Πόλεμος και πόλεμος [1st ed.] 978-960-435-475-7 [PDF]

Zitiervorschau

1_35ζί0 ΚΓΒδΖΓΟίΐΟΐΊΟΪ Πόλεμος και πόλεμος

Μ Α Ν ΒΟΟΚΕΡ. ΙΝ ΤΕ Κ Ν Α ΊΊΟ Ν Α Ι ΡΛΙΖΕ 2015

Από τις γειτονιές μιας μικρής ουγγρικής πόλης, στη Βουδαπέστη, στη Νέα Υόρκη και αλλού, ακολουθούμε τη μανιακή φωνή του Γκιόργκι Κόριμ, του ήρωα του Πόλεμος και πόλεμος, αυτού του ταπεινού, θλιμμένου γραφιά. Απελπισμένος, ώρες ώρες σχεδόν τρελός, αλλά επίσης έντονα συ­ ναισθηματικός, ο Κόριμ έχει ανακαλύψει, στα σκονισμένα Αρχεία της μικρής ουγγρικής πόλης όπου εργάζεται, ένα χειρόγραφο το οποίο επί δεκαετίες δεν έχει αγγίξει κανείς. Το συγκλονιστικής ποιητικής ομορφιάς κείμενο εξι­ στορεί την περιπλάνηση τεσσάρων συντρόφων, που πολέμησαν μαζί σ'έναν καταστροφικό πόλεμο και αγωνίζονται τώρα να επιστρέφουν σπίτι τους και να ξεφύγουν από τον αμείλικτο κόσμο της βίας. Συγκινημένος από τον εξαιρετικά ευάλωτο χαρακτήρα των ηρώων του χειρογράφου, ο Κόριμ θέτει ως σκοπό της ζωήςτου να μεταβιβάσει στον κόσμο το ζωτικής σημασίας μήνυμα του κειμένου που μόλις ανακάλυψε. Αποφασίζει να εκπληρώσει αυτό το κα­ θήκον στη Νέα Υόρκη, που αποτελεί για κείνον το «κέντρο του κόσμου». Ακολουθώνταςτον Κόριμ με επίμονο ρεαλισμό σε όλη του τη διαδρομή, και κυρίως στους δρόμους της Νέας Υόρκης, το Πόλεμος και πόλεμος-έ\/α από τα σημαντικότερα και πλέον φιλόδοξα βιβλία αυτού του Ούγγρου «μαιτρ της Αποκάλυψης», όπως τον αποκαλεί η 5υδ3π 5οπϊ39- μας μεταφέρει με συγκλονιστικό και ανθρώπινο τρόπο σ’έναν κόσμο που διχάζεται ανάμεσα στην αγριότητα και τη μανιώδη ομορφιά. Με γραφή που δεν μοιάζει με καμιάάλλη, το Πόλεμος και πόλεμοςεη ιβεβαιώνει τα λόγια του \λ/. Β. 5θΕ>3ΐύ ότι η πρόζα τουΚρασναχορκάι «ξεπερνά κατά πολύ όλες τις ήσσονος σημασίας ανησυχίες τηςσύγχρονης γραφής».

Ι5ΒΝ 978-960-435-475-7

στο εξώφυλλο: ϋοβπ ΜΙτό, Η ελπίδα του καταδικασμένου σε θάνατο 1 (1974)

>

Ο Λάσλο Κρασναχορκάι γεννήθηκε το 1954 στην πόλη 0γυΐ3 της Ουγγαρίας. Σπούδασε νομικά και φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Ζέγκεντ και της Βουδαπέστης. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγ­ χρονους Ούγγρους συγγραφείς, ο οποίος υπηρετεί πιστά μια λογοτεχνία φιλόδοξη και απαιτητική.Έχει τι μηθεί με πολλά βραβεία (ανάμεσά τους το βραβείο ΚοδδυΐΙι, που αποτελεί την πιο σημαντική διάκριση τηςΟυγγαρίας, και το γερμανικό βραβείο ΒθδΐβπΙίδίβΡΓίζβ). Το 2015 τιμήθηκε με το βραβείο ΤΗθ Μ3Π Β ο ο Κθ γ Ιη ΐθ Γ η 3 ΐίο π 3 ΐ Ρπζε.

Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα τσέχικα, τα βουλγάρικα, τα εβραϊκά, τα ιαπωνικά και τώρα και στα ελληνικά. Δύο βιβλία του Λάσλο Κρασναχορκάι (Το Τανγκό του Σατανά και η Μελαγχολία της Αντίσταση^) έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο από τον φίλο του σκηνοθέτη ΜπέλαΤαρ, για τον οποίο έχει γράψει επίσης πρωτό­ τυπα σενάρια.

Υπάρχει κάτι το υπνωτιστι κό στα βι βλία του Λάσλο Κρασναχορκάι, κάτι βαθιά απαισιόδοξο και σκοτεινό, αλλά ταυτόχρονα και κάτι που μαγεύει και γοητεύει. Και η γραφή του είναι ένα ρευστό υλικό που καίει, που εισχωρεί βαθιά. Ο Ούγγρος συγγραφέας ανανεώνει τη λογοτεχνία της Κεντρικής Ευρώπης, ακολουθώ­ ντας τα ίχνη του Γιόζεφ Ροτ και του Ρόμπερτ Μούζιλ. ία Ο ν ί χ Ο Κρασναχορκάι έχει στόχο να δημιουργήσει έναν κόσμο ανησυχητικά αναποφάσιστο και το κα­ τορθώνει με τον εκπληκτικό του τρόπο, που είναι αντάξιος του Κάφκα. Ρυϋ//5/ΐ£Γ5 ν/ββΜγ

Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ ΚΑΙ Π Ο Λ Ε Μ Ο Σ

Ευχαριστώ θερμά τον κ. Θεόδωρο Παπαγγελή, καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ, για τη βοήθεια του στη μετάφραση των λατινικών όρων. Ι.Α.

Με την έγκριση του συγγραφέα, η παρούσα μετάφραση έγινε από τα γαλλικά. Στηρίχτηκε στην έκδοση Ιάδζΐό ΚΓΑ8ζη^1ΐ0Γΐγ Εέδζΐό Κ ο δ ζ η Λ ο Γ ^ ί

© 2015, για την ελληνική γλώσσα, εκδόσεις ΠΟΛΙΣ Αιόλου 33, 105 51 Αθήνα τηλ.: 210 36 43 382, £*χ: 210 36 36 501 θ-Γηαί1: ίηίο@ρο1ίδ-θθΓ§υ.θΠ3», ο Μάστεμαν, είπε ο Κόριμ, υψώνοντας ελαφρώς τον τόνο της φωνής του, ο οποίος είχε σοβαρούς λόγους να μην επισπεύσει τα πράγματα, γιατί έπρεπε να λάβει υπόψη του το μίσος, ύ ιβ ϊιαίθ, που είχαν οι κάτοικοιτου Γιβραλτάρ απέναντι στους Γενοβέζους και, επομένως, και απέναντι του, γιατί τότε βρίσκονταν υπό ισπανική κατοχή, μια κατοχή που την απήχησή της είδαμε και στο προηγούμενο κεφάλαιο, όταν ο Κάσερ και οι σύντροφοί του είχαν ακούσει για πρώτη φορά να μιλούν -από ορισμένους πελάτες που είχαν φτάσει εκεί, όπως ο πρώτος λόχος των ρήιηιΐδ ρ ίΐιΐδ,26 ο διοικητής της πρώτης κοόρτιδος του Ε ΐη ιΐΐα ιπ ι, ο 1ιΙ>Γ3.πτΐδ27του (ΖοΓδίοριΐυ.ιη, και τέλος, κατά την πέμπτη εβδομάδα της διαμονής τους στο έδαφος της Βρετανίας, ο ίδιος ο ΡοθΓβοΐτΐδ Εαβηιιη - για τον αινιγματικό προϊστάμενο των £ηιηΐθηΐβΐηι,28ο οποίος, σύμφωνα με τις φήμες, έχαιρε της μεγαλύτερης εύνοιας του αυτοκράτορα 246

και θεωρούνταν, από τους μεν ως άνθρωπος ευφυής και από τους δε ως ένα εντελώς διεφθαρμένο υποκείμενο, τη μια ως ευάλωτος και την άλλη ως άξιος περιφρόνησης, αλλά όλοι οι παρόντες στην αίθουσα εστίασης, υπό τους ευμενείς κλάδους δάφνης, τον θεωρούσαν φοβερά επικίνδυνο, ΐΐΐθ πιοδΐ ίθ ^ ιΐιιΐ, να πως άκουσαν να μιλάνε την πρώτη φορά για τους ίηιπΐθηϊ3χη, είπε ο Κόριμ, αυτή τη μυστική αστυνομία η οποία είχε εισχωρήσει μέσα στα γρανάζια του αίΓδίΐδ ριΛΗαΐδ, και ήταν ικανή να ελέγχει τέλεια τα πάντα και τους πάντες στον κόσμο για λογαριασμό του αθάνατου Αδριανού, προκειμένου να μην του ξεφύγει τίποτε, είτε στο Ιοηά ίηηιπ ι είτε στην Αλεξάνδρεια είτε στο Ταράκο,29 είτε ακόμα και στη Γερμανία ή στην Αθήνα, παντού όπου εκτεινόταν η αιώνια Ρώμη. 15 -

Ο Κάσερ ήταν πια πολύ άρρωστος, Κ^δδθΓ νν^δ ιΐΐ, εξήγησε ο Κόριμ, και δεν εγκατέλειπε το κρεβάτι του όλη μέρα, εκτός από το βράδυ όταν σηκωνόταν για να δειπνήσει, και κανείς δεν ήξερε από τι υπέφερε, το μόνο εμφανές σύμπτωμα ήταν ότι κρύωνε* δεν είχε πυρετό, δεν έβηχε, δεν αισθανόταν κανέναν πόνο, αλλά τουρτούριζε μέρα-νύχτα, έτρεμε από την κορυφή ώς τα νύχια, οι δύο υπηρέτες που είχε στην υπηρεσία του δεν σταματούσαν να τροφοδοτούν τη φωτιά, που ζέσταινε τόσο πολύ, ώστε τους έλουζαν χοντρές στάλες ιδρώτα, αλλά αυτό δεν είχε κανένα αποτέλεσμα στον Κάσερ, ο οποίος εξακολουθούσε να κρυώνει τόσο, που τίποτε δεν τον βοηθούσε, είχε επισκεφτεί έναν γιατρό στο κάστρο Ο ο Γ δ ΐο ρ ίίιΐΓ Π , είχε εξεταστεί από έναν γιατρό στο Ε ^ ο γ ^ ο ιχ ιπ , του είχαν δώσει να πιει ροφήματα από ρίζες φυτών, να φάει δέρμα φιδιού, μάταια* επιπλέον, πληροφορίες που αποκαλύφθηκαν από τους τρεις επισκέπτες όσον αφορά τους πανίσχυρους ΓηιπίθηΖ3.ηι και τον Μάστεμαν είχαν επιδεινώσει την κατάστασή του, και μάλιστα σε φοβερό βαθμό, εφόσον, μετά την επίσκεψη του 247

ΡΓαθίθοπιδ Ρ^βηιιη, είχε πάφει να κατεβαίνει το βράδυ για δείπνο και, όταν οι σύντροφοί του τον επισκέπτονταν στο δωμάτιό του, ήταν αδύνατον να του μιλήσουν, ΐα11