E Fshehta Pas Horizontit PDF [PDF]

Zitiervorschau

l_

ZHA N· PIER ANDREVON

E FSHEHTA PAS HORIZONTIT ... E perktheu nga origjinali LILIANA PAPA

SHTEPIA BOTUESE «PASQYRA>+

_

Tirane, 19!;)2

Titulli i origjinalit: Jean-Pierre Andrevon «Ce qu'il y avait derrière l'horizt>n»

Redaktor: ALEKSANDr.R PAPA

Redaktor te'knik : FRANçESK ZIRI Reeen21ent: l'IIANAS QERAMA

I nderuar

le"-'U~,

Me kete Iib~r. qe mhan sot ne duar, do te pasurosh biblioteken me Uojin me te ri te zhanrit fantasHko-shkencor, qe vitet e fundit ka gjetur perhapje te gjere ne bote: letersine fantastike. ~~E fshehta pas Horizontit...•• cshte mH~1· te paret libra fantastil'e qe botohet ne Shqiperi. Dhe ky nder i takon romanit aq interesaut e terheqes te shkrimtarit francez Zhan-Pier Andrevon. Shtepia botuese «Pasqyra•• eshte teper e lumtur qe i takoi asaj te marre guximin per te hapur kete porte te re, aq te dashur per Iexuesin e pasionuar, me nje lihe1· aq gjurmelenes, aq te hukur e shprehes. Ai perciell nga njeri kapitull ne tjetrin mesazhin e paster e human: «Sido q e te jete, ne Toke jeta eshte c bukur••, ndersa dy personazhet simpatike, Xhoi e Tara, te forcojne dashurine per kete jete, si dhe deshiren per ta mbrojtur ate deri ne fund. ·«E fshehta pas Horizontit..... eshte nje roman fantastik shume interesant, plot ngjarje te papritura, te vrullshme, teper terheqese e mbreselenese, qe te gozhdojne per te mos e Ieshuar nga dora; nje roman qe mban gjalle padurimin e kureshtjen e lexuesit me ankthin e zbulimit te se panjohures.

REDA KTORI

KAPITULLI

I

Diçka e zgjoi Xhone. Por ai nuk Q kuptoi se çfare. Ndofta nje zhurme, nje prekje nga nje insekt, ose nje gjethe qe u ke:put nga pema dhe i ra mbi faqe ... Nje pn~kje e lehte dhe e shpejte mbi lekure, nje dridhje ne temtha, nje gje e papritur ne gju.me, te cilen e harro'1 sakaq kur u be esell. Por kjo s'kishte asnje rendesi. Ne t e vertete ai po mendonte se nuk kishte fjetur. Ndonese shqisat e tij qene te bindura per te kunderten per shkak te heshtjes se mbremjes, butesise se ajrit, qetesise se kesaj dite vere. Krojti zerin, puliti syte dhe i dukej sikur sh'lkonte vale-vale dritash b-lu. Nje tufe bari me maje, pak me e forte se te tjerat, i ngacmonte brinjet permes kemishes. U ngdt mbi berryla dhe kaloi krahun e djathte pas kurrizit per t'u kruajtur. Fytin e k'1shte pak te thate, u koU perseri e kaperceu peshtymen qe i duke j me nje shije metalike. Nje mize zukati nje çast perreth kokes se tij, ai levizi dy-tri here krahun ne ajer por pa e pa.re ate. Zuka·t ja u largua por dukej sikur ishte akoma e pra5

nishme ne sfonithmone, qekurse whte krijuar bota. . Qeku:rse ishte krijuoc bota... Kj.o fjali u vertit disa çaste ne trurin e Xho'1t kur qendronte ne kembe ne b:reg ·te lumit, me sy te humbur midis lakuriqeai5e se madhe te qieHit dhe ngi_yres se zeze re haloreve. Ishte nje shprehje e bukur, me tingellim te bukur, me kupttm te thelle. Ajo u zbeh ne 'kohen qe aj. u ul me gjunje, dhe futi ne uje kembét e mbathura me sandale te shemt uara plastike. Kallamì '1 peshklimìt ishte atje ku e kishte lene pa.ra se te flinte, i ngulur midis dy shkembinjve, kurse fi.lli, ne ngjyre te argjendt·e, perkulej mbi uje .sepse rryma ishte kaq e qete sa qe grepi nuk J.evizte fare. · Xh Xhoit s'kish te t atll 1d'ei 'mund t'i pushonte. S1renat isMn zeri i tij, zeri i trupit te tij te dermuar, te mendjes se tij te tut•bu1luar. Ai u kthye perseri diku djathtas, majtas, s'1po kuptonte se ku. Perseri u gjend i r rethuar m idis muresh te larte qe e ndane nga ndriçimi i kullave te naftes, drit.a me shkendija e uzines kimike dhe shperthimi i ngadalshem i centralit berthamor. Ku ndodhej tani? MJ.dis paralelpipedesh prej betoni te plasaritur. Ishin sht€pi te varfera t e njerezve te varfer. Nj e qender bani!m·1 e periferise, ku ai s'kishte shkelur kurrc. Sa te r enda i kishte kembet ! Aq t e renda sa zhyt eshin n e bitum, dhe e mbanin t e ngjitur ne qend er te njc trnJl.isjcje, nga e cila d uhej te dilte me perpjc'l:,lu W .Yhopr.!jW, n i t~ shtyu ate rnujtu.\1, drej 1:o'! tnr plr1, n wl'! armi~ n n i.; doré qelloi nji·!l'ln Slnko Jlll lni i J'I'i : n iHhnn d he pustaj edhe tjetrin qe e kisht. c ~ rri;i'.UU l' Tura. Te dy Sinlwt u bene fluoreshente, u perdrodhen. Gj ymlyret e t yre p erdridheshin dhe atomet e trup.a vc te tyre humbisnin fuqine. Goj€t oe hapura kana t. Wshwm d.he nj e fisl1hmime nderkohe qe pjeset (! trupit te tyre te jonizuar binin copa-copa duke e Id l i.i'>t~l' l:rupin ne nje qull. Duke vdekur, Sinkot merrnin .ç ud'1 terisht pamjen e tyre te vertete, beheshin :;:.v