156 87 130MB
Latin, Ancient Greek Pages 600 [604] Year 1859
CARMINA HOMERICA IMMANUEL B E K K E R EMKNDABAT ET ANNOTABAT.
VOLUMEN FRIÜS.
ILIAS.
BONNAE APUD ADOLPHUM MAKCUM A. 1858.
PRAEFATIO. Qui studia Homerica ex diuturno languore suscitavit, F r i d e r i cus Augustus Wolfius artem criticam ultra Aristarchi r e c e n s i o n e m regredì posse negabat. i d e m , quid H o m e r u s cecinerit, n o n n i s i ex ([uadam analogia carminuin recte iudicari arbitrabatur.
quam con-
gruenter u t r u m q u c , n u n c n o n quaero: de analogia vehementer ass e n t i r viro eximio, neque aliam atque haec m o n s t r a t video viam ad textum sibi constantem ac convenientem, legibus temperatimi certis et definitis, omni denique genere aequabilem.
atque lantani esse
analogiae vim et praestantiam iam t u m divinabam, cum adolescens p r i m a m poetae operam dedi; ideoque, quamvis grammaticorum codicumque auctoritate piane movebar, s u m m a m tamen iudicii ex p e r petuitate q u a d a m et nexu testimoniorum, quae ipsa sibi carmina dicerent, suspendebam. nunc, post lustra decern multaquefacultatis meae, si qua est, criticae multis in scriptoribus experimenta, eadem illa analogia tanquam duce s p e d a t a et probata etiam confidentius fretus a recepta vulgo lectione longius quam ullus ante m e editor discedo. natam eo pacto huius editionis a ceteris dissimilitudinem h o c q u i d e m loco satis habeo breviter ac s u m m a t i m p e r c u r r e r e , peculiari mox libello altius et, ut oportet, a capite repetendam.
IV
PRAEFATIO
F r i n ì uni igitur versus spurios aliquammultos notavi, eos duntaxat quibus exemptis poetae vcl oratio leniiis profluere vel narratio aptius continuali videretur.
ita enim p r o i e t t o res se liabet u t , ta-
metsi frustra fuerit si quis ullo sibi casu speret p o s s e contingere ut liorum c a r m i n u m aut conipagem prima ab origine laxam adstringat aut partes iam usque a Pisistrati m e m o r i a luxatas in locum reponat, tamen saepenumero accidat ut c u m utile sit tum n e difficile quidem ¿/xaQrjs
s'xfiara
ßctXltiv.
Deinde, ut in eo genere subsistamus quod speciem verborum f o r m a t , sententiam non m a g n o p e r e c o m m u t a i , littera Aeolica p o s t quam et vetustate et negligentia evanuerat, admirabili Bentlei sagacitate ab oblivione vindicata perdiu iacuit, dura a bellis h o m i n i b u s irridetur, a viris doctis aut invidiose impugnatur aut insulse defenditur, donec ab Heynio in notas saltelli adinissa est.
huius me n e -
eessarias utilitates n o n decebat amplius aspernari.
itaque
reduxi
digamma, sed quantum poteram et licebat, caute pedetentimque r e duxi, secl in sedeni reduxi s u a m , proditam illam manifestis vestigiis, non optatam cupideve arreptam. Versum in primis attendi studiose, quem plurimum valuisse ad
fingendam variandamque et locupletandam
o m n e s consentiunt.
linguam
antiquam
eo m a g i s t r o diphthongos patronymicorum dis-
solvi, caesuram a u g m e n t o syllabico a n t e p o s u i , hiatui unum
certe
reliqui p e r f u g i u m , dactylus an spondeus eligatur paucioribus quam vulgo putant hexametri locis optionem esse intellexi.
blandimenta
aurium p a n i n i c u r a b a m ; sic enim mihi p e r s u a d e b a m , non l'ore a b s o n a aut absurda quae vera et genuina esse cerla ratio efliceret. Atque r a t i o n e m , simplicem quidem e t a p e r t a m , in accentibus quoque secutus s u m , incredulus nonnunquain grammaticis
veteri-
b u s , quippe quos opinionum coinmentis magis quam rei natura et usu duci viderem. velut particulam aflirmativam (R: TOL) a disiunctiva (ìjzoi)
distinxi, articulum (ó) a p r o n o m i n e (o), substantivum
7tqv-
l'RAEFATIO
[ivr> ab adiectivo nqvLivrj.
V
dig n o n tantum post %ai et ovóé
cumflexi, seti ubicunque oL'ziog sonarci, accepi. firjTisra (p£lrjj-£QSTa
et aKaxijra
\nmfkdxu
cóg avrcog a B u t t m a n n o
ut reponerem, dedi similibus illis vs-
y.vavoyctiia.
quod [}or/.óvÒ£ vrjdde
•/.óvde malui quain Q-wy.òvde vrjciòs oì/ióvóe, iióvóe de,
OvXv/.r/cóvÒ£
quam
cir-
rjjceiQÓvde
r]7teiQnvòe
Odlauóvòs
O'ch
old-akaj-inóv-
casum si quis agnoverit locativum, accentum non requiret plus
unum. In scribendi modis cum saepe perinde esset, haecne an ilia p o neretur littera, earn fere quoque loco posui quae a finitimis et p r o pinquis formis proxime abesset. (irpiTj, èrid-SL p r o èriS-rj,
sic quod dipiei
sdidov
p r o èdióoj,
scribebatur pro factum est errore
eorum qui, cum priscam lilteraturam Ionica m u t a r e n t , n o n meminerant, quod erat acpis evi&e eóióo,
posse utroque modo legi, de-
bere eo qui tertiam a p r i m a , singularem a plurali, indicativum ab oplativo participio infinitivo quam minime abstraheret. iidem ex sng ecog fecerunt, ubi versus eiog postulabat, sexcentisque locis iitv reliquerunt, ubi sententiae /.irjv conveniebat. P o s t r e m o vocabulorum simplicium et compositorum hoc tenui discrinien ut integra nihilque passa n o n facile coniungerem.
quo-
circa p r o consuetis evcpQOvécav et y.aorjXO/iiócovTsg èv cpqovèiov r e posui et v.uqrj '/.ofiniovxtg,
praesertim cum svrpqovéiov idem e s s e d e -
beat quod evcpQiov ióv i. e. £vq>Qaiva[ievog, ¡.lóiov a y.aqrj^avd-og
aut y.tqakrjv/.oiióojv.
visa sunt fi agi) azevdyojv
et (ìaqéa
nec diflerat '/.aQrjxoexaequanda autem esse
axevdyiov,
Qsei, óaxQv yjojv et y.azà ód'/.Qv yéovoct,
SVQV òiiav et SVQV
eroi J~E et av re, itidem,
quae rarius recurrunt, permulta. Superest ut annotationem excusem. defugiebam insolitum niibi et molestum praefandi commentandique negotium; quo supersedere noil concessero columnae.
poscentibus dedi quod
exlemplo
po-
tui: enumeravi turn locos meo arbitrati! constitutos, turn reliquam
VI
PRAEFATIO
varietatem lectionis ex scholiis, lexicis, m e m b r a n i s n u d i s , editionibus excerplam, versus insuper eos qui vel universi vel aliqua ex parte iterantur, vocesque r u r s u s solitarias nec plus semel lectas. nec carebat utilitate ea opera, si perfici p o t u i s s e t : n u n c inchoata magis quam profligata, quo numeris suis absolvatur, iuniorum exspectat industriam.
I A IA 2
EfflTPAOAI
KAI
YHO0E2EIL
A.
Xoi¡.ióg. /.ifjVLg. 1 XçvOrji lenfvç rov LiTiáXXtovos nagarCverai ini rbv vavüraS-fiov TTJÌV EXXr¡vo)V ßovXöfievog XvrQmaaßfhai RR¡v &vraié(>A avrov XQViTt¡ív. Xot/xov GT(
xc.i'tiv.
Inai.
Arujxiuvovoç Gvußovi.f vauvros Toh 'EXXijOi tpevj-eiv ùviazuvtui T!]1> ivuVTÍttV ciTToif t'.ivó/nevoi rv e'ni nói).' èfiórrjaa, dóaav ôé fiat vìeg lAyaaov. ov fti/V aoi none rìaov t'yoj réqag, ónnór' ld.yp.ioi TÇÙJOJV è'/néçawa' ¿i: vaiófievov nrolied-qov 165 allá rò fièv nleiov nolvdv/og noli fio io yeïçeg ¿fiai ôiénova', àràç r¡v nor e -òaofiòg 'ixr¡rai, aoi rò réçag nolv iieïÇov, eroi iY òl'irov re cpilov re è'qxofi' eyoiv èrti vijag, ènei ~/e xá/Mú -nolefiiCiov. vvv ô' el fit (D!tír¡vó\ ènei r¡ noli (péqreqov èoriv ito roixaô' i'fiev Çvv vr¡voi xoqioviatv, ovóè a' oio> èv&dô' arifiog èwv aipevog '/ai nlovxov á(pvi¡eiv.n ròv ò' fjfteißet' eneixa rdva^ àvôquv ÌArafiéfivvtv " (pevre fieli', et roi xtvftòg ènéoovrat. ovôé a' eroi re liaaoftai etve•/ èfieio fiéveiv naq' èfio i re x a i allot 175 oi xí fie rifiìjaovai, fidhaia ôè fiorièra Zeig, '¿yß-iarog aiei rdq roi eqtg re cpilr¡ nólefioi re ftúyai ve. ei fiála naqreqóg èaai, Utóg nov aoi ró r' eôor/er. rok/aô' ìiòv §vv vr¡vai re arjg xai aoig Irc'tQotoiv 180 MvQfitdóveooi rávaaae. oé&ev ó' èrw ov/ dleri'Cw, ovó od-ofiai "/oréovrog- dneilrjaio dé roi ibôe. Xqvatjiôa (Dolßog Odnólliov, dg e fi àcpaiqeìrai rrjv ftèv èrrì ovv vr¡L r èfifj -/ai èftolg iráqoiaiv néftlpù), ènò ôé •/ aria B(/iorjiâa •/alhndçrjov 185 avròg iiov x h a i r j v d e , rò oòv régag, ì'xpq1 èv reiâfjç oaaov qiéçztQoç eifu aédev, orvrérj ôè -/ai allog rìoov èfioi cpáo&ai xai ofio no íh'¡flevai avrr¡v." (og (paro• JIr¡leuo)>i
ó" ayog rêver',
èv ôé roi
>] i o q
12
1.
Î A I A A O Ï
A
aziqd-EOOiv Xaaíoioi óiavót/a /.isçfi/jQi^ev, 190 r¡ o re (páaravov òiji} F£Qvoocc/.tEvog Ttaqà ¡-iijoov rovg ¡.tèv ávaGTr¡G£IEV, o dJ !Axq¿tór¡v èvaqiCoi, Ì]E yòXov ITavaeiEv ¿çrfiiotié TE Sv¡.ióv. tíog o zavd-' ¿jQfiaive /.ata (pQtva nai -/.caá -9-vfióv, ''X/.ÍTO d ' £ / y.oksoio fièra Çlcpog, rjX&e d ' lASr¡vr¡ •95 OVQCCVÓ&EV ILQÒ rag R¡y.E &eà XevxcákEvog "HQT¡ , AFIFFIO 0/J.BJG Í)vj.i(7¡ qnXéovaá TE xr¡óo[iévr¡ TE. azrj d 1 OTTISEV, Çavihrjg ôè v.ó¡xr¡g e A c IJ.r¡Xeuúva , ol'RP q>aivo/.iÉvr¡• TCSV d ' CÍX'/MV OV TIÇ OQÜTO. d-cx/.ißrjO£v d ' h4%tXevg, [À ET à ôè TQUTCEI', aviv/.a â' t'rvw 200 TlaXXáó' Í4d-r¡valr¡v ôsiviô dé SOL OOOE (páav&ev. •Aai /.tiv (fwvrjaag FETtEa TtTEQÓevra 7tqoar¡vóa. "zírcx' avz, alrióyoio Jiòg zíxog, EÎXijXovïïaç; >; iva vßqiv i'ôyg l4rautj.tvovoq Làzçetdao ; íúX 2ofi
«o
ese TOI
FEQEIO,
TO ÔÈ -/.ai
sijç vnEQOnXirfîi zá% av
TEMEO&CII
oho-
3vfiòv
oXioor^'
TCOZE
zòv (V AVTE ÏCQOGLSEUTE tttà rXavxComg lAd-r^ " ïyi&ov èrto re ai: a ovo a zò oòv fisvog, EÏ /.£ 7ci$r¡ai, NCQAVÓDÍV ' 7iqò dé /¿3 r¡Y.E -freà XEVKIOXEVOÇ "HQTJ , < I¡tupio òjxiog &V¡.UÚ (piXéovaá TE Y.r¡óo¡.itvr¡ TE. î/ T ~ 3 Dt Ç i-! fM ì aXl ars Xr¡- sQiòog, fir¡ds çupog SÁXEO XslQ1' à. XX' r¡ zoi F tn EO tv j-ièv OVELÔIGOV ojg sa ET ai TZEQ. ÎOÔE J-CIQ S'KFSQÉW,
zò
ôè
-/.ai
TETEXEO/.IEVOV
I'OZAI •
•/.ai Ttozé TOI TQIÇ zôooa TRAÇTAOEZAT àrXuà ôwça rßoiog EivExa Trjoôs. ov d J i'o%eo, rreí-9-eo d' r¡¡.ñv" 2i"i zfjV (V u7Tuuaß6j.uvog 7ZQoaé(f>r¡ orôôag wxvg lA^iXlevg "xQr ¡.iï]v 0(FWÍTEQÓV TE, ,'/£«, fîiTiog Eiqvoaao&ai, /.ai uâXa TTEQ -&v/J.(p y.sxolwfisvov cog -àç äfttivov. og y.E dsoìg hiiiiííüi¡zaL, i.iúXa z' e'yj.vov avzov r¡, /.ai en cg (ìaoikevg, ze Zevg y.vóng i'dcoy.ev." 285 TÒV (5' ¿nafieiftófitvog Jtqoaécpt] y.Qeicov ^ra/ié/tvcov "vai drj zavrà re rcavra, rèqov, y.azà ¡lóiqav l'.-tuitg. dkV oó' dvrjq èd-ékei TCEQI ndvziov e'fifievai akkcov, •navziov /lèv xqazéeiv'èd-élei, rcdaiv óè ravdaaeiv, 71 a ai óè arjfiaivetv, a ziv ov iielaecDai òlio. »90 ti Sé tiiv aly/ntjzrjv ed-eaav !)-toi alèv èóvveg, TOi'vtxu soi ftQoO-éioaiv òvelòea fiv&rjaaad-ai" zòv Ó' ciq' vnofih'jdìjv ijfitlflezo dlog IA%IIXEvg " r> raq y.tv òtikng ne -/.al oìzióavòg y.aktoiftrv, el órj aol nùv réqrov vrcei^Ofiai, OTTI x e reircjjg. 295 akkoiaiv dì) zavz' ènizikkeo • /.irj rag ifioi re. allo de TOC regia), av