i wodnych w Cieszynie i Jabłonkowie); wsparł także budowę szpitala w Cieszynie oraz kościoła ewangelickiego w Trzyńcu. W połowie XIX w. stał się właścicielem dawnego dworu starostów lipnickich w Lipniku, który z jego inicjatywy został przekształcony w późnoklasycystyczny pałac z zespołem parkowym. Z jego inicjatywy w 1856 r. powstał także w Żywcu, istniejący do dziś, browar. W latach 1848–1855 był właścicielem olbrzymiego kompleksu dóbr w cyrkule wadowickim, złożonego z 9 dominiów (Rycerka Dolna, Rycerka Górna, Brzeszcze, Żywiec, Wieprz, Kamesznica, Sól, Pewel Mała i Bestwina), miasta Żywiec oraz dwóch części wsi (Porąbka i Rajcza); łącznie 65 miejscowości. Źródła: ANKr., KZCG 1749–1752, 1811–1813, 1820, 1829, 1830, 1840–1844, 1847–1849, 1852, 1918– –1921, 1943, 1978–1981, 1997; J. Golec, S. Bojda, Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 19. Mikołaj Alexander. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Załubińcze w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 770. Jan Andrzejowski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Frydrychowice o nazwię Łęg w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Hieronim Ankwicz. W 1855 r. wspólnie ze Stanisławem Ankwiczem posiadał jednowioskowe dominium Olszowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Stanisław Ankwicz. Zm. 1840, hrabia, syn Jana Kantego i Kunegundy z Ankwiczów. W  latach 1848–1855 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Jawczyce w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 1, s. 44. Stanisław Ankwicz. W 1855 r. wspólnie z Hieronimem Ankwiczem posiadał jednowioskowe dominium Olszowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Stanisław Baczyński. W latach 1848–1855 był właścicielem wsi Bieńkowice (inna nazwa: Bieńkowice Kleczyński lub Bieńkowice Baczyński), a także części wsi Bieńkowice Sędzimirowskie w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 272. Wilhelm Badenfeld. Baron, syn Karola Józefa Badenfelda, pochodzący z czeskiej rodziny przemysłowców, w latach 1848–1851 właściciel dominium Radłów (miasteczko Radłów oraz wsie: Rajsko, Niwka, Wał, Wola Radłowska, Łętowice, Niedzieliska, Biadoliny, Biskupice Radłowskie, Bogumiłowice, Bielcza i  Borzęcin) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 41–46; C. Wurzbach, Biographisces Lexicon, t. 1, s. 114–115.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

241

Ignacy Badeni. W 1855 r. był właścicielem wsi Łaziska w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Michał Badeni. Ur. 1794, zm. 1863, hrabia, syn Stanisława i Katarzyny z hr. Stadnickich, podpułkownik wojsk polskich, prezes Towarzystwa Rolniczego Krakowskiego. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów: Branice (wsie Branice i Stryjów, przysiółki Chałupki i Holendry) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej oraz Grabie Badeni (wsie Grabie i Zymbrzeg oraz przysiółek Szczurów) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 254, 2222; A. Boniecki, Herbarz, t. 1, s. 68–69; S. Uruski, Rodzina, t. 1, s. 62. Zofia Bader. W  latach 1581–1855 właścicielka jednowioskowego dominium Garlica Murowana w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2285. Anna Bahr. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Zborowice (część wsi) w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po Antonim Bahrze. Źródła: ANKr., KZCG 444. Antoni Bahr. W 1848 r. był właścicielem dominium Zborowice w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Mikołaj Baltaziński. W latach 1851–1855 właściciel wsi Jawornik w cyrkule tarnowskim, wchodzącej w skład dominium zbiorowego Wiewórka. Źródła: ANKr., KZCG 1674. Wojciech Bandrowski. Adwokat przy sądzie szlacheckim w Tarnowie (1848–1852), w  latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Sułów w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 149; Provinzial-Handbuch 1848, s. 262; Provinzial-Handbuch 1852, s. 251. Kazimiera Baranowska. W latach 1851–1855 współwłaścicielka (ze Stefanem Baranowskim i Józefem Baranowskim) części dwóch dominiów w cyrkule tarnowskim: Sadkowa Góra (przysiółek Uście i część Smykowa Małego) i Luszowice (część o nazwie Świerza). Źródła: ANKr., KZCG 1666. Maria Baranowska. W latach 1848–1855 współwłaścicielka (z Franciszkiem Baranowskim) dwuwioskowego dominium Olszówka (Olszówka, Raba Niżna) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 931. Franciszek Baranowski. W latach 1848–1855 współwłaściciel (z Marią Baranowską) dwuwioskowego dominium Olszówka (Olszówka, Raba Niżna) w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 931. Józef Baranowski. W  latach 1851–1855 współwłaściciel (z  Kazimierą Baranowską i  Stefanem Baranowskim) części dwóch dominiów w  cyrkule tarnowskim: Sadkowa Góra (przysiółek Uście i część Smykowa Małego) i Luszowice (część o nazwie Świerza). Źródła: ANKr., KZCG 1666.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

242

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Stefan Baranowski. W  latach 1851–1855 współwłaściciel (z  Kazimierą Baranowską i Józefem Baranowskim) części dwóch dominiów w cyrkule tarnowskim: Sadkowa Góra (przysiółek Uście i część Smykowa Małego) i Luszowice (część o nazwie Świerza). Źródła: ANKr., KZCG 1666. Antoni Baum von Appelshofen. Ur. 1763, zm. 1829, syn Józefa Bauma, baron, radca dworu austriackiego, starosta bocheński. W latach 1851–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Kopytówka (Kopytówka, Brzezinka) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1984; S. Uruski, Rodzina, t. 1, s. 110; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 67; Szczygieł, Starostowie cyrkularni, s. 201–202; I. Röska-Rydel, Niemiecko-austriackie rodziny, s. 372. Helena Baum von Appelshofen. Baronowa, mieszczka krakowska, żona bar. Antoniego Bauma. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Kopytówka w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Atanazy Benoe. Mąż Justyny z Borowskich, wnuczki Adama Niemyskiego. W latach 1851–1855 był właścicielem następujących majątków w cyrkule bocheńskim: dominium Niegowić (wsie Klęczany, Marszowice i  Niegowić oraz część wsi Podolany) i  Stróże (wsie: Borowa, Stróże, Wola Stróska i Zdonia). Źródła: ANKr., KZCG 11, 12, 260. August Benoe. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (z Salomeą Wątorek) dominium Gruszów (części wsi Gruszów i  Kwapinka) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 216. Justyna Benoe. Żona Atanazego Benoe, wnuczka Adama Niemyskiego. W 1855 r. była właścicielką wsi Zdonia, części miasteczka Czchów i części wsi Wola Stróska w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Wiktoria Bereska. W latach 1851–1855 współwłaścicielka (z Feliksem Bereskim, Wiktorem Bereskim i Karoliną Głębocką) dominium Tylmanowa (wsie Tylmanowa i Kłodne, przysiółek Ligasówka i część wsi Ochotnica), współwłaścicielka (z Marią Żuk Skarszewską) dominium Rojówka (wieś Rojówka i część wsi Skrzętla) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 763, 802. Feliks Bereski. W 1851 r. współwłaściciel (z Wiktorią Bereską, Wiktorem Bereskim i Karoliną Głębocką) dominium Tylmanowa (wsie Tylmanowa i Kłodne, przysiółek Ligasówka i część wsi Ochotnica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 763. Tytus Bereski. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Tylmanowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Wiktor Bereski. W  1851 r. współwłaściciel (z Feliksem Bereskim, Wiktorią Bereską i Karoliną Głębocką) dominium Tylmanowa (wsie Tylmanowa i Kłodne, przysiółek Ligasówka i część wsi Ochotnica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 763. Stanisław Białobrzeski. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (wspólnie z Żelisławem Bobrowskim i spadkobiercami Apolonii Brzezińskiej) czterowioskowego domiDigitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

243

nium Siepraw (Brzązowice, Koźmice Wielkie, Siepraw i Zakliczyn) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 98, 302. Tomasz Białobrzeski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Siepraw w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Eleonora Bielańska. W latach 1851–1855 była właścicielką części wsi Siary w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 602. Konstancja Bielańska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Meszna Szlachecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1568. Władysław Bielański. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Łajsce w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 620. Karol Bielecki. W latach 1851–1855 był właścicielem części o nazwie Bielecki we wsi Witkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1831. Konstancja Bielowska. Córka Antoniego i Anastazji z Celińskich Fihauserów. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką Dominium Gdów II (części Gdowa, Kędzierzynki i Krzyworzeki) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 110; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 277. Emilia Bieniaszewska. W latach 1848–1855 — wspólnie z Józefem Bieniaszewskim — była właścicielką jednowioskowego dominium Wysoka w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1140. Józef Bieniaszewski. W  latach 1848–1855 — wspólnie z  Emilią Bieniaszewską — był właścicielem jednowioskowego dominium Wysoka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1140. Walenty Bieńkowski. W 1848 r. był właścicielem dominium Sułów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Zofia Biesiadecka. W  latach 1848–1855 właścicielka jednowioskowego dominium Sieklówka Górna w cyrkule jasielskim (w latach 1848–1851 wspólnie z Antonim Biesiadeckim). Źródła: ANKr., KZCG 612. Antoni Biesiadecki. W latach 1848–1851 właściciel jednowioskowego dominium Sieklówka Górna w  cyrkule jasielskim (wspólnie z  Zofią Biesiadecką). Źródła: ANKr., KZCG 612. Wiktoria Bilińska. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Stojowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 256. Aleksy Biliński. W latach 1851–1855 był właścicielem pięciowioskowego dominium Raciechowice (wsie: Czasław, Poznachowice Dolne, Raciechowice i przysiółek Sosnowa oraz część wsi Krzyworzeka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 140.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

244

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Franciszek Biliński. W 1851 r. już nie żył. Jego spadkobiercy byli właścicielami cząstki we wsi Grodzisko Górne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1208. Leon Kazimierz Biliński. Zmarł przed 1848 r. W  1848 r. w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Raciechowice w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Ludwik Biliński. W latach 1848–1855 był właścicielem części wsi Młynne w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 885. Paweł Biliński. W  latach 1851–1855 właściciel dominium Mierzeń (wieś Mierzeń i część wsi Kwapinka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 66. Antoni Bilski. W 1855 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Motycze Szlacheckie w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Florian Bilski. W  latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Motycze Szlacheckie w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1266. Heinrich Blankenstein. Hrabia, w 1848 r. był właścicielem dominium Pawlikowice w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, t. 1, Wien 1856, s. 426. Abraham Blumenfeld. W latach 1851–1855 właściciel dwóch dominiów: Nowy Targ (część miasta Nowy Targ) oraz Klikuszowa (części wsi: Morawczyna, Pyzówka, Dział, Odrowąż, Pieniążkowice, Załuczne) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 955. Aniela Błeszyńska. W  latach 1848–1855 wspólnie z  Zygmuntem Sławińskim była właścicielką dominium Roków (wsie: Babice i Roków oraz część wsi Witanowice) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1796. Tekla Błeszyńska. Ur. ok. 1800, w latach 1848–1855 była właścicielką części wsi Brzyczyna Dolna (zarazem dominium) w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2007; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.1422 (dostęp: 28.09.2012 r.). Hipolit Błeszyński. W 1855 r. był właścicielem części wsi Kamienica Dolna w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Błotnicki. W latach 1848–1855 właściciel dominium Dzikowiec (wsie: Dzikowiec, Lipnica, Rusinów, Wola Rusinowska, Kopcie i  Płazówka oraz przysiółek Wildenthal) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1090, 1091. Katarzyna Bobakowska. Spadkobierczyni (najprawdopodobniej córka) Stefana Bobakowskiego, w  1851 r. współwłaścicielka przysiółka Żabraczka (dominium Niecew) w cyrkule sądeckim (wspólnie z Józefem Bobakowskim, Maksymilianem Bobakowskim i Antoniną Gutowską). Źródła: ANKr., KZCG 773. Józef Bobakowski. Spadkobierca (najprawdopodobniej syn) Stefana Bobakowskiego, współwłaściciel przysiółka Żabraczka (dominium Niecew) w cyrkule sądeckim (wspól-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

245

nie z  Katarzyną Bobakowską, Maksymilianem Bobakowskim i  Antoniną Gutowską). Źródła: ANKr., KZCG 773. Maksymilian Bobakowski. Spadkobierca (najprawdopodobniej syn) Stefana Bobakowskiego, współwłaściciel przysiółka Żabraczka (dominium Niecew) w cyrkule sądeckim (wspólnie z Katarzyną Bobakowską, Józefem Bobakowskim i Antoniną Gutowską). Źródła: ANKr., KZCG 773. Stefan Bobakowski. W 1851 r. już nie żył; operaty uwłaszczeniowe podają, że przysiółek Żebraczka (dominium Niecew) w cyrkule sądeckim należał do jego spadkobierców (zapewne dzieci): Józefa Bobakowskiego, Katarzyny Bobakowskiej, Maksymiliana Bobakowskiego i Antoniny Gutowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 773. Ludwika Bobrownicka. W latach 1851–1855 współwłaścicielka (wspólnie z Karolem Bobrownickim i  Ludwiką Bobrownicką) dominium Dobrków (wsie Dobrków, Gołączyna i Pilźnionek oraz część wsi Złotoryja) oraz części dominium Jaworze (część wsi Jaworze Dolne) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1641. Maria Bobrownicka. W  latach 1851–1855 współwłaścicielka (wspólnie z  Karolem Bobrownickim i  Ludwiką Bobrownicką) dominium Dobrków (wsie Dobrków, Gołączyna i Pilźnionek oraz część wsi Złotoryja) oraz części dominium Jaworze (część wsi Jaworze Dolne) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1641. Józef Bobrownicki. Zamordowany w czasie rabacji galicyjskiej 1846 r., w latach 1848– 1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Dobrków w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Karol Bobrownicki. W latach 1851–1855 współwłaściciel (wspólnie z Marią Bobrownicką i Ludwiką Bobrownicką) dominium Dobrków (wsie Dobrków, Gołączyna i Pilźnionek oraz część wsi Złotoryja) oraz części dominium Jaworze (część wsi Jaworze Dolne) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1641. Mieczysław Bobrownicki. W latach 1848–1855 właściciel części dominium Jaworze (dwie części we wsi Jaworze: Jaworze Górne i część Jaworza Dolnego) w cyrkule tarnowskim. W  1855 r. wspólnie z  bratem Włodzimierzem był właścicielem dominium Staromieście (wsie Staromieście i Miłocin oraz część wsi Ruska Wieś) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1470. Włodzimierz Bobrownicki. W 1855 r. wspólnie z bratem Włodzimierzem był właścicielem dominium Staromieście (wsie Staromieście i Miłocin oraz część wsi Ruska Wieś) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Felicja Bobrowska. W latach 1851–1855 właścicielka dominium Parkosz (części wsi Parkosz i Złotoryja oraz przysiółka Łabuzie) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1581.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

246

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Honorata Bobrowska. Hrabina, żona Karola Bobrowskiego. W 1851 r. wymieniana była jako właścicielka jednowioskowego dominium Łęki Górne w cyrkule tarnowskim (w rzeczywistości własność męża). Źródła: ANKr., KZCG 1501. Janina Bobrowska. W 1855 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Nidek w  cyrkule wadowickim, które przejęła od Benedykta Joachima Józefa Bobrowskiego. Źródła: ANKr., KZCG 1958. Katarzyna Bobrowska. W 1855 r. była właścicielką dominium Grójec (wsie Grójec i Zaborze oraz część wsi Rajsko) w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Maria Bobrowska. Hrabina, w latach 1851–1855 współwłaścicielka (ze Stanisławem Romerem) dominium Łazany (wsie Łazany i Wola Podłazańska oraz przysiółek Ignacówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 144. Olimpia Bobrowska. Hrabina, w latach 1848–1855 była właścicielką dominium Radomyśl Wielki (miasteczko Radomyśl Wielki, wsie Dulcza Mała i Ruda oraz przysiółek Wólka Plebańska) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1502. Teresa Bobrowska. Hrabina, córka Teresy z Erzendorferów Rottman, żona hr. Romana Bobrowskiego. Jej posiadłości znajdowały się w  cyrkule wadowickim. Były to: w  latach 1848–1851 — jednowioskowe dominium Roczyny, dominium Wieprz (wsie Brzezinka i Wieprz), dominium Dwory (wsie: Dwory i Monowice, przysiółki: Lubańszczyzna i Stawy), dominium Andrychów (wspólnie z synami: Ignacym i Karolem; miasto Andrychów, wsie: Sułkowice i Targanice oraz przysiółek Wronowice); w 1855 r. — wsie: Brzezinka i Roczyny oraz wspólnie z synami miasto Andrychów i wsie: Sułkowice i Wieprz oraz przysiółek Wronowice. Źródła: ANKr., KZCG 1798, 1806, 1861–1863, 1929; A. Boniecki, Herbarz, t. 1, s. 312. Wanda Bobrowska. Hrabina, w latach 1848–1854 była właścicielką dominium Grójec (wsie Grójec i Zaborze oraz część wsi Rajsko) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1885. Benedykt Joachim Józef Bobrowski. Syn Macieja z Bobrówki Bobrowskiego i Julianny z  Kicińskich, w  1834 r. wylegitymowany ze szlachectwa w  Wydziale Stanów. W  latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Nidek w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1958; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 61, poz. 584. Ignacy Bobrowski. Hrabia, syn Romana i Teresy z Rottmanów Bobrowskich. Jego posiadłości leżały w cyrkule wadowickim. Były to: 1851 r. — dominium Andrychów (miasto Andrychów, wsie: Sułkowice i Targanice oraz przysiółek Wronowice; we wspólnym władaniu z matką i bratem Karolem); w 1855 r. — wspólnie z matką i bratem Karolem: miasto Andrychów, wsie: Sułkowice i Wieprz oraz przysiółek Wronowice. Źródła: ANKr., KZCG 1861–1863; A. Boniecki, Herbarz, t. 1, s. 312.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

247

Ignacy Bobrowski. Hrabia, syn Wincentego i Fryderyki z Neffów, żonaty z Krystyną Jordanówną. W latach 1839–1855 był właścicielem dominium Poręba Wielka (wieś Łazy i część wsi Poręba Wielka) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1753; S. Uruski, Rodzina, t. 1, s. 252. Karol Bobrowski. Ur. 1799, zm. 1876, hrabia, syn Jana Kantego i Marianny z Bielińskich, żonaty z Honoratą z Lubienieckich. W latach 1848–1855 był właścicielem dominiów Inwałd (wsie: Inwałd i Zagórnik) w cyrkule wadowickim oraz Pustków (wsie: Męciszów, Pustków i Wola Pustkowska) i Łęki Górne (jedna wieś) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1501, 1643, 1834. Karol Bobrowski. Hrabia, syn Romana i Teresy z Rottmanów. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Andrychów (miasto Andrychów, wsie: Sułkowice i Targanice oraz przysiółek Wronowice; we wspólnym władaniu z matką i bratem Ignacym). Źródła: ANKr., KZCG 1861–1863; A. Boniecki, Herbarz, t. 1, s. 312. Napoleon Bobrowski. Hrabia, syn Jana Kantego i  Marianny z  Bielińskich, żonaty z Marią z Gostkowskich. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Chorkówka (wsie Chorkówka i Leśniówka) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 538. Tadeusz Bobrowski. Hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Rudze (wsie: Rudze i Trzebieńczyce) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1924. Tytus Bobrowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Łęki Dolne w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1634. Żelisław Bobrowski. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (wspólnie ze Stanisławem Białobrzeskim i spadkobiercami Apolonii Brzezińskiej) czterowioskowego dominium Siepraw (Brzązowice, Koźmice Wielkie, Siepraw i Zakliczyn) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 98, 302. Feliks Bochenek. W  1855 r. wzmiankowany jako właściciel części wsi Bolechowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Bochniewicz. W 1851 r. posiadał cząstkę o nazwię Rychlówka we wsi Błażkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 551. Kajetan Bochniewicz. W 1851 r. posiadał szóstą część wsi Błażkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 552. Aleksander Bodurkiewicz. W latach 1851–1855 był właścicielem cząstki we wsi Zarzyce Wielkie w cyrkule wadowickim, którą zapewne odziedziczył po Wojciechu Bodurkiewiczu. W 1867 r. jako właściciel tabularny, opłacający mniej niż 100 złr podatku, uprawniony był do wyboru posła w kurii czwartej. Źródła: ANKr., KZCG 1895; „Gazeta Lwowska”, nr 245 z 22 X 1867 r. Wojciech Bodurkiewicz. W latach 1848–1851 był właścicielem cząstki we wsi Zarzyce Wielkie w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

248

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Katarzyna Boesbier. W 1851 r. — wspólnie z Piotrem Boesbierem oraz Anną i Józefem Lenartowiczami — była właścicielką cząstki we wsi Zawada w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 901. Piotr Boesbier. W 1851 r. — wspólnie z Katarzyną Boesbier oraz Anną i Józefem Lenartowiczami — był właścicielem cząstki we wsi Zawada w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 901. Eleonora Bogdani. W  latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Siarczana Góra w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1926. Józef Bogdański. W 1851 r. był właścicielem części wsi Frydrychowice o nazwie Pyrkowizna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Aleksander Bogusz. Zm. 1870, syn Ksawerego i Kamili z Bystrzanowskich. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem dominium Lubasz (wsie Lubasz i  Wola Lubaska) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po Franciszku Ksawerym Boguszu. Źródła: ANKr., KZCG 1537; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Antonina Bogusz. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Lubasz (wsie Lubasz i Wola Lubaska) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Franciszku Ksawerym Boguszu. Źródła: ANKr., KZCG 1537. Feliks Bogusz. Ur. 1796, zm. 1874, syn Stanisława i Apolonii z Jordanów Stojowskich, brat Ludwiki (Gorajskiej), Nikodema, Stanisława i  Wiktoryna Boguszów, mąż Aleksandry, córki hr. Kajetana i Katarzyny Reyów. W latach 1848–1855 posiadał dominium Rzemień (wsie: Chęciny, Rzochów i Rzemień, części wsi Biały Bór, Blizna i Dobrynin) oraz część wsi Tuszyma w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1371, 1401; A. Boniecki, Herbarz, t. 1, s. 358; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 202; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Franciszek Ksawery Bogusz. Ur. 1781, zm. 1846, syn Józefa i Salomei z Przetockich. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Lubasz w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Henryk Bogusz. Ur. 1804, zm. 1869, syn Stanisława i Apolonii z Jordanów Stojowskich, brat Ludwiki (Gorajskiej), Feliksa, Stanisława i Nikodema Boguszów. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Żarówka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Henryka Bogusz. Ur. ok. 1820, córka Henryka Trompetera, dwukrotnie zamężna: 1o Grynfeldowa 2o Boguszowa (żona Waleriana Bogusza). W 1851 r. wspólnie z matką Teklą Trompeter oraz rodzeństwem: Romanem i Józefą odziedziczyła po ojcu wieś Brzeziny Górne w cyrkule tarnowskim. Była też właścicielką wsi Suchy Grunt w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1493, 1583; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV; http://www.sejm-wielki.pl/b/1.1298.372 (dostęp: 27.09.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

249

Józefa Bogusz. Żona Krzysztofa Bogusza; w  latach 1851–1855 wymieniana była jako właścicielka wsi Olszowa w  cyrkule bocheńskim oraz wsi Smarzowa w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 263; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Józefa Bogusz. Żona Nikodema Bogusza, w latach 1851–1855 była właścicielką wsi Smarzowa w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1467; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Krzysztof Bogusz. Ur. 1767, syn Józefa i Salomei z Przetockich; zabity w 1846 r. przez chłopów. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Olszowa w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Maria Bogusz. Żona Stanisława Bogusza. W  latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Rzędzianowice w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1372; S. Dembiński, Rok 1846, s. 127; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Stanisław Bogusz. Ur. 1796, syn Stanisława i Apolonii z Jordanów Stojowskich, brat Ludwiki (Gorajskiej), Nikodema, Wiktoryna i Feliksa Boguszów, zamordowany przez chłopów w 1846 r. W 1848 r. w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Rzędzianowice w  cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Walerian Bogusz. Syn Ksawerego i Kamili z Bystrzanowskich. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem dominium Lubasz (wsie Lubasz i  Wola Lubaska) w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po Franciszku Ksawerym Boguszu. Źródła: ANKr., KZCG 1537; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Wiktoryn Bogusz. Ur. 1789, syn Stanisława i Apolonii z Jordanów Stojowskich, brat Ludwiki (Gorajskiej), Nikodema, Feliksa i Stanisława Boguszów; zamordowany przez chłopów w 1846 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Siedliska-Bogusz w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Bogusz, Karty z dziejów, s. XIV–XV. Henryk Leopold Bondi. W 1840 r. za 110 500 złr kupił od rządu austriackiego część dawnego starostwa krzeczowskiego (dominium Krzeczów), obejmującego: wsie Jodłówka, Krzeczów i  Rzezawa oraz część wsi Krzyżanowice Wielkie, Brzeźnica, Gorzków i Łazy w cyrkule bocheńskim. W latach 1848–1855 był właścicielem tego majątku. Źródła: ANKr., KZCG 192; K. Czemeryński, O dobrach, s. 109. Adam Borecki. W  1855 r. był właścicielem części dwóch wsi: Dzwonowa i  Lubcza w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Roman Borkowski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Pleśna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1399.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

250

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Julia Borowska. Baronowa, córka Jana Maksymiliana Drohojowskiego. W latach 1851– –1855 była współwłaścicielką (razem z matką) dominium Czorsztyn (wsie: Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i Sromowce Wyżne) w cyrkule sądeckim oraz części we wsi Radgoszcz (Mały Dwór i Czarkowa) w cyrkule tarnowskim. W jej posiadaniu, w latach 1848–1851, znajdowało się także dominium Sieniawa (wsie Bielanka i  Sieniawa) w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 780, 781, 1417, 2006; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 118. Beniamin Borowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Świlcza w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1192. Hieronim Borowski. Zm. 1852, baron. W latach 1851–1852 był właścicielem dominiów Rokiciny (jedna wieś) i Wysoka (wsie Wysoka i Malejowa) w cyrkule wadowickim, przysiółka Lusławice Małe w cyrkule bocheńskim, a także części dominium Czarny Dunajec (Chochołów, Ciche, Czarny Dunajec, Dzianisz, Podczerowne, Witów i Wróblówka) w cyrkule sądeckim. W 1855 r. majątki te wchodziły w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej (dobra te najprawdopodobniej odziedziczyła żona: bar. Luiza 1o Borowska 2o Wężyk). Źródła: ANKr., KZCG 1659, 1836, 1916; A. Boniecki, Herbarz, t. 2, s. 49; http://www.dzianisz.org/historia.html (dostęp: 25.07.2012 r.). Kalikst Borowski. Baron, w latach 1848–1855 był właścicielem dwuwioskowego dominium Skawa (wsie: Naprawa i Skawa) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1835. Stanisław Borowski. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Sanka (Sanka Północna) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2315. Franciszka Borzęcka. W latach 1848–1851 wymieniana była jako właścicielka cząstki we wsi Tomaszkowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Joachim Borzęcki. Ur. 1805, w latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Byszyce w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 6; http://www. kozmice.wieliczka.eu/Rodzina/fam07782.html (dostęp: 29.09.2012 r.). Stanisław Borzykowski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Brzyczyna Dolna (zarazem dominium) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2007. Jan Bośniacki. W 1851 r. był współwłaścicielem części Krosna (dawne sołectwo Białobrzegi) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 606. Salomea Boznańska. W  latach 1848–1854 była właścicielką dominium Staromieście (wsie: Miłocin i Staromieście oraz część wsi Ruska Wieś) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1252. Leon Boznański. W 1855 r. był właścicielem części wsi Dzwonowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

251

Franciszek Brandt. W  latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Sadkowa Góra w cyrkule tarnowskim (w 1855 r. także część przysiółka Uście). Źródła: ANKr., KZCG 1411. Henryk Brandt. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Sadkowa Góra w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Józefa Brandys. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Leńcze Górne (części wsi Leńcze i Zarzyce Małe) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1951. Wojciech Brandys. Syn Tomasza, członek Stanów Galicyjskich, uzyskał potwierdzenie szlachectwa od cesarza Ferdynanda I w 1843 r. W latach 1845–1851 wymieniany był jako posesor trzech majątków: Barwałdu Średniego, Kalwarii i Wysokiej k. Kalwarii. W 1851 r. posiadał dwa majątki: Barwałd Średni (Barwałd Średni i przysiółek Stawy) i Kalwarię (miasto Kalwaria Zebrzydowska oraz wsie: Brody, Bugaj, Przytkowice, Stanisław Dolny i Stanisław Górny) oraz cząstki we wsiach: Brzeźnica, Góra Radocka, Marcyporęba, Wysoka i Zebrzydowice. W 1855 r. należały do niego: miasteczko Kalwaria Zebrzydowska, wsie: Barwałd Średni, Brody, Bugaj, Przytkowice, Stanisław Górny i Stanisław Dolny oraz części wsi: Brzeźnica, Marcyporęba i Wysoka. Wszystkie te posiadłości leżały w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1857, 1944; S. Uruski, Rodzina, t. 1, s. 372. Aleksander Branicki. Hrabia, syn Władysława i Róży Potockiej. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w  cyrkule wadowickim: Sucha (wsie: Krzeszów, Kuków, Lachowice, Stryszawa, Sucha Beskidzka i Tarnawa) i Ślemień (wsie: Gilowice, Kocoń, Kurów, Las, Pewel, Pewelka, Rychwałdek i Ślemień). Źródła: ANKr., KZCG 1878–1880; A. Boniecki, Herbarz, t. 2, s. 108. Emanuel Bretfeld. Baron, w 1855 r. był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Graboszyce w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Karol Bretfeld. Baron, w 1855 r. był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Graboszyce w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Alojzy Breyer. W 1851 r. był administratorem części majątku Chronów o nazwie Ślaski (część wsi Chronów oraz części przysiółków Borowna i Łopuszna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 168. Katarzyna Brezewicz. Córka Franciszka Hałatkiewicza, w  latach 1851–1855 była współwłaścicielką części wsi Orzechów w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1183. Anna Brochocka. Córka Jakuba Emeryka Zygmunta i  Tekli Łodzińskich. W  latach 1851–1855 — wspólnie z  (zapewne siostrami i  bratem) Urszulą z  Łodzińskich Wójcikiewiczową, Marią z Łodzińskich Romerową, Klementyną z Łodzińskich Szulcową, Izabelą z Łodzińskich Gostkowską i Włodzimierzem Józefem Zygmuntem Łodzińskim

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

252

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

— posiadała jednowioskowy majątek Skomielna Czarna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1866; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 361. Michał Brochowski. W 1848 r. był właścicielem cząstki we wsi Gołkowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Tekla Brodczak. W 1851 r. była właścicielką dominium Dębów (część wsi Dębów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1182. Adam Brodzki. Zapewne potomek Wojciecha Brodzkiego, który w 1803 r. kupił Jastrząbkę Nową od Adama Grodzińskiego. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Jastrząbka Nowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1459; A. Boniecki, Herbarz, t. 2, s. 129. Henryk Brodzki. Syn Antoniego, wylegitymowany ze szlachectwa w 1848 r. w Wydziale Stanów. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Jaślany (część wsi Jaślany i przysiółek Pluty) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1532; A. Boniecki, Herbarz, t. 2, s. 129. Teodor Broniewski. Syn Franciszka i Karoliny z Wenclów, wnuk Antoniego, członek stanów galicyjskich, kurator ekonomiczny Zakładu Naukowego im. Ossolińskich, wylegitymowany ze szlachectwa w 1830 r. przed Wydziałem Stanów; w 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 do pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Wietrzychowice w cyrkule bocheńskim (w szematyzmach z 1848 i 1852 r. błędnie podawano, jakoby do jego masy spadkowej należało dominium Wola Mielecka), zaś w 1855 r. — dominium Strzelce Wielkie (Strzelce Wielkie i Wygoda) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 2, s. 150; Poczet, s. 29. Andrzej Brückner. Prawdopodobnie syn Stanisława Brücknera. W latach 1851–1855 wspólnie z Franciszkiem Brücknerem (bratem?) był właścicielem cząstki we wsi Przybradz w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1962, 1963. Franciszek Brückner. Prawdopodobnie syn Stanisława Brücknera. W latach 1851–1855 wspólnie z  Andrzejem Brücknerem (bratem?) był właścicielem cząstki we wsi Przybradz w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1962, 1963. Stanisław Brückner. W 1848 r. był właścicielem cząstki we wsi Przybradz w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Antoni Brudziński. Zm. ok. 1840; w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Chorągwica w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ignacy Brunicki. Baron, w  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Cieniawa (wsie: Cieniawa, Królowa Polska, Kunów, Mszalnica, Mystków, przysiółek Jamnica oraz części wsi Falkowa i Kamionka Wielka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 956, 957. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

253

Maksymilian Brunicki. Baron, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Widełka (wsie: Kupno, Poręby Kupieńskie i  Widełka) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1133. Maurycy Brunicki. Baron, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Pisarzowa (wsie: Jaworzna, Kamionka Mała, Krosna i  Strzeszyce oraz części wsi: Pisarzowa i Żmiąca) w cyrkule sądeckim. Źródła: APKr., KZCG 971, 972. Szymon Brzeski. Zmarł w 1846 r., krótko przed wybuchem rabacji; w latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Łączki Brzeskie w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1605; S. Dembiński, Rok 1846, s. 192. Ludwika Brześciańska. Dwukrotnie zamężna: 1o Fihauser (żona Idziego) 2o Brześciańska. W latach 1848–1855 wspólnie z dziećmi: Idzim Erazmem Fihauserem i Anną Trzecieską posiadała dominium Bogoniowice (miasto Ciężkowice oraz wsie: Bogoniowice, Kipszna, Ostrusza i  Tursko) w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 896; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 276; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 463; Poczet, s. 62; S. Uruski, Rodzina, t. 4, s. 27. Apolonia Brzezińska. Żona Jakuba Wincentego Brzezińskiego, w 1851 r. już nie żyła. W latach 1851–1855 jej spadkobiercy, reprezentowani przez Adama Brzezińskiego, byli współwłaścicielami (wspólnie z Żelisławem Bobrowskim i Stanisławem Białobrzeskim) czterowioskowego dominium Siepraw (Brzązowice, Koźmice Wielkie, Siepraw i Zakliczyn) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 98, 302; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 73. Adam Józef Brzeziński. Syn Jakuba Wincentego i Apolonii z Białobrzeskich, w latach 1848–1852 komisarz cyrkułowy w Wadowicach. W 1851 r. występował jako reprezentant małoletnich dzieci Apolonii Brzezińskiej, współwłaścicielki dominium Siepraw w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 98, 302; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 73; Provinzial-Handbuch 1848, s. 52, 282; Provinzial-Handbuch 1852, s. 18. Franciszek Brzozowski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Bobrowniki Wielkie (wsie: Bobrowniki Małe, Bobrowniki Wielkie, Dobczyce i Jurków) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1549. Felicjana Bukowska. W 1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Dzierżaniny w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 15. Maria Bukowska. W 1855 r. była współwłaścicielką dominium Grądy (wsie Bór i Grądy) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Bukowski. W 1855 r. był współwłaścicielem dominium Grądy (wsie Bór i Grądy) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Bukowski. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel cząstki we wsi Jaślany w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

254

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Maciej Bukowski. W 1855 r. był właścicielem wsi Dzierżaniny w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Mateusz Bukowski. W  1855 r. był właścicielem wsi Błonie w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Michał Bukowski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Grądy (wsie: Bór i Grądy) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Emeryka Burzyńska. Ur. 1830, zm. 1901, baronowa, córka Innocentego Lewartowskiego i  Justyny Pietruskiej, bliźniacza siostra Leonardy Wisłockiej, żona Ksawerego Burzyńskiego. W latach 1851–1855 wspólnie z siostrą była współwłaścicielką dwuwioskowego dominium Siedlec (Siedlec i Łąka Siedlecka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1552; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 181. Antonina Bzowska. W  latach 1848–1851 była właścicielką dominium Tułkowice w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Maria Bzowska. W latach 1851 i 1855 była właścicielką dwóch cząstek (o nazwach: Jakubowski i Wyszkowski) we wsi Cmolas w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1609. Marianna Bzowska. Zapewne matka Joanny z  Bzowskich, żony Władysława Dąbskiego. W 1851 r. wymieniana była (wspólnie z Władysławem Dąbskim) jako właścicielka dominium Droginia (Droginia, Lipnik i Zasań), odziedziczonego po Dominiku Dąbskim. Źródła: ANKr., KZCG 115; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176. Feliks Bzowski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Tułkowice w cyrkule jasielskim, które zapewne odziedziczył po Antoninie Bzowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 589. Kazimierz Bzowski. W latach 1848–1855 był właścicielem czterech dominiów: Radwan (wieś Radwan i cześć wsi Gruszów) w cyrkule tarnowskim oraz Lipnica Murowana (miasteczko Lipnica Murowana oraz wsie: Królówka, Lipnica Dolna i Lipnica Górna), Wiercany (jedna wieś) i Zabawa (wsie: Zabawa i Zdarzec oraz przysiółek Podwale) w cyrkule bocheńskim. Ponadto w 1855 r. wymieniany był jako właściciel cząstki we wsi Podlesie Dębowe w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 13, 159, 1400, 1431. Jakub Cabalski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Malinie w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wincenty Cetnarski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Kajmów (wsie: Kajmów, Machów i  Ocice) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1236; M. Tyrowicz, Wizerunki sprzed stulecia, Kraków 1955, s. 190–191, 290. Ewa Charzewska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Okonin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1656.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

255

Wacław Charzewski. W latach 1848–1855 właściciel jednowioskowego dominium Glinik Charzewski w cyrkule jasielskim (w 1851 r. jako właściciel figuruje Ignacy Skrzyński). Źródła: ANKr., KZCG 616; Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Wieńczysław Charzewski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Okonin w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Otto Chłędowski. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Wietrzno (dominium Wietrzno) w cyrkule jasielskim, którą zapewne odziedziczył po Walentym Chłędowskim. Źródła: ANKr., KZCG 587. Walenty Chłędowski. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Wietrzno w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Teofil Chmielowski. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Mały Dwór) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1426. Franciszek Chojnowski. W latach 1851–1855 wymieniany był jako właściciel jednowioskowego dominium Bączal Górny w cyrkule jasielskim, które przejął od Edwarda Zielińskiego. Źródła: ANKr., KZCG 424. Henryk Christiani Grabieński. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem cząstki we wsi Przybyszówka w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczył po Tadeuszu Jordanie (krewny). Źródła: ANKr., KZCG 1106. Jan Nepomucen Christiani Grabieński. Właśc.: Jan Nepomucen Christiani, doktor praw, adwokat krajowy we Lwowie, adoptowany syn Jana Grabieńskiego (przyjął nazwisko Christiani Grabieński), legitymowany ze szlachectwa przed Wydziałem Stanów w 1841 r., w 1848 r. członek stanów galicyjskich. W latach 1848–1855 posiadał dwa jednowioskowe dominia: Bratkowice i Trzciana w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1209, 1210; A. Boniecki, Herbarz, t. 6, s. 385; S. Uruski, Rodzina, t. 4, s. 333; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 80. Teodor Christiani Grabieński. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Podgrodzie (wsie: Grabówka i Podgrodzie) w cyrkule tarnowskim, które zapewne kupił od hr. Henryki Kuczkowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1651. Anna Chromy de Ruhmfeld. W 1848 r. była współwłaścicielką (z Dyzmą Chromym) dominium Łazany w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Dyzma Chromy de Ruhmfeld. W 1848 r. był współwłaścicielem (z Anną Chromy) dominium Łazany w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Adam Chronowski. W 1851 r. był właścicielem części we wsi Pstrągowa (Zieleńszczyzna, pierwsza scheda) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1449. Anastazja Chrzanowska. W latach 1848–1855 była właścicielką części wsi Gawrzyłowa (Gawrzyłowa Górna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1446.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

256

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Maria Chrzanowska. Być może córka (lub krewna) Antoniego i  Marii Wilkoszewskich, żona Wojciecha Chrzanowskiego, syna Ignacego i Anny z Kownackich. W 1851 r. wspólnie z Konstancją Wilkoszewską posiadał wieś Popędzyna i część wsi Barczków w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 273; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 107. Ludwik Chrząstowski. Zm. ok. 1836 r. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część dominium Błonie w cyrkule bocheńskim oraz dominium Szczepanowice w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Franciszek Chwalibogowski. W latach 1851–1855 posiadał wieś Brzezie Szlacheckie w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2158. Stanisław Chwalibogowski. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Niegoszowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2160. Antoni Chwalibóg. W  1855 r. wymieniany był jako właściciel części wsi Wielopole w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Teresa Chwalibóg. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Jasienna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 724. Adam Chwistek. W 1851 r. był właścicielem części przysiółka Witkówka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 942. Apolinary Cieński. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Polanka Wielka w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1788. Antoni Ciepielowski. Zm. w 1833 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Niegowić w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Gabriela Ciesielska. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Gorzejowa (Gorzejowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1408. Jadwiga Ciesielska. W latach 1851–1855 była właścicielką części wsi Przyłęk w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1388. Michał Ciesielski. W  1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 798. Maria Cieszkowska. W  latach 1851–1855 był właścicielką wsi Pękowice w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2301. Helena Ciołkosz. W 1855 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Wiatrowice w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Clement. W  1851 r. był właścicielem dominium Roztoka (wieś Roztoka oraz części wsi: Chabalina, Gierowa i Piaski-Drużków) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 888.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

257

Maria Cybulska. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Gumniska (wsie: Gumniska i Wolica) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Tadeuszu Marynowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1657. Konstantyn Cybulski. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Popowice w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Antonina Czaderska. Prawdopodobnie dwukrotnie zamężna: 1o Niemetz 2o Czaderska. W latach 1848–1851 była właścicielką jednowioskowego dominium Dobranowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Kordula Czajkowska. W  latach 1848–1854 była właścicielką części wsi Głobikowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1653. Jan Czajkowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Głobikówka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Paulina Czaplicka. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 44. Salomea Cząstecka. W 1848 r. wspólnie z Janem Cząsteckim posiadała cząstkę we wsi Dobrociesz w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Jan Cząstecki. W  1848 r. wspólnie z  Salomeą Cząstecką posiadał cząstkę we wsi Dobrociesz w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Balbina Czechowska. W 1851 r. wspólnie ze Stanisławem Czechowskim i Dawidem Klagsbrunem posiadała cząstkę we wsi Gwoździec w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 106. Stanisław Czechowski. W 1851 r. wspólnie z Balbiną Czechowską i Dawidem Klagsbrunem posiadał cząstkę we wsi Gwoździec w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 106. Kajetan Czermiński. W latach 1851–1855 był właścicielem części o nazwie Czermiński we wsi Witkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1832. Anna Czerny. Dwukrotnie zamężna: 1o Czerny 2o Pilichowska. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Stojowice w cyrkule bocheńskim, którą prawdopodobnie odziedziczyła po Michale Czernym. Źródła: ANKr., KZCG 255. Michał Czerny. W  1848 r. już nie żył. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła cząstka we wsi Stojowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Anastazja Czerska. W latach 1848–1855 była współwłaścicielką dominium Łukowica I (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) w cyrkule są-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

258

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

deckim, które odziedziczyła po Józefie Głębockim (zapewne ojcu). Źródła: ANKr., KZCG 772. Kazimiera Czerska. W 1851 r. była właścicielką części Nowego Sącza (część przedmieścia). Źródła: ANKr., KZCG 776. Józef Czerski. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch cząstek we wsi Zawada w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 900. Stanisław Czerski. W latach 1851 r. — wspólnie z Anastazją Czerską — był właścicielem cząstki we wsi Zawada w cyrkule sądeckim, którą odziedziczył po Tomaszu Czerskim (ojcu). Źródła: APKr., KZCG 902. Tomasz Czerski. W latach 1848–1851 był właścicielem cząstki we wsi Zawada w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ignacy Czyżewicz. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Leszczyny (wsie Chodaczów i Leszczyzny) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1254. Jan Czyżewski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Przysietnica (dawne sołtystwo) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 809. Wincenty Danek. W 1851 r. — wspólnie z Janem i Józefem Nowakami oraz Józefem Faxem — był właścicielem części w miasteczku Wilamowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1898. Maria Daniecka. W latach 1848–1851 była właścicielką cząstki we wsi Kobylec w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Hans Daniel. W 1851 r. był właścicielem części Nowego Sącza (część przedmieścia). Źródła: ANKr., KZCG 777. Teresa Daniłowicz. Córka Tadeusza Marynowskiego, w latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Zdziarzec w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po siostrze ojca, Teresie Marynowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1645. Klementyna Darowska. W  latach 1851–1855 — wspólnie z  Bolesławem Darowskim— była właścicielką jednowioskowego dominium Turza w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po Józefie Darowskim. Źródła: ANKr., KZCG 440. August Darowski. W  latach 1851–1855 był właścicielem wsi Olsza w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Równocześnie w 1852 r. pełnił funkcję kontrolera w zarządzie dóbr kameralnych Prądnik. Źródła: ANKr., KZCG 2333; Provinzial-Handbuch 1852, s. 111. Bolesław Darowski. W latach 1851–1855 — wspólnie z Klementyną Darowską — był właścicielem jednowioskowego dominium Turza w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po Józefie Darowskim. Źródła: ANKr., KZCG 440.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

259

Józef Darowski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Turza w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wincenty Darowski. W  latach 1851–1855 był właścicielem wsi Mydlniki w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2156. Józef Dąbrowski. W  1855 r. był właścicielem wsi Rojówka w  cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Wojciech Dąbrowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Niewodna (Janowszczyzna) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 394. Joanna Dąbska. Żona Władysława Dąbskiego, w  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Zakrzów (wsie: Dębina Zakrzewska i Zakrzów) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 1646. Katarzyna Dąbska. Żona Fortunata Dąbskiego. W  1848 r. wymieniana była jako właścicielka dominium Droginia (Droginia, Lipnik i Zasań) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po mężu. W 1855 r. występowała zaś jako właścicielka wsi Marcinkowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176. Leokadia Dąbska. Ur. 1805, zm. 1870, żona Mikołaja Dąbskiego. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Oświęcim (część miasta Oświęcim, wieś Broszkowice oraz części wsi Babice i Budy) w cyrkule wadowickim, które przejęła od męża. Źródła: ANKr., KZCG 1887; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176; T. Lenczewski, Russoccy, s. 118– –119. Salomea Dąbska. Także: Dąmbska, żona Antoniego Dąbskiego, matka Władysława Dąbskiego. W latach 1848–1851 wspólnie z synem występowała jako właścicielka części we wsi Miechowice Małe w cyrkule bocheńskim (spadek po mężu). W 1851 r. była właścicielką dominiów Wojnicz (miasteczko Wojnicz, wsie Łopoń i Zamoście oraz przysiółek Ratnawy) i Przybysławice (wsie Marcinkowice i Przybysławice), a także części wsi Lubinka w  cyrkule tarnowskim. W  1855 r. należały do niej Przybysławice, Ratnawy i Zamoście oraz części wsi Lubinka i Miechowice Małe w cyrkule tarnowskim. Ponadto w latach 1851–1855 była współwłaścicielką części wsi Przybyszówka w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 65, 212, 1615; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176. Dominik Dąbski. Syn Fortunata i  Katarzyny z  Bobrowskich, zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1855 sprawy spadkowe po jego śmierci nie były jeszcze uregulowane. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Droginia (Droginia, Lipnik i Zasań) w cyrkule bocheńskim. Jako spadkobiercy występowali: bratanek Władysław, żona Katarzyna z  Bobrowskich Dąbska oraz Marianna z Dąbskich Bzowska. Źródła: ANKr., KZCG 115; Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

260

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Mikołaj Dąbski. Syn Józefa, szambelana Stanisława Augusta Poniatowskiego, wnuk Stanisława i Anny z Russockich, mąż Leokadii z hr. Russockich. W latach 1848–1855 posiadał dwa dominia w cyrkule wadowickim: Kosowa (wsie: Kosowa i Chrząstowice oraz część wsi Tłuczań) i Krzyszkowice. Ponadto w latach 1848–1851 był właścicielem dominium Oświęcim. Źródła: ANKr., KZCG 1859, 1897; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176. Władysław Dąbski. Także: Dąmbski, syn Antoniego i Salomei z Jordanów. W latach 1848–1851 był właścicielem dominiów Przybysławice i Wojnicz w cyrkule bocheńskim, a także wspólnie z matką występował jako właściciel części we wsi Miechowice Małe w cyrkule bocheńskim (spadek po ojcu); w 1851 r. — był współwłaścicielem (z inną spadkobierczynią Dominika Dąbskiego: Marianną z Dąbskich Bzowską, prawdopodobnie matką jego żony Joanny) dominium Droginia (wsie: Droginia, Lipnik i Zasań), właściciel części wsi Miechowice Małe w cyrkule bocheńskim, a także części wsi Sikorzyce w cyrkule tarnowskim. W 1855 r. występował jedynie jako właściciel wsi Droginia i miasteczka Wojnicz. Źródła: ANKr., KZCG 115, 163; A. Boniecki, Herbarz, t. 4, s. 176. Aleksander Dąmbski. Także: Dąbski. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule rzeszowskim: Nosówka (wsie: Błędowa i Nosówka) i Rudna Wielka (wsie Rudna Mała i Rudna Wielka). Źródła: ANKr., KZCG 1193. Ignacy Deisenberg. W latach 1851–1852 był właścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Laskówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1416. Wanda Dembińska. W  latach 1848–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Głęboka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 605. Zuzanna Dembińska. W 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka wsi Klucznikowice w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Dembiński. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Klucznikowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1791. Augustyn Dembiński. Zmarł ok. 1848 r. W 1848 r. był współwłaścicielem dominium Głęboka w cyrkule jasielskim, które później weszło w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 615. Wincenty Dembiński. W 1855 r. wymieniany był jako współwłaściciel wsi Klucznikowice w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Karolina Denker. Zmarła ok. 1851 r., w latach 1848–1851 była właścicielką dominium Gogołów I w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ludwik Denker. Syn Karoliny Denker, w latach 1848–1855 właściciel dominium Różanka (trzy części wsi Różanka), a w latach 1851–1855 dominium Gogołów I (części wsi Gogołów i przysiółka Huta Gogołowska) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 584, 597.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

261

Antonina Derpowska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Radocza w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1767. Celina Dębicka. Hrabina, żona hr. Ludwika Dębickiego. W  latach 1848–1851 była właścicielką dominiów Meszna Szlachecka i Piotrkowice w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Kunegunda Dębicka. Ur. 1786, zm. 1836, hrabina, w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziły dwa dominia: Liplas w cyrkule bocheńskim i Radlna w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Karol Dębicki. Hrabia, syn hr. Ludwika Dębickiego, w 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zakrzów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Stefan Dębicki. W 1855 r. był właścicielem części wsi Piotrkowice w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Długoszowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Jasienna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 728. Marcin Dobek. W 1851 r. posiadał część wsi Moszczanica (dawne sołtystwo dolne) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 619. Emilia Dobrowolska. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Różanka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 598. Agnieszka Dobrzańska. W  1855 r. była właścicielką wsi Charzewice i  Faliszowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Antonina Dobrzańska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Grzegorzówka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1268. Hiacynt Dobrzański. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Drużków Pusty w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Jan Kanty Dobrzański. W 1848 r. był właścicielem dominium Kąśna Górna (część wsi) w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Agnieszka Dobrzyńska. Zmarła przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Jastrzębia w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Felicjana Dobrzyńska. W  latach 1848–1851 była właścicielką dominium Jurków  I (części wsi: Jurków, Połom Mały, Tworkowa i  Wytrzyska) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 197.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

262

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Wiktoria Dobrzyńska. W 1855 r. była właścicielką wsi Łukowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Aleksander Dobrzyński. W  latach 1848–1855 był właścicielem trzech dominiów: Klecie (wsie: Bukowa, Kamienica Górna i Klecie) w cyrkule jasielskim, Partyń (wsie: Chorążec, Kobierzyn, Laskówka, Łęg i Partyń oraz część wsi Smyków Mały) w cyrkule tarnowskim i Rożnów (część wsi Rożnów oraz wsie Radajowice i Zagórze) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 597, 979, 1500. Cezary Dobrzyński. W  latach 1851–1851 wspólnie z  Ignacym Dobrzyńskim był właścicielem jednowioskowego dominium Konieczkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 426. Ignacy Dobrzyński. W latach 1851–1851 wspólnie z Cezarym Dobrzyńskim był właścicielem jednowioskowego dominium Konieczkowa w cyrkule jasielskim. W 1855 r. majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 426. Ignacy Dobrzyński. Zapewne syn Agnieszki Dobrzyńskiej; w latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Jastrzębia w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po matce. Źródła: ANKr., KZCG 893. Maurycy Dobrzyński. Zapewne syn Agnieszki Dobrzyńskiej; w latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Jastrzębia w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po matce. Źródła: ANKr., KZCG 893. Tytus Dobrzyński. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Janowice w cyrkule bocheńskim, zaś w 1855 r. — dominium Jurków (części wsi: Jurków, Połom Mały, Tworkowa i Wytrzyska), które przejął po Felicjanie Dobrzyńskiej. Źródła: ANKr., KZCG 188. Włodzimierz Dobrzyński. Zapewne syn Agnieszki Dobrzyńskiej; w latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Jastrzębia w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po matce. Źródła: ANKr., KZCG 893. Feliks Piotr Dolański. Syn Jana, w  latach 1851–1855 właściciel dominium Gębów (wieś Jamnica oraz część wsi Grębów i  przysiółka Jeziorko) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1234. Jan Dolański. Zmarł ok. 1848 r. W 1848 r. był właścicielem dominium Grębów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Józef Dolański. W  latach 1848–1851 posiadał dominium Majdan Królewski (wsie: Brzostowa Góra, Huta Komorowska, Komorów i Majdan Królewski, części wsi: Rusinów i  Wola Rusinowska oraz przysiółek Poręby) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1150.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

263

Ludwik Dolański. Zapewne syn Jana Dolańskiego, w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Sokolniki (wsie: Dębina, Nadbrzezie i Sokolniki) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1235. Stefan Dolański. W  1855 r. posiadał dominium Majdan Królewski (wsie: Brzostowa Góra, Huta Komorowska, Komorów i Majdan Królewski oarz części wsi: Rusinów i Wola Rusinowska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Doliński. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Mrowla (wsie Lipie i Mrowla oraz przysiółek Dąbry) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1227. Helena Dołkowska. W 1851 r. wspólnie z Kazimierzem Dołkowskim posiadała przysiółek Bulowic o nazwie Chybiny, w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1890. Kazimierz Dołkowski. W latach 1851 i 1855 wspólnie z Heleną Dołkowską posiadał przysiółek Bulowic o nazwie Chybiny, w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1890. Wiktoria Drohojowska. Żona Jana Maksymiliana Drohojowskiego. W  latach 1851– –1855 była współwłaścicielką (razem z dziećmi) dominium Czorsztyn (wsie: Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i  Sromowce Wyżne) w  cyrkule sądeckim oraz części we wsi Radgoszcz (Mały Dwór i Czarkowa) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 780, 781, 1417. Jan Antoni Drohojowski. Hrabia, w  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Łącko w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Maksymilian Drohojowski. Ur. 1778, syn Michała. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Czorsztyn (wsie: Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i Sromowce Wyżne) w cyrkule sądeckim, które w 1819 r. kupił od rządu austriackiego, oraz części we wsi Radgoszcz w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Poczet, s. 54. Marceli Drohojowski. Syna Jana Maksymiliana Drohojowskiego. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (razem z matką) dominium Czorsztyn (wsie: Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i Sromowce Wyżne) w cyrkule sądeckim oraz części we wsi Radgoszcz (Mały Dwór i Czarkowa) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 780, 781, 1417. Seweryn Drohojowski. Hrabia, syn Jana Antoniego, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Łącko (wsie: Czerniec, Łącko, Maszkowice i Szczereż, przysiółek Wolaki oraz części wsi Kicznia i Zarzecze) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 782. Tytus Drohojowski. Syna Jana Maksymiliana Drohojowskiego. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (razem z matką) dominium Czorsztyn (wsie: Czorsztyn, Hałuszowa, Kluszkowce, Krośnica, Sromowce Niżne i Sromowce Wyżne) w cyrkule sąde-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

264

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

ckim oraz części we wsi Radgoszcz (Mały Dwór i Czarkowa) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 780, 781, 1417. Bronisława Droździkowska. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 44. Józef Droździkowski. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 44. Anna Dunikowska. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Kobylec (przysiółek Zarębówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 269. Julianna Dunikowska. W 1848 r. była właścicielką cząstki we wsi Szyk w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Maria Dunikowska. W  latach 1848–1851 była właścicielką części dominium Nowe Rybie w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Petronela Dunikowska. Żona Adama Dunikowskiego. W  latach 1848–1855 była właścicielką złożonego z czterech miejscowości dominium Tęgoborze (wsie: Świdnik, Tęgoborze i Zawadka oraz przysiółek Just). Ponadto posiadała cząstki: w 1851 r. we wsi Nowe Rybie, a w 1855 r. — we wsi Białawoda w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 968, 986; S. Uruski, Rodzina, t. 3, s. 293. Teresa Dunikowska. W 1851 r. była współwłaścicielką wsi Karwodrza w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczyła po Florianie Niemyskim. Źródła: ANKr., KZCG 1584. Aleksander Dunikowski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Kokuszka (zapewne dawne wójtostwo) we wsi Kokuszka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 939. Antoni Dunikowski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Piekiełko w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 982. Nicefor Dunikowski. Właśc.: Nicefor Ignacy Franciszek tr. im., syn Józefa i Antoniny Dębskiej. W 1848 r. wymieniany był jako właściciel dominiów zbiorowych Białawoda i Stara Wieś w cyrkule sądeckim, 1851 r. jako właściciel zbiorowego dominium Stara Wieś oraz cząstek we wsiach: Jaworsko w cyrkule bocheńskim i Karwodrza w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 96, 1584; S. Uruski, Rodzina, t. 3, s. 293. Wincenty Dunikowski. Ur. 1760, zm. ok. 1838, syn Antoniego. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dominia: Iwkowa (wsie Iwkowa, Poręba Iwkowska oraz części wsi Dobrociesz) i Wojakowa (wsie Rajbrot i Wojakowa) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 195; S. Uruski, Rodzina, t. 3, s. 293–294; http://www.sejm-wielki.pl/b/5.232.238 (dostęp: 8.10.2012 r.). Albina Dunin. Ur. 1822, ur. 1893, hrabina, córka Wincentego, żona Tytusa Dunina. W latach 1851–1855 wspólnie z Natalią Sławińską była właścicielką części wsi Chocznia w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1746; http://www.sejm-wielki. pl/b/5.234.977 (dostęp: 5.10.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

265

Jan Dunin. W 1851 r. właściciel części wsi Frydrychowice o nazwie Wolszczyzna w cyrkule wadowickim. W 1855 r. wymieniany był także jako właściciel Kleczy Dolnej w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Joanna Dunin. W  latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Klecza Dolna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1765. Józef Dunin. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch cząstek we wsi Wiranowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1772, 1917. Piotr Dunin. W 1851 r. posiadał część wsi Chocznia (dawne sołtystwo) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1747 Teodor Dunin. Syn Ludwika i Konstancji Franciszki Gorczyńskiej, brat Tytusa Dunina. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Gierałtowiczki w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1922; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 105. Tytus Dunin. Ur. 1819, zm. 1859, syn Ludwika i Konstancji Franciszki Gorczyńskiej, żonaty z Albiną z Bobrowskich, z którą miał się pięcioro dzieci, synów: Ignacego (1845), Stanisława (1848) i Teodora (1852) oraz córki: Albinę i Zofię. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Głębowice (część Głębowice Dolne) w cyrkule wadowickim. Dodatkowo w 1851 r. występował jako właściciel wsi Gierałtowiczki w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1904, 1922; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 105; http://www.sejm-wielki.pl/b/5.234.975 (dostęp: 5.10.2012 r.). Anna Dunin-Wąsowicz. Ur. 1779, zm. 1867, hrabina, córka Ludwika i  Konstancji z  Poniatowskich, dwukrotnie zamężna: 1o żona Aleksandra Potockiego (matka Maurycego Potockiego), 2o żona hr. Stanisława Dunin-Wąsowicza. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka dwóch jednowioskowych dominiów w cyrkule wadowickim: Gierałtowice i  Palczowice (wcześniej własność drugiego męża). Źródła: Skorowidz 1855; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 720; http://www.sejm-wielki.pl/b/dw.16075 (dostęp: 11.09.2012 r.). Stanisław Dunin-Wąsowicz. Ur. 1785, zm. 1864, hrabia, syn Adama i Marii z Niemirowiczów, generał wojsk polskich. W latach 1848–1855 posiadał cztery dominia w cyrkule wadowickim: Zator (część miasta Zator — jurydykę, wsie: Kaczyna, Koziniec, Laskowa, Piotrowice, Ponikiew, Rzyki i Stare Stawy oraz przysiółki Chobot i Wilgowice) oraz jednowioskowe: Brzezinka (1851–1855), Gierałtowice (1848–1851) i  Palczowice (1848–1851). Źródła: ANKr., KZCG 1806–1807, 1852; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 720; http://www.sejm-wielki.pl/b/dw.16075 (dostęp: 11.09.2012 r.). Antonina Dworzak. W latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Motycze Poduchowne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1223. Elżbieta Dydyńska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Raciborsko w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 128.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

266

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Ignacy Dydyński. Żonaty z  Zenobią Szembekówną, zamordowany przez chłopów w  1846 r. W  latach 1848–1855 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Boczów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 75; S. Dembiński, Rok 1846, s. 58. Piotr Dydyński. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Słupia w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 992. Anastazja Dyktarska. W latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominum Gołuchowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1968. Justyna Działyńska. Hrabina, w  latach 1848–1851 była właścicielką dominium Ryczów w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ludwika Dzianott. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Łukowica I (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po Józefie Głębockim (zapewne ojcu). Źródła: ANKr., KZCG 772. Józef Dzianott de Castellati. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Olszana w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 981. Paulina Dzieduszycka. Zm. 1856, hrabina, córka Ksawerego i  Justyny z  Dzieduszyckich Działyńskich, żona Józefa Kalasantego Dzieduszyckiego (zm. 1847). W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Ryczów (wsie: Półwieś, Ryczów, Woźniki i Żygodowice) w cyrkule wadowickim, które odziedziczyła po matce. Źródła: ANKr., KZCG 1839; K. Karolczak, Dzieduszyccy, s. 74–78. Eugeniusz Dzieduszycki. Syn Wawrzyńca, hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów: Szczyrzyc (wsie: Smykań, Szczyrzyc i Wilkowisko oraz części wsi i przysiółków: Abrahamowice, Góra św. Jana, Pobręczyn i Pogorzany) w cyrkule sądeckim oraz (części miasta Skawina i wsi Radziszów i Wola Radziszowska) w cyrkule wadowickim. Dobra te w 1848 r. przekazała mu testamentem Helena z Dzieduszyckich Sierakowska (bezpotomna). Źródła: ANKr., KZCG 889, 1837; K. Karolczak, Dzieduszyccy, s. 58. Józef Dzieduszycki. Ur. 1776, zm. 1847, hrabia, w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Żurawiczki Długie w cyrkule rzeszowskim, które nabył w 1841 r. (zlicytowany majątek Adama Junoszy Rościszewskiego). Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; K. Karolczak, Dzieduszyccy, s. 86–88. Włodzimierz Dzieduszycki. Ur. 1825, zm. 1899, hrabia, w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Żurawiczki Długie (wieś Żurawiczki Długie oraz przysiółki: Kamienica i Zalesie) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po hr. Józefie Dzieduszyckim. Źródła: ANKr., KZCG 1261; K. Karolczak, Dzieduszyccy, s. 93 i n. Salomea Dzierżyńska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Gębiczyna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1548. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

267

Anna Dziewolska. W  latach 1848–1855 wspólnie z  mężem Hieronimem Michałem posiadała dominium Krościenko (miasteczko Krościenko i  wsie: Grywałd i  Tylka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 787. Hieronim Michał Dziewolski. W latach 1848–1855 wspólnie z żoną Anną posiadał dominium Krościenko (miasteczko Krościenko i wsie: Grywałd i Tylka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 787. Antonina Dzięgielewska. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Lipowa (części wsi Lipowa i Łączany) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1853. Artur Dzięgielowski. W 1851 r. wspólnie z Janem Dzięgielowskim posiadał cząstkę pod nazwą Dzięgielowski w Borku Szlacheckim w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1900. Ignacy Dzięgielowski. W 1851 r. posiadał częstkę we wsi Czermna (o nazwie Wola) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 433. Jan Dzięgielowski. W  latach 1848–1855 posiadał cząstkę o  nazwie Dzięgielowski (w 1851 r. wspólnie z Arturem Dzięgielowskim) we wsi Borek Szlachecki w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1900. Apolinary Dzwonkowski. W  1851 r. był właścicielem części wsi Jodłówka (dawne wójtostwo) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 517. Feliks Dzwonkowski. Zapewne brat Leona Dzwonkowskiego, w  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Gromnik w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Leon Dzwonkowski. Ur. 1792, zm. 1856, zapewne brat Feliksa Dzwonkowskiego. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Zabłędza (jedna wieś) w cyrkule tarnowskim oraz dominium Jodłówka (część wsi Jodłówka oraz przysiółki Kozłówki i Nosalowa) w cyrkule jasielskim. Ponadto w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Gromnik (wsie Gromnik i Szydłowiec) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 517, 1497, 1498. Haskel Eibenschütz. W latach 1851–1855 — wspólnie z Jakubem Schornsteinem — był właścicielem dominium Trzemeśnia (wsie: Łęki, Poręba i Trzemeśnia) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 172. Arnold Eichthal. Właśc.: Arnold Seligmann d’Eichthal, baron, niemiecki bankier pochodzenia żydowskiego, zmarł ok. 1836 r. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Cerekiew w  cyrkule bocheńskim, złożone z  wsi: Bessów i  Cerekiew oraz przysiółka Czasławice. Źródła: ProvinzialHandbuch 1848, 1852; M. Espagne, Gustav d’Eichthal et l’Allemagne, (in:) Etudes saint-simoniennes, dir. Ph. Regnier, Lyon 2002, s. 113.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

268

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Józef Eisenbach. W  1848 r. już nie żył. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Pleśna w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Leopoldyna Eisenbach. Żona Józefa Eisenbacha. W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Pleśna (części wsi Pleśna i  Rychwad) w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1468. Eleonora Elkan von Elkansberg. Zapewne żona Leopolda Antoniego Elkan von Elkansberg. W  1851 r. posiadała (wspólnie z  mężem) rozległe dominium Tuszów Narodowy w  cyrkule tarnowskim, złożone z  18 wsi: Babula, Chyki-Dębiaki, Czajkowa, Czermin, Grochowe, Hohenbach, Ostrowy Tuszowskie, Padew Narodowa, Piechoty, Pierzchne, Pławo, Przykop, Reichsheim, Schönanger, Tuszów Narodowy, Wola Pławska, Zachwiejów i Zarównie oraz części dwóch innych wsi: Jaślany i Toporów. Źródła: ANKr., KZCG 1507, 1508. Leopold Antoni Elkan von Elkansberg. Niemiecki bankier żydowskiego pochodzenia, uzyskał nadanie szlachectwa w  1825 r. w  Bawarii. W  latach 1848–1855 posiadał (w 1851 r. wspólnie z żoną Eleonorą) rozległe dominium Tuszów Narodowy w cyrkule tarnowskim, złożone z 18 wsi: Babula, Chyki-Dębiaki, Czajkowa, Czermin, Grochowe, Hohenbach, Ostrowy Tuszowskie, Padew Narodowa, Piechoty, Pierzchne, Pławo, Przykop, Reichsheim, Schönanger, Tuszów Narodowy, Wola Pławska, Zachwiejów i Zarównie oraz części dwóch innych wsi: Jaślany i Toporów. Źródła: ANKr., KZCG 1507, 1508; Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. III, Leipzig 1861, s. 81; http://www2.studylight.org/enc/tje/view.cgi?n=4427 (dostęp: 17.10.2012 r.). Adela Elsner. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką (wspólnie z Fryderyką Sarlirana i Julią Aichmüller) trzywioskowego dominium Wólka Grodziska (Wólka Grodziska, Gwizdów i Opaleniska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1241. Aleksander Estreicher. Ur. 1813, zm. 1894; w  1851 r. był właścicielem miasteczka Trzebinia; w  1855 r. — miasteczka Trzebinia, wsi Wodna (ta ostatnia wieś wcześniej wchodziła w skład hrabstwa tenczyńskiego Adama Potockiego) oraz części wsi Górka Szlachecka. Źródła: ANKr., KZCG 2173; Skorowidz 1855; http://www.sejm-wielki. pl/b/lu.16001 (dostęp: 8.07.2012 r.) Erazm Eterlein. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Barczków w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 226. Józef Eterlein. W 1851 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Górka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 182. Józef Fax. W  1851 r. — wspólnie z  Janem i  Józefem Nowakami oraz Wincentym Dankiem — był właścicielem części w miasteczku Wilamowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1898.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

269

Karolina Fecondo de Früchtenthal. W latach 1851–1855 wspólnie z Marią von Gemmingen posiadała jednowioskowe dominium Białobrzegi w cyrkule rzeszowskim, które być może odziedziczyła po baronowej Kotulińskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1237. Wincenty Fedorowicz. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Krzeczowice (wieś Krzeczowice i  przysiółek Bóbrka) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1178. Agnieszka Ferenczyk. W 1851 r. była właścicielką części we wsi Pstrągowa (Zieleńszczyzna, druga scheda) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1450. Tytus Fierich. Lekarz okręgowy w Tarnowie. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Dobranowice w cyrkule bocheńskim. W 1851 r. był też właścicielem części wsi Gołkowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 266. Apolonia Fihauser. Dwukrotnie zamężna: 1o Skrzyńska 2o Fihauser; w 1851 r. wspólnie z Salomeą Skrzyńską, Józefą ze Skrzyńskich Znamięcką , Karolem Grossem i Salomeą Gross — zapewne spadkobiercami Feliksa Skrzyńskiego — posiadała jednowioskowe dominium Kunice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 116. Egidius Fihauser. Właściwie: Idzi Erazm dw. im., syn Idziego i Ludwiki z Kuczkowskich Fihauserów. W latach 1848–1855 wspólnie z matką Ludwiką 1o Fihauser 2o Brześciańską i siostrą Anną Trzecieską posiadał dominium Bogoniowice (miasto Ciężkowice oraz wsie: Bogoniowice, Kipszna, Ostrusza i Tursko) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 896; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 276; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 463; Poczet, s. 62; S. Uruski, Rodzina, t. 4, s. 27. Eleonora Fihauser. Żona Henryka Fihausera. W latach 1848–1851 była współwłaścicielką dominium Zakliczyn (bez określenia miejscowości), zaś w 1855 r. w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziły przysiółek Grzybowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 277. Henryk Fihauser. Syn Antoniego i Anastazji z Celińskich. W 1851 r. właściciel dominium Odporyszów w cyrkule tarnowskim (tj. wieś Podlesie Dębowe i części wsi: Nieciecza i Odporyszów), wsi Cichawa i Jankowa w cyrkule sądeckim, części wsi Jankowa w cyrkule sądeckim i Krzyworzeka w cyrkule wadowickim oraz współwłaściciel dominium Gdów II (części Gdowa, Kędzierzynki i  Krzyworzeki) w  cyrkule bocheńskim. W 1855 r. występował także jako właściciel Odporyszowa i części wsi Nieciecza i Podlesie Dębowe w cyrkule tarnowskim. Źródła: KZCG 110, 876, 1612; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 277. Karol Fihauser. Syn Antoniego i Anastazji z Celińskich. W latach 1851–1855 posiadał dominium Stadniki (druga scheda Gdowa, czyli części wsi: Stadniki, Kędzierzynka i Falkowice) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 111; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 277.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

270

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Konstanty Fihauser. Ur. 1801, zm. 1880, syn Ludwika i  Salomei z  Wyszkowskich; dwukrotnie żonaty: 1. z Julianną z Konopków, 2. z Marianną z Pilińskich 1o Wyszkowską. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Bruśnik (wsie: Bruśnik, Jamna i Siekierczyna oraz części wsi Bukowiec Dolny i Bukowiec Górny) w cyrkule sądeckim. Ponadto w 1851 r. wymieniany był jako właściciel lub współwłaściciel majątków należących do jego żony Marianny z  Pilińskich 1o Wyszkowskiej: Jazowsko (wsie Brzyzna, Jazowski i Obidza oraz przysiółki Gruszów i Łazy) i Januszkowice w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 601, 918, 970; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 462; S. Dembiński, Rok 1846, s. 82. Marianna Fihauser. Dwukrotnie zamężna: 1o Wyszkowska 2o Fihauser (żona Konstantego Fihausera). W  latach 1848–1855 była właścicielką dominiów: Januszkowice i Jazowsko (wsie Brzyzna, Jazowski i Obidza oraz przysiółki Gruszów i Łazy) w cyrkule sądeckim. W 1851 r. jako właściciel obu tych majątków wymieniany był jej drugi mąż Konstanty Fihauser. Źródła: J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 462; S. Dembiński, Rok 1846, s. 82. Antonina Fink. W 1855 r. była współwłaścicielką (wspólnie z Julianem Finkiem, mężem) cząstki we wsi Komorniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Julian Fink. W latach 1848–1855 był właścicielem cząstki we wsi Komorniki w cyrkule bocheńskim. J. Fink był właścicielem części Komornik od ok. 1831 r., ale „w r. 1846 całe mienie ruchome utracił i  liczne blizny jako pamiątkę okropnych dni lutowych, w których go miejscowi włościanie od śmierci uchronili, zachował”. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; Sł. geogr., t. 4, s. 311. Maciej Fischer. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Mikołaj (wsie Jaroszowice i Mikołaj oraz część wsi Gorzeń) w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1905. Salomea Fischer. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1827, 1877. Henryka Flaczkiewicz. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Gorzejowa (Gorzejowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1408. Leonard Flaczkiewicz. W  latach 1848–1855 był właścicielem części wsi Zawadka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1636. Katarzyna Flasz. Dwukrotnie zamężna: 1o Lekki 2o Flasz. W 1851 r. była właścicielką części wsi Łęki (dawne wójtostwo) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1787. Julian Florkiewicz. W latach 1851–1855 był właścicielem dwóch kluczy majątkowych w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Młoszowa (wsie: Dulowa, Karniowice i Młoszowa) oraz Więckowice (jedna wieś). Źródła: ANKr., KZCG 2262, 2306.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

271

Magdalena Florkiewicz. W  latach 1848–1851 była właścicielką dominium Grajów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Rozalia Foltańska. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Kańczuga w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Feliks Foltański. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Kańczuga w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1795. Franciszek Foltański. W 1848 r. był właścicielem dominium Zelczyna w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Izabela Fox. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Gumniska (wsie: Gumniska i Wolica) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Tadeuszu Marynowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1657. Julia Fox. Córka Tadeusza Marynowskiego, w latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Zdziarzec w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po siostrze ojca, Teresie Marynowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1645. Zofia Fredro. Ur. 1798, zm. 1882, hrabina, dwukrotnie zamężna: 1o Skarbek (mąż Stanisław) 2o Fredro (mąż Aleksander). W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Korczyna (miasteczko Korczyna i wieś Węglęwka) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 453, 512. Wilhelm Freund. Ur. 1831, zm. 1918, w latach 1853–1855 był właścicielem dominium Szczepanowice (wsie: Dąbrówka Szczepanowska, Lubcza i Szczepanowice oraz przysiółki: Jodłówka i  Nakle), a  w  latach 1851–1855 współwłaścicielem — z  Henrykiem Schanzerem — dominium Żabno (wsie Zakościele i  Żabno oraz części wsi Konary, Nieciecza, Odporyszów i Targowisko) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 181, 1541. Henryk Fritz. W  1851 r. współwłaściciel (z  Janem Fritzem) części dominium Stara Wieś Weber (części wsi: Skrzętla i  Stara Wieś) w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 814, 818. Jan Fritz. W  1851 r. współwłaściciel (z  Henrykiem Fritzem) części dominium Stara Wieś Weber (części wsi: Skrzętla i  Stara Wieś) w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 814, 818. Wincenty Furdzik. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Sidzina w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Adam Gabrysiewicz. W latach 1848–1854 — wspólnie z żoną Teklą — był właścicielem jednowioskowego dominium Śleszowice w cyrkule wadowickim. W 1855 r. majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez nich masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1957.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

272

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Antoni Gabrysiewicz. W 1855 r. w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Trześń w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Tekla Gabrysiewicz. W  latach 1848–1854 — wspólnie z  mężem Adamem — była właścicielką jednowioskowego dominium Śleszowice w cyrkule wadowickim. W 1855 r. majątek ten wchodził w  skład pozostawionej przez nich masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1957. Aleksander Gadomski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1828. Antoni Gagatnicki. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Sawa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 146. Piotr Garbaczyński. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Mokrzec (wsie: Mokrzec i Połomia) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1655. Józefa Garlicka. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Rozdziele Dolne w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 236. Paulina Garlicka. Córka Tadeusza Marynowskiego, w latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Zdziarzec w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po siostrze ojca, Teresie Marynowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1645. Petronela Garlicka. W latach 1851–1853 była właścicielką cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 799. Feliks Gaszyński. W latach 1851–1855 wspólnie z bratem Henrykiem był właścicielem wsi Prusy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2165. Henryk Gaszyński. W latach 1851–1855 wspólnie z bratem Feliksem był właścicielem wsi Prusy w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2165. Franciszek Salezy Gawroński. Syn Józefa i Apolonii z Sędzimirów, uczestnik wojen napoleońskich, kawaler Legii Honorowej, w 1831 r. pułkownik wojsk polskich. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Boleń w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2271. Mieczysław Gawroński. W  1855 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Słupiec w cyrkule tarnowskim, które zapewne odziedziczył po Wilhelmie Gawrońskim. Źródła: Skorowidz 1855. Wilhelm Gawroński. W 1848 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Słupiec w cyrkule tarnowskim, zaś w 1851 r. majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1586. Maria Gąsiorowska. Dwukrotnie zamężna: 1o Popiel 2o Gąsiorowska. W latach 1851– –1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Zbydniów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 251.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

273

Leon Gąsiorowski. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Mstów w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 960. Gustaw Gemmingen von. Baron, żonaty z Marią z Jakubowskich; w 1855 r. w randze c.k. rotmistrza. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Łopuszka Mała (wsie Łopuszka Mała i Żuklin) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po teściu, bar. Czesławie Jakubowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1256; „Gazeta Lwowska”, nr 74 z 30 III 1855 r. Maria Gemmingen von. W latach 1851 i 1855 wspólnie z Karoliną Fecondo de Früchtenthal posiadała jednowioskowe dominium Białobrzegi w cyrkule rzeszowskim, które być może odziedziczyła po baronowej Kotulińskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1237. Władysław Geppert. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Ziempniów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1590. Józef Gerzabek. Doktor praw, komisarz cyrkułowy w  Rzeszowie (1852). W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Maniowy (wsie: Huba, Maniowy i  Mizerna) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 875; Provinzial-Handbuch 1852, s. 26. Feige Geschwind. W  latach 1851–1855 była właścicielką części wsi Głowaczowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1482. Maria Helena Giebułtowska. Dwukrotnie zamężna: 1o Fox 2o Giebułtowska (żona Władysława, zmarłego w 1850 r.). W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Łapanów (jedna wieś) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 330. Jan Giebułtowski. Zmarł w  1823 r. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Łapanów w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.23433 (dostęp: 29.01.2013 r.). Feliks Giżycki. W 1851 r. był współwłaścicielem (wspólnie ze spadkobiercami Wieczorkowskich) części o  nazwie Rogowski i  Wieczorkowski we wsi Borek Szlachecki w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1900. Alojzy Gliniecki. W  1848 r. już nie żył. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Kobylany w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Anna Głębocka. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Świdnik (części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica), a także części wsi Mordarka, Przyszowa i Siekierczyna w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po rodzicach: Józefie i Ewie Wielogłowskich. Źródła: ANKr., KZCG 747, 749, 816, 872, 922. Józefa Głębocka. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Rąbkowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

274

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Karolina Głębocka. W 1851 r. była współwłaścicielką (z Wiktorią Bereską, Wiktorem Bereskim i Feliksem Bereskim) dominium Tylmanowa (wsie Tylmanowa i Kłodne, przysiółek Ligasówka i część wsi Ochotnica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 763. Antoni Głębocki. W 1851 r. wymieniany był jako właściciel (zapewne części) wsi Białawoda w cyrkule sądeckim oraz jako współwłaściciel dominium Łukowica I (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po Józefie Głębockim. Źródła: ANKr., KZCG 772, 1006. Feliks Głębocki. W  latach 1848–1855 był współwłaścicielem (z  Franciszkiem Głębockim) jednowioskowego dominium Mogilno w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 752. Franciszek Głębocki. W latach 1848–1855 był współwłaścicielem (z Feliksem Głębockim) jednowioskowego dominium Mogilno w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 752. Józef Głębocki. Zmarł przed 1848 r., w  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Łukowica I  w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Gniewiński. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Wokowice w  cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Maciej Godziński. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Laborówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1418. Anna Gokert. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Medynia w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Edmund Gokert. W  1851 r. był współwłaścicielem dominium Medynia (wsie Wola Węblińska i część wsi Medynia) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po Annie Gokert. Źródła: ANKr., KZCG 1233. Leon Gołaszewski. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Targowiska (wsie: Łężany, Targowiska i Widacz) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 581. Felicja Goławska. W latach 1851–1855 — wspólnie z Klementyną Kozierudzką i Janem Gumińskim — była właścicielką dominium Stróże Niżne (wsie Berdechów, Bugaj i Stróże Niżne oraz część wsi Stróże Wyżne) w cyrkule sądeckim, które zapewne odziedziczyła po Bolesławie Goławskim. Źródła: ANKr., KZCG 952. Bolesław Goławski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Stróże Niżne w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

275

Ludwik Gorajski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Moderówka (wsie: Białkówka, Budzisz, Moderówka i Szebnie oraz części wsi Bierówka i Warzyce) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 417. Stanisław Gorajski. Mąż Ludwiki z Boguszów, syn Stanisława i Apolonii z Jordanów Stojowskich (siostra Nikodema, Stanisława i Wiktoryna Boguszów). W latach 1851–1855 wspólnie z Boguszami (niewymienionymi z imienia) był właścicielem wsi Siedliska-Bogusz w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1465. Władysław Gorajski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Umieszcz (wieś Gąsówka oraz części wsi: Czeluśnica i Umieszcz) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 510. Katarzyna Gorczyńska. Zm. 1857, żona Józefa Kalasantego Gorczyńskiego, matka Adama i  Juliana Gorczyńskich. W  1855 r. występowała jako właścicielka cząstek w  Brzeźnicy i  Wysokiej k. Kalwarii w  cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 117. Adam Gorczyński. Syn Józefa Kalasantego Gorczyńskiego i Katarzyny z Łojewskich Gorczyńskiej. W 1851 r. był właścicielem części wsi Marcyporęba w cyrkule wadowickim. Ponadto w latach 1848–1851 wymieniany był jako właściciel dominiów Brzeźnica i Marcyporęba. Źródła: ANKr., KZCG 1976; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 117. Józef Kalasanty Gorczyński. Adwokat w Tarnowie, sędzia Sądu Szlacheckiego w Tarnowie, uzyskał nobilitację w  1794 r. Według wojskowych spisów ludności z  lat 1799 i 1807 posiadał dominium Stryszów, wieś Łękawica k. Kalwarii oraz część wsi Brzeźnica. W 1833 r. dominia Brzeźnica i Stryszów (ale nie Stryszawa, jak pisze S. Górzyński) należały do jego spadkobierców. Sprawy podziału majątku po jego śmierci w latach 1848–1855 nie były jeszcze uregulowane, ponieważ jako posesora Brzeźnicy (część wsi Brzeźnica, wsie: Nowe Dwory, Owsianka i Pasieka oraz przysiółek Bachorowice) i cząstek w Marcyporębie, Porębie Wielkiej i Wysokiej k. Kalwarii wymieniano jego spadkobierców (choć w 1839, 1845 i 1848 r. jako posesor tego majątku występuje jego syn — Adam Gorczyński). Źródła: ANKr., KZCG 1997, 2008; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 117. Julian Gorczyński. Syn Jana Kalasantego Gorczyńskiego i Katarzyny z Łojewskich. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Stryszów (wsie: Dąbrówka i  Stryszów oraz przysiółki: Ostałówka i Pawlikówka) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1884; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 117. Chane Sure Gorlitzer. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Jastrząbka Stara w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1531. Izabela Gostkowska. Córka Jakuba Emeryka Zygmunta i Tekli z Baranowskich. W latach 1851–1855 — wspólnie z  (zapewne siostrami i  bratem) Urszulą z  Łodzińskich Wójcikiewiczową, Marią z Łodzińskich Romerową, Klementyną z Łodzińskich Szulcową, Anną z Łodzińskich Brochocką i Włodzimierzem Józefem Zygmuntem Łodzińskim

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

276

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

— posiadała jednowioskowy majątek Skomielna Czarna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1866; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 361. Julia Gostkowska. Baronowa, żona Bazylego Gostkowskiego, w 1851 r. już nie żyła. W latach 1851–1855 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziła część wsi Męcina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 743. Julia Izabela Gostkowska. Baronowa, w  latach 1853–1855 była właścicielką części wsi Męcina w cyrkule sądeckim, którą kupiła od Ludwiki z Waksmanów Machnickiej. Źródła: Skorowidz 1855. Kornelia Gostkowska. Zapewne córka Salomei Wężyk. W latach 1845–1848 posiadała dominium Łękawica k. Kalwarii. W 1851 r. wspólnie z bratem Leonardem Wężykiem posiadała dominium Paszkówka (wsie: Bęczyn, Bęczynek i Paszkówka oraz przysiółki: Kobyłowka, Łysa Góra, Pobierd, Posmyków i Stara Wieś) oraz cząstkę we wsi Bugaj. W 1855 r. należały do niej Bęczyn i Bęczynek. Wszystkie te posiadłości leżały w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1933. Leokadia Gostkowska. Ur. ok. 1810, córka Pantaleona, żona bar. Wincentego Gostkowskiego. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Dobrociesz w cyrkule sądeckim (spadek po Wincentym Dunikowskim). Źródła: ANKr., KZCG 195; S. Uruski, Rodzina, t. 3, s. 293; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.37917 (dostęp: 8.10.2012 r.). Wiktoria Gostkowska. Baronowa, żona Kazimierza Gostkowskiego. W latach 1851– –1855 była właścicielką dwóch jednowioskowych dominiów: Niezdów w cyrkule bocheńskim oraz Witowice Dolne (wspólnie z  Ludwiką Tetmajer) w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 125, 908. Bazyli Gostkowski. Baron, w latach 1848–1851 był właścicielem dominiów Męcina i Trzycież w cyrkule wadowickim; w latach 1851–1855 posiadał jednowioskowe dominium Trzycież w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 746. Kazimierz Gostkowski. Zmarł w 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Witowice Dolne w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Makary Gostkowski. Ur. 1764, zm. 1832, syn Stanisława, baron. Wiele lat po jego śmierci nie były uregulowane sprawy własnościowe, gdyż w 1851 r. do pozostawionej przez niego masy spadkowej zaliczono części we wsiach Chomranice i Męcina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 744; A. Boniecki, Herbarz, t. 6, s. 341. Paweł Gostkowski. Syn Ignacego, w latach 1848–1855 posiadał jednowioskowe dominium Kąśna Dolna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 822; A. Boniecki, Herbarz, t. 6, s. 340. Paweł Gostkowski. Zmarł ok. 1840 r., w  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła wieś Sułków w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

277

Wincenty Gostkowski. Baron, w latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Rogi w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1002. Cyprian Gostwicki. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Niewodna (część II) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 396. Tekla Gostyńska. Ur. 1820, żona Stanisława Gostyńskiego. W 1851 r. była współwłaścicielką (wspólnie z ks. Jerzym Romanem Lubomirskim) wsi Wola Rzeczycka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1277; http://www.sejm-wielki.pl/b/6.728.211 (dostęp: 19.10.2012 r.). Jan Götz. Piwowar i przemysłowiec, założyciel browaru w Okocimiu. W latach 1851– –1855 był właścicielem Okocimia (w 1851 r. dwie części, w 1855 r. — całość miejscowości) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 229, 230. Aleksander Gozdowicz. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Rakszawa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Antoni Gozdowicz. W  latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Rakszawa w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po Aleksandrze Gozdowiczu. Źródła: ANKr., KZCG 1205. Honorata Gozdowicz. Zapewne żona Antoniego Gozdowicza, w 1855 r. była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Rakszawa w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Górniak. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Pisarzowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1762. Karol Górski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Radocza w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1767. Leonard Górski. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Jawornik Polski (miasteczko Jawornik Polski oraz wsie Jawornik i Szklary) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1190. Wojciech Grabczyński. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Jasienna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 723. Agnieszka Grabiańska. W 1851 r. była właścicielką cząstki pn. Grabiańska we wsi Borek Szlachecki w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1822, 1900. Maria Grabińska. Żona Benedykta Grabińskiego, zmarła w latach 30. XIX w. W latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Sokołów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Kunegunda Grabowska. W  1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 801.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

278

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Edmund Grabowski. W 1855 r. był właścicielem wsi Racławice i Rozembark w cyrkule jasielskim, które zapewne kupił od Karola Rogawskiego. Źródła: Skorowidz 1855. Feliks Jan Grabowski. Ur. 1817, syn Tomasza Damazego i Marii Średnickiej, wnuk Mikołaja. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Konary (wieś Konary i przysiółek Kopań) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1801; A. Boniecki, Herbarz, t. 7, s. 17. Norbert Antoni Grabowski. Syn Tomasza Damazego i Marii Średnickiej, brat Feliksa Jana. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Zielona w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1939; A. Boniecki, Herbarz, t. 7, s. 17. Antoni Gralewski. Ur. 1805, zm. 1855, duchowny katolicki, proboszcz w Bielanach, członek konsystorza biskupiego w Tarnowie. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Chorągwica w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 134; http://www.bielany.katolik.bielsko.pl/parafia/swiatynia (dostęp: 15.10.2012 r.). Maksymilian Groblewski. W  1851 r. był właścicielem cząstki (IV scheda) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 413. Marceli Groblewski. W 1851 r. był właścicielem cząstki (IV scheda) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 413. Urszula Grocholska. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka części wsi Medynia w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Mieczysław Grocholski. Ur. 1812, zm. 1899, syn Ludwika i Marii z Baworowskich, brat Stefanii z  Grocholskich Konopkowej, żony bar. Antoniego Konopki. W  latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Nagoszyn w cyrkule tarnowskim, które zapewne odziedziczył po siostrze i szwagrze. Źródła: ANKr., KZCG 1522; A. Boniecki, Herbarz, t. 7, s. 68. Rafał Grocholski. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel wsi Wola Węglińska w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Grodzicki. Zmarł ok. 1848 r., w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Łęgorze w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 505. Wincenty Grodzicki. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Stara Wieś Strzylawka II (część wsi Stara Wieś) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 791. Franciszek Gross. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Krzyworzeka (części wsi: Kędzierzynka, Krzyworzeka i Stadniki) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 112. Salomea Gross. W 1851 r. wspólnie z Apolonią 1o Skrzyńską 2o Fihauser, Józefą ze Skrzyńskich Znamięcką, Karolem Grossem i Salomeą Skrzyńską — zapewne spadko-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

279

biercami Feliksa Skrzyńskiego — posiadała jednowioskowe dominium Kunice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 116. Karol Gross von Resenberg. W 1851 r. wspólnie z Apolonią 1o Skrzyńską 2o Fihauser, Józefą ze Skrzyńskich Znamięcką, Salomeą Skrzyńską i Salomeą Gross — zapewne spadkobiercami Feliksa Skrzyńskiego — posiadał jednowioskowe dominium Kunice w cyrkule bocheńskim. Ponadto był właścicielem cząstki we wsi Zręczyce w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 116, 138. Moses Grünspan. W 1851 r. był właścicielem części przysiółka Guzikówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 449. Barbara Gruszczyńska. W latach 1851–1855 wspólnie z Adolfem Gruszczyńskim posiadała w cyrkule tarnowskim wieś Broniszów, którą odziedziczyła po Janie Gruszczyńskim. Źródła: ANKr., KZCG 1496. Adolf Gruszczyński. W latach 1851–1855 wspólnie z Barbarą Gruszczyńską posiadał w cyrkule tarnowskim wieś Broniszów, którą odziedziczył po Janie Gruszczyńskim. Źródła: ANKr., KZCG 1496; S. Uruski, Rodzina, t. 5, s. 26. Franciszek Gruszczyński. W 1855 r. był właścicielem wsi (zapewne jej części) Płazówka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Gruszczyński. Ur. ok. 1776, zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła wieś Broniszów w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Dembiński, Rok 1846, s. 195. Pelagia Gruszecka. W 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka dwuwioskowego dominium Będziemyśl w cyrkule rzeszowskim (Będziemyśl i Klęczany). Źródła: Skorowidz 1855. Ksawery Gryglewski. W  1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Raczkowszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1419. Maria Grynfeld. Prawdopodobnie córka lub teściowa Henryki z  Trompeterów 1o Grynfeldowej 2o Boguszowej. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka wsi Suchy Grunt w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Grzemski. W 1855 r. był właścicielem części wsi Nowe Rybie (przysiółek Kadłubna) w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Anna Grzesicka. W latach 1851–1855 współwłaścicielka (z Franciszkiem Kołodziejskim i Teklą Siemek) części wsi Ochotnica (dominium Ochotnica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 759. Maria Grzywińska. W 1848 r. była właścicielką cząstki we wsi Barczków w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

280

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Albert Grzywiński. W 1848 r. był właścicielem cząstki we wsi Barczków w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; S. Uruski, Rodzina, t. 5, s. 50. Ignacy Gumiński. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Kiełków w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Gumiński. W  1851 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Kiełków w cyrkule tarnowskim oraz współwłaścicielem dominium Stróże Niżne (wsie: Berdechów i Stróże Niżne, przysiółek Bugaj oraz część wsi Stróże Wyżne) w cyrkule sądeckim. W 1855 r. był natomiast zarządcą części wsi Gorzejowa w cyrkule tarnowskim, należącej do Franciszka Piątkiewicza oraz właścicielem dominium Zalesie (wsie: Zalesie i Matysówka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 952, 1410, 1488. Aleksander Günther. Żonaty z  Marią z  Pikuzińskich, w  latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Dołęga w  cyrkule bocheńskim, które w posagu wniosła mu żona. Źródła: ANKr., KZCG 245. Edward Günther. W latach 1848–1855 posiadał dwa jednowioskowe dominia w cyrkule wadowickim: Facimiech i Krzęcin. Źródła: ANKr., KZCG 1923. Antonina Gutowska. Spadkobierczyni (najprawdopodobniej córka) Stefana Bobakowskiego, w 1851 r. była współwłaścicielką przysiółka Żabraczka (dominium Niecew) w cyrkule sądeckim (wspólnie z Józefem Bobakowskim, Maksymilianem Bobakowskim i Katarzyną Bobakowską). Źródła: ANKr., KZCG 773. Teofila Gutowska. W 1851 r. była właścicielką części przysiółka Pniaki w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1669. Alfred Haderlein. W  1855 r. był współwłaścicielem dominium Huta Przedborska (część wsi o tej nazwie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Gabriel Haderlein. W 1851 r. był właścicielem dominium Huta Przedborska (część wsi o tej nazwie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1624. Leon Haderlein. W 1855 r. był współwłaścicielem dominium Huta Przedborska (część wsi o tej nazwie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Haller von Hallenburg. W 1848 r. był właścicielem dominium Polanka Haller w cyrkule wadowickim. W latach 1848–1854 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1858. Władysław Haller von Hallenburg. W  1855 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Polanka Haller (odziedziczył po Józefie Hallerze) oraz przysiółka Grabie w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Agnieszka Hałatkiewicz. Dwukrotnie zamężna: 1o Jasieńska 2o Hałatkiewicz (żona Franciszka Hałatkiewicza), w latach 1851–1855 była współwłaścicielką części wsi Orzechów w  cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczyła po drugim mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1183.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

281

Franciszek Hałatkiewicz. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Orzechów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Franciszek Aleksander Hałatkiewicz. Syn Franciszka Hałatkiewicza, w latach 1851– –1855 był współwłaścicielem części wsi Orzechów w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1183. Józef Hałatkiewicz. Syn Franciszka Hałatkiewicza, w latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Orzechów w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1183. Maciej Hałatkiewicz. Syn Franciszka Hałatkiewicza, w latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Orzechów w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1183. Katarzyna Hańska. Zapewne córka Józefa Nowakowskiego. W latach 1851–1855 — wspólnie z Anielą z Nowakowskich Piotrowską, Heleną z Nowakowskich Nowakowską, Władysławem Nowakowskim oraz Marią Kosibą — była właścicielką jednowioskowego dominium Sowina w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 569. Teofil Hassmann. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Niezdów w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Karol Hauer. W 1851 r. posiadał część wsi (dawne wójtostwo) Dzianisz w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 920. Ludwika Hebda. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Mietniów w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po Wincentym Hebdzie. Źródła: ANKr., KZCG 142. Rozalia Hebda. W 1855 r. była właścicielką części wsi Radocza w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Wincenty Hebda. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Mietniów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Józef Hebenstreit. W 1848 r. był właścicielem dominium Kamionka Wielka w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Ludwika Hebenstreit. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Kamionka Wielka (część wsi Kamionka Wielka) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu Józefie Hebestreicie. Źródła: ANKr., KZCG 764. Maria Hebenstreit. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Kamionka Wielka (część wsi Kamionka Wielka) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po mężu Józefie Hebenstreicie. Źródła: ANKr., KZCG 764.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

282

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Ludwina Heinz. W 1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Przybyłów w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 926. Florian Helcel. W  latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Górka Szlachecka w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2282. Karol Helfert. W 1855 r. błędnie wymieniany był jako wspówłaściciel (z Rozalią Helfert) wsi Bytomsko w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Rozalia Helfert. W 1855 r. błędnie wymieniana była jako wspówłaścicielka (z Karolem Helfertem) wsi Bytomsko w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Emilia Herr. Dwukrotnie zamężna: 1o Sieradzka 2o Herr. W 1851 r. była właścicielką części wsi Łopuchowa (dawne wójtostwo, dominium Niedźwiada) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1604. Stanisław Herzberg. W latach 1848–1851 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule tarnowskim: Ilkowice i Szarwark. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Hippmann. W 1851 r. był właścicielem — wspólnie z Konstantym i Wilhelminą Turkiewiczami — wsi Trześń w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1487. Marianna Hirszberg. Zapewne żona Wincentego Hirszberga, w 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Wincenty Hirszberg. W latach 1848–1855 był właścicielem części wsi Zarzyce Małe, a  w  latach 1851–1855 współwłaścicielem części wsi Leńcze w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Matylda Hoffman. Dwukrotnie zamężna: 1o Jordan 2o Hoffman. W latach 1851–1855 posiadała dwa jednowioskowe dominia Hałcnów i Kozy (Kozy — dożywocie) w cyrkule wadowickim, które przejęła po Karolu Jordanie. Źródła: ANKr., KZCG 1763, 1764. Franciszek Holenia. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Librantowa (wsie: Brzezie, Januszowa, Kwieciszowa i Librantowa, przysiółki: Boguszowa i Łęg oraz części wsi i przysiółków: Naściszowa, Grabowa i Piątkowa) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 951. Jan Holzer. W latach 1848–1851 był właścicielem dwuwioskowego dominium Budy (Budy i Zabajka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1088. Karol Holzer. W  1855 r. był właścicielem dwuwioskowego dominium Budy (Budy i Zabajka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Maria Hołdzińska. W latach 1851–1855 wspólnie z Antonim Hołdzińskim posiadała dwa dominia w cyrkule bocheńskim: Czyżów (wieś Czyżów i część wsi Brzezie) i Zborczyce (jednowioskowe). Źródła: ANKr., KZCG 150, 151.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

283

Antoni Hołdziński. W latach 1851–1855 wspólnie z Marią Hołdzińską (ID 263) posiadał dwa dominia w cyrkule bocheńskim: Czyżów (wieś Czyżów i część wsi Brzezie) i Zborczyce (jednowioskowe). Źródła: ANKr., KZCG 150, 151. Władysław Hołubowicz. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Podole (wsie: Glinik i Podglinik, przysiółek Zbęk oraz części wsi Podole i Przydonica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 806. Karol Homburg. Hrabia, w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Bieżanów (wieś Bieżanów i przysiółek Kaim) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 99; Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. IV, Leipzig 1863, s. 469. Aleksander Homolacz. Zm. 1846, syn Emanuela i Klementyny ze Sławińskich. W latach 1848–1851 do pozostałej po nim masy spadkowej należało dominium Klikuszowa w cyrkule sądeckim. Później majątek ten odziedziczyła matka: Klementyna Homolacz. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; http://z-ne.pl/t,haslo,1755,homolacsowa_ klementyna.html (dostęp: 25.07.2012 r.). Edward Homolacz. Brat Emanuela Homolacza, drugi mąż Klementyny Homolacz, wylegitymowany ze szlachectwa przed Wydziałem Stanów w 1860 r. W latach 1848–1855 był właścicielem rozległych dóbr w cyrkule bocheńskim: jednowioskowego dominium Gnojnik, dominium Borek (wsie: Borek, Buczków, Dąbrówka, Gawłów Nowy, Gawłów Stary, Majkowice, Ostrów Królewski i Słomka oraz przysiółki: Dębina i Turzec) oraz części wsi Łopuszna. Źródła: ANKr., KZCG 191, 194, 211, 239; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 133; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 127. Kazimiera Homolacz. Córka bar. Innocentego i  Józefy z  Petryczynów Lewartowskich, żona Wilhelma Homolacza. W  1851 r. była właścicielką dominium Ilkowice (wsie: Ilkowice, Rudno i Sanoka oraz część wsi Smyków Mały) w cyrkule tarnowskim. W 1855 r. posiadała natomiast cząstkę we wsi Konary w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1551. Klementyna Homolacz. Ur. 1809, zm. 1878, dwukrotnie zamęża: 1o za Emanuela Homolacza, 2o za jego bratanka — Edwarda Homolacza. W 1851 r. była właścicielką dóbr w cyrkule sądeckim: części dominium Kościelisko (wsie: Białka, Krauszów, Ludźmierz, Rogoźnik, Rogoźnik, Brzegi i Waksmund oraz przysiółek Mała Łąka) oraz części we wsiach (głównie polan): Dzianisz, Bańska, Poronin, Biały Dunajec i Czarny Dunajec. W  1855 r. wymieniana jest jako właścicielka całego dominium Klikuszowa, tj. wsi: Białka, Brzegi, Bukowina, Dębno, Gronków, Groń, Kościelisko, Krauszów, Leśnica, Ludźmierz, Maruszyna, Międzyczerwienne, Ostrowsko, Ratułów, Rogoźnik, Stare Bystre, Waksmund, Zakopane i Zubsuche oraz przysiółka Mała Łąka. Źródła: ANKr., KZCG 868, 897; S. Górzyński, Nobilitacje, s. 133; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 127; http://z-ne.pl/t,haslo,1749,homolacs.html (dostęp: 25.07.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

284

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Adolfina Hompesch zu Bolheim. Zm. 1851, hrabina, żona Wilhelma Hugona Hompescha. W 1851 r. wymieniana była jako właścicielka dominiów Łętownia (wsie: Groble, Łętownia, Łowisko i Wólka Łętowska) i Rudnik (miasteczko Rudnik oraz wsie: Kopki, Koziarnia i Tarnogóra) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1124, 1197– –1199; Adelslexikon, B. V, Limburg 1984. s. 346. Wilhelm Hugo Hompesch zu Bolheim. Ur. 1800, hrabia, żonaty z  Adolfiną von Spiegel zum Diesenberg-Hanxleden. W latach 1848–1855 był właścicielem (w 1851 r. jako właścicielka wymieniana jest żona; zmarła w 1851 r.) dominiów Łętownia (wsie: Groble, Łętownia, Łowisko i Wólka Łętowska) i Rudnik (miasteczko Rudnik oraz wsie: Kopki, Koziarnia i Tarnogóra) w cyrkule rzeszowskim. Ponadto w 1855 r. wymieniany był jako właściciel dominium Radłów (miasteczko Radłów i wsie: Biadoliny, Bielcza, Biskupice Radłowskie, Bogumiłowice, Borzęcin, Łętowice, Niedzieliska, Niwka, Rajsko, Wał i  Wola Radłowska) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1124, 1197– –1199; Adelslexikon, B. V, Limburg 1984. s. 346. Albert Hönheiser. W  latach 1848–1855 był właścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Wielki Dwór) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1420. Julianna Hordyńska. W latach 1851–1855 — wspólnie z Katarzyną z Rożniatowskich Pełczyńską i Walentym Rożniatowskim — była właścicielką cząstki (I scheda) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 409. Katarzyna Hordyńska. W latach 1848–1851 wymieniana jako współwłaścicielka wsi Cmolas w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Dobiesław Hordyński. W latach 1851–1855 był właścicielem cząstki we wsi Cmolas w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1610. Stanisław Hordyński. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Zwiernik w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Karol Horn. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Skowierzyn (miasteczko Radomyśl, wieś Skowierzyn i przysiółek Nowiny) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1259. Teofila Horn. W 1851 r. była jednym ze spadkobierców majątku (Janowice Potocki) Zygmunta Horna. Źródła: ANKr., KZCG 187. Zygmunt Horn. Zmarł w 1851 r. W latach 1851–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Janowice Potocki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 187. Kalikst Horoch. Baron, w  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Wrzawy (wsie: Białkowce, Brzoza, Dąbrowa, Łapiszów, Sadowie i  Wrzawy, przysiółki: Dębina, Goczałkowice i Kawęczyn oraz część wsi Czekaj) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1213.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

285

Tytus Horoch. Ur. 1799, zm. 1867, baron, syn Józefa i Marianny z Karskich, kapitan ułanów w czasie powstania listopadowego. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Skotniki w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1987; A. Boniecki, Herbarz, t. 7, s. 348. Zofia Horodyńska. Zapewne córka Wiktorii i Felicjana Wierzbickich, siostra Ludwika Wierzbickiego. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką — razem z Zofią z Nowackich Wierzbicką, Antoniną Wierzbicką, Izabelą z Wierzbickich Jabłoszewską i Barbarą Wierzbicką — dominium Chwałowice (wsie: Chwałowice i Witkowice oraz przysiółki: Grudza, Łążek Chwałowski i  Ostrówek) w  cyrkule rzeszowskim, odziedzicznego po Ludwiku. Źródła: ANKr., KZCG 1202. Bogusław Horodyński. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Zbydniów (wsie: Majdan Zbydniowski i Zbydniów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1212. Ferdynand Hosch. Baron, w  latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule sądeckim: Wojnarowa (jedna wieś) oraz Grybów (miasteczko Grybów oraz wsie: Biała Wyżna, Binczarowa, Bogusza, Kąclowa i Siółkowa). Źródła: ANKr., KZCG 880, 881. Karolina Hrdina. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Kisielówka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 966. Anna Hubicka. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Kobylec (przysiółek Borówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 268. Salomea Hubicka. W  latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Jawornik w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1961. Józef Karol Humberg. Właśc.: Humburg (Humbourg). W latach 1848–1854 był właścicielem dwóch dominiów w  cyrkule wadowickim: Graboszyce (jednowioskowe) — w latach 1848–1854, Łodygowice (wsie Bierna, Bór Łodygowski, Godziszka, Hucisko, Kalna, Łodygowice, Meszna, Salmopol i Szczyrk oraz przysiółek Glemieniec, a także klucz Wilkowice: Bór Wilkowski, Buczkowice, Bystra Wielka, Mikuszowice, Rybarzowice i Wilkowice) — w latach 1851–1853. Źródła: ANKr., KZCG 1753, 1757, 1758, 1760, 1761; Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. IV, Leipzig 1863, s. 521. Izabela Humnicka. Hrabina, w latach 1851–1855 była właścicielką dominium Hadle Szklarskie (wsie Hadle Szklarskie i Widaczów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1197. Jan Hupka. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Niwiska w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1514. Jakub Huppert. W  latach 1848–1855 posiadał część wsi Gorzeń (Gorzeń Górny) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1950. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

286

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Joachim Huppert. W latach 1848–1855 posiadał część wsi Gorzeń (Gorzeń Górny) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1950. Joanna Huppert. W latach 1848–1855 posiadała część wsi Gorzeń (Gorzeń Górny) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1950. Henryk Iliński. Hrabia, w  latach 1851–1855 był współwłaścicielem (wspólnie z hr. Janem Ilińskim) dominium Gierczyce (wsie: Gierczyce, Łąkta Dolna i Żegocina oraz część wsi Dąbrowica) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 201. Jan Iliński. Hrabia, w latach 1851–1855 był współwłaścicielem (wspólnie z hr. Henrykiem Ilińskim) dominium Gierczyce (wsie: Gierczyce, Łąkta Dolna i Żegocina oraz część wsi Dąbrowica) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 201. Cecylia Jabłonowska. Hrabina, córka Jacka i Marii Fredrów, żona hr. Leona Jabłonowskiego. W latach 1848–1851 posiadała dominia Bratkówka i Krościenko Wyżne w cyrkule jasielskim. Źródła: J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 549–550; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 113. Katarzyna Jabłonowska. Żona Alojzego Jabłonowskiego. W  latach 1848–1855 wspólnie z mężem była właścicielką jednowioskowego dominium Olchowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1148. Maria Jabłonowska. Ur. 1800, zm. 1870, księżna, córka Jana Kantego i  Józefy Potulickich, żona ks. Stanisława Jabłonowskiego. W  latach 1848–1855 była właścicielką dominium Kobylanka (wsie: Bodaki, Dominikowice, Gładyszów, Klęczany, Kobylanka, Ług, Męcina Mała, Męcina Wielka, Pstrążne, Wierchnia i Zdynia) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 437–439; http://www.sejm-wielki.pl/b/8.192.215 (dostęp: 23.01.2013 r.). Alojzy Jabłonowski. Żonaty z Katarzyną z Trzecieskich. W latach 1848–1855 wspólnie z żoną był właścicielem jednowioskowego dominium Olchowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1148. Kazimierz Jabłonowski. Hrabia, w  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Wiśniowa (wsie: Jazowa i Pstrągówka oraz części wsi: Kalembina, Niewodna i Wiśniowa) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 389. Stanisław Jabłonowski. Książę, w  latach 1854–1855 był właścicielem klucza Płaza (wsie Nieporaz i Płaza) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, który w 1854 r. kupił od Karoliny Lityńskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Izabela Jabłoszewska. Zapewne córka Wiktorii i Felicjana Wierzbickich, siostra Ludwika Wierzbickiego. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką — razem z  Zofią z  Nowackich Wierzbicką, Antoniną Wierzbicką, Zofią z  Wierzbickich Horodyńską i Barbarą Wierzbicką — dominium Chwałowice (wsie: Chwałowice i Witkowice oraz przysiółki: Grudza, Łążek Chwałowski i Ostrówek) w cyrkule rzeszowskim, odziedzicznego po Ludwiku. Źródła: ANKr., KZCG 1202. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

287

Tekla Jadowska. W latach 1851–1855 była właścicielką wsi Pogorzyce w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2232. Amelia Jahl. W 1851 r. była współwłaścicielką dominium Medynia (wsie Wola Węblińska i część wsi Medynia) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczyła po Annie Gokert. Źródła: ANKr., KZCG 1233. Jan Jakubowicz. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Sosnowice (wieś Sosnowice, przysiółek Grabie oraz części wsi Leńcze i Wielkie Drogi) w cyrkule wadowickim. Ponadto w latach 1848–1852 pełnił funkcję komornika granicznego na cyrkuł wadowicki przy sądzie krajowym w Tarnowie, a w 1852 r. był justyciariuszem w dominiach: Leńcze, Sosnowice, Kalwaria, Gołuchowice, Wysoka III, Zebrzydowice, Krzywaczka, Barwałd Średni i Tłuczań. Źródła: ANKr., KZCG 1972; Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Czesław Jakubowski. Baron, w 1848 r. był właścicielem dominium Łopuszka Mała w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Andrzej Janikiewicz. W 1851 r. był właścicielem cząstek we wsiach: Stare Rynie w cyrkule bocheńskim i Szyk w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 76, 811. Wincenty Janiszewski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Kobylec (Jakubówka i Janikówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 20. Ignacy Janowski. Zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Głębokie w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Jan Janowski. W 1851 r. był właścicielem części dominium Stara Wieś Weber (części wsi Skrzętka i Stara Wieś) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 813. Józef Joachim Janowski. W 1851 r. posiadał cząstkę we wsi Błażkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 553. M. Januszowska. W 1855 r. była właścicielką wsi Podłęże w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej (wcześniej Podłęże wymieniane było jako część hrabstwa tenczyńskiego Adama Potockiego). Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Jarecki. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Pstrągowa (części: Moraskówka i Kaczorówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1432. Klara Jasieńska. W 1851 r. — wspólnie z Michałem Jasieńskim — była właścicielką cząstki (o  nazwie Brzeziny) we wsi Zgłobice w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1670. Michał Jasieński. W 1851 r. — wspólnie z Klarą Jasieńską — był właścicielem cząstki (o nazwie Brzeziny) we wsi Zgłobice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1670.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

288

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Marianna Jastrzębska. Córka Józefata i Heleny z Nideckich. W 1851 r. wspólnie z rodzeństwem: Wincentym Jastrzębskim, Albertem Józefem Jastrzębskim, Karolem Jastrzębskim, Anielą z Jastrzębskich Łucką oraz jej synami: Leonem Łuckim i Julianem Łuckim posiadała część dominium Chronów o nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i część przysiółka Borowna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 170; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Teresa Jastrzębska. W  latach 1848–1855 wspólnie z  mężem Albertem Józefem Jastrzębskim posiadała dominium Dębno (wsie: Biadoliny Szlacheckie, Jastew, Perła i Dębno oraz przysiółki: Dwojanów i Siedliska) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 3; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Albert Józef Jastrzębski. Syn Józefata i Barbary z Gajewskich. W latach 1848–1855 wspólnie z żoną Teresą posiadał dominium Dębno (wsie: Biadoliny Szlacheckie, Jastew, Perła i Dębno oraz przysiółki: Dwojanów i Siedliska) w cyrkule bocheńskim. Ponadto w 1851 r. wspólnie z rodzeństwem: Marianną Jastrzębską, Wincentym Jastrzębskim, Karolem Jastrzębskim, Anielą z Jastrzębskich Łucką oraz jej synami: Leonem Łuckim i  Julianem Łuckim posiadał część dominium Chronów o  nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i  część przysiółka Borowna) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 3, 170; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Bonawentura Jastrzębski. Ur. 1797, syn Józefata i Heleny Nideckiej, zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Uniszowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; S. Dembiński, Rok 1846, s. 302; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Karol Jastrzębski. Syn Józefata i  Barbary z  Gajewskich, zmarł prawdopodobnie ok. 1852 r. W  latach 1848–1851 posiadał dominium Rychwałd (część wsi: Rychwałd i Łowczówek) w cyrkule tarnowskim. Ponadto w 1851 r. wspólnie z rodzeństwem: Marianną Jastrzębską, Wincentym Jastrzębskim, Albertem Józefem Jastrzębskim, Anielą z  Jastrzębskich Łucką oraz jej synami: Leonem Łuckim i  Julianem Łuckim posiadał część dominium Chronów o nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i część przysiółka Borowna) w cyrkule tarnowskim, część wsi Łysa Góra w cyrkule bocheńskim, a także — wspólnie z żoną Franciszką 1o Jastrzębską 2o Zakrzewską część wsi Uniszowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 84, 170, 1483; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Roman Jastrzębski. Syn Bonawentury i  Pelagii z  Mierzeńskich. W  1851 r. wspólnie z bratem Władysławem posiadał część wsi Uniszowa w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1484; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Wincenty Jastrzębski. Syn Józefata i Barbary z Gajewskich. W 1851 r. wspólnie z rodzeństwem: Marianną Jastrzębską, Albertem Józefem Jastrzębskim, Karolem Jastrzębskim, Anielą z Jastrzębskich Łucką oraz jej synami: Leonem Łuckim i Julianem Łuckim

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

289

posiadał część dominium Chronów o nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i część przysiółka Borowna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 170; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Władysław Jastrzębski. Syn Bonawentury i Pelagii z Mierzeńskich. W 1851 r. wspólnie z bratem Romanem posiadał część wsi Uniszowa w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1484; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Edward Jaszczurowski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Połom Mały w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po Wincentym Jaszczurowskim. Źródła: ANKr., KZCG 238. Wincenty Jaszczurowski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Połom Mały w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Eustachy Jawornicki. W latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Husów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Feliks Jawornicki. Syn Eustachego, w latach 1851–1855 posiadał jednowioskowe dominium Husów w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1220. Józefa Jaworska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Żelazówka w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczyła po Andrzeju Jaworskim. Źródła: ANKr., KZCG 1627. Andrzej Jaworski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Żelazówka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ignacy Jaworski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Gorzków w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 129. Ludwik Jaworski. W  1848 r. był właścicielem dominium Rzepiennik Marciszewski w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Michał Jaworski. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Rzepiennik Marciszewski w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 464. Józef Jezierski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Frydrychowice o nazwie Jezierski w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Tomasz Jezierski. W 1851 r. był właścicielem cząstki (o nazwie Roznowszczyzna) we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 34. Edward Jędrzejowicz. Syn Jerzego (Grzegorza). W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Dylągówka w cyrkule rzeszowskim, które powstało z podziału dominium Hyżne. Źródła: ANKr., KZCG 1260.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

290

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Henryk Jędrzejowicz. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule rzeszowskim: Hermanowa (jedna wieś) oraz Jasionka (wsie Jasionka i  Wólka). Źródła: ANKr., KZCG 1214, 1271. Jan Jędrzejowicz. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Zaczernie (wsie: Nowa Wieś, Trzebownisko i Zaczernie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1215. Jerzy (Grzegorz) Jędrzejowicz. W  latach 1848–1851 posiadał dominium Hyżne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ludwik Jędrzejowicz. Syn Jerzego (Grzegorza). W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Hyżne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1255. Adolf Jordan. Syn Franciszka i Marii Jordanów. W 1851 r. wspólnie z rodzeństwem — Teofilem i  Ludwiką Jordanami posiadał dominia: Olszyny (wsie: Olszyny, Roztoka i Sukmanie) i Błonie (wsie: Błonie, Brzozowa i Łukanowiece oraz przysiółek Isep) w cyrkule bocheńskim oraz Świebodzin (wsie Świebodzin i Kłokowa oraz przysiółek Kosierówka) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po rodzicach. Źródła: ANKr., KZCG 9, 102, 1463, 1652; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 480. Aleksander Jordan. Zmarł ok. 1848 r. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Więckowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Andrzej Jordan. W  latach 1851–1855 wspólnie z  bratem Romanem był właścicielem dominium Kłyż (wieś Kłyż oraz części wsi Pilcza) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1513; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 84. Antoni Jordan. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Pstrągowa (Tymowszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1433. Apolonia Jordan. Dwukrotnie zamężna: 1o ks. Mieczysławowa Woroniecka 2o Romanowa Jordanowa. W latach 1851–1855 wspólnie z mężem Romanem posiadała trzy dominia: Więckowice (wsie: Grabno, Rudka i Więckowice) w cyrkule bocheńskim oraz Dębowa i Skórowa (jednowioskowe) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 16, 477, 478; S. Dembiński, Rok 1846, s. 171, 175. Ewa Jordan. W  1851 r. — wspólnie z  Feliksem Wojciechowskim oraz Franciszką z Wysogórskich Sroczyńską, Marianem Sroczyńskim, Bogumiłem Sroczyńskim, a także Michałem i Anną Wojciechowskimi — była właścicielem dominium Bolesław (wsie: Błonie, Bolesław, Brzeźnica, Pawłów i  Tonie) w  cyrkule tarnowskim, które zapewne odziedziczyła po Ferdynandzie i Kornelii Sroczyńskich. Źródła: ANKr., KZCG 1644. Franciszek Jordan. Żonaty z (Marią) Głowacką, zmarł ok. 1840 r. W latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dominia: Błonie (wsie: Błonie, Brzozowa i  Łukanowice oraz przysiółek Isep) w  cyrkule bocheńskim Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

291

oraz Świebodzin (wsie Świebodzin i Kłokowa oraz przysiółek Kosierówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 480. Hermelaus Jordan. Syn Józefa i Rozalii z Kotkowskich Jordanów. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Kosocice (wsie: Kosocice i Soboniowice oraz przysiółki: Barycz, Sikorskie i Strzałkowice) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 153; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 80. Ignacy Jordan. W  1848 r. był właścicielem dominium Łajsce w  cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Józef Jordan. W 1848 r. był właścicielem dominium Piaski-Drużków w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Julia Jordan. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką cząstki we wsi Przybyszówka w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczyła po Tadeuszu Jordanie (ojciec lub krewny). Źródła: ANKr., KZCG 1106. Karol Jordan. Syn Jakuba i  Anny z  Morsztynów, rotmistrz kawalerii austriackiej, zm. w 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dwa dominia w  cyrkule wadowickim: Hałcnów i  Kozy. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ludwika Jordan. Córka Franciszka i Marii Jordanów. W 1851 r. wspólnie z braćmi — Teofilem i Adolfem Jordanami — posiadała dominia: Olszyny (wsie: Olszyny, Roztoka i Sukmanie) i Błonie (wsie: Błonie, Brzozowa i Łukanowiece oraz przysiółek Isep) w cyrkule bocheńskim oraz Świebodzin (wsie Świebodzin i Kłokowa oraz przysiółek Kosierówka) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po rodzicach. Źródła: ANKr., KZCG 9, 102, 1463, 1652; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 480. Ludwika Jordan. Córka Wojciecha Tokarskiego, w  1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Pstrągowa (Lisiczyzna) w  cyrkule tarnowskim, którą odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1437. Maria Jordan. Prawdopodobnie żona Fryderyka Jordana, zmarła ok. 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Olszyny (wsie: Olszyny, Roztoka i Sukmanie) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 480. Maria Jordan. W latach 1848–1851 wymieniana była jako właścicielka jednowioskowych dominiów Dębowa i Skórowa w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Roman Jordan. W  latach 1851–1855 wspólnie z  bratem Andrzejem był właścicielem dominium Kłyż (wieś Kłyż oraz części wsi Pilcza) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1513; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 84.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

292

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Roman Jordan. W latach 1851–1855 wspólnie z żoną Apolonią posiadał trzy dominia: Więckowice (wsie: Grabno, Rudka i Więckowice) w cyrkule bocheńskim oraz Dębowa i Skórowa (jednowioskowe) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., 16, 477, 478; S. Dembiński, Rok 1846, s. 171, 175. Stanisław Jordan. W  latach 1851–1855 był współwłaścicielem cząstki we wsi Przybyszówka w cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczył po Tadeuszu Jordanie (ojciec lub krewny). Źródła: ANKr., KZCG 1106. Tadeusz Jordan. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła cząstka we wsi Przybyszówka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Tadeusz Jordan. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Konieczna (wsie: Konieczna i Regietów Niżny) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 549. Tadeusz Jordan. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem cząstki we wsi Przybyszówka w  cyrkule rzeszowskim, którą odziedziczył po Tadeuszu Jordanie (ojciec lub krewny). Źródła: ANKr., KZCG 1106. Teofil Jordan. Syn Franciszka i Marii Jordanów. W 1851 r. wspólnie z rodzeństwem — Adolfem i Ludwiką Jordanami — posiadał dominia: Olszyny (wsie: Olszyny, Roztoka i Sukmanie) i Błonie (wsie: Błonie, Brzozowa i Łukanowiece oraz przysiółek Isep) w cyrkule bocheńskim oraz Świebodzin (wsie Świebodzin i Kłokowa oraz przysiółek Kosierówka) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po rodzicach. Źródła: ANKr., KZCG 9, 102, 1463, 1652; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 480. Antoni Juszczakiewicz. W  latach 1827–1838 był właścicielem dominium Mszana Dolna (wsie: Glisne, Mszana Dolna i Słomka) w cyrkule sądeckim. Następnie w latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 794. Helena Kaczkowska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Lipnica Dolna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 570. Mikołaj Kafka. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Pewel Mała w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Julia Kałuska. Żona Józefata Seweryna Erazma Kałuskiego. W  1855 r. wspólnie z mężem wymieniana była jako właścicielka dominium Zegartowice (wsie: Krzeszowice i Zegartowice) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 175. Bolesław Ignacy Józef Kałuski. Syn Jana i Marianny ze Szczepanowskich, brat Józefata Kałuskiego. W 1848 r. posiadał jednowioskowe dominium Poznachowice Górne, zaś w 1851 r. część wsi Bojańczyce w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 49; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 175; R. Marcinek, K. Ślusarek, Materiały, s. 154.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

293

Józefat Seweryn Erazm Kałuski. Ur. 1810, syn Jana i Marianny ze Szczepanowskich, brat Bolesława Ignacego Józefa Kałuskiego. W latach 1848–1855 (w 1855 r. wspólnie z żoną Julią) był właścicielem dominium Zegartowice (wsie Krzesławice i Zegartowice) w cyrkule bocheńskim oraz w 1851 r. części wsi Przyszowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 231, 820; A. Boniecki, Herbarz, t. 9, s. 175. Helena Kamińska. Córka Romana Kamińskiego; w  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Wolica (wieś Wolica i część wsi Wołowiec) w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 577. Zofia Kamińska. Córka Romana Kamińskiego; w latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Wolica (wieś Wolica i część wsi Wołowiec) w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 577. Kazimierz Kamiński. Syn Romana Kamińskiego; w latach 1851–1855 był współwłaścicielem dominium Wolica (wieś Wolica i część wsi Wołowiec) w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 577. Roman Kamiński. Zamordowany w  czasie rabacji galicyjskiej. W  latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły trzy dominia w cyrkule jasielskim: Ołpiny, Rozembark i Wolica. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Władysław Kamiński. Syn Romana Kamińskiego; w  latach 1851–1855 był współwłaścicielem dominium Wolica (wieś Wolica i część wsi Wołowiec) w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 577. Florentyna Karpińska. Córka Józefa i  Karoliny Karpińskich. W  latach 1851–1855 wspólnie z matką i rodzeństwem była właścicielką jednowioskowego dominium Znamirowice w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 941. Gabriela Karpińska. Córka Józefa i Karoliny Karpińskich. W latach 1851–1855 wspólnie z matką i rodzeństwem była właścicielką jednowioskowego dominium Znamirowice w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 941. Karolina Karpińska. Żona Józefa Karpińskiego. W  latach 1851–1855 wspólnie z  dziećmi była właścicielką jednowioskowego dominium Znamirowice w  cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 941. Wiktoria Karpińska. Córka Józefa i Karoliny Karpińskich. W latach 1851–1855 wspólnie z matką i rodzeństwem była właścicielką jednowioskowego dominium Znamirowice w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 941. Józef Karpiński. W 1851 r. już nie żył. W latach 1851–1851 do jego spadkobierców należało jednowioskowe dominium Znamirowice w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

294

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Marceli Karpiński. Syn Józefa i Karoliny Karpińskich. W latach 1851–1855 wspólnie z  matką i  rodzeństwem był właścicielem jednowioskowego dominium Znamirowice w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 941. Antoni Kellermann. Zapewne syn Józefa Kellermanna. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Tryńcza (Głogowiec, Gorzyce, Jagiełła, Tryńcza, Ubieszyn, Wólka Małkowska, Wólka Ogryzkowa oraz część wsi Gniewczyna) w  cyrkule rzeszowskim, zaś w  latach 1851–1855 posiadał także dominia Grodzisko Dolne (miasteczko Grodzisko Dolne i  część Grodziska Górnego) i  Kańczuga (miasteczko Kańczuga, wsie Hadle Kańczuckie, Manastrz, Niżatyce, Siedleczka i  Tarnawka, przysiółki Niewaźka i Rzeki) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1187–1189, 1203, 1204, 1207; J. Białynia Chołodecki, Cmentarzyska i groby naszych bohaterów z lat 1794–1864 na terenie wschodniej Małopolski, Lwów 1928, s. 1. Józef Kellermann. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dominia Grodzisko Dolne, Grodzisko Górne i Kańczuga w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Anastazja Kępińska. Dwukrotnie zamężna: 1o Zielińska (żona Ignacego Zielińskiego) 2o Kępińska. W  1855 r. była właścicielką dwóch dominiów: Moszczanica (wsie: Kocierz Moszczanicki, Moszczanica i  Łysina oraz części wsi: Łękawica, Okrajnik, Oczków i Ślemień) w cyrkule wadowickim oraz Szczurowa (wsie: Rylowa, Rząchowa i Szczurowa) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po pierwszym mężu. Źródła: Skorowidz 1855. Helena Kępińska. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Gruszów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 274. Jan Kępiński. Ur. 1790, w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Pierzchowice (wsie: Nieznanowice, Pierzchowice i Pierzchów oraz przysiółek Jaroszówka) w cyrkule bocheńskim, które zapewne przejął od ojca Jana Kępińskiego. Źródła: ANKr., KZCG 203. Jan Henryk Kępiński. Zamordowany w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Pierzchowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Dembiński, Rok 1846, s. 429. Ludwik Kępiński. Ur. 1792, w 1855 r. wymieniany był jako współwłaściciel (wspólnie z bratem Janem) dominium Pierzchowice (wsie: Nieznanowice, Pierzchowice i Pierzchów oraz przysiółek Jaroszówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Mieczysław Kępiński. W 1855 r. wspólnie z Zygmuntem Kępińskim był właścicielem jednowioskowego dominium Radlna w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Zygmunt Kępiński. W 1855 r. wspólnie z Mieczysławem Kępińskim był właścicielem jednowioskowego dominium Radlna w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

295

Aleksander Kiełczewski. W 1848 r. był właścicielem dominium Trzemeśnia w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Konstanty Kiernicki. W  latach 1848–1855 posiadał dominium Frysztak (miasteczko Frysztak, wsie Pułanki i Twierdza oraz przysiółek Glinik Dolny) w cyrkule jasielskim. Ponadto w latach 1848–1851 wymieniany był jako właściciel części wsi Kowalowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 490. Julian Kirchmayer. W  latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Krzesławice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2272. Wincenty Kirchmayer. W latach 1851–1855 był właścicielem klucza majątkowego Pleszów (wsie: Kępa Rusiecka, Kujawy i Pleszów) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1268. Zygmunt Kirschbaum. Ur. 1791, zm. 1860, w latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Sanka (Sanka Południowa) w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2137. Dawid Klagsbrun. W  1851 r. wspólnie z  Balbiną i  Stanisławem Czechowskimi posiadał cząstkę we wsi Gwoździec w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 106. Zofia Klenka. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Radgoszcz (Porębiska) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1428. Karol Klobassa. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Zręcin (części wsi: Machnówka, Niżna Łąka i Zręcin oraz wieś Bóbrka) w cyrkule jasielskim, które zapewne odziedziczył po Rudolfie Klobassie. Źródła: ANKr., KZCG 562. Ludwika Klobassa. Zapewne córka Marii Zygmuntowskiej. W  1855 r. była właścicielką wsi Żeglce w cyrkule jasielskim, którą odziedziczyła po matce. Źródła: Skorowidz 1855. Rudolf Klobassa. W 1848 r. był właścicielem dominium Zręcin w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Julian Kluziński. W latach 1851–1855 właściciel dominium Morawczyna (części wsi: Morawczyna i Pyzówka, Niwa) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 975. Feliks Kłodnicki. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Zarzecze (wsie: Bukowina, Huta Deręgowska, Wólka Tanewska i  Zarzecze) w  cyrkule rzeszowskim, które przejął po ojcu Leonie Kłodnickim. Źródła: ANKr., KZCG 1194, 1195. Leon Kłodnicki. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zarzecze w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Adam Kłodziński. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Jastrząbka Stara w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

296

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Wincenty Kłosiński. W 1851 r. posiadał część wsi Czermna (o nazwie Mazurówka) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 434. Dominik Knesek. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Jaszczurowa (wsie Jaszczurowa i Mucharz oraz przysiółek Jamnik) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1974. Klara Knesevich. W 1851 r. posiadała część wsi Błażkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 554. Wilhelm Knesevich. Baron, w latach 1848–1851 posiadał dominium Błażkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Bogusław Kobuzowski. Syn Grzegorza, doktor medycyny; w  latach 1851–1855 wspólnie z  bratem Czesławem był właścicielem dominium Sulistrowa (wsie: Draganowa, Smereczne i Sulistrowa oraz część wsi Łęki o nazwie Pałacówka) w cyrkule jasielskim, które zapewne odziedziczył po bracie Emeryku. Źródła: ANKr., KZCG 576. Czesław Kobuzowski. Syn Grzegorza; w latach 1851–1855 wspólnie z bratem Bogusławem był właścicielem dominium Sulistrowa (wsie: Draganowa, Smereczne i Sulistrowa oraz część wsi Łęki o nazwie Pałacówka) w cyrkule jasielskim, które zapewne odziedziczył po bracie Emeryku. Źródła: ANKr., KZCG 576. Emeryk Kobuzowski. Syn Grzegorza; w  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Sulistrowa w  cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Poczet, s. 111. Karolina Koch. Dwukrotnie zamężna: 1o Stadnicka (żona Felicjana) 2o Koch. W latach 1851–1855 była właścicielką trzech dominiów: Gębiczyna (część wsi Gębiczyna) w cyrkule tarnowskim, Janowice Stadnicki (część wsi Janowice oraz przysiółki Gierowa i Śmidowiczówka) w cyrkule bocheńskim oraz Przeczyca (części wsi Przeczyca i Kamienica Dolna) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 82, 416, 1547. Adam Kochanowski. Zmarł ok. 1854 r. W  latach 1848–1854 był właścicielem jednowioskowego dominium Szerzyny w  cyrkule jasielskim, które w  1855 r. wchodziło w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 481. Piotr Kochanowski. W 1855 r. była właścicielem dominium Dębów (część wsi Dębów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Karolina Kochnacka. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Kamionka Wielka (część wsi Kamionka Wielka) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu Józefie Hebestreicie. Źródła: ANKr., KZCG 764. Józefa Koczanowicz. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Świdnik (części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica), a także części wsi Mordarka, Przyszowa i Siekierczyna w cyrkule sądeckim, które odziedzi-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

297

czyła po rodzicach: Józefie i Ewie Wielogłowskich. Źródła: ANKr., KZCG 747, 749, 816, 872, 922. Sabin Józef Koczanowicz. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule sądeckim: Korzenna (wsie Korzenna i Świegocin) oraz Stróże Wyżne (część wsi Stróże Wyżne). Źródła: ANKr., KZCG 924, 925, 937. Julian Kodrębski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Okocim w cyrkule bocheńskim, którą następnie sprzedał Janowi Götzowi. Źródła: ANKr., KZCG 228. Franciszek Kołodziejski. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (z Anną Grzesicką i Teklą Siemek) części wsi Ochotnica (dominium Ochotnica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 759. Mikołaj Ambroży Kołodziejski. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Ochotnica w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Emma Komar. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Wola Nieszkowska w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Henryk Komar. W latach 1851–1855 był właścicielem trzech jednowioskowych dominiów w  cyrkule bocheńskim: Ostrów Szlachecki, Wola Nieszkowska i  Zatoka (w  1853  r. sprzedał Wolę Nieszkowską Dawidowi Klagsbrunowi). Źródła: ANKr., KZCG 204–206. Seweryn Komar. Syn Wincentego, w latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Gosprzydowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 97. Wincenty Komar. Zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła wieś Gosprzydowa w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Włodzimierz Komar. Syn Wincentego, w  latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Gosprzydowa w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 97. Zygmunt Komar. Ur. 1760, zm. 1840, syn Józefa Benedykta i Zuzanny z Cieszkowskich, żonaty z Franciszką z Kurdwanowskich. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część we wsi Brzezowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 10, s. 364–365; http://www.sejm-wielki.pl/b/10.709.189 (dostęp: 28.09.2012 r.). Olimpia Komarnicka. W 1855 r. wspólnie z Antonim Komarnickim była właścicielką wsi Kołkówka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Komarnicki. W 1855 r. wspólnie z Olimpią Komarnicką był właścicielem wsi Kołkówka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

298

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Ludwik Komarnicki. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów: Pilzno (wsie: Bielowa i Strzegocice, część miasta Pilzna oraz części wsi Dulczówka i Słotowa) w cyrkule tarnowskim oraz Swoszowa (jedna wieś) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 579, 1392. Wanda Komorowska. Córka Michała i Emilii z Łastowieckich, żona Antoniego Ferdynanda Komorowskiego. W 1851 r. wspólnie z matką posiadała dominium Bojanów (wsie Bojanów, Korabina, Laski i  Stany) w  cyrkule rzeszowskim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1238; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 33; Bojanów, „Nowe Podkarpacie” (wydanie internetowe: http://www.podkarpacie.media.pl/pery-w-pokrzywach-podkarpacie-nieznane/81-perlyw-pokrzywach/101-bojanow, dostęp: 2.08.2012 r.). Amelia Konopka. Córka Stanisława i  Zofii z  Kraińskich, późniejsza żona Hipolita Bohdana. W latach 1851–1851 wspólnie z bratem Władysławem i siostrami: Stefanią Konopkową i Julią Załęską była współwłaścicielką dominiów Kulerzów (jednowioskowe) w cyrkule bocheńskim i Mogilany (Mogilany i Głogoczów) w cyrkule wadowickim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 99–100. Antoni Konopka. Zm. 1848, baron, syn Stanisława i  Magdaleny ze Skrzyńskich. W 1848 r. był właścicielem dwóch dominiów: Nagoszyn (jednowioskowe) i Wiewiórka (wsie: Jawornik, Jaźwiny, Róża i Wiewiórka) w cyrkule tarnowskim. Dziedziczyła po nim żona Stefania z Grocholskich Konopkowa. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102. Antoni Konopka. Zm. 1850, baron, syn Piotra i Salomei z Hubickich. W 1848 r. był współwłaścicielem dominiów Biskupice Konopka (wsie: Biskupice Konopka, Świątniki Górne, Trąbki i Wrząsowice oraz przysiółek Darczyce), Tomaszkowice (część wsi) oraz Przebieczany (wspólnie z żoną Emilią ze Skrzyńskich) w cyrkule bocheńskim. Po jego śmierci majątek ten odziedziczyli jego synowie: Henryk i Kazimierz. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102–103. Emilia Konopka. Baronowa, żona Antoniego Konopki. W 1848 r. wspólnie z mężem posiadała jednowioskowe dominium Przebieczany w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102–103. Feliks Konopka. Ur. 1799, zm. 1872, baron, syn Franciszka i Brygidy z Jordanów Stojowskich, od 1846 r. dożywotni posiadacz fideikomisu Breń Konopka i Wietrzychowice. W latach 1848–1851 wymieniany był jako właściciel dominiów Breń Konopka i Gorzyce w cyrkule tarnowskim. W 1851 r. należały do niego następujące miejscowości: Adamierz, Breń Konopka, Dąbrówki Breńskie, Dąbrówka Gorzycka, Gorzyce, Gruszów, Pilcza, Podborze i Smęgorzów; w 1855 r. — wsie: Adamierz, Breń Konopka, Dąbrówki Breńskie, Dąbrówka Gorzycka, Gorzyce, Pilcza, Podborze i Smęgorzów oraz części wsi: Miechowice Wielkie, Wietrzychowice i Jadowniki Mokre. Źródła: ANKr., KZCG 1852, 1587; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 101. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

299

Franciszek Ksawery Konopka. Ur. 1828, syn Michała i  Balbiny z  Białobrzeskich. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Zaleszany (wieś Zaleszany i przysiółek Berdechów) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1258; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 100. Henryk Konopka. Baron, syn Antoniego i  Emilii ze Skrzyńskich. W  latach 1851– –1855 posiadał część dominium Biskupice Konopka (wsie: Świątniki Górne i Wrząsowice) w cyrkule bocheńskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 185; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102–103. Jan Konopka. Zm. 1845, baron, syn Stanisława i  Magdaleny ze Skrzyńskich, zmarł bezdzietnie, dziedziczyła po nim matka. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Brnik w  cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102. Julian Konopka. Ur. 1814, syn Tadeusza i Antoniny z Podlewskich. W 1855 r. był właścicielem wsi Tomaszowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 99–100. Kazimierz Konopka. Baron, syn Antoniego i Emilii ze Skrzyńskich. W latach 1851– –1855 posiadał część dominium Biskupice Konopka (wsie: Biskupice Konopka i Trąbki oraz przysiółek Darczyce) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 184; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102–103. Leon Konopka. Ur. 1801, zm. 1880, baron, syn Franciszka i Brygidy z Jordanów Stojowskich, w 1831 r. oficer jazdy poznańskiej. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Otfinów Konopka (wsie: Goruszów, Pierszyce i Sikorzyce oraz części wsi Gruszów i  Otfinów) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1613; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 101–102. Magdalena Konopka. Baronowa, żona bar. Stanisława Konopki, matka bar. Jana Konopki. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Brnik w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1606; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102. Prosper Konopka. Ur. 1809, baron, syn Franciszka Mateusza i  Brygidy z  Jordanów Stojowskich, zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Wietrzychowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102. Stanisław Konopka. Ur. 1786, zm. 1850, syn Józefa i Teresy ze Stadnickich. W 1848 r. był właścicielem dominiów Mogilany w cyrkule wadowickim i Kulerzów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 99. Stefania Konopka. Baronowa, córka Ludwika i Marii Grocholskich, żona bar. Antoniego Konopki. W latach 1851–1855 właścicielka dominium Wiewiórka (wsie: Jaźwiny,

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

300

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Róża, Wiewiórka), które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 348; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 102. Stefania Konopka. Córka Stanisława i  Zofii z  Kraińskich, żona Józefa Konopki. W  1851 r. wspólnie z  bratem Władysławem i  siostrami: Julią Załęską i  Amelią Konopkówną była współwłaścicielką dominiów Kulerzów (jednowioskowe) w cyrkule bocheńskim i Mogilany (Mogilany i Głogoczów) w cyrkule wadowickim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 99–100. Tadeusz Konopka. Ur. 1782, zm. 1864, syn Józefa i Teresy ze Skotnickich. W 1851 r. był właścicielem Modlnicy i Tomaszowic w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, zaś w 1855 r. — tylko Modlnicy. Źródła: ANKr., KZCG 2245, 2329; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 99–100. Władysław Konopka. Syn Stanisława i Zofii z Kraińskich. W 1851 r. wspólnie z siostrami: Julią Załęską, Stefanią Konopkową i Amelią Konopkówną był współwłaścicielem dominiów Kulerzów (jednowioskowe) w cyrkule bocheńskim i Mogilany (Mogilany i Głogoczów) w cyrkule wadowickim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 99–100. Antoni Kopaczyński. W  latach 1848–1851 był właścicielem części wsi Dzwonowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1569. Tekla Kopcińska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Książnice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1629. Mikołaj Korbecki. W  latach 1848–1851 był właścicielem cząstki we wsi Szczygłów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ignacy Korzeniowski. W latach 1848–1855 posiadał cząstkę we wsi Bystrzyca Górna w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Jan Kosecki. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Wola Lubecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Marcin Kosecki. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Emilia Koskowska. Córka Piotra i Kunegundy z Miłkowskich, żona Michała Koskowskiego. W latach 1851–1855 (wspólnie z córką Wandą Komorowską) posiadała dominium Bojanów (wsie: Bojanów, Korabina, Laski i Stany) w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczyła po mężu oraz ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1238; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 272. Michał Koskowski. Zm. ok. 1848, żonaty z Emilią z Łastowieckich. W 1835 r. kupił od rządu austriackiego dominium Bojanów (wsie: Bojanów, Korabina, Laski i Stany) w cyrkule rzeszowskim, które przed rozbiorami wchodziło w  skład kasztelanii sandomierskiej. Po jego śmierci, w latach 1848–1851 dominium to wchodziło w skład pozosta-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

301

wionej przez niego masy spadkowej. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 272; K. Czemeryński, O  dobrach, s. 131; Bojanów, „Nowe Podkarpacie” (wydanie internetowe: http://www.podkarpacie.media.pl/pery-w-pokrzywachpodkarpacie-nieznane/81-perlyw-pokrzywach/101-bojanow, dostęp: 2.08.2012 r.). Michał Kossowicz. Ur. 1764, zm. ok. 1830, syn Józefa i Katarzyny Nowaczyńskiej, podoficer wojsk austriackich. W 1827 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Zborczyce w cyrkule bocheńskim. Po śmierci (ok. 1830 r.), aż do 1851 r., majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 331; S. Uruski, Rodzina, t. 7, s. 305; Schematismus des Königreiches Galizien un Lodomerien für das Jahr 1827, Lemberg 1827, s. 461. Joachim Kosterkiewicz. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Wielopole (część wsi) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 823. Kunegunda Kotarska. Żona Karola Kotarskiego. W 1851 r. posiadała część we wsi Dąbrówki Breńskie, a także razem ze swoimi dziećmi: Marią i Stanisławem dominia: Olesno (wsie: Ćwików, Olesno i  Swarzów) i  Brzyska (jednowioskowe) w  cyrkule jasielskim i Ujazd (wsie: Kłodawa i Ujazd) w cyrkule tarnowskim, a także części wsi: Podborze i Gruszów w cyrkule tarnowskim — jako spadek po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 563, 564, 1520, 1570; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 378. Maria Kotarska. Córka Karola i Kunegundy Kotarskich. W 1851 r. wspólnie z matką i bratem Stanisławem posiadała dominia Ujazd (wsie: Kłodawa i Ujazd) i Brzyska (jednowioskowe) w cyrkule jasielskim oraz Olesno (Ćwików, Olesno, Swarzów) w cyrkule tarnowskim, a także cząstki we wsiach: Podborze i Gruszów w cyrkule tarnowskim. W 1855 r. wspólnie z bratem Stanisławem posiadała wsie: Brzyska, Ćwików, Kłodawa, Swarzów i Ujazd. Źródła: ANKr., KZCG 563, 564, 1520; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 378. Józef Kotarski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Kopytowa (część wsi Kopytowa, wsi Glinik Polski oraz przysiółków: Łubno-Opace i Stanowiska) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 480. Karol Kotarski. Zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1851 do pozostałej po nim masy spadkowej wchodziły następujące dominia: Olesno i Żelichów w cyrkule tarnowskim oraz Brzyska i Ujazd w cyrkule jasielskim. Na początku lat 50. XIX w. majątek ten został podzielony między jego spadkobierców: syna Stanisława i córkę Marię. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 378. Stanisław Kotarski. Syn Karola i Kunegundy Kotarskich. W 1851 r. samodzielnie posiadał dominium Żelichów (wsie: Żelichów i Wola Żelichowska) w cyrkule tarnowskim, wspólnie z matką i siostrą Marią dominia Ujazd (wsie: Kłodawa i Ujazd) i Brzyska (jednowioskowe) w cyrkule jasielskim oraz Olesno (Ćwików, Olesno, Swarzów) w cyrkule tarnowskim, a także cząstki we wsiach: Podborze i Gruszów w cyrkule tarnowskim.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

302

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

W 1855 r. wspólnie z siostrą Marią posiadał wsie: Brzyska, Ćwików, Kłodawa, Swarzów i Ujazd, a samodzielnie cząstkę we wsi Kanna. Źródła: ANKr., KZCG 563, 564, 1400, 1520; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 378. Wojciech Kotula. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Stróża (Stróża Kotula, złożone z wsi Stróże i części wsi Porąbka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 997. Kotulińska. Imię nieznane, baronowa, pochodząca z czesko-śląskiej rodziny Kotulińskich (Kottulinsky), zmarła około 1820 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Białobrzegi w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Marianna Kowalewska. Prawdopodobnie córka Jana Targowskiego, w  1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Tokarnia w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2002. Tomasz Kowalewski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Marcówka w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wacław Kowalewski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Marcówka w cyrkule wadowickim, które zapewne odziedziczył po Tomaszu Kowalewskim. Źródła: ANKr., KZCG 1931. Jan Kowalski. W 1855 r. był właścicielem dominium Stróże (wsie Borowa i Stróże oraz część wsi Wola Stróska) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Szczepan Kowalski. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 44. Domicela Kownacka. Córka Antoniego i Anastazji z Celińskich Fihauserów. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Gdów II (części Gdowa, Kędzierzynki i Krzyworzeki) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 110; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 277. Alojzy Kownacki. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Michalczowa (część IV: Garlikówka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 800. Juliusz Kownacki. W latach 1848–1851 posiadał cząstkę we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Antoni Kozarski. W 1851 r. był właścicielem cząstki (Koseczyzna) w Lichwinie w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1538. Teodor Kozarski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Lichwin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1539.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

303

Katarzyna Kozierowska. Zmarła między 1851 a  1854 r. W  1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Jawczyce oraz części wsi Surówki w cyrkule bocheńskim. W 1855 r. Jawczyce wchodziły w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 85. Gustaw Bolesław Kozierowski. W 1851 r. wymieniany był jako właściciel cząstki we wsi Surówki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 86. Klementyna Kozierudzka. W latach 1851–1855 — wspólnie z Felicją Goławską i Janem Gumińskim — była właścicielką dominium Stróże Niżne (wsie Berdechów, Bugaj i Stróże Niżne oraz część wsi Stróże Wyżne) w cyrkule sądeckim, które zapewne odziedziczyła po Bolesławie Goławskim. Źródła: ANKr., KZCG 952. Teodozja Kozłowska. W  1851 r. była właścicielką części wsi Gawrzyłowa (część Wiernkowa i Lisicka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1441. Anastazy Kozłowski. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Cieszyna (wsie: Cieszyna i Szufnarowa oraz części wsi: Stępina i Wiśniowa) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 574. Andrzej Kozłowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Łubienko w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 550. Józef Kozłowski. W 1851 r. był współwłaścicielem części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Kajetan Kozłowski. W 1851 r. posiadał część wsi Błażkowa w cyrkule jasielskim, zaś w 1855 r. części wsi Skrzętla i Stara Wieś w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 555. Walery Kozłowski. W 1851 r. był współwłaścicielem części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Teofila Koźmian. W  latach 1848–1855 była właścicielką dominium Dobrzechów (wsie: Dobrzechów, Oparówka i Wysoka oraz przysiółki: Michałówka, Stodolina, Szlachecka i Wereszczyńska) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 407. Lucjan Kraiński. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Jodłowa (miasteczko Jodłowa) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 465. Henryka Krasicka. Córka Wincentego i Katarzyny Męcińskich, żona hr. Aleksandra Krasickiego. W  latach 1851–1855 posiadała trzywioskowe dominium Barwinek (Barwinek, Tylawa i Zyndranowa) w cyrkule jasielskim, które odzidziczyła po ojcu — Wincentym Męcińskim. Źródła: ANKr., KZCG 392; A. Boniecki, Herbarz, t. 12, s. 178. Izabela Krasicka. Hrabina, żona Kazimierza Krasickiego. W latach 1848–1855 wymieniana jako współwłaścicielka (razem z mężem) dominium Jasień w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

304

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Karol Krasicki. Ur. 1797, hrabia, syn Jana i Marianny z Potockich, major wojsk polskich, szambelan dworu austriackiego, w  1833 r. ożeniony z  Julią z  hr. Starzeńskich, wdową po swoim bracie Henryku. W latach 1848–1855 współwłaściciel (wspólnie ze swoją bratanicą i pasierbicą zarazem hr. Karoliną z Krasickich Skorupkową) rozległego dominium Baranów w cyrkule tarnowskim. Do K. Krasickiego należały następujące miejscowości: miasteczko Baranów i wsie: Durdy, Dymitrów Duży, Dymitrów Mały, Knapy, Koło, Skopanie, Suchorzów i Wola Gołego. Źródła: ANKr., KZCG 1380–1381; A. Boniecki, Herbarz, t. 12, s. 176–177. Kazimierz Krasicki. Ur. 1807, zm. 1882, hrabia, prezes Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, kurator Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, żonaty z hr. Izabelą Stadnicką. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Jasień (wsie: Grądy, Jasień, Kopaliny, Nowa Wieś i  Pomianowa) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 117; A. Boniecki, Herbarz, t. 11, s. 177–178. Tekla Krasuska. W 1851 r. była właścicielką cząstek we wsiach Wola Lubecka i Zwiernik w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1455, 1566. Antoni Krasuski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Piaski-Drużków w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 81. Józef Krasuski. W latach 1851 i 1855 był właścicielem wsi Bolęcin w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2175. Franciszka Krawczyńska. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Józef Kriegshaber. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Niedary w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Karolina Kriegshaber. W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Niedary w cyrkule bocheńskim, które przejęła (odziedziczyła) od Józefa Kriegshabera. Źródła: ANKr., KZCG 235. Antonina Krobicka. Żona Eleuterego Krobickiego, w  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Harklowa (wsie: Harklowa, Knurów i  Szlembark) w  cyrkule sądeckim, które zapewne odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 742. Eleutery Krobicki. W latach 1848–1851 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule sądeckim: Harklowa i Siedlca (tylko w 1848 r.). Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Edmund Kropiwnicki. W latach 1851–1855 wspólnie z Marcelim Kropiwnickim był właścicielem części wsi Przyłęk w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1389. Marceli Kropiwnicki. W latach 1851–1855 wspólnie z Edmundem Kropiwnickim był właścicielem części wsi Przyłęk w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1389. Elżbieta Krosińska. Żona Pawła Krosińskiego, dziedzica Jankowy. W  1848 r. właścicielka jednowioskowych dominiów Jankowa i  Lipniczka, w  1855 r. w  skład

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

305

pozostałej po niej masy spadkowej wchodziły cząstki we wsiach: Brzana Dolna, Jankowa i Lipniczka w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; S. Uruski, Rodzina, t. 8, s. 74–75. Marianna Kruczkiewicz. Córka Ignacego Ostoi Zabierzewskiego. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką cząstki we wsi Gorzejowa w cyrkule tarnowskim, którą objęła w spadku po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1409. Antoni Krukowski. W 1851 r. był właścicielem dominium Kawec (części wsi: Kawec, Podlubomierz i Żerosławice) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 224. Barbara Krzeczowska. W  1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Lichwin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1464. Kunegunda Krzeczowska. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Lichwin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1464. Piotr Krzynecki. W latach 1848–1855 był właścicielem części wsi Poręba Mała w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 883. Ludwik Krzystkiewicz. W latach 1848–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Nienaszów w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 443. Piotr Krzystkiewicz. W  latach 1848–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Nienaszów w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 443. Tomasz Krzyształowicz. Zm. przed 1844 r. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Żabno w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Honorata Krzyżanowska. W 1855 r. wymieniana jako właścicielka części wsi Łubienko w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Ludwik Kubala. Zm. przed 1848 r., w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Łukowica II w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wilhelmina Kubala. Wdowa po Ludwiku Kubali, w  latach 1851–1855 była współwłaścicielką (razem z małoletnimi dziećmi) dominium Łukowica II (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 948. Marianna Kucharska. W latach 1848–1851 właścicielka jednowioskowego dominium Łączki Kucharskie w  cyrkule tarnowskim (później dziedziczył po niej Anastazy Kucharski). Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Anastazy Kucharski. W 1851 r. posiadał cząstkę we wsi Cichawa w cyrkule bocheńskim oraz jednowioskowe dominium Łączki Kucharskie w cyrkule tarnowskim, które

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

306

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

najprawdopodobniej odziedziczył po Mariannie Kucharskiej; w 1855 r. był właścicielem Łączek Kucharskich. Źródła: ANKr., KZCG 247, 1495. Henryka Kuczkowska. Inne imię: Henrietta. Hrabina, żona hr. Kazimierza Kuczkowskiego. W latach 1848–1851 była właścicielką dominiów Żabno, Żyraków, Niebyle, Podgrodzie i Machowa w cyrkule tarnowskim. W 1851 r. należały do niej dominia lub ich części: Niebylec (miasteczko Niebylec i wsie: Małówka i Jawornik) w cyrkule jasielskim, Zasów (wsie: Czarna, Mokre i Przeryty Bór oraz części wsi: Dąbie, Zasów i Jastrząbka Nowa), Machowa (jednowioskowa) i Wiewiórka (część wsi Róża) w cyrkule tarnowskim, Wola Justowska (wsie: Chełm, Wola Justowska i  Zakamycze) oraz Przegorzały (część wsi) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. W 1855 r. była właścicielką miasteczka Niebylec oraz wsi: Jawornik, Wola Justowska, Czarna, Machowa i Małowka oraz Zasów, Przeryty Bór, Dąbie i Mokre. Źródła: ANKr., KZCG 1403, 1461, 1638, 2111; S. Uruski, Rodzina, t. 8, s. 165. Kazimierz Kuczkowski. Hrabia, syn Józefa i Antoniny ze Stadnickich, żonaty z Henryką z Ankwiczów. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Zasów w cyrkule tarnowskim. Po jego śmierci (ok. 1850 r.) majątek ten odziedziczyła żona. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 8, s. 165. Henryk Kurdwanowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Ustrobna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 542. Wincenty Kurdwanowski. W 1851 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Niecew (część wsi Lipnica Wielka i przysiółek Niecew) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 911. Antoni Kurowski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Juszczyn (dawne wójtostwo) we wsi Juszczyn w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2001. Walenty Kuźniarski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Chodakówka w cyrkule rzeszowskim. Od 1856 r. majątek ten należał do Piotra Kuźniarskiego. Źródła: ANKr., KZCG 1143. Antoni Jan Kwiatkowski. W 1851 r. był wieczystym dzierżawcą folwarku w Dziekanowicach (własność bar. Teodora Przychockiego) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 55, 370. Jakub Kwieciński. W 1855 r. był właścicielem części wsi: Rusinów i Wola Rusinowska w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Aleksandra Lanckorońska. Hrabina, w latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Wola Wadowska w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Piotrze Przebendowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1592. Ignacy Lanckoroński. Hrabia, w latach 1854–1855 był właścicielem dominium Wielogłowy (wieś Wielogłowy i część wsi Ubiad) w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po Stanisławie Lanckorońskim (ojcu?). Źródła: Skorowidz 1855. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

307

Karol Michał Lanckoroński. Ur. 1799, zm. 1863, hrabia, syn Antoniego Józefa i Ludwiki z Rzewuskich, brat Kazimierza. W latach 1848–1855 posiadał (w latach 1848– –1851 wspólnie z bratem Kazimierzem) dwa dominia w cyrkule bocheńskim: Biskupice Lanckorońskie (wsie: Zawada, Biskupice, Charzewice, Faliszowice, Gwoździec, Niedźwiedza i Złota) oraz Zakliczyn (miasteczko Zakliczyn, wsie: Bieśnik, Faściszowa, Kończyska, Lusławice, Paleśnica i Słona oraz przysiółek Lusławice Małe). Źródła: ANKr., KZCG 23, 24, 26, 27; A. Boniecki, Herbarz, t. 13, s. 533–534; S. Cynarski, Dzieje rodu, s. 215. Kazimierz Lanckoroński. Ur. 1802, zm. 1874, hrabia, syn Antoniego Józefa i Ludwiki z Rzewuskich, brat Karola Michała. W latach 1848–1851 wspólnie z bratem Kazimierzem posiadał dwa dominia w cyrkule bocheńskim: Biskupice Lanckorońskie (wsie: Zawada, Biskupice, Charzewice, Faliszowice, Gwoździec, Niedźwiedza i Złota) oraz Zakliczyn (miasteczko Zakliczyn, wsie: Bieśnik, Faściszowa, Kończyska, Lusławice, Paleśnica i Słona oraz przysiółek Lusławice Małe). Źródła: A. Boniecki, Herbarz, t. 13, s. 533–534; S. Cynarski, Dzieje rodu, s. 215. Stanisław Lanckoroński. Hrabia, w  latach 1848–1854 był właścicielem dominium Wielogłowy (wieś Wielogłowy i część wsi Ubiad) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1005. Teodor Lanckoroński. Ur. 1760, hrabia, w 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Rajsko w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Wiktor Lanckoroński. Hrabia, w  latach 1851–1855 był właścicielem dominiów Gdów I (część miasteczka Gdowa, części wsi: Falkowice, Kędzierzynka, Krzyworzeka i Stadniki oraz przysiółek Grzybowa) oraz Wróblowice (jedna wieś) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 95, 109. Henryk Langer. W latach 1851–1855 wspólnie z Marią Langer posiadał część wsi Głębowice (Głębowice Górne) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1797. Maria Langer. W latach 1851–1855 wspólnie z Henrykiem Langerem posiadała część wsi Głębowice (Głębowice Górne) w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1797. Karol Larisch. Baron, syn Karola i Alojzy Larischów, żonaty z Karoliną Grabowską. W latach 1848–1855 posiadał dwa dominia w cyrkule wadowickim: Bulowice (trzy części tej wsi: Bobrowski i  Borzykowski w  Bulowicach Dolnych oraz Bulowice Górne) i Osiek (część miasta Kęty, wsie: Hecznarowice, Nowa Wieś, Malec i Osiek oraz części wsi: Bielany, Bujaków, Łęki). Źródła: ANKr., KZCG 1785, 1786, 1889; A. Boniecki, Herbarz, t. 13, s. 352. Wiktoria Laskowska. W latach 1851–1855 wspólnie z Zygmuntem Laskowskim (zapewne mężem) posiadała dominium Liplas (wieś Liplas i część wsi Bilczyce) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 8.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

308

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Zygmunt Laskowski. Syn Ignacego i Franciszki z Grotowskich. W latach 1851–1855 wspólnie z Wiktorią Laskowską (zapewne żoną) posiadał dominium Liplas (wieś Liplas i część wsi Bilczyce) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 8; S. Uruski, Rodzina, t. 8, s. 284. August Lavaux de. Żonaty z  Władysławą z  Twardowskich, w  latach 1852–1855 właściciel jednowioskowego dominium Sokół w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Władysława Lavaux de. Żona Augusta de Lavaux, w latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Brzyście w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 571. Franciszka Lebowska. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Wola Przemykowska w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Oswald Lebowski. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Wola Przemykowska (wsie: Kopacze Księże i Wola Przemykowska) w cyrkule bocheńskim, które zapwne odziedziczył po Franciszce Lebowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 178. Szymon Leiner. W  1855 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Kiełków w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Sylwester Lekczyński. W  1851 r. był współwłaścicielem (z  bratem Wawrzyńcem) dwóch cząstek we wsi Frydrychowice o  nazwach: Zalichowszczyzna i  Bleszczyzna w cyrkule wadowickim. W chwili sporządzenia operatu uwłaszczeniowego małoletni, opiekę i zarząd majątkiem sprawował Józef Wierzaszkiewicz. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Wawrzyniec Lekczyński. W  1851 r. był współwłaścicielem (z  bratem Sylwestrem) dwóch cząstek we wsi Frydrychowice o  nazwach: Zalichowszczyzna i  Bleszczyzna w cyrkule wadowickim. W chwili sporządzenia operatu uwłaszczeniowego małoletni, opiekę i zarząd majątkiem sprawował Józef Wierzaszkiewicz. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Anna Lelowska. W 1848 r. już nie żyła. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Siercza w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Anna Lenartowicz. W 1851 r. — wspólnie z Piotrem i Katarzyną Boesbierami oraz Józefem Lenartowiczem — była właścicielką cząstki we wsi Zawada w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 901. Józef Lenartowicz. W 1851 r. — wspólnie z Piotrem i Katarzyną Boesbierami oraz Anną Lenartowicz — był właścicielem cząstki we wsi Zawada w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 901. Szymon Lenczowski. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Jasienna w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

309

Emilia Lernet. W 1855 r. była współwłaścicielką (razem z Janem Lernetem, pewnie mężem) wsi Podchybie w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Lernet. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Podchybie (wieś Podchybie oraz części wsi Zarzyce Wielkie i Leńcze) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1927. Jakub Leśniak. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Sidzina (część wsi Sidzina i wieś Brzyczyna Górna) w cyrkule wadowickim oraz jednowioskowego dominium Wróblowice Włodek w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 186, 2010. Stefan Leśniowski. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Ryglice (miasteczko Ryglice i wieś Joniny) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1471. Norbert Lewandowski. W latach 1848–1855 posiadał jednowioskowe dominium Grabanina w cyrkule jasielskim. Ponadto w 1855 r. był właścicielem wsi Sadki w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 565. Franciszka Lewartowska. Dwukrotnie wychodziła za mąż: 1o za Jana Pieniążka, 2o za bar. Apolinarego Lewartowskiego. W 1851 r. była właścicielką dominium Wietrzychowice (wsie: Jadowniki Mokre, Miechowice Wielkie i Wietrzychowice) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 167; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 7. Apolinary Lewartowski. Baron, porucznik białych krakusów w czasie powstania listopadowego. W połowie lat 30. XIX w. ożenił się z Franciszką Zafigórską, wdową po Janie Pieniążku, dziedzicu Mielca (tą drogą wszedł w posiadanie tego majątku). W 1851 r. był właścicielem dominium Mielec (miasto Mielec i wieś Cyranka) w cyrkule tarnowskim i współwłaścicielem dominium Zimna Woda (części wsi: Gliniczek, Roztoki i Zimna Woda) w cyrkule jasielskim. W 1855 r. był właścicielem wsi: Dobrucowa, Roztoki, Zimna Woda oraz Gliniczek (część). Źródła: ANKr., KZCG 522, 1396; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 7; K. Ślusarek, Dobra mieleckie, s. 163. Bernard Lewartowski. Baron, zmarł w 1842 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zimna Woda w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Innocenty Lewartowski. Ur. 1785, zm. 1838, baron, w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Siedlec w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Józef Gabriel Lewartowski. Ur. 1801, baron, syn Michała i Dominiki Niwickich, żonaty z Emilią von Schmieden. W latach 1848–1855 posiadał część wsi Dobrociesz (Dobrociesz Dolny-Cząsteczyna, Dobrociesz Górny i Dobrociesz Nawsie) w cyrkule bocheńskim, które wniosła mu w posagu żona. Źródła: ANKr., KZCG 227. Maria Lewicka. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka wsi Mytarka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

310

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Antoni Lewicki. W 1855 r. błędnie wymieniany jako właściciel wsi Laskowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Henryk Lewicki. W latach 1851 i 1855 wymieniany jako właściciel Karniowic w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej (zapewne właściciel cząstki, gdyż Karniowice należały do hr. Mieroszewskich). Źródła: ANKr., KZCG 2243. Józef Lewicki. W 1855 r. wymieniany jako właściciel (zapewne części) Brzyczyny Górnej w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Michał Lewicki. Być może to syn Tomasza Lewickiego hr. Prawdzic i Pelagii Tworzyańskiej. W 1848 r. wymieniany jako właściciel cząstki we wsi Cichawa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 184. Karolina Lewiecka. W latach 1851–1855 właścicielka części wsi Bieńkowice Sędzimirowskie w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 152. Feliks Lewiecki. Syn Michała i Katarzyny z Brygantich, członek stanów galicyjskich. W  latach 1848–1855 właściciel dominium Proszówki (wieś Proszówki i  przysiółki: Krzyżanowice Małe i  Wygoda) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 210; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 200. Felicja Lgocka. Żona Józefa Aleksandra Wincentego Lgockiego, matka Fryderyka. W 1839 r. posiadała dominium Jaśkowice. W 1852 r. figuruje jako posesorka Jaśkowic, części Jagodnik pod nazwą Wysoka oraz 1/4 części Lgoty w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1888, 1994; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 229. Maria Lgocka. Żona Józefa Lgockiego, matka Jana Serafina i  Matyldy Lgockich. W  1848 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Glinik Górcy w  cyrkule jasielskim. W latach 1851–1855 majątek ten stanowił masę spadkową, którą dziedziczyły jej dzieci, tj. wspomniani Jan Serafin oraz Matylda wraz z mężem Jakubem Wojnarowskim. Źródła: ANKr., KZCG 469; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 280. Aleksander Lgocki. W latach 1851–1855 właściciel cząstki w Cichawie w cyrkule bocheńskim; w 1855 r. także właściciel cząstek we wsiach: Lipniczka, Brzana Dolna i Jankowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 246. Fryderyk Lgocki. Ur. 1798, zm. 1866, syn Józefa Aleksandra Wincentego Lgockiego i Felicji z Duninów Lgockiej. W 1833 r. posiadał dominium Jaśkowice, które zapewne objął po ojcu. W  latach 1845–1851 wymieniany jest jako posiadacz Jaśkowic i Lgoty w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 229. Jan Feliks Lgocki. Ur. 1804, syn Józefa Aleksandra Wincentego Lgockiego i Felicji z Duninów, brat Fryderyka i Ludwika Aleksandra Lgockich, major wojsk austriackich, w 1843 r. wylegitymowany ze szlachectwa z herbem Jastrzębiec. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel części wsi Jaśkowice i Lgota w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 229. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

311

Jan Serafin Lgocki. Syn Józefa i Marii Lgockich. W 1851 r. razem z siostrą Matyldą Wojnarowską i jej mężem Jakubem Wojnarowskim był współwłaścicielem wsi Glinik Górny, a w 1855 r. także wsi Glinik Średni w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 469; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 280. Józef Lgocki. Ur. 1803, zm. 1879, żonaty z Marią z Nideckich, z którą miał córkę Matyldę i syna Jana. W latach 1848–1855 był właścicielem dominiów Glinik Średni i Grudna Dolna w cyrkule jasielskim. W 1855 r. Glinik Średni przeszedł na własność (zapewne drogą kupna) na Helenę Macewicz. Źródła: ANKr., KZCG 573; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 280. Ludwik Aleksander Lgocki. Ur. 1807, zm. 1867, syn Józefa Aleksandra Wincentego Lgockiego i Felicji z Duninów, brat Fryderyka i Jana Feliksa Lgockich, oficer wojsk austriackich. W 1851 r. posiadał 3/4 części wsi Lgota w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1888; A. Boniecki, Herbarz, t. 14, s. 229. Paweł Libiszewski. W latach 1852–1855 był właścicielem dominium Szczytniki (wsie Szczytniki i Świątniki Dolne) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Wincenty Ligęza. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Dąbrowa (wsie: Chruślice, Dąbrowa i Klimkówka, przysiółek Łążek oraz części wsi: Gołąbkowice, Grabowa, Naściszowa, Roszkowice i Ubiad) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 766. Eugeniusz Ligne de. Zm. 1880, książę, grand hiszpański I klasy, szambelan austriacki, kawaler orderu Złotego Runa, minister i prezes senatu belgijskiego, od 1836 r. mąż Jadwigi z ks. Lubomirskich, córki ordynata przeworskiego ks. Henryka Lubomirskiego. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Górki (wsie Gliny Wielkie, Glińska Wola i Surowa oraz część wsi Górki) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1601; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 183; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 120. Leon Liké. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Ujazd w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2278. Maria Lipczyńska. W 1851 r. razem z Ignacym Lipczyńskim posiadała dwie wsie na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Głęboka i Karniów. W 1855 r. w ich posiadaniu był tylko Karniów. Źródła: ANKr., KZCG 2247, 2330. Antoni Lipczyński. W latach 1851–1855 był właścicielem klucza majątkowego Ściejowice (wsie: Dąbrowa Szlachecka, Ściejowice i Zagacie oraz część wsi Czernichówek) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2126. Ignacy Lipczyński. W 1851 r. razem z Marią Lipczyńską posiadał dwie wsie na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Głęboka i Karniów. W 1855 r. w ich posiadaniu był tylko Karniów. Źródła: ANKr., KZCG 2247, 2330.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

312

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Stefania Lipińska. Córka Wincentego, w  latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Gosprzydowa w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 97. Magdalena Laura Lipowska. Ur. 1820, córka Antoniego i Konstancji Chwalibogów, żona Konstantego Lipowskiego. W latach 1848–1855 wspólnie z mężem była właścicielką dominium Szczucin (miasteczko Szczucin, wsie: Łęka Szczucińska i Zabrnie oraz części wsi Maniów, Świdrówka i Załuże) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1517. Karol Lipowski. Właśc.: Lipovsky von Lipovic, baron, w latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule bocheńskim: Winiary (wsie Rudnik i Winiary oraz przysiółek Hucisko) oraz Sławkowice (wieś Sławkowice i część wsi Brzezowa). Ponadto w latach 1851–1855 był właścicielem innego dominium w cyrkule bocheńkim: Niżowa (jedna wieś). Źródła: ANKr., KZCG 118, 180, 262. Konstanty Lipowski. Syn Antoniego i  Salomei z  Chwalibogów Lipowskich, żonaty z Magdaleną Laurą z Chwalibogów. W latach 1848–1855 wspólnie z żoną był właścicielem dominium Szczucin (miasteczko Szczucin, wsie: Łęka Szczucińska i Zabrnie oraz części wsi Maniów, Świdrówka i Załuże) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1517. Leon Lipowski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Wampierzów w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Maciej Lisikiewicz. Zmarł ok. 1835 r. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Trześń w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Teresa Klotylda Lisowiecka. Córka Kacpra Lisowieckiego. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Niegłowice w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 567. Antoni Marek Lisowiecki. Syn Kacpra Lisowieckiego. W  latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Niegłowice w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 567. Kacper Lisowiecki. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Niegłowice w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wincenty Stanisław Maria Lisowiecki. Syn Kacpra Lisowieckiego. W latach 1851– –1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Niegłowice w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 567. Apolonia Lisowska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Widacz w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po Mikołaju Lisowskim. Źródła: ANKr., KZCG 428.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

313

Maria Lisowska. W latach 1851–1855 była właścicielką cząstki we wsi Jasienna w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Mikołaj Lisowski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Widacz w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Karolina Lityńska. W latach 1851–1854 była właścicielką klucza Płaza (wsie Nieporaz i Płaza) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej, który w 1854 r. sprzedała ks. Stanisławowi Jabłonowskiemu. Źródła: ANKr., KZCG 2169. Franciszek Longchamps. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Świdnik II (części wsi: Jastrzębie, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik, Wolica i Zagorów) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 750. Joanna Lubieniecka. Hrabina, w latach 1851–1855 była właścicielką dominium Lipiny (części wsi Lipiny i Łęki Górne oraz przysiółki Kozia Wola, Rędziny i Zajączkowice) w cyrkule tarnowskim, które w 1855 r. testamentem przekazała klasztorowi oo. Karmelitów w Pilznie. Źródła: ANKr., KZCG 1499. Józefa Lubieniecka. W 1851 r. była właścicielką cząstki (o nazwie Załuskie) we wsi Siedliska w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1466. Henryk Lubomirski. Zm. 1850, ojciec ks. Jerzego Henryka Lubomirskiego. W 1848 r. posiadał dominia Gać, Maćkówka i Przeworsk w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 183. Jerzy Henryk Lubomirski ks. Ur. 1817, zm. 1872, książę, syn Henryka, założyciela ordynacji przeworskiej, i Teresy z Czartoryskich; był członkiem dziedzicznym austriackiej Izby Panów, posłem na Sejm Krajowy, kuratorem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. W latach 1851–1855 posiadał rozległe dobra, które odziedziczył po ojcu: Gać (jednowioskowe), Maćkówka (jednowioskowe) i  Przeworsk (miasto Przeworsk oraz wsie: Białoboki, Białobrzegi, Budy Przeworskie, Burdosz, Gorliczyna, Korniaktów, Kosina, Markowa, Mokra Strona, Nowosielce, Rogóźno, Studzian i Zmysłówka oraz część wsi Dębów) w cyrkule rzeszowskim oraz Niziny-Trzciana (wsie: Borki, Kębłów, Krzemienica, Młodochów, Niziny, Ostrówek i Wola Zdakowska, części wsi Górki, Jaślany i Trzciana oraz przysiółka Tarnówek) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1171–1176, 1394; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 183; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 120; PSB, t. 18, s. 25. Jerzy Roman Lubomirski ks. Ur. 1799, zm. 1865; książę, syn Franciszka i Anny Dobrzyńskiej, dziedzic Rozwadowa. „Mąż wielkich zdolności i zacny patriota, który zostawił znaczny fundusz na popracie literatury ojczystej, pod zarządem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, z  żoną Felicją hr. Mniszchówną bezpotomny”. W  latach 1848–1855 posiadał rozległe dobra: dominia Rozwadów (miasteczko Rozwadów, wsie: Bąków, Brandwica, Charzewice, Dąbrowa Rzeczycka, Jastkowice, Musików, Pilchów,

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

314

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Ruda Jastkowska, Rzeczyca Długa i Rzeczyca Okrągła, część wsi Wola Rzeczycka i Pławo oraz przysiółki: Kępa Rzeczycka, Kochany i  Księże Kolano), Rzeszów (miasto, uprawnienia dominialne), Turbia (wsie Turbia i Wola Turebska oraz przysiółek Ostrówek) oraz Żabno (część tejże wsi) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1093, 1094, 1134–1136, 1226, 1277; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 181; http://www.sejm-wielki.pl/b/15.105.863 (dostęp: 17.10.2012 r.). Artur Lütwitz. Baron, w latach 1853–1855 był właścicielem dominium Łodygowice (wsie Bierna, Bór Łodygowski, Godziszka, Hucisko, Kalna, Łodygowice, Meszna, Salmopol i Szczyrk oraz przysiółek Glemieniec, a także klucz Wilkowice: Bór Wilkowski, Buczkowice, Bystra Wielka, Mikuszowice, Rybarzowice i Wilkowice) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1758; Skorowidz 1855. Wiktoria Łapińska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Odporyszów (część Bassanówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1544. Ignacy Łapiński. Zmarł przed 1848 r. W  latach 1848–1855 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część dominium Dalestowice (wsie: Dalestowice, Laskówka Dalestowska, Odmęt, Skrzynka i Wójcina) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Romuald Łapiński. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Łowczów (części wsi: Łowczów i Łowczówek) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1527. Jakub Łasiński. W  1848 r. już nie żył. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Przyborów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Łasiński. Zapewne syn Jakuba Łasińskiego. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Przyborów (wsie: Łęki, Przyborów i Rysie oraz przysiółek Ruda) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 50, 51. Antoni Łastowiecki. Zapewne syn Piotra Łastowieckiego, w latach 1851–1855 wspólnie z Janem Łastowieckim był właścicielem dominium Sietesz (wieś Sietesz i część wsi Chodakówka) w cyrkule rzeszowskim, które przejął po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1141. Jan Łastowiecki. Zapewne syn Piotra Łastowieckiego, w latach 1851–1855 wspólnie z Antonim Łastowieckim był właścicielem dominium Sietesz (wieś Sietesz i część wsi Chodakówka) w cyrkule rzeszowskim, które przejął po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1141. Piotr Łastowiecki. Syn Józefa Kazimierza i Kunegundy z Miłkowskich, ojciec Emilii Koskowskiej. W latach 1848–1851 był współwłaścicielem dominium Bojanów (wsie: Bojanów, Korabina, Laski i Stany) i właścicielem dominium Sietesz (wieś Sietesz i część wsi Chodakówka) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 9, s. 272.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

315

Genowefa Łazowska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Pstrągowa (Okopy) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1434. Maria Łączkowska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Poznachowice Górne w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 143. Łączkowski. Nieznany z  imienia, w  1855 r. wymieniany był jako właściciel cząstki w Rabie Wyżnej w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Hilary Łempicki. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Żyznów w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 575. Sylwester Łempicki. W 1855 r. był właścicielem części wsi Orzechów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Łęski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Niżowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Karolina Łętowska. Zmarła przed 1851 r., w latach 1848–1851 była właścicielką dominium Załęże w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Teofil Łętowski. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule jasielskim: Glinik Mariampolski (wieś Glinik Mariampolski i część wsi Stróżówka) oraz Lipinki (wsie: Lipinki i Rozdziele). Źródła: ANKr., KZCG 519, 520. Jarosław Łobarzewski. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Głobikowa (o nazwie Kamieniec), którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1629. Józef Łobarzewski. Zmarł przed 1848 r. W 1848 r. w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Głobikowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Teodor Łobarzewski. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Głobikowa (o nazwie Kamieniec), którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1629. Jakub Emeryk Zygmunt Łodziński. Syn Adama i Marianny Jordanówny, zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Skomielna Czarna w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 361. Włodzimierz Józef Walenty Łodziński. Syn Jakuba Emeryka Zygmunta i Tekli Baranowskiej. W latach 1851–1855 — wspólnie z (zapewne siostrami) Izabelą z Łodzińskich Gostkowską, Urszulą z Łodzińskich Wójcikiewiczową, Marią z Łodzińskich Romerową, Klementyną z Łodzińskich Szulcową i Anną z Łodzińskich Brochocką — posiadał jednowioskowy majątek Skomielna Czarna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1866; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 361.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

316

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Marianna Łopacka. W 1851 r. już nie żyła. W latach 1851–1855 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziła część wsi Poręba Mała w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 882. Teresa Łopacka. Żona Bernarda Łopackiego. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Bilczyce (części wsi Bilczyce i  Surówki oraz przysiółek Kawki) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 26; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 377. Jan Łopacki. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Leszczyna (wsie: Cichawka i Leszczyna) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 30, 39. Emilia Łoś. Hrabina, w latach 1848–1854 była właścicielką jednowioskowego dominium Przybówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 480. Ludwika Łubieniecka. W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Osików (część przysiółka Osików) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 793. Anna Łubieńska. Hrabina, córka Michała, pierwsza żona Franciszka Ksawerego Łubieńskiego (rozwiedziona w 1807 r.). W latach 1848–1851 była właścicielką dominiów Biesna i Siedliska w cyrkule jasielskim oraz Bobowa w cyrkule sądeckim. W 1851 r. należały do niej jednowioskowe dominia: Biesna i Siedliska, złożone z trzech miejscowości dominium Bobowa (miasto Bobowa i wsie: Berdechów i część Stróżnego), oraz część wsi Sędziszowa; w 1855 r. — miasteczko Bobowa oraz wsie Biesna, Berdechów i Siedliska. Źródła: ANKr., KZCG 398, 399, 731; A. Boniecki, Herbarz, t. 16, s. 60; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 10. Karolina Łubkowska. Żona Erazma Łubkowskiego, w  latach 1851–1855 wspólnie z nim posiadała wieś Kępa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1585. Erazm Łubkowski. Syn Kajetana, w latach 1851–1855 wspólnie z żoną Karoliną był właścicielem wsi Kępa, zaś wspólnie z bratem Romanem wsi Myszkowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1387, 1585. Kajetan Łubkowski. Zmarł ok. 1851 r. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Łubkowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Roman Łubkowski. Syn Kajetana, w latach 1851–1855 wspólnie z bratem Erazmem był właścicielem wsi Myszkowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1387. Aniela Łucka. Córka Józefata i  Heleny z  Nideckich. W  1851 r. wspólnie z  rodzeństwem: Marianną Jastrzębską, Wincentym Jastrzębskim, Albertem Józefem Jastrzębskim, Karolem Jastrzębskim oraz swoimi synami: Leonem Łuckim i Julianem Łuckim posiadała część dominium Chronów o nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i część przysiółka Borowna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 170; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Julian Łucki. Syn Kazimierza i Anieli z Jastrzębskich, wnuk Józefata i Heleny z Nideckich Jastrzębskich. W 1851 r. wspólnie z bratem Leonem, matką Anielą Łucką oraz

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

317

stryjami i  ciotkami: Marianną Jastrzębską, Wincentym Jastrzębskim, Albertem Józefem Jastrzębskim i Karolem Jastrzębskim posiadał część dominium Chronów o nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i część przysiółka Borowna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 170; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Leon Łucki. Syn Kazimierza i Anieli z Jastrzębskich, wnuk Józefata i Heleny z Nideckich Jastrzębskich. W 1851 r. wspólnie z bratem Julianem, matką Anielą Łucką oraz stryjami i  ciotkami: Marianną Jastrzębską, Wincentym Jastrzębskim, Albertem Józefem Jastrzębskim i Karolem Jastrzębskim posiadał część dominium Chronów o nazwie Chronów Jastrzębski (część wsi Chronów i część przysiółka Borowna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 170; A. Boniecki, Herbarz, t. 8, s. 320. Maria Łukawska. W 1851 r. wymieniana jako właścicielka cząstki we wsi Lipniczka w cyrkule sądeckim; w 1852 r. jako właścicielka tej wsi. Źródła: ANKr., KZCG 938. Władysława Łukawska. W 1851 r. wymieniana jako współwłaścicielka cząstki we wsi Jankowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 876. Ludwika Łychowska. W  1851 r. była współwłaścicielką części we wsi Pstrągowa (Trzemeszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1451. Karolina Macewicz. Dwukrotnie zamężna: 1o za Ignacego Mierzejewskiego, 2o za Mikołaja Macewicza. W 1851 r. była właścicielką dwóch jednowioskowych dominiów w cyrkule wadowickim: Borek Fałęcki, które odziedziczyła po pierwszym mężu, oraz Gaj (wspólnie z córką Marianną Bronisławą Macewicz), które odziedziczyła po drugim mężu. W 1855 r. była jedynie właścicielką Gaju. Źródła: ANKr., KZCG 1770, 1971; A. Boniecki, Herbarz, t. 16, s. 203. Maria Bronisława Macewicz. Córka Mikołaja i Karoliny z Ziobrowskich. W 1851 r., będąc zapewne małoletnią, wspólnie z matką wymieniana była jako współwłaścicielka jednowioskowego dominium Gaj w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1770. Mikołaj Macewicz. Zm. 1847, dwukrotnie żonaty: 1. z Brygidą Teklą z Miłkowskich 1o Łączkowską, 2. z  Karoliną z  Ziobrowskich 1o Mierzejewską. W  latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Gaj w cyrkule wadowickim, które w latach 1851–1855 odziedziczyły: druga żona oraz córka Maria Bronisława Macewicz. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 16, s. 203. Ludwika Machnicka. Córka Urszuli z Gostkowskich Waksmannowej, w latach 1851– –1853 była właścicielką części wsi Męcina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 745. Józef Mackiewicz. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Wola Lubecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1456. Seweryn Macudziński. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Gorzyce (wsie: Gorzyce i Łężyny) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 525. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

318

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Julia Madejewska. Dwukrotnie zamężna: 1o Grodzicka (żona Józefa Grodzickiego) 2o Madejewska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Łęgorze w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 505. Adrian August Amalryk Mailly de. Hrabia, par Francji, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Sędziszów (miasteczko Sędziszów, wsie Kawęczyn Sędziszowski, Krzywa, Wolica Ługowa i Wolica Piaskowa oraz przysiółek Przedmieście Sędziszowskie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1160. Franciszek Majchrowicz. W  latach 1848–1855 posiadał trzywioskowe dominium Jeżów (wsie: Jeżów, Moroń i  Wilczyska) oraz część wsi Stróżna w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 917, 923. Wincenty Majchrowicz. W  latach 1851–1855 był właścicielem przysiółka Wieża (przysiółek Gruszowa) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 52. Anna Majerska. Zapewne żona Stanisława Majerskiego, w 1855 r. była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Rakszawa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Stanisław Majerski. W  latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Rakszawa w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po Aleksandrze Gozdowiczu. Źródła: ANKr., KZCG 1205. Maria Majewska. Prawdopodobnie córka Sebastiana Taszyckiego. W latach 1851–1855 posiadała jednowioskowe dominium Chodorowa oraz część wsi Skrzętla w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 934, 935. Anna Małachowska. Hrabina, w latach 1848–1851 posiadała jednowioskowe dominium Filipowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Ludwik Małachowski. Hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Dobra (wsie: Chyszówki, Czyżówka, Dobra, Gruszowiec, Jurków, Półrzeczki, Wilczyce, Włostówka i Zadziele) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 824, 825. Antoni Małecki. W 1851 r. wymieniany był jako właściciel cząstki we wsi Jankówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Faustyna Maniawska. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka dominium Polany (wsie: Ciechanie, Huta Polańska, Olchowiec, Polany, Ropienka i Wilsznia Górska) w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Maniawski. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule jasielskim: Łubno Szlacheckie (jedna wieś) i Polany (wsie: Ciechanie, Huta Polańska, Olchowiec, Polany, Ropienka i Wilsznia Górska). Źródła: ANKr., KZCG 427, 603. Amelia Marassé. Córka Fortunata Skarżyńskiego, w latach 1851–1855 właścicielka dominium Jurków II (części wsi Jurków, Tworkowa i Wytrzyska) oraz części wsi Tworko-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

319

wa (cz. IV: Wnorowszczyzna i Stradom, cz. V: Kątszczyzna, cz. VI: Baszówka i cz. VII: Mączka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 31, 198. Bolesława Marszałkowicz. Ur. 1830, córka Julii z  Dunikowskich i  Felicjana Marszałkowiczów. W 1851 r. wymieniana była jako współwłaścicielka (wspólnie z bratem Mieczysławem i ciotką Leokadią z Dunikowskich Gostkowską) części wsi Dobrociesz w cyrkule sądeckim (spadek po rodzicach). Źródła: ANKr., KZCG 195; http://www. sejm-wielki.pl/b/lu.9200 (dostęp: 8.10.2012 r.). Felicjan Marszałkowicz. Ur. 1800, syn Tomasza, żonaty z Julią z Dunikowskich, ojciec Mieczysława i Bolesławy. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Stronie (wieś Stronie i część przysiółka Wolica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 195, 927; http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.17152.9 (dostęp: 8.10.2012 r.); http:// www.gorczanskipark.pl/page,art,id,92,kategoria,_Maksymilian_Marszalkowicz__ wlasciciel_dobr_kamienickich.html (dostęp: 8.10.2012 r.). Kornelia Marszałkowicz. Żona Maksymiliana Marszałkowicza. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Kamienica (wsie: Kamienica, Szczawa, Wola Kosnowa, Wola Piskulina, Zagorzyn, Zalesie, Zasadne i Zbludza oraz części wsi: Kicznia i Zabrzeż) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 783; Sł. geogr., t. 3, s. 743–745. Mieczysław Marszałkowicz. Syn Julii z Dunikowskich i Felicjana Marszałkowiczów. W  1851 r. wymieniany był jako współwłaściciel (wspólnie z  siostrą Bolesławą i  ciotką Leokadią z Dunikowskich Gostkowską) części wsi Dobrociesz w cyrkule sądeckim (spadek po rodzicach). Źródła: ANKr., KZCG 195. Barbara Marynowska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Gumniska (wsie: Gumniska i Wolica) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po mężu, Tadeuszu Marynowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1657, 1667. Maria Marynowska. W 1855 r. wspólnie z mężem Nikodemem Henrykiem posiadała cząstkę we wsi Krasne Potockie w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Teresa Marynowska. Siostra Tadeusza, zmarła ok. 1851 r. W latach 1848–1851 posiadała jednowioskowe dominium Zdziarzec w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Mikołaj Marynowski. W 1851 r. już nie żył. W latach 1851–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Maniów (wieś Czołnów oraz części wsi: Borki, Maniów i Wola Szczucińska) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1454. Nikodem Henryk Marynowski. Syn Tadeusza i  Felicjany z  Potockich. W  1855 r. wspólnie z żoną Marią posiadał cząstkę we wsi Krasne Potockie w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 244.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

320

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Tadeusz Marynowski. Zamordowany przez chłopów w  czasie rabacji galicyjskiej. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Gumniska w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Franciszek Masalski. W 1855 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła wieś Zalipie w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Anastazy Maszewski. Ur. 1799, syn Ignacego i  Anastazji z  Rusodowskich, żonaty z Alojzą z Gostkowskich. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Smolice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1969; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 261. Jan Mąkolski. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Pawlikowice (wsie: Koźmice Małe, Pawlikowice i  Rożnowa oraz przysiółek Taszyce) w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 173. Paulina Mąkulska. W 1855 r. była właścicielką części wsi: Bukowiec Górny i Falkowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Konstanty Mąkulski. W latach 1851–1855 posiadał cząstkę pn. Falkowa Górna we wsi Falkowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 913. Moses Mehl. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Babice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1887. Ferdynand Meisner. W 1848 r. był właścicielem dominium Wieruszyce, a w 1850 r. dominium Wrzępia w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wacław Meisner. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Wieruszyce (wsie: Kamyk, Ubrzeż, Wieruszyce i Wola Wieruszycka) w cyrkule bocheńskim, które zapewne odziedziczył po Ferdynandzie Meisnerze. Źródła: ANKr., KZCG 271. Cezary Męciński. Ur. 1809, hrabia, syn Wojciecha i Heleny ze Stadnickich. W latach 1848–1855 właściciel dominium Dukla (miasto Dukla, wsie: Dubie, Chyrowa, Głojsce, Iwla, Lipowica, Mszana, Nadole, Teodorówka, Trzciana i część wsi Zboiska) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 622–625; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 324. Wincenty Męciński. Zm. 1849, syn Stanisława i Rozalii z Kurdwanowskich (pochodził z  linii działoszyńskiej, która nie posiadała tytułu hrabiowskiego). W  1848 r. ten „wzorowy gospodarz, pobożny i  zacny” posiadał trzywioskowe dominium Barwinek (Barwinek, Tylawa i Zyndranowa) w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła jego córka hr. Henryka Krasicka (w 1851 r. Wincenty Męciński występuje jako właściciel Barwinka; w rzeczywistości majątek posiadała już córka). Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 325. Feliks Męciszewski. W latach 1845–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Ochodza w cyrkule wadowickim. W 1851 r. wymieniany jest także jako właściciel

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

321

cząstki we wsi Stanisław Dolny. Majątek po nim odziedziczył jego syn — Kazimierz. Źródła: ANKr., KZCG 2000. Kazimierz Męciszewski. Syn Feliksa. W 1855 r. był właścicielem wsi Ochodza w cyrkule wadowickim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Miazga. Najprawdopodobniej zmarł między 1846 a  1848 r. (w  czasie rabacji został pobity przez chłopów). W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Bączal Dolny w cyrkule jasielskim, które zapewne odziedziczyła Julia Miazga. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Dębiński, Rok 1846, s. 46. Julia Miazga. Najprawdopodobniej córka lub żona Józefa Miazgi. W 1851 r. wymieniana jest jako właścicielka wsi Bączal Dolny (zapewne odziedziczona po Józefie Miazdze) oraz cząstki we wsi Czermna w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 436, 518. Antoni Michalewski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Stara Wieś Dolna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1784. Kazimierz Michalewski. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Łowczówek w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Michalski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Frydrychowice o nazwie Podhorszczyzna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Józefa Michałowska. W latach 1851–1855 — wspólnie z Józefą Michałowską — była właścicielką cząstki we wsi Witanowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1773. Julia Michałowska. Córka hr. Antoniego Ostrowskiego i Józefy Morskiej, żona Piotra Michałowskiego, brata Władysława. W 1851 r. występowała jako właścicielka dwuwioskowego dominium Będziemyśl (Będziemyśl i  Klęczany) w  cyrkule rzeszowskim. Ponadto w latach 1851–1855 była współwłaścicielką (z mężem) wsi Krzysztoforzyce w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1081, 2256; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 365. Karolina Michałowska. Karolina z  Szujskich była żoną Henryka Michałowskiego oraz zarazem matką Józefa Szujskiego (nieślubne dziecko Karoliny). W latach 1848– 1855 posiadała wieś Kurdwanów Górny (jako wiano) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 74; H. Michalak, Józef Szujski 1835–1883. Światopogląd i działanie, Łódź 1987, s. 12–13. Maria Michałowska. W latach 1851–1855 — wspólnie z Józefą Michałowską — była właścicielką cząstki we wsi Witanowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1773. Franciszek Michałowski. W 1855 r. wymieniany jest jako właściciel wsi Błonie w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

322

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Piotr Michałowski. W latach 1851–1855 wspólnie z żoną Julią był właścicielem wsi Krzysztoforzyce w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2256. Władysław Michałowski. Ur. 1797, syn Józefa Pawła Wojciecha i Tekli Morsztynówny, uczestnik powstania listopadowego. W  latach 1848–1855 był właścicielem dwuwioskowego dominium Będziemyśl (Będziemyśl i  Klęczany) w  cyrkule rzeszowskim, jednowioskowego dominium Borek Mały, siedmiowioskowego dominium Witkowice (Cierpisz, Czarna, Domatków, Gnojnica, Iwierzyce, Kozodrza i Witkowice) w cyrkule tarnowskim oraz części wsi Zdrochec w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 158, 1534, 1661; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 365. Piotr Midowicz. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem dominium Pogwizdów (wieś Nieszkowice Wielkie i część wsi Pogwizdów) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po Wincentym Midowiczu. Źródła: ANKr., KZCG 72. Wincenty Midowicz. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominum Pogwizdów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Franciszek Mieczkowski. W 1851 r. posiadał cząstki we wsiach Przyszowa i Zarzecze w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 818, 994. Feliks Mier. Ur. 1776, zm. 1845, hrabia, w latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Tryńcza II (części wsi: Głogowiec, Jagiełła i Tryńcza) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Tytus Mier. Hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Żarnowiec (wieś Żarnowiec) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 742. Wincenty Mierosławski. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła cząstka we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Wiktoria Mieroszewska. Ur. 1825, zm. 1885, córka Jana i Wiktorii Klosse. W latach 1851–1855 wspólnie z ojcem oraz braćmi: Sobiesławem i Stanisławem posiadał dominium Chrzanów (miasto Chrzanów oraz wsie: Balin, Kąty i Libiąż Mały) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2105, 2108, 2302; S. Uruski, Rodzina, t. 11, s. 24; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.17178 (dostęp: 22.10.2012 r.). Jan Mieroszewski. Ur. 1789, zm. 1867, syn Stanisława i Kunegundy ze Zborowskich, ordynat mysłowicki, senator Rzeczypospolitej Krakowskiej, żonaty z Wiktorią Klosse. W  latach 1848–1855 wspólnie z  dziećmi: Wiktorią, Sobiesławem i  Stanisławem był właścicielem dominium Chrzanów (miasto Chrzanów oraz wsie: Balin, Kąty i  Libiąż Mały) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Ponadto w 1848 r. wymieniany był jako właściciel przysiółka Kapelanka i  wsi Górka w  cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 2105, 2108, 2302; S. Uruski, Rodzina, t. 11, s. 24; http://www.sejm-wielki.pl/b/ lu.17178 (dostęp: 22.10.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

323

Sobiesław Mieroszewski. Ur. 1820, zm. 1890, syn Jana i Wiktorii Klosse. W latach 1851–1855 wspólnie z ojcem oraz rodzeństwem: Wiktorią i Stanisławem posiadał dominium Chrzanów (miasto Chrzanów oraz wsie: Balin, Kąty i Libiąż Mały) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2105, 2108, 2302; S. Uruski, Rodzina, t. 11, s. 24; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.17178 (dostęp: 22.10.2012 r.). Stanisław Mieroszewski. Ur. 1827, zm. 1900, syn Jana i  Wiktorii Klosse. W  latach 1851–1855 wspólnie z ojcem oraz rodzeństwem: Wiktorią i Sobiesławem posiadał dominium Chrzanów (miasto Chrzanów oraz wsie: Balin, Kąty i Libiąż Mały) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2105, 2108, 2302; S. Uruski, Rodzina, t. 11, s. 24; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.17178 (dostęp: 22.10.2012 r.). Ignacy Mierzejewski. Zm. ok. 1840, vel Mierzejowski, żonaty z Karoliną z Ziobrowskich 2o Macewicz. W latach 1848–1855 sprawy dziedziczenia po nim nie były jeszcze rozstrzygnięte, a w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Borek Fałęcki w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; A. Boniecki, Herbarz, t. 16, s. 203. Antoni Mierzwiński. W 1851 r. był właścicielem części (Leszczyński) we wsi Załubińcze w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 768. Tekla Mieszkowska. Dwukrotnie zamężna: 1o Kuźniarska 2o Mieszkowska. W 1851 r. była właścicielką cząstki (dawne sołtystwo) we wsi Gnojnica w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1200. Florian Mikiciński. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Podlesie) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1421. Leon Mikocki. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Buczyna (wsie Buczyna i Nieszkowice Małe oraz część wsi Dąbrowica) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 177. Anna Mikołajewicz. Prawdopodobnie żona Antoniego Miętty Mikołajewicza. W latach 1851–1855 właścicielka dominium Biała (Biała i Wola Rafałowska) w cyrkule rzeszowskim, które zapewne odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1179. Antoni Mikołajewicz Miętta. W latach 1848–1851 wymieniany jako właściciel trzywioskowego dominium Biała (Biała, Wola Rafałowska i  Zabratówka) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Apolonia Milewska. W 1855 r. wymieniana jako właścicielka części we wsi Korabniki w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Honorata Milewska. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 798.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

324

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Karolina Milewska. W 1848 r. (już wtedy nie żyła) w skład pozostawionej przez nią i Juliana Milewskiego masy spadkowej wchodziły dominia Ostrów Szlachecki i Zatoka w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Leonarda Milewska. Dwukrotnie zamężna: 1o Reklewska 2o Milewska. Z pierwszego małżeństwa z  Feliksem Reklewskim miała pięcioro dzieci: Leokadię (wyszła za mąż za Józefa Nartowskiego), Hipolita, Mariannę, Aleksandrę i Klementynę. W latach 1848–1855 była właścicielką części wsi Kowalowy w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 393. Julian Milewski. W  1848 r. (już wtedy nie żył) w  skład pozostawionej przez niego i Karolinę Milewską masy spadkowej wchodziły dominia Ostrów Szlachecki i Zatoka w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Walenty Milewski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Rychwałd (wsie: Rychwałd i Łękawica k. Rychwałdu oraz część wsi Kocierz Rychwałdzki) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1774. Elżbieta Milżecka. W 1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Radlna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1560. Paweł Milżecki. Zmarł najprawdopodobniej między 1838 a 1844 r. W latach 1848– –1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Bugaj w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Honorata Miłkowska. W 1851 r. wspólnie z Rudolfem Miłkowskim była właścicielką cząstki we wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 877. Feliks Miłkowski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Gorlice (miasteczko Gorlice, wieś Rychwałd oraz części wsi Ropica Polska i Stróżówka). Źródła: ANKr., KZCG 441. Rudolf Miłkowski. W 1851 r. wspólnie z Honoratą Miłkowską był właścicielem cząstki we wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 877. Józef Miniewski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Nagnajów (wsie: Nagnajów i Siedleszczany) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1639. Antonina Miskey. W latach 1848–1851 wymieniana jako właścicielka cząstki we wsi Będzieszyna w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 281. Karol Miskey. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Bzianka w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1225. Antoni Franciszek Mittrovsky. Ur. 1801, zm. 1865, hrabia, radca dworu wiedeńskiego, przedsiębiorca i prawnik; w 1848 r. był właścicielem rozległego dominium Myscowa w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, t. 18, Wien 1868, s. 386.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

325

Teresa Mittrovsky. Hrabina, żona Antoniego Franciszka Mittrovsky’ego, w  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Myscowa (wsie: Banica, Bartne, Czarne, Długie, Grab, Kąty, Kotań, Krzywa, Lipna, Myscowa, Mytarka, Nieznajowa, Ożenna, Radocyna, Rozstajne, Świątkowa Mała, Świątkowa Wielka, Świerzowa, Toki, Wyszowatka i Żydowskie, część wsi Wołowiec i przysiółek Jasiołka) w cyrkule jasielskim, które przejęła od męża. Źródła: ANKr., KZCG 482–487; C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, t. 18, Wien 1868, s. 386. Antoni Młotkowski. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Janina Młynarska. W 1851 r. wspólnie z Andrzejem Młynarskim posiadała część we wsi Bulowice o nazwie Czaniec Mały w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1755. Zofia Młynarska. W 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka (obok Franciszka Młynarskiego) wsi Stara Wieś Górna w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Andrzej Młynarski. W 1851 r. wspólnie z Janiną Młynarską posiadał część we wsi Bulowice o nazwie Czaniec Mały w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1755. Franciszek Młynarski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Stara Wieś Górna w cyrkule wadowickim, które zapewne odziedziczył po Józefie Młynarskim. Źródła: ANKr., KZCG 1991. Józef Młynarski. W 1848 r. był właścicielem dominium Stara Wieś Górna w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Tadeusz Młyński. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Długie, która wchodziła w skład dominium Żarnowiec w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 402. Stanisław Mniszech. Hrabia, w  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Ulanów (miasteczko Ulanów oraz wsie: Bieliniec, Bieliny, Bukowina, Dąbrowica, Glinianka, Kończyce, Nowa Wieś, Przędzel, Racławice, Stróża, Wolina i Wólka Bielińska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1164–1666. Antonina Modelska. W  latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Łęka w  cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po mężu Julianie Modelskim. Źródła: ANKr., KZCG 962. Róża Modelska. W latach 1848–1851 była właścicielką dominiów Leszczyna i Żerosławice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Józef Modelski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Frydrychowice o nazwie Aleksandrowszczyzna Siedleczyzna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Julian Modelski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Łęka w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

326

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Maria Krystyna Montleart de. Ur. 1779, zm. 1851, księżna, córka księcia saskiego Karola Wettyna i  Franciszki Krasińskiej, dwukrotnie zamężna: z  księciem Sabaudii Karolem de Carignan, a po jego śmierci z ks. Juliuszem de Montleart. W latach 1848– –1851 była właścicielką dwóch rozległych dominiów w cyrkule wadowickim: Lanckorona (miasteczko Lanckorona i  wsie: Baczyna, Bieńkówka, Biertowice, Bogdanówka, Budzów, Harbutowice, Izdebnik, Jachówka, Jasienica, Jastrzębia, Leśnica, Palcza, Rudnik, Skawinki, Stronie, Sułkowice, Trzebunia, Więciórka, Zachełmna, Zakrzów, Zawadka i Żarnówka) i Myślenice (wsie: Borzęta, Bysina, Chełm, Dolna Wieś, Górna Wieś, Krzczonów, Krzeczów, Lubień, Łagiewniki, Pcim, Polanka, Stróża i Tenczyn). W latach 1851–1855 majątek wchodził w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1777–1783, 1909–1912, 1952; A. Boniecki, Herbarz, t. 12, s. 195; Myślenice. Monografia miasta, red. T. Gąsowski, Myślenice–Kraków 2012, s. 376. Morawski. Nieznany z imienia, w latach 1848–1851 posiadał część dominium Dalestowice (wsie: Dalestowice, Laskówka Dalestowska, Odmęt, Skrzynka i Wójcina) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Leopoldyna Morska. Żona Stanisława Morskiego. W latach 1848–1855 wymieniana była jako spadkobierczyni męża oraz jego brata Aleksandra Morskiego. W 1848–1851 posiadała dominium Brzeziny Dolne, a w 1851 r. dominium Latoszyn i część wsi Gawrzyłowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1385, 1445; S. Dembiński, Rok 1846, s. 85–86. Magdalena Morska. Ur. 1762, zm. 1847, żona hr. Ignacego Morskiego. W 1848 r. była właścicielką dwuwioskowego dominium Będziemyśl w cyrkule rzeszowskim oraz dominium Bieżanów w cyrkule bocheńskim (wieś Bieżanów i przysiółek Kaim). Po jej śmierci dobra tworzyły masę spadkową. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; S. Uruski, Rodzina, t. 10, s. 271; http://www.sejm-wielki.pl/b/5.396.122 (dostęp: 14.07.2012 r.). Aleksander Morski. Brat Stanisława, zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Latoszyn w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; S. Dembiński, Rok 1846, s. 112–144, 193. Feliks Morski. Zapewne syn Stanisława i Leopoldyny Morskich. W 1855 r. był właścicielem dominium Brzeziny Dolne (część wsi: Brzeziny Dolne, Brzeziny Górne i Brzeziny Średnie) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855; S. Uruski, Rodzina, t. 11, s. 272. Stanisław Morski. Ur. 1808, brat Aleksandra, żonaty z Leopoldyną z Urbańskich, zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Brzeziny Dolne w cyrkule tarnowskim, złożone z części wsi Brzeziny Dolne, Brzeziny Średnie i Brzeziny Górne. Źródła: ANKr., KZCG 1492; S. Dembiński, Rok 1846, s. 85–86.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

327

Jan Morskowski. W  latach 1848–1851 był właścicielem cząstki we wsi Zborówek w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Eleonora Mostowska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Korzeniów w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Adamie Pohlmannie. Źródła: ANKr., KZCG 1628. Franciszek Mostowski. W 1851 r. był właścicielem części wsi Pstrągowa (Biendówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1435. Franciszek Moszczeński. Hrabia, w  latach 1848–1855 właściciel dwóch dominiów w  cyrkule tarnowskim: Wielopole Moszczeńskie (wsie: Bobrek, Borek i  Wielopole Moszczyńskie) oraz Zbylitowska Góra (wsie: Sieciechowice i  Zbylitowska Góra oraz część wsi Zgłobice). Źródła: ANKr., KZCG 1373, 1575. Anna Mroczkowska. W 1851 r. była współwłaścicielką (z Mateuszem Mroczkowskim) jednowioskowego dominium Rupniów w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 884. Józefa Mroczkowska. Córka Antoniego i Anastazji z Celińskich Fihauserów. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką Dominium Gdów II (części Gdowa, Kędzierzynki i Krzyworzeki) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 110; A. Boniecki, Herbarz, t. 5, s. 277. Mateusz Mroczkowski. W  latach 1848–1851 był właścicielem dwóch dominiów: Gdów III (części Gdowa i Kędzierzynki) w cyrkule bocheńskim oraz Rupniów (jedna wieś) w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 110, 884. Mikołaj Mück. W 1851 r. był właścicielem części we wsi Załubińcze w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 771. Franciszek Müller. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 48. Maria Müller. W latach 1848–1851 była właścicielką cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Józef Myczkowski. W 1855 r. posiadał Łążek, czyli przysiółek wsi Dąbrowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Narcyz Myszkowski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Podniebyle w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 506. Tomasz Nalepa. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Siemiechów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1562. Leokadia Nartowska. Córka Feliksa de Rekle Reklewskiego, żona Józefa Nartowskiego. W 1851 r. posiadała cząstkę we wsi Kowalowy w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 393.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

328

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Wincenty Nartowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Różanka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 596. Barbara Nathmüller. W latach 1848–1855 posiadała dominium Jugowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1999. Rozalia Nathmüller. W 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka przysiółka Jugowice w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Nawrocki. Zmarł przed 1848 r. W  latach 1848–1855 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Bojańczyce w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Adela Nejmanowska. W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Hadykówka (wieś Hadykówka i  część wsi Poręby Dymarskie) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1665. Antoni Nejmanowski. W latach 1848–1852 był właścicielem dominium Kwiatonowice (większa część wsi Kwiatonowice) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 408. Wojciech Nejmanowski. W 1855 r. był właścicielem wsi (większej części) Kwiatonowice w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Aleksia Neronowicz. Zapewne córka Marii Piaseckiej. W latach 1851–1855 — wspólnie z  rodzeństwem: Emilią z  Piaseckich Śmietańską, Henryką, Gabrielą i  Szymonem Piaseckimi — była właścicielką dominium Zimna Wódka (wsie: Pławna i Zimna Wódka) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po matce. Źródła: Skorowidz 1855. Magdalena Netkowska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Czekaj w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1384. Jan Neumann. W latach 1848–1851 był właścicielem części dominium Okocim w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Teresa Niedzielska. W  1851 r. posiadała część wsi Błażkowa w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 556. Antoni Niedzielski. Syn Kajetana Niedzielskiego, w latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Zabawa Zdzieński w cyrkule bocheńskim oraz wspólnie z bratem Erazmem posiadał dominium Zaborów (wsie Kwików, Pojawie i Zaborów) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 62, 63, 215. Erazm Niedzielski. Syn Kajetana Niedzielskiego, w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Śledziejowice (wsie: Czarnochowice, Kokotów, Strumiany, Bogucice, Brzegi, Mała Wieś i Śledziejowice) w cyrkule bocheńskim oraz wspólnie z bratem Antonim posiadał dominium Zaborów (wsie Kwików, Pojawie i Zaborów) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 29, 62, 63.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

329

Kajetan Niedzielski. Ojciec Antoniego i Kajetana Niedzielskich, zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zaborów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Mikołaj Niemeski. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel cząstki we wsi Lubinka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Ludwika Niemojewska. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Zaczarnie vel Krzyż Niemojewski (części wsi: Krzyż i Zaczarnie) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1557. Małgorzata Niemojewska. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka części wsi Krzyż w cyrkule tarnowskim (zapewne chodziło o dominium Krzyż Niemojewski vel Zaczarnie). Źródła: Skorowidz 1855. Gustawa Niemyska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Rajsko w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 174. Tekla Niemyska. Córka Tadeusza Marynowskiego, w latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Zdziarzec w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po siostrze ojca, Teresie Marynowskiej. Ponadto była współwłaścicielką części we wsi Karwodrza w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1584, 1645. Adam Niemyski. Prawdopodobnie syn lub krewny Floriana Niemyskiego (ID 2828). W latach 1848–1851 był właścicielem części wsi Karwodrza, miasta Czchowa, a także dominium Stróże (wsie: Borowa, Stróże i Wola Stróska oraz części wsi Zdonia) w cyrkułach bocheńskim i tarnowskim. W latach 1851–1855 dobra te przeszły na własność jego wnuczki Justyny z  Borowskich Benoe oraz jej męża Atanazego Benoe. Źródła: ANKr., KZCG 1584. Florian Niemyski. Zginął w  czasie rabacji galicyjskiej. W  1848 r. w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła wieś Karwodrza w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Karol Nitsche. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Czudec (miasteczko Czudec i wsie: Nowa Wieś, Piekarówka, Przedmieście Czudeckie, Wyżne i Zaborów) w cyrkule jasielskim. Ponadto w 1848 r. wymieniany był jako właściciel jednowioskowego dominium Żyznów w cyrkule jasielskim, zaś w 1851 r. jako współwłaściciel cząstek w Pstrągowej (o nazwach: Bilińszczyzna i Szudrawszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 451, 452, 1453. Helena Niwicka. W latach 1851–1855 była właścicielką części wsi Kobylec (o nazwie: Borowiecka i Studzińska) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 19. Maria Niwicka. W latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Kierlikówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 275.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

330

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Karol Niwicki. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Zawada w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 264. Teodor Niwicki. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Ujazd w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 285. Wanda Nowaczyńska. Zapewne córka hr. Piotra Przebendowskiego, w latach 1851– 1855 — wspólnie z mężem Edwardem Nowaczyńskim — była właścicielką dominium Zabrnie (część przysiółka Zabrnie) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1603. Edward Nowaczyński. W latach 1851–1855 — wspólnie z żoną Wandą z Przebendowskich — był właścicielem dominium Zabrnie (część przysiółka Zabrnie) w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po hr. Piotrze Przebendowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1603. Konstanty Nowaczyński. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Zarzekowice, a w 1851 r. Dominium Zalesie koło Tyczyna (wsie: Matysówka i Zalesie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1267. Gottlieb Nowak. W latach 1851 i 1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Bodzanów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 136. Jan Nowak. W 1851 r. — wspólnie z Józefem Faxem, Józefem Nowakiem oraz Wincentym Dankiem — był właścicielem części w miasteczku Wilamowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1898. Józef Nowak. W 1851 r. — wspólnie z Józefem Faxem, Janem Nowakiem oraz Wincentym Dankiem — był właścicielem części w miasteczku Wilamowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1898. Paweł Nowakiewicz. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel części miasteczka Kołaczyce w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Helena Nowakowska. Zapewne córka Józefa Nowakowskiego. W latach 1851–1855 — wspólnie z Anielą z Nowakowskich Piotrowską, Władysławem Nowakowskim, Katarzyną z Nowakowskich Hańską oraz Marią Kosibą — była właścicielką jednowioskowego dominium Sowina w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 569. Marianna Nowakowska. Córka Józefa Kosiby Grodzickiego, zapewne żona Józefa Nowakowskiego. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dwóch jednowioskowych dominiów w cyrkule jasielskim: Łęgorze i Sowina. Źródła: ANKr., KZCG 505, 569. Franciszek Nowakowski. W latach 1848–1851 był właścicielem cząstki we wsi Lubcza w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Henryk Nowakowski. W  latach 1848–1855 posiadał trzy dominia: Przybyszówka (część wsi Przybyszówka) w cyrkule rzeszowskim, Lubcza (części wsi Lubcza i Dzwo-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

331

nowa) oraz Kowalowa Dolna (część wsi Kowalowa) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1107, 1440, 1554. Józef Nowakowski. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Sowina w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Stanisław Nowakowski. W 1851 r. wspólnie z Henrykiem Nowakowskim był właścicielem części wsi Kowalowa (Kowalowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1554. Władysław Nowakowski. Zapewne syn Józefa Nowakowskiego. W latach 1851–1855 — wspólnie z  Anielą z  Nowakowskich Piotrowską, Heleną z  Nowakowskich Nowakowską, Katarzyną z Nowakowskich Hańską oraz Marią Kosibą — był właścicielem jednowioskowego dominium Sowina w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 569. Franciszek Nowiński. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Piotrkowice i Łowczów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1528. Justyna Nowosielecka. W 1855 r. była właścicielką dominium Malinie (wsie Malinie i Trześń) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Klemens Nowosielecki. W 1851 r. był właścicielem dominium Malinie (wsie Malinie i Trześń) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1594. Józef Nowotny. W latach 1848–1855 posiadał dwa dominia w cyrkule jasielskim: Cieklin (wsie: Cieklin, Dobrynia, Duląbka, Dzielec, Pagórek, Radość i  Wola Cieklińska) oraz Nawsie Kołaczyckie (wsie: Bryły, Krajowice, Nawsie Kołaczyckie i  Wróblowa i część miasteczka Kołaczyce). Źródła: ANKr., KZCG 390, 471. Józef Nycz. W latach 1848–1855 posiadał cząstkę we wsi Lipowa w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Salomea Ochocka. Dwukrotnie zamężna: 1o Brzeska (zapewne żona Szymona Brzeskiego), 2o Ochocka. W 1851 r. wymieniana była jako właścicielka wsi Łączki Brzeskie, części miasteczka Przecław i wsi Wylów w cyrkule tarnowskim oraz w latach 1851–1855 jako współwłaścicielka wsi Hucisko w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1097, 1605. Anna Oczkowska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką części wsi Głobikowa (o nazwie Kamieniec), którą odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1629. Ignacy Okólski. W latach 1851–1855 posiadał cząstkę we wsi Bystrzyca Górna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1543. Melania Olearska. W latach 1851–1855 była właścicielką trzech dominiów: Woźniczna (część wsi Woźniczna) i Koszyce Małe (wieś Koszyce Małe i część wsi Pleśna) w cyrkule tarnowskim oraz Szczytniki (wsie Szczytniki i Świątniki Dolne) w cyrkule bocheńskim,

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

332

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

które odziedziczyła po matce Ludwice Strzyżewskiej lub ojczymie Janie Radkiewiczu. W 1852 r. dominium Szczytniki sprzedała. Źródła: ANKr., KZCG 250, 1469, 1561. Albert Olearski. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Wielkie Drogi w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Władysław Olearski. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Wielkie Drogi (część wsi) w cyrkule wadowickim, które odziedziczył po Albercie Olearskim. Źródła: ANKr., KZCG 1983. Dionizy Olszański. W 1851 r. był właścicielem cząstki (o nazwie Baszówka) we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 32. Helena Oraczewska. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka wsi Żerosławice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józefa Oraczewska. W 1851 r. była właścicielką części przysiółka Łopuszna (o nazwie Rzepecki) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 240. Aleksander Oraczewski. W  1851 r. był właścicielem dominium Żerosławice (części wsi: Kawec, Podlubomierz i Żerosławice) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 223. Maria Ortyńska. Zapewne żona Jana Ortyńskiego, w 1855 r. wymieniana jako współwłaścicielka wsi Kokuszka w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Maria (Marianna) Ortyńska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Pogwizdów (wieś Nieszkowice Wielkie i część wsi Pogwizdów) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po Wincentym Midowiczu. Źródła: ANKr., KZCG 72. Jan Ortyński. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Kokuszka (część wsi Kokuszka i sołtystwo w Piwnicznej) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 940. Antonina Orzechowska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Pogwizdów (wieś Nieszkowice Wielkie i  część wsi Pogwizdów) w  cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po Wincentym Midowiczu. Źródła: ANKr., KZCG 72. Antoni Ossoliński. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Wola Lubecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1457. Aniela Osuchowska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Wadowice Górne w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1602. Bonifacy Osuchowski. W latach 1848–1855 wspólnie z Janem Kantym Twardzikowskim był właścicielem dominium Breń Osuchowski (wsie: Breń Osuchowski i Kawęczyn oraz część wsi Trzciana) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1588; S. Uruski, Rodzina, t. 13, s. 118.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

333

Emilia Otfinowska. W  latach 1851–1855 była właścicielką cząstki we wsi Kanina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 741. Feliks Otfinowski. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel wsi Olszowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Stanisław Otfinowski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Knaina w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Amelia Ożajstowicz. W latach 1851–1855 — wspólnie z Wincentym Ożajstowiczem — posiadała cząstkę we wsi Nieciecza w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1480. Wincenty Ożajstowicz. W latach 1851–1855 — wspólnie z Amelią Ożajstowicz — posiadał cząstkę we wsi Nieciecza w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1480. Helena Pachnecka. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Ludwika Padlewska. W  latach 1848–1851 była właścicielką dominium Libertów w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Adam Padlewski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Libertów w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1804. Mateusz Pakowski. W  1855 r. był właścicielem wsi Łopoń, wchodzącej w  skład dominium Wojnicz w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józefa Paliszewska. Żona Walentego Paliszewskiego, w latach 1851–1855 wymieniana była jako współwłaścicielka dominiów Lubzina (wsie: Brzezówka i Lubzina) i Skrzyszów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1623, 1660. Walenty Paliszewski. Ur. 1777, zm. 1855, w  latach 1848–1855 był właścicielem (w 1851 r. wspólnie z żoną Józefą) dwóch dominiów w cyrkule tarnowskim: Lubzina (wsie Brzezówka i Lubzina) oraz Skrzyszów (jedna wieś). Źródła: ANKr., KZCG 1623, 1660. Franciszka Paprocka. W  1855 r. wymieniana była jako właścicielka cząstki we wsi Cierpisz w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Apolonia Paszkowska. W latach 1851–1855 wspólnie z Leopoldem Szumskim była właścicielką jednowioskowego dominium Nockowa w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1486. Bolesław Paszyc. Zapewne syn Jana i  Marii Paszyców. W  1851 r. wspólnie z  Marią (matką) posiadał dominium Marcinkowice (wieś Marcinkowice i część wsi Chomranice) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 788. Maria Paszyc. Córka Wincentego Dunikowskiego, żona Jana Paszyca. W latach 1848– 1855 była właścicielką dominiów: Marcinkowice w cyrkule sądeckim (wieś Marcinkowi-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

334

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

ce i część wsi Chomranice, odziedziczone po mężu) i Iwkowa (wsie: Iwkowa i Poręba Iwkowska oraz część wsi Dobrociesz, odziedziczone po ojcu) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 258, 788; S. Uruski, Rodzina, t. 3, s. 293–294, t. 13, s. 239. Józef Pauli. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły części dwóch dominiów w cyrkule jasielskim: Cieklin i Nawsie Kołaczyckie. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Jan Pawlik. W 1851 r. wymieniany jest jako właściciel cząstki w Brzeźnicy (w cyrkule wadowickim), określanej jako wójtostwo. Źródła: ANKr., KZCG 1945. Aleksander Pawłowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Witowice Górne w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 909. Leopold Pawłowski. W latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Sokół w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 514. Tadeusz Pawłowski. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Klimkówka (wsie: Klimkówka, Kunkowa i Leszczyny) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 582. Antonina Pazikowska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Walowa Góra w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1000. Emilia Pellegrini. Dwukrotnie zamężna: 1o Rozwadowska (żona Feliksa Rozwadowskiego) 2o Pellegrini. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Tuchów (część miasteczka Tuchów, wsie: Meszna Opacka, Przedmieście Wielkie, Wołowa i Zagrody oraz części wsi Lubaszowa i Siedliska) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po pierwszym mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1377. Katarzyna Pełczyńska. W latach 1851–1855 — wspólnie z Walentym Rożniatowskim i Julianną z Rożniatowskich Hordyńską — był właścicielem cząstki (I scheda) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 409. Emilia Peszyńska. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka wsi Kobylany w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Tomasz Peters. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Niewodna (Janowszczyzna) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 395. Maria Petrowicz. Córka hr. Emilii Łoś, żona Wincentego Petrowicza. W 1855 r. wspólnie z mężem była właścicielką jednowioskowego dominium Przybówka w cyrkule jasielskim, które zapewne otrzymała jako posag. Źródła: Skorowidz 1855. Wincenty Petrowicz. W 1855 r. wspólnie z żoną Marią z  hr. Łosiów był właścicielem jednowioskowego dominium Przybówka w cyrkule jasielskim, które zapewne żona wniosła mu w posagu. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

335

Kazimierz Petryczyn. W  latach 1851–1855 posiadał dwa jednowioskowe dominia: Kępanów i Lubomierz w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 284, 286; S. Uruski, Rodzina, t. 13, s. 291. Emilia Pfund. W 1851 r. była właścicielką cząstki w Woli Rzędzińskiej w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1633. Gabriela Piasecka. Zapewne córka Marii Piaseckiej. W latach 1851–1855 — wspólnie z rodzeństwem: Emilią z Piaseckich Śmietańską, Aleksią z Piadeckich Neronowicz, Henryką i Szymonem Piaseckimi — była właścicielką dominium Zimna Wódka (wsie: Pławna i  Zimna Wódka) w  cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po matce. Źródła: Skorowidz 1855. Henryka Piasecka. Zapewne córka Marii Piaseckiej. W latach 1851–1855 — wspólnie z rodzeństwem: Emilią z Piaseckich Śmietańską, Aleksią z Piadeckich Neronowicz, Gabrielą i Szymonem Piaseckimi — była właścicielką dominium Zimna Wódka (wsie: Pławna i  Zimna Wódka) w  cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po matce. Źródła: Skorowidz 1855. Maria Piasecka. W 1848 r. była właścicielką dominium Zimna Wódka w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Józef Piasecki. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Trzęsówka (wsie: Jagodnik, Kosowy i Trzęsówka oraz część wsi Przyłęk) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1632. Szymon Piasecki. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Sitnica w cyrkule jasielskim, a także współwłaścicielem dominium Zimna Wódka w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 387, 919. Franciszek Piątkiewicz. W 1855 r. był właścicielem części we wsi Gorzejowa w cyrkule tarnowskim, którą zapewne odkupił od spadkobierców Józefa Witowskiego. Źródła: Skorowidz 1855. Anna Piątkowska. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Tłuczań Dolny (części wsi Marcyporęba i  Tłuczań) w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1860. Karolina Piechocka. W  1848 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Glichów w  cyrkule bocheńskim, które w  latach 1851–1855 stanowiło masę spadkową. Źródła: ANKr., KZCG 28. Ryszard Piekarski. W 1851 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Wiatrowice w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 967. Agnieszka Pieniążek. Zapewne żona Juliana Odrowąż Pieniążka, w 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka wsi Kielnarowa w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

336

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Amalia Pieniążek. W  1851 r. posiadała część (dawne wójtostwo) wsi Trzetrzewina w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1001. Celestyna Pieniążek. W  1851 r. wymieniana jako współwłaścicielka cząstki we wsi Jankowa; w 1855 r. jako współwłaścicielka (wspólnie z Konstantym Pieniążkiem) wsi Mordarka i Sarysz w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 876. Felicja Pieniążek. W latach 1851–1855 była właścicielką części wsi Kowalowa (Kowalowa Średnia), ponadto w 1855 r. była właścicielką części wsi Glów w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1555. Florian Pieniążek. W latach 1851–1855 wspólnie z Magdaleną Pieniążek posiadał wieś Zabratówka (część dominium Biała) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1218. Jan Pieniążek. Dwukrotnie żonaty, najpierw z Anną z Ossolińskich, córką hr. Michała Ossolińskiego, a później z Franciszką Zafigórską, późniejszą żoną bar. Apolinarego Lewartowskiego; zmarł przed 1838 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Mielec (miasto Mielec i  wieś Cyranka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; K. Ślusarek, Dobra mieleckie, s. 163. Jan Pieniążek. Zmarł w  1846 r. (w  wyniku ran zadanych przez chłopów), w  latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Koszary w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Dembiński, Rok 1846, s. 211. Julian Pieniążek. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Kielnarowa (wieś Kielnarowa i  część przysiółka Biechowszczyzna) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1253. Konstanty Pieniążek. W  1851 r. wymieniany był jako właściciel części wsi Brzana Dolna, zaś w  1855 r. jako współwłaściciel części wsi Mordarka w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Magdalena Pieniążek. W  latach 1851–1855 wspólnie z  Florianem Odrowąż Pieniążkiem posiadała wieś Zabratówka (część dominium Biała) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1218. Maria Pieniążek. Żona Jana Pieniążka. W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Koszary (wsie Bałaszówka i  Koszary oraz część wsi Łososina Górna) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 898. Paulina Pieniążek. Zapewne była to córka Jan Pieniążka i Franciszki z Zafigórskich 1o Pieniążkowej 2o Lewartowskiej. W 1855 r. była współwłaścicielką (wspólnie z bar. Feliksem Konopką) wsi Jadowniki Mokre, Miechowice Wielkie i Wietrzychowice w cyrkule bocheńskim, które zapewne odziedziczyła po matce, oraz właścicielką Cyranki koło

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

337

Mielca, którą zapewne objęła po ojcu. Źródła: Skorowidz 1855; K. Ślusarek, Dobra mieleckie, s. 163. Stanisław Pieniążek. W latach 1848–1855 właściciel dwóch wsi: Albigowa i Handzlówka (dominium Albigowa) w cyrkule rzeszowskim oraz części we wsi Lichwin w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1153. Franciszek Pierzchała. Zamordowany przez chłopów w 1846 r. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Gogołów II. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Leopoldyna Pierzchała. Dwukrotnie zamężna: 1o Pierzchała 2o Strzeszkowska. W latach 1851–1851 była właścicielką dominium Gogołów II (części Gogołowa i  Huty Gogołowskiej) oraz współwłaścicielką części Krosna (sołtystwo Białobrzegi). Źródła: ANKr., KZCG 583, 606. Feliks Pietrzycki. W 1851 r. był właścicielem części we wsi Pstrągowa (Bełdowszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1452. Balbina Piękoś. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Jaszczurowa w cyrkule jasielskim, które wspólnie ze swoimi małoletnimi dziećmi odziedziczyła po Szymonie Piękosiu. Źródła: ANKr., KZCG 591. Eleonora Piękoś. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Jaszczurowa w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po Szymonie Piękosiu. Źródła: ANKr., KZCG 591. Florian Piękoś. W  latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Jaszczurowa w  cyrkule jasielskim, które odziedziczył po Szymonie Piękosiu. Źródła: ANKr., KZCG 591. Klemens Piękoś. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Jaszczurowa w  cyrkule jasielskim, które odziedziczył po Szymonie Piękosiu. Źródła: ANKr., KZCG 591. Szymon Piękoś. Zmarł przed 1848 r. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Jaszczurowa w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Zenobia Piękoś. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Jaszczurowa w cyrkule jasielskim, które wspólnie ze swoimi małoletnimi dziećmi odziedziczyła po Szymonie Piękosiu. Źródła: ANKr., KZCG 591. Julian Pikuziński. Zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Dołęga w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Emilia Pilińska. Ur. ok. 1840, córka Stanisława i Ludwiki Pilińskich. W latach 1851– –1855 wspólnie z matką Ludwiką oraz braćmi: Tadeuszem i Konstantym odziedziczyła

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

338

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

po ojcu trzy dominia w cyrkule jasielskim: Brzezowa (jednowioskowe), Sieklówka Dolna (jednowioskowe) i Tarnowiec (wsie: Brzezówka, Potakówka, Sądkowa, Skalnik, Tarnowiec i Wrocanka). Źródła: ANKr., KZCG 391, 611; http://www.sejm-wielki.pl/b/ sw.196662 (dostęp: 27.09.2012 r.). Ludwika Pilińska. Ur. 1811, inne imię: Elżbieta, żona Stanisława Pilińskiego. W latach 1851–1855 wspólnie z dziećmi: Emilią, Tadeuszem i Konstantym dziedziczyła po mężu trzy dominia w  cyrkule jasielskim: Brzezowa (jednowioskowe), Sieklówka Dolna (jednowioskowe) i Tarnowiec (wsie: Brzezówka, Potakówka, Sądkowa, Skalnik, Tarnowiec i Wrocanka). Źródła: ANKr., KZCG 391, 611; http://www.sejm-wielki.pl/b/ psb.22702.3 (dostęp: 27.09.2012 r.). Konstanty Piliński. Ur. ok. 1840, syn Stanisława i Ludwiki Pilińskich. W latach 1851– –1855 wspólnie z matką Ludwiką oraz rodzeństwem: Emilią i Tadeuszem odziedziczył po ojcu trzy dominia w cyrkule jasielskim: Brzezowa (jednowioskowe), Sieklówka Dolna (jednowioskowe) i Tarnowiec (wsie: Brzezówka, Potakówka, Sądkowa, Skalnik, Tarnowiec i Wrocanka). Źródła: ANKr., KZCG 391, 611; http://www.sejm-wielki.pl/b/ lu.26435 (dostęp: 27.09.2012 r.). Stanisław Piliński. Ur. 1801, zm. 1843, w latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły trzy dominia w cyrkule jasielskim: Brzezowa, Sieklówka Dolna i  Tarnowiec. W  latach 1851–1855 dobra te odziedziczyli: żona Elżbieta oraz dzieci: Emilia, Tadeusz i Konstanty. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 12; http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.22702.2 (dostęp: 27.09.2012 r.). Tadeusz Piliński. Ur. 1836, zm. 1867, syn Stanisława i Ludwiki Pilińskich. W latach 1851–1855 wspólnie z matką Ludwiką oraz rodzeństwem: Emilią i Konstantym odziedziczył po ojcu trzy dominia w cyrkule jasielskim: Brzezowa (jednowioskowe), Sieklówka Dolna (jednowioskowe) i Tarnowiec (wsie: Brzezówka, Potakówka, Sądkowa, Skalnik, Tarnowiec i Wrocanka). Źródła: ANKr., KZCG 391, 611; http://www.sejm-wielki. pl/b/psb.22702.1 (dostęp: 27.09.2012 r.). Józef Piniński. Hrabia, syn Jerzego i Katarzyny z Woszczyńskich. W latach 1848–1851 wymieniany był jako właściciel dominium Babica w cyrkule jasielskim. Źródła: Szematyzm 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 17. Aniela Piotrowska. Zapewne córka Józefa Nowakowskiego. W latach 1851–1855 — wspólnie z Władysławem Nowakowskim, Heleną z Nowakowskich Nowakowską, Katarzyną z Nowakowskich Hańską oraz Marią Kosibą — była właścicielką jednowioskowego dominium Sowina w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 569. Julianna Piotrowska. W  1855 r. była właścicielką części wsi Zawadka w  cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

339

Stanisław Piotrowski. Zmarł między 1848 a 1851 r. W 1848 r. był właścicielem dominium Chojnik (wsie Chojnik i Galonka), które w latach 1851–1855 stanowiły jego masę spadkową. Źródła: ANKr., KZCG 1558. Stanisław Piotrowski. W  1851 r. posiadał część miasteczka Jodłowa (dawne sołtystwo) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 466. Apolonia Pisarzewska. W 1855 r. wzmiankowana jako właścicielka części wsi Pisarzowice w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Pisarzewski. W 1848 r. był właścicielem dominium Jaszczurowa w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Wojciech Pischtek. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Sieradza (wsie: Fiuk i Sieradza) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1512. Jan Płocki. W latach 1851–1855 posiadał dominium Ropica Polska (część wsi Ropica Polska) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 534. Józef Płocki. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Podniebyle w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Magdalena Pociej. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Marianna Pociołowska. W latach 1851–1852 była właścicielką cząstki we wsi Radgoszcz (Laskówka) w cyrkule tarnowskim, którą zapewne kupiła od Ignacego Deisenberga. Źródła: ANKr., KZCG 1416. Petronela Podlewska. W 1851 r. wymieniana jest jako właścicielka przysiółka Sikorzyniec w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 253. Anna Podoska. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Niewodna (część III) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 397. Maria Podoska. Żona Jakuba Józefa Podoskiego, w 1855 r. była współwłaścicielką dominium Grajów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jakub Józef Podoski. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Grajów (wieś Grajów i przysiółek Żakowa) w cyrkule bocheńskim oraz części wsi Przyszowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 135, 819. Jan Podoski. W 1855 r. wspólnie z Józefem Junoszą Podoskim był właścicielem cząstki we wsi Przyszowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Michał Podoski. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Niewodna (część III) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 397. Adam Pohlmann. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Korzeniów w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

340

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Franciszek Ksawery Pohlmann. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Korzeniów w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po Adamie Pohlmannie. Źródła: ANKr., KZCG 1628. Jan Pohlmann. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Korzeniów w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po Adamie Pohlmannie. Źródła: ANKr., KZCG 1628. Józef Pohlmann. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Korzeniów w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po Adamie Pohlmannie. Źródła: ANKr., KZCG 1628. Teresa Pohlmann. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Korzeniów w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Adamie Pohlmannie. Źródła: ANKr., KZCG 1628. Anna Pohorecka. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Gorzejowa (Gorzejowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1408. Jakub Politalski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Przewrotne (wsie: Hucisko, Pogwizdów i  Przewrotne) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1181. Adelajda Ponińska. Księżna, w latach 1851–1855 była właścicielką dominium Łąkta Górna (wsie: Bytomsko i Łąkta Górna) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 208. Wincenty Poniński. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Osobnica w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 423. Anna Popiel. W 1855 r. była właścicielką części wsi Marcyporęba (dawne wójtostwo) w  cyrkule wadowickim, którą odziedziczyła po Wincentym Popielu. Źródła: ANKr., KZCG 1946. Józef Popiel. W latach 1851–1855 był właścicielem cząstek we wsiach Borki i Załuże w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1593. Paweł Popiel. W  latach 1851–1855 był właścicielem klucza majątkowego Ruszcza (wieś Ruszcza i  przysiółek Olsza) w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2176. Wincenty Popiel. W 1851 r. był właścicielem części wsi Marcyporęba (dawne wójtostwo) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1946. Antonina Potocka. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka części wsi Kotowa Wola w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Katarzyna Potocka. Ur. 1822, zm. 1872, hrabina, żona Adama Potockiego. W 1851 r. wspólnie z mężem posiadała trzy wsie w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Dubie, Pisary i Żary. Źródła: ANKr., KZCG 2297; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 288. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

341

Teofila Potocka. W 1855 r. była właścicielką dominium Podjasień (przysiółek Podjasień i część wsi Stare Rybie) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Adam Potocki. Ur. 1822, zm. 1872, hrabia, syn Artura hr. Potockiego i Zofii z Branickich, żonaty z Katarzyną Branicką. W 1851 r. posiadał następujące dobra: w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: hrabstwo tenczyńskie (2 miasta: Krzeszowice i  Nowa Góra, 30 wsi: Baczyn, Brodła, Brzoskwinia, Budzyń, Cholerzyn, Chrosna, Czerna, Czyżówka, Filipowice, Frywałd, Grójec, Lgota, Miękinia, Mirów, Młynka, Morawica, Myslachowice, Nawojowa Góra, Nielepice, Okleśna, Ostrężnica, Podłęże, Psary, Rudno, Rusocice, Siersza, Tenczynek, Wodna, Wola Filipowska i Zalas oraz przysiółek Gwoździec) oraz wspólnie z  żoną Katarzyną wsie: Dubie, Pisary i  Żary; w  cyrkule tarnowskim: dominium Łysaków (wsie: Łysaków, Łysakówek, Otałęż, Szafranów, Wola Otałęska), dominium Mędrzechów (wsie: Biskupice, Borusowa, Hubenice, Kanna, Kozłów, Kupienin, Kuzie, Łęka Samocka, Małec, Mędrzechów, Podlipie, Samocice, Strojców, Świebodzin, Wola Mędrzechowska i Zawierzbie oraz przysiółki Kawęczyn i Wólka Świebodzka); w cyrkule wadowickim: dominium Spytkowice (Bachowice, Grodzisko, Miejsce, Spytkowice). W operatach uwłaszczeniowych część dominium Mędrzechów (z wyjątkiem wsi Kanna i Świebodzin oraz przysiółków Kawęczyn i Wola Świebodzka) błędnie przypisano Andrzejowi Potockiemu. W 1855 r. hr. Adam Potocki był właścicielem: w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej — dwóch miast: Krzeszowice i Nowa Góra, 40 wsi: Baczyn, Brodła, Brzoskwinia, Budzyń, Chełm, Cholerzyn, Chrosna, Czyżówka, Dubie, Filipowice, Frywałd, Góry Muszowieckie, Grójec, Kleszczów, Lgota, Luszowice, Miękinia, Mirów, Młynka, Morawica, Myślachowice, Nawojowa Góra, Nielepice, Nieporaz, Okleśna, Olszyny, Ostrężnica, Pisary, Psary, Rozkochów, Rudno, Rusocice, Siersza, Tenczynek, Wola Filipowska, Zalas, Źródła, Żarki, Żary i Żbik (w 1851 r. własność klasztoru oo. Karmelitów Bosych w Czernej) oraz jednego przysiółka: Gwoździec; w cyrkule tarnowskim — 20 wsi: Biskupice, Borusowa, Hubenice, Kanna, Kozłów, Kupienin, Kuzie, Łęka Samocka, Łysaków, Łysakówek, Małec, Mędrzechów, Otałęż, Podlipie, Samocice, Strojców, Szafranów, Wola Mędrzechowska, Wola Otałęska i Zawierzbie; w cyrkule wadowickim — czterech wsi: Bachowice, Grodzisko, Miejsce i Spytkowice (jako właściciela wsi Spytkowice błędnie podano hr. Annę Potocką). Źródła: ANKr., KZCG 1515–1516, 1589, 1671, 2009, 2015, 2171, 2192–2205, 2297; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 288. Aleksander Stanisław Ludwik Potocki. Ur. 1778, zm. 1845, hrabia, syn Stanisława Kostki Potockiego i Aleksandry z Lubomirskich, ojciec hr. Maurycego Potockiego. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dominia Nowy Wiśnicz i Szczepanów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; http://www.sejm-wielki.pl/b/1.1153.12 (dostęp: 11.09.2012 r.). Alfred Potocki. Hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem czterech rozległych dominiów w cyrkule rzeszowskim: Leżajsk (miasto Leżajsk, wsie: Baranówka, Biedaczów, Bonarówka, Brzoza Królewska, Brzyska Wola, Dębno, Dornbach, Giedlarowa, Gillershof, Hucisko, Jastrzębiec, Jelna, Königsberg, Kuryłówka, Łukowa, Maleniska, Ożanna, Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

342

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Ruda Łańcucka, Rzuchów, Sarzyna, Siedlanka, Stare Miasto, Wierzawice, Wola Zarczycka i Wólka Niedźwiedzka oraz przysiółek Podklasztor), Łańcut (miasto Łańcut, wsie: Brzoza Stadnicka, Budy Łańcuckie, Chałupki, Czarna, Dąbrówki, Dębina, Głuchów, Grzęska, Krzemienica, Podzwierzyniec, Przedmieście Łańcuckie, Rozbórz, Smolarzyny, Sonina, Strażów, Wola Bliższa, Wola Dalsza, Wysoka i Zalesie oraz części wsi: Gniewczyna, Medynia i Mirocin), Łąka (wsie: Łąka, Łukawiec, Palikówka, Pogwizdów i Terliczka) oraz Żołynia (miasteczko Żołynia). Źródła: ANKr., KZCG 1098–1105, 1108– –1123, 1144–1145. Felicjan Potocki. W 1851 r. był właścicielem dominium Podjasień (przysiółek Podjasień i część wsi Stare Rybie) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 280. Franciszek Stanisław Józef Potocki. Ur. 1788, zm. 1853, hrabia, syn Wincentego i Anny z Mycielskich. W 1848 r. posiadał dominium Niziny-Trzciana (wsie Borki, Kębłów, Krzemienica, Młodochów, Niziny, Ostrówek i  Wola Zdakowska, części wsi Jaślany i Trzciana oraz przysiółek Tarnówek) w cyrkule tarnowskim, które w tym samym roku sprzedał ks. Henrykowi Lubomirskiemu. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; http://www.sejm-wielki.pl/b/14.337.7 (dostęp: 19.10.2012 r.). Maurycy Ludwik Eustachy Potocki. Ur. 1812, zm. 1879, hrabia, syn Aleksandra i Anny Skumin-Tyszkiewiczów 1o Potockiej 2o Dunin-Wąsowiczowej, żonaty z Ludwiką z Bobrów, oficer wojsk polskich w 1831 r. W latach 1848–1855 posiadał rozległy majątek, składający się z następujących dominiów: Przeciszów (wsie Przeciszów i Podolsze oraz przysiółek Koło Lipowieckie) i Gierałtowice (tylko w 1851 r.) w cyrkule wadowickim oraz w latach 1851–1855: Szczepanów (jedna wieś) i Nowy Wiśnicz (miasteczko Nowy Wiśnicz, wsie: Borowna, Dołuszyce, Kobyle, Kopaniny, Kurów, Leksandrowa, Łomna, Mokrzyska, Olchawa, Poręba Spytkowska, Uszwica, Wiśnicz Mały i  Wiśnicz Stary oraz przysiółek Bucze) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 261; http://www.sejm-wielki.pl/b/1.1153.12 (dostęp: 11.09.2012 r.). Stefan Potocki. Hrabia, w latach 1851–1855 był właścicielem klucza Kościelniki (wsie: Cło, Kościelniki, Stanisławowice i Wolica oraz przysiółki: Górka Kościelnicka, Las i Rogów) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2258. Kazimierz Potulicki. Ur. 1793, syn Michała i Elżbiety z Wodzickich, dwukrotnie żonaty: 1. z Gabrielą z Mielżyńskich i 2. z Barbarą z Wielopolskich. W latach 1851–1855 był właścicielem rozległego klucza Bobrek (wsie: Bobrek, Bobrowniki, Chełmek, Dąb, Gorzów, Gromiec, Kazimierówka, Kruki, Libiąż Wielki i Ostropole) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1864, 2132, 2298; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 310; http://www.sejm-wielki.pl/b/dw.13917 (dostęp: 28.07.2012 r.). Franciszek Pragłowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki (o nazwie Pragłowskiego i IV scheda) we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 38.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

343

Franciszek Ksawery Prek. Ur. 1801, zm. 1863, w latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Sielec w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1149. Karolina Prek. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Pantalowice w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Stanisław Prek. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Pantalowice (wieś Zagórze i część wsi Pantalowice) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1185. Józef Prochaska. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Zwiernik (wieś Budzyń, część wsi Zwiernik i przysiółek Łosie) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1565. Karol Prokop. W 1855 r. wspólnie z Marią Prokop był właścicielem dominium Sobniów (wsie: Łaski i Sobniów) w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Maria Prokop. W 1855 r. wspólnie z Karolem Prokopem była właścicielką dominium Sobniów (wsie: Łaski i Sobniów) w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Pruszyński. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Skrzydlna w cyrkule sądeckim. Ponadto w latach 1849–1850 był właścicielem dominium Łazany w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Zygmunt Pruszyński. W  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Skrzydlna (wsie: Przenosza, Skrzydlna i Wola Skrzydlańska) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 765. Wiktoria Przebendowska. Hrabina, zapewne żona hr. Piotra Przebendowskiego. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Wadowice Dolne (wieś Wadowice Dolne i część wsi Wampierzów) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 1506. Piotr Przebendowski. Hrabia, w  1848 r. już nie żył. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Wadowice Górne w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Łucja Przerębska. Zm 1847, hrabina, żona hr. Adama Przerębskiego, matka hr. Zofii Załuskiej. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziły dominia Siedliszowice (wsie: Bieniaszowice, Gręboszów, Jagodniki, Karsy, Lubiczko, Pałuszyce, Siedliszowice, Uście Jezuickie i Wola Gręboszowska) i Niedźwiada (wsie: Glinik, Łopuchowa, Szkodna i  Niedźwiada oraz przysiółek Kępa Igołomska) w cyrkule tarnowskim, a także Demblin (wsie Demblin i Wola Rogowska oraz przysiółek Nowopole) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 22; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.24720 (dostęp: 19.07.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

344

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Ludwika Przetocka. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Lubcza (dawne wójtostwo) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po Ksawerym Warmskim. Źródła: ANKr., KZCG 1439. Eithel Przyborowski. W 1851 r. wymieniany był jako właściciel jednowioskowego dominium Bojańczyce (zapewne części), zaś w 1855 r. — jako właściciel wsi Dąbie i Bukowniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1852; Skorowidz 1855. Paulina Przychocka. Baronowa, w latach 1851–1855 była właścicielką dominium Zręczyce (części wsi: Podolany, Zagórzany i Zręczyce) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po bar. Aleksandrze Przychockim. Źródła: ANKr., KZCG 137. Aleksander Przychocki. Baron, zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dwa dominia w cyrkule bocheńskim: Sieraków i Zręczyce. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Piotr Przychocki. Baron, w  latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule sądeckim: Łososina Dolna (wsie: Bilsko, Łososina Dolna i Wronowice oraz przysiółki: Rozmirowa, Biała i Ostra Góra, Łączne, Łyczanka i Sadowa) i Ujanowice (wsie: Kobyłczyna, Sechna, Stańkowa, Ujanowice, Wola Stańkowska i Żbikowice oraz część wsi Żmiąca). Źródła: ANKr., KZCG 730, 807. Teodor Przychocki. Baron, syn Aleksandra i Eleonory z Dönhoffów Przychockich. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Sieraków (wsie: Dziekanowice, Nowa Wieś i Sieraków) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 55; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 43. Balbina Przystupska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką części wsi Głobikowa (o nazwie Kamieniec), którą odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1629. Cecylia Raciąska. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Świdnik (części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica), a także części wsi Mordarka, Przyszowa i Siekierczyna w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po rodzicach: Józefie i Ewie Wielogłowskich. Źródła: ANKr., KZCG 747, 749, 816, 872, 922. Domicela Raciąska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Rabkowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 826. Julian Raciąski. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Przyszowa (o nazwie Berdychów) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 821. Anna Raczyńska. Hrabina, żona Atanazego Raczyńskiego. W latach 1851–1855 była właścicielką rozległego dominium Dębica w  cyrkule tarnowskim, obejmującego miasteczko Dębicę, wsie: Bobrowa, Braciejowa, Brzeźnica, Dulcza Wielka, Góra Motyczna, Grabiny, Kawęczyn, Leszcze, Nagawczyna, Paszczyna, Pustynia, Sepnica, Stasiówka, Stobierna, Straszęcin, Wola Bobrowska, Wola Brzeźnicka, Wola Wielka, Wólka Dulecka

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

345

i Zawada, część wsi Słotowa oraz przysiółki: Kędzierz, Kochanówka i Kozłów. Źródła: ANKr., KZCG 1405–1407. Antonina Raczyńska. W latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Chorowice w cyrkule wadowickim. Dodatkowo w 1855 r. występowała także jako właścicielka cząstki we wsi Brzyczyna Dolna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 2009. Magdalena Raczyńska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Zawadka w  cyrkule wadowickim, które odziedziczyła po Wojciechu Raczyńskim. Źródła: ANKr., KZCG 1998. Atanazy Raczyński. Hrabia, dziedzic Obrzycka i innych dóbr w Wielkopolsce, żonaty z Anną z Radziwiłłów. W latach 1848–1851 był właścicielem rozległego dominium Dębica w cyrkule tarnowskim, które następnie przeszło na jego żonę. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Raczyński. W 1848 r. był właścicielem dominium Wrzępia w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Wojciech Raczyński. Zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zawadka w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Bolesław Radański. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Swoszowice w cyrkule bocheńskim, które zapewne przejął po Adamie Radwańskim. Źródła: ANKr., KZCG 1819. Władysław Radecki. W  1851 r. posiadał część wsi Mszalnica (dawne wójtostwo) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 954. Jan Radkiewicz. Adwokat przy Forum Nobilium w Tarnowie; w 1848 r. był justycjariuszem w dominiach: Biczyce, Czyżów, Koszyce Małe i Zborczyce, w 1852 r. w dominiach: Koszyce Małe i Rzuchowa; zmarł ok. 1852 r. W latach 1848–1851 był właścicielem lub współwłaścicielem dominiów Biskupice Konopka i  Czyżów w  cyrkule bocheńskim, Koszyce Małe w  cyrkule tarnowskim oraz Biczyce w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Felicjana Radomyska. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Łukawica III (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska i Roztoka) w cyrkule sądeckim. Źródła: APKt., KZCG 949. Antoni Radomyski. W  latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Tarnawa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 145. Stanisław Radomyski. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Łukawica III Wyżna (części wsi: Jastrzębie, Łukowica, Myłyńczyska, Roztoka i Zawada) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 950.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

346

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Józef Radoszewski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zalesie koło Tyczyna w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Adam Radwański. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Swoszowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Rakowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki (o nazwie Kątszczyzna, scheda 3) we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 33. Józefa Ramułt. W 1851 r. posiadała część wsi Czermna (o nazwie Srokowiec) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 435. Daniel Rappaport. W latach 1851–1855 był właścicielem części przysiółka Kapelanka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 288. Karolina Rappaport. W 1855 r. była współwłaścicielką części przysiółka Kapelanka w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Karol Reichenbach. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Nisko (miasteczko Nisko, wsie: Jata, Jeżowe, Kamień, Maziarnia, Nowosielec, Sójkowa, Steinau i Zalesie oraz części wsi: Pławo i Przyszów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1083–1087. Olmysia Reid. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Paulina Reklewska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Świdnik (części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica), a także części wsi Mordarka, Przyszowa i Siekierczyna w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po rodzicach: Józefie i Ewie Wielogłowskich. Źródła: ANKr., KZCG 747, 749, 816, 872, 922. Zofia Reklewska. W latach 1848–1855 wspólnie z Wincentym Reklewskim (zapewne mężem) posiadała jednowioskowe dominium Krużlowa Niżna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 803. August Reklewski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Krużlowa Wyżna (części wsi i przysiółków: Krużlowa Wyżna, Osików i Stara Wieś) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 804. Hipolit Reklewski. Syn Feliksa de Rekle Reklewskiego. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel cząstki we wsi Kowalowy w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Reklewski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Czarny Potok w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Michał Reklewski. W  1855 r. wymieniany był jako właściciel części wsi Wielopole w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

347

Wincenty Reklewski. W  latach 1848–1855 wspólnie z  Zofią Reklewską (zapewne żoną) posiadał jednowioskowe dominium Krużlowa Niżna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 803. Dominik Rey. Hrabia, syn Kajetana i Katarzyny z Potockich, żonaty z Karoliną z Ankwiczów, zamordowany przez chłopów w 1846 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Przecław w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 202–203. Karolina Rey. Hrabina, żona hr. Dominika Reya. Posiadała rozległe dobra w cyrkule tarnowskim. W latach 1848–1851 była właścicielką dominiów Głowaczowa i Słupie. W 1851 r. należało do niej dominium Przecław (część miasteczka Przecław, wsie: Błonie i Podole, przysiółek Kądziołki oraz część wsi Wylów), części wsi Blizne i Dobrynin, wieś Olszowice w cyrkule bocheńskim, a także wspólnie z synem Stanisławem — dominia Słupie (Chotowa, Przyborów i Słupie) i Głowaczowa (wieś Golemki). W 1855 r. była w posiadaniu miasteczka Przecław, wsi: Chotowa, Golanka, Golemki, Podole, Przyborów, Słupie i  Wylów oraz przysiółka Kądziołki. Źródła: ANKr., KZCG 177, 1397, 1505; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 203. Stanisław Rey. Ur. 1833, hrabia, syn Dominika i Karoliny Reyów. W 1851 r. wspólnie z matką posiadał dominia Słupie (Chotowa, Przyborów i Słupie) oraz Głowaczowa (wieś Golemki) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1505; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 203. Władysław Rey. Ur. 1817, zm. 1887, hrabia, w  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Raniżów (wsie: Markowizna, Mazury, Raniżów, Staniszewskie i  Zielonka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1185. Dawid Rinder. W  1851 r. był właścicielem części wsi Tropie w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 1004. Franciszek Ripper. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Ludwinów (wsie Ludwinów i Błonie Katarzyńskie) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 221; J. Pertek: Ripper Juliusz Franciszek, (w:) Polski słownik biograficzny, t. 31/2, zeszyt 129, s. 306–308. Eleonora Rogalińska. W 1855 r. była właścicielką cząstki we wsi Konary w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Henryk Rogaliński. W 1851 r. był właścicielem dominium Konary (część wsi Konary) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1564. Wincenty Rogaliński. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominiów Nockowa i Wiśniowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Adam Rogawski. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Olszyny (wsie: Hańczowa, Olszyny i Ropki) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 537, 545.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

348

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Antoni Rogawski. Od 1855 r. właściciel dominium Wola Dębińska (wsie Sterkowiec i Wola Dębińska oraz przysiółek Dziekanów) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Nepomucen Rogawski. W latach 1851–1855 właściciel dominium Wola Dębińska (wsie Sterkowiec i Wola Dębińska oraz przysiółek Dziekanów) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 132. Józef Rogawski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Rzepiennik Suchy w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 404. Karol Rogawski. W 1851 r. był właścicielem dominium Ołpiny (wsie: Ołpiny, Racławice i Rozembark) w cyrkule jasielskim. W 1855 r. należała do niego tylko jedna wieś — Ołpiny. Źródła: ANKr., KZCG 388. Teresa Rogojska. Zapewne żona lub córka Józefa Rogojskiego, właściciela Zalesian. W latach 1851–1855 właścicielka wsi Zalesiany i 1/4 przysiółka Popędzynka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 64, 217; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 218. Andrzej Rogojski. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule jasielskim: Lubla (jedna wieś) oraz Łęki (części wsi Łęka i Pietrusza Wola — dominium zbiorowe). Źródła: ANKr., KZCG 547, 548. Józef Rogojski. W badanym okresie już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dwa jednowioskowe dominia Kawec i Zalesiany w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 218. Leonard Rogojski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Kąty (wsie: Kąty i Łęka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 963. Józef Rogowski. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Borek Szlachecki w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Ignacy Rojek. W 1855 r. była współwłaścicielem (z żoną Leokadią) dominium Okrajnik (części wsi: Łękawica, Kocierz Rychwałdzki, Oczków i Okrajnik) w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Leokadia Rojek. W  latach 1851–1855 była właścicielką dominium Okrajnik (części wsi: Łękawica, Kocierz Rychwałdzki, Oczków i  Okrajnik) w  cyrkule wadowickim (w 1855 r. wspólnie z mężem Ignacym). Źródła: ANKr., KZCG 1973. Jan Romanowicz. W 1855 r. był współwłaścicielem przysiółka Guzikówka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Tekla Romanowicz. W 1855 r. była współwłaścicielką przysiółka Guzikówka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

349

Adolf Romer. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1827, 1877. Aniela Romer. W 1855 r. była właścicielką części wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Anna Romer. Hrabina, córka Kajetana i Katarzyny z Potockich, żona hr. Eustachego Romera. W 1851 r. posiadała dominium Ocieka (wieś Ocieka oraz części wsi: Biały Bór, Dabie i Tuszyma); w 1855 r. — dominium Ocieka i Borowa (wieś Borowa i przysiółek Katary) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1577; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 202, 242. Balbina Romer. Hrabina, żona Tomasza Romera. W latach 1848–1851 i 1855 wymieniana była jako właścicielka jednowioskowego dominium Święcany w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Edmund Romer. Zmarł przed 1848 r. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Jodłownik w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Edward Romer. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Wiatowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Eleonora Romer. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1877. Emil Romer. Hrabia, w latach 1851–1855 był właścicielem dominium Stępina (część wsi Stępina oraz przysiółek Chytrówka) w  cyrkule jasielskim, którą odziedziczył po hr. Nikodemie Romerze. Źródła: ANKr., KZCG 462. Eustachy Romer. Ur. 1795, zm. 1847, hrabia, syn Cypriana i Ewy z Jordanów Stojowskich, żonaty z Anną z Reyów. W latach 1848–1851 wymieniany był jako właściciel dominiów Borowa Romer i Ocieka w cyrkule tarnowskim. W istocie majątki te wchodziły w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1402; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 241–242; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.25898 (dostęp: 24.07.2012 r.). Henryk Romer. Właśc.: Henryk Maksymilian Józef tr. im., syn Edmunda, wylegitymowany w 1852 r. przed Wydziałem Stanów. W latach 1848–1855 posiadał jednowioskowe dominium Bieździedza w cyrkule jasielskim (w 1855 r. zapewne wspólnie z żoną Rozalią). Źródła: ANKr., KZCG 467; Poczet, s. 211. Klemens Romer. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1828, 1877. Konstanty Romer. Syn Edmunda Romera. W  latach 1851–1855 posiadał (wspólnie z żoną Marią) dominium Jodłownik I (wsie: Jodłownik, Kostrza i Lipie oraz przysiółek

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

350

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Dąbrówka) w  cyrkule sądeckim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 989. Ludwik Romer. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Łętownia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1827. Ludwik Romer. Zapewne syn Edwarda Romera. W  1846 r. dotkliwie pobity przez chłopów („mając kosą przewierconą głowę, miał kości wyjmowane i nosił blachę srebrną”). W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Wiatowice (wsie: Krakuszowice i Wiatowice) w cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 234. Maria Romer. Córka Jakuba Emeryka Zygmunta i Tekli Baranowskiej. W latach 1851– –1855 — wspólnie z  (zapewne siostrami i  bratem) Urszulą z  Łodzińskich Wójcikiewiczową, Izabelą z  Łodzińskich Gostkowską, Klementyną z  Łodzińskich Szulcową, Anną z Łodzińskich Brochocką i Włodzimierzem Józefem Zygmuntem Łodzińskim — posiadała jednowioskowy majątek Skomielna Czarna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1866; A. Boniecki, Rodzina, t. 15, s. 361. Maria Romer. Żona Konstantego Romera. W latach 1851–1855 posiadała (wspólnie z mężem Konstantym) dominium Jodłownik I (wsie: Jodłownik, Kostrza i Lipie oraz przysiółek Dąbrówka) w  cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po teściu. Źródła: ANKr., KZCG 989. Michał Romer. Syn Edmunda Romera. W latach 1851–1855 posiadał dominium Jodłownik II (wieś Lasocice z przysiółkiem Krasne) w cyrkule sądeckim, które odziedziczył po ojcu. Ponadto w 1851 r. był także wymieniany jako właściciel cząstki we wsi Kąśna Górna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 928, 990. Michał Romer. W  1848 r. już nie żył. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Łętownia w  cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Nikodem Romer. Hrabia, w 1848 r. był właścicielem dominium Stępina w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Rozalia Romer. Zapewne żona Henryka Romera. W 1855 r. wymieniana jako współwłaścicielka (z mężem) jednowioskowego dominium Bieździedza w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Stanisław Romer. W latach 1851–1855 współwłaściciel (z hr. Marią Bobrowską) dominium Łazany (wsie Łazany i Wola Podłazańska oraz przysiółek Ignacówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 144. Tomasz Romer. Syn Emila i  Emmy Romerów. W  latach 1848–1855 posiadał trzywioskowe dominium Bieździadka (Bieździadka, Lublica i  Łazy) w  cyrkule jasielskim. W 1851 r. wymieniany jest również jako właściciel jednowioskowego dominium Świę-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

351

cany w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 504, 516; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 242. Stanisław Ropski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 797. Maria Rosenberg. W 1851 r. była właścicielką dominium Fryzówka (część wsi) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1274. Szymon Rottermund. W 1851 r. posiadał cząstkę we wsi Będzieszyna w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 196. Wojciech Roznowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Urzejowice w cyrkule rzeszowskim. Równocześnie pełnił funkcję justycjariusza w tej wsi. Źródła: ANKr., KZCG 1217. Feliks Rozwadowski. Zm. 1848, w 1848 r. był właścicielem dominium Tuchów w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Walenty Rożniatowski. W latach 1851–1855 — wspólnie z Katarzyną z Rożniatowskich Pełczyńską i Julianną z Rożniatowskich Hordyńską — był właścicielem cząstki (I scheda) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 409. Emilia Różycka. Zapewne żona Michała Roli Różyckiego. W 1855 r. wspólnie z nim wymieniana jako właścicielka dominium Siercza (miasteczko Klasno, wsie Babiny i Siercza oraz przysiółek Wolica) w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Helena Różycka. Prawdopodobnie żona lub córka Aleksandra Różyckiego. W 1851 r. wymieniana była jako właścicielka (wspólnie z Aleksandrem) jednowioskowych dominiów Burzyn i Łąka Żabiecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1580. Aleksander Różycki. Major wojsk polskich, uczestnik powstania listopadowego (odznaczony krzyżem kawalerskim Virtuti Militari), organizator oddziału powstańczego w 1846 r., zamordowany przez chłopów w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848– –1855 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły wsie Burzyn i Łęka Żabiecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1580; S. Dembiński, Rok 1846, s. 86–89. Michał Różycki. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Raciborsko w cyrkule bocheńskim. W latach 1851–1855 należało do niego dominium Siercza (miasteczko Klasno, wsie Babiby i Siercza oraz przysiółek Wolica) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 147, 148. Jan Rucki. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Siennów w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Konstanty Rucki. W latach 1848–1855 posiadał dwa dominia w cyrkule tarnowskim: Kolbuszowa Dolna (miasto Kolbuszowa, wsie: Bukowiec, Dubas, Mechowiec, Nowa Wieś i Zarębki, części wsi: Kolbuszowa Dolna i Poręby Dymarskie oraz przysiółki: Dy-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

352

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

marka, Mroczkówka i Ruda) i Mała (jedna wieś). Źródła: ANKr., KZCG 1649–1650, 1652, 1654. Maciej Rucki. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Różanka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 599. Leon Rudowski. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Mistrzejowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2265. Maria Rumińska. W latach 1851–1855 była właścicielką cząstki (2. część III schedy) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim, którą odziedziczyła po Ignacym Rzuchowskim. Źródła: ANKr., KZCG 412. Marianna Russian. W latach 1848–1854 był właścicielką jednowioskowego dominium Pychowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1959. Zuzanna Russian. W 1855 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Pychowice w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Karolina Rutowska. W latach 1854–1855 była współwłaścicielką części wsi Głobikowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Klemens Rutowski. W latach 1854–1855 był współwłaścicielem części wsi Głobikowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Rychlicki. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Wilcza Wola (wsie: Wilcza Wola i Wola Raniżowska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1132, 1163. Józef Rychter. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Bistuszowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1556; Kwesta na Starym Cmentarzu, http://www.tarnow.pl/index.php/Miasto/Aktualnosci-tarnowskie/Kwesta-na-Starym-Cmentarzu (dostęp: 25.07.2012 r.). Bonawentura Rydel. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Wola Szczucińska (wieś Dąbrowica oraz części wsi: Świdrówka i Wola Szczucińska) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1576. Angelika Rylska. W latach 1848–1855 wspólnie z Karoliną, Marią i Salomeą Rylskimi posiadała dwa jednowioskowe dominia: Bączal Opcie i Dąbrówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 488, 489. Karolina Rylska. W latach 1848–1855 wspólnie z Angeliką, Marią i Salomeą Rylskimi posiadała dwa jednowioskowe dominia: Bączal Opcie i Dąbrówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 488, 489. Marcjanna Rylska. W latach 1848–1851 posiadała dominium Gorzków w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

353

Maria Rylska. W latach 1848–1855 wspólnie z Karoliną, Angeliką i Salomeą Rylskimi posiadała dwa jednowioskowe dominia: Bączal Opcie i Dąbrówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 488, 489 Salomea Rylska. W latach 1848–1855 wspólnie z Karoliną, Marią i Angeliką Rylskimi posiadała dwa jednowioskowe dominia: Bączal Opcie i Dąbrówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 488, 489. Leon Antoni Aron Rylski. Syn Antoniego, od 1842 r. członek stanów galicyjskich. W latach 1848–1855 posiadał jednowioskowe dominium Połomia w cyrkule jasielskim. Ponadto był właścicielem dominium Nart (wsie: Cholewiana Góra, Cisowlas, Gwoździec i Nart oraz przysiółek Pogorzałka) w cyrkule rzeszowskim. W 1855 r. występował także jako właściciel wsi Bugaj w cyrkule bocheńskim (być może pomyłka). Źródła: ANKr., KZCG 572, 1228, 1229; Poczet, s. 217; Provinzial-Handbuch 1852; s. 228; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 351. Salomon Rynger. W 1851 r. był właścicielem części przysiółka Kapelanka w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1852. Marcin Rynkowski. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Zdonia w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Konstancja Rzewuska. Zm. 1840, hrabina. W latach 1848–1851 w skład pozstawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Gierczyce w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Antoni Rzewuski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Tomaszkowice w  cyrkule bocheńskim (w  1855 r. wspólnie z  Feliksem Rzewuskim). Źródła: ANKr., KZCG 278. Feliks Rzewuski. W 1855 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Tomaszkowice w cyrkule bocheńskim (w 1855 r. wspólnie z Antonim Rzewuskim). Źródła: Skorowidz 1855. Leon Rzewuski. Hrabia, pan na Podhorcach. W latach 1851–1855 posiadał trzy wsie w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej: Dojazdów, Kocmyrzów i Łuczanowice. Dodatkowo w  1855 r. wymieniany był jako właściciel wsi Głęboka na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2226, 2251, 2255. Faustyn Rzuchowski. W 1855 r. wymieniany jako właściciel cząstki we wsi Kowalowy w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Ignacy Rzuchowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Jasienna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 726. Ignacy Rzuchowski. Zmarł przed 1851 r. W latach 1848–1851 był właścicielem cząstki (2. część III schedy) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 412.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

354

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Stanisław Rzuchowski. W  latach 1851–1855 był właścicielem cząstki (1. część III schedy) we wsi Szymbark w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 411. Filip Ludwik Saint-Genois de Anneancourt. Ur. 1790, zm. 1857, hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Maków (miasteczko Maków, wsie Biała, Grzechynia, Kojszówka, Osielec, Sidzina, Skawica, Wieprzec i  Zawoja oraz część wsi Juszczyn) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1814–1816; C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, t. 28, Wien 1874, s. 76–78. Wiktoria Sakorek. W  latach 1851–1855 — wspólnie z  Marią Sieklowską i  Zuderką Sieklowską — była właścicielką dominium Zagórze (część wsi) w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 503. Józefa Samborska. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 35. Julian Samborski. W latach 1853–1855 był właścicielem cząstki we wsi Michalczowa w cyrkule sądeckim, którą nabył od Petroneli Garlickiej. Źródła: Skorowidz 1855. Chaim Sandbank. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem dominium Dąbrówka (wsie: Borki, Dąbrówka, Golce, Kurzyna Mała, Kurzyna Wielka i Rauchersdorf oraz przysiółek Kijanka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1154, 1155. Władysław Sanguszko. Książę, w latach 1848–1855 właściciel siedmiu rozległych dominiów: Dąbrówki Infułackiej (wsie: Dąbrówka Infułacka i Rzędzin), Koszyce Wielkie (jednowioskowe), Świerczków (wsie: Biała i Świerczków), Tarnów (Hrabstwo Tarnowskie: miasto Tarnów, przedmieścia: Grabówka, Pogwizdów, Zabłocie i  Zawale, wsie: Chyszów, Glów, Gumniska, Klikowa, Komorów, Krzyż, Laski, Lisia Góra, Łękawica, Łękawka, Mikołajowice, Niedomice, Nowe Żukowice, Nowodworze, Ostrów, Pawęzów, Poręba Radlna, Sierakowice, Skrzyszów, Stare Żukowice, Strusina, Szynwałd, Śmigno, Tarnowiec, Terlikówka, Trzemeszna, Wałki, Wierzchosławice, Wola Rzędzińska, Zaczarnie, Zalasowa, Zawada i Żdżary, przysiółki: Gosławice, Jodłówka, Kantoria, Marek i Wólka Tarnowiecka) w cyrkule tarnowskim, Rudka (jednowioskowe) w cyrkule bocheńskim oraz Desznica (wsie: Desznica i Jaworze) i Osiek (miasteczko Osiek, wsie Mytarz i Świerkowa) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 267, 498, 499, 1375, 1393, 1413, 1414, 1474–1478, 1529, 1530, 1553, 1663. Urszula Sanocka. W latach 1848–1851 była właścicielką cząstki we wsi Wolica w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Fryderyka Sarlirana. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką (wspólnie z  Julią Aichmüller i Adelą Elsner) trzywioskowego dominium Wólka Grodziska (Wólka Grodziska, Gwizdów i Opaleniska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1241. Andrzej Sarnecki. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Raczkowszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1419.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

355

Ksawera Sawicka. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstek we wsi Radgoszcz (Nadgłoszczyzna, przysiółek Narożniki) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1422. Józef Sawicki. W 1851 r. był właścicielem części wsi Pstrągowa (Fąfarówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1436. Anton Gothard Schaffgotsche. Arystokrata czeski, pochodzący ze szlachty śląskiej, hrabia, c.k. podkomorzy. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Chmielów (wsie: Alfredówka, Chmielów, Cygany i Jadachy) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1136, 1239, 1240; Hof- und Staats Handbuch des österreichischen Kaiserthumes, t. 1, Wien 1847, s. 95; Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon, Hrgb, E. H. Kneschke, Bd. VIII, Leipzig 1868, s. 82–85. Alojzy Julian Schanzer. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Skawce w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1956. Henryk (Heinrich) Schanzer. Ur. 1825, zm. 1885, w latach 1851–1855 był współwłaścicielem — z Wilhelmem Freundem — dominium Żabno (wsie Zakościele i Żabno oraz części wsi Konary, Nieciecza, Odporyszów i Targowisko) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1541. Anton Schick von Siegenburg. Ur. 1778, zm. 1853, austriacki arystokrata i wojskowy, feldmarszałek. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Bączałka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 580; C. Wurzbach, Biographisches Lexicon, Bd. 29, Wien 1875, s. 263–264. Edward Schimke. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Świnna Poręba w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1989. Antoni Teodor Schindler. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Mokrzyszów (wsie: Krawce, Krzątka, Mokrzyszów, Stale i Sulichów, część wsi Sobów) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1242, 1243. Anna Schmatzer. W 1851 r. była właścicielką części wsi Gawrzyłowa (część Gawrzyłowy Dolnej) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1443. Konstanty Schmidt. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Szarwark w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1572. Jakub Schornstein. W latach 1851–1855 — wspólnie z Haskelem Eibenschützem — był właścicielem dominium Trzemeśnia (wsie: Łęki, Poręba i Trzemeśnia) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 172. Aleksander Schreiber. W 1855 r. był właścicielem wsi Płoki w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Paweł Schultes. W latach 1851–1855 był właścicielem cząstki we wsi Przybradz w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1964.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

356

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Anna Schützer. W 1851 r. wspólnie z Berlem Schützerem była właścicielką cząstki we wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 879. Berl Schützer. W 1851 r. wspólnie z Anną Schützer był właścicielem cząstki we wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 879. Aleksander Schwaabe. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Kamionna (wsie Kamionna i  Pasierbiec) w  cyrkule bocheńskim, które odziedziczył po Georgu Schwaabe. Źródła: ANKr., KZCG 2. Georg Schwaabe. Zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Kamionna w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Emilia Schwarz. W 1851 r. właścicielka części wsi Frydrychowice o nazwie Schwarz w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Antoni Seaupee. W 1851 r. był właścicielem części wsi Pogórska Wola w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1503. Zofia Sech. Córka Tadeusza Marynowskiego, w latach 1851–1855 była współwłaścicielką jednowioskowego dominium Zdziarzec w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po siostrze ojca, Teresie Marynowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1645. Zofia Seek. W 1851 r. była właścicielką części wsi Słotowa (dawne sołtystwo) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1523. Paweł Serwatowski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Żdżary) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1423. Wojciech Serwatowski. W latach 1851–1853 był właścicielem dominium Szczepanowice (wsie: Dąbrówka Szczepanowska, Lubcza i Szczepanowice oraz przysiółek Jodłówka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1545. Józef Sędzimir. W  latach 1848–1851 wymieniany jako właściciel (zapewne cząstkowy) wsi Bieńkowice Sędzimirowskie w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Michał Sędzimir. W 1855 r. wymieniany był jako właściciel części wsi Zawada w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Piotr Sędzimir. W 1851 r. był właścicielem części (dawne wójtostwo) we wsi Pisarzowa w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 973. Aleksander Sękowski. W 1855 r. był właścicielem dominium Wojsław (wsie: Rżyska, Smoczka i Wojsław) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Siedlecki. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Jankówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 127.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

357

Maria Siedmiogrodzka. W latach 1848–1851 wymieniana jako właścicielka cząstki we wsi Będzieszyna w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Maria Sieklowska. W  latach 1851–1855 — wspólnie z  Wiktorią Sakorek i  Zuderką Sieklowską — była właścicielką dominium Zagórze (część wsi) w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 503. Zuderka Sieklowska. W latach 1851–1855 — wspólnie z Marią Sieklowską i Wiktorią Sakorek — była właścicielką dominium Zagórze (część wsi) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 503. Jan Sieklowski. W 1848 r. był właścicielem części wsi Zagórze (oddzielne dominium) w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Julia Siemek. W  1855 r. była współwłaścicielką (wspólnie z  Karolem Siemkiem — ID 2743, może mężem) wsi Królowa Ruska w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Karol Siemek. W latach 1848–1855 posiadał dominium Ptaszkowa (wsie Ptaszkowa i Królowa Ruska) w cyrkule sądeckim (w 1855 r. wspólnie z Julią Siemek, zapewne żoną) oraz cząstkę we wsi Dobrociesz w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 754. Tekla Siemek. W latach 1851–1855 współwłaścicielka (z Anną Grzesicką i Franciszkiem Kołodziejskim) części wsi Ochotnica (dominium Ochotnica) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 759. Konstanty Siemieński. Hrabia na Bieczu, syn Stanisława i Elżbiety Potockiej, wnuk Wilhelma i Petroneli Reklewskiej. W 1828 r. przyjęto go do grona stanów galicyjskich. W latach 1848–1855 był właścicielem 35 miejscowości lub ich części: właściciel części wsi Czeluśnica, Kopytowa, Kwiatonowice, Umieszcz, Zagórzany, Zboiska, Zborowice, Przysłup i Wietrzno, współwłaściciel dominium Zręcin (części wsi: Machnówka, Niżna Łąka, Zręcin), właściciel dominiów: Głęboka (1 wieś), Grudna Kępska (1 wieś), Ropa (Łosie i Ropa) oraz Biecz (Biecz oraz Bednarka, Belna, Dragaszów, Harklowa, Korczyna, Łubno, Małastów, Odrzechowa, Pagorzyna, Pętna, Przedmieście Bieckie, Przegonina, Regietów Wyżny, Ropica Ruska, Skwirtne, Strzeszyn, Wapienne i część Wójtowej). Źródła: ANKr., KZCG 527–531, 535, 536, 605; K. Niesiecki, Herbarz polski, t. 8, Lipsk 1841, s. 339; Poczet, s. 223. Marcjanna Siemiginowska. W 1855 r. posiadała cząstkę we wsi Będzieszyna w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Aniela Siemońska. W  1848 r. już nie żyła. W  skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Strzelce Małe w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Anastazy Siemoński. Hrabia, zapewne syn lub krewny Augustyna Ostoja Siemońskiego, członek Stanów Galicyjskich, wylegitymowany ze szlachectwa w 1803 r. przed komisją szlachecką dla Galicji Zachodniej. W latach 1851–1855 właściciel dwóch dominiów: Rajcza (część wsi Rajcza) w cyrkule wadowickim i Miłkowa (wsie: Jelna i Miłkowa Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

358

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

oraz części wsi Przydonica i Załęże) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 790, 1982; Poczet, s. 223. Gabriel Siemoński. W  latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Strzelce Małe w cyrkule bocheńskim, które zapewne odziedziczył po Anieli Siemońskiej. Źródła: ANKr., KZCG 176. Kajetan Siemoński. W latach 1848–1855 był właścicielem wsi Pogórska Wola w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1504. Władysław Siemoński. Zapewne syn Anastazego, w latach 1851–1855 posiadał dominium Barwałd Górny (w 1851 r. tylko Barwałd Górny, w 1855 r. także Chlewna), który przejął od Anastazego Siemońskiego. Źródła: ANKr., KZCG 1935. Ignacy Sierakowski. W  1855 r. wymieniany był jako właściciel części miasteczka Frysztak w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Sierakowski. W 1855 r. błędnie wymieniony jako właściciel jednowioskowego dominium Baryczka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józefa Sikorska. W 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1948. Maria Sikorska. W 1848 r. była właścicielką dominium Konieczkowa w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Jakub Sikorski. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 44. Krystyn Sikorski. W 1855 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Dębniki w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Aron Silberstein. W  1851 r. wymieniany jest jako współwłaściciel (z  żoną Szpryncą) części wsi Monowice (dawne wójtostwo) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1799 Szprynca Silberstein. Zapewne żona Arona Silbersteina. W 1851 r. wymieniana jest jako współwłaścicielka (z  mężem Aronem) części wsi Monowice (dawne wójtostwo) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1799. Cyprian Sitkowski. W 1851 r. był właścicielem przysiółka Kalębówka (część wsi Rozdziele Górne) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 120. Józefina Żuk Skarszewska. Żona Marcelego Żuk Skarszewskiego. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Gródek w  cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Maria Żuk Skarszewska. W latach 1848–1854 współwłaścicielka (z Wiktorią Bereską) dominium Rojówka (wieś Rojówka i część wsi Skrzętla) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 802.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

359

Jan Kanty Żuk Skarszewski. W latach 1848–1855 był współwłaścicielem dominium Dąbrówka (wsie: Borki, Dąbrówka, Golce, Kurzyna Mała, Kurzyna Wielka i Rauchersdorf oraz przysiółek Kijanka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1154, 1155. Józef Żuk Skarszewski. W latach 1848–1851 był właścicielem wsi Brzezowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Leonard Żuk Skarszewski. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Przyszowa (Przyszowa Dolna) w cyrkule sądeckim, którą odziedziczył po Michale Żuk Skarszewskim (zapewne ojciec). Źródła: ANKr., KZCG 817. Marceli Żuk Skarszewski. W  latach 1851–1855 posiadał dominium Gródek (wsie: Bartkowa, Bujne, Gródek, Kobyle, Posadowa i Tabaszowa oraz części wsi Załęże i przysiółka Witkówka) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 892. Michał Żuk Skarszewski. W 1848 r. już nie żył. W skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Przyszowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Onufry Antoni Żuk Skarszewski. Ur. 1804, zm. 1882, prawdopodobnie syn Józefa Żuk Skarszewskiego, żonaty z Pauliną z Komarów, córką Zygmunta i Franciszki z Kurdwanowskich. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Brzezowa w cyrkule bocheńskim, którą zapewne odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 237; A. Boniecki, Herbarz, t. 10, s. 364–365; http://www.sejm-wielki.pl/b/10.709.192 (dostęp: 28.09.2012 r.). Adelajda Skarżyńska. Ur. ok. 1800, zm. 1869, hrabina, dwukrotnie zamężna: 1. hr. Żeleńska, 2. hr. Skarżyńska (żona Erazma Skarżyńskiego). W latach 1848–1851 była właścicielką trzywioskowego dominium Aleksandrowice (Aleksandrowice, Kleszczów i Kochanów) w  dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej oraz jednowioskowego dominium Dąbrówka Morska w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 2166; http://www. sejm-wielki.pl/b/psb.30044.4 (dostęp: 7.07.2012 r.). Kunegunda Skarżyńska. W  1855 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Zarzekowice w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Stefania Skarżyńska. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka części wsi Roztoka w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Tekla Skarżyńska. W 1851 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Zarzekowice w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1262. Erazm Skarżyński. Ur. 1804, hrabia; dwukrotnie żonaty: 1. z Adelajdą z Białuckich, 2. z Karoliną Skarbek-Kruszewską. W 1855 r. występował jako właściciel wsi Aleksandrowice (w 1851 r. — własność jego żony Adelajdy) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: Skorowidz 1855; http://www.sejm-wielki.pl/b/12.539.419 (dostęp: 7.07.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

360

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Fortunat Skarżyński. Zmarł w 1841 r. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziły dwa dominia w cyrkule bocheńskim: Jurków i Lewniowa (masa spadkowa także w latach 1851–1855). Źródła: ANKr., KZCG 232. Bonawentura Skeleszczyński. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem jednowioskowego dominium Rakszawa w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył po Aleksandrze Gozdowiczu. Źródła: ANKr., KZCG 1205. Justyna Skibicka. Zapewne żona Aleksandra Skibickiego. W 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka wsi Staszkówka w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Aleksander Skibicki. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Staszkówka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 473. Franciszek Skoda. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Stojowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Józefa Skorupka. Hrabina, córka Adama i Łucji z Przerębskich, żona Piotra Skorupki. W  latach 1851–1855 posiadała dominium Niedźwiada (wsie: Glinik, Łopuchowa, Niedźwiada i Szkodna oraz przysiółek Kępa Igołomska) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po matce — Łucji Przerębskiej. Źródła: ANKr., KZCG 1622; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 22. Karolina Skorupka. Ur. 1797, hrabina, córka hr. Henryka Kracickiego i Julii z hr. Starzeńskich, zamężna za hr. Adama Skorupkę. W  latach 1848–1855 współwłaścicielka (wspólnie ze swoim stryjem i ojczymem zarazem hr. Karolem z Krasickim) rozległego dominium Baranów w cyrkule tarnowskim. Należały do niej następujące miejscowości: Domacyny, Majdan Mały, Ostrowy Baranowskie, Wojków i Zaduszniki. Ponadto w latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Dąbrowica w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1089, 1379; A. Boniecki, Herbarz, t. 12, s. 176–177. Ludwika Skrochowska. W 1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka (z Manswetem Skrochowskim — zapewne mężem) wsi Kotowa Wola w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Manswet Skrochowski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Kotowa Wola w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1275. Amelia Skrzynecka. W  latach 1848–1855 wspólnie z  Janem Skrzyneckim (zapewne mężem) posiadała jednowioskowe dominium Krasne w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1184. Jan Skrzynecki. W latach 1848–1855 wspólnie z Amelią Skrzynecką (zapewne żona) posiadał jednowioskowe dominium Krasne w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1184. Emilia Skrzyńska. Żona Franciszka Ksawerego Skrzyńskiego. W  latach 1851–1855 posiadała dominium Krościenko Wyżne (wsie: Czarnorzeki, Krasna i  Krościenko

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

361

Wyżne) w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po matce — hr. Cecylii Jabłonowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 401; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 549–550. Judyta Skrzyńska. Żona Macieja Skrzyńskiego, matka Tadeusza Skrzyńskiego, zmarła ok. 1850 r. W 1848 r. była właścicielką dominium Malawa w cyrkule rzeszowskim, które odziedziczył syn Tadeusz. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Salomea Skrzyńska. W 1851 r. wspólnie z Apolonią 1o Skrzyńską 2o Fihauser, Józefą ze Skrzyńskich Znamięcką, Karolem Grossem i Salomeą Gross — zapewne spadkobiercami Feliksa Skrzyńskiego — posiadała jednowioskowe dominium Kunice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 116. Stefania Skrzyńska. W 1855 r. posiadała wieś Roztoka w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Tekla Skrzyńska. Prawdopodobnie żona Szymona Skrzyńskiego h. Zaremba; zmarła między 1844 a 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Więcierza w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Aleksander Ignacy Jakub Skrzyński. Syn Augusta i Julianny z Lewieckich. W latach 1848–1855 posiadał dominium Libusza (wsie Kryg, Libusza i Nowica) w cyrkule jasielskim oraz jednowioskowe dominium Laskowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 209, 586; S. Dembiński, Rok 1846, s. 171, 194; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 109. Erazm Skrzyński. Zm. 1865, syn Franciszka i Józefy z Jakubowskich, zmarł bezpotomnie. W  latach 1848–1855 posiadał dominium Niechobrz (wsie: Niechobrz, Racławówka i  Zabierzów oraz przysiółek Kielanówka) w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1230; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 117; http://www.boguchwala. pl/solectwa/raclawowka/ (dostęp: 25.07.2012 r.). Feliks Skrzyński. W latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Kunice w  cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Ferdynand Skrzyński. Syn Franciszka i  Józefy z  Jakubowskich, prawdopodobnie w 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1855 do niego lub — co bardziej prawdopodobne — do jego syna Franciszka należało dominium Wielopole Skrzyńskie (miasteczko Wielopole Skrzyńskie i wsie: Budzisz, Konice, Nawsie, Rzegocin i Sośnice) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 117–118; http://www.sejm-wielki.pl/b/sw.18039 (dostęp: 26.07.2012 r.). Franciszek Skrzyński. Syn Ferdynanda i Anny z Denhoffów, zmarł bezdzietnie. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Wielopole Skrzyńskie (w 1851 r. — część miasteczka Wielopole Skrzyńskie, wsie: Budzisz, Konice i Nawsie oraz części wsi Rzegocin i Sośnice; w 1855 r. — miasteczko Wielopole Skrzyńskie oraz wsie Budzisz i Rze-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

362

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

gocin) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1521, 1573; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 118. Ignacy Skrzyński. Ur. 1807, zm. 1895, syn Wincentego i Konstancji z Fredrów, ożeniony z  Marią ze Skrzyńskich, oficer wojsk polskich w  1831 r., poseł do parlamentu austriackiego w  1848 r., uchodzący za wzorowego obywatela i  gospodarza. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Strzyżów (miasteczko Strzyżów, wsie Gbiska, Grodzisko, Łętownia, Przedmieście Strzyżowskie, Tropie i Brzeżanka oraz przysiółek Gbiska — przejął je jako posag żony) w cyrkule jasielskim. W 1851 r. był także właścicielem wsi Glinik Charzewski i Godowa. Źródła: ANKr., KZCG 491, 616; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 114. Kajetan Skrzyński. Ur. ok. 1800, syn Ferdynanda i Anny z Denhoffów. W latach 1848– –1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Zwięczyca w  cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1186; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 118; http://www. sejm-wielki.pl/b/11.96.407 (dostęp: 27.07.2012 r.). Klemens Skrzyński. Syn Franciszka i  Józefy z  Jakubowskich, zmarł bezpotomnie. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Drabinianka (wsie: Drabinianka i Staroniwa) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1273; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 117. Mieczysław Skrzyński. W 1855 r. posiadał wieś Tropie (lub jej część) w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 551. Tadeusz Teodor Skrzyński. Zm. 1857, syn Macieja i Judyty z Wyszyńskich. W latach 1848–1855 posiadał trzy dominia: Malawa (wsie Malawa i  Wilkowyja) w  cyrkule rzeszowskim oraz Łużna (wsie: Bielanka, Bieśnik, Łużna, Moszczenica, Szalowa i  Wola Łużańska) i Zagórzany (jedna wieś) w cyrkule jasielskim. W 1835 r. T. Skrzyński wybudował w Zagórzanach pałac (według projektu włoskiego architekta Lanciego). Źródła: ANKr., KZCG 474, 475, 1152; Poczet, s. 227; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 107. Tymoteusz Skrzyński. Syn Franciszka i  Józefy z  Jakubowskich, „zacny patriota”, zmarł bezpotomnie ok. 1850 r. W latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Siemiechów w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Dembicki, Rok 1846, s. 234; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 117. Wincenty Skrzyński. Ur. 1771, zm. 1850, założyciel Galicyjskiej Kasy Oszczędności. W 1848 r. posiadał dominium Błażowa (miasteczko Błażowa i wsie: Barycz, Białka, Futoma, Kąkolówka i  Piątkowa) w  cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 549; S. Kryciński, Pogórze przemyskie. Przewodnik, Pruszków 2007, s. 151. Władysław Skrzyński. Zm. 1873, syn Wincentego i Konstacji Fredrówny. W latach 1851–1855 posiadał dominium Błażowa (miasteczko Błażowa i  wsie: Barycz, Białka, Futoma, Kąkolówka i Piątkowa) w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 455–459; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 549.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

363

Władysław Skrzyński. Syn Tadeusza Teodora i Julii z Jaźwińskich. W latach 1851–1855 wymieniany był jako właściciel części dominium Łużna (w 1851 r. wsie: Bieśnik, Wola Łużańska i  Szalowa, w  1855 r. — tylko Szalowa) w  cyrkule jasielskim, które przejął z majątku ojca (T. Żychliński pisze, iż nastąpiło to w 1839 r.). Źródła: ANKr., KZCG 476; T. Żychliński, Złota księga, t. 20, s. 107. Józefa Slagórska. W 1851 r. była właścicielką części wsi Gawrzyłowa (część Gawrzyłowy Dolnej) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1444. Ludwika Sloser. W 1851 r. była współwłaścicielką cząstki we wsi Kobylec (przysiółek Zarębówka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 269. Józef Słabkowski. W 1851 r. był właścicielem części (Słabkowski) we wsi Załubińcze w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 768. Hiacynt Słapa. W  latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Lusina w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1895. Maria Sławińska. W latach 1848–1855 właścicielka części wsi Frydrychowice o nazwie Sławińska w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Natalia Sławińska. Zm. między 1851 a 1855 r. W latach 1851–1855 wspólnie z Albiną Dunin była właścicielką części wsi Chocznia w cyrkule wadowickim (w 1855 r. — masa spadkowa). Źródła: ANKr., KZCG 1746. Wiktoria Sławińska. W latach 1851–1855 wspólnie z Henrykiem Sławińskim (może mężem) posiadała jednowioskowe dominium Barwałd Dolny oraz cząstkę pod nazwą Klecza Górna we wsi Klecza w  cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1954, 1955. Henryk Sławiński. W  latach 1848–1855 posiadał dominium Barwałd Dolny oraz cząstkę pod nazwą Klecza Górna we wsi Klecza w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1954, 1955. Zygmunt Sławiński. W latach 1848–1855 wspólnie z Anielą ze Sławińskich Błeszyńską był właścicielem dominium Roków (wsie: Babice i Roków oraz część wsi Witanowice) w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1796. Henryk Słotwiński. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Głobikowa (Głobikowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1630. Ludwik Słotwiński. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Głobikowa (Głobikowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1630. Stanisław Słotwiński. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem części wsi Głobikowa (Głobikowa Dolna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1630. Emilia Słowik. W latach 1851–1855 — wspólnie z Salomeą Ochocką — była właścicielką jednowioskowego dominium Hucisko w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1097. Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

364

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Antoni Słowikowski. W latach 1848–1855 — wspólnie z braćmi Tytusem i Henrykiem Słowikowskimi — był właścicielem dominium Tymbark (miasteczko Tymbark, wsie: Jasna, Podłopień, Słopnice Królewskie, Zamieście i  Zawadka oraz przysiółek Góry) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 756, 757. Henryk Słowikowski. W latach 1848–1855 — wspólnie z braćmi Tytusem i Henrykiem Słowikowskimi — był właścicielem dominium Tymbark (miasteczko Tymbark, wsie: Jasna, Podłopień, Słopnice Królewskie, Zamieście i  Zawadka oraz przysiółek Góry) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 756, 757. Tytus Słowikowski. W latach 1848–1855 — wspólnie z braćmi Antonim i Henrykiem Słowikowskimi — był właścicielem dominium Tymbark (miasteczko Tymbark, wsie: Jasna, Podłopień, Słopnice Królewskie, Zamieście i  Zawadka oraz przysiółek Góry) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 756, 757. Aleksander Służewski. W latach 1848–1855 był właścicielem cząstki we wsi Wola Lubecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Michał Służewski. W latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowych dominiów Olszowice i Zakrzówek w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Sabin Służewski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Wola Lubecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1458. Anna Smidowicz. W 1851 r. — wspólnie z Józefem i Stanisławem Czerskimi — była właścicielką cząstki we wsi Zawada w cyrkule sądeckim, którą odziedziczyła po Tomaszu Czerskim. Źródła: ANKr., KZCG 899. Ewa Sobolewska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Osieczany w cyrkule bocheńskim, które zapewne odziedziczyła po Kajetanie Sobolewskim. Źródła: ANKr., KZCG 124. Marianna Sobolewska. Zapewne żona Onufrego Sobolewskiego. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Nieprześnia w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po mężu. Źródła: ANKr., KZCG 22. Kajetan Sobolewski. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Osieczany w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Onufry Sobolewski. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Nieprześnia w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Anastazja Sołtyk. Ur. ok. 1780, zm. 1856, hrabina, żona Antoniego Sołtyka. W  latach 1851 i 1855 była właścicielką czterowioskowego klucza Balice (wsie: Balice, Burów i Szczyglice oraz przysiółek Podkamycze) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2157.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

365

Józefa Sołtyk. Ur. ok. 1810, hrabina, adoptowana córka hr. Józefa Pinińskiego, żona hr. Romana Sołtyka. W latach 1851–1855 właścicielka dominium Babica (wsie Babica i Zarzecze) w cyrkule jasielskim, które zapewne odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 588, Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Uruski, Rodzina, t. 14, s. 17; http://www. sejm-wielki.pl/b/9.478.145, http://www.sejm-wielki.pl/b/le.4355.1.1 (dostęp: 8.07.2012 r.). Benedykt Spaventi di San Giorgio. W latach 1851–1855 był właścicielem dominium Łączki (wsie: Łączki, Rzepnik i  Wojaszówka oraz części wsi: Łęki i  Pietrusza Wola) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 546. Jan Spaventi di San Giorgio. W latach 1848–1851 był właścicielem dominiów Łączki (zamiennie: Wojaszówka) i Wojkówka w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Stanisław Spithal. Zmarł przed 1851 r., w latach 1851–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła wieś Bystrzyca Dolna (folwark w cyrkule tarnowskim). Źródła: ANKr., KZCG 1448. Franciszka Sroczyńska. Żona Mariana Sroczyńskiego. W  1851 r. — wspólnie z Feliksem Wojciechowskim oraz Ewą ze Sroczyńskich Jordanową, mężem Marianem Sroczyńskim, Bogumiłem Sroczyńskim, a  także Michałem i  Anną Wojciechowskimi — była właścicielką dominium Bolesław (wsie: Błonie, Bolesław, Brzeźnica, Pawłów i Tonie) w cyrkule tarnowskim, które zapewne odziedziczyła po Ferdynandzie i Kornelii Sroczyńskich. Źródła: ANKr., KZCG 1644. Karolina Sroczyńska. W latach 1851–1855 wspólnie z Wincentym Sroczyńskim posiadała jednowioskowe dominium Kobierzyn w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1996. Kornelia Sroczyńska. Ur. 1790, zm. przed 1846, żona Ferdynanda Sroczyńskiego. W latach 1848–1855 kwestia spadku po niej nie była jeszcze uregulowana, a w skład masy spadkowej wchodziło dominium Bolesław (wsie: Błonie i  Bolesław) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855; http://www. sejm-wielki.pl/b/psb.31274.3 (dostęp: 2.08.2012 r.). Bogumił Sroczyński. Ur. 1820, syn Ferdynanda i Kornelii z Rybczyńskich, uczestnik powstania krakowskiego. W  latach 1851–1855 — wspólnie z  Franciszką z  Wysogórskich Sroczyńską oraz Ewą ze Sroczyńskich Jordanową, Marianem Sroczyńskim, Feliksem Wojciechowskim, a także Michałem i Anną Wojciechowskimi — był właścicielem dominium Bolesław (wsie: Błonie, Bolesław, Brzeźnica, Pawłów i Tonie) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po rodzicach. Źródła: ANKr., KZCG 1644; S. Dembiński, Rok 1846, s. 73; http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.31274.21 (dostęp: 2.08.2012 r.). Ferdynand Sroczyński. Ur. ok. 1780, żonaty z  Kornelią z  Rybczyńskich, w  1846 r. został zamordowany przez chłopów (z synem Michałem Ferdynandem, ur. w 1812 r.). W latach 1848–1851 kwestia spadku po nim nie była jeszcze uregulowana, a w skład

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

366

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

masy spadkowej wchodziło dominium Bolesław (wsie: Błonie i  Bolesław) w  cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; S. Dembiński, Rok 1846, s. 72–73; http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.31274.2 (dostęp: 2.08.2012 r.). Leopold Sroczyński. W 1851 r. był właścicielem części wsi Łęki Górne (dawna prebenda) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1673. Marian Sroczyński. Ur. 1812, zm. 1877, syn Ferdynanda i Kornelii z Rybczyńskich, żonaty z  Franciszką Singer-Wysogórską, uczestnik powstania krakowskiego, w  1848 r. członek lwowskiej Rady Narodowej Centralnej. W  latach 1851–1855 — wspólnie z żoną Franciszką z Wysogórskich Sroczyńską oraz Ewą ze Sroczyńskich Jordanową, Bogumiłem Sroczyńskim, Feliksem Wojciechowskim, a  także Michałem i  Anną Wojciechowskimi — był właścicielem dominium Bolesław (wsie: Błonie, Bolesław, Brzeźnica, Pawłów i Tonie) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po rodzicach. Źródła: ANKr., KZCG 1644; S. Dembiński, Rok 1846, s. 73; Protokoły posiedzeń Rady Narodowej Centralnej we Lwowie (14 V — 29 X 1848), red. S. Kieniewicz, F. Ramotowska, Warszawa 1996, s. VII–X i n.; Z. Fras, Demokraci w życiu politycznym Galicji w latach 1848–1873, Wrocław 1997, s. 60 i n. Teofil Sroczyński. W  1855 r. wymieniany był jako właściciel części wsi Świebodzin w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Wincenty Sroczyński. W latach 1851–1855 wspólnie z Karoliną Sroczyńską posiadał jednowioskowe dominium Kobierzyn w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1996. Maria Srokowska. W 1855 r. wymieniana jako właścicielka dominium Jarocin (wsie: Domostowa, Jarocin, Katy, Mostki, Nalepy, Smutki, Szyperki i Ździary oraz przysiółki: Deputaty, Jeże i Sokale) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Aleksander Srokowski. Syn Mikołaja, w 1843 r. Wydział Stanów uznał jego szlachectwo za udowodnione. W latach 40.–50. XIX w. był detaksatorem dóbr szlacheckich przy Forum Nobilium w Tarnowie. W latach 1851–1855 posiadał dominium Biczyce (wsie: Biczyce i  Trzetrzewina oraz przysiółek Krasne Biczyckie) w  cyrkule sądeckim oraz w latach 1848–1855 dominium Jarocin (wsie: Domostowa, Jarocin, Katy, Mostki, Nalepy, Smutki, Szyperki i Ździary oraz przysiółki: Deputaty, Jeże i Sokale) w cyrkule rzeszowskim. Ponadto w 1851 r. należały do niego części w następujących wsiach: Chełmiec, Rdziostów i Stary Sącz (prefektura) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 996, 1095, 1096; Poczet, s. 236. Aleksandra Stadnicka. Żona Leona Stadnickiego. W  latach 1851–1854 wspólnie z mężem była właścicielką dominium Rzuchowa (wieś Rzuchowa i część wsi Woźniczna) w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po matce. Źródła: ANKr., KZCG 1563; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 309.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

367

Eugenia Stadnicka. Córka Leona i Aleksandry ze Strzyżowskich. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Klikuszowa (wsie Klikuszowa, Lasek i Obidowa) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 740; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 309. Konstancja Stadnicka. Hrabina, w latach 1848–1855 wspólnie z mężem Eustachym była właścicielką dominium Polna (wsie: Polna i Wyskitna) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 539. Leontyna Stadnicka. W 1855 r. wymieniana była jako właścicielka części Kasinki Małej w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Aleksander Stadnicki. Hrabia, syn Antoniego Stadnickiego. W latach 1851–1855 był współwłaścicielem (z braćmi: Władysławem i Zygmuntem) dominium Trzcinica (wsie: Binarowa, Jareniówka, Przysieki, Pusta Wola, Siedliska, Siepietnica i Trzcinica) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 540. Antoni Stadnicki. Ur. 1771, zm. 1836, hrabia. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Trzcinica w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Antoni Stadnicki. Hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Milówka (wsie: Milówka i Wielka Wieś) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 1. Edward Stadnicki. Ur. 1817, zm. 1902, hrabia, syn Jana Kantego i Tekli Stadnickich. W latach 1848–1855 posiadał trzy dominia w cyrkule sądeckim: Brzezna (wsie: Brzezna i Wysokie oraz przysiółki Tyrawszczyzna i Wola Brzeziańska), Nawojowa (wsie: Barnowice, Bończa, Czaczów, Frycowa, Kamionka Mała, Kotów, Krzyżówka, Łabowa, Łabowiec, Łęg, Łosie, Maciejowa, Nawojowa, Nowa Wieś, Popardowa Niżna, Roztoka Mała, Roztoka Wielka, Rybień, Składziste, Uhryń Niżny i Złotne oraz przysiółki: Homrzyska, Kunina i Margoń) i Szlachtowa (wsie: Biała Woda, Czarna Woda, Jaworki i Szlachtowa). Źródła: ANKr., KZCG 915, 916, 943–947, 961; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 306–307; PSB, t. 47, s. 371. Eustachy Stadnicki. Hrabia, w  latach 1848–1855 wspólnie z  żoną Konstancją był właścicielem dominium Polna (wsie: Polna i  Wyskitna) w  cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 539. Felicjan Stadnicki. W latach 1848–1851 był właścicielem trzech dominiów: Gębiczyna (część wsi Gębiczyna) w cyrkule tarnowskim, Janowice Stadnicki (część wsi Janowice oraz przysiółki Gierowa i Śmidowiczówka) w cyrkule bocheńskim oraz Przeczyca (części wsi Przeczyca i Kamienica Dolna) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 82, 416, 1547. Fortunat Stadnicki. W 1848 r. już nie żył. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Zbydniów w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

368

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Franciszek Ksawery Stadnicki. Hrabia, w latach 1848–1851 był właścicielem dominium Mrowla w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Stadnicki. Zmarł przed 1848 r. W 1844 r. wymieniany był jako właściciel dominium Mszana Dolna w cyrkule sądeckim. Następnie w latach 1848–1851 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Leon Stadnicki. Zmarł w 1854 r., syn Sebastiana i Magdaleny z Czernych. W latach 1848–1854 posiadał dominium Pieniążkowice (wsie: Długopole, Dział, Morawczyna, Niwa, Odrowąż, Pieniążkowice, Pyzówka i  Załuczne) w  cyrkule sądeckim. Ponadto w latach 1851–1854 wspólnie z żoną był właścicielem dominium Rzuchowa (wieś Rzuchowa i część wsi Woźniczna) w cyrkule tarnowskim, które odziedziczył po teściowej. Źródła: ANKr., KZCG 890, 1563; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 309. Władysław Stadnicki. Hrabia, syn Antoniego Stadnickiego. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Nowy Żmigród (miasteczko Nowy Żmigród oraz wsie: Halbów, Huta Krempska, Krempna, Łysa Góra, Siedliska i Stary Żmigród) w cyrkule jasielskim. Ponadto w latach 1851–1855 był współwłaścicielem (z braćmi: Aleksandrem i Zygmuntem) dominium Trzcinica (wsie: Binarowa, Jareniówka, Przysieki, Pusta Wola, Siedliska, Siepietnica i Trzcinica) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 507, 508, 540. Zygmunt Stadnicki. Hrabia, syn Antoniego Stadnickiego. W  latach 1851–1855 był współwłaścicielem (z braćmi: Władysławem i Aleksandrem) dominium Trzcinica (wsie: Binarowa, Jareniówka, Przysieki, Pusta Wola, Siedliska, Siepietnica i Trzcinica) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 540. Wilhelmina Petronela Stalberger. W  latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Świdnik (części wsi: Czarny Potok, Jadamwola, Młyńczyska, Owieczka, Świdnik i Wolica), a także części wsi Mordarka, Przyszowa i Siekierczyna w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po rodzicach: Józefie i Ewie Wielogłowskich. Źródła: ANKr., KZCG 747, 749, 816, 872, 922. Kunegunda Stańska. Ur. 1790, żona Antoniego Stańskiego. W  1855 r. wymieniana była jako współwłaścicielka (razem z mężem) przysiółka Górowa w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855; http://www.sejm-wielki.pl/b/sw.117098 (dostęp: 8.10.2012 r.). Antoni Stański. Ur. 1790, ojciec Stanisława Stańskiego oraz Julii Zdanowskiej. W latach 1848–1855 posiadał jednowioskowe dominium Lipie w  cyrkule sądeckim, które w  1840 r. kupił od Szczepana Żuk Skarszewskiego. Ponadto w  latach 1851–1855 wspólnie z córką Julią posiadał przysiółek Górowa oraz część wsi Chomranice (spadek po synu). Źródła: ANKr., KZCG 907, 936; Sł. geogr., t. 5, s. 255–257 (2); http://www. sejm-wielki.pl/b/sw.117097 (dostęp: 8.10.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

369

Stanisław Stański. Ur. 1823, zamordowany w czasie rabacji. W 1848 r. w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Chomranice (z uprawnieniami dominialnymi) w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; S. Dembiński, Rok 1846, s. 156; http://www.sejm-wielki.pl/b/4.285.1193 (dostęp: 8.10.2012 r.). Marianna Starczewska. W 1851 r. wspólnie z Józefem Starczewskim była właścicielką części Nowego Sącza (część przedmieścia). Źródła: ANKr., KZCG 778. Józef Starczewski. W 1851 r. wspólnie z Marianną Starczewską był właścicielem części Nowego Sącza (część przedmieścia). Źródła: ANKr., KZCG 778. Karolina Starowiejska. W latach 1851–1855 posiadała jednowioskowe dominium Jurczyce w  cyrkule wadowickim, które odziedziczyła po Józefie Starowiejskim. Źródła: ANKr., KZCG 1986. Zofia Starowiejska. Córka Leona i Cecylii Jabłonowskich, żona Stanisława Biberstein Starowiejskiego. W  latach 1851 i  1855 była właścicielką dominium Bratkówka (wsie Bratkówka i  Odrzykoń) w  cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po matce. Źródła: ANKr., KZCG 400; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 1, s. 227. Franciszek Michał Starowiejski. Syn Stanisława, członek stanów galicyjskich, wylegitymowany w 1835 r. przed Wydziałem Stanów. W latach 1848–1851 posiadał część wsi Miechowice Małe w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Poczet, s. 238. Jakub Starowiejski. W latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów: Korabniki (jedna wieś) w cyrkule wadowickim oraz Wola Duchacka (wsie: Kurdwanów Dolny i Wola Duchacka) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 73, 83, 1854. Jan Starowiejski. Ur. 1830, w  latach 1851–1855 był właścicielem dominium Piaski Wielkie (wsie: Piaski Wielkie i Rżąka) w cyrkule bocheńskim (nie wiadomo, czy tożsamy z Janem Starowiejskim, właścicielem Czechówki i Barwałdu Dolnego). Źródła: ANKr., KZCG 93. Jan Starowiejski. W 1855 r. był właścicielem wsi Czechówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: Skorowidz 1855. Jan Starowiejski. W 1855 r. właściciel cząstki w Barwałdzie Dolnym w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Starowiejski. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Gorzeń (Gorzeń Dolny) w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Józef Starowiejski. Zmarł ok. 1836 r. W  latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Piaski Wielkie w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

370

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Józef Starowiejski. Zmarł przed 1848 r. W latach 1848–1851 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Jurczyce w  cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Stanisław Michał Starowiejski. Syn Franciszka Michała, wnuk Stanisława, członek stanów galicyjskich, wylegitymowany w  1835 r. przed Wydziałem Stanów. W  latach 1851–1855 posiadał część wsi Miechowice Małe w cyrkule bocheńskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 166; Poczet, s. 238. Stefan Starowiejski. W latach 1848–1851 był właścicielem jednowioskowego dominium Czechówka w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 207. Władysław Starowiejski. W 1848 r. był właścicielem dominium Kobierzyn w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Kazimierz Starzeński. Ur. 1806–1807, zm. 1877, hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule tarnowskim: Ropczyce (część miasta Ropczyce) oraz Góra Ropczycka (wsie: Boreczek, Borek Wielki, Brzezówka, Brzyzna, Chechły, Góra Ropczycka, Hucisko, Kamionka, Pietrzejowa, Poręby Huciskie, Ruda, Średnie, Wola Domatkowska, Zagorzyce, Zapole i  Żdżary, część wsi Huta Przedborska, oraz przysiółek Gryfów). Źródła: ANKr., KZCG 1489–1491; T. Kargol, Starzeński Kazimierz (1806/7–1877), PSB, t. 42/3, z. 174, s. 404–407. Konstancja Starzewska. W 1851 r. była właścicielką cząstki we wsi Radgoszcz (Starzewska) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1424. Stanisław Starzyński. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Sieradza w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Wilhelmina Stein. Baronowa, w latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Krzyszkowice w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 113. Piotr Steinkeller. Ur. 1799, zm. 1854, bankier i przemysłowiec. W latach 1848–1855 (1855 — masa spadkowa) był właścicielem dominium Samoklęski (wsie: Czekaj, Folusz, Mrukowa, Pielgrzymka, Samoklęski i Zawadka oraz przysiółki: Huta Samoklęska i Kłopotnica) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 405, 406. Julian Stelczyk. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Stare Rybie w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 78. Karol Stelczyk. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Szyk w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 904. Anna Stetkiewicz. W 1851 r. była współwłaścicielką części we wsi Pstrągowa (Trzemeszczyzna) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1451. Marianna Stęberska. W 1851 r. — wspólnie z Wincentym Stęberskim — była właścicielką cząstki (dawna prebenda) w miasteczku Tyczyn w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1151.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

371

Fortunat Stęberski. W 1848 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Baryczka w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Wincenty Stęberski. W 1851 r. — wspólnie z Marianną Stęberską — był właścicielem cząstki (dawna prebenda) w miasteczku Tyczyn w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1151. Helena Stobnicka. W  1851 r. był właścicielem cząstki (o  nazwie Śniszkówka i  Pawłowszczyzna) we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 36. Kasylda Stobnicka. W  latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Łyczana w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 987. Maria Stobnicka. Córka Józefa i Ewy z Dunikowskich. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Limanowa (miasto Limanowa i wsie: Sowliny i Stara Wieś oraz część wsi Lipowa) w cyrkule sądeckim. Ponadto w 1851 r. była współwłaścicielką części wsi Mordarka w cyrkule sądeckim, którą dziedziczyła po rodzicach. Źródła: ANKr., KZCG 795, 796, 922. Józefa Stoińska. W 1855 r. posiadała przysiółek Bugaj (część dominium Otfinów Konopka) w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Ksawery Stoiński. W  latach 1848–1852 posiadał dominium Otfinów Stoiński, złożone z wsi Czyżów i Pasieka oraz części wsi: Otfinów i Pierszyce w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1579. Felicja Teofila Stojowska. Ur. ok. 1820, córka Erazma i Karoliny Zakliczanki, żona Adama Jordan Stojowskiego. W  1851 r. wymieniana była jako właścicielka dwuwioskowego dominium Chlebna (wsie Chlebna i Pietrówka) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 533; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 335; http://www.sejm-wielki. pl/b/15.460.270 (dostęp: 4.10.2012 r.). Wiktoria Stojowska. W 1851 r. była właścicielką wsi Brzeziny Średnie, którą zapewne odziedziczyła po Stojowskim (nieznany z imienia). Źródła: ANKr., KZCG 1494. Adam Stojowski. Ur. 1810, najprawdopodobniej syn Rafała Stojowskiego, żonaty z Felicją Teofilą z Łętowskich. W latach 1851–1855 wymieniany był jako właściciel dwuwioskowego dominium Chlebna (wsie: Chlebna i Pietrówka) w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855; http://www.sejm-wielki.pl/b/15.460.271 (dostęp: 4.10.2012 r.). Dyzma Stojowski. Ur. 1780, zm. ok. 1830. W latach 1833–1855 nie została uregulowana kwestia dziedziczenia jego majątków. W tym czasie w skład masy spadkowej wchodziło rozległe dominium Dąbrowa w cyrkule tarnowskim, obejmujące miasteczko Dąbrowa oraz wsie: Bagienice, Kozubów, Nieczajna, Podkościele, Ruda i Żdżary. W miarę osiągania wieku dorosłego, poszczególne wsie obejmowały jego dzieci: Eugeniusz i Stanisław. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; http://www.sejm-wielki.pl/b/lu.1756 (dostęp: 24.07.2012 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

372

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Egeniusz Stojowski. Ur. 1816, syn Dyzmy i Julianny Heiter de Schönwett, brat Stanisława. W 1855 r. był właścicielem wsi Bagienice (dominium Dąbrowa) w cyrkule tarnowskim, którą zapewne objął z masy spadkowej ojca. Źródła: Skorowidz 1855; http:// www.sejm-wielki.pl/b/sw.184041 (dostęp: 24.07.2012 r.). Felicjan Stojowski. Zapewne syn Jana Kantego Jordan Stojowskiego. W latach 1851– –1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Borek w cyrkule jasielskim, które przejął po ojcu. Źródła: ANKr., KZG 420. Jan Kanty Stojowski. Żołnierz wojsk austriackich, na starość miał osiąść w Jedliczach. W  latach 1848–1855 był właścicielem pięciu dominiów w  cyrkule jasielskim: Borek (jednowioskowe), Dobieszyn (Dobieszyn i  Turaszówka), Grudna Górna (jednowioskowe), Jedlicze (Jedlicze i  Męcinka) oraz Potok (jednowioskowe), które około 1851 r. rozdzielił między synów. I tak, Felicjan Jordan Stojowski otrzymał Borek (właściciel w latach 1851–1855), Józef Jordan Stojowski — Grudną Górną (właściciel w latach 1851–1855), a Michał Jordan Stojowski — część dominium Dobieszyn (w 1851– –1855 właściciel Dobieszyna i części Turaszówki). Źródła: ANKr., KZCG 418, 419; S. Dembiński, Rok 1846, s. 288. Józef Stojowski. Zapewne syn Jana Kantego Jordan Stojowskiego. W  latach 1851– –1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Grudna Górna w cyrkule jasielskim, które przejął po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 557. Michał Stojowski. Zapewne syn Jana Kantego Jordan Stojowskiego. W latach 1851– –1855 był właścicielem dominium Dobieszyn (wieś Dobieszyn i część wsi Turaszówka) w cyrkule jasielskim, które przejął po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 585. Rafał Stojowski. Członek stanów galicyjskich, zmarł między 1844 a 1848 r. W 1848 r. w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Chlebna w cyrkule jasielskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Stanisław Stojowski. Ur. 1806, syn Dyzmy i Julianny Heiter de Schönwett, mąż Ludwiki z hr. Rejów, szwagier hr. Anny Romer. W latach 1851–1855 posiadał dominium Dąbrowa (złożone z miasteczka Dąbrowa oraz wsi: Bagienice, Kozubów, Podkościele, Ruda, Żdżary i  Nieczajna), a  także część wsi Jastrząbka Nowa w  cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1386, 1668; S. Uruski, Rodzina, t. 15, s. 202; http://www. sejm-wielki.pl/b/lu.25884 (dostęp: 20.07.2012 r.). Charlotte Stolberg Wernigerode von. Hrabina, w 1848 r. była właścicielką dominium Łodygowice (wsie Bierna, Bór Łodygowski, Godziszka, Hucisko, Kalna, Łodygowice, Meszna, Salmopol i Szczyrk oraz przysiółek Glemieniec, a także klucz Wilkowice: Bór Wilkowski, Buczkowice, Bystra Wielka, Mikuszowice, Rybarzowice i Wilkowice) w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

373

Jan Straszewicz. W 1851 r. był właścicielem i współwłaścicielem cząstek we wsi Radgoszcz (Łęg, Zadębie I, Zadębie II i Mały Dwór) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1425, 1426. Józef Straszewicz. W 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Radgoszcz (Zadębie II) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1425. Jadwiga Straszewska. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką dominium Załęże (wieś Załęże oraz przysiółki: Annapol i Pobitno) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1216. Henryk Straszewski. Ur. 1820, zm. 1889, syn Stanisława. W latach 1851–1855 wspólnie z bratem Ryszardem posiadał dominium Boguchwała (wsie Boguchwała i Lutoryż) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1125; http://www.sejm-wielki.pl/b/ psb.32298.2 (dostęp: 29.07.2012 r.). Józef Straszewski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Zgłobień (wsie: Wola Zgłobieńska i Zgłobień) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1162. Ryszard Straszewski. Ur. 1816, zm. 1895, syn Stanisława. W latach 1851–1855 wspólnie z bratem Henrykiem posiadał dominium Boguchwała (wsie Boguchwała i Lutoryż) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1125; http://www.sejm-wielki.pl/b/ psb.32298.2 (dostęp: 29.07.2012 r.). Stanisław Teodor Straszewski. Ur. 1783, w latach 1848–1851 posiadał dominium Boguchwała (wsie: Boguchwała i Lutoryż) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: http://www. sejm-wielki.pl/b/psb.32295.2 (dostęp: 29.07.2012 r.). Alfred Strażyński. W  1855 r. wzmiankowany był jako właściciel wsi Dziekanowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Antoni Strażyński. W 1851 r. był wieczystym dzierżawcą folwarku w Dziekanowicach (własność bar. Teodora Przychockiego) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 55, 370. Teofil Struszkiewicz. W 1855 r. posiadał cząstkę we wsi Kasinka Mała w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Ignacy Strzałkowski. W  latach 1851–1855 posiadał część dominium Dalestowice (wsie: Dalestowice, Laskówka Dalestowska, Odmęt, Skrzynka i Wójcina) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1578 Tekla Strzelecka. W 1851 r. była właścicielką części wsi Kolbuszowa Dolna w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1648. Ludwika Strzyżewska. Dwukrotnie zamężna: 1o Strzyżewska 2o Radkiewicz. W latach 1848–1851 była właścicielką dominium Rzuchowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; http://szczytniki-historia.pl/images/szlachta_pod.html (dostęp: 22.01.2013 r.).

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

374

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

Cecylia Sucharkiewicz. Zapewne żona Kajetana. W latach 1851–1855 wspólnie z mężem posiadała wieś Makowica w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 257. Jan Sucharkiewicz. W 1848 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Posadowa Mogilska w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 majątek ten wchodził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 910. Kajetan Sucharkiewicz. W latach 1848–1855 posiadał wieś Makowica (w latach 1851– 1855 wspólnie z żoną Cecylią) w cyrkule bocheńskim, którą w 1845 r. kupił od Józefa i Wiktorii z Grotowskich Dzięciołowskich. Źródła: ANKr., KZCG 257; S. Dembiński, Rok 1846, s. 235. Apolinary Sułkowski. W  latach 1848–1851 był właścicielem dominium Zabłocie w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Bonawentura Suski. W 1851 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Kosówka w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1591. Filip Swerts von Spork. Hrabia, w latach 1848–1855 był właścicielem dominium Głogów (miasteczko Głogów oraz wsie: Rogoźnica, Styków, Wola Cicha i Wólka Głogowska) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1137. Franciszek Szafrański. W 1851 r. był właścicielem części Nowego Sącza (część przedmieścia). Źródła: ANKr., KZCG 779. Józef Szalay. Ur. 1802, zm. 1876, syn Stefana Szalaya, uznawany za twórcę uzdrowiska w Szczawnicy. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Szczawnica w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 755. Anna Szaster. W latach 1851–1855 — wspólnie z Antonim Szasterem — była właścicielką wsi Wadów w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2331. Antoni Szaster. W latach 1851–1855 — wspólnie z Anną Szaster — był właścicielem wsi Wadów w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2331. Barbara Szczepanowska. W  latach 1851–1855 była właścicielką wsi Radwanowice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2250. Salomea Szczepanowska. W  latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Kielanowice w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1559. Czesław Szczerba. W  latach 1848–1855 był właścicielm cząstki we wsi Wesołów w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 105. Maria Szeligiewicz. W  1851 r. była właścicielką części miasta Tarnowa. Źródła: ANKr., KZCG 1472. Zachariasz Szeliski. W 1855 r. był właścicielem cząstki we wsi Wola Lubecka w cyrkule tarnowskim. Źródła: Skorowidz 1855.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

375

Franciszek Szembek. Hrabia, w latach 1851–1855 był właścicielem klucza Kościelec (wsie: Kościelec i Piła Kościeleka) na obszarze dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2129. Jan Szembek. W latach 1848–1851 był właścicielem cząstki we wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Szembek. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Zawada Szembek w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1928. Józef Szembek. Hrabia, w latach 1851–1855 był właścicielem klucza Poręba Żegoty (miasteczko Alwernia i wieś Poręba Żegoty) w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2252, 2263. Sydon Szembek. W latach 1851–1855 był właścicielem części wsi Słopnice Szlacheckie w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 878. Konstancja Szklarska. W 1851 r. posiadała cząstkę we wsi Dobrociesz (część Mikowszczyzna) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 200. Tekla Szlager. Dwukrotnie zamężna: 1o Dorner 2o Szlager. W 1851 r. była właścicielką części wsi Strusina w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1376. Ksawera Szołayska. W latach 1848–1854 była właścicielką dominium Rzepiennik Biskupi (wsie: Kołkówka, Rzepiennik Biskupi i Rzepiennik Strzyżewski) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 442. Adam Szołayski. W 1855 r. wspólnie z Tymoteuszem Szołayskim był właścicielem dominium Rzepiennik Biskupi (wsie: Rzepiennik Biskupi i Rzepiennik Strzyżewski) w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po Ksawerze Szołayskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Franciszek Szołayski. W latach 1851–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Mszanka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 526. Tymoteusz Szołayski. W 1855 r. wspólnie z Adamem Szołayskim był właścicielem dominium Rzepiennik Biskupi (wsie: Rzepiennik Biskupi i Rzepiennik Strzyżewski) w cyrkule jasielskim, które odziedziczył po Ksawerze Szołayskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Kunegunda Szujska. Zmarła w 1845 r., w 1848 r. w skład pozostawionej przez nią masy spadkowej wchodziło dominium Dąbrowica w cyrkule bocheńskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848; http://www.sejm-wielki.pl/b/ut.7.2.22 (dostęp: 28.12.2012 r.). Piotr Szujski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Zbyszyce (wsie: Kurów, Sienna, Wola Kurowska i Zbyszyce) w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 810. Klementyna Szulc. Córka Jakuba Emeryka Zygmunta i Tekli Baranowskiej. W latach 1851–1855 — wspólnie z (zapewne siostrami i bratem) Urszulą z Łodzińskich Wójcikiewiczową, Marią z Łodzińskich Romerową, Izabelą z Łodzińskich Gostkowską, Anną z Łodzińskich Brochocką i Włodzimierzem Józefem Zygmuntem Łodzińskim — posia-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

376

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

dała jednowioskowy majątek Skomielna Czarna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1866; A. Boniecki, Herbarz, t. 15, s. 361. Ludwika Florentyna Szumanczowska vel Szumanczewska. W 1851 r. była właścicielką wsi Czulice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2253. Szumanczowski vel Szumanczewski. Nie podano imienia; w 1855 r. był właścicielem wsi Czulice w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: Skorowidz 1855. Zofia Szumańczowska. W latach 1851–1855 była właścicielką dominium Pantalowice Dolne (część wsi Pantalowice o tejże nazwie) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1269. Leopold Szumski. W latach 1851–1855 był właścicielem dwóch jednowioskowych dominiów w cyrkule tarnowskim: Nockowa (wspólnie z Apolonią Paszkowską) i Wiśniowa. Źródła: ANKr., KZCG 1486. Maciej Szurowski. W 1851 r. był właścicielem dwóch cząstek (o nazwie Czarkówka i Korczówka) we wsi Tymowa w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 37. Michał Józef Szybalski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Niewiarów (wsie Niewiarów i Podrodzie) w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 56. Maurycy Szymanowski. W  latach 1848–1855 był właścicielem dominium Słocina (wsie: Błędowa, Borek Nowy, Brzozówka, Chmielnik, Lecka i Słocina oraz część wsi Borek Stary) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1127–1130. Konstancja Szymańska. W latach 1851–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Wrzępia w cyrkule bocheńskim. Źródła: ANKr., KZCG 14. Józefa Szymonowicz. Córka Józefa Wybranowskiego, w latach 1848–1855 była właścicielką dominium Sękowa (wieś Sękowa i część wsi Siary) w cyrkule jasielskim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 541. Antoni Śmiałowski. W latach 1848–1855 był właścicielem czterech części o nazwach: Jezierszczyzna, Gronowszczyzna, Białobrzeszczyzna i  Rosoczyzna we wsi Witkowice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1833. Emilia Śmietnicka. Zapewne córka Marii Piaseckiej. W latach 1851–1855 — wspólnie z rodzeństwem: Aleksią z Piadeckich Neronowicz, Henryką, Gabrielą i Szymonem Piaseckimi — była właścicielką dominium Zimna Wódka (wsie: Pławna i Zimna Wódka) w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po matce. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Adam Śmigielski. W 1851 r. był właścicielem cząstki we wsi Krościenko Niżne (dawne sołtystwo) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 618.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

377

Adam Śmiłowski. W  1851 r. właściciel części wsi Frydrychowice o  nazwie Sternalszczyzna w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1768. Józef Świderski. W latach 1848–1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Straszydle w cyrkule rzeszowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1092. Agata Świeykowska. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Jaszczew (wsie Jaszczew i Bajdy) w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 463. Honorata Feliksa Święcicka. Córka Józefa Witowskiego. W latach 1851–1855 była współwłaścicielką części wsi Gorzejowa (Gorzejowa Górna i Gorzejowa Średnia) w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1410. Franciszka Tabaszewska. W  latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Podolany w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1993. Erazm Targowski. Prawdopodobnie syn Jana Targowskiego, w latach 1851–1855 posiadał jednowioskowe dominium Więcierza w cyrkule wadowickim. W 1855 r. był też właścicielem wsi Tokarnia w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1990. Jan Targowski. W latach 1848–1851 był właścicielem dominium Tokarnia w cyrkule wadowickim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Antonina Tarnawska. W 1855 r. była właścicielką jednowioskowego dominium Kozłówek w cyrkule jasielskim. Źródła: Skorowidz 1855. Piotr Tarnawski. W 1851 r. był właścicielem jednowioskowego dominium Kozłówek w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 595. Elżbieta Tarnowska. Ur. 1801, zm. 1869, hrabina, córka Józefa i Tekli z Gołuchowskich, żona Michała Tarnowskiego. W latach 1848–1855 była właścicielką dominium Chorzelów (wsie: Chorzelów, Chrząstów, Wólka i Złotniki, części wsi: Brzyście, Gawłuszowice, Kliszów i Toporów, przysiółki: Borek, Chrząstówek i Kruszyniec oraz część przysiółka Babicha) w  cyrkule tarnowskim, które odziedziczyła po mężu (zarządzała majątkiem do osiągnięcia pełnoletności przez syna Jana Józefa). Źródła: ANKr., KZCG 1398; J. S. Dunin-Borkowski, Rocznik, t. 2, s. 328–329; http://www.sejm-wielki.pl/b/ dw.11589 (dostęp: 15.10.2012 r.). Gabriela Tarnowska. Hrabina, żona hr. Jana Bogdana Tarnowskiego, w latach 1851–1855 posiadała jednowioskowe dominium Filipowice w cyrkule bocheńskim, które odziedziczyła po matce, Annie Małachowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 218. Jan Bogdan Tarnowski. Ur. 1805, zm. 1850, hrabia. W latach 1848–1850 był właścicielem dwóch dominiów w cyrkule rzeszowskim: Dzików (miasto Tarnobrzeg, wsie: Dęba, Dzików, Furmany, Grabiny, Miechocin, Przyszów, Sielec, Tarnowska Góra, Trześń, Wielowieś, Zakrzów i  Żupawa, części wsi: Grębów i  Sobów oraz przysiółki: Jeziorko i Rozalin) i Koćmierzów (jedna wieś). W latach 1851–1855 majątek ten wcho-

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

378

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

dził w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: ANKr., KZCG 1248– 1250, 1263. Ludwik Tarnowski. W latach 1851–1855 był właścicielem wsi Sułkowa w dawnej Rzeczypospolitej Krakowskiej. Źródła: ANKr., KZCG 2185. Sebastian Taszycki. Zmarł ok. 1848 r. W 1848 r. posiadał jednowioskowe dominium Chodorowa w cyrkule sądeckim. W latach 1851–1855 wieś ta wchodziła w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Adalbert (Wojciech) Tetmajer. W  1855 r. był właścicielem części wsi Siekierczyna w cyrkule sądeckim. Źródła: Skorowidz 1855. Justyna Tetmajer. W latach 1848–1855 była właścicielką części wsi Łowczów w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852; Skorowidz 1855. Leokadia Tetmajer. W latach 1851–1855 była właścicielką wsi Poraj w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 532. Leon Tetmajer. Ur. 1800, syn Wojciecha, żonaty z Ludwiką z Lisickich. W latach 1848– –1855 był właścicielem jednowioskowego dominium Łopuszna w  cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 869. Ludwika Tetmajer. Żona Leona Tetmajera, w 1851 r. wymieniana jako współwłaścicielka cząstki we wsi Witowice Dolne w cyrkule sądeckim, a w 1855 r. — jako właścicielka (błędnie) wsi Łopuszna w cyrkule sądeckim. Źródła: ANKr., KZCG 908. Jan Then. W 1851 r. wspólnie z Janiną Then posiadał część (dawne wójtostwo) we wsi Kobiernice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1883. Janina Then. W 1851 r. wspólnie z Janem Thenem posiadała część (dawne wójtostwo) we wsi Kobiernice w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1883. Apolonia Thiery. W latach 1848–1855 była właścicielką jednowioskowego dominium Zawadka w cyrkule jasielskim. Źródła: ANKr., KZCG 560. Georg Thomke. Zm. przed 1848, w latach 1848–1855 w skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziło dominium Lipnik (wsie: Lipnik, Międzybrodzie Lipnickie i Straconka, przysiółek Leszczyna i przedmieście miasta Biała). Źródła: ANKr., KZCG 1902. Franciszka Tobiaszewska. W 1855 r. była właścicielką cząstki we wsi Leńcze w cyrkule wadowickim. Źródła: Skorowidz 1855. Józefa Tobis. Córka Józefa i  Karoliny Karpińskich. W  latach 1851–1855 wspólnie z  matką i  rodzeństwem była właścicielką jednowioskowego dominium Znamirowice w cyrkule sądeckim, które odziedziczyła po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 941.

Digitalizacja i udostępnienie w internecjie finansowane w ramach umowy 715/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

Aneks 2. Wykaz właścicieli dóbr ziemskich w zachodniej Galicji

379

Michał Toczyski. W latach 1848–1855 był właścicielem dominium Podleszany (wsie: Podleszany, Rydzów i Wólka Rydzowska oraz część wsi Książnice) w cyrkule tarnowskim. Źródła: ANKr., KZCG 1640. Jan Tokarski. Syn Wojciecha Tokarskiego, w 1851 r. był współwłaścicielem cząstki we wsi Pstrągowa (Lisiczyzna) w cyrkule tarnowskim, którą odziedziczył po ojcu. Źródła: ANKr., KZCG 1437. Wojciech Tokarski. Zamordowany w czasie rabacji galicyjskiej. W latach 1848–1851 w  skład pozostawionej przez niego masy spadkowej wchodziła część wsi Pstrągowa w cyrkule tarnowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848, 1852. Jan Tomaszczyk. W 1851 r. posiadał część wsi Bielany w cyrkule wadowickim. Źródła: ANKr., KZCG 1949. Walenty Tomaszewski. W 1848 r. był współwłaścicielem dominium Dąbrówka (wsie: Borki, Dąbrówka, Golce, Kurzyna Mała, Kurzyna Wielka i Rauchersdorf oraz przysiółek Kijanka) w cyrkule rzeszowskim. Źródła: Provinzial-Handbuch 1848. Apolinary Tomkowicz. Zm. ok. 1848, detaksator dóbr przy sądzie szlacheckim w Tarnowie, członek Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego. W 1848 r. był właścicielem dominium Kobiernice w cyrkule wadowickim, złożonego z wsi Międzybrodzie Kobiernickie oraz części wsi: Kobiernice,