Adobe Photoshop CS6 / CS6 PL. Oficjalny podręcznik 978-83-246-6425-2 [PDF]

Zitiervorschau

Tytuł oryginału: Adobe Photoshop CS6 Classroom in a Book Tłumaczenie: Zbigniew Waśko Skład: Ewa Galczak ISBN: 978-83-246-6425-2 Authorized translation from the English language edition, entitled ADOBE PHOTOSHOP CS6 CLASSROOM IN A BOOK; ISBN 0321827333; by the Adobe Creative Team; published by Pearson Education, Inc, publishing as Adobe Press. Copyright © 2012 by Adobe Systems, Incorporated. All rights reserved. No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording or by any information storage retrieval system, without permission from Pearson Education Inc. Polish language edition published by HELION S.A. Copyright © 2013. Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniej szej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficz ną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji. Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi ich właścicieli. Autor oraz Wydawnictwo HELION dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo HELION nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych w książce. Wydawnictwo HELION ul. Kościuszki 1c, 44-100 GLIWICE tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63 e-mail: [email protected] WWW: http://helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek) Drogi Czytelniku! Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres http://helion.pl/user/opinie/pcs6op_ebook Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję. Printed in Poland.

x Poleć książkę na Facebook.com x Kup w wersji papierowej x Oceń książkę

x Księgarnia internetowa x Lubię to! » Nasza społeczność

Co na płycie Oto krótki przegląd zawartości płyty dołączonej do książki Na płycie dołączonej do książki zamieszczone zostały materiały niezbędne do wykonania wszystkich ćwiczeń, a także inne elementy ułatwiające bliższe poznanie Photoshopa i efektywniejsze wykorzystywanie jego możliwości. Poniższy diagram prezentuje zawartość płyty w formie ułatwiającej lokalizację żądanych plików.

Lessons Każda lekcja ma tutaj swój folder. Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń z danej lekcji należy jej folder skopiować na dysk twardy.

Materiały dodatkowe Pliki i przykłady możesz pobrać bezpośrednio z serwera FTP Wydawnictwa Helion. Wystarczy, że klikniesz w poniższy link: ftp://ftp.helion.pl/przyklady/pcs6op_ebook.zip Rozmiar pliku: 1,15 GB

SPIS TREŚCI WPROWADZENIE

1

O książce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Co nowego w tym wydaniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Photoshop Extended . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Wymagania wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Instalacja programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Uruchamianie programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Kopiowanie plików do ćwiczeń. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Przywracanie ustawień domyślnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 Dodatkowe źródła informacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Certyfikaty firmy Adobe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

1

ZAPOZNANIE SIĘ Z OBSZAREM ROBOCZYM

8

Rozpoczynanie pracy w programie Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Korzystanie z narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Korzystanie z paska opcji i paneli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 Cofanie wykonanych operacji w Photoshopie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 Dostosowanie przestrzeni roboczej do własnych potrzeb i upodobań . . . . . . . 33 Korzystanie z pomocy Photoshopa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 Sprawdzanie aktualizacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37

2

PODSTAWOWA KOREKTA FOTOGRAFII

44

Strategia retuszu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46 Rozdzielczość i wymiary obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Poprawianie kolorystyki obrazu w Camera Raw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49 Prostowanie i kadrowanie obrazu w Photoshopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51 Zastępowanie kolorów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53 Korygowanie nasycenia za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) . . . . . . . . . . . . . . 54 Retuszowanie za pomocą narzędzia Clone Stamp (Stempel). . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Korzystanie z narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57

iv

SPIS TREŚCI

Stosowanie narzędzia Patch (Łatka) w trybie uwzględniania zawartości obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 Stosowanie filtra Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60 Zapisywanie obrazu na potrzeby druku czterokolorowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61

3

ZAZNACZENIA

66

Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69 Stosowanie narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) . . . . . . . . . . . . . . . . 69 Przesuwanie zaznaczonego obszaru. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70 Manipulowanie zaznaczeniami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71 Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magic Wand (Różdżka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78 Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 Obracanie zaznaczenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81 Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) . . . . 82 Kadrowanie obrazu i usuwanie zaznaczonego fragmentu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84

4

PODSTAWOWE INFORMACJE O WARSTWACH

90

O warstwach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92 Panel Layers (Warstwy) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93 Zmiana kolejności warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98 Nakładanie gradientu na warstwę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108 Stosowanie stylów warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109 Dodanie warstwy dopasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113 Aktualizacja efektu warstwy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115 Dodawanie obramowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116 Spłaszczanie i zapisywanie obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118

5

POPRAWIANIE I DOSKONALENIE FOTOGRAFII CYFROWYCH

124

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126 Wewnętrzny format aparatu (RAW) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129 Przetwarzanie plików w Camera Raw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129 Zaawansowana korekta kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141 Poprawianie fotografii cyfrowych w Photoshopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151 Korygowanie zniekształceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155 Powiększanie głębi ostrości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

v

6

MASKI I KANAŁY

166

Praca z maskami i kanałami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168 Tworzenie maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169 Poprawianie maski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170 Tworzenie szybkiej maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174 Manipulowanie obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp (Wypaczenie marionetkowe). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177 Praca z kanałami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178

7

PROJEKT TYPOGRAFICZNY

186

Tekst — wiadomości wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188 Tworzenie maski przycinającej z tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 189 Układanie tekstu wzdłuż ścieżki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 194 Zniekształcanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 196 Projektowanie tekstu akapitowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 197

8

TECHNIKI RYSUNKU WEKTOROWEGO

206

O obrazach bitmapowych i grafice wektorowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208 O ścieżkach i narzędziu Pen (Pióro) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209 Stosowanie ścieżek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 210 Tworzenie obiektów wektorowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 218 Rysowanie dowolnych kształtów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224 Importowanie obiektów inteligentnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227

9

KOMPONOWANIE ZAAWANSOWANE

232

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234 Komponowanie pocztówki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234 Stosowanie filtrów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243 Ręczne kolorowanie zaznaczonych obszarów warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246 Stosowanie filtrów inteligentnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 252 Dodawanie cieni i obwódki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 254 Ujednolicenie schematu kolorów w kilku obrazach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256 Automatyzacja zadań wieloetapowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 258

vi

SPIS TREŚCI

Tworzenie panoramy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 262 Prace wykończeniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 264

10 EDYCJA WIDEO

268

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 270 Tworzenie nowego filmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 271 Animowanie tekstu za pomocą klatek kluczowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274 Tworzenie efektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 276 Dodawanie przejść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281 Podkład muzyczny. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 282 Wyciszanie niepożądanych dźwięków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 283 Renderowanie filmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 284

11 MALOWANIE PĘDZLEM MIESZAJĄCYM

288

O pędzlu mieszającym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 290 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 290 Ustalanie parametrów pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291 Mieszanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 295 Konfigurowanie własnych pędzli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298 Mieszanie kolorów pędzla z kolorami fotografii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 300

12 GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA

308

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310 Tworzenie trójwymiarowego kształtu z warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310 Manipulowanie obiektami trójwymiarowymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 312 Dodawanie kolejnych obiektów 3D. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 314 Scalanie warstw 3D, aby współdzieliły tę samą przestrzeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . 318 Ustawianie obiektów w scenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319 Nakładanie materiałów na obiekty 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 326 Oświetlanie sceny 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332 Renderowanie sceny 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334

13 PRZYGOTOWYWANIE PLIKÓW DLA POTRZEB INTERNETOWYCH

338

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 340 Tworzenie plasterków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343 Eksportowanie kodu HTML i obrazów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349 Stosowanie funkcji Zoomify . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 354 Tworzenie galerii internetowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 355

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

vii

14 JAK UZYSKAĆ ZGODNOŚĆ KOLORÓW NA EKRANIE I NA WYDRUKU 360 Reprodukcja kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 362 Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364 Definiowanie ustawień zarządzania kolorem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364 Testowanie obrazu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365 Identyfikacja kolorów spoza danej przestrzeni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 366 Korekta obrazu i wydruk próbny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 368 Zapisywanie obrazu w pliku CMYK EPS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370 Drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 371

SKOROWIDZ

viii

SPIS TREŚCI

373

WPROWADZENIE

Program Adobe® Photoshop® CS6, wzorzec jakości w dziedzinie przetwarzania obrazów cyfrowych, charakteryzuje się wysoką wydajnością, bogactwem funkcji edycyjnych oraz niezwykle intuicyjnym interfejsem. Dołączona do niego aplikacja Adobe Camera Raw pozwala na wielką swobodę w obróbce zdjęć zapisanych w formacie RAW, a także TIFF i JPEG. Photoshop CS6 znowu przesuwa granice możliwości edycji cyfrowych obrazów, umożliwiając w jeszcze większym stopniu tworzenie obrazów widzianych oczami wyobraźni.

O książce Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik jest częścią oficjalnej serii podręczników oprogramowania graficznego i DTP, opracowanej przy współpracy ekspertów firmy Adobe Systems. Lekcje zaplanowano tak, by czytelnik mógł przyswoić materiał w indywidualnym tempie. Jeśli ktoś spotyka się z programem Photoshop po raz pierwszy, będzie mógł nauczyć się podstawowych pojęć i funkcji potrzebnych do opanowania tego programu. Natomiast osoby, które już od pewnego czasu korzystają z Photoshopa, znajdą w książce informacje o wielu zaawansowanych funkcjach, w tym wskazówki i techniki dotyczące tej wersji aplikacji oraz przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW. Chociaż w każdej lekcji instrukcje do wykonania określonego projektu opisano krok po kroku, czytelnikowi pozostawiono miejsce na własne eksperymenty i odkrywanie możliwości aplikacji. Książkę można czytać po kolei, od początku do końca, lub skupić się tylko na tych lekcjach, które odpowiadają zainteresowaniom i potrzebom. Na końcu każdej lekcji zamieszczono podsumowanie w formie pytań i odpowiedzi.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

1

Co nowego w tym wydaniu W tym wydaniu opisane zostały nowe elementy Photoshopa, takie jak: intuicyjne narzędzia do edycji filmów wideo umożliwiające tworzenie rozmaitych efektów, narzędzie Content-Aware Move (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości), które pozwala usuwać niechciane elementy obrazu lub powielać te, które istnieją, prostsze, ale potężniejsze narzędzia 3D (tylko w Photoshopie CS6 Extended) czy całkowicie odnowione narzędzie kadrowania zapewniające większą elastyczność w przycinaniu, prostowaniu i pochylaniu zdjęcia. Poza tym w kolejnych lekcjach zaprezentowane zostały: ścieralne końcówki pędzli, nowe warstwy wektorowe, nowe metody korygowania wad obiektywu, nowe style akapitowe i wiele innych nowości. W nowych ćwiczeniach i lekcjach pokazano:

t metody posługiwania się panelem Timeline (Oś czasu), klatkami kluczowymi i efektami ruchu przy tworzeniu plików filmowych z klipów wideo i obrazów nieruchomych,

t tworzenie i stosowanie stylów akapitowych podczas edycji tekstu, t malowanie realistycznie wyglądających efektów przy użyciu ścieralnych końcówek pędzli,

t tworzenie, ustawianie i dodawanie efektów do obiektów w trójwymiarowych scenach (tylko Photoshop CS6 Extended). Niniejsze wydanie zawiera wiele dodatkowych informacji na temat funkcji Photoshopa i wskazówek pozwalających maksymalnie wykorzystać możliwości tego wspaniałego programu. Opisano najbardziej efektywne metody zarządzania i prezentowania zdjęć, jak również optymalizowania ich pod kątem zastosowań internetowych. Swoją wiedzą i doświadczeniem w tej dziedzinie dzieli się też ewangelistka Photoshopa — Julieanne Kost.

Photoshop Extended Niniejsze wydanie książki Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik zawiera informacje na temat niektórych funkcji 3D dostępnych w Adobe Photoshop CS6 Extended — wersji przeznaczonej dla profesjonalistów i naukowców zajmujących się tworzeniem filmowych efektów specjalnych lub analizujących obrazy o charakterze naukowym bądź technicznym. Do tych dodatkowych funkcji rozszerzonej wersji Photoshopa należą między innymi:

t możliwość importowania obrazów trójwymiarowych i edytowania poszczególnych klatek lub sekwencji obrazów przez malowanie, klonowanie, retuszowanie lub przekształcanie ich,

t obsługa plików grafiki trójwymiarowej (3D), takich jak U3D, 3DS, OBJ, KMZ i Collada tworzonych w programach Adobe Acrobat® 9 Professional czy Google Earth. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w lekcji 12., „Grafika trójwymiarowa”,

2

WPROWADZENIE

t

obsługa wyspecjalizowanych formatów plikowych, takich jak DICOM — standard w zapisywaniu obrazów uzyskiwanych za pomocą urządzeń medycznych, MATLAB — techniczny język komputerowy wysokiego poziomu stosowany do opracowywania algorytmów, wizualizacji i analizowania danych oraz obliczeń numerycznych, a także HDR — zapis obrazów o wysokiej rozdzielczości i 32-bitowej głębi kolorów. Obrazy HDR mogą być malowane i rozkładane na warstwy.

Wymagania wstępne Czytelnik pragnący wykonać ćwiczenia opisane w książce powinien posiadać znajomość obsługi komputera i używanego systemu operacyjnego w stopniu umożliwiającym normalną pracę. Oznacza to, że powinien umieć posługiwać się myszką, korzystać ze standardowych poleceń i menu, a także otwierać, zapisywać i zamykać pliki. W razie potrzeby można zajrzeć do dokumentacji dostarczanej z systemem Microsoft® Windows® lub Apple® Mac® OS X.

Instalacja programu Adobe Photoshop Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy upewnić się, że system pracuje prawidłowo oraz że zostało zainstalowane odpowiednie oprogramowanie i sprzęt. Adobe Photoshop CS6 jest programem, który należy kupić osobno. Informacje o jego wymaganiach systemowych oraz o instalacji można znaleźć w pliku Read Me, zamieszczonym na płycie instalacyjnej lub na stronie internetowej www.adobe.com/ support/. Trzeba też uwzględnić fakt, że niektóre funkcje Photoshopa CS6 w wersji Extended wymagają karty graficznej obsługującej OpenGL 2.0. Programy Photoshop i Bridge są instalowane za pomocą tego samego instalatora. Aplikacje te należy zainstalować na dysku twardym (nie można ich uruchamiać bezpośrednio z płyty). Odpowiednie pliki można również pobrać z witryny Adobe. W trakcie instalacji wystarczy wykonywać kolejne polecenia wyświetlane na ekranie. Przed rozpoczęciem instalacji warto przygotować sobie numer seryjny aplikacji.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

3

Uruchamianie programu Adobe Photoshop Program Photoshop uruchamia się jak większość aplikacji.

Aby uruchomić program Adobe Photoshop w systemie Windows: Wybierz polecenie Start/Wszystkie programy/Adobe Photoshop CS6. Aby uruchomić Program Adobe Photoshop w systemie Mac OS: Otwórz folder Applications/Adobe Photoshop CS6 i dwukrotnie kliknij ikonę Adobe Photoshop.

Kopiowanie plików do ćwiczeń Płyta dołączona do książki zawiera foldery z wszystkimi elektronicznymi wersjami obrazków wykorzystanych w ćwiczeniach. Każda lekcja posiada swój folder. Foldery należy skopiować na dysk twardy przed przystąpieniem do ćwiczeń. Aby zaoszczędzić miejsce na dysku, można każdorazowo instalować jedynie folder potrzebny do określonego projektu, a następnie usunąć go po zakończeniu pracy. # Uwaga: Podczas

Aby zainstalować pliki ćwiczeniowe z poszczególnych lekcji:

pracy nad projektami z kolejnych lekcji pliki startowe będą nadpisywane. W celu przywrócenia pierwotnych plików należy ponownie skopiować folder odpowiedniej lekcji z płyty do folderu Lessons na dysku twardym.

1 Włóż płytę do napędu CD-ROM. 2 Odszukaj na płycie folder Lessons. 3 Wykonaj jedną z następujących czynności:

t aby skopiować foldery wszystkich lekcji, przeciągnij folder Lessons z płyty do odpowiedniej lokalizacji na dysku twardym,

t aby skopiować pliki dotyczące tylko jednej lekcji, najpierw utwórz nowy folder na dysku twardym i nadaj mu nazwę, na przykład Lessons. Następnie przeciągnij do tego folderu folder lub foldery lekcji, które chcesz skopiować z płyty.

Przywracanie ustawień domyślnych W plikach preferencji przechowywane są ustawienia paneli i poleceń aplikacji. Gdy Photoshop jest zamykany, w poszczególnych plikach ustawień zapisywane są pozycje palet i ustawienia określonych poleceń. Każdy wybór dokonany w oknie dialogowym Preferences (Preferencje) znajdzie również swoje odzwierciedlenie w takim pliku.

4

WPROWADZENIE

Aby mieć pewność, że obraz na monitorze pokrywa się z rysunkami i opisami ćwiczeń zamieszczonymi w książce, należy przed każdą lekcją przywrócić ustawienia domyślne. Można oczywiście pozostawić własne ustawienia, ale wówczas należy pamiętać, że parametry narzędzi, palet i innych elementów aplikacji mogą nie odpowiadać tym opisanym w książce. Zapisanie ustawień kalibracji monitora powinno się wykonać przed rozpoczęciem pracy z książką. Procedura ta została opisana w następnym punkcie.

Aby zapisać bieżące ustawienia koloru: 1 Uruchom program Adobe Photoshop. 2 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Color Settings (Ustawienia koloru). 3 W oknie dialogowym Color Settings (Ustawienia kolorów) sprawdź listę Settings (Ustawienia):

t jeśli wybrana jest opcja inna niż Custom (Własny), zanotuj nazwę pliku z ustawieniami i kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe; kolejne czynności opisane w tej procedurze możesz pominąć,

t jeśli wybrana jest opcja Custom (Własny), kliknij przycisk Save (Zapisz) — nie OK. Na ekranie pojawi się okno Save (Zapisz) z zawartością folderu Settings, który zawiera różne pliki z rozszerzeniem .csf (od ang. color settings file — plik z ustawieniami koloru). 4 W polu File Name (Nazwa pliku) (Windows) lub Save As (Mac OS) wpisz nazwę pliku, najlepiej podpowiadającą, że chodzi o ustawienia kolorów, ale pozostaw rozszerzenie .csf. Kliknij przycisk Save (Zapisz). 5 W oknie Color Settings Comment (Komentarz ustawień kolorów) wpisz dowolny opisowy tekst, który pomoże później zidentyfikować ustawienia. Może to być na przykład data, konkretne ustawienie lub nazwa grupy roboczej. 6 Następnie zamknij okno Color Settings Comment (Komentarz ustawień kolorów), a potem okno Save (Zapisz), klikając za każdym razem przycisk OK.

Aby przywrócić własne ustawienia koloru: 1 Uruchom program Adobe Photoshop. 2 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Color Settings (Ustawienia koloru). 3 Z listy rozwijanej Settings (Ustawienia) w oknie dialogowym Color Settings (Ustawienia kolorów) wybierz plik z własnymi ustawieniami kolorów, który zdefiniowałeś poprzednio, i kliknij przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

5

Dodatkowe źródła informacji Niniejsza książka nie została pomyślana jako alternatywa dla dokumentacji dostarczanej z programem; nie może też być traktowana jako źródło pełnej informacji na temat każdej funkcji programu Photoshop CS6. Tylko polecenia i opcje wykorzystane w ćwiczeniach z kolejnych lekcji zostały w książce wyjaśnione. Wyczerpujące informacje na temat aplikacji można znaleźć w następujących zasobach: Serwis Adobe Community Help, który łączy użytkowników i twórców aplikacji spod znaku Adobe, a także ekspertów i popularyzatorów tych produktów. Zawiera cenne i, co najważniejsze, aktualne informacje o produktach firmy Adobe. Aby uzyskać dostęp do serwisu, wciśnij klawisz F1 lub wybierz polecenia Help/ Photoshop Help (Pomoc/Pomoc online programu Photoshop). Zawartość serwisu jest aktualizowana w odpowiedzi na sygnały płynące od użytkowników i członków społeczności. Takim sygnałem może być komentarz do zamieszczonego artykułu, wypowiedź na forum, zamieszczenie własnego artykułu za pomocą aplikacji Community Publishing lub w ramach projektu Cookbook Recipes. Więcej informacji na ten temat można znaleźć pod adresem www.adobe.com/community/publishing/ download.html. Odpowiedzi na często zadawane pytania w sprawach związanych z serwisem Adobe Community Help zostały zebrane na stronie community.adobe.com/help/ profile/faq.html. Adobe Photoshop Help and Support — www.adobe.com/support/photoshop. Jest to główne źródło wiedzy na temat Photoshopa. Adobe Forums — forums.adobe.com. Tutaj można uczestniczyć w dyskusjach, zadawać pytania i udzielać odpowiedzi o tematyce związanej z produktami Adobe. Adobe TV — tv.adobe.com. Internetowy bank filmów instruktażowych i inspirujących. Dla początkujących użytkowników aplikacji z firmy Adobe przeznaczony jest kanał Haw To. Adobe Design Center — www.adobe.com/designcenter. Witryna oferuje dużo interesujących artykułów o tematyce artystycznej, galerię prezentującą dzieła znakomitych artystów, poradniki i inne materiały. Adobe Developer Connection — www.adobe.com/devnet. Jest to źródło wiedzy technicznej z zakresu technologii informatycznych rozwijanych w firmie Adobe. Education — www.adobe.com/education. Firma Adobe oferuje trzy ścieżki edukacyjne, które łącznie tworzą spójny program nauczania przygotowujący do egzaminów certyfikacyjnych. Warto również sprawdzić zawartość następujących witryn internetowych: Adobe Marketplace & Exchange — http://www.adobe.com/cfusion/exchange/. Witryna ta jest czymś w rodzaju centrum zaopatrzenia w narzędzia, rozszerzenia, próbki kodu i inne elementy służące usprawnianiu działania produktów Adobe. Adobe Photoshop CS6 — www.adobe.com/products/photoshop. Jest to domowa strona Photoshopa.

6

WPROWADZENIE

Adobe Labs — labs.adobe.com. Tutaj można zapoznać się z najnowszymi rozwiązaniami, nad którymi pracują specjaliści w Adobe. Można też podyskutować na forum zarówno z tymi specjalistami, jak i z innymi członkami społeczności zainteresowanymi technicznymi aspektami oprogramowania komputerowego.

Certyfikaty firmy Adobe Programy szkolenia i certyfikowania w firmie Adobe zostały opracowane w celu pomocy klientom firmy w doskonaleniu i promowaniu ich umiejętności oraz biegłości w posługiwaniu się jej produktami. Istnieją cztery poziomy certyfikacji:

t t t t

Adobe Certified Associate (ACA — Dyplomowany Współpracownik Adobe) Adobe Certified Expert (ACE — Dyplomowany Ekspert Adobe) Adobe Certified Instructor (ACI — Dyplomowany Instruktor Adobe) Adobe Authorized Training Center (AATC — Autoryzowane Centrum Szkolenia Adobe)

Tytuł Dyplomowanego Współpracownika Adobe (ACA) nadawany jest tym, którzy wykazali się podstawowymi umiejętnościami w zakresie planowania, projektowania i realizowania wymiany informacji przy użyciu rozmaitych mediów cyfrowych. Program Adobe Certified Expert umożliwia zaawansowanym użytkownikom zdobycie potwierdzenia swoich kwalifikacji. Taki certyfikat stanowi doskonałą promocję umiejętności jego posiadacza i jest dużym atutem podczas poszukiwania pracy. Posiadacz certyfikatu ACE może przystąpić do programu Adobe Certified Instructor, aby podnieść swoje umiejętności i kwalifikacje. Uzyskuje też dostęp do szerokich zasobów Adobe. Adobe Authorized Training Center oferuje kursy i szkolenia prowadzone przez dyplomowanych instruktorów Adobe. Zarząd AATC dostępny jest na stronie

partners.adobe.com. Więcej szczegółów na temat szkoleń i certyfikacji znajduje się na stronie www.adobe.com/support/certification/.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

7

1

ZAPOZNANIE SIĘ Z OBSZAREM ROBOCZYM Tematyka lekcji W tej lekcji przedstawimy, jak:

t t t t

otwierać pliki programu Adobe Photoshop,

t t t t

wybierać, porządkować panele oraz korzystać z nich,

wybierać narzędzia z przybornika i używać niektórych z nich, ustawiać opcje wybranego narzędzia na pasku opcji, używać różnorodnych metod powiększania i zmniejszania widoku obrazu, korzystać z menu paneli i menu kontekstowych, korzystać z paneli zadokowanych, cofać operacje w celu poprawienia błędów lub dokonania innych zmian,

t przystosować przestrzeń roboczą do własnych potrzeb, t odszukiwać tematy w pomocy programu. Zaznajomienie się z materiałem zawartym w tej lekcji zajmie około półtorej godziny. Przed uruchomieniem programu należy odszukać folder Lesson01 na płycie CD dołączonej do książki i skopiować go do folderu Lessons, który powinien zostać wcześniej utworzony na twardym dysku komputera (można też utworzyć go teraz). Dzięki temu podczas wykonywania ćwiczeń oryginalne pliki będą zachowane. Jeśli zajdzie potrzeba ich przywrócenia, należy ponownie skopiować je z płyty.

8

Podczas pracy z programem Photoshop szybko odkrywamy, że często to samo zadanie można wykonać na kilka sposobów. Aby jak najlepiej wykorzystać tak rozległe możliwości edycyjne aplikacji, musimy najpierw nauczyć się poruszania po jej obszarze roboczym.

9

Rozpoczynanie pracy w programie Adobe Photoshop Obszar roboczy programu Photoshop zawiera menu poleceń, znajdujące się u góry ekranu, oraz zestawy narzędzi i paneli, dzięki którym można edytować obrazy i dodawać do nich różne elementy. Po zainstalowaniu specjalnego oprogramowania niezależnych producentów do menu aplikacji można także dodawać własne polecenia i filtry. Oprogramowanie takie to tzw. moduły dodatkowe (ang. plug-ins). Photoshop operuje na cyfrowych obrazach bitmapowych, czyli takich, które z obrazów o tonacji ciągłej zostały przekonwertowane na zbiór małych kwadratowych elementów zwanych pikselami. W Photoshopie możliwa jest także praca z grafiką wektorową. Tym terminem określa się rysunki tworzone z gładkich linii, które zachowują swoją ostrość i jakość po dowolnym przeskalowaniu. W Photoshopie użytkownik może tworzyć prawdziwe dzieła sztuki, a także importować obrazy z różnych źródeł. Mogą to być:

# Uwaga: W normalnej pracy nie ma potrzeby resetowania ustawień, jednak podczas pracy z tą książką najlepiej jest przywracać domyślne ustawienia, kiedy rozpoczynamy lekturę nowej lekcji. Dzięki takiemu postępowaniu to, co zobaczymy na ekranie, będzie zawsze zgodne z opisami podanymi w ćwiczeniach. Zobacz podrozdział „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4.

10

LEKCJA 1

t t t t t

fotografie z aparatów cyfrowych, komercyjne zestawy obrazów cyfrowych zapisane na płytach CD, zeskanowane fotografie, slajdy, negatywy, grafiki lub inne dokumenty, obrazy przechwytywane z materiałów wideo, obrazy tworzone w programach graficznych.

Uruchamianie programu i otwieranie pliku Na początek uruchomimy program i przywrócimy jego domyślne ustawienia. 1 W celu uruchomienia programu Adobe Photoshop kliknij dwukrotnie znajdującą się na pulpicie ikonę programu i zaraz potem przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby zresetować ustawienia. Jeśli na pulpicie nie ma ikony programu, należy odszukać go w menu Start/Wszystkie programy (Windows), albo w folderze Applications (Programy) lub w doku na pulpicie (Mac OS). 2 Kliknij przycisk Yes (Tak), aby potwierdzić, że chcesz usunąć plik z ustawieniami Photoshopa.

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Obszar roboczy Photoshopa pojawi się w konfiguracji pokazanej na rysunku. A

A Pasek menu B Pasek opcji narzędzia C Przybornik z narzędziami D Zakładka przeglądarki Mini Bridge E Zakładka Timeline (Oś czasu) F Menu przestrzeni roboczych G G Panele

B

F

C

# Uwaga: Na rysunku widoczna jest wersja Photoshopa dla systemu Mac. W systemie Windows układ okna jest podobny, różnią się natomiast trochę jego styl i wygląd. D

E

Domyślny obszar roboczy Photoshopa składa się z pasków menu i opcji położonych w górnej części ekranu, przybornika z narzędziami po lewej stronie oraz paneli w doku przy prawej krawędzi okna. Otwierane obrazy umieszczane są w kolejnych oknach obrazu, które można wyświetlać, korzystając z interfejsu zakładkowego. Podobny interfejs mają programy Adobe Illustrator®, Adobe InDesign® i Adobe Flash®, a zatem opanowanie sztuki posługiwania się narzędziami oraz panelami w jednej z tych aplikacji będzie w pełni przydatne również w pozostałych.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

11

Między interfejsami Photoshopa w systemach Windows i Mac występuje jedna zasadnicza różnica. Otóż w systemie Mac można pracować z ramką aplikacji, która zawiera okno dokumentu i panele; poza ramką pozostaje tylko pasek menu. Ten tryb pracy jest domyślnie wyłączony; aby uaktywnić ramkę aplikacji, należy wybrać polecenie Window/Application Frame (Okno/Ramka aplikacji).

W systemie Mac ramka aplikacji obejmuje okno dokumentu, panele i pasek opcji

3 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Open (Otwórz) i odszukaj folder Lessons/ Lesson01, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy z płyty dołączonej do książki. 4 Wybierz plik 01A_End.psd i kliknij przycisk Open (Otwórz). Jeśli pojawi się okno Embedded Profile Mismatch (Różnica osadzonych profili), kliknij w nim przycisk OK. Plik 01A_End.psd zostanie otwarty w osobnym oknie zwanym oknem obrazu. Pliki o nazwie End pokazują efekt, jaki powinniśmy osiągnąć po ukończeniu danego ćwiczenia. W otwartym właśnie pliku widać zdjęcie zabytkowego samochodu, rozjaśnione tak, by przednie lampy nie uległy prześwietleniu. 5 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Close (Zamknij) lub kliknij przycisk zamykania na pasku tytułowym okna obrazu (nie pomyl go z przyciskiem zamykającym Photoshopa).

12

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Otwieranie pliku za pomocą przeglądarki Adobe Bridge W ramach każdej lekcji będziemy pracowali z innymi plikami startowymi. Można wykonać dodatkowe kopie tych plików i zapisać je pod różnymi nazwami lub w innych folderach. Można również pracować na oryginalnych plikach startowych, a następnie skopiować je ponownie z płyty DVD, jeśli zechcemy zacząć pracę od początku. Do ćwiczeń w tej lekcji przygotowano trzy różne pliki startowe. W poprzednim ćwiczeniu użyliśmy klasycznej metody otwierania pliku za pomocą polecenia Open (Otwórz). Teraz otworzymy inny plik, korzystając z przeglądarki Adobe Bridge, która ułatwia szybkie odszukanie właściwego pliku graficznego. 1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge). Jeśli program zaproponuje Ci włączenie rozszerzeń Photoshopa w Bridge, kliknij OK. Na ekranie pojawi się okno przeglądarki zawierające zestaw paneli, menu i przycisków.

2 W panelu Folders (Foldery) w lewym górnym rogu okna przeglądarki odszukaj folder Lessons, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy. Pojawi się on w panelu Content (Zawartość). 3 Zaznacz folder Lessons i wybierz polecenie File/Add To Favorites (Plik/Dodaj do ulubionych). Umieszczanie plików, folderów, ikon programów oraz innych zasobów w panelu Favorites (Ulubione) umożliwia szybki dostęp do tych elementów. 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie folder Lessons, aby go otworzyć, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson01. W panelu Content (Zawartość) zostaną wyświetlone miniatury plików znajdujących się w folderze.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

13

5 W panelu Content (Zawartość) odszukaj plik 01A_Start.psd i otwórz go przez dwukrotne kliknięcie jego miniatury lub zaznaczenie jej i wybranie polecenia File/Open (Plik/Otwórz).

Plik 01A_Start.psd zostanie otwarty w Photoshopie. Nie zamykaj na razie przeglądarki — w tej lekcji będziemy otwierać jeszcze inne pliki.

Korzystanie z narzędzi Photoshop udostępnia zintegrowany zestaw narzędzi do tworzenia wyrafinowanej grafiki, przeznaczonej do druku, publikacji online lub wyświetlania na urządzeniach przenośnych. Zebranie wszystkich szczegółowych informacji na temat bogactwa narzędzi Photoshopa i możliwości ich konfiguracji zajęłoby całą książkę. Mimo że taka zawartość mogłaby być użyteczna, w tej publikacji nie ma dla niej miejsca. Zamiast tego czytelnik ma możliwość zdobycia doświadczenia przez konfigurację i użycie niektórych narzędzi w przykładowych projektach. W każdym ćwiczeniu wprowadzane są kolejne narzędzia i sposoby ich użycia. Po przeczytaniu wszystkich lekcji użytkownik będzie miał solidne podstawy do dalszego, indywidualnego odkrywania pozostałych narzędzi Photoshopa.

Wybieranie narzędzi z przybornika i korzystanie z nich # Uwaga: Przegląd wszystkich narzędzi Photoshopa zamieszczamy na końcu lekcji.

14

LEKCJA 1

Przybornik — długi, wąski panel, który znajduje się przy lewej krawędzi obszaru roboczego — zawiera narzędzia zaznaczania, malowania i edycji, wyboru koloru pierwszego planu (narzędzia) i tła, a także narzędzia zmiany widoku. Rozpoczniemy od użycia narzędzia Zoom (Lupka), które jest spotykane także w wielu innych aplikacjach Adobe, takich jak Acrobat, Illustrator oraz InDesign.

Zapoznanie się z obszarem roboczym

1 Przybornik wyświetlany jest domyślnie w postaci jednokolumnowego panelu przy lewej krawędzi obszaru roboczego. Jeśli klikniesz widoczną nad nim podwójną strzałkę, włączysz widok dwukolumnowy. Aby powrócić do układu jednokolumnowego i bardziej efektywnie wykorzystać powierzchnię obszaru roboczego, kliknij ponownie tę strzałkę. 2 Przyjrzyj się paskowi stanu u dołu obszaru roboczego (Windows) lub okna obrazu (Mac OS) i zwróć uwagę na wartość wyrażoną w procentach, znajdującą się w lewym rogu paska. Wskazuje ona aktualny stopień powiększenia widoku obrazu. 3 Przesuń wskaźnik myszy nad przybornik i zatrzymaj go nad przyciskiem z ikoną małego szkła powiększającego. Po chwili pojawi się podpowiedź z nazwą narzędzia i jego klawiszem skrótu. Stopień powiększenia Zoom level

Pasek Statusstanu bar

4 Kliknij przycisk Zoom (Lupka) ( ) lub wciśnij klawisz Z, aby wybrać narzędzie służące do zmiany skali widoku obrazu. 5 Przesuń wskaźnik nad okno obrazu. Zwróć uwagę, że wskaźnik wygląda teraz jak maleńkie szkło powiększające ze znakiem plusa (+) w środku ( ). 6 Kliknij obraz w dowolnym miejscu. Obraz zostanie powiększony do ustalonego domyślnie poziomu. Powiększenie w procentach zastąpi poprzednią wartość na pasku stanu. Miejsce, w którym obraz został kliknięty, staje się środkiem powiększonego widoku. Jeśli klikniemy ponownie, powiększenie zwiększy się do kolejnego domyślnego poziomu, i tak za każdym razem aż do maksymalnej wartości 3200%. 7 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Teraz na wskaźniku-szkle powiększającym pojawi się znak minusa ( ). Kliknij obraz w dowolnym miejscu i zwolnij klawisz Alt (lub Option).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

15

#Uwaga: Istnieją jeszcze inne sposoby zmieniania skali widoku. Można wybrać tryb narzędzia Zoom In (Powiększ) lub Zoom Out (Pomniejsz) na pasku opcji (gdy w przyborniku zaznaczone jest narzędzie Zoom [Lupka]). Można też wybrać z paska menu polecenie View/Zoom In (Widok/Powiększ) lub View/Zoom Out (Widok/Pomniejsz) albo po prostu wpisać odpowiednią wartość powiększenia (w procentach) na pasku stanu i wcisnąć Enter lub Return.

# Uwaga: Opcja Scrubby Zoom (Przesuń) jest dostępna, gdy w preferencjach programu włączona jest opcja Use Graphics Processor (Użyj procesora graficznego). Aby otworzyć okno z preferencjami, wybierz Edit/Preferences/ Performance (Edycja/Preferencje/ Wydajność) (Windows) lub Photoshop/ Preferences/ Performance (Photoshop/ Preferencje/ Wydajność) (Mac OS).

16

LEKCJA 1

Widok obrazu zostanie zmniejszony do niższego domyślnego poziomu, dzięki czemu widać większy fragment obrazu, ale mniej dokładnie. 8 Jeśli na pasku opcji zaznaczona jest opcja Scrubby Zoom (Przesuń), wystarczy kliknąć obraz i przeciągnąć wskaźnik w prawo, aby uzyskać powiększenie. Przeciągnięcie wskaźnika w lewo spowoduje pomniejszenie obrazu. Jest to wygodny i szybki sposób na powiększanie i pomniejszanie skali widoku. 9 Wyłącz opcję Scrubby Zoom (Przesuń), jeśli jest zaznaczona, i korzystając z narzędzia Zoom (Lupka), tak przeciągnij wskaźnik myszy, aby utworzyć prostokąt obejmujący fragment fotografii z lampą samochodu.

Widok zostanie powiększony w ten sposób, że objęty ramką obszar wypełni całe okno obrazu. Właśnie wypróbowaliśmy cztery różne sposoby użycia narzędzia Zoom (Lupka) do zmiany widoku w oknie obrazu: kliknięcie, przytrzymanie klawiszy modyfikujących podczas klikania, przeciąganie w lewo lub w prawo oraz przeciąganie w celu zdefiniowania obszaru powiększenia. Wiele z pozostałych narzędzi znajdujących się w przyborniku może być użytych w połączeniu z kombinacją klawiszy i rozmaitych opcji. W kolejnych lekcjach będziemy często korzystać z tych technik.

Wybieranie i używanie narzędzi ukrytych Photoshop zawiera wiele narzędzi, których można użyć podczas edycji obrazów, ale najczęściej w jednym czasie korzysta się tylko z kilku. W przyborniku niektóre narzędzia są ułożone w grupy w ten sposób, że tylko jedno narzędzie z grupy jest widoczne. Pozostałe są ukryte. Maleńki trójkącik w prawym dolnym rogu przycisku narzędzia jest podpowiedzią, że inne narzędzia są ukryte pod spodem.

Zapoznanie się z obszarem roboczym

1 Umieść wskaźnik myszy nad drugim od góry narzędziem w przyborniku i poczekaj na podpowiedź mówiącą, że jest to narzędzie Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ) z klawiszem skrótu M. Wybierz to narzędzie. 2 Wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte pod narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne). Można to zrobić na trzy różne sposoby.

t Przytrzymaj wciśnięty przycisk myszy nad ikoną narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) i otwórz w ten sposób listę ukrytych pod nim narzędzi, a następnie wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).

t Klikaj przycisk narzędzia, przytrzymując wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Zmieniaj w ten sposób narzędzia, aż pojawi się Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).

t Wciśnij kombinację klawiszy Shift+M, dzięki której można przełączać się między narzędziami Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) i Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne). 3 Przesuń wskaźnik nad okno obrazu. Wskaźnik zmieni się na krzyżowy (+). Ustaw go powyżej i na lewo od lampy samochodu. 4 Przeciągnij wskaźnik w dół i w prawo — narysujesz w ten sposób elipsę wokół lampy. Zwolnij przycisk myszy. Animowana przerywana linia oznacza, że obszar w jej granicach jest zaznaczony. Po utworzeniu zaznaczenia tylko jego obszar jest edytowalny. Obszary na zewnątrz są chronione przed zmianami. 5 Przesuń wskaźnik do wnętrza eliptycznego obszaru zaznaczenia, który utworzyłeś. Wskaźnik przyjmie wygląd strzałki z małym prostokątem ( ).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

17

6 Przeciągnij zaznaczenie, by jego środek pokrył się ze środkiem lampy. Kiedy przeciągamy zaznaczenie, przesuwana jest tylko jego ramka, a nie piksele obrazu. Jeśli chcemy przenieść także piksele — co wpływa na wygląd obrazu — musimy użyć innej techniki, o której będzie mowa w dalszej części książki. Więcej informacji na temat tworzenia różnych typów zaznaczeń i przesuwania zawartości zaznaczenia zawiera lekcja 3., „Zaznaczenia”.

Używanie narzędzi w połączeniu z klawiszami Wiele narzędzi może działać z pewnymi wymuszonymi ograniczeniami. Zazwyczaj taki tryb pracy aktywuje się przez przytrzymanie wciśniętej kombinacji klawiszy podczas przesuwania wskaźnika myszy. Niektóre narzędzia posiadają też tryby pracy, które można wybrać z paska opcji. Następnym zadaniem będzie ponowne zaznaczenie lampy samochodu. Tym razem użyjemy kombinacji klawiszy, która przekształci eliptyczną ramkę zaznaczenia w idealny okrąg rysowany od środka, zamiast — jak poprzednio — po przekątnej. 1 Narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) powinno być wciąż aktywne. Istniejące zaznaczenie usuwamy, wykorzystując jeden z następujących sposobów: # Uwaga: Jeśli przez przypadek zwolnisz jeden lub obydwa klawisze, narzędzie powróci do normalnego trybu pracy, czyli rysowania elipsy od krawędzi. Jeżeli jednak nie zwolniłeś jeszcze przycisku myszy, możesz ponownie wcisnąć klawisze i przywrócić tryb rysowania okrągłego obszaru. Jeśli zwolniłeś przycisk myszy, zacznij pracę od początku (od punktu 1.).

18

LEKCJA 1

t Kliknij gdziekolwiek w oknie obrazu poza obszarem zaznaczenia. t Z menu Select (Zaznacz) wybierz polecenie Deselect (Usuń zaznaczenie). t Użyj klawiszy Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS). 2 Umieść wskaźnik myszy w środku lampy. 3 Przytrzymaj wciśnięte klawisze Alt+Shift (Windows) lub Option+Shift (Mac OS) i przeciągaj kursor od środka na zewnątrz, aż okrąg całkowicie obejmie lampę. Klawisz Shift zmienia elipsę w idealny okrąg. 4 Ostrożnie zwolnij najpierw przycisk myszy, a następnie klawisze. Jeśli nie jesteś zadowolony z umiejscowienia zaznaczenia, możesz je przesunąć. Umieść wskaźnik wewnątrz okręgu i przeciągnij go. Możesz także kliknąć na zewnątrz zaznaczenia (co spowoduje jego usunięcie) i podjąć próbę utworzenia go od nowa.

Zapoznanie się z obszarem roboczym

5 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka), a następnie kliknij przycisk Fit Screen (Do ekranu) na pasku opcji, aby wyświetlić cały obraz. Warto zauważyć, że zaznaczenie wciąż pozostaje aktywne, nawet po zmianie widoku.

Wprowadzanie zmian do obszaru zaznaczonego Zazwyczaj zaznaczamy obszar, który chcemy modyfikować, ale tym razem chcemy sprawić, by lampa samochodu nie była elementem dominującym na zdjęciu, więc rozjaśnimy resztę fotografii, czyli obszar znajdujący się poza zaznaczeniem. Ponieważ obszar ten jest teraz chroniony przed zmianami, musimy odwrócić zaznaczenie, czyli uaktywnić całą resztę obrazu poza lampą.

 Wskazówka:

1 Z menu Select (Zaznacz) wybierz polecenie Inverse (Odwrotność). Ruchome obramowanie zaznaczenia wokół lampy wygląda tak samo jak poprzednio, ale podobne obramowanie pojawiło się również wzdłuż krawędzi obrazu. Teraz reszta fotografii jest zaznaczona i może być edytowana, podczas gdy obszar wewnątrz okręgu (lampa) znajduje się poza zaznaczeniem i nie może być zmieniany.

Obszar zaznaczony (może być edytowany)

Obszar niezaznaczony (zabezpieczony)

2 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Curves (Krzywe), aby utworzyć nową warstwę korekcyjną. Spowoduje to otwarcie opcji Curves (Krzywe) w panelu Properties (Właściwości).

Skrót klawiszowy tego polecenia, Ctrl+Shift+I (Windows) lub Command+ Shift+I (Mac OS), jest widoczny obok nazwy polecenia w menu Select (Zaznacz). W przyszłości aby odwrócić zaznaczenie, możesz po prostu wcisnąć podaną kombinację klawiszy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

19

3 Przeciągnij punkt kontrolny z prawego górnego rogu wykresu w lewo, aż wartość w polu Input (Wejście) będzie równa około 204. Wartość w polu Output (Wyjście) powinna pozostać na poziomie 255. (Jeśli pola z wartościami wejścia i wyjścia są niewidoczne, przeciągnij dolną krawędź panelu w dół, aby go rozciągnąć).

Podczas przeciągania wykresu jasne fragmenty zaznaczonego obszaru stają się jeszcze jaśniejsze. 4 Dopasuj wartość Input (Wejście), by otrzymać zadowalający efekt. 5 Przyjrzyj się warstwie korekcyjnej Curves (Krzywe), jaka pojawiła się w panelu Layers (Warstwy). Jeśli panel ten nie jest otwarty, wybierz polecenie Window/Layers (Okno/Warstwy). Warstwy korekcyjne pozwalają modyfikować obraz, na przykład przez zmianę jasności, jak w przypadku zdjęcia z samochodem, bez zmieniania jego pikseli. Stosując takie warstwy, możemy w każdej chwili powrócić do obrazu oryginalnego (wystarczy ukryć lub usunąć warstwy korekcyjne), a także zmienić parametry wprowadzanych modyfikacji. Warstw korekcyjnych będziemy używać jeszcze wielokrotnie w innych ćwiczeniach. 6 Wykonaj jedną z następujących czynności:

t Aby zachować wprowadzone zmiany, wybierz najpierw polecenie File/Save (Plik/Zapisz), kliknij OK, jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), a następnie wybierz File/Close (Plik/Zamknij).

t Jeśli chcesz pozostawić plik bez zmian, z menu File wybierz polecenie Close (Zamknij) i w odpowiedzi na pytanie, czy chcesz zapisać zmiany (ang. save your changes), kliknij przycisk No (Nie).

t Jeśli chcesz pogodzić obie powyższe możliwości, z menu File (Plik) wybierz polecenie Save As (Zapisz jako) i albo zmień nazwę pliku, albo zapisz go w innym folderze, a następnie kliknij przycisk OK w oknie dialogowym 20

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop). Na zakończenie wybierz polecenie File/Close (Plik/Zamknij). Usuwanie zaznaczenia nie jest konieczne, ponieważ z chwilą zamknięcia pliku zostanie ono usunięte. Gratulacje! Właśnie skończyłeś swój pierwszy projekt w Photoshopie. Chociaż warstwa korekcyjna Curves (Krzywe) jest jedną z bardziej wyrafinowanych funkcji edycyjnych, jak można się było przekonać, nie jest aż tak skomplikowana w użyciu. O różnych metodach korekty obrazów będzie jeszcze mowa w kolejnych lekcjach książki. Lekcje 2. i 6. są poświęcone w szczególności technikom porównywalnym z technikami używanymi w klasycznej ciemni fotograficznej, takim jak dopasowanie naświetlenia, retuszowanie lub korekta kolorów.

Powiększanie i przewijanie widoku za pomocą panelu Navigator (Nawigator) Panel Navigator (Nawigator) jest innym wygodnym narzędziem do zmieniania stopnia powiększenia widoku w oknie obrazu, szczególnie gdy precyzyjny stopień powiększenia nie jest taki ważny. Jest on także doskonałym sposobem na szybkie poruszanie się po obszarze obrazu. Miniatura pokazuje dokładnie, który fragment całości jest aktualnie widoczny. Aby otworzyć ten panel, należy wybrać polecenie Window/Navigator (Okno/Nawigator). Za pomocą suwaka, znajdującego się poniżej miniatury obrazu, możemy powiększać widok — należy przeciągnąć suwak w prawo (w stronę ikony dużych gór) — lub zmniejszać — przez przesunięcie suwaka w lewo.

Prostokątna czerwona ramka otacza ten obszar obrazu, który jest aktualnie widoczny. Kiedy obraz zostanie powiększony do tego stopnia, że widoczny będzie tylko jego fragment, wówczas, by obejrzeć inne partie obrazu, wystarczy przesunąć tę ramkę. Jest to także doskonały sposób na sprawdzenie, podczas pracy w bardzo dużym powiększeniu, nad którym fragmentem obrazu aktualnie pracujemy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

21

Korzystanie z paska opcji i paneli Z paskiem opcji już się zetknęliśmy. Podczas pracy nad poprzednim projektem na pasku pojawiły się opcje narzędzia Zoom (Lupka), dzięki którym można było zmienić widok w oknie obrazu. Obecnie poszerzymy swoją wiedzę na temat tego paska, a także zapoznamy się z panelami.

Podglądanie zawartości i otwieranie plików W następnym projekcie wykorzystamy reklamową kartkę pocztową akcji społecznej. Rozpoczniemy od obejrzenia wersji końcowej, aby mieć wyobrażenie o celu naszych poczynań. 1 U dołu okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge), aby otworzyć panel Mini Bridge. Wielu funkcji programu Adobe Bridge można używać bez opuszczania Photoshopa. Za pośrednictwem panelu Mini Bridge można przeglądać, wybierać, otwierać i importować pliki, nie przerywając pracy w Photoshopie. 2 W lewej części panelu wybierz z listy rozwijanej pozycję Favorites (Ulubione), po czym kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder Lesson01. 3 W obszarze Content (Zawartość) zaznacz plik 01B_End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić pełnoekranowy podgląd obrazu.

22

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Zwróć uwagę na tekst widoczny na tle piasku w dolnej części obrazu. 4 Wciśnij ponownie klawisz spacji, aby przywrócić widok miniatur.

Zdjęcie plaży: Amana Stock Photography

5 Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 01B_Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. 6 Kliknij dwukrotnie zakładkę Mini Bridge, aby ukryć panel i zrobić miejsce dla obrazu.

Ustawianie właściwości narzędzia na pasku opcji Po otwarciu pliku 01B_Start.psd możemy dobrać opcje tekstu i wykonać odpowiedni napis. 1 Wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) z przybornika. Przyciski i listy rozwijane na pasku opcji dotyczą teraz narzędzia Horizontal Type (Tekst). 2 Z pierwszej listy rozwijanej na pasku opcji wybierz krój czcionki (w projekcie użyto kroju Adobe Garamond, ale można użyć dowolnego innego). 3 Rozmiar czcionki ustal na 38 pt (38 pkt).

Rozmiar czcionki można wybrać z listy rozwijanej; można też wpisać odpowiednią liczbę i zatwierdzić ją wciśnięciem klawisza Enter lub Return albo ustalić ją przez „pocieranie” etykiety oznaczającej listę rozwijaną z rozmiarami czcionki.

 Wskazówka: Gdy umieścisz wskaźnik myszy nad etykietą większości parametrów numerycznych występujących na pasku opcji, w panelach i oknach dialogowych Photoshopa, pojawi się zredukowany suwak (w postaci palca wskazującego). Przeciągnięcie go w prawo powoduje zwiększenie wartości parametru, a przeciągnięcie w lewo — zmniejszenie. Jeśli dodatkowo wciśniesz klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), przyrost wartości zostanie zmniejszony, a jeżeli wciśniesz klawisz Shift — będzie on zwiększony.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

23

4 Kliknij obraz w dowolnym miejscu, gdzieś z lewej strony, i wpisz tekst Monday is Beach Cleanup Day (poniedziałek jest dniem sprzątania plaż). Na obrazku pojawi się tekst o wybranym wcześniej rozmiarze i kroju pisma. # Uwaga: Nie wybieraj narzędzia Move (Przesunięcie) za pomocą skrótu klawiszowego (V). Jeżeli jesteś w trybie wpisywania tekstu, spowodujesz tylko wpisanie litery V, a nie wybranie narzędzia.

5 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) znajdujące się na samej górze przybornika. 6 Umieść wskaźnik narzędzia nad wpisanym tekstem i przeciągnij go na obszar piasku. Staraj się umieścić tekst dokładnie nad ławką.

Korzystanie z paneli i ich menu Kolor wpisanego tekstu jest taki sam jak kolor w próbce Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu), widocznej w przyborniku. Domyślnie jest to kolor czarny. Tekst w pliku End jest w odcieniu magenty, który bardzo ładnie współgra z resztą obrazu. Pokolorujemy tekst przez zaznaczenie go i wybranie odpowiedniej barwy. 1 Wybierz z przybornika narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ). 2 Przeciągnij kursor od jednego końca tekstu do drugiego, zaznaczając w ten sposób wszystkie wyrazy. 3 W doku z panelami kliknij zakładkę Swatches (Próbki), aby wydobyć ten panel na wierzch. 4 Kliknij dowolną próbkę. # Uwaga: Podczas przesuwania wskaźnika myszy nad próbkami kolorów zmienia się on chwilowo w kroplomierz. Umieść końcówkę kroplomierza nad próbką koloru, który chcesz wybrać, i kliknij.

Wybrany kolor pojawi się w trzech miejscach: w przyborniku jako kolor próbki Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu), w próbce koloru tekstu na pasku opcji narzędzia i w tekście zaznaczonym uprzednio na obrazku (wybierz dowolne inne narzędzie z przybornika, tekst przestanie być wyróżniony i będzie można zobaczyć, że zmienił się jego kolor). 24

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Jest to najprostszy sposób wyboru koloru w Photoshopie, choć program udostępnia również wiele innych metod. Ponieważ w naszym projekcie użyjemy konkretnego koloru, łatwiej będzie go odszukać, jeśli zmienimy wygląd panelu Swatches (Próbki). 5 Wybierz inne narzędzie z przybornika, na przykład Move (Przesunięcie) ( ), aby wyłączyć narzędzie Horizontal Type (Tekst). Następnie kliknij przycisk ( ) na panelu Swatches (Próbki) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz polecenie Small List (Mała lista).

6 Wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) i ponownie zaznacz tekst, tak jak w punktach 1. i 2. 7 Przewiń w dół widoczną teraz na panelu Swatches (Próbki) listę próbek kolorów, odszukaj kolor Pastel Violet Magenta (Pastelowy fioletowokarmazynowy) i zaznacz go. Teraz tekst jest w kolorze jasnofioletowym. 8 Wybierz narzędzie Hand (Rączka) ( ) — zaznaczenie tekstu zniknie. Następnie kliknij w przyborniku ikonę Default Foreground and Background Colors (Domyślne kolory pierwszego planu i tła). Aktywnym kolorem narzędzia stanie się ponownie kolor czarny. Przywrócenie kolorów domyślnych nie zmieniło koloru tekstu, ponieważ nie był on już zaznaczony.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

25

9 Ćwiczenie zostało zakończone, więc zamknij plik. Możesz go zapisać, zamknąć bez zapisywania zmian albo zapisać pod inną nazwą lub w innej lokalizacji. Czyż to nie proste? Właśnie ukończyłeś kolejny projekt. Świetna robota!

Cofanie wykonanych operacji w Photoshopie W idealnym świecie nigdy nie popełnia się błędów. Nigdy nie klika się niewłaściwego elementu. Zawsze wiadomo, co trzeba zrobić, aby zrealizować swoje pomysły, a efekty są zgodne z wyobrażeniami. W idealnym świecie nigdy nie trzeba się wycofywać. W realnym świecie Photoshop zapewnia użytkownikowi możliwości cofnięcia się, odwołania wykonanej operacji i zastąpienia jej inną. W następnym projekcie tej lekcji swobodnie poeksperymentujemy, mając komfortową świadomość, że każdą wprowadzoną zmianę możemy cofnąć. Projekt ten jest także wprowadzeniem do techniki warstw, która jest jedną z fundamentalnych i najbardziej efektywnych funkcji Photoshopa. Program oferuje wiele rodzajów warstw. Jedne zwierają obraz, tekst lub jednolity kolor, inne natomiast wchodzą w interakcję z warstwami położonymi poniżej. Plik tego projektu zawiera obydwa rodzaje warstw. Pełne zrozumienie zasad pracy z warstwami nie jest tutaj konieczne, dlatego tym aspektem projektu nie należy się przejmować. Więcej wiedzy o warstwach dostarczy lekcja 4., „Podstawowe informacje o warstwach”, oraz lekcja 9., „Komponowanie zaawansowane”.

Cofanie pojedynczej operacji Nawet początkujący użytkownicy komputera szybko uczą się korzystać z polecenia Undo (Cofnij) i doceniają jego zalety. Przed rozpoczęciem nowego projektu spójrzmy na ostateczny rezultat. 1 Kliknij zakładkę panelu Mini Bridge (Mini Bridge), aby go otworzyć. Panel wyświetli zawartość folderu Lesson01. 2 Przyjrzyj się miniaturom plików 01C_End.psd i 01C_Start. psd. Na obrazku startowym krawat ma kolor jednolity, a na obrazku końcowym jest we wzorki. 3 W panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 01C_Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. 4 Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge (Mini Bridge), aby go zamknąć.

26

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

5 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Tie Designs (deseń krawata). Zwróć uwagę na strzałkę po lewej stronie miniatury warstwy Tie Designs. Warstwa ta wchodzi w skład maski przycinającej, działającej w sposób zbliżony do zaznaczenia, czyli ograniczającej obszar obrazu, który może być zmieniany. Dzięki masce przycinającej możemy namalować wzór na krawacie, nie martwiąc się o to, że nieostrożne pociągnięcie pędzla zepsuje resztę obrazu. Zaznaczamy warstwę Tie Designs, ponieważ to właśnie ją będziemy zmieniać w opisywanym projekcie. 6 Wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ) z przybornika. Możesz także nacisnąć klawisz B, który jest skrótem klawiszowym tego narzędzia. 7 Na pasku opcji kliknij strzałkę obok rozmiaru pędzla, aby otworzyć panel predefiniowanych ustawień tego narzędzia. Suwak Size (Rozmiar) ustaw na 65 pikseli, a z listy końcówek pędzla wybierz Soft Round Pressure Size (Miękki okrągły, rozmiar zależny od nacisku) — jeśli na chwilę przytrzymasz wskaźnik myszy nad miniaturką, nazwa pędzla pojawi się jako podpowiedź. Jeśli chcesz, możesz wypróbować inny pędzel. Powinien być to jednak pędzel o grubości zbliżonej do 65 pikseli, najlepiej z zakresu od 45 do 75 pikseli.

Ojej! Pasek wygląda bardzo ładnie, ale w projekcie przewidziane są kropki, musimy zatem usunąć namalowany pasek. 9 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Undo Brush Tool (Cofnij pędzel) albo wciśnij kombinację klawiszy Ctrl+Z (Windows) lub Commmand+Z (Mac OS), aby cofnąć operację malowania paska.

# Uwaga: Więcej Illustration: Pamela Hobbs

8 Przesuń wskaźnik nad obraz. Zmieni się on w okrąg o średnicy zdefiniowanej w poprzednim punkcie. Narysuj pasek w dowolnym miejscu krawata. Nie musisz się martwić o to, czy nie przekroczysz jego krawędzi, ponieważ pędzel nie zamaluje niczego na zewnątrz maski przycinającej, dopasowanej do kształtu krawata.

doświadczenia w używaniu masek przycinających nabędziesz podczas wykonywania projektów w ramach lekcji 6., „Maski i kanały”, i 7., „Projekt typograficzny”.

Krawat ponownie jest w jednolitym pomarańczowym kolorze, bez żadnych pasków.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

27

Cofanie wielu operacji Polecenie Undo (Cofnij) pozwala cofnąć się tylko o jeden krok. Jest to praktyczne, ponieważ pliki Photoshopa mogą być bardzo obszerne i przechowywanie informacji o wielu krokach mogłoby zająć bardzo dużo pamięci oraz spowolnić działanie programu. Cofnięcie się o kilka operacji jest możliwe za pomocą polecenia Step Backward (Do tyłu), ale szybciej można to zrobić z wykorzystaniem panelu History (Historia). 1 Korzystając z tych samych ustawień pędzla, co poprzednio, kliknij w dowolnym miejscu krawata, aby utworzyć okrągłą plamę o miękkich krawędziach. 2 Kliknij krawat jeszcze w kilku miejscach dla uzyskania kropkowanego wzoru. 3 Wybierz polecenie Window/History (Okno/Historia), które otworzy panel History (Historia). Aby zobaczyć więcej pozycji na liście wykonanych operacji, przeciągnij dolną krawędź panelu.

W panelu History (Historia) zapisywane są ostatnie operacje, które zostały wykonane podczas pracy edycyjnej. Aktualny stan jest wyróżniony na dole listy.

28

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

4 Kliknij na panelu History (Historia) jedną z wcześniej wykonanych operacji i obejrzyj zmiany w oknie obrazu — kilka poprzednich operacji zostało cofniętych.

5 W oknie obrazu dorysuj pędzlem nową kropkę na krawacie.

Zwróć uwagę, że z panelu History (Historia) zniknęły „przygaszone” operacje, występujące po zaznaczonym stanie historii, a na końcu pojawił się zapis ostatniej operacji. 6 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Undo Brush Tool (Cofnij pędzel) lub wciśnij klawisze Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS), aby cofnąć kropkę narysowaną w punkcie 5. Teraz panel History (Historia) wypełnia wcześniejsza lista „przygaszonych” operacji. 7 Zaznacz stan na dole listy. Teraz obrazek wrócił do stanu, w jakim był po wykonaniu czynności z punktu 2.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

29

Domyślnie w panelu History (Historia) przechowywanych jest tylko 20 ostatnich operacji. Jest to kompromis pozwalający zachować równowagę pomiędzy elastycznością programu a szybkością jego działania. Liczbę poziomów operacji możliwych do cofnięcia można zmienić. W tym celu wybieramy polecenie Edit/Preferences/Performance (Edycja/Preferencje/Wydajność) (Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance (Photoshop/Preferencje/Wydajność) (Mac OS) i wpisujemy inną liczbę w polu History States (Stany historii).

Korzystanie z menu kontekstowego Menu kontekstowe jest krótkim menu przypisanym do określonego elementu obszaru roboczego. Czasami jest ono nazywane także menu podręcznym lub menu skrótów. Polecenia zawarte w takim menu są zazwyczaj dostępne również w innych obszarach interfejsu użytkownika, ale korzystanie z menu kontekstowego pozwala oszczędzić czas. 1 Jeśli narzędzie Brush (Pędzel) ( )nie jest aktywne, wybierz je z przybornika. 2 W oknie obrazu kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, przytrzymując klawisz Control (Mac OS), aby otworzyć menu kontekstowe pędzla. Zawartość menu kontekstowego jest oczywiście zmienna, zatem to, co się w nim pojawia, może być zbiorem poleceń lub panelem z zestawem opcji, tak jak w opisywanym przypadku. 3 Wybierz cieńszy pędzel, na przykład Hard Round (Twardy okrągły) o grubości 9 pikseli (możliwe, że w celu odszukania właściwej końcówki listę pędzli trzeba będzie przewinąć w górę lub w dół). 4 W oknie obrazu użyj wybranego pędzla i domaluj na krawacie mniejsze kropki. # Uwaga: Kliknięcie w dowolnym miejscu obszaru roboczego ukryje menu kontekstowe. Jeśli menu pędzla przysłoni przypadkowo krawat, należy kliknąć inne miejsce lub dwukrotnie kliknąć wybraną pozycję w menu kontekstowym i zamknąć je w ten sposób.

5 Użyj w razie potrzeby polecenia Undo (Cofnij) i panelu History (Historia), aby cofnąć operacje malowania i poprawić błędy lub dokonać innych zmian. 6 Po ukończeniu malowania wzoru krawata, jeśli chcesz zachować efekt pracy, wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), a jeżeli chcesz zapisać go w innym miejscu lub pod inną nazwą, wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako). Możesz również zamknąć plik bez zapisywania zmian. Pogratuluj sobie, ponieważ właśnie ukończyłeś kolejny projekt. 30

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Jeszcze o panelach i ich rozmieszczeniu Panele Photoshopa są odpowiedzialne za różne funkcje programu. Rzadko pracuje się nad projektem, który wymagałby równoczesnego otwarcia wszystkich paneli. Dlatego są one połączone w grupy i w domyślnej konfiguracji pewne panele pozostają ukryte. Pełna lista paneli jest widoczna w menu Window (Okno). Nazwy paneli aktualnie otwartych na wierzchu swoich grup są zaznaczone. Panele otwieramy lub zamykamy przez wybranie ich nazwy w tym menu. Wszystkie panele można ukryć, łącznie z paskiem opcji narzędzia i przybornikiem. W tym celu naciskamy klawisz Tab. Aby je przywrócić, naciskamy ten klawisz ponownie. Z doku paneli już korzystaliśmy, używając paneli Layers (Warstwy) i Swatches (Próbki). Panele można umieszczać w doku lub wyciągać z niego. Jest to szczególnie wygodne w przypadku dużych paneli lub tych, z których korzysta się rzadko, ale powinny być „pod ręką”. Oto kilka innych metod układania paneli.

t Aby przesunąć całą grupę paneli, przeciągamy ją za pasek tytułowy. t Aby przenieść panel do innej grupy, przeciągamy jego zakładkę do tej grupy.

# Uwaga: Gdy panele są ukryte, przy krawędziach obszaru roboczego widać wąskie, półprzezroczyste paski. Przytrzymanie wskaźnika myszy nad takim paskiem umożliwia tymczasowe wyświetlenie paneli ukrytych przy danej krawędzi.

Gdy w grupie pojawi się niebieskie obramowanie, zwalniamy przycisk myszy.

t Aby umieścić panel lub grupę paneli w doku, przeciągnij tam zakładkę panelu lub pasek tytułowy grupy i upuść, gdy pojawi się niebieskie obramowanie.

t Aby panel lub grupę paneli uczynić swobodną, należy przeciągnąć jej pasek tytułowy bądź zakładkę panelu poza granice doku.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

31

Rozwijanie i zwijanie paneli Panele można poszerzać lub zmniejszać i w ten sposób bardziej efektywnie wykorzystywać powierzchnię ekranu, a także uzyskiwać dostęp do większej liczby opcji danego panelu. W tym celu rozciągamy obramowanie panelu lub klikamy, przełączając się pomiędzy ustalonymi rozmiarami.

t Aby zwinąć otwarte panele do rozmiarów ikon, kliknij zwróconą w prawo podwójną strzałkę widoczną w górnej części doku. Aby rozwinąć panel, wystarczy kliknąć jego ikonę. Kliknięcie podwójnej strzałki zwróconej w lewo powoduje przywrócenie panelom ich poprzednich rozmiarów.

t Aby zmienić wysokość panelu, przeciągnij jego prawy dolny róg. t Aby zmienić szerokość doku, ustaw wskaźnik myszy na lewej krawędzi doku; gdy pojawi się dwustronna strzałka, przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo, w zależności od tego, czy chcesz zwiększyć, czy zmniejszyć szerokość doku.

t Aby zmienić wymiary panelu swobodnego, ustaw wskaźnik na lewej, prawej # Uwaga: Można zwijać, ale nie można zmienić rozmiarów paneli Color (Kolor), Character (Typografia) i Paragraph (Akapit).

lub dolnej krawędzi; gdy zmieni się on w dwustronną strzałkę, przeciągnij daną krawędź do środka bądź na zewnątrz panelu. Można także przeciągać prawy dolny narożnik panelu.

t Aby zwinąć grupę paneli, by widoczny był tylko pasek nagłówkowy doku i zakładki paneli, kliknij dwukrotnie zakładkę lub pasek tytułowy. Ponowne dwukrotne kliknięcie przywraca rozwinięty widok grupy. Menu panelu można otworzyć, nawet gdy panel jest zwinięty.

Warto zwrócić uwagę, że po zwinięciu grupy zakładki jej paneli oraz przycisk menu pozostają widoczne.

Istotne uwagi na temat przybornika i paska opcji Przybornik i pasek opcji mają pewne właściwości wspólne z pozostałymi panelami.

t Przybornik można przenieść w inne miejsce obszaru roboczego przez przeciągnięcie jego paska tytułowego. Aby zrobić to samo z paskiem opcji, przeciągnij go za uchwyt znajdujący się w lewym końcu. 32

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

t Zarówno przybornik, jak i pasek opcji można ukryć. Ale istnieją też pewne właściwości paneli, które są niedostępne dla przybornika i paska opcji.

t t t t

Przybornika i paska opcji nie można grupować z innymi panelami. Nie można zmienić ich rozmiarów. Nie można ich umieścić w doku. Zarówno przybornik, jak i pasek opcji nie mają własnych menu, jak inne panele.

Dostosowanie przestrzeni roboczej do własnych potrzeb i upodobań Photoshop oferuje wiele sposobów sterowania wyświetlaniem i położeniem paska opcji oraz paneli, ale częste ich przemieszczanie, odkrywanie i ukrywanie, w zależności od aktualnych potrzeb, byłoby zbyt czasochłonne. Na szczęście Photoshop umożliwia przystosowanie przestrzeni roboczej w taki sposób, aby określone panele, narzędzia i menu dostępne były wtedy, gdy są najbardziej potrzebne. Twórcy Photoshopa przygotowali kilka takich przestrzeni roboczych przystosowanych do wykonywania określonych zadań — korekty tonalnej i barwnej, malowania i retuszowania, itp. Sprawdzimy teraz ich funkcjonalność. 1 Wybierz polecenie Window/Worskpace/Painting (Okno/Przestrzeń robocza/ Malowanie). Jeśli pojawi się żądanie potwierdzenia wyboru przestrzeni roboczej, odpowiedz Yes (Tak).

# Uwaga: Do wykonania poniższego ćwiczenia konieczne jest wcześniejsze otwarcie jakiegokolwiek pliku z obrazem — może to być na przykład plik 01C_ Start.psd wykorzystywany w poprzednim ćwiczeniu.

Jeśli wcześniej panele były zamykane, otwierane i przesuwane, to teraz będzie można zauważyć, jak Photoshop zamyka niektóre z nich, otwiera inne i układa je w doku wzdłuż prawej krawędzi obszaru roboczego. 2 Wybierz polecenie Window/Workspace/Photography (Okno/Przestrzeń robocza/ Fotografia). Na pytanie o potwierdzenie zamiaru zmiany przestrzeni roboczej odpowiedz Yes (Tak). Tym razem w doku pojawią się inne panele. 3 Kliknij przełącznik przestrzeni roboczych, który jest dostępny na pasku aplikacji, i wybierz opcję Essentials (Istotne elementy). Photoshop przywróci domyślną przestrzeń roboczą w takim stanie, w jakim ją pozostawiłeś — aby przywrócić oryginalne ustawienia tej przestrzeni, należy wybrać dodatkowo opcję Reset Essentials (Przywróć Istotne elementy). Predefiniowaną przestrzeń roboczą można wybrać w menu Window (Okno) lub z rozwijanej listy na pasku aplikacji.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

33

Jeżeli żadna z predefiniowanych przestrzeni nie odpowiada naszym potrzebom, możemy skonfigurować własną, na przykład taką, którą będziemy wykorzystywać do tworzenia stron internetowych, ale bez wykonywania prac związanych z obróbką filmów. W nowej przestrzeni można wyłączyć wyświetlanie niepotrzebnych pozycji menu. 4 Kliknij menu View (Widok) i przejdź do podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli).

Istnieje tu kilka formatów DV nieprzydatnych przy projektowaniu publikacji przeznaczonych do druku lub internetu. 5 Wybierz polecenie Window/Workspace/Keybord Shortcuts & Menus (Okno/Przestrzeń robocza/Skróty klawiszowe i menu). Okno dialogowe tego polecenia pozwala na ustalenie dostępności poleceń menu głównego, paneli i narzędzi. Umożliwia także definiowanie skrótów klawiszowych. Można na przykład ukryć polecenia używane rzadko, a wyróżnić najczęściej stosowane. 6 W oknie dialogowym Keybord Shortcuts and Menus (Skróty klawiszowe i menu), na zakładce Menus (Menu) wybierz z rozwijanej listy Menu For (Menu dla) opcję Application Menus (Menu aplikacji). 7 Rozwiń pozycję z poleceniami menu View (Widok) przez kliknięcie małego trójkącika obok jej nazwy.

34

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Po rozwinięciu tej pozycji widoczne są wszystkie polecenia i menu podrzędne. 8 Przejdź do podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli) i kliknij ikonę oka przy każdym formacie DV lub wideo, aby wyłączyć jego widzialność. Jest siedem takich formatów, od D1/DV NTSC (0.91) po DVC Pro HD 1080 (1,5). Photoshop usunie je z tej przestrzeni roboczej.

9 Rozwiń pozycję z poleceniami menu Image (Obraz). 10 Przejdź do polecenia Image/Mode/RGB Color (Obraz/Tryb/RGB) i kliknij wyraz None (Brak) w kolumnie Color (Kolor). Z rozwiniętej listy wybierz Red (Czerwony). Polecenie to będzie podświetlane na czerwono.

11 Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno Keybord Shortcuts and Menus (Skróty klawiszowe i menu).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

35

12 Kliknij menu Image (Obraz) i rozwiń podmenu Mode (Tryb). Polecenie RGB Color (RGB) jest teraz pokolorowane na czerwono.

13 Kliknij menu View (Widok) i rozwiń podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli). Formaty DV i wideo są niedostępne.

14 Aby zapisać nową przestrzeń roboczą, wybierz polecenie Window/Workspace/ New Workspace (Okno/Przestrzeń robocza/Nowa przestrzeń robocza). W oknie dialogowym tego polecenia podaj nazwę przestrzeni, zaznacz pola wyboru Menus (Menu) i Keybord Shortcuts (Skróty klawiszowe), a następnie kliknij przycisk Save (OK).

# Uwaga: Wybranie opcji Essentials (Istotne elementy) zmienia konfigurację paneli, ale nie przywraca domyślnego ustawienia menu. Na razie możesz je pozostawić zmienione, bo i tak przed następną lekcją powrócimy do domyślnych ustawień całego programu.

36

LEKCJA 1

Nowa przestrzeń robocza pojawi się w podmenu Window/Workspace (Okno/Przestrzeń robocza) oraz w rozwijanej liście na pasku aplikacji. Na razie jednak powrócimy do przestrzeni domyślnej. 15 Z rozwijanej listy na pasku aplikacji wybierz opcję Essentials (Istotne elementy). Na pytanie o zapisanie dokonanych zmian odpowiedz No (Nie). Gratulacje! Ukończyłeś lekcję 1.

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Skoro przyswoiłeś już sobie podstawową wiedzę o obszarze roboczym Photoshopa, możesz przejść do tematów o tworzeniu i edycji obrazów. Znając podstawy pracy z Photoshopem, następne lekcje możesz czytać kolejno lub w zależności od tematu, który Cię najbardziej interesuje.

Korzystanie z pomocy Photoshopa Pełne i aktualne informacje na temat korzystania z paneli, narzędzi i innych funkcji aplikacji można znaleźć na stronach internetowych firmy Adobe. Po wybraniu polecenia Help/Photoshop Help (Pomoc/Pomoc programu Photoshop) możemy przeszukiwać pliki pomocy Photoshopa, dokumenty wsparcia technicznego oraz inne witryny przydatne dla użytkowników tej aplikacji. Oczywiście, istnieje możliwość ograniczenia wyników wyszukiwania tylko do plików pomocy i dokumentów wsparcia technicznego. Dodatkowej pomocy w postaci porad, opisów rozmaitych technik i najnowszych informacji o produktach firmy Adobe można szukać pod adresem community.adobe. com/help/main.

Sprawdzanie aktualizacji Firma Adobe regularnie aktualizuje swoje programy. Jeśli dysponujemy połączeniem internetowym, możemy pobierać te aktualizacje za pomocą aplikacji o nazwie Adobe Application Manager. 1 W Photoshopie wybierz polecenie Help/Updates (Pomoc/Uaktualnienia). Adobe Application Manager automatycznie sprawdzi, czy są dostępne aktualizacje dla Twoich programów z firmy Adobe. 2 W oknie dialogowym Adobe Application Manager zaznacz aplikacje, które chcesz zaktualizować, a następnie kliknij przycisk, aby pobrać odpowiednie aktualizacje i je zainstalować.

# Uwaga: Aby ustawić tryb pobierania uaktualnień w przyszłości, należy w oknie Adobe Application Manager kliknąć przycisk Preferences (Preferencje), a następnie zaznaczyć opcje określające, jak często ma być sprawdzana dostępność uaktualnień, jakich programów mają one dotyczyć i czy mają być pobierane automatycznie. W celu zatwierdzenia tych ustawień należy kliknąć przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

37

Zmienianie ustawień interfejsu W Photoshopie CS6 panele, okna dialogowe i tło okna obrazu są ciemnoszare. Można je rozjaśnić, korzystając z okna dialogowego Preferences (Preferencje). W tym oknie można zmienić także inne ustawienia interfejsu. Aby wprowadzić stosowne zmiany: 1

Wybierz polecenie Edit/Preferences/Interface (Edycja/Preferencje/Interfejs) (Windows) lub Photoshop/Preferences/Interface (Photoshop/Preferencje/Interfejs) (Mac OS).

2

Wskaż właściwy motyw kolorystyczny lub zmień inne ustawienia.

Zmiana kolorystyki interfejsu jest widoczna natychmiast. Istnieje też możliwość ustawienia różnych kolorów dla poszczególnych trybów ekranowych. 3

38

LEKCJA 1

Jeżeli wprowadzone zmiany uważasz za satysfakcjonujące, kliknij przycisk OK.

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Przegląd narzędzi Zawartość panelu narzędziowego Move Tool (Przesunięcie) przesuwa zaznaczenia, warstwy i prowadnice

Marquee tools (Narzędzia do zaznaczania) tworzą zaznaczenia prostokątne, eliptyczne oraz jednorzędowe i jednokolumnowe

Lasso tools (Narzędzia typu lasso) tworzą zaznaczenia dowolne, wielokątne i magnetyczne

Quick Selection Tool (Szybkie zaznaczanie) umożliwia „malowanie” zaznaczenia za pomocą pędzla o zmiennej średnicy

Magic Wand Tool (Różdżka) zaznacza obszary o podobnej kolorystyce

Crop Tool (Kadrowanie) przycina obrazy i zmienia ich perspektywę

Move (Przesunięcie) (V) Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) (M) Lasso (L) QuickSelection (Szybkie zaznaczanie) (W) Crop (Kadrowanie) (C) Eyedropper (Kroplomierz) (I) SpotHealing Brush (Punktowy pędzel korygujący) (J) Brush (Pędzel) (B) Clone Stamp (Stempel) (S) History Brush (Pędzel historii) (Y) Eraser (Gumka) (E) Gradient (G) Blur (Rozmywanie) Dodge (Rozjaśnianie) (O)

1

Pen (Pióro) (P) Horizontal Type (Tekst) (T) Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) (A) Rectangle (Prostokąt) (U)

Eyedropper Tool (Kroplomierz) służy do pobierania próbek kolorów

3D Material Eyedropper (Kroplomierz materiału 3D) pobiera wskazany materiał z obiektu 3D

Color Sampler Tool (Próbkowanie kolorów) tworzy od jednej do czterech próbek kolorów w różnych obszarach obrazu

Ruler Tool (Miarka) wyznacza odległości, położenia i kąty

Note Tool (Notatki) tworzy notatki, które mogą być dołączane do obrazów

Count Tool (Zliczanie obiektów) zlicza obiekty w obrazie

Hand (Rączka) (H) Zoom (Lupka) (Z)

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

39

Przegląd narzędzi (ciąg dalszy)

40

Slice Tool (Cięcie na plasterki) tworzy plasterki

Slice Select Tool (Zaznaczanie plasterków) zaznacza plasterki

Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) szybko usuwa wady i niedoskonałości obrazu o jednolitym tle

Healing Brush Tool (Pędzel korygujący) maluje próbką lub wzorkiem, naprawiając niedoskonałości obrazu

Patch Tool (Łatka) naprawia niedoskonałości w obszarze zaznaczonym, korzystając z próbki lub wzorku

Content-Aware Move Tool (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości) przestawia i miesza piksele, aby dopasować przesunięty obiekt

Red Eye Tool (Czerwone oczy) jednym kliknięciem usuwa efekt czerwonych oczu

Brush Tool (Pędzel) naśladuje pociągnięcia pędzlem

Pencil Tool (Ołówek) pozostawia ślady o twardych krawędziach

Color Replacement Tool (Zastępowanie kolorów) wymienia jeden kolor na inny

Mixer Brush Tool (Pędzel mieszający) miesza kolor próbkowany z istniejącym

Clone Stamp Tool (Stempel) maluje próbką obrazu

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Pattern Stamp Tool (Stempel wzorkiem) maluje wzorkiem utworzonym z fragmentu obrazu

History Brush Tool (Pędzel historii) do okna aktualnego obrazu przenosi zawartość wybranego stanu historii lub zdjęcia

Art History Brush Tool (Artystyczny pędzel historii) podobny do pędzla historii, ale dodatkowo symuluje różne style malarskie

Eraser Tool (Gumka) wymazuje piksele i przywraca uprzednio zapisane stany obrazka

Background Eraser Tool (Gumka tła) wymazuje zawartość obrazu, pozostawiając przezroczystość

Magic Eraser Tool (Magiczna gumka) pojedynczym kliknięciem zmienia obszary jednokolorowe w przezroczyste

Gradient Tool (Gradient) tworzy różne przejścia między kolorami: liniowe, radialne, kątowe, lustrzane i romboidalne

Paint Bucket Tool (Wiadro z farbą) wypełnia obszary o podobnych barwach kolorem narzędzia

3D Material Drop Tool (Upuszczanie materiału 3D) nanosi materiał pobrany za pomocą kroplomierza 3D na wskazany obszar obiektu 3D

Blur Tool (Rozmywanie) rozmywa krawędzie występujące w obrazie

Sharpen Tool (Wyostrzanie) wyostrza krawędzie w obrazie

Smudge Tool (Smużenie) tworzy efekt smugi

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

41

Przegląd narzędzi (ciąg dalszy)

42

Dodge Tool (Rozjaśnianie) rozjaśnia obszary obrazu

Burn Tool (Ściemnij) przyciemnia obszary obrazu

Sponge Tool (Gąbka) zmienia nasycenie koloru na określonym obszarze

Pen tools (Narzędzia typu pióro) rysują gładkie ścieżki

Type tools (Narzędzia tekstowe) tworzą napisy na obrazie

Type mask tools (Narzędzia typu maska tekstowa) tworzą zaznaczenia w kształcie tekstu

Path selection tools (Narzędzia do zaznaczania ścieżek) zaznaczają całe ścieżki lub ich segmenty, udostępniając punkty kontrolne oraz linie i punkty kierunkowe

Shape tools i Line tool (Narzędzia do tworzenia kształtów i linii) rysują kształty i linie na warstwach zwykłych i warstwach kształtu

Custom Shape Tool (Kształt własny) tworzy kształty wybrane z listy kształtów

Hand Tool (Rączka) przesuwa obrazek w oknie

Rotate View Tool (Obróć widok) obraca obraz, nie niszcząc go

Zoom Tool (Lupka) powiększa lub zmniejsza widok obrazu

LEKCJA 1

Zapoznanie się z obszarem roboczym

Pytania kontrolne 1 Opisz dwa typy plików, jakie można otworzyć w Photoshopie. 2 Opisz sposób otwierania obrazów za pomocą Adobe Bridge. 3 Jak wybiera się narzędzia w programie Photoshop? 4 Opisz dwie metody zmiany widoku obrazu. 5 Jakie są dwa sposoby zdobywania dodatkowych informacji o programie Photoshop?

Odpowiedzi 1 Możemy wczytać do aplikacji zeskanowane fotografie, slajdy, negatywy lub grafikę. Innym źródłem są obrazy przechwycone z materiału wideo lub zaimportowane z innych programów graficznych. Możemy również importować cyfrowe fotografie. 2 Należy przejść do programu Adobe Bridge przez wybranie w Photoshopie polecenia File/Browse In Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge), odszukać żądany plik i kliknąć dwukrotnie jego miniaturę. 3 Klikamy ikonę narzędzia w przyborniku lub wciskamy klawisz jego skrótu. Wybrane narzędzie pozostaje aktywne do chwili wybrania kolejnego. Aby wybrać narzędzie ukryte, można użyć klawisza skrótu i przełączać się pomiędzy narzędziami grupy lub przytrzymać wciśnięty przycisk myszy nad ikoną narzędzia w przyborniku i w ten sposób otworzyć podręczne menu z narzędziami. 4 Aby powiększyć lub zmniejszyć widok obrazu lub dopasować go do okna, możemy wybrać odpowiednie polecenie z menu View (Widok). Można także użyć narzędzia Zoom (Lupka) i kliknąć nim lub objąć odpowiedni fragment obrazu. Dodatkowo możliwe jest skorzystanie z klawiszy skrótów. Do przewijania obrazu lub zmiany stopnia jego powiększenia można również użyć panelu Navigator (Nawigator). 5 Pomoc programu Adobe Photoshop zawiera wszystkie informacje o funkcjach, skrótach klawiszowych, a także opisy wykonania określonych zadań oraz stosowne ilustracje. Photoshop zawiera również łącze do witryny firmy Adobe Systems, gdzie można znaleźć dodatkowe informacje na temat usług i produktów firmy oraz wskazówki i porady dotyczące Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

43

2

PODSTAWOWA KOREKTA FOTOGRAFII Tematyka lekcji W tej lekcji przedstawimy, jak:

t t t t t

dobrać prawidłową rozdzielczość i rozmiar fotografii, otwierać i edytować obrazy w Camera Raw, dopasować zakres tonalny obrazu, wykadrować i wyprostować obraz, zmieniać kolory przy użyciu narzędzia Color Replacement (Zastępowanie kolorów),

t dostosować nasycenie oraz jaskrawość wybranych obszarów zdjęcia przy użyciu narzędzia Sponge (Gąbka),

t usuwać niepożądane elementy obrazu za pomocą narzędzia Clone Stamp (Stempel),

t naprawiać obrazy przy użyciu narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący),

t usuwać skazy za pomocą narzędzia Patch (Łatka) w trybie uwzględniania zawartości obrazu,

t zastosować filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) na zakończenie procesu retuszowania,

t zapisać plik w formacie, który będzie można wykorzystać w programie do składu publikacji. Przyswojenie materiału tej lekcji zajmie około 1 godziny. Folder z plikami do ćwiczeń z poprzedniej lekcji można usunąć (jeśli to konieczne) i skopiować w jego miejsce folder Lesson02. Jeśli zajdzie potrzeba przywrócenia pierwotnych wersji plików, należy ponownie skopiować je z płyty.

44

Adobe Photoshop oferuje różnorodne narzędzia i polecenia pomocne w poprawianiu jakości obrazów fotograficznych. Ta lekcja jest wprowadzeniem do procesu pobierania fotografii, zmiany rozmiarów i retuszowania obrazu przeznaczonego do wydruku. Podobny tok pracy będzie miał zastosowanie podczas przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW.

45

Strategia retuszu Stopień zaawansowania prac retuszerskich zależy od konkretnego obrazu i celu, jaki chcemy osiągnąć. W wielu przypadkach wystarczy kilka kliknięć w module Camera Raw, który jest instalowany wraz z Photoshopem. W pozostałych sytuacjach zaczynamy obróbkę w Camera Raw, gdzie ustalamy przykładowo właściwy punkt bieli, a poważne zabiegi retuszerskie — na przykład filtrowanie wybranych fragmentów obrazu — wykonujemy już w Photoshopie.

Przygotowanie efektywnej sekwencji zadań Większość procesów retuszowania fotografii można podzielić na osiem podstawowych etapów:

t Utworzenie kopii oryginalnego obrazu. Zawsze należy pracować na kopii obrazu. Pozwoli to w razie potrzeby powrócić do pierwotnej wersji.

t Dopasowanie rozdzielczości obrazu do jego przeznaczenia. t Wykadrowanie fotografii — przycięcie jej do ostatecznej wielkości i ustalenie orientacji (pionowa, pozioma itp.).

# Uwaga: W lekcji 1. posługiwaliśmy się warstwami korekcyjnymi, które zapewniają dużą elastyczność testowania różnych ustawień bez ryzyka zepsucia oryginału.

t t t t

Naprawienie skaz uszkodzonych fotografii (rys, kurzu, plam itp.). Ustalenie ogólnego kontrastu, czyli zakresu tonalnego zdjęcia. Usunięcie istniejących przebarwień. Dopasowanie kolorystyki i zakresu tonalnego w określonych fragmentach obrazu w celu wydobycia świateł, półcieni, cieni i nasycenia kolorów.

t Wyostrzenie całego obrazu. Wszystkie czynności zazwyczaj wykonuje się w wymienionym wyżej porządku. Inaczej rezultat jednego procesu może spowodować niezamierzone zmiany w innych aspektach obrazu, co będzie wymagało powtórzenia pewnych czynności.

Dostosowanie procesu korekty do przeznaczenia fotografii Dobór techniki retuszu powinien być w dużym stopniu uzależniony od tego, do jakich celów przeznaczony jest obraz. To, czy przygotowujemy czarno-białą publikację gazetową, czy pełnokolorową grafikę internetową, ma wpływ na wybór odpowiednich parametrów — od rozdzielczości skanowanego materiału wyjściowego po typ zakresu tonalnego i korekty kolorów, których wymaga obraz. Photoshop obsługuje tryb kolorów CMYK, wykorzystywany w technikach druku kolorowego, a także tryb RGB oraz inne tryby kolorów stosowane do wyświetlania obrazów na stronach internetowych i urządzeniach przenośnych. Aby zilustrować zastosowanie technik retuszu, przejdziemy w tej lekcji przez wszystkie etapy korekty fotografii przeznaczonej do druku czterokolorowego. Więcej informacji na temat trybów CMYK oraz RGB znaleźć można w lekcji 14., „Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”.

46

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

Rozdzielczość i wymiary obrazu Pierwszy etap retuszowania fotografii w Photoshopie to sprawdzenie, czy obraz jest we właściwej rozdzielczości. Termin rozdzielczość oznacza liczbę małych kwadratów zwanych pikselami, które tworzą obraz i stanowią o jego szczegółach. Rozdzielczość jest określana przez wymiary dokumentu, wyrażane za pomocą liczby pikseli wzdłuż szerokości i wysokości obrazu.

Piksele obrazu fotograficznego

W grafice komputerowej występują różne typy rozdzielczości. Liczba pikseli przypadająca na jednostkę długości obrazu jest zwana rozdzielczością obrazu i jest zazwyczaj mierzona w pikselach na cal (ang. ppi, pixels per inch). Obraz o wysokiej rozdzielczości składa się z większej liczby pikseli (i dlatego rozmiar pliku jest większy) niż obraz o tych samych wymiarach w niskiej rozdzielczości. Obrazy w Photoshopie mogą być w wysokiej rozdzielczości (300 ppi lub wyższej) i niskiej (72 ppi lub 96 ppi). Liczba pikseli na jednostkę długości ekranu monitora jest rozdzielczością monitora, mierzoną zazwyczaj w pikselach na cal (ppi). Piksele obrazu są bezpośrednio przekładane na piksele monitora. Jeśli rozdzielczość obrazu jest wyższa niż rozdzielczość monitora, obraz wyświetlony na ekranie będzie większy niż na wydruku. Jeśli na przykład obraz o rozdzielczości 144 ppi i wymiarach 1 cal×1 cal wyświetlimy na ekranie o rozdzielczości 72 ppi, przyjmie on wymiary 2 cale×2 cale.

# Uwaga: Istotne

Obrazek 4×6 cali, rozdzielczość 72 ppi, rozmiar pliku 364,5 KB

100% widok na ekranie

Obrazek 4×6 cali, rozdzielczość 200 ppi, rozmiar pliku 2,75 MB

100% widok na ekranie

Liczba kropek atramentu tworzonych przez naświetlarkę lub drukarkę laserową na calu papieru jest rozdzielczością druku lub inaczej rozdzielczością wyjściową. Oczywiście wyższa rozdzielczość drukarki w połączeniu z wyższą rozdzielczością obrazu zazwyczaj daje najlepszą jakość. Właściwa rozdzielczość dla drukowanych obrazów zależy od rozdzielczości drukarki oraz od tzw. liniatury mierzonej w liniach na cal (ang. lpi, lines per inch), stanowiącej gęstość rastrów, używanych w procesie druku.

jest zrozumienie, co oznacza „widok 100%” na ekranie. W takim widoku 1 piksel obrazu = 1 piksel monitora. Jeśli rozdzielczość wyświetlanego obrazu nie jest dokładnie taka sama jak rozdzielczość monitora, rozmiar obrazu na ekranie może być większy lub mniejszy niż rozmiar tego samego obrazu na wydruku.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

47

# Uwaga: Aby określić rozdzielczość obrazu dla fotografii w tej lekcji, użyliśmy reguły z grafiki komputerowej stosowanej podczas przygotowywania kolorowych lub czarno-białych obrazów przeznaczonych do komercyjnych wydruków. Skanujemy w rozdzielczości 1,5 lub 2 razy większej od liniatury maszyny drukarskiej. Ponieważ czasopismo, w którym zamieszczony zostanie obraz, będzie drukowane z użyciem liniatury 133 lpi, obraz został zeskanowany w rozdzielczości 200 ppi (133×1,5).

Należy pamiętać, że wyższa rozdzielczość obrazu to większy rozmiar pliku, a zatem dłuższy czas potrzebny na ściągnięcie takiego pliku z sieci. Pełne informacje na temat rozdzielczości i rozmiarów obrazu można znaleźć w pomocy programu Photoshop.

Rozpoczynamy pracę Obrazek, który wykorzystamy w tym ćwiczeniu, jest zeskanowaną fotografią. Przygotujemy go do umieszczenia na stronie fikcyjnego magazynu składanego w programie Adobe InDesign. Ostateczny rozmiar obrazu powinien wynosić 3,5×2,5 cala (około 9×6 cm). Prace rozpoczniemy od porównania oryginalnego skanu z ostateczną wersją obrazu. 1 Uruchom program Adobe Bridge CS6, wybierając Start/Wszystkie programy/ Adobe Bridge CS6 (Windows) lub klikając dwukrotnie Adobe Bridge CS6 w folderze Applications (Mac OS). 2 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson02, aby zobaczyć jego zawartość.

3 Powiększ rozmiary miniatur, aby móc dokładnie przyjrzeć się zawartości plików, i porównaj 02Start.jpg z 02End.psd. Aby powiększyć podgląd, przeciągnij w prawo suwak Thumbnail (Miniatura), widoczny w prawym dolnym rogu okna przeglądarki. Kolory zeskanowanego obrazu są trochę przytłumione i zawierają czerwone zabarwienie, skan jest przekrzywiony, a jego wymiary są większe niż potrzebne w publikacji. W ramach tej lekcji poprawimy wspomniane niedoskonałości, a nawet zmienimy kolor czapki na głowie dziewczynki. Rozpoczniemy jednak od kolorystyki i tonalności obrazu. 4 Zaznacz miniaturę 02Start.jpg i wybierz polecenie File/Open In Camera Raw (Plik/Otwórz w Camera Raw). Obraz zostanie otwarty w module Camera Raw. Wszelkie modyfikacje obrazu będą zapisywane w oddzielnym pliku stowarzyszonym z oryginałem. Podczas pracy z modułem Camera Raw zawsze mamy możliwość powrotu do obrazu w wersji oryginalnej.

48

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

Poprawianie kolorystyki obrazu w Camera Raw Rozpoczniemy od usunięcia przebarwienia obrazu i poprawy jego kontrastu.

# Uwaga: Z modułu Camera Raw będziemy intensywniej korzystać podczas wykonywania ćwiczeń z lekcji 5.

1 Z górnego paska narzędziowego w oknie modułu Camera Raw wybierz narzędzie White Balance (Balans bieli) ( ). Zmiana balansu bieli zmodyfikuje wszystkie kolory obrazu. Aby ustalić właściwy balans kolorów, należy wskazać miejsce, które powinno być neutralnie szare lub białe. 2 Kliknij biały fragment graffiti. Kolorystyka obrazu zmieni się diametralnie.

3 Kliknij biały but na nodze dziewczynki. Kolory znów ulegną zmianie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

49

W niektórych obrazach ustalenie balansu bieli wystarczy, aby uzyskać właściwą kolorystykę, a zawsze jest to dobry punkt wyjścia do dalszych korekt. Do bardziej precyzyjnego regulowania tonalnych parametrów obrazu służą suwaki z panelu Basic (Podstawowe). 4 W panelu Basic (Podstawowe) przeciągnij suwak Temperature (Temperatura) do -53, a suwak Tint (Tinta) do -54. 5 W następnej części panelu Basic (Podstawowe) ustaw następujące wartości:

t Exposure (Ekspozycja) = -0.50, t Contrast (Kontrast) = +23, t Blacks (Czarne) = 18. 6 W części dolnej ustaw suwaki w następujących położeniach:

t Clarity (Przejrzystość) = 12, t Vibrance (Jaskrawość) = +25, t Saturation (Nasycenie) = +5. 7 Usuń zaznaczenie opcji Preview (Podgląd) w górnej części okna modułu Camera Raw i porównaj wersję zmodyfikowaną z oryginałem. Zaznacz tę opcję ponownie, aby zaobserwować, jak wprowadzone zmiany wpływają na wygląd obrazu.

Preview włączony selected Podgląd

Preview wyłączony deselected Podgląd

50

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

Teraz możemy przenieść obraz do Photoshopa i kontynuować prace retuszerskie. 8 W prawym dolnym rogu okna kliknij przycisk Open Image (Otwórz obraz), aby otworzyć zmodyfikowany obraz w Photoshopie. 9 W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 02Working.psd (roboczy) i zapisz go w folderze Lesson02. Warto pamiętać o tym, że gdy dokonujemy trwałych zmian w pliku obrazu, powinniśmy pracować na kopii, a nie na oryginale. Dzięki temu w razie jakichkolwiek problemów zawsze będzie można rozpocząć pracę od początku, tworząc nową kopię oryginalnego pliku.

Prostowanie i kadrowanie obrazu w Photoshopie Prostowanie i przycinanie obrazu przeprowadzimy za pomocą narzędzia Crop (Kadrowanie). Tego samego narzędzia użyjemy do przeskalowania fotografii, by idealnie wpasowała się w miejsce dla niej przeznaczone. Można użyć albo narzędzia Crop (Kadrowanie), albo polecenia Crop (Kadruj). Domyślnie kadrowanie jest procesem zachowawczym, co oznacza, że odcinane piksele nie są usuwane bezpowrotnie i można je później odzyskać. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ). 2 Na pasku opcji z rozwijanej listy predefiniowanych proporcji obrazu wybierz Size & Resolution (Rozmiar i rozdzielczość); opcją domyślnie wybraną jest Unconstrained (Nieograniczony). 3 W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość obrazu) ustaw 3,5 Inches (3,5 Cale) jako Width (Szerokość), 2,5 Inches (2,5 Cale) jako Height (Wysokość) i 200 Pixels/Innch (200 Piksele na cal) jako Resolution (Rozdzielczość). Kliknij OK.

Na pasku opcji pojawią się wprowadzone wymiary obrazu, a w oknie obrazu widoczna będzie ramka kadrowania z siatką. Powłoka kadrowania pokryje obszary pozostające na zewnątrz ramki. Zanim jednak przystąpimy do właściwego kadrowania, wyprostujmy obraz.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

51

4 Na pasku opcji kliknij przycisk Straighten (Prostowanie). Wskaźnik przybierze postać poziomicy. 5 Kliknij lewy górny róg zdjęcia, przeciągnij wskaźnik narzędzia do prawego górnego rogu i zwolnij przycisk myszy.

Photoshop wyprostuje obraz tak, aby narysowana linia była równoległa do górnej krawędzi okna obrazu. Narysowaliśmy tylko jedną linię wyznaczającą kierunek poziomy, ale to wystarczy, by wszelkie linie w obrazie, które powinny przebiegać poziomo lub pionowo, zostały ustawione prawidłowo. Teraz musimy przyciąć białe obrzeża i przeskalować obraz. 6 Przeciągnij narożniki ramki kadrowania, tak aby pokryły się z narożnikami zdjęcia. Do precyzyjnego ustawienia obrazu wewnątrz ramki możesz użyć klawiszy ze strzałkami. Wskazówka: Można użyć także polecenia Image/ Trim (Obraz/Przytnij) i przyciąć obszar wokół brzegu obrazu na podstawie przezroczystości lub koloru krawędzi.

7 Wciśnij klawisz Enter lub Return. Fotografia jest wykadrowana, wyprostowana i przycięta do wymaganych wymiarów; wypełnia teraz całe okno obrazu.

8 Aby zobaczyć wymiary obrazu, wybierz z rozwijanego menu w dolnej części okna obrazu opcję Document Dimensions (Wymiary dokumentu). 9 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz) i zapisz efekt pracy. Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.

52

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

Zastępowanie kolorów Za pomocą narzędzia Color Replacement (Zastępowanie kolorów) możemy nakładać jeden kolor w miejsce innego. Gdy zaczynamy malowanie tym narzędziem, Photoshop analizuje pierwsze zamalowane piksele i później umieszcza nowy kolor tylko tam, gdzie występują piksele podobne do tych pierwszych. Dlatego malowanie nie musi być bardzo precyzyjne — inne kolory pozostaną nienaruszone. Narzędzie Color Replacement (Zastępowanie kolorów) może działać z różną tolerancją podobieństwa pikseli i operować zarówno na obszarach ciągłych (contiguous), jak i nieciągłych (discontiguous). Polecenia Color Replacement (Zastępowanie kolorów) użyjemy do zmiany koloru czapki dziecka widocznego na korygowanej w tej lekcji fotografii. 1 Powiększ widok, aby wyraźnie widzieć całą czapkę. 2 Z przybornika wybierz narzędzie Color Replacement (Zastępowanie kolorów) ( ) ukryte pod narzędziem Brush (Pędzel) ( ).

3 W przyborniku kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu) i w oknie Color Picker (Próbnik kolorów) ustaw kolor zielony. My wybraliśmy kolor o wartościach R = 49, G = 184 i B = 6. Czerwoną czapkę pomalujemy teraz nowym kolorem. 4 Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami pędzla. 5 Suwakiem Size (Rozmiar) ustaw średnicę pędzla równą 13 pikseli, Hardness (Twardość) ustaw na 40%, a Spacing (Odstępy) — na 25%. Z list rozwijanych Size (Rozmiar) i Tolerance (Tolerancja) wybierz opcję Off (Wyłączona).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

53

6 Na pasku opcji z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz Hue (Barwa), kliknij ikonę Sampling: Continous (Próbkowanie: Ciągłe) ( ), z listy Limits (Ograniczenia) wybierz Find Edges (Szukanie krawędzi), parametr Tolerance (Tolerancja) ustaw na 32% i włącz opcję Anti-alias (Wygładzanie). 7 Zacznij malować czapkę od środka ku krawędziom.

8 Jeśli chcesz, do zamalowywania obszarów położonych blisko krawędzi możesz użyć pędzla o mniejszej średnicy. Możesz także powiększyć widok malowanych fragmentów obrazu. 9 Gdy czapka będzie już cała zielona, zapisz plik.

Korygowanie nasycenia za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) Korekta nasycenia oznacza dopasowanie siły koloru lub jego czystości. Narzędzie Sponge (Gąbka) przydaje się do tworzenia subtelnych zmian nasycenia w określonych obszarach fotografii. Użyjemy go do zintensyfikowania kolorów graffiti. 1 Jeśli zachodzi potrzeba, powiększ i przewiń widok, aby widzieć w całości kolorowe graffiti namalowane na ścianie placu zabaw. 2 Wybierz narzędzie Sponge (Gąbka) ( ), ukryte w grupie narzędzia Dodge (Rozjaśnianie) ( ).

54

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

3 Na pasku opcji ustaw następujące parametry:

t W panelu z opcjami pędzla ustaw Size (Rozmiar) na 150 px (150

piks)

i Hardness (Twardość) na 0%.

t Z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz opcję Saturate (Zwiększ nasycenie). t Parametr Flow (Przepływ), który odpowiada za intensywność efektu, ustaw na 40%. 4 Przetrzyj gąbką graffiti i nasyć w ten sposób ich kolory. Im więcej ruchów wykonasz, tym kolory staną się bardziej intensywne. Uważaj więc, aby nie przesadzić z ich nasyceniem.

5 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ), aby zabezpieczyć się przed przypadkowym zwiększeniem nasycenia kolorów poza graffiti. 6 Zapisz wyniki pracy.

Retuszowanie za pomocą narzędzia Clone Stamp (Stempel) Narzędzie Clone Stamp (Stempel) zastępuje piksele fragmentu obrazu pikselami pochodzącymi z innego obszaru. Korzystając z tego narzędzia, można nie tylko usunąć niepożądane obiekty, ale także wypełnić brakujące obszary uszkodzonej fotografii. Na początek zastąpimy biały, prześwietlony fragment muru cegłami sklonowanymi z innego fragmentu obrazu. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Clone Stamp (Stempel) ( ). 2 Na pasku opcji otwórz panel z parametrami pędzla i ustaw Size (Rozmiar) na 21, a Hardness (Twardość) na 0%. Następnie sprawdź, czy opcja Aligned (Wyrównany) jest włączona.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

55

3 Wybierz polecenie Window/Clone Source (Okno/Powielanie źródła), aby otworzyć panel Clone Source (Powielanie źródła). Panel ten pozwala lepiej kontrolować obszary, z których ma być pobierany materiał do klonowania (w tym przypadku cegły). 4 W panelu Clone Source (Powielanie źródła) zaznacz opcje Show Overlay (Pokaż nakładkę) i Clipped (Przytnij). Następnie sprawdź, czy parametr Opacity (Krycie) ma wartość 100%. Nakładka pozwala widzieć, co będzie klonowane, jeszcze przed rzeczywistym sklonowaniem. 5 Przesuń wskaźnik narzędzia nad ciemne cegły po prawej stronie prześwietlonego obszaru. (Aby lepiej widzieć ten rejon obrazu, powiększ widok). 6 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), by wskaźnik przybrał postać „celownika”, i kliknij, aby pobrać próbkę do klonowania.

7 Począwszy od miejsca w pobliżu głowy dziewczynki, przeciągnij narzędzie w prawo po obszarze prześwietlonym. Dzięki nakładce klonowania możesz zobaczyć, co się w tym miejscu pojawi. Jest to istotne, bo pozwoli na odpowiednie ułożenie cegieł.

8 Zwolnij przycisk myszy, przesuń wskaźnik nad inny fragment prześwietlonego obszaru i rozpocznij ponownie klonowanie.

56

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

Za każdym razem, gdy rozpoczynasz malowanie, zmienia się położenie źródła klonowania, ale pozostaje ono w tej samej relacji względem wskaźnika narzędzia, w jakiej było w momencie wykonania pierwszego pociągnięcia. To znaczy, że jeśli teraz rozpoczniesz malowanie bardziej na prawo, cegły zostaną skopiowane z miejsca leżącego na prawo od pierwotnego źródła klonowania. Dzieje się tak, ponieważ opcja Aligned (Wyrównany) jest włączona. 9 Kontynuuj klonowanie, aż cały obszar prześwietlony zostanie wypełniony cegłami. Aby nowe cegły połączyły się w naturalny sposób z resztą ściany, można spróbować zdefiniować nową próbkę (tak jak w punkcie 6.) i zacząć malowanie od nowa. Można też wypróbować klonowanie przy wyłączonej opcji Aligned (Wyrównany).

# Uwaga: Gdy opcja Aligned (Wyrównany) jest wyłączona, podczas każdego pociągnięcia narzędziem klonującym materiał jest pobierany z tego samego źródła — bez względu na położenie narzędzia.

10 Kiedy uznasz wynik za zadowalający, zamknij panel Clone Source (Powielanie źródła) i wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Korzystanie z narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) Następnym zadaniem będzie usunięcie z fotografii ciemnych plam widocznych na murze. Można to zrobić za pomocą poznanego już narzędzia Clone Stamp (Stempel) ( ), ale użyjemy innej techniki. Wykorzystamy narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący), którym po prostu zamalujemy owe plamy. Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) służy do szybkiego usuwania różnych skaz i niedoskonałości fotografii. Maluje pikselami pochodzącymi z innego fragmentu obrazu lub wzorku, dopasowując je do obszaru naprawianego pod względem tekstury, oświetlenia, przezroczystości i cieni. Jednak w odróżnieniu od narzędzia Clone Stamp (Stempel) nie wymaga zdefiniowanego punktu próbkowania — sam pobiera próbkę z otoczenia obszaru korygowanego. Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) doskonale nadaje się do retuszowania portretów, ale również w przypadku naszej fotografii powinien dać dobre rezultaty, jako że mur w otoczeniu plam tworzy dość jednorodną i stonowaną powierzchnię.

# Uwaga: Narzędzie Healing Brush (Pędzel korygujący) działa podobnie jak Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący), z tym że wymaga wskazania obszaru, z którego mają być pobierane próbki.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

57

1 Przewiń i powiększ obraz, aby widoczne były plamy na murze w lewym górnym rogu zdjęcia. 2 Wybierz z przybornika narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ). 3 Na pasku opcji rozwiń panel z ustawieniami pędzla, a następnie zdefiniuj pędzel o twardości 100% i średnicy około 40 pikseli. 4 W oknie obrazu przeciągnij punktowym pędzlem korygującym od lewej do prawej wzdłuż ciemnych plam widocznych w lewym górnym rogu zdjęcia. Możesz to zrobić jednym ruchem lub wykonać kilka pociągnięć pędzlem. Maluj, aż uzyskasz zadawalający rezultat. Podczas przeciągania pędzlem na obrazie pozostaje ciemnoszary ślad, ale po zwolnieniu przycisku myszki następuje właściwe korygowanie malowanego obszaru.

5 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz).

Stosowanie narzędzia Patch (Łatka) w trybie uwzględniania zawartości obrazu Narzędzia uwzględniające zawartość obrazu idą w mieszaniu pikseli o krok dalej. W tym przypadku Photoshop wypełnia zaznaczony obszar pikselami pasującymi do otoczenia. Stosowanie narzędzia Patch (Łatka) w trybie uwzględniania zawartości obrazu nie jest klonowaniem, bo piksele nie są kopiowane z innego miejsca, lecz tworzone na podobieństwo pikseli sąsiadujących z obszarem zaznaczonym. W ten sposób można szybko pozbyć się niepożądanych elementów obrazu. Aby sprawdzić magiczne możliwości tej metody, spróbujemy naprawić lewą część muru, gdzie widać czarną plamę i wyraźne pęknięcie. Wyretuszowanie tych skaz przy użyciu narzędzia Clone Stamp (Stempel) byłoby trudne ze względu na dość mocne zróżnicowanie koloru, tekstury i oświetlenia na powierzchni ściany. Na szczęście narzędzie Patch (Łatka) pozwala zrobić to szybko i skutecznie.

58

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

1 Z przybornika wybierz narzędzie Patch (Łatka) ( ) ukryte pod narzędziem Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ). 2 Na pasku opcji z listy rozwijanej Patch (Łatka) wybierz opcję Content-Aware (Uwzględnianie zawartości). Następnie upewnij się, że z listy Adaptation (Dopasowanie) wybrana jest opcja Medium (Średnie) i że włączona jest opcja Sample All Layers (Próbkuj wszystkie warstwy). 3 Obrysuj pęknięcie muru, aby je zaznaczyć. 4 Kliknij zaznaczony obszar i przeciągnij go w prawo.

Zaznaczenie upodabnia się do swojego otoczenia. 5 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie). 6 Za pomocą narzędzia Patch (Łatka) zaznacz ciemną plamę w lewej części muru. Możesz śmiało rysować poza zdjęciem, aby mieć pewność, że jego krawędź też zostanie zaznaczona. 7 Przeciągnij zaznaczony obszar w prawo.

8 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

59

Stosowanie filtra Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) Ostatnim etapem retuszowania fotografii będzie zastosowanie filtra Unsharp Mask (Maska wyostrzająca), dzięki któremu poprawimy kontrast krawędzi szczegółów, przez co uzyskamy wrażenie bardziej wyostrzonego obrazu. 1 Z menu Filter (Filtr) wybierz polecenie Sharpen/Unsharp Mask (Wyostrzanie/Maska wyostrzająca). 2 W oknie filtra sprawdź, czy pole Preview (Podgląd) jest zaznaczone, dzięki czemu można będzie obserwować efekty wprowadzanych zmian.  Wskazówka: Podczas wypróbowywania różnych ustawień włączaj i wyłączaj opcję Preview (Podgląd), aby zobaczyć zmiany fotografii w oknie obrazu. Można także kliknąć obrazek na podglądzie w oknie dialogowym, a następnie, przytrzymując przez chwilę przycisk myszy, wyłączać na moment działanie filtra. Jeśli fotografia jest duża, wykorzystanie podglądu w oknie dialogowym będzie bardziej efektywne, ponieważ program potrzebuje mniej czasu na odświeżenie widoku małego obszaru.

60

LEKCJA 2

Obraz w okienku podglądu można przesuwać i oglądać różne fragmenty zdjęcia. Można również skalować widok podglądu, korzystając z przycisków plus i minus, znajdujących się pod okienkiem podglądu. 3 Przeciągnij suwak Amount (Wartość) do około 70%, aby wyostrzyć obraz. 4 Przeciągnij suwak Radius (Promień), aby określić liczbę pikseli z otoczenia krawędzi, które będą objęte wyostrzaniem. Im wyższa rozdzielczość obrazu, tym wyższa powinna być ta wartość (my użyliśmy domyślnej wartości 1,0). 5 (Opcjonalnie) Można także użyć suwaka Treshold (Próg). Ustawiona tu wartość określa, jak różne od otoczenia muszą być piksele, by zostały uznane za krawędź i w efekcie wyostrzone przez filtr. Domyślna wartość 0 oznacza, że wyostrzane będą wszystkie piksele obrazu. Wypróbuj inne wartości, na przykład 2 lub 3. 6 Jeśli uzyskany wynik jest satysfakcjonujący, kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić efekt użycia filtra. 7 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Podstawowa korekta fotografii

O masce wyostrzającej Maska wyostrzająca (Unsharp Mask) bazuje na tradycyjnej technice wyostrzania obrazu w fotografii analogowej. Koryguje rozmycie powstałe podczas procesu fotografowania, skanowania, ponownego próbkowania lub drukowania. Filtr ten sprawdza się przy wyostrzaniu obrazów przeznaczonych zarówno do druku, jak i do publikacji internetowych. W masce wyostrzającej na podstawie określanego przez użytkownika progu lokalizowane są piksele różniące się od otoczenia, a następnie zwiększany jest między nimi kontrast o wartość również zdefiniowaną przez użytkownika. Dodatkowo użytkownik podaje promień obszaru, z którym każdy piksel jest porównywany. Efekt filtra jest dużo bardziej widoczny na ekranie niż na materiale wyjściowym o wysokiej rozdzielczości. Jeśli fotografia będzie drukowana, warto poeksperymentować, aby sprawdzić, jakie ustawienia filtra dadzą najlepsze rezultaty.

Zapisywanie obrazu na potrzeby druku czterokolorowego Zanim zapiszemy plik Photoshopa do wykorzystania w publikacji drukowanej metodą czterokolorową, musimy zmienić tryb kolorów na CMYK. Aby to zrobić, wystarczy wybrać odpowiednią opcję polecenia Mode (Tryb). Więcej informacji na temat zmian trybu kolorów można znaleźć w pomocy Photoshopa. 1 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą 02_CMYK.psd. Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. Przed zmianą trybu koloru warto zapisać kopię oryginału, aby nie pozbawiać się możliwości jego późniejszej edycji. 2 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK). W oknie informującym o tym, że zostanie zastosowany określony profil zarządzania kolorem, kliknij przycisk OK. Jeśli obraz jest przygotowywany pod kątem konkretnej publikacji, należy się upewnić, że zastosowany został właściwy profil CMYK. Więcej informacji o zarządzaniu kolorem zawarto w lekcji 14., „Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”.

 Wskazówka: Większość obrazów zawiera więcej niż jedną warstwę. Aby mieć pewność, że wprowadzone zmiany zostaną uwzględnione w obrazie CMYK, przed zmianą trybu wybierz polecenie Layer/Merge Visible (Warstwa/Scal widoczne).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

61

3 Jeśli do tworzenia publikacji zamierzasz użyć programu Adobe InDesign, możesz pominąć pozostałe czynności i od razu wybrać polecenie File/Save (Plik/Zapisz). Do tego programu można zaimportować pliki Photoshopa (PSD) bez konieczności konwertowania ich do formatu TIFF. Jeśli korzystasz z innego programu do składu publikacji, musisz wybrać polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), a następnie przejść do punktu 4., by zapisać obraz w formacie TIFF. 4 W oknie Save As (Zapisz jako) z listy rozwijanej Format wybierz TIFF. 5 Kliknij przycisk Save (Zapisz). 6 W sekcji Byte Order (Kolejność bajtów) okna dialogowego TIFF Options (Opcje TIFF) wybierz właściwy system operacyjny i kliknij przycisk OK. Obraz jest już całkowicie wyretuszowany, zapisany i gotowy do wstawienia na stronę publikacji. Więcej informacji na temat formatów plików można znaleźć w pomocy Photoshopa.

W aplikacjach takich jak Adobe InDesign można łączyć obrazy Photoshopa z innymi elementami publikacji

62

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

Zadanie dodatkowe Wspaniałe rezultaty można uzyskać dzięki konwersji obrazów kolorowych do czerni i bieli (z ewentualnym zabarwieniem) w Photoshopie lub w module Camera Raw.

W Photoshopie: 1

Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj w folderze Lesson02 plik bike.jpg i kliknij przycisk Open (Otwórz).

2

Jeśli plik zostanie otwarty w module Camera Raw, kliknij przycisk Open Image (Otwórz obraz), aby otworzyć obraz w Photoshopie.

3

W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały), aby utworzyć warstwę dopasowania Black & White (Czarno-biały).

4

Dopasuj położenia suwaków, aby uzyskać właściwy wpływ poszczególnych kolorów na czarnobiały obraz. Możesz także poeksperymentować z gotowymi ustawieniami, takimi jak Darker (Ciemniej) czy Infrared (Podczerwień). Bardziej intuicyjny tryb pracy umożliwia narzędzie dostępne po kliknięciu ikony w kształcie palca wskazującego (w lewym górnym rogu panelu). Po wybraniu tego narzędzia kliknij wybrany kolor w oknie obrazu i przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo. (My przyciemniliśmy rower i rozjaśniliśmy tło).

5

Jeśli chcesz zabarwić obraz jakimś kolorem, zaznacz opcję Tint (Tinta), po czym kliknij próbkę koloru i wybierz taki, który uznasz za najlepszy (my wybraliśmy R = 227, G = 209 i B = 198).

W Camera Raw: 1

W programie Bridge zaznacz plik bike.jpg i wybierz polecenie File/Open in Camera Raw (Plik/Otwórz w Camera Raw).

2

W oknie modułu Camera Raw kliknij zakładkę HSL/Grayscale (HSL/Skala szarości).

3

Zaznacz opcję Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości), a następnie dopasuj położenia suwaków na panelach Hue (Barwa), Saturation (Nasycenie) i Luminance (Luminancja), aby uzyskać właściwą intensywność poszczególnych odcieni barw1.

1 Po włączeniu opcji Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości) dostępny jest tylko jeden panel — Grayscale Mix (Mieszanie skali szarości) — z suwakami określającymi udział poszczególnych zakresów kolorów w obrazie czarno-białym — przyp. tłum.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

63

Pytania kontrolne 1 Co to jest rozdzielczość? 2 Jak można wykorzystać narzędzie Crop (Kadrowanie)? 3 Jak można dopasować tony i barwy obrazu w Camera Raw? 4 Jakie narzędzia służą do usuwania skaz obrazu? 5 Do czego można wykorzystać filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca)?

Odpowiedzi 1 Termin rozdzielczość oznacza liczbę pikseli, które tworzą obraz. Decyduje ona o szczegółowości obrazu. Istnieją trzy rodzaje rozdzielczości: obrazu, monitora (obydwa typy są mierzone w pikselach na cal [ppi]) oraz druku lub wyjściowa mierzona w kropkach atramentu na cal (dpi). 2 Narzędzia Crop (Kadrowanie) można użyć do przycinania, skalowania i prostowania zdjęć. 3 Przy użyciu narzędzia White Balance (Balans bieli) ustalamy właściwą temperaturę barwową, a następnie korygujemy kolorystykę i tony obrazu za pomocą suwaków z panelu Basic (Podstawowe). 4 Za pomocą takich narzędzi, jak Healing Brush (Pędzel korygujący), Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący), Patch (Łatka) czy Clone Stamp (Stempel), a także przy użyciu wypełnień uwzględniających zawartość obrazu można zastępować niepożądane elementy pikselami pobranymi z innych obszarów. Narzędzie Clone Stamp (Stempel) wiernie kopiuje piksele z jednego miejsca w drugie; Healing Brush (Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) dostosowują kopiowane piksele do otoczenia. Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) nie wymaga wskazania obszaru źródłowego, bo przeprowadza korektę, opierając się na pikselach z sąsiedztwa. Patch (Łatka) oraz wypełnienia w trybie uwzględniania zawartości działają podobnie — zastępują zaznaczony obszar pikselami pasującymi do otoczenia. 5 Filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) pozwala dopasować kontrast szczegółów krawędzi i stworzyć iluzję bardziej wyraźnego obrazu.

64

LEKCJA 2

Podstawowa korekta fotografii

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

65

3

ZAZNACZENIA Tematyka lekcji Z tej lekcji dowiemy się, jak:

t korzystając z różnych narzędzi, uaktywniać określone obszary obrazu,

t zmienić położenie ramki zaznaczenia, t przenosić i kopiować zawartości ramki zaznaczenia, t korzystać z oszczędzających czas i ruchy nadgarstka kombinacji klawiszy,

t t t t t t t

usuwać zaznaczenia, wymuszać ograniczony sposób rysowania ramki zaznaczenia, dopasować położenie zaznaczenia za pomocą klawiszy, dodawać lub odejmować fragmenty zaznaczonego obszaru, obracać zaznaczenia, tworzyć złożone zaznaczenia, usuwać zaznaczone piksele.

Na przyswojenie materiału tej lekcji trzeba przeznaczyć godzinę. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson03 z płyty dołączonej do książki. Podczas pracy pliki startowe będą nadpisywane. Można je przywrócić, kopiując ponownie z płyty.

66

Opanowanie sztuki posługiwania się zaznaczeniami jest bardzo istotne — zazwyczaj obszar, który chcemy zmienić, trzeba najpierw zaznaczyć. Po utworzeniu zaznaczenia tylko obszar w jego granicach może być edytowany.

67

# Uwaga: O zaznaczaniu obszarów wektorowych za pomocą narzędzia Pen (Pióro) będzie mowa w lekcji 8., „Techniki rysunku wektorowego”.

Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia Modyfikowanie określonych obszarów obrazu jest procesem dwuetapowym. W Photoshopie najpierw za pomocą jednego z dostępnych narzędzi zaznaczamy fragment obrazu, który chcemy zmienić. Następnie korzystając z innych narzędzi lub filtrów, wprowadzamy modyfikacje, na przykład przesuwamy zaznaczone piksele w inne miejsce lub poddajemy je działaniu filtra. Zaznaczenia można tworzyć, opierając się na rozmiarach, kształcie i kolorze. Zaznaczenie ogranicza zmiany tylko do obszaru otoczonego ramką zaznaczenia. Pozostałe fragmenty obrazu pozostają niezmienione. Dobór narzędzia często zależy od charakterystyki zaznaczanego obszaru, na przykład jego kształtu lub koloru. Można wyróżnić trzy podstawowe kategorie zaznaczeń: Zaznaczenia geometryczne. Do zaznaczenia obszaru prostokątnego używamy narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ). Narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte w grupie narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne), służy do zaznaczania obszarów owalnych. Narzędzi Single Row Marquee (Zaznaczanie pojedynczych rzędów) ( ) i Single Column Marquee (Zaznaczanie pojedynczych kolumn) ( ) używamy do zaznaczania rzędów lub kolumn o szerokości jednego piksela.

Zaznaczenia swobodne. Aby zaznaczyć fragment o dowolnym kształcie, obrysowujemy go za pomocą narzędzia Lasso ( ). Używając narzędzia Polygonal Lasso (Lasso wielokątne) ( ), klikamy w celu zdefiniowania węzłów łączących segmenty linii prostych wokół zaznaczanego obszaru. Narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( ) w Photoshopie działa jak kombinacja dwóch poprzednich typów lassa i daje najlepsze efekty, jeśli pomiędzy obszarem zaznaczanym i jego otoczeniem jest dobry kontrast.

Zaznaczenia krawędziowe. Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ) tworzy zaznaczenie na podstawie wyszukanych automatycznie krawędzi. Zaznaczenia bazujące na kolorach. Narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ) zaznacza fragmenty obrazu na podstawie podobieństwa koloru sąsiednich pikseli. Przydaje się do zaznaczania nieregularnych kształtów o ograniczonej kolorystyce.

68

LEKCJA 3

Zaznaczenia

Rozpoczynamy pracę Ćwiczenie rozpoczniemy od przyjrzenia się obrazowi, jaki utworzymy podczas poznawania narzędzi do zaznaczania znajdujących się w przyborniku Photoshopa. 1 Uruchom Photoshopa, przytrzymując klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień programu (zob. podrozdział „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4.). 2 W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku ustawień Photoshopa. 3 Wybierz polecenie File/Browse In Bridge (Przeglądaj w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę. 4 W panelu Favorites (Ulubione) otwórz folder Lessons, a następnie kliknij dwukrotnie ikonę folderu Lesson03, aby zobaczyć jego zawartość. 5 Obejrzyj uważnie obraz 03End.psd. W razie potrzeby przesuń w prawo suwak określający rozmiary miniatur. Projekt jest kolażem różnych elementów: koralowca, jeżowca piaskowego, małża, łodzika, miseczki z małymi muszelkami, drewnianej tacy i etykiety z napisem „Sally’s Seashells”. Obrazy tych przedmiotów zostały zeskanowane do jednego dokumentu zapisanego pod nazwą 03Start.psd. Celem ćwiczenia jest wyodrębnienie elementów i ułożenie z nich dowolnej kompozycji. Ostateczny jej kształt będzie zależał od indywidualnych upodobań, dlatego nie będziemy opisywali dokładnego położenia każdego z obiektów. Nie istnieje ani „dobre”, ani „złe” rozmieszczenie. 6 Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 03Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. 7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 03Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Tworząc nową wersję pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastąpienie go wersją zmodyfikowaną.

Stosowanie narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) Jedną z łatwiejszych metod zaznaczania jest użycie narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie). Wystarczy zamalować nim określony obszar obrazu, a program sam odnajdzie krawędzie tego obszaru i utworzy stosowne zaznaczenie. Tak otrzymane zaznaczenie można modyfikować przez dodawanie lub odejmowanie kolejnych obszarów. Obraz jeżowca z pliku 03Workingpsd charakteryzuje się wyraźnymi krawędziami, co czyni go doskonałym kandydatem do zaznaczenia za pomocą narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie). Właściwe użycie tej opcji pozwoli uzyskać zaznaczenie samego jeżowca — bez towarzyszącego mu cienia lub fragmentów tła. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

69

1 Z przybornika wybierz narzędzie Zoom (Lupka) i powiększ widok jeżowca 2 Wybierz narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ). 3 Kliknij w obrębie jeżowca blisko jego zewnętrznej krawędzi. Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) automatycznie zidentyfikuje tę krawędź i zaznaczy cały obiekt.

Pozostaw zaznaczenie aktywne, bo będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.

Przesuwanie zaznaczonego obszaru Po zaznaczeniu pewnego fragmentu obrazu wszystkie wprowadzane modyfikacje będą dotyczyły wyłącznie pikseli w obrębie ramki zaznaczenia. Pozostałe fragmenty nie ulegną zmianie. Do przenoszenia zaznaczonego obszaru w inne miejsce używamy narzędzia Move (Przesunięcie). W obrazach składających się z tylko jednej warstwy przesuwane piksele zastępują te położone niżej. Zmiana taka nie jest trwała do chwili, aż usuniemy zaznaczenie. Dzięki temu można wypróbować różne położenia przesuwanego fragmentu. 1 Jeśli jeżowiec nie jest zaznaczony, powtórz czynności z poprzedniego ćwiczenia. 2 Zmniejsz skalę widoku, aby widoczne były jeżowiec i drewniana taca. 3 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ). Zauważ, że mimo zmiany narzędzia jeżowiec pozostaje zaznaczony. 4 Przeciągnij zaznaczony obszar (jeżowiec), aby częściowo zakrywał lewą dolną część tacy. 5 Wybierz najpierw polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie File/Save (Plik/Zapisz).

70

LEKCJA 3

Zaznaczenia

Przypadkowe usunięcie zaznaczenia jest w Photoshopie utrudnione. Jeśli żadne z narzędzi zaznaczenia nie jest aktywne, bezpośrednie kliknięcie obrazu nie usuwa aktywnego zaznaczenia. Celowo można usunąć zaznaczenie na jeden z trzech sposobów: poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), kombinacją klawiszy Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS), a także przez kliknięcie na zewnątrz ramki zaznaczenia jednym z narzędzi zaznaczania (co oznacza rozpoczęcie tworzenia nowego zaznaczenia).

Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa.

Porady ewangelistki Photoshopa Wskazówki dotyczące narzędzia Move (Przesunięcie) Jeśli podczas przesuwania obiektów za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) w obrazie wielowarstwowym zechcesz uaktywnić jakąś warstwę, możesz to zrobić w sposób następujący: ustaw wskaźnik narzędzia Move (Przesunięcie) w dowolnym miejscu obrazka i kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS). Wywołane w ten sposób menu kontekstowe zawiera nazwy wszystkich warstw znajdujących się pod wskaźnikiem. Wybierz nazwę warstwy, którą chcesz uaktywnić.

Manipulowanie zaznaczeniami Zaznaczenia można przesuwać (również w trakcie tworzenia), a także kopiować. W tej części lekcji poznamy kilka sposobów manipulowania zaznaczeniami. Większość prezentowanych tu metod działa z każdym zaznaczeniem, ale tym razem zastosujemy je w odniesieniu do zaznaczeń tworzonych za pomocą narzędzia Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne), czyli takich, które mają kształt owalu lub idealnego koła. Przydatne w późniejszej pracy na pewno okażą się wprowadzone w tej lekcji skróty klawiszowe, którym możemy zawdzięczać zaoszczędzenie czasu i ruchów nadgarstka.

Zmiana położenia ramki zaznaczenia w trakcie jej tworzenia Zaznaczanie owalnych i okrągłych obszarów może być niekiedy trudnym zadaniem. Nie zawsze jest oczywiste, od którego punktu powinniśmy zacząć rysować ramkę, dlatego czasem może ona znaleźć się w niewłaściwym miejscu lub mieć nieodpowiednie proporcje. W tym ćwiczeniu wypróbujemy techniki pozwalające uniknąć takich problemów — poznasz dwie ważne kombinacje klawiszy i myszki, które bardzo ułatwiają pracę w Photoshopie. Podczas wykonywania ćwiczenia należy ściśle przestrzegać instrukcji dotyczących przytrzymania wciśniętych klawiszy lub przycisku myszy. Jeśli przypadkowo przycisk myszy zostanie zwolniony w nieodpowiedniej chwili, należy zacząć wszystko od początku, czyli od punktu 1. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

71

1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ), kliknij miskę z muszelkami po prawej stronie okna obrazu i powiększ jej widok do co najmniej 100% (użyj powiększenia 200%, jeśli cała miska zmieści się na ekranie). 2 Wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte w grupie z narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ). 3 Ustaw wskaźnik nad miską i przeciągnij go ukośnie wzdłuż przekątnej prostokąta zawierającego owal miski, ale nie zwalniaj przycisku myszy. Nic nie szkodzi, jeśli na tym etapie zaznaczenie nie całkiem pokrywa się z obiektem zaznaczanym. Jeśli przypadkowo zwolnisz przycisk myszy, narysuj zaznaczenie od początku. W większości przypadków (także i teraz) nowe zaznaczenie zastąpi poprzednie. # Uwaga: Nie jest konieczne, by zaznaczenie obejmowało idealnie całą miskę. Jednak powinno mieć ono te same proporcje, jakie ma owal miski, a wszystkie muszelki powinny znaleźć się w jego obrębie. Jeśli widać, że są w misce, wszystko jest w porządku.

4 Nie zwalniając przycisku myszy, wciśnij klawisz spacji i kontynuuj przeciąganie kursora. Zamiast powiększenia ramki zaznaczenia nastąpi jej przesunięcie. Ustaw ją tak, aby jak najlepiej pasowała do konturów miski. 5 Ostrożnie zwolnij klawisz spacji (ale nie przycisk myszki) i kontynuuj rysowanie ramki zaznaczenia, starając się, by jej kształt jak najlepiej pokrywał się z owalem miski. W razie potrzeby ponownie przytrzymaj spację i ponownie przesuń ramkę.

Rozpocznij tworzenie zaznaczenia

Wciśnij klawisz spacji i przesuń ramkę

Zakończ zaznaczanie

6 Kiedy zaznaczenie ma już prawidłowy kształt i jest umieszczone we właściwym miejscu, zwolnij przycisk myszy. 7 Wybierz polecenie View/Zoom Out (Widok/Pomniejsz) lub zredukuj powiększenie z pomocą suwaka w panelu Navigator (Nawigator), aby móc obejrzeć wszystkie obiekty. Pozostaw aktywne zaznaczenie i narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne). Przydadzą się w następnym ćwiczeniu.

Przesuwanie zaznaczonych pikseli za pomocą skrótów klawiszowych Przesuniemy teraz miskę z muszelkami na drewnianą tacę, używając skrótu klawiszowego. Skrót pozwala na tymczasowe wybranie narzędzia Move (Przesunięcie) bez konieczności sięgania do przybornika. 1 Jeżeli miska nie jest zaznaczona, powtórz poprzednie ćwiczenie.

72

LEKCJA 3

Zaznaczenia

2 Przy aktywnym narzędziu Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) wciśnij klawisz Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i umieść wskaźnik wewnątrz zaznaczenia. Wskaźnik ma teraz postać strzałki z małymi nożyczkami ( ), co oznacza, że obszar zaznaczony zostanie wycięty z obrazu. 3 Przeciągnij miskę z muszelkami w nowe położenie, aby zakryła lewą górną część tacy. Nie musisz dbać o precyzję — w następnym ćwiczeniu zrobisz to dokładnie.

# Uwaga: Po rozpo-

4 Zwolnij przycisk myszy, ale nie usuwaj zaznaczenia.

Przesuwanie za pomocą klawiszy ze strzałkami Do precyzyjnego przesuwania zaznaczenia można użyć klawiszy ze strzałkami. W ten sposób możemy przesuwać zaznaczenie z dokładnością do 1 lub 10 pikseli. Kiedy w przyborniku wybrane jest dowolne narzędzie zaznaczania, naciśnięcie klawiszy ze strzałkami przesuwa ramkę zaznaczenia, ale nie jej zawartość. Kiedy wybrane jest narzędzie Move (Przesunięcie), naciśnięcie tych klawiszy przesuwa i ramkę, i zawartość zaznaczenia.

częciu przeciągania z wciśniętym klawiszem Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) można zwolnić klawisz. Narzędzie Move (Przesunięcie) pozostanie aktywne nawet po zwolnieniu przycisku myszy. Photoshop powróci do poprzednio wybranego narzędzia dopiero po usunięciu zaznaczenia, czyli po kliknięciu poza zaznaczeniem lub wybraniu polecenia Deselect (Usuń zaznaczenie).

Teraz przesuniemy miskę z muszelkami, używając w tym celu klawiszy ze strzałkami. Przed przystąpieniem do przesuwania upewnij się, że miska jest zaznaczona. 1 Naciśnij kilkakrotnie klawisz ze strzałką w górę ( ), aby przesunąć owalne zaznaczenie w górę. Każde naciśnięcie klawisza ze strzałką przesuwa miskę o 1 piksel. Sprawdź, naciskając inne klawisze ze strzałkami, jak wpłynie to na zaznaczenie. 2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i naciśnij klawisz ze strzałką. Tym razem zaznaczenie jest przesuwane skokowo o10 pikseli. Niekiedy ramka zaznaczenia przeszkadza podczas wprowadzania zmian jego położenia. Można ją tymczasowo ukryć bez potrzeby usuwania zaznaczenia, a następnie ponownie wyświetlić po wprowadzeniu zmian.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

73

3 Wybierz z menu polecenie View/Show/Selection Edges (Widok/Pokaż/Krawędzie zaznaczenia) lub View/Extras (Widok/Dodatki). Obydwa polecenia ukrywają ramkę zaznaczenia. 4 Użyj klawiszy ze strzałkami do ustawienia miski w pożądanym miejscu. Następnie wybierz polecenie View/Show/Selection Edges (Widok/Pokaż/ Krawędzie zaznaczenia), aby ponownie wyświetlić ramkę zaznaczenia.

Zaznaczenie z ukrytą ramką

Zaznaczenie z widoczną ramką

5 Z menu Select (Zaznacz) wybierz polecenie Deselect (Usuń zaznaczenie) bądź wciśnij klawisze Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS). 6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.

Zaznaczanie od punktu środkowego W pewnych przypadkach łatwiej jest utworzyć owalne lub prostokątne zaznaczenie, rozpoczynając rysowanie od środka. Użyjemy tej metody do zaznaczenia etykiety. 1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i powiększ widok etykiety do 300%. Cała etykieta powinna być widoczna w oknie obrazu.

74

LEKCJA 3

Zaznaczenia

2 Z przybornika wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ). 3 Umieść wskaźnik mniej więcej nad środkiem etykiety. 4 Kliknij i rozpocznij rysowanie zaznaczenia. Następnie, bez zwalniania przycisku myszy, wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kontynuuj przeciąganie kursora do zewnętrznej krawędzi etykiety. Teraz ramka zaznaczenia jest tworzona w ten sposób, że jej środek wypada w punkcie klikniętym na początku. 5 Kiedy już cała etykieta będzie zaznaczona, zwolnij najpierw przycisk myszy, a następnie klawisz Alt lub Option (i klawisz Shift, jeśli także był użyty). Nie usuwaj jeszcze zaznaczenia, ponieważ będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.  Wskazówka:

6 W razie potrzeby skoryguj ramkę zaznaczenia za pomocą metod opisanych wcześniej. Jeśli przypadkowo zwolniłeś klawisz Alt lub Option przed zwolnieniem przycisku myszy, rozpocznij zaznaczanie od początku.

Aby mieć pewność, że ramka zaznaczenia będzie idealnie okrągła, można podczas rysowania przytrzymać także wciśnięty klawisz Shift. Jeśli użyjemy tego klawisza podczas rysowania narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne), otrzymamy ramkę zaznaczenia idealnie kwadratową.

Przesuwanie i zmiana pikseli w obszarze zaznaczonym Przesuniemy teraz etykietę nad prawą górną część tacy. Następnie dokonamy zmiany zupełnie innego rodzaju — dla uzyskania bardziej wyrazistego efektu odwrócimy kolory tego obiektu. Etykieta powinna być wciąż zaznaczona. Jeśli nie jest, należy zaznaczyć ją ponownie, powtarzając poprzednie ćwiczenie. 1 Wybierz polecenie View/Fit on Screen (Widok/Zmieść na ekranie), aby powiększyć obraz do wielkości okna. 2 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ). 3 Umieść wskaźnik w obszarze zaznaczenia etykiety. Wskaźnik przyjmie postać strzałki z nożyczkami ( ), co oznacza, że przeciągnięcie zaznaczenia spowoduje wycięcie go z aktualnie zajmowanego miejsca i przeniesienie w nowe.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

75

4 Umieść etykietę nad prawą górną części tacy. Jeśli chcesz poprawić pozycję obiektu po przesunięciu, po prostu przesuń zaznaczenie ponownie. Etykieta przez cały czas pozostaje zaznaczona. 5 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Invert (Dopasowania/Odwróć).

Kolory etykiety zostaną odwrócone w negatyw. 6 Pozostaw aktywne zaznaczenie etykiety i wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Przesuwanie z jednoczesnym kopiowaniem W następnym etapie przesuniemy zaznaczenie, tworząc jednocześnie jego kopię. Jeśli zaznaczenie etykiety nie jest już aktywne, zaznacz obiekt ponownie w sposób opisany w poprzednim ćwiczeniu. 1 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i podczas umieszczania wskaźnika narzędzia w obrębie zaznaczenia przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Wskaźnik przyjmie postać podwójnej strzałki, co oznacza, że podczas przesuwania zaznaczenia utworzona zostanie jego kopia. 2 Wciąż przytrzymując klawisz Alt (lub Option), przeciągnij kopię etykiety w prawo i w dół. Kopia powinna trochę przykrywać oryginał. Zwolnij przycisk myszy oraz klawisz Alt (lub Option), ale nie usuwaj zaznaczenia kopii etykiety.

76

LEKCJA 3

Zaznaczenia

3 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Transform/Scale (Przekształć/Skala). Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształcenia z uchwytami. 4 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift, pociągnij jeden z narożnych uchwytów i powiększ etykietę mniej więcej o połowę wielkości oryginału. Teraz naciśnij klawisz Enter (lub Return) — zmiany zostaną zatwierdzone, a ramka przekształceń ukryta.

Zwróć uwagę, że podczas przekształcania powiększyła się również ramka zaznaczenia, zatem wciąż obejmuje ona całą etykietę. Przytrzymanie klawisza Shift blokuje proporcje powiększanej ramki, dzięki czemu obrazek nie został zniekształcony. 5 Przytrzymaj wciśnięte klawisze Shitf+Alt (Windows) lub Shift+Options (Mac OS) i przeciągnij nową kopię drugiej etykiety w prawo i w dół. Przytrzymanie klawisza Shift podczas przesuwania zaznaczenia ogranicza ruchy do kierunków będących wielokrotnościami 45°. 6 Powtórz czynności z punktów 3. oraz 4. i utwórz trzecią etykietę dwukrotnie większą od pierwszej. 7 Gdy rozmiar i położenie trzeciej etykiety uznasz za właściwe, wciśnij klawisz Enter (lub Return), aby zatwierdzić przeskalowanie, a następnie usuń zaznaczenie poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie) i zapisz wynik pracy — File/Save (Plik/Zapisz).

 Wskazówka: wybierz polecenie Edit/Transform/Again (Edycja/Przekształć/ Ponownie), aby powtórzyć ostatnie przekształcenie powiększające etykietę.

Informacje na temat wykorzystania punktu środkowego podczas przekształceń można znaleźć w pomocy Photoshopa („Set or move the reference point for a transformation”) („Określanie punktu odniesienia przekształcenia”).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

77

Kopiowanie zaznaczeń Narzędzie Move (Przesunięcie) można wykorzystać do kopiowania zaznaczenia podczas przenoszenia go w obrębie obrazu lub między obrazami. Podobny efekt uzyskamy, korzystając z poleceń Copy (Kopiuj), Copy Merged (Kopiuj scalone), Cut (Wytnij) i Paste (Wklej). Użycie narzędzia Move (Przesunięcie) oszczędza pamięć komputera, ponieważ inaczej niż w przypadku kopiowania, wycinania i wklejania, schowek nie jest tu wykorzystywany. Photoshop zawiera kilka poleceń umożliwiających kopiowanie i wklejanie:

t t

Polecenie Copy (Kopiuj) kopiuje obszar zaznaczony na aktywnej warstwie.

t

Polecenie Paste (Wklej) wkleja wycięte lub skopiowane zaznaczenie do innego fragmentu obrazka lub do innego obrazka jako nową warstwę.

t

Polecenie Paste Into (Wklej do) wkleja wycięte lub skopiowane zaznaczenie do wnętrza innego zaznaczenia w tym samym lub innym obrazie. Zaznaczenie źródłowe jest wklejane do nowej warstwy, a ramka zaznaczenia docelowego jest przekształcana w maskę warstwy.

Polecenie Copy Merged (Kopiuj scalone) tworzy połączoną kopię wszystkich widocznych warstw w zaznaczonym obszarze.

Warto zapamiętać, że kiedy zaznaczenie jest wklejane z jednego obrazu do drugiego o innej rozdzielczości, wklejane dane zachowują pierwotne wymiary pikseli. To sprawia, że wklejany fragment ma nieproporcjonalny wygląd w nowym obrazku. Aby uniknąć takiej sytuacji, należy przed kopiowaniem i wklejaniem dopasować rozdzielczości obrazów źródłowego i docelowego za pomocą polecenia Image Size (Rozmiar obrazu).

Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magic Wand (Różdżka) Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza wszystkie piksele o określonej barwie lub z zadanego zakresu kolorów. Najlepsze rezultaty daje w przypadku zaznaczania obszarów o bardzo zbliżonej kolorystyce otoczonych kolorami kontrastowymi. Gdy utworzysz początkowe zaznaczenie, możesz za pomocą odpowiednich kombinacji klawiszy w połączeniu z różdżką dodawać do istniejącego zaznaczenia kolejne obszary lub wyłączać z niego pewne fragmenty. Parametr Tolerance (Tolerancja) określa wrażliwość różdżki na kolor. Ogranicza to lub rozszerza zakres podobieństwa pikseli branych pod uwagę. Domyślna wartość tolerancji, 32, powoduje zaznaczanie pikseli o kolorze klikniętego piksela oraz pikseli o kolorach o 32 tony jaśniejszych i o 32 tony ciemniejszych od tego koloru. Idealny poziom tolerancji zależy od zakresu koloru i jego odcieni w obrazie. Jeśli obszar, który chcemy zaznaczyć, zawiera wiele różnych barw, ale znajduje się na jednokolorowym tle, łatwiejsze może okazać się zaznaczenie tła niż samego obszaru. W kolejnym ćwiczeniu użyjemy najpierw narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne), aby zaznaczyć większy obszar, a następnie, korzystając z różdżki, odejmiemy od tego zaznaczenia tło. 78

LEKCJA 3

Zaznaczenia

1 Wybierz narzędzie Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ), schowane pod narzędziem Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ). 2 Utwórz ramkę zaznaczenia wokół koralowca. Zadbaj, aby między ramką a koralowcem widoczne było białe tło.

W tym momencie zaznaczone są koralowiec i fragment białego tła. Od tego zaznaczenia odejmiemy teraz biały obszar, dzięki czemu obejmie ono tylko koralowca. 3 Wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ), schowane pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ). 4 Sprawdź, czy na pasku opcji parametr Tolerance (Tolerancja) ma wartość 32. Jest to liczba odcieni, które różdżka może zaznaczyć. 5 Na pasku opcji włącz przycisk Subtract from selection (Odejmij od zaznaczenia) ( ). Wskaźnikowi różdżki będzie towarzyszył teraz znak odejmowania. Cokolwiek zaznaczysz, zostanie odjęte od istniejącego zaznaczenia. 6 Kliknij białe tło w obrębie ramki zaznaczenia.

Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznaczyło białe tło i odjęło je od istniejącego wcześniej zaznaczenia. Jedynymi pikselami, jakie pozostały zaznaczone, są te, które tworzą obraz koralowca.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

79

7 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij koralowca na drewnianą tacę. Umieść go nieco powyżej i na prawo od środka tacy. 8 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie zapisz plik.

Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso Photoshop zawiera trzy narzędzia typu Lasso: Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielokątne) i Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne). Można je wykorzystać do tworzenia zaznaczeń o obrysach nieregularnych połączonych z odcinkami linii prostych, co wymaga stosowania skrótów klawiszowych w celu przełączania się pomiędzy narzędziami Lasso i Polygonal Lasso (Lasso wielokątne). Korzystając z tych narzędzi, zaznaczymy małża. Przełączanie się pomiędzy trybem rysowania swobodnego i trybem rysowania linii prostych wymaga trochę wprawy — w razie popełnienia błędu można zawsze usunąć zaznaczenie i rozpocząć pracę od nowa. 1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i kliknij obraz małża, tak by powiększyć jego widok do 100%. Cały małż powinien być widoczny w oknie obrazu. 2 Wybierz narzędzie Lasso ( ). Począwszy od lewego dolnego fragmentu, obrysuj zaokrąglony koniec małża —staraj się jak najdokładniej odwzorować jego kształt. Nie zwalniaj przycisku myszy. 3 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), a następnie zwolnij przycisk myszy. Wskaźnik lassa zmieni się we wskaźnik lassa wielokątnego ( ). Nie zwalniaj klawisza Alt (Option). 4 Kliknij kilkakrotnie wzdłuż końca małża, umieszczając w ten sposób węzły wzdłuż jego konturu. Klawisz Alt (Option) powinien być podczas tej operacji cały czas wciśnięty.

Przeciągaj narzędziem Lasso

80

LEKCJA 3

Zaznaczenia

Klikaj przy włączonym narzędziu Polygonal Lasso (Lasso wielokątne)

Ramka zaznaczenia automatycznie rozciąga się jak gumowa taśma rozpięta między punktami kontrolnymi. 5 Po dotarciu do czubka małża przytrzymaj wciśnięty przycisk myszy i zwolnij klawisz Alt (Option). Wskaźnik znowu przyjmie wygląd zwykłego lassa. 6 Ostrożnie obrysuj wierzchołek, przytrzymując wciśnięty przycisk myszy. 7 Po obrysowaniu wierzchołka małża i dotarciu do jego dolnej części ponownie wciśnij klawisz Alt (Option), a następnie zwolnij przycisk myszy i rozpocznij klikanie wzdłuż dolnej krawędzi. Obrysowywanie zakończ po dotarciu do pierwszego punktu zaznaczenia. 8 Ostatnia prosta linia powinna przeciąć punkt początkowy. W tym momencie możesz zwolnić klawisz Alt (Option). Cały małż został zaznaczony. Przejdź do następnego ćwiczenia bez usuwania tego zaznaczenia.

Obracanie zaznaczenia Wiemy już, jak przesuwać, skalować i powielać zaznaczone obszary oraz jak odwracać w nich kolory. W kolejnym ćwiczeniu przekonamy się, jak łatwo można obracać zaznaczony obiekt. Przed rozpoczęciem ćwiczenia upewnij się, czy małż jest zaznaczony. 1 Wybierz polecenie View/Fit on Screen (Widok/Zmieść na ekranie), aby okno obrazu wypełniło cały dostępny obszar ekranu. 2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i przeciągnij małża na dolną część drewnianej tacy. Wskaźnik przyjmie postać strzałki charakterystycznej dla narzędzia Move (Przesunięcie). 3 Wybierz polecenie Edit/Transform/Rotate (Edycja/Przekształć/Obrót). Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształceń z uchwytami.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

81

4 Umieść wskaźnik na zewnątrz ramki przekształceń; gdy przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki ( ), przeciągnij go, aby obrócić małża o kąt –15°. Aktualną wartość kąta obrotu możesz odczytać na pasku opcji w polu Rotate (Obrót). Następnie wciśnij klawisz Enter lub Return, aby zatwierdzić przekształcenie.

5 W razie potrzeby użyj narzędzia Move (Przesunięcie) ( ) do zmiany położenia małża. Kiedy jego usytuowanie uznasz za odpowiednie, wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

6 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz).

Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) Narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) wykorzystujemy do zaznaczania obiektów o mocno kontrastowych krawędziach. Podczas obrysowywania ramka zaznaczenia jest „przyciągana” do krawędzi oddzielającej kontrastowe obszary. Dokładność konturu zaznaczenia można poprawić przez umieszczenie dodatkowych węzłów. Wystarczy w tym celu kliknąć w odpowiednim miejscu podczas rysowania.

82

LEKCJA 3

Zaznaczenia

W tym ćwiczeniu zaznaczymy łodzika za pomocą narzędzia Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) i przeniesiemy go na środek tacy. 1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ), po czym klikając obrazek łodzika, powiększ jego widok do 100%. 2 Wybierz narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( ), ukryte w grupie narzędzia Lasso ( ). 3 Kliknij krawędź łodzika z lewej strony i zacznij go obrysowywać, przesuwając wskaźnik narzędzia wzdłuż krawędzi.  Wskazówka:

Mimo że tym razem przycisk myszy nie był przytrzymywany w pozycji wciśniętej, obrys jest „przyciągany” do krawędzi obiektu, a węzły są dodawane automatycznie. 4 Po dotarciu do lewej krawędzi łodzika (czyli tam, gdzie rozpoczynaliśmy zaznaczanie) kliknij dwukrotnie, aby wrócić do węzła początkowego i zamknąć ramkę zaznaczenia. Można także przesunąć nad ten punkt wskaźnik lassa i kliknąć.

Jeśli uznasz, że narzędzie niewystarczająco blisko trzyma się krawędzi (na przykład w obszarze o mniejszym kontraście), możesz dodać nowe węzły na obramowaniu przez klikanie w odpowiednich miejscach. Istnieje możliwość dodania dowolnej liczby takich węzłów. Ostatnio dodany węzeł można zawsze usunąć za pomocą klawisza Delete. Następnie wracamy wskaźnikiem myszy do ostatniego, pozostawionego węzła, i kontynuujemy zaznaczanie.

5 Dwukrotnie kliknij narzędzie Hand (Rączka) ( ), aby dopasować wielkość obrazu do wymiarów okna programu. 6 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przesuń łodzika na deskę. 7 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie zapisz plik.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

83

Wyodrębnianie fragmentów obrazu do oddzielnych plików Aby szybko utworzyć oddzielne obrazy z poszczególnych elementów jednego skanu, użyj polecenia Crop and Straighten Photos (Kadrowanie i prostowanie zdjęć). Najlepiej nadają się do tego obrazy zawierające obiekty o wyraźnie zarysowanych konturach i umieszczone na jednolitym tle. Przykładem takiego obrazu jest 03Start. psd. Po otwarciu go wybierz polecenie File/Automate/Crop and Straighten Photos (Plik/Automatyzuj/Kadrowanie i prostowanie zdjęć). Photoshop automatycznie wytnie każdy element i utworzy dla niego oddzielny plik. Po przeprowadzeniu takiej próby po prostu pozamykaj wszystkie pliki bez zapisywania ich.

Obraz oryginalny

Rezultat

Kadrowanie obrazu i usuwanie zaznaczonego fragmentu Na koniec wykadrujemy obraz do ostatecznych wymiarów i usuniemy resztki tła pozostawione podczas przesuwania zaznaczeń. Do kadrowania można użyć narzędzia Crop (Kadrowanie) lub polecenia Crop (Kadruj). 1 Wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ) lub wciśnij klawisz C, aby przełączyć się od aktualnego narzędzia do narzędzia kadrowania. Photoshop utworzy ramkę kadrowania obejmującą cały obraz.

84

LEKCJA 3

Zaznaczenia

2 Na pasku opcji wybierz Unconstrained (Nieograniczony) i włącz opcję Delete Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele). Wybranie opcji Unconstrained (Nieograniczony) pozwala wykadrować obraz o dowolnych proporcjach. 3 Przeciągnij uchwyty ramki, tak aby taca znalazła się wewnątrz ramki, a tła i cienie pozostawione przez inne elementy były poza nią. 4 Jeśli kadr wygląda prawidłowo, zatwierdź wprowadzone zmiany kliknięciem przycisku Commit Current Crop Operation (Zatwierdź bieżącą operację kadrowania) ( ) na pasku opcji. Wykadrowany obraz może zawierać pozostałości tła, z którego pobieraliśmy obiekty do kolażu. Zaraz się tym zajmiemy. 5 Użyj narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ) lub Lasso ( ) i obrysuj niepożądaną resztkę tła. Uważaj przy tym, by w obszarze zaznaczenia nie znalazł się fragment obrazu, który powinien pozostać. 6 Z przybornika wybierz narzędzie Eraser (Gumka) ( ), a następnie sprawdź, czy kolory pierwszego planu (foreground color) i tła (background color) są kolorami domyślnymi — czarny dla pierwszego planu i biały dla tła. 7 Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami pędzla i zdefiniuj pędzel o średnicy 80 pikseli oraz twardości równej 100%.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

85

8 Przeciągnij gumką po obszarze, który chcesz usunąć. Możesz to robić z rozmachem, bo wymazywane będą tylko te piksele, które zostały zaznaczone.

9 Powtarzaj etapy od 5. do 8., aż usuniesz wszystkie niepożądane fragmenty starego tła. 10 Na koniec wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Aby umieścić poszczególne składniki kompozycji w odpowiednich miejscach, użyliśmy kilku różnych narzędzi do zaznaczania. Zadanie wykonane!

86

LEKCJA 3

Zaznaczenia

Wygładzanie krawędzi zaznaczenia Nierówności krawędzi zaznaczonego fragmentu można wygładzić, korzystając z antyaliasingu, wtapiania lub funkcji Refine Edge (Popraw krawędź). Antyaliasing oznacza wygładzenie poszarpanych krawędzi przez zmiękczenie przejść kolorystycznych pomiędzy pikselami krawędzi a pikselami tła. Ponieważ tylko piksele krawędzi są zmieniane, żadne szczegóły obrazu nie są tracone. Antyaliasing jest pomocny w przypadku wycinania, kopiowania i wklejania zaznaczeń podczas tworzenia kompozycji. Opcja antyaliasingu jest dostępna dla narzędzi Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielokątne), Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne), Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) oraz Magic Wand (Różdżka). (Opcje narzędzia są wyświetlane na pasku opcji, gdy narzędzie jest aktywne). Opcję antyaliasingu należy zaznaczyć przed użyciem narzędzia. Po utworzeniu zaznaczenia nie można już skorzystać z tej funkcji. Wtapianie oznacza rozmycie krawędzi przez zbudowanie przejść pomiędzy zaznaczeniem i pikselami otoczenia. Rozmycie może powodować utratę pewnych szczegółów na krawędziach zaznaczenia. Wtapianie można zdefiniować dla narzędzi typu Marquee (Zaznaczanie) i Lasso podczas używania ich lub dodać je do istniejącego zaznaczenia. Efekt wtapiania staje się widoczny w momencie przesuwania, wycinania lub kopiowania zaznaczenia. Po utworzeniu zaznaczenia można użyć funkcji Refine Edge (Popraw krawędź), która pozwala wygładzać, wtapiać, zawężać i rozszerzać istniejące zaznaczenia. Przycisk otwierający okno dialogowe tej funkcji znajduje się na pasku opcji..

t

Aby użyć antyaliasingu, wybierz narzędzie Lasso, Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) lub Magic Wand (Różdżka) i na pasku opcji włącz opcję Anti-alias (Wygładzanie).

t

Aby zdefiniować wtapianie krawędzi zaznaczenia, wybierz dowolne narzędzie zaznaczania geometrycznego lub lassa. Wpisz wartość wtapiania w polu Feather (Wtapianie) na pasku opcji. Wartość ta określa szerokość wtapiania i może być z zakresu od 1 do 250 pikseli.

t

Aby zdefiniować wtapianie dla istniejącego zaznaczenia, wybierz polecenie Select/Modify/Feather (Zaznacz/Zmień/Wtapianie) i wpisz w oknie wartość parametru Feather Radius (Promień wtapiania). Następnie kliknij przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

87

Pytania kontrolne 1 Jakie obszary obrazu mogą być edytowane po utworzeniu zaznaczenia? 2 Jak można dodać do zaznaczenia kolejny fragment lub wyłączyć go z obszaru zaznaczenia? 3 W jaki sposób można przesuwać zaznaczenie podczas jego tworzenia? 4 Jak należy zakończyć rysowanie zaznaczenia z użyciem narzędzia Lasso, aby mieć pewność, że otrzymamy pożądany kształt? 5 Jak działa narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)? 6 W jaki sposób ustalany jest obszar do zaznaczenia, jeśli używamy narzędzia Magic Wand (Różdżka)? Czym jest parametr Tolerance (Tolerancja) i jaki ma on wpływ na zaznaczanie?

Odpowiedzi 1 Tylko obszar wewnątrz ramki zaznaczenia może być edytowany. 2 Aby dodać piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Add to selection (Dodaj do zaznaczenia) na pasku opcji, a następnie kliknąć w obszarze, który ma być dodany. Aby odjąć piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Subtract from selection (Odejmij od zaznaczenia), a następnie kliknąć w obszarze, który ma być odjęty. Dodawać można również przez klikanie bądź przeciąganie z wciśniętym klawiszem Shift, a odejmować — z wciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option (Mac OS). 3 Nie zwalniając przycisku myszy, przytrzymujemy wciśnięty klawisz spacji i przesuwamy zaznaczenie. 4 Aby mieć pewność, że zaznaczenie ma pożądany kształt, kończymy proces zaznaczania, przeciągając wskaźnik przez punkt, od którego zaczęliśmy obrysowywanie. Jeśli rozpoczniemy i zakończymy rysowanie w różnych punktach, program dorysuje prostą linię pomiędzy obydwoma punktami i tak uzupełni ramkę zaznaczenia. 5 Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) „maluje” zaznaczenie, które automatycznie rozprzestrzenia się do najbliższych krawędzi, jakie zostaną napotkane w obrazie. 6 Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza sąsiednie piksele w oparciu o podobieństwo ich koloru. Parametr Tolerance (Tolerancja) określa, jak duży zakres odcieni koloru jest przez narzędzie akceptowany. Im wyższa wartość tolerancji, tym więcej odcieni zostanie zaznaczonych.

88

LEKCJA 3

Zaznaczenia

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

89

4

PODSTAWOWE INFORMACJE O WARSTWACH Tematyka lekcji W tej lekcji napisano, jak:

t rozmieszczać obiekty na warstwach, t tworzyć, wyświetlać, ukrywać i uaktywniać warstwy, t zmienić kolejność warstw w celu zmiany porządku obiektów w obrazie,

t t t t t t t

stosować tryby mieszania warstw, zmieniać wymiary warstw i obracać je, dodać do warstwy wypełnienie gradientowe, stosować filtry w odniesieniu do warstw, dodać do warstwy tekst i efekty specjalne, wstawiać warstwy dopasowania, zapisać spłaszczoną kopię obrazu.

Przyswojenie materiału tej lekcji zajmie mniej niż godzinę. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson04. Podczas pracy pliki startowe będą nadpisywane. Można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty CD, która stanowi załącznik do książki.

90

Zdjęcia ananasa i kwiatka pochodzą z © Image Source, www.imagesource.com

W Photoshopie mamy możliwość izolowania pewnych fragmentów obrazu na warstwach. Każda warstwa może być edytowana jako odrębny obraz, co daje nieograniczone możliwości komponowania i korygowania projektów.

91

O warstwach Każdy plik Photoshopa zawiera przynajmniej jedną warstwę. Nowe pliki są najczęściej tworzone z warstwą tła (ang. background layer), zawierającą kolor lub obraz widoczny w miejscach, w których kolejne warstwy są przezroczyste. Wszystkie nowe warstwy w obrazie są całkowicie przezroczyste do chwili dodania do nich tekstu lub innych obiektów (inaczej mówiąc — nadania pikselom określonych wartości). Praca z wykorzystaniem warstw przypomina umieszczanie fragmentów rysunku na arkuszach przezroczystej folii. Każdy taki arkusz może być edytowany, przemieszczany i usuwany bez wpływania na pozostałe arkusze. Cała kompozycja staje się widoczna, gdy wszystkie arkusze zostaną ułożone w stos, jeden na drugim.

Rozpoczynamy pracę Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji kompozycji. 1 Uruchom program i natychmiast przytrzymuj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Kliknij zakładkę Mini Bridge, aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program Bridge nie został jeszcze uruchomiony, kliknij przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge). 4 W lewej części panelu Mini Bridge wybierz pozycję Favorites (Ulubione). 5 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder Lesson04. 6 W panelu Content (Zawartość) zaznacz obraz 04End.psd. Aby uzyskać podgląd na cały ekran, wciśnij klawisz spacji. Ta kilkuwarstwowa kompozycja przedstawia pocztówkę, jaką teraz utworzymy. Będzie to okazja do poznania sposobów tworzenia, edycji i zarządzania warstwami. 7 Wciśnij ponownie klawisz spacji, by powrócić do panelu Mini Bridge, po czym kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 04Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. 8 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 04Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli ukaże się okno z opcjami formatu Photoshopa, zamknij je kliknięciem przycisku OK. Tworząc kopię pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastąpienie go wersją zmodyfikowaną.

92

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

Panel Layers (Warstwy) W panelu Layers (Warstwy) wyświetlane są nazwy wszystkich warstw i miniatury ich zawartości. Korzystając z panelu, możemy warstwy ukrywać, wyświetlać, zmieniać ich położenie, usuwać, łączyć i zmieniać im nazwy. Miniatury są automatycznie uaktualniane podczas każdej edycji warstwy. 1 Jeśli panel Layers (Warstwy) nie jest widoczny w obszarze roboczym, wybierz z menu Window (Okno) polecenie Layers (Warstwy).

W panelu Layers (Warstwy) powinno być widocznych pięć warstw pliku 04Working (od góry do dołu): Postage (stempel pocztowy), HAWAII, Flower (kwiat), Pineapple (ananas) i Background (tło). 2 Zaznacz warstwę Background, aby ją uaktywnić (jeśli nie jest zaznaczona). Zwróć uwagę na miniaturę zawartości warstwy oraz towarzyszące jej ikony:

t Ikona kłódki ( ) wskazuje, że warstwa jest zabezpieczona. t Ikona oka ( ) oznacza, że warstwa jest widoczna w oknie obrazu. Jeśli ikona zostanie kliknięta (i zniknie), warstwa zostanie ukryta. Pierwszym zadaniem będzie dodanie do naszej kompozycji, zdjęcia plaży morskiej. Teraz je odszukamy i otworzymy w Photoshopie.

Wskazówka: Korzystając z menu kontekstowego, można ukryć lub zmienić wielkość miniatur warstw. Aby otworzyć menu kontekstowe, należy kliknąć miniaturę warstwy prawym przyciskiem (Windows) lub kliknąć, wciskając jednocześnie klawisz Control (Mac OS)1.

1 Aby otworzyć menu kontekstowe z rozmiarami miniatur, nie trzeba celować myszą w miniaturę warstwy, wystarczy kliknąć puste miejsce panelu Layers (warstwy) — przyp. tłum.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

93

3 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik Beach.psd (plaża), aby otworzyć go w Photoshopie.

Zawartość panelu Layers (Warstwy) zmieniła się. Teraz wyświetla on informacje o warstwach z pliku Beach.psd. Ten obraz składa się z tylko jednej warstwy Layer 1. Nie ma warstwy tła. Więcej informacji na temat tej warstwy znaleźć można w ramce „Warstwa tła” poniżej.

Warstwa tła Kiedy tworzymy nowy obraz z białym lub kolorowym tłem, warstwa położona najniżej w panelu Layers (Warstwy) ma nazwę Background (Tło). W obrazie może być tylko jedna warstwa tła. Tej warstwy nie da się przesuwać na stosie warstw i nie można zmieniać jej trybu mieszania ani przezroczystości. Warstwę tła można jednak przekształcić w zwykłą warstwę. Kiedy tworzymy nowy obraz z przezroczystą zawartością, nie posiada on warstwy tła. Najniżej położona na stosie warstwa nie ma takich ograniczeń jak warstwa tła — można ją przesunąć w dowolne miejsce w panelu Layers (Warstwy), zmienić jej przezroczystość i tryb mieszania.

Aby przekształcić warstwę tła w zwykłą warstwę: 1

Dwukrotnie kliknij warstwę Background (Tło) w panelu Layers (Warstwy) lub wybierz z głównego menu polecenie Layer/New/Layer From Background (Warstwa/Nowa/Warstwa z tła).

2

Zmień nazwę warstwy i ustaw pozostałe opcje.

3

Kliknij przycisk OK.

Aby przekształcić zwykłą warstwę w warstwę tła:

94

LEKCJA 4

1

Zaznacz warstwę w panelu Layers (Warstwy).

2

Wybierz z menu polecenie Layer/New/Background From Layer (Warstwa/Nowa/Tło z warstwy).

Podstawowe informacje o warstwach

Zmienianie nazwy i kopiowanie warstwy Aby dodać nowy element kompozycji i jednocześnie utworzyć dla niego nową warstwę, wystarczy go przeciągnąć z innego pliku i umieścić w obrazie docelowym. Warstwę z wybranym elementem można przeciągnąć albo z okna obrazu, albo z panelu Layers (Warstwy). W obydwu przypadkach tylko aktywna warstwa zostanie skopiowana. Przeciągać będziemy obraz Beach.psd do pliku 04Working.psd. Zanim rozpoczniesz, sprawdź, czy obydwa pliki są otwarte. Aktywny powinien być plik Beach.psd. Na początek warstwie Layer 1 nadamy bardziej opisową nazwę. 1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij dwukrotnie nazwę Layer 1, zmień ją na Beach i naciśnij klawisz Enter (lub Return). Pozostaw tę warstwę aktywną.

2 Z głównego menu wybierz polecenie Window/Arrange/2-Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo). Photoshop wyświetli oba obrazy. Następnie kliknij obraz Beach.psd, aby stał się aktywny. 3 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i za jego pomocą przeciągnij obraz Beach.psd do okna obrazu 04Working.psd.

 Wskazówka: Jeśli podczas przeciągania obiektu z jednego obrazu do drugiego przytrzymamy wciśnięty klawisz Shift, obiekt zostanie wstawiony na środku obrazu docelowego.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

95

Warstwa Beach jest teraz w oknie obrazu 04Working.psd i w jego panelu Layers (Warstwy) między warstwami Pineapple i Background — Photoshop umieszcza zawsze nową warstwę bezpośrednio nad tą, która jest aktywna, a wcześniej uaktywniliśmy właśnie warstwę Background.

4 Zamknij plik Beach.psd bez zapisywania w nim zmian. 5 Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby go zamknąć.

Wyświetlanie poszczególnych warstw Obraz 04Working.psd składa się teraz z sześciu warstw. Niektóre z nich są widoczne, a część ukryta. Obecność ikony oka ( ) po lewej stronie nazwy warstwy wskazuje, że warstwa jest widoczna. 1 Kliknij ikonę oka ( ) obok warstwy Pineapple, aby ukryć obraz ananasa.

96

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

Warstwę można wyświetlić lub ukryć przez kliknięcie ikony oka lub pustego miejsca w kolumnie tych ikon — zwanej także kolumną widoczności warstw. 2 Kliknij w kolumnie widoczności warstw, aby ponownie wyświetlić warstwę z ananasem.

Dodawanie obramowania do warstwy Warstwę Beach otoczymy białą ramką, aby wyglądała jak prawdziwe zdjęcie. 1 Zaznacz warstwę Beach — aby zaznaczyć warstwę, wystarczy kliknąć jej nazwę w panelu Layers (Warstwy). Warstwa jest wyróżniona, co oznacza, że jest aktywna. Wszelkie zmiany dokonywane w oknie obrazu będą dotyczyły tej właśnie warstwy. 2 Aby lepiej było widać, które obszary warstwy z fotografią są nieprzezroczyste, ukryj wszystkie warstwy oprócz Beach. W tym celu przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij ikonę oka ( ) obok warstwy Beach.

Białe tło oraz inne obiekty znikły, a fotografia jest teraz widoczna na tle szaro-białej szachownicy. Szachownica wskazuje na przezroczystość aktywnej warstwy. 3 Wybierz polecenie Layer/Layer Style/Stroke (Warstwa/Styl warstwy/Obrys). Otwarte zostanie okno dialogowe Layer Style (Styl warstwy), gdzie ustalimy parametry białego obrysu wokół obrazu z plażą.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

97

4 Ustaw następujące wartości poszczególnych parametrów:

t t t t t

Size (Rozmiar): 5 px (5 piks), Position (Położenie): Inside (Wewnątrz), Blend Mode (Tryb mieszania): Normal (Zwykły), Opacity (Krycie): 100%, Color (Kolor): biały (kliknij pole Color [Kolor] i w próbniku kolorów wybierz biel).

5 Kliknij przycisk OK. Wokół zdjęcia plaży pojawi się biała otoczka.

Zmiana kolejności warstw Warstwy w obrazie ułożone są w tzw. stos. Kolejność warstw na stosie ma wpływ na wygląd obrazu. Zmiana tej kolejności spowoduje, że pewne fragmenty obrazu przesuną się nad lub pod obiekty położone na innych warstwach. Zmienimy teraz kolejność warstw, by fotografia znalazła się przed innym obiektem, który na razie pozostaje ukryty.

98

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

1 Kliknij kolumnę widoczności obok warstw Postage, HAWAII, Flower, Pineapple i Background. Ukryte dotąd warstwy zostaną wyświetlone.

Fotografia została niemal całkowicie przysłonięta przez obrazy zawarte na innych warstwach. 2 W panelu Layers (Warstwy) przeciągnij warstwę Beach w górę, aby znalazła się między warstwami Pineapple i Flower — gdy pojawi się gruba linia pomiędzy tymi warstwami, zwolnij przycisk myszy.

 Wskazówka:

Warstwa Beach przesunęła się na stosie o jeden poziom i fotografia pojawiła się nad ananasem oraz tłem, ale pod kwiatem i napisem „HAWAII”.

Kolejność warstw na stosie można zmienić także przez przesunięcie aktywnej warstwy za pomocą poleceń Bring To Front (Przesuń na wierzch), Bring Forward (Przesuń do przodu), Send To Back (Przesuń na spód) oraz Send Backward (Przesuń do tyłu) z menu Layer/Arrange (Warstwa/Ułóż).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

99

Zmiana krycia warstwy Zmniejszenie krycia warstwy sprawia, że zawartość warstw położonych niżej będzie przez nią prześwitywać. W naszym przykładzie stempel pocztowy jest zbyt ciemny i za bardzo rzuca się w oczy. Zmieńmy więc krycie warstwy Postage, aby kwiat i inne obrazy prześwitywały przez nią. 1 Zaznacz warstwę Postage, a następnie kliknij strzałkę obok pola Opacity (Krycie) i przeciągnij suwak do pozycji 25%. Wartość krycia można również zmienić przez potarcie etykiety Opacity (Krycie) lub wpisanie odpowiedniej wartości w polu tekstowym.

Warstwa Postage stała się częściowo przezroczysta i widać przez nią warstwy leżące niżej. Jak łatwo zauważyć, wprowadzona zmiana wpłynęła tylko na warstwę Postage — Pineapple, Beach, Flower i HAWAII są wciąż nieprzezroczyste. 2 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz zmiany w pliku.

Powielanie warstw i zmienianie trybu mieszania Warstwie można przypisać także różne tryby mieszania, które wpływają na sposób, w jaki jej piksele mieszają się z pikselami warstw leżących niżej. Najpierw zastosujemy te tryby do zwiększenia wyrazistości warstwy Pineapple, a następnie zmienimy tryb mieszania warstwy Postage — w tej chwili obie warstwy mają przypisany tryb Normal (Zwykły). 1 Kliknij ikony oka obok warstw HAWAII, Flower i Beach, aby je ukryć. 2 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) warstwę Pineapple i z podręcznego menu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). (Nie klikaj miniatury warstwy, bo otworzy się zupełnie inne menu podręczne). W oknie dialogowym tego polecenia kliknij przycisk OK.

Nad warstwą Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Pineapple copy (Pineapple kopia). 100

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa.

Porady ewangelistki Photoshopa Efekty związane z mieszaniem warstw Mieszanie warstw może dawać rozmaite rezultaty w zależności od kolejności warstw i ich pogrupowania. Wybrany tryb mieszania można przypisać całej grupie warstw albo każdej z nich oddzielnie, ale uzyskane efekty będą zupełnie różne. Gdy przypisujemy tryb mieszania grupie warstw, Photoshop traktuje ją jak jeden obiekt będący wynikiem scalenia tych warstw. Warto poeksperymentować z rozmaitymi sposobami mieszania warstw, aby zobaczyć, jakie efekty można uzyskać.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

101

1 Zaznacz warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia) i z rozwijanej listy trybów mieszania widocznej w górnej części panelu Layers (Warstwy) wybierz opcję Overlay (Nakładka).

Tryb Overlay (Nakładka) miesza warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia) z leżącą niżej warstwą Pineapple; tworzy bardziej wyrazisty i kolorowy obraz ananasa z głębszymi cieniami i jaśniejszymi światłami.  Wskazówka: Więcej informacji na temat trybów mieszania, łącznie z ich definicjami i ilustrowanymi przykładami, można znaleźć w pomocy Photoshopa.

2 Zaznacz warstwę Postage i z rozwijanej listy trybów mieszania wybierz Multiply (Pomnóż). Tryb ten mnoży kolory danej warstwy z kolorami warstw leżących niżej. W naszym przykładzie spowoduje to lekkie wzmocnienie obrazu stempla pocztowego.

3 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.

Obracanie warstw i zmienianie ich rozmiarów Warstwy można skalować i transformować. 1 Kliknij kolumnę widoczności warstwy Beach, aby uczynić ją widoczną. 2 Zaznacz warstwę Beach, a następnie wybierz polecenie Edit/Free Transform (Edycja/Przekształć swobodnie). Zdjęcie plaży zostanie otoczone ramką transformacji, która będzie wyposażona w uchwyty w każdym narożniku i na środku każdego boku. 102

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

Teraz zmienimy wymiary warstwy i lekko ją obrócimy. 3 Wciśnij klawisz Shift i, nie zwalniając go, przeciągnij narożny uchwyt ramki ku środkowi fotografii, aby zmniejszyć ją o około 50%. (Obserwuj zawartość pól Width [Szerokość] i Height [Wysokość] na pasku opcji). 4 Następnie ustaw wskaźnik na zewnątrz ramki w pobliżu jednego z narożników i gdy przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki, przeciągnij nim w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Obróć w ten sposób zdjęcie o około 15 stopni. Ten sam efekt możesz uzyskać przez wpisanie liczby 15 w polu Rotate (Obróć) na pasku opcji.

5 Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ). 6 Przywróć widoczność warstwy Flower, a następnie wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij zdjęcie plaży, aby wsunąć jego narożnik pod płatki kwiatu, tak jak na rysunku. 7 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

103

Dodawanie nowych elementów za pomocą filtrów Teraz utworzymy nową, zupełnie pustą warstwę. (Umieszczanie w pliku pustej warstwy przypomina dodawanie arkusza czystej foli do stosu obrazów). Wykorzystamy ją do utworzenia tła w postaci realistycznie wyglądających chmur na błękitnym niebie. Chmury wygenerujemy za pomocą jednego z filtrów dostępnych w Photoshopie. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background (Tło), aby ją uaktywnić, po czym kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę) ( ), znajdujący się u dołu panelu.

# Uwaga: Nową warstwę można utworzyć także przez wybranie polecenia Layer/ New/Layer (Warstwa/ Nowa/Warstwa) z menu głównego lub New Layer (Nowa warstwa) z menu panelu Layers (Warstwy).

Między warstwami Background i Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1). Jako że jest całkowicie pusta, jej obecność nie wpłynie na wygląd obrazu. 2 Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy i wpisz Clouds (chmury), po czym zatwierdź tę nazwę klawiszem Enter lub Return. 3 W przyborniku kliknij próbkę koloru narzędzia i za pomocą próbnika kolorów ustaw kolor odpowiadający błękitowi nieba, po czym kliknij przycisk OK. My wybraliśmy kolor o następujących wartościach: R 48, G 138 i B 174. Kolor tła powinien pozostać biały. 4 Przy wciąż aktywnej warstwie Clouds wybierz polecenie Filter/Render/Clouds (Filtr/Renderowanie/Chmury). W tle obrazu ukażą się sztucznie wygenerowane, ale realistycznie wyglądające chmury.

5 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

104

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

Dodawanie nowej warstwy metodą przeciągania Nowe warstwy można tworzyć przez przeciąganie plików obrazowych z pulpitu, programu Bridge, Eksploratora (Windows) lub Findera (Mac OS). Taką właśnie metodą dodamy do naszej pocztówki kolejny kwiat. 1 Jeśli okno Photoshopa wypełnia całą powierzchnię ekranu monitora, zmniejsz je, wykonując następujące czynności:

t W Windows kliknij przycisk Maksymalizuj/Przywróć ( ) w prawym górnym rogu okna programu, a następnie przeciągnij prawy dolny narożnik okna, aby je zmniejszyć.

t W Mac OS kliknij zielony przycisk Maksymalizuj/Przywróć ( ) w lewym górnym rogu okna obrazu. 2 W Photoshopie zaznacz warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia), aby ją uaktywnić. 3 W Eksploratorze (Windows) lub Finderze (Mac OS) przejdź do folderu Lessons skopiowanego wcześniej z płyty dołączonej do książki i otwórz w nim folder Lesson04. 4 Zaznacz plik Flower2.psd i przeciągnij go z Eksploratora lub Findera na obraz w oknie Photoshopa.

W panelu Layers (Warstwy), bezpośrednio nad warstwą Pineapple copy (Pineapple kopia) pojawi się warstwa o nazwie Flower2. Photoshop nada jej charakter obiektu inteligentnego, co oznacza, że możemy ją edytować w sposób nienaruszający danych oryginalnych. Z obiektami inteligentnymi będziemy mieć do czynienia jeszcze w lekcjach 5. i 8.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

105

5 Ustaw warstwę Flower2 w lewym dolnym rogu pocztówki — mniej więcej połowa kwiatu powinna być widoczna.

6 Kliknij przycisk Commit (Zatwierdź) ( ) na pasku opcji, aby zaakceptować nową warstwę.

Wstawianie tekstu Czas na utworzenie tekstu. Użyjemy do tego celu narzędzia Horizontal Type (Tekst). Tekst jest zawsze umieszczany na odrębnej warstwie tekstowej. Następnie dokonamy edycji tekstu i dodamy do jego warstwy efekt specjalny. 1 Włącz widoczność warstwy HAWAII. Nową warstwę tekstową dodamy bezpośrednio pod tą warstwą. 2 Wybierz polecenie Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw). To spowoduje, że żadna warstwa nie będzie aktywna. 3 Kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu). W oknie Color Picker (Próbnik kolorów) wybierz trawiasty odcień zieleni, po czym kliknij przycisk OK. 4 Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ). Następnie wybierz polecenie Window/Character (Okno/Typografia), aby otworzyć panel Character (Typografia), i ustaw następujące parametry pisma:

t Wybierz szeryfową czcionkę (w przykładzie użyto Birch Std). t Wybierz styl czcionki (w przykładzie użyto stylu Regular). t Ustaw duży rozmiar czcionki (w przykładzie użyto czcionki o rozmiarze 36 punktów).

t Z rozwijanej listy Set the anti-aliasing method (Określ metodę wygładzania) ( ) wybierz opcję Crisp (Ostre).

t Ustaw dużą wartość trackingu ( ) (w przykładzie zastosowano 250).

t Kliknij przycisk All Caps (Wersaliki) ( ). t Kliknij przycisk Faux Bold (Sztuczne pogrubienie) ( ).

106

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

5 Kliknij tuż pod literą H w napisie „HAWAII” i wpisz Island Paradise (wyspa Raj). Następnie kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji. Panel Layers (Warstwy) zawiera teraz nową warstwę o nazwie Island Paradise z miniaturą litery „T”, wskazującą, że jest to warstwa tekstowa. Znajduje się ona na szczycie stosu warstw.

# Uwaga: Jeśli popełnisz błąd przy wyznaczaniu punktu początkowego wpisywanego tekstu, po prostu kliknij przycisk Cancel any current edits (Anuluj wszystkie zmiany) i powtórz czynności z punktu 5.

Tekst pojawił się w miejscu pierwszego kliknięcia, które najprawdopodobniej nie jest dokładnie tym, o które chodziło. 6 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij tekst „Island Paradise”, aby znalazł się dokładnie pod napisem „HAWAII”.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

107

Nakładanie gradientu na warstwę Kolorowe wypełnienie tonalne (gradient) można nałożyć na całą warstwę lub tylko na jej część. W tym ćwiczeniu zrobimy to w odniesieniu do napisu „HAWAII”, aby uczynić go bardziej kolorowym. Najpierw zaznaczymy tekst, a potem zastosujemy odpowiedni gradient. 1 Zaznacz w panelu Layers (Warstwy) warstwę HAWAII, aby ją uaktywnić. 2 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) miniaturę warstwy HAWAII i z menu podręcznego wybierz polecenie Select Pixels (Zaznacz piksele). Cała zawartość warstwy, czyli biały napis „HAWAII”, zostanie zaznaczona.

Po zaznaczeniu napisu wypełnimy go gradientem.  Wskazówka:

3 Wybierz narzędzie Gradient ( ).

Zamiast próbek można wyświetlić listę z nazwami wypełnień tonalnych. Wystarczy rozwinąć menu próbnika gradientów i wybrać opcję Small List (Mała lista) lub Large List (Duża lista). Można również zatrzymać na chwilę wskaźnik nad próbką i poczekać, aż pojawi się podpowiedź z nazwą gradientu.

4 W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu (foreground color). W próbniku kolorów ustaw kolor jasnopomarańczowy, po czym kliknij przycisk OK. Kolor tła (background color) powinien pozostać biały.

108

LEKCJA 4

5 Sprawdź, czy na pasku opcji narzędzia zaznaczona jest ikona Linear Gradient (Gradient liniowy) ( ). 6 Na pasku opcji kliknij małą strzałkę obok pola edytora gradientów, aby otworzyć próbnik gradientów. Wybierz wypełnienie Foreground To Background (Od koloru narzędzia do koloru tła), a następnie kliknij w dowolnym miejscu poza próbnikiem gradientów, aby go zamknąć. 7 Przy wciąż aktywnym zaznaczeniu nałóż gradient od dołu do góry napisu. Aby mieć pewność, że pociągnięcie będzie dokładnie pionowe, trzymaj wciśnięty klawisz Shift.

Podstawowe informacje o warstwach

Napis został wypełniony przejściem tonalnym od barwy pomarańczowej u dołu do białej u góry. 8 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), aby dezaktywować zaznaczenie tekstu „HAWAII”. 9 Zapisz efekty dotychczasowej pracy.

Stosowanie stylów warstw Warstwę można uwydatnić, dodając do niej cień, poświatę, efekt fazy i płaskorzeźby lub inne efekty specjalne z kolekcji automatycznych i edytowalnych stylów warstw. Style te dodaje się i łączy z warstwą bardzo prosto. Podobnie jak warstwy, style możemy ukrywać — wystarczy kliknąć ikonę oka ( ) przy nazwie stylu w panelu Layers (Warstwy). Można je również w każdej chwili usunąć. Kopię stylu można dodać do innej warstwy przez przeciągnięcie efektu na warstwę docelową. Wcześniej zastosowaliśmy styl warstwy w celu utworzenia obrysu wokół zdjęcia plaży. Teraz wykorzystamy tę technikę do utworzenia cienia dla warstwy tekstowej. 1 Uaktywnij warstwę Island Paradise, a następnie wybierz polecenie Layer/Layer Style/Drop Shadow (Warstwa/Styl warstwy/Cień). 2 W oknie Layer Style (Styl warstwy) zaznacz opcję Preview (Podgląd), a następnie przesuń okno, by nie zasłaniało napisu „Island Paradise”.

 Wskazówka: Okno Layer Style (Styl warstwy) można otworzyć także przez kliknięcie przycisku Add a layer style (Dodaj styl warstwy), znajdującego się u dołu panelu Layers (Warstwy). Następnie z rozwijanego menu wybieramy odpowiedni styl, na przykład Bevel and Emboss (Faseta i płaskorzeźba).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

109

3 W sekcji Structure (Struktura) zaznacz opcję Use Global Light (Użyj oświetlenia globalnego) i ustaw:

t t t t t t

Blend Mode (Tryb mieszania) na Multiply (Pomnóż), Opacity (Krycie) na 75%, Angle (Kąt) na 78 stopni, Distance (Odległość) na 5 pikseli, Spread (Rozpiętość) na 30%, Size (Rozmiar) na 10 pikseli.

Do napisu „Island Paradise” dodany zostanie cień. 4 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić ustawienia i zamknąć okno dialogowe.

Photoshop zagnieżdża style przypisane warstwie pod jej nazwą w panelu Layers (Warstwy). Bezpośrednio pod warstwą pojawia się pozycja o nazwie Effects (Efekty), a pod nią — przypisane style. W każdym wierszu widoczna jest ikona oka ( ), której kliknięcie powoduje wyłączenie danego stylu i zniknięcie samej ikony. Ponowne kliknięcie w tym samym miejscu przywraca widoczność zarówno stylu, jak i ikony. Wszystkie style można ukryć kliknięciem ikony oka w wierszu Effects (Efekty). Listę stylów można zwijać i rozwijać przez klikanie strzałki widocznej na prawo od warstwy.

110

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

5 Upewnij się, czy ikony w kształcie oka są widoczne w obu wierszach pod warstwą Island Paradise. 6 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i przeciągnij pozycję Effects (Efekty) lub symbol efektów ( ) w dół na warstwę HAWAII. Styl Drop Shadow (Cień) z ustawieniami takimi jak dla warstwy Island Paradise zostanie przypisany warstwie HAWAII.

Teraz utworzymy zielony obrys napisu „HAWAII”. 7 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę HAWAII, kliknij przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz opcję Stroke (Obrys). 8 W sekcji Structure (Struktura) okna dialogowego Layer Style (Styl warstwy) dokonaj poniższych ustawień:

t t t t t

Size (Rozmiar) — 4 piksele, Position (Położenie) — Outside (Zewnątrz), Blend Mode (Tryb mieszania) — Normal (Zwykły), Opacity (Krycie) — 100%, Color (Kolor) — zielony (wybierz odcień współgrający z kolorem tekstu „Island Paradise”).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

111

9 Kliknij przycisk OK, aby zastosować obrys.

Kolejna czynność będzie polegała na dodaniu cienia i atłasowego połysku kwiatu. 10 Uaktywnij warstwę Flower, a następnie wybierz polecenie Layer/Layer Style/Drop Shadow (Warstwa/Styl warstwy/Cień). W sekcji Structure (Struktura) zmień następujące ustawienia:

t t t t

Opacity (Krycie) na 60, Distance (Odległość) na 13 pikseli, Spread (Rozpiętość) na 9%. Upewnij się, czy opcja Use Global Light (Użyj oświetlenia globalnego) jest zaznaczona oraz czy trybem mieszania jest Multiply (Pomnóż). Nie klikaj jeszcze przycisku OK.

11 W lewej części okna Layer Style (Styl warstwy) zaznacz styl Satin (Satyna). W sekcji Structure (Struktura) upewnij się, czy włączona jest opcja Invert (Odwróć), a następnie dokonaj następujących ustawień:

t kolor (obok rozwijanej listy z trybami mieszania) — czerwony (wybierz odcień harmonizujący z kolorem kwiatu),

112

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

t Opacity (Krycie) — 20%, t Distance (Odległość) — 22 piksele.

12 Kliknij przycisk OK, aby zastosować oba style warstwy.

Dodanie warstwy dopasowania Warstwy dopasowania (zwane też korekcyjnymi) umożliwiają modyfikowanie kolorów i tonów obrazu bez trwałego naruszania wartości oryginalnych. Na przykład jeśli utworzymy warstwę korekcyjną typu Color Balance (Balans kolorów), stworzymy sobie możliwość swobodnego eksperymentowania z kolorami obrazu — wszelkie zmiany będą wprowadzane wyłącznie na warstwie dopasowania. Jeśli zdecydujemy się przywrócić pierwotny wygląd obrazu, będziemy mogli to zrobić przez zwykłe ukrycie lub usunięcie tej warstwy. Warstwy korekcyjne stosowaliśmy już w poprzednich lekcjach. Tym razem dodamy warstwę Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) i za jej pomocą zmienimy kolor kwiatu. Warstwa korekcyjna wpływa na wygląd wszystkich warstw leżących niżej, o ile podczas jej tworzenia nie jest aktywne żadne zaznaczenie lub nie utworzyliśmy maski przycinającej.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

113

1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij warstwę Flower2, aby ją uaktywnić. 2 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie), aby utworzyć warstwę korekcyjną.

3 W panelu Properties (Właściwości) zmień następujące ustawienia:

t Hue (Barwa) na 60, t Saturation (Nasycenie) na 19, t Lightness (Jasność) na 0.

Wprowadzone zmiany wpłynęły na wygląd warstw Flower2, Pineapple Copy (Pineapple kopia), Pineapple, Clouds i Background. Efekt jest interesujący, ale my chcemy zmienić tylko warstwę Flower2.

114

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

4 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) warstwę Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) i wybierz polecenie Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą).

W panelu Layers (Warstwy) pojawiła się strzałka oznaczająca, że warstwa korekcyjna wpływa teraz tylko na warstwę Flower2. Do zagadnień związanych z maskami przycinającymi wrócimy w trakcie lekcji 6. i 7.

Aktualizacja efektu warstwy Efekty są automatycznie aktualizowane podczas dokonywania zmian zawartości warstwy. Zmienimy teraz tekst i sprawdzimy, jak dodane wcześniej do warstwy style dopasują się do nowego tekstu. Jednak wcześniej posłużymy się nową funkcją ułatwiającą wyszukiwanie warstw w panelu Layers (Warstwy). 1 W panelu Layers (Warstwy) z listy rozwijanej Pick A Filter Type (Wybierz typ filtra) wybierz opcję Kind (Rodzaj). Typ filtra określa, jakie opcje wyszukiwania warstw będą dostępne. 2 Spośród opcji wyszukiwania wybierz Filter For Type Layers (Filtr dla warstw tekstowych). W panelu Layers (Warstwy) widoczna pozostanie jedynie warstwa Island Paradise. Funkcja filtrowania warstw umożliwia szybkie wyszukanie konkretnej warstwy i nie ma żadnego wpływu na widoczność warstw w oknie obrazu ani na ich uporządkowanie w stosie.

Wskazówka: W panelu Layers (Warstwy) można filtrować warstwy według ich typu, nazwy, przypisanego efektu, trybu mieszania, atrybutu i koloru. Gdy pracujemy ze złożonymi plikami zawierającymi wiele warstw, funkcja filtrowania może być bardzo przydatna.

3 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Island Paradise. 4 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ). 5 Na pasku opcji zmień rozmiar czcionki na 32 punkty i wciśnij klawisz Enter (lub Return).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

115

Mimo że tekst nie został zaznaczony narzędziem Horizontal Type (Tekst) (tak jak robi się to w edytorach tekstowych), napis „Island Paradise” ma teraz rozmiar 32 punktów. 6 Przy aktywnym narzędziu Horizontal Type (Tekst) kliknij między wyrazami „Island” i „Paradise” i wpisz of. Zwróć uwagę, że dodane wcześniej style zostały automatyczne przypisane do nowego tekstu. 7 Słowo „of ” jest zbędne, więc usuń je.

# Uwaga: Po edycji tekstu nie musisz klikać przycisku Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany), bo wybranie narzędzia Move (Przesunięcie) daje ten sam skutek.

8 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij napis „Island Paradise”, aby znalazł się dokładnie pod napisem „HAWAII”.

9 Kliknij czerwony przycisk Filtering On/Off (Włącz/wyłącz filtrowanie warstw) w prawym górnym rogu panelu Layers (Warstwy), aby wyłączyć filtrowanie warstw.

10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Dodawanie obramowania Pocztówka jest prawie ukończona — wszystkie elementy kompozycji zostały prawidłowo ułożone. Dla jej ostatecznego wykończenia ustawimy w odpowiednim miejscu stempel pocztowy i dodamy białe obramowanie. 1 Uaktywnij warstwę Postage, a następnie korzystając z narzędzia Move (Przesunięcie) ( ), przeciągnij ją w prawy dolny róg obrazu, tak jak na poniższym rysunku.

116

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

2 Zaznacz warstwę Island Paradise, a następnie kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę) ( ) w dolnej części panelu. 3 Wybierz polecenie Select/All (Zaznacz/Wszystko). 4 Wybierz Select/Modify/Border (Zaznacz/Zmień/Brzeg). W oknie Border Selection (Zaznaczenie krawędzi) ustaw wartość parametru Width (Szerokość) na 10 i kliknij OK. Powstanie zaznaczenie obejmujące krawędź obrazu o szerokości 10 pikseli. Wypełnimy je kolorem białym. 5 Ustaw biały kolor narzędzia, po czym wybierz polecenie Edit/Fill (Edycja/Wypełnij). 6 W oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) wybierz opcję Foreground Color (Kolor pierwszego planu) i kliknij OK.

7 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie). 8 Kliknij dwukrotnie nazwę Layer 1 (Warstwa 1) i zmień ją na Border (brzeg).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

117

Spłaszczanie i zapisywanie obrazu Po zakończeniu edycji wszystkich warstw można je scalić, czyli spłaszczyć obraz. Zyskujemy przez to znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku. Spłaszczenie przekształca wszystkie warstwy w jedną — tło. Obrazu nie powinno się spłaszczać, dopóki wygląd projektu nie zadowala nas. Przed spłaszczaniem oryginalnego obrazu rozsądnie jest zapisać kopię pliku z wszystkimi nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby w przyszłości konieczne było zmodyfikowanie którejś z nich. # Uwaga: Jeżeli rozmiary pliku nie są widoczne na pasku stanu, kliknij strzałkę rozwijającą jego menu i wybierz opcję Document Sizes (Rozmiar dokumentu).

Aby się przekonać, jakie korzyści daje spłaszczenie obrazu, zwróć uwagę na dwie liczby, oznaczające rozmiar pliku, na pasku stanu u dołu okna obrazu. Pierwsza z nich reprezentuje rozmiar pliku po ewentualnym spłaszczeniu obrazu. Druga — rozmiar pliku bez spłaszczenia. Nasz plik ćwiczeniowy po spłaszczeniu miałby około 2,29 MB, ale obecnie jest dużo większy — ma około 27 MB. Zatem w tym przypadku spłaszczenie byłoby bardzo korzystne. 1 Jeśli narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) jest aktywne, kliknij w przyborniku dowolne inne narzędzie, by wyjść z trybu edycji tekstu. Aby mieć pewność, że wszystkie wprowadzone zmiany zostaną zachowane, wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz). 2 Wybierz polecenie Image/Duplicate (Obraz/Powiel). 3 W oknie Duplicate Image (Powielenie obrazu) wpisz nazwę 04Flat.psd (płaski) i kliknij przycisk OK. 4 Plik 04Flat.psd pozostaw otwarty, ale zamknij plik 04Working.psd. 5 Z menu panelu Layers (Warstwy) wybierz polecenie Flatten Image (Spłaszcz obraz).

 Wskazówka: Jeśli chcesz scalić tylko kilka warstw w obrazie, kliknij ikony oka przy każdej warstwie, która powinna zostać pominięta, a następnie wybierz z menu panelu Layers (Warstwy) polecenie Merge Visible (Scal widoczne).

118

LEKCJA 4

W panelu Layers (Warstwy) pozostanie tylko jedna warstwa, Background (Tło). 6 Z głównego menu wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz). Mimo że wybrane zostało polecenie Save (Zapisz), a nie Save As (Zapisz jako), na ekranie pojawi się okno Save As (Zapisz jako). 7 Sprawdź, czy bieżącą lokalizacją jest folder Lessons/Lesson04, a następnie kliknij przycisk Save (Zapisz), zatwierdzając w ten sposób domyślne ustawienia i zapisując spłaszczony obraz. Zapisane zostały dwie wersje pliku: pierwsza jest oryginałem, w którym wszystkie warstwy pozostały zachowane, druga — spłaszczoną, jednowarstwową kopią.

Podstawowe informacje o warstwach

Kompozycje warstw Kompozycje warstw umożliwiają szybkie przełączanie się pomiędzy różnymi wersjami wielowarstwowego obrazu. Kompozycja warstw jest po prostu definicją ustawień w panelu Layers (Warstwy). Po zdefiniowaniu kompozycji zmieniamy dowolnie ustawienia w panelu Layers (Warstwy) i tworzymy kolejną kompozycję, zachowując w niej nową konfigurację parametrów. Następnie, przełączając się między kompozycjami, możemy szybko obejrzeć i porównać obydwie wersje obrazu. Zalety kompozycji warstw staną się oczywiste, kiedy na przykład zechcemy zademonstrować klientowi kilka możliwych wersji projektu. Po utworzeniu kilku takich kompozycji możemy je szybko przeglądać i porównywać bez konieczności żmudnego klikania ikon oka poszczególnych warstw i zmieniania ich ustawień. Załóżmy, że projektujemy broszurę w dwóch wersjach językowych: angielskiej i francuskiej. W tym samym pliku możemy umieścić dwie warstwy tekstowe — każda w innym języku. Aby utworzyć dwie kompozycje, wystarczy włączyć widoczność warstwy z wersją francuską, wyłączyć widoczność warstwy z wersją angielską i kliknąć przycisk Create New Layer Comp (Utwórz nową kompozycję warstwy) w panelu Layer Comps (Kompozycje warstw). Następnie należy odwrócić widoczności obu warstw tekstowych i ponownie kliknąć przycisk Create New Layer Comp (Utwórz nową kompozycję warstwy). Aby obejrzeć różne kompozycje warstw, wystarczy kliknąć przycisk Layer Comp (Kompozycja warstw) kolejno dla każdej kompozycji. Łatwo sobie wyobrazić, ile czasu możemy zaoszczędzić w przypadkach bardziej złożonych. Możliwość tworzenia takich kompozycji jest szczególnie przydatna w trakcie opracowywania projektu oraz kiedy musimy wykonać kilka wersji tego samego obrazu.

Praca nad projektem pocztówki została ukończona. Ta lekcja była jedynie pierwszym krokiem do poznania olbrzymiego potencjału tkwiącego w warstwach Photoshopa. Lektura kolejnych lekcji, będzie okazją do zdobycia większego doświadczenia i poznania różnych technik pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

119

Zadanie dodatkowe Korzystając z funkcji automatycznego wyrównywania warstw, popraw nieprawidłowe pozy, w jakich zostali uchwyceni niektórzy członkowie rodziny widocznej na tej, skądinąd znakomitej, fotografii. 1

Otwórz plik FamilyPhoto.psd znajdujący się w folderze Lesson04.

2

W panelu Layers (Warstwy) włączaj i wyłączaj warstwę Layer 2. Zobaczysz dwie bardzo podobne fotografie. Na warstwie Layer 2 widać wysokiego mężczyznę mrużącego oczy i dwie dziewczyny patrzące gdzieś poza kadr.

Po wyrównaniu obu warstw wymażesz gumką te partie warstwy Layer 2, które wymagają naprawy.

3

Włącz obie warstwy i, trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz je. Następnie wybierz polecenie Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw). Zatwierdź domyślne ustawienia kliknięciem przycisku OK. Kliknij kilkakrotnie ikonę oka warstwy Layer 2, aby sprawdzić, czy wyrównanie jest dokładne.

A teraz to, co najlepsze! Wymażesz te fragmenty zdjęcia, które chcesz poprawić. 4

120

LEKCJA 4

Wybierz z przybornika narzędzie Eraser (Gumka) i ustaw dla niego miękki pędzel o średnicy 45 pikseli. Rozpocznij wymazywanie w środkowej części twarzy mężczyzny mrużącego oczy, aby ukazać jego uśmiechniętą twarz.

Podstawowe informacje o warstwach

5

Następnie wymaż twarze dziewczynek patrzących w bok, aby zaczęły patrzeć w obiektyw aparatu.

W ten sposób utworzyłeś naturalnie wyglądające zdjęcie rodzinne.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

121

Pytania kontrolne 1 Jakie są zalety stosowania warstw? 2 Gdzie na stosie panelu Layers (Warstwy) pojawia się nowo utworzona warstwa? 3 Jak można sprawić, by obraz położony na jednej warstwie pojawił się przed obrazem leżącym na innej warstwie? 4 Jak można zastosować styl warstwy? 5 Co można zrobić po ukończeniu projektu, aby zminimalizować rozmiar pliku bez utraty jakości lub zmiany wymiarów obrazu?

Odpowiedzi 1 Warstwy pozwalają użytkownikowi przemieszczać i edytować różne części obrazu jako odrębne obiekty. Pojedyncze warstwy można także ukrywać podczas pracy nad innymi warstwami. 2 Nowa warstwa pojawia się bezpośrednio nad warstwą aktywną. 3 Aby obraz pojawił się przed obrazem położonym na innej warstwie, należy przeciągnąć jego warstwę w górę na stosie panelu Layers (Warstwy). Można także użyć polecenia Layer/Arrange (Warstwa/Ułóż): Bring To Front (Przesuń na wierzch), Bring Forward (Przesuń do przodu), Send To Back (Przesuń do tyłu), Send Backward (Przesuń na spód). Jedynie warstwy Background (Tło) nie można przesunąć na stosie. 4 Należy zaznaczyć warstwę i wybrać odpowiedni styl z menu rozwijanego przyciskiem Add a layer style (Dodaj styl warstwy), znajdującym się u dołu panelu Layers (Warstwy), lub z menu głównego jako opcję polecenia Layer/Layer Style (Warstwa/Styl warstwy). 5 Obraz można spłaszczyć. Taki zabieg oznacza połączenie wszystkich warstw w jedną warstwę tła. Przed spłaszczaniem rozsądnie jest zapisać kopię pliku z wszystkimi nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby w przyszłości konieczne było ich zmodyfikowanie.

122

LEKCJA 4

Podstawowe informacje o warstwach

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

123

5

POPRAWIANIE I DOSKONALENIE FOTOGRAFII CYFROWYCH Tematyka lekcji W tej lekcji opisujemy, jak:

t przetworzyć zdjęcia zapisane w wewnętrznym formacie aparatu i zachować je wraz z wprowadzonymi zmianami,

t wykonywać typowe korekty fotografii cyfrowych, takie jak usuwanie efektu „czerwonych oczu” i szumów oraz wydobywanie szczegółów w światłach i cieniach,

t korygować zdjęcia z optycznymi błędami obiektywu, t dopasować i połączyć dwa zdjęcia w celu powiększenia głębi ostrości,

t efektywnie organizować i archiwizować kolekcje zdjęć oraz zarządzać nimi,

t połączyć zdjęcia o różnych ekspozycjach w celu uzyskania obrazu o dużej rozpiętości tonalnej (HDR). Na ćwiczenia tej lekcji należy przeznaczyć około półtorej godziny. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson05. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić przez ponowne skopiowanie z płyty dołączonej do książki.

124

Niezależnie od tego, czy kolekcje cyfrowych zdjęć gromadzone są dla różnych klientów lub projektów, czy też są to osobiste zbiory przeznaczone do archiwizowania i zachowania dla potomnych, Photoshop oferuje szeroką gamę narzędzi do ich importowania, poprawiania i przechowywania.

125

Rozpoczynamy pracę Podczas tej lekcji dokonamy korekcji kilku zdjęć za pomocą Photoshopa i dołączanej do niego aplikacji Adobe Camera Raw. Poznamy przy tym popularne techniki retuszerskie, za pomocą których można poprawić wygląd fotografii cyfrowych. Naukę rozpoczniemy od przeglądu w Adobe Bridge obrazów przed modyfikacją i po niej. 1 Uruchom Photoshopa; aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę. 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij folder Lessons, a następnie w panelu Contents (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson05, aby go otworzyć. 5 Upewnij się, czy miniatury podglądu są wystarczająco duże, aby móc dokładnie przyjrzeć się zdjęciom, i odszukaj pliki 05A_Start.crw oraz 05A_End.psd.

05A_Start.crw

05A_End.psd

Oryginalne zdjęcie kościoła w stylu hiszpańskim jest plikiem zapisanym w formacie RAW, więc nie posiada rozszerzenia .psd, które pojawiało się w książce do tej pory. Zdjęcie zostało wykonane aparatem Canon Digital Rebel, posiada więc rozszerzenie wewnętrznego formatu Canona — .crw. Przetworzenie tego zdjęcia będzie polegało na rozjaśnieniu, wyostrzeniu oraz wyczyszczeniu. Na koniec zapiszemy je w formacie JPEG z przeznaczeniem dla internetu oraz w formacie PSD, aby móc dalej nad nim pracować w Photoshopie.

126

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

6 Porównaj miniatury obrazów 05B_Start.psd i 05B_End.psd.

05B_Start.psd

05B_End.psd

Aby uzyskać taki rezultat, skorygujemy kolory i poprawimy kilka szczegółów. 7 Odszukaj pliki 05C_Start.psd oraz 05C_End.psd i przyjrzyj się ich miniaturom.

05C_Start.psd

05C_End.psd

Portret dziewczynki na plaży poprawimy przez wydobycie szczegółów świateł i cieni, usunięcie efektu czerwonych oczu oraz wyostrzenie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

127

8 Przyjrzyj się miniaturom obrazów 05D_Start.psd oraz 05D_End.psd.

05D_Start.psd

05D_End.psd

W tym przypadku korekta polegać będzie na usunięciu beczułkowatego zniekształcenia obrazu. 9 Obejrzyj miniatury obrazów 05E_Start.psd oraz 05E_End.psd.

05E_Start.psd

05E_End.psd

Pierwszy obraz zawiera dwa zdjęcia, na których ostry jest albo pierwszy plan, albo tło. Po ich połączeniu uzyskamy obraz z głębią ostrości obejmującą cały kadr. Dodamy też kilka palików na plaży i zastosujemy filtr typu Iris Blur (Rozmycie przesłony).

128

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Wewnętrzny format aparatu (RAW) Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane pochodzące bezpośrednio z przetwornika obrazu. Wiele aparatów ma możliwość zapisywania takich zdjęć. Zaletą tego formatu jest to, że interpretacja danych oraz ich modyfikowanie zależy wyłącznie od fotografa, a nie od aparatu. (Format JPEG nie daje nam takiej swobody — w tym przypadku obraz jest w dużym stopniu przetwarzany przez wewnętrzne układy aparatu). Dzięki temu, że aparat nie bierze udziału w obróbce obrazu, możemy swobodnie ustawić balans bieli, zakres tonalny, kontrast, nasycenie kolorów i ostrość. Pliki w formacie RAW przypominają więc nieco negatywy klasycznych fotografii. W każdym momencie można wrócić do oryginału i powtórnie go przetworzyć, aby osiągnąć zamierzony efekt. Aby aparat tworzył pliki RAW, należy wybrać w nim opcję zapisywania zdjęć w jego własnym, wewnętrznym formacie. Po przeniesieniu do komputera pliki otrzymają rozszerzenia, takie jak .nef (w przypadku aparatów Nikon) czy .crw (aparaty firmy Canon). Programy Bridge i Photoshop obsługują pliki pochodzące z aparatów takich firm, jak Canon, Kodak, Leica, Nikon i wielu innych. Aplikacje te umożliwiają także przetwarzanie wielu obrazów jednocześnie. Po obróbce pliki mogą być zapisywane w formacie DNG, JPEG, TIFF lub PSD. Za pomocą modułu Adobe Camera Raw oferującego kilka funkcji edycyjnych, jakich nie znajdziemy w Photoshopie, możemy przetwarzać zarówno pliki RAW, jak i TIFF oraz JPEG. Jednak w przypadku tych ostatnich formatów nie będziemy mieć pełnej swobody w korygowaniu balansu bieli i innych ustawień. Camera Raw może otwierać i przetwarzać pliki RAW, ale nie potrafi ich zapisywać w tym samym formacie.

# Uwaga: Format Photoshop Raw (rozszerzenie .raw) służy do przenoszenia obrazów między różnymi programami i platformami komputerowymi. Nie należy go mylić z wewnętrznym formatem aparatu cyfrowego.

Z modułu Camera Raw korzystaliśmy już podczas lekcji 2., kiedy to poprawialiśmy kolorystykę i jasność obrazu. Tym razem jednak wykorzystamy znacznie więcej funkcji.

Przetwarzanie plików w Camera Raw Podczas wykonywania modyfikacji za pomocą modułu Camera Raw, wersje oryginalne zostają zachowane. Dzięki temu istnieje możliwość wielokrotnej edycji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu nienaruszonego oryginału.

Otwieranie plików w Camera Raw Moduł Camera Raw można otworzyć zarówno z poziomu Adobe Bridge, jak i Photoshopa. Te same zabiegi edycyjne można stosować do wielu plików jednocześnie. Jest to szczególnie przydatne, gdy mamy do opracowania większą liczbę zdjęć zrobionych w tych samych warunkach i przy tych samych ustawieniach aparatu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

129

Moduł Camera Raw zawiera szeroką gamę opcji, które pozwalają ustawiać balans bieli, ekspozycję, kontrast, ostrość, krzywe tonalne oraz wiele innych parametrów. W tym ćwiczeniu przetworzymy jeden obraz, a następnie te same ustawienia zastosujemy do innych, podobnych obrazów. 1 W programie Bridge otwórz folder Lessons/Lesson05/Mission, zawierający trzy zdjęcia hiszpańskiego kościoła, które oglądaliśmy wcześniej. 2 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, kliknij kolejno wszystkie zdjęcia — Mission01. crw, Mission02.crw i Mission03.crw, a następnie wybierz polecenie File/Open in Camera Raw (Plik/Otwórz w Camera Raw). D

C

E

F

A Pasek miniatur B Sterowanie paskiem miniatur

G

C Przybornik D Przełączanie trybu pełnoekranowego

H

E Wartości RGB

A

F Zakładki korekcji obrazu

B

G Histogram H Menu ustawień modułu Camera Raw I Poziomy powiększenia J Kliknij, aby wyświetlić opcje obiegu pracy

I

K Strzałki nawigacyjne L Suwaki korekcyjne

J

K

L

W oknie dialogowym Camera Raw wyświetlany jest duży podgląd pierwszego zdjęcia oraz miniatury wszystkich otwartych (w lewej części okna). Umieszczony w prawym górnym rogu histogram przedstawia zakres tonalny wybranego obrazu; znajdujące się u dołu ekranu łącze do opcji obiegu pracy wyświetla informacje o przestrzeni kolorów, głębi bitowej, rozmiarze oraz rozdzielczości. U góry znajduje się zbiór narzędzi służących do powiększania i przesuwania widoku, prostowania i obracania obrazu oraz przeprowadzania niektórych zabiegów korekcyjnych. Panele z zakładkami widoczne w prawej części okna zawierają narzędzia do modyfikowania balansu bieli, zakresu tonalnego, ostrości i kolorów, a także do usuwania szumu, korygowania zniekształceń wprowadzanych przez obiektyw i do przeprowadzania kalibracji aparatu. Istnieje także możliwość zapisywania zestawów ustawień w celu późniejszego ich wykorzystania. Aby praca z modułem Camera Raw dała właściwe rezultaty, powinno się używać jego narzędzi w kolejności od lewej do prawej i od góry do dołu. Tak więc najpierw powinniśmy korygować obraz za pomocą narzędzi z górnego paska, a potem — w miarę potrzeb — przy użyciu tych, które znajdują się na kolejnych panelach. Podczas edycji pierwszego zdjęcia poznamy bliżej poszczególne narzędzia.

130

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

3 Kliknij strzałkę nawigacyjną (zwróconą w prawo) poniżej obszaru głównego podglądu lub wybierz kolejną miniaturę. W ten sposób obejrzyj wszystkie obrazy. Na koniec powróć do pliku Mission01.crw.

4 Upewnij się, czy zaznaczona jest opcja Preview (Podgląd) w górnej części okna — umożliwia ona oglądanie na bieżąco wszystkich dokonywanych zmian.

Korekta balansu bieli Balans bieli odzwierciedla warunki oświetleniowe, w jakich zdjęcie zostało zrobione. Cyfrowy aparat fotograficzny zapisuje balans bieli zarejestrowany podczas naświetlania — właśnie takie jego ustawienie obserwujemy początkowo na podglądzie obrazu w oknie dialogowym modułu Camera Raw. Balans bieli zawiera dwa elementy. Pierwszym z nich jest temperatura, mierzona w kelwinach, która odpowiada za to, czy obraz jest „ciepły”, czy „zimny” — czy jest w tonacji żółtoczerwonej, czy niebieskozielonej. Drugim elementem jest tinta (zabarwienie) służąca do kompensowania zielonego lub purpurowego (magenta) zabarwienia obrazu. Na ogół ustawienie balansu bieli w aparacie jest bliskie optymalnego, ale jeżeli zdarzy się, że nie jest prawidłowe, można je tutaj poprawić. Właśnie od dopasowania balansu bieli należy rozpoczynać korektę obrazu, ponieważ będzie ono miało wpływ na pozostałe zabiegi korekcyjne. 1 W prawej części okna, pod histogramem kliknij przycisk Basic (Podstawowe) ( ), aby otworzyć panel z ustawieniami podstawowymi. Na liście rozwijanej White Balance (Balans bieli) domyślnie wybierana jest pozycja As Shot (Jak na ujęciu), która sprawia, że Camera Raw wyświetla obraz z balansem bieli ustawionym w chwili rejestrowania zdjęcia. Jednak w przykładowej fotografii zmienimy to ustawienie. Na wspomnianej liście znajduje się kilka predefiniowanych ustawień, które mogą posłużyć jako punkt wyjścia do dalszej korekty. 2 Z listy rozwijanej White Balance (Balans bieli) wybierz opcję Cloudy (Pochmurny). Ustawienie to dobrze pasuje do zdjęcia, które zostało wykonane w pochmurny dzień. Czasami wystarczy wybrać właściwe ustawienie predefiniowane, ale w tym przypadku nadal pozostaje lekkie niebieskie zabarwienie. Musimy więc przeprowadzić korektę ręczną. 3 Z górnego paska narzędzi wybierz White Balance (Balans bieli) ( ). ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

131

Aby ustawić właściwy balans bieli, wybierz obiekt, który powinien być biały lub szary. Camera Raw na tej podstawie rozpozna barwę światła, przy którym zdjęcie zostało zrobione, i automatycznie skoryguje wszystkie kolory obrazu. 4 Kliknij białą chmurę. Kolorystyka zdjęcia zmieni się.

5 Kliknij w innym obszarze chmur. Kolory obrazu znowu ulegną zmianie. Za pomocą narzędzia White Balance (Balans bieli) można łatwo i szybko ustalić właściwe światło dla danej sceny. Klikanie rozmaitych obszarów zmienia barwę tego światła, ale nie są to zmiany stałe. Dzięki temu, że obraz oryginalny nie jest w ogóle modyfikowany, możemy eksperymentować do woli, operując za każdym razem na materiale źródłowym. Camera Raw oferuje także kilka przedefiniowanych ustawień balansu bieli, które możemy potraktować jako punkt wyjścia przy sprawdzaniu rozmaitych efektów oświetleniowych. 6 Kliknij chmurę widoczną po lewej stronie wieży. Niekorzystne zabarwienie zniknie, a zdjęcie nabierze naturalnego wyglądu. 7 Aby zintensyfikować odcienie zieleni, przesuń suwak Tint (Tinta) do wartości -22.  Wskazówka: Aby cofnąć ostatnią operację, wciśnij klawisze Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS). W celu porównania efektu aktualnych ustawień z oryginałem włączaj i wyłączaj opcję Preview (Podgląd).

132

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Korygowanie zakresu tonalnego w Camera Raw Pozostałe suwaki w panelu Basic (Podstawowe) służą do korygowania ekspozycji, jasności, kontrastu i nasycenia barw obrazu. Na ogół, gdy się je przesuwa w prawo, powodują rozjaśnienie określonych partii obrazu, a gdy są przesuwane w lewo, powodują ściemnienie tych obszarów — nie dotyczy to tylko suwaka Contrast (Kontrast). Suwak Exposure (Ekspozycja) pozwala zdefiniować punkt bieli, czyli najjaśniejszy punkt obrazu. Pozostałe tony są dopasowywane do niego automatycznie. Drugi koniec zakresu tonalnego, czyli punkt czerni, ustawiamy suwakiem Blacks (Czarne). Suwaki Highlights (Światła) i Shadows (Cienie) służą do wydobywania szczegółów w obszarach najjaśniejszych i najciemniejszych. Suwak Contrast (Kontrast) zgodnie ze swoją nazwą ustala kontrast obrazu. Bardziej subtelne zmiany kontrastu można uzyskać za pomocą suwaka Clarity (Przejrzystość), który zmienia głębię obrazu, modyfikując kontrast lokalnie, głównie w obszarach półcieni. Saturation (Nasycenie) zmienia nasycenie wszystkich kolorów obrazu w jednakowym stopniu. Natomiast Vibrance (Jaskrawość) silniej działa na barwy słabo nasycone, co na przykład pozwala ożywić tło bez przesycenia barw skóry na zdjęciu portretowym. Kliknięcie opcji Auto (Automatyczne) spowoduje, że aplikacja podejmie próbę skorygowania tonów obrazu na podstawie ich analizy i wewnętrznych algorytmów. 1 W panelu Basic (Podstawowe) kliknij opcję Auto (Automatyczne).

Wskazówka: Aby uzyskać właściwy efekt podczas operowania suwakiem Clarity (Przejrzystość), przesuwaj go w prawo aż do pojawienia się otoczek wokół drobnych szczegółów, a następnie przesuń go nieco w lewo.

Program zwiększy ekspozycję i zmieni kilka innych ustawień. Może to być punktem wyjścia do dalszych modyfikacji, ale w tym ćwiczeniu powrócimy do ustawień domyślnych i przeprowadzimy tę korektę według własnego uznania. 2 W panelu Basic (Podstawowe) kliknij opcję Default (Domyślne).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

133

3 Pozostałe suwaki ustaw następująco:

t t t t t t t t t

Exposure (Ekspozycja) pozostaw na poziomie 0,00, Contrast (Kontrast) zwiększ do +18, Highlights (Światła) pozostaw na poziomie 0,00, Shadows (Cienie) zwiększ do +63, Whites (Białe) zmniejsz do -2, Blacks (Czarne) zmniejsz do -18, Clarity (Przejrzystość) zwiększ do +3, Vibrance (Jaskrawość) ustaw na +4, Saturation (Nasycenie) zmniejsz do -3.

Takie ustawienia uwydatniają półtony i czynią zdjęcie bardziej wyrazistym bez jednoczesnego przesycenia kolorów.

134

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Histogram w module Camera Raw Histogram znajdujący się w prawym górnym narożniku okna pokazuje równocześnie kanały Red (Czerwony), Green (Zielony) oraz Blue (Niebieski) wybranego obrazu. Wraz ze zmianami ustawień w oknie dialogowym modułu Camera Raw uaktualnia się także histogram. Ponadto przesuwanie kursora dowolnego narzędzia nad obrazem powoduje, że pod histogramem wyświetlane są wartości RGB, występujące w tym miejscu obrazka, nad którym aktualnie znajduje się kursor.

Wyostrzanie Photoshop oferuje kilka filtrów wyostrzających, ale w zakresie wyostrzania całego obrazu Camera Raw prezentuje znacznie większe możliwości. Odpowiednie narzędzia znajdziemy w panelu Detail (Szczegół). Aby dostrzec ich działanie, należy ustawić skalę podglądu na co najmniej 100%. 1 Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka) ( ), aby powiększyć widok do 100%. Następnie wybierz narzędzie Hand (Rączka) ( ) i przesuń obraz, aby widzieć krzyż na najwyższej wieży kościoła. 2 Otwórz panel Detail (Szczegół) ( ). Suwak Amount (Ilość) określa stopień wyostrzenia, jaki zostanie zastosowany. Zwykle ustawiamy nim przesadnie dużą wartość i dopiero po ustawieniu innych parametrów wyostrzania ustalamy wartość optymalną. 3 Przesuń suwak Amount (Ilość) do 100. Suwak Radius (Promień) określa rozmiar obszaru analizowanego przez program podczas wyostrzania obrazu. W większości przypadków najlepsze rezultaty uzyskuje się przy małych wartościach tego parametru, nawet poniżej 1 piksela. Duże wartości mogą powodować nienaturalny, akwarelowy wygląd obrazu.

Wskazówka: Jeśli trzeba skorygować tylko określoną część obrazu, można posłużyć się narzędziem Adjustment Brush (Pędzel korekty) lub Graduated Filter (Stopniowy filtr). Pierwsze z nich umożliwia modyfikowanie ekspozycji, świateł, przejrzystości i innych parametrów metodą malowania. Drugie pozwala zmieniać te parametry w sposób gradacyjny na większym obszarze obrazu.

4 Przesuń suwak Radius (Promień) do 0,9. Suwak Detail (Szczegół) określa liczbę widocznych szczegółów. Nawet gdy ustawimy go na 0, program i tak zastosuje pewne wyostrzenie. Zwykle pozostawiamy ten parametr na niskim poziomie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

135

5 Przesuń suwak Detail (Szczegół) do 25, jeśli jest w innym położeniu. Suwak Masking (Maskowanie) określa, które części obrazu mają być wyostrzane. Przy dużych wartościach maskowania wyostrzane są tylko mocne krawędzie. 6 Przesuń suwak Masking (Maskowanie) do 61.

 Wskazówka: Jeśli podczas przesuwania suwaka Masking (Maskowanie) przytrzymasz wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zobaczysz, które obszary zostaną wyostrzone.

Po ustawieniu parametrów Radius (Promień), Detail (Szczegół) i Masking (Maskowanie) można nieco zmniejszyć wartość pierwszego z nich, czyli Amount (Ilość).

# Uwaga:

Wyostrzenie obrazu podkreśla szczegóły i uwydatnia krawędzie. Parametr Masking (Maskowanie) pozwala ograniczyć ten proces tylko do miejsc, w których szczegóły i krawędzie są dostatecznie wyraźne. Dzięki temu można uniknąć artefaktów spowodowanych wyostrzaniem obszarów o słabo zarysowanych krawędziach.

7 Przesuń suwak Amount (Ilość) do 70.

Efekty wyostrzenia są dostrzegalne dopiero przy powiększeniu skali widoku do co najmniej 100%.

Modyfikowanie obrazu w oknie modułu Camera Raw nie powoduje żadnych zmian w danych oryginalnych. Ustawienia korekcyjne są zapisywane poza obrazem — albo w bazie danych modułu Camera Raw, albo w dodatkowych plikach XMP (pliki zapisywane w tym samym folderze co oryginał). Pliki XMP pozwalają zachować ustawienia wprowadzone w module Camera Raw, gdy plik jest przenoszony na inny nośnik lub do innego komputera.

Stosowanie tych samych ustawień do wielu plików Po nadaniu obrazowi atrakcyjniejszego wyglądu zastosujemy automatycznie te same ustawienia do pozostałych dwóch zdjęć, które zostały zrobione w tym samym czasie i przy takim samym oświetleniu. Wykorzystamy do tego polecenie Synchronize (Synchronizuj).

136

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

1 W lewym górnym rogu okna dialogowego modułu Camera Raw znajduje się przycisk Select All (Wybierz wszystkie). Kliknij go, aby zaznaczyć miniatury wszystkich obrazów. 2 Kliknij przycisk Synchronize (Synchronizuj). W oknie dialogowym Synchronize (Synchronizuj) mamy możliwość wyboru ustawień, które mają zostać zastosowane do pozostałych obrazów. Domyślnie zaznaczone są wszystkie parametry i opcje z wyjątkiem Crop (Kadrowanie), Spot Removal (Usuwanie dodatkowe) i Local Adjustments (Korekty lokalne). Mimo że nie wszystkie były zmieniane, zaakceptujemy takie ustawienie. 3 W oknie dialogowym Synchronize (Synchronizuj) kliknij przycisk OK.

Po zastosowaniu tych samych ustawień do wszystkich obrazów ich miniatury uaktualnią się zgodnie z wykonanymi modyfikacjami. W celu przyjrzenia się efektom pracy można przejrzeć wszystkie zdjęcia, klikając miniaturę każdego z nich w panelu po lewej stronie okna.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

137

Zapisywanie zmian w obrazach RAW Wprowadzone zmiany można zapisać na różne sposoby w zależności od przeznaczenia przetwarzanych obrazów. Najpierw zapiszemy zmodyfikowane obrazy jako pliki JPEG niskiej rozdzielczości, które można wykorzystać do celów internetowych. Następnie jeden z nich, Mission01, zapiszemy w wewnętrznym formacie Photoshopa, by móc go otworzyć w tym programie jako obiekt inteligentny, co pozwoli w każdej chwili wrócić do Camera Raw i dokonać dalszych modyfikacji. 1 W oknie modułu Camera Raw kliknij przycisk Select All (Wybierz wszystkie), aby zaznaczyć wszystkie trzy obrazy. 2 W lewym dolnym rogu kliknij przycisk Save Images (Zapisz obrazy). 3 W oknie dialogowym Save Options (Opcje zapisu) wykonaj następujące czynności:

t Z listy rozwijanej Destination (Miejsce docelowe) wybierz opcję Save in Same Location (Zapisz w tym samym miejscu).

t W sekcji File Naming (Nazwa pliku) pozostaw w pierwszym polu opcję Document Name (Nazwa Dokumentu).

t Z listy Format wybierz JPEG. #Uwaga: Przed umieszczeniem zdjęć w internecie prawdopodobnie zajdzie potrzeba otwarcia ich w Photoshopie i przeformatowania na rozmiar 640×480 pikseli. Obecnie są one dużo większe i na wielu monitorach nie będzie możliwe oglądanie ich w pełnym wymiarze bez korzystania z pasków przewijania.

138

LEKCJA 5

Poprawione obrazy zostaną zapisane w formacie JPEG o niskiej rozdzielczości, który pozwoli dzielić się nimi ze znajomymi i umieszczać je na stronach internetowych. Plikom zostaną nadane nazwy Mission01.jpg, Mission02.jpg oraz Mission03.jpg. 4 Kliknij przycisk Save (OK).

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Program Adobe Bridge powraca do okna dialogowego modułu Camera Raw i do chwili zapisania wszystkich plików pokazuje, ile z nich zostało już przetworzonych. Miniatury o rozszerzeniu CRW ciągle są widoczne w oknie modułu Camera Raw. Jednak w Bridge dostępne są teraz wersje obrazów w formacie JPEG oraz oryginalne, nieprzetworzone pliki CRW, które można dalej edytować lub pozostawić w niezmienionej postaci do późniejszego wykorzystania. Teraz otworzymy kopię obrazu Mission01 w Photoshopie. 5 Po zaznaczeniu miniatury pliku Mission01.crw w oknie dialogowym Camera Raw wciśnij klawisz Shift i kliknij przycisk Open Object (Otwórz obiekt) w dolnej części okna.

 Wskazówka: Kliknięcie przycisku Open Object (Otwórz obiekt) otwiera obraz w Photoshopie jako obiekt inteligentny, dzięki czemu w każdej chwili można wrócić z tym obrazem do modułu Camera Raw i dokonać dalszych zmian. Standardowo przycisk, o którym mowa, ma nazwę Open Image (Otwórz obraz) i otwiera obraz w Photoshopie jak zwykły plik. Zmiana nazwy i sposobu działania następuje dopiero po wciśnięciu klawisza Shift. 6 W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). W oknie dialogowym Save As (Zapisz jako) wybierz format Photoshop, zmień nazwę pliku na Mission_Final.psd, przejdź do folderu Lesson05 i kliknij przycisk Save (Zapisz). Następnie zamknij plik.

Jeśli chcesz, by domyślnie dostępny był przycisk Open Object (Otwórz obiekt), kliknij niebieskie łącze opcji obiegu pracy pod oknem podglądu, zaznacz opcję Open in Photoshop as Smart Objects (Otwórz w programie Photoshop jako obiekty inteligentne) i kliknij OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

139

O zapisywaniu plików w Camera Raw Każdy model aparatu zapisuje pliki RAW w swoim unikatowym wewnętrznym formacie. Moduł Camera Raw potrafi odczytywać i przetwarzać pliki zapisane w wielu tego typu formatach. Stosowane przezeń ustawienia domyślne są dobierane na podstawie profili aparatów i danych EXIF. Pliki RAW pobrane z konkretnego aparatu mogą być później zapisane w formacie DNG (z poziomu modułu Camera Raw), JPEG, TIFF lub PSD. Każdy z nich może być użyty do zapisania obrazu RGB lub CMYK o ciągłym rozkładzie tonów. Oprócz formatu DNG wszystkie pozostałe są dostępne również w oknach dialogowych Save (Zapisz) i Save As (Zapisz jako) Photoshopa.

t

Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe”, dane pochodzące z aparatu cyfrowego, oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych. Został on utworzony jako standard dla plików z nieprzetworzonymi danymi. Ułatwia fotografom panowanie nad wieloma wewnętrznymi formatami aparatów, umożliwiając archiwizację danych w jednym, kompatybilnym formacie. (Ten format jest dostępny do zapisu tylko w oknie modułu Camera Raw).

t

Format Joint Photographic Experts Group (JPEG) jest powszechnie używany do wyświetlania na stronach internetowych obrazów RGB o płynnych przejściach tonalnych. Pliki JPEG o wyższej rozdzielczości mogą być używane także do innych celów, nawet do tworzenia wysokiej jakości wydruków. Format ten zachowuje wszystkie informacje o kolorze, ale podczas kompresji następuje selektywne odrzucanie danych. Im większa kompresja, tym gorsza jakość obrazu i na odwrót.

t

Format Tagged Image File Format (TIFF) jest wykorzystywany do wymiany plików między różnymi aplikacjami i platformami. Jest to elastyczny format obsługiwany praktycznie przez wszystkie programy graficzne, służące do edycji obrazów i składu publikacji. Także większość skanerów stacjonarnych potrafi zapisywać obrazy w tym formacie.

t

Format programu Photoshop (PSD) jest domyślnym formatem pliku. Ze względu na ścisłą integrację między produktami Adobe, inne aplikacje tej firmy — takie jak Adobe Illustrator i Adobe InDesign — mogą bezpośrednio importować pliki PSD z zachowaniem wielu funkcji Photoshopa.

Otwarcie pliku w Photoshopie zwiększa liczbę formatów, w których można taki plik zapisać. Może to być na przykład Large Document Format (Format dużego dokumentu) (PSB), Cineon, Photoshop Raw czy PNG. Format Photoshop Raw jest wykorzystywany do przenoszenia plików między programami i platformami komputerowymi — nie należy go mylić z formatem camera raw, czyli wewnętrznym formatem aparatu. Więcej informacji na temat formatów graficznych dostępnych w Camera Raw i Photoshopie można znaleźć w pomocy Photoshopa.

140

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Zaawansowana korekta kolorów Prezentowane tutaj zdjęcie modelki poprawimy, używając takich funkcji Photoshopa jak Levels (Poziomy), Healing Brush (Pędzel korygujący) i kilku innych.

Korygowanie poziomów Rozpiętość tonalna obrazu decyduje o jego kontraście i liczbie dostrzegalnych szczegółów. Określa ją rozkład pikseli w zakresie od najciemniejszych (czerń) do najjaśniejszych (biel). Dopracujemy ten rozkład za pomocą warstwy korekcyjnej typu Levels (Poziomy). 1 W Photoshopie wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj i otwórz folder Lesson05 i dwukrotnie kliknij plik 05B_ Start.psd, aby go otworzyć. 2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na Model_ final.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. 3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Levels (Poziomy).

Warstwa korekcyjna Levels (Poziomy) zostanie dodana do panelu Layers (Warstwy), a w panelu Adjustments (Dopasowania) pojawi się histogram obrazu i kontrolki do sterowania poziomami tonalnymi. Histogram ukazuje rozkład pikseli między poszczególne poziomy jasności. Lewy (czarny) trójkąt pod wykresem reprezentuje cienie, trójkąt prawy (biały) — światła, a trójkąt środkowy (szary) — półtony, czyli wartość gamma. Jeśli naszym celem nie jest uzyskanie jakiegoś efektu specjalnego, powinniśmy dążyć do tego, aby punkt czerni znalazł się tam, gdzie na histogramie zaczynają pojawiać się dane, a punkt bieli — tam, gdzie dane się kończą. Środkowa część idealnego histogramu powinna zawierać łagodne szczyty i doliny.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

141

4 Kliknij ikonę Calculate a more accurate histogram (Obliczenie dokładniejszego histogramu) ( ) widoczną na lewo od histogramu. Photoshop zaktualizuje histogram obrazu.

Na lewym końcu wykresu znajduje się pojedynczy słupek reprezentujący rzeczywisty punkt czerni, ale widać, że właściwe dane zaczynają się nieco dalej. Do tego właśnie miejsca przesuniemy punkt czerni. 5 Przeciągnij lewy (czarny) trójkąt w prawo do miejsca, gdzie według histogramu zaczynają występować najciemniejsze tony obrazu. Podczas przesuwania trójkąta zmienia się zawartość pierwszego z pól edycyjnych pod histogramem (są to pola poziomów wejściowych). Zmienia się także wygląd obrazu. 6 Przeciągnij nieco w lewo trójkąt środkowy (szary), aby delikatnie rozjaśnić półtony. My ustawiliśmy wartość 1,18.

142

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Usuwanie skaz za pomocą pędzla korygującego Teraz możemy zająć się twarzą modelki. Za pomocą narzędzi takich jak Healing Brush (Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) zlikwidujemy pryszcze, piegi i pojedyncze włosy zachodzące na twarz oraz czerwone żyłki w oczach. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background (Tło), po czym z menu panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj nazwę Corrections (korekcje) i kliknij OK. Praca na kopii warstwy pozwala zachować oryginalne piksele i w razie potrzeby powrócić do pierwotnej wersji obrazu. 2 Powiększ widok twarzy modelki, aby ją dokładnie widzieć. Zastosuj skalę widoku nie mniejszą niż 100%. 3 Z przybornika wybierz narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ). 4 Na pasku opcji wprowadź następujące ustawienia:

t Size (Rozmiar) — 7 px (7 piks), t Mode (Tryb) — Normal (Zwykły), t Type (Typ) — Content-Aware (Uwzględnianie zawartości). 5 Za pomocą narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) usuń zabłąkany włos z twarzy modelki. Wybranie opcji Content-Aware (Uwzględnianie zawartości) spowoduje, że narzędzie wstawi w miejsce włosa piksele zgodne z otaczającą go skórą.

6 Zamaluj delikatne linie wokół oczu i ust. Możesz również zamalować czerwone żyłki w oczach modelki oraz pryszcze i piegi na jej twarzy. Stosuj klikanie, a także krótkie i długie pociągnięcia pędzlem. Nie usuwaj wszystkich skaz, bo zbyt gładka twarz będzie wyglądała nienaturalnie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

143

Teraz usuniemy ciemne smugi makijażu pod oczami modelki. Użyjemy do tego celu narzędzia Healing Brush (Pędzel korygujący). 7 Wybierz narzędzie Healing Brush (Pędzel korygujący) ( ) ukryte pod narzędziem Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ). Ustaw pędzel o rozmiarze 19 pikseli i twardości 50%. 8 Wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij poniżej ciemnych obszarów otaczających oczy. W ten sposób wskażesz miejsce pobierania próbek. 9 Przeciągnij pędzlem pod oczami modelki, aby usunąć ciemny makijaż. Na razie zmieniasz kolor tych miejsc. Teksturą zajmiemy się za chwilę.

10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.

Poprawianie obrazu narzędziami Dodge (Rozjaśnianie) i Sponge (Gąbka) Narzędzia Dodge (Rozjaśnianie) użyjemy, aby rozjaśnić skórę pod oczami, a za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) zwiększymy nasycenie kolorów w samych oczach. 1 Przy wciąż aktywnej warstwie Corrections wybierz z przybornika narzędzie Dodge (Rozjaśnianie) ( ). 2 Na pasku opcji zwiększ rozmiar pędzla do 65 pikseli i ustaw Exposure (Światło) na 30%. Upewnij się, że z listy rozwijanej Range (Tryb) wybrana jest opcja Midtones (Półcienie). 3 Przeciągnij pędzlem po cieniach widocznych pod oczami modelki, aby je rozjaśnić.

144

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

4 Wybierz narzędzie Sponge (Gąbka) ( ) ukryte pod narzędziem Dodge (Rozjaśnianie). Na pasku opcji zaznacz opcję Vibrance (Jaskrawość) i wprowadź następujące ustawienia:

t t t t

Size (Rozmiar) — 35 px (35 piks), Hardness (Twardość) — 0%, Mode (Tryb) — Saturate (Zwiększ nasycenie), Flow (Przepływ) — 50%.

5 Przeciągnij gąbką po tęczówkach oczu, aby zwiększyć nasycenie ich kolorów.

6 Ponownie uaktywnij narzędzie Dodge (Rozjaśnianie), ale tym razem z listy Range (Tryb) wybierz opcję Shadows (Cienie). 7 Za pomocą tego narzędzia rozjaśnij ciemne obszary nad oczami. Rozjaśnij także tęczówki, aby jeszcze bardziej uwydatnić ich kolor.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

145

Korygowanie tonów skóry W Photoshopie CS6 można wybrać zakres kolorów obejmujący odcienie ludzkiej skóry, dzięki czemu łatwiej jest korygować tonalność i kolorystykę tego typu obszarów bez wpływania na pozostałe partie obrazu. Wybranie wspomnianego zakresu kolorów powoduje zaznaczenie również innych obszarów o podobnej kolorystyce, ale po niewielkich modyfikacjach działania tej funkcji efekt zazwyczaj jest zadowalający. 1 Wybierz polecenie Select/Color Range (Zaznacz/Zakres kolorów). 2 W oknie dialogowym Color Range (Zakres kolorów) wybierz z listy rozwijanej Select (Zaznacz) opcję Skin Tones (Tony karnacji). W okienku podglądu widać, że zaznaczenie obejmie większą część obrazu. 3 Włącz opcję Detect Faces (Wykryj twarze). Zawartość okienka podglądu zmieniła się — teraz zaznaczenie obejmuje twarz, jasne fragmenty włosów, niektóre obszary tła i kilka fałd na rękawie. 4 Zmniejsz wartość parametru Fuzziness (Tolerancja) do 28, po czym kliknij OK.

Po chwili zaznaczenie w postaci maszerujących mrówek stanie się widoczne w oknie obrazu. Za pomocą warstwy dopasowania Curves (Krzywe) rozjaśnimy zaznaczone obszary.

146

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

5 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Curves (Krzywe).

Photoshop doda do obrazu warstwę Curves (Krzywe) nad warstwą Corrections. 6 Kliknij środkową część krzywej i przeciągnij ją lekko w górę. Zaznaczone obszary zostaną rozjaśnione. Korekta objęła nie tylko twarz modelki, ale dzięki temu efekt jest bardziej naturalny.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

147

Jay Graham jest fotografem od ponad 25 lat. Swoją karierę rozpoczynał jako projektant i budowniczy prywatnych domów. Dzisiaj jego klientami są firmy reklamowe, architektoniczne, wydawnicze i turystyczne. Fotograficzne portfolio Jaya Grahama można obejrzeć na stronie internetowej jaygraham.com.

Tok pracy profesjonalnego fotografa Najważniejsze są właściwe nawyki Prawidłowy tok pracy i właściwe nawyki pomogą Ci cieszyć się fotografią cyfrową, sprawią, że Twoje zdjęcia będą doskonałe, i uchronią Cię przed koszmarem utraty efektów pracy z powodu niezapisania ich we właściwym czasie. Poniżej prezentujemy w skrócie tok pracy z obrazami cyfrowymi (na ten temat napisano już wiele książek) rekomendowany przez zawodowego fotografa z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem. Wskazówki, jakich Jay Graham udziela w zakresie ustawień aparatu, rejestrowania zdjęć w odpowiednich formatach, organizowania i zarządzania zbiorami cyfrowych obrazów oraz sposobów ich prezentowania (klientom, znajomym i rodzinie), z pewnością okażą się pomocne.

Do zarządzania tysiącami zdjęć Jay Graham używa programu Lightroom®

148

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

„Ludzie często narzekają, że nie mogą odnaleźć konkretnego zdjęcia, bo nie pamiętają, gdzie je zapisali i jak ono wygląda — mówi Graham. — Dlatego tak ważne jest nadawanie odpowiednich nazw plikom”. Rozpocznij od ustawienia preferencji aparatu Jeśli dostępna jest opcja zapisu zdjęć w formacie RAW (wewnętrznym formacie aparatu), wybierz ją — format RAW pozwala zapisać pełnię informacji zarejestrowanej przez przetwornik aparatu. Dysponując zdjęciem zapisanym w formacie RAW, można podczas wykonywania reprodukcji, jak twierdzi Graham, „przejść od światła dziennego do światła żarowego bez utraty jakości”. Jeśli musisz fotografować w trybie JPEG, stosuj wysoką rozdzielczość i słabą kompresję. Zadbaj o jakość zdjęć Staraj się zarejestrować maksimum informacji — ustaw w aparacie wysoką rozdzielczość i najlepszą jakość. Brakującej informacji nie da się później odtworzyć. Uporządkuj pliki Po przeniesieniu zdjęć do komputera skataloguj i nazwij je najszybciej, jak to tylko możliwe. „Jeśli pozostawisz nazwy nadawane przez aparat, może się zdarzyć (w wyniku wyzerowania ustawień aparatu), że różne pliki będą miały takie same nazwy” — mówi Graham. Program Adobe Lightroom umożliwia nie tylko zmienianie nazw plików, ale także pozwala je klasyfikować i opisywać. Zdjęcia, których nie zamierzasz zachowywać, usuń od razu. Graham umieszcza w nazwie zdjęcia datę i ewentualnie nazwę obiektu. Zdjęcia zrobione 12 grudnia 2011 roku na plaży Stinson umieściłby w folderze 20111212_Stinson_01, a poszczególnym plikom nadałby unikatowe nazwy z odpowiednimi numerami. Twierdzi, że dzięki temu „pliki same ustawiają się na dysku we właściwej kolejności”. Stosuj nazwy zgodne regułami obowiązującymi w systemie Windows, jeśli mają być użyteczne na platformach innych niż Macintosh (maksymalnie 32 znaki; tylko cyfry, litery, znaki podkreślenia i łączniki). Konwertuj pliki z formatu RAW na DNG Zdjęcia zarejestrowane w wewnętrznym formacie aparatu (RAW) zapisz w formacie DNG, który w przeciwieństwie do tego pierwszego jest formatem uniwersalnym i może być odczytany przez każde urządzenie. Zachowaj wersję oryginalną Oryginał zdjęcia zapisuj w formacie PSD, TIFF lub DNG. Nie stosuj do tego celu formatu JPEG, ponieważ każdy taki zapis oznacza obniżenie jakości obrazu w wyniku zastosowanej kompresji. Zaprezentuj zdjęcia klientom, znajomym lub rodzinie Jeśli przygotowujesz prezentację swoich prac, dostosuj zakres kolorów obrazu do możliwości urządzenia, na którym mają być prezentowane. Nie przypisuj profilu, lecz przekonwertuj obraz do odpowiedniej przestrzeni kolorów. Jeśli zdjęcia będą wyświetlane w sposób elektroniczny lub drukowane przez firmy przyjmujące zlecenia drogą internetową, zastosuj przestrzeń sRGB. Przestrzenie Adobe 1998 i Colormatch doskonale nadają się dla obrazów przeznaczonych do druku tradycyjnego. Jeśli zamierzasz drukować na drukarce atramentowej, zastosuj przestrzeń Adobe 1998 lub ProPhoto RGB. Obrazom wyświetlanym elektronicznie nadaj rozdzielczość 72 dpi, a drukowanym — 180 dpi lub wyższą. Zarchiwizuj zdjęcia Poświęciłeś zdjęciom dużo czasu i wysiłku, więc zadbaj, aby to nie poszło na marne przez przypadkową utratę plików. Ze względu na niepewną trwałość płyt CD i DVD zastosuj zewnętrzny dysk twardy (lub dyski) i ustaw automatyczną archiwizację. Graham przytacza w tym miejscu potoczne stwierdzenie: „Kwestią nie jest to, czy dysk twardy (wewnętrzny) ulegnie awarii, lecz kiedy to nastąpi”.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

149

Stosowanie rozmycia powierzchniowego Obróbka zdjęcia jest już prawie ukończona. Ostatnią operacją będzie delikatne wygładzenie cery modelki, a zrobimy to przy użyciu filtra Surface Blur (Rozmycie powierzchniowe). 1 Zaznacz warstwę Corrections i wybierz polecenie Layer/Duplicate Layer (Warstwa/Powiel warstwę). W oknie dialogowym polecenia zmień nazwę nowej warstwy na Surface Blur i kliknij przycisk OK. 2 Na panelu Layers (Warstwy) umieść warstwę Surface Blur między warstwami Curves 1 (Krzywe 1) i Levels 1 (Poziomy 1). 3 Przy aktywnej warstwie Surface Blur wybierz polecenie Filter/Blur/Surface Blur (Filtr/Rozmycie/Rozmycie powierzchniowe). 4 W oknie dialogowym filtra Surface Blur (Rozmycie powierzchniowe) parametr Radius (Promień) pozostaw bez zmian, czyli 5 pikseli, a suwak Threshold (Próg) przesuń do poziomu 10.

Twarz modelki stała się zbyt gładka i wygląda nienaturalnie. Aby zmniejszyć siłę efektu, obniżymy krycie warstwy Surface Blur. 5 Zachowując nadal aktywność warstwy Surface Blur, zmniejsz w panelu Layers (Warstwy) wartość parametru Opacity (Krycie) do 30%.

Teraz modelka wygląda naturalniej, ale działanie filtra możemy jeszcze bardziej doprecyzować za pomocą narzędzia Eraser (Gumka). 150

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

6 Wybierz narzędzie Eraser (Gumka) ( ). Na pasku opcji zdefiniuj pędzel o średnicy z przedziału od 10 do 50 pikseli i twardości 10%. Parametr Opacity (Krycie) ustaw na 90%. 7 Przeciągnij pędzlem oczy, brwi, linie definiujące nos i zęby. W obszarach, które w ten sposób wymażesz, widoczna będzie ostrzejsza warstwa leżąca niżej. 8 Zmień skalę widoku, aby zobaczyć cały obraz. 9 Zwiększ rozmiar pędzla do 400 pikseli i przeciągnij nim w obszarach tła, bluzki i włosów, aby przywrócić tym elementom pierwotną ostrość. Rozmycie powierzchniowe powinno pozostać tylko na twarzy modelki. 10 Zapisz rezultat swojej pracy i zamknij plik.

Poprawianie fotografii cyfrowych w Photoshopie Photoshop posiada wiele funkcji umożliwiających szybkie i łatwe poprawianie jakości fotografii cyfrowych. Za jego pomocą możemy wydobyć szczegóły w obszarach świateł i cieni, usunąć efekt czerwonych oczu, zredukować niepożądane szumy i wyostrzyć obraz. Obecnie zbadamy te możliwości, dokonując edycji innej fotografii cyfrowej — portretu dziewczynki na plaży.

Korygowanie świateł i cieni Polecenie Shadows/Highlights (Cienie/Podświetlenia) doskonale nadaje się do korygowania fotografii, w których obiekty zostały pozbawione szczegółów z powodu silnego tylnego oświetlenia lub zbyt małej odległości od lampy błyskowej. Taką korekcję można również wykorzystać do rozjaśniania cieni w fotografiach, w których oświetlenie jest ogólnie dobre. 1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge) i w panelu Favorites (Ulubione) tego programu zaznacz pozycję Lessons, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie ikonę folderu Lesson05. Odszukaj plik 05C_Start.psd i otwórz go w Photoshopie przez dwukrotne kliknięcie jego miniatury. 2 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save As (Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą 05C_Working.psd (roboczy).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

151

3 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Shadows/Highlights (Dopasowania/Cienie/Podświetlenia). Photoshop automatycznie zastosuje wtedy ustawienia domyślne, rozjaśniając tło. My jednak zmienimy te ustawienia, aby wydobyć więcej szczegółów zarówno w cieniach, jak i w światłach. Poprawimy również czerwień zachodzącego słońca. 4 W oknie dialogowym Shadows/Highlights (Cienie/Podświetlenia) zaznacz opcję Show More Options (Pokaż więcej opcji) i wykonaj następujące czynności:

t w sekcji Shadows (Cienie) ustaw parametr Amount (Wartość) na 50%, Tonal Width (Szerokość tonalna) na 50% i Radius (Promień) na 38 px (38 piks),

t w sekcji Highlights (Światła) ustaw Amount (Stopień) na 14, Tonal Width (Szerokość tonalna) na 46% i Radius (Promień) na 43 px (43 piks),

t w sekcji Adjustments (Dopasowania) przesuń suwak Color Correction (Korekcja kolorów) do wartości +5, Midtone Contrast (Kontrast półcieni) ustaw na +22 i pozostaw domyślne wartości parametrów Black Clip (Przycięcie czerni) oraz White Clip (Przycięcie bieli). 5 Kliknij przycisk OK, aby zaakceptować wprowadzone zmiany.

6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.

152

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Korekta czerwonych oczu Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną oświetlone lampą błyskową. Najczęściej jest on widoczny na fotografiach wykonanych w ciemnych pomieszczeniach — źrenice są wówczas szeroko otwarte. Photoshop pozwala na łatwe usunięcie tego efektu. W kolejnym ćwiczeniu przywrócimy oczom dziewczynki naturalny kolor. 1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i zakreśl nim fragment obrazu zawierający oczy dziewczynki, aby go powiększyć. Zakreślenie obszaru powiększanego będzie możliwe po wyłączeniu opcji Scrubby Zoom (Przesuń). 2 Wybierz narzędzie Red Eye (Czerwone oczy) ( ), ukryte pod narzędziem Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ). 3 Na pasku opcji parametr Pupil Size (Rozmiar źrenicy) pozostaw bez zmian (50%), ale zmień wartość parametru Darken Amount (Stopień ściemnienia) na 74%. Parametr ten określa, jak ciemna powinna być źrenica. 4 Kliknij czerwony obszar w lewym oku dziewczynki. Czerwone zabarwienie siatkówki zniknie. 5 Kliknij czerwony obszar w prawym oku dziewczynki, aby i tu usunąć czerwone zabarwienie.

6 Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka), aby uzyskać powiększenie 100%. 7 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.

Redukowanie szumu Szum obrazu to przypadkowe piksele niestanowiące szczegółów obrazu. Może być skutkiem zastosowania wysokich ustawień parametru ISO w aparacie cyfrowym, niedoświetlenia lub fotografowania przy słabym oświetleniu i długim czasie otwarcia migawki. Szumy mogą występować również w obrazach zeskanowanych — tutaj źródłem szumu jest przetwornik skanujący i ziarnista struktura skanowanego materiału. Istnieją dwa rodzaje szumu: szum luminancji, czyli w skali szarości, który tworzy efekt ziarnistości, oraz szum chromatyczny, objawiający się kolorowymi artefaktami. Oba rodzaje szumu można redukować za pomocą dostępnego w Photoshopie filtra Reduce Noise (Redukcja szumu). Można to zrobić w poszczególnych kanałach kolorów, zachowując przy tym szczegóły obrazu. Filtr ten umożliwia także usunięcie artefaktów spowodowanych kompresją zawartości obrazu podczas zapisu w formacie JPEG. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

153

Rozpoczniemy od zbliżenia twarzy dziewczynki i dokładnego obejrzenia występujących tu szumów. 1 Korzystając z narzędzia Zoom (Lupka) ( ), powiększ fragment z twarzą dziewczynki do około 300%. Szum widoczny jest tutaj w postaci plamek i grubej, nierównomiernej ziarnistości skóry. Korzystając z filtra Reduce Noise (Redukcja szumu), zmiękczymy i wygładzimy ten obszar. 2 Z menu Filter (Filtr) wybierz polecenie Noise/Reduce Noise (Szum/Redukcja szumu). 3 W oknie dialogowym Reduce Noise (Redukcja szumu) wykonaj następujące czynności:

t zwiększ wartość parametru Strength (Intensywność) do 8 (parametr ten kontroluje poziom szumu luminancji),

t wartość parametru Preserve Details (Zachowaj szczegóły) zmniejsz do 30%, t suwak Reduce Color Noise (Redukcja kolorowego szumu) przesuń do 80%, t zwiększ wartość parametru Sharpen Details (Wyostrz szczegóły) do 30%. # Uwaga: Aby dokonać redukcji szumów w poszczególnych kanałach obrazu, należy wybrać opcję Advanced (Zaawansowane) i na zakładce Per Channel (Na kanał) wprowadzić odpowiednie ustawienia dla każdego kanału oddzielnie.

154

LEKCJA 5

Nie musisz zaznaczać opcji Remove JPEG Artifact (Usuń artefakt JPEG), ponieważ ten obraz nie jest w formacie JPEG i nie zawiera związanych z nim artefaktów. 4 Przesuń widok w okienku podglądu, aby znalazła się tam twarz dziewczynki. Kliknij w tym okienku i przytrzymaj przycisk myszki, aby zobaczyć wersję „przed”. Po zwolnieniu przycisku myszki zobaczysz wersję „po”.

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

5 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno Reduce Noise (Redukcja szumu). Na koniec kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka), aby przywrócić widok 100%. 6 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat pracy, po czym zamknij plik.

Korygowanie zniekształceń Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) służy do korygowania typowych wad obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, aberracja chromatyczna oraz winietowanie. Zniekształcenie beczkowe polega na wygięciu linii prostych w stronę brzegów obrazu, a zniekształcenie poduszkowe tworzy efekt odwrotny — linie proste zostają wygięte do środka obrazu. Aberracja chromatyczna objawia się kolorowymi obwódkami wzdłuż krawędzi fotografowanych obiektów. Winietowanie występuje wówczas, gdy brzegi obrazu, a zwłaszcza jego rogi, są ciemniejsze niż środek. Niektóre obiektywy wykazują tego typu wady w zależności od ustawień długości ogniskowej lub wielkości przysłony. Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) może zastosować ustawienia określone przez typ aparatu i obiektywu oraz długość ogniskowej użyte do wykonania zdjęcia. Można go również wykorzystać do obracania obrazu i korygowania błędów perspektywy spowodowanych pionowym lub poziomym pochyleniem aparatu. Siatka, którą filtr nakłada na obraz, pozwala korygować takie zniekształcenia łatwiej i dokładniej niż przy użyciu polecenia Transform (Przekształć). W tym ćwiczeniu skorygujemy zdjęcie greckiej świątyni, usuwając zniekształcenia spowodowane wadą obiektywu. 1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge). W programie Bridge otwórz folder Lesson05. Dwukrotnie kliknij plik 05D_Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. Zwróć uwagę, jak kolumny wyginają się w kierunku aparatu. Zniekształcenie takie zostało spowodowane fotografowaniem z małej odległości przy użyciu obiektywu szerokokątnego. 2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na Columns_Final.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. 3 Z menu Filter (Filtr) wybierz Lens Correction (Korekta obiektywu). Obraz widoczny jest teraz w oknie dialogowym filtra.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

155

4 W dolnej części okna zaznacz opcję Show Grid (Pokaż siatkę). Obraz zostanie pokryty siatką ułatwiającą korygowanie zniekształceń geometrycznych. Okno zawiera także narzędzia do korygowania aberracji chromatycznej, winietowania i przekształcania perspektywy.

Korektę wad obiektywu można przeprowadzić w sposób automatyczny w oparciu o profil aparatu i obiektywu — odpowiednie kontrolki znajdują się na zakładce Auto Correction (Automatyczna korekta). Jednak tym razem skorzystamy tylko z jednej opcji automatycznej. 5 W sekcji Correction (Korekta) panelu Auto Correction (Automatyczna korekta) włącz opcję Auto Scale Image (Automatyczne skalowanie obrazu) i z listy rozwijanej Edge (Krawędź) wybierz Transparency (Przezroczystość). 6 Kliknij zakładkę panelu Custom (Niestandardowy). 7 Suwakiem Remove Distortion (Usuń zniekształcenie) ustaw wartość około +52,00, aby zlikwidować zniekształcenie typu „beczka”. Możesz również posłużyć się narzędziem Remove Distortion (Usuwanie zniekształcenia) ( ) — przeciągaj jego wskaźnik w obszarze podglądu aż do wyprostowania kolumn.

156

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Ten zabieg spowoduje wygięcie brzegów obrazu do środka, ale jako że włączyliśmy automatyczne skalowanie, obraz zostanie odpowiednio przycięty i wygięcia nie będą widoczne. 8 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno Lens Correction (Korekcja obiektywu).

 Wskazówka: Do oceny, czy kolumny są już wyprostowane, wykorzystaj siatkę, jaką filtr nakłada na obraz.

Zniekształcenie, spowodowane szerokokątnym obiektywem i pochyleniem aparatu, zostało wyeliminowane 9 (Opcjonalnie) Aby w głównym oknie programu porównać stany obrazu przed i po wprowadzeniu zmian, wciśnij dwa razy Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS) w celu cofnięcia i przywrócenia efektów filtra. 10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz). Na koniec zamknij obraz.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

157

Powiększanie głębi ostrości Gdy robimy zdjęcie, często musimy wybierać, czy ostry ma być plan pierwszy, czy tło. W takich sytuacjach jeśli chcemy mieć cały obraz ostry, powinniśmy zrobić dwa zdjęcia — jedno z ostrym pierwszym planem, a drugie z ostrym tłem — i następnie połączyć je za pomocą Photoshopa. Łączone zdjęcia muszą do siebie pasować, a zatem warto je zrobić przy użyciu statywu, aby nie poruszyć aparatu między kolejnymi ujęciami. Ale nawet bez statywu można uzyskać całkiem niezłe rezultaty. Zastosujemy tę technikę do obrazu przedstawiającego kieliszek wina na plaży. 1 W Photoshopie wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz). Odszukaj folder Lessons/Lesson05 i kliknij w nim dwukrotnie plik 05E_Start.psd, aby go otworzyć. 2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na Glass_ Final.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. 3 W panelu Layers (Warstwy) ukryj warstwę Beach (plaża), a pozostaw widoczną warstwę Glass (kieliszek). Jak widać, kieliszek jest ostry, a tło rozmyte. Następnie odwróć widoczność warstw. Teraz ostra jest plaża, a rozmyty kieliszek.

Teraz połączymy ostre fragmenty obu warstw, ale najpierw musimy je dokładnie wyrównać.

158

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

4 Włącz widoczność obu warstw, a następnie zaznacz je, klikając z wciśniętym klawiszem Shift.

5 Wybierz polecenie Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw). Jako że przykładowe zdjęcia zostały zrobione z tego samego miejsca, automatyczne wyrównywanie powinno dać dobre rezultaty. 6 Zaznacz opcję Auto (Automatyczny), jeśli jeszcze nie jest zaznaczona. Upewnij się, że nie są włączone opcje Vignette Removal (Usuwanie winiet) i Geometric Distortion (Zniekształcenie geometryczne). Następnie kliknij OK, aby wyrównać warstwy.

Teraz, po wyrównaniu warstw, możemy przystąpić do łączenia ich. 7 Upewnij się, ze obie warstwy są nadal zaznaczone, a następnie wybierz polecenie Edit/Auto-Blend Layers (Edycja/Auto-mieszanie warstw). 8 Wybierz opcję Stack Images (Utwórz stos obrazów), zaznacz Seamles Tones and Colors (Płynne tony i kolory) i kliknij OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

159

Teraz zarówno kieliszek, jak i plaża są ostre. Pozostaje tylko scalić obie warstwy, aby łatwiejsze było przeprowadzanie dalszych korekt. 9 Wybierz polecenie Layer/Merge Vosible (Warstwa/Scal widoczne).

Powielanie obiektów za pomocą narzędzia Content-Aware Move (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości) 1 Z przybornika wybierz narzędzie Content-Aware Move (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości) ( ). Znajdziesz je w grupie narzędzia Red Eye (Czerwone oczy)1 ( ). 2 Na pasku opcji z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz opcję Extend (Rozszerz), a z listy Adaptation (Dopasowanie) wybierz Strict (Ścisłe). 3 Obrysuj dwa pierwsze z brzegu pale włącznie z piaskiem, na który padają ich cienie. 4 Przeciągnij zaznaczenie lekko w dół i w prawo i ustaw nowe pale w jednym rzędzie z oryginalnymi. Gdy zwolnisz przycisk myszy, Photoshop pięknie połączy nowe pale z całą sceną. 5 Wybierz Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

1 Przy domyślnych ustawieniach interfejsu Photoshopa jest to grupa narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) — przyp. tłum.

160

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Interaktywna nieostrość Photoshop CS6 umożliwia wprowadzanie nieostrości w sposób interaktywny — możemy regulować efekt, obserwując na bieżąco skutki wprowadzanych zmian. Aby zobaczyć, jak to działa, wprowadźmy trochę nieostrości wokół kieliszka. 1 Z menu głównego wybierz Filter/Blur/Iris Blur (Filtr/Rozmycie/Rozmycie przesłony). Na środku obrazu pojawi się elipsa rozmycia z uchwytami do regulowania kształtu i rozmiaru obszaru nieostrego. Uchwyt środkowy służy do przesuwania elipsy. W prawej części okna Photoshop otwiera panele Blur Tools (Narzędzia rozmycia) i Blur Effects (Efekty rozmycia). 2 Przeciągnij środkowy uchwyt elipsy, tak aby znalazł się w prawej części kieliszka. 3 Kliknij kontur elipsy i przeciągnij go na zewnątrz, aby powiększyć obszar dobrej ostrości. 4 Wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i nie zwalniając go, poustawiaj uchwyty zanikania nieostrości, tak jak na poniższym rysunku z prawej. A

A Uchwyt środkowy

B

C

D

B Kontur elipsy C Uchwyt zanikania nieostrości D Pierścień ostrości

5 Kliknij i przeciągnij w pobliżu pierścienia ostrości, aby zmniejszyć siłę rozmycia do 6 pikseli. Powinno powstać stopniowo narastające, ale zauważalne rozmycie obrazu. Siłę rozmycia możesz zmienić także za pomocą suwaka Blur (Rozmycie) w sekcji Iris Blur (Rozmycie przesłony) panelu Blur Tools (Narzędzia rozmycia).

6 Kliknij przycisk OK na pasku opcji, aby zatwierdzić wprowadzony efekt.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

161

Obraz wygląda świetnie, prawie wszystko już zrobione, dodamy jeszcze tylko warstwę korekcyjną Vibrance (Jaskrawość), aby poprawić wyrazistość. 7 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Vibrance (Jaskrawość). 8 Przesuń suwak Vibrance (Jaskrawość) do wartości +33, a suwak Saturation (Nasycenie) — do -5.

Warstwa Vibrance (Jaskrawość) wpływa na wszystkie warstwy leżące pod nią. 9 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Na koniec zamknij obraz. Skorygowaliśmy pięć obrazów. Stosując rozmaite techniki, poprawiliśmy zakresy tonalne tych obrazów, usunęliśmy efekt czerwonych oczu, skorygowaliśmy zniekształcenia spowodowane wadami obiektywu, zwiększyliśmy głębię ostrości itp. Każdą z prezentowanych tu technik możesz zastosować podczas obróbki własnych obrazów

162

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Zadanie dodatkowe Obrazy o szerokim zakresie tonalnym (HDR) Nasze oczy mają zdolność adaptowania się do różnych poziomów jasności, dzięki czemu widzimy szczegóły zarówno w cieniu, jak i w świetle. Jednak aparaty fotograficzne i monitory komputerowe mają ograniczoną rozpiętość tonalną (różnicę między obszarami jasnymi a ciemnymi), którą mogą rejestrować i odtwarzać. Ograniczenia te można obejść, stosując dostępną w Photoshopie funkcję tworzenia obrazów HDR (o dużej rozpiętości tonalnej). Obrazy HDR są stosowane w filmie, przy tworzeniu efektów specjalnych i w zaawansowanych technikach fotograficznych. Aby uzyskać taki obraz, należy odpowiednio połączyć kilka fotografii zarejestrowanych przy różnych ustawieniach ekspozycji. W ramach ćwiczenia połącz trzy różnie naświetlone zdjęcia krajobrazu ulicznego za pomocą polecenia Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro). 1

W programie Bridge otwórz folder Lesson05/HDR_ExtraCredit i przyjrzyj się obrazom StreetA. jpg, StreetB.jpg oraz StreetC.jpg. Przedstawiają tę samą scenę, ale zostały zarejestrowane przy różnych ustawieniach ekspozycji. Mamy tu do czynienia z plikami JPEG, ale równie dobrze mogłyby być to pliki RAW.

2

W Photoshopie wybierz polecenie File/Automate/Merge to HDR Pro (Plik/Automatyzuj/Scal do HDR Pro).

3

W oknie dialogowym Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro) kliknij przycisk Browse (Przeglądaj). Następnie odszukaj folder Lesson05/HDR_ExtraCredit i używając klawisza Shift, zaznacz pliki StreetA.jpg, StreetB.jpg oraz StreetC.jpg. Kliknij OK lub Open (Otwórz).

4

Upewnij się, że włączona jest opcja Attempt to Automatically Align Source Images (Próba automatycznego wyrównania obrazów źródłowych), po czym kliknij przycisk OK.

Photoshop otworzy po kolei wszystkie pliki i połączy je w jeden obraz, stosując ustawienia domyślne. Obraz ten pojawi się w oknie Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro). W lewym dolnym rogu okna widoczne będą obrazy źródłowe. (ciąg dalszy na następnej stronie)

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

163

Zadanie dodatkowe (ciąg dalszy) 5

164

Ustawienia w oknie Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro) zmień w sposób następujący:

t

W sekcji Edge Glow (Blask krawędzi) suwak Radius (Promień) ustaw na 403 px (403 piks), a suwak Strength (Intensywność) na 0,75. Są to parametry efektu poświaty.

t

W sekcji Tone and Detail (Tony i szczegóły) zmień Gamma na 1,15, Exposure (Ekspozycja) na 0,30, Detail (Szczegół) na 300%. Każde z tych ustawień wpływa na ogólną jasność obrazu.

t

W sekcji Advanced (Zaawansowane) ustaw Shadow (Cień) na 2% i Highlight (Podświetlenie) na 11%, aby ustalić stopień szczegółowości cieni oraz świateł. Zmień Vibrance (Jaskrawość) na 65%, a Saturation (Nasycenie) na 55%, aby skorygować intensywność kolorów.

6

Kliknij OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro). Photoshop połączy zdjęcia w jeden obraz, uwzględniając podane ustawienia.

7

Wybierz File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz plik pod nazwą ExtraCredit_final.psd.

LEKCJA 5

Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

Pytania kontrolne 1 Co się dzieje z obrazami zapisanymi w wewnętrznym formacie aparatu podczas ich edycji za pomocą Camera Raw? 2 Jakie są zalety formatu DNG (Adobe Digital Negative)? 3 Jak w Photoshopie usuwamy efekt czerwonych oczu? 4 Jak w Photoshopie poprawiamy błędy obiektywu? Jakie są przyczyny ich powstawania?

Odpowiedzi 1 Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane, które pochodzą bezpośrednio z matrycy aparatu cyfrowego. Fotograf może swobodnie interpretować te dane, bez ograniczeń wprowadzonych podczas przetwarzania obrazu przez aparat. Podczas wykonywania modyfikacji zdjęć zapisanych w formacie RAW Camera Raw zachowuje oryginalne pliki. W ten sposób istnieje możliwość dowolnej edycji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu nienaruszonego oryginału. 2 Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe” dane pochodzące z aparatu cyfrowego oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych. Jest on standardem dla plików w wewnętrznym formacie aparatu. Ułatwia fotografom zarządzanie wieloma wewnętrznymi formatami aparatów, umożliwiając archiwizację danych w jednym, kompatybilnym formacie. 3 Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną oświetlone lampą błyskową. Aby go usunąć, należy powiększyć fragment obrazu zawierający oczy, wybrać narzędzie Red Eye (Czerwone oczy) i kliknąć czerwony obszar oka. Po tym prostym zabiegu efekt znika. 4 Filtr Lens Correction (Korekta obiektywu) służy do korygowania typowych wad obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, polegające na wygięciu linii prostych w kierunku brzegów obrazu (beczka) lub do środka (poduszka), aberracja chromatyczna objawiająca się kolorowymi obwódkami wzdłuż krawędzi obiektów oraz winietowanie, czyli przyciemnienie brzegów obrazu, a zwłaszcza rogów. Tego typu błędy mogą wynikać z niewłaściwych ustawień długości ogniskowej lub przysłony, ale mogą też być skutkiem przechylenia aparatu w pionie lub poziomie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

165

6

MASKI I KANAŁY Tematyka lekcji W tej lekcji omówiono, jak:

t t t t t

utworzyć maskę w celu usunięcia elementu tła,

t t t t

zapisać zaznaczenie w kanale alfa,

precyzować maski o skomplikowanych krawędziach, szybko zamaskować wybrany fragment obrazu, edytować maskę przy użyciu panelu Properties (Właściwości), manipulować obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp (Wypaczenie marionetkowe), obejrzeć maskę w panelu Channels (Kanały), wczytać kanał jako zaznaczenie, zmodyfikować obraz za pomocą wydzielonego kanału.

Na przyswojenie materiału tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson06. Podczas pracy pliki startowe będą raczej zachowywane bez zmian. W razie potrzeby można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.

166

Zdjęcie pochodzi z © Image Source, www.imagesource.com

Maski są wykorzystywane w Photoshopie do wyizolowywania określonych fragmentów obrazu i manipulowania nimi. Maska działa jak szablon. Obszar wycięty maską może być zmieniany, a reszta jest chroniona przed modyfikacjami. Można tworzyć tymczasowe maski do jednokrotnego użycia, ale można je również zapisywać i wykorzystywać wielokrotnie.

167

Praca z maskami i kanałami Maski Photoshopa izolują i chronią fragmenty obrazu, podobnie jak taśmy maskujące zabezpieczają szybę okienną przed zabrudzeniem farbą podczas malowania domu. Kiedy tworzymy maskę na podstawie zaznaczenia, obszar niezaznaczony jest maskowany, czyli chroniony przed edycją. Dzięki maskom użytkownik może tworzyć i zapisywać pracochłonne zaznaczenia do wielokrotnego wykorzystania. Możemy ponadto wykorzystać maski do bardziej złożonych zadań edycyjnych, na przykład w celu wymiany jednego koloru na inny lub zastosowania filtrów na ograniczonym obszarze obrazu. W Photoshopie możemy tworzyć maski tymczasowe, tak zwane szybkie maski, lub maski trwałe zapisywane jako specjalne kanały w skali szarości, zwane kanałami alfa. Kanały są także używane do zapisywania informacji o kolorach obrazu. Kanały — w przeciwieństwie do warstw — nie są drukowane. Do pracy z kanałami alfa wykorzystujemy panel Channels (Kanały). Idea maskowania sprowadza się do tego, że czarne ukrywa, a białe odkrywa. Jednak — tak jak w życiu — rzadko coś jest idealnie czarne lub idealnie białe. Rozmaite odcienie szarości maskują częściowo w zależności od poziomu tej szarości. Szarość na poziomie 255 (czerń) zakrywa całkowicie, a na poziomie 0 (biel) odkrywa.

Rozpoczynamy pracę Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji pliku utworzonego z użyciem masek i kanałów. 1 Uruchom Photoshopa i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień programu (zobacz punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Z głównego menu wybierz Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę. 4 Kliknij zakładkę Favorites (Ulubione) w lewej części okna programu Bridge. Odszukaj i otwórz folder Lessons, a następnie kliknij dwukrotnie folder Lesson06. 5 Obejrzyj dokładnie zawartość pliku 06End.psd. Aby zwiększyć rozmiary miniatur, przesuń w prawo suwak, który znajduje się w dolnej części okna przeglądarki. Podczas tej lekcji przygotujemy obraz na okładkę czasopisma. Naszym zadaniem będzie wymiana tła na zdjęciu przedstawiającym profil mężczyzny. W tym celu zastosujemy maskowanie, które doprecyzujemy za pomocą funkcji Refine Mask (Popraw maskę). 6 Dwukrotnie kliknij miniaturę pliku 06Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. Jeśli pojawi się okno Embedded Profile Mismatch (Różnica osadzonych profili), kliknij w nim przycisk OK.

168

LEKCJA 6

Maski i kanały

Tworzenie maski Aby oddzielić model od tła, musimy utworzyć odpowiednią maskę. Wstępną wersję takiej maski wykreujemy za pomocą narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie). 1 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 06Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli pojawi się okno dialogowe z opcjami formatu Photoshopa, kliknij przycisk OK. Zapisanie kopii pliku startowego pozwoli powrócić do niego w razie potrzeby. 2 Z przybornika wybierz narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ). Na pasku opcji skonfiguruj pędzel o rozmiarze 15 pikseli i twardości 100%. 3 Zaznacz mężczyznę. Zaznaczenie koszuli i twarzy jest stosunkowo proste, ale problem stanowią włosy. Jednak w tej chwili nie przejmuj się szczegółami — poprawimy je w następnym ćwiczeniu.

 Wskazówka: Jeśli potrzebujesz informacji na temat tworzenia zaznaczeń, zajrzyj do lekcji 3., „Zaznaczenia”.

4 Na samym dole panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Add layer mask (Utwórz maskę warstwy) ( ), aby utworzyć maskę warstwy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

169

Zaznaczenie stanie się maską warstwy (złożoną z pikseli) i jej miniatura pojawi się w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy Layer 0. Wszystko, co nie zostało zaznaczone, będzie teraz przezroczyste — będzie tam widoczna szara szachownica. Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa Skróty klawiszowe narzędzia Zoom (Lupka) W trakcie edycji obrazu wielokrotnie musimy powiększać widok szczegółów, a następnie z powrotem pomniejszać, aby zobaczyć zmiany w kontekście całości. Ułatwieniem są kombinacje klawiszy, pozwalające na szybkie przełączanie się pomiędzy narzędziami edycji i narzędziem powiększenia.

t

Przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+klawisz spacji (Windows) lub Command+klawisz spacji (Mac OS), aby tymczasowo wybrać narzędzie Zoom In (Powiększ). Po powiększeniu widoku zwolnij klawisze i wróć do poprzednio używanego narzędzia.

t

Przytrzymaj wciśnięte klawisze Alt+klawisz spacji (Windows) lub Option+klawisz spacji (Mac OS), aby tymczasowo wybrać narzędzie Zoom Out (Pomniejsz). Po zmniejszeniu widoku zwolnij klawisze i wróć do poprzednio używanego narzędzia.

t

Aby powrócić do widoku 100%, w przyborniku dwukrotnie kliknij narzędzie Zoom (Lupka).

t

Jeśli na pasku opcji włączona jest opcja Scrubby Zoom (Przesuń), po prostu przeciągnij narzędziem Zoom (Lupka) w lewo, aby pomniejszyć obraz, lub w prawo, aby go powiększyć.

t

Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), aby zmienić narzędzie Zoom In (Powiększ) na Zoom Out (Pomniejsz), i kliknij w obszarze, którego widok chcesz pomniejszyć. Każde kolejne kliknięcie z klawiszem Alt (Option) zmniejsza widok do kolejnego domyślnego poziomu

t

Aby w dowolnej chwili powiększyć widok, naciśnij Ctrl+plus (Windows) lub Command+plus (Mac OS). Aby go zmniejszyć, naciśnij odpowiednio Ctrl+minus lub Command+minus.

Poprawianie maski Maska jest nie najgorsza, ale narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) nie poradziło sobie z zaznaczeniem wszystkich włosów modela. Niezbyt precyzyjne są również krawędzie maski wzdłuż koszuli i twarzy. Najpierw poprawimy owe krawędzie, a potem zajmiemy się włosami. 1 Z głównego menu wybierz Window/Properties (Okno/Właściwości), aby otworzyć panel Properties (Właściwości). 2 Jeśli na panelu Layers (Warstwy) maska warstwy Layer 0 nie jest zaznaczona, kliknij ją. 170

LEKCJA 6

Maski i kanały

3 Na panelu Properties (Właściwości) kliknij przycisk Mask Edge (Krawędź maski). Otworzy się okno dialogowe Refine Mask (Popraw maskę).

4 W sekcji View Mode (Tryb wyświetlania) kliknij strzałkę obok miniatury podglądu i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz On Black (Na czarnym tle). Zamaskowana część obrazu będzie teraz wyświetlana na czarnym tle, dzięki czemu krawędzie koszuli i twarzy modela będą dobrze widoczne. 5 W sekcji Adjust Edge (Dopasuj krawędź) poustawiaj suwaki tak, aby uzyskać gładkie, ale nie wtopione krawędzie koszuli i twarzy. Optymalne ustawienia będą zależały od zaznaczenia, jakie utworzyłeś, ale prawdopodobnie będą podobne do tych, które my zastosowaliśmy. Dobry rezultat uzyskaliśmy po ustawieniu suwaka Smooth (Gładkość) na poziomie 15, suwaka Contrast (Kontrast) na 40% i Shift Edge (Przesuń krawędź) na –8%.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

171

6 W sekcji Output (Wyjście) włącz opcję Decontaminate Colors (Oczyść kolory) i z listy rozwijanej Output To (Wyniki do) wybierz New Layer with Layer Mask (Nowa warstwa z maską warstwy). 7 W oknie Refine Mask (Popraw maskę) uaktywnij narzędzie Zoom (Lupka), a następnie kliknij obraz w obszarze twarzy, aby powiększyć ten fragment. 8 Wybierz narzędzie Refine Radius (Promień poprawiania) ( ) — również w oknie Refine Mask (Popraw maskę). Za pomocą tego narzędzia usuń wszelkie pozostałości białego tła w okolicach ust i nosa. Rozmiar pędzla możesz zwiększać lub zmniejszać, wciskając odpowiednio klawisz ] lub [. 9 Gdy uznasz, że krawędzie maski wokół twarzy są prawidłowe, kliknij przycisk OK. W panelu Layers (Warstwy) pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 0 copy (Layer 0 kopia). Użyjemy jej do poprawienia maski w obrębie włosów. 10 Przy aktywnej warstwie Layer 0 copy (Layer 0 kopia) kliknij przycisk Mask Edge (Krawędź maski) na panelu Properties (Właściwości), aby ponownie otworzyć okno Refine Mask (Popraw maskę). 11 Z rozwijanego menu View (Widok) wybierz tym razem opcję On White (Na białym tle). Ciemne włosy będą lepiej widoczne na białym tle niż na czarnym. Za pomocą narzędzi Zoom (Lupka) i Hand (Rączka) ustaw obraz tak, aby wszystkie włosy były w polu widzenia. 12 Wybierz narzędzie Refine Radius (Promień poprawiania) i za pomocą klawisza ] zwiększ rozmiar pędzla. (Rozmiar pędzla wyświetlany jest na pasku opcji; na początek proponujemy 300 pikseli). Następnie zacznij malować górne partie włosów. Maluj tak, aby objąć nawet najbardziej odstające włosy. Za pomocą klawisza [ zmniejsz pędzel mniej więcej o połowę i pomaluj wzdłuż tylnej części głowy, gdzie włosy są lepiej ułożone niż na górze.

Gdy malujesz narzędziem Refine Radius (Promień poprawiania), Photoshop poprawia krawędzie maski, włączając do niej nawet pojedyncze włosy i eliminując większość pierwotnego tła. Bezpośrednie malowanie maski warstwy oznaczałoby przywrócenie wraz z włosami sporych fragmentów tła. Oczywiście, funkcja Refine Mask (Popraw maskę) też nie działa w sposób idealny i niewielkie fragmenty tła są nadal widoczne między włosami.

172

LEKCJA 6

Maski i kanały

13 Wybierz narzędzie Erase Refinements (Wymazywanie poprawek) ( ) ukryte pod narzędziem Refine Radius (Promień poprawiania) i kliknij raz lub dwa w miejscach, gdzie tło jest widoczne. Funkcja Refine Mask (Popraw maskę) wymaże kolory podobne do wskazanego, a tym samym usunie zbędne tło. Uważaj jednak, aby nie wymazać odzyskanych wcześniej włosów. W razie potrzeby cofnij ostatnią operację lub ponownie użyj narzędzia Refine Radius (Promień poprawiania). 14 Włącz opcję Decontaminate Colors (Oczyść kolory), przesuń suwak Amount (Stopień) do 85%, z listy rozwijanej Output To (Wyniki do) wybierz New Layer with Layer Mask (Nowa warstwa z maską warstwy) i kliknij OK.

15 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Magazine Background. Mężczyzna będzie teraz widoczny na wzorzystym pomarańczowym tle.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

173

Skróty i wskazówki dotyczące maskowania Opanowanie sztuki maskowania znacznie zwiększa efektywność pracy w Photoshopie. Oto kilka użytecznych informacji na ten temat.

t

Maski nie modyfikują pikseli obrazu. Zmiana maski nie wywołuje żadnych zmian w samym obrazie.

t

Podczas edycji maski należy zwracać uwagę na kolory narzędzia i tła wybrane w przyborniku. Czarny zakrywa, biały odkrywa, a szary zakrywa częściowo — im ciemniejszy, tym bardziej zakrywa.

t

Aby odkryć całą zawartość warstwy, należy wyłączyć maskę. Można to zrobić, klikając jej miniaturę przy wciśniętym klawiszu Shift lub wybierając polecenie Layer/Layer Mask/Disable (Warstwa/Maska warstwy/Wyłącz). Na miniaturze maski pojawi się wtedy czerwony znak X.

t

Aby ponownie włączyć maskę warstwy, należy kliknąć jej miniaturę, wciskając jednocześnie klawisz Shift, lub wybrać polecenie Layer/Layer Mask/Enable (Warstwa/Maska warstwy/Włącz). Aby utworzyć pustą maskę, która w ogóle nie zakrywa warstwy, należy wybrać polecenie Layer/Layer Mask/Reveal All (Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko).

t

Maskę można odłączyć od warstwy i wtedy można przesuwać je niezależnie. Aby tego dokonać, wystarczy kliknąć ikonę łańcucha widoczną między miniaturami w panelu Layers (Warstwy). Kliknięcie w pustym miejscu po tej ikonie spowoduje ponowne połączenie maski z warstwą.

t

Aby przekształcić maskę wektorową w maskę warstwy, należy zaznaczyć warstwę z maską wektorową i wybrać polecenie Layer/Rasterize/Vector Mask (Warstwa/ Rasteryzuj/Maska wektorowa). Trzeba jednak pamiętać, że proces rasteryzacji jest nieodwracalny, to znaczy, że maski zrasteryzowanej nie da się zamienić w wektorową.

t

Maski można modyfikować za pomocą suwaków w panelu Properties (Właściwości). Suwak Density (Gęstość) określa krycie maski — przy wartości 100% maskowanie jest pełne, przy wartościach mniejszych — słabsze, a przy 0% maska przestaje działać. Suwak Feather (Wtapianie) służy do zmiękczania krawędzi maski.

Tworzenie szybkiej maski Aby zmienić kolor oprawy okularowej, utworzymy dla niej szybką maskę. Wcześniej jednak uporządkujemy panel Layers (Warstwy). 1 Ukryj warstwę Magazine Background, aby skoncentrować uwagę na modelu. Następnie usuń warstwy Layer 0 i Layer 0 copy (Layer 0 kopia). Jeśli zostaniesz poproszony o potwierdzenie decyzji usunięcia warstwy lub jej maski, kliknij Yes (Tak) lub Delete (Usuń); zatwierdzanie efektu maskowania usuwanych warstw nie jest konieczne, ponieważ pełna maska istnieje dla warstwy Layer 0 copy 2 (Layer 0 kopia 2). 174

LEKCJA 6

Maski i kanały

2 Kliknij dwukrotnie nazwę warstwy Layer 0 copy 2 (Layer 0 kopia 2) i zmień ją na Model.

3 W przyborniku kliknij przycisk Edit in Quick Mask Mode (Edytuj w trybie szybkiej maski). (Domyślnie włączany jest tryb standardowy). W trybie szybkiej maski obszary pozostające poza zaznaczeniem, czyli chronione przed zmianami, są pokrywane czerwoną nakładką, która przypomina rubinową folię, jakiej używało się w tradycyjnych drukarniach do maskowania obrazów. Modyfikowane mogą być tylko te obszary, które nie są przykryte nakładką. Zwróć uwagę, że po włączeniu trybu szybkiej maski warstwa aktywna zmienia swój kolor w panelu Layers (Warstwy) z niebieskiego na szary. 4 W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ). 5 Na pasku opcji ustaw tryb Normal (Zwykły), a następnie kliknij strzałkę rozwijającą panel z ustawieniami pędzla i wybierz duży, twardy pędzel o średnicy 13 pikseli. Zamknij panel, klikając gdziekolwiek poza nim. 6 Przeciągnij pędzlem wzdłuż zausznika oprawy. Obszar zamalowany zostanie pokryty czerwoną nakładką — w ten sposób powstanie maska. 7 Pomaluj cały zausznik i oprawę szkieł. Przed malowaniem cienkich fragmentów zmniejsz rozmiar pędzla. Nie zwracaj uwagi na włosy nachodzące na zausznik — ich kolor nie ulegnie zmianie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

175

W trybie szybkiej maski Photoshop automatycznie przechodzi do skali szarości, zmieniając kolor narzędzia na czarny, a kolor tła — na biały. Podczas pracy w trybie szybkiej maski warto pamiętać o następujących regułach:

t malowanie kolorem czarnym oznacza poszerzanie maski (czerwonej nakładki), a tym samym zmniejszanie obszaru zaznaczonego,

t malowanie kolorem białym oznacza wymazywanie maski (czerwonej nakładki), a tym samym poszerzanie obszaru zaznaczonego,

t malowanie kolorem szarym tworzy częściową maskę. 8 W przyborniku kliknij przycisk Edit in Standard Mode (Edytuj w trybie standardowym), aby opuścić tryb szybkiej maski. Obszary, które nie zostały zamaskowane, są teraz zaznaczone. Jeśli nie zapiszemy maski w postaci bardziej trwałego kanału alfa, Photoshop usunie ją, gdy tylko zostanie zamieniona na zaznaczenie. 9 Wybierz polecenie Select/Inverse (Zaznacz/Odwrotność), aby zaznaczyć to, co wcześniej zamaskowałeś. 10 Z menu Image (Obraz) wybierz Adjustments/Hue/Saturation (Dopasowania/Barwa/ Nasycenie). 11 W oknie dialogowym Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) zmień Hue (Barwa) na 70. Oprawa okularowa przyjmie kolor zielony. Kliknij przycisk OK.

12 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie). 13 Zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

176

LEKCJA 6

Maski i kanały

Manipulowanie obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp (Wypaczenie marionetkowe) Funkcja Puppet Warp (Wypaczenie marionetkowe) pozwala dość swobodnie manipulować zawartością obrazu. Możemy przemieszczać określone fragmenty, na przykład włosy lub ręce prezentowanej postaci, w sposób przypominający sterowanie kukiełką za pomocą sznurków. W miejscach, których ruch chcemy kontrolować, wstawiamy punkty kontrolne. W naszym przykładzie odchylimy głowę modela do tyłu, zmuszając go do patrzenia w górę. 1 Sprawdź, czy w panelu Layers (Warstwy) zaznaczona jest warstwa Model, a następnie wybierz polecenie Edit/Puppet Warp (Edycja/ Wypaczenie marionetkowe). Niezamaskowana część warstwy — w tym przypadku model — zostanie pokryta siatką, na której będziemy wstawiać punkty sterujące ruchem (lub ustalające stałe położenie danego miejsca). 2 Klikaj wzdłuż krawędzi koszuli. Za każdym razem, gdy klikniesz, funkcja wypaczania wstawi nowy punkt kontrolny. Dla koszuli wystarczy około 10 punktów. Punkty wstawione na brzegach koszuli mają zapobiec jej ruchom przy odchylaniu głowy. 3 Zaznacz punkt na karku. W środku punktu pojawi się biała kropka sygnalizująca, że punkt jest zaznaczony.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

177

4 Wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Zaznaczony punkt zostanie otoczony okręgiem, a kursor przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki. Nie zwalniając klawisza, przeciągnij myszą wokół okręgu, aby odchylić głowę modela do tyłu. Kąt obrotu wyświetlany jest na pasku opcji; zamiast przeciągania myszą możesz tam wpisać odpowiednią wartość, na przykład 135.

5 Jeśli jesteś zadowolony z uzyskanego efektu, kliknij na pasku opcji przycisk Commit Puppet Warp (Zatwierdź wypaczenie marionetkowe) ( ) albo wciśnij klawisz Enter lub Return. 6 Zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Praca z kanałami Kanały, podobnie jak warstwy, służą do przechowywania rozmaitych informacji o zawartości obrazu. W kanałach alfa możemy zapisywać zaznaczenia w postaci obrazów czarno-białych. W podobny sposób przechowywane są informacje o poszczególnych kolorach składowych. Przykładowo każdy obraz RGB automatycznie otrzymuje kanały czerwony, zielony, niebieski i kompozytowy. Informacje przechowywane w kanałach związane są zawsze z kolorami i zaznaczeniami, a z kolei warstwy zawierają informacje o rozmieszczeniu poszczególnych elementów obrazu. W kolejnym ćwiczeniu utworzymy cień modela, wykorzystując w tym celu specjalny kanał alfa. Następnie przekonwertujemy obraz do przestrzeni kolorów CMYK i, opierając się na zawartości kanału czerni, zmodyfikujemy nieco barwę i kontrastowość włosów.

Tworzenie cienia w oparciu o kanał alfa Do utworzenia cienia modela potrzebna będzie jego maska (mamy ją już gotową), którą po prostu powielimy i kopię przesuniemy w stosunku do oryginału. Wszystko to wykonamy, posługując się kanałem alfa.

178

LEKCJA 6

Maski i kanały

1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przy wciśniętym klawiszu Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) miniaturę warstwy Model. Obszar nieprzezroczysty zostanie automatycznie zaznaczony. 2 Wybierz polecenie Select/Save Selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie dialogowym polecenia sprawdź, czy z listy rozwijanej Channel (Kanał) wybrana jest opcja New (Nowy), w polu Name (Nazwa) wpisz Model Outline (kontur modela) i kliknij OK. Wykonane czynności nie przyniosą żadnych zmian ani w samym obrazie, ani w panelu Layers (Warstwy). Jednak w panelu Channels (Kanały) pojawi się nowa pozycja o nazwie Model Outline. 3 U dołu panelu Layers (Warstwy) kliknij ikonę Create a new layer (Utwórz warstwę). Nową warstwę nazwij Shadow (cień), a następnie przeciągnij ją pod warstwę Model.

4 Przy aktywnej warstwie Shadow wybierz polecenie Select/Refine Edge (Zaznacz/Popraw krawędź). W oknie dialogowym tego polecenia przeciągnij suwak parametru Shift Edge (Przesuń krawędź) do +36% i kliknij przycisk OK. 5 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Fill (Wypełnij). W oknie Fill (Wypełnienie) wybierz z listy rozwijanej Use (Użyj) opcję Black (Czarny) i kliknij przycisk OK. Warstwa Shadow będzie teraz zawierała czarną sylwetkę modela. Cienie nigdy nie są aż tak ciemne, więc rozjaśnimy nieco zawartość tej warstwy przez obniżenie jej krycia. 6 W panelu Layers (Warstwy) zmniejsz wartość parametru Opacity (Krycie) do 30%. W tej chwili cień pokrywa się dokładnie z modelem i jest niewidoczny, a zatem musimy go przesunąć.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

179

7 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz usuń zaznaczenie). 8 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Transform/Skew (Przekształć/Pochyl). Obróć cień ręcznie lub na pasku opcji wpisz -15° w polu Rotate (Obróć). Następnie przesuń go w lewo, lub w polu X wpisz 845. Kliknij przycisk Commit Transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) albo wciśnij klawisz Entern lub Return. 9 Zapisz rezultat dotychczasowej pracy — wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Kilka słów o kanałach alfa Przy dłuższej pracy z Photoshopem używanie kanałów alfa staje się konieczne. Oto kilka przydatnych informacji na ich temat:

t t

każdy obraz może zawierać łącznie do 56 kanałów kolorów i alfa,

t

dla każdego kanału alfa można określić nazwę, kolor, opcje maskowania i stopień krycia (krycie ma wpływ na widok kanału podczas wyświetlania go w oknie, a nie na sam obraz),

t

wszystkie nowe kanały mają wymiary takie same jak oryginał i taką samą liczbę pikseli,

t

maskę zapisaną jako kanał alfa można edytować za pomocą narzędzi do malowania i edycji lub filtrów,

t

kanały alfa można przekształcać w kanały koloru dodatkowego.

wszystkie kanały są 8-bitowymi obrazami w skali szarości, z możliwością wyświetlania 256 odcieni tego koloru,

Modyfikowanie pojedynczego kanału Obraz na okładkę kolorowego magazynu jest już prawie gotowy. Musimy jeszcze tylko zmienić zabarwienie włosów i poprawić ich kontrast. Aby to zrobić, przekonwertujemy obraz do przestrzeni CMYK, gdzie będziemy mogli wykorzystać kanał koloru czarnego. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Model.

180

LEKCJA 6

Maski i kanały

2 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK). W oknie z pytaniem o scalanie warstw kliknij przycisk Don’t Merge (Nie scalaj), bo wszystkie warstwy mają pozostać. Jeśli otrzymasz propozycję wybrania profilu konwersji, kliknij OK. 3 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij ikonę oka warstwy Model, aby ukryć pozostałe warstwy. 4 Kliknij zakładkę panelu Channels (Kanały) i zaznacz kanał Black (Czarny). Następnie z menu panelu wybierz polecenie Duplicate Channel (Powiel kanał). Nowemu kanałowi nadaj nazwę Hair (włosy) i kliknij OK.

Pojedyncze kanały są wyświetlane w skali szarości, a gdy jest widocznych kilka kanałów, wówczas pojawia się kolor. 5 Włącz widoczność kanału Hair i ukryj kanał Black (Czarny). Następnie zaznacz kanał Hair i wybierz polecenie Image/Adjustments/ Levels (Obraz/Dopasowania/Poziomy).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

181

6 W oknie dialogowym Levels (Poziomy) ustaw suwak czerni na poziomie 85, dla tonów średnich pozostaw 1, a dla bieli ustaw poziom 165. Kliknij OK.

7 Przy wciąż aktywnym kanale Hair wybierz polecenie Image/Adjustments/Invert (Obraz/Dopasowania/Odwróć). Otrzymasz biały obraz na czarnym tle. 8 W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) i kliknij ikonę Switch Foreground and Background Colors (Przełącz kolory pierwszego planu i tła), aby uzyskać czarny kolor pierwszego planu. Następnie zamaluj okulary, oczy i inne elementy, które nie są włosami.

9 W dolnej części panelu Channels (Kanały) kliknij ikonę Load channel as selection (Zaznaczenie z kanału). 10 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy) i uaktywnij warstwę Model.

182

LEKCJA 6

Maski i kanały

11 Wybierz polecenie Select/Refine Edge (Zaznacz/Popraw krawędź), ustaw Feather (Wtapianie) na 1,2 piksela i kliknij OK. 12 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Hue/Saturation (Obraz/Dopasowania/ Barwa/Nasycenie), zaznacz opcję Colorize (Koloruj) i ustaw następujące wartości parametrów:

t Hue (Barwa) — 230, t Saturation (Nasycenie) — 56, t Lightness (Jasność) — 11.

13 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Levels (Obraz/Dopasowania/Poziomy). W oknie dialogowym Levels (Poziomy) ustaw suwak czarny tam, gdzie występują tony najciemniejsze, suwak biały przy tonach najjaśniejszych, a suwak szary pośrodku. Na koniec kliknij przycisk OK. My umieściliśmy suwaki w następujących położeniach: 58, 1,65 i 255.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

183

14 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstw Shadow i Magazine Background. 15 Wybierz Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie). 16 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz). Obraz na okładkę czasopisma jest gotowy!

O maskach i maskowaniu Kanały alfa, maski z kanałów, maski przycinające, maski warstw, maski wektorowe — czym się różnią? W niektórych przypadkach obiekty te są zamienne: maskę alfa można przekształcić w maskę warstwy, a maskę warstwy w maskę wektorową i na odwrót. Oto krótkie objaśnienia tych pojęć. Ich wspólną cechą jest to, że umożliwiają przechowywanie zaznaczeń i pozwalają na nieniszczące modyfikowanie obrazu — w każdej chwili możemy powrócić do wersji oryginalnej.

184

LEKCJA 6

t

Kanał alfa — zwany również maską lub zaznaczeniem — jest to dodatkowy kanał, w którym zaznaczenie przechowywane jest w postaci obrazu zapisanego w skali szarości. Kanały alfa wykorzystuje się do tworzenia i przechowywania masek.

t

Maska warstwy jest jak kanał alfa przypisany do konkretnej warstwy. Umożliwia sterowanie widocznością poszczególnych obszarów warstwy. Miniatura takiej maski jest wyświetlana w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy. Czarna ramka wokół niej oznacza, że maska jest aktywna i podlega edycji.

t

Maska wektorowa jest w zasadzie maską warstwy, z tym że jej zawartość stanowią obiekty wektorowe, a nie bitmapowe. Niezależnie od rozdzielczości mają one ostre krawędzie, a do ich tworzenia używamy pióra i narzędzi służących do rysowania kształtów geometrycznych. Maski wektorowe nie obsługują przezroczystości, a zatem ich krawędzie nie mogą być wtapiane. Ich miniatury są wyświetlane tak jak miniatury masek warstw.

t

Maska przycinająca ma zastosowanie w odniesieniu do warstw. Pozwala ograniczyć efekt do wybranych warstw. Warstwy wchodzące w skład takiej maski są przycinane odpowiednio do zawartości warstwy bazowej. Przed miniaturami warstw przycinanych występuje wcięcie z widoczną w nim strzałką zakrzywioną w dół. Warstwa bazowa jest wyróżniona przez podkreślenie nazwy.

t

Maska z kanału to maska zbudowana na podstawie zawartości jednego z kanałów obrazu (na przykład kanału Cyan (Niebieskozielony) w przypadku obrazu zapisanego w trybie CMYK). Tego typu maski są przydatne podczas zaznaczania obiektów o bardzo rozbudowanych lub rozmytych krawędziach. Można je tworzyć na podstawie dominującego w obrazie koloru lub wykorzystując występujący w jednym z kanałów silny kontrast, na przykład między obiektem a tłem.

Maski i kanały

Pytania kontrolne 1 Jakie są zalety używania szybkich masek? 2 Co dzieje się z szybką maską po usunięciu zaznaczenia? 3 Gdzie zapisywana jest maska, która została utworzona z zaznaczenia? 4 Jak można edytować maskę po zapisaniu jej w kanale? 5 Czym kanały różnią się od warstw?

Odpowiedzi 1 Szybkie maski są pomocne przy tworzeniu jednorazowych zaznaczeń. Użycie szybkiej maski jest ponadto łatwą i wygodną metodą edycji zaznaczenia za pomocą narzędzi malarskich. 2 Po usunięciu zaznaczenia szybka maska znika. 3 Maski są zapisywane w kanałach, które można traktować jak miejsca do przechowywania informacji o kolorach i zaznaczeniach w obrazie. 4 Maskę w kanale można bezpośrednio edytować, malując ją kolorem czarnym, białym lub odcieniami szarości. 5 Kanały są używane jako miejsca przechowujące zapisane zaznaczenia. Dopóki wyraźnie nie zlecimy wyświetlenia kanału, nie jest on widoczny w obrazie ani na wydruku. Warstwy są używane do izolowania różnych części obrazu, by mogły być edytowane jako odrębne obiekty za pomocą dostępnych narzędzi i filtrów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

185

7

PROJEKT TYPOGRAFICZNY Tematyka lekcji W tej lekcji opisano, jak:

t t t t t t t

rozmieszczać tekst z wykorzystaniem linii pomocniczych, utworzyć maskę przycinającą z tekstu, łączyć tekst z innymi warstwami, formatować tekst, układać tekst wzdłuż ścieżki, tworzyć i stosować style tekstowe, kontrolować wygląd i rozmieszczenie tekstu z wykorzystaniem zaawansowanych funkcji.

Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około godziny. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson07. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.

186

Zdjęcie pochodzi z © Image Source, www.imagesource.com

Photoshop oferuje doskonałe narzędzia, które pozwalają wstawiać do obrazu tekst w sposób łatwy, a jednocześnie precyzyjny.

187

Tekst — wiadomości wstępne Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdefiniowanych kształtów, tworzących litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Wiele krojów dostępnych jest w kilku formatach, z których najbardziej popularne to: Type 1, czyli fonty postscriptowe, True Type i Open Type (więcej informacji w dalszej części lekcji). Po dodaniu tekstu do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę pikselową o rozdzielczości obrazu — w widoku powiększonym jest to wyraźnie zauważalne. Jednakże Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek i wykorzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF lub EPS, a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej. W rezultacie uzyskujemy tekst o ostrych i niezależnych od rozdzielczości krawędziach, który możemy poddawać różnym przekształceniom i różnego rodzaju efektom.

Rozpoczynamy pracę W tej lekcji pracować będziemy nad układem graficznym okładki czasopisma o tematyce technicznej. Rozpoczniemy od obrazu przygotowanego podczas poprzedniej lekcji, który zawiera profil mężczyzny, jego cień i pomarańczowe tło. Na ten obraz nałożymy tekst, utworzony i odpowiednio wystylizowany w Photoshopie. Będzie tam również tekst zdeformowany. Najpierw jednak proponujemy obejrzenie ukończonej kompozycji. 1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

# Uwaga: Mimo że ta lekcja jest kontynuacją poprzedniej, w ćwiczeniach należy wykorzystać plik 07Start.psd, ponieważ zawiera on dodatkowe elementy, takie jak ścieżki i notatki, których nie ma w pliku 06Working.psd.

188

LEKCJA 7

3 Z głównego menu wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę. 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson07. 5 Zaznacz miniaturę pliku 07End.psd i obejrzyj jego zawartość. W razie potrzeby przeciągnij w prawo suwak ustalający wielkość miniatur. Naszym zadaniem jest ukończenie okładki czasopisma przez dodanie odpowiednich napisów. Wszystkie potrzebne narzędzia dostępne są w Photoshopie, więc nie musimy korzystać z innych programów, aby wykonać to zadanie.

Projekt typograficzny

6 Kliknij dwukrotnie plik 07Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. 7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 07Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). 8 Jeśli otworzy się okno z opcjami formatu Photoshopa, kliknij w nim przycisk OK. 9 Na pasku opcji z rozwijanej listy przestrzeni roboczych wybierz opcję Typography (Typografia). W przestrzeni Typography (Typografia) wyświetlane są panele Character (Typografia), Paragraph (Akapit), Paragraph Styles (Style akapitów), Layers (Warstwy) i Paths (Ścieżki), których będziemy intensywnie używać podczas tej lekcji.

Tworzenie maski przycinającej z tekstu Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wycinania fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny. W Photoshopie możemy tworzyć takie maski z kształtów i znaków tekstowych. W tym ćwiczeniu utworzymy maskę przycinającą z liter napisu, aby ich wnętrze wypełnić obrazem leżącym na innej warstwie.

Wykorzystanie linii pomocniczych do rozmieszczenia tekstu Plik 07Working.psd zawiera warstwę tła stanowiącą podstawę dla naszego tekstu. Rozpoczniemy pracę od powiększenia widoku i wstawienia prowadnic w celu odpowiedniego rozmieszczenia tekstu. 1 Z menu View (Widok) wybierz polecenie Fit on Screen (Zmieść na ekranie), aby wyświetlić całą okładkę. 2 Wybierz polecenie View/Rulers (Widok/Miarki) — wzdłuż lewej i górnej krawędzi okna pojawią się miarki. 3 Z lewej miarki wyciągnij pionową linię pomocniczą i umieść ją na środku okładki (4,25 cala lub 10,8 cm).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

189

Wprowadzanie tekstu punktowego Teraz możemy dodać tekst do naszej kompozycji. Photoshop umożliwia wprowadzenie teksu poziomego lub pionowego w dowolnym miejscu obrazka. Mamy do wyboru tekst punktowy (do wpisywania pojedynczych znaków, wyrazów lub linii tekstu) oraz tekst akapitowy. W tej lekcji wykorzystamy oba rodzaje, ale rozpoczniemy od tekstu punktowego. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background. 2 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) i na pasku opcji ustaw następujące parametry:

t z listy Set the font family (Określ rodzinę czcionek) wybierz bezszeryfowy krój pisma, na przykład Myriad Pro, a z listy Set the font style (Określ styl czcionki) wybierz Semibold.

t w polu Set the font size (Określ rozmiar czcionki) wpisz 144

pt (144 pkt)

i naciśnij Enter lub Return.

t kliknij przycisk Center text (Wyśrodkowanie tekstu). 3 W panelu Character (Typografia) zmień wartość parametru Tracking (Światło) na 100. #Uwaga: Po wpisaniu tekstu należy zatwierdzić wszelkie czynności edycyjne przez kliknięcie przycisku Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) lub wybranie innego narzędzia bądź warstwy. Nie można użyć w tym celu klawisza Enter lub Return, ponieważ w trybie edycji służą one do tworzenia nowej linii tekstu.

4 Kliknij linię pomocniczą, aby ustanowić punkt wstawiania tekstu, i wpisz wielkimi literami wyraz DIGITAL. Następnie kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji.

Na okładce pojawił się wyraz „DIGITAL”, a w panelu Layers (Warstwy) dodana została nowa warstwa tekstowa o nazwie takiej jak wpisany tekst. Warstwę tekstową można poddawać takim samym zabiegom jak każdą inną. Można dodać lub zmienić tekst, zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie, style warstwy i przekształcenia oraz utworzyć maski. Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopiować i zmieniać jej parametry — jak każdej innej warstwy. 5 Wciśnij Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i przeciągnij napis „DIGITAL” w górną część okładki, chyba że umieściłeś go tam przy wpisywaniu. 6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.

190

LEKCJA 7

Projekt typograficzny

Tworzenie maski przycinającej i dodawanie cienia Litery tekstu uzyskały kolor czarny — domyślny kolor tekstu w Photoshopie. Chcemy jednak, aby litery były wypełnione obrazem elektronicznej płytki drukowanej. Utworzymy więc maskę przycinającą, bazującą na kształtach liter. 1 Otwórz plik circuit_board.tif znajdujący się w folderze Lesson07. Możesz to zrobić za pomocą programu Bridge lub przez wybranie polecenia File/Open (Plik/Otwórz). 2 W Photoshopie wybierz Window/Arranage/2-Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo). Teraz oba obrazy, circuit_board.tif i 07Working.psd, będą widoczne obok siebie. Uaktywnij okno z obrazem circuit_board.tif. 3 Uaktywnij narzędzie Move (Przesunięcie) i trzymając wciśnięty klawisz Shift, przeciągnij warstwę Background (Tło) z panelu Layers (Warstwy) na obraz 07Working.psd. Naciskanie klawisza Shift podczas przeciągania warstwy powoduje umieszczenie jej dokładnie na środku obrazu docelowego.

Po uaktywnieniu okna z obrazem 07Working.psd, w panelu Layers (Warstwy) widoczna jest nowa warstwa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1), zawierająca obraz płytki drukowanej. Obraz ten wykorzystamy do wypełnienia konturów liter, ale wcześniej zmniejszymy jego rozmiary. 4 Zamknij plik circuit_board.tif bez zapisywania w nim jakichkolwiek zmian. 5 W obrazie 07Working.psd uaktywnij warstwę Layer 1 (Warstwa 1), a następnie wybierz polecenie Edit/Transform/Scale (Edycja/Przekształć/Skala). 6 Przy wciśniętym klawiszu Shift przeciągnij narożny uchwyt ramki przekształcenia i dopasuj rozmiar płytki do szerokości napisu. Wciskanie klawisza Shift pozwala zachować proporcje przekształcanego obrazu. Następnie ustaw płytkę tak, aby zakrywała tekst.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

191

7 Wciśnij Enter lub Return, aby zatwierdzić przekształcenie. 8 Kliknij dwukrotnie nazwę warstwy Layer 1 (Warstwa 1) i wpisz Circuit Board (płytka drukowana), po czym wciśnij Enter lub Return albo kliknij dowolne miejsce panelu poza tą nazwą. Zmiana zostanie zatwierdzona.

Wskazówka: Maskę przycinającą można także utworzyć, klikając między warstwami Circuit Board a DIGITAL przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) lub Option (Mac OS).

9 Pozostaw warstwę Circuit Board wciąż aktywną i z menu panelu Layers (Warstwy) wybierz polecenie Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą) ( ).

Płytka drukowana jest teraz widoczna wewnątrz konturów napisu „DIGITAL”. Mała strzałka przed miniaturą warstwy Circuit Board i podkreślenie nazwy warstwy tekstowej oznaczają, że maska przycinająca została utworzona. Teraz dodamy cień wewnętrzny do napisu, aby uzyskać efekt głębi. 10 Uaktywnij warstwę DIGITAL, a następnie kliknij przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) u dołu panelu Layers (Warstwy) i z rozwiniętego menu wybierz Inner Shadow (Cień wewnętrzny).

192

LEKCJA 7

Projekt typograficzny

11 W oknie Layer Style (Styl warstwy) z listy rozwijanej BlendingMode (Tryb mieszania) wybierz Multiply (Pomnóż), ustaw Opacity (Krycie) na 48%, Distance (Odległość) na 18, Choke (Podlewka) na 0, Size (Rozmiar) na 16 i kliknij przycisk OK.

12 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa Oto kilka praktycznych wskazówek dotyczących pracy z tekstem:

t

Kliknięcie obrazu przy wybranym narzędziu Hotizontal Type (Tekst) (T) i wciśniętym klawiszu Shift powoduje utworzenie nowej warstwy tekstowej, nawet gdy kliknięcie następuje w obrębie istniejącego już tekstu (kliknięcie bez wciśniętego klawisza Shift spowoduje wówczas wejście w tryb edycji istniejącego tekstu).

t

Dwukrotne kliknięcie miniaturki warstwy tekstowej w panelu Layers (Warstwy) powoduje zaznaczenie całego tekstu zawartego na danej warstwie.

t

Aby sprawdzić pisownię zaznaczonego tekstu, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z menu kontekstowego wybrać polecenie Check Spelling (Sprawdź pisownię).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

193

Układanie tekstu wzdłuż ścieżki W Photoshopie można tworzyć tekst biegnący wzdłuż ścieżki narysowanej piórem lub dowolnym narzędziem służącym do rysowania kształtów. Kierunek ułożenia tekstu zależy wtedy od kolejności punktów kontrolnych ścieżki. Jeśli zastosujemy narzędzie Horizontal Type (Tekst), litery będą prostopadłe do linii ścieżki. Gdy zmienimy położenie lub kształt ścieżki, tekst również się zmieni. Wykorzystując opisane wyżej możliwości, umieścimy na okładce trzy pytania, ale w taki sposób, aby sprawiały wrażenie, że wydobywają się z ust mężczyzny. Odpowiednia ścieżka jest już przygotowana. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background. 2 W grupie panelu Layers (Warstwy) kliknij zakładkę Paths (Ścieżki). 3 W panelu Paths (Ścieżki) zaznacz ścieżkę o nazwie Speech Path (ścieżka mowy). Na obrazie pojawi się falista linia wychodząca z ust modela.

4 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst). 5 W panelu Character (Typografia) ustaw następujące wartości poszczególnych parametrów:

t t t t t t

Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro, Font Style (Styl czcionki) — Regular, Font Size (Rozmiar czcionki) ( ) — 16 pt (16 pkt), Tracking (Światło) ( ) — -10, Color (Kolor) — biały, All Caps (Wersaliki) (

) — włączone.

6 Ustaw kursor na początku ścieżki i kliknij, gdy na pionowej kresce kursora pojawi się druga, ukośna. Następnie wpisz tekst: WHAT’S NEW WITH GAMES? (Co nowego w grach?).

194

LEKCJA 7

Projekt typograficzny

7 Zaznacz wyraz GAMES? i zmień styl czcionki na Bold (pogrubienie). Na pasku opcji kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ).

8 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę What’s new with Games? i z menu panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj nazwę What’s New with MP3s? 9 Narzędziem Horizontal Type (Tekst) zaznacz wyraz Games i wpisz w jego miejsce MP3s. Wprowadzoną zamianę zatwierdź przyciskiem Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany). 10 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Free Transform (Przekształcanie swobodne). Obróć lewy koniec ścieżki o około 30 stopni, a następnie przesuń ją w górę nad pierwszą ścieżkę. Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform (Zatwierdź przekształcenie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

195

11 Powtórz czynności z punktów 8 – 10. Zastąp GAMES wyrazem PHONES. Obróć ścieżkę o około 30 w przeciwnym kierunku niż poprzednio i przesuń ją w dół pod pierwszą ścieżkę. 12 Za pomocą polecenia File/Save (Plik/Zapisz) zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Zniekształcanie tekstu Tekst ułożony na ścieżce wygląda bardziej interesująco niż prostoliniowy, ale urozmaicimy go jeszcze bardziej przez zniekształcenie. Zniekształcanie tekstu polega na dopasowaniu go do określonego kształtu, na przykład łuku lub fali. Wybrany styl zniekształcenia staje się atrybutem warstwy tekstowej i w każdej chwili może być zmieniony. Opcje zniekształcenia pozwalają na pełną kontrolę orientacji i perspektywy tego efektu. 1 Przewiń lub za pomocą narzędzia Hand (Rączka) ( ) przesuń zawartość okna, aby w jego centrum znalazły się teksty ułożone na ścieżkach. 2 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie klawisz Control (Mac OS), warstwę What’s new with Games? w panelu Layers (Warstwy). Z menu kontekstowego wybierz polecenie Warp Text (Zawijaj tekst).

196

LEKCJA 7

Projekt typograficzny

3 W oknie dialogowym Warp Text (Zawijanie tekstu) z listy rozwijanej Style (Styl) wybierz Wave (Fala) i zaznacz opcję Horizontal (Poziomo). Parametr Bend (Wygnij) ustaw na +33%, Horizontal Distortion (Zniekształcenie poziome) na -23%, a Vertical Distortion (Zniekształcenie pionowe) na +5%. Na koniec kliknij przycisk OK.

Napis „What’s new with games?” przyjął teraz kształt fali. Powtórz czynności z punktów 2. i 3. w odniesieniu do pozostałych tekstów na ścieżkach. 4 Zapisz rezultat swojej pracy.

Projektowanie tekstu akapitowego Na naszej okładce wprowadzaliśmy do tej pory tekst w postaci pojedynczych wyrazów lub linii teksu. Jednak często spotykamy się z koniecznością wprowadzenia teksu w postaci całych akapitów. Aby móc skorzystać z zaawansowanych możliwości formatowania tekstu akapitowego, nie musimy przełączać się do programów przeznaczonych do składu publikacji — mamy je dostępne w Photoshopie. Możemy tu nawet korzystać ze stylów akapitowych.

Używanie linii pomocniczych Obecnie dodamy do okładki tekst akapitowy. Rozpoczniemy od utworzenia kilku linii pomocniczych, które ułatwią później właściwe usytuowanie tekstu. Zdefiniujemy też nowy styl akapitu. 1 Z pionowej miarki wyciągnij linię pomocniczą i umieść ją w odległości około 0,25 cala (0,6 centymetra) od prawej krawędzi okładki. 2 Z poziomej miarki wyciągnij linię pomocniczą i umieść ją w odległości około 2 cali (5 centymetrów) od góry okładki.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

197

Wprowadzanie tekstu akapitowego z dołączonej notatki Teraz możemy wprowadzić tekst. Projektant może otrzymać gotowy tekst w postaci e-maila lub dokumentu wytworzonego za pomocą edytora tekstu. Wówczas wystarczy taki tekst skopiować i wkleić w Photoshopie. Można go także własnoręcznie wpisać. Inny sposób przekazywania niewielkich ilości tekstu polega na dołączaniu go do obrazu w postaci notatki tekstowej. Taką właśnie notatkę umieściliśmy w opracowywanym pliku. 1 Kliknij dwukrotnie żółtą ikonę dołączonej notatki, widoczną w prawym dolnym rogu obrazu. W ten sposób otworzysz panel Notes (Notatki). W razie potrzeby powiększ panel, aby cały tekst notatki był widoczny.

Wskazówka: Jeśli przypadkowo zaznaczysz tekst „DIGITAL”, zamiast utworzyć ramkę tekstową, zacznij ją rysować przy wciśniętym klawiszu Shift. Wciśnięcie tego klawisza zmusi program do przejścia w tryb tworzenia ramki tekstowej.

198

LEKCJA 7

2 Zaznacz cały tekst zawarty w notatce, a następnie wciśnij Ctrl+C (Windows) lub Command+C (Mac OS), aby skopiować go do systemowego schowka. Zamknij panel. 3 Uaktywnij warstwę Model. Przeciągnij wskaźnik narzędzia tekstowego ( ) i utwórz ramkę tekstową w prawej części okładki. Ramka powinna mieć mniej więcej 4 cale (10 centymetrów) szerokości i 8 cali (20 centymetrów) wysokości. Jej górna krawędź i prawa krawędź powinny pokrywać się z przygotowanymi wcześniej liniami pomocniczymi. 4 Wciśnij Ctrl+V (Windows) lub Command+V (Mac OS), aby wkleić zawartość schowka do utworzonej ramki. Nowa warstwa tekstowa zostanie umieszczona na szczycie stosu warstw, dzięki czemu tekst będzie widoczny na pierwszym planie.

Projekt typograficzny

5 Zaznacz pierwsze trzy wiersze („The Trend Issue”) i w panelu Character (Typografia) wprowadź następujące ustawienia:

t Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro (lub inną czcionkę bezszeryfową),

t t t t

Font Style (Styl czcionki) — Regular, Font Size (Rozmiar czcionki) ( ) — 70 pt (70 pkt), Leading (Interlinia) ( ) — 55 pt (55 pkt), Color (Kolor) — biały.

6 W grupie panelu Character (Typografia) kliknij zakładkę panelu Paragraph (Akapit), aby wydobyć go na wierzch. 7 Przy wciąż zaznaczonym tekście „The Trend Issue” włącz opcję Right Align Text (Wyrównanie tekstu do prawej). 8 Kliknij zakładkę panelu Character (Typografia), aby otworzyć go ponownie. Następnie zaznacz wyraz „Trend” i zmień styl czcionki na Bold. 9 Kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji. 10 Kliknij puste miejsce panelu Layers (Warstwy), aby mieć pewność, że żadna warstwa nie jest zaznaczona.

Tytuł mamy już sformatowany.

Tworzenie stylów akapitowych Pozostałą część tekstu sformatujemy, używając własnoręcznie przygotowanego stylu akapitowego. Taki styl jest po prostu zbiorem wartości atrybutów czcionki, które jednym kliknięciem można przypisać całemu akapitowi. Z podobnymi stylami mamy do czynienia w aplikacjach służących do składania publikacji, na przykład w Adobe InDesign, oraz w zwykłych edytorach tekstu. Jest jednak pewna różnica w sposobie działania tych stylów. Photoshop domyślnie stosuje styl o nazwie Basic (Podstawowy).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

199

1 W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk Create new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów) ( ). 2 Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1), aby zmienić atrybuty nowego stylu. 3 W oknie dialogowym Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) wprowadź następujące ustawienia:

t t t t t t

Style Name (Nazwa stylu) — Cover Teasers (tytuły na okładce), Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro, Font Style (Styl czcionki) — Bold, Font Size (Rozmiar czcionki) — 28 pt (28 pkt), Leading (Interlinia) — 28 pt (28 pkt), Color (Kolor) — biały.

4 W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy). 5 Z listy rozwijanej Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej), po czym kliknij przycisk OK. Utworzyłeś nowy styl, za pomocą którego możesz szybko sformatować tytuły na okładce czasopisma. Do sformatowania podtytułów, które powinny być mniejsze, utworzymy kolejny styl. 6 Jeszcze raz kliknij przycisk Create new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów) na panelu Paragraph Styles (Style akapitów). 7 Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1) i wprowadź następujące ustawienia:

t t t t t t 200

LEKCJA 7

Style Name (Nazwa stylu) — Teasers subheads (podtytuły), Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro, Font Style (Styl czcionki) — Regular, Font Size (Rozmiar czcionki) — 22 pt (22 pkt), Leading (Interlinia) — 28 pt (28 pkt), Color (Kolor) — biały.

Projekt typograficzny

8 W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy). 9 Z listy rozwijanej Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej), po czym kliknij przycisk OK.

Stosowanie stylów akapitowych Stosowanie stylów akapitowych jest łatwe. Wystarczy po prostu zaznaczyć tekst i kliknąć nazwę odpowiedniego stylu. Jeśli tekst ma zmienione jakieś atrybuty w porównaniu ze stylem podstawowym, Photoshop pominie je przy stosowaniu nowego stylu i zmodyfikuje tylko te atrybuty, które zachowały swoje pierwotne wartości. Aby nowy styl został zastosowany w całości, należy przywrócić wszystkim atrybutom wartości ze stylu podstawowego. 1 Zaznacz tekst „What’s Hot”, a następnie w panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij styl Cover Teasers.

Photoshop zastosuje niektóre ustawienia stylu Cover Teasers, ale nie wszystkie, ponieważ niektóre atrybuty tekstu są przysłonięte zmodyfikowanymi wartościami. 2 W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk Clear Override (Skasuj przesłonięcie) ( ). 3 Zaznacz tekst pod nagłówkiem „What’s Hot”, po czym wybierz styl Teaser subheads i znowu kliknij przycisk Clear Override (Skasuj przesłonięcie). 4 Powtórz czynności z punktów 1. – 3. w odniesieniu do tekstów pod nagłówkami „What’s Not” i „Coming this Year”. I jeszcze jedna zmiana. 5 Zaznacz nagłówek „Coming this Year” i cały tekst poniżej. Następnie w panelu Character (Typografia) zmień kolor tekstu na czarny. 6 Na koniec kliknij przycisk zatwierdzający wprowadzone zmiany.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

201

Format OpenType a Photoshop Wskazówka: Aby uzyskać podgląd czcionki Open Type z zastosowanymi opcjami, należy skopiować tekst zapisany w Photoshopie i wkleić w dokumencie programu Adobe Illustrator. W Illustratorze trzeba otworzyć panel Glyphs poleceniem Window/Type/Glyphs i po zaznaczeniu odpowiedniego fragmentu tekstu wybrać polecenie Show/Alternates For Current Selection. Dwukrotne kliknięcie wybranego glifu spowoduje jego zastosowanie. Po uzyskaniu zadowalającego efektu można zmieniony tekst przenieść (metodą kopiowania i wklejania) z powrotem do Photoshopa.

OpenType jest międzyplatformowym formatem zapisu fontów opracowanym wspólnie przez Adobe i Microsoft. Wykorzystuje te same pliki czcionek w systemach Windows i Macintosh, dzięki czemu możemy przenosić dokumenty z jednej platformy na drugą bez obawy, że czcionki zostaną zamienione, a tekst inaczej sformatowany. Format ten oferuje rozszerzone zestawy znaków i funkcje zecerskie (umożliwiające między innymi wstawianie znaków kaligraficznych i ligatur), które nie są dostępne w czcionkach typu PostScript i TrueType. To z kolei oznacza lepszą obsługę wielu języków i bardziej zaawansowane możliwości typograficzne. Poniżej prezentujemy kilka przydatnych informacji związanych z tym formatem. Menu Open Type. Menu panelu Character (Typografia) zawiera podmenu Open Type, udostępniające wszystkie funkcje wybranej czcionki Open Type włącznie z ligaturami, wariantami kontekstowymi i ułamkami. Opcje wygaszone są niedostępne dla danego kroju, a zaznaczone te, które zostały zastosowane. Discretionary ligatures (Ligatury ozdobne). Aby dodać ligatury ozdobne do dwóch liter, na przykład „th” zapisanych czcionką Bickham Script Standard (jest to czcionka Open Type), należy je zaznaczyć w oknie obrazu i w menu panelu Character (Typografia) zaznaczyć opcję Open Type/Discretionary Ligatures (Open Type/Ligatury ozdobne). Swashes (Znaki kaligraficzne). Tworzenie znaków kaligraficznych lub alternatywnych przebiega w taki sam sposób. Aby zwykłą literę „T” zmienić w ozdobny znak kaligraficzny, należy ją zaznaczyć i z menu Open Type wybrać opcję Swash (Znak kaligraficzny). Fractions (Ułamki). Aby ułamek zapisany tradycyjnie (na przykład 1/2) zamienić w znak ułamkowy, wystarczy po zaznaczeniu znaków tworzących ułamek wybrać w menu Open Type opcję Fractions (Ułamki). Photoshop zamieni zapis 1/2 na ½.

Dodawanie tekstu pionowego Okładka czasopisma jest już prawie gotowa. Jedyne, co musimy jeszcze zrobić, to dodać numer wydania. Umieścimy go w prawym górnym rogu okładki w układzie pionowym. 1 Wybierz polecenie Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw), a następnie uaktywnij narzędzie Vertical Type (Tekst pionowy) ( ), ukryte pod narzędziem Horizontal Type (Tekst). 2 Wciśnij klawisz Shift i rozpocznij przeciąganie kursora w prawym górnym rogu okładki w pobliżu litery „L”. Zwolnij klawisz i dokończ rysowanie pionowej ramki tekstowej. Wciskanie klawisza Shift w pierwszej fazie przeciągania myszą pozwala utworzyć nową ramkę tekstową zamiast zaznaczania tytułu czasopisma. 3 Wpisz VOL 9.

202

LEKCJA 7

Projekt typograficzny

4 Zaznacz wprowadzony tekst (metodą przeciągania kursora lub przez potrójne kliknięcie) i w panelu Character (Typografia) wykonaj następujące czynności:

t t t t

wybierz szeryfowy krój pisma, na przykład Myriad Pro, ustaw rozmiar na 15 punktów, ustaw światło na 150, wybierz kolor czarny.

5 Kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji. Pionowy tekst pojawił się na nowej warstwie o nazwie VOL 9. Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i popraw położenie tekstu. Teraz nieco uporządkujemy naszą kompozycję. 6 Kliknij ikonę notatki, aby ją zaznaczyć. Następnie ją kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z menu kontekstowego wybierz polecenie Delete Note (Usuń adnotację). W oknie dialogowym, które się pojawi, kliknij przycisk Yes (Tak), aby potwierdzić decyzję o usunięciu notatki.

7 Ukryj linie pomocnicze przez wciśnięcie klawiszy Ctrl+; (Windows) lub Command+; (Mac OS). Aby zobaczyć swoje dzieło w całej okazałości, zmniejsz odpowiednio widok obrazu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

203

8 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy. Gratulacje! Tworzenie okładki czasopisma „Digital” zostało ukończone. Teraz spłaszczymy obraz i przygotujemy go do druku. 9 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą 07Working_flattened (spłaszczony). W oknie z opcjami formatu Photoshopa kliknij OK. Pozostawienie wersji pliku z warstwami pozwoli zachować możliwość jego późniejszej edycji. 10 Wybierz polecenie Layer/Flatten Image (Warstwa/Spłaszcz obraz). 11 Z menu File (Plik) wybierz Save (Zapisz), a następnie zamknij okno obrazu.

204

LEKCJA 7

Projekt typograficzny

Pytania kontrolne 1 Jak Photoshop traktuje tekst? 2 Jakie są podobieństwa i różnice między warstwą tekstową a innymi warstwami? 3 Czym jest maska przycinająca i jak możemy wykorzystać tekst do jej utworzenia? 4 Co to jest styl akapitowy?

Odpowiedzi 1 Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdefiniowanych kształtów, tworzących litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Po dodaniu tekstu do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę pikselową o rozdzielczości obrazu. Jednak Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek i wykorzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF lub EPS, a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej. 2 Tekst dodany do obrazu pojawia się w panelu Layers (Warstwy) jako warstwa tekstowa, którą można poddawać takim samym zabiegom, jak każdą inną. Można dodać lub zmienić tekst, zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie. Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopiować i zmieniać jej parametry. 3 Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wycinania fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny. Litery na dowolnej warstwie tekstowej można przekształcić w maskę przycinającą przez zaznaczenie warstwy tekstowej i warstwy, której zawartość ma być widoczna w konturach liter, oraz wybranie polecenia Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą) z menu panelu Layers (Warstwy). 4 Styl akapitowy jest zbiorem wartości atrybutów czcionki, które można szybko przypisać całemu akapitowi.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

205

8

TECHNIKI RYSUNKU WEKTOROWEGO Tematyka lekcji W tej lekcji napisano, jak:

t rozróżnić obrazy bitmapowe i wektorowe, t rysować proste i krzywoliniowe ścieżki za pomocą narzędzia Pen (Pióro),

t t t t t

przekształcać ścieżki w zaznaczenia i na odwrót, zapisywać ścieżki, rysować i edytować kształty, rysować i edytować kształty dowolne, importować i edytować obiekty inteligentne z programu Adobe Illustrator.

Wykonanie ćwiczeń z tej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson08. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie konieczności będzie można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.

206

Inaczej niż w obrazach bitmapowych, w grafice wektorowej ostrość krawędzi tworzonych obiektów pozostaje niezmieniona w dowolnym powiększeniu. W Photoshopie można rysować wektorowe kształty i ścieżki. Możemy również dodawać maski wektorowe w celu ograniczenia widoczności pewnych obszarów obrazu.

207

O obrazach bitmapowych i grafice wektorowej Przed rozpoczęciem pracy z wykorzystaniem wektorowych kształtów i ścieżek ważne jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy dwoma głównymi typami grafiki komputerowej: bitmapową i wektorową. W programie Photoshop możliwe jest korzystanie z obydwu typów. Co więcej, w Photoshopie można łączyć dane bitmapowe i wektorowe w jednym pliku. Podstawą budowy obrazu bitmapowego, technicznie określanego terminem obraz rastrowy, jest siatka punktów zwanych pikselami. Każdemu pikselowi są przypisane określone położenie i wartość koloru. Podczas pracy nad takim obrazem edytowane są grupy pikseli, a nie konkretne obiekty lub kształty. Ponieważ grafika bitmapowa umożliwia przedstawienie subtelnych przejść tonalnych koloru, jest stosowana do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotografie i projekty tworzone w programach do malowania. Wadą obrazów bitmapowych jest to, że zawierają ustaloną liczbę pikseli. W efekcie po przeskalowaniu takiego obrazka na ekranie lub po wydrukowaniu w niższej rozdzielczości, niż został utworzony, traci on szczegóły i widoczne stają się piksele. Grafika wektorowa jest tworzona z linii definiowanych przez obiekty matematyczne zwane wektorami. Tego typu obrazy zawsze zachowują wyraźne krawędzie — po przemieszczeniu, przeskalowaniu, czy po zmianie kolorów. Grafika wektorowa jest stosowana do tworzenia ilustracji, pisma i grafik typu logo — kiedy możliwość swobodnego skalowania do dowolnych rozmiarów jest istotna.

Logo jako grafika wektorowa

Logo jako obraz bitmapowy

208

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

O ścieżkach i narzędziu Pen (Pióro) W Photoshopie kontur kształtu wektorowego nazywany jest ścieżką. Ścieżka jest segmentem linii prostej lub krzywej narysowanym za pomocą narzędzi Pen (Pióro), Freeform Pen (Pióro dowolne) lub jednego z narzędzi do rysowania kształtów. Pierwsze z nich pozwala rysować bardzo precyzyjne ścieżki, działanie drugiego przypomina rysowanie ołówkiem na papierze.

Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa Szybkie wybieranie narzędzi Każde narzędzie z przybornika można wybrać za pomocą jednoklawiszowego skrótu. Na przykład aby wybrać narzędzie Pen (Pióro), należy wcisnąć klawisz P. Wciśnięcie dodatkowo klawisza Shift umożliwia przełączanie się między narzędziami zagnieżdżonymi w danej grupie. Tak więc wciśnięcie Shift+P przełącza między Pen (Pióro) i Freeform Pen (Pióro dowolne).

Ścieżki mogą być otwarte lub zamknięte. Ścieżka otwarta posiada dwa odrębne węzły końcowe, a zamknięta jest ciągła, tak jak na przykład okrąg. Typ rysowanej ścieżki ma wpływ na sposób jej zaznaczania i modyfikowania. Ścieżki niewypełnione i nieobrysowane nie są widoczne na wydruku. Dzieje się tak, ponieważ ścieżki są obiektami wektorowymi, niezawierającymi pikseli, w przeciwieństwie do kształtów bitmapowych rysowanych narzędziem Pencil (Ołówek) lub innymi narzędziami do malowania.

Rozpoczynamy pracę Na początek obejrzyjmy finalny obraz, który jest projektem plakatu fikcyjnej firmy produkującej zabawki. 1 Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

209

#Uwaga: Jeśli otworzysz plik 08End.psd, może pojawić się komunikat o potrzebie „aktualizacji warstw tekstowych” (ang. update type layers). W takim przypadku kliknij przycisk Update (Uaktualnij). Komunikat taki pojawia się w wyniku przenoszenia plików pomiędzy systemami Windows i Mac OS.

3 Kliknij zakładkę panelu Mini Bridge, aby go otworzyć. Jeśli program Bridge nie pracuje w tle, kliknij przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge). 4 W panelu Mini Bridge z rozwijanej listy po prawej stronie wybierz Favorites (Ulubione) i kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder Lesson08. 5 Zaznacz plik 08End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić obraz na całym ekranie. Zanim przystąpimy do tworzenia plakatu, otworzymy obraz statku kosmicznego i poćwiczymy konstruowanie ścieżek oraz zaznaczeń za pomocą narzędzia Pen (Pióro). Przy okazji poznamy zaawansowane zastosowania ścieżek i masek wektorowych oraz sposoby wykorzystania obiektów inteligentnych. 6 Po obejrzeniu obrazu 08End.psd wciśnij ponownie klawisz spacji, a następnie kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 08Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 08Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.

Stosowanie ścieżek Rozpoczniemy od wykorzystania narzędzia Pen (Pióro) do zaznaczenia statku kosmicznego. Statek ma długie krawędzie o łagodnych krzywiznach, które trudno byłoby zaznaczyć innymi metodami. Jedną ścieżką obrysujemy pojazd, a inną utworzymy wewnątrz obiektu. Ścieżki zostaną potem przekształcone w zaznaczenia. Następnie jedno zaznaczenie zostanie odjęte od drugiego, dzięki czemu zaznaczony będzie tylko statek bez najmniejszego fragmentu gwiezdnej przestrzeni. Na koniec utworzymy nową warstwę z obrazkiem statku i zmienimy jego tło. Podczas rysowania piórem swobodnej ścieżki należy starać się ograniczać liczbę wstawianych punktów kontrolnych. Im mniej ich będzie, tym gładsze będą krzywizny ścieżki i tym bardziej zoptymalizowany będzie plik.

210

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Właściwa liczba punktów kontrolnych

Zbyt wiele punktów kontrolnych

Tworzenie ścieżek za pomocą narzędzia Pen (Pióro) Za pomocą narzędzia Pen (Pióro) można tworzyć ścieżki prosto- i krzywoliniowe, otwarte i zamknięte. Przy pierwszym kontakcie narzędzie to może sprawiać pewne kłopoty. Poznanie elementów składowych ścieżki i zrozumienie zasad ich tworzenia z pewnością ułatwi rysowanie prawidłowych ścieżek. Ścieżki o prostych segmentach buduje się kliknięciami. Pierwsze kliknięcie wstawia początkowy punkt kontrolny. Od tej chwili każde kolejne kliknięcie spowoduje narysowanie prostej linii między poprzednim punktem kontrolnym a aktualnie wstawionym. Tworzenie wielosegmentowych ścieżek jest więc bardzo proste — wystarczy dodawać kolejne punkty kontrolne. Aby utworzyć ścieżkę krzywoliniową, wstaw punkt kontrolny i przeciągnij go. Powstanie linia kierunkowa tego punktu kontrolnego. Następnie kliknij, aby wstawić kolejny punkt kontrolny. Każda linia kierunkowa zakończona jest punktem kierunkowym, a jej długość i kierunek wyznaczają krzywiznę odpowiedniego segmentu ścieżki. Przesuwając punkty kierunkowe i zmieniając długość linii kierunkowych, możemy zmieniać kształt ścieżki. Ścieżka gładka składa się z segmentów połączonych tzw. gładkimi punktami kontrolnymi. Segmenty krzywej łamanej są połączone punktami narożnymi. Przesuwanie punktu kierunkowego związanego z gładkim punktem kontrolnym powoduje symetryczną zmianę położenia punktu kierunkowego leżącego po przeciwnej stronie. W przypadku narożnego punktu kontrolnego, położenie punktów kierunkowych można zmieniać niezależnie. Po utworzeniu ścieżki możemy przesuwać jej segmenty i punkty kontrolne pojedynczo lub grupami. Jeżeli ścieżka składa się z więcej niż jednego segmentu, to możemy przesuwać poszczególne punkty kontrolne, aby dopasować pojedyncze segmenty lub, po zaznaczeniu wszystkich punktów, edytować całą ścieżkę. Do zaznaczania i dopasowywania punktów kontrolnych, segmentów lub całej ścieżki służy narzędzie Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie). Ścieżka zamknięta różni się od otwartej sposobem zakończenia rysowania. Aby zakończyć rysowanie ścieżki otwartej, należy kliknąć narzędzie Pen (Pióro) w przyborniku. W celu zamknięcia ścieżki należy umieścić wskaźnik nad punktem początkowym i kliknąć. Zamknięcie ścieżki kończy ją automatycznie. Przy wskaźniku pióra ponownie pojawia się znak ×, wskazujący na to, że kolejne kliknięcie rozpocznie nową ścieżkę.

1

1

2

2

Tworzenie linii prostej

A

B C D

A B C D E

E

Segment krzywoliniowy Punkt kierunkowy Linia kierunkowa Zaznaczony punkt kontrolny Niezaznaczony punkt kontrolny

3

4

Tworzenie ścieżki zamkniętej

Podczas rysowania ścieżki, w panelu Paths (Ścieżki) pojawi się tymczasowy obszar przechowywania informacji o rysowanych ścieżkach, noszący nazwę Work Path (Ścieżka robocza). Zapisywanie ścieżki roboczej jest dobrym nawykiem i wręcz koniecznością, gdy wykorzystujemy wiele odrębnych ścieżek w tym samym obrazie. Jeśli w panelu Paths (Ścieżki) usuniemy zaznaczenie ścieżki roboczej i zaczniemy rysować ponownie, nowa ścieżka robocza zastąpi poprzednią, która zostanie bezpowrotnie utracona. Aby zapisać ścieżkę roboczą, należy kliknąć ją dwukrotnie w panelu Paths (Ścieżki), a następnie w oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) wpisać nową nazwę i kliknąć przycisk OK. Ścieżka pozostanie zaznaczona w panelu Paths (Ścieżki).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

211

Rysowanie konturu obiektu

Wskazówka: Dla kogoś, kto wcześniej nie miał do czynienia z narzędziem Pen (Pióro), posługiwanie się nim może być kłopotliwe. Aby ułatwić wykonanie zadania polegającego na obrysowaniu konturów latającego spodka, na płycie dołączonej do książki zamieściliśmy film pokazujący, jak należy wykonać poszczególne etapy ćwiczenia. Plik o nazwie Paths.mp4 znajduje się w folderze Lesson08/Video.

Istotą zadania z tego podrozdziału będzie połączenie za pomocą narzędzia Pen (Pióro) kolejnych punktów, oznaczonych literami od A do S, i zamknięcie ścieżki ponownie w punkcie A. Utworzymy prostoliniowe segmenty oraz punkty kontrolne gładkie i narożne. Rozpoczniemy od skonfigurowania opcji narzędzia Pen (Pióro) i obszaru roboczego. Następnie obrysujemy kontury latającego spodka, korzystając z odpowiedniego szablonu. 1 Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby maksymalnie powiększyć obszar roboczy. 2 Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Pen (Pióro) ( ). 3 Na pasku opcji dokonaj następujących ustawień:

t z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz opcję Path (Ścieżka),

t z grupy przycisków Paths operations (Operacje na ścieżkach) wybierz Combine Shapes (Połącz kształty).

t kliknij przycisk Pen Options (Opcje pióra), i upewnij się, że opcja Rubber Band (Stempel) jest niezaznaczona,

t upewnij się, że zaznaczona jest opcja Auto Add/Delete (Auto +/–). A

B

C

A Lista Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) B Grupa przycisków Paths operations (Operacje na ścieżkach) C Przycisk Pen Options (Opcje pióra)

4 Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy panelu Layers (Warstwy).

W panelu Paths (Ścieżki) wyświetlane są miniatury rysowanych ścieżek. Na razie panel jest pusty, ponieważ żadna ścieżka nie została utworzona. 5 W razie potrzeby powiększ widok, by oznaczone literami punkty i czerwone kropki pomocnicze były dobrze widoczne. Sprawdź, czy cały szablon jest widoczny w oknie obrazu, i nie zapomnij ponownie wybrać narzędzie Pen (Pióro). 6 Kliknij punkt A (niebieska kropka na szczycie kabiny) i zwolnij przycisk myszy. Pierwszy punkt kontrolny został utworzony. 7 Kliknij punkt B i przeciągnij kursor do czerwonej kropki oznaczonej literą b. Zwolnij przycisk myszy. Wyznaczyłeś kierunek krzywej.

212

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Wstawianie pierwszego punktu kontrolnego

Wstawianie gładkiego punktu kontrolnego B

W narożniku kabiny pilota (punkt B) musimy zmienić punkt kontrolny na narożny, aby uzyskać ostre przejście krzywej w linię prostą. 8 Kliknij, przytrzymując klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), punkt B. Jedna z linii sterujących zostanie usunięta, a punk kontrolny zmieni się w narożny. 9 Kliknij punkt C i przeciągnij kursor do czerwonej kropki oznaczonej literą c. To samo zrób w punktach D i E.

Zmiana gładkiego punktu kontrolnego w narożny

Dodawanie segmentu

Zaokrąglanie krzywej

Jeśli popełnisz błąd, wybierz polecenie Edit/Undo (Edycja/Cofnij), aby anulować ostatnią operację, i kontynuuj rysowanie. 10 Kliknij punkt F i zwolnij przycisk myszy bez przeciągania kursora. 11 Kliknij punkt G i przeciągnij wskaźnik z punktu G do jego czerwonej kropki. 12 Kliknij punkt H i przeciągnij wskaźnik z punktu H do jego czerwonej kropki. Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny H w narożny. 13 Kliknij punkt I i przeciągnij wskaźnik z punktu I do jego kropki na żółtym polu. Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny I w narożny. 14 Kliknij punkt J i przeciągnij wskaźnik z punktu J do jego kropki. Zmień punkt kontrolny J w narożny. 15 Kliknij punkt K i przeciągnij wskaźnik z punktu K do jego kropki. Kliknij punkt L i przeciągnij wskaźnik z punktu L do jego kropki. Zmień punkt kontrolny L w narożny. 16 Kliknij punkt M i przeciągnij wskaźnik z punktu M do jego kropki. Zmień punkt kontrolny M w narożny. Następnie kliknij punkt N i przeciągnij wskaźnik z punktu N do jego kropki. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

213

17 Kliknij punkty O i P, pozostawiając linie proste. Kliknij punkt Q i przeciągnij kursor do czerwonej kropki, aby utworzyć linię krzywą wokół zakończenia statecznika. 18 Kliknij punkty R i S bez przeciągania kursora, aby utworzyć linie proste. 19 Przesuń wskaźnik nad punkt A. Gdy obok ikony wskaźnika pojawi się małe kółeczko oznaczające możliwość zamknięcia ścieżki (kółeczko może być słabo widoczne), przeciągnij go do czerwonej kropki oznaczonej jako final i zwolnij przycisk myszy. Ostatni segment ścieżki został utworzony.

20 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij dwukrotnie ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza). W oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) zmień nazwę na Spaceship (statek kosmiczny) i kliknij OK, aby zapisać ścieżkę.

21 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.

Przekształcanie zaznaczenia w ścieżkę Drugą ścieżkę utworzymy inną metodą. Na początek zaznaczymy obszary o jednolitej kolorystyce, a następnie przekształcimy zaznaczenie w ścieżkę (każde zaznaczenie utworzone za pomocą dowolnego narzędzia zaznaczania można przekształcić w ścieżkę). 1 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby przenieść go na wierzch grupy paneli. Następnie przeciągnij warstwę Template (szablon) na przycisk z ikoną kosza, który znajduje się u dołu palety. Już nie będzie potrzebna.

214

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

2 Z przybornika wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ), ukryte pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie). 3 Na pasku opcji zmień wartość parametru Tolerance (Tolerancja) na 32. 4 Kliknij zielony obszar wewnątrz pionowego statecznika statku.

5 Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy. Następnie kliknij znajdujący się u dołu panelu przycisk Make work path from selection (Utwórz ścieżkę roboczą z zaznaczenia) ( ).

Zaznaczenie zostało przekształcone w ścieżkę, a w panelu Paths (Ścieżki) pojawiła się nowa ścieżka robocza. 6 Dwukrotnie kliknij ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza) i zmień jej nazwę na Fin (statecznik). Aby zapisać ścieżkę, kliknij przycisk OK.

7 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

215

Przekształcanie ścieżki w zaznaczenie Podobnie jak przekształca się zaznaczenie w ścieżkę, tak ścieżkę można zamienić w zaznaczenie. Dzięki gładkim krawędziom ścieżek powstałe z nich zaznaczenia są bardzo precyzyjne. Ścieżki wzdłuż konturów statku kosmicznego i jego statecznika mamy przygotowane, możemy zatem przekształcić je w zaznaczenie i zastosować filtr. 1 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij ścieżkę Spaceship, aby ją uaktywnić. Wskazówka: Aby przekształcić aktywną ścieżkę w zaznaczenie, wystarczy po prostu kliknąć przycisk Load path as selection (Wczytaj ścieżkę jako zaznaczenie), znajdujący się u dołu panelu Paths (Ścieżki).

2 Z menu panelu Paths (Ścieżki) wybierz polecenie Make Selection (Utwórz zaznaczenie) i w oknie dialogowym o tej samej nazwie kliknij przycisk OK.

Następnym krokiem będzie wycięcie statecznika z zaznaczenia statku. Przez powstały w ten sposób otwór widoczne będzie tło za pojazdem. 3 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij ścieżkę Fin, aby ją uaktywnić. Następnie z menu panelu wybierz polecenie Make Selection (Utwórz zaznaczenie). 4 W oknie Make Selection (Utwórz zaznaczenie), w sekcji Operation (Operacja) zaznacz opcję Subtract from Selection (Odejmij od zaznaczenia). Kliknij przycisk OK.

Ścieżka Fin zostanie przekształcona w zaznaczenie, które z kolei zostanie odjęte od zaznaczenia statku. Pozostaw zaznaczenie aktywne, ponieważ użyjemy go w następnym ćwiczeniu.

216

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Przekształcanie zaznaczenia w warstwę Teraz sprawdzimy, jak utworzone za pomocą narzędzia Pen (Pióro) zaznaczenie pomaga uzyskać interesujący efekt. Ponieważ mamy wyizolowany statek kosmiczny, możemy szybko utworzyć na nowej warstwie jego dokładną kopię. Tę nową warstwę przeniesiemy na inny obraz — tło plakatu. 1 Sprawdź, czy w oknie obrazu widoczna jest ramka zaznaczenia. Jeśli zaznaczenie zostało przypadkowo usunięte, należy powtórzyć czynności opisane w punkcie „Przekształcenie ścieżki w zaznaczenie”. 2 Wybierz polecenie Layer/New/Layer Via Copy (Warstwa/Nowa/Warstwa przez kopiowanie). 3 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch. W panelu tym będzie widoczna nowa warstwa o nazwie Layer 2 (Warstwa 2). Zauważ, że zawiera ona tylko obraz statku bez tła. 4 Kliknij dwukrotnie nową warstwę, wpisz nazwę Spaceship i wciśnij Enter lub Return. 5 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz) i w folderze Lessons/Lesson08 kliknij dwukrotnie plik 08Landscape.psd. Plik zawiera zdjęcie krajobrazu. Wykorzystamy je jako tło dla statku kosmicznego. 6 Z głównego menu wybierz Window/Arrange/2 Up (Okno/Ułóż/2 na górze), aby widoczne były oba pliki. Następnie uaktywnij obraz 08Working.psd. 7 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij statek z okna 08Working.psd do okna 08Landscape.psd. Niech sprawia wrażenia statku kosmicznego, który unosi się nad planetą.

8 Zamknij plik 08Working.psd bez zapisywania w nim zmian. Okno obrazu 08Landscape.psd zostaw otwarte i aktywne.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

217

Teraz poprawimy położenie statku względem tła plakatu. 9 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Spaceship i wybierz polecenie Edit/Free Transform (Edycja/Przekształcanie swobodne). Statek kosmiczny zostanie otoczony prostokątną ramką. #Uwaga: Jeśli przypadkowo spodek został zniekształcony, a nie obrócony, wciśnij Esc i rozpocznij od nowa.

10 Ustaw kursor w pobliżu uchwytu narożnego i kiedy zmieni się w kursor obrotu ( ), przeciągnij go, aby statek obrócił się o około –12°. Aby uzyskać dokładnie taki kąt, możesz wpisać odpowiednią wartość w polu Rotate (Obróć) na pasku opcji. Gdy uznasz, że położenie statku jest właściwe, wciśnij klawisz Enter lub Return. 11 Uaktywnij warstwę Spaceship i za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) przesuń go, aby częściowo zakrywał planetę — tak jak na trzecim rysunku poniżej.

12 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 08B_ Working.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.

Tworzenie obiektów wektorowych Wiele plakatów jest projektowanych w ten sposób, by po przeskalowaniu (powiększeniu lub pomniejszeniu) nadal były wyraźne i czytelne. Taką właśnie cechę mają obiekty wektorowe. Utworzymy je za pomocą ścieżek, a masek użyjemy dla kontrolowania tego, co ma być widoczne. Tego typu obiekty będzie można w przyszłości skalować bez utraty jakości i z zachowaniem wszystkich szczegółów.

Rysowanie kształtów skalowalnych Rozpoczniemy od utworzenia obiektu w kształcie nerki, który umieścimy potem w tle plakatu. 1 Z menu View (Widok) wybierz polecenie Rulers (Miarki), aby wyświetlić linijki pionową i poziomą.

218

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

2 Z grupy panelu Layers (Warstwy) wyciągnij panel Paths (Ścieżki). Ponieważ podczas pracy nad tym projektem będziemy często korzystali z obydwu palet, wygodnie jest je rozdzielić.

3 W panelu Layers (Warstwy) ukryj (klikając odpowiednie ikony oka) wszystkie warstwy z wyjątkiem Retro Shape Guide oraz Background. Uaktywnij tę ostatnią.

Warstwa Retro Shape Guide zawiera szablon ułatwiający narysowanie kształtu nerki. 4 Z przybornika wybierz narzędzie Pen (Pióro) ( ). 5 Na pasku opcji z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz opcję Shape (Kształt), a następnie kliknij próbkę koloru Fill (Wypełnienie). Wybierz kolor biały.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

219

6 Narysuj kształt nerki, wykonując następujące czynności:

#Uwaga: Jeśli masz problemy z utworzeniem tego kształtu, otwórz ponownie obraz statku kosmicznego i poćwicz obrysowywanie jego konturów dla nabrania większej wprawy w rysowaniu ścieżek. Zalecamy również przestudiowanie tekstu w ramce „Tworzenie ścieżek za pomocą narzędzia Pen (Pióro)”.

t Kliknij punkt A i przeciągnij linię kierunkową w górę, do punktu B, a następnie zwolnij przycisk myszy.

t Kliknij punkt C i przeciągnij linię kierunkową do punktu D, a następnie zwolnij przycisk myszy.

t Kontynuuj ten tok postępowania aż do osiągnięcia punktu A i zamknięcia ścieżki. Nie przejmuj się, jeśli w trakcie rysowania kształt nachodzi na siebie. Gdy skończysz, wszystko będzie w porządku.

Zwróć uwagę, że gdy rysowałeś ścieżkę, Photoshop automatycznie utworzył nową warstwę Shape 1 (Kształt 1) bezpośrednio nad warstwą aktywną (w tym przypadku nad warstwą Background). 7 Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy, zmień ją na Retro Shape (kształt Retro) i wciśnij klawisz Enter lub Return.

8 Ukryj warstwę Retro Shape Guide, klikając jej ikonę oka w panelu Layers (Warstwy).

220

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Usuwanie zaznaczenia ścieżki Usunięcie zaznaczenia ścieżki jest niekiedy konieczne, aby podczas wybierania narzędzi wektorowych wygląd paska opcji był odpowiedni. Kiedy ścieżka jest niezaznaczona, łatwiej również dostrzec pewne efekty, które mogą pozostawać przesłonięte wyróżnieniem ścieżki. Zauważ, że granica między białym kształtem a tłem ma strukturę ziarnistą. To, co widzimy, nie jest ścieżką, która jest elementem niedrukowalnym, lecz widocznym świadectwem tego, że warstwa kształtu Retro Shape jest zaznaczona. Przed przejściem do kolejnych czynności usuniemy zaznaczenie wszystkich ścieżek. 1 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij puste miejsce, aby usunąć wszelkie istniejące zaznaczenia ścieżek. 2 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt dotychczasowej pracy.

Zmienianie koloru wypełnienia warstwy kształtu Dla tworzonego przed chwilą kształtu wybraliśmy kolor biały, bo dzięki temu był lepiej widoczny, jednak na potrzeby plakatu nadamy mu kolor niebieski. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Pen (Pióro). 2 Na pasku opcji kliknij próbkę koloru Fill (Wypełnienie) i wybierz kolor Light Cyan Blue (Jasny niebieskozielony wpadający w niebieski).

Wypełnienie kształtu zmieni barwę na niebieską w wybranym przez Ciebie odcieniu.

Wycinanie kształtów z warstwy kształtu Po utworzeniu warstwy kształtu (zawierającej grafikę wektorową) możemy dzięki odpowiednio ustawionym opcjom wyciąć z niej dowolne kształty. Za pomocą narzędzi Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie) kształty można również przemieszczać, skalować i edytować. Obecnie urozmaicimy nieco obiekt Retro Shape — wytniemy z niego kształt gwiazdy, aby zobaczyć w tym miejscu tło. Pomocą w prawidłowym usytuowaniu gwiazdy będzie przygotowana już warstwa Star Guide (szablon gwiazdy) — do tej pory ukryta.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

221

1 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Star Guide, ale pozostaw zaznaczoną warstwę Retro Shape. Warstwa Star Guide powinna być widoczna w oknie obrazu.

2 W panelu Paths (Ścieżki) zaznacz ścieżkę Retro Shape. 3 Z przybornika wybierz narzędzie Polygon (Wielokąt) ( ) ukryte pod narzędziem Rectangle (Prostokąt) ( ). 4 Na pasku opcji wprowadź następujące ustawienia:

t w polu Sides (Boki) wpisz liczbę 11, t z grupy przycisków Path operations (Operacje na ścieżkach) wybierz Subtract Front Shape (Odejmij przedni kształt). Kursor przyjmie postać krzyżyka z małym minusem ( ),

t kliknij ikonę Settings (Ustawienia) widoczną na lewo od pola Sides (Boki), by otworzyć panel Polygon Options (Opcje wielokąta). Zaznacz pole wyboru Star (Gwiazda), a w polu Indent Sides By (Wcięcie boków) wpisz 50%. Następnie kliknij gdziekolwiek poza panelem, aby go zamknąć.

#Uwaga: Podczas tworzenia gwiazdy możesz ją obracać, przeciągając kursor w bok.

222

LEKCJA 8

5 Przesuń wskaźnik nad pomarańczową kropkę oznaczającą środek okręgu w takim samym kolorze, a następnie kliknij i przeciągnij, aby wierzchołki gwiazdy zetknęły się z okręgiem.

Techniki rysunku wektorowego

Po zwolnieniu przycisku myszy gwiazda zostanie wycięta z białego kształtu. Przez otwór widoczne będzie niebo tworzące w tym miejscu tło. Zwróć uwagę, że gwiazda ma ziarniste kontury, przypominające o tym, że jest to kształt zaznaczony. Inną oznaką zaznaczenia jest to, że w panelu Paths (Ścieżki) ścieżka Retro Shape jest wyróżniona. 6 W panelu Layers (Warstwy) kliknij ikonę oka obok warstwy Star Guide, aby ją ukryć. Zauważ, że miniatury zarówno w panelu Layers (Warstwy), jak i w panelu Paths (Ścieżki) pokazują teraz obiekt Retro Shape z wycięciem w kształcie gwiazdy.

7 Kliknij puste miejsce panelu Paths (Ścieżki), aby usunąć zaznaczenie ścieżki. Ścieżki nie są już zaznaczone. Zniknęły również ziarniste linie, odkrywając ostre krawędzie na granicy między obszarem niebieskim a niebem. Także ścieżka kształtu Retro Shape nie jest wyróżniona w panelu Paths (Ścieżki). Kształt jest bardzo jasny i mógłby odwracać uwagę od statku kosmicznego. Dlatego uczynimy go półprzezroczystym. 8 Na panelu Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy Retro Shape do 40%.

9 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt dotychczasowej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

223

Rysowanie dowolnych kształtów Innym sposobem umieszczenia grafiki wektorowej w obrazach jest rysowanie własnych (dowolnych) kształtów lub wykorzystanie gotowych. Sprowadza się to do wybrania narzędzia Custom Shape (Kształt własny), pobrania kształtu z próbnika i narysowaniu go w oknie obrazu. Obecnie utworzymy wzorek szachownicy oraz kępki trawy i dodamy je do tła naszego plakatu. 1 Uaktywnij warstwę Retro Shape i kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę) ( ), aby dodać powyżej nową warstwę. Zmień nazwę nowej warstwy na Pattern (wzorek) i wciśnij Enter lub Return. 2 Z przybornika wybierz narzędzie Custom Shape (Kształt własny) ( ), ukryte pod narzędziem Polygon (Wielokąt) ( ). 3 Na pasku opcji z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz Pixels (Piksele).

#Uwaga: Zawartość paska opcji zmienia się w zależności od wybranego trybu narzędzia. W trybie Shape (Kształt) dostępne są opcje Fill (Wypełnienie) i Stroke (Obrys), a w trybie Pixels (Piksele) obie znikają.

4 Na pasku opcji kliknij strzałkę obok pola Shape (Kształt), aby otworzyć paletę z dowolnymi kształtami. 5 Odszukaj wśród gotowych kształtów szachownicę (znajduje się w dolnej części palety) i kliknij ją dwukrotnie — to spowoduje wybranie kształtu i jednoczesne zamknięcie palety. 6 Sprawdź, czy kolor pierwszego planu jest biały (lub wybierz go teraz). Następnie przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i, pociągając ukośnie, utwórz kwadratową szachownicę o boku około 2 cali. Użycie klawisza Shift wymusza rysowanie kształtu z zachowaniem jego oryginalnych proporcji.

224

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

7 Utwórz jeszcze pięć szachownic o różnych rozmiarach. Twój plakat powinien przypominać ten, który widoczny jest na poniższym rysunku.

8 W panelu Layers (Warstwy) zmniejsz parametr Opacity (Krycie) warstwy Pattern do 75%.

9 Włącz ponownie widoczność warstwy Spaceship i obejrzyj kompozycję w całej okazałości.

Teraz użyjemy narzędzia Custom Shape (Kształt własny), aby w tle plakatu umieścić kilka kępek trawy. Podczas pracy w trybie Shape (Kształt) można zmieniać wygląd zarówno wypełnienia, jak i konturów kształtów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

225

10 Przy wciąż aktywnym narzędziu Custom Shape (Kształt własny) otwórz paletę z dowolnymi kształtami i kliknij w niej dwukrotnie kępkę trawy — kształt o nazwie Grass 2 (Trawa 2). 11 Z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz Shape (Kształt), jako kolor wypełnienia wskaż Dark Yellow Green (Ciemny żółtozielony), a dla obrysu (Stroke) — Darker Green Cyan (Ciemniejszy zielony wpadający w niebieskozielony). Szerokość obrysu ustaw na 0,75. Wskazówka: Jeśli kępki trawy wylądowały na oddzielnych warstwach, to znaczy, że nie trzymałeś wciśniętego klawisza Shift, gdy je tworzyłeś. W takiej sytuacji usuń wszystkie kępki i powtórz czynności z etapów 12. – 13.

12 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i utwórz w lewym dolnym rogu tła cztery kępki trawy. Jedną kępkę utwórz w prawym dolnym rogu.

Wciskanie klawisza Shift podczas rysowania kształtów powoduje, że wszystkie kształty trafiają na tę samą warstwę. 13 Z przybornika wybierz narzędzie Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) ( ) i trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz wszystkie kępki trawy. 14 Na pasku opcji z grupy przycisków Path alignment (Wyrównanie ścieżek) wybierz Distribute Widths (Rozmieść szerokości). Photoshop rozmieści kępki równomiernie w dolnej części plakatu. 15 Zmień nazwę warstwy na Grass (trawa), obniż jej krycie do 60%, przeciągnij ją bezpośrednio nad warstwę Background.

16 Usuń zaznaczenie warstwy, po czym wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

226

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Importowanie obiektów inteligentnych Obiekty inteligentne (Smart Objects) to warstwy, które można edytować w sposób nieniszczący, czyli z zachowaniem oryginalnych pikseli obrazu i możliwością wielokrotnej zmiany wprowadzanych modyfikacji. Bez względu na to, ile razy taki obiekt zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony, zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi. Photoshop oferuje obsługę obiektów wektorowych importowanych z programu Adobe Illustrator w postaci obiektów inteligentnych. Po edycji obiektu oryginalnego w Illustratorze jej efekty będą widoczne również w obiekcie umieszczonym w obrazie opracowywanym w Photoshopie. Tym razem zastosujemy obiekt inteligentny, aby w naszym plakacie umieścić napis utworzony w Illustratorze.

Dodawanie tekstu Nazwa sklepu zabawkowego została wykonana w Illustratorze. Teraz umieścimy ją na plakacie. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ), a następnie zaznacz warstwę Spaceship i z menu File (Plik) wybierz polecenie Place (Umieść). Przejdź do folderu Lessons/Lesson08, zaznacz plik Title.ai i kliknij przycisk Place (Umieść). W oknie Place PDF (Umieść PDF), które wówczas zostanie otwarte, kliknij OK. Tekst „RETRO TOYZ” (zabawki retro) został umieszczony na środku kompozycji i otoczony ramką z uchwytami służącymi do jego przekształcania. W panelu Layers (Warstwy) pojawiła się nowa warstwa o nazwie Title. 2 Przeciągnij obiekt do lewego górnego rogu plakatu, a następnie powiększ go, przeciągając narożny uchwyt. Aby zachować oryginalne proporcje napisu, podczas powiększania go trzymaj wciśnięty klawisz Shift. Napis powinien wypełniać teraz górną część plakatu, jak na rysunku. Na koniec wciśnij klawisz Enter lub Return albo kliknij przycisk Commit transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) na pasku opcji.

Po zatwierdzeniu przekształcenia na miniaturze warstwy Title pojawia się ikona oznaczająca, że warstwa jest obiektem inteligentnym. Tak jak w przypadku każdej warstwy kształtu lub obiektu inteligentnego, możemy nadal zmieniać rozmiary i kształt naszego napisu. W tym celu wystarczy uaktywnić jego warstwę i z menu Edit (Edycja) wybrać polecenie Free Transform (Przekształcanie swobodne). Innym sposobem uzyskania dostępu do uchwytów kontrolnych obiektu (umożliwiających jego przekształcanie) jest wybranie narzędzia Move (Przesunięcie) ( ) i zaznaczenie opcji Show Transform Controls (Kontrolki przekształceń) na pasku opcji. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

227

Dodawanie maski wektorowej do obiektu inteligentnego Aby urozmaicić tytuł plakatu, zmienimy środek każdej litery „O” w gwiazdkę podobną do tej, którą tworzyliśmy wcześniej. Skorzystamy tu z możliwości dołączenia maski wektorowej do obiektu inteligentnego. 1 Uaktywnij warstwę Title, a następnie wybierz polecenie Layer/VectorMask/Reveal All (Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko).

2 Wybierz narzędzie Polygon (Wielokąt) ( ) ukryte pod narzędziem Custom Shape (Kształt własny) ( ). Opcje tego narzędzia ustawione podczas tworzenia gwiazdy powinny nadal obowiązywać — gwiazda 11-ramienna z 50-procentowym wcięciem. Narzędzie zachowuje swoje opcje, dopóki nie zostaną zmienione. 3 Na pasku opcji rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz Path (Ścieżka). Upewnij się, że w grupie przycisków Path operations (Operacje na ścieżkach) nadal włączony jest przycisk Subtract Front Shape (Odejmij przedni kształt), a następnie zaznacz miniaturę wektorowej maski warstwy Title. 4 Kliknij w środku litery „O” wyrazu „Toyz” i przeciągnij wskaźnik na zewnątrz, aż gwiazda wypełni wnętrze litery. 5 To samo zrób z literą „O” w wyrazie „Retro”.

Obracanie obrazu (tylko OpenGL) Do tej pory nasza kompozycja zawiera napis „Retro Toyz” u góry i planetę u dołu. Ale jeśli karta graficzna obsługuje technologię OpenGL, możesz dowolnie obracać obraz i umieszczać na nim tekst lub inne elementy pod różnymi kątami. Możliwość tę wykorzystamy przy dodawaniu do naszej kompozycji informacji o prawach autorskich. (Jeśli Twoja karta nie obsługuje OpenGL, opuść ten fragment lekcji).

228

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Rozpoczniemy od wpisania odpowiedniego tekstu. 1 Za pomocą polecenia Window/Character (Okno/Typografia) otwórz panel Character (Typografia). Wybierz czcionkę szeryfową, na przykład Myriad Pro, o niewielkich rozmiarach (około 10 punktów) i ustaw kolor biały. 2 Uaktywnij narzędzie Horizontal Type (Tekst) i kliknij w lewym dolnym rogu obrazu. Następnie wpisz tekst Copyright IMIĘ I NAZWISKO Production, umieszczając w nim swoje imię i nazwisko.

Tekst powinien biec wzdłuż lewej krawędzi obrazu. Aby ułatwić sobie właściwe umieszczenie tego tekstu, obrócimy cały obraz. 3 Wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) ( ), ukryte pod narzędziem Hand (Rączka) ( ). 4 Wciśnij klawisz Shift i przeciągnij wskaźnik łukiem w prawo, aby obrócić obraz o 90 stopni. Wciskanie klawisza Shift ogranicza obrót do wielokrotności 45 stopni.

Wskazówka: Aby uzyskać obrót o zadany kąt, można wpisać odpowiednią wartość w polu Rotation Angle (Kąt obrotu) na pasku opcji.

5 Zaznacz wpisany wcześniej tekst i wybierz polecenie Edit/Transform/Rotate 90° CCW (Edycja/Przekształć/Obróć 90° w lewo).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

229

6 Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) umieść tekst wzdłuż górnej krawędzi obrazu (w normalnej pozycji obrazu będzie to jego lewa krawędź).

7 Ponownie wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) i na pasku opcji kliknij przycisk Reset View (Wyzeruj widok). 8 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

Prace wykończeniowe W ostatnim etapie prac nad plakatem uporządkujemy panel Layers (Warstwy), usuwając warstwy pomocniczych szablonów. 1 Upewnij się, czy jedynymi widocznymi warstwami są: Copyright, Title, Spaceship, Pattern, Retro Shape, Grass i Background. 2 Z menu panelu Layers (Warstwy) wybierz polecenie Delete Hidden Layers (Usuń ukryte warstwy) i dla potwierdzenia swej decyzji kliknij przycisk Yes (Tak).

3 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać ostateczną wersję plakatu. Gratulacje! Plakat został ukończony. Powinien wyglądać teraz jak na rysunku.

230

LEKCJA 8

Techniki rysunku wektorowego

Pytania kontrolne 1 W jaki sposób można wykorzystać narzędzie Pen (Pióro) do zaznaczania? 2 Jaka jest różnica pomiędzy obrazem bitmapowym a wektorowym? 3 Jak działa warstwa kształtu? 4 Jakich narzędzi możemy użyć do przesuwania i przekształcania ścieżek oraz kształtów? 5 Czym są obiekty inteligentne i jakie korzyści przynosi ich stosowanie?

Odpowiedzi 1 Niektóre zaznaczenia można łatwiej wykonać, rysując odpowiednią ścieżkę za pomocą narzędzia Pen (Pióro), a następnie przekształcając ją we właściwe zaznaczenie. 2 Podstawą bitmap lub inaczej obrazów rastrowych jest siatka pikseli. Tego typu grafika jest odpowiednia do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotografie lub obrazy tworzone w programach do malowania. Grafika wektorowa powstaje z kształtów zdefiniowanych przez wyrażenia matematyczne i jest odpowiednia do zapisu ilustracji, pisma i rysunków, które wymagają wyraźnych, gładkich linii. 3 Warstwa kształtu jest warstwą wektorową zawierającą kształt (włącznie z jego wypełnieniem i obrysem), piksele albo ścieżkę. 4 Do przemieszczania, skalowania i edycji kształtów służą narzędzia Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie). Kształt lub ścieżkę można także modyfikować i skalować przy użyciu polecenia Edit/Free Transform Path (Edycja/Przekształcanie swobodne ścieżki). 5 Obiekty inteligentne są obiektami wektorowymi, które można umieszczać i edytować w Photoshopie bez obniżania ich jakości. Bez względu na to, ile razy taki obiekt zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony, zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi. Wielką zaletą obiektów inteligentnych jest to, że po edycji obiektu oryginalnego w programie macierzystym, na przykład w Illustratorze, jej efekty będą widoczne również w obiekcie zaimportowanym do Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

231

9

KOMPONOWANIE ZAAWANSOWANE Tematyka lekcji Z tej lekcji dowiemy się, jak:

t dodawać linie pomocnicze pomagające w precyzyjnym umieszczaniu obiektów,

t zapisywać zaznaczenia i wczytywać je jako maski, t dodawać efekty kolorystyczne tylko do niezabezpieczonych maską obszarów obrazu,

t tworzyć różnorodne efekty przez stosowanie filtrów do zaznaczonych obszarów,

t tworzyć edytowalne efekty dzięki użyciu stylów warstwy, t automatyzować serię powtarzanych czynności dzięki rejestracji i odtwarzaniu operacji,

t tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów. Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson09. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić, kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki

232

Filtry pozwalają przekształcić zwykły obraz w niezwykłe cyfrowe dzieło sztuki. Do wyboru mamy filtry symulujące tradycyjne techniki malarskie — na przykład akwarelę — oraz szeroki asortyment filtrów rozmywających, zniekształcających, wyostrzających lub szatkujących obrazek. Razem z filtrami możemy dodatkowo wykorzystać warstwy korekcyjne i różne tryby malowania i w ten sposób zmieniać wygląd tworzonych prac na właściwie nieskończoną liczbę sposobów.

233

Rozpoczynamy pracę Podczas tej lekcji opracujemy zdjęcia z pobytu w Waszyngtonie. Utworzymy z nich wielowidokową pocztówkę i obraz panoramiczny. Na początek obejrzymy finalne wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać. 1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu, natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 W dolnej części okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge), aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program Bridge nie pracuje w tle, kliknij przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge). 4 W panelu Mini Bridge wybierz z rozwijanej listy po lewej stronie opcję Favorites (Ulubione), a następnie kliknij dwukrotnie folder Lessons. Potem otwórz folder Lesson09. 5 Zaznacz miniaturę pliku 09A_End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić obraz na całym ekranie. Plik zawiera pocztówkę będącą montażem czterech fotografii. Do każdej z nich zastosowano określony filtr lub efekt. 6 Wciśnij ponownie klawisz spacji, aby powrócić do Photoshopa. Następnie zaznacz miniaturę pliku 09B_End.psd i jeszcze raz wciśnij klawisz spacji, żeby wyświetlić obraz na całym ekranie. Plik zawiera plakat z obrazem panoramicznym i napisami. Najpierw jednak utworzymy pocztówkę z wieloma obrazami. 7 Wciśnij klawisz spacji, aby powrócić do Photoshopa, po czym kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 09A_Start.jpg, aby go otworzyć.

Komponowanie pocztówki Pocztówka ma być montażem czterech różnych zdjęć. Każde z nich wykadrujemy i umieścimy na oddzielnej warstwie. Do wzajemnego wyrównywania obrazów wykorzystamy linie pomocnicze. Następnie dodamy tekst i zastosujemy kilka filtrów.

234

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Otwieranie i kadrowanie obrazów Zdjęcia, które mamy wykorzystać, są zbyt duże — dlatego przed złożeniem w całość musimy je odpowiednio skadrować. Ta część ćwiczenia wymaga podjęcia decyzji natury estetycznej — w którym miejscu i w jaki sposób przyciąć fotografie. Obraz 09A_Start.jpg jest już otwarty, więc zaczniemy od niego. 1 Wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ). Na pasku opcji z rozwijanej listy proporcji obrazu wybierz opcję Size & Resolution (Rozmiar i rozdzielczość). W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość obrazu) wpisz w polach Width (Szerokość) i Height (Wysokość) 500 px (500 piks). Parametr Resolution (Rozdzielczość) ustaw na 300 pixels/inch (300 piks/cal). Na koniec kliknij OK.

# Uwaga: Przy wpisywaniu wymiarów kadrowania nie pomyl pikseli z calami.

Ramka kadrowania przyjmie kształt kwadratu o boku 500 pikseli. 2 Przeciągnij ramkę kadrowania nad prawą część fotografii i ustaw tak, aby Instytut Smithsona znalazł się w samym centrum. Do precyzyjnego przesuwania ramki możesz użyć klawiszy ze strzałkami.

3 Jeśli przeznaczony do wykadrowania obszar jest prawidłowy, zaznacz na pasku opcji pole Delete Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele), a następnie wciśnij klawisz Enter (Windows) bądź Return (Mac OS). Zdjęcie zostanie przycięte. Ponieważ podczas pracy wykorzystamy kilka plików, nazwę 09A_Start.jpg zmienimy na bardziej opisową, dzięki czemu łatwiej będzie można odszukać właściwy obraz. Do zapisu tego pliku zastosujemy wewnętrzny format Photoshopa, ponieważ za każdym razem, gdy edytowany obraz zapisujemy w formacie JPEG, jego jakość ulega pogorszeniu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

235

4 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop i zapisz przycięty obraz pod nazwą Museum.psd w folderze Lesson09. 5 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie pliki Capitol_Building.jpg i Washington_ Monument.jpg, aby je otworzyć. Pliki zostaną otwarte w Photoshopie, każdy na oddzielnej zakładce. 6 Kliknij zakładkę pliku Washington_Monument.jpg i wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku na Monument.psd (pomnik) i kliknij Save (Zapisz). 7 Kliknij zakładkę pliku Capitol_Building.jpg i wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku na Capitol.psd i kliknij Save (Zapisz). 8 Powtórz czynności z punktów od 1. do 3. dla plików Capitol.psd i Monument.psd, a następnie zapisz oba pliki.

Wykadrowane wersje obrazków Museum.psd, Capitol.psd i Monument.psd

9 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik Background.jpg, aby go otworzyć.

10 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie), aby zlikwidować ramkę kadrowania. 11 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku na 09A_Working.psd (roboczy) i kliknij Save (Zapisz). Pozostaw otwarte wszystkie cztery pliki do następnego ćwiczenia.

236

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Rozmieszczenie obrazów z użyciem linii pomocniczych Linie pomocnicze (prowadnice) są niedrukowalnymi liniami, które ułatwiają wyrównywanie elementów obrazu (w pionie i w poziomie). Po wybraniu polecenia Snap To (Przyciągaj do) linia pomocnicza działa jak magnes — obiekty przesuwane w jej pobliżu są przez nią przyciągane. Owe linie rozmieścimy w obrazie 09A_ Working.psd, ponieważ to on będzie podstawą naszej kompozycji. 1 Wybierz polecenie View/Rulers (Widok/Miarki). Wzdłuż lewej i górnej krawędzi okna pojawią się dwie linijki. 2 Wybierz polecenie Window/Info (Okno/Informacje), aby otworzyć panel informacyjny. 3 Z górnej linijki wyciągnij linię pomocniczą i przeciągnij ją na środek obrazu. Zwolnij przycisk myszy, gdy współrzędna Y w panelu Info (Informacje) osiągnie wartość 3.000 cali. Na obrazie będzie teraz widoczna pozioma niebieska prowadnica.

4 Wyciągnij w podobny sposób pionową prowadnicę i zwolnij przycisk myszy, gdy wartość współrzędnej X będzie wynosiła 3.000 cale. 5 Wybierz polecenie View/Snap To (Widok/Przyciągaj do) i upewnij się, że zaznaczona jest opcja Guides (Linie pomocnicze). 6 Z pionowej miarki wyciągnij jeszcze jedną linię i umieść ją dokładnie na środku obrazu. Jest to proste, bo gdy linia znajdzie się w pobliżu środka obrazu, zostanie tam automatycznie przyciągnięta.

# Uwaga: Jeśli jednostkami na linijkach nie są cale, kliknij miarkę prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z podręcznego menu wybierz Inches (Cali).

 Wskazówka: Jeśli musisz przesunąć linię pomocniczą, użyj narzędzia Move (Przesunięcie). Czasami trzeba powiększyć widok obrazu, aby precyzyjnie ustawić prowadnicę.

7 Z głównego menu wybierz Window/Arrange/4-Up (Okno/Ułóż/4 na górze). Wszystkie otwarte obrazy będą widoczne w oddzielnych oknach.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

237

8 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij obraz Museum.psd na obraz 09A_Working.psd. W pliku 09A_Working.psd pojawi się nowa warstwa z przeniesionym obrazem. 9 To samo zrób z obrazami Monument.psd i Capitol.psd — przeciągnij je na obraz 09A_Working.psd. 10 Zamknij pliki Monument.psd, Capitol.psd i Museum.psd bez zapisywania ich. 11 W panelu Layers (Warstwy) zmień nazwy nowych warstw na Museum, Monument i Capitol. Jeśli przenosiłeś obrazy w podanej wyżej kolejności, warstwę Layer 1 (Warstwa 1) nazwij Museum, warstwę Layer 2 (Warstwa 2) — Monument, a warstwę Layer 3 (Warstwa 3) — Capitol. 12 W dolnej części panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new group (Utwórz nową grupę) i nadaj nowej grupie nazwę Montage images (obrazy łączone). 13 Przeciągnij warstwy Monument, Capitol i Museum do grupy Montage images. 14 Zaznacz warstwę Monument, wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij warstwę z pomnikiem na środek obszaru roboczego, aby jej górna krawędź pokryła się z poziomą linią pomocniczą. 15 Zaznacz warstwę Capitol i umieść ją po lewej stronie obrazu z pomnikiem w równej odległości od niego i od krawędzi pocztówki. Jej górna krawędź również powinna pokryć się z linią pomocniczą. To samo zrób z warstwą Museum, z tym że umieść ją na prawo od obrazu z pomnikiem. 16 Wybierz polecenie View/Show/Guides (Widok/Pokaż/Linie pomocnicze), aby ukryć linie pomocnicze. Ukryj także miarki, wybierając View/Rulers (Widok/Miarki). 17 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy. Jeśli otworzy się okno Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij OK.

238

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Zadanie dodatkowe Ułożenie obrazów było łatwe dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu linii pomocniczych, ale możemy to samo zrobić w bardziej elegancki sposób, stosując inteligentne linie pomocnicze (ang. smart guides). Opisaną poniżej technikę możesz wypróbować teraz, dokonując powtórnego ułożenia kompozycji z ćwiczenia „Rozmieszczenie obrazów z użyciem linii pomocniczych”, lub przy jakiejś innej okazji. 1

Uaktywnij warstwę Museum w panelu Layers (Warstwy). Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) odsuń ją od pozostałych.

2

Wybierz polecenie View/Show/Smart Guides (Widok/Pokaż/Inteligentne linie pomocnicze).

3

Używając ciągle narzędzia Move (Przesunięcie), przeciągnij warstwę Museum w oknie obrazu, aby wyrównać jej górną krawędź z górną krawędzią warstwy Monument.

4

Wybierz polecenie View/Show/Smart Guides (Widok/Pokaż/Inteligentne linie pomocnicze) — inteligentne linie pomocnicze zostaną wyłączone.

Dodawanie napisów Na pocztówce umieścimy teraz napisy i ozdobimy je za pomocą paru efektów. 1 Zaznacz warstwę Background, aby tworzony tekst znalazł się bezpośrednio nad nią. 2 Wybierz narzędzie Horizontal Text (Tekst) ( ), kliknij w obszarze nieba i wpisz Greetings From (pozdrowienia od). Na pasku opcji kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany). Photoshop utworzy nową warstwę tekstową.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

239

t Przy aktywnej warstwie Greetings From wybierz polecenie Window/Character (Okno/Typografia) i w panelu Character (Typografia) ustaw następujące wartości parametrów tekstu:

t t t t t t

czcionka — Chapparal Pro, Regular, rozmiar czcionki — 36 punktów, światło (tracking) — 220, kolor — czerwony, All Caps (Wersaliki) (

) — włączone,

metoda wygładzania — Smooth (Wygładzanie).

3 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij tekst na środek górnej części obrazu. Mimo że linie pomocnicze są ukryte, funkcja przyciągania do nich nadal działa i tekst zostanie automatycznie wyśrodkowany, gdy tylko znajdzie się w odpowiednim położeniu.

4 Ponownie wybierz narzędzie tekstowe, wpisz Washington, D.C. i kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany). Do tworzenia nowego tekstu Photoshop zastosuje aktualne ustawienia z panelu Character (Typografia). 5 W panelu Character (Typografia) ustaw następujące parametry:

t t t t

czcionka — Myriad Pro, Bold, rozmiar czcionki — 48 punktów, światło (tracking) — 0, kolor — biały,

(Pozostaw włączone wersaliki i wygładzanie).

240

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

6 Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) przesuń tekst „Washington, D.C.” na środek obrazu tuż pod napis „Greetings From”.

7 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Greetings From, a następnie kliknij przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) w dolnej części panelu i wybierz opcję Outer Glow (Blask zewnętrzny). 8 W części Outer Glow (Blask zewnętrzny) okna dialogowego Layer Style (Styl warstwy) ustaw następujące parametry:

t t t t

Opacity (Krycie) — 40%, kolor — biały, Spread (Rozszerzenie) — 14%, Size (Rozmiar) — 40 pikseli.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

241

9 Kliknij OK, aby zatwierdzić styl warstwy.

10 W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu i z próbnika kolorów wybierz kolor czerwony. Aby zamknąć próbnik, kliknij w nim przycisk OK. Wybrany przed chwilą kolor wykorzystamy do pokolorowania dolnego napisu w biało-czerwone pasy. 11 Zaznacz warstwę Washington, D.C., kliknij przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) i wybierz opcję Gradient Overlay (Nałożenie gradientu). 12 W części Gradient Overlay (Nałożenie gradientu) okna dialogowego Layer Style (Styl warstwy) kliknij strzałkę obok próbki gradientu i z palety gradientów wybierz ten z pasami na przemian przezroczystymi i czerwonymi (przedostatni na liście). Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.

13 W celu dodania kolejnego efektu do tego samego tekstu, kliknij w lewej części okna pozycję Drop Shadow (Cień). Dla tego efektu ustaw Opacity (Krycie) na 45% i Distance (Odległość) na 9 pikseli. Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.

242

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

14 Kliknij OK, aby zatwierdzić efekty i zamknąć okno Layer Style (Styl warstwy), po czym wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Stosowanie filtrów Photoshop oferuje wiele filtrów, które można wykorzystać do tworzenia efektów specjalnych. Najlepszym sposobem nauki posługiwania się nimi jest eksperymentowanie. W oknie galerii filtrów możemy wypróbować ich działanie na konkretnym obrazie zanim zdecydujemy się na ich użycie. Filtry stosowaliśmy już poprzednich lekcjach. Tym razem użyjemy filtra Graphic Pen (Cienkopis), aby nadać obrazowi Museum wygląd odręcznego szkicu.

Poprawienie wydajności podczas stosowania filtrów Niektóre efekty uzyskane przez nałożenie filtrów mogą wymagać dużo pamięci operacyjnej, szczególnie gdy są stosowane w obrazach o wysokiej rozdzielczości. Skorzystanie z podanych niżej wskazówek pozwoli zoptymalizować przetwarzanie.

t t

Testuj filtry i ich ustawienia na małych fragmentach obrazu.

t

Zwolnij pamięć przed uruchomieniem filtra. Użyj w tym celu poleceń z podmenu Edit/Purge (Edycja/Wyczyść).

t

Przydziel więcej pamięci RAM dla programu Photoshop (Mac OS). Możesz również zamknąć pozostałe aplikacje i w ten sposób zwiększyć ilość pamięci dostępnej dla Photoshopa.

t

Aby zwiększyć prędkość przetwarzania w przypadku filtrów wymagających więcej pamięci, takich jak Lighting Effects (Efekty świetlne), Cutout (Wycinanka), Stained Glass (Witraż), Chrome (Chrom), Ripple (Fala), Spatter (Bryzganie), Sprayed Strokes (Napylone linie) i Glass (Szkło), spróbuj zmienić ich ustawienia. Na przykład dla filtra Stained Glass (Witraż) zwiększ wartość Cell Size (Rozmiar komórki), dla filtra Cutout (Wycinanka) zwiększ wartość Edge Simplicity (Prostota krawędzi), a zmniejsz Edge Fidelity (Dokładność krawędzi).

t

Jeśli zamierzasz drukować pracę na czarno-białej drukarce, przed zastosowaniem filtra przekonwertuj kopię obrazu na skalę szarości. Warto jednak pamiętać, że zastosowanie filtra do obrazu kolorowego, a następnie przekształcenie go do skali szarości może nie dać takiego samego efektu jak użycie filtra już w skali szarości.

Jeśli obraz jest duży i masz problemy z niewystarczającą ilością pamięci, stosuj filtry do pojedynczych kanałów, na przykład do każdego kanału RGB. (Pamiętaj jednak, że efekty niektórych filtrów zależą od tego, czy są stosowane do pojedynczych kanałów, czy do całego obrazu, szczególnie jeśli filtr losowo modyfikuje piksele).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

243

1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Museum. 2 W przyborniku kliknij przycisk Default Foreground and Background Colors (Domyślne kolory pierwszego planu i tła) ( ), aby przywrócić czarny kolor pierwszego planu. Filtr Graphic Pen (Cienkopis) wykorzystuje kolor pierwszego planu. 3 Wybierz polecenie Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów). Galeria filtrów zawiera okno podglądu, listę dostępnych filtrów oraz panel z parametrami aktualnie wybranego filtra. Jest to doskonałe miejsce do testowania rozmaitych filtrów i ich ustawień. 4 Kliknij trójkącik obok folderu Sketch (Szkic), aby go otworzyć. Wybierz filtr Graphic Pen (Cienkopis). W oknie podglądu obraz zmieni swój wygląd zgodnie z domyślnymi ustawieniami filtra. 5 W panelu po prawej stronie ustaw Light/Dark Balance (Balans jasne/ciemne) na 25. Pozostałe parametry pozostaw bez zmian; wartość Stroke Length (Długość obrysu) powinna wynosić 15, a na liście Stroke Direction (Kierunek obrysu) powinna być wybrana pozycja Right Diagonal (Prawoskośnie). Podgląd zostanie automatycznie zaktualizowany.

6 Kliknij przycisk OK, aby zastosować filtr i zamknąć okno galerii. 7 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

244

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Stosowanie filtrów Podczas pracy z filtrami pomocne mogą okazać się poniższe informacje:

t t t

Ostatnio wybrany filtr pojawia się na początku menu Filter (Filtr).

t t t

Niektóre z filtrów można zastosować tylko do obrazów w trybie RGB.

t

Pomoc Photoshopa w temacie „Using filters” (Używanie filtrów) zawiera listę filtrów, które mogą być użyte w obrazach o głębi 16 bitów na kanał oraz 32 bity na kanał.

t

Pomoc Photoshopa zawiera także szczegółowe informacje o poszczególnych filtrach.

Filtry są stosowane do warstwy widocznej i aktywnej. Filtry nie mogą być stosowane w trybach Bitmap (Bitmapa) i Indexed Color (Kolor indeksowany).

Niektóre filtry są w całości przetwarzane w pamięci RAM. Aby w galerii filtrów zastosować więcej niż jeden filtr, należy kliknąć przycisk New effect layer (Warstwa z nowym efektem) pod listą wybranych filtrów.

Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa Skróty klawiszowe filtrów Poniższe skróty pozwalają przyspieszyć pracę z filtrami:

t

aby ponownie zastosować ostatnio użyty filtr z jego ostatnimi ustawieniami, wciśnij kombinację Ctrl+F (Windows) lub Command+F (Mac OS),

t

aby wyświetlić okno dialogowe ostatnio stosowanego filtra, wciśnij kombinację Ctrl+Alt+F (Windows) lub Command+Option+F (Mac OS),

t

Aby stonować efekt ostatniego filtra, wciśnij Ctrl+Shift+F (Windows) lub Command+Shift+F (Mac OS).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

245

Ręczne kolorowanie zaznaczonych obszarów warstwy Kiedy fotografia kolorowa nie była jeszcze znana, artyści kolorowali zdjęcia czarno-białe. To samo możemy robić teraz przez zaznaczenie odpowiednich obszarów warstwy i pomalowanie ich. W kolejnym ćwiczeniu pokolorujemy w taki sposób obraz z muzeum, a następnie umieścimy gwiazdy na niebie w obrazie stanowiącym tło pocztówki.

Zastosowanie efektów malarskich Aby pokolorować niebo, drzewa, trawę i budynki zastosujemy rozmaite pędzle z różnymi trybami mieszania i różnymi wartościami krycia. 1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przy wciśniętym klawiszu Ctrl (Command — Mac OS) miniaturę warstwy Museum. Cała zawartość warstwy zostanie zaznaczona.

 Wskazówka: Stopień krycia pędzla można szybko zmienić przez naciśnięcie odpowiedniego klawisza numerycznego. Klawisz 1 odpowiada wartości 10%, klawisz 9 — 90%, a klawisz 0 — 100%.

 Wskazówka: Aby zmienić rozmiar pędzla w trakcie malowania, wciskaj klawisze z nawiasami kwadratowymi. Lewy nawias ([) zmniejsza średnicę pędzla, a prawy (]) powiększa.

246

LEKCJA 9

Malować będzie można wyłącznie w obrębie zaznaczenia, tak więc nie ma obawy, że przypadkowo zamalujemy któryś z pozostałych obrazów. Warto jednak przed rozpoczęciem malowania upewnić się, czy zaznaczony jest właściwy obszar. 2 Powiększ obraz z muzeum, aby go dobrze widzieć. 3 Wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ). Na pasku opcji wybierz pędzel o średnicy 90 pikseli i twardości 0. Z listy Mode (Tryb) wybierz Darken (Ciemniej), a parametr Opacity (Krycie) ustaw na 20%. 4 Kliknij próbkę koloru pierwszego planu w przyborniku i wybierz barwę jasnoniebieską (ale nie za jasną). Będzie to barwa nieba. 5 W obrazie z muzeum pomaluj niebo. Krycie pędzla wynosi 20%, a więc by przyciemnić jakiś obszar, pomaluj go kilkakrotnie. Nie musisz uważać na krawędzie obrazu — nic poza nim nie zostanie pomalowane. W trakcie malowania możesz zmieniać rozmiar i krycie pędzla, na przykład do malowania między wierzchołkami drzew lepszy będzie pędzel o małej średnicy. Jeśli popełnisz błąd, wciśnij klawisze Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS), aby cofnąć ostatnią czynność. Pamiętaj jednak, że obraz ma przypominać rysunek odręczny, więc nie musi, a nawet nie powinien być bardzo dokładny.

Komponowanie zaawansowane

6 W ten sam sposób pomaluj drzewa i trawę. Zmień kolor pierwszego planu na zielony, wybierz miękki pędzel o średnicy 70 pikseli, pozostaw tryb mieszania Darken (Ciemniej) i zwiększ krycie do 80%. Malowanie obrazu szkicowanego kolorem czarnym sprawia, że nakładana barwa widoczna jest tylko w obszarach białego tła.

 Wskazówka: Kolorując obraz ręcznie, rozpoczynaj od tła, a potem maluj kolejne, bliższe plany. Dzięki temu będziesz mógł zamalować zbędne ślady pędzla.

7 Teraz pomaluj budynki muzeum. Użyj koloru ciemnoczerwonego. Na początek wybierz pędzel o średnicy 40 pikseli z trybem mieszania Lighten (Jaśniej) i kryciem 80%.

Zastosowanie trybu mieszania Lighten (Jaśniej) sprawia, że nakładany kolor uwidacznia się bardziej na czarnych kreskach niż na białym tle. 8 Jeżeli efekt jest zadowalający, wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), aby usunąć zaznaczenie obrazu muzeum, a następnie zapisz aktualny stan pracy.

Zapisywanie zaznaczeń Przed przystąpieniem do malowania gwiazd na niebie obrazu stanowiącego tło kompozycji musimy utworzyć i zapisać zaznaczenie tego nieba. Wcześnie jednak zapiszemy cały ten obraz jako obiekt inteligentny, aby później móc zastosować na nim filtry inteligentne. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

247

1 W panelu Layers (Warstwy) zamknij folder Montage images, aby uporządkować wygląd panelu. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij przy wciśniętym klawiszu Control) warstwę Background i z podręcznego menu wybierz polecenie Convert to Smart Object (Konwertuj na obiekt inteligentny). (Warstwa Background leży na samym dole stosu warstw).

Warstwa zmieni nazwę na Layer 2 (Warstwa 2), a na jej miniaturze pojawi się ikona świadcząca, że warstwa jest obiektem inteligentnym. Filtry zwane inteligentnymi działają na obiekty inteligentne w sposób nieniszczący, czyli dopuszczający późniejszą ich edycję. 2 Zmień nazwę Layer 2 (Warstwa 2) na Capitol and Mall1. 3 Kliknij dwukrotnie miniaturę warstwy Capitol and Mall, a następnie kliknij przycisk OK. w oknie informacyjnym. Obiekt inteligentny zostanie otwarty w odrębnym oknie, gdzie można go edytować niezależnie od innych obiektów. 4 Z przybornika wybierz narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ) i za jego pomocą zaznacz niebo. Jeśli musisz usunąć jakiś obszar z zaznaczenia, kliknij przycisk Subtract from selection (Odejmij od zaznaczenia) na pasku opcji, po czym kliknij ów niechciany obszar. Nie musisz dążyć do uzyskania perfekcyjnego zaznaczenia. Jeśli potrzebujesz informacji na temat posługiwania się narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie), zajrzyj do lekcji 3., „Zaznaczenia”.

1

248

LEKCJA 9

Mall jest nazwą parku przylegającego do Kapitolu Stanów Zjednoczonych — przyp. tłum.

Komponowanie zaawansowane

5 Po zaznaczeniu nieba kliknij przycisk Refine Edge (Popraw krawędź) na pasku opcji i ustaw następujące parametry:

t Smooth (Gładkość) na 25, t Feather (Wtapianie) na 30, t Shift Edge (Przesuń krawędź) na –20.

Przy tych ustawieniach uzyskamy łagodne przejście między obszarem nieba a pozostałą częścią obrazu. 6 Wybierz polecenie Select/Save selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie dialogowym tego polecenia wpisz nazwę zaznaczenia Sky (niebo) i kliknij OK.

7 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

249

Tworzenie efektów za pomocą specjalnego pędzla Na zaznaczonym wcześniej niebie namalujemy teraz gwiazdy. Użyjemy do tego celu pędzla o odpowiednim kształcie. 1 Wciśnij klawisz D, aby przywrócić domyślne kolory pierwszego planu i tła, a następnie wciśnij jeszcze klawisz X, aby zamienić te kolory miejscami. Kolor pierwszego planu powinien być biały. Będziemy malować białe gwiazdy, więc kolor pierwszego planu (narzędzia) musi być biały. 2 Wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ). Na pasku opcji otwórz paletę z domyślnymi ustawieniami pędzli.

3 W prawym górnym rogu palety kliknij ikonę opcji ( ), wybierz pozycję Assorted Brushes (Zestaw pędzli), a następnie kliknij Append (Dołącz).

Użyjemy pędzla w kształcie gwiazdy, który znajduje się w grupie o nazwie Assorted Brushes (Zestaw pędzli). 4 Przewiń w dół zawartość palety i wybierz pędzel o nazwie Star (Gwiazda). Zwiększ jego rozmiar do 300 pikseli, z listy Mode (Tryb) wybierz Normal (Zwykły), a Opacity (Krycie) ustaw na 100%.

Teraz, gdy już mamy przygotowany pędzel, czas powrócić do zapisanego wcześniej zaznaczenia. 5 Wybierz polecenie Select/Load Selection (Zaznacz/Wczytaj zaznaczenie). W oknie dialogowym tego polecenia z listy Channel (Kanał) wybierz pozycję Sky, po czym kliknij przycisk OK.

250

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

6 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę). Nową warstwę nazwij Paint (malowanie). 7 Namaluj gwiazdy na niebie. Możesz śmiało malować przy brzegach, bo pędzel może zostawiać ślady tylko w obszarze zaznaczonym. Zadbaj tylko, aby zaznaczanie było aktywne.

# Uwaga: Jeśli uznasz, że musisz rozpocząć malowanie od nowa, po prostu usuń warstwę Paint i utwórz nową. Aby usunąć warstwę, przeciągnij ją na ikonę kosza w prawym dolnym rogu panelu Layers (Warstwy).

8 Gdy układ gwiazd okaże się właściwy, zmniejsz parametr Opacity (Krycie) warstwy Paint do 50%. Zmień także tryb mieszania dla tej warstwy na Overlay (Nakładka).

9 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), a następnie zamknij obiekt inteligentny. Po powrocie do obrazu 09A_Working.psd wybierz View/Fit on Screen (Widok/Zmieść na ekranie), aby zobaczyć pocztówkę w całości.

Pocztówka została ozdobiona gwiazdami. W każdej chwili można je zmienić — wystarczy dwukrotnie kliknąć miniaturę obrazu w panelu Layers (Warstwy), aby otworzyć obiekt inteligentny. 10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

251

Stosowanie filtrów inteligentnych W przeciwieństwie do zwykłych filtrów, które trwale modyfikują obraz, filtry inteligentne działają w sposób nieniszczący — w każdej chwili mogą być edytowane, wyłączane i włączane, a nawet usuwane. Jedynym ich ograniczeniem jest to, że mogą być stosowane wyłącznie do obiektów inteligentnych. Warstwa Capitol and Mall jest już obiektem inteligentnym i możemy poddać ją działaniu filtrów inteligentnych. Później przypiszemy jej również pewne style warstw. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Capitol and Mall, a następnie z głównego menu wybierz Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów). Photoshop otworzy galerię filtrów. 2 W galerii filtrów rozwiń folder Artistic (Artystyczne) i wybierz filtr Cutout (Wycinanka). Filtr Cutout (Wycinanka) sprawia, że obraz wygląda jak układanka ze skrawków kolorowego papieru. 3 W prawej części okna dialogowego zmień wartość parametru Number of Levels (Liczba poziomów) na 8, Edge Simplicity (Prostota krawędzi) pozostaw na poziomie 4, a suwakiem Edge Fidelity (Dokładność krawędzi) ustaw wartość 3. Na koniec kliknij OK.

W panelu Layers (Warstwy) efekty filtrów inteligentnych są umieszczane pod warstwą obiektu inteligentnego, do którego się odnoszą. Obok nazwy warstwy wyświetlana jest ikona informująca o istnieniu tych efektów. 4 W panelu Layers (Warstwy) kliknij dwukrotnie pozycję Filter Gallery (Galeria filtrów), aby ponownie otworzyć galerię. Kliknij przycisk New effect layer (Warstwa z nowym efektem) ( ), znajdujący się pod listą zastosowanych filtrów, i wybierz kolejny filtr. Poeksperymentuj z rozmaitymi ustawieniami parametrów, ale nie klikaj jeszcze przycisku OK. My wybraliśmy filtr Film Grain (Ziarno błony fotograficznej) z folderu Artistic (Artystyczne) i zastosowaliśmy następujące ustawienia: Grain (Ziarno) — 2, Highlight Area (Obszar podświetlenia) — 6 i Intensity (Intensywność) — 1.

252

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Filtry inteligentne można dowolnie łączyć, modyfikować, włączać i wyłączać. 5 Na liście zastosowanych filtrów w prawej części okna galerii przeciągnij filtr Cutout (Wycinanka) nad ten filtr, który wybrałeś jako drugi, i zwróć uwagę na zmianę uzyskanego efektu. Kliknij OK, aby zamknąć okno galerii.

Kolejność, w jakiej filtry są stosowane, ma wpływ na końcowy efekt. Poszczególne efekty można także wyłączać, klikając ikonę oka ( ) obok nazwy danego filtra. Pozostałym obrazom również nadamy wygląd odręcznych rysunków, ale zrobimy to za pomocą filtrów — nie będziemy tracić czasu na ręczne kolorowanie. Zaczniemy oczywiście od przekształcenia ich w obiekty inteligentne. 6 Otwórz folder grupy Montage images, zaznacz warstwę Capitol i wybierz polecenie Filter/Convert for Smart Filters (Filtr/Konwertuj na inteligentne filtry). W oknie informacyjnym kliknij przycisk OK. Odtąd warstwa Capitol będzie obiektem inteligentnym.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

253

7 Zaznacz warstwę Monument i wybierz polecenie Filter/Convert for Smart Filters (Filtr/Konwertuj na inteligentne filtry), aby i ją przekształcić w obiekt inteligentny. 8 Ponownie zaznacz warstwę Capitol, wybierz polecenie Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów) i wskaż jakiś filtr. Ustaw jego parametry; gdy uzyskasz zadawalający efekt, kliknij przycisk OK. Nasz wybór padł na filtr Crosshatch (Kreskowanie) z folderu Brush Strokes (Pociągnięcia pędzlem). Stroke Length (Długość obrysu) ustawiliśmy na 12, Sharpness (Ostrość) na 9, a Strength (Intensywność) na 1. 9 Zaznacz warstwę Monument, wybierz polecenie Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów) i wskaż filtr, który Ci się spodoba. Ustaw jego parametry i kliknij przycisk OK. W roli filtrów inteligentnych mogą występować wszystkie filtry (nawet te, które pochodzą od innych producentów) z wyjątkiem filtrów Extract (Wydziel), Liquify (Skraplanie), Pattern Maker (Tworzenie wzorku)2 i Vanishing Point (Punkt zbiegu), które wymagają dostępu do oryginalnych pikseli. Poza filtrami, na obiektach inteligentnych można stosować dopasowania Shadows/Highlights (Cienie/ Podświetlenia) i Variations (Wariacje). 10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.

Dodawanie cieni i obwódki Pocztówka jest już niemal gotowa, ale by nieco uwypuklić obrazki składowe, dodamy im cienie. Następnie utworzymy obwódkę wokół całej pocztówki. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Capitol, kliknij przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) i wybierz Drop Shadow (Cień). 2 W oknie Layer Style (Styl warstwy) zmień wartość parametru Opacity (Krycie) na 40%, Distance (Odległość) ustaw na 15 pikseli, Spread (Rozpiętość) na 9% i Size (Rozmiar) na 9 pikseli. Na koniec kliknij przycisk OK.

2

Filtry Extract (Wydziel) i Pattern Maker (Tworzenie wzorku) nie są dostępne w standardowej instalacji programu Photoshop CS6 — przyp. tłum.

254

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

3 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Option w Mac OS) i w panelu Layers (Warstwy) przeciągnij efekt Drop Shadow (Cień) z warstwy Capitol na warstwę Monument.

4 Postępując tak jak poprzednio, przeciągnij efekt Drop Shadow (Cień) na warstwę Museum.

5 Ponownie zamknij folder grupy Montage images. Teraz poszerzymy płótno (obszar roboczy) obrazu, aby móc dodać obwódkę bez zakrywania samego obrazu. 6 Wybierz polecenie Image/Canvas Size (Obraz/Rozmiar obszaru roboczego) i ustaw parametr Width (Szerokość) na 7 cali, a Height (Wysokość) na 5 cali. Na koniec kliknij OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

255

Wokół obrazu pojawi się przezroczysta obwódka, której nadamy kolor biały. 7 Wciśnij klawisz D, aby przywrócić domyślne kolory pierwszego planu i tła (tło uzyska kolor biały). 8 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę) ( ), po czym przesuń nową warstwę na sam dół stosu i nazwij ją Border (obwódka). 9 Przy aktywnej warstwie Border wybierz polecenie Select/All (Zaznacz/Wszystko). 10 Wybierz polecenie Edit/Fill (Edycja/Wypełnij) i w oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) wybierz z listy Use (Użyj) opcję Background Color (Kolor tła). Zamknij okno przyciskiem OK. 11 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać pocztówkę.

Pocztówka jest ukończona i gotowa do wysłania znajomym. Ma nawet wymiary typowe dla pocztówek amerykańskich. 12 Zamknij plik 09A_Working.psd. Do utworzenia panoramy wykorzystamy inne pliki.

Ujednolicenie schematu kolorów w kilku obrazach W tym ćwiczeniu połączymy cztery zdjęcia w jeden panoramiczny obraz. Aby zachować ciągłość panoramy zharmonizujemy kolorystykę tych fotografii przez dopasowanie docelowego obrazu do dominujących kolorów źródła. Najpierw otworzymy dokument, który posłuży nam jako źródło kolorów wzorcowych. 1 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik IMG_1441.psd, aby go otworzyć. Folder ten zawiera kilka oznaczonych kolejnymi numerami obrazów, których kolory postaramy się teraz ujednolicić.

256

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

2 Za pośrednictwem panelu Mini Bridge otwórz plik IMG_1442.psd. Zdjęcie zapisane w pliku IMG_1442.psd jest w niektórych miejscach prześwietlone i ogólnie nieco wyblakłe. Aby dopasować ten obraz pod względem kolorystycznym do obrazu otwartego wcześniej (źródłowego), użyjemy polecenia Match Color (Dopasuj kolor). 3 Upewnij się, czy aktywnym obrazem jest IMG_1442.psd i z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Match Color (Dopasowania/Dopasuj kolor). W oknie Match Color (Dopasuj kolor) wykonaj następujące czynności:

t zaznacz opcję Preview (Podgląd) (jeśli nie jest domyślnie zaznaczona), t z rozwijanej listy Source (Źródło) wybierz plik IMG_1441.psd, t z menu Layer (Warstwa) wybierz Background (Tło); możesz wybrać dowolną warstwę z obrazu źródłowego, ale w tym przypadku obraz ma tylko jedną warstwę,

t wypróbuj różne ustawienia parametrów Luminance (Luminacja), Color Intensity (Intensywność koloru) i Fade (Stonuj),

t kiedy uznasz, że kolorystyki obu obrazów zostały dostatecznie zbliżone, kliknij przycisk OK.

4 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać plik IMG_1442.psd z nowymi kolorami. Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby go zamknąć. Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać z dowolnym plikiem jako źródłem i tworzyć w ten sposób interesujące i niespotykane efekty. Funkcja Match Color (Dopasuj kolor) przydaje się także do korekt pewnych kolorów (na przykład odcieni skóry) w niektórych fotografiach. Za pomocą tego polecenia można również dopasowywać kolory między różnymi warstwami tego samego obrazu. Więcej informacji na ten temat zawiera pomoc Photoshopa. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

257

Automatyzacja zadań wieloetapowych Operacja (action) jest zestawem poleceń, które można zarejestrować, a następnie odtworzyć, automatycznie stosując do jednego lub grupy plików. W tym ćwiczeniu wykorzystamy operacje do ujednolicenia kolorystyki, wyostrzenia i zapisania plików, z których później złożymy panoramę. Korzystanie z operacji jest jedną z wielu metod automatyzacji czynności wykonywanych w Photoshopie. Więcej wiadomości na temat rejestrowania operacji zawiera pomoc programu. Do tej pory dopasowaliśmy kolorystykę jednego obrazu. Teraz wyostrzymy jeden obraz i zapiszemy go w folderze Ready For Panorama (gotowe do panoramy). 1 Przy aktywnym obrazie IMG_1442. psd wybierz polecenie Filter/Sharpen/ Unsharp Mask (Filtr/Wyostrzanie/Maska wyostrzająca). 2 W oknie dialogowym Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) zmień Radius (Promień) na 1,2, po czym, zachowując pozostałe parametry bez zmian, kliknij przycisk OK. 3 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Z listy Format wybierz TIFF, nazwę pliku pozostaw bez zmiany (IMG_1442), a jako miejsce zapisu wskaż nowy folder o nazwie Ready For Panorama. Po ustaleniu tych danych kliknij Save (Zapisz). 4 W części Image Compression (Kompresja obrazu) okna dialogowego TIFF Options (Opcje TIFF) zaznacz opcję LZW, po czym kliknij przycisk OK. 5 Zamknij plik IMG_1442.tif.

Przygotowanie do nagrywania zadania Panel Actions (Operacje) służy do nagrywania, odtwarzania, edycji oraz usuwania pojedynczych operacji. Używamy go także do zapisywania i wczytywania plików operacji. Ćwiczenie rozpoczniemy od otwarcia tego panelu oraz pozostałych plików potrzebnych do utworzenia panoramy. 1 Wybierz polecenie Window/Actions (Okno/ Operacje), aby otworzyć panel Actions/Operacje. 2 W panelu Actions (Operacje) kliknij przycisk Create new set (Utwórz nowy zestaw) ( ), wpisz nazwę My Actions (moje operacje) i kliknij przycisk OK. 3 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj folder Lesson09, po czym, trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz wszystkie pliki od IMG_1443.psd do IMG_1446.psd, a następnie kliknij przycisk Open (Otwórz). 258

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Teraz okno obrazu zawiera pięć zakładek z otwartymi obrazami.

Nagrywanie operacji Zarejestrujemy teraz w formie operacji wszystkie czynności związane z dopasowywaniem kolorów, wyostrzaniem i zapisywaniem obrazów. 1 Kliknij zakładkę z obrazem IMG_1443.psd. Następnie w panelu Actions (Operacje) kliknij przycisk Create new action (Utwórz nową operację) ( ). 2 W oknie New Action (Nowa operacja) w polu Name (Nazwa) wpisz color match and sharpen (dopasowanie kolorów i wyostrzenie) oraz sprawdź, czy na liście Set (Zestaw) wybrany jest zestaw My Actions. Kliknij przycisk Record (Nagraj).

Fakt, że nagrywanie zostało włączone, nie oznacza, że musisz się spieszyć. Wykonaj dokładnie wszystkie polecenia, bez obawy, że robisz to wolno. Prędkość pracy nie ma wpływu na prędkość późniejszego odtwarzania nagranego zadania.

# Uwaga: Ważne jest, by wszystkie czynności wykonać bez pomyłki. Jeśli przypadkiem coś Ci przeszkodzi i musisz zacząć od początku, przejdź od razu do punktu 8. i zatrzymaj nagrywanie. Potem usuń operację przez przeciągnięcie jej na ikonę kosza u dołu panelu. Otwórz panel History (Historia) i usuń wszystkie stany występujące po otwarciu pliku. Następnie rozpocznij pracę od nowa (od punktu 1.).

3 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Match Color (Obraz/Dopasowania/ Dopasuj kolor). 4 W oknie dialogowym Match Color (Dopasuj kolor) z listy rozwijanej Source (Źródło) wybierz IMG_1441.psd, z listy Layer (Warstwa) wybierz Background (Tło) i wprowadź takie same zmiany w ustawieniach, jakie zastosowałeś podczas dopasowywania koloru obrazu IMG_1442.psd. Kliknij przycisk OK.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

259

5 Wybierz polecenie Filter/Sharpen/ Unsharp Mask (Filtr/Wyostrzanie/Maska wyostrzająca). Ustawienia w oknie Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) powinny być zgodne z tymi, które zostały użyte w przypadku obrazu IMG_1442.psd. Jeśli tak jest, kliknij przycisk OK. Photoshop zachowuje ostatnie ustawienia w oknach dialogowych filtrów, dopóki ich nie zmienisz. 6 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). W oknie tego polecenia wybierz format TIFF, pozostaw dotychczasową nazwę pliku (IMG_1443), a jako miejsce zapisu wskaż folder Ready For Panorama. Kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie dialogowym TIFF Options (Opcje TIFF) zaznacz opcję LZW, po czym kliknij przycisk OK. 7 Zamknij obraz. 8 Kliknij przycisk Stop playing/recording (Zatrzymaj wykonywanie lub nagrywanie) ( ) u dołu panelu Actions (Operacje). Nagrywanie zadania zostanie zatrzymane. Zarejestrowana operacja jest zapisana w panelu Actions (Operacje). Kliknięciami strzałek możemy rozwijać i zwijać zestawy czynności z poszczególnych etapów. W ten sposób można sprawdzić, czy operacja została zarejestrowana prawidłowo.

Odtwarzanie nagranej operacji Teraz, gdy proces dopasowania kolorów i wyostrzania został zarejestrowany, zastosujemy go do pozostałych trzech obrazów. 1 Kliknij zakładkę IMG_1444.psd, aby uaktywnić zawarty na niej obraz. 2 W panelu Actions (Operacje) zaznacz operację color match and sharpen z zestawu My Actions, a następnie kliknij przycisk Play selection (Wykonaj bieżące zaznaczenie) ( ).

260

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Obraz IMG_1444.psd zostanie automatycznie dopasowany kolorystycznie do obrazu IMG_1443.psd, wyostrzony i zapisany w formacie TIFF. Zostanie on także zamknięty, bo ta czynność również została zarejestrowana w ramach operacji.

Wsadowe odtwarzanie operacji Stosowanie operacji przyśpiesza wykonywanie typowych czynności. Tok pracy można jeszcze bardziej upłynnić przez zastosowanie zadania jednocześnie do wszystkich otwartych plików. W tym projekcie pozostały nam jeszcze dwa pliki z obrazami przeznaczonymi do utworzenia panoramy. Zastosujemy więc naszą zautomatyzowaną akcję do obu tych plików równocześnie. 1 Upewnij się, że pliki IMG_1445.psd i IMG_1446.psd są otwarte. Zamknij plik IMG_1441.psd, a następnie otwórz go ponownie, aby mieć pewność, że znajduje się na trzeciej zakładce. 2 Wybierz polecenie File/Automate/Batch (Plik/Automatyzuj/Sekwencja wsadowa). 3 W sekcji Play (Odtwarzanie) okna Batch (Sekwencja wsadowa) z listy Set (Zestaw) wybierz pozycję My Actions, a z listy Action (Operacja) wybierz color match and sharpen. 4 Z listy Source (Źródło) wybierz opcję Opened Files (Otwarte pliki). Na liście Destination (Miejsce docelowe) pozostaw ustawienie None (Brak) i kliknij przycisk OK.

# Uwaga: Jeśli plik IMG_1441.psd nie jest na trzeciej zakładce, zostanie zamknięty, zanim dopasowanie koloru jednego lub obu pozostałych obrazów będzie mogło być zrealizowane. Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) wymaga, aby obraz źródłowy był otwarty. Zwykłe przestawienie zakładek nie zmieni kolejności, w jakiej Photoshop będzie przetwarzał obrazy.

Operacja została zastosowana do obydwu obrazów — IMG_1445.psd i IMG_1446. psd. Mają one teraz dopasowane kolory, ostrość i są zapisane w formacie TIFF. Tym samym zabiegom został poddany także obraz IMG_1441.psd, mimo że wzorem przy dopasowywaniu kolorów był on sam. W tym ćwiczeniu zamiast wprowadzać takie same zmiany osobno do każdego z dwóch plików, przetworzyliśmy je wsadowo. W tym prostym przypadku uprościło to pracę w niewielkim stopniu. Ale tworzenie i stosowanie zadań może zaoszczędzić znacznie więcej czasu i uchronić przed żmudnym powtarzaniem identycznych czynności w sytuacji, gdy musimy przygotować dziesiątki, a nawet setki plików.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

261

Tworzenie panoramy Aby uniknąć niespójności poszczególnych części panoramy, składowe obrazy odpowiednio wyostrzyliśmy i dopasowaliśmy pod względem kolorystyki. Teraz możemy je połączyć w jeden obraz. Potem dodamy tylko obramowanie z napisem i plakat będzie gotowy. 1 Bez otwierania jakichkolwiek plików w Photoshopie wybierz polecenie File/Automate/Photomerge (Plik/Automatyzuj/Photomerge). 2 W części Layout (Układ) okna Photomerge zaznacz opcję Auto (Automatyczny), a w części Source Files (Pliki źródłowe) kliknij przycisk Browse (Przeglądaj) i odszukaj folder Lesson10/Ready For Panorama. Zaznacz pierwszy plik, następnie wciśnij klawisz Shift i zaznacz ostatni plik. W ten sposób zaznaczysz wszystkie pliki. Kliknij przycisk OK lub Open (Otwórz). 3 W dolnej części okna Photomerge, zaznacz opcje Blend Images Together (Mieszaj obrazy), Vignette Removal (Usuwanie winiet) i Geometric Distortion Correction (Poprawka zniekształcenia geometrycznego), po czym kliknij przycisk OK.

Photoshop przystąpi do tworzenia obrazu panoramicznego. Jest to proces skomplikowany, więc może potrwać kilka minut. Gdy zostanie ukończony, powinieneś ujrzeć obraz podobny do tego, który zamieściliśmy poniżej, z sześcioma warstwami w panelu Layers (Warstwy) — po jednej dla każdego obrazu składowego. Program rozpoznał obszary, w których obrazy nakładają się, dopasował je i skorygował rozbieżności perspektywy. W wyniku tych zabiegów powstały pewne puste obszary, które teraz częściowo wypełnimy niebem, a resztę usuniemy przez odpowiednie wykadrowanie całości. 262

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

4 Zaznacz wszystkie warstwy w panelu Layers (Warstwy), po czym wybierz polecenie Layer/Merge Layers (Warstwa/Scal warstwy).

5 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz obraz w formacie Photoshop pod nazwą 09B_Working.psd. Jako miejsce zapisu wskaż folder Lesson09. Kliknij najpierw Save (Zapisz), a potem (w oknie z opcjami formatu Photoshopa) — OK. 6 Z przybornika wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ). Na pasku opcji wybierz Unconstrained (Nieograniczony), co pozwoli na tworzenie kadru o dowolnych wymiarach. Następnie utwórz ramkę kadrowania, rozciągając ją od krawędzi trawnika (najwyżej położonej dolnej krawędzi obrazu) aż po najwyższy punkt obrazu (tuż nad wieżą muzeum). Odetnij także obszary przezroczyste po bokach. Na koniec wciśnij klawisz Enter lub Return lub kliknij na pasku opcji przycisk Commit current crop operation (Zatwierdź bieżącą operację kadrowania) ( ).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

263

7 Z przybornika wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ) ukryte pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie). 8 Kliknij przezroczysty obszar po prawej stronie, a następnie przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i kliknij przezroczysty obszar po lewej, aby zaznaczyć oba obszary.

9 Wybierz Edit/Fill (Edycja/Wypełnij). 10 W oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) z listy rozwijanej Use (Użyj) wybierz opcję Content-Aware (Uwzględnianie zawartości), po czym kliknij OK.

Photoshop wypełni przezroczyste obszary kolorem pasującym do istniejącego nieba. 11 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie). 12 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

Prace wykończeniowe Panorama wygląda nieźle, ale jeszcze kilka drobiazgów wymaga poprawy, chociażby nienaturalne pochylenie budynków. Skorygujemy to za pomocą filtra Adaptive Wide Angle (Adaptacyjny szeroki kąt), a na koniec dodamy z boku stosowny napis. 1 Wybierz polecenie Filter/Adaptive Wide Angle (Filtr/Adaptacyjny szeroki kąt).

264

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

2 W oknie dialogowym Adaptive Wide Angle (Adaptacyjny szeroki kąt) wybierz narzędzie Constraint (Ograniczenie) ( ). Umożliwia ono wskazanie prostych elementów obrazu, a filtr automatycznie dostosowuje pozostałe obszary do wyznaczonej przez nas perspektywy. 3 Kliknij trawnik poniżej pierwszej wieży z lewej strony, a następnie kliknij punkt u podstawy wielkiego drzewa. W ten sposób utworzysz prostą linię.

 Wskazówka: Jeśli wzdłuż krawędzi obrazu pojawią się obszary przezroczyste, zlikwiduj je za pomocą suwaka Scale (Skala) w oknie Adaptive Wide Angle (Adaptacyjny szeroki kąt).

Gdy zwolnisz przycisk myszy w drugim punkcie, filtr skoryguje perspektywę obrazu. Musisz jeszcze wyrównać podłoże pod pomnikiem Waszyngtona, aby ten stanął pionowo. 4 Kliknij w środku grupy drzew na lewo od pomnika, a następnie kliknij trawnik po prawej stronie monumentu i narysuj ukośną linię, tak jak na rysunku poniżej. 5 Jeśli potrzebna jest dodatkowa korekta ustawienia pomnika, kliknij uchwyt obrotu narysowanej linii i przeciągnij go, aby uzyskać właściwy efekt.

Każdą narysowaną linię możesz obracać, dopóki nie zamkniesz okna filtra. 6 Gdy uznasz, że wszystko jest wyprostowane, kliknij OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno filtra. Do ukończenia plakatu pozostało już tylko umieszczenie napisu.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

265

7 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj folder Lesson09 i dwukrotnie kliknij plik DC_Letters.psd, aby go otworzyć. 8 Wybierz Window/Arrange/2 Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo), aby widzieć oba otwarte obrazy. Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) ( ) przeciągnij obraz DC_Letters.psd na obraz panoramiczny. Zamknij plik DC_Letters.psd bez zapisywania go. 9 Używając nadal narzędzia Move (Przesunięcie), ustaw napis i czerwone tło wzdłuż lewej krawędzi obrazu. Plakat ma być wydrukowany, a więc powinien być zapisany w trybie CMYK. 10 Wybierz polecenie Image/Mode/CMYK Color (Obraz/Tryb/CMYK), kliknij przycisk Flatten (Spłaszcz), aby scalić warstwy, a jeśli pojawi się okno z informacją o użytym profilu konwersji, kliknij w nim OK. 11 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.

Utworzyliśmy dwie fotograficzne pamiątki za pomocą różnych technik łączenia obrazów — montażu i sklejania panoramy. Teraz możesz spróbować swych sił w tworzeniu podobnych obrazów z własnych fotografii i według swoich pomysłów.

266

LEKCJA 9

Komponowanie zaawansowane

Pytania kontrolne 1 W jakim celu zapisujemy zaznaczenia? 2 Jak można podejrzeć efekty działania filtra przed zastosowaniem go? 3 Jakie są różnice między filtrami inteligentnymi a zwykłymi? 4 Podaj jeden przykład zastosowania polecenia Match Color (Dopasuj kolor).

Odpowiedzi 1 Dzięki możliwości zapisywania możemy tworzyć pracochłonne zaznaczenia i ponownie je wykorzystywać, a także szybko tworzyć elementy o takich samych kształtach. Zaznaczenia można łączyć i tworzyć nowe przez dodanie lub wycięcie fragmentów z istniejącego zaznaczenia. 2 Podgląd skutków działania filtra jeszcze przed jego zastosowaniem jest możliwy w oknie Filter Gallery (Galeria filtrów). 3 Filtry inteligentne działają w sposób nieniszczący. W każdej chwili można je zmodyfikować, wyłączyć lub włączyć, a nawet usunąć. Filtry zwykłe przeciwnie — raz zastosowane, nie mogą być ani zmieniane, ani usuwane. Skutkiem ich działania są trwałe zmiany obrazu. Filtry inteligentne mogą być stosowane tylko do obiektów inteligentnych. 4 Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać do dopasowywania kolorów w różnych obrazach, na przykład w celu uzyskania jednakowych odcieni ludzkiej skóry na różnych fotografiach albo w celu ujednolicenia kolorów na różnych warstwach tego samego obrazu. Polecenie to może być także pomocne w uzyskiwaniu niezwykłych efektów kolorystycznych.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

267

10

EDYCJA WIDEO Tematyka lekcji Z tej lekcji dowiemy się, jak:

t tworzyć linię czasu w Photoshopie, t dodawać kolejne materiały do grup wideo w panelu Timeline (Oś czasu),

t t t t t

dodawać efekt ruchu do klipów wideo i obrazów statycznych,

t

tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.

animować napisy i efekty przy użyciu klatek kluczowych, wstawiać efektowne przejścia między plikami, dodawać dźwięk do pliku wideo, renderować film.

Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson10. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić, kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki.

268

Photoshop w obecnym wydaniu umożliwia edycję plików filmowych z użyciem tych samych efektów, jakie można stosować w odniesieniu do obrazów statycznych. Za jego pomocą można utworzyć film z plików wideo, obrazów nieruchomych, obiektów inteligentnych, plików dźwiękowych i warstw tekstowych, a do tego wszystkiego dołączyć rozmaite przejścia i efekty animowane przy użyciu klatek kluczowych.

269

Rozpoczynamy pracę Podczas tej lekcji będziemy edytować film zarejestrowany za pomocą telefonu komórkowego. Utworzymy linię czasu, zaimportujemy klipy, dodamy przejścia i inne efekty, a na koniec wyrenderujemy film. Najpierw jednak obejrzymy finalną wersję projektu. 1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu, natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge). 4 W programie Bridge, w panelu Favorites (Ulubione) zaznacz folder Lessons. Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson10. 5 Kliknij dwukrotnie plik 10End.mp4, aby otworzyć go w przeglądarce multimediów, na przykład w QuickTime.

6 W przeglądarce QuickTime kliknij przycisk odtwarzania i obejrzyj ostateczną wersję filmu. Ten krótki film jest składanką kilku klipów wideo i zdjęć zarejestrowanych podczas pobytu na plaży. Zawiera przejścia, efekty, animowany tekst i muzykę. 7 Zamknij przeglądarkę i wróć do programu Bridge. 8 Kliknij dwukrotnie plik 10End.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. Photoshop wyświetli u dołu panel Timeline (Oś czasu), a w oknie dokumentu pojawią się specjalne linie pomocnicze wyznaczające obszar, który na pewno będzie widoczny, gdy film będzie emitowany w telewizji lub odtwarzany z taśmy magnetowidowej. W panelu Timeline (Oś czasu) znajdą się wszystkie klipy wideo i ścieżka dźwiękowa filmu. 9 Gdy skończysz badanie zawartości tego pliku, zamknij go. 270

LEKCJA 10

Edycja wideo

Tworzenie nowego filmu Obróbka filmów w Photoshopie wygląda nieco inaczej niż obróbka obrazów statycznych. Najłatwiej chyba zacząć od utworzenia nowego projektu, a następnie zaimportować materiały, które mają być w nim użyte. Na potrzeby naszego ćwiczenia utworzymy nowy projekt na bazie ustawień predefiniowanych, a sam film zmontujemy z dziewięciu plików z klipami wideo i zdjęciami.

Wybór ustawień dla nowego projektu Photoshop umożliwia wybór spośród kilku gotowych zestawów ustawień dla filmu i wideo. Utwórzmy więc nowy plik i wybierzmy odpowiednie ustawienia. 1 Wybierz File/New (Plik/Nowy). 2 W polu Name (Nazwa) wpisz 10Start.psd. 3 Z rozwijanej listy Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Film & Video (Film i wideo). 4 Z listy Size (Rozmiar) wybierz HDV/HDTV 720p/29,97. 5 Pozostałe ustawienia zostaw bez zmian i kliknij przycisk OK. # Uwaga: Klipy wykorzystywane w tym ćwiczeniu nagrano za pomocą iPhone’a, więc ustawienie HDV jest jak najbardziej odpowiednie. Rozdzielczość 720p gwarantuje niezłą jakość przy stosunkowo niewielkiej ilości danych, a to znacznie ułatwia transmisję strumieniową filmu.

6 Wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik w folderze Lesson10.

Importowanie materiałów składowych Photoshop CS6 zawiera szereg narzędzi przeznaczonych specjalnie do pracy z filmami. Jednym z nich jest panel Timeline (Oś czasu), który częściowo poznałeś podczas przeglądania pliku z gotowym filmem. Teraz użyjemy go do ułożenia klipów z materiałami składowymi, animowania ich właściwości, ustalenia początku i końca każdego klipu i wstawienia przejść. Aby zapewnić sobie dostęp do narzędzi, które będą nam potrzebne, zaczniemy od włączenia przestrzeni roboczej o nazwie Motion (Ruch) i poustawiania paneli.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

271

1 Z głównego menu wybierz Window/Workspace/Motion (Okno/Przestrzeń robocza/Ruch). 2 Przeciągnij górną krawędź panelu Timeline (Oś czasu), aby rozciągnąć go na całą dolną połowę ekranu. 3 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i na pasku opcji kliknij przycisk Fit Screen (Do ekranu), co spowoduje, że cały obszar roboczy będzie widoczny w górnej połowie ekranu. 4 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij przycisk Create Video Timeline (Utwórz oś czasu wideo). Photoshop utworzy nową oś czasu z dwiema domyślnymi ścieżkami: Layer 0 (Warstwa 0) i Audio Track (Ścieżka dźwiękowa).

5 Na ścieżce Layer 0 (Warstwa 0) kliknij ikonkę symbolizującą kliszę filmową i wybierz polecenie Add Media (Dodaj materiał).

# Uwaga: Jeśli użyjesz polecenia Add Media (Dodaj materiał) bez wcześniejszego określenia parametrów tworzonego filmu, Photoshop przejmie je od pierwszego materiału filmowego, jaki zaimportujesz, lub od pierwszego obrazu, jeśli jedynymi elementami importowanymi będą obrazy.

272

LEKCJA 10

6 Odszukaj folder Lesson10. 7 Wciśnij klawisz Shift i zaznacz wszystkie klipy oraz zdjęcia ponumerowane od 1 do 9. Kliknij przycisk Open (Otwórz).

Edycja wideo

Photoshop umieści wszystkie importowane materiały na jednej ścieżce o nazwie Video Group 1 (Grupa wideo 1). Obrazy nieruchome otrzymają tło fioletowe, a klipy wideo — niebieskie. Wszystkie materiały będą widoczne także w panelu Layers (Warstwy) jako warstwy zgrupowane pod nazwą Video Group 1 (Grupa wideo 1). Warstwa Layer 0 (Warstwa 0) jest już niepotrzebna, więc ją usuniemy. 8 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Layer 0 (Warstwa 0), po czym kliknij przycisk Delete layer (Usuń warstwę) w prawym dolnym rogu panelu. Jeśli zostaniesz poproszony o potwierdzenie decyzji usunięcia warstwy, kliknij przycisk Yes (Tak).

Zmiana długości klipów na osi czasu Klipy mają różne długości, co oznacza, że ich czasy odtwarzania byłyby różne. W naszym filmie wszystkie klipy mają mieć tę samą długość wynoszącą 3 sekundy. Długość (czas trwania) klipu mierzymy w sekundach i klatkach — zapis 03:00 oznacza 3 sekundy, a zapis 02:25 należy odczytać jako 2 sekundy i 25 klatek. 1 Znajdujący się przy dolnej krawędzi panelu Timeline (Oś czasu) suwak Control timeline magnification (Sterowanie powiększeniem osi czasu) przeciągnij w prawo, aby powiększyć widok osi czasu. Powiększenie powinno być na tyle duże, żeby widoczne były miniatury poszczególnych klipów i możliwe było precyzyjne ustalenie czasu trwania każdego klipu. 2 Przeciągnij prawą krawędź pierwszego klipu (1_Family) i ustaw ją w pozycji 3:00 na osi czasu. Photoshop na bieżąco wyświetla aktualne położenie końca klipu i czas jego trwania, więc bez trudu znajdziesz właściwe miejsce.

# Uwaga: W tym ćwiczeniu będziemy skracać wszystkie klipy do tej samej długości, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by te długości były różne.

3 Przeciągnij prawą krawędź drugiego klipu (2_BoatRide), aby jego czas trwania wyniósł 03:00. Skracanie klipu nie oznacza kompresowania go, lecz usunięcie jego części. W tym ćwiczeniu po prostu wykorzystamy tylko pierwsze 3 sekundy z każdego klipu. Aby wykorzystać inny fragment, należałoby odpowiednio przyciąć klip na obu końcach.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

273

4 Powtórz etap 3. dla pozostałych klipów. Ostatecznie każdy z nich powinien mieć długość 3 sekund.

Klipy wideo mają już właściwą długość, ale trzeba jeszcze dostosować wymiary niektórych obrazów. Zacznijmy od pierwszego zdjęcia. 5 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 1_Family. Spowoduje to zaznaczenie również pierwszego klipu w panelu Timeline (Oś czasu).  Wskazówka: Trójkącik w lewej części klipu (obok miniatury) służy do rozwijania listy atrybutów, które można animować za pomocą klatek kluczowych. Drugi trójkącik udostępnia okno dialogowe Motion (Ruch).

6 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij niewielki trójkącik w prawym górnym rogu klipu 1_Family, aby otworzyć okno dialogowe Motion (Ruch). 7 W oknie Motion (Ruch) z listy rozwijanej wybierz opcję Pan & Zoom (Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).

Wymiary obrazu zostaną dopasowane do wymiarów obszaru roboczego, tak jak chcieliśmy, ale przy okazji wprowadziliśmy niepożądany efekt panoramowania i zbliżania. Musimy go usunąć. 8 Ponownie otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) dla klipu 1_Family i z rozwijanej listy wybierz opcję No Motion (Brak ruchu). Tak jak poprzednio, zamknij okno, klikając puste miejsce panelu Timeline (Oś czasu). 9 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.

Animowanie tekstu za pomocą klatek kluczowych Klatki kluczowe umożliwiają sterowanie przebiegiem animacji, efektów i innych zmian, które mają się ujawniać w trakcie odtwarzania filmu. Klatka kluczowa definiuje punkt na osi czasu, w którym wyznaczone parametry, na przykład położenie, rozmiar lub styl warstwy, przyjmują ściśle określone wartości. Aby wywołać jakąś zmianę zachodzącą w określonym przedziale czasu, potrzebne są przynajmniej dwie takie klatki. Jedna będzie określała stan początkowy, a druga — końcowy. Photoshop przeprowadzi interpolację stanów pośrednich, więc zmiana nie będzie skokowa, lecz będzie zachodziła 274

LEKCJA 10

Edycja wideo

stopniowo. W taki właśnie sposób spowodujemy, że napis Beach Day (dzień plaży) będzie się płynnie przesuwał na tle pierwszego zdjęcia od prawej strony do lewej. 1 Na ścieżce Video Group 1 (Grupa wideo 1) kliknij ikonę w kształcie kliszy i wybierz polecenie New Video Group (Nowa grupa filmów). Photoshop utworzy w panelu Timeline (Oś czasu) nową ścieżkę o nazwie Video Group 2 (Grupa wideo 2).

2 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst), kliknij przy lewej krawędzi obrazu, mniej więcej w połowie wysokości. Photoshop umieści na ścieżce Video Group 2 (Grupa wideo 2) nową warstwę tekstową o nazwie Layer 1(Warstwa 1). 3 Na pasku opcji wybierz czcionkę bezszeryfową, na przykład Myriad Pro, zwiększ rozmiar do 600 pt (600 pkt) i ustal kolor biały. 4 Wpisz tekst BEACH DAY. Tekst jest o wiele za duży, aby zmieścił się w obrębie obrazu, ale tak ma być. Gdy zdefiniujemy dla niego animację, będzie się powoli przesuwał i będzie go można odczytać. 5 W panelu Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy BEACH DAY do 25%.

6 W panelu Timeline (Oś czasu) przeciągnij koniec klipu tekstowego do pozycji 03:00, aby czas jego trwania był taki sam jak klipu 1_Family. 7 Kliknij trójkącik obok miniatury klipu BEACH DAY, aby rozwinąć listę jego atrybutów. 8 Upewnij się, że wskaźnik symbolizujący głowicę odtwarzającą jest ustawiony na początku osi czasu. 9 Kliknij ikonę w kształcie stopera obok atrybutu Transform (Przekształć), aby ustanowić klatkę kluczową dla stanu początkowego. Obecność takiej klatki będzie sygnalizowana żółtym rombem na ścieżce atrybutu. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

275

10 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i za jego pomocą wyśrodkuj tekst w pionie względem obrazu. Następnie przesuń go w prawo, żeby tylko lewa krawędź litery B z wyrazu BEACH była widoczna.

 Wskazówka: Dokładne położenie głowicy odtwarzającej jest wyświetlane w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu).

11 Przesuń wskaźnik głowicy odczytującej do ostatniej klatki pierwszego klipu (02:29f). 12 Wciśnij klawisz Shift i nie zwalniając go, przesuwaj napis w lewo do momentu, aż pozostanie widoczny tylko niewielki fragment litery Y z wyrazu DAY. Wciskanie klawisza Shift gwarantuje, że tekst nie zmieni swojego położenia w pionie. Położenie tekstu uległo zmianie, więc Photoshop utworzy automatycznie nową klatkę kluczową.

13 Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej przez pierwsze 3 sekundy osi czasu i przyjrzyj się przebiegowi animacji. Tekst powinien się przesuwać na tle obrazu. 14 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Tworzenie efektów Jedną z korzyści wynikających z możliwości obróbki plików wideo w Photoshopie jest to, że mamy dostęp do wszystkich efektów, jakie można kreować przy użyciu warstw korekcyjnych, stylów warstw i prostych transformacji.

Dodawanie warstw dopasowania do klipów wideo W dotychczasowych ćwiczeniach stosowaliśmy warstwy korekcyjne wyłącznie w odniesieniu do obrazów statycznych, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, by używać ich również w przypadku klipów wideo. Jeśli wstawimy taką warstwę do grupy wideo, będzie ona działać tylko na warstwę następną. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 3_DogAtBeach (pies na plaży).

276

LEKCJA 10

Edycja wideo

2 W panelu Timeline (Oś czasu) przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek klipu 3_DogAtBeach, aby na bieżąco obserwować skutki wprowadzanych zmian. 3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały). 4 W panelu Properties (Właściwości) pozostaw domyślne ustawienia predefiniowane i włącz opcję Tint (Tinta). Domyślny kolor tinty utworzy efekt sepii świetnie pasujący do tego klipu. Jeśli chcesz, możesz poeksperymentować z rozmaitymi ustawieniami suwaków i kolorów tinty, aby utworzyć efekt obrazu czarno-białego według własnego gustu.

# Uwaga: Jeśli klip wideo został zaimportowany przy użyciu polecenia Place (Umieść), przez co nie jest w grupie wideo, trzeba utworzyć maskę przycinającą, aby ograniczyć działanie warstwy dopasowania do pojedynczej warstwy.

5 W panelu Timeline (Oś czasu) przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu 3_DogAtBeach, aby sprawdzić, jak wygląda zastosowany efekt.

Animacja efektu zbliżenia Nawet proste przekształcenia mogą dać interesujące efekty, jeśli będą animowane. Zobaczymy to na przykładzie animacji zbliżenia, którą wykonamy dla klipu 4_Dogs (psy). 1 W panelu Timeline (Oś czasu) przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek klipu 4_Dogs (09:01). Obraz jest tak duży, że w obszarze roboczym filmu widać tylko niewielki kawałek białego nieba. 2 Kliknij trójkącik przy prawej krawędzi klipu 4_Dogs, aby otworzyć okno dialogowe Motion (Ruch). 3 Z rozwijanej listy automatycznych animacji wybierz Zoom (Powiększanie), następnie z listy Zoom (Powiększanie) wybierz Zoom In (Powiększ) i upewnij się, że włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy). Kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch). 4 Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu, aby sprawdzić, jak wygląda zastosowany efekt. Żeby uczynić go wydatniejszym, powiększymy obraz w ostatniej klatce. 5 Kliknij trójkącik po lewej stronie klipu 4_Dogs, aby rozwinąć listę jego atrybutów.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

277

 Wskazówka: Do następnej klatki kluczowej można przejść, klikając zwróconą w prawo strzałkę widoczną obok nazwy animowanego atrybutu. Kliknięcie strzałki zwróconej w lewo powoduje przejście do poprzedniej klatki kluczowej.

6 Kliknij skierowaną w prawo strzałkę na ścieżce atrybutu Transform (Przekształć), aby zaznaczyć ostatnią klatkę kluczową. Z głównego menu wybierz polecenie Edit/ Free Transform (Edycja/Przekształć swobodnie) i na pasku opcji w polach Width (Szerokość) oraz Height (Wysokość) wpisz 100%. Aby zatwierdzić przekształcenie, wciśnij Enter lub Return.

7 Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu 4_Dogs, aby sprawdzić, jak teraz wygląda animacja zbliżenia. 8 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Animowanie stylów warstw Klipom zawartym w panelu Timeline (Oś czasu) można także przypisywać style warstw. Najpierw zmienimy wymiary obrazu, aby go dopasować do obszaru roboczego, a potem dwukrotnie przypiszemy i usuniemy styl warstwy, powodując w ten sposób, że podczas odtwarzania filmu efekt będzie się pojawiał i znikał. 1 Przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek klipu 6_Avery (15:01). Obraz jest dużo większy w porównaniu z obszarem roboczym filmu. 2 Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan & Zoom (Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch). 3 Ponownie otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z rozwijanej listy wybierz opcję No Motion (Brak ruchu), bo dla tego klipu nie będziemy definiować żadnego ruchu. Tak jak poprzednio, zamknij okno, klikając puste miejsce panelu Timeline (Oś czasu). 4 Z głównego menu wybierz Window/Styles (Okno/Style), aby otworzyć panel. 278

LEKCJA 10

Edycja wideo

5 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij trójkącik obok miniatury klipu 6_Avery, aby rozwinąć listę jego atrybutów, po czym kliknij ikonę stopera na ścieżce atrybutu Style (Styl). 6 Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej o jedną czwartą długości klipu i w panelu Styles (Style) włącz styl Negative (Image) [Negatyw (obraz)].

Photoshop automatycznie wstawi klatkę kluczową. 7 Przesuń wskaźnik głowicy do połowy długości klipu i w panelu Styles (Style) włącz styl Default Style (None) [Styl domyślny (brak)], aby usunąć efekt. Photoshop wstawi kolejną klatkę kluczową. 8 Przesuń wskaźnik głowicy do trzech czwartych długości klipu i w panelu Styles (Style) włącz ponownie styl Negative Image [Negatyw (obraz)]. Photoshop wstawi czwartą klatkę kluczową. 9 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu (17:29) i w panelu Styles (Style) włącz styl Default Style (None) [Styl domyślny (brak)]. Będzie to już ostatnia klatka kluczowa w tym klipie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

279

10 Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż całego klipu, aby sprawdzić, jak wygląda zastosowany efekt.

Animowanie obrazu w celu uzyskania efektu ruchu Wrażenie ruchu można uzyskać przez animowanie prostych transformacji, takich jak przesunięcie. Tak też zrobimy ze zdjęciem nurka skaczącego do wody — zaczniemy od pokazania jego nóg, a skończymy na uniesionych w górę rękach. 1 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu 7_Jumping (20:29). Obraz widoczny w obszarze roboczym przedstawia ostatnią fazę efektu, jaki chcemy uzyskać. 2 Wyświetl atrybuty klipu i kliknij ikonę stopera na ścieżce Position (Położenie), aby wstawić dla tego atrybutu klatkę kluczową. 3 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu (18:01). Trzymając wciśnięty klawisz Shift, przesuń obraz w górę, aby widoczne były tylko nogi nurka. Photoshop wstawi klatkę kluczową.

4 Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż całego klipu, aby zobaczyć animację. 5 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Efekt panoramowania i zbliżenia Photoshop umożliwia łatwe tworzenie efektów przypominających znane z filmów panoramowanie i zoomowanie. Przećwiczymy to na dwóch ostatnich klipach zawierających zdjęcia zachodu słońca. 1 Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu 8_Sunset.

280

LEKCJA 10

Edycja wideo

2 Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan (Panoramowanie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch). 3 Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu 9_Sunset2. 4 Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) dla ostatniego klipu i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan (Panoramowanie). Z listy Zoom (Powiększanie) wybierz Zoom Out (Pomniejsz), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch). 5 Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż obu klipów, aby zobaczyć efekt.

Dodawanie przejść Przejście prowadzi widza od jednego klipu do drugiego. W Photoshopie możemy wstawiać gotowe przejścia, przeciągając je z palety w odpowiednie miejsce na osi czasu. 1 Kliknij przycisk Go to first frame (Przejdź do pierwszej klatki) ( ) znajdujący się w lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu), aby przestawić wskaźnik głowicy odtwarzającej na początek osi czasu. 2 Kliknij przycisk Transitions (Przejścia) w lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu) ( ), zaznacz Cross Fade (Przenikanie) i zmniejsz wartość parametru Duration (Czas trwania) do 0,25 s (jednej czwartej sekundy). 3 Przeciągnij przejście Cross Fade (Przenikanie) z palety i umieść je między klipami 1_Family i 2_BoatRide.

Photoshop dopasuje końce klipów, aby zrealizować przejście między nimi, a w dolnym rogu drugiego klipu umieści stosowną ikonę.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

281

4 Umieść przejście Cross Fade (Przenikanie) między pozostałymi klipami. 5 Na końcu ostatniego klipu umieść przejście Fade With Black (Zanikanie w czerń).

6 Aby uzyskać łagodne zakończenie filmu, przeciągnij lewą krawędź przejścia Fade With Black (Zanikanie w czerń) do około jednej trzeciej całkowitej długości klipu.

7 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Podkład muzyczny Photoshop umożliwia umieszczenie w pliku wideo odrębnej ścieżki dźwiękowej, a nawet domyślnie dodaje ją do panelu Timeline (Oś czasu). W ramach ćwiczenia umieścimy na tej ścieżce plik MP3 jako podkład muzyczny naszego krótkiego filmu.  Wskazówka: Plik dźwiękowy można umieścić na ścieżce także przez kliknięcie znaku + znajdującego się na końcu ścieżki przy prawej krawędzi panelu Timeline (Oś czasu).

1 Kliknij ikonę w kształcie nuty na ścieżce dźwiękowej u dołu panelu Timeline (Oś czasu) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz polecenie Add Audio (Dodaj plik audio).

2 Wybierz plik beachsong.mp3 z folderu Lesson10 i kliknij przycisk Open (Otwórz). Plik dźwiękowy został umieszczony na ścieżce, ale jest dużo dłuższy niż część wizyjna filmu. Skrócimy go za pomocą narzędzia Split at Playhead (Podziel w miejscu głowicy odtwarzania).

282

LEKCJA 10

Edycja wideo

3 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu 9_Sunset2 (25:02), po czym kliknij ikonę narzędzia Split at Playhead (Podziel w miejscu głowicy odtwarzania). Plik dźwiękowy zostanie podzielony na dwie części — dwa klipy dźwiękowe.

4 Zaznacz tę część pliku dźwiękowego, która znajduje się na prawo od klipu 9_Sunset2. 5 Wciśnij klawisz Delete, aby usunąć zaznaczony klip audio. Teraz klip dźwiękowy ma taką samą długość jak film. Musimy tylko stopniowo wyciszyć dźwięk przed zakończeniem filmu. 6 Kliknij trójkącik na końcu klipu dźwiękowego, aby otworzyć okno dialogowe Audio, i ustaw wartość parametru Fade Out (Zanikanie) na 5 s.

Wyciszanie niepożądanych dźwięków Do tej pory przeglądaliśmy poszczególne fragmenty filmu, przeciągając po nich wskaźnik głowicy odtwarzającej. Teraz odtworzymy cały film, używając przycisku Play (Odtwarzaj), a następnie wyciszymy zbyt głośne dźwięki pochodzące z klipów wideo. 1 W lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu) kliknij przycisk Play (Odtwarzaj) ( ) i obejrzyj cały film. Film prezentuje się nieźle. Drażni tylko nieznośny szum towarzyszący niektórym klipom. Musimy go usunąć.

 Wskazówka: Podgląd filmu będzie płynniejszy, jeśli przy pierwszym odtwarzaniu wyłączymy ścieżkę dźwiękową. Wówczas Photoshop będzie w stanie utworzyć pełniejszy bufor, co zaowocuje płynniejszym odtwarzaniem.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

283

2 Kliknij trójkącik przy prawej krawędzi klipu 2_BoatRide. 3 W oknie, które się otworzy, kliknij ikonę w kształcie nuty, aby włączyć kartę Audio z opcjami dźwięku, i zaznacz opcję Mute Audio (Wycisz dźwięk). Następnie kliknij puste miejsce panelu, żeby zamknąć okno z opcjami.

4 Powtórz czynności z etapów 2. i 3. w odniesieniu do klipów 3_DogAtBeach oraz 5_BoatRide2. 5 Ponownie obejrzyj cały film. Teraz jedynym dźwiękiem powinien być ten, który dodałeś. 6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Renderowanie filmu Film jest gotowy do wyrenderowania. W Photoshopie można to zrobić na kilka sposobów. My wybierzemy taką metodę, która umożliwi prezentację filmu szerokiej publiczności za pośrednictwem serwisu Vimeo. Informacje na temat innych opcji renderowania można znaleźć w plikach pomocy Photoshopa. 1 Z głównego menu wybierz File/Export/Render Video (Plik/Eksportuj/Renderuj wideo) lub kliknij przycisk Render Video (Renderuj wideo) ( ) znajdujący się w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu). 2 Nadaj plikowi nazwę 10Final.mp4. 3 Kliknij przycisk Select Folder (Wybierz folder), odszukaj i wskaż folder Lesson10, po czym kliknij OK lub Choose (Wybierz). 4 Z listy rozwijanej Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Vimeo HD 720p 25. 5 Kliknij Render (Renderuj).

284

LEKCJA 10

Edycja wideo

W czasie renderowania filmu Photoshop wyświetla pasek postępu. W zależności od wydajności systemu proces ten może potrwać kilka minut. 6 W programie Bridge odszukaj plik 10Final.mp4 zapisany w folderze Lesson10 i kliknij go dwukrotnie, aby obejrzeć swoje dzieło.

Przy niezbyt wydajnym systemie komputerowym proces renderowania filmu może trwać bardzo długo.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

285

Pytania kontrolne 1 Co to jest klatka kluczowa i jak się ją tworzy? 2 Jak dodajemy przejścia między klipami? 3 Jak renderujemy film?

Odpowiedzi 1 Klatka kluczowa określa punkt na osi czasu, w którym parametry, takie jak położenie, rozmiar lub styl, otrzymują konkretne wartości. Aby wprowadzić jakąś zmianę rozłożoną w czasie, trzeba zdefiniować co najmniej dwie klatki kluczowe — jedną dla stanu początkowego, a drugą dla stanu końcowego. Pierwszą klatkę kluczową tworzymy przez kliknięcie ikony stopera widocznej obok nazwy animowanego atrybutu danego klipu. Przy kolejnych zmianach wartości tego atrybutu Photoshop tworzy klatki kluczowe w sposób automatyczny. 2 Aby dodać przejście, należy kliknąć ikonę Transition (Przejście) w lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu) i przeciągnąć wybrane przejście na ścieżkę klipów. 3 Aby wyrenderować film, należy wybrać polecenie File/Export/Render Video (Plik/Eksportuj/Renderuj wideo) lub kliknąć przycisk Render Video (Renderuj wideo) znajdujący się w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu). Następnie trzeba dokonać ustawień właściwych dla wybranej metody prezentacji filmu.

286

LEKCJA 10

Edycja wideo

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

287

11

MALOWANIE PĘDZLEM MIESZAJĄCYM Tematyka lekcji Z tej lekcji dowiemy się, jak:

t t t t t t

modyfikować ustawienia pędzla, czyścić pędzel, mieszać kolory, używać ścieralnych końcówek pędzla, tworzyć własne pędzle, łączyć kolory przy użyciu mokrych i suchych pędzli.

Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około jednej godziny. W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki z poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce folder Lesson11. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić, kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki.

288

Narzędzie o nazwie Mixer Brush (Pędzel mieszający) zwiększa swobodę w operowaniu kolorami, symuluje bowiem nakładanie rzeczywistych farb na prawdziwe płótno malarskie.

289

O pędzlu mieszającym W ramach poprzednich lekcji używaliśmy pędzli do wykonywania rozmaitych zadań. Pędzel mieszający różni się od tamtych pędzli głównie tym, że umożliwia mieszanie kolorów. Wśród jego parametrów znajdziemy takie, które decydują o stopniu nasączenia farbą i proporcjach, w jakich kolor nakładanej farby ma się łączyć z kolorem już istniejącym. W Photoshopie pędzle mają wyrafinowane końcówki umożliwiające tworzenie tekstur podobnych do tych, jakie spotyka się w świecie rzeczywistym. Właściwość ta ujawnia swoje zalety szczególnie wtedy, gdy posługujemy się pędzlem mieszającym. W Photoshopie CS6 można nawet używać końcówek ścieralnych symulujących działanie miękkich kredek i ołówków. Możliwość dobierania różnych końcówek, stopnia nasączenia farbą i proporcji mieszania kolorów pozwala szybko uzyskać zamierzony efekt.

Rozpoczynamy pracę Podczas tej lekcji poznamy działanie narzędzia Mixer Brush (Pędzel mieszający), a przy okazji nauczymy się ustawiać opcje pędzli. Na początek obejrzymy finalne wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać. 1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu, natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge). 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson11.

# Uwaga: Jeśli planujesz dużo malować w Photoshopie, rozważ zastosowanie tabletu graficznego (na przykład firmy Wacom) zamiast myszy. Photoshop wyczuje, w jaki sposób posługujesz się piórkiem, i na bieżąco będzie zmieniał rozmiar, intensywność działania i kąt nachylenia pędzla.

290

LEKCJA 11

5 Obejrzyj zawartość plików, których nazwy zawierają słowo End. Obraz z paletą malarską posłuży nam do testowania różnych sposobów mieszania kolorów. Nabytą wiedzę wykorzystamy później w praktyce, przekształcając zdjęcie krajobrazowe w obraz malowany akwarelami. 6 Kliknij dwukrotnie plik 11Palette_Start. psd, aby otworzyć go w Photoshopie. 7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/ Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą 11Palette_working.psd. Jeśli otworzy się okno z opcjami formatu Photoshopa, kliknij w nim przycisk OK.

Malowanie pędzlem mieszającym

Ustalanie parametrów pędzla Otwarty przed chwilą obraz przedstawia paletę malarską i cztery tubki farb w różnych kolorach, z których będziemy pobierać próbki. Podczas malowania będziemy zmieniać nie tylko kolor farby, ale także inne ustawienia pędzla, włącznie ze stopniem nasycenia farbą. 1 Uaktywnij narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i powiększ fragment obrazu z tubkami farb.

# Uwaga: Przy włączonych funkcjach graficznych OpenGL Photoshop wyświetla pierścień próbkowania, dzięki czemu można sprawdzić, czy pobierany kolor jest prawidłowy.

2 Wybierz narzędzie Eyedropper (Kroplomierz) ( ) i pobierz próbkę koloru z tubki czerwonej. Kolor pierwszego planu zmieni się na czerwony. 3 Wybierz narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) ( ) ukryte pod narzędziem Brush (Pędzel) ( ).

4 Za pomocą polecenia Window/Brush (Okno/Pędzel) otwórz panel Brush (Pędzel). Wybierz pierwszy spośród zdefiniowanych tutaj pędzli. Panel Brush (Pędzel) zawiera predefiniowane pędzle i kilka opcji, za pomocą których możemy te pędzle modyfikować.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

291

Eksperymentowanie z wilgotnością i innymi właściwościami pędzla Działanie pędzla mieszającego określają wartości zapisane w polach Wet (Mokry), Load (Napełniony) i Mix (Mieszaj) na pasku opcji. Parametr Wet (Mokry) decyduje o ilości farby pobieranej przez pędzel z płótna. Load (Napełniony) określa ilość farby na pędzlu w chwili, gdy rozpoczynamy malowanie (tak jak w rzeczywistości, ilość tej farby maleje w trakcie malowania). Natomiast parametr Mix (Mieszaj) wyznacza proporcje łączenia farby będącej na płótnie z farbą zostawianą przez pędzel. Każdy z tych parametrów można zmieniać niezależnie od pozostałych, ale można też wybrać jedną z gotowych kombinacji ich wartości. 1 Na pasku opcji wybierz z listy użytecznych kombinacji pędzla mieszającego opcję Dry (Suchy).

Gdy wybierzemy kombinację o nazwie Dry (Suchy), parametr Wet (Mokry) przyjmie wartość 0%, Load (Napełniony) — 50%, a Mix (Mieszaj) będzie niedostępny. W tej sytuacji pędzel nakłada farbę, która całkowicie zakrywa to, co jest pod nią — nie miesza się z suchą farbą na płótnie. 2 Zamaluj obszar nad tubką czerwonej farby. Pędzel pozostawi jednolity, czerwony ślad. Jeśli będziesz kontynuować malowanie bez zwalniania przycisku myszy, po pewnym czasie ślad pędzla zacznie słabnąć, aż całkowicie zaniknie.

3 Pobierz farbę z tubki niebieskiej. Możesz to zrobić za pomocą kroplomierza lub przez kliknięcie tubki przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) bądź Option (Mac OS). Jeśli zdecydujesz się na użycie kroplomierza, wybierz potem na nowo pędzel mieszający. 4 W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę pędzla o kształcie zaokrąglonego wachlarza (round fun), a na pasku opcji wybierz kombinację o nazwie Wet (Mokry).

292

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

5 Wykonaj kilka pociągnięć pędzlem powyżej tubki z niebieską farbą. Tym razem nakładana farba miesza się z białym tłem.

6 Wybierz kombinację Dry (Suchy) i ponownie pomaluj obszar nad tubką niebieską. Teraz ślad pędzla jest ciemniejszy, bo farba nie miesza się z białym podkładem. Wachlarzowa końcówka pędzla spowodowała, że wyraźniej niż za pierwszym razem widoczne są ślady włosia. Od rodzaju zastosowanego włosia zależy w dużym stopniu tekstura powstająca podczas malowania. 7 W panelu Brush (Pędzel) zmniejsz gęstość włosia — wartość parametru Bristles (Szczeliny)1 — do 40%. Wykonaj jeszcze kilka pociągnięć pędzlem, aby zobaczyć zmianę tworzonej tekstury. Teraz ślady włosia są jeszcze bardziej widoczne.

 Wskazówka: Układanie się włosia podczas malowania jest pokazywane w specjalnym okienku z podglądem końcówki pędzla. Okienko to można wyświetlić albo ukryć za pomocą przycisku Toggle the Bristle Brush Preview (Przełącz aktywny podgląd końcówki pędzla) w dolnej części panelu Brush (Pędzel) lub Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla). Przycisk jest dostępny tylko przy włączonych funkcjach graficznych OpenGL.

1

Bristles oznacza szczecinę, jednak w polskiej wersji Photoshopa termin ten został przetłumaczony jako szczelina — przyp. red.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

293

# Uwaga: Jeśli pobieramy farbę z obszaru roboczego przez klikanie przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) lub Option (Mac OS), pędzel przejmuje mieszankę wszystkich kolorów występujących w próbkowanym obszarze. Aby w ten sposób pobrać jeden konkretny kolor, należy włączyć opcję Load Solid Colors Only (Wczytaj tylko kolory kryjące) na liście rozwijanej Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) znajdującej się na pasku opcji pędzla mieszającego.

8 Pobierz farbę z tubki żółtej. W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę płaską punktową (następna po wachlarzowej) o małej gęstości włosia. Na pasku opcji wybierz kombinację o nazwie Dry (Suchy), a następnie zamaluj fragment obrazu nad tubką z żółtą farbą.

9 Zmień kombinację ustawień pędzla na Very Wet (Bardzo mokry) i zamaluj nowy fragment obrazu. Teraz żółta farba miesza się z białym podłożem.

Końcówki ścieralne W Photoshopie CS6 można używać pędzli z końcówkami ścieralnymi, których rozmiary zmieniają się w miarę malowania. W panelu Brush (Pędzel) są one reprezentowane przez ikony w kształcie ołówka, ponieważ w świecie rzeczywistym właśnie ołówki i kredki mają takie właściwości. Zobaczmy, jak te miękkie końcówki sprawują się w praktyce. 1 Pobierz farbę z tubki zielonej i na pasku opcji wybierz kombinację Dry, Heavy Load (Suchy mocno napełniony). 2 Wybierz końcówkę Erodible Point (Miękka punktowa), Size (Rozmiar) ustaw na 9 px (9 piks), a Softness (Miękkość) na 100%. Parametr Softness (Miękkość) decyduje o szybkości ścierania końcówki. Im wyższa jest jego wartość, tym szybciej końcówka się ściera. 3 Namaluj zygzakowatą linię nad tubką z zieloną farbą.

W miarę ścierania się końcówki linia staje się coraz grubsza.

294

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

4 W panelu Brush (Pędzel) kliknij przycisk Sharpen Tip (Wyostrz końcówkę) i namaluj nową linię tuż obok tej, którą namalowałeś przed chwilą.

Zaostrzona końcówka tworzy znacznie cieńszą linię. 5 Z listy rozwijanej Shape (Kształt) wybierz opcję Erodible Triangle (Miękka trójkątna) i narysuj kolejną zygzakowatą linię. Można wybierać różne kształty końcówek w zależności od tego, jaki efekt chce się uzyskać.

Mieszanie kolorów Przećwiczyliśmy stosowanie mokrych i suchych pędzli, zmienianie ich ustawień i mieszanie nakładanych farb z kolorami podłoża. Teraz spróbujemy utworzyć nowe kolory, tak jak to robią prawdziwi malarze, czyli przez mieszanie farb na palecie malarskiej. 1 Zmniejsz skalę widoku na tyle, aby zobaczyć całą paletę i wszystkie tubki z farbami. 2 W panelu Layers (Warstwy) uaktywnij warstwę Paint mix, aby nakładane farby nie mieszały się z brązem palety malarskiej umieszczonej na warstwie Background.

# Uwaga: Proces mieszania kolorów jest sporym obciążeniem dla pamięci komputera i czasami trzeba uzbroić się w cierpliwość, by ujrzeć ostateczny rezultat.

Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) miesza kolory tylko na warstwie aktywnej, chyba że na pasku opcji zaznaczymy Sample All Layers (Wszystkie warstwy).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

295

3 Pobierz farbę z tubki czerwonej. W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę Round Blunt (Zaokrąglona tępa) (piąta w pierwszym rzędzie). Na pasku opcji wybierz kombinację Wet (Mokry), a następnie zamaluj górne kółko na palecie. 4 Na pasku opcji kliknij ikonę Clean the brush after every stroke (Wyczyść pędzel po każdym pociągnięciu), aby wyłączyć automatyczne czyszczenie pędzla.

5 Pobierz farbę z tubki niebieskiej i pomaluj to samo kółko, aby wymieszać farbę niebieską z czerwoną i uzyskać fioletową.

6 Pomaluj drugie kółko. Malujesz farbą fioletową, bo taka pozostanie na pędzlu, dopóki go nie wyczyścisz. 7 Na pasku opcji z listy Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) wybierz polecenie Clean Brush (Wyczyść pędzel). W polu listy pojawi się szara szachownica symbolizująca przezroczystość, co będzie oznaczało, że na pędzlu nie ma żadnej farby.

296

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

Za pomocą polecenia Clean Brush (Wyczyść pędzel) można usunąć farbę z pędzla, a żeby wymienić ją na inną, należy po prostu pobrać nowy kolor. Włączenie opcji Clean the brush after every stroke (Wyczyść pędzel po każdym pociągnięciu) powoduje usuwanie farby z pędzla po każdym pociągnięciu. Z kolei włączenie opcji Load the brush after each stroke (Zanurz pędzel po każdym pociągnięciu) sprawia, że po każdym pociągnięciu pędzel jest nasączany farbą w kolorze pierwszego planu. Domyślnie obie opcje są włączone. 8 Z listy Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) wybierz polecenie Load Brush (Wczytaj pędzel), aby nasączyć pędzel farbą niebieską. Zamaluj tym kolorem połowę następnego kółka. 9 Pobierz farbę z tubki żółtej i pomaluj niebieską połówkę trzeciego kółka, aby wymieszać obie farby. 10 Ostatnie kółko pomaluj najpierw farbą żółtą, a potem czerwoną. W ten sposób utworzysz kolor pomarańczowy.

11 W panelu Layers (Warstwy) ukryj warstwę Circles, aby z palety usunąć białe okręgi.

12 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

297

Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa

Porady ewangelistki Photoshopa Skróty klawiszowe narzędzia Mixer Brush (Pędzel mieszający) Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) nie ma przypisanych domyślnych skrótów klawiszowych, ale można je utworzyć we własnym zakresie: 1

Z głównego menu wybierz polecenie Edit/Keyboard Shortcuts (Edycja/Skróty klawiszowe).

2

Z listy rozwijanej Shortcuts For (Skróty dla) wybierz Tools (Narzędzia).

3

Przewiń listę na sam dół.

4

Zaznacz polecenie i wprowadź własny skrót. Warto zdefiniować skróty dla następujących poleceń:

t t t

Load Mixer Brush (Zanurz pędzel mieszający),

t

Toggle Mixer Brush Auto-Clean (Przełącz automatyczne oczyszczanie pędzla mieszającego).

Clean Mixer Brush (Oczyść pędzel mieszający), Toggle Mixer Brush Auto-Load (Przełącz automatyczne napełnianie pędzla mieszającego),

Konfigurowanie własnych pędzli Photoshop oferuje wiele rozmaitych pędzli o predefiniowanych parametrach, ale może się zdarzyć, że żaden z nich nie będzie spełniał naszych potrzeb i wówczas zamiast modyfikować któryś z gotowych pędzli, możemy po prostu utworzyć zupełnie nowy. Właśnie to teraz zrobimy. Pędzel, jaki za chwilę zdefiniujemy, wykorzystamy w następnym ćwiczeniu. 1 W panelu Brush (Pędzel) ustaw poszczególne parametry następująco:

t t t t t t t t

298

LEKCJA 11

Size (Rozmiar) — 36 px (36 piks), Shape (Kształt) — Round Fan (Zaokrąglona wachlarzowa), Bristles (Szczeliny) — 35%, Length (Długość) — 32%, Thickness (Grubość) — 2%, Stiffness (Sztywność) — 75%, Angle (Kąt) — 0%, Spacing (Odstępy) — 2%.

Malowanie pędzlem mieszającym

2 Z menu panelu Brush (Pędzel) wybierz polecenie New Brush Preset (Nowe domyślne ustawienie pędzla). 3 Nowemu pędzlowi nadaj nazwę Landscape (krajobraz) i kliknij OK.

4 Kliknij zakładkę panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla), aby wydobyć go na wierzch. W panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) prezentowane są próbki śladów pozostawionych przez poszczególne pędzle. Jeśli wiemy, którego pędzla chcemy użyć, łatwiej znajdziemy go po nazwie. Ponieważ w następnym ćwiczeniu potrzebny nam będzie pędzel, który przed chwilą zdefiniowaliśmy, włączymy wyświetlanie nazw zamiast śladów. 5 W menu panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) zaznacz opcję Large List (Duża lista). 6 Przewiń listę pędzli na sam dół. Zdefiniowany wcześniej pędzel o nazwie Landscape jest ostatni na liście.

7 Zamknij plik 11Palette_working.psd. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

299

Mieszanie kolorów pędzla z kolorami fotografii Do tej pory mieszaliśmy kolory z białym tłem i między sobą. Teraz naszym płótnem malarskim będzie fotografia i za pomocą poznanych technik mieszania farb nadamy jej charakter obrazu namalowanego akwarelami. 1 Wybierz polecenie File/Open (Plik/ Otwórz), odszukaj folder Lesson11 i kliknij w nim dwukrotnie plik 11Landscape_Start.jpg. 2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/ Zapisz jako). Zmień nazwę pliku na 11Landscape_working.jpg i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie z opcjami formatu JPEG kliknij OK. Najpierw pomalujemy niebo. Przygotujmy więc odpowiednią farbę i pędzel. 3 W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu. W próbniku kolorów ustaw umiarkowanie jasny błękit (my wybraliśmy R = 185, G = 204, B = 228), po czym kliknij przycisk OK. 4 Wybierz narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) ( ), jeśli nie jest jeszcze wybrane. Na pasku opcji wybierz kombinację ustawień o nazwie Dry (Suchy), a w panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) wskaż pędzel Landscape. Predefiniowane pędzle są zapisywane w systemie, a więc są dostępne niezależnie od przetwarzanego obrazu. 5 Zamaluj obszar nieba, zbliżając się maksymalnie do drzew. Malujesz pędzlem suchym, więc nakładana farba nie miesza się z podłożem.

6 Ustaw ciemniejszy odcień błękitu (na przykład R = 103, G = 151, B = 212) i pomaluj górne partie nieba, stosując nadal pędzel suchy.

300

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

7 Ponownie ustaw jasny błękit i jako kombinację parametrów pędzla wybierz Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie). Ukośnymi pociągnięciami zmieszaj nałożone wcześniej farby z pierwotnym kolorem nieba. Zamaluj w ten sposób całe niebo, również w pobliżu drzew.

Nakładanie ciemnej farby pędzlem suchym

Mieszanie kolorów pędzlem mokrym

Po zmodyfikowaniu nieba zajmiemy się trawą i drzewami. 8 Ustaw jasną zieleń (my wybraliśmy R = 92, G = 157, B = 13), wybierz kombinację ustawień o nazwie Dry (Suchy), po czym pomaluj górną część trawy, aby ją rozjaśnić. 9 Pobierz próbkę ciemniejszej zieleni z samej trawy. Kombinację ustawień pędzla zmień na Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie). Następnie ukośnymi pociągnięciami pędzla zmieszaj kolory trawy.

Nakładanie jasnej zieleni pędzlem suchym

Mieszanie kolorów pędzlem mokrym

10 Pobierz próbkę jasnej zieleni i używając suchego pędzla, pomaluj jasne fragmenty drzew włącznie z małym drzewkiem w środku. Następnie wybierz ciemną zieleń (na przykład R = 26, G = 79, B = 34), zmień pędzel na Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie) i wymieszaj kolory drzew.

 Wskazówka: Warto pamiętać, że próbki kolorów można pobierać nie tylko za pomocą kroplomierza, ale także przez klikanie przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Aby w ten sposób pobrać jeden konkretny kolor, a nie mieszankę wszystkich kolorów występujących w próbkowanym obszarze, należy włączyć opcję Load Solid Colors Only (Wczytaj tylko kolory kryjące) na liście rozwijanej Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) znajdującej się na pasku opcji pędzla mieszającego.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

301

Rozjaśnianie drzew

 Wskazówka: Aby uzyskać inny efekt, wykonuj pociągnięcia pędzlem w innym kierunku. Za pomocą narzędzia Mixer Brush (Pędzel mieszający) możesz zrealizować wszystko, co tylko podpowie Ci artystyczny instynkt.

Mieszanie kolorów

Większość obrazu jest już zmodyfikowana. Do pomalowania pozostały jeszcze brązowe trawy i drzewa w tle. 11 Dla odległych drzew ustaw zieleń z dodatkiem błękitu (my wybraliśmy R = 65, G = 91, B = 116). Za pomocą suchego pędzla dodaj ten kolor na czubkach drzew, a potem zmień pędzel na Wet (Mokry) i zmieszaj błękit z zielenią drzew. 12 Pobierz brązowy kolor z wysokiej trawy, zmień ustawienia pędzla na Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie) i pomaluj pas wysokiej trawy, pociągając pędzlem z góry na dół. Pas trawy za małym środkowym drzewem pomaluj, wykonując ruchy tam i z powrotem w kierunku poziomym, aby uzyskać gładkie ślady pędzla.

Voilà! Obraz akwarelowy gotowy. Do jego utworzenia wystarczyło jedno narzędzie i kilka odpowiednio dobranych kolorów.

302

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

Bogactwo odmian pędzli Liczba odmian pędzli, jakie można uzyskać przez stosowanie rozmaitych końcówek i ustawień, znacznie przekracza to, co widzieliśmy w powyższych ćwiczeniach. Szczególnie interesujące są opcje Brush Pose (Ułożenie pędzla) i Shape Dynamics (Dynamika kształtu). Parametr Brush Pose (Ułożenie pędzla) wpływa na pochylenie, obrót i nacisk pędzla. Po zaznaczeniu tej opcji na liście z lewej strony panelu Brush (Pędzel) uzyskujemy dostęp do czterech suwaków. Za pomocą suwaków Tilt X (Pochylanie X) i Tilt Y (Pochylanie Y) możemy pochylać pędzel w lewo lub w prawo oraz do przodu lub do tyłu. Przez zmianę wartości Rotation (Obrót) możemy obracać końcówkę (efekt jest najlepiej widoczny, gdy końcówka jest płaska o kształcie na przykład wachlarzowatym). Suwak Pressure (Nacisk) decyduje o tym, jak mocny ślad pozostawi po sobie pędzel. Ustawienia zebrane pod nazwą Shape Dynamics (Dynamika kształtu) wpływają na stabilność pociągnięć pędzlem. Zwiększanie wartości poszczególnych parametrów powoduje nasilenie nieregularności śladu pędzla. Gdy posługujemy się tabletem Wacom, Photoshop automatycznie rozpoznaje kąt oraz siłę nacisku pisaka i na bieżąco modyfikuje odpowiednie ustawienia pędzla. Za pomocą pisaka można sterować na przykład wahaniami rozmiaru pędzla — z listy rozwijanej Control (Sterowanie) należy wybrać sposób, w jaki to sterowanie ma być realizowane. Opcji jest znacznie więcej — niektóre są bardzo subtelne, inne działają mocno — a ich dostępność zależy od rodzaju aktualnie wybranej końcówki pędzla. Szczegółowy opis tych opcji można znaleźć w pomocy Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

303

Galeria malarstwa Dostępne w Photoshopie CS6 narzędzia malarskie i ich różnorodne końcówki pozwalają tworzyć efekty imitujące rzeczywiste techniki malarskie. Jeszcze większy realizm swoim dziełom możemy nadać dzięki ścieralnym końcówkom pędzla. Poniżej prezentujemy przykłady obrazów wykreowanych przy użyciu właśnie tych nowych narzędzi i końcówek.

© sholby, www.sholby.net

© Lynette Kent, www.lynettekent.com

© Victoria Pavlov

304

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

© Janet Stoppee

© Brian Stoppee

© John Derry

© sholby, www.sholby.net

© John Derry

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

305

Pytania kontrolne 1 Co robi pędzel mieszający, a nie robią tego inne pędzle? 2 Jak nasączamy farbą pędzel miksujący? 3 Jak czyścimy pędzel? 4 Co należy zrobić, aby wyświetlić nazwy predefiniowanych pędzli? 5 Jak można włączyć i wyłączyć podgląd włosia pędzla? 6 Czym charakteryzuje się końcówka ścieralna?

Odpowiedzi 1 Pędzel mieszający łączy kolor farby, jaką jest nasączony, z kolorami istniejącymi już na obrazie. 2 Pędzel mieszający można nasączyć farbą, pobierając odpowiedni kolor z obrazu za pomocą narzędzia Eyedropper (Kroplomierz) lub przez klikanie przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) bądź Option (Mac OS). Można także wybrać polecenie Load Brush (Wczytaj pędzel) z menu rozwijanego na pasku opcji, co spowoduje nasączenie pędzla farbą w kolorze pierwszego planu. 3 Aby wyczyścić pędzel, należy z menu rozwijanego na pasku opcji wybrać polecenie Clean Brush (Wyczyść pędzel). 4 Aby wyświetlić nazwy predefiniowanych pędzli, należy otworzyć panel Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) i w jego menu zaznaczyć opcję Large List (Duża lista) lub Small List (Mała lista). 5 Podgląd pędzla mieszającego ukazuje wygląd włosia i jego ruchy podczas malowania. Podgląd ten jest dostępny tylko przy włączonych funkcjach graficznych OpenGL. Aby go włączyć lub wyłączyć, należy kliknąć ikonę Toggle the Bristle Brush Preview (Przełącz aktywny podgląd końcówki pędzla) w dolnej części panelu Brush (Pędzel) lub Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla). 6 Końcówka ścieralna zmienia swoją grubość w miarę malowania. Zachowuje się podobnie jak prawdziwy ołówek lub kredka.

306

LEKCJA 11

Malowanie pędzlem mieszającym

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

307

12

GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA Tematyka lekcji W tej lekcji dowiemy się, jak:

t t t t t t t t t

z istniejącej warstwy utworzyć trójwymiarowy kształt, importować obiekty trójwymiarowe, tworzyć trójwymiarowy tekst, utworzyć efekt trójwymiarowej pocztówki, manipulować obiektami za pomocą narzędzia 3D Axis (Oś 3D), ustawiać widok z kamery, ustalać współrzędne w panelu Properties (Właściwości), konfigurować źródła światła, animować obrazy trójwymiarowe.

Lektura niniejszej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby należy usunąć z twardego dysku folder poprzedniej lekcji, a następnie skopiować w jego miejsce folder Lessons/Lesson12. Podczas wykonywania ćwiczeń pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić, kopiując z płyty dołączonej do książki.

308

Tradycyjni malarze spędzają godziny, dni i tygodnie na tworzeniu obrazów fotorealistycznych. Obecne możliwości Photoshopa w zakresie grafiki trójwymiarowej pozwalają łatwo tworzyć takie obrazy — i łatwo je zmieniać.

309

# Uwaga: Jeśli używasz systemu Windows XP lub karta graficzna komputera nie obsługuje funkcji OpenGL 2.0, wykonanie większości ćwiczeń z tej lekcji nie będzie możliwe.

Rozpoczynamy pracę Podczas tej lekcji zbadamy funkcje związane z grafiką trójwymiarową, które są dostępne tylko wtedy, gdy karta graficzna obsługuje technologię OpenGL 2.0 i jest aktywna w systemie komputerowym. Informacje o karcie graficznej są wyświetlane w polu Graphics Processor Settings (Ustawienia procesora graficznego) okna dialogowego otwieranego poleceniem Edit/Preferences/Performance (Edycja/Preferencje/Wydajność) (w systemie Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance (Photoshop/Preferencje/ Wydajność) (w systemie Windows). W ramach ćwiczeń utworzymy trójwymiarową scenę dla reklamy wina. Rozpoczniemy jednak od obejrzenia ukończonej sceny. 1 Uruchom Photoshopa i bezpośrednio po tym naciśnij klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby przywrócić domyślne ustawienia programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 Kliknij przycisk Yes (Tak), aby zatwierdzić usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge). 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson12. 5 Obejrzyj obraz 12End.psd. Zawiera on trójwymiarowe elementy, takie jak butelka, kieliszek, karta sprzedaży i drewniana skrzynka z również trójwymiarowym napisem. 6 Kliknij dwukrotnie plik 12End. mp4 i obejrzyj animację oświetlenia symulującego wschód słońca. Po obejrzeniu filmu zamknij okno odtwarzacza QuickTime. 7 Kliknij dwukrotnie plik 12Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. Plik zawiera zdjęcie winnicy, czarną warstwę tła i dwie inne warstwy.

Tworzenie trójwymiarowego kształtu z warstwy Photoshop oferuje kilka predefiniowanych kształtów 3D w postaci brył geometrycznych i modeli przedmiotów codziennego użytku, takich jak butelka czy pierścień. Gdy tworzymy trójwymiarowy kształt z warstwy, Photoshop nakłada aktywną warstwę na wybrany przez nas predefiniowany obiekt. Potem możemy taki obiekt dowolnie obracać, przemieszczać i skalować w trzech wymiarach. Możemy go także oświetlać z różnych stron kolorowymi światłami. 310

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

Rozpoczniemy od utworzenia drewnianej skrzyni, na której potem postawimy butelkę, kieliszek i kartę. Aby wykreować taką skrzynię, nałożymy obraz z teksturą drewna na prostopadłościenną bryłę. 1 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Przejdź do folderu Lesson12 i zapisz plik jako 12Working.psd (roboczy). Jeśli otworzy się okno Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. 2 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Wood i zaznacz ją.

3 Wybierz polecenie 3D/New Mesh from Layer/Mesh Preset/Cube Wrap (3D/Nowa siatka z warstwy/Ustawienia domyślne siatki/Opakowanie sześcianu). 4 Jeśli zobaczysz okno dialogowe z pytaniem, czy chcesz przejść do przestrzeni roboczej 3D, kliknij przycisk OK.

W przestrzeni roboczej 3D wyświetlane są panele 3D, Layers (Warstwy) i Properties (Właściwości). Każdy z nich jest przydatny podczas pracy z obiektami trójwymiarowymi. Wyświetla się także płaszczyzna podłoża w postaci siatki, względem której można określać położenie obiektów. Oprócz tego jest okno umożliwiające oglądanie obiektu z różnej perspektywy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

311

Photoshop utworzy trójwymiarowy obiekt w kształcie sześcianu i owinie go dwuwymiarowym obrazem drewnianych desek. Zapiszemy plik w takim właśnie stanie, aby potem móc do niego wrócić, gdy już skończymy ze sprawdzaniem działania rozmaitych narzędzi. 5 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pliku.

Manipulowanie obiektami trójwymiarowymi Najważniejszą cechą obiektów 3D jest oczywiście to, że praca z nimi odbywa się w trzech wymiarach. Ponadto w każdej chwili można wrócić do warstwy 3D i zmienić oświetlenie, kolor, materiał lub położenie obiektu bez konieczności tworzenia wszystkiego od nowa. Photoshop w wersji CS6 udostępnia szereg narzędzi do obracania, przemieszczania i skalowania takich obiektów. Narzędzia trybu 3D dostępne na pasku opcji służą do manipulowania samym obiektem. Natomiast widoczny w lewym dolnym rogu okna programu manipulator kamery służy do zmiany położenia kamery, za której pośrednictwem patrzymy na scenę. Narzędzi typu 3D można używać, gdy w panelu Layers (Warstwy) zaznaczona jest warstwa 3D. Warstwa taka zachowuje się jak każda inna — można jej przypisywać rozmaite style, można ją maskować itd. Może być jednak bardzo skomplikowana. Warstwa 3D zawiera jedną lub więcej siatek. Siatka stanowi strukturę obiektu trójwymiarowego. W utworzonej przed chwilą warstwie siatką jest sześcian. Z kolei każda siatka może mieć przypisanych jeden lub kilka materiałów decydujących o wyglądzie całej siatki bądź jej części. Każdy materiał zawiera jedną lub kilka map, czyli elementów wpływających na jego wygląd. Jest dziewięć typów map, ale materiał może zawierać tylko jedną mapę danego typu. Każda mapa zawiera jedną teksturę, czyli obraz określający wygląd mapy i materiału. Tekstura może być prostą grafiką bitmapową albo obrazem wielowarstwowym. Ta sama tekstura może być składnikiem wielu map i materiałów. W przypadku utworzonej przed chwilą warstwy teksturą jest obraz drewnianych desek. Oprócz siatek warstwa 3D zawiera jedno lub kilka świateł. Wpływają one na wygląd obiektu i pozostają nieruchome, gdy obiekt jest obracany bądź przesuwany. Są tu także kamery przekazujące widok obiektów. Ostateczny wygląd obiektu tworzy shader w oparciu o materiały, właściwości obiektu i ustawienia renderera. Wszystko to może wydawać się bardzo skomplikowane, ale najważniejszą sprawą, o jakiej musimy pamiętać, jest to, że narzędzia na pasku opcji przestawiają obiekt w przestrzeni 3D, a manipulator kamery robi to z kamerą, która ten obiekt pokazuje. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ). Wszystkie funkcje związane z grafiką 3D są wbudowane w narzędzie Move (Przesunięcie), które samo sprawdza, czy aktywna jest warstwa 3D, i w zależności od tego włącza odpowiednie opcje.

312

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

2 W obszarze 3D Mode (Tryb 3D) na pasku opcji wybierz narzędzie Drag the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D). 3 Kliknij drewniane pudło i przeciągnij je myszą w pionie lub w poziomie.

4 Wybierz narzędzie Roll the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D) i poobracaj sześcian w różne strony.

 Wskazówka:

5 Poeksperymentuj z pozostałymi narzędziami, aby zobaczyć, jak działają. Gdy obiekt 3D jest zaznaczony, Photoshop wyświetla kolorowy manipulator 3D Axis (Oś 3D), w którym poszczególne osie są oznaczone barwami: zieloną, czerwoną i niebieską. Oś X ma przypisaną barwę czerwoną, oś Y — zieloną, a oś Z — niebieską. (Łatwo to zapamiętać, jeśli się skojarzy XYZ z RGB). Gdy ustawisz kursor na środkowym kwadraciku i przybierze on kolor żółty, możesz kliknąć i przeciągnąć myszą, aby przeskalować obiekt jednakowo względem wszystkich trzech osi. Przeciąganie strzałek na końcach osi powoduje przesuwanie obiektu wzdłuż danej osi. Uchwyt w kształcie łuku widoczny tuż przed strzałką służy do obracania obiektu wokół danej osi, a uchwyt mniejszy i prosty — do skalowania obiektu względem danej osi. 6 Obracaj, skaluj i przesuwaj sześcian za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D).

Gdy obiekt zmienia swoje położenie, manipulator 3D Axis (Oś 3D) przemieszcza się razem z nim. Może się więc zdarzyć, że dostępne będą tylko dwie strzałki, na przykład X i Y, a trzecia, Z, będzie skierowana prostopadle do ekranu. W takim ułożeniu trudno dostępny będzie również środkowy kwadracik służący do równomiernego skalowania.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

313

7 Prawym przyciskiem myszy kliknij manipulator kamery (ma widoczne tylko dwie osie) znajdujący się w lewym dolnym rogu okna aplikacji i wybierz Top (Góra).

Opcje dostępne w menu manipulatora kamery określają perspektywę, z jakiej można oglądać obiekt. Zmiana tej perspektywy oznacza zmianę położenia kamery, a nie obiektu, chociaż traktując jako punkt odniesienia obraz w tle, można by sądzić, że jest na odwrót. Trzeba jednak pamiętać, że ten obraz nie jest trójwymiarowy i Photoshop nie uwzględnia zmian jego położenia w ruchach kamery. 8 Sprawdź, jak wygląda nasz obiekt w ujęciach z innej perspektywy. 9 Po zakończeniu eksperymentów wybierz z głównego menu File/Revert (Plik/Przywróć). Powinieneś na nowo ujrzeć drewniane pudło od przodu.

Dodawanie kolejnych obiektów 3D Drewniany sześcian to dopiero jeden z pięciu elementów naszej trójwymiarowej sceny. Teraz utworzymy pozostałe, a potem połączymy je w jedną warstwę 3D, gdzie będą stanowiły pojedynczą grupę. Obiekty zgrupowane na jednej warstwie korzystają z tych samych kamer i świateł.

Tworzenie pocztówki 3D W Photoshopie CS6 Extended możemy przekształcić dwuwymiarowy obraz w obiekt 3D o nazwie Postcard (Pocztówka), który potem można dowolnie ustawiać w trójwymiarowej przestrzeni z zachowaniem właściwej perspektywy. Taki obiekt jest nazywany pocztówką, ponieważ przypomina obrazek, który można wziąć do ręki i dowolnie obracać. Gotową pocztówkę wykorzystamy do utworzenia materiałów reklamowych o większych rozmiarach. 1 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch. 2 Włącz widoczność warstwy Card i zaznacz ją.

314

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

3 Wybierz polecenie 3D/New Mesh from Layer/Postcard (3D/Nowa siatka z warstwy/Pocztówka).

Warstwa Card (karta) stanie się trójwymiarowa. Sam obraz nie sprawia wrażenia trójwymiarowego, bo patrzymy na niego wprost, ale gdy zaczniemy nim manipulować, jego trójwymiarowość stanie się oczywista. Na razie świadczą o tym takie elementy jak aktywny panel 3D, dodatkowe okno widokowe w lewym górnym rogu, narzędzia 3D na pasku opcji i manipulator kamery w lewym dolnym rogu.

Tworzenie trójwymiarowej siatki z nowej warstwy Wcześniej tworzyliśmy siatkę na podstawie istniejącej już warstwy, która zawierała obraz drewnianych desek. Teraz utworzymy siatkę z nowej, zupełnie pustej warstwy. Będzie to siatka butelki. 1 Wyciągnij na wierzch panel Layers (Warstwy) i upewnij się, że warstwa Card jest zaznaczona. 2 W dolnej części panelu kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę). Nad warstwą Card pojawi się nowa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

315

3 Pozostaw aktywną warstwę Layer 1 (Warstwa 1) i wybierz polecenie 3D/New Mesh from Layer/Mesh Preset/Wine Bottle (3D/Nowa siatka z warstwy/Ustawienia domyślne siatki/Butelka od wina).

W oknie obrazu widoczna będzie pocztówka, a przed nią szara butelka. Później nałożymy na tę butelkę odpowiednie materiały, żeby wyglądała realistyczniej. 4 W panelu Layers (Warstwy) nadaj nowej warstwie nazwę Bottle (butelka).

Importowanie plików 3D W Photoshopie CS6 można otwierać i opracowywać obrazy trójwymiarowe utworzone w takich programach jak Collada, 3DS, KMZ (Google Earth) czy U3D. Można pracować także z plikami zapisanymi w uniwersalnym formacie Collada, wspieranym między innymi przez firmę Autodesk. Po otwarciu takiego pliku jako warstwy 3D ta ostatnia zawiera trójwymiarowy model i przezroczyste tło. Warstwa przyjmuje rozmiary importowanego pliku, ale można ją przeskalować. Zaimportujemy teraz trójwymiarowy kieliszek utworzony w innej aplikacji. 1 Wybierz polecenie 3D/New 3D Layer from File (3D/Nowa warstwa 3D z pliku). 2 Przejdź do folderu Lesson12/Assets i dwukrotnie kliknij plik WineGlass.obj. Na środku okna dokumentu, przed butelką i kartą, pojawi się nowy obiekt — kieliszek. 3 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

316

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

Tworzenie tekstu 3D Nawet tekst może być trójwymiarowy, a gdy już zostanie utworzony, można go obracać, skalować, przesuwać, ozdabiać materiałami, oświetlać (co wiąże się z rzucaniem cieni) i wytłaczać. Tekst, który utworzymy, zostanie później umieszczony na przedniej ściance drewnianej skrzyni. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ). 2 Przeciągnij myszą, aby utworzyć ramkę tekstową w środkowej części okna. 3 Na pasku opcji wybierz czcionkę szeryfową, na przykład Minion Pro, a następnie ustaw styl czcionki na Bold i rozmiar na 72 punkty. 4 Wielkimi literami wpisz HI-WHEEL (bicykl).

Utworzony tekst nie jest jeszcze trójwymiarowy. Musimy go przekonwertować. 5 Na pasku opcji kliknij przycisk Update 3D associated with this text (Aktualizuj obiekty 3D powiązane z tym tekstem).

Teraz tekst jest trójwymiarowy — widać płaszczyznę jego podłoża i pozostałe elementy środowiska 3D.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

317

Scalanie warstw 3D, aby współdzieliły tę samą przestrzeń Na jednej warstwie 3D można umieścić wiele siatek. Korzystają one wtedy z tego samego oświetlenia, a manipulowanie nimi odbywa się w tej samej przestrzeni (zwanej sceną), co umożliwia uzyskiwanie bardziej realistycznych efektów. Scalimy teraz utworzone wcześniej warstwy 3D, aby wszystkie obiekty stały się częściami tej samej sceny. 1 Wyciągnij na wierzch panel Layers (Warstwy). 2 Wciśnij klawisz Shift i nie zwalniając go, zaznacz warstwy HI-WHEEL, WineGlass, Bottle, Card oraz Wood. Wszystkie warstwy są zaznaczone, więc można przystąpić do ich scalania. Pamiętaj, aby przez cały czas trzymać wciśnięty klawisz Shift, bo dzięki temu warstwy nie zmienią wzajemnego położenia. 3 Trzymając wciąż wciśnięty klawisz Shift, wybierz polecenie 3D/Merge 3D Layers (3D/Scal warstwy 3D).

318

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

Photoshop połączy wszystkie warstwy w jedną o nazwie Wood. Dzięki temu, że podczas scalania warstw trzymałeś wciśnięty klawisz Shift, wszystkie obiekty pozostały na swoich miejscach.

 Wskazówka: Jeśli Twoja scena nie wygląda tak jak ta z rysunku obok, to znaczy, że prawdopodobnie zwolniłeś klawisz Shift przed scaleniem warstw. W takiej sytuacji wybierz polecenie Edit/Undo Merge Layers (Edycja/Cofnij Scal warstwy) i spróbuj jeszcze raz.

4 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Ustawianie obiektów w scenie Scena zawiera już wszystkie obiekty, ale ich ułożenie nie jest zbyt interesujące. Za pomocą manipulatorów i panelu Properties (Właściwości) pozmieniamy rozmiary i położenie tych obiektów, tak aby scena nabrała atrakcyjniejszego wyglądu.

Zmiana widoku z kamery W okienku z widokiem pomocniczym możemy oglądać scenę z różnych punktów widzenia. Wykorzystamy to, aby lepiej widzieć obiekty podczas ich układania. 1 W okienku pomocniczym znajdującym się w lewym górnym rogu okna dokumentu przesuń widok, aby w polu widzenia znalazły się obiekty usytuowane poniżej drewnianej skrzyni. W oknie pomocniczym aktualnie ustawiony jest widok z góry. Obiekty, które tworzyliśmy, są ustawione przed drewnianą skrzynią.

# Uwaga: Widok, jaki możemy obserwować w okienku pomocniczym, jest niezależny od widoku głównego w oknie dokumentu. Można zatem zmienić widok pomocniczy bez zmiany widoku głównego i oglądać scenę z dwóch różnych perspektyw jednocześnie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

319

2 Na górnej belce okienka pomocniczego kliknij przycisk Select View/Camera (Wybierz widok/kamerę) i wybierz opcję Left (Lewa strona).

Teraz obiekty są lepiej widoczne. Taki też widok wybierzemy dla okna głównego. 3 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna dokumentu i z podręcznego menu wybierz Left (Lewa strona).

Przesuwanie obiektów za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D)  Wskazówka: Opisywane tu czynności można zobaczyć w filmie PositioningObjects. mp4 zamieszczonym w folderze Lesson12/ Video.

Kieliszek, butelka i karta powinny znajdować się na drewnianej skrzyni, a nie obok niej. Przesuniemy je na właściwe miejsce, używając do tego manipulatora 3D Axis (Oś 3D). Aby móc manipulować danym obiektem, trzeba go zaznaczyć w panelu 3D. 1 Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go spod panelu Layers (Warstwy). 2 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz foldery Card_Layer (Card_Warstwa), Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa). 3 Przytrzymaj kursor na końcówce zielonej strzałki do momentu, aż pojawi się napis Move On Y Axis (Przesuń wzdłuż osi Y).

320

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

4 Kliknij końcówkę zielonej strzałki i przeciągnij obiekty w górę, tak aby dno butelki zrównało się z wierzchem drewnianej skrzyni.

5 Kliknij końcówkę strzałki niebieskiej i przesuń obiekty w lewo na środek skrzyni. Używając strzałki zielonej, możesz poprawić położenie obiektów w pionie, chociaż na razie nie jest ono istotne — jeszcze do tego wrócimy.

 Wskazówka: Rozmiary manipulatora 3D Axis (Oś 3D) można zmieniać. Wciśnij klawisz Shift i ustaw kursor na żółtym kwadraciku służącym do skalowania obiektów. Kliknij i przeciągnij myszą, aby powiększyć lub zmniejszyć rozmiary manipulatora.

Do tej pory przesuwaliśmy kartę, butelkę i kieliszek. Teraz zajmiemy się napisem, który w oknie widokowym wygląda jak mały czarny kwadracik zawieszony w powietrzu z dala od skrzyni. 6 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa) i zaznacz tekst HI-WHEEL. 7 Za pomocą strzałek manipulatora 3D Axis (Oś 3D), niebieskiej i zielonej, umieść napis bezpośrednio przed przednią ścianką skrzyni.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

321

Pamiętaj, że kamera przekazuje widok z lewej strony, więc napis powinien znaleźć się przy prawej krawędzi skrzyni. 8 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna dokumentu i z podręcznego menu wybierz Default (Domyślne).

Punkt widzenia kamery zmieni się i scena będzie widoczna od przodu. 9 W panelu 3D zaznacz pozycję Environment (Środowisko). 10 Na pasku opcji włącz narzędzie Drag the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D) i przesuń cały zestaw obiektów w prawą dolną część obszaru roboczego, jak na rysunku poniżej.

Ustawianie obiektów przy użyciu panelu Properties (Właściwości) Spora część pracy została już wykonana, ale obiekty nie są jeszcze dokładnie poustawiane. Żeby zrobić to precyzyjnie, posłużymy się współrzędnymi położenia obiektów dostępnymi w panelu Properties (Właściwości). 1 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena). Gdy zaznaczona jest pozycja Scene (Scena), każda modyfikacja będzie dotyczyła całej sceny.

322

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

2 W panelu Properties (Właściwości) kliknij przycisk Coordinates (Współrzędne), aby zmienić zestaw dostępnych opcji. 3 W polu Y Rotation (Kąt obrotu Y) wpisz -30.

 Wskazówka: Zestawy opcji w panelu Properties (Właściwości) można zmienić także za pomocą klawisza V.

Cała scena obróci się o 30 stopni względem obrazu stanowiącego tło. Teraz przeskalujemy kieliszek i ustawimy go na skrzyni obok butelki. 4 W panelu 3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa) i zaznacz w nim pozycję objMesh. 5 W panelu Properties (Właściwości) wpisz w polach X Scale (Skala X), Y Scale (Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wartość 55%.

6 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz w panelu 3D foldery Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

323

7 Na pasku opcji kliknij przycisk Align bottom edges (Wyrównaj dolne krawędzie), aby ustawić oba obiekty na jednym poziomie (na górnej powierzchni skrzyni).

Kieliszek ma już właściwe wymiary w porównaniu z butelką i znajduje się na tym samym poziomie co ona. Teraz przesuniemy go nieco w prawo, a butelkę — w lewo.  Wskazówka: Jeśli chcesz, możesz przesunąć kieliszek i butelkę za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D).

8 Ponownie zaznacz pozycję objMesh w folderze WineGlass_Layer (WineGlass_ Warstwa). Następnie przejdź do panelu Properties (Właściwości) i w polach Position (Położenie) wpisz następujące wartości: X = 217,1, Y = 274,2 i Z = 81,8.

9 W panelu 3D rozwiń folder Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i zaznacz w nim pozycję Wine Bottle (Butelka od wina). Następnie przejdź do panelu Properties (Właściwości) i w polach Position (Położenie) wpisz następujące wartości: X = 102,4,1, Y = 388,8 i Z = 4,8.

324

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

10 W polach X Scale (Skala X), Y Scale (Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wpisz wartość 120%.

11 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Skalowanie i obracanie obiektów za pomocą manipulatora Kieliszek i butelka są już na właściwych miejscach, pozostały do ustawienia karta i napis. Zarówno ustawianie, jak i skalowanie tych obiektów przeprowadzimy za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D). 1 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa) i zaznacz w nim pozycję HI-WHEEL. 2 Na pasku opcji włącz narzędzie Rotate the 3D Object (Obracanie obiektu 3D). 3 Użyj czerwonej strzałki manipulatora 3D Axis (Oś 3D) i ustaw napis na środku przedniej ścianki skrzyni. W razie potrzeby użyj także strzałek niebieskiej i zielonej, aby przesunąć napis w górę lub w dół, do przodu lub do tyłu. 4 Ustaw kursor w środku manipulatora i poczekaj, aż środkowy kwadracik przyjmie barwę żółtą. Wtedy przeciągnij myszą, aby dopasować rozmiary tekstu do rozmiarów skrzyni (prawdopodobnie trzeba będzie powiększyć tekst do około 135%).

# Uwaga: Jeśli wolisz operować wartościami współrzędnych, wpisz w polach X Scale (Skala X), Y Scale (Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wartość 57%. Początkowo w polach tych występuje wartość bliska 42%, a 57 stanowi w przybliżeniu 135% z 42.

Tekst jest już ustawiony. Teraz pora na kartę.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

325

5 W panelu 3D zwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa) i rozwiń Card_Layer (Card_Warstwa). 6 Zaznacz pozycję Card Mesh (Card Siatka) i za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D) przeskaluj kartę do mniej więcej 25% jej pierwotnych rozmiarów. 7 Przeciągnij końcówkę strzałki niebieskiej, aby przesunąć kartę wzdłuż osi Z aż do przedniej ścianki skrzyni. 8 Za pomocą strzałki zielonej przesuń kartę w dół, żeby spoczęła na skrzyni. 9 Przeciągnij zakrzywiony uchwyt niebieski, aby obrócić górną część karty w stronę butelki. Za pomocą pozostałych strzałek manipulatora ustaw kartę tak, żeby jej dolna krawędź spoczywała na skrzyni, a górna opierała się o butelkę. Wszystko ustawione!

10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Nakładanie materiałów na obiekty 3D Jedną z zalet obiektów trójwymiarowych jest to, że możemy szybko zmieniać ich wygląd przez przypisanie nowych materiałów. Najpierw nałożymy materiał na napis, a następnie spróbujemy nadać kieliszkowi i butelce wygląd bliższy rzeczywistemu.

Zmiana wyglądu trójwymiarowego tekstu Zaczniemy od wytłoczenia liter napisu, a potem wszystkie powierzchnie tekstu pokryjemy stosownym materiałem. 1 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa) i zaznacz w nim pozycję HI-WHEEL.

326

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

2 Wciskaj klawisz V, aby zmieniać zestawy opcji w panelu Properties (Właściwości). Kolejno są to zestawy: Mesh (Siatka), Deform (Deformowanie), Cap (Zakończenie) i Coordinates (Współrzędne). Każdemu z tych zestawów odpowiada inny manipulator w oknie dokumentu. 3 Wybierz zestaw Deform (Deformowanie). 4 Z listy Shape Preset (Ustawienia predefiniowane kształtu) wybierz Bevel (Faza) — środkowa ikona w górnym rzędzie. 5 W oknie dokumentu kliknij środek manipulatora i przeciągnij myszą, aby uzyskać wytłoczenie o wartości zbliżonej do 23.

 Wskazówka: Gdy w panelu Properties (Właściwości) wyświetlany jest zestaw Deform (Deformowanie), manipulator umożliwia wytłaczanie, zwężanie, wyginanie i skręcanie zaznaczonej siatki obiektu.

6 Wciśnij klawisz V, aby wyświetlić zestaw właściwości Cap (Zakończenie). 7 Przeciągnij manipulator w górę, aby uzyskać intensywność napełnienia równą 4,75.

Wytłoczenie wygląda nieźle, ale żeby napis zalśnił pełnym blaskiem, przypiszemy mu jeszcze odpowiedni materiał.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

327

8 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz w panelu 3D pięć składników materiału tekstu HI-WHEEL: HI-WHEEL Front Inflation Material (Materiał napełniania przedniego HI-WHEEL), HI-WHEEL Front Bevel Material (Materiał fazy przedniej HI-WHEEL), HI-WHEEL Extrusion Material (Materiał wyciągnięcia HI-WHEEL), HI-WHEEL Back Bevel Material (Materiał fazy tylnej HI-WHEEL) i HI-WHEEL Back Inflation Material (Materiał napełniania tylnego HI-WHEEL).

9 W panelu Properties (Właściwości) otwórz próbnik materiałów. 10 Z menu próbnika wybierz opcję Default (for Ray Tracer) [Domyślne (dla śledzenia promieni)]. W oknie z pytaniem, czy chcesz zastąpić bieżące materiały, kliknij OK, a na pytanie, czy chcesz zapisać bieżące materiały, odpowiedz Don’t Save (Nie zapisuj).

328

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

W oknie próbnika pojawi się inny zestaw materiałów. 11 Z próbnika wybierz materiał o nazwie Metal Gold (Złoto) — środkowa pozycja w czwartym rzędzie.

Każdy element napisu jest teraz złoty. W analogiczny sposób nałożymy materiały na butelkę i kieliszek. 12 W panelu 3D ukryj zawartość folderu HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa).

Nakładanie materiałów na obiekty Postępując podobnie jak w przypadku napisu, przypiszemy stosowne materiały. Potem nadamy realistyczniejszy wygląd kieliszkowi. 1 W panelu 3D rozwiń folder Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i zaznacz w nim pozycję Cork_Material (Materiał_korek). Materiał ten wystąpi tylko w tej części szyjki, w której znajduje się korek butelki. 2 W panelu Properties (Właściwości) otwórz próbnik materiałów i wybierz środkowy materiał w trzecim rzędzie, czyli Metal Brass (Solid) (Mosiądz (lity)). Górna część szyjki butelki wygląda, jakby była owinięta folią. 3 W panelu 3D zaznacz pozycję Glass_Material (Materiał_szkło), po czym w próbniku wybierz materiał Gemstone Emerald (Szmaragd). 4 W panelu Properties (Właściwości) kliknij próbkę koloru Diffuse (Zmiękczenie), wybierz bardzo ciemną zieleń i kliknij OK. Podobny odcień zieleni wybierz jako kolor Ambient (Otoczenie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

329

5 Za pomocą suwaków ustaw następujące wartości pozostałych parametrów:

t t t t t

Shine (Połyskliwość) — 45%, Reflection (Odbicie) — 55%, Bump (Wypukłość) — 10%, Opacity (Krycie) — 91%, Refraction (Załamanie) — 1.5.

6 W panelu 3D zaznacz pozycję Label_Material (Materiał_etykieta), po czym w panelu Properties (Właściwości) kliknij ikonę obok próbki koloru Diffuse (Zmiękczenie). Wybierz Replace Texture (Zastąp teksturę), odszukaj i otwórz folder Lesson12/Assets i kliknij w nim dwukrotnie plik Label.psd. W systemie Windows, aby zobaczyć ten plik, musisz wybrać z rozwijanej listy Files Of Type (Pliki typu) opcję Photoshop (*.PSD, *.PDD); opcja ta znajduje na samej górze i dotarcie do niej wymaga przewinięcia listy.

7 W panelu 3D zaznacz pozycję Wine Bottle (Butelka od wina), a następnie w panelu Properties (Właściwości) kliknij ikonę zestawu opcji Coordinates (Współrzędne) i w polu Y Rotation (Kąt obrotu Y) wpisz -34. Butelka obróci się i etykieta będzie lepiej widoczna.

330

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

8 W panelu 3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa) i zaznacz w nim pozycję 02_Default w grupie objMesh. 9 W próbniku wybierz materiał Glass Smooth (Szkło gładkie) — pierwsza pozycja w trzecim rzędzie. 10 Za pomocą suwaków ustaw następujące wartości pozostałych parametrów:

t t t t t t

Shine (Połyskliwość) — 96%, Reflection (Odbicie) — 83%, Roughness (Nierówność) — 0%, Bump (Wypukłość) — 10%, Opacity (Krycie) — 22%, Refraction (Załamanie) — 1.

11 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

331

Oświetlanie sceny 3D Scena jest już oświetlona światłem domyślnym, które można modyfikować, ale można też wstawiać dodatkowe światła. Od tego, jakie światła zastosujemy i jak je ustawimy, zależy, jakie powstaną cienie i odbłyski, a także jaki będzie ogólny nastrój sceny. 1 W panelu 3D zaznacz ostatnią pozycję na liście, czyli Infinite Light 1. W chwili gdy tworzymy nową scenę, Photoshop domyślnie umieszcza w niej jedno światło nieskończone (infinite). A gdy je zaznaczymy, w oknie dokumentu wyświetli się manipulator umożliwiający ukierunkowanie tego światła. Duża gałka pozwala na szybkie przemieszczanie źródła światła, a mała służy do ustawiania go w sposób precyzyjny. 2 Za pomocą małej gałki ustaw źródło światła w lewym górnym rogu (mniej więcej na godzinie 11:00). Spowoduje to wystąpienie długiego odblasku na szyjce butelki. # Uwaga: Rozmiar manipulatora świetlnego zależy od rozdzielczości ekranu, więc w rzeczywistości może być większy lub mniejszy niż ten pokazany na rysunku.

3 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym klawiszu Control (Mac OS) samo źródło światła (małą, białą ikonę), aby otworzyć panel Infinite Light 1. Następnie zmień kolor na bladozłoty (my zastosowaliśmy R = 251, G = 242 i B = 203) i ustaw Intensity (Intensywność) na 75%. # Uwaga: Parametry światła można zmieniać w panelu Infinite Light 1 lub w panelu Properties (Właściwości).

332

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

4 U dołu panelu 3D kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło do sceny) i wybierz opcję New Infinite Light (Nowe światło nieskończone). 5 Mając zaznaczone nowe światło — Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2) — zmień jego kolor na jasnozłoty, podobny do poprzedniego. Parametr Intensity (Intensywność) ustaw na 30%. 6 Przy wciąż zaznaczonym świetle Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2) przesuń jego małą gałkę mniej więcej na godzinę 1:00. Powstanie ładny odblask na krawędzi butelki.

7 Ponownie kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło do sceny) i wybierz opcję New Point Light (Nowe światło punktowe). 8 Zaznacz nowe światło i w panelu Properties (Właściwości) ustaw intensywność na 30%. 9 Posługując się manipulatorem, ustaw źródło światła punktowego w samym centrum kieliszka. 10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

333

 Wskazówka: Liczbę cykli renderujących, która ma wpływ na jakość finalnego obrazu, można zmienić w preferencjach Photoshopa. W tym celu po wybraniu polecenia Edit/ Preferences/3D (Edycja/ Preferencje/3D) (Windows) lub Edit/Photoshop/3D (Edycja/ Photoshop/3D) (Mac OS) należy zmienić wartość parametru High Quality Threshold (Próg wysokiej jakości) w sekcji Ray Tracer (Śledzenie promieni).

Renderowanie sceny 3D Gdy budujemy scenę w Photoshopie, możemy ją cały czas oglądać, ale jej wygląd nie jest tak realistyczny, jaki będzie po wyrenderowaniu. W każdej chwili można wyrenderować mały fragment sceny, ale z przeprowadzaniem tego procesu dla całości warto się wstrzymać do momentu, gdy scena wygląda na ukończoną. Renderowanie jest czasochłonne, więc nie warto go uruchamiać po każdej modyfikacji sceny. Swoją scenę z poprzedniego ćwiczenia możesz zrenderować już teraz albo, jeśli zdecydujesz się na wykonanie zadania dodatkowego, dopiero po wykonaniu jej animacji. 1 Wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nawą 12_render.psd. Jeśli otworzy się okno Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. Zapisanie odrębnego pliku dla renderingu umożliwi szybsze wprowadzanie zmian w pliku oryginalnym. 2 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny. 3 U dołu panelu Properties (Właściwości) kliknij przycisk Render (Renderuj).

W systemach o mniejszej wydajności proces renderowania może trochę potrwać.

 Wskazówka: Jeśli musisz przerwać proces renderowania lub uważasz, że jakość obrazu jest już wystarczająca i dalsze renderowanie jest zbędne, kliknij gdziekolwiek w obrębie obrazu. Proces zostanie zatrzymany.

334

LEKCJA 12

Scena zostanie zrenderowana. W zależności od wydajności systemu może to potrwać od kilku minut do pół godziny, a może i dłużej.

Grafika trójwymiarowa

Zadanie dodatkowe Animacja oświetlenia w scenie 3D Przez zastosowanie odpowiednich ustawień dla świateł i tła sceny można symulować upływ czasu, na przykład podczas wschodu słońca. Informacji o animowaniu rozmaitych parametrów za pomocą panelu Timeline (Oś czasu) należy szukać w lekcji 10., „Edycja wideo”. 1

W dolnej części okna programu kliknij zakładkę panelu Timeline (Oś czasu), aby go otworzyć.

2

Kliknij przycisk Create Video Timeline (Utwórz oś czasu wideo).

Photoshop umieści na osi czasu warstwy bieżącego dokumentu. 3

Skróć czas trwania klipu Wood. W tym celu przeciągnij jego prawą krawędź aż do zrównania jej z krawędzią klipu Landscape (05:00f ).

4

Wyświetl właściwości klipu Landscape. Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej na koniec klipu, a następnie kliknij ikonę stopera na ścieżce właściwości Opacity (Krycie), aby utworzyć klatkę kluczową.

5

Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu.

6

Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch, i zmniejsz wartość parametru Opacity (Krycie) warstwy Landscape do 0%.

(ciąg dalszy na następnej stronie)

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

335

Zadanie dodatkowe (ciąg dalszy) 7

W panelu Timeline (Oś czasu) ukryj właściwości klipu Landscape, rozwiń listę właściwości klipu Wood, a następnie rozwiń pozycję 3D Lights (Światła 3D).

8

Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej na koniec klipu, a następnie kliknij ikonę stopera na każdej ścieżce o nazwie 3D Node (Węzeł 3D).

9

Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu.

10 Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go na wierzch, i zaznacz pozycję Infinite Light 1. Za pomocą manipulatora skieruj to światło w dół. To samo zrób ze światłem Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2). 11 Zaznacz Point Light 1 (Światło punktowe 1) i przeciągnij to światło na sam dół sceny.

12 Kliknij przycisk Play (Odtwarzaj) w panelu Timeline (Oś czasu), obejrzyj animację i wprowadź zmiany, jakie uznasz za stosowne. 13 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny. 14 Z menu panelu Timeline (Oś czasu) wybierz Render Video (Renderuj wideo). 15 W dolnej części okna Render Video (Renderowanie wideo) z listy rozwijanej 3D Quality (Jakość 3D) wybierz opcję Interactive (Interaktywna), jeśli masz niezbyt szybki komputer. A jeśli masz system stosunkowo wydajny, wybierz opcję Ray Traced Draft (Robocza ze śledzeniem promieni). 16 Pozostałe ustawienia pozostaw bez zmian i kliknij przycisk Render (Renderuj). 17 Gdy Photoshop skończy renderowanie filmu, kliknij dwukrotnie ikonę pliku 12Working.mp4 w folderze Lessons12/Assets i obejrzyj ten film.

336

LEKCJA 12

Grafika trójwymiarowa

Pytania kontrolne 1 Jaka jest różnica między warstwą 3D a zwykłą warstwą? 2 Jak zmieniamy widok z kamery? 3 Jak nakładamy materiał na obiekt? 4 Jakimi kolorami oznaczone są poszczególne osie manipulatora 3D Axis (Oś 3D)? 5 Jak renderujemy scenę 3D?

Odpowiedzi 1 Warstwa 3D zachowuje się podobnie do zwykłych warstw — można jej przypisać styl, zamaskować itp. Jednak w odróżnieniu od nich może zawierać siatki, czyli obiekty trójwymiarowe, a także przypisywane tym obiektom materiały, mapy i tekstury. Oprócz obiektów mogą się na niej znajdować także światła. 2 Aby zmienić widok z kamery, można przesunąć jej manipulator albo kliknąć go prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przy wciśniętym klawiszu Control (Mac OS) i wybrać jeden z widoków predefiniowanych. 3 W panelu 3D uaktywniamy składnik materiałowy, a następnie w panelu Properties (Właściwości) wybieramy stosowny materiał i ustalamy jego parametry. 4 W manipulatorze 3D Axis (Oś 3D) strzałka czerwona reprezentuje oś X, zielona — Y, a niebieska — Z. 5 Aby wyrenderować scenę 3D, należy zaznaczyć pozycję Scene (Scena) w panelu 3D, a następnie kliknąć przycisk Render (Renderuj) w dolnej części panelu Properties (Właściwości).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

337

13

PRZYGOTOWYWANIE PLIKÓW DLA POTRZEB INTERNETOWYCH Tematyka lekcji W tej lekcji dowiemy się, jak:

t podzielić obraz na plasterki, t odróżniać plasterki definiowane przez użytkownika od generowanych automatycznie,

t łączyć plasterki ze stronami HTML i adresami URL, t optymalizować obrazy pod kątem internetu i wybierać właściwą kompresję,

t eksportować duże i wysokiej rozdzielczości obrazy, tak aby możliwe było oglądanie ich w różnych powiększeniach,

t prezentować swoje dzieła w formie galerii internetowej. Lektura niniejszej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby należy usunąć z twardego dysku folder poprzedniej lekcji, a następnie skopiować w jego miejsce folder Lessons/Lesson13. Podczas wykonywania ćwiczeń pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić, kopiując z płyty dołączonej do książki.

338

Przeglądanie stron internetowych ułatwia nam technika klikania grafik w celu przejścia do innych stron lub witryn albo uruchomienia animacji. W tej lekcji pokażemy, jak za pomocą Photoshopa przygotować pliki zawierające łącza do innych stron internetowych.

339

Rozpoczynamy pracę Do wykonania ćwiczeń w ramach tej lekcji potrzebna będzie przeglądarka internetowa, na przykład Firefox, Netscape, Internet Explorer lub Safari. Połączenie z internetem nie będzie konieczne. Podczas tej lekcji przygotujemy grafikę dla strony domowej muzeum sztuki hiszpańskiej. Spis zawartości witryny zaopatrzymy w łącza hipertekstowe prowadzące do gotowych już stron internetowych. Odwiedzający witrynę będzie mógł kliknąć pozycję tego spisu, aby przejść do odpowiedniej strony. Rozpoczniemy od obejrzenia gotowej już strony HTML, którą utworzymy na bazie pojedynczego pliku PSD. 1 Uruchom Photoshopa i aby przywrócić domyślne ustawienia programu, natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa. 3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge). 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson13, a potem folder 13End i folder site. Folder site zawiera elementy strony internetowej, które będziemy wykorzystywać w dalszej części lekcji. 5 Kliknij prawym przyciskiem myszki (Windows) lub kliknij z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) miniaturę pliku home.html. Z menu kontekstowego wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Do otwarcia tego pliku wybierz zainstalowaną w systemie przeglądarkę internetową.

6 Przesuwaj wskaźnik myszy nad poszczególnymi pozycjami spisu zawartości witryny oraz nad widocznymi tu obrazami. Zauważ, że wskaźnik zmienia swój wygląd ze strzałki na dłoń z wyprostowanym palcem wskazującym.

340

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

# Uwaga: Przy pewnych ustawieniach przeglądarki na ekranie mogą pojawić się informacje, że otwierana witryna może być niebezpieczna. Ostrzeżenia te można zignorować, bo otwierane pliki nie są w ogóle pobierane z internetu.

7 Kliknij obraz z aniołem w prawym dolnym rogu dokumentu. Po otwarciu okna Zoomify wypróbuj działanie poszczególnych kontrolek. Służą one do powiększania i przesuwania zawartości okna.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

341

8 Aby powrócić do strony głównej, zamknij zakładkę lub okno Zoomify. 9 Kliknij jeden z pozostałych obrazów, aby obejrzeć go dokładniej w oddzielnym oknie. Gdy skończysz oglądanie, zamknij to okno. 10 Na stronie głównej kliknij dowolną pozycję spisu zawartości witryny, aby przejść na inną stronę. Aby powrócić do strony głównej, kliknij napis „Museo Arte” w lewym górnym rogu okna. 11 Gdy skończysz przeglądanie witryny, zamknij przeglądarkę i wróć do program Bridge. 12 W programie Bridge kliknij pozycję Lesson13 na pasku ścieżki (w górnej części okna), aby wyświetlić zawartość tego folderu. Kliknij dwukrotnie najpierw folder 13Start, a potem miniaturę pliku 13Start.psd. Plik zostanie otwarty w Photoshopie.

13 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą 13Working.psd (roboczy). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop) kliknij przycisk OK. Zapisanie kopii roboczej pozwala zachować plik oryginalny na wypadek konieczności powrotu do niego. Podczas wykonywania powyższego ćwiczenia mieliśmy do czynienia z dwoma rodzajami łączy: plasterkami (w spisie zawartości witryny) oraz obrazami (chłopiec i anioł). Plasterki to obszary, które definiujemy w oparciu o warstwy, linie pomocnicze lub precyzyjnie zaznaczenia albo też za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki). Definiując plasterek w programie Photoshop, tworzymy tabelę HTML lub kaskadowy arkusz stylów (CSS), w którym zawarte są informacje o kształcie i położeniu plasterków. W razie potrzeby możemy wygenerować podgląd w postaci pliku HTML, zawierający obraz z plasterkami oraz tabelę lub kaskadowy arkusz stylów.

342

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Łącza hipertekstowe można dodawać także do obrazów. Klikając taki obraz, możemy otworzyć połączoną z nim stronę. W odróżnieniu od plasterków, które zawsze są w kształcie prostokąta, obrazy mogą mieć dowolne kształty.

Tworzenie plasterków Gdy prostokątny fragment obrazu definiujemy jako plasterek, Photoshop tworzy tabelę HTML, w której umieszcza ten plasterek oraz informacje o jego położeniu. Po utworzeniu plasterka można przekształcić go w przycisk reagujący na kliknięcie. Każdy utworzony przez nas plasterek (zwany plasterkiem użytkownika) tworzy automatycznie inne plasterki (auto-plasterki), które pokrywają pozostałą część obrazu.

Zaznaczanie plasterków i ustawianie ich opcji Rozpoczniemy od zaznaczenia plasterka, który został już zdefiniowany w pliku startowym. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( ), ukryte pod narzędziem Crop (Kadrowanie) ( ).

Gdy wybieramy narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) lub Slice Select (Zaznaczanie plasterków), Photoshop wyświetla wszystkie istniejące plasterki wraz z ich numerami. Plasterek oznaczony numerem 01 obejmuje lewy górny róg obrazu i oprócz numeru ma przypisaną również małą ikonę, zwaną symbolem, przypominającą kontur góry. Niebieski kolor oznacza, że jest to plasterek użytkownika. Zwróć uwagę również na plasterki oznaczone kolorem szarym — 02 na prawo i 03 poniżej plasterka 01. Kolor szary oznacza, że są to auto-plasterki. Powstały one automatycznie, gdy tworzyliśmy plasterek użytkownika. Widoczne tu symbole oznaczają, że plasterki zawierają obrazy. Więcej informacji o symbolach zawiera zamieszczona poniżej ramka „Symbole plasterków”. 2 W lewym górnym rogu obrazu kliknij plasterek oznaczony numerem 01 widocznym na małym niebieskim prostokącie. Plasterek zostanie otoczony złotą ramką, która będzie potwierdzać jego zaznaczenie.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

343

Symbole plasterków Niebieskie i szare symbole plasterków wyświetlane w oknie obrazu oraz w oknie dialogowym Save for Web (Zapisz dla Internetu) są bardzo przydatne, pod warunkiem że potrafimy je odczytywać. W jednym plasterku może być wyświetlanych wiele różnych symboli. Niosą one następujące informacje: (

)

numer plasterka (plasterki są numerowane sekwencyjnie, od lewej do prawej i od góry do dołu obrazu),

(

) plasterek zawiera obraz,

(

) plasterek nie zawiera obrazu,

(

) plasterek został utworzony z warstwy,

(

) plasterek jest połączony z innymi (w celach optymalizacyjnych).

3 Używając narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków), kliknij dwukrotnie plasterek 01. Zostanie otwarte okno dialogowe Slice Options (Opcje plasterka). Photoshop domyślnie nadaje każdemu plasterkowi nazwę składającą się z nazwy pliku i numeru plasterka — w tym przypadku jest to 13Start_01.

# Uwaga: Opcje auto-plasterków również mogą być ustawiane, ale wówczas stają się one automatycznie plasterkami użytkownika.

344

LEKCJA 13

Plasterki stają się użyteczne dopiero po ustawieniu ich opcji. Oprócz nazwy samego plasterka wśród jego opcji znajdziemy także adres URL, pod który trafi użytkownik, gdy kliknie w obrębie plasterka. 4 W oknie dialogowym Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka na Logo. W polu URL wpisz #. Znak ten pozwala przetestować funkcjonowanie plasterka bez konieczności definiowania rzeczywistego łącza. Jest to bardzo przydatne we wstępnej fazie projektowania strony internetowej, gdy chcemy zobaczyć, jak dany przycisk będzie wyglądał i funkcjonował.

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

5 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany.

Tworzenie przycisków nawigacyjnych Teraz wytniemy plasterki pod przyciski nawigacyjne w lewej części obrazu. Opcje nawigacyjne można ustawiać dla każdego przycisku oddzielnie, ale można to zrobić znacznie szybciej. 1 Z przybornika wybierz narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) ( ) lub użyj skrótu Shift+C (Narzędzia Crop [Kadrowanie], Slice [Cięcie na plasterki] i Slice Select [Zaznaczanie plasterków] mają wspólny skrót klawiszowy, C. Skrót Shift+C pozwala przełączać te narzędzia). Zwróć uwagę na linie pomocnicze ustawione nad i pod napisami w lewej części obrazu. 2 Korzystając z tych linii, przeciągnij wskaźnik — zacznij powyżej i na lewo od pierwszej linii tekstu i skończ na linii pomocniczej poniżej ostatniego tekstu, aby objąć wszystkie napisy.

W lewym górnym rogu nowego plasterka pojawi się niebieski prostokącik podobny do tego, jaki widnieje na plasterku 01, ale z numerem 05. Kolor niebieski informuje, że mamy do czynienia z plasterkiem użytkownika, a nie z auto-plasterkiem. Złota ramka otaczająca nowy plasterek informuje, że jest on aktualnie zaznaczony. Szary prostokąt auto-plasterka 03 pozostał bez zmian, ale zmniejszył się obszar obejmowany przez ten plasterek. Teraz jest to tylko mały fragment nad napisami. Pod nowym plasterkiem pojawił się nowy o numerze 07— jest to plasterek automatyczny.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

345

3 Wciśnij klawisze Shift+C, aby ponownie włączyć narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( ). Na pasku opcji pojawi się szereg przycisków służących do wyrównywania położenia plasterków. Teraz podzielimy zaznaczony plasterek na pięć oddzielnych przycisków. 4 Na pasku opcji kliknij przycisk Divide (Podziel). 5 W oknie dialogowym Divide Slice (Podziel plasterek) włącz opcję Divide Horizontally Into (Podziel poziomo na) i wpisz liczbę 5 w polu obok napisu slices down, evenly spacer (plasterki pionowo, równo rozmieszczone). Kliknij przycisk OK.

Teraz każdemu plasterkowi nadamy odpowiednią nazwę i przypiszemy mu łącze. 6 Posługując się nadal narzędziem Slice Select (Zaznaczanie plasterków), kliknij dwukrotnie plasterek z napisem About Museo Arte. 7 W oknie dialogowym Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka na About (o muzeum), w polu URL wpisz about.html, a w polu Target (Cel) wpisz _self (nie zapomnij o znaku podkreślenia przed literą s). Kliknij przycisk OK.

346

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Parametr Target (Cel) decyduje o sposobie otwierania plików dołączonych. Opcja _self oznacza, że plik dołączony będzie wyświetlany w tej samej ramce, co plik oryginalny. 8 Powtórz czynności z etapów 6. i 7. dla pozostałych plasterków, ustawiając ich opcje w sposób następujący:

t dla drugiego plasterka wpisz nazwę Tour (zwiedzanie), w polu URL wpisz tour.html, w polu Target (Cel) wpisz _self,

t dla trzeciego plasterka wpisz nazwę Exhibits (wystawy), w polu URL

# Uwaga: Nazwy stron HTML wpisz dokładnie tak, jak zostały tu podane. Aby wszystko działało, muszą się one zgadzać z nazwami stron, które przygotowaliśmy.

wpisz exhibits.html, w polu Target (Cel) wpisz _self,

t dla czwartego plasterka wpisz nazwę Members (członkowie), w polu URL wpisz members.html, w polu Target (Cel) wpisz _self,

t dla piątego plasterka wpisz nazwę Contact (kontakt), w polu URL wpisz contact.html; w polu Target (Cel) wpisz _self. 9 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.

 Wskazówka:

O tworzeniu plasterków Tworzyć plasterki można jeszcze według innych metod, które możesz wypróbować samodzielnie. Oto one:

t

Możesz tworzyć plasterki bezobrazowe i dodawać do nich tekst lub kod HTML. Plasterki tego typu mogą mieć rozmaite tło i są zapisywane jako część pliku HTML. Podstawową zaletą plasterków bezobrazowych jest to, że zawarty w nich tekst może być edytowany w dowolnym edytorze HTML, dzięki czemu oszczędzamy czas, unikając konieczności powracania w tym celu do Photoshopa. Jeśli jednak tekst jest zbyt długi dla danego plasterka, może nastąpić podział tabeli HTML i pojawienie się niepożądanych przerw.

t

Jeśli w swojej pracy posługujesz się liniami pomocniczymi, możesz szybko podzielić obraz na plasterki, korzystając z przycisku Slices From Guides (Plasterki z linii pomocniczych) dostępnego na pasku opcji narzędzia Slice (Cięcie na plasterki). Bądź jednak ostrożny — wszystkie utworzone wcześniej plasterki oraz ich opcje zostaną zastąpione nowymi. Poza tym w ten sposób powstają tylko plasterki użytkownika, a nie zawsze potrzeba ich tak dużo.

t

Jeśli potrzebujesz utworzyć plasterki o identycznych rozmiarach i chcesz, aby były równo rozmieszczone i dokładnie wyrównane, utwórz jeden duży plasterek obejmujący cały obszar. Następnie kliknij przycisk Divide (Podziel) na pasku opcji narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) i podziel ten plasterek na tyle kolumn i wierszy, ile potrzebujesz.

t

Jeśli chcesz odłączyć plasterek od warstwy, na podstawie której został utworzony, przekształć go w plasterek użytkownika. W tym celu zaznacz go za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków), a następnie kliknij przycisk Promote (Zmień) na pasku opcji.

Jeśli przeszkadzają Ci znaczki autoplasterków, wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) i na pasku opcji kliknij przycisk Hide Auto Slices (Ukryj autoplasterki). Możesz ukryć również linie pomocnicze, wybierając polecenie View/ Show/Guides (Widok/ Pokaż/Linie pomocnicze), ponieważ nie będą już potrzebne.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

347

Tworzenie plasterków bazujących na warstwach Plasterki można tworzyć nie tylko za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki), ale również na bazie istniejących warstw. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że Photoshop tworzy plasterki o wymiarach zgodnych z wymiarami warstw, uwzględniając ich wszystkie piksele. Jeśli w wyniku edycji warstwy zmienią się jej wymiary, plasterek również się zmieni, aby objąć nowe piksele. 1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę New Wing. Jeśli nie widzisz wszystkich warstw, wyciągnij panel z doku i przeciągnij w dół jego prawy dolny narożnik. 2 Wybierz polecenie Layer/New Layer Based Slice (Warstwa/Nowy plasterek oparty na warstwie). W oknie obrazu pojawi się niebieski prostokącik z numerem 04. Numer nowego plasterka został nadany zgodnie z kolejnością plasterków liczoną od lewego górnego rogu obrazu. 3 Wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( ) i kliknij dwukrotnie nowy plasterek. Następnie zmień jego nazwę na New Wing (nowe skrzydło); w polu URL wpisz newwing.html, a w polu Target (Cel) wpisz _blank. Opcja _blank powoduje otwieranie pliku dołączonego w nowym oknie przeglądarki internetowej. Kliknij przycisk OK.

Powyższe opcje wpisz dokładnie tak, jak zostały podane, aby pasowały do stron internetowych, które przygotowaliśmy. Teraz w podobny sposób utworzymy plasterki bazujący na warstwach Image 1 i Image 2. 4 Powtórz czynności z etapów od 1. do 3. dla pozostałych obrazów:

t utwórz plasterek z warstwy Image 1, nazwij go Image 1, w polu URL wpisz image1.html, w polu Target (Cel) wpisz _blank, kliknij przycisk OK,

t Utwórz plasterek z warstwy Image 2, nazwij go Card (karta), w polu URL wpisz card.html, w polu Target (Cel) wpisz _blank, kliknij przycisk OK.

348

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Z pewnością zauważyłeś, że okno dialogowe Slice Options (Opcje plasterka) zawiera jeszcze inne opcje poza tymi, które ustawialiśmy. Jeśli jesteś ciekaw ich znaczenia, zajrzyj do pomocy Photoshopa. 5 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Eksportowanie kodu HTML i obrazów Pozostało utworzyć kilka plasterków, zdefiniować łącza i wyeksportować plik w celu utworzenia strony HTML, na której wszystkie plasterki będą tworzyć jedną spójną całość. Dla szybkiego otwierania stron internetowych duże znaczenie ma minimalizowanie rozmiarów grafik, które są na nich umieszczane. Photoshop ma wbudowane narzędzia pozwalające dobrać takie rozmiary poszczególnych plasterków, przy których zachowana zostanie odpowiednia jakość obrazów. Dobrą zasadą jest stosowanie kompresji JPEG w przypadku obrazów o jakości fotograficznej z ciągłym rozkładem tonów, a kompresji GIF dla obrazów zawierających rozległe obszary jednokolorowe — na tworzonej przez nas stronie są to wszystkie obszary wokół trzech głównych obrazów. Do porównywania obrazów przy różnych ustawieniach kompresji i w różnych formatach będziemy używać okna dialogowego Save for Web (Zapisz dla Internetu). 1 Wybierz polecenie File/Save for Web (Plik/Zapisz dla Internetu). 2 W oknie dialogowym Save for Web (Zapisz dla Internetu) kliknij zakładkę 2-Up (2 na ekranie).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

349

3 Użyj narzędzia Hand (Rączka) ( ) w oknie dialogowym i przesuń obraz, aby uzyskać widok portretu chłopca. 4 W oknie dialogowym wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( ) i zaznacz plasterek 17 w lewej części okna (portret chłopca). Zauważ, że rozmiar pliku uległ znacznemu zmniejszeniu. 5 Z listy rozwijanej Preset (Ustawienie) w prawej części okna wybierz JPEG Medium (JPEG średnia jakość). Odczytaj rozmiar obrazu wyświetlany w lewym dolnym rogu okna. Po wybraniu średniej jakości JPEG plik zmniejszył się zdecydowanie.

Teraz sprawdzimy ustawienia GIF dla tego samego plasterka w dolnej części zakładki 2-Up (2 na ekranie). 6 Za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) zaznacz plasterek 17 w dolnym obrazie. Z listy rozwijanej Preset (Ustawienie) wybierz GIF 32 No Dither (GIF 32 bez ditheringu).

Zwróć uwagę, że portret w dolnym obrazie wygląda bardziej płasko i wykazuje efekt posteryzacji, ale rozmiary obrazów są bardzo zbliżone.

350

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Wykorzystując te informacje, wybierzemy właściwy stopień kompresji i przypiszemy go wszystkim plasterkom. 7 Kliknij zakładkę Optimized (Zoptymalizowany) w lewym górnym rogu okna. 8 Mając aktywne narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków), wciśnij klawisz Shift i zaznacz trzy obrazy: z chłopcem, z aniołem i z zapowiedzią otwarcia nowego skrzydła muzeum. Z listy Preset (Ustawienie) wybierz JPEG Medium (JPEG średnia jakość).

9 Używając klawisza Shift, zaznacz pozostałe plasterki i z listy Preset (Ustawienie) wybierz GIF 64 Dithered (GIF 64 z ditheringiem). 10 Kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Save Optimized As (Zapisz zoptymalizowane jako) przejdź do folderu Lesson13/13Start/Museo zawierającego pliki, z którymi powiązane są nasze plasterki.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

351

11 Jako format zapisu wybierz HTML and Images (HTML i obrazy). Z listy rozwijanej Slices (Plasterki) wybierz All Slices (Wszystkie plasterki). Zmień nazwę pliku na home.html i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli pojawi się okno z wykazem zastępowanych plików, kliknij przycisk Replace (Zastąp).

12 W Photoshopie wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge). W programie Bridge kliknij pozycję Lessons w panelu Favorites (Ulubione). Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie najpierw folder Lesson13, potem folder 13Start i na koniec folder Museo. 13 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie klawisz Control (Mac OS), plik home.html i z menu kontekstowego wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Aby otworzyć ten plik, wybierz przeglądarkę internetową. 14 W przeglądarce internetowej sprawdź funkcjonowanie strony:

t ustawiaj wskaźnik myszy nad plasterkami i obserwuj, czy przyjmuje on postać palca wskazującego,

t kliknij portret chłopca, aby wyświetlić okno z obrazem w pełnej wersji,

t kliknij łącze New Wing Opening, aby wyświetlić jego okno, 352

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

t kliknij łącza tekstowe w lewej części strony, aby przejść do innych stron witryny.

15 Po zakończeniu sprawdzianu zamknij przeglądarkę internetową.

Optymalizacja obrazów zamieszczanych na stronach internetowych Optymalizacja to proces obejmujący takie etapy, jak wybór formatu, rozdzielczości i ustawień jakości, które decydują o objętości, wyglądzie i użyteczności obrazu. Mówiąc najprościej, chodzi o zapewnienie równowagi między wielkością pliku i wyglądem obrazu. Nie sposób wskazać ustawień uniwersalnych, które sprawdzałyby się w przypadku każdego pliku graficznego; optymalizacja wymaga subiektywnej oceny oraz dobrego oka. Opcje kompresji zmieniają się w zależności od zastosowanego formatu pliku, w którym zapisany ma być obraz. Do najczęściej stosowanych formatów należą JPEG i GIF. Format JPEG zaprojektowano tak, by umożliwiał zachowanie pełnej kolorystyki i subtelnych zmian jasności w obrazach o płynnych przejściach tonalnych (na przykład fotografiach). Można w nim zapisywać obrazy o milionach kolorów. Format GIF jest szczególnie efektywny w przypadku kompresji obrazów o ograniczonej kolorystyce oraz złożonych z fragmentów o powtarzalnych kolorach (na przykład rysunki, logo czy ilustracje z napisami). Format ten pozwala zapisywać obrazy z paletą zawierającą maksymalnie 256 kolorów i obsługuje atrybut przezroczystości tła. Photoshop oferuje szeroki wachlarz narzędzi do kompresji plików graficznych, zapewniających efektywną optymalizację wizualną. Taką optymalizację zazwyczaj przeprowadza się przed zapisaniem obrazu do pliku HTML. W oknie Save for Web (Zapisz dla Internetu) można porównać obraz oryginalny z jego wersją skompresowaną i w sposób interaktywny dobrać odpowiednie ustawienia. Więcej informacji na temat optymalizacji obrazów JPEG i GIF można znaleźć w pomocy Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

353

Stosowanie funkcji Zoomify Dzięki funkcji Zoomify możliwe jest umieszczanie w internecie obrazów o dużej rozdzielczości, których skalę widoku można zmieniać, uzyskując dostęp do większej liczy szczegółów. Podstawowa wersja obrazu jest pobierana tak samo szybko jak plik JPEG. Photoshop eksportuje pliki JPEG i HTML, które można umieszczać na stronach internetowych. Funkcja Zoomify działa we wszystkich przeglądarkach internetowych. 1 W programie Bridge kliknij pozycję 13Start na pasku ścieżki, po czym kliknij dwukrotnie plik card.jpg, aby otworzyć go w Photoshopie. Jest to duży obraz bitmapowy, który wyeksportujemy do formatu HTML, korzystając z funkcji Zoomify. Najpierw zapiszemy ten obraz w pliku, który zostanie przypisany do jednego z łączy, jakie umieściliśmy na naszej stronie internetowej. 2 Wybierz polecenie File/Export/Zoomify (Plik/Eksportuj/Zoomify). 3 W oknie dialogowym Zoomify Export (Eksport Zoomify) kliknij przycisk Folder i wybierz folder Lesson13/13Start/Museo. W polu Base Name (Nazwa) wpisz Card. Parametr Quality (Jakość) ustaw na 12, Width (Szerokość) na 800, Height (Wysokość) na 600. Te ustawienia dotyczą podstawowej wersji obrazu. Upewnij się, że zaznaczona jest opcja Open In Web Browser (Otwórz w przeglądarce internetowej).

4 Kliknij przycisk OK, aby wyeksportować plik HTML i obrazy. Funkcja Zoomify otworzy je w przeglądarce internetowej. 5 Sprawdź, czy kontrolki w oknie Zoomify działają zgodnie z oczekiwaniami.

354

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

6 Po zakończeniu testów zamknij przeglądarkę internetową.

Tworzenie galerii internetowej Za pomocą programu Bridge bez trudu możemy utworzyć galerię internetową, gdzie widz może oglądać obrazy pojedynczo lub w formie pokazu slajdów. Galerię taką połączymy z plikiem exhibits.html w witrynie muzeum. 1 W programie Bridge kliknij dwukrotnie folder Watercolors (w folderze Lesson13/13Start). Z obrazów zawartych w tym folderze utworzymy pokaz slajdów. 2 Zaznacz pierwszy obraz, wciśnij klawisz Shift i zaznacz ostatni obraz. W ten sposób zaznaczysz wszystkie grafiki. Pamiętaj, że za pomocą suwaka w dolnej części okna programu możesz tak dobrać rozmiar miniatur, aby wszystkie były widoczne.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

355

3 W górnej części okna kliknij przycisk Output (Wyjście). Jeśli go nie widzisz, wybierz polecenie Window/Workspace/Output (Okno/Przestrzeń robocza/Wyjście). 4 W panelu Output (Wyjście) kliknij przycisk Web Gallery (Galeria internetowa). 5 Jeśli sekcja Site Info (Informacje o stronie) jest zwinięta, kliknij trójkącik przy jej nazwie. W polu Gallery Title (Tytuł galerii) wpisz Watercolors (akwarele), w polu Gallery Caption (Podpis galerii) — Paintings from the Watercolors exhibit (obrazy z wystawy

akwereli), a w polu About This Gallery (Informacje dotyczące tej galerii) — Now showing at Museo Arte (obecnie wystawiane w muzeum sztuki). Możesz podać także swoje dane kontaktowe. 6 Ponownie kliknij trójkącik przy nazwie sekcji Site Info (Informacje o stronie), aby ją zwinąć. Następnie przewiń zawartość panelu i rozwiń sekcję Create Gallery (Utwórz galerię). 7 W polu Gallery Name (Nazwa galerii) wpisz Watercolors, kliknij przycisk Browse (Przeglądaj), wybierz folder Lesson13/13Start/ Museo, kliknij przycisk OK lub Open (Otwórz), aby zamknąć okno dialogowe, i po powrocie do okna programu Bridge kliknij Save (Zapisz) w dolnej części panelu Output (Wyjście). Program utworzy folder o nazwie Watercolors i umieści w nim plik index.html oraz folder resources z obrazami naszej galerii. 8 W oknie informującym o utworzeniu galerii kliknij OK, a następnie kliknij przycisk Essentials (Potrzebne), aby przywrócić domyślną przestrzeń roboczą.

356

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

9 Przejdź do folderu Lesson13/13Start/Museo i dwukrotnie kliknij folder Watercolors. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij przy wciśniętym klawiszu Control) plik index.html, z menu podręcznego wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą) i wskaż przeglądarkę internetową.

10 Jeśli pojawi się ostrzeżenie o potencjalnych zagrożeniach, kliknij OK lub postępuj zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami, aby zmienić ustawienia zabezpieczeń w przeglądarce. Galeria zostanie otwarta. Po prawej stronie będzie wyświetlany pierwszy obraz, a po lewej będą widoczne miniatury pozostałych. 11 Kliknij przycisk View Slideshow (Pokaż pokaz slajdów), widoczny pod dużym obrazem, aby przejść do trybu pokazu slajdów. Jeśli teraz klikniesz przycisk View Gallery (Pokaż galerię), powrócisz do widoku galerii. 12 Zamknij przeglądarkę internetową. Plik exhibits.html zawiera już łącze do utworzonego właśnie folderu, o ile ma dokładnie taką nazwę, jaka została podana w punkcie 7. Teraz otworzymy naszą stronę internetową i sprawdzimy działanie owego łącza.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

357

13 W programie Bridge otwórz folder Lesson131/13Start/Museo. Kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij przy wciśniętym klawiszu Control) plik home.html, z menu podręcznego wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą) i wskaż przeglądarkę internetową. 14 Na stronie internetowej kliknij łącze Exhibit Schedule. Po otwarciu strony Exhibit Schedule kliknij na niej łącze do galerii Watercolors. Galeria zostanie otwarta.

15 Sprawdź funkcjonowanie galerii i całej witryny, a potem zamknij przeglądarkę oraz programy Bridge i Photoshop. Teraz możesz już tworzyć witryny internetowe. Nauczyłeś się wzbogacać swoje strony o funkcje interaktywne za pomocą plasterków i polecenia Zoomify. Potrafisz także optymalizować obrazy dla internetu i tworzyć galerie internetowe za pomocą programu Bridge.

358

LEKCJA 13

Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

Pytania kontrolne 1 Co to są plasterki? Jak je tworzymy? 2 Na czym polega optymalizacja obrazu i jak to się robi w przypadku obrazów przeznaczonych do zastosowań internetowych? 3 Jak można utworzyć internetowy pokaz slajdów?

Odpowiedzi 1 Plasterki są prostokątnymi fragmentami obrazu definiowanymi w celu ich optymalizacji pod kątem zastosowań internetowych. Można im także przypisywać animacje, adresy URL oraz efekty najazdów. Plasterki mogą być tworzone za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki) lub przez przekształcenie warstw przy użyciu poleceń z menu Layer (Warstwa). 2 Optymalizacja polega na wyborze formatu, rozdzielczości i ustawień jakości, aby uzyskać małe rozmiary pliku przy jednoczesnym zachowaniu przyzwoitej jakości obrazu. Do optymalizowania obrazów o ciągłych przejściach tonalnych zwykle używa się formatu JPEG, a w przypadku obrazów zawierających obszary wypełnione jednolitymi lub powtarzającymi się kolorami najczęściej stosuje się format GIF. Photoshop oferuje specjalne okno dialogowe do optymalizowania obrazów. Aby je otworzyć, należy wybrać polecenie File/Save for Web & Devices (Plik/Zapisz dla Internetu i urządzeń). 3 Internetowy pokaz slajdów można utworzyć za pomocą programu Bridge. Zaznaczamy wszystkie pliki, które chcemy pokazać, a następnie w panelu Output (Wyjście) klikamy przycisk Web Gallery (Galeria internetowa). Wprowadzamy odpowiednie ustawienia i zapisujemy galerię. Program wygeneruje plik index.html z pokazem slajdów i kontrolkami zawierającymi łącza do wybranych wcześniej plików.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

359

14

JAK UZYSKAĆ ZGODNOŚĆ KOLORÓW NA EKRANIE I NA WYDRUKU Tematyka lekcji W niniejszej lekcji omawiać będziemy następujące tematy:

t definiowanie przestrzeni kolorów RGB, CMYK i skali szarości w celu wyświetlania, edycji i drukowania obrazów,

t przygotowanie obrazów do druku na drukarce postscriptowej w trybie CMYK,

t t t t

przygotowanie próbnego wydruku obrazów, zapisywanie obrazów w plikach CMYK EPS, tworzenie i drukowanie czterokolorowych wyciągów barwnych, przygotowanie obrazów dla drukarni.

Omówienie powyższych zagadnień zajmie nam około 60 minut. W razie potrzeby należy usunąć z dysku twardego katalog poprzedniej lekcji i w jego miejsce skopiować folder Lessons/Lesson14. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie konieczności będzie można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty CD, która stanowi załącznik do książki.

360

Aby zachować zgodność barw widocznych na ekranie z tymi, jakie uzyskamy na wydruku, musimy zdefiniować przestrzeń kolorów, w której edytowane i wyświetlane będą obrazy RGB oraz edytowane, wyświetlane i drukowane obrazy CMYK. Dzięki temu kolory na ekranie będą możliwie najbliższe kolorom drukowanym.

361

# Uwaga: Jedno ćwiczenie z tej lekcji wymaga podłączenia komputera do kolorowej drukarki postscriptowej. W przypadku pozostałych ćwiczeń nie jest to konieczne.

Reprodukcja kolorów Kolory na ekranie monitora są tworzone jako kombinacja światła czerwonego, zielonego i niebieskiego (w skrócie RGB), podczas gdy do odwzorowania kolorów na wydruku używa się zwykle farb w czterech kolorach — cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Określa się je mianem kolorów procesowych, ponieważ są standardowo stosowane w procesie druku czterokolorowego.

Obraz RGB zawiera kanały kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego

Obraz CMYK zawiera kanały cyjanu, magenty, żółtego i czarnego

Ponieważ modele RGB i CMYK opierają się na zupełnie odmiennych metodach odwzorowywania kolorów, każdy z nich pozwala reprodukować inną gamę (ang. gamut), czyli zakres barw. Przykładowo, kolory RGB powstają w wyniku zmieszania światła emitowanego, ich gama obejmuje kolory jarzące się, takie, jakie widzimy, patrząc na neony. Farby drukarskie natomiast pozwalają reprodukować pewne kolory leżące poza gamą RGB, na przykład niektóre odcienie pastelowe lub czystą czerń. A B C

Red

Magenta

Blue

Yellow

Cyan

A Gama kolorów naturalnych Model kolorów RGB B Gama kolorów RGB C Gama kolorów CMYK

LEKCJA 14

Yellow

Black

White

Green

362

Green

Cyan

Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Blue

Red

Magenta

Model kolorów CMYK

Jednak nie wszystkie gamy RGB i CMYK są sobie równe. Każdy model monitora i drukarki jest inny, w związku z czym reprodukowana przezeń gama kolorów jest także odmienna od pozostałych. Na przykład monitor jednej marki może wytwarzać obraz o bardziej niebieskim zabarwieniu niż monitor innego producenta. Gama, jaką dane urządzenie jest w stanie reprodukować, definiuje jego przestrzeń kolorów.

Model RGB Duża część spektrum barw widzialnych może być odtworzona w wyniku zmieszania w odpowiednich proporcjach światła o kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim (RGB). W obszarach pokrywania się tych kolorów powstają nowe kolory: niebieskozielony, purpurowy, żółty i biały. Ponieważ połączenie kolorów RGB daje biel, nazywane są one kolorami addytywnymi. Zmieszanie wszystkich kolorów składowych powoduje powstanie koloru białego — to znaczy, że do oka dociera światło o pełnym natężeniu. Kolory addytywne stosowane są do wytwarzania obrazu wideo i na monitorach. Na przykład każdy monitor generuje obraz, emitując światło przez pobudzanie do świecenia trzech luminoforów: czerwonego, zielonego i niebieskiego.

Model CMYK Model CMYK opiera się na zasadzie absorpcji światła przez farby drukarskie nałożone na papier. Gdy białe światło pada na półprzezroczystą farbę drukarską, część jego spektrum jest absorbowana, a reszta odbijana w kierunku oka. Teoretycznie rzecz biorąc, czyste kolory, cyan — zielononiebieski (C), magenta — purpurowy (M) oraz yellow — żółty (Y), powinny łącznie absorbować pełne spektrum kolorów i wytwarzać w rezultacie kolor czarny. Z tego też powodu są one nazywane kolorami subtraktywnymi. Ponieważ jednak wszystkie farby drukarskie zawierają nieco zanieczyszczeń, po zmieszaniu dają kolor ciemnobrunatny, dlatego aby uzyskać rzeczywistą czerń, należy je uzupełnić farbą czarną (black — K). (Literę K zastosowano zamiast B, by uniknąć pomyłek z kolorem niebieskim — blue). Łączenie tych farb w celu reprodukcji kolorów nazywane jest czterokolorowym drukiem procesowym.

System zarządzania kolorem w Photoshopie umożliwia konwertowanie kolorów z jednej przestrzeniu do drugiej na podstawie profili ICC (International Color Consortium). Profil ICC stanowi opis przestrzeni kolorów danego urządzenia, na przykład dla drukarki jest to przestrzeń CMYK. W celu dopasowania kolorów reprodukowanych przez różne urządzenia należy dobrać odpowiednie profile. Wybrane profile można osadzić w obrazie. Photoshop (podobnie jak inne aplikacje) potrafi interpretować osadzone profile i na ich podstawie automatycznie dostosować sposób reprodukowania kolorów obrazu. Aby uzyskać informacje dotyczące osadzania profilów ICC, należy zajrzeć do pliku pomocy programu Photoshop. Przed przystąpieniem do dalszej pracy należy się upewnić, że monitor został skalibrowany. Jeśli monitor wyświetla kolory niedokładnie, tak samo niedokładne będą regulacje kolorów dokonywane na podstawie tego, co widać na jego ekranie. Informacje na temat kalibrowania monitorów można znaleźć w pomocy Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

363

Rozpoczynamy pracę Tej lekcji — w odróżnieniu od poprzednich — nie będziemy rozpoczynać od obejrzenia końcowej wersji tworzonego obrazu. Musimy jednak uruchomić Photoshopa z ustawieniami domyślnymi. 1 Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4). 2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak) usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.

Definiowanie ustawień zarządzania kolorem W tej części lekcji poznamy tok postępowania w procesie zarządzania kolorem. Korzystać będziemy głównie z okna dialogowego Color Settings (Ustawienia kolorów), w którym znajdziemy większość niezbędnych opcji i ustawień. W Photoshopie domyślnie jest ustawiany tryb RGB, odpowiedni dla grafiki internetowej. Jeżeli jednak przygotowujemy prace do druku, to powinniśmy owo ustawienie zmienić na odpowiedniejsze dla prac drukowanych. Kolejne ćwiczenie rozpoczniemy od dostosowania ustawień kolorów. 1 Wybierz polecenie Edit/Color Settings (Edycja/Ustawienia koloru), aby otworzyć okno dialogowe Color Settings (Ustawienia kolorów). W dolnej części okna dialogowego znajdziemy informacje na temat dostępnych w nim opcji. 2 Przesuwaj wskaźnik myszy nad poszczególnymi częściami okna dialogowego, łącznie z etykietami sekcji, na przykład Working Spaces (Przestrzenie robocze), i opcjami do wyboru (na przykład z list rozwijanych). Podczas przesuwania wskaźnika w dolnej części okna wyświetlane będą informacje dotyczące aktualnie wskazywanego elementu. Teraz wybierzemy zestaw opcji odpowiednich do pracy nad publikacjami drukowanymi. 3 Z listy Settings (Ustawienia) wybierz opcję North America Prepress 2 (Ustawienia koloru dla przygotowania do druku w Ameryce Północnej 2)1. Spowoduje to zmiany w ustawieniach przestrzeni roboczych oraz zasadach zarządzania kolorami. Kliknij przycisk OK.

1

Polski użytkownik powinien wybrać raczej opcję Europe Prepress 2 (Ustawienia koloru dla przygotowania do druku w Europie 2) — przyp. tłum.

364

LEKCJA 14

Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Testowanie obrazu Teraz wybierzemy profil próby, aby uzyskać na ekranie możliwie najwierniejszy podgląd tego, co będzie na wydruku. Pozwoli nam to sprawdzić obraz na ekranie, zanim przekażemy go do wydrukowania (jest to tzw. miękka próba kolorów — soft-proof). 1 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz). Odszukaj folder Lesson/Lesson14 i dwukrotnie kliknij w nim plik 14Start.tif, aby otworzyć go w Photoshopie. Jeśli pojawi się okno z ostrzeżeniem o niezgodności profilu, kliknij w nim przycisk OK. Na ekranie pojawi się obraz RGB zeskanowanego plakatu. 2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 14Working.tif (roboczy), pozostawiając format TIFF. Następnie kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie dialogowym TIFF Options (Opcje TIFF) kliknij przycisk OK. W ten sposób utworzysz kopię pliku startowego. Przed dokonaniem sprawdzianu „miękkiego” — czyli na ekranie — lub wydrukowaniem obrazu należy zdefiniować profil próby (zwany także ustawieniem próby). Profil ten określa sposób drukowania obrazu i modyfikuje wersję ekranową w celu zapewnienia jej zgodności z wersją drukowaną. Photoshop oferuje dostęp do wielu ustawień, które pozwalają przygotować obraz do różnych zastosowań, takich jak druk czy publikacja w sieci. W dalszej części ćwiczenia przygotujemy własny profil próby. Następnie zapiszemy zdefiniowane ustawienia do przyszłego użytku. 3 Wybierz polecenie View/Proof Setup/Custom (Widok/Ustawienie próby/Własne). Otwarte zostanie okno dialogowe Customize Proof Condition (Dostosuj warunek próbny). Upewnij się, że zaznaczone jest pole wyboru Preview (Podgląd). 4 Z rozwijanej listy Device to Simulate (Urządzenie do symulacji) wybierz profil urządzenia wyjściowego, na przykład określonej drukarki. Jeśli nie korzystasz z żadnej drukarki, użyj profilu Working CMYK — U.S. Web Coated (SWOP) v2. Zazwyczaj jest to wybór właściwy.

#Uwaga: Opcja Preserve Numbers (Zachowaj numery) nie zawsze jest dostępna, na przykład dla profilu Working CMYK - U.S. Web Coated (SWOP) v2.

5 Upewnij się, że pole wyboru opcji Preserve Numbers (Zachowaj numery) nie jest zaznaczone. Włączenie opcji Preserve Numbers (Zachowaj numery) sprawia, że kolory wyglądają, jakby nie zostały przekonwertowane do przestrzeni urządzenia wyjściowego. 6 Z listy Rendering Intent (Metoda konwersji kolorów) wybierz Relative Colorimetric (Relatywna kolorymetryczna). Metoda konwersji decyduje o sposobie przeliczania kolorów przy przejściu z jednej przestrzeni do drugiej. Metoda Relative Colorimetric (Relatywna kolorymetryczna) pozwala zachować relacje między kolorami bez większej szkody dla wierności ich odwzorowania i jest standardowo stosowana zarówno w Ameryce Północnej, jak i w Europie. 7 Jeśli dla wybranego profilu dostępna jest opcja Simulate Black Ink (Symuluj czarną farbę), zaznacz ją. Następnie wyłącz ją, a włącz Simulate Paper Color (Symuluj kolor papieru); zauważ, że zaznaczenie tej opcji automatycznie włącza również Simulate Black Ink (Symuluj czarną farbę). Na koniec kliknij przycisk OK. ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

365

Wskazówka: Ustawienie próby można włączać i wyłączać za pomocą polecenia View/Proof Colors (Widok/Próba kolorów).

Zauważ, że zmniejszył się kontrast obrazu. Opcja Simulate Paper Color (Symuluj kolor papieru) symuluje niezbyt idealną biel rzeczywistego papieru zgodnie z wybranym profilem próby. Symulacja czarnego atramentu polega na odtworzeniu ciemnoszarego koloru, jaki tworzy większość drukarek zamiast prawdziwej czerni. W niektórych profilach opcje te są niedostępne.

Obraz normalny

Ten sam obraz po włączeniu symulacji koloru papieru i czarnego atramentu

Identyfikacja kolorów spoza danej przestrzeni Większość skanowanych fotografii zawiera kolory RGB mieszczące się w przestrzeni CMYK i ich konwersja do tej przestrzeni nie wprowadza zasadniczych zmian. Obrazy tworzone lub edytowane cyfrowo często jednak zawierają kolory, których próżno szukać w przestrzeni CMYK — na przykład kolorowe neony i światła.

366

LEKCJA 14

Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Przed dokonaniem konwersji obrazu z RGB na CMYK możemy zbadać wartości CMYK kolorów, nie opuszczając trybu RGB. 1 Wybierz polecenie View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni kolorów), by zlokalizować kolory nienależące do danej przestrzeni. Adobe Photoshop wygeneruje wówczas tabelę konwersji i wyświetli kolory spoza przestrzeni jako neutralnie szare. Ponieważ kolor szary słabo wyróżnia się w obrazie, zamienimy go na bardziej jaskrawy.

2 Wybierz polecenie Edit/Preferences/Transparency and Gamut (Edycja/Preferencje/ Przezroczystość i przestrzeń kolorów) (Windows) lub Photoshop/Preferences/ Transparency and Gamut (Mac OS). 3 W sekcji Gamut Warning (Alarm przestrzeni kolorów) okna dialogowego kliknij pole próbki Color (Kolor) i wybierz żywy kolor, na przykład fioletowy lub jasnozielony, po czym kliknij przycisk OK. 4 Kliknięciem przycisku OK zamknij okno dialogowe Preferences (Preferencje). 5 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) i kliknij dowolny punkt obrazu. Szary kolor ostrzeżenia zostanie zastąpiony wybranym kolorem.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

367

6 Wybierz polecenie View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni kolorów), by wyłączyć podgląd kolorów spoza przestrzeni. Photoshop automatycznie skoryguje kolory spoza przestrzeni, kiedy zapiszemy plik w formacie Photoshop EPS (zrobimy to w dalszej części lekcji). Zapis w tym formacie powoduje przekształcenie obrazu RGB na CMYK, z taką zamianą kolorów, aby mieściły się w przestrzeni CMYK.

Korekta obrazu i wydruk próbny Następnym etapem w procesie przygotowania obrazu do druku jest dokonanie niezbędnych regulacji jego kolorystyki i tonalności. W tej części lekcji skorygujemy niektóre niedoskonałości kolorystyczne zeskanowanego plakatu. Aby mieć możliwość porównania obrazu sprzed i po wprowadzeniu poprawek, zaczniemy od sporządzenia jego kopii. 1 Wybierz polecenie Image/Duplicate (Obraz/Powiel) i kliknij przycisk OK, aby utworzyć kopię obrazu. 2 Wybierz Window/Arrange/2 Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo), aby podczas pracy móc porównywać oba obrazy. Teraz dopasujemy barwę i nasycenie kolorów, aby zmieściły się w wybranej przestrzeni. 3 Uaktywnij oryginał obrazu 14Working.tif. 4 Wybierz polecenie Select/Color Range (Zaznacz/Zakres kolorów). 5 W oknie Color Range (Zakres kolorów) z listy rozwijanej Select (Zaznacz) wybierz Out of Gamut (Poza przestrzenią kolorów), po czym kliknij przycisk OK. Obszary, które wcześniej były oznaczone jako nienależące do przestrzeni kolorów, teraz są zaznaczone, a zatem możemy je zmodyfikować bez naruszania pozostałych fragmentów.

368

LEKCJA 14

Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

6 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Hue/Saturation (Barwa/ Nasycenie), aby utworzyć warstwę korekcyjną. (Jeśli panel nie jest otwarty, wybierz polecenie Window/Adjustments [Okno/Dopasowania]). Warstwa ta zawiera maskę wygenerowaną na podstawie istniejącego zaznaczenia. 7 W panelu Properties (Właściwości) wprowadź następujące ustawienia:

t przesuń suwak Hue (Barwa) do takiego położenia, w którym kolory uzyskają bardziej naturalny wygląd (my wybraliśmy ustawienie –5).

t suwak Saturation (Nasycenie) ustaw w położeniu, w którym intensywność kolorów będzie bardziej naturalna (my zastosowaliśmy ustawienie –40).

t suwak Lightness (Jasność) pozostaw w położeniu domyślnym (0).

8 Wybierz ponownie polecenie View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni kolorów). Okaże się, że większość kolorów spoza przestrzeni została usunięta. Jeszcze raz wybierz to polecenie, aby wyłączyć sygnalizację kolorów spoza przestrzeni. 9 Przy nadal aktywnym obrazie 14Working.tif, wybierz polecenie File/Print (Plik/Drukuj). 10 W prawej kolumnie okna dialogowego Print (Drukuj) dokonaj następujących ustawień:

t z rozwijanej listy Printer (Drukarka) wybierz drukarkę, na której zamierzasz drukować,

t w sekcji Color Management (Zarządzanie kolorami) z listy rozwijanej Color Handling (Obsługa kolorów) wybierz opcję Printer Manages Colors (Kolory zarządzane w drukarce),

t z listy rozwijanej otwierającej następną sekcję wybierz Hard Proofing (Sprawdzanie wydruków),

t z listy Proof Setup (Ustawienia próby) wybierz Working CMYK (CMYK roboczy), t jeśli dysponujesz kolorową drukarką postscriptową, kliknij przycisk Print (Drukuj), aby wydrukować obraz i porównać go z wersją ekranową; w przeciwnym razie kliknij przycisk Cancel (Anuluj).

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

369

Zapisywanie obrazu w pliku CMYK EPS Teraz zapiszemy nasz obraz w formacie EPS z zastosowaniem przestrzeni CMYK. 1 Przy wciąż aktywnym obrazie 14Working.tif, wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). 2 W oknie dialogowym Save As (Zapisz jako) wybierz następujące opcje:

t z listy rozwijanej Format (Format) wybierz Photoshop EPS, t w sekcji Color (Kolor) wybierz Use Proof Setup (Użyj ustawień dodatkowych); nie zwracaj uwagi na ikonę ostrzeżenia, zapisujesz przecież kopię,

t pozostaw nazwę 14Working.eps i kliknij przycisk Save (Zapisz). #Uwaga: Powyższe ustawienia powodują, że kolory są automatycznie konwertowane z RGB na CMYK podczas zapisywania obrazu w formacie Photoshop Encapsulated PostScript (EPS).

3 W oknie dialogowym EPS Options (Opcje EPS), które pojawi się na ekranie, kliknij przycisk OK. 4 Gdy plik zostanie zapisany, zamknij pliki 14Working.tif oraz 14Working copy.tif (14Working kopia.tif). 5 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz) i otwórz plik 14Working.eps zapisany w katalogu Lesson/Lesson14.

Zwróć uwagę, że plik 14Working.eps jest teraz plikiem CMYK.

370

LEKCJA 14

Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Drukowanie Aby uzyskać jak najwyższą jakość wydruku, powinniśmy:

t sporządzić kolorowy wydruk kompozytowy — jest to wydruk łączący kanały czerwony, zielony i niebieski obrazu RGB (lub cyjan, magenta, żółty i czarny obrazu CMYK); w ten sposób dowiemy się, jak obraz będzie wyglądał na ostatecznym wydruku,

t ustawić parametry rastra, t wydrukować wyciągi barwne, by upewnić się, że zostały sporządzone prawidłowo,

t naświetlić klisze. Gdy drukujemy wyciągi barwne, Photoshop tworzy oddzielne arkusze (formy drukarskie) dla każdego koloru procesowego. Dla obrazu CMYK powstaną cztery takie arkusze. Obecnie wydrukujemy wyciągi barwne. 1 Upewnij się, że okno obrazu 14Working.eps jest aktywne, i wybierz polecenie File/Print (Plik/Drukuj). Obrazy CMYK są domyślnie drukowane w postaci pojedynczych dokumentów. Aby wydrukować obraz jako cztery wyciągi barwne, trzeba dokonać odpowiednich ustawień w oknie polecenia Print (Drukuj). 2 W oknie dialogowym polecenia Print (Drukuj):

t w sekcji Color Management (Zarządzanie kolorami) z listy Color Handling (Obsługa kolorów) wybierz Separations (Rozbarwienia),

t kliknij przycisk Print (Drukuj). 3 Wybierz polecenie File/Close (Plik/Zamknij). Nie zapisuj zmian. Na tym kończymy nasz wstęp do drukowania i uzyskiwania spójności kolorów w Photoshopie. Jeśli obraz ma być drukowany za pomocą atramentowej drukarki biurowej, należy wcześniej poeksperymentować z różnymi ustawieniami w celu uzyskania maksymalnej zgodności kolorów na ekranie i na wydruku. Jeśli zamierzamy powierzyć to zadanie profesjonalnej drukarni, warto skonsultować wszystkie ustawienia z kompetentnym przedstawicielem tej firmy. Więcej informacji na temat zarządzania kolorem, opcji drukowania i wyciągów barwnych można znaleźć w pomocy Photoshopa.

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

371

Pytania kontrolne 1 Jakie kroki należy podjąć, by uzyskać dokładną reprodukcję kolorów? 2 Co to jest przestrzeń kolorów? 3 Co to jest profil koloru? 4 Czym są wyciągi barwne (rozbarwienia)?

Odpowiedzi 1 Najpierw należy skalibrować monitor, a następnie w oknie Color Settings (Ustawienia kolorów) wskazać wybrane przestrzenie kolorów. Na przykład możemy wskazać przestrzeń kolorów RGB odpowiednią dla obrazów internetowych i CMYK dla obrazów drukowanych. W dalszej kolejności należy wykonać próbę obrazu, odszukać kolory spoza przestrzeni i w razie konieczności je zmienić, po czym — w przypadku obrazów przeznaczonych do drukowania — sporządzić wyciągi barwne. 2 Przestrzeń kolorów to zakres barw, które mogą być reprodukowane w ramach danego modelu kolorów lub przez określone urządzenie. Na przykład modele kolorów RGB i CMYK oferują inne przestrzenie, podobnie jak dwa różne modele skanerów. 3 Profil koloru jest opisem przestrzeni kolorów urządzenia, na przykład przestrzeni CMYK określonego modelu drukarki. Aplikacje takie jak Photoshop potrafią interpretować owe profile osadzone w obrazach i zapewniają zgodność reprodukcji kolorów niezależnie od aplikacji, platformy czy rodzaju i modelu urządzenia. 4 Wyciągi barwne są formami drukarskimi tworzonymi dla poszczególnych farb stosowanych podczas druku danego dokumentu. Najczęściej tworzy się je dla farb w kolorach CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny).

372

LEKCJA 14

Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

SKOROWIDZ 3D, Patrz: grafika trójwymiarowa 3D Material Drop Tool, Patrz: Upuszczanie materiału 3D 3D Material Eyedropper, Patrz: Kroplomierz materiału 3D

A aberracja chromatyczna, 155 action, Patrz: operacja Adaptacyjny szeroki kąt, 265 Adaptive Wide Angle, Patrz: Adaptacyjny szeroki kąt Adjustments, Patrz: Dopasowania Adobe Bridge, 13 Adobe Lightroom, 149 aktualizacje, 37 Alarm przestrzeni kolorów, 367 animacja efektu zbliżenia, 277 oświetlenia, 335 panoramowania, 280 stylów warstw, 278 tekstu, 273 w celu uzyskania efektu ruchu, 280 zbliżenia, 280 antyaliasing, 87 Application Frame, Patrz: Ramka aplikacji Art History Brush Tool, Patrz: Artystyczny pędzel historii artefakty, 153 Artystyczny pędzel historii, 41 Assorted Brushes, Patrz: Zestaw pędzli automatyzacja, 258 auto-plasterek, Patrz: plasterek auto

B Background Eraser Tool, Patrz: Gumka tła background layer, Patrz: warstwa tła Balans bieli, 49, 131 balans bieli, 130, 131 Bitmap, Patrz: Bitmapa Bitmapa, 245

Blask zewnętrzny, 241 Blur Tool, Patrz: Rozmywanie Brush Tool, Patrz: Pędzel Burn Tool, Patrz: Ściemnij

C Camera Raw, 46, 49, 63, 129, 130, 133, 135, 140 Canvas Size, Patrz: Rozmiar obszaru roboczego Cienie/Podświetlenia, 152 cień, 109, 178, 242, 254, 332 Cięcie na plasterki, 40, 342, 343 Clone Stamp Tool, Patrz: Stempel CMYK, Patrz: tryb CMYK Cofnij, 26, 28 Color Range, Patrz: Zakres kolorów Color Replacement Tool, Patrz: Zastępowanie kolorów Color Sampler Tool, Patrz: Próbkowanie koloru Color Settings, Patrz: Ustawienia koloru Content-Aware, Patrz: Uwzględnianie zawartości Content-Aware Move, Patrz: Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości Control timeline magnification, Patrz: Sterowanie powiększeniem osi czasu Count Tool, Patrz: Zliczanie obiektów Crop Tool, Patrz: Kadrowanie CSS, 342 Curves, Patrz: Krzywe Custom Shape Tool, Patrz: Kształt własny Czerwone oczy, 40, 153

D Direct selection Tool, Patrz: Zaznaczanie bezpośrednie Dodge Tool, Patrz: Rozjaśnianie Dopasowania, 19, 63

Dopasuj kolor, 257 druk, 362, 369, 371 czterokolorowy, 61 dźwięk, 282 wyciszanie, 283

E efektfazy, 109 ekspozycja, 130 Elliptical Marquee, Patrz: Zaznaczanie eliptyczne Eraser Tool, Patrz: Gumka Eyedropper Tool, Patrz: Kroplomierz

F Fill, Patrz: Wypełnienie film bufor odtwarzania, 283 renderowanie, 284 ścieżka dźwiękowa, 282, 283 tworzenie, 271, Patrz też, animacja filtr, 243, 245 Adaptacyjny szeroki kąt, Patrz: Adaptacyjny szeroki kąt Chmury, 104 dodawanie, 245 inteligentny, 248, 252, 254 Iris Blur, Patrz: filtr Rozmycie przesłony Korekcja obiektywu, 155 Lens Correction, Patrz: filtr Korekcja obiektywu Reduce Noise, Patrz: filtr Redukcja szumu Redukcja szumu, 150 Rozmycie powierzchniowe, 150 Rozmycie przesłony, 161 Surface Blur, Patrz: filtr Rozmycie powierzchniowe font postscriptowy, Patrz: format Type1 format Collada, 316 crw, 129 DNG, 129, 140, 149

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

373

format EPS, 188, 370 GIF, 353 HTML, 354 JPEG, 129, 138, 140, 149, 153, 235, 353, 354 nef, 129 Open Type, 188, 202 PDF, 188 PSB, 140 PSD, 62, 129, 140 RAW, 129, 130, 133, 135, 136, 138, 149 TIFF, 62, 129, 140 True Type, 188, 202 Type1, 188, 202 wideo, 269 XMP, 136 Free Transform, Przekształcanie swobodne

G galeria internetowa, 355 gama, 362 gamut, Patrz: gama Gamut Warning, Patrz: Alarm przestrzeni kolorów Gąbka, 42, 54, 144 głębia ostrości, 158 Gradient, 41, 242 gradient, 108, 242 grafika bitmapowa, 208 trójwymiarowa, 309, 310 wektorowa, 10, 207, 208 Graham Jay, 148 Gumka, 41 Gumka tła, 41

H Hand Tool, Patrz: Rączka HDR, 163 Healing Brush, Patrz: Pędzel korygujący Help, Patrz: Pomoc histogram, 130, 135 Historia, 28 History, Patrz: Historia History Brush Tool, Patrz: Pędzel historii

I ICC, Patrz: profil ICC Indexed Color, Patrz: Kolor indeksowany

374

SKOROWIDZ

interfejs, 38 International Color Consortium, Patrz: profil ICC

linie pomocnicze, 197, 234, 237, 347 inteligentne, 239 Lupka, 14, 42

K

Ł

Kadrowanie, 39, 51, 84, 235 kadrowanie, 84, 235 kamera, 312, 314, 319 kanał, 168, 178, 184, 243 alfa, 168, 174, 180, 184 kaskadowy arkusz stylów, Patrz: CSS Keybord Shortcuts, Patrz: Skróty klawiszowe klatka kluczowa, 269, 274, 278 klip czas trwania, 273 długość, 273 przejście, 281 skracanie, 273 warstwa dopasowania, 276 kolor addytywny, 363 mieszanie, 195 pierwszego planu, 24 subtraktywny, 363 ustawienia, Patrz: Ustawienia koloru Kolor indeksowany, 245 kompresja, 353 kontrast, 130 kontur, 212 wektorowy, 218 kopiowanie, 76 korekcja obiektywu, Patrz: obiektyw korekcja Kost Julieanne, 71, 101, 170, 193, 209, 245, 298 Krawędź maski, 171 Kroplomierz, 24, 39, 291 Kroplomierz materiału 3D, 39 krój pisma, 188 Krzywe, 19 krzywe tonalne, 130 Kształt własny, 42, 224 Kształty, 42

Łatka, 40, 58 łącze hipertekstowe, 343, 349

L lasso, 39, 68, 80 magnetyczne, 68, 82, 87 wielokątne, 68, 80, 87 Layers, Patrz: Warstwy ligatura, 202 Line Tool, Patrz: Linia Linia, 42 liniatura, 47

M Magic Eraser Tool, Patrz: Magiczna gumka Magic Wand, Patrz: Różdżka Magiczna gumka, 41 mapa, 312 Mask Edge, Patrz: Krawędź maski maska, 167, 168, 174 przycinająca, 27, 184, 189 szybka, 168, 174 warstwy, 184 wektorowa, 174, 184, 228 z kanału, 184 Maska tekstowa, 42 Maska wyostrzająca, 60, 61 Match Color, Patrz: Dopasuj kolor menu kontekstowe, 30 podręczne, Patrz: menu kontekstowe skrótów, Patrz: menu kontekstowe Miarka, 39 miękka próba kolorów, 365 Mini Bridge, 22 Mixer Brush Tool, Patrz: Pędzel mieszający model CMYK, Patrz: tryb CMYK RGB, Patrz: tryb RGB monitora kalibrowanie, 363 Mute Audio, Patrz: Wycisz dźwięk

N narzędzie, 11, 14, 32 ukryte, 16 nasycenie, 54 Navigator, Patrz: Nawigator Nawigator, 21 Notatki, 39, 198 Note Tool, Patrz: Notatki Notes, Patrz: Notatki

O obiekt 3D, 310, 312, 314, 319, 320, 322, 325, 329 inteligentny, 139, 227, 228, 247, 248

obiektyw korekcja, 155 zniekształcenia, 155 obracanie, 81, 102 obramowanie, 97, 117 obraz bitmapowy, 10, 208 kopia, 46, 51 obracanie, 228 panoramiczny, 234, 256, 262 rastrowy, 208 spłaszczanie, 118 trójwymiarowy, 2 Obróć widok, 42 obszar roboczy, 8, 11 Ołówek, 40 operacja, 258 nagrywanie, 259 odtwarzanie, 260 odtwarzanie wsadowe, 261 optymalizacja, 353 ostrość, 130 Oś czasu, 2, 271 Outer Glow, Patrz: Blask zewnętrzny

P Paint Bucket Tool, Patrz: Wiadro z farbą panel, 11, 22, 24, 31, 32 panorama, Patrz: obraz panoramiczny pasek opcji, 22, 23, 32 Patch Tool, Patrz: Łatka Path selection Tool, Patrz: Zaznaczanie ścieżek Paths, Patrz: Ścieżki Pattern Stamp Tool, Patrz: Stempel z wzorkiem Pen Tool, Patrz: Pióro Pencil Tool, Patrz: Ołówek pędzel, 40 historii, 41 końcówka ścieralna, 2, 294 korygujący, 40, 57, 143 krycie, 246 mieszający, 40, 289, 291, 295, 300 parametry, 291 rozmiar, 246 wilgotność, 292 własne ustawienia, 298, 303 zestaw, Patrz: Zestaw pędzli piksel, 10, 208 Pióro, 42, 211 plasterek, 342, 343 auto, 343, 344 dzielenie, 346

opcje, 344 symbol, 343, 344 tworzenie, 343, 347, 348 użytkownika, 343 zapisywanie, 349 plug-in, Patrz: moduł dodatkowy płaskorzeźba, 109 pocztówka, 234 podpowiedzi, 15 Pomoc, 37 Popraw krawędź, 87 poświata, 109 powłoka kadrowania, 51 Preferences, Patrz: Preferencje Preferencje, 4 profil ICC, 363 próby, 365 Prostowanie, 52 prowadnice, Patrz: linie pomocnicze próba próby, 365 ustawienie, 365 Próbki, 24 Próbkowanie koloru, 39 Przejścia, 281 przejście, 281 Przekształcanie swobodne, Patrz: 227 przestrzeń, robocza, 33, 38, 271 Przestrzeń robocza, 33, 36, 271 Przesuń, 16, 70, 71 Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości, 2, 40, 160 przycisk, 343, 345 punkt bieli, 133 punkt kierunkowy, 210 punkt kontrolny gładki, 210 narożny, 210 Punktowy pędzel korygujący, 40, 57, 143 Puppet Warp, Patrz: Wypaczenie marionetkowe Purge, Patrz: Wyczyść

Q Quick Selection, Patrz: Szybkie zaznaczanie

R Ramka aplikacji, 12 Rączka, 42 Rectangular Marquee, Patrz: Zaznaczanie prostokątne Red Eye Tool, Patrz: Czerwone oczy Refine Edge, Patrz: Popraw krawędź

renderer, 312 rendererowanie, 334 retusz, 46 RGB, Patrz: tryb RGB Rotate View Tool, Patrz: Obróć widok rozdzielczość, 46, 47, 130 druku, 47 monitora, 47 wyjściowa, Patrz: rozdzielczość druku Rozjaśnianie, 42, 144 Rozmiar obszaru roboczego, 255 Rozmywanie, 41 rozmywanie, 41, 150, 161 rozpiętość tonalna, Patrz: zakres tonalny Różdżka, 39, 68, 78, 87 Ruler Tool, Patrz: Miarka

S Save for Web, Patrz: Zapisz dla Internetu scena, 318, 319, 332, 334 scena, trójwymiarowa, 2 Scrubby Zoom, Patrz: Przesuń Set foreground color, Patrz: Ustaw kolor pierwszego planu shader, 312 Shadows/Highlights, Patrz: Cienie/Podświetlenia Shape Tool, Patrz: Kształty Sharpen Tool, Patrz: Rozmywanie siatka, 312, 315 Simulate Paper Color, Patrz: Symuluj kolor papieru skalowanie, 77, 102 skróty klawiszowe, 34, 72, 209, 245, 298 Slice Select Tool, Patrz: Zaznaczanie plasterków Slice Tool, Patrz: Cięcie na plasterki smart guides, Patrz: linie pomocnicze inteligentne Smart Object, Patrz: obiekt inteligentny Smudge Tool, Patrz: Smużenie Smużenie, 41 soft-proof, miękka próba kolorów Sponge Tool, Patrz: Gąbka Spot Healing Brush, Patrz: Punktowy pędzel korygujący Stempel, 40, 55 Stempel z wzorkiem, 41 Sterowanie powiększeniem osi czasu, 273 Straighten, Patrz: Prostowanie

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK

375

akapitowy, 2, 199, 201 warstwy, Patrz: warstwa styl Swatches, Patrz: Próbki Symuluj kolor papieru, 365, 366 szum, 130, 153 chromatyczny, 153 luminancji, 153 Szybkie zaznaczanie, 39, 68, 69, 169, 170 Ściemnij, 42

tryb Bitmapa, Patrz: Bitmapa CMYK, 46, 61, 180, 362, 363, 366, 370 Kolor indeksowany, Patrz: Kolor indeksowany mieszania, 246, 247, 295 RGB, 46, 245, 362, 363, 364, 366 sRGB, 149 Type mask Tool, Patrz: Maska tekstowa

Ś

U

ścieżka, 209, 210, 214, 216, 221 gładka, 208 otwarta, 210 zamknięta, 210 Ścieżka robocza, Patrz: 210 Ścieżki, 210 światła, 312, 332 animacja, 335

ułamek, 202 Undo, Patrz: Cofnij Unsharp Mask, Patrz: Maska wyostrzająca Upuszczanie materiału 3D, 41 Ustaw kolor pierwszego planu, 24 ustawienia domyślne, 4 Ustawienia koloru, 5, 364 Uwzględnianie zawartości, 264

T

W

tabela HTML, 342, 343 tablet graficzny, 290 tekst, 188, 227, 239, 240, 3D, 317, 326 akapitowy, 197 animowanie, 273 pionowy, 202 wzdłuż ścieżki, 194 zniekształcanie, 196 Tekst, 42, 106, 188, 194 tekstura, 57, 290, 293, 312 temperatura, 130 Text Tool, Patrz: Tekst Timeline, Patrz: Oś czasu Tint, Patrz: Tinta tinta, 130 Tinta, 130 tony skóry, 146 Transitions, Patrz: Przejścia,

warstwa, 92, 227, 347, 348 3D, 310, 315, 318 dopasowania, Patrz: warstwa korekcyjna kompozycje, 119 kopiowanie, 95 korekcyjna, 19, 20, 113, 141, 276 krycie, 100 kształtu, 221, 227 nazwa, 95 obracanie, 102 obramowanie, 97 powielanie, 100 scalanie, 61, 118, 318 skalowanie, 102 spłaszczanie, 118 styl, 109, 115, 241, 254, 278 tła, 92, 94 tryb mieszania barw, 100, 101, 102 tworzenie, 104, 105, 217, 245

styl

376

SKOROWIDZ

usuwanie, 251 widoczna, 93, 96 wyrównanie, 120, 159 wyszukiwanie, 115 zabezpieczona, 93 zmiana kolejności, 98 Warstwy, 93 wektor, 208 White Balance, Patrz: Balans bieli Wiadro z farbą, 41 winietowanie, 155 Work Path, Ścieżka robocza Worskpace, Patrz: Przestrzeń robocza wtapianie, 87 Wycisz dźwięk, 284 Wyczyść, 243 Wyostrzanie, 41, 135 wyostrzanie, 135 Wypaczenie marionetkowe, 177 Wypełnienie, 256, 264

Z zabarwienie, Patrz: tinta Zakres kolorów, 146 zakres tonalny, 46, 130, 141, 163 Zapisz dla Internetu, 349 Zastępowanie kolorów, 40, 53 zaznaczanie, 66, 71, 74, 184, 210, 214, 216, 221 bezpośrednie, 221 eliptyczne, 17, 39, 68, 87 plasterków, 40, 343 prostokątne, 17, 39, 68 ścieżek, 42, 221 zapisywanie, 247, 249 Zestaw pędzli, 250 Zliczanie obiektów, 39 znak kaligraficzny, 202 zniekształcenie beczkowe, 155 poduszkowe, 155 Zoom Tool, Patrz: Lupka Zoomify, 354